တို့များ မငယ်တငယ်တုန်းက - ၂
Photo Loading...
တို့များ မငယ်တငယ်တုန်းက - ၂
အင်္ဂါနှင့် ကြာသပတေးနေ့များမှာ ကျောင်းအပြီး ဆရာမဒေါ်သီတာအေး ထံမှာ ဓာတုဗေဒ အချိန်ပို သွားယူရသည် ။ ထိုနေ့များတွင် အိမ်ကို သုံးနာရီမှ ပြန်ရောက်သည်မို့ ညနေပိုင်း စာလုပ်စရာမလို ။ ၈နာရီမှာသာ စာစလုပ်ရသည် ။ စနေနေ့တွင် သချာၤနှင့် ရူပဗေဒ ကျူရှင်သင်တန်းကို မြို့ထဲသို့ သွားတက်သည် ။ အပို ကျူရှင် တက်ရသည်ဆိုသော်လည်း ယခုခေတ်လို ကျူရှင်အားကိုးကြီးပဲ မဟုတ်ပါ ။ ကျောင်းတွင် သင်ကြားသည်ကိုသာ အဓိကထားရသည် ။ စနေနေ့ သွားတက်တဲ့ကျူရှင်မှာက အထောက်အပံ့သဘောသာဖြစ်သည် ။ ဒေါ်သီတာအေးကလည်း အပိုသင်ပေမည့် ကျောင်းမှာလည်းလျော့မသင် ဒီအတိုင်းသာဖြစ်သည် ။ဘိုးဘိုးကြီးကလည်း ကျောင်းကသင်ထားသည့် သင်ခန်စာများကို ပြန်နွေး ပြန်မေး ပြန်ရှင်းရင်း ကြီးကြပ်ပေးတာဖြစ်ပြီး စင်ပြိုင်သင်တာမဟုတ်ပါ ။ သူနှင့်အချိန်များတွင် သင်ထားသည့် ကျက်စာဝိဇ္ဇာဘာသာရပ်များ ကို အလွတ်အံခိုင်းသည် ။ မြန်မာစာ ခက်စစ် ၊ ကဗျာ နှင့် အင်္ဂလိပ် ဂရမ်မာ ပါရာဂရဖ် များ ဖန်တခါခါ လုပ်ရသည် ။ ယုန်ခန်း အပင်ခန်း စသည့်ဇီဝဗေဒလည်း စာပြန်ရသည်သာမက အခြားအပြင်တွင် အပိုယူထားသည့် ဘာသာရပ်များရဲ့ အခြေအနေတွေကိုပါ မျက်ခြေမပျက်ပါ ။ ကျက်စာမရလို့ ဖင်ကျွတ်ဖြင့် စာကျက်ရလျှင် ပုံမှန် စာကျက်ချိန်တွေမှာ မဟုတ် ။ များသောအားဖြင့် ညနေ ခြောက်နာရီအပြီးမှာ ဖြစ်လေ့ရှိသည် ။ နောက်ပိုင်းတွင် စာမေးပွဲကြီးပုံစံအတိုင်း မေးခွန်းဟောင်းတွေ မကြာမကြာ ဖြေရသည် ။ ကျေနပ်လောက်သည့် အမှတ်မရလျင်တော့ခံပေတော့ပဲ ။ တနင်္ဂနွေနေ့တွင်မူ တနေကုန် အားလပ်ရက်ရသည် ။ စာမေးပွဲကြီးနီးလာတော့ တနင်္ဂနွေ မနက်ပိုင်း ပါ စာလုပ်ချိန်ထဲ ထည့်လိုက်ရသလို စာကျက်ချိန်ထဲ မပါလျှင်တောင် ကိုယ့်အခြေအနေကိုယ်သိပြီး အလေလိုက်ချိန် လျော့သင့်လျော့ရသည် ။
တက္ကသိုလ်ဝင်တန်းတယောက်အဖို့ မျှတသည့် အချိန်ဇယားသာဖြစ်သည် ။ နေ့လည်နှင့် ညနေအချိန်တဝက်က ကိုယ်ပိုင်ချိန်မို့ အိပ်လို့ ဆော့လို့ ဝါသနာပါရာ စာအုပ်ဖတ်လို့ ရသည် ။ အနီးအနားသွားလို့ရသည် ။ ညစာစားပြီးလျှင် ၈ နာရီထိ တီဗွီ ကြည့်လို့ရသေးသည် ။ တနင်္ဂနွေနေ့မှာတော့ တခါတလေ မြေးအဖိုးတွေ သာရေးနာရေးအပြင် လည်လည်ပတ်ပတ်ပင် လုပ်ကြသေးသည် ။ ပုံစံဟောင်းခေတ်က အင်္ဂလိပ်စာသင်ခဲ့သူလည်းဖြစ် ကျောင်းအုပ်ကြီးလဲလုပ်သူမို့ စာဖတ်ဝါသနာပါသည့် ဘိုးဘိုးကြီးထံတွင် သိမ်းဆည်းစုဆောင်းထားသည့် မြန်မာစာအုပ် အင်္ဂလိပ်စာအုပ်များတင်မက လက်တင် ၊ ပါဌိ ၊ ပြင်သစ်နှင့် အခြားဘုရုခရု စာအုပ်တွေက ဖတ်မကုန် ။ ကျွန်တော်နှင့် ငုဝါက သိပ်စိတ်မဝင်စားသော်လည်း မေသူက အားလျှင် ဘိုးဘိုးကြီး၏ စာအုပ်သတ္တာများ ဗီရိုများကို မွှေလေ့ရှိသည် ။
. . . . . . . . . .
. . . “ အင်း ၁၀တန်း အချိန်ဇယားဆိုတော့ ဒီလောက်က ကျပ်တယ်မဟုတ်ပါဘူး ” . . .
ရှင်းပြအပြီးမှာ သွယ် ကလည်း သဘောတူပါတယ် ။
. . . “ ဒါနဲ့ ငုဝါ ကျတော့ ကိုးတန်းမှာ မရှိဘူးပေါ့ ” . . .
. . . “ ရှိပါတယ် မမရဲ့ ။ မော်လမြိုင်မှာလေ ခစ် ” . . .
. . . “ မေသူတို့နဲ့ တူတူမရှိဘူးပြောတာ ။ ဆယ်တန်းမှ ရန်ကုန်ရောက်လာတာပေါ့ ” . . .
. . . “ ဟုတ်တယ် ဒီကောင်မလေးက အိမ်နဲ့မခွဲနိုင်ဘူးပါဘူးနဲ့ နောင်နှစ်မှ မဖြစ်လို့ရောက်လာတာလေ ” . . .
. . . “ ဆယ်တန်းရောက်တော့ နှစ်စကတည်းက ပိုတင်းကြပ်သွားတယ် ။ ၉တန်းအပြီး အိမ်တောင်တလပေးပြန်တာ ” . . .
ပြောရင်းနဲ့မှ ထိုတခေါက် အိမ်ပြန်တုန်းက အကြောင်း သွားအမှတ်ရသည် ။ သည်အကြောင်းကိုတော့ စကားဝိုင်းမှာ ထုတ်မပြောဖြစ်တော့ သတိရလို့ အာရုံထဲပြန်ရောက်လာခြင်းမျှသာ ဖြစ်သည် ။
. . . . . . . . . .
နွေကျောင်းပိတ်အိမ်ပြန်တော့ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ခနပြန်ဖြစ်သွားသည် ။ စည်းကမ်းတွေဆီက လွတ်သွားသည် ။ စာလုပ်စရာ ကျက်စရာမရှိ တုတ်စာမရှိ ။ လွတ်လပ်တဲ့ ကမ္ဘာကြီးထဲ ပျော်မွေ့နေသည် ။
. . . “ ငထူးလေး ဖိုးဆီကလွတ်လာတော့ တော်တော်ပျော်နေပုံရတယ် ။ လာမယ့်အပတ် ပြန်သွားရမှာ သတိလေးရအုန်းနော် ဟင်းဟင်း ” . . .
အိမ်မှာ ဂျလေဘီလုပ်ကာ ဇိမ်ကျနေသည့် ကျွန်တော့်ကို မမကြီးက မျက်စိနောက်သည်ထင်သည် ။
. . . “ မကြီးကလည်း သား အဲဒါတွေအကုန် မေ့ထားပါတယ်ဆိုမှ ” . . .
. . . “မေ့ပါ မေ့ပါ ။ အရိုက်ခံရတာလေးတွေကော မေ့ထားတယ်မလား ဟင်းဟင်း ” . . .
. . . “ နည်းနည်းပါးပါးပါ သားကအရင်ထက်စာပိုလုပ်နေပြီ ” . . .
. . . “ အေးပေါ့ ဒါနဲ့ ဘယ်နှခါလောက် ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်ရလဲ အဟစ် ” . . .
. . . “ ဟာ မကြီးကလည်း . . . မမျှော်လင့်ပဲ အမေးခံလိုက်ရလို့ အဖြေခက်သွားသည် ။ မကြီးက စသလိုလိုနောက်သလိုလိုနဲ့ ။
. . . “ ဟဲဟဲ နင် ကောင်းကောင်းကြီး ခံခဲ့ရတယ်မလား ။ မှတ်တောင် မမှတ်မိဘူးထင်တယ် ” . . .
တကယ်လည်း ကျွန်တော် မမှတ်မိတော့ ။
. . . “ မကြီးကိုလည်း မေးမလို့ . . . . . . မကြီးတို့တုန်းကကော ဖိုးက အဲလိုပဲရိုက်တာလား ။ ဖင်ချွတ်ပြီးလေ ” . . .
ကျွန်တော့်ကိုသာ မဲပြီးပြောနေတဲ့ မမကြီး သူ့ကိုပြန်မေးလိုက်တော့ အမ်းသွားည် ။ ရုတ်တရက်တိတ်သွားသည် ။ ပြီးမှ စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ အင်းပေါ့ လို့ပြောသည် ။ မကြီးကော ခံရလားလို့ ထပ်မေးတော့ မေးခွန်းကို တည့်တည့်မဖြေပဲ လွှဲပြောသည် ။
. . . “ ဖိုးက စည်းကမ်းတအားကြီးတာ နင် သိပြီးသားပဲ ” . . .
. . . “ ဟုတ်ဘူးမကြီးကလည်း မေသူ ဖင်ချွတ်ခံရတာ သားတခါမှမမြင်ဖူးဘူး ။ သားမရောက်ခင်က တခါရိုက်ခံဖူးတယ်ပြောတယ် ။ ဒါပေမယ့် မိန်းခလေးမို့ မရိုက်ပဲ သားကိုချည့်လှိမ့်ဆော်နေတာလား သိချင်လို့ ” . . .
. . . “ အမလေး မညှာဘူး ငါ့မောင်ရေ ။ မေသူကိုက တော်လွန်းလို့ဖြစ်မယ် ။ ဒါပေမယ့် အခုနှစ် ၁၀တန်းမှာတော့ ဘယ်လိုလာမလဲမသိဘူး ။ ငါ့တုန်းက ၉တန်းမှာ ၂ခေါက်လားပဲ ရိုက်ခံရတယ် ၁၀တန်းရောက်တော့ မှတ်တောင်မမှတ်မိတော့ဘူး ” . . .
. . . “ ဟုတ်လား ဘယ်လိုရိုက်တာလဲ သားကိုပြောပြပါလား ” . . .
မကြီးက နှုတ်ခမ်းဆူပြီး မျက်စောင်းထိုးသည် ။ ဖြေရခက်နေပုံရသည် ။
. . . “ ဘယ်လိုကမှာလဲ နင့်လိုပဲပေါ့ ” . . .
. . . “ တကယ် ။ တကယ်ကြီးကို ဖင်လှန်ရိုက်တာပေါ့ဟုတ်လား မကြီး ။ ထမီပါပါလား ” . . .
နောက်တခေါက် မရမကကို ဒဲ့ကြီးထပ်မေးတော့ မမကြီးက ရှောင်မရတော့လို့ထင်ရဲ့ ။
. . . “ ဖင်ချွတ်ပါတယ်ဆိုမှ ထမီပါချွတ်ပြီးတော့ ရိုက်ခံရတာပေါ့ . . . ခပ်ပြတ်ပြတ်ပဲပြောပြီး . . . သွားတော့ သွားတော့ ငါလုပ်စရာတွေ ရှိသေးတယ် ” . . .
သူကလည်း စမေးပြီး စကားက သူ့ဘက်လှည့်လာတော့ ဟိုလိုလို ဒီလိုလို လုပ်ပြီး နောက်ဖေးခန်းထဲ ထွက်သွားသည် ။ ဘယ်ရမလဲ နောက်ကကောက်ကောက်ပါအောင် လိုက်တာပေါ့ ။
. . . “ မကြီးလဲ ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ ရိုက်ခံရတာပေါ့ဟုတ်လား . . . ဟီး မိန်းခလေးဆိုတော့ ပိုရှက်မှာပေါ့နော် ဖင်ကြီးကပိုကြီးတော့ ဟီး ” . . .
. . . “ ဟဲ့အကောင် တော်တော် ” . . .
စကားစ ပြတ်အောင် ယောင်လည်လည်လုပ်ကာ ကြောင်အိမ်ဖွင့်ပြီး ဟိုဟာရှာသလို ဒီဟာလုပ်မလို လုပ်နေသည် ။ အဟမ်း သူစထားဟာ ငထူးကို ဒီလိုပတ်ပြေးလို့ ဘယ်ရမတုန်း ။
. . . “ သားတောင် ယောင်္ကျားလေး တအားရှက်တာ မကြီးကော ဘယ်လိုနေလဲ ” . . .
. . . “ ရှက်တာပေါ့ဟဲ့ မူးတောင်လဲချင်တာ ။ ဟိုကောင် မှန်ကြောင်လာတော့ ပိုဆိုးတယ် ။ နင်နဲ့ မေသူအခုဖြစ်သလိုကို ပြောင်းပြန်ဖြစ်တာဟေ့ ” . . .
( မှန်ကြောင်ဆိုတာ မကြီးထက် ၁တန်းငယ်သည့် ကျွန်တော့်အကိုဝမ်းကွဲနောက်တယောက်ကို ပြောတာ )
. . . “ ဘာဖြစ်လို့လဲဟင် ” . . .
. . . “ တော်တော်စပ်စုတဲ့ ကလေး ” . . .
. . . “ ပြောပြပါလား မကြီးကလဲ နော် နော် ” . . . အငယ်ပီပီ ဂျီကျပြီး တောင်းဆိုတော့ ဆက်ပြောပြသည် ။
. . . “ ကိုးတန်းနှစ်တုန်းက ငါကတယောက်တည်းလေ ။ နောက်နှစ် မှန်ကြောင်လာတော့ သူက ကိုးတန်း ငါက ဆယ်တန်း ။ အခုပြန်သွားရင်ကြည့် ဖိုးက ဆယ်တန်းရောက်ရင်အများကြီးပိုကြပ်တယ် . . . အဲတော့ ငါချည်းပဲ မိန်းခလေးဖြစ်ပြီး ထမီချွတ်ဆော်ခံရတာ ။ သူက ပရိသတ်လုံးလုံးဖြစ်ကော ။ တခါတလေ အိမ်လည်ခေါင်မှာစာကျက်ရတုန်း မှန်ကြောင်က သူ့ဘာသာသူလုပ်စရာရှိတာလုပ်နေတယ် ။ ငါ့အဖြစ်က ” . . .
. . . “ စာကျက်တယ်ဆိုတာ ဖင်ကျွတ်နဲ့မလားဟင် ။ မကြီးကိုလည်း အဲလိုတကယ် ကိုမှန်ကြောင်ရှေ့မှာတောင်လေ အကုန်ချွတ်ပြီး စာကျက်ခိုင်းတာလား ” . . .
. . . “ နင်ခံဘူးတယ်မလား ။ ဘယ်လိုလုပ်လဲ ဂွေးဥတွဲလောင်းနဲ့ မဟုတ်လား အဲလိုပဲဟေ့ . . . မကြီးက သူ့ကလှည့်ကျရှက်လို့ထင်တယ် တည့်တည့်မဖြေပဲ ကျွန်တော်နဲ့ချည်း နှိုင်းရင်းပြောနေသည် ။
. . . “ အင်း ။ ဖင်ပြောင်ကြီးလဲပေါ် ။ ပြီးတော့ ဟီး ဒါဆို မကြီးကျတော့ ဟိုလေ ဟီးဟီး ဟိုဟာကြီးပေါ်နေမှာပေါ့ . . .
. . . “ ဂေါက် ” . . . အခေါက်ခံရပြီ ။
. . . “ ကောင်စုတ်လေး ။ ကိုယ့်အမကိုယ် တော်တော်အပြောကောင်း ။ ဟုတ်တယ်ဟေ့ ဟုတ်တယ် အရှေ့ကဟာကြီးပါ ဟောင်းလောင်း ပြထားရတာ ” . . .
ခေါင်းခေါက်ခံရတာလည်း မမှတ်သေး ။ ထပ်ကာမေးပြန်သည် ။
. . . “ မကြီး မငိုဘူးလား ” . . .
မပြီးသေပြန်ဘူးလားဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ လှည့်ကြည့်ပြီး စိတ်မရှည်လက်မရှည် ဆက်တော့ဖြေပါသည် ။
. . . “ အေးပေါ့ အစပိုင်း အခေါက်တွေတော့ အသည်းအသန်ပေါ့ ။ အပျိုကြီးဖားဖားဖြစ်မှ မောင်ဝမ်းကွဲရှေ့ ဖင်ကျွတ်ကြီးဒဏ်ပေးခံရတာ မငိုပဲနေမလား ။ နောက်ပိုင်းတော့လည်း အဲလောက်မဆိုးတော့ပါဘူး ။ ဟိုကောင်တောင် ငါ့ကိုမြင်တာရိုးလောက်တယ် ” . . .
. . . “ ဖင်ပြောင်ကြီးကိုလား ” . . .
. . . “ ဟဲ့အကောင် ဘာတွေ အဲ့လောက်လိုက်မေးနေရတာတုန်း ။ ကိုယ့်အမကိုယ် အတော်ပြစ်မှားချင်နေတာလား ။ ငါလှန်ပြလိုက်မှ မကောင်းရှိရော့မယ် ” . . . ရာသီဥတုက သိပ်မကောင်တော့ဘူး ။ အစ်တာများသွားပြီ ။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ကလည်း ငယ်တုန်းက မျက်နှာပြောင်ပြီး အစအနောက်သန်တာ နာမည်ကြီးမဟုတ်လား ။
. . . “ မကြီးကလည်း ထပ်မပြပါနဲ့ ။ ဟိုနေ့က မကြီး ဧည့်ခန်းမှာ ဆွယ်တာထိုင်ထိုးနေရင်း ထမီလွတ်ပြီး ပေါ်နေတာ ထပ်ကြည့်ချင်တော့ဘူး ဟီးဟီးဟီး ” . . .
. . . “ ဖွီး ” . . . ရေသောက်နေတာတောင် သီးသွားတယ် ။ . . . ခွေးကောင်လေး မဟုတ်တာမပြောနဲ့ ” . . .
. . . “ ရော တကယ်ပါဆို ။ အသက်ကြီးပြီး ဆံပင်မရှိလို့ သားကသနားတောင်နေတာ ” . . .
. . . “ ဟင် ” . . . ခနတွေးလိုက်ပြီးမှ . . . “ စောက်ကောင်စုတ်လေး ” . . . ဆိုပြီး တွယ်တော့မယ့်ပုံ မြင်တာနဲ့ ဝါးဟားဟားလုပ်ပြီး ထွက်ပြေးလာရသည် ။ ဒီတခါက ခေါင်းတင်ခေါက်မှာမဟုတ်ဘူး ဗိုက်ခေါက်ဆွဲရင်ဆွဲ မဆွဲရင် အသားနီလန်အောင်အဆိတ်ခံရမှာ ။ မကြီးလက်သည်းက အရှည်ကြီးရယ် ။ တကယ်လည်း အဲဒီ့နေ့က ဗီဒီယိုငှားထားတာ မောင်နှမနှစ်ယောက်ထိုင်ကြည့်နေရင်း မကြီးက ဆွယ်တာပါထိုးနေတယ် ။ ဗီဒီယိုလည်း စိတ်ဝင်စား လက်ကလည်း မပြတ်လုပ်ဆိုတော့ ဒူးထောင်လိုက် ဒူးကွေးလိုက်နဲ့ အမျိုးမျိုးပုံစံတွေ ပြောင်းထိုင်ရင်း အောက်စက ဟောင်းလောင်းကြီး အားရပါးရ လွတ်နေတာ မသိဘူး ။ ဟလိုက် ကားလိုက်နဲ့ သူ့ပစ္စည်း ပြူးပြူးပြဲပြဲကြီးကို မမြင်ချင်မှ အဆုံးတွေ့နေရတယ် ။ မမကြီးလည်း တက္ကသိုလ်ရောက်လို့ အတတ်ကောင်းတွေ တတ်လာလို့ဖြစ်မယ် ။ ဆီးခုံမွှေးတွေကို ပြောင်ရှင်းနေအောင်ကို ရိတ်ထားလေရဲ့ ။
မှတ်ချက်။ ။ ကိုဇရက်ကတော့ ၁-၂ မခွဲထားပေမယ့် တစ်ကတော့ ပိုစ့်ခေါင်းစဉ်ချင်းတူမှာစိုးလို့ ၂ ဆိုပြီး နံပါတ်စဉ်တပ်ထားလိုက်ပါတယ်။ အကယ်၍ ကိုဇရက်က ထပ်ရေးလာခဲ့လျှင်လည်း အစဉ်လိုက်အတိုင်း နံပါတ်လေးတွေတပ်ပြီး တပ်ဆင်ပေးပါမယ်။ ကိုဇရက်လည်း အခုလို့ တစ် နံပါတ်စဉ်တွေတပ်ခြင်းကို ခွင့်ပြုပါနော်။
Comments
Post a Comment