မိထွေးကိုကြောက်တယ်

မိထွေးကိုကြောက်တယ် မောင်မောင်တို့ရပ်ကွက်လေဟာတကယ်ကိုတိတ်ဆိတ်တဲ့ရပ်ကွက်လေတစ်ခုပါ…..မောင်မောင်မှာဆယ်တန်း ကျောင်းသားလေးဖြစ်ပြီးအမေမရှိတော့ပါဘူးမောင်မောင်အဖေကလည်းနောက်အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုတော့မောင် မောင်ဘ၀လေးဟာသနားစရာလေးပေါ့….မောင်မောင်ကအဖေဦးမင်းလွင်မိထွေးဒေါ်ခင်ချိုနဲ့အတူတူနေရရှာ တယ်..မိထွေးဖြစ်တဲ့ဒေါ်ခင်ချိုဟာအိမ်တစ်ဆောင်လုံးမှာသြဇာအရှိဆုံပေါ့..ဒေါ်ခင်ချိုကအသက်(၃၀)လောက် သာရှိသေးသည်..ဒါပေမဲ့ဦးမင်းလွင်ကတော့အသက်(၅၀)ကျော်နေပြီဖြစ်သည်..ဒေါ်ခင်ချိုကိုကြောက်တာက လည်းထိုင်ဆိုလျှင်အိပ်နေလောက်အောင်ကြောက်နေပါတော့သည်….ဒေါ်ခင်ချိုမှာငယ်ရွယ်သလိုလှပသော မိန်းကလေးဖြစ်နေတော့ဦးမငး်လွင်ကလည်းကြောက်ချစ်ရိုသေနေပါတော့သည်ဒေါ်ခင်ချို၏နို့ကြီးများဟာဆို လျှင်မောင်မောင်၏ခေါင်းလောက်နီးပါးရှိနေပါတော့သည်…ဒေါ်ခင်ချိုသည်အဝတ်အစားကိုလည်းအတိုအထွာ အဝတ်များပါသည်..ထိုကြောင့်ပင်ဝင်းလက်တောက်ပသောခြေသလုံးလေများသည်တွေ့သူတိုင်းမျက်လုံးများ ၏အကြည့်များသည်ဒေါ်ခင်ချိုဆီမှမခွာနိုင်ဖြစ်နေတော့သည်ဒေါ်ခင်ချိုသည်ဦးမင်းလွင်နဲ့မောင်မောင်ပေါ်တွင် အလွန်ပင်သြဇာညောင်းပါသည်…..ဒေါ်ခင်ချိုဝတ်သည်အဝတ်များကိုမောင်မောင်နဲ့ဦးမင်းလွင်တို့ကအလှည့်ကျ လျှော်ရလေသည်…ဒေါ...

တောင်ပံမဲ့ ငှက်ငယ်

 တောင်ပံမဲ့ ငှက်ငယ်

သူမနာမည်က ဇင်ယော်တဲ့။

အမြင့်ကို ပျံသန်းနိုင်အောင် ပေးထားတဲ့နာမည်လေးပေါ့။ ပညာရေးပိုင်းမှာလည်း ထူးချွန်တော့ ဆယ်တန်းအောင်ပြီး ဆေးကျောင်းတက်ခွင့်ရခဲ့တယ်။

ဆေးကျောင်းမှာလဲ သူမက ထူးချွန်တယ်ဗျ။ တစ်နှစ်တစ်တန်း မှန်မှန်အောင်တယ်။ ရုပ်ကလေးကလဲ အချောသားဆိုတော့ ကြိုက်တဲ့သူက ဝိုင်းဝိုင်းလည်ပေါ့။ ဇင်ယော်က ပညာရေးကိုပဲ အဓိကထားတော့ အချစ်ကိစ္စဘက်ကို အာရုံမစိုက်နိုင်ခဲ့ဘူး။

ဒီလိုနဲ့ပဲ အလုပ်သင်ဆရာဝန်ဘဝကို ရောက်လာခဲ့တယ်။ ဂျူတီကုတ်လေးနဲ့ သူမပုံစံက ဆေးရုံထက်က လမင်းလေးလို့ တင်စားရင် လွန်မလားပဲ။ လူနာတွေကြားထဲမှာ ပြေးလွှား အလုပ်ကြိုးစားတတ်တဲ့တာကြောင့် စီနီယာတွေရဲ့ ချစ်ခင်ခြင်းကိုလဲ ခံရသူတစ်ယောက်ပင်။

အလုပ်သင်ဆရာဝန်ဘဝဆိုတာ ကျရာတာဝန်ထမ်းဆောင်ရတာပဲ။ ညဂျူတီဆိုလည်း မိန်းကလေးမို့ဆို ငြင်းမရ အလုပ်ဆင်းရတယ်။ နှစ်ယောက်တစ်တွဲ သုံးယောက်တစ်တွဲ စသဖြင့်ပေါ့။ ဤသို့ဖြင့် သူမနှင့် ကိုရဲ စတွေ့ခဲ့တယ်။ 

ကိုရဲ ဆိုတာလည်း အခြားသူမဟုတ် အလုပ်သင်ဆရာဝန်ပဲ။ ခပ်သန့်သန့်ရုပ်ရည် တည်ငြိမ်တဲ့ပုံစံကြောင့် ရွယ်တူတွေသာမက ဂျူနီယာဆေးကျောင်းသူတွေပါ ဝိုင်းကြွေရတဲ့အစ်ကိုပေါ့။ သူမနဲ့ အတန်းတူဆိုပေမယ့် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ခပ်တန်းတန်းသာနေခဲ့ကြပေမယ့် ညဂျူတီ နှစ်ယာက်တစ်တွဲစောင့်ဖို့ အကြောင်းဖန်လာခဲ့တယ်။

 တစ်ည-"ဇင်ယော်ရေ အကို roundလှည့်လိုက်အုန်းမယ်နော်။ အကို့ဖုန်း ခုံအောက်မှာထားခဲ့မယ် ကြည့်ထားပေးပါအုန်း" အဲလိုပြောပြီး bpတိုင်းတဲ့ပစ္စည်းယူပြီး ထထွက်သွားလေရဲ့။ အလုပ်သင်ထိုင်တဲ့ ခုံမှာ သူမတစ်ယောက်ပဲကျန်ခဲ့တယ်။ သူမလဲ အိပ်ငိုက်ငိုက်နဲ့ ထိုင်ရင်း ဘာရယ်မဟုတ် ကိုရဲphရှိမရှိလှမ်းကြည့်လိုက်မိတယ်။

"ဟင်"

အိပ်ချင်စိတ်ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိမျက်လုံးပြူးသွားရော။ မပြူးပဲနေမလား ကိုရဲက phကို ခုံအောက်ထဲထည့်သွားတာ အပြာကားဖွင့်ရက်ကြီးနဲ့။ အပြာကားကလည်း သာမန်မဟုတ် ကိုရီးယားမလေးကို ကြိုးတုပ်ပြီး ကြာပွတ်နဲ့ ရိုက်နေတာ။ 

ဇင်ယော်ရဲ့ စိတ်ထဲလဲ ဘယ်လိုဖြစ်ကုန်တယ်မသိ အသက်ရှူပဲ မြန်လာသလိုလို။ ခေတ်ပညာတတ်မို့ အပြာကားဘာညာဆိုတာ အထူးအဆန်းမဟုတ်ပေမယ့် ယခုအနေအထားက ထူးဆန်းနေသည်လေ။

ဇင်ယော်လဲ ထိုင်ရာကထပြီး ကိုရဲ အရိပ်အခြေကြည့်လိုက်တယ်။ တွေ့ပါပြီ.... ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ လူနာကို သွေးပေါင်ချိန်တိုင်းပေးနေတာ။ ဒါနဲ့ သူမလဲ ကိုယ့်နေရာကို ပြန်ထိုင်ပြီး ကိုရဲ ဖုန်းကို အနားယူပြီး ဇာတ်ကားကို ဆွဲကြည့်နေလိုက်တယ်။ 

ကိုရီးယားမလေးက လက်ပြန်ကြိုးတုပ်လျက်။ နောက်က ကောင်လေးက ကောင်မလေး မျက်နှာကို အဝတ်အုပ်လိုက်သည်။ နို့ထိပ်လေးတွေကို ညှပ်နဲ့ ညှပ်လိုက်တာလဲပြရော ဇင်ယော်ရဲ့ နို့ထိပ်တွေပါကျဥ်လာသလို။ ဇင်ယော်ရဲ့ အဖုတ်လေးကလဲ အရည်စိမ့်ထွက်နေပြီလေ။ ကောင်လေးက ကောင်မလေးတင်ပါးကို ကြာပွတ်နဲ့ရိုက်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ....

"ဟိတ် ဘာကြည့်နေတာလဲ"

ကိုရဲက နောက်ကနေရောက်နေတာ ကြာပြီထင်ပါရဲ့။ အသံပေးလိုက်တော့ ဇင်ယော့်ခမျာ အလန့်တကြားနဲ့ phကို အဝေးတွန်းမိလျက်သား။ " အကို နောက်ကရောက်နေတာကြာပြီ"။ ဇင်ယော် ခေါင်းနဗန်းကြီးသွားတယ်။ အဲတာဆို ဇင်ယော် ကိုယ့်အဖုတ်ကို ပွတ်နေတာ မြင်မှာပေါ့။ "မကြောက်ပါနဲ့ အစ်ကို ဘယ်သူမှ ပြန်မပြောပါဘူး".....

ကိုရဲလဲ ထိုင်ခုံကို ဆွဲ ဇင်ယော့်ဘေးဝင်ထိုင်ရင်း "ဘယ်လိုလဲ စိတ်ဝင်စားလို့လား"။ 

ဇင်ယော် ဘာမှပြန်မပြောနိုင်။ ညဂျူတီပြီးပါစေသာ ဆုတောင်းနေမိတယ်။ ကိုရဲ တစ်ချိန်လုံး သူ့ကို စိုက်ကြည့်နေတာ သူခံစားမိနေတယ်လေ။ ဂျူတီပြီးခါနီးတော့ 

"ညီမလေး မနက်စာ အစ်ကိုနဲ့လိုက်စားပါလား။ စကားလေး အေးဆေးပြောရတာပေါ့"

ဇင်ယော့်ခမျာ ဆေးမိထားတဲ့သူတစ်ယောက်လို။ ကိုရဲ အသံက သြဇာသံ အပြည့်ပါနေတယ်လေ။ ဇင်ယော်ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်တာနဲ့ ကိုရဲက သူမလက်ကို ကိုင်လိုက်တယ်။

"ဟာအစ်ကို...လူနာတွေကြားမှာ!!!" ပါးစပ်ကသာ တိုးတိုးလေးပြောနိုင်သည်။ လူကတော့ ရုန်းဆန်နိုင်စွမ်းမရှိ။ ကိုရဲ လက်ဆွဲခေါ်ရာနောက်ကို လိုက်လာခဲ့ပြီး မနက်စာစားရန် ကိုရဲရဲ့ ကားပေါ်ကို တက်လိုက်တယ်......

ဒုတိယပိုင်းဆက်ရန်


တောင်ပံမဲ့ငှက်ငယ် ၂

လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ရောက်တော့ အစ်ကိုက သူမထိုင်ဖို့ နေရာသေချာပြင်ပေးတယ်။ ဇင်ယော့်ခမျာတော့ မျက်နှာပူကောင်းတုန်း။

အခြားယောက်ျားလေးတွေနဲ့ ရောရောနှောနှော နေခဲ့ဖူးပေမယ့် ခုလို အခြေအနေမှ မဟုတ်တာကိုး။

"ညီလေးရေ လက်ဖက်ရည် ကျစိမ့် ပဲပလာတာတစ်ပွဲ"

"ညီမ ဘာစားမှာလဲ မှာလေ"

" အင်း မောင်လေး။ အစ်မကို ဆီချက်တစ်ပွဲပေး"

မှာထားတာရောက်လာတော့ မျက်နှာ မဖော်ပဲ ဆီချက်ကိုသာ ငုံ့စားနေမိတယ်။ အစ်ကိုက သူ့ကို စိုက်ကြည့်နေတာကိုး။

"ညီမ"

"ရှင်"

"ညီမက ဘယ်ဇာတိလဲ"

"မုံရွာကပါ"

"အော် အစ်ကိုက မန်းလေးကပဲ။ ညီမက အဆောင်နေတာပေါ့ အဲလိုဆို???"

"ဟုတ်အကို"

"မနေ့ညက ပင်ပန်းတယ်နော် နာရီဝက်ခြားတစ်ခါ roundလှည့်ရ။ အရေးထဲ ICUက pt အသည်းအသန်ထဖြစ်လို့ အစ်ကို ပြေးကူလိုက်ရသေး။ ဒါကိုတောင် ရရင်ရသလို ခိုးအိပ်လိုက်သေးတာ ဟား..ဟား.."

ကိုရဲက ဟာသလေးတွေပါ ရောပြီး စကားပြောတတ်တော့ ရှက်စိတ်လေးနဲနဲလျော့လာတယ်။ ဇင်ယော်ကလဲ အလိုက်အထိုက် ပြန်ပြောဖြစ်လာတယ်။ ထင်သလောက်လဲ ဒီအစ်ကိုမဆိုးပါဘူး။ ခင်ဖို့ ကောင်းသားပဲ...။

"ဒါနဲ့ မနေ့က ဘာလို့ အကို့ဖုန်းကို ယူကြည့်တာလဲ"

"ရှင် အဲ ဟို ဟို..."

"ဖြေရခက်ရင်လဲ ဖြေမနေပါနဲ့ ရတယ် ရတယ်။ ဒါနဲ့ မိတ်ဖြစ်ဆွေဖြစ် အကို့အိမ်လိုက်ခဲ့ပါလား အိမ်မှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး"

ဇင်ယော် ဒေါသ ထောင်းကနဲထွက်သွားတယ်။ သူမကို ဘယ်လို မိန်းမများမှတ်နေလဲ။

"ဘာလဲ ညီမ စိတ်ဆိုးတာလား"

လေသံအေးစက်စက်နဲ့ မေးလိုက်တဲ့အသံက သူမကြောရိုးထဲ စိမ့်သွားတာအမှန်။ နေသူမ မနေ့က အဖြစ်အပျက်ကို သူအစအဆုံးစောင့်ကြည့်နေတာ ပြန်သတိရသွားသည်ကိုး။

"ခနလိုက်ခဲ့မယ်လေ ခနပဲနော်"

 အကိုရဲက ကျေနပ်သွားတဲ့ပုံစံနှင့် တစ်ချက်ပြုံးလိုက်သည်။ "ညီလေးရေ billရှင်းမယ်"

ကားပေါ်ရောက်တော့ နှစ်ယောက် စကားမဆိုမိကြ။ ကိုယ့်အတွေးနှင့်ကိုယ်ကိုး။ ဇင်ယော်လဲ ဖြစ်သမျှ အကြောင်း အကောင်းချည်းလို့ပဲတွေးပြီး လိုက်လာခဲ့တယ်။ ကားလေးက မြို့ပြင်သို့ တရွေ့ရွေ့။

ခြံတစ်ခြံရှေ့အရောက်မှာ ကားရပ်လိုက်တယ်။" ညီမ ကားထဲကခနစောင့် "

ကိုရဲကိုယ်တိုင် ကားတံခါးဆင်းဖွင့်ပြီးခြံထဲမောင်းဝင်လာခဲ့တယ်။

"လာ ညီမ အစ်ကို့နောက်လိုက်ခဲ့"

"ဟုတ်"

ဇင့်ယော်ခမျာ မငြင်းနိုင်။ ကိုရဲခေါ်ဆောင်ရာနောက်ကို လိုက်လာခဲ့တယ်။ ကိုရဲက အအေးခွက်ယူပြီး သူမကိုသောက်စေတယ်။

"ညီမ အမောပြေ ဒါလေးသောက်ထားလိုက်"

ခြံနောက်ဖေးကို ခေါ်လာပြီး တွေ့လိုက်ရတာက

ဂိုထောင်တစ်လုံး။ ကိုရဲက သော့ကို ဖွင့်ပြီး

"လာ ညီမလေး။ဝင်လေ"

"ဟုတ်"

မီးဖောင်မှိန်ပျပျ။ အပြင်က ကြည့်တော့ သာမန်ပေမယ့် အထဲက တော်တော် သပ်သပ်ရပ်ရပ်ရှင်းထားတယ်။

"ဟင်"

ဇင်ယော် မျက်စိပြူးသွားတယ်။ ဂိုထောင်ထောင့်မှာ သုံးမြှောင့်ပုံ ခုံကြီးကို တွေ့လိုက်ရတာကိုး။ သံကြိုးတွဲလောင်းတွေကလဲ တကျွီကျွီအသံတွေထွက်လို့။ ကိုရဲကတော့ အခန်းထောင့်တစ်နေရာက သေတ္တာကြီးကိုဖွင့်ပြီး

"ညီမ ဒီနားလာခဲ့"

သံပတ်ပေးထားတဲ့ အရုပ်ပမာ ကိုရဲအနားကို ကပ်သွားလိုက်တယ်

"လက်နှစ်ဖက် ရှေ့ထုတ်"

"ဟုတ်ကဲ့"

ချောက်...

ဇင်ယော့်လက်နှစ်ဖက်ကို လက်ထိပ်ခက်လိုက်သည်။

"ညီမလေး ဒီကိစ္စကို တကယ် စချင်ရဲ့လား"

မေးနေတဲ့ပုံကိုက အမြင်ကပ်စရာကြီး။ လက်ထိပ်ခတ်ထားပြီးမှတော့ ဘယ်ငြင်းလို့ရတော့မလဲ-စိတ်ထဲမှတွေးပီး မျက်စောင်းလေးထိုးလိုက်တယ်

"ချစ်စရာလေး" 

ဇင်ယော်ရဲ့ပါးလေးကို ကိုင်ကာ ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်တယ်။

"ဒူးထောက်လိုက်"

ဇင်ယော် အစ်ကို့အမိနိ့အတိုင်း ဒူးထောက်လိုက်တယ်။ နောက်ကနေ အဝတ်နဲ့ မျက်နှာကို အုပ်လိုက်တော့ လောကကြီး မှောင်အတိကျသွားရင်း.......

တတိယပိုင်းဆက်ရန်


တောင်ပံမဲ့ငှက်ငယ် ၃

ကိုရဲက ကြိမ်လုံးတစ်ချောင်းယူပြီး ဇင်ယော်ရဲ့ ကျောပြင်တစ်လျှောက်ကို ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း

"အား!!"

ခပ်စပ်စပ်လေးရိုက်လိုက်တော့ ကျောဖြူဖြူလေးမှာ အရှိုးရာလေးအထင်းသား။

"ပါးစပ်ဟစမ်း"

နံရံမှာ ချိတ်ထားတဲ့ ball gagလေးကို ပါးစပ်မှာ ချည်လိုက်တယ်။ အော်ကြည့်လိုက်တော့ တဝူးဝူးအသံပဲထွက်တော့တာပေါ့။ အကိုပြုသမျှ သေချာပေါက် နုရမယ့် အနေအထားဖြစ်သွားပြီလေ။

ကိုရဲက ဇင်ယော်ရဲ့ အင်္ကျီတွေ အတွင်းခံတွေကိုပါ ကပ်ကြေးနဲ့ ကိုက်ဖြတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ပြည့်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး ကိုယ်လုံးလေးက အကာအကွယ်မဲ့ လှပလျက်။ 

ကိုရဲက သားရေကြာပွတ်နဲ့ အကာအကွယ်မဲ့နေတဲ့ တင်ပါးလေးကို ခပ်စပ်စပ် အချက်၂၀ခန့် ရိုက်လိုက်တယ်။

"ဝူးးး ဝါးးးး"

 "ဟင့်အင်း ဟင့်အင်း...."

"ဝူးးးး"

တစ်ချက်ရိုက်လိုက်တိုင်း တုန်တက်သွားတဲ့ သူမပုံစံက အရမ်းကြည့်လို့ကောင်းနေတာအမှန်။ သူမရုန်းကန်လိုက်တိုင်း တချွင်ချွင် သံကြိုးသံတွေကလဲ ကိုရဲရဲ့ ကာမစိတ်ကို ပိုနိုးကြားစေတယ်လေ။ကိုရဲက ဇင်ယော်ရဲ့ အရည်စိုနေတဲ့ အဖုတ်လေးကို ကိုင်လိုက်တော့

" ဟင့်အင်း ဝူးးး ဝူးးး"

"မလုပ်နဲ့ မလုပ်နဲ့!!!"

သူမဘယ်လောက်အော်အော် တဝူးဝူးအသံများသာ။  အဖုတ်လေးကို ကိုရဲက sprayတစ်မျိုးနဲ့ ဖြန်းလိုက်တာ သိလိုက်ပေမယ့် မတားနိုင်တော့။ လက်နှစ်ဖက်က ချုပ်နှောင်ခံထားရတာကိုး။

"ဝူး ဝူး..,"

နို့နှစ်ဖက်ကို ညှပ်လိုက်တဲ့ကလစ်ကြောင့် အော်လိုက်မိတယ်။ ကလစ်ရဲ့ထိပ်က အလေးတုံးသေးသေးလေးတွေက နာကြင်မှုကို နှစ်ဆတိုးစေသလို။ နို့တောင် တစ်ခါမှ

အစို့မခံဖူးတာပဲ။

ကိုရဲက လက်ထိပ်ကို ဖြုတ်ပေးပြီး ထုပ်တန်းက သံကြိုးနဲ့ တွဲလောင်းချည်လိုက်တယ်။ ကြိုးက မြင့်လွန်းတော့ သူမခမျှာ ခြေဖျားထောက်လျက်သား။ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကိုပါ ကြိုးနဲ့ ကားချည်လိုက်တော့ အပျိုစင် အဖုတ် ပြူပြူလေးက လက်ယက်ခေါ်နေသလို။ ကိုရဲက mouth gagလေးကို ဖြုတ်ပေးလိုက်တယ်။

"မင်း စိတ်ကြိုက်အော်လို့ရတယ်။ မင်းဘယ်လောက်အော်အော် ဘယ်သူမှမကြားဘူး"

"မင်းဆက်လုပ်စေချင်ရဲ့လား"

"ဟုတ်အကို"

 ဇင်ယော်ခေါင်းညိတ်လိုက်တာနဲ့ ကိုရဲက သူမကို ရေပိုက်နဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးထိုးတော့တယ်။ အသက်ရှူကြပ်နေတဲ့ သူမကို ကိုရဲက စိန်ပြေနပြေကြည့်ရင်း

"အား...."

ရေတွေစိုရွှဲနေတဲ့ သူမကို ကျဥ်စက်နဲ့ တို့လိုက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်လျက်။ လျှပ်စစ်ဓာတ်က တစ်ကိုယ်လုံးကို ပြန့်သွားစေသည်ကိုး။ သူမကိုယ်တိုင်လဲ ချုပ်နှောင်ခံရတာကို ကြိုက်တတ်သွားလို့လားမသိ အဖုတ်လေးက စိုစိစိဖြစ်လာတယ်၊

"အား နာတယ် နာတယ် "

မနာပဲနေမလား။ သူမရဲ့ အဖုတ်ထဲကို ဆူးလေးတွေပါတဲ့ vibratorထိုးထည့်လိုက်တာကိုး။ ပြန်မထွက်အောင် တိပ်နဲ့ပါကပ်ပြီး ခလုတ်ကို ပိတ်လိုက်ဖွင့်လိုက် ထိုင်ကစားနေလိုက်တယ်။

"အားးး"

"အီး... ကောက်းလိုက်တာ ရှီးးး"

ကောင်းလွန်းနေတဲ့ သူမကိုကြည့်ပြီး ကိုရဲ ဂွင်းထိုင်ထုနေမိတယ်။ ခလုတ်ဖွင့်လိုက်တိုင်း တွန့်လိမ်နေတဲ့ သူမက ကြည့်ရတာ လှလွန်းနေသည်လေ။

သံကြိုး ဖြည်ပေးလိုက်တော့ ကြမ်းပြင်မှာ ပုံရက်သား။ ကိုရဲက နံရံမှာ ချိတ်ထားတဲ့ အမြှီးပါတဲ့ plugလေးယူပြီး သူမဖင်ထဲကို ထိုးထည့်လိုက်တယ်။

"အားးး ဖင်ကွဲပါပြီ!!!"

အမြှီးလေးနဲ့ လှနေတဲ့သူမကို ထိုင်ကြည့်ရင်း

"ဇင်ယော် ဒီကို လာစမ်း"

အေးစက်စက်စကားကို သူမ မလွန်ဆန်နိုင်။ အမြှီးလေး တစ်ရမ်းရမ်းနဲ့ လေးဘက်လေးထောက်ပြီး ကိုရဲ နားကို သွားတော့

"လိမ္မာလိုက်တာ အကို့ရဲ့ ပါပီလေးက" 

ခေါင်းလေးပွတ်ပြီး ပြောလိုက်တော့ သူမ စိတ်ထဲ ကျေနပ်သလိုဖြစ်သွားသည်။

သူ့ကို ခွေးနဲ့ နှိုင်းလိုက်တာကို ဘယ်လိုများ ကြေနပ်မိပါလိမ့်။ အတွေးထဲမှာတော့ ခြောက်ခြားလျက်.....

 "ကိုယ်တို့ ခရီးဆုံးထိသွားရအောင်"

"ဟုတ်ကဲ့"

"ခုတင်ဆီကို လေးဘက်ထောက်သွားလိုက်"

သူ့အမိန့်ဆုံးသည်နှင့် လေးဘက်ထောက်ပြီး ခုတင်ဆီကို သွားတော့သည်။ သူမရဲ့ အမြှီးလေးနဲ့ ဖင်လုံးလေးက လှုပ်ခါလျက်...

"ခုတင်ပေါ်တက်လိုက်"

"ဟုတ်ကဲ့"

 ခုတင်ပေါ်ရောက်တော့ ကိုရဲက ဇင်ယော့်လက်လေးတွေကို ခုတင်တိုင်နဲ့တွဲလက်ထိပ်ခတ်လိုက်တယ်။ ထို့နောက် စားပွဲပေါ်တင်ထားတဲ့ ဖယောင်းတိုင်အနီကိုယူ မီးညှိပြီး

"ရှဲ...."

"အားးးး"

"အမေ့ ပူတယ် ပူတယ်..."

ဖယောင်းစက်တစ်စက်ကျတိုင်း သူမ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်လျက်။ နို့ပေါ်တည့်တည့် တစ်စက်ချလိုက်တိုင်း ခံစားချက်က အထွပ်အထိပ်။ 

အဖုတ်ထဲ နဂိုထည့်ထားတဲ့ vibratorကလဲ ခလုတ်ဖွင့်ထားတော့ ဇင်ယော့်ခမျှာ လှိုင်းစီးသလို ဖြစ်နေသည်။ အဖုတ်ပေါ် ဖယောင်းစက်ချလိုက်တော့....

"အားးးး ပူတယ် ပူတယ်"

အော်သံနဲ့အတူ ဇင်ယော်လဲ ပြီးသွားရသည်။ အမှန်က ခုမှ ပြီးတာတော့မဟုတ် ကြိမ်လုံးနဲ့ ရိုက်ကတည်းက ဘယ်နှစ်ခါမှန်းကို မသိလေ။ကိုရဲက ဇင်ယော်ရဲ့ မေးလေးကိုကိုင်ရင်း...

"ချစ်လား ဇင်ယော်"

"အင်း..."

"အကို့ကို ခွင့်ပြုနိုင်မလား??"

"အင်း"

ဇင်ယော်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးကို ဆွဲစုပ်နမ်းလိုက်သည်။ လျှာကလဲ သူမပါးစပ်ထဲကို နယ်ချဲ့လျက်။ သူမလဲ kissingတစ်ခါမှ မဆွဲဖူးပေမယ့် ကိုရဲရဲ့ လျှာတွေကို ပြန်လည် စုပ်ယူနေမိတယ်။ ကိုရဲလက်တစ်ဖက်ကလဲ သူမ အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးနေသည်ကိုး။

ကိုရဲက သူမနို့တွေကို စို့လိုက်တော့ လေပေါ်ပျံဝဲသွားသည့်အလား။ ခုတင်မှာ ခတ်ထားတဲ့ လက်ထိပ်တွေရဲ့ အသံက နှစ်ယောက်လုံးကို စိတ်ကြွစေတယ်။ အထူးသဖြင့် ကိုရဲ ပြုသမျှ နုနေရတဲ့ ဇင်ယော့်ကိုပေါ့..,,,

အင်းးးး

အားးး

အီးးးး

အလုံပိတ်ဂိုထောင်လေးတဲ့မှာ ဇင်ယော်ရဲ့ အသံလေးက ပျံ့လွင့်နေသည်။ ကိုရဲ ဘောင်းဘီဇစ်ဖြုတ်လိုက်တော့

"ဟင့် အစ်ကို့ဟာကြီးက အကြီးကြီးပဲ"

"ဒါပေါ့ ညီမ။ နောက်ဆို အဲ့အကြီးကြီးကိုပဲ စွဲသွားမှာ"

"ဟင့် လူဆိုး"

မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး သူမရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားပေးလိုက်တယ်။ အကိုရဲကလဲ တစ်ကိုယ်လုံးကို နမ်းရှူံ့ရင်း သူရဲ့ လီးကို သူမှ အဖုတ်မှာတေ့ပြီး အားနဲ့ ဖိသွားချလိုက်ရင်း.....

"အား......"

ပြီးပါပြီ။

Ye Zaw Aung Mdy

Comments

Popular posts from this blog

My Lovely wife,the bitch for black cleaner

ပန်းပျိုမေ