ဒိနေ့စိတ်ကူးယာည်တာက ဒီလိုမျိုး
ဒိနေ့စိတ်ကူးယာည်တာက ဒီလိုမျိုး
အနက်ရောင် ဝတ်စုံလေးနဲ့ ကျွန်မကို ရဲမက်တွေက လက်နှစ်ဖက်ကြိုးနဲ့ချည်ပြီး မြို့ရိုးပေါ်ဆွဲတင်သွားကြသည်။ မြို့ရိုးပေါ်ရောက်တော့ အသင့်ပြင်ထားတံ့ ကားစင်မှာ ကျွန်မရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကိုကားပြီးချည်နှောင်လိုက်တယ်။
ကျွန်မက ဘုရင်ကြီးရဲ့ မိဘုရားပေါ့။ မိဘုရားဘွဲ့ရှိပေမယ့် ငယ်နာမည်နွယါနီကိုပဲ လူသိများပါတယ်။ ကျွန်မရဲ့ မောင်တော်က နယ်စပ်မှာ စစ်ပွဲတစ်ခုကို တိုက်ခိုက်နေတုန်း သစ္စာဖောက်အမက်ကြီးက ကျွန်မကို ဖမ်းဆီးပြီးညအာဏာသိမ်းလိုက်တာပါ။ မကြာခင် ပြန်ရောက်လာမယ့် ဘုရင့်တပ်ကို ရင်ဆိုင်နိုင်မှာ မဟုတ်တဲ့အတွက် အကောက်ကြံဖို့ အခုလို ကျွန်မကိုချည်နှောင်ထားတာပါ
မကြာခင်မှာ ဘုရင့်တပ်တွေရောက်လာပြီး အမက်ကြီးရဲ့ တပ်တွေနဲ့ စစ်ဖြစ်ကြပါတော့တယ်။ဘုရင့်တပ်တွေက စစ်ပွဲမှာ အသာရနေချိန်မှာ မြို့ရိုးပေါ်က ရဲမက်ေျွက ကျွန်မကိုကြာပွတ်နဲ့ အဆက်မပြတ်ရိုက်ကြပါတော့တယ်။ ကျွန်မရဲ့ အော်သံကြောင့် ဘုရင့်တပ်တွေဟာ အာရုံပြန့်လွင့်လာတယ်။
ကြာပွတ်နဲ့ အဆက်မပြတ်မရိုက်ခံရတာကြောင့် အဝတ်အစားတွေစုတ်ပြဲလာပြီး မကြာခင်မှာပဲ ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားတယ်။ မိမွေးတိုင်း ကျွန်မအလှကို မြင်ပြီး အာရုံပြန့်သွားတဲ့ ဘုရင့်တပ်သားတွေဟာ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် မသတ်ခံရတော့တယ်။ ကျွန်မကို ကားစင်ကနေခဏဖြုတ်ချပြီး လက်ပြန်ကြိုးတုပ်ကာ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက်ဝိုင်းလိုးကြပါတော့တယ်။ မောင်တော်အရှေ့မှာ အလိုးခံရတာကြောင့် ကျွန်မရှက်လဲရှက်ထန်လဲထန်ဖြစ်နေပါတယ်။ မောင်တော်လဲ အဲ့တာကြောင့် တိုက်ပွဲကိုအာရုံမစိုက်နိုင်ဘဲ အသက်ခံလိုက်ရသည်။
ဝိုင်းလိုးခံရပြီူ လရည်တွေပေပွနေသည့် ကျွန်မကို ကားစင်ပြန်တင်ထားလိုက်သည်။
Comments
Post a Comment