အရာရာကိုအကောင်းတိုင်းဖြစ်စေမယ်

Photo Loading... အရာရာကိုအကောင်းတိုင်းဖြစ်စေမယ်

ချမ်းချမ်းစီးစီးမို့စောင်ကိုခေါင်းမြီးခြုံပြီးအိပ်နေသောနဒီမိုးသည် ‘ဒုန်းးး’ ဟူသော အသံကြောင့် ခေါင်းမြီးခြုံထားသောစောင်ကိုခေါင်းဖော်၍ အသံလာရာဆီသို့ နားကိုစွင့်ထားလိုက်ပါသည်။ သူမနားစွင့်နေစဉ်မှာပင် နောက်ထပ်တကြိမ် ‘ဒုန်းးး’ ဟူသောအသံထွက်လာပြန်ပါသည်။ အသံကတော့ အိမ်ရှေ့တံခါးမဆီမှလာသောအသံဖြစ်သည်။ သို့သော် စပယ်တို့ ချယ်ရီတို့ဆိုလျှင်လည်း အခန်းသော့ရှိနေသည်မို့ အခုလိုထုနေမည်မဟုတ်ဘဲ တန်းဝင်လာမည်ဖြစ်သည်။ အခြားသူဆိုလည်း အော်ခေါ်မည်ဖြစ်သည်။ အခုတော့ ထိုသို့မဟုတ်ဘဲ တံခါးထုသံကိုသာကြားရသဖြင့် နဒီမိုးသွားမဖွင့်ရဲသေးဘဲရှိနေပါသည်။

အိပ်ချင်မူးတူးနှင့်စောင်ပုံထဲမှထကာ တံခါးရှေ့တွင်ရပ်လိုက်ပြီး ဖွင့်သင့်မဖွင့်သည့်ကို စဉ်းစားရင်း ဘာမှမဖြစ်နိုင်ပါဘူးဆိုတော့စိတ်ကိုသွင်း၍ သူမအခန်းတံခါးကိုဖွင့်ပေးလိုက်ပါသည်။ တံခါးဖွင့်လိုက်သည်နှင့် ကျင်ခနဲအထိအတွေ့နဲ့အတူ နဒီမိုးလောကကြီးနဲ့အဆက်အသွယ်ပျက်သွားပါတော့သည်။

‘ငါပြောသားဘဲသားကြီးရ လွယ်လွယ်လေးပါလို့..’

‘အေးပါအေးပါ ကျန်တဲ့နှစ်ယောက်ပြန်လာမှအခက်တွေ့နေမယ်’

‘ပြန်ရောက်လာတော့လည်းဘာဖြစ်လည်းကွာ နောက်ထပ်နှစ်ယောက်ထပ်ရတာပေါ့…ဟားဟားးး’

စိုးကြီး၏အပြောကြောင့် ဖြိုးကြီးလည်းပြုံးနေမိပါသည်။

အေးစက်သောအထိအတွေ့ကြောင့် နဒီမိုးလောကကြီးနှင့်အဆက်အသွယ်ပြန်ရလိုက်ပါသည်။ သူမမျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့သူမတို့ရဲ့ရေချိုးခန်းထဲမှာ ဘေးမှာလည်း ရေခွက်ကိုင်၍ သူမကိုအပေါ်စီးကရပ်ကြည့်နေသောစိုးကြီးကိုတွေ့လိုက်ရပါသည်။

‘စိုးကြီးးးနင် နင်…’

သူမ၏စကားအရှေ့သို့ဆက်မပြောခင်ပင်စိုးကြီးက ဝင်ထောက်လိုက်ပါသည်။

‘ဟုတ်တယ် ငါစိုးကြီးဘဲ ဒီဘက်ကိုကြည့်လိုက်အုန်း ဒီမှာနင့်ရဲ့exကြီး ငဖြိုး..’

သူမထရင်ပြင်လိုက်ပါသည်၊ သို့သော် စိုးကြီး၏လက်နှစ်ဖက်ကသူမကိုမထနိုင်အောင် ဖိထားလိုက်ပါသည်။

‘ထိုင်နေစမ်းပါ နဒီရဲ့’

‘ငဖြိုးလုပ်ငန်းစကြရအောင်ကွာ…’

‘ဟင်.. နင်တို့ နင်တို့ ငါ့ကိုဘာလုပ်မလို့လဲ၊ ငါ့နားမလာနဲ့နော် ငါအသက်ချင်းလဲပစ်လိုက်မှာ… မလာနဲ့မလာနဲ့’

အနောက်ဘက်ရှိနံရံဘက်ကို တိုးလို့မရတော့သော်လည်း နဒီအတင်းတိုးလျက် အကြောက်အကန်ဖြင့် ကန်ကြောင့်နေပါသည်။ သူမဘယ်လိုပင်တိုးနေစေတာမူ တိုးစရာနေရာကမရှိတော့သလို ထွက်ပြေးစရာနေရာလည်းမရှိတော့ပေ။ ထို့ကြောင့်နဒီသည် အသံကျယ်ကျယ်ဖြင့်အကူအညီတောင်းရန် ပါးစပ်ကိုဟန်ပြင်လိုက်စဉ်မှာပင် လျင်မြန်လှသောစိုးကြီး၏လက်က သူမပါးစပ်ကိုဦးစွာပိတ်လိုက်ပါသည်။ သူမကလည်း သူမပါးစပ်ပေါက်ကိုပိတ်ထားသော စိုးကြီး၏လက်ဝါးပြင်ကိုလှမ်းကိုက်ပါသည်။ စိုးကြီးတစ်ချက်အကိုက်ခံလိုက်ရပြီးဒေါသဖြစ်ကာ လက်ပြန်တစ်ချက်အား သူမကိုအမြည်းကျွေးလိုက်ပါတော့သည်။

‘ဖြန်းးးး’

‘ကောင်မတော်တော်စွာနေတယ်ဟုတ်လားးးး’

စိုးကြီးကနောက်တစ်ချက်ထပ်ရိုက်မည်လုပ်သောအခါ ဖြိုးကြီးက…

‘မလုပ်ပါနဲ့ကွာ…’ ဟုဆိုကာ သူ့လက်ကိုဖမ်းဆွဲထားလိုက်ပါသည်။

‘မင်းကတော့ကွာ အခုထိ့ကို သံဃောဇဉ်မပျက်နိုင်ဘူး၊ ဒီကောင်မတုန်းကများ မင်းအပေါ်ဘယ်လောက်ရက်စက်ထားလဲဆိုတာ မင်းပြန်တွေးကြည့်စမ်းးး’

‘အေးပါကွာ ငါသိပါတယ်၊ ငါကသူ့ကိုမရိုက်ဖို့ဘဲပြောတာပါ၊ မင်းအဲ့လိုရိုက်တာထက်ကောင်းတဲ့ရိုက်နည်းငါ့မှာရှိတယ်ကွ..၊ ငါ့အပေါ်ဒီလောက်လုပ်ထားတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ကို ငါကသနားမလားကွာ မင်းကလည်းး’

‘အဲ့လိုလုပ်စမ်းပါကွ၊ ကဲ မင်းကဘယ်လိုလုပ်မှာလဲပြော…’

သူတို့နှစ်ယောက်ပြောနေသမျှကို မျက်လုံးအပြူးသားလေးနှင့်နဒီငေးကြည့်နေမိပါသည်။ သူမအသားများလည်း ကြောက်ရွံ့စိတ်ကြောင့် တဆတ်ဆတ်တုန်လျက်။

ဖြိုးကြီးက နဒီရှေ့တွင်ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်သည်၊ ပြီးနောက်နဒီမျက်နှာကိုကြည့်၍…

‘နင် ငါခိုင်းတဲ့အတိုင်းလုပ်မယ်ဆိုရင် နင့်အသားနာသက်သာမယ်၊ ဒါမှမဟုတ်ရင်တော့ နင်အသားလည်းနာမယ်၊ ငါခိုင်းတာကိုလည်းလုပ်ကိုလုပ်ရမယ်…’

တင်းမာသောမျက်နှာထားဖြင့်ပြောသောဖြိုးကြီး၏စကားများကြောင့် နဒီအသားများတဆတ်ဆတ်တုန်နေရင်းကပင် ‘ငါ့ကို င့ါကို ဘာမှမလုပ်ပါနဲ့နော် နော်..’ တောင်းပန်မူပြုလိုက်ပါသည်။

သို့သော်ဖြိုးကြီးက နဒီမျက်နှာကိုသေချာစိုက်ကြည့်၍….

‘နင့်ကိုငါ တောင်းပန်ခဲ့တုန်းကရောနင်ငါ့ကိုဘယ်လိုတုန့်ပြန်ခဲ့လဲ…’

နဒီတယောက်အသံများစွံ့အသွားခဲ့ပါသည်။

လွန်ခဲ့သောတပတ်ခန့်က

‘သဲ…ကို့ကို ဒါလေးတစ်ခုလောက်တော့လိုက်လျောပေးပါနော်…’

ဖြိုးကြီးသည် သူ၏လက်များကို နဒီ၏ဘောင်းဘီကြားထိုး၍ နဒီ့အဖုတ်လေးအားကိုင်ရန်ပြင်လိုက်ပါသည်။

‘ဟာ ကိုကလည်းကွာ…၊ လက်ထပ်ပြီးမှဘဲအဲ့ဒါကိုပေးမယ်ကွာ အခုတော့အပေါ်ပိုင်းဘဲရမယ်…’

ချစ်သူရဲ့ငြင်းဆန်စကားက ချိုသာလွန်းတာကြောင့် ဝင်တော့မည့်လက်ကိုပြန်ရုတ်၍ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလိုက်ပါသည်။

ဖြိုးကြီး၏နှုတ်ခမ်းနှင့်နဒီဒနှုတ်ခမ်းတို့သည် ထိစပ်နေကြပြီး သူတို့နှစ်ကြီး၏လျှာထိပ်လေးများသည် တစ်ခုနှင့်တစ်ခုပွတ်ကာသပ်ကာဖြင့်……..

ဖြိုးကြီး၏လက်များကလည်း နဒီ၏ရင်သားများကို ပွတ်သက်လျက်……

ဒီလိုနဲ့ပင်သူတို့နှစ်ဦးသည် ရည်းစားသက်တမ်းတစ်နှစ်သာပြည့်ပြီဖြစ်သောလည်း အပေါ်ပိုင်းနှင်ပင် ဖြိုးကြီးကျေနပ်နေရပါသည်။ တခါတရံဖြိုးကြီးက အောက်ပိုင်းကိုအတင်းတောင်း၍နှိုက်လျှင် နဒီကအတင်းရုန်းကန်ကြီး ဖြိုးကြီးကိုထားကာ ထိုနေရာမှထွက်သွားပါသည်။ ထိုသု့ိဖြစ်လျှင် ဝန်ခံကတိများဖြင့် ဖြိုးကြီးတစ်ယောက်ချော့ရပြန်ပါတော့သည်။

‘Hello Baby မွမွမွမွ…’

‘Hello Baby မွမွမွမွ…’

‘Hello Baby မွမွမွမွ…’

‘ဟလို… စိုးကြီးပြောကွာ ဘာကိတ်…’

‘ဟဲ့ရောင်ငဖြိုးဘာကိတ်လုပ်မနေနဲ့ မင်းဆော်နဒီကို ဘဲတပွေနဲ့တည်းခိုခန်းထဲဝင်သွားတာ ငါတွေ့လိုက်တယ်…’

‘ဟုတ်ရဲ့လားးကွာ… မင်းကလည်းးးး’

‘ဟဲ့ရောင် ဒီတစ်ခါတော့ဟုတ်မဟုတ်သိရအောင် အခုချက်ချင်းလာခဲ့၊ ဟိုတခါကလည်း လာပါဆိုတာမလာဘူး ဒီတခါတာလာခဲ့…’

‘အေးပါကွာ ငါလာခဲ့ပါ့မယ်၊ ငါ့ဆော်မဟုတ်လို့ကတော့ မင်းနဲ့ငါနဲ့တွေ့ပြီသာမှတ်’

‘လာစရာရှိတာမြန်မြန်လာ ငါ့မင်းကို xxxxxx မှာစောင့်နေမယ်…’

‘အေးအေး’

…………………………………………………………………

‘စိုးကြီးဘယ်မှာလဲကွ….’

‘အေးးးအခုထိတေ့ာထွက်မလာတာမတွေ့သေးဘူးကွ..’

‘မင်းဟာကသေရောသေချာရဲ့လားကွာ နဒီငါ့ကိုသစ္စာမဖေါက်လောက်ပါဘူးကွာ…’

‘အေးပါကွာ ငါလည်း မင်းရဲ့နဒီမဟုတ်ပါစေနဲ့လို့ ဆုတောင်းပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ငါတွေ့လိုက်တာကတော့ နဒီမှနဒီအစစ်ကွ…’

စိုးကြီးနှင့်ဖြိုးကြီးတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက် အနီးအနားရှိဈေးဆိုင်လေးမှဆေးလိပ်ဝယ်၍ ဟိုတယ်ရှေ့နှင့်မလှမ်းမကမ်းလေးတွင် ဆေးလိပ်သောက်ရင်း ပြန်ထွက်လာမည့် နဒီနှင့်တူသောဆော် သို့မဟုတ် နဒီအားစောင့်နေကြပါသည်။

စိုးကြီးကခေါ်လို့တာလာရသော်လည်း ဖြိုးကြီးကတော့ သူ့ကောင်မလေးနဒီက သူ့အပေါ်သစ္စာဖေါက်မည်မဟုတ်ဟုသူယုံကြည်ထားသည်။ သူနဲ့တောင် ရည်းစားကာလတစ်နှစ်လုံးတွင် ရင်သားကိုသာကိုင်ခွင့်ပြုခဲ့သောနဒီသည် အခုလိုအခြားတယောက်နှင့် တည်းခိုခန်းသို့လာသည်ဆိုသည်ကိုလည်း သူလုံးဝမယုံကြည်ထားပါသည်။ သို့သော် အခင်ရဆုံးသူငယ်ချင်း စိုးကြီးကခေါ်သည်ဆိုတော့လည်း သူငယ်ချင်းကို အားနာ၍သာရောက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် စိုးကြီးက တည်းခိုခန်းရှေ့ကိုတောက်လျှောက်ကြည့်နေသော်လည်း သူကတော့ လှိုင်သာယာကွင်းပြင်၏ လူသူရှင်း၍လှပသော ရှုခင်းများကိုသာ လျှောက်ကြည့်နေမိပါသည်။

‘ငဖြိုး ဟိုမှာဟိုမှာ ထွက်လာပြီကွ…’

စိုးကြီးက လက်လှမ်းပုတ်ပြောသဖြင့် ဝတ်ကျေတန်းကျေသဘောဖြင့် ဖြိုးကြီးလှည့်ကြည့်လိုက်ပါသည်။

မြင်လိုက်ရသောမြင်ကွင်းက သူ့မျက်လုံးကို သူမယုံနိုင်လောက်အောင်ပင်။ သူ့ကိုတောင်မနေ့ကအထိ လက်ထပ်ပြီးမှ အဖုတ်ပေးကိုင်မည်ပြောသောချစ်သူသည် အခုတော့ အခြားဘဲတပွေနှင့် ဘေးမှဘဲကသူမ၏တင်ပါးကိုလက်ဝါးအုပ်၍ ညစ်လျက်။ လူရှင်းသောနေရာမို့ သူတို့နှစ်ဦးထင်တိုင်းကြဲနေကြသည်။ ပတ်ဝန်းကျင်တွင် မည်သူ့မျှမရှိနိုင်ဟု မှတ်ထင်ထားပုံပေါ်သည်။ သို့သော် အနောက်ကမြင်နေရသောဖြိုးကြီးအဖို့ကတော့ ရင်ထုမနာအဖြစ်ပင်။

သူတို့နှစ်ယောက်အရှေ့ကကြည်နူးစွာသွားနေပြီး ဖြိုးကြီးတို့နှစ်ယောက်ကတော့ အနောက်မှဒေါသဖြစ်စွာလိုက်လာပါသည်။ စိုးကြီးကလည်း သူ့သူငယ်ချင်းဒေါသဖြစ်နေသည်ကိုသိသည်မို့ ဘာမျှမပြောဘဲဘေးမှ လိုက်ပါလာပါသည်။

ကားဂိတ်နားလောက်အရောက်တွင် နဒီက ဖြိုးကြီးတို့နောက်မှလိုက်လာသည်ကို တွေ့လိုက်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် သူမနှင့်အတူပါလာသောတယောက်မရိပ်မိစေရန် တွေ့ရာကားဖြင့် အမြန်တက်စီး၍ ဖြိုးကြီးတို့နှစ်ယောက်ကို မျက်စဖျောက်ထားခဲ့ပါသည်။

ဖြိုးကြီးလည်း ဒေါသထွက်နေသည်မို့ နဒီနှင့်သွားရှင်းရန် နဒီ့တို့သူငယ်ချင်းသုံးယောက်စု၍ငှားနေသော တိုက်ခန်းသို့ရောက်လာခဲ့ပါသည်။ တိုက်ခန်းသို့ရောက်သောအခါ တံခါးကို ’တဒုန်းဒုန်း’ ထု၍ အော်ခေါ်သော်လည်း နဒီကထွက်မလာခဲ့ပေ၊ သို့သော် နဒီက ရပ်ကွက်ရုံးကို ဖုန်းဆက်အကူအညီတောင်းလိုက်သဖြင့် ဖြိုးကြီးနှင့်စိုးကြီးကို ရပ်ကွက်လူကြီးများက လာရောက်ခေါ်ဆောင်သွားပြီး နီးစပ်ရာရဲစခန်းတွင် တစ်ညထိန်းသိမ်းလိုက်ပါသည်။

မိဘများ၏ကျေးဇူးကြောင့် ပြန်ထွက်ခွင့်ရလာသော ဖြိုးကြီးတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်သည် မိဘစကားနားထောင်ကာ ခဏတာငြိမ်နေလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သားအကြံအစည်တစ်ခုကို ကြံစည်လိုက်ပါတော့သည်။ အဲ့ဒါကတော့ နဒီ့အခန်းဖော်သူငယ်ချင်းနှစ်ဦး Night Duty ကျတဲ့ရက်ကို အခွင့်ကောင်းယူ၍ နဒီ့အား သင်ခန်းစာအကြီးကြီးပေးရန်ပင်ဖြစ်ပါသည်။

သို့သော်ဒီကြားထဲတွင် စိုးကြီးမသိဘဲ ဖြိုးကြီးလုပ်လိုက်သောကိစ္စတစ်ခုရှိနေသေးသည်၊ အဲ့ဒါကတော့…….

 နဒီ့ကို အရမ်းချစ်သောဖြိုးကြီးသည် နဒီ့ဖုန်းကို သူဖုန်းမဟုတ်သောအခြားဖုန်းနံပါတ်တစ်ခုဖြင့် ဖုန်းလှမ်းခေါ်လိုက်ပါသည်။ သို့သော်ဟိုဘက်က ဖုန်းမကိုင်ပါ၊ ဒါကြောင့် သူ Msg လှမ်းပို့လိုက်ပါသည်။

‘သဲ… ကိုမှားတာရှိရင်လည်းတောင်းပန်ပါတယ်၊ သဲအမှားမှန်သမျှကိုလည်း ကိုခွင့်လွှတ်ပါတယ် သဲကို့ကိုဖုန်းပြန်ဆက်နော်…’

သူနေ့လည်လောက်ကပို့လိုက်တော့Msgသည် ညမိုးချုပ်တော့အခါမှပင် သူ့ဆီပြန်စာတစ်စောင်ရောက်လာပါသည်။ ဒီကြားထဲမှာတော့ အရည်မရအဖတ်မရဒေါခီးရသော တယ်လီနော၏မတ်ဆေ့များကတော့ ‘တတောင်တာင်’ ဖြင့်၊ ပြန်စာကိုစောင့်မျှော်နေသူမို့ Msg လာလာချင်းအရမ်းပျော်သွားပါသည်။ သို့သော် သူစာကိုဖတ်လိုက်ချိန်မှာတော့…..

‘နင်နဲ့ငါပျက်ပီ ငါ့ကိုနောက်ထပ်လာမဆက်သွယ်နဲ့၊ နင့်ကြောင့်ငါ တော်တော်အရှက်ရပြီးပြီ၊ နောက်ထပ်ဆက်သွယ်လာလို့ကတော့ ရပ်ကွက်ရုံးလောက်မဟုတ်ဘဲ မိန်းမလေးတစ်ယောက်ကိုနှောင့်ယှက်မှုနဲ့ ရဲစခန်းတိုင်မယ်’

နဒ့ီ၏စကားများကြောင့် ဖြိုးကြီးတယောက်ထိုညက အိပ်မပျော်ခဲ့ပေ။

လက်ရှိအချိန်

ဖြိုးကြီးသည် နဒီအနားသို့ကပ်လိုက်ပြီး နဒီအကျီ ၤကြယ်သီးများကို ဖြုတ်ရန်ပြင်လိုက်ပါသည်။ နဒီကလည်း လက်ဖြင့်လှမ်းတားပါသည် သို့သော် လှမ်းတားသည့်နဒီ့လက်များကို ဖြိုးကြီးက ဖျက်ရိုက်လိုက်ပြီးး ‘ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်းးးး’

သို့သော် နဒီကလက်မခံဘဲ အတင်းရုန်းပါသည်။ ဒါကိုဘေးမှစိုးကြီးက ဒီအတိုင်းကြည့်မနေနိုင်တော့ဘဲ ဖြိုးကြီးနှင့်နဒီကြားဝင်ကာ နဒီအား ချိုင်းမဆတ်ခနဲဆွဲမ၍ နဒီအင်္က ျီကို ဆွဲဖြဲလိုက်ပါသည်။ ရင်ဘတ်တွင်ရှိသော နဒီ့ရှပ်အင်္က ျီကြယ်သီးလေးများသည် တစ်လုံးမကျန်ပြုတ်ထွက်သွားပါသည်။ ပြီးနောက် စိုးကြီးကပင် နဒီအတင်းရုန်းကန်နေသည့်ကြားမှ နဒီ့အင်္က ျီကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး နဒ့ီလက်များကို ချည်နှောင်လိုက်ပါသည်။ နဒီ့လည်း အားကုန်ခြစ်၍အော်ရန် ထပ်မံကြိုးစားလိုက်စဉ်မှာပါ စိုးကြီးကလက်ဝါးချက်ကို ထပ်မံမြည်းလိုက်ရပါတော့သည်။

‘ဖြန်းးဖြန်းးး’

နှစ်ချက်ဆက်တိုက်ရိုက်လိုက်သော စိုးကြီး၏အားပြင်းလက်ဝါးကြောင့် နဒီ့နှုတ်ခမ်းဝတွင် သွေးများပင်ထွက်ကျလာပါသည်။ နဒီ ‘တရှုတ်ရှုတ်’ ငိုပါတော့သည်။ ဒါကို နားကြားဖျင်းကပ်သောစိုးကြီးက ရိုက်ရန်နောက်ထပ်လက်ဝါးရွယ်လိုက်မှပင် အငိုတိတ်သွားတော့သည်။ ဒါကိုကြည့်၍ ဒေါသဖြစ်နေသော ဖြိုးကြီးပင် ပြုံးစစဖြစ်သွားပါသည်။ ထိုအခြေအနေတွင် နဒီ့မျက်နှာလေးက အပြစ်ကင်းစင်သော ခလေးမျက်နှာလေးနှင့်ပင်တူနေသည်ဟု ဖြိုးကြီးတယောက်တွေးထင်မိလိုက်ပါသေးသည်။

‘နင်အခုချိန်ကစပြီး ငါတို့စကားကိုနားထောင်ရမယ်၊ ငါတို့ခိုင်းတာကိုလုပ်ရမယ်၊ ကလန်ကဆန်လုပ်လို့ကတော့ နာမယ်မှတ်.. ကြားလားးးး’

နဒီတယောက်မျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်ဖြင့် ‘ဟုတ်ကဲ့…’

ချက်ချင်းကြီးအပြောအဆိုအချိုးပြောင်းသွားသော နဒီ့ကိုကြည့်၍ စိုးကြီးက ပျော်နေမိပါသည်။ ဒါမှလည်း သူကြည့်ဖူးထားသော BDSMကားတွေထဲကလို လုပ်ကြည့်လို့ရမည်မဟုတ်လား။ ဖြိုးကြီးကတော့ အဓိကလူဖြစ်သော်လည်း လက်ရှိအချိန်တွေတော့ နဒီ့ကိုချစ်စိတ်ကအလေးသာနေသောကြောင့် ဘာမှဝင်မလုပ်ဖြစ်ဘဲ ပရိသတ်သာသာတာ။

‘လာ…’

စိုးကြီးက နဒီ့ကိုဆံပင်မှဆွဲ၍ ရေချိုးခန်းအပြင်သို့ ဆွဲခေါ်လာလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက်……

‘ငဖြိုးးး မင်း သူ့ရဲ့အဖုတ်ကိုမြင်ဖူးလားးး’

ဖြိုးကြီးကတော့အသံတိတ်လျက် ပြုံးသာပြုံးနေသည်။ စိုးကြီးထိုသို့ပြောကတည်းက နဒီ့အောက်ပိုင်းတွင်ဝတ်ထားသော ညဝတ်ဘောင်းဘီအရှည်ကို ချွတ်ချမည်ဟုပြောနေသလိုပင်။ ဒါကိုသဘောပေါက်သော နဒီခမျာမှာလဲ ထိတ်လန့်လျက်။ သို့သော် မရုန်းတာမပြေးတာမို့၊ စိုးကြီးက နဒီ့ညဝတ်အိပ်ဘောင်းဘီကိုဆွဲချွတ်လိုက်ပါသည်။ ဆွဲချွတ်သည်ဆိုသော်လည်း အပြီးထိချွတ်ချလိုက်ခြင်းမျိုးမဟုတ်ဘဲ ဒူးအပေါ်နားလောက်တွင်ရပ်လိုက်ပါသည်။ ညအိပ်ချိန်မို့ ဘောင်းဘီရှည်တစ်ထပ်သာပါပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီမပါတာကြောင့် နဒီ့အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းက တောအုပ်မဲမဲနက်နက်လေးနှင့်အတူ ချက်ချင်းပေါ်လာပါသည်။ ဘောင်းဘီချွတ်သူစိုးကြီးရော မြင်ရသူဖြိုးကြီးပါ တံထွေးတပြင်ပြင်ဖြစ်နေပါသည်။ သို့သော်လည်း သူတို့ရဲ့သင်တန်းစာပေးခြင်းက အခုမှအစရှိသေးသည်မို့ တက်လုပ်ဖို့ကိုမလုပ်သေးကို တံထွေးကိုသာ မျိုချနေရပါသည်။

‘နင်အခုထိုင်ထလုပ်ရမယ်…’

နဒီမလုပ်ချင်သော်လည်း လုပ်ရမည့်အခြေအနေ…..၊ စိုးကြီးက ‘1,2,3,4’ တိုက်ပင်ခေါ်ပေးသမျှနှင့် နဒီ့တယောက် ယောင်္ကျားလေးနှစ်ယောက်ရှေ့တွင် သူမအဖုတ်ကြီးကို ဟောင်းလောင်းပြတာ ထိုင်ထလုပ်နေရပါသည်။

ထိုင်ထလုပ်တာအခါ ၁၀၀ ကျော်လာချိန်တွင်တော့ နဒီ့ခြေထောက်တွေညောင်းစပြုလာပါသည်။ ဒါကိုသိသောစိုးကြီးက ထပ်မံရက်စက်စွာပင် ထမလိုထိုင်မလိုအနေအထားတွင် နဒီ့အားနေခိုင်း၍ ကျန်ရှိနေသောနဒီ့ဘောင်းဘီကို ထပ်မံဆွဲချပါသည်။ ပြီးနောက် နဒီ့ကိုခြေထောက်ကြွခိုင်း၍ ဘောင်းဘီကို ရေချိုးခန်းထဲသို့လှမ်းပစ်လိုက်ပါသည်။ စိုးကြီးက ဒါကိုအားမရသေးဘဲ အပေါ်တွင်ရှိနေသေးသော နဒီ့ရှင်မီးအကျီ ၤလေးကိုလည်း ထပ်မံချွတ်လိုက်ပြန်ပါသည်။ အခုအချိန်တွင်တော့ နဒီ့ကိုယ်ခန္ဓာတွင် အဝတ်အစားနှင့်ပတ်သက်၍ တစွန်းတစပင်မရှိတော့ပေ။ ထို့နောက်ထပ်မံ၍ ထိုင်ထထပ်လုပ်ခိုင်းပါသည်။

ဒါကိုကြည့်နေသောဖြိုးကြီးသည် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ နဒီ့အားဆွဲ၍ နံရံဘက်ကိုအတင်းကပ်ကာ သူဘောင်းဘီကိုဇစ်ဖြုတ်၍ဒစ်ထုတ်ကာ နဒီ့အဖုတ်အတွင်းသို့ အတင်းထိုးသွင်းပါတော့သည်။ နဒီသည် စိုးကြီး၏ထိုင်ထသင်တန်းစာကြောင့် ညောင်းချိမောဟိုက်နေသည်မို့ မရုန်းမကန်နိုင်တော့ဘဲ ဖြိုးကြီးပြုသမျှနုရပါတော့သည်။ စိုးကြီးကလည်း သူ့သူငယ်ချင်း၏ဖြစ်ပေါ်နေသောခံစားချက်ကို သဘောပေါက်ကာ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ဆွဲနိုင်ရန် အိမ်ရှေ့ခန်းသို့ ထွက်နေလိုက်ပါသည်။

‘ဟင်းးဟင့်ဟင့်ဟင့်….အ….ဟင့်..ဟင့်…’

နဒီ့နှုတ်မှအသံမတိုးမကျယ်လေးထွက်ကာ ဖြိုးကြီး၏ကမူးရှီးထိုးဖြင့် ကြမ်းတမ်းလှစွာသော လိုးမှုများကို ခံနေရပါသည်။ ဖြိုးကြီးကလည်း ငတ်ထားသမျှအတိုးကျကာ ပုံစံအနေအထားပင်အသစ်မပြောင်းဘဲ နံရံဘက်ကိုကပ်လျက်အတိုင်းဖြင့် နဒီ့အဖုတ်လေးကို အရှိန်ပြင်းပြင်း ထိုးသွင်းနေပါသည်။ ထိုင်ထအရှိန်ကြောင့်ပင်ပန်းနေသောနဒီပင် ဖြိုးကြီး၏မာန်ဟုန်ပြင်းစွာသောလိုးလာမှုကြောင့် ဖြိုးကြီးနှစ်ချီဆက်တိုက်ပြီးသွားချိန်တွင် နဒီကအလွန်ပင် လန်းဆန်းနေပြီဖြစ်သည်။ ယောင်္ကျားလေးများသည် တစ်ချီနှစ်ချီပြီးသည်နှင့် နုံးချိသွားတတ်ကြသော်လည်း မိန်းမလေးများသည် ဆောင့်အားလိုးအားကောင်းလာသည်နှင့်အမျှ လန်းဆန်းတတ်ကြွသည်ပင်မဟုတ်ပါဘူး။

ဖြိုးကြီးလည်းအတော်ပင်ပန်းသွားပြီဖြစ်သဖြင့် နဒီ့ကိုဒီအတိုင်းပစ်ထားခဲ့၍ အိမ်ရှေ့ဘက်ကိုထွက်လာလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် စိုးကြီးအရသာခံ၍သောက်နေသောရေသန့်ဗူးကိုလု၍ ‘ဂလု…ဂလု…’ မြည်အော်မော့သောက်ပါသည်။

‘ဖြည်းဖြည်းသောက်ပါကွ ငဖြိုးရ… ရေနင်ပြီးသေနေလို့ မင်းနောက်တချီမလုပ်နိုင်ဖြစ်နေအုန်းမယ်…’

ရယ်ကျဲကျဲဖြင့်ပြောသော စိုးကြီး၏စကားလုံးများကြောင့် ဖြိုးကြီးရေသောက်ရင်းပြုံးလိုက်မိပါသေးသည်။

‘ငါနားအုန်းမယ်ကွာ…မင်းအလှည့် သွားးးး’

‘စေတနာတွေထက်သန်နေပါလား ငါ့ကောင်ရ…’ ဟုဆိုကာ စိုးကြီးသည် ဖြိုးကြီး၏ပုခုံးကိုပုတ်၍ အနောက်ဘက်သို့ဝင်သွားပါသည်။ ဖြိုးကြီးလည်း ပင်ပန်းလာသည်မို့ အိမ်ရှေ့ခန်းတွင်ပစ်လှဲ၍ မျက်စိမှိတ်အနားယူနေလိုက်ပါသည်။

စိုးကြီးနဒီ့နားရောက်သွားချိန်တွင်တော့ စိတ်ကသာလန်းပြီး လူကပန်းနေသောနဒီသည် နံရံကိုမှီကပ်၍ ပုံ့ပုံ့လေးလဲနေပါသည်။ စိုးကြီးလည်း ချွေးများဖြင့်စိုရွှဲပြီးရှုပ်ထွေးနေသော နဒီ့နဖူးပြင်လေးရှိဆံနွယ်များကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်သွားအောင် ပင့်သက်ပေးလိုက်ပါသည်။

ပင်ပန်းမှုကြောင့်မျက်စိမှိတ်ထားသောနဒီသည် စိုးကြီး၏နူးညံ့သောအထိအတွေ့ကြောင့် မျက်လုံးများပွင့်လာပြီး အသနားခံသောမျက်လုံးများဖြင့် စိုးကြီးအားစိုက်ကြည့်နေပါသည်။ စိုးကြီးလည်း အသနားခံသောမျက်လုံးများဖြင့်ကြည့်နေသော နဒီ့မျက်နှာလေးနားတိုး၍ နဖူးပြင်မို့မို့လေးကို ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်ပါသည်။ နဒီလည်းသူမ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စိုးကြီးအားတင်းကျပ်စွာဖက်၍ တရှုံ့ရှုံ့ငိုပါတော့သည်။

လွန်ခဲ့သောတနှစ်ခန့်က (ဖြိုးကြီးနှင့်နဒီရည်းစားမဖြစ်ခင်ကာလ)

စိုးကြီးတယောက် သူ့အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် ရောင်စုံငှက်ရုပ်လေးများကို ခေါက်နေလေသည်။ သိပ်မကြာခင်ရက်ပိုင်းတွင် နဒီ့မွေးနေ့ရက်ရောက်တော့မည်မို့ နဒီနှစ်သက်သောငှက်ရုပ်လေးများကိုပေး၍ နဒီအား ရည်းစားစကားဖွင့်ပြောရန် သူရည်ရွယ်ထားလေသည်။ သူ့စိတ်ကူးထဲတွင် နဒီ့မွေးနေ့ပြုလုပ်ရာအခန်းတစ်ခန်းလုံးတွင် သူအခုခေါက်ထားသောငှက်ရုပ်လေးများနှင့် ဗူးဘောင်းများကိုအလှဆင်ကာ နဒီ့အား မွေးနေ့တွင်ကြည်နူးနိုင်ရန် ရည်ရွယ်ထားလေးသည်။

‘အန်တီရေ စိုးကြီးရှိလား’

‘အော်အေး သားသူငယ်ချင်းအိမ်ထဲမှာရှိတယ်သားးး’

‘ဟုတ်ကဲ့အန်တီ ကျေးဇူး’

စိုးကြီးအမေကိုနှုတ်ဆက်၍ ဖြိုးကြီးအိမ်ထဲသို့ရောက်လာပါသည်။

‘စိုးကြီး ဘာတွေလဲကွ..’

‘ငှက်ရုပ်ခေါက်နေတာလေကွာ.. မင်းကရောဘာကိတ်..’

‘ငါမင်းကို အကူအညီတောင်းစရာရှိလို့ကွ…’

‘အင်းး ပြောလေ…’

စိုးကြီးငှက်ရုပ်များကိုဆက်ခေါက်ရင်း ဖြိုးကြီးပြောလာမည့်စကားကို နားစွင့်နေလိုက်ပါသည်။

‘ဒီလိုကွာ…’

‘ဟဲ့ရောင် ပြောမှာဖြစ်ပြော ဘာတွေဒီလိုဟိုလိုလုပ်နေတာလဲ…’

‘ဟီးး ပြောပါမယ်ကွ…၊ ငါလေ နဒီ့ကိုရည်းစားစကားပြောမလို့ကွ.. အဲ့ဒါမင်းဆီကအကူအညီတောင်းချင်လို့…’

ဖြိုးကြီး၏စပ်ဖြီးဖြီးပြောလိုက်သောစကားက စိုးကြီးရင်ကိုဓားနဲ့ထိုးစိုက်လိုက်သလိုပင်….

‘မင်းနဲ့ နဒီနဲ့က သူငယ်ချင်းအရင်းကြီးတွေဆိုတော့ ငါကမင်းကိုအကူအညီတောင်းရတာပေါ့…၊ ဘယ်လိုလဲ ငါ့ကိုကူညီမယ်မဟုတ်လားးး’

ကိစ္စတော်တော်များများတွင် သူ့အားမှီခိုနေတတ်သောဖြိုးကြီးသည် အခုလည်း သူ့ကိုလာမှီခိုနေပြန်ပြီ။ ဖြိုးကြီးသည် သူ၏ငယ်သူငယ်ချင်းလည်းဖြစ်ပြန် ညီအကိုလိုလည်းဖြစ်နေပြန်တော့……

‘အေးပါကွာ.. ငါကူညီပေးရမှာပေါ့…’

‘……………’

‘……………’

‘……………’

စိုးကြီးသင်ပေးသောလမ်းနည်းများဖြင့် ဖြိုးကြီးသည် နဒီ့အား သူမမွေးနေ့မတိုင်ခင်နှစ်ရက်အလိုတွင် ချစ်ခွင့်ပန်လိုက်ပါသည်။ ဖြိုးကြီး၏ခွင့်ပန်လာမှုကို နဒီက မိန်းခလေးတို့ထုံးစံအတိုင်း စဉ်းစားပါအုန်းမည်နှင့် အနားပိတ်ထားလိုက်သည်။

‘ကိုစိုးးးး ကိုစိုးသူငယ်ချင်းနဒီ့ကိုရည်းစားစကားပြောထားတာကို ကိုစိုးလည်းသိမှာပေါ့နော်… နဒီဘယ်လိုဆုံးဖြတ်သင့်တယ်လို့ ကိုစိုးထင်လဲ…’

ကိုစိုး နဒီ့အမေးကိုချက်ချင်းအဖြေမပေးနိုင်သေးဘဲ သူ၏ရင်ဘတ်ကအနာကို ငြိမ်အောင်လုပ်ပြီးမှ…

‘နဒီကရော ငဖြိုးကိုသဘောမကျနိုင်ဘူးလား၊ ငဖြိုးကလူရိုးလူကောင်းလေးပါ၊ သူကစီးကလက်သောက်တတ်တာကလွဲရင် ကျန်တာအကုန်ပြောစရာမှမရှိတာ…..’

နဒီ စိုးကြီး၏မျက်နှာကိုတည့်တည့်လေးကြည့်လိုက်သည် သို့သော် သူ၏စိတ်ထဲကအရာများပေါ်သွားမည်ဆိုးသဖြင့် စိုးကြီးသည် မသိလိုက်မသိဘာသာဖြင့် နဒီအားမျက်နှာလွှဲလိုက်သည်။

နဒီမျက်နှာပေါ်မှာ သူ့အပေါ်ရှိတဲ့သံဃောဇဉ်တွေရှိနေတာကို စိုးကြီးသိသည် သိသော်လည်း ယောင်္ကျားလေးတို့ရဲ့ထုံးစံအတိုင်း ချစ်ရသူနဲ့သူငယ်ချင်းယှဉ်လာတဲ့အခါမှာတော့ သူငယ်ချင်းကိုဦးစားပေးတတ်စမြဲပင်။

နဒီမွေးနေ့ပွဲတွင် စိုးကြီးခေါက်ထားသောငှက်ရုပ်များ၊ စိုးကြီးစိတ်ကူးထားတဲ့အတိုင်း ဗူဖောင်းများဖြင့် နဒီ့မွေးနေ့အခန်းကိုအလှဆင်ပေးလိုက်သည်။ သို့သော် လုပ်ပေးသူနာမည်ကိုတော့ စိုးကြီးနာမည်စား ဖြိုးကြီးကနာမည်ခံ၍ နာမည်ကောင်းရသွားလေသည်။ ဒါလည်း စိုးကြီး၏အကြံပေးကူညီမှုပင်ဖြစ်လေသည်။

ဒီလိုနဲ့အချိန်တွေသာကြာလာခဲ့သော်လည်း စိုးကြီးအပေါ်ထားသောနဒီ့အချစ်နှင့် နဒီ့အပေါ်ရှိနေသောစိုးကြီး၏မေတ္တာများက ပျက်မသွားပေ၊ ထို့ကြောင့်လည်း စိုးကြီးသည် နဒီနှင့်တတ်နိုင်သမျှရှောင်သည်။ နဒီကလည်း စိုးကြီးကိုသာချစ်သည်မို့ ဖြိုးကြီးနှင့်လွန်လွန်ကျူးကျူးမဖြစ်ရန် ရှောင်ကြဉ်ခဲ့သည်။ တခါတရံနှစ်ယောက်တည်းမတော်တဆဆုံမိရင်ပင် လမ်းတစ်ခုကိုအတူလျှောက်လာကြသော်လည်း နှစ်ဦးသားစကားမပြောဖြစ်ခဲ့ကြပေ။

…………………………………………

ဝေမာ ခြေလှမ်းကျဲကျဲဖြင့်နဒီ့အနားရောက်လာပြီး နဒီ့အားပုခုံးကနေဆွဲလှည့်၍ တဆက်တည်း နဒီ့ပါးပြင်ကို သူမလက်ဝါးဖြင့်မိတ်ဆက်လိုက်ပါသည်။

‘ဖြန်ုးးး’

‘ဟဲ့..ဟဲ့..ဟဲ့…ဆွဲကြပါအုန်းးး’

အလစ်အငိုက်ခံလိုက်ရသောကြောင့် နဒီဒေါသပြင်းစွာထွက်လျက်။

‘ဒီကောင်မ စနှိုက်ကျော်မ ဘာဖြစ်တယ်ညာဖြစ်တယ်…….

…………………………….

…………………………..’

အမှန်က ဝေမာရည်းစားကိုမြတ်သူက ဘူးထ၍နဒီ့အားရိသဲ့သဲ့လာလုပ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ဒါကို ဝေမာက သူ့ရည်းစားလူကောင်းလေးကို နဒီ့ကအတင်းဖျားယောင်းနေတယ်ချည်းအသံဟစ်၍ အခုလည်း မြတ်သူက နဒီ့ကို လက်ထပ်ခွင့်ပန်လိုက်သည်ကိုသိသောအခါ မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်ပြီး အခုလိုအလုပ်ထမင်းစားဆင်းချိန်ကြီးတွင် လာရောက်စော်ကားသွားခြင်းဖြစ်သည်။

နဒီ့မှာရည်းစားငုတ်တုတ်ကြီးရှိနေသည်ကိုသိသော်လည်း မြတ်သူသည် နဒီ့အားတမ်းတမ်းဆွဲလျက်။ အစကတည်းက မြတ်သူကိုနဒီကငြင်းဆိုပြီးသားဖြစ်သော်လည်း အခုအခါတွင်တော့ နဒီဒေါသချောင်းချောင်းထွက်ကာ စိတ်လိုက်မာန်ပါဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို ချလိုက်သည်။ အဲ့ဒါကတော့ မြတ်သူနဲ့တွဲရန်ပင်ဖြစ်သည်။ ထိုသည်နှင့်ပင် ယခုလိုအခြေအနေတွေအထိဖြစ်လာခဲ့ခြင်းဖြစ်ပေသည်။ တခုရှိသည်က စိုးကြီးနှင့်ဖြိုးကြီးလိုက်ကြည့်လာသောနေ့က ဝေမာပါတနေရာမှ နဒီနှင့်မြတ်သူအား ကြည့်နေခြင်းကိုမူ စိုးကြီးတို့ကမသိသော်လည်း နဒီကတော့ သိနေခဲ့သည်။

လက်ရှိအချိန်

‘ကိုစိုးးးနဒီ့ကိုနောက်ထပ်မထားခဲ့ပါနဲ့တော့နော်…’

ကိုစိုးကလည်းဖက်ထားလျက်ကပင် နဒီ့ဆံပင်များကိုဖွပေးရင်းးးး

‘အင်း ကို နဒီ့ကိုမထားခဲ့တော့ပါဘူးးးး၊ နဒီ့အခုဖြစ်ခဲ့သမျှတွေအားလုံးကို ကို ခွင့်လွှတ်ပါတယ်…’

‘ကိုစိုး နဒီ ဒီလောက်ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာကိုတောင် ကိုစိုးက ခွင့်လွှတ်တယ်နော်…’

‘ကိုစိုးအခုဘဲ နဒီ့ Diary ကိုဖတ်ခဲ့ပြီးပြီလေ….’

နဒီ့အားမထူပေးလိုက်ပြီးနောက် ညစ်ပတ်ပေရေနေသည်များကိုရေဆေးစေကာ အဝတ်အစားဝတ်၍ နဒီနှင့်အတူ တိုက်ခန်းတံခါးကိုပိတ်၍ တိုက်ခန်းအပြင်သို့ထွက်လာခဲ့လိုက်ပါသည်။ လက်ကနာရီကိုကြည့်လိုက်ချိန်တွင်တော့ ၁း၀၀ ထိုးနေပြီဖြစ်သည်။

စကားချပ်။      ။ နဒီ့ Diary မှာ ဘာရေးထားတယ်ဆိုတာကတော့ စာဖတ်သူတို့ဘာ့သာတွေးကြည့်ပါ။

နောက်ဆက်တွဲ

‘ဟဲ့ထထ…’

ဘေးမှအတင်းလှုပ်နှိုးသဖြင့် ဖြိုးကြီးနိုးလာပါသည်။

ဘေးကိုကြည့်လိုက်ချိန်တွင်တော့ စပယ်နှင့်ချယ်ရီ။

သူ့ကိုယ်ပေါ်တွင်တော့ ဘယ်သူအုပ်ပေးထားအုန်းမသိသောစောင်တစ်ထည်….။

‘နင်ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး အခန်းထဲရောက်နေတာလဲ… နဒီရော….’

ဖြိုးကြီးတယောက် ဘာမှတောင်ပြန်မဖြေနိုင်ဘဲ ကျုံးရုန်းထကာ စောင်ကိုဖက်လျက်ဖြင့်ပင် စပယ်နှင်ချယ်ရီတို့နားမှလျင်မြန်စွာ တိုက်အောက်သို့ဆင်းထွက်ပြေးသွားပါတော့သည်။ လမ်းတွင်တော့ ခွေးများဖြင့် ‘တဝုတ်ဝုတ်’ ထိုးဟောင်လျက်။

ထိုအချိန် မြို့နယ်တရားရုံးတွင် လူကြီးများကိုခေါ်၍ စိုးကြီးနှင့်နဒီတို့ နှစ်ယောက်သဘောတူ လက်ထပ်နေကြပြီဖြစ်သည်။

အသစ်အသစ်များကိုထပ်မံဖန်တီးပါအုန်းမည်

တစ်တော့ (Onestop)

12.2.2016 (Friday)