မျက်နှာဖုံးပိုင်ရှင်တို့ရဲ့စာဖတ်ခန်း

 Doctor ည ၉နာရီအချိန် ဒေါ်တာယမုံ ဆေးခန်း ပိတ်နေချိန် လူတယောက်ရောက်လာကာ ဓားဖြင့် ထောက်ထားသည်။    " အော်မယ် မကြံနဲ့ ဗိုက်ပွင့်သွားမယ် သွားအထဲဝင်" စောစောကမှ ပြန်လွှတ်လိုက်သော nurseမ လေးကို ယမုံ ပြန်ရောက်လာလေမလားဟု အားကိုးတကြီး မျှော်ကြည့်မိသေးသည်။ ယောက်ကျား ဖြစ်သူ ခရီးသွားသည့် အချိန်တိုင်း ဆေးခန်းတူတူ ပိတ်ကာ အတူတူ ပြန်နေကြ အခုတော့ သွားစရာ ရှိသောကြောင့် စောစော ပြန်လွှတ်လိုက်ခြင်းကို လွန်စွာနောင်တ ရနေမိသည်။ " ဒေါက်တာ အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်လိုက်" " ရှင် မလုပ်ပါနဲ့ရှင် ကျမကို ချမ်းသာပေးပါ ၊ဟို....ဟိုပိုက်ဆံ .....ဘယ်လောက်ယူမလည်း...ဟင် .......ကျမပေး ....ပေးပါ့မယ်" " တိတ်စမ်း... ပိုက်ဆံလိုချင်လို့ ...လုပ်နေတာမဟုတ် ၊ နင့်လို ချင်လို့ လုပ်တာ၊ အေး... ခုက စပီး ငါ့စကားကို သေခြာနားထောင်၊ မဟုတ်လို့ကတော့ နင့်လည်မျို အပြတ်ပဲ ကြားလား" " ရှင် ဟုတ် ... ဟုတ် ... ကြားပါတယ်" ယမုံသည် ကြောက်ဒူးတွေ တုန်လာကာ ခွေကျသွားသည်။ " အဝတ် တွေ ချွတ်လို့ပြောနေတယ် မကြားဘူးလား ဟမ်" " ဟုတ် ဟုတ် ချွတ်ပါပီ" ယမုံလည်း အဝတ်တွေကို ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ဒီတော့မှ မဒိန်းကောင် ...

 သတိရနေမှာပါ(စ/ဆုံး) ###Crd  ( အနည်းငယ် ပြင်ဆင်သည် ) ” အ … အမေ့ … ကိုမင်းနိုင် … ဖြည်းဖြည်း လုပ်ပါရှင် … အဟင့် ဟင့် ” ဒေါ်စန္ဒာကျော် တယောက် သူမတို့ လင်မယား အိပ်သော ကုတင်ပေါ်တွင် လေးဖက်ထောက်ကာ ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ပေးထားရ၏။ ကော့ထွက် ဝိုင်းစက်နေသော ဖင်သားစိုင် ဖွေးဖွေး ၂ခြမ်းကြား စောက်ပတ်မှာ ဖေါင်းကြွ ထွက်နေ ပြန်သည်။ ဦးမင်းနိုင်မှာ ဒေါ်စန္ဒာကျော်၏ ခါးလေး အား လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် စုံကိုင်ကာ ဆွဲလိုးနေ၏။ ဦးမင်းနိုင် လီးကြီး သူမအဖုတ်ထဲ တိုးဝင်လာတိုင်း စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများက အလိုလျောက် ညှစ်ပေး မိနေပြန်၏။ လင်တော်မောင်၏ ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်း ဖြစ်သူ နိုင်ငံခြားမှ ခဏ ပြန်လာသော ဦးမင်းနိုင်အား လင်ဖြစ်သူ ဦးနေဇော် မသိအောင် အိပ်ခန်းထဲ အလိုးခံနေရသည့် အဖြစ်။ တွေးရင်း ဝမ်းနည်းလာကာ မျက်ရည်များ ဝဲလာစဉ် စောက်ဖုတ်ထဲမှ မာကျော တောင့်တင်းသော လီးကြီး၏ အရသာက ထူးကဲနေပြန်သည်။ လင်ဖြစ်သူ လီးထက် ထွားကြိုင်း တုတ်ခိုင်သော ဦးမင်းနိုင် လီးမှာ တချီထဲနှင့် သူမ ကာမစိတ်အား သိမ်းပိုက်နိုင်ခဲ့၏။ စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး ဖိသွင်း လိုက်တိုင်း စီးစီးပိုင်ပိုင်နှင့် စောက်ခေါင်းထဲ ကျင်စိမ့်ပြီး အိမ်ထောင် သက်တမ်း တလျှောက် တခါမှ မရဘူး...

 မြင့်မြင့်  အပိုင်း 1 မောင်မြင့်ထွန်းအောင် တစ်ယောက် ဤမြို့ကလေးသို့ ရောက်သည်မှာ မကြာသေး... အလုပ်ကိစ္စ တစ်ခုဖြင့် သင်္ကြန်ရက် အနီးပင် အပြင်း ပြောင်းရွှေ့လာခဲ့သည်။   မြို့ထဲတွင် အသိဟူ၍ မောင်မြင့်ကို အိမ်ငှားပေးသော အိမ်ပိုင်ရှင် အပျိုကြီး ညီအစ်မတို့ နှစ်ဦးသာလျှင်ရှိ၏။ အပျိုကြီး မမတို့မှာ မောင်မြင့်မောင်နှင့် ကပ်လျက်အိမ်တွင်ပင် နေထိုင်ကြသည်။  မောင်မြင့်နေထိုင်သော အိမ်မူကာ သူတို့ အမေ ဆုံးပါးချိန်က အမွေရလိုက်သည်ဟု သိရသည်။ နှစ်ယောက်လုံးမှာမူ မပိန်လွန်း မဝလွန်း ခပ်ပြည့်ပြည့်ဖြစ်ပြီး အလွန်ဖော်ရွေတတ်သူများဖြစ်၍ အေးတတ်လွန်းသော မောင်မြင့်နှင့်ပင် ခဏ အတွင်း ခင်မင်ရင်းနှီး သွားကြသည်။  သို့နှင့် မဟာ သင်္ကြန်အခါတော် နေ့သို့ အရောက်...  မောင်မြင့်ရေ.... ရှိလား?  အိမ်ရှေ့က ခေါ်သံကြား၍ မြင့်ထွန်းအာင် အိမ်ရှေ့သို့ ထွက်လာသည်။  အော် အမတို့ပါလား... ရေပက်ခံ ထွက်ကြမလို့လား...  ဟုတ်တယ် မောင်လေးရဲ့...မောင်လေးကော မလည်ဘူးလား...  ကျွန်တော် မြို့လည်း ရောက်တာ မကြာသေးတော့ အသိသိပ်မရှိသေးလို့ မထွက်ဖြစ်တာပါ...  အော် အမတို့နဲ့ လိုက်ခဲ့လေ... မောင်လေးကို မြို့ထဲ လို...

 ချစ်သူ့ကျွန် အပိုင်း 1 ကျနော်ကတော့ ရန်ကုန်...တောင်ဒဂုံမှာနေတဲ့ အသက်27နှစ်အရွယ် ကိုယ်ပိုင်ဖုန်းဆိုင်လေးဖွင့်ထားတဲ့တယောက်ပေါ့...ကျနော့်မှာ မွေးကတည်းကပါတဲ့...BDSMစိတ်ကရှိလာခဲ့တယ်...ကျနော်7တန်းအရွယ်လောက်မှာ ထမိန်ရဲ့ဝတ်ဆင်မှုကိုစစိတ်ဝင်စားခဲ့တယ်...မိန်းမဖြစ်ချင်ခဲ့တယ်...ဒါပေမယ့်...အခြောက်စိတ်မရှိဘဲနဲ့...ထမိနိဝတ်အချိန် မိန်းမတယောက်လို စိတ်အပြည့်ရှိခဲ့တယ်...ကျနော့်မှာသိပ်ချစ်ရတဲ့ ချစ်သူ ပပ ဆိုတဲ့တယောက်ရှိတယ်...သူကကျနော့်အပေါ်အရမ်းချစ်တယ်...ကျနော်တို့တွဲလာတာ...5နှစ်ရှိခဲ့ပြီ...ကျနော့်ရဲ့ စိတ်တချို့ကိုသူမသိခဲ့ဘူး...လွန်ခဲ့တဲ့တလလောက်ကမှသူစသတိထားမိခဲ့တယ်...ကျနော်နဲ့သူ ဟိုတယ်တခုမှာတွေ့ကြဖို့ ပထမဆုံးဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြတယ်...5နှစ်အတွင်း ဟိုတယ်မှာပထမဆုံးတွေ့ဆုံခြင်းပေါ့...သူ့ဖက်ကစပြောဆိုခဲ့တာပါ...ကျနော်တို့ဟိုတယ်ရောက်တော့...သူက စကားသိပ်မပြောတော့...ဘာဖြစ်နေတာလဲလို့မေးကြည့်တော့...နင်ငါကိုဘာလို့ညာတာလဲတဲ့...မောင်လို့အမြဲခေါ်နေတဲ့သူက နင်လို့သုံးနှုန်းလိုက်တော့ကျနော် မှင်သက်သွားခဲ့တယ်... ကျနော်က ဘာဖြစ်လို့လဲမေးတော့...သူကျနော့်ကိုဖုန်းတခုထဲကအကောင့်တကောင့်ကိုပြတယ်...ဟုတ်တယ်...အဲဒါကျနော့်အကောင့်...အကောင့်တုလေး...