ဆရာဝန်သခင်မလေး
ကျွန်တော်အခုပြောမယ့်အကြောင်းအရာတွေသည် ယခုကျွန်တော့်သခင်မလေးနဲ့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့လက်တွေ့ဖြတ်သန်းနေသောအကြောင်းအရာများဖြစ်ပါတယ်။ သခင်မလေးကိုခွင့်တောင်းကြည့်ပြီး သခင်မလေး၏ခွင့်ပြုချက်ရတာကြောင့်ရေးထားတာဖြစ်ပါတယ်။နောက်ရက်တွေမှာလည်းသခင်မလေးလည်းဝင်ပြော ဝင်ရေးပေးတာတွေပါမှာဖြစ်ပါတယ်။
ကျွန်တော်ကနယ်ကပါ။ရန်ကုန်မှာတက္ကသိုလ်တွေထဲကတစ်ခုမှာပညာသင်ခဲ့ပါတယ်။ကျွန်တော်ရန်ကုန်ကိုရောက်တော့အဲ့ဒီတုန်းကဖုန်းတွေဆိုတာ MPT တစ်မိနစ်နှစ်ကျပ်နဲ့အင်တာနတ်သုံးရတဲ့အချိန်ဆိုတော့ Facebook ကတော့လိုင်းမကောင်းဘူးရယ်။ဒါပေမယ့်လည်းသုံးဖြစ်ပါတယ်။တစ်ရက်မှာ ကျွန်တော့်ရဲ့ အခုသခင်မလေးဖြစ်လာမယ့်ကျွန်တော့်
ကောင်မလေးနဲ့ Facebook ကနေ Friend ဖြစ်ခဲ့ကြပါတယ်။ သူမက တရုတ်မလေးပါ။မန္တလေးကပါ။ကျွန်တော်ကမချမ်းသာပေမယ့်လည်းဆင်းရဲတဲ့ထဲမှာတော့မပါပါဘူး။အလယ်အလတ်ပါပဲ။သခင်မလေး တို့မိသားစုကပြည့်စုံတယ်။သခင်မလေးကတရုတ်စစ်စစ်ဖြစ်ပါတယ်။မန္တလေးကနေ သခင်မလေးရဲ့အဖေကရန်ကုန်ကိုတာဝန်ကျလို့ရန်ကုန်ကဆေးတက္ကသိုလ် ၁ မှာတက်ဖြစ်သွားတာပါ။
အိမ်ကသခင်မလေးနေဖို့အတွက်ကွန်ဒိုတစ်ခန်းဝယ်ပေးပြီး အိမ်အကူတစ်ယောက်နဲ့ထားပါတယ်။ကျွန်တော်ကသခင်မလေးကိုစတွေ့တာကတော့ Queen Selection ပါလို့သိခဲ့တာပါ။ အဲ့ဒါနဲ့သခင်မလေးကိုရှာပြီး Add လိုက်ပြီးစကားပြောရာကနေကျွန်တော်တို့အပြင်မှာတွေ့ဖြစ်တယ်။နောက်ပြီးတစ်စတစ်စခင်လာရာကနေပြီးတော့ ကျွန်တော်ဖွင့်ပြောခဲ့ပါတယ်။အဲ့ဒီ
အထိအကုန်အဆင်ပပြေပါတယ်။ BDSM လောကထဲကသူပီပီ သခင်မလေးပုံတွေတွေ့ထဲကဪငါ့သခင်မလေးဖြစ်ရင်အရမ်းကောင်းမှာလို့နေ့တိုင်းတွေးခဲ့ဖူးတာဆိုတော့ ကံကောင်းတဲ့ထဲကျွန်တော်ပါတယ်လို့ပြောလို့ရပါတယ်။
သခင်မလေးရဲ့အရပ်ကမပုလွန်း မမြင့်လွန်းအနေတော်ပါပဲ။နောက်ပြီးလုံးဝ မဝပါ။မန္တလေးသူပီပီပလက်တီနမ်ခြေကျင်းလေးကိုအမြဲဝတ်ထားပြီးသူမရဲ့ဖြူဖွေးနေတဲ့ခြေထောက်လေးနဲ့ပနံရလွန်းပါတယ်။ခြေချောင်းလေးတွေကသွယ်သွယ်ဖြူဖြူလေးတွေဖြစ်ပြီး ကတ္တီပါအနီလေးစီးတတ်တာများတာကြောင့် အနီရောင်ပေါ်ကအဖြူရောင်ခြေထောက်လေးဟာ
မြင်ရရုံနဲ့တင်အကြိမ်ကြိမ်ကျရှုံးခဲ့တာပါ။ကျွန်တော်တို့ရည်းစားဘဝရောက်ခဲ့ပါတယ်။ကျွန်တော်အမြဲတမ်းဘုရားသွားတိုင်းသူမရဲ့ဖိနပ်လေးကိုကိုင်ပေးပါတယ်။အစပိုင်းတော့သူကအတင်းငြင်းပြီးပြန်ယူပေမယ့်နောက်ပိုင်းမှာတော့သူမကဖိနပ်ချွတ်ပြီးငုံတောင်မကြည့်တော့ပါဘူး။ကျွန်တော်အမြဲကောက်ကိုင်ပြီးသိမ်းပေးတတ်မှန်းသိနေလို့ပါ။သူမမှာ သခင်မစိတ်ရှိနေမယ်ဆိုတာကိုကျွန်တော်
အစောကြီးထဲကတော့ရိပ်မိနေပါတယ်။ ဘုရားသွားလို့ဖိနပ်ကိုင်ရင်သိပ်အရေးမလုပ်တာတွေ၊ တစ်ခါတစ်လေစိတ်ဆိုးရင်ခြေထောက်နဲ့ကန်တာတွေ၊ ဖိနပ်ကြိုးကိုအမြဲချည်ခိုင်းတာတွေကကျွန်တော့လိုကျွန်ဖြစ်ချင်တဲ့သူတစ်ယောက်အတွက်ကျိတ်ပြီးကျေနပ်ခဲ့ရတာပေါ့ဗျာ။နောက်ပြီးသူမမွေးနေ့မှာကျွန်တော်
နဲ့အတူတူနှစ်ယောက်ထဲ Family KTV တစ်ခုကိုသွားခဲ့ပါတယ်။ကျွန်တော့်နှစ်လလောက်ချိုးခြံပြီးစုဆောင်းထားတဲ့ငွေလေးတွေနဲ့သူမအတွက်ပြင်ဆင်ထားခဲ့တာပါ။အဲ့ဒီ့နေ့မှာကျွန်တော့်ရဲ့ခံစားချက်တွေကိုပြောပြလိုက်ရမလားတော်တော်စဥ◌်းစားခဲ့တယ်။ကြောက်နေခဲ့တဲ့ကျွန်တော် BDSM ခံစားချက်တွေကိုမပြောပြဖြစ်ခဲ့ပါဘူး။ကံကကောင်းချင်တော့သူမကအဲ့နေ့ကတစ်ခု
တောင်းဆိုလာပါတယ်။
"ချစ်လေကို့ ကိုပြောစရာတစ်ခုရှိတယ်။ဒီထဲမှာဆိုတတော့ဘယ်သူမှလည်းချစ်တို့ကိုကြည့်မယ့်သူတော့မရှိဘူးထင်လို့။ချစ်လေငယ်ငယ်ကအိမ်မှာအိမ်ကခိုင်းတဲ့သူတွေကိုမြင်းလိုလုပ်ခိုင်းပြီးစီးတာ။အသက်ကြီးလာတော့လုပ်ခိုင်းလို့အဆင်မပြေတော့ဘူး။အဲ့တာ ကို မြင်းလိုနေပေးပါလားဟင်။ချစ်ကို့ကိုစီးချင်လို့" ။
ကျွန်တော်လေပျော်လိုက်တာဟန်တောင်မဆောင်နိုင်တော့ပဲ "အင်းချစ် ရတယ် စီးလေ" လို့ပြောလိုက်မိတယ်ဗျာ။ အဲ့မှာ သူမက "ဟင်....." ဆိုပြီးအသံလေးထွက်သွားတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ယောက်ျားလေးတစ်ယောက်ကဒီလောက်လွယ်လွယ်နဲ့ မရလောက်ဘူးထင်ထားလို့နဲ့တူပါတယ်။ ပြီးတော့မှသူမက ရုတ်တရက်ပြုံးလိုက်ပြီး "ကို လေးဖက်ထောက်" လို့ပြောလိုက်ပါတယ်။
ကျွန်တော်လည်းတန်းပြီးလေးဖက်ထောက်လိုက်ပါတယ်။သူမကချက်ချင်းဆိုသလိုပဲကျွန်တော့ပေါ်တက်ခွလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လေဘဝမှာတစ်ခါမှလက်တွေ့မခံစားဖူးတဲ့ခံစားချက်လေး ပေါ့ပါးတဲ့ ခန္တာကိုယ်ပိုင်ရှင် သခင်မလေးကကျွန်တော့ကျောပေါ်မှာ ကြိုးသိုင်း IPanema ဖိနပ်လေးစီးထားတဲ့ဖွေးစွတ်နေတဲ့ခြေထောက်လေးက ကျွန်တော့ကိုယ်ဘေးမှာ မြေပေါ်မထိအောင်
ကြွလျှက်လေး၊ ကျွန်တော်ရင်တွေခုံလိုက်တာအရမ်းပဲသူမ ဆင်းသွားမှာကိုကြောက်နေခဲ့တယ်။ပျော်လို့မြင်းလိုသွားဖို့တောင်မေ့နေတဲ့ကျွန်တော့ ခေါင်းကိုသူမက
"ကို လျှောက်တော့လေဘာလုပ်နေတာလဲ။ချစ်ကထိုင်ပဲနေရတော့မှာလား"
"မဆင်းပါနဲ့ချစ်ကိုလျှောက်ပီနော်" ကျွန်တော်စလျှောက်လိုက်သည်။သူမပျော်လို့ရယ်သံလေးထွက်လာသည်။ကျွန်တော်လျှောက်လို့မကြာခင်သူမယိုင်သွားသည်။သူမက ယိုင်သွားတာကိုထိန်းဖို့ ဆံပင်ကိုဆောင့်ဆွဲလိုက်သည်။
"ကို ကန်တော့နော်"
"ဟာ ချစ်ရတယ်။ဆံပင်ကိုကိုင်ထားပြုတ်ကျမယ်" ကြံတတ်ရတာပေါ့။သူမကဆက်ပျော်နေရာမှရုတ်တရက်ဆိုသလို
"ဟဲ့ မြင်း နှေးလိုက်တာ" လို့ပြောကာ ရင်ဘက်ကို ခြေဖနောင့်နဲ့ ဆောင့်လိုက်တယ်။ကျွန်တော်လည်းလန့်သွားပြီးပတ်ပြေးလိုက်တာဘယ်လောက်ကြာသွားတယ်ဆိုတာတောင်မသိတော့ဘူးဒူးတွေပါပွန်းသွားပါတယ်။သူမက "ရပြီ" ဟုပြောမှကျွန်တော်ရပ်လိုက်တယ်။ကျွန်တော်ကမောမောနဲ့ လက်နှစ်ဖက်ပေါ်ကိုခေါင်းတင်ပြီးနားပေမယ့် သခင်မလေးကတော့ ကျွန်တော့ပေါ်ကမဆင်းသေး
ပါဘူး။သူမက ကျွန်တော့ကိုယ်ပေါ်မှာပဲနေပြီးခြေထောက်တစ်ဖက်ကိုကျွန်တော့ခေါင်းကိုကျော်ကာကြမ်းပြင်မှာချထားပြီး ကျန်တဲ့တစ်ဖက်က ကျွန်တော့လက်မောင်းပေါ်တင်ထားပါတယ်။ခဏလောက်နေတော့သူမက
"ကို ဒီလိုနေရတာပျော်လား။
ကျွန်တော်လည်းရတဲ့အခွင့်အရေးကိုသုံးမယ်တွေးကာ "ပျော်တာပေါ့ချစ်ရယ်။ ကို လေချစ်ကိုပြောချင်တာကြာပြီ။ ကို့ စိတ်ထဲမှာချစ်ကိုသခင်မလေးတစ်ယောက်လိုအမြဲလိုလိုရိုကျိုးနေမိတာကြာပြီ။ချစ်ကို့ ကိုဒီလိုလေးပဲဆက်ဆံပေးနိုင်မလား"
"ဒီလိုဆိုတာဘာပြောတာလဲ"
"ချစ်ခိုင်းသမျှလုပ်မယ့် ချစ်ရဲ့ခွေးလေး မြင်းလေး ကျွန်လေးလိုနေချင်တာ။"
"ချစ်လည်းခိုင်းချင်ပါတယ်။နောက် ကို နဲ့အိမ်က ချစ်ကိုသဘောမတူဘူး။ကို က မြန်မာဖြစ်နေလို့။အဲ့တာ ကို့ကိုလည်းချစ် ကြိုက်ပါတယ်။ အရမ်းတော့မချစ်သေးပါဘူး။ဒါပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောပြတာ။ကို တစ်ကယ်ချစ်ရဲ့ကျွန်ဖြစ်ချင်တာလား။ ချစ်တစ်ခြားကောင်လေးနဲ့ တွဲနေရင်ရော ကျွန်လိုနေပေးနေမှာလား"
"သေချာတာပေါ့ချစ်ရယ်။
"အဲ့တာဆို ကို့ ကိုစမ်းသပ်မယ်။ အခုကစပြီး ချစ်ကိုနှစ်ယောက်ထဲရှိရင် သခင်မလေးလို့ခေါ်ရမယ်။ပြီးတော့ချစ်ဘာလုပ်လုပ်ခံပါမယ်၊ဘာခိုင်းခိုင်းလုပ်ပါ့မယ်လို့ ကတိပေးနိုင်လား။ပေးနိုင်ရင်အိမ်က ကန့်ကွက်ရင်တောင် ကို့ ကိုနောက်တစ်ယောက်ရရ မရရ ကျွန်အနေနဲ့ရောချစ်သူအနေနဲ့ပါထားပေးမယ်။ချစ်သူရရင်တော့ official ကျွန်ပေါ့ ကို ရယ်။ကတိပေးလား"
"အင်း ပေးတယ်ချစ်......အား" သူမကျွန်တော့မျက်နှာကို ခြေထောက်နဲ့နင်းချလိုက်သည်။ပြီးတော့ "ပြောတော့ကျွန်ဖြစ်ချင်တယ်လေးဘာလေးနဲ့ ။ ဘာကိုချစ်လဲ ။အားနဲ့နင်းလိုက်လို့ ပါးမှာဖိနပ်ရာ တစ်ပတ်လောက်ထင်သွားမယ်။" ရုတ်တရက်ပြောင်းလဲသွားသောသူမကို အံဩရုံသာမက စိတ်ထဲမှာပါ လုံးဝကိုကျရှုံးသွားပါပြီ။
"တောင်းပန်ပါတယ် သခင်မလေး" ။ သခင်မလေးကို ကျွန်တော့ခေါင်းကိုနင်းကာထိုင်ခုံပေါ်တွင် ခြေထောက်ချိတ်ထိုင်လျက် "ငါကျေနပ်အောင်တောင်းပန်"
ကျွန်တော်လည်းရိုကျိုးစွာသူမရဲ့ ကြမ်းပြင်နဲ့ထိတဲ့ခြေထောက်ကို နှဖူးနှင့်ဖွဖွထိကာ ထိုင်ထိုင်ရှိခိုးတော့သည်။ အတန်ငယ်ကြာသောအခါ သခင်မလေးက "တော်ပြီ ရပြီ ပြန်မယ်နောက်နေ့ တစ်နေရာမှာချိန်းလိုက်မယ်" ဟုပြောကာမျက်နှာကိုခြေဖြင့်ခတ်ထုတ်လိုက်ပြီးကျွန်တော့ကိုနင်းကာပစ္စည်းတွေကိုယူပြီး "ပိုက်ဆံသွားရှင်းတော့ မြန်မြန်လုပ်" ဟုပြောပြီးဆိုင်ထဲကထွက်ကာနောက်
နေ့အတွက်ကျွန်တော်ဘယ်မှာတွေ့ရမလဲဆိုတာကာရင်ခုန်စွာစောင့်နေခဲ့ပါတယ်။အဲ့နေ့ကစပြီးကျွန်တော့ကို သခင်မလေး စကားလာမပြောတော့ပါဘူး။နောက်သုံးရက်အကြာမှာတော့ကျွန်တော့စီဖုန်းဝင်လာပါတယ်။
"မနက်ဖြန် ကွန်ဒိုကိုလာခဲ့၊ မနက် ၅ နာရီထဲက ကွန်ဒိုရှေ့မှာစောင့်နေတာလိုချင်တယ်။နောက်ကျရင်အပြစ်ပေးခံရမယ်။ဒီည ၂ နာရီထိုးမှအိမ်ရမယ်။စောအိပ်ရင် နက်ဖြန်အပြစ်ပေးခံရမယ်။နက်ဖြန် ၇ နာရီထိုးရင် အခန်းရှေ့မှာဒူးထောက်ပြီးစောင့်နေ ။အဲ့တာနောက်ကျလည်းအပြစ်ပေးခံရမယ်။ဒါပဲ"
ကျွန်တော်ဟုတ်ကဲ့သ...." သခင်မတောင်မဆုံးလိုက်သေးဘူး ဖုန်းချသွားပြီ။နက်ဖြန်အတွက်ဘာတွေဖြစ်မလဲဆိုတာကိုရင်ခုန်စွာစောင့်နေပါတော့တယ်။
ဆက်ရန်
ယခုဇာတ်လမ်းသည် စိတ်ထဲရှိတာရေးထားတာမဟုတ်ပါဘူး။တကယ်ဖြစ်ခဲ့တာကို အတိုချုံးရေးထားတာပါ။အဲ့တာကြောင့်အချို့အချက်တွေကလွယ်တယ်လို့ထင်ရပေမယ့် ကျွန်တော်အချိန်အကြာကြီးယူတာပြောတာတွေကိုထည့်မရးထားလို့ယုံတာ မယုံတာကတော့လူတိုင်းမှာရှိတဲ့ အခွင့်အရေးပါ။ကြိုက်သလိုတွေးနိုင်ပါတယ်ဗျာ။
ဆရာဝန်သခင်မလေး (၂)
ကျွန်တော်မနက်ဖြန်ကျရင်ဘာတွေများသခင်မလေးကခိုင်းမလဲဆိုတာကိုစဥ◌်းစားရင်းပျော်နေတာ ၁၂ နာရီထိုးနေပါပြီ။ ကျွန်တော်တစ်ခုတော့ရင်လေးနေတာရှိပါတယ်။ကွန်ဒိုက တခြားသူတွေသာတွေ့သွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲဆိုတာပါပဲ။ကျွန်တော်ကျွန်အဖြစ်နဲ့နေတာ private area မှာပဲနေဖူးတာလေ။publice area ကြီးမှာဒီလိုကြီးနေရမယ်ဆိုတာနည်းနည်းတော့တွေးပြီးစဥ◌်းစားရကျပ်နေပါတယ်။ဒါပေမယ့်သခင်မလေးရဲ့အမိန့်ကိုလည်းအထွန့်မတက်ရဲနဲ့ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတဲ့အချိန်မှာ သခင်မလေးဆီကနေဖုန်းဝင်လာပါတယ်။
"နက်ဖြန်မနက်အစောကြီးမလာနဲ့တော့။ ၇ နာရီမှလာခဲ့။သူများတွေကိုမတွေ့စေချင်ဘူး။ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ရည်းစားအဖြစ်နဲ့ပဲသူများတွေသိကြတာလေ။နောက်ပြီး ကို့ ကိုချစ်ပဲသခင်မလုပ်မယ် အနိုင်ယူမယ်။ တခြားသူအနိုင်ယူတာကိုတော့မကြိုက်ဘူး။"
"ဟုတ်ကဲ့ သခင်မလေး"
"လောလောဆယ် အဲ့လိုကြီးမခေါ်နဲ့ဦး။ချစ်ပဲခေါ်။ နက်ဖြန်မနက်ချစ်အတွက်တစ်ခုခုဝယ်ခဲ့ပေး"
"ဟုတ်ကဲ့ ဒါနဲ့လေချစ်အဖေက အိမ်ကိုမလာတတ်ဘူးမလား။နောက်ပြီးအိမ်ကအလုပ်သမားရောရှိမှာလား"
"အင်း တစ်ခါတစ်လေတော့လာတတ်ပါတယ်။ဒါပေမဲ့သေချာပါတယ် ဘယ်တော့မှမနက်အစောကြီးတော့မလာတတ်ဘူး။လာတော့လဲ ပုန်းနေပေါ့။ အိမ်ကအအဒေါ်ကြီးကိုဒီနေ့ညနေကပဲ သူ့အိမ်ပြန်ခိုင်းလိုက်တယ်။၃ ရက် အနားပေးထားတယ်။ဒီ ၃ ရက်ကိုလာနေပေးရမှာ။အိပ် တော့မယ်။နက်ဖြန်မှကျန်တာပြောပြမယ်။ နက်ဖြန်တော့နောက်မကျနဲ့နော်။ နောက်ကျရင်အပြစ်ကတော့ပေးမှာ။ နက်ဖြန်ဝယ်ခဲ့တာကိုမကြိုက်ရင်လဲအပြစီပေးမှာ ဒါပဲ Good Night"
" ဟုတ် good night နော်"
နောက်နေ့ကျွန်တော် မနက် ၅ နာရီထပြီး လှည်းတန်းစျေးမှာဘာဝယ်လို့ရမလဲလိုက်ကြည့်ခဲ့ပါတယ်။ဘာဝယ်လို့ဝယ်ရမှန်းမသိတဲ့ကျွန်တော် နှင်းဆီပန်းအနီတစ်ပွင့်နဲ့စားစရာဘိန်းမုန့်တစ်ခုဝယ်ပြီး ၇ နာရီအမှီသွားပါတယ်။ ၆ နာရီ ၄၅ မှာ သခင်မလေးအိမ်ရှေ့ကိုရောက်ခဲ့ပါတယ်။ကျွန်တော်တံခါးခေါက်ပေမဲ့ Response မပြန်လာပါဘူး။ အဲ့တာနဲ့ ဖုန်းဆက်ကြည့်တော့လည်းဖုန်းမကိုင်ခဲ့ပါ။ကျွန်တော်လည်း တံခါးကိုဆက်ခေါက်လိုက် ဖုန်းဆက်လိုက် လုပ်နေရာကနေ ၇ နာရီ ၁၂ လောက်လားမသိဘူး အဲ့လောက်ဖြစ်သွားခဲ့ပါတယ်။ခဏလောက်နေတော့ သခင်မလေးတံခါးကိုလာဖွင့်ပါတယ်။ သခင်မလေးကပန်းရောင်ညဝတ်အင်္ကျီ ဘောင်းဘီ တိုတိုလေးကိုဝတ်ဆင်ထားသည်ကိုငေးမောမိရင်းသခင်မလေးမျက်နှာကိုကြည့်မိလိုက်ချိန်တွင်
သခင်လေးမျက်နှာတင်းနေပါတယ်။ ကျွန်တော်အတင်းတွေနှိုးမိတာကြောင့်ဖြစ်မယ်ထင်တယ်။ ကျွန်တော်လည်းအထဲဝင်ပြီးတံခါးပိတ်ပြီးလို့ လှည့်ကြည့်တော့သခင်မလေးက ကျွန်တော့ ကို စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။သိလိုက်ပါပြီသခင်မလေးစိတ်ဆိုးနေပါပြီ။ ကျွန်တော်လည်းကြောက်ကြောက်နဲ့ဖိနပ်ချွတ်တဲ့နေရာလေးမှာဒူးလေးထောက်ပြီး ခေါင်းလေးငုံကာ လက်ထဲမှာ ပန်းနဲ့ မုန့်ထုပ်လေးကိုကိုင်ရင်း နေနေပါတယ်။
"နင့်မယားကြီးလိုက်လာလို့ ငါ့ကိုအတင်းနှိုးနေတာလား။ မနက်ခင်းစောစောစီးစီးစိတ်တိုအောင်လုပ်တာနင်နော် အေးနင်ဒီနေ့တော့ သေပြီသာမှတ်ထား။ငါမှာထားတာဘာပါလဲ"
"ဟုတ် သခင်မလေးဒီမှာက နှင်းဆီပန်းပါ ဒါကတော့ သခင်မလေးအဆာပြေစားဖို့.." ဟုစကားမဆုံးခင်တွင်
"နင် ဗမာလူမျိုးမဟုတ်ဘူးလား"
"ဟုတ် ဟုတ်ပါတယ်"
"ငါနင့်ကိုတရုတ်လိုဘယ်နှလုံးပြောလိုက်လဲ။ ငါမနေ့ကပြောတာနင်နားမလည်ဘူးလား။ နင့်နားက ဘာတွေနားထောင်နေလဲ"
"ဗျာ.... သခင်မလေးဘာကိုပြောချင်တာလဲခင်ဗျ"
"နင်ဟာလေ ရည်းစားသံယောဇဥ◌်နဲ့ စောက်ကောင်းပြောတာတောင်မတန်ဘူး။ ငါဘာပြောလဲတောင်နင်မမှတ်မိဘူးပေါ့"
"မဟုတ်ပါဘူး သခင်မလေး ဘာကိုပြောချင်တာလဲမသိလို့ပါ"
"အေးမသိရင်သိအောင်လုပ်ပေးမယ်လေ လာလာ" ကျွန့်တော့်ကိုသခင်မလေးဆံပင်ကဆောင့်ဆွဲကာခေါ်သွားသည်။ဧည့်ခန်းထဲရောက်သောအခါသခင်မလေးကကျွန်တော့ဆံပင်ကိုလွှတ်ကာ ဆိုဖာပေါ်တွင် ညာဖက်ခြေထောက်ကိုဘယ်ဖက်ခြေထောက်တွင်ချိတ်ပြီးထိုင်လိုက်သည်။ကျွန်တော်လည်းဘာလုပ်ရမှန်းမသိ၍ သခင်မလေးဘယ်ခြေထောက်နားတွင်ခေါင်းနှင့်ကြမ်းပြင်အပ်ကာ ထားလိုက်သည်။
"ငါမနေ့ကနင့်ကိုတစ်ခုခုဝယ်ခဲ့လို့ပြောလားမပြောဘူးလား"
"ဟုတ်ပြောပါတယ်သခင်မလေး"
"နင့်ကိုနှစ်ခုလို့ငါပြောမိလား"
"ဗျာ.... ကျွန်တော်က"
"နင်အထွန့်မတက်နဲ့" ဟုပြောပြီး ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ခြေဖနောင့်ဖြင့်ဆောင့်ချလိုက်ရာ ကျွန်တော် ကြမ်းပြင်နှင့်မျက်နှာကပ်သွားပြီး နဖူးအနည်းငယ်နာသွားသည်။
"ပါးစပ်ပိတ်ထား။ နောက်ပြီးနင်ကငါ ကြိုက်တတ်တဲ့ အရာကို ငါ့ကိုမပေးပဲကြမ်းပြင်နဲ့ကပ်ထားရဲတယ်ပေါ့"
"ဗျာ"
"ပါးစပ်ပိတ်ထားလို့ပြောနေတာ နင်လူစကားနားမလည်တဲ့ခွေးလား" ဟုပြောကာဖနောင့်နှင့်ကျွန်တော့ခေါင်းကိုနောက်တစ်ကြိမ်ပေါက်လိုက်သည်။
"အေး ခွေးမို့လို့ငါပြောတာနားမလည်တာပေါ့။ ကိုယ့်ချစ်သူကြိုက်တဲ့ နှင်းဆီပန်းကို ကြမ်းပြင်နဲ့ကပ်တာတစ်ပြစ် နောက်ပြီး ငါမကြိုက်တဲ့ ဆီကြော်မုန့်ဝယ်လာတာစ်ပြစ် ငါပြောတာတလွဲလုပ်တာတစ်ပြစ် ပြောစကားနားမထောင်တာကတစ်ပြစ် အဆိုးဆုံးကတော့ငါ့ကို မနက်စောစောစီးစီးစိတ်သောကပေးတာပဲ နင့်မှာအပြစ်ရှိလား" ကျွန်တော်လည်းစကားမပြောနဲ့ဟုပြောထားသောကြောင့်မပြောရဲပေ။ထိုစဥ◌် ကျောကုန်းတစ်ချက်ပူထူသွားသည်။သခင်မလေးကခြေထောက်ဖြင့်ကျော ကိုရိုက်ချလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။
"နင်ငါ့ကိုရွဲ့တာလား စကားမပြောတာက"
"မဟုတ်ပါဘူးခင်ဗျ သခင်မလေးကမပြောနဲ့ဆိုလို့ကြောက်လို့ပါ"
"ကြောက်တတ်သေးတယ်ပေါ့ နင့်အပြစ်တိုင်းအတွက် မပြစ်ဒဏ်တွေလာမယ်။ ပထမ အားလုံးအတွက်အကြီးဆုံးအပြစ်သည် နင်ကငါ့ရဲ့ ရည်စားအဖြစ်ကနေ စွန့်လွှတ်တာပဲ။ နင်ကငါ့ရဲ့ခွေး ခွေးကျွန်ဖြစ်သွားပြီ။နင့်ကိုငါတွဲချင်စိတ်ကုန်သွားပြီ။အသုံးမကျလို့။နင်အခုထွက်သွားရင်မှီသေးတယ်။ငါနဲ့ပြတ်ပြီဆိုတော့ကျွန်မလုပ်ချင်လဲရတယ်။နင့်သဘောပဲ။ငါကတော့လျှောက်မဖွပါဘူး။"
"ကျွန်တော်သခင်မလေးရဲ့ ကျွန် အဖြစ်နဲ့ တစ်သတ်လုံးနေချင်ပါတယ်"
"သေချာလား"
"ဟုတ်ကဲ့ သေချာပါတယ်ခင်ဗျ"
"တစ်သတ်လုံးတော့မရဘူး။နင့်လဲငါမတင်ကျွေးနိုင်ဘူး။ငါလည်းနောက်ရည်းစားထားရင်ထားမှာ။နင်သေချာတယ်နော်။"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ"
"အေးအဲ့ဒါဆိုအပြစ်ဒဏ်ကိုစခံမလား"
"ဟုတ်ကဲ့"
"ခေါင်းမော့" ကျွန်တော်လည်းသခင်မလေးအမိန့်အတိုင်းခေါင်းမော့လိုက်သည်။သခင်မလေးကကျွန်တော်နှင်းဆီပန်းကိုင်ထားသောလက်ကိုဘယ်ခြေထောက်ဖြင့်နင်းကာ "တစ်ခုက နှင်းဆီပန်းကို ချထားတဲ့အပြစ် ဒီတစ်ခုကတော့ စကားအပိုပြောတဲ့အပြစ်" ဟုဆိုကာ ကျွန်တော့်ပါးကို ညာခြေဖဝါးဖြင့်တစ်ချက်ရိုက်လိုက်သည်။ထို့နောက် ညာခြေဖမိုးဖြင့် ပါးကိုတစ်ပြန် ခြေဖဝါးဖြင့်တစ်ခါစသဖြင့် တောက်လျှောက်ရိုက်လေတော့်သည်။ ၃ မိနစ်ခန့်ရိုက်ပြီးသည့်အခါသခင်မလေးရိုက်ခြင်းကိုရပ်လိုက်သည်။ကျွန့်တော့ပါးလည်းရဲတောက်နေသည်။လက်မှလည်းနှင်းဆီပန်းဆူးများစူးသည်ဖြစ်ရာ သွေးများပင်ထွက်နေသည်။သို့ရာတွင်ကျွန်န်ုပ်၏စိတ်၌သခင်မလေးခြေထောက်နာမည်ကိုသာစိုးရိမ်နေသည်။ထင်သည့်အတိုင်းပင်သခင်မလေး ခြေဖဝါးမှာကျွန်တော့ပါးထက်ရဲတောက်နေသည်။ခြေဖဝါးနုနုသွေးခြေဥတယ်ဆိုတာဒါမျိုးပြောတာကိုး။
ကျွန်တော်လည်းအတင့်ရဲကိုသခင်မလေး၏ညာခြေဖဝါးကို မျက်နှာအပ်ကာ ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်သည်။သခင်မလေးသည်ဒေါသပိုထွက်လာသောပုံစံဖြင့်ကျွန့်တော့်လက်ကိုအားဖြင့်နင်းလိုက်သည်။ကျွန်တော်သည့်လက်မှနာသည်ကိုကြိုးစားသည်းခံကာ သခင်မလေးခြေထောက်ကိုအာငွေ့ပေးကာဖွဖွလေးဆက်နမ်းပေးနေသည်။ သခင်မလေးဘယ်လက်ကိုလွှတ်လိုက်ကာ
"နင့် ကိုအဲ့လောက်အနိုင်ကျင့်နေတာကိုဘာလို့မထွက်သွားတာလဲ။နင်မရှက်တော့ဘူးလား။ ငါ့ခြေဖဝါးကိုရော ဘာလို့အဲ့လိုလုပ်ပေးနေတာလဲ"
"သခင်မလေးနာနေမှာစိုးလို့ပါ"
သခင်မလေးမျက်ရည်အနည်းငယ်ဝဲလာသည်ကိုတွေ့ရသည်။
"နင်မြတ်နိုးတဲ့မျက်နှာကိုရိုက်တဲ့ခြေထောက်လေဟာ။နင်ငါ့ကိုချစ်နေသေးတာလား သခင်မမို့လို့လုပ်ပေးတာလား"
"နှစ်ခုလုံးပါသခင်မလေးရယ်"
သူမမျက်ရည်ကိုသုတ်၍ "ထတော့၊ ခုနပြောထားတာတွေမေ့လိုက်တော့ စိတ်တိုနေလို့လုပ်မိတာ။လာ လက်ဆေးထည့်ပေးမယ်။မျက်နှာကိုလည်းအရောင်ကျအောင်ဆေးပေးမယ်။နောက်စိတ်ဆိုးအောင်မလုပ်နဲ့"
ခုလိုကျတော့သခင်မလေးက ကျင်နာတတ်သားပဲဟုစိတ်ထဲတွေးကာ သခင်မလေးဆေးထည့်ပေးရင်ထိုင်သောခုံရှေ့တွင်ဒူးလေးထောက်လျက်ဆေးလိမ်းခံခဲ့ရသည်။ထို့်နောက်သခင်မလေးက
"ဘာစာပြီးပြီလဲ"
"ဘာမှမစားရသေးပါဘူးသခင်မလေး"
"ကိုယ်ဝယ်လာတာကိုယ်စားလိုက်။ဘိန်းမုန့်မကြိုက်လို့"
"ဟုတ်ကဲ့"
"နေဦး ဟိုမှာပန်းကန်တစ်ချပ်ထဲ ထည့်ပြီး ပြန်ယူလာခဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့" ကျွန်တော်လည်းပန်းကန်ထဲထည့်ကာဘိန်းမုန့်ကိုပြန်ယူလာပြီး သခင်မလေးအားပေးရာသခင်မလေးက ပန်းကန်ကိုအောက်ချလျှက် "ဒီမှာကြည့်ထား"
ဘိန်းမုန့်ကု သူမ၏ခြေထောက်ဖွေးဖွေးလေးဖြင့်နင်းချလိုက်သည်။ "တွေ့လားဆီတွေ။ဆီတွေကမသန့်ဘူးလေ။မသိတာလဲမဟုတ်ဘူး။နောက်ကို ကိုယ်တိုင်လည်းမစားနဲ့"
"ကျွန်တော်ဒီတစ်ခါတော့စားချင်ပါတယ်။သခင်မလေးခြေထောက်နဲ့နင်းထားတာလေးစားချင်လို့ပါ။"
"အေးဟေ့သဘောပဲ" ဟုပြောကာမတ်တပ်ရပ်လျှက်နောက်တစ်ဖက်ဖြင့်ဘိန်းမုန့်ကိုထပ်နင်းကာ "လေးဖက်ထောက်ပြီးပြားပြားဝပ်ထား" ကျွန်တော်လည်းလေးဖက်ထောက်လျှက်ပြားပြားကလေးဝပ်လိုက်သည်။သခင်မလေးကကျွန်တော့ ခေါင်းဖြင့်သူမ၏ခြေထောက်မှဆီများကိုသုပ်နေသည်။
ကျွန်တော့်ဘဝတွင် ပထမဆုံးသော ခံစားချက်လည်းဖြစ်သောကြောင့်တစ်ကြောင်း သခင်မလေးကခေါင်းအားခြေထောက်လေးဖြင့်ပွတ်ပေးနေသည်ဟုထင်မှတ်ကာစိတ်ထဲမှာပျော်နေသည်။ခြေထောက်ကလေးချသွားမှာကိုပင်စိုးရိမ်နေစဥ◌်မှာပင် သခင်မလေးကခေါင်းကိုနင်းကာကျွန့်တော့ကျောပေါ်ကိုထပ်နင်း၍ ကဲစားချင်စားတော့ဟုပြောနေစဥ◌်
"ယုယ နင်တို့ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲ.................." ဟုအသံထွက်လာသည်။(သခင်မလေး၏အမည်အားယုယဟုသာသုံးပါမည်။သခင်မလေး၏နာမည်အရင်းမှာ 'ယုယ အပါအဝင်လေးလုံးဖြစ်ပါသည်။)
သခင်မလေးလည်းကျွန်တော့ပေါ်မှဆင်းလိုက်သောကြောင့်ကျွန်တော်လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ သခင်မလေး၏ဆေးကျောင်းမှ သခင်မလေး၏သူငယ်ချင်း မေသူ ...................................
ဆက်ရန်
Comments
Post a Comment