အတုံ့အလှည့်- အပိုင်း(၁)
ကျနော်ရဲ့ငယ်ဘဝတုန်းက လိင်အကြောင်းတွေနဲ့ပတ်သက်ပြီး အရမ်းအသိအမြင်ဝေးခဲ့တယ်။
ဒါပေမယ့် ---တန်းလောက်မှာ နည်းနည်းအသက်ကြီးတဲ့နှစ်ကျတွေဆီက တချို့တလေသင်ယူရတယ်။
အဲ့တုန်းကသင်ပေးတဲ့သူတွေကိုယ်တိုင်ကလည်း သေချာမသိကြပါဘူး။ ဥပမာ- မှုတ်ပေးတယ်ဆိုရင်
လေနဲ့မှုတ်ရတယ်ပဲထင်တာ။ ပါးစပ်တော်တော်ညောင်းမှာပဲ ထင်ခဲ့တယ်။ကျနော်တို့အိမ်ဘေးမှာ
သူငယ်ချင်းကောင်မလေးတယောက်ရှိတယ်ဗျ။အသားညိုညိုလေးနဲ့မျက်လုံးပြူးပြူးလေး။
ချစ်စရာလေးပေါ့...။ ကျနော်တို့အမြဲတူတူဆော့ကြတယ်။ ---တန်းလောက်ရောက်လာတော့
လိင်အကြောင်းတွေဘာတွေနည်းနည်းသိလာတယ်။သူလည်း သိလာတယ်ထင်တယ်။ သူ့မှာ
သူ့ထက်ငါးနှစ်လောက်ကြီးတဲ့အစ်မတစ်ယောက်ရှိတယ်ဗျ။ သူ့အစ်မနာမည်က စိမ့်တဲ့...။
နာမည်အရှည်တော့ရှိတယ်။ မမစိမ့်ပဲ ထားပါတော့...။ သူ့နာမည်က သိမ့်တဲ့...။
သူတို့နဲ့အမြဲတူတူကစားတာပေါ့ဗျာ။ တနေ့ သူငယ်ချင်းတယောက်အိမ်လိုက်သွားပြီး ခွေကြည့်ကြတယ်။
နိုင်ငံခြားကားဆိုတော့ kissပေးတာတွေပါတာပေါ့။ ကျနော့်စိတ်ထဲ အရမ်းအဲ့လိုလုပ်ချင်လာတာ...။အဲ့တာနဲ့
နောက်နေ့ သူနဲ့တွေ့တော့ ဆော့နေရင်းကနေ အတင်းဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို အတင်းကပ်ပြီးနမ်းတာ။
သူကလည်း ပြန်ပြီးကပ်ထားတယ်။ ဘာမှမပြောဘူး။ နောက်တော့သူနဲ့တွေ့တိုင်းအမြဲအဲ့လိုလုပ်တယ်...။
အမှန်အတိုင်းပြောရရင် လျှာလေးတွေပါလှုပ်တတ်လာပြီဗျ။ပါးစပ်နံမှာစိုးလို့ သကြားလုံးစားပြီး
နမ်းကြတယ်။လူကြီးတွေမမြင်အောင်လုပ်ရမယ်ဆိုတာတော့ သိတာပေါ့။ လစ်တိုင်း နမ်းတယ်။
တယောက်နဲ့တယောက်လည်း တင်းတင်းကြီးဖက်ထားတာ။
နောက်တော့ ကျောင်းမှာသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ဘာလုပ်ဖူးတယ်၊ ညာလုပ်ဖူးတယ်ကြွားကြတာပေါ့။
အဲ့ကောင်တွေက လိုးဖူးတယ်တို့၊ ဘာတို့ပြောတယ်။ အဲ့ချိန်ကတော့ အားကျတာပေါ့။ခုတော့မှ
မဟုတ်လောက်ဘူးလို့တွေးမိတယ်။လိုးတာဘယ်လိုလဲဆိုတော့ မြင်ဖူးတဲ့ကောင်တွေကလည်း
ပြန်ပြောပြကြတယ်။နောက်ဆုံတော့ အောကားခိုးကြည့်ဖို့စီစဉ်ကြတယ်။ ---တန်းနှစ်ပြီးကာနီး
စာမေးပွဲတွင်းကြီး ခိုးကြည့်ကြတယ်...။အဲ့ချိန်အလုပ်ချင်ဆုံးက ပိပိကိုလျက်တာပဲဗျ။ အဲ့အခန်းကို
သဘောအကျဆုံး....။ကြည့်ပြီးတော့ မနေနိုင် မထိုင်နိုင်တွေဖြြစ်ပီး တကယ်လုပ်ချင်လိုက်တာ။
ပိပိကိုနှိုက်ပြနေတာတွေ၊ ယက်ပြနေတာတွေကအရမ်းသဘောကျစရာ။ကျောင်းလည်းပိတ်ရော
သိမ့်နဲ့နှစ်ယောက်ဆော့ရင်း နမ်းကြတယ်...။
နမ်းရင်းက သူ့စကတ်လေးအောက်ကနေ ပိပိလေးကိုလှမ်းကိုင်လိုက်တော့ သူကဘာလုပ်မလို့လဲတဲ့။
ငါကြည့်ချင်လို့ဆိုတော့ ငါပြမယ်တဲ့...။ သူ့ပိပိလေးက စိစိလေးပေါ့။ အမွေးပြောင်လေးနဲ့ ခုံးထနေတာ။
ကျနော်လည်း ကိုင်ကြည့်ရင်း လက်မကိုအပေါက်ထဲထိုးထည့်မိတယ်...။
သူကနာသွားသလိုဖြစ်တာနဲ့ ပြန်ထုတ်လိုက်တော့ တော်တော်ပျစ်တဲ့အရည်တွေကပ်နေတယ်။
ကျနော်လည်း ဘာနံ့ရမလဲနမ်းကြည့်တော့ အောက်သိုးသိုးနဲ့တော်တော်နံတယ်။
အဲ့တာနဲ့လက်မကို သူ့ဆီထိုးပေးပီးနမ်းခိုင်းတော့ ကိုယ့်ဖာကိုယ်နမ်းပါလားတဲ့။
အနံ့အသက်မကောင်းသေးတာ ရာသီမလာသေးလို့ထင်တာပဲ။ ဟုတ်မဟုတ်ဖတ်ဖြစ်ရင်ပြောခဲ့ကြပါဦး။
အနံ့မကောင်းပေမယ့် ကျနော်ကတော့ ကြိုက်ပါတယ်။
နောက်ဆက်ပြောကြည့်တော့ သူလည်းလိုးတာမြင်ဖူးတယ်တဲ့...။ သူ့အိမ်မှာ အဲ့ခွေရှိတယ်။
မမစိမ့်က လူကြီးတွေမရှိရင်ကြည့်တတ်တယ်တဲ့။ မမစိမ့်က အဲ့တော့ဆယ်တန်းတက်တော့မှာ။
အသားလေးဝင်းဝင်းနဲ့လှတယ်။ သူက အသားဖြူတယ်။
အဲ့လိုလိုးတဲ့အကြောင်းတွေပြောရင်း စောက်ဖုတ်ယက်တဲ့အကြောင်းရောက်လာတာပေါ့။
သူကလည်း အယက်ခံချင်တယ်။ ကျနော်ကလည်း ယက်ပေးချင်တယ်။
ဒါပေမယ့် သူ့ကို လီးအရင်စုတ်ခိုင်းကြည့်တယ်...။ ကိုယ်က ယောက်ျားလေးလေ။
သူက အရင်စုတ်ပေးရှာပါတယ်။ လီးကသေးသေးလေး။ သူကငုံထားတယ်။
ကျနော်လည်း အောကားထဲကလိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်တာပေါ့။
ပြီးတော့ သူ့ကိုပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး သူ့စောက်ဖုတ်လေးကိုနမ်းတယ်။ နံပါတယ်။
ဒါပေမယ့် ကြိုက်တယ်လေ...။ အဲ့တခါပါပဲ...။နောက်ဆို အမြဲဆပ်ပြာမွေးနံ့လေး သင်းနေတော့တာ။
ပြီးတော့ အားရပါးရလျှောက်ယက်တာ။ သူက ညည်းသံလေးတွေတောင် ထွက်တယ်ဗျ....။
နောက်တော့ အရင်လိုနမ်းရုံပဲမဟုတ်တော့ဖူး...။
သူနဲ့ကျနော်အမြဲယက်လိုက်၊ စုတ်လိုက်လုပ်နေကြပြီလေ။ ကျောင်းကပြန်လာရင် တူတူပြန်လာ။
လူလစ်တဲ့နေရာဝင်တယောက်နဲ့တယောက် အားရပါးရစုတ်လိုက်ယက်လိုက်လုပ်ပြီးမှ ပြန်ကြတာ...။
အဲ့လိုနဲ့နှစ်နှစ်လောက်ကြာတယ်...။ ကျောင်းမှာတော့သူငယ်ချင်းပေါ့..။
တခြားသူငယ်ချင်းတွေကတော့ ရည်းစားတွေလို့သတ်မှတ်ာကတယ်။
ကွယ်ရာကျရင်တော့ ကျနော်တို့ကမိန်းမရေ၊ ယောက်ျားရေနဲ့ခေါ်ကြတယ်။
---တန်းပြီးလို့ ---တန်းတက်တော့ သူရာသီလာတယ်...။ အဲ့ရက်တွေ မယက်ပေးရဖူးပေါ့...။
ဒါပေမယ့်တခြားစိတ်ဝင်စားစရာတခုရှိလာပြီလေ။ နို့တွေပေါ့...။ သူ့နို့လေးတွေကြီးလာပြီ...။
သူလည်း လှလာတယ်ဗျ။ မမစိမ့်နဲ့တူလာတယ်။
မမစိမ့်ကတော့ ဆယ်တန်းနှစ်နှစ်ကျလို့ဘော်ဒါထားထားရတယ်။
အဲ့ချိန်မှာ ကျနော်တို့အရင်လိုနေရတာ တခုခုလိုလာသလိုပဲ။
တနေ့သူ့မိဘတွေမရှိတုန်း သူ့အိမ်မှာဗီဒီယိုသွားကြည့်တယ်။
သူ့အိမ်မှာ သူ့အဖေရွာက အိမ်ဖော်တယောက်လဲရှိသေးတယ်။ အသက်၂၅လောက်ရှိနေပြီ...။
ရုပ်ဆိုးတယ်ဗျ...။သုံးယောက်သားမုန့်စားရင်ဇာတ်ကားထိုင်ကြည့်နေကြတာပေါ့။
နောက်တော့ အိမ်ဖော်အစ်မကြီးလည်း အိပ်ချင်တာနဲ့သူ့အခန်းထဲဝင်အိပ်တယ်။
အဲ့မှာကျတော်တို့လည်း ခွေတွေရှာရင်းမတော်တဆအောကားတကားတွေ့တယ်။
သူတို့အဖေက တော်တော်ကြည့်တယ်ထင်ပါတယ်။ မကြာခဏရှိတတ်တယ်။
သူတို့ကလည်း သူ့အဖေထားတဲ့နေရာသိတာကိုး။ တူတူကပ်ပြီးကြည့်ကြရင်းနဲ့ တံတွေးတမြိုမြိုပေါ့။
ကျနော်လည်း ခြောက်ကပ်နေတဲ့အသံကြီးနဲ့...ငါတို့အဲ့ထဲကလိုလုပ်ရအောင်ဟာလို့ ပြောလိုက်တယ်။
သူကလည်း သဘောတူတာနဲ့ ကျနော့်လီးကိုပေးစုတ်တယ်။ နောက်တော့ ၆၉ပုံစံပြောင်းလိုက်တယ်။
ဇာတ်ကားထဲကအတိုင်းပေါ့။
ကျနော့်အပေါ်သူကတက်ခွထားပြီး ကျနော်က သူ့စောက်ဖုတ်လေးကိုယက်၊ သူက လီးကိုစုတ်ပေါ့။
အဲ့ချိန်မှာ ကျနော်အရမ်းကောင်းလာတယ်...။ အောကားကြည့်ရင်း လုပ်ရတာကြောင့်ရောပေါ့။
သူ့စောက်ဖုတ်လေးက နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေထွက်နေပြီဗျ...။
အဲ့နှုတ်ခမ်းသားလေးတဖက်ကို မိအောင်နှုတ်ခမ်းနှစ်ဖက်နဲ့စုကိုက်ထားရင်း စိတ်အရမ်းကြွလာပြီး ကိုယ်ကို
တပတ်လှည့်လိုက်တယ်။ သူ့ပါးစပ်မှာလီးတပ်ရက် သူကအောက်ကိုရောက်သွားတယ်။
ကျနော် ဘာတွေလုပ်မိလဲမတွေးနိုင်ဖူး။ သူ့နှုတ်ခမ်းသားလေးကိုကိုက်တယ်။
သူ့အပေါက်လေးထဲ လက်ထိုးထည့်တယ်။ ဖင်တွေပါယက်တယ်။
အစိလေးကိုရော ကိုက်မိတယ်လို့သူပြန်ပြောတယ်။
လက်အသွင်းအထုတ်လုပ်တာတော်တော်ကြမ်းကြမ်းပဲ....။
အောက်ကလည်း သူ့ကိုလုံးဝမညှာဘဲ အသားကုန်စောင့်တာဗျာ...။အောက်မှာ မွေးပွကော်ဇောရှိလို့သာပေါ့။
သူကလည်း စိတ်အရမ်းထနေတာနဲ့တူတာပဲ။ မတားတာလား၊ တားချိန်မရှိတာလားတော့မသိဘူး။
အသားကုန်ညှောင့်ရင်းပါးစပ်ကလည်း လျှောက်ကိုက်ပစ်တာ...။ သူလည်း ကိုက်တယ်ထင်တယ်...။
နောက်နေ့ လီးကိုကြိမ်းနေတာပဲ...။
လုပ်ရင်းလုပ်ရင်းသူ့စောက်ဖုတ်ထဲကအရည်တွေထွက်လာပြီး ရှူးတွေပါ ပန်းထွက်တယ်...။
ကျနော်လည်း ပြီးသွားတယ်။ သူ့ရှူးတွေမျက်နှာကိုစင်ကုန်တယ်...။ သူက တအွန်းအွန်းအော်နေတယ်။
အဲ့တာနဲ့လှည့်ကြည့်တော့ သူ့ပါးစပ်ထဲမှာ ဖြူဖြူအရည်တွေဗျ။ အဲ့မတိုင်ခင်အထိ တခါမှမထွက်ဖူးဘူး။
သူလည်း အရမ်းကောင်း၊ ကျနော်လည်း အရမ်းကောင်းတော့အဲ့တိုင်းလေး ခဏငြိမ်နေကြတယ်။သူလည်း
လရည်တွေမြိုချမိလက်စနဲ့ လီးကိုမထုတ်တော့ဘူး။ ကျနော်လည်း သူ့စောက်ဖုတ်လေးပေါ်
မျက်နှာအပ်ထားတယ်။ကြွက်နားရွက်လေးတဖက်က သွေးစို့ပြီး အစိလေးကနီရဲနေတယ်။
နောက်တခါအဖုတ်ကိုလုပ်ဖို့ စဉ်းစားလိုက်မိတယ်။နောက်တော့ သန့်စင်စရာရှိတာသန့်စင်ပြီး
အိမ်ပြန်လာခဲ့တယ်။
အတုံ့အလှည့်၊အပိုင်း(၂)
နောက်နှစ်ရက်လောက်အေးဆေးမတွေ့ရဖူး....
။ကျောင်းကအပြန်လဲသိပ်အဆင်မပြေတော့ခဏတဖြုတ်ပဲလုပ်ရတယ်...
။အဲ့လိုနဲ့ပိတ်ရက်တရက်ရတယ်...။ဝါတွင်းမို့ထင်တာပဲ...
။သူ့မိဘတွေကအလုပ်သွားတယ်...။ကျနော်တို့နားရတယ်....
။အိမ်မှာလဲအဘွားပဲကျန်ခဲ့တော့သူ့အိမ်ကိုလစ်ခဲ့တယ်...။သူ့အိမ်ရောက်တော့အိမ်ဖော်အမကြီးကအိမ်လည်သွားမယ်ဆိုပီးထွက်သွားတာနဲ့နှစ်ယောက်ထဲကျန်ခဲ့တာပေါ့....။အဲ့တာဟာကံကောင်းဖို့လားကံဆိုးဖို့လားခုထိမတွေးနိုင်သေးဖူး...။ကျနော်တို့လဲစားစရာရှိတာစား...အိမ်တံခါးကိုသော့ခတ်ပီးအားရပါးရလုပ်မယ်ပေါ့...
။တကယ်လိုးတော့မယ်ဆိုပီးကြံထားတာ...။သူကလဲလိုးချင်နေတယ်...။အဲ့တာနဲ့ကျနော်ကိုစုပ်ပေးပီးတော့ကျနော်ကသူ့အဖုတ်လေးကိုယက်ပေးနေတယ်..။နှစ်ယောက်လုံးတော်တော်ကောင်းနေကြတာပေါ့...
။အဲ့ချိန်မှာဗြုန်းဆိုအိမ်တခါးပွင့်သွားတယ်...
။ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ပြိုင်တူကြည့်လိုက်မိတယ်..။
"မမ""မမစိမ့်"ပြိုင်တူခေါ်လိုက်မိတယ်...
။သူလဲကျနော်တို့ကိုမြင်ပီးအံ့အားသင့်သွားတယ်...
။မမစိမ့်ကိုသေချာကြည့်မှသူငိုထားတာဗျ..
။သူခဏကြောင်နေပီး...လေသံမာမာနဲ့..."ငါ့အခန်းထဲခုလိုက်ခဲ့ကြ"...
။ကျနော်တို့လဲအရမ်းကြောက်လန့်ပီး...
။ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ဖူး...
။အဝတ်အစားလေးတွေကိုင်ပီးကိုယ်လုံးတီးလေးတွေနဲ့သူနောက်ကိုလိုက်ခဲ့ကြတယ်..
.။ဘာတွေများဆက်ဖြစ်မလဲပေါ့...
။လူကြီးတွေသိသွားရင်တော့သေပီပဲ...။နှစ်ယောက်လုံးလဲငိုချင်နေကြတယ်...
။အဲ့တုန်းကသေလုမြောပါးကိုကြောက်နေတာ..
။မမစိမ့်အခန်းထဲရောက်ရောသူကကုတင်ပေါ်မှာထိုင်နေတယ်..
။ကျနော်တို့သူ့ရှေ့မှရပ်လိုက်ကြတယ်...
။သူမျက်နှာမှာအပြင်ကပြန်လာတုန်းကလိုဝမ်းနည်းနေတဲ့ပုံမရှိတော့ဖူး...။အရောင်တလက်လက်တောက်ပနေတဲ့မျက်လုံးနဲ့အေးစက်စက်အငွေ့အသက်တွေတွေ့နေရတယ်...။ကျနော့်ဒူးတွေအရမ်းတုန်နေတာ...
။သိမ့်လဲရှိုက်ရှိုက်ပီးငိုနေတော့တာ...။
အတုံ့အလှည့်၊အပိုင်း(၃)
မမစိမ့်....နာမည်နဲ့လိုက်အောင်သူ့အမူအရာတွေမျက်လုံးတွေကအေးစိမ့်နေတယ်။
သူ့ဆီကဘာစကားများထွက်လာမလဲလို့ကျနော်တို့မျှော်နေမိတယ်...။
"နင်တို့နှစ်ယောက်အပြစ်ရှိလား..."
ခပ်ပြတ်ပြတ်မေးခွန်းနဲ့အတူသူထရပ်လိုက်တယ်...။
ကျနော်တို့လဲ...ဟုတ်ကဲ့လို့ပြိုင်တူဖြေမိတယ်...။
"အငယ်မ"ခပ်မာမာခေါ်ပီးကြိမ်လုံးသွားယူခိုင်းတယ်...။
ကျနော်လဲမမစိမ့်ရိုက်မယ်ဆိုသိပ်မနာဖူးပေါ့...။
လူကြီးတွေနဲ့ပြန်မတိုင်ရင်ပီးတာပဲဆိုပြီးစိတ်သက်သာရာရသွားတယ်...။
သိမ့်ပြန်ရောက်လာတော့ကလေးပေါက်စနလက်သန်းလုံးလောက်ရှိတဲ့ကြိမ်လုံးလေးပါလာတယ်...။
ခုထိကိုယ်တုံးလုံးလေးပါပဲ...။
မမစိမ့်ကအေးစက်စက်မေးတယ်...။
နင်တို့ကိုလူကြီးတွေနဲ့တိုင်ရမလားပေါ့...။
ကျနော်တို့နှစ်ယောက်လဲမတိုင်ဖို့ငိုယိုပြီးတောင်းပန်ကြတာပေါ့...။
"အေး...မတိုင်ရင်နင်တို့ငါပြောသမျှလိုက်လုပ်မှာလား"
ကျနော်တို့လဲအလျင်အမြန်ပဲခေါင်းငြိမ့်လိုက်ကြတယ်..။
"ဒူးထောက်လိုက်ကြစမ်း"
ကျနော်တို့လဲတရုတ်သိုင်းကားတွေထဲကအတိုင်းဒူးထောက်လိုက်ကြတယ်...။
ကိုယ့်ထက်ငါးနှစ်လောက်ကြီးတဲ့အမကြီးဆိုတော့သိပ်မထူးဆန်းပါဖူးပေါ့...။
သူကဆက်ပြောတယ်...။
"ဒီနေ့ကစပြီး..နင်တို့နှစ်ယောက်ဟာငါ့ကျွန်တွေဖြစ်သွားပီ...။
ငါခိုင်းတာမှန်သမျှလုပ်ရမယ်...။
ငါတို့ပဲရှိတဲ့အချိန်ငါ့ကိုသခင်မလို့ခေါ်ရမယ်...။ကြားလား"
ကျနော်တို့လဲကြောက်ကြောက်နဲ့ခေါင်းညိတ်မိတယ်...။
၁၂..၁၃အရွယ်ဘာမှမှနားမလည်သေးတာဗျာ...။
ကစားနေတယ်ပဲထင်တာပေါ့...။
သိပ်မကြာခင်မှာပဲကစားတာမဟုတ်မှန်းသိရတော့တယ်...။
"ဟဲ့...ကျွန်မ။ကျွန်ကောင်လီးကိုစုတ်ပေးလိုက်စမ်း"
မမစိမ့်ကစကားကြမ်းကြမ်းပြောတယ်လို့တခါမှမကြားဖူးခဲ့ဖူး...။
သိမ့်ကိုကြိမ်လုံးနဲ့လှမ်းရိုက်ရင်းပြောလိုက်တော့ကျနော်တို့တော်တော်အံ့အားသင့်သွားကြတယ်။
သိမ့်လဲနာတာရောကြောက်တာရောနဲ့မမလို့ခေါ်လိုက်တယ်...။
"ဘာမမလဲ...ကျွန်မစုတ်....ငါဘယ်လိုခေါ်ခိုင်းထားလဲ"ဆိုပီးထပ်ရိုက်တယ်...။
သိမ့်လဲကြောက်ကြောက်နဲ့မရိုက်ပါနဲ့သခင်မဆိုပြီးတောင်းပန်တယ်...။
ပြီးတော့ကျနော်လီးကိုကိုင်ပြီးဂွင်းထုရင်းစုတ်ပေးပါတော့တယ်...။
ကျနော်အခြေအနေကိုလုံးဝနားမလည်နိုင်တာပါ...။
မမစိမ့်ဟာသူညီမလေးကိုအရမ်းချစ်တာ...။
ခုတော့နတ်ဆိုးဝင်ပူးနေသလိုမျက်လုံးစိမ်းတွေနဲ့မညှာမတာရိုက်နေတော့တာ...။
"ဟဲ့...ဟိုကောင့်ဟာမတောင်သေးဖူး...နင်တော်တော်အသုံးမကျတာပဲ.."
ပြောလဲပြောရိုက်လဲရိုက်ပေါ့...။သိမ့်တင်ပါလေးတွေမှာနီရဲလို့...။
ကျနော်လဲအရှိုးရာလေးတွေနဲ့ငိုနေတဲ့သိမ့်ကိုမြင်တော့စိတ်တွေအရမ်းကြွပြီးအရမ်းတောင်လာတယ်..။
"ကောင်မဖယ်တော့...။ကျွန်ကောင်မတ်တပ်ရပ်စမ်း...။"
ကျနော်လဲလှဲနေရာကနေထရပ်လိုက်ရတယ်...။သူဘာလုပ်မလဲပေါ့...။
သူကကျနော့်တောင်နေတဲ့လီးကိုကြည့်ပြီးဘာမပြောညာမပြောကြိမ်နဲ့အားကုန်ရိုက်ထည့်လိုက်တယ်..။
"အား"ကျနော်အသံနက်ကြီးနဲ့အော်မိတယ်...။ပြီးတော့လီးကိုလဲကာထားမိတယ်...။
"ကျွန်စုတ်...လက်ဖယ်စမ်း"
ကျနော်လဲမဖယ်ရဲဖူး...။
ထပ်ရိုက်ရင်သေလောက်မယ်...။
အားကုန်ရိုက်တော့အရမ်းနာလိုက်တာ...။
ကျနော်မဖယ်တာနဲ့သခင်မလဲခဏရပ်နေတယ်..။
အဲ့ချိန်အပြင်ကအသံကြားလိုက်တယ်...။
ကျနော်ပျော်သွားလိုက်တာ...။
ကစားနေတာပဲဖြစ်ဖြစ်..အတည်ပဲဖြစ်ဖြစ်...ကျနော်လွတ်မြောက်ချင်ပီ...။
ကျနော်မျှော်လင့်ချက်နဲ့အပျော်ဟာခဏသာတည်မြဲမှန်းမမစိမ့်ဆီကထွက်လာတဲ့စကားကသက်သေပြတယ်။
"မမျိုး...ဝင်ခဲ့စမ်း...ကြိုးပါယူလာခဲ့"
မမစိမ့်ရဲ့ပိုင်နိုင်မှုရှိတဲ့အမိန့်သံနဲ့မရှေးမနှောင်းမှာမမျိုးတယောက်ကြိုးခွေတခွေကိုကိုင်ပြီးဝင်လာတော့တယ်...။
မမစိမ့်ဆီလျှောက်သွားရင်းကြိုးခွေကိုဘေးကိုချ..မမစိမ့်ရှေ့ဒူးထောက်ပြီးမမစိမ့်ဖြေမိုးကိုလျှာနဲ့ကုန်းလျက်လိုက်တာကို
အံ့အားသင့်ဖွယ်မြင်လိုက်ရတယ်....။
ကျနော်နဲ့သိမ့်တယောက်မျက်နှာတယောက်ကြည့်ပြီးမျှော်လင့်ချက်မဲ့စွာသက်ပြင်းချမိတယ်...။
မမျိုးလဲမမစိမ့်ရဲ့ကျွန်ပဲကိုး....။
အဲ့ချိန်မှာပေါ်လာတဲ့အတွေးတွေထဲမမျိုးလိုလူကြီးတယောက်ကိုကျွန်အဖြစ်ထားနိုင်တဲ့မမစိမ့်ကို
တကယ့်သခင်မကြီးအဖြစ်
လေးစားတဲ့ကြောက်ရွံ့တဲ့စိတ်တွေလဲပေါ်လာတယ်...၊။
အတုံ့အလှည့်၊အပိုင်း(၄)
မမစိမ့်ရဲ့ခြေဖမိုးလေးကိုလျှာနဲ့ယက်ပေးနေတဲ့မမျိုုးဟာလုံးဝနှိမ့်နှိမ့်ချချနဲ့တကယ်ကျွန်တယောက်လို
ရှိနေတာကိုအံ့အားသင့်ရပါတယ်...။
မမစိမ့်ကမမျိုးရဲ့ကျောကိုအားရပါးရတချက်ရိုက်ထဲ့လိုက်တယ်...။
မမျိုးဟာ...နာသွားပေမယ့်တချက်မှမတွန့်ပဲမမစိမ့်ကိုအသနားခံတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်တယ်..။
"နောက်တခါငါပြန်လာလို့မရှိရင်ဒီထက်နာမယ်...။သွားဟိုကျွန်ကောင်ကိုသင်ပေးဖို့ကြိုးတုတ်လိုက်...။"
ကျနော်လဲရုန်းကန်ပေမယ့်မမျိုးကအရမ်းသန်တော့ခဏအတွင်းလက်လျော့လိုက်ရတယ်...။
ကျနော်ရုန်းရင်မမျိုးကချောင်ပိတ်ပြီးစွဲဆိတ်လိုက်ရိုက်လိုက်လုပ်တော့ကျနော်လဲအားမတန်
မာန်လျော့လိုက်ရတယ်...။
ရုန်းရင်ကန်ရင်နဲ့မမျိုးထမိန်ကျွတ်သွားတယ်...။
အောက်မှာလဲဘာမှမခံထားဘူး....။
မမျိုးစောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးအမွှေတွေကိုမဲနေတာပဲ...။
မမျိုးကထမိန်ကိုပြန်မဝတ်သေးပဲကျနော့်ကိုအရင်ကြိုးတုတ်တယ်..။
နောက်ကအဝတ်ဗီဒိုတံခါးနဲ့တွဲတုတ်ထားတော့ကျနော်ရုန်းရင်ကျနော့်ပေါ်ဗီဒီုလဲကျမှာကြောက်လို့
မရုန်းကန်မိဖူး...။
ပြီးတော့မမျိုးကထမိန်ကိုကောက်ပြီးပြန်ဝတ်မယ်လုပ်တော့မမစိမ့်ကမဝတ်ခိုင်းတော့ပဲအကျှီၤၤၤၤၤၤၤပါချွတ်ခိုင်းလိုက်တယ်...။ကျနော်လဲတခါမှမမြင်ဖူးတဲ့လူကြီးနို့တွေအဖုတ်တွေကိုမြင်ရတော့စိတ်ကထန်လာပြန်တယ်...။
သတိမထားမိတာကမမစိမ့်အနားမှရှိနေခဲ့တာကိုပါ...။
"ရွှမ်း"ခနဲအသံနဲ့အတူမဟားတရားနာကျင်မှုကိုပါခံစားလိုက်ရတယ်...။
ကျနော်လီးမှာလဲကန့်လန့်ဖြတ်အနီစင်းကြီးဖူးရောင်နေတယ်...။
နှစ်ခုကကြက်ခြေခတ်ပုံကိုဖြစ်လို့...။
ကျနော်နဲ့သိမ့်ကငယ်ငယ်ထဲကတယောက်နဲ့တယောက်ထိတွေ့နေလို့လားမသိ...။
သူ့နို့လေးတွေအာကြီးမြန်သလို...ကျနော်လဲဒစ်ပြုတ်ပီးထိပ်လန်နေပီ...။
ပြုတ်တဲ့နေ့တုန်းကအခါတိုင်းလိုသူစုတ်ပေးနေရင်ဖြုတ်ဆိုပီးပြုတ်သွားခဲ့တာပါပဲ...။
နာကျင်တာလဲလုံးဝမရှိပါဖူး...။
ခုကိုယ်လီးကိုယ်ကြည့်ရတာယောင်နေတော့တော်တော်ကြီးနေတယ်လို့ကိုထင်ရတာ...။
ဒါပေမယ့်အရိုက်ခံရပီးနာသွားတော့တဖြည်းဖြည်းပြန်ကျလာတယ်...။
"သိမ့်...နင်ကောင်ကိုပြန်တောင်အောင်လုပ်စမ်း..."
သိမ့်လဲတသွေမတိမ်းလိုက်လုပ်တယ်...။
ဂွင်းထုပေးလိုက်စုတ်ပေးလိုက်ပေါ့...။
တောင်လာတာနဲ့မမစိမ့်ကရိုက်ချပစ်တယ်...။
အရမ်းနာနေတဲ့အချိန်သိမ့်ပါးစပ်နွေးနွေးလေးထဲပြန်ထဲ့ရတော့နည်းနည်းပြန်သက်သာပြန်ရော..။
အံ့သြဖို့ကောင်းတာကပြီးဖို့အစီအစဉ်ကိုမရှိသေးတာ...။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့နာကျင်ရင်းခံစားရတဲ့အရသာကိုကြိုက်လာသလို
ထောင်ဖို့လဲခက်ခက်လာတယ်...။
သိမ့်လဲအရမ်းပင်ပန်းနေရှာပီ...။
ဒီကြားထဲမမစိမ့်ရဲ့အလိုမကျလို့ရိုက်တဲ့ဒဏ်ကလဲရှိသေးတယ်...။
တခါဆိုလေးဖက်ထောက်ပြီးစုတ်ပေးနေတဲ့သိမ့်ရဲ့တင်နှစ်လုံးကြားကိုရိုက်ထည့်လိုက်တာ..
သွေးတွေပါထွက်လာတယ်...။
ကျနော့်ကိုသိမ့်သက်သာအောင်လျှက်ပေးဆိုပြီးယက်လို့ရအောင်လုပ်ပေးတယ်...။
ကနော်လဲသိမ့်ကိုသနားလို့ညင်ညင်သာသာလေးယက်ပေးမတယ်...။
"မမျိုးသင်ပေးလိုက်....သိမ့်ကနားရင်းကြည့်နေ"
မမစိမ့်ရဲ့အမိန့်သံပေါ်လာပြီးမမျိုးကလီးကိုလာစုတ်တယ်..။
ကျနော်လဲနာကျင်နေတဲ့ကြားကကာမရသအသစ်ကိုခံစားရတယ်...။
မမျိုးကတောင့်တောင့်တင်းတင်းအယ်စတုံကြီးပါ...။
အသားမဲမဲနဲ့ရုပ်လဲမချောဖူး။
အဲ့ချိန်ကဘယ်လိုမှစဉ်းစားမရတဲ့ရုပ်...။
ဒါပေမယ့်သူ့အပြုအစုတွေနဲ့ခုမြင်ရတဲ့သူအတွင်းအင်္ဂါတွေကြောင့်ကျွန်တော်နောက်ခြောက်ချက်တိတိ
အရိုက်ခံလိုက်ရတယ်...။
သူကလီးတချောင်းလုံးကိုဖွဖွလေးလိုက်ကိုက်ပြီးနှိုးစွတယ်...။အဓိကနေရာတွေကိုထိုးနှက်တယ်..။
ဖင်ပေါက်ကိုပါလျက်ပေးတာ...။
ထွန့်ထွန့်လူးလို့...။ကျနော့်ဘဝကငရဲနဲ့နတ်ပြည်အမြန်ကားစီးနေရသလိုပါပဲ...။
လီးလဲဖူးယောင်နေလိုက်တာမြင်မကောင်းဖူး...။
"တော်တော့မမျိုး..."
မမစိမ့်ကအမိန့်ပေးပြီးဖယ်ခိုင်းလိုက်တယ်...။
"ကျွန်စုတ်...နင်ငါ့ကိုကြောက်ပြီလား...၊နောက်အာခံဦးမလား"
အေးစက်စက်အမေးနဲ့အတူကျနော့်ကိုတချက်ရိုက်လိုက်တယ်...။
"ကြောက်ပါပြီသခင်မ...အာမခံဝင့်ပါဖူး"
ကျနော့်စိတ်ထဲအဲ့လိုပဲပြောချင်လာတော့တယ်...။တကယ်လဲပင်ပန်းတာ..
.နာကျင်တာ...ကြေက်လန့်တာတွေကကျနော့်ကိုစိုးမိုးနေပီလေ...။
"သူကိုကြိုးဖြေပေးလိုက်...သခင်မရှေ့ဒူးထောက်ခစားစမ်း..."
မမျိုးနဲ့ကျနော့်ကိုတပြိုင်နက်အမိန့်ပေးလိုက်တယ်...။
ကျနော်လဲလွတ်လွတ်ချင်းသခင်မှရှေ့မှာဒူးထောက်ခစားမိတယ်...။
ကျနော့်စိတ်ထဲအဲ့ချိန်မှာသခင်မလို့ပဲခေါ်ချင်နေပီ...။
အတုံ့အလှည့်၊အပိုင်း(၅)
ဒူးထောက်လိုက်တာနဲ့သခင်မကသူ့ခြေထောက်ဖွေးဖွေးလေးတွေကိုထိုးပေးတယ်...။
ကျနော်လဲမက်မက်မောမောကိုနမ်းမိတယ်....။
ကျနော့်လီးလဲပိုပိုပြီးတောင်လာတာပေါ့....။
သခင်မရဲ့ခြေထောက်လေးတွေကလှပရုံတင်မကဖူးနူးညံ့မှုကလဲအပြည့်...။
ကျနော်လဲအားရပါးရနမ်းမိတယ်...။
နမ်းရင်းအားမရတာနဲ့ခြေဖမိုးလေးကိုအသာယက်ပေးမိတယ်....။
"ဟိုကျွန်မလေး....ဒီတဖက်လာယက်စမ်း"
သိမ့်ကိုသခင်မကလှမ်းပြီးပြောလိုက်တယ်....။
သိမ့်လည်းခပ်မြန်မြန်လေးရောက်လာတယ်...။
သိမ့်ကဘယ်ခြေထောက်လေး....ကျနော်ကညာခြေထောက်လေးပေါ့....။
သခင်မဟာ....အရမ်းလှမှန်းရပ်ကွက်ထဲကအကိုကြီးတွေပြောထဲကသတိထားမိခဲ့တယ်...။
ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ရော...ရုပ်ရည်ရောအသားအရေရောပေါ့...။
တကယ်သူ့အသားအရည်လေးကိုထိတွေ့ရတဲ့အခါကြတော့ထင်ထားတာထက်ပိုနူးညံ့ပြီးဝင်းလက်နေတယ်...။
ဒါပေမယ့်...သူ့ရဲ့တကယ့်စွဲဆောင်မှုကအေးစက်စူးရှလွန်းတဲပမျက်လုံးအကြည့်တွေ....
ကျောထဲကစိမ့်သွားလောက်အောင်စူးရှတဲ့အသံတွေ....။
သခင်မဟာသူ့နာမည်နဲ့လိုက်ဖက်လွန်းသူပါ....။
ခုချိန်မှာကျနော်ရောသိမ့်ရောနာကျင်နေပေမယ့်သခင်မရှေ့မှာကိုယ်လုံးတီးလေးတွေနဲ့ခစားနေရတာကိုအရမ်း...
စိတ်ကြွနေကြတယ်ဆိုတာ....အချင်းချင်းပြောစရာမလိုပဲသိလိုက်ကြတယ်....။
အံ့သြစရာကောင်းတဲ့စိတ်ခံစားမှုပါပဲ....။
ကျနော်တို့ကျွန်သုံးယောက်လုံးအဝတ်အစားလုံးဝမပါပဲသခင်မရှေ့မှာဝိုင်းခစားနေကြတယ်...။
သခင်မကခြေသလုံးအပေါ်နားလောက်ရှိတဲ့ဂါဝန်ဖြူပြာပြာလေးဝတ်ထားပီး....
အပေါ်ဖက်မှာကြက်သွေးရောင်အစက်လေးတွေပါတဲ့အကျီၤအဖြူလေးကိုပဲဝတ်ထားတယ်....။
ဆံပင်လေးကိုနောက်မှာစုစည်းထားတဲ့သခင်မရဲ့မျက်နှာလေးဟာဖူးဖူးလေးနဲ့ကျက်သရေရှိနေတယ်...။
မျက်နက်ဝန်းတွေကတော့တလက်လက်အရောင်တောက်ပနေသလိုဂုဏ်ဝင့်ထည်လှတယ်...။
"ကျွန်မကြီး....လုပ်နေကြအတိုင်းလာလုပ်ပေး...၊ဟိုကျွန်နှစ်ယောက်သေချာကြည့်ထား..."
ကျနော်တို့လဲသခင်မခြေထောက်လေးတွေကိုမလွှချင်လွှတ်ချင်နဲ့လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး....နောက်နားခဏဆုတ်လို့
မမျိုးဘာလုပ်မလဲကြည့်နေကြတယ်...။
မမျိုးကသခင်မအနားကိုကပ်သွားပြီးသခင်မရဲ့ထောက်လေးတွေကိုယက်ပေးတယ်...။
ခြေချောင်း၊ဖြေဖဝါး၊ခြေဖမိုး...ပြီးတော့သြေလုံးသားဝင်းဝင်းလေးတွေ.....။
သခင်မဆီကညည်းသံလေးတွေထွက်လာတယ်....။
မမျိုးရဲ့လျှာကျွမ်းကျင်ပုံကကျနော့်ကိုယ်တွေ့မို့သခင်မဘယ်လိုခံစားနေရမလဲတွေးမိတယ်....။
တဖြည်းဖြည်းယက်ပေးရင်း....မမျိုးရဲ့ခေါင်းဟာဂါဝန်လေးအောက်ဝင်သွားတယ်...။
မမျိုးကိုယ်လုံးကြောင့်သခင်မရဲ့ဒူးလေးတွေပေါင်သားဝင်းဝင်းလေးတွေကိုမပီးဝိုးတဝါးမြင်ရတယ်...။
ကျနော်...တံတွေးတောင်မြိုချမိတယ်...။
လိင်တန်ကည်းအရမ်းတောင့်လို့အောင့်တောင်အောင့်လာတတယ်...။
မမျိုးကပေါင်သားလေးတွေကိုယက်နေချိန်မှာ........
"ဂါဝန်ကိုချွတ်လိုက်တော့၊"
မမျိုးလဲအလျင်အမြန်ပဲ....သခင်မရဲ့ဂါဝန်းလေးကိုချွတ်လိုက်တယ်...။
သခင်မကအလိုက်သင့်လေးကိုယ်လုံးကိုလှုပ်ပေးတယ်....။
ဂါဝန်လေးကိုမမျိုးကတယုတယပါးစပ်နဲ့ကိုက်ပြီးဘေးနားမှထားလိုက်တယ်....။
အဲ့ချိန်မှကျနော့်စိတ်တွေလေထဲရောက်နေသလိုပဲ...။
သခင်မကအပေါ်ပိုင်းဇာပေါက်လေးတွေပါတဲ့ပင်တီအနီရဲရဲလေးကိုဝတ်ထားတယ်...။
ဇာပေါက်လေးတွေကနေသခင်မရဲ့အမွှေးညိုညိုလေးတွေကိုမြင်နေရတယ်...။
ပင်တီအပေါ်လေးကိုတောင်တပင်စနှစ်ပင်စထွက်လို့....။
အလှရတနာလေးကတော့အရမ်းဖောင်အိနေမယ်မှန်းသိသာအောင်ပင်တီလေးနဲ့ကျပ်သိပ်စွာရှိနေတယ်...။
မြင်သူတကာရင်ထဲဗလောင်ဆူစေလောက်အောင်မသိမသာကွဲကြောင်းလေးကကျနော့လိင်တံကိုအစွမ်းကုန်မာစေတယ်...။
မမျိုးကပင်တီးလေးကိုယက်မယ်လုပ်တော့သခင်မကအပေါ်ပိုင်းကိုညွန်ပြတယ်...။
မမျိုးလဲသခင်မရဲ့ပင်တီလေးအပေါ်ကနေဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးကိုဖွဖွလေးစယက်တယ်....။
အကျီၤလေးကိုပါးစပ်လေးနဲ့ကိုက်ကိုက်တင်သွားပုံများတကယ်ဆရာကျတယ်...။
ဗိုက်သားချပ်ချပ်လေး...ချက်တွင်းနက်နက်လေးတွေကတံတွေးသီးချင်စရာ...။
သခင်မရဲ့ညီးသံတိုးတိုးလေးကကျနော့်စိတ်တွေကိုကပေါက်တိကပေါက်ချာဖြစ်စေတယ်...။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ဘရာအောက်ပိုင်းလေးကိုမြင်နေရပါပီ...။
"ချွတ်လိုက်"
မမျိုးလဲအကျီၤလေးကိုချွတ်ပေးတယ်....။ဘရာလေးကပင်တီလေးနဲ့ဝမ်းဆက်ပါပဲ...။
အပေါ်ပိုင်းကဇာအုပ်ထားတော့နှစ်မွှာကွဲကြောင်းလေးနဲ့ရင်သားမို့မို့လေးကရင်ဖိုစရာ...။
မမျိုးအကျီၤလေးကိုသွားထားအပြီးမှာသခင်မက
"ပစ္စည်းတွေယူလိုက်"
မမျိုးလဲ...သခင်မကုတင်အောက်ကိုလေးဖက်ထောက်ဝင်သွားတယ်...။
မမျိုးလေးဖက်ထောက်လိုက်တော့နောက်ဖက်ကိုပြူထွက်နေတဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကအကြီးကြီး...။
အရည်တွေကလဲရွှမ်းလို့...။
မမျိုးကကုတင်အောက်ကနေအလျား၂ပေအနံအမြင့်၁ပေစီလောက်ရှိမယ့်သေတ္တာလေးတစ်ခုကိုဆွဲထုတ်လာပါတော့တယ်...။
အတုံအလှည့်(၆)
မမျိုးကသေတ္တာလေးကိုသခင်မရှေ့ကိုယူလာပြီး....ရိုရိုသေသေပဲဖွင့်လိုက်ပါတယ်....။
ကျနော်နဲ့သိမ့်လည်း အထဲမှာဘာမှားပါမလဲလို့ စိတ်ဝင်တစားနဲ့ချောင်းကြည့်မိတယ်...။
အထဲမှာ ယောက်ျားတန်ဆာနဲ့ဆင်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ...
တော်တော်များများတွေ့ရတယ်...။
(နောင်များမှပြန်သိရရတာကတော့ဘိုင်ဘရေတာတွေ၊အတုတွေဆိုတာကိုပါ၊အဲ့တုန်းကသေချာမခွဲတတ်သေးသလို
အဲ့တော့မြင်ဖူးတာမို့ ဘယ်လိုသုံးရမှန်းတောင်မသိသေးပါဖူး...)
သခင်မကမမျိုးကို...
"ချထားလိုက်...။ငါသေးပေါက်ချင်တယ်....။ဟိုကျွန်ပေါက်နှစ်ကောင်ကိုပါသင်ပေးလိုက်..."
အလို...သခင်မသေးပေါက်မယ်ဆိုပါလား....။ :O :O :O
မမျိုးလဲကျနော်တို့ဆီရောက်လာပြီး ပက်လက်လှန်ပီးပါးစပ်ဟထားဖို့ ခပ်တိုးတိုးပြောတယ်...။
မလှုပ်ဖို့လဲပြောတယ်...။ကျနော်နဲ့သိမ့်လဲဘာများလုပ်မလဲရင်ခုန်နေမိတယ်...။
ခဏနေတော့ ကျနော်တို့သုံးယောက်သား ပက်လက်လေးတွေလှန်ပြိးတန်းစီနေမိတာပေါ့...။
မမျိုးနဲ့သိမ့်ကတဖက်တချက်ဆီမှာ....။
သခင်မကကျနော်တို့ခေါင်းရင်ဘက်ကိုလျှောက်လာရင်း ခေါင်းရင်းဖက်မှာရပ်လိုက်တယ်...။
ကျနော်တို့မော့အကြည့်.... သခင်မကကျနော်ခေါင်းကိုလာအခွ...။
ကျနော်လဲပင်တီလေးအောက်ကအကွဲကြောင်းလေးကိုကြည့်နေရင်း စိတ်တွေအရမ်းထနေတုန်း
သခင်မတွန့်ခနဲဖြစ်သွားပြီး ကျနော်ရင်ခုန်မြတ်နိုးရတဲ့အကွဲကြောင်းလေးကနေ ဝါတာတာအရည်လေးတွေ
တဖြည်းဖြည်းစိမ့်ထွက်လာပါတော့တယ်...။
မမျိုးကပါးစပ်ဟပေးဖို့ပြောထားတော့ ကျနော်လဲပါးစပ်ကိုဟပေးထားမိတယ်...။
ငံသလိုလိုချိုသလိုလို...ငံပြာရည်ထဲရေနဲ့သကြားရောထားသလိုအရသာမျိုး...
အနံ့ကတော့....မြေပဲပြုတ်ထားတဲ့အရည်နံ့လိုလို...
နွေးတေးတေးအရည်လေးတွေဟာ...ကျနော့်မျက်နှာနဲ့ပါးစပ်ထဲကို
ရေကာတာကျိုးသလို တဗြန်းဗြန်းကျလာပါတော့တယ်...။
ကျနော်လဲသခင်မရဲ့ကွဲကြောင်းနေရာလေးကိုကြည့်ရင်း
ပါးစပ်ထဲရောက်လာသမျှကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးမြိုချမိလျက်သားဖြစ်နေတယ်...။
သခင်မကကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ်တင်မကမမျိုးနဲ့သိမ့်ရဲ့မျက်နှာပေါ်ကိုလဲ
စောစောကအတိုင်း ဆက်ပေါက်ချပါတယ်....။
ပြီးတော့မှ...ကျနော့်ပါးစပ်ပေါ် ကျနော်သိပ်မြတ်နိုးမိတဲ့ အကွဲကြောင်းနေရာလေးနဲ့ဖိပြီးထိုင်ချလိုက်ပါတယ်..။
ပင်တီလေးကနေတစိမ့်စိမ့်ကျနေတဲ့ ရှူရှူးစက်လေးတွေကျနော့်ပါးစပ်ထဲတစိမ့်စိမ့်ကျလို့ပေါ့...။
ကျနော်လဲ အားမလိုအားမရနဲ့လျှာနဲ့ပါယက်ပေးမိတယ်...။
စိတ်ထဲမှာလဲ သခင်မကငါ့အပေါ်အရေးတယူရှိပြီး အခွင့်ထူးပေးတယ်လို့ခံစားနေရတယ်...။
မမျိုးနဲ့သိမ့်လဲ အားရကြည့်လေးတွေနဲ့ကြည့်နေမှာပဲပေါ့...။
ကျနော်ယက်တော့ ရှူးစိုနေတဲ့ ပင်တီပါးပါးလေးအောက်က ရွှေပွင့်လွှာနှစ်ချပ်ရယ် ရတနာရွှေဂူရယ်ကို
ကောင်းကောင်းလေးထိုးထိုးမိနေသလို ဝိုးတဝါးလေးလဲမြင်နေရတယ်...။
ကျနော်ဆိုတဲ့ကောင်ကလည်း လူကသာငယ်တာ။
ဘာဂျာပေးလာတဲ့သက်တမ်းကနည်းတာမျမဟုတ်တာ...။
သိမ့်ဘယ်လိုကြိုက်တယ်ဆိုတာသိတော့ အဲ့နေရာလေးတွေအဓိကယက်ပေးမိတယ်...။
သခင်မဆီက နူးညံံ့တဲ့ညည်းသံလေးတွေ ကြားရတယ်...။
ရှူးတွေကပဲ မကုန်သေးတာလား...။အရည်လေးတွေထပ်ထွက်လာသလိုပဲ...။
ဒီအရည်...ဒီအရည်...။ကျနော်သိပ်သိတာပေါ့ဗျာ...။
သခင်မလဲတော်တော်ကောင်းနေပီဆိုတာ...။
ရုတ်တရက် သခင်မကထလိုက်ပြီး...
"ငါ့ပင်တီကိုနင်တို့နှစ်ယောက်ပါးစပ်နဲ့လာချွတ်ပေးစမ်း"
ကျနော်နဲ့သိမ့်ကိုလက်ညှိုးထိုးရင်းပြောလိုက်တယ်...။
သခင်မပင်တီလေးချွတ်မယ်ဆိုပါလား???
ကျွန်တယောက်အတွက်တော့ မဟာ့မဟာအခွင့်ကအရေးကြီးပါ...။
သခင်မတကိုယ်လုံးအလှအပတို့ထိပ်ခေါင် ရတနာရွှေဂူလေးကိုဖူးမြင်ရမယ်ဆိုပဲ...။
သခင်မပြောတဲ့အတိုင်း သိမ့်ရယ်ကျနော်ရယ်ဟာ ရှေ့နဲ့နောက် နေရာယူလိုက်ကြပါတယ်..။
သိမ့်ကနီးတော့ သခင်မရှေ့က အပေါ်ဘောင်းဘီစလေးကိုကိုက်ထားပီးပါပီ...။
ကျနော်လဲအလျင်အမြန် နောက်ဖက်ကိုပြေးသွားပီးတင်ပါးပေါ်ကအစလေးကိုဒူးထောက်လို့
ကိုက်ထားမိပါတယ်...။
လုံးတက်နေတဲ့တင်ပါးလေးဟာ သခင်မရဲ့နောက်ထပ်ရတနာတပါးဆိုတာ မျက်ဝါးထင်ထင်ထောက်ခံလိုက်ရပါတယ်..။
လှလိုက်တာသခင်မရယ်....။
သိမ့်နဲ့ကျနော်လဲ တိုင်ပင်ကိုက် ပင်တီလေးကိုရှေ့နောက်ဖြည်းဖြည်းချင်းဆွဲချလိုက်ပါတော့တယ်...။
(ကောင်းခန်းရောက်မှဖြတ်တာမဟုတ်ပါဖူးဗျာ...။ဒီနေ့တကယ်ခေါင်းတွေကိုက်နေလို့ ခဏနားလိုက်ပါဦးမယ်၊
ကျောင်းသာကြီးအမှတ်ပြည့်အောင်ဗုဓ်ပေးတဲ့သူငယ်ချင်းအားလုံးကျေးဇူးပါ။ကျေးဇူးဆပ်တဲ့အနေနဲ့ဒီညနဲ့မနက်ဖြန်
ဖင်မြဲမြဲထိုင်ပြီးတောက်လျှောက်ရေးပါ့မယ်...။ကြားရက်တွေတော့ခဏစောင့်ပေးကြပါဗျာ...။သူငယ်ချင်းတို့ဇာတ်လမ်းကို
အလှည့်အပြောင်းများများနဲ့စိတ်ရှည်ရှည်အကောင်းဆုံးကြိုးစာပြီးရေးမှာပါ...။ဒေါင်းဗုဓ်လေးတွေမလုပ်ကြပဲလက်မလေးတွေ
ထောင်ပေးကြပါလို့ :) :) :) )
အတုံ့အလှည့်၊အပိုင်း(၇)
ကျနော်တို့နှစ်ယောက်တဖြည်းဖြည်းကိုက်ဆွဲချလာလိုက်တာ သခင်မရဲ့ပင်တီလေးဟာ
ခြေကျင်းဝတ်လေးမှာပုံလို့ရယ်..။
ကျနော်က ကျန်းမာပြည့်ဖြိုးတဲ့ သခင်မရဲ့တင်သားတင်းတင်းလေးတွေကို မော့ကြည့်မိတယ်...။
သခင်မက ခပ်ဟဟလေးကားထားတော့ တင်လှလှလေးနှစ်လုံးကြား ပိပိလေးကိုတောင်ဝိုးတဝါး
မြင်နေရပါတယ်...။
သခင်မက ခြေထောက်လေးအသာကြွပေးတော့....
သိမ့်ကလွှတ်ပေးပြီး ကျနော်ပဲရှူရှူးလေးတွေရွှဲနေတဲ့(စောက်ရည်လေးတွေလဲပါတာပေါ့)ပင်တီလေးကို
အားရပါးရ ကိုက်စုပ်မိတယ်...။
သခင်မကလှည့်ကြည့်ပြီး...
"ပါးစပ်ထဲဝင်အောင်ထည့်စမ်း"
လေသံမာမာနဲ့ပြောတယ်...။ကျနော်ကိုယ်တိုင်ကလည်း ငုံထားချင်လှပါပြီ..။
သခင်မအလှည့်မှာတွေ့လိုက်ရတဲ့ အလှရတနာလေးကတော့ အံ့ချီးကုန်နိုင်ဖွယ်ပါ...။
ဆီးခုံမွှေးနုနလေးတွေက တြိဂံပုံကျကျ လှလှလေးရှိနေတယ်..။
မကောက်လွန်းမဖြောင့်လွန်းတဲ့ အမွှေးနုလေးတွေက ရင်ဖိုစရာ...။
ဆီးခုံလေးကဆင်းလာတဲ့ အမွှေးနုလေးတွေက ခုံးခုံးလေးဖြစ်နေတဲ့ နီတာတာအသားဆိုင်လေးပေါ်
ဟိုတစဒီတစ....။
ခုံးနေတဲ့အသားဆိုင်လေးရဲ့အလည်မှာ ညိုတိုတိုပွင့်ချပ်လေးတွေက ပူးပူးကပ်ကပ်လေး...။
အလည်မှာချွန်းပီး အပေါ်အောက်လျောသွားတဲ့ ပွင့်လွှာလေးတွေရဲ့ထိပ်မှာ ရဲတဲတဲအဖူးလေးက
အနည်းငယ်ပြူးနေတာပေါ့...။
ပွင့်လွှာချပ်လေးအောက်ဘက်မှာတော့ သောက်လို့မပြေနိုင်တဲ့ ဆားငံရေတွင်းလေးရှိတယ်..။
တွင်းလေးရဲ့အောက်နားဆီမှာ ဖြူဖြူအရည်လေးတွေ တွဲလွဲခိုလို့ပေါ့...။
ကျနော် သူ့ပင်တီလေးကိုငုံထားရင်း သူ့ပိပိလေးကိုငေးမောနေတာကို သခင်မအရမ်းသဘောကျနေပုံပါပဲ...။
"ကျွန်မကိုချုပ်လိုက်"
မမျိုးကိုကြည့်ရင်းသခင်မအမိန့်ပေးလိုက်တယ်...။
မမျိုးလည်း အသင့်ရှိနေတဲ့တိတ်တခွေကို သေတ္တာထဲကယူပြီး သိမ့်ကိုလက်ပြန်ထားပီးတိတ်ပတ်လိုက်တယ်...။
ပြီးတော့ ဒူးတုတ်ထိုင်ခိုင်းပြီး လက်ကောက်ဝတ်တွေနဲ့ ခြေကျင်းဝတ်တွေကိုတွဲပြီးတိတ်ပတ်တယ်...။
သိမ့်ခင်မျာ ပေါင်ဟဟလေးနဲ့ ပိပိလေးကိုဖြဲပြသလိုဖြစ်နေတယ်...။လှုပ်လို့လဲမရဖူး...။
နောက်တော့မမျိုးက သိမ့်ပါးစပ်လေးကိုပါ တိတ်ကပ်လိုက်ပါတယ်...။သိမ့်ကမတ်မတ်လေးဖြစ်နေလို့
တွန်းလှဲလိုက်တယ်..။
သိမ့်ပုံစံက ပေါင်လေးကားပီး ပိပိလေးကိုဖြဲပေးထားသလိုလေး...။
နောက်သခင်မက ကျနော့်ကိုပါ လက်ညိုးထိုးပြတာနဲ့ မမျိုးလဲသိမ့်နည်းတူ ကျနော့ကိုတိတ်တွေပတ်လိုက်ပါတော့တယ်...။
ကျနော့ကိုတော့ ခပ်မတ်မတ်ပဲထားပြီး သိမ့်ဘေးနားခြောက်ဆယ်ဒီဂရီလောက်မှာ ထားထားပါတယ်...။
ကျနော့်ကို ပါးစပ်ကိုတိတ်မပတ်ပဲ သခင်မပင်တီလေးကို ငုံခိုင်းထားပါတယ်...။
သခင်မက ခုံပုလေးတစ်ခုယူရင်း ကျနော်နဲ့သိမ့်နားမှာထိုင်လိုက်တယ်...။
ပြီးတော့ ကျည်တောင်ပုံလုံးချွန်ချွန်လေးတစ်ခုကိုယူရင်း အေးစက်စက်ပြုံးလိုက်တယ်...။
ခလုပ်လေးကိုနှိပ်လိုက်တော့ အသံမြည်ပြီးတုန်နေတယ်...။
ကျနော်လဲ ခုံပုလေးပေါ် ဘရာလေးတထည်ပဲဝတ်ပီးထိုင်နေတဲ့ သခင်မကို အားရပါးရကြည့်နေမိတယ်..။
သခင်မက စိတ်အရမ်းထလို့ တောင်နေတဲ့ကျနော့လီးကိုကြည့်ပြီး သူ့လက်ထဲကဟာနဲ့တို့လိုက်တယ်...။
အိုး...ဟိုးးးး..။ကောင်းလိုက်တာ...။စိတ်ထဲဖျည်းကနဲဖြစ်သွားပြီး စိတ်လဲပိုထလာတယ်..။
တွန့်ကနဲဖြစ်သွားတဲ့ကျနော့်ကိုရယ်ရင်း သိမ့်ရဲ့ ပိပိလွှာလေးနှစ်ခုကို ကောက်တို့လိုက်တယ်...။
ပါးစပ်ကိုတိတ်ပတ်ထားတာတောင် သိမ့်ဆီကအသံတော်တော်ထွက်လာတယ်...။
သခင်မလည်းအပေါ်အောက်ဆွဲပေးနေရင်း အစိလေးကိုပါတို့တယ်..။
သိမ့်ခမျာ လူးလွန့်နေတာပဲ...။
အရည်တွေလည်းစိုလာတယ်...။
သခင်မကအေးစက်စက်ပြုံးပြီး နောက်တစ်ခုထပ်ယူဖွင့်ကာ သိမ့်အစိလေးကိုတစ်ခုနဲ့တို့
နောက်တစ်ခုနဲ့ကွဲကြောင်းလေးတလျှောက်လိုက်တို့တယ်...။
သိမ့်လဲလူးလွန့်ငြီးငြူနေပီး သိပ်မကြာခင်ပီးသွားတယ်...။
အရည်ဖြူလေးတွေထွက်တာ အသံလေးတောင်ကြားရတယ်..။
ကျနော်လဲ သိမ့်ဖြစ်ပျက်နေပုံကိုကြည့်ပြီး စိတ်ထဲပိုတောင့်တလာတယ်...။
အတုံ့အလှည့်၊အပိုင်း(၈)
သခင်မက သိမ့်ပြီးသွားတော့ ကျနော့်ကိုကြည့်လိုက်တယ်...။ပြီးတော့မမျိုးကို မျက်ရိပ်ပြလိုက်တယ်..။
မမျိုးလည်း တစုံတခုကိုယူဖို့ ထွက်အသွားမှာ မလှုပ်နိုင်တဲ့ကျနော့်ကိုတွန်းလဲှလိုက်ပြီး သခင်မက ကျနော်မျက်နှာပေါ်
တက်ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်..။
ကျနော်ကိုယ်ဘက်ကို မျက်နှာမူထားတာမို့ သခင်ရဲ့ အမွှေနီတာတာလေးတွေနဲ့ ဖင်ပေါက်လေးက
ကျနော့်နှာခေါင်းပေါ်ရောက်နေပီး ပိပိလေးကတော့ ကျနော့ပါးစပ်ထဲဝင်လုလုပါ..။
သခင်ရဲ့ တကိုယ်ရည်သန့်ရှင်းမှုကြောင့် ဖင်ပေါက်လေးက အမွှေးနံ့တခုတောင် ရနေသလိုပါ..။
သခင်မရဲ့ ပိပိလေးပါးစပ်ပေါ်ရောက်နေပေမယ့် ကျနော်ဘာမှမလုပ်ရဲပါဖူး...။
ယက်ကြည့်ရင်တော့ ရှူရှူးနဲ့ ပိပိကအရည်လေးတွေပေါင်းထားတဲ့ အရသာကောင်းကောင်းလေး
ရမှာသေချာတာပေါ့ဗျာ...။
မမျိုးပြန်ရောက်လာသံနဲ့အတူ သခင်မက ကျွန်တော်မျက်နှာပေါ် ပိုဖိချလိုက်ပါတယ်...။
အသက်ရှူရတောင် ခက်လာပါတယ်..။
မွန်းမွန်းကျပ်ကျပ်ဖြစ်လာတဲ့ကြားက စိတ်တွေမတရားထန်လာပြီး ကျနော့်ကောင်လဲ
အရမ်းမာနေတယ်လို့ ခံစားသိရတာပါ...။
သခင်မရဲ့ ကိုယ်နဲ့ကွယ်နေလို့ အောက်ဘက်ကိုတော့ မမြင်ရပါဖူး...။
မျက်ဖြူလန်မလိုဖြစ်နေတဲ့ကြားက သခင်မရဲ့ပိပိနဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကလာတဲ့ အနံ့တွေကြောင့်
ပိုပိုပီးစိတ်ထမိနေတာပါ...။
ကျနော့်စိတ်ထဲမှာ သခင်မကိုအရမ်းတွယ်တာနေသလို အရမ်းလဲကြောက်ရွံ့နေသလိုပါ...။
မကြာခင်
သခင်မက ကျွန်တော့်မျက်နှာကို ပိပိလေးနဲ့ ရှေ့တိုးနောက်ငင်ပွတ်ပါတော့တယ်...။
ကျနော့်မျက်နှာလဲ အရည်လေးတွေရွှဲလို့ပေါ့...။
စိတ်တွေလဲအရမ်းထ...မျက်နှာကလဲ နူးညံ့တဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် ခံလို့အရမ်းကောင်းနေပါတယ်..။
"ချလစ်"
အသ့တိုးတိုးလေးတခုကြားလိုက်ရပေမယ့် ကျနော်မသိလိုက်မသိဘာသာပါပဲ...။
သခင်မက ကျနော့်မျက်နှာကို(အထူးသဖြင့် နှာခေါင်းကို)ပိပိလေးနဲ့ပွတ်နေပါတယ်...။
အရည်လဲ တော်တော့်ကိုထွက်နေတာပါ...။
"အားးးးးးးး"
ပူပြင်းလှတဲ့ အရည်တခု ကျနော့်လိင်တံပေါ်ကျလာတာကို အသည်းခိုက်လောက်အောင်ကို
ခံစားလိုက်ရပါတယ်...။
ကျနော် အားကုန်ကြုံးအော်လိုက်ပေမယ့် သခင်မက အတင်ဖိထားတော့ သိပ်အကျယ်ကြီး
အသံထွက်မလာခဲ့ပါဖူး...။
စောစောက အရမ်းထနေတဲ့စိတ်လည်း ကျသွားသလိုပါပဲ...။
ဒါပမေယ့် သခင်မရဲ့ လျှာထုတ်လိုက်စမ်းဆိုတဲ့အမိန့်အောက်မှာ ပိပိလေးရဲ့အရသာကို ပင်တီအခံမပါတော့ပဲ
ခံစားရတဲ့နောက်တော့ ကျနော့စိတ်တွေဟာ ထိန်းမရအောင် ပိုထလာပါတော့တယ်..။
စိတ်ထလာတိုင်း ကျလာတတ်တဲ့ ပူပူအရည်တွေဟာ ကျနော့်လိင်တံတလျှောက်နဲ့ ဥတွေပေါ်ရော
ဗိုက်ပေါ်မှာပါ ပြန့်ကျဲနေပါပီ..။
အစ တခါနှစ်ခါ ပူလွန်းလို့ စိတ်ပျောက်သွားပေမယ့် ခုတော့အပူရည်တွေကျလာလေ ပိုစိတ်ကြွလေ
ဖြစ်လာပါတော့တယ်...။
သခင်မလည်း ကျနော့်မျက်နှာကို မနားတမ်းကို ပိပိနဲ့ ပွတ်ရင် ညည်းနေပါတယ်...။
ကျနော်လည်း လျှာကိုအစွမ်းကုန်ထုတ်ထားရင် သခင်မရဲ့ ပိပိလေးနဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကို လျက်ပေးနေမိပါတယ်...။
အတုံ့အလှည့်၊အပိုင်း(၉)
သခင်မလည်း ပိပိလေးက အရည်လေးတွေတဖြည်းဖြည်းများများလာပီး ကျနော့မျက်နှာလဲ ပေပွလို့နေပါတယ်..။
သခင်မဆီကညည်းသံလေးတွေက ကျနော့်ကိုပိုစိတ်ကြွစေပြီး လျှာကိုအစွမ်းကုန်တောင့်ထားပေးမိပါတယ်...။
သိပ်မကြာခင်မှာပဲ သခင်မဟာ တအားအားအော်ညည်းရင်း အကြမ်းပတမ်းကိုပွတ်ပါတော့တယ်...။
အရမ်းမြန်လွန်းလို့ ကျနော်အသက်ရှူချိန်တောင်မရသလောက်ပါပဲ....။
နောက်ဆုံးတော့ အရည်ပြစ်ပြစ်လေးတွေထွက်လာပြီး သခင်မတယောက် ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ရှိသွားပါတော့တယ်...။
သခင်မလည်း ကျနော့မျက်နှာပေါ်မှာအတန်ကြာထိုင်နေပါတယ်...။
ကျနော်လဲအလိုက်တသိ ပိပိလေးကအရည်လေးတွေကို ယက်ပေးနေလိုက်တယ်...။
ပြောင်သလောက်ရှိတော့သခင်မ အသာပဲထသွားပါတယ်...။
သခင်မမျက်နှာမှာ နူးညံ့မှုလေးတွေကိုတွေ့လိုက်ရပြီး ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ကို အနှောင်အဖွဲ့တွေကနေ လွှတ်ပေးခိုင်းလိုက်ပါတော့တယ်..။
နောက်တော့ သခင်မကခုံပေါ်မှာထိုင်နေပီး ကျနော့ကိုသူ့ရှေ့မှာပက်လက်ကလေးနေခိုင်းပါတယ်...။
ကျနော်လဲ ကျနော့ကိုယ်ပေါ်သေချာကြည့်မိတော့ ဖယောင်းစက်တွေချထားတာကိုတွေ့ရပါတယ်...။
သခင်မက သူ့ခြေထောက်လေးတွေကို ပါးစပ်နားကိုထိုးပေးပြန်တာကြောင့် ကျနော်လည်း ယက်ပေးရပါတယ်...။
နောက်တော့ သခင်မက သူ့ခြေထောက်လေးတွေနဲ့ကျနော့လိင်တံကို ပွတ်ညှပ်ပေးပါတော့တယ်...။
သခင်မရဲ့ နူးညံ့လှတဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ကျနော်အကောင်းကြီးကောင်းရပါတယ်..။
နာကျင်ရတာတွေလဲ မေ့သွားပါတယ်..။သခင်မရဲ့အမိန့်အရ မမျိုးက ကျွန်တော့မျက်နှာပေါ်တက်ခွပြီး ကျနောကဘာဂျာပေးရပါတယ်..။
မမျိုးပိပိက ချဉ်တင်တင်အရသာတမျိုးရပီး အနံ့ကလည်း ခပ်စူးစူးပါ..။
ကျနော်လဲစိတ်အရမ်းထနေလို့ အားရပါးရကိုယက်ပေးမိပါတယ်...။
သိပ်မကြာခင်မှာ မမျိုးလည်းအော်ဟစ်ညည်းတွားရင်း ကျနော့်မျက်နှာပေါ်တင်ပီးသွားပါတော့တယ်...။
ကျနော်လည်း မရှေးမနှောင်းမှာပဲ အရမ်းကောင်းပီး ပီးသွားရပါတယ်..။
ကျနော်လဲ မမျိုးအဖုတ်ကြီးက အရည်တွေအားလုံး ပြောင်နေအောင်ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်...။
မမျိုးကလဲ သခင်မခြေထောက်နဲ့ ကျနော့လိင်တံကအရည်တွေအားလုံး ယက်ပီးမြိုချလိုက်ပါတယ်...။
နောက်တော့ မမျိုးက ကျနော့ကိုရေလိုက်ချိုးပေး ဖယောင်းစက်တွေခွာပေးပါတယ်...။
သိမ့်ကတော့ ရေချိုးလို့ပြီးပါပီ...။မမျိုးကရေချိုးပေးရင်း ဘယ်သူ့ကိုမှပြန်မပြောဖို့ ပြောပါတယ်...။
ကျနော်လဲ ပြန်ပြောဖို့အစီအစဉ်လုံးဝမရှိကြောင်းပြောပြမိတယ်...။
ရေချိုးပြီးတော့ အနာတွေဆေးလိမ်းပေးပြီး ကျနော်တို့ သုံးယောက်သားထမင်းစားကြပါတယ်...။
သခင်မကတော့ရေချိုးနေတုန်းပါပဲ...။
ထမင်းစားပီးတော့ လူကြီးတွေပြန်ရောက်လာတာနဲ့ ကျနော်လဲနှုတ်ဆက်ပီး အိမ်ပြန်လာခဲ့ပါတယ်...။
နောက်နေ့တော့ သခင်မလည်းဘော်ဒါကိုပြန်သွားပါတယ်...။
နောက်ပိုင်းမှာ ကျနော်နဲ့သိမ့်မကြာခဏအရင်လိုပဲနေကြပါတယ်...။
တခါတလေမမျိုးလည်း ကျနော်တို့နဲ့တူတူလာလုပ်ပါတယ်...။
မမျိုးကို ဘယ်လိုဖြစ်လို့သခင်မဆီကျွန်ဖြစ်ရလည်းမေးကြည့်တော့ မမျိုးပိုက်ဆံခိုးနေတာကို
ဖုန်းနဲ့ချောင်းရိုက်ပြီး အကျပ်ကိုင်ခဲ့ကြောင်းသိရပါသေးတယ်...။
သခင်မကတလကိုသုံးလေးရက်ပြန်လာတတ်ပြီး ကျနော်တို့ကို ပုံစံမျိုးစုံးခိုင်းစေတတ်ပါတယ်...။
ကျနော်တို့လဲ သခင်မပြန်လာမယ့်ရက်ကို အမြဲတမ်းမျှော်နေတတ်ပါတယ်...။
နောက်ပိုင်း တက္ကသိုလ်ကို အားလုံးရောက်ခဲ့တဲ့အထိ ကျနော်တို့ဟာ သခင်မဆီမျာ တိတ်တဆိတ်ကျွန်ခံခဲ့ကြတုန်းပါ...။
ဒီလိုနဲ့ သိမ့်နဲ့ကျနော်လဲ တရားဝင်ချစ်သူတွေ ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်...။
သခင်မလည်း အလုပ်ရပီး နယ်မှာတာဝန်ကျပါတယ်...။
ကျနော်တို့လည်း အရင်လိုပဲ သခင်မပြန်လာချိန်တွေကိုစောင့်နေမိပါတယ်...။
သိမ့်ရဲ့ အသက်(၁ဂ)နှစ်ပြည့်မွေးနေ့ ကျင်းပမယ့်နေ့မျတော့ ကျနော်လဲသိမ့်ကို တကယ်လိင်ဆက်ဆံဖို့တောင်းဆိုမိတယ်..။
သခင်မကလည်း နယ်ကနေ သူ့ညီမမွေးနေ့အမှီ ပြန်လာမယ်လို့ပြောထားပါတယ်..။
ကျနော်နဲ့ သိမ့်လည်း မနက်ခင်းထဲကတူတူလျှောက်လည်ကြပါတယ်...။အဲ့နေ့မှာဘာတွေဆက်ဖြစ်မယ်...။နောက်ဘယ်လိုဆက်ပြီးစခန်းသွားကြမယ်ဆိုတာကတော့ အတုံ့အလှည့်၊အတွဲ(၂)မှာ ဆက်လက်ရှူစားကြပါလို့...။
အားလုံးကိုလေးစားခင်မင်လျက်
garrow
အတုံ့အလှည့်အတွဲ(၁)ပြီး၏။ :) :) :)
Comments
Post a Comment