မိထွေးကိုကြောက်တယ်

မိထွေးကိုကြောက်တယ် မောင်မောင်တို့ရပ်ကွက်လေဟာတကယ်ကိုတိတ်ဆိတ်တဲ့ရပ်ကွက်လေတစ်ခုပါ…..မောင်မောင်မှာဆယ်တန်း ကျောင်းသားလေးဖြစ်ပြီးအမေမရှိတော့ပါဘူးမောင်မောင်အဖေကလည်းနောက်အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုတော့မောင် မောင်ဘ၀လေးဟာသနားစရာလေးပေါ့….မောင်မောင်ကအဖေဦးမင်းလွင်မိထွေးဒေါ်ခင်ချိုနဲ့အတူတူနေရရှာ တယ်..မိထွေးဖြစ်တဲ့ဒေါ်ခင်ချိုဟာအိမ်တစ်ဆောင်လုံးမှာသြဇာအရှိဆုံပေါ့..ဒေါ်ခင်ချိုကအသက်(၃၀)လောက် သာရှိသေးသည်..ဒါပေမဲ့ဦးမင်းလွင်ကတော့အသက်(၅၀)ကျော်နေပြီဖြစ်သည်..ဒေါ်ခင်ချိုကိုကြောက်တာက လည်းထိုင်ဆိုလျှင်အိပ်နေလောက်အောင်ကြောက်နေပါတော့သည်….ဒေါ်ခင်ချိုမှာငယ်ရွယ်သလိုလှပသော မိန်းကလေးဖြစ်နေတော့ဦးမငး်လွင်ကလည်းကြောက်ချစ်ရိုသေနေပါတော့သည်ဒေါ်ခင်ချို၏နို့ကြီးများဟာဆို လျှင်မောင်မောင်၏ခေါင်းလောက်နီးပါးရှိနေပါတော့သည်…ဒေါ်ခင်ချိုသည်အဝတ်အစားကိုလည်းအတိုအထွာ အဝတ်များပါသည်..ထိုကြောင့်ပင်ဝင်းလက်တောက်ပသောခြေသလုံးလေများသည်တွေ့သူတိုင်းမျက်လုံးများ ၏အကြည့်များသည်ဒေါ်ခင်ချိုဆီမှမခွာနိုင်ဖြစ်နေတော့သည်ဒေါ်ခင်ချိုသည်ဦးမင်းလွင်နဲ့မောင်မောင်ပေါ်တွင် အလွန်ပင်သြဇာညောင်းပါသည်…..ဒေါ်ခင်ချိုဝတ်သည်အဝတ်များကိုမောင်မောင်နဲ့ဦးမင်းလွင်တို့ကအလှည့်ကျ လျှော်ရလေသည်…ဒေါ...

တစ်ချိန်ကသူငယ်ချင်း

Photo Loading...

တစ်ချိန်ကသူငယ်ချင်း။


          ကျွန်တော့နာမည်က မင်းဝိညာဉ်အောင်။ အိမ်နာမည်က ဝိညာဉ်လို့ပဲအတိုကောက်ခေါ်တယ်။ အသက်က ၂၂။ အသားညိုညို နည်းနည်းပိန်တယ်။ အရပ်က ၅ပေ၆လက်မ။ မျက်မှန်နဲ့ စာဂျပိုးရုပ်လေး။ ဘွဲ့ရပြီးပြီ။ ဘွဲ့ရတစ်ယောက်ပေမဲ့ လူဦးရေထူထပ်တဲ့ ရန်ကုန်မြို့ကြီးရဲ့အလယ်မှာ ဝမ်းရေးအတွက်ရှာဖွေစားသောက် ဖို့အလုပ်တစ်ခုတောင်မရဖူးသေး။ လျှောက်ထားတဲ့ အလုပ်တွေကလဲ တစ်ခုမှမခေါ်။ ရထားတာက သင်္ချာ အကောင်းစားဘွဲ့မို့လို့နဲ့တူပါတယ်။ အိမ်ကလဲ တစ်ချိန်လုံးဆူဆဲနေပြီ။ ကျောင်းပြီးတာတောင် အလုပ်တစ်ခုမရှာလို့။ ရှာပါတယ် မရတာပါ။ ဒီလိုနဲ့ တနင်္ဂနွေနေ့ နေ့လယ် ၁၁နာရီ ၃၀ ဝန်းကျင်လောက်မှာ ဖုန်းထဲ နံပါတ်စိမ်း လိုင်းဖုန်းနံပါတ် ၀၁ နဲ့စတဲ့ဖုန်းတစ်လုံးဝင်လာတယ်။

" ဟတ်လို........ "

" ဟတ်လို၊ ဟုတ်ကဲ့။ ကိုမင်းဝိညာဉ်အောင် လာမသိဘူးရှင့်။ "

" ဟုတ်ကဲ့။ ကျွန်တော် ဝိညာဉ်ပါ။ ဘယ်သူလဲမသိဘူးခင်ဗျာ။ "

" အကိုအလုပ်လျှောက်လွှာတင်ထားတဲ့ ---------ကုမ္ပဏီ ကပါ။ အကို့ ကို ရုံးက အင်တာဗျူးခေါ်ခိုင်းလိုက်လို့ ဖုန်းဆက်လိုက်တာပါ။ " စိတ်ထဲ ဘယ်လိုပျော်မှန်းမသိ။ 

" ဟုတ်ကဲ့၊ ဘယ်နေ့လာရမလဲခင်ဗျ။ " ဒီလိုနဲ့ အင်တာဗျူးခေါ်တာကို စိတ်ထဲမှာတွေးရင်းပျော်နေတယ်။ ငါအလုပ်ရတော့မယ်ပေါ့။


           ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော် အလုပ်ရခဲ့ပါတယ်။ အလုပ်နဲ့အိမ် ရန်ကုန်မြို့နဲ့ပြောရ ရင်အရမ်းမဝေးဘူး။ ဘတ်စ် ကား၆မှတ်တိုင်တော့စီးရတယ်။ အလုပ်ကို ပထမဆုံးရောက်တဲ့နေ့ ကျွန်တော်တာဝန်ကျတဲ့ ဌာနကလူတွေအားလုံးနဲ့မိတ်ဆက်ပေးနေချိန်။ လူသစ်တွေအားလုံးနဲ့ဆိုတော့ ရှက်ရှက်နဲ့ နာမည် ခေါ်ခံရတဲ့ လူတွေတစ်ယောက်ချင်းစီကို လိုက်ပြုံးပြနေရင်း။ ဒီကောင်မလေးမြင်ဖူးပါတယ် ရင်းရင်းနီးနီး။ နာမည် မဆုံးသေးတော့ ကျွန်တော့် အတွေးတွေကို ခဏမေ့ပြီး ကျန်လူတွေ ဆက်ပြုံးပြနေတယ်။ ကျွန်တော် ထိုင်ရမဲ့နေရာကို လိုက်ပို့ပေးပြီး ကျွန်တော်လဲ ထိုင်ရင်း ခဏရင်းနီးသွားအောင်နေရာနဲ့ ပတ်ပတ်လည်လိုက်ကြည့်နေမိတယ်။

" ဟိတ်၊ ဝိညာဉ်၊ ငါ့ကိုမှတ်မိလား။ "အနောက်မှ ကျွန်တော်နာ့မည် နဲ့စကားပြောသံတစ်ချို့

" အင်း၊ မြင်တော့မြင်ဖူးတယ်၊ အော်မှတ်မိပြီ။ " တက္ကသိုလ် ပထမနှစ် အတန်းထဲကပဲ။ နာမည်က နှင်းပွင့်ဖြူ။ ဟုတ်တယ်။ ကျွန်တော် သေခြာမှတ်မိတာပေါ့။ အတန်းထဲမှာအချောဆုံးဆိုလဲ ဟုတ်တယ် ကျွန်တော်လဲ ကြိတ်ကြွေခဲ့ဖူးတယ်လေ။ ဒုတိယနှစ်ထိပဲ အခန်းတူလိုက်တယ်။ နောက်ဆုံး၂နှစ်နဲ့ ဒီအလုပ်မရခင်ချိန်ထိ ဘယ်ရောက်နေလဲဆိုတာ ကိုတော့မသိလိုက်။ 

" ငါဒီမှာ အလုပ်လုပ်နေတာကြာပြီ။ နင်ရောဘယ်လိုလုပ်ရောက်လာတာလဲ။ "

ဒီလိုနဲ့ အလုပ်မှာ တက္ကသိုလ်တုန်းက မြင်သာမြင်ဖူး မခင်ဖူးတဲ့ သူငယ်ချင်းတစ်ရောက်လဲရ။ အလုပ်မှာလဲ နှင်းပွင့် အကူအညီ နဲ့ မို့ အဆင်တွေပြေလို့။ ဒီလိုနဲ့ အလုပ်လုပ် လာတာ ၆လလောက်ရှိရော။ နှင်းပွင့်နဲ့လဲ တော်တော် ရင်းနီးမှုတွေ ရနေပြီ။ သူမနဲ့ကျွန်တော် အကြိုက်ခြင်းတူတာက beer သောက်ပြီးစကားပြောရတာ။ ဒီလိုနဲ့ စကားဆက်မိပြီး ဒီအပတ် သောကြာနေ့ည လစာကလဲ ထုတ်ထားတော့ ရုံးပြီရင် ဘားသွားထိုင်ကြမယ် နှစ်ယောက်စလုံးက တက်ကြွနေကြတာ။ ရုံးဆင်ချိန်ရောက်ပြီ။ ပြောထားတဲ့အတိုင်း နှစ်ယောက်တူတူ ဗိုလ်တစ်ထောင် ဆိပ်ကမ်း က ဘားလေးမှာ နေဝင်ခါစ ရောင်နီလေးတွေကြည့်ရင်း လေလေး တစ်ဖြူးဖြူးနဲ့ ဘီယာလေးသောက်ရင်း စကားပြောနေကြတာပေါ့။

              

             နှစ်ယောက်စလုံးက ခင်ခါစရင်းနီးခါစ ဆိုတော့ ကျောင်းတုန်းက အကြောင်းတွေ ခုမှပြန်ပြောဖြစ်တယ်။ ကျောင်းတုန်းက ကြိတ်ကြွေခဲ့ရတာတွေ ဟာသအဖြစ်ပြန်ပြောပြ ရှေးဟောင်းနောက်ဖြစ် တွေပေါ့ဗျာ။ တစ်ယောက်အကြိုက်တစ်ယောက်မသိသေးတော့ မေးချင်တာတွေမေးပေါ့။ နှင်းပွင့် ကနေပြီး။

" ဝိညာဉ်နင်ကရော အခုဘယ်လိုပုံစံမိန်းကလေးတွေကြိုက်လဲ။ "

ကျွန်တော်လဲ ရှက်ရှက်နဲ့ ဖြေချင်တာတွေလျှောက်ဖြေ။ တစ်ဖြေးဖြေး နဲ့သောက်တာကအရှိန်တက်လာတော့ နှင်းပွင့်က မူးပြီး

" နင်မိန်းကလေးတွေနဲ့ ဆက်ဆံ ရင်ဘယ်လိုပုံစံ တွေကြိုက်လဲ။ "

" ငါက မိန်းကလေးတွေ နဲ့ဆက်ဆံရင် လျှာနဲ့အရင် လျက်ပေးရတာ ကြိုက်တယ်။ "

မျက်နှာလေး နီးရဲသွားပြီး။ 

" ဝိညာဉ် နင်အရင်ကရော မိန်းကလေး တစ်ယောက်ကို လျှာနဲ့လျက်ပေးဖူးလား။ "

" အင်း ၊ လျက်ပေးဖူးတာပေါ့၊ ငါ့အရင်ကောင်မလေးကို။ "

" နင်ဘယ်လောက်ထိ ကြိုက်လဲလျှာနဲ့ လျက်ပေးရတာကို။ "

" ငါဘယ်လောက်ကြိုက်လဲ ဆိုတာတော့မပြောပြတက်ဘူး။ ဒါပေမဲ့ ငါလျှာနဲ့ လျက်ပေးနေတုန်း ငါ့ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွားရင်တောင်ငါ အပြစ်ပြောမိမှာမဟုတ်ဘူး။ "

" အဲ့လောက်ထိတောင်လား။ နင့်အရင်ကောင်မလေးရော နင့်ပါးစပ်ထဲပြီးဖူးလား။ "

" နိုး၊ မပြီးဖူးဘူး။ နင်ဘာလို့လျှောက်မေးနေတာလဲ။ "

" ငါ့ကိုရောနင်ပြီးအောင် လျက်ပေးနိုင်မလား နင်မသိချင်ဘူးလား။ "

ကျွန်တော် မျက်ဝန်းများတောက်ပသွားသည်။ တက္ကသိုလ်တုန်းက ကြိတ်ကြွေခဲ့ရတဲ့ ကောင်မလေး က ကျွန်တော်နဲ့ ဒီလောက်နီးစပ်လာခဲ့မယ်လို့ လုံးဝမထင်ဖူးသောကြောင့်။ ကျွန်တော်တို့ ဘားကနေပြီး ငွေရှင်းပြီး။ ဘယ်ကိုသွားကျမလဲ မိုးကလဲမှောင်နေပြီ။ နှင်းပွင့်က သူမကတစ်ယောက်ထဲနေတာ အိမ်ကိုပဲသွားကြမယ် ဆိုတာနဲ့ ကားငှားပြီး သူမအိမ်ကို သွားကြသည်။ အိမ်ပေါ်အရောက် သူမက မူးနေတော့ အခန်းထဲကျွန်တော့်ကို ဆွဲခေါ်သွားပြီး အိပ်ရာပေါ် တွန်းလဲလိုက်သည်။ အော နှင်းပွင့်ဖြူ ရဲ့ မူးနေတဲ့ သူမရဲ့ ဟန်ဆောင်မှုကင်းတဲ့ စရိုက်ကို သိလိုက်ရပြီ။ သူမက ဆွဲဆောင်မှုရှိရှိ။ အသားက ဖြူဖြူ။ အရှည်လွန်း မပုလွန်းတဲ့ မော်ဒယ် ခန္တာကိုယ် ကို ဒေါက်မြင့်လေးပေါ်ကြွကြွရွရွ နဲ့ သွက်လက်နေသူ။ 

" ဝိညာဉ်၊ ငါ့ကိုရော နင်ပြီးအောင်လျက်ပေးနိုင်မလား၊ ကြည့်မယ်။ "

" အင်း။ " သူမ ရုံးဂါဝန်လေး ချွတ်အင်္ကျီချွတ်ပြီး အိပ်ရာပေါ်မှာလှဲ နေတဲ့ ကျွန်တော့် ဒူးရင်း ကနေ လေးဖက်ထောက် ခေါင်းထိကျော်သွားလိုက်တယ်။ အလိုက်သတိ ရှက်နေတဲ့ နှင်းပွင့်ကို ကျွန်တော်ကူညီတဲ့အနေနဲ့ သူမရဲ့ အတွင်းခံ လေးကို ဖွဖွလေးဆွဲချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ နှင်းပွင့်ကလဲ အောက်သို့ငုံ့ကြည့် ပြီး သူမရဲ့ နူးညံ့လှတဲ့ အောင်ကနှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ကျွန်တော့်ပါးစပ် နားကို နွေးနေအောင် ကပ်ပေးလိုက်တော့တယ်။ ပါးစပ်နှစ်ဖက်မှက်သူ့ အလိုလို ဟသွားပြီး ကျွန်တော့်ရဲ့လျှာနဲ့ စလျက်နေတာပေါ့။ အချိန် အနည်းငယ်ကြာတော့ သူမရဲ့ အစိလေးကို ပါ လျှာပေါ် အားအကုန်ထဲ့လျက်ပေးလိုက်တော့

" အာ...... အာ................. " ညင်းသံများ နှင့်အတူ သူမအားမရတော့ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို လက်ဖြင့်ကိုင်ပြီး ပွတ်နေပါတေတာ့ယ်။ အချိန်အတော်ကြာသွားတော့။ သူမနှင်းပွင့် အရှိန်တက်လာသည်။

" လျှာကို အဆုံးထုတ်ထားပေး။ " ကျွန်တော်လဲ နှင်းပွင့်ပြောသလိုထုတ်ထားပေးတာပေါ့။

သူမ ကိုယ်တိုင် ဖြေးညှင်းစွာတက်ခုန်နေသည်။ 

" အား.......အား.................အား...................... " သူမတစ်ကိုယ်လုံး ထိုင်လျက်လေးငြိမ်သက်သွားသည်။ ကျွန်တော်လဲ လျှာနဲ့ ထွက်လာသမျှ အရည်ကို ထိုက်လျက်ပေးနေလိုက်သည်။ နှင်းပွင့်အပေါ်ပိုင်းမှာ အိပ်ရာပေါ်လှဲချလိုက်သော်လဲ ထိုင်နေရာမှမရွေ့ ကျွန်တော်လဲ လျက်ပေးနေရင်းမှ ခေါင်းညောင်းလာတော့ နေရာရွေ့လိုက်ရာ နှင်းပွင့်၏ ဖင်ဝကိုလျှာဖြင့် ရုတ်တရက်လျက်ပေးမိသည်။ ကျွန်တော်လဲ မထူးတော့ ဆိုပြီး ဆက်လျက်နေတာပေါ့။ သူမက 

" ဝိညာဉ်၊ နင်အဲ့တာငါ့ရဲ့ဘယ်နားကိုလျက်နေတာလဲ သိလား။ "

ကျွန်တော်ဘာမှ ပြန်မပြော ဆက်သာလျက်နေသည်။

" ဝိညာဉ်၊ ငါမေးတာကြားလား၊ နင်ဘယ်နားကိုလျက်မိနေတာလဲ သိလား။ ငါ့ဖင်ကိုလျက်မိနေတယ်။ "

" အေလေ။ ငါသိတယ်။ နေလို့ကောင်းလား။ ဘယ်လိုနေလဲ။ "

" အား။ အရမ်းနေလို့ကောင်းတယ်။ ဘယ်လိုလဲမသိဘူး၊ တစ်မျိုးလေး။ "

" နင်ကြိုက်တယ်ဆိုပြီးတာပဲ။ "

              နှင်းပွင့် ရော ကျွန်တော်ရော  ပင်ပန်းပြီးအိပ်ပျော်သွား။ နောက်နေ့ ကျတော့ ကျန်တော်လဲ အိမ်ပြန်လာလိုက်တယ်။ တနင်္လာ နေ့ရုံးရောက်တော့ နှစ်ယောက်လုံး ဘာမှမဖြစ်ထားတဲ့ ပုံနဲ့ ရယ်ရယ်ပြုံးပြုံးပဲ။ အဲ့နေ့ကစပြီး နှင်းပွင့်အိမ်ကို ရုံးဆင်တိုင်လိုက်သွား သူမကို လျှာနဲ့ပြုစု တော့တာပေါ့။ ကြာသပတေးနေ့ ရုံးဆင်း သူမအိပ်ရာပေါ် မှာ ကျွန်တော်က ပက်လက် ကျွန်တော်မျက်နှာကို ကြောပေးထားပြီး နှင်းပွင့်အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးအပြီး ဖင်ဝကို ကျွန်တော်လျှာနဲ့လျက်ပေးနေလိုက်တယ်။ နှင်းပွင့်ရဲ့နောက်ကြောအလှနဲ့ သူမရဲ့ တွန့်တွန့်တက်သွားတာကို မြင်နေရတယ်။

" ခဏနော်။ ဗိုက်အောင့်လာလို့၊ အိမ်သာသွားလိုက်အုံးမယ်။ "

" နှင်းပွင့်၊ နင်အီးပါမလို့လား။ "

" အေး၊ ဟုတ်တယ်။ "

" ငါနင့်ရဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းကို လျှာနဲ့လျက်ပေးတုန်းက ငါ့ပါးစပ်ထဲပြီးလိုက်တယ်။ ခုဖင်ဝလေးကို လျက်ပေးတော့ သူလဲ ငါ့ပါးစပ်ထဲပြီးချင်နေတာနဲ့တူတယ်။ "

" ခဏ၊ ငါနားမလည်လို့။ ငါနင့်ပါးစပ်ထဲပါလို့ရတယ်လို့ပြောနေတာလား။ "

" သေခြာတာပေါ့။ "

နှင်းပွင့်လဲ ခဏစဉ်းစားသွားပြီး သူမ ခုနက အနေအထားအတိုင်း ကျွန်တော့်ပေါ်ပြန်ထိုင်လိုက်တယ်။ ကြောကုန်းကိုကျော်ပြီး သူမနောက်လှည့် ကြည့်လိုက်ပြီး။

" နင်သေခြာတယ်နော်။ ဝိညာဉ်။ "

" သေခြာတာထပ်ပိုတယ်။ နှင်းပွင့်။ ငါ့ပါးစပ်က အဆင်သင့်ပဲ။ "

သူမလဲ ကြောကုန်းမှ နောက်လည့်ကြည့်ရင်း မာကြောသော အရာက ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသည်။ သူမက လှည့်ကြည့်ရင်း

" မြန်မြန်မျိုချနော် ဝိညာဉ်။ ထပ်လာပြီး။ "

သူမလဲ တစ်ခါမှ မလုပ်ဖူးသော အရာများ လုပ်နေရသောကြောင့် အံ့ဩပီတိဖျာပြီး ကျေနပ်နေသည်။ ကျွန်တော်လဲ သူမဖင်ဝကို လျှာဖြင့်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီး။

" ဘယ်လိုနေလဲ နှင်းပွင့်။ ဘယ်လိုခံစားရလဲ။ "

" ပထမ ဆုံးဆိုတော့ ရင်လဲခုန်တယ် ပျော်လဲပျော်တယ်။ လူတစ်ယောက်ပေါ် စိုးမိုးထားသလိုခံစားချက်တွေရတယ်။ "

" နင်အဲ့လို အမြဲခံစားချင်လား။ "

" ဝိညာဒ်နင်က ရောငါ့ကို အမြဲနင့်ပါးစပ်ထဲ အီးပါခွင့်ပေးနိုင်လို့လား။ "

" နင်ကြိုက်တယ်ဆို ငါခွင့်ပြုပေးနိုင်တာပေါ့။ "

သူမက ကျွန်တော်ဖက်လှည့် ကျွန်တော်ကိုယ်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ခေါင်းကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်လိုက်ပြီး

" နင်တစ်ကယ်ပြောတာနော်။ "

             ထိုနေ့ကစပြီး နေ့တိုင်း ရုံးပိတ်ရက်တွေပါ ကျွန်တော် နှင်းပွင့်အိမ်မှာ အမြဲ မရောက်တဲ့ ရက်မရှိ သွားပြီး သူမကို ခွင့်ပြုပေးထား သလို အမြဲ လုပ်ပေးနေတောတာပေါ့။ သူမရဲ့အမူအရာ ကလဲကျွန်တော့် အပေါ်သဖြေးဖြေး ဆိုးလာတယ်။ နှင်းပွင့် က ကျွန်တော် ဘာကြိုက်သက်မှန်းသိသွားတော့။ စတင်ထိန်းချုပ်တော့တာပေါ့။ သူမကိုယ်သူမ ကျွန်တော်ကို ပိုင်သလိုလိုခံစား လာရတော့ တစ်နေ့

" ဝိညာဉ် နင်ငါ့အိမ်မှာ လာပြောင်းနေပါလား။ အချိန်းတိုင်း ငါလိုအပ်တိုင်းရှိနေအောင်။ ငါအမိန့်ပေးသမျှ လုပ်မဲ့ ကျွန်လေးတစ်ကောင်လို ခစား ပါလားငါ့နားမှာ။ "

" နင်ပြောင်းလာ ဆိုတော့လဲ ပြောင်းလာရတာပေါ့။ "

" ဝိညာဉ်၊ ငါ့နင့်ကိုဒီခါနောက်ဆိုး နင်နဲ့ငါ ပြောခွင့်ပေးလိုက်တာပဲ။ ခုချိန်ကစ ပြီး နင်ကငါ့ကျွန်ဆိုတော့ ငါ့ကို သခင်မ လို့ခေါ်ရမယ်၊ ကြားလား။ ချီးစားကျွန်လေး။ "

"ဟုတ်ကဲ့၊ သခင်မ။ " 

" အေး။ " နှင်းပွင့်သူမရွေးခြယ်တဲ့နာမည် အသစ်အပေါ်ကျေနပ်နေပုံရသည်။ "


           ကျွန်တော် နဲ့တက္ကသိုလ် တူတူတက်ခဲ့တဲ့ကောင်မလေး က ကျွန်တော့် ရဲ့သခင်မဖြစ်လာမယ်လို့ ဘယ်လိုတွေးခဲ့ဖူးမှာလဲ။ ရုံးမှာတော့ ဘယ်သူမှမသိသလိုလို နဲ့ နှင်းပွင့်အိမ်ရောက်ရင်တော့ ကျွန်တော် က သခင်မခြေဖဝါး ကနေခစားတော့ တာပဲ။ သူမဒေါက်မြင့်ဖိနပ်လေးတွေ ကိုလျှာနဲ့လျက် ပေးလိုက်။ ခြေဖဝါးတွေကို လျှာနဲ့ဆေးပေးလိုက်။ သခင်မတစ်ယောက်လို ခံစားချက်တွေ အပြည့် ခံစားနေတာပေါ့။ သခင်မ ကိုလျှာနဲ့ ပါးစပ်ထဲပြီးတဲ့အထိ လျက်ပေးနေကျ။ သခင်မအိပ်ရင်လဲ ဖင်ဝတွေ ခြေဖဝါးတွေ ကိုလျက်ပေးနေကျ။ သခင်မ အလိုမကျရင်လဲ ဒေါက်မြင့်ဖိနပ် နဲ့ ပါးကိုရိုက် ဆုံးမတယ်။ ပါဝါအပြည့်နဲ့ သခင်မနှင်းပွင့်ပေါ့ ကျွန်တော့်အတွက်တော့။ ကျွန်တော် ကတော့ သခင်မအတွက် ချီးစားကျွန် တစ်ယောက်လိုသက်မှတ်ခံထားရတာပေါ့။ သခင်မကျွေးမှ ချီးပါပေးမှ စားရတာကို နောက်ပိုင်းက။

               ရုံးမှ အိမ်ပြန်ရောင်လျင် ကျွန်တော်ကို အင်္ကျီများ ချွတ်ခိုင်းပြီး လေးဖက်ထောက်ခိုင်းကာ ခွေးလယ်ပတ်များတက်ပြီး ကြိုးဖြင့်နေရာတစ်ကာ ဆွဲသွားသည်။ ညစာစားပြီး သွေးပူလေ့ကျင့်ခန်းအနေနဲ့ ကျွန်တော့ကို နံရံမှာ ကပ်ခိုင်းပြီး ကြာပွတ်နဲ့ ရိုက်သည်။ ရှိုးရာများ နီရဲ လက်နှစ်ဖက်လုံးညောင်းတော့မှ အိပ်ရာပေါ်တွင် ပါးစပ်ဖြင့် အာသာဖြေခိုင်းသည်။ နောက်ဆုံးမှ ကျွန်တော် ညစာစားရသည်။ သခင်မ အိပ်ရာဝင်ခါနီး အီးပါချင်တော့မှ ဖြစ်သည်။ တစ်ရက် ရုံးအပြန် ကျွန်တော် တို့နှင့် ယောကျာ်းလေး တစ်ယောက်ပါလာ သည်။ နှင်းပွင့်ဖြူ အိမ်သို့ အရောက် သူမသည်။ ကျွန်တော် တို့နှစ်ယောက် ကို အိပ်ခန်းထဲဆွဲခေါ်သွားပြီး အိပ်ရာပေါ်လှဲလိုက် ကာ ကျွန်တော်ကို

" လျှာနဲ့လျက်ပေးစမ်း။ " ကျွန်တော်လဲ လျှာနဲ့လျက်ပေးတာပေါ့။ ပြီးမှ ကျွန်တော်ခေါင်း ကို ခြေထောက်ဖြင့် တွန်းကန်လိုက်ပြီး။

" ကိုလင်းရေ ကျမကို လုပ်ပေးပါတော့။ " 

" ဒါပေမဲ့ သူ......... "

" ရတယ်သူကို ထားထားလိုက်။ ကျမပြီးရင်လုပ်ခိုင်းစရာရှိတယ်။ "

ကျွန်တော့် ရှေ့မှာ သူတို့ နည်းပေါင်းစုံနဲ့ လိုးကျတော့တယ်။ အချိန်တော်တော် ကြာကျွန်တော်လဲ ဒူးထောက်ရပ်လေး ကြည့်နေမိတယ်။ ခဏကြာတော့ 

" အား.......... အား............. အား.................................." 

သခင်မ နှင်းပွင့် ညည်းသံကိုကြားလိုက်ရတယ်။ ကိုလင်းဆိုတဲ့ သူလဲ သူလက်ထဲ သူအပြင်မှာပြီးပြီး အိမ်သာထဲထွက်သွားတယ်။ သခင်မက

" ငါ့အရည်တွေ လာလျက်ပေးစမ်း။ " 

သူမရဲ့ အမိန့်တွေ ကြောင့် ကျွန်တော်လဲ ဘာမှပြောပိုင်ခွင့်မရှိ။ အစကတည်းကလဲ ကျွန်တော် သူ့ကို ပါးစပ်နဲ့ ပဲပြီးအောင် လုပ်ပေးနေကျဆိုတော့။ သခင်မ နှင်းပွင့်ပြောတဲ့အတိုင်း သန့်ရှင်းပေးနေလိုက်တယ်။ ဟိုတစ်ယောက်ကို သခင်မပြန်ခိုင်လိုက်ပြီး အိပ်ရာပေါ်မှာ ဖင်ဝကို ဆက်လျက်ခိုင်းပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကို ညစာကျွေးပြန်တယ်။ ဒီလို နဲ့တက္ကသိုလ်က သူငယ်ချင်း သခင်မလေးကို နေ့တိုင်း ခစားရင်း သခင်မအနားနေထိုင်သွားတော့တယ်။


စိတ်ကူပုံဖော်ရေးသားထားသည်။ comment များ အတိုင်းအများဆုံးသော story ကိုရေးပေးသွားမည်ဖြစ်သောကြောင့် မိမိ ကြိုက်နှစ်သက်သော femdom အမျိုးအစားကို comment ခဲ့ပါ။

Comments

Popular posts from this blog

My Lovely wife,the bitch for black cleaner

ပန်းပျိုမေ