မိထွေးကိုကြောက်တယ်

မိထွေးကိုကြောက်တယ် မောင်မောင်တို့ရပ်ကွက်လေဟာတကယ်ကိုတိတ်ဆိတ်တဲ့ရပ်ကွက်လေတစ်ခုပါ…..မောင်မောင်မှာဆယ်တန်း ကျောင်းသားလေးဖြစ်ပြီးအမေမရှိတော့ပါဘူးမောင်မောင်အဖေကလည်းနောက်အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုတော့မောင် မောင်ဘ၀လေးဟာသနားစရာလေးပေါ့….မောင်မောင်ကအဖေဦးမင်းလွင်မိထွေးဒေါ်ခင်ချိုနဲ့အတူတူနေရရှာ တယ်..မိထွေးဖြစ်တဲ့ဒေါ်ခင်ချိုဟာအိမ်တစ်ဆောင်လုံးမှာသြဇာအရှိဆုံပေါ့..ဒေါ်ခင်ချိုကအသက်(၃၀)လောက် သာရှိသေးသည်..ဒါပေမဲ့ဦးမင်းလွင်ကတော့အသက်(၅၀)ကျော်နေပြီဖြစ်သည်..ဒေါ်ခင်ချိုကိုကြောက်တာက လည်းထိုင်ဆိုလျှင်အိပ်နေလောက်အောင်ကြောက်နေပါတော့သည်….ဒေါ်ခင်ချိုမှာငယ်ရွယ်သလိုလှပသော မိန်းကလေးဖြစ်နေတော့ဦးမငး်လွင်ကလည်းကြောက်ချစ်ရိုသေနေပါတော့သည်ဒေါ်ခင်ချို၏နို့ကြီးများဟာဆို လျှင်မောင်မောင်၏ခေါင်းလောက်နီးပါးရှိနေပါတော့သည်…ဒေါ်ခင်ချိုသည်အဝတ်အစားကိုလည်းအတိုအထွာ အဝတ်များပါသည်..ထိုကြောင့်ပင်ဝင်းလက်တောက်ပသောခြေသလုံးလေများသည်တွေ့သူတိုင်းမျက်လုံးများ ၏အကြည့်များသည်ဒေါ်ခင်ချိုဆီမှမခွာနိုင်ဖြစ်နေတော့သည်ဒေါ်ခင်ချိုသည်ဦးမင်းလွင်နဲ့မောင်မောင်ပေါ်တွင် အလွန်ပင်သြဇာညောင်းပါသည်…..ဒေါ်ခင်ချိုဝတ်သည်အဝတ်များကိုမောင်မောင်နဲ့ဦးမင်းလွင်တို့ကအလှည့်ကျ လျှော်ရလေသည်…ဒေါ...

ချန်ပီယံ

 ချန်ပီယံ   ၁

ညနေခင်း ၃း၃၀ အချိန် ပြည်နယ်ဘော်လုံးကွင်းမှာ အမျိုးသမီးဘော်လုံးအသင်း တန်းစီနေတယ်။ 


" လူမစုံသေးဘူးလား ဘယ်သူနောက်ကျနေတာလဲ "


" အသင်းခေါင်းဆောင်နဲ့ ဝေမာပါ မကြီး "


"တယောက် ကြိမ်လုံးသွားယူ  သူတို့ပြန်လာရင်ရိုက်မယ် "


ကြိမ်လုံးလဲ နည်းပြ မကြီးလက်ထဲအရောက် 

နောက်ကျတဲ့ ၂ယောက်ကလဲ အလာ


"ရှေ့ထွက်လာ ..ဘာလို့နောက်ကျနေတာလဲ"


"သမီးတို့ ဘော်လုံးကန်ဖိနပ်သွားဝယ်နေလို့ "


" ငါနောက်ကျတာမကြိုက်ဘူးဆိုတာသိလား

နင်တို့မှာ အပြစ်ရှိလား "


" ဟုတ်ရှိပါတယ်မကြီး "


"လက်ပိုက်ထား GTC ဆရာမကို ကလေးတွေရိုက်သလိုရိုက်ရမယ်လို့ တခါမှမတွေးဖူးဘူး  ခေါင်းဆောင်လုပ်ပြီး နောက်ကျ ရသလား ဒီတိုင်းရိုက်ရမလား ဘောင်းဘီချွတ်ရိုက်ရမလား အားလုံးဖြေ.."


" ချွတ်ရိုက်ပါမကြီး "


"ကောင်းပြီ ကြားလား ချွတ်လိုက် ဘောင်းဘီတွေ "


ဘော်လုံးကွင်းအကျယ်ကြီးထဲ ဖင်ချွတ်ပေးရမယ်ဆိုတော့ မျက်နှာပျက်နေကြတယ်။

မိန်းကလေးတွေချည်းဆိုပေမယ့် အဝေးက နေကြည့်နေတဲ့ သူတွေ ရှိနိုင်တာပဲ။


" မချွတ်သေးဘူးလား "


ပြောလိုက်မှ ၂ယောက်လုံးဘောင်းဘီတွေ ဒူးလောက်ထိချွတ်ချလိုက်တယ်။


ဖျောင်း... 

ခေါင်းဆောင်က စပြီး စည်းဖေါက်တယ် "

ဖျောင်း..အ   ဖျောင်း...အား

မှတ်ပြီလား.. ဖျောင်း...အား 

မှတ်ပါပြီ မကြီး နောက်မလုပ်တော့ပါဘူး

ဖျောင်း..အား...


"နောက်တယောက် လာ  "

ဖျောင်း..အီး နာလိုက်တာ.. 

ဖျောင်း...အား... ဖျောင်း....အိုး...

ထရိန်နင်အချိန် နောက်ကျဦး...

ဖျောင်း...အား..

နောက်မကျရဲတော့ပါဘူးမကြီး..

ဖျောင်း...အား ..


"ကြည့်ထား.. အားလုံးအတွက်ဒါနမူနာပဲနော် 

နည်းစနစ်ချိန်နောက်ကျတာ ထရိန်နင်နောက်ကျတာ မလိုချင်ဘူး ကွင်းထဲလည်းပေါ့ပျက်ပျက်မကန်နဲ့ ပြည်နယ်နဲ့တိုင်းပွဲနော် 

မနှစ်က စည်းကမ်းမရှိကြလို့ ဆုဖလား လက်လွတ်ခဲ့ရပြီးပြီ ဒီနှစ်စည်းကမ်းဖေါက်မယ်ဆို ကြိမ်လုံး အရင်ကြည့်သွားကြ  

 အားလုံး ကြားလား "


" ကြားပါတယ်မကြီး "


"ဟိုနှစ်ယောက် ဖင်ပွတ်မနေနဲ့ စပြေးကြတော့ "


မနှစ်က ဒုတိယဆုနှင့်သာ ကျေနပ်ခဲ့ရတဲ့ရှမ်းပြည်နယ် အမျိုးသမီးဘောလုံအသင်း

ခြေစွမ်းကောင်းခဲ့ပေမယ့် စည်းကမ်းထိန်းမည့်သူမရှိလို့ သက်လုံပိုင်းအားနည်းခဲ့တယ်။

ဒီနှစ်ကတော့ စည်းကမ်းပိုင်းကို သေချာကိုင်တွယ်ဖို့ ပြည်နယ်လူကြီးတွေကညွှန်ကြားထားပြီး ရိုက်ပြီးဆုံးမဖို့ကြိမ်လုံးတွေပါပေးထားတယ်။ 

တလကြို ကမ့်သွင်းထားပြီးအုပ်ချုပ်သူက ဘောလုံးသမားဟောင်း အထက ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီး တယောက်ကို တာဝန်ပေးထားတယ်။ သူ့ကျောင်းက စည်ကမ်းအကောင်းဆုံးကျောင်း ရိုက်ဆုံးမတဲ့နေရာမှာလည်း နာမည်ကြီးတယ်။


ချန်ပီယံ   ၂


 သီတာက အသင်းခေါင်ဆောင် အလုပ်က GTC က လက်ထောက်ကထိက  ပြည်နယ်လက်ရွှေးစင်၄နှစ်ဆက် အရွေးခံရတယ်။ ခြေစွမ်းကောင်းပြီး  တက္ကသိုလ် လက်ရွေးစင်အသင်းမှာ nurse ဝေမာနဲ့ အတွဲညီတယ်။

ဝေမာက သူနာပြုဆိုတော့ ဆေးအဖွဲ့လည်းသီးသန့်ခေါ်စရာမလိုလို့ အဆင်ပြေတယ်။


သူတို့၂ယောက်ပဲ အသက်၃၀ အရွယ် လက်ထပ်ဖို့နီးနေတဲ့ အပျိုကြီးတွေ။ကျန်တဲ့ ၁၆ယောက်က ၂၅နှစ်အရွယ် ယောင်္ကျားဆန်ဆန် ဆံပင်တိုတို ကိုယ်လုံးက အားကစားသမားဆိုတဲ့အတိုင်းလှပြီးသားတွေပါ။ အရွယ်မတူတော့ အပျိုကြီး ၂ယောက်ကတတွဲ အငယ် ၁၆ယောက်ကတဖွဲ့  အပြင်ထွက်တတ်ကြတယ်။


ထရိန်နင်ပြီးလို့ရေချိုးပြီဆိုလဲ ၁၈ယောက်လုံး တပြိုင်တည်းချိုးကြတယ်။

၉နာရီ ထရိန်နင်ပြီးတာနဲ့ ရေချိုးပြီး အဖွဲ့လိုက် လယ်ပတ်ကြတယ်။၁၁း၃၀ ထမင်းစားခန်းအရောက်ပြန်ဝင် ကြရတယ်။ နောက်ကျရင် ဆရာမကြီး ကြိမ်လုံးက ဖင်မရွေးဘူး။


သီတာနဲ့ဝေမာ အရိုက်ခံရပြီး နောက်ရက် ၁၆ယောက်လုံးထွက်လယ်ကြတာ ၁၂ထိုးခါနီးမှပြန်ရောက်လာကြတယ်။ သီတာတို့ထမင်းစားနေတုန်း ဆရာမကြီးက


"နင်တို့ထမင်းစားပြီးရင် ကြိမ် ၃ချောင်းလုံးယူခဲ့ ဟို၁၆ယောက်ကို ဆော်ရမယ်"


၁၆ယောက်အပြင်ကပြန်လာပြီး အဆောင်နေ အဝတ်အစားလဲကာ ထမင်းစားခန်းထဲဝင်လာကြတယ်။ အဆောင်နေဝတ်ဆိုတာက အားကစားဘောင်းဘီတိုတွေကို အတွင်းခံမပါပဲ ဝတ်ကြတာပါ။


" မချောတို့ ဘယ်အချိန်ရှိပြီလဲ ထမင်းစားခန်းထဲ ဘယ်အချိန်ဝင်ရမယ်ပြောထားလဲ "


" ထမင်းစားချိန်က ၁၂နာရီ ဆရာမကြီး "


"၁၂နာရီဆိုတဲ့သူ ရှေထွက်လိုက် "


နန်းမွန်နဲ့ လင်းထွေး ၂ယောက်ထွက်လာတယ်။


"ကျန်တဲ့သူက ဘယ်အချိန်လဲ "


"၁၁ခွဲပါဆရာမကြီး "


"ကြားပြီလား နင်တို့၂ယောက်က စည်းကမ်းတောင်မသိဘူးလား လက်ပိုက်ထား 


ဖျောင်း...အား  ဖျောင်း..အား..

ဖျောင်း...အား  ဖျောင်း...အား


၂ချက်စီရိုက်လိုက်ပြီး


" ဘာလို့နောက်ကျနေကြတာလဲ ငါ့စည်းကမ်းဖေါက်ရင် ရိုက်မယ်လို့မပြောထားဘူးလား


" ပြောထားပါတယ်ဆရာမကြီး နာရီမကြည့်မိလိုက်ကြလို့ပါ "


" ၅ယောက်စီတန်းစီလိုက် ၁ယောက်ပိုတာ င့ါဖက်တန်းမှာစီ ရော့ ဝေမာတို့ကကြိမ်လုံးယူ 

၅ချက်စီရိုက်မယ်  အားထည့်ရိုက်မယ်နော် 

ညာရိုက်လို့ကတော့ နင်တို့ပါရိုက်ခံရမယ်

ကြားလား"


"ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမကြီး "


ထမင်းစားခန်းကကျယ်တော့ ၃ယောက်တပြိုင်ထဲရိုက်ဖို့လုပ်တယ်။


"ဝတ်ထားတဲ့ ဘောင်းဘီတွေအကုန်ချွတ် တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်လာခဲ့ ၅ချက်မပြည့်မချင်း နေရာမရွှေ့နဲ့ လက်မကာနဲ့ "


အားကစားဘောင်းဘီလေးတွေပေါင်လယ်လောက်ထိချွတ်ပြီး တယောက်ချင်းလက်ပိုက် ရှေ့တိုးလာကြတယ်။နန်းမွန်နဲ့ လင်းထွေး တင်ပါးပေါ်မှာတော့ အနီတန်း  ၂တန်းစီ ထင်းနေပြီ။


ဖျောင်း... ဖျောင်း.... အား..

ဖျောင်း... ဖျောင်း...အမလေး..အား

ဖျောင်း ...အား..


ဖျောင်း...ဖျောင်း ...နာတယ်..

.ဖျောင်း...အား

ဖျောင်း  ..သေပါပြီ အား..


ထမင်းစားခန်းထဲ ၃ယောက်ပြိုင်ရိုက်တာဆိုတော့ ကြိမ်လုံးသံတွေ ဆူညံ နေတယ်။ အံလေးတွေကြိတ် တင်ပါးကိုကော့ပြီး ရိုက်ခံကြသလို တချို့က ရိုက်လိုက်တိုင်း  အား.. ဆိုပြီး တင်ပါးကို မကော့ပဲလည်းခံကြတယ်။


သီတာနဲ့ ဝေမာရဲ့ရိုက်ချက်တွေက ဆရာမကြီး ရိုက်တာထက်ပိုပြင်းနေတယ်။ မပြင်းရင်လဲ ဆရာမကြီးက သူတို့ကိုရိုက်မယ်လို့သတိပေးထားတယ်။

ထမင်းစားနေတုန်း ဆရာမကြီးက


" ငါ့အကြောင်းသိကြပြီမလား နောက်ဒီထက်ပိုနာမယ်နော် "


ညနေခင်း ထရိန်နင်ပြီးလို့ ရေချိုးခန်းထဲ ၁၈ယောက်လုံး ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ရေချိုးကြတော့ အားလုံးရဲ့ တင်ပါးက အရှိုးရာတွေနဲ့။

သီတာနဲ့ ဝေမာ တင်ပါးကတော့ ရိုက်ခံထားရတာ၂ရက်ရှိပြီမို့ အရမ်းမဖူးယောင်ပေမယ့် ညိုနေသေးတယ်။ ရေးချိုးရင်း သူ့တင်ပါးငါ့တင်ပါးကြည့်ရင်းနဲ့ စနောက်နေကြတာ နာတာတွေမေ့ကုန်ကြတယ်။


ချန်ပီယံ    ၃

မနက်အစော ချမ်းချမ်းအေးအေးနဲ့ အရိုက်ခံရတဲ့သူတွေပိုနာတယ်။ မနက် ၅း၄၅ ထမင်းစားခန်းဝင် နွားနို့သောက်ပြီး ၆နာရီမှာ မနက်ထရိန်နင်အတွက်တန်းစီရတယ်။ ၅း၃၀လောက်မထနိုင်လို့ကတော့ အရိုက်ခံရဖို့များတယ်။ အိပ်ရာမသိမ်းခဲ့ရင်လည်း ထရိန်နင်ပြီး အိပ်ဆောင်ပြန်ရောက်ရင် အရိုက်ခံရပြန်တယ်။


         အရိုက်ခံရပြီး ၂ရက်လောက်ကတော့ စည်းကမ်းလိုက်နာကြတယ်။ ၃ရက်လောက်ဖြစ်သွားရင်လုပ်ချင်တာလုပ်ကြပြန်တယ်။အပြစ်လုပ်ပြီး အရိုက်ခံရယုံနဲ့မပြီးဘူး ၃ရက်အပြင်ထွက်ခွင့်ပိတ်တယ်။ အဲ၃ရက်လုံး ထရိန်နင်ချိန်မှာ ဘော်လုံးကွင်း ၂ပတ်ပိုပြေးရတယ်။ဒါလဲ အမှတ်ကမရှိတော့

အသက်ကကြီးကြီးတွေနဲ့ ထပ်အရိုက်ခံကြရပြန်တယ်။


   "ဒီမနက် လူမစုံပါလား ၂ခုံလွတ်နေတယ် ဘယ်သူတွေလဲ "


"ခမ်းအိမ်နဲ့ ငြိမ်းစု ဆရာမကြီး သမီးတို့ထွက်လာမှအိပ်ယာသိမ်းနေတယ် "


ဆရာမကြီးက ကြိမ်လုံးကိုင်ပြီး အဝင်ပေါက်နားအသွား နောက်ကျတဲ့ ၂ယောက်လည်းအလာ အပေါက်ဝမှာ အရိုက်ခံလိုက်ကြရတယ်။


"ဘာလို့နောက်ကျနေတာလည်း နင်တို့က "


"အိပ်ပျော်သွားလို့ပါ ဆရာမကြီး "


"နင်တို့၂ယောက်က ငါ့ကျောင်းထွက်တွေ

ငါ့အကြောင်းမသိဘူးလား "


"သိပါတယ်ဆရာမကြီး "


ပြောပြီး သူတို့တင်ပါးတွေပြန်ပွတ်လိုက်ကြတယ်။


" သိရင် ချွတ်ထားဘောင်းဘီတွေ "


ဘောင်းဘီချွတ် လက်ပိုက်လိုက်တာနဲ့..


ဖျောင်း..အ    ဖျောင်း...အား

အိပ်ပုတ်ဦး...ဖျောင်း...အား...

ဖျောင်း...အီး   ဖျောင်း..အား...

နာလိုက်တာ အီး...


မနက်ခင်းအစော ဖင်ချွတ်ရိုက်ခံရတဲ့ ခမ်းအိမ် နာလွန်းလို့ မျက်ရည်တောင် စို့လာတယ်။ငြိမ်းစုက ခမ်းအိမ် တင်ပါးကိုကြိမ်လုံးထိတဲ့အချိန် သူ့ကိုယ်လုံးကတွန့်သွားပြီး သူ

အလှည်ရောက်တော့ ရှေ့မတိုးရဲတော့ဘူး


" လာလေ ဘာလုပ်နေတာလဲ "


" ထရိန်နင် ပြီးမှရိုက်ပါလား ဆရာမကြီး "


"အိပ်တုန်းကတော့ ရိုက်ခံရမယ်လို့မတွေးဘူး

ခုမှနာမှာကြောက်နေတာလား မရဘူး ခုရိုက်မှာ လာခဲ့ "


ငြိမ်းစု မျက်နှာကြီးရှုံပြီး ဘောင်းဘီချွတ် လက်ပိုက်လိုက်တာနဲ့


ဖျောင်း...အား  နာတယ် အီး..

ဖျောင်း ..အား ..ဆရာမကြီး..နာတယ်


" ပြန်လာ ရိုက်လို့မပြီးသေးဘူး အစကပြန်အရိုက်ခံချင်တာလား "


"မနက်အစောကြီးဆိုတော့ အရမ်းနာလို့ပါ ဆရာမကြီး နေ့ခင်းမှ..


"လာမလား မလာဘူးလား ငါထပ်မမေးတော့ဘူးနော် "


ဖင်ပြောင်လေးကိုပွတ်မျက်နှာလေးရှုံမဲပြီး ပြန်လာ လက်ပိုက်လိုက်တယ်။


ဖျောင်း..အပျင်းကတော့ကြီးပြီး အရိုက်ခံရမှာတော့ ကြောက်တယ် ကဲဟာ...


ဖျောင်း...အား   ဖျောင်း.....အီး နာလိုက်တာ


၂ယောက်လုံးက အသားဖြူတဲ့ရှမ်းမတွေဆိုတော့ တင်ပါးပေါ်ကအရှိုးရာတွေက နီရဲပြီးထင်းနေတယ်။


"အားကျွတ်ကျွတ် နာလိုက်တာ .. စောစောစီစီး ရိုက်ခံရတာ အမလေး စိမ့်နေတာပဲ "


"စကားများမနေကြနဲ့ မြန်မြန်သောက်ပြီးကွင်းထဲ ဆင်းတော့ သူများတွေဖိနပ်စီးတဲ့သူစီး ဘော်လုံးကန်တဲ့သူကန်နေပြီ နောက်ကျရင် နင်တို့မကြီးကထပ်ရိုက်လိမ့်မယ် "


ထရိန်နင်ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းထဲ တန်းဝင်ပြီးရေချိုးကြတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ တဘက် ဆပ်ပြာ ခေါင်းရှော်ရည်က အဆင့်သင့်ထားပြီးသား ရေချိုးပြီးအမြန်ထွက်လယ်ဖို့ လုပ်ကြတာ။ ရေချိုးတဘက်ကလေးတွေပတ်ပြီးထွက်လာကြတော့ အိပ်ဆောင်မှာဆရာမကြီးက ကြိမ်လုံးနဲ့စောင့်နေပြီ။ နန်းမွန်က သူအိပ်ရာမသိမ်းခဲ့မိတာသတိရပြီး


"အယ်..ငါတော့သွားပါပြီ ရိုက်ခံရတော့မယ်


"ဒါဘယ်သူ့ အိပ်ယာလဲ "


"သမီးအိပ်ယာပါ ဆရာမကြီး မနက်က toilet သွားလိုက်တာ သိမ်းဖို့မေ့သွားတာ"


"ဆင်ခြေမပေးနဲ့ လာခဲ့ တဘက်ဖြေလိုက် "


"ဟာ..ဆရာမ အင်္ကျီဝတ်ဦးမယ်လေ "


"လာဆိုလာ ဘာရှက်စရာရှိလဲ အမျိုးသမီးတွေချည်းပဲ "


ဖျောင်း..ညစ်ပတ်ဦး...ဖျောင်း...အား..

ဖျောင်း..အား..


ရေချိုးပြီးစ ရှမ်းမဖြူဖြူရဲ့တင်ပါးလေးကတော့ ချက်ချင်းနီရဲလာတယ်။


ဖျောင်း..အား..

ကြောက်ပြီ ဆရာမကြီးရဲ့ နောက်မဖြစ်စေရပါဘူး အီး..

ဖျောင်း...အား..


ရိုက်ပြီးတော့ သီတာနဲ့ဝေမာ ဖက်လှည့်ပြီး 


" နောက်ခါ အိပ်ဆောင်စည်းကမ်း နင်တို့ထိန်း

မလိုက်နာရင် နင်တို့ပဲရိုက် ငါက အစစလိုက်လုပ်နေရတယ် ခေါင်းဆောင်ဖြစ်ပြီးဘာမှမပြောဘူး နောက်တခါဆို နင်တို့နှစ်ယောက်ပါ ရိုက်ခံရမယ် ..ကြားလား.."


"ဟုတ်ကဲ့ ဆရာမကြီး ကြားပါတယ် နောက်စည်းကမ်းဖေါက်ရင် သမီးတို့ ရိုက်ဆုံးမပါ့မယ်"


ဆရာမကြီးထွက်သွားပြီးတော့ ဝေမာနဲ့သီတာက နန်းမွန်ကိုဆူတယ်။


"နန်းမွန်ရယ် အိပ်ယာ သိမ်းတာခဏလေးကို အစောထပြီး နင်ဘာလုပ်နေတာလဲ ငါတို့ပါအဆူခံလိုက်ရပြီ  အရိုက်မခံလိုက်ရတာကံကောင်း "


"ဟုတ်ပါ့ဟယ်.. ငါတို့ပါ အရိုက်ခံရတော့မလို့ 

အခုအပြင်လဲမထွက်ရတော့ဘူး နင်တို့ ၃ယောက် အဆောင်စောင့်နေ "


ပြောပြီးကျန်တဲ့လူကုန်အပြင်ထွက်သွားကြတာ အရိုက်ခံထားရတဲ့ ၃ယောက်က တင်ပါးကအရှိုးရာလေးတွေ ဆေးလိမ်းပြီးကျန်နေခဲ့ရတယ်။


ချန်ပီယံ  ၄


ညစာ စားပြီး ည၇နာရီ ကနေ ၇း၃၀ ထိ ဆရာမကြီးက ဘောလုံးနဲ့ပက်သက်တဲ့ english စာလုံးတွေ တည ၁၅လုံးသင်ပေးတယ်။ နောက်ညဆို ပြန်ဖြေရတယ်။ 

တစ်လုံးမှားရင် လက်ဖဝါးကို တချက်ရိုက်တယ်။ ရင်းနှီးပြီးသား စါလုံးတွေဆိုပေမယ့် အသံထွက်ပဲရပြီးစာလုံးပေါင်းတော့မှားကြတယ် ။ GTC ဆရာမ သီတာနဲ့ english တော်လွန်းလို့ သူနာပြုဖြစ်တဲ့ ဝေမာ တို့လည်း တခါတလေ ရိုက်ခံကြရတယ်။


ခက်တဲ့ စါလုံးများတဲ့နေ့ဆိုတယောက်မှ မလွတ်ဘူး လက်ဖဝါးတေ ပူထူနေအောင်ရိုက်ခံကြရတယ်။ စာဖြေပြီး ၁၈ယောက်လုံးရင်ခုံကြတဲ့အချိန်ပဲ ။ ဆရာမကြီးကရှေ့က စာစစ်ရင်းတယောက်ပြီးတယောက်ခေါ် ရိုက်တယ်။


"သီတာ ထွက်လာ  ၂လုံးမှာတယ် ဆရာမက

စာမကျက်ဘူးလား လက်ဝါးဖြန့်ထား "


ဖြန်း...အ ဖြန်း...အ


" ဝေမာ ထွက်လာ ၃လုံးမှား  လက်ဖြန့် "


ဖြန်း..ဖြန်း..ဖြန်း...အား..

" သွား မှားတဲ့စာလုံးကို ၅လုံးစီပြန်ရေး"


ခက်တဲ့ နေ့မျိုးဆို စာမှာမတော်ခဲ့တဲ့ ခမ်းအိမ်တို့ နန်းမွန်တို့က ၆လုံးလောက်မှားကြတယ်။


" နန်းမွန် ထွက်လာ ၆ လုံးမှား ဖြန့်လက်ဝါး "

ဖြန်း..အား ဖြန်း..အာ.. ဖြန်း...အား..


"လက် နောက်တစ်ဖက်ပေး တဖက်ထဲဆို မခံနိုင်ဘူး "


ဖြန်း..ဖြန်း..ဖြန်း...အားနာတယ်..


ည၈နာရီနောက်ပိုင်းတော့ ကြိုက်သလိုနေ အပြင်တော့ပေးမထွက်ဘူး ဖုန်းသုံးလို့ရတယ်။ ၁၀နာရီ မီးပိတ် အကုန်အိပ် ရတယ်။


၁၈ယောက်ထဲမှာ ခမ်းအိမ်နဲ့ လင်းထွေးနဲ့က အမျိုးသမီးမြို့နယ်ပွဲ ကန်ကတည်းက ရန်ဖက်တွေ။ ခမ်းအိမ်က ရှေ့တန်းအကောင်းဆုံး ကစားသမား လင်းထွေးက နောက်တန်း အကောင်းဆုံးကစားသမား ။ ထရိန်နင်မှာ နှစ်ဖက်ခွဲကန်ကြတော့ လင်းထွေးက ခမ်းအိမ်ဘောလုံးဆွဲပြေးတာကို ဖျက်ထုတ်တာ 

စကားများပြီးရန်ဖြစ် နပန်းပါလုံး ကြတယ်။ 


ရွီ..ဟဲ့ ရပ်ကြစမ်း အချင်းချင်းတွေ ဘာလို့ရန်ဖြစ်ကြတာလဲ သီတာ ကြိမ်လုံးသွားယူ "


ခမ်းအိမ်က

" သူသမီးကို အဲလိုဖျက်တာ ၂ကြိမ်ရှိပြီ 

မကြီး "


"ဘောလုံးကန်တာပဲ နည်းနည်းတော့အထိအခိုက်ရှိမှာ တယောက်နဲ့တယောက်ခွင့်လွတ်မှပေါ့  တသင်းတည်းသားတွေပဲ ၂ယောက်လုံး ဒိုက်ထိုး .. ပေးကြိမ်လုံး "


၂ယောက်လုံး ဒိုက်ထိုး လိုက်ကြတဲ့အချိန်

ဒိုက်ထိုးပြီးပြန်ကုန်းတက်လာတဲ့ တင်ပါး

လုံးလုံးတွေကို 


ဖျောင်း...ဖျောင်း...


"ဒိုက်ထိုးမပျက်စေနဲ့ ပျက်ရင်အစက ပြန်ရိုက်မှာ "


ဖျောင်း..အား   ဖျောင်း..အ

ဖျောင်း...အား  ဖျောင်း...အူး..

ဖျောင်း...အ  ဖျောင်း.. အီး...

ဖျောင်း..အား  ဖျောင်း... အား...


" ဒိုက် ၅ခါဆက်ထိုးမယ် ..ကျန်တဲ့လူတွေဆက်ကန်ကြ ..

နင်တို့၂ယောက်က ကွင်းဘေးမှာ မနားတန်း ဆက်ပြေးနေ သူတို့ကန်ပြီးမှနားမယ်"


ဘောလုံးကန်နေတာမပြီးကြမချင်း မနားတန်းပြေးနေရတာဆိုတော့ ၂ယောက်လုံးမောနေတယ်။ ဖင်လေးပွတ်ပြီး ပြေးနေကြလို့


"လက်က ရင်ဘောင်တန်းလက်လွဲပြေး ဖင်ပွတ်မနေနဲ့ မရပ်ဘူးနော် ရပ်ရင်ငါ လာရိုက်မှာ ပြေး "


ဘောလုံးကန်ပြီးလို့ အကြောရှော့မှ အနားရတယ် ၂ယောက်လုံးဟောဟဲ ဆိုက်ပြီး တော်တော်မောနေပြီ ။


 " မှတ်ထား နောက်ရန်ဖြစ်ရဲဖြစ်ကြည့် စအကြောရှေ့လေ့ကျင့်ခန်း "


ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တော့ 


" မကြီးရိုက်တာက ဆရာမကြီးရိုက်တာလောက် မနာဘူးမလား အရှိုးရာလည်းသိပ်မထင်ဘူး နင်တို့တင်ပါးတွေမှာ "


ပြောပြီးနန်းမွန်က ခမ်းအိမ် တင်ပါးကို အသာလေးရိုက်လိုက်တယ်။


" အား..နင်လာအရိုက်ခံကြည့်ပါလား နန်းမွန်နော် နာပါတယ်ဆို ငါ့တင်ပါးလာရိုက်နေ "


"ဟဲ့ တော်တော့ နန်းမွန် နောက်တပွဲထပ်ဖြစ်နေဦးမယ် ခမ်းအိမ်က စိတ်ကဆတ်ပါတယ်ဆို "


"မဖြစ်ပါဘူးမရဲ့ သမီးတို့က ငယ်ပေါင်းတွေ

နော ခမ်း "


ပြောပြီး နန်းမွန်က ခမ်းအိမ် တင်ပါးကအရှိုးရာတွေကို လက်နဲ့ထပ်ရိုက်လိုက်တယ်။


"အား . နန်းမွန် နင်သေဖို့သာပြင် "

ဆိုပြီး ရေချိုးခန်းထဲ လိုက်ရိုက်လို့  ရီနေကြရတယ်။

နန်းမွန်အရိုက်ခံ ရတုန်းကလည်း ခမ်းအိမ်က တင်ပါးကအရှိုးရာတွေကို ရိုက်ပြီးစဖူးလို့ နန်းမွန်က ပြန်စနေတယ်။

သူတို့၂ယောက်က တစ်ရပ်ကွက်ထဲ တကျောင်းထဲတက်ခဲ့တဲ့ သူငယ်ချင်း တွေမို့ပါ။


ချန်ပီယံ  ဇတ်သိမ်း


ပြိုင်ပွဲမစမှီတပတ်အလိုမှာရန်ကုန်ကို ရောက်လာကြပြီး အပြင်းအထန် လေ့ကျင့်ခန်းဆင်းနေရလို့ လည်ပတ်ချိန်မပေးဘူး။ မနှစ်က လူဟောင်းတွေ နေရာစုံ ရောက်ဖူးပြီးသူတွေဖြစ်တာကြောင့်လည်း အပြင်ထွက်ခွင့် ပိတ်ထားတယ်။

အပြင်မထွက်ရလို့ပျင်းတဲ့အချိန်တွေဆို ဆရာမကြီးနဲ့ နည်းပြ မသိအောင်ဖဲခိုးရိုက်တတ်ကြတယ်။ ပြိုင်ပွဲအတွက်အစည်းအဝေးရှိတဲ့ ရက်မှာ နည်းပြရော အုပ်ချုပ်သူ ဆရာမကြီးတို့ပါ အစည်းအဝေးသွားတက်ကြတော့ လွတ်လပ်နေကြတယ်။


ပြည်နယ်ကလူကြီးတွေပေးလိုက်တဲ့ မုန်ဖိုးတွေလည်းရှိနေကြတော့ သီတာဦးဆောင်ပြီး

ဖဲဝိုင်းဖြစ်သွားတယ်။ ကျန်တဲ့သူတွေကလည်း ၂ဝိုင်း ထောင်ပြီးဖဲရိုက်နေကြတယ်။


" မသီတာဖဲ မြန်မြန်ဝေ.. ဆရာမကြီးတို့ပြန်လာမှ မရိုက်ရတော့ပဲနေမယ် "


"အစည်းအဝေးသွားတာဟ နေ့တပိုင်းတော့ ကုန်တယ် စိတ်အေးအေးထားစမ်းပါ ဖဲကမကောင်းပါဘူးဆို နင်ကတမျိုး "


"မိရင်တော့ အကုန်သေမှာနော် ဟိုဖက်ဝိုင်းတွေလည်းကြည့်ဦး မသာအိမ်ကျနေတာပဲ

စည်ကားနေချက် ဟားဟား "


"ကြွမနေနဲ့ မိသွားမှ မသာအိမ်မဟုတ်ဘူး ငါတို့ပါမသာပေါ်မှာ ဆရာမကြီး ရိုက်ချက်က အရမ်းပြင်းတာ"


 "အမတို့ဖဲဝိုင်းတွေသိမ်းတော့ ဟိုမှာ ဆရာမကြီးပြန်လာနေပြီ "


"မဖြစ်နိုင်ပါဘူး နင်လူမှားတာ သွားတာမှ မကြာသေးတာ ဒီပွဲပြီး မှသိမ်းမယ်"


ပြောမရတော့ စောင့်ကြည့်နေတဲ့တယောက်ကပြေးပြီ ။ သီတာတို့က ဖဲမွန်နေတော့ မသိတော့ဘူး ။


" ဒါဘာလုပ်နေကြတာလဲ အကုန်ထစမ်း "


" ဟာ.. ဆရာမကြီး.. "


" အမလေး လူကုန်ပါလား သီတာက ဦးဆောင်သူပေါ့  တယောက် လျော့နေတယ် အပြင်သွားတာလား "


" မသွားဘူး ရှင့် ကင်း.. ဟို..toilet သွားတာထင်တယ် "


"ဘာ ကင်းသမားတွေနဲ့ ပေါ့ဟုတ်လား"


ပြောနေရင်းထွက်ပြေးသွားတဲ့တယောက်ပြန်ဝင်လာတယ်။


"ကင်းသမားက ငါ့အခန်းထဲမှာကြိမ်လုံးသွားယူ အကုန်ယူခဲ့ "


ဆရာမကြီးဒေါသထွက်နေတဲ့မျက်နှာက ကြောက်စရာကြီး ။ အဆောင်အပြင် ကော်ရစ်တာ နားထိ ထွက်သွားပြီး 


" တယောက်မကျန် ဘောင်းဘီတွေ ချွတ်ပြီး ဖင်ပြောင်နဲ့ ထွက်လာခဲ့ "


"ဟာ.. ဆရာမကြီး သူများတွေမြင်ရင် ရှက်စရာကြီး "


အဆောင်က ဝန်းရဲ့ အတွင်းဖက် ကျလို့တော်သေးတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ကိုရိုက်မဲ့နေရာကို လမ်းကနေတော့ လှမ်းမြင်နေရတယ်။ကံကောင်းတာက ကော်ရစ်တာကွယ်လို့အောက်ပိုင်းကို မြင်ရမှာမဟုတ်ဘူး။


" အရှက်မကွဲချင်ရင် အစောကတည်းကမဟုတ်တာမလုပ်နဲ့ သီတာ ထွက်လာခဲ့ ခေါင်းဆောင်လုပ်ပြီး မထိန်းပဲ ဖဲဝိုင်းပါ ဦးဆောင်နေတယ်  လာ..ရှက်မနေနဲ့  နင်တို့ကို ဘယ်သူမှမသိဘူး "


သီတာရှက်ရှက်နဲ့ ဖြေးဖြေးချင်းထွက်လာတယ်။ 


" လက်ပိုက်ထား နင့်ဟာကြီးကိုကွယ်မနေနဲ့ "


ဖျောင်း...ဖျောင်း...အ  ဖျောင်း.. အား..


သီတာနာလို့ အသံကုန်အော်လိုက်တော့ လမ်းသွားနေတဲ့ သူတွေကကြည့်လာတယ်။


"မရှက်ရင်အော်ကြ  လမ်းကလူတွေကနင်တို့အော်မှကြ့ည့်တာ "


ဖျောင်း...အ  ဖျောင်း..အီး  ဆရာမကြီးရှင့်

နာနေပြီ အီး..


"လက်ပြန်ပိုက်ထား နင်ကခေါင်းဆောင်ဆိုတော့ ၁၀ချက် ရိုက်မှာ ...ကျန်တဲ့လူတွေ ချွတ်ဆိုချွတ်ထားနော် ငါနောက်တခါကြည့်လို့ ဖင်မပေါ်သေးဘူးဆိုရင် ပိုနာမယ်"


ဖျောင်း..အ  ဖျောင်း...အူး..ဖျောင်း..အ


သီတာ အသံလဲထွက်အောင်မအော်ရဲ အံကြိတ်ပြီး ဖင်ပြောင်လေးကတွန့်လိမ်နေတယ်။


ဖျောင်း...အား  ဖျောင်း.. အီး နာလိုက်တာ အူး


"နောက်တယောက်လာ ငါမပြောရစေနဲ့ တယောက်ပြီး တယောက်တန်းလာ .. သီတာ ဖင်ပွတ်မနေနဲ့ အခန်းထဲလဲမဝင်နဲ့  ဒီမှာ ဒူးထောက် လက်မြောက်နေ "


"ရှင်.. ဆရာမကြီး ထမင်းစားခန်းထဲမှာထောက်မယ်လေ "


" လာဆိုလာ.. ဒီမှာပဲ ထောက်ရမယ် ညနေ ထရိန်နင်မစခင်အထိ ကြည့်ချင်တဲ့လူ လာကြည့်ပစေ  ဘာသံမှထပ်မကြားချင်ဘူး "


၁၀ချက် အရိုက်ခံထားရတာမငိုတဲ့ သီတာ ခုမှငိုမဲ့မဲ့ ဖြစ်သွားတယ်။ လထ ကထိကအနေနဲ့ 

အရိုက်ခံရတယ်ဆိုတာတောင်လွန်လှပြီ ခုတော့ လမ်းနဲ့နီးတဲ့ ဆောင်ပြင်မှာဖင်ချွတ်ရိုက်ခံရတဲ့အပြင်  ဒူးထောက်လက်မြောက်ရဦးမယ် ။


"လက်ပိုက်ထား ဝေမာ ကြီးမှ လမ်းဘေးမှာဖင်ချွတ်ရိုက်ခံရလို့ ရှက်မနေနဲ့ ကိုယ့်အပြစ်နဲ့ကိုယ်ပဲ "


ဖျောင်း..အ  ဖျောင်း...ဖျောင်း..အား

ဖျောင်း..အမလေး  ဖျောင်း...အူး...


"သွား..သီတာဘေးမှာဒူးထောက် .. နောက်တယောက်လာလေ ငါစိတ်မရှည်တော့ဘူးနော

တယောက်ရိုက်ပြီး တယောက် လာလို့ပြောနေတာကို ကော်ရစ်တာ အပြင်ထွက် အရိုက်မခံချင်ရင် မြန်မြန်လာကြ "


ဖျောင်း...အား ဖျောင်း..အား...ဖျောင်း..


အပြင်ထွက်ရိုက်မယ်ဆိုတော့မြန်မြန်ထွက်လာကြတာ တယောက်ပြီးတယောက် ဖင်ပြောင်တွေမှာအရှိုးရာ ထပ်ကုန်တယ်။

ကြိမ်လုံးကလည်း တချောင်းကျိုး တချောင်း

နဲ့ရိုက်သွားတာ၁၈ယောက်လုံးရိုက်ပြီးတော့ ကြိမ်လုံး၃ချောင်းကြိုးတယ်။


"ထမင်းစားချိန်မှ ခဏနားပြီး ထမင်းစားမယ် ပြီးရင် ဒူးပြန်ထောက်ရမယ် တင်ပါးရောလက်ပါအောက်ချဖို့မစဥ်းစားနဲ့ အောက်ချတဲ့လူ ကော်ရစ်တာ အပြင်ထွက် ဒူးထောက်ရမယ်"


ထမင်းစားခန်းထဲသွားတော့လည်း ဖင်ပြောင်လေးတွေနဲ့ တန်းစီပြီးသွားကြတယ် ။ ကော်ရစ်တာသာမကွယ်ရင်တော့ မတွေးရဲစရာပဲ။


ပြိုင်ပွဲစတော့ပွဲတိုင်းကို ခြေအသာ ဂိုးအသာနဲ့ ကျော်ဖြတ်လာတာ ဗိုလ်လုပွဲစဥ်အထိရောက်လာတယ်။ ဂိုးသွင်းအများဆုံးကိုလည်း တိုက်စစ်မှုး ခမ်းအိမ်ကဦးဆောင်ထားပြီး သူ့နောက်မှာ နန်းမွန်နဲ့ ပြိုင်ဘက်အသင်းက တိုက်စစ်မှုးက တစ်ဂိုးလျော့နဲ့ လိုက်နေတယ်။


သူတို့ ကစားသမား ၁၈ယောက်မှာနန်းမွန်ကအပျင်းဆုံးကစားသမား ။ ပွဲကန်လို့ပြီးသွားလဲ ခြေအိတ် ဖိနပ် အင်္ကျီ မလျော်ဘူး နောက်ပွဲကိုအပေနဲ့ဆက်ကန်တယ်။


အုပ်စုပွဲပြီးတော့ နည်းပြက အင်္ကျီ မလျော်ရင် ပွဲပေးမကန်ဘူး ဆရာမကြီးကလည်း ရိုက်မယ်ပြောလို့ သူ့မှာပျင်းပျင်းနဲ့ လျော်ရတယ်။

ဗိုလ်လုပွဲကန်မဲ့နေ့ အဝတ်တွေလဲပြီး သွေးပူ လုပ်ကြတော့ နန်းမွန်တယောက်ထဲအင်္ကျီနဲ့ခြေအိတ်က ပေနေတယ်။

သွေးပူ လုပ်ပြီး အဝတ်လဲခန်းထဲ ဝင်လာတဲ့ နန်းမွန်ကို ဆရာမကြီးက ကြိမ်လုံးကိုင်ပြီး


"နန်းမွန် လာစမ်း ငါဘာပြောထားလဲ "


"သမီးလျော်ထားတယ် ဆရာမကြီး မပြောင်တာ"


"လိမ်ရင်ပိုနာမယ်နော် မလျော်ရင်မလျော်ဘူးဝန်ခံ "


အဲတော့မှဝန်ခံပြီး 


" သမီးဒီနေ့ ဂိုးရအောင်သွင်းမှာမို့ ဆရာမကြီး 

အရမ်းမရိုက်ပါနဲ့ နာပြီးမကစားနိုင်ပဲနေမှာကြောက်လို့ "


" ဟုတ်ပြီ ၃ချက်ပဲရိုက်မယ် ၂ချက်ကဂိုးသွင်းရင်လျော်ပေးမယ် ဂိုးမသွင်းရင် ၆ချက် ရိုက်မယ်နော် "


"သဘောတူတယ်ဆရာမကြီး ...

မကြီးကိုလဲကတိပေးတယ် သမီးပထမပိုင်းမှာပဲ ၂ဂိုးသွင်းမယ် ဂိုးသွင်းအများဆုံးဆု ယူမယ် "


ပြောပြီး ၃ချက် အရိုက်ခံဖို့ လက်ပိုက်လိုက်တယ်။ 


ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း...အ


"ခု ရိုက်ခံရတာကို အားအဖြစ်ယူပြီးသမီးကစားမယ် ချန်ပီယံ သေချာပေါက်ဖြစ်စေရမယ်"


ပွဲစတော့မှာမို့ ဖင်ပွတ်ရင်းနဲ့ အတန်းစီပြီး ကွင်းထဲဝင်သွားတယ်။ သူ့နောက်က နန်းမွန်က သူ့ဖင်ကိုလက်နဲ့ ပုတ်ပြီး စနေလို့ ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး လက်သီးထောင်ပြတယ်။


ပွဲစတော့ နန်းမွန်အပြေးမြန်မြန်နဲ့ ခမ်းအိမ်နဲ့ အချိတ်အဆက်မိမိကစားနေတာ မိနှစ်မှာပဲ နန်းမွန် အဝေးကလှမ်းကန်ပြီး ဦးဆောင်ဂိုးသွင်းတယ်။


" ဂိုး....နန်းမွန်ကွ "


အောင်ပွဲခံရင်းနဲ့ ခမ်းအိမ်က အရှိုးရာထင်နေတဲ့ နန်းမွန်တင်ပါးကိုသွားပုတ်လို့ အောင်ပွဲခံရင်းနန်းမွန်မျက်နှာ ရှုံမဲ့သွားပြီး ခမ်းအိမ်ကို လိုက်ရိုက်တယ်။ အပြင်က အရန်ကစား သမားတွေကသိတော့ ရီပြီးအားပေးနေကြတယ်။ နာရီဝက်လောက်တော့ ခမ်းအိမ်ဆွဲပြေးပြီး ဂိုးသမားနဲ့အတွေ့  ဂိုးထဲမကန်ပဲတက်လာတဲ့ နန်းမွန်ဆီပေးလို့ နန်းမွန်နောက်တဂိုးသွင်းတယ်။


နန်းမွန်ရဲ့ ၂ဂိုးနဲ့ပဲ သူတို့အသင်း ချန်ပီယံဖြစ်သွားတယ်။အကောင်းဆုံးကစားသမားဆုတွေကိုလည်းသူတို့အသင်းကပဲ သိမ်းယူသွားတယ် ။နောက်တန်း အကောင်းဆုံးဆုက သီတာ အလယ်တန်းအကောင်းဆုံးဆုက 

ဝေမာ  ရှေ့တန်းအကောင်းဆုံးဆုက ခမ်းအိမ် ဂိုးအများဆုံးဆုက နန်းမွန်တို့ရပြီး ဂိုးသမား

အကောင်းဆုံးဆုက နန်းမွန်နဲ့ ခမ်းအိမ်ရဲ့ ကန်ချက်တွေကို လက်ပြုတ်မတတ်ပုတ်ထုတ်ကာကွယ်သွားတဲ့ ပြိုင်ဘက်အသင်းက ဂိုးသမားရသွားတယ်။


နန်းမွန်က ပွဲပြီးအောင်ပွဲခံတော့ လည်း သူ့တင်ပါးပဲလာရိုက်နေတဲ့ခမ်းအိမ်ကိုမကြည်ဘူး။


" အဆောင်ပြန်ရောက်မှတွေ့မယ်မိခမ်း နာမှန်းသိလို့ သက်သက်လုပ်နေတာ မသာမ "

ခမ်းအိမ်ကလျာလေးထုတ်ပြပြီး 


"နင့်ကိုငါ တဂိုးပေးသွင်းထားတယ်လေဟာ 

ကြေရောပေါ့ "


"အေးပါ လုပ်ထားဦး အဲတဂိုးသာပေးမသွင်းလို့ကတော့နင်ကွင်းထဲတင်သေပြီ ဟွန်း "


သူနာနေတဲ့ဖင်လေးပွတ်ပြီးနန်းမွန်ကကြိမ်းတယ်။


ချန်ပီယံတွေရဲ့ညဆိုတော့ ပြည်နယ်လူကြီးတွေကညစာလိုက်ကြွေးတယ် ။ စားချင်တာစား သောက်ချင်တာသောက် အကုန်တာဝန်ယူတယ်။ ဆရာမကြီးကလဲ ချန်ပီယံဆုလိုချင်လို့ ကြိမ်လုံးကိုင်တာဖြစ်ပြီး အခုချိန်ကစပြီးကြိမ်လုံးကို လွင့်ပြစ်ပြီဆိုပြီး ကြိုက်တာလုပ်ခွင့်ပေးတယ်။


ပြည်နယ်ပြန်ရောက်တော့လည်း အောင်ပွဲခံ အခမ်းအနားမှာ သူဌေးတွေပေးတဲ့ဆုကြေးတွေတော်တော်များများရလိုက်ကြတယ်။

သူတို့ကိုယ့်အိမ်ကိုမပြန်ကြခင် ဆရာမကြီးနဲ့ နည်းပြကို ကန်တော့ကြပြီး အပျော်လေးတွေခံစားကြရသေးတယ်။ ချန်ပီယံဖြစ်တဲ့အထဲမှာ ဆရာမကြီးရဲ့ ကြိမ်လုံးအစွမ်းကလည်း တနေရာကပါကြောင်းပြောပြီး တင်ပါးလေးတွေ ပြန်ပွတ်ရင်း ရီလိုက်ကြသေးတယ်။


ပြီးပါပြီ။




Comments

Popular posts from this blog

My Lovely wife,the bitch for black cleaner

ပန်းပျိုမေ