လက်ထောက်မန်နေဂျာ
တရုတ်ဆက်သွယ်ရေးပစ္စည်း ကုမ္ပဏီ တစ်ခုမှာကျွန်တော် အလုပ်စဝင်ခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်အသက်က ၂၂ပါ။ နာမည်က စိုင်းထွန်းလင်း။ ရှမ်းတရုတ်ပါ။ အသားကဖြူဖြူ လူကောင်ကသေးတော့ ကြွက်ဖြူလို့ သိတဲ့လူတွေကခေါ်ကြတယ်။ ကုမ္ပဏီက ခုမှ ဖွင့်ခါစ။ အသိအကိုတစ်ယောက်က ဆက်သွယ်ရေးနဲ့ပတ်သက်တဲ့ ကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်လုပ်လို့ဒီ ကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်လျှောက်ဖြစ်ခဲ့တာ။ ကျွန်တော့်အိမ်နဲ့ အလုပ်က သိပ်မဝေးဘူး ဗျ နှစ်လမ်းကျော် လောက်ဆိုရောက်ပြီ။ ရုံမှာ အလုပ်နဲ့ အတူ ကျွန်တော် စိတ်ဝင်စားတဲ့ မိန်းကလေးတွေရဲ့ခြေထောက်ကို အချိန်ပြည့်ငန်းနေမိတယ်။ ရုံးဆင်းရင် ကျန်ခဲ့တဲ့ မိန်းကလေးဖိနပ်တွေ ကိုခိုးခိုးနမ်းရတာက ကျွန်တော်ရဲ့ တစ်နေ့သာ အပန်းဖြေတဲ့အချိန်လိုပါပဲ။ ရုံးကလူတွေအားလုံးပြန်တဲ့အချိန်ကို စောင့်ပြီးမှ ဆိုတော့ ဘယ်သူမှလဲ သတိထားမိမယ်မထင်ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ ၂နှစ်လောက် ဆက်တိုက်လုပ်လာတာ ကုမ္ပဏီကလဲ အောင်မြင်လာတော့ ကုမ္ပဏီကြီးဖြစ်လာတယ်။ လူသစ်တွေ အများကြီးပဲ။ ရုံခွဲတွေ နေရာအသီးသီးမှာဖွင့်၊ ထွက်သွားတဲ့လူတွေ ကလဲထွက်။ ကျွန်တော်က တော့မထွက်ဖြစ်ဘူး။ အောင်မြင်လာတာနဲ့အမျှ လူတွေကများလာတယ်။ လုပ်ငန်းတွင်ကျယ် လာတာနဲ့အမျှ လူအင်အားတွေ ဖြည့်ရတော့ လုပ်ငန်းအတွေ့အကြုံ များတဲ့လူတွေကို ရာထူး တွေတိုးရင်းတိုးရင်း ကျွန်တော်တောင် မန်နေဂျာရာထူး ရောက်လာတယ်။ ရာထူးနဲ့အတူ တာဝန်တွေကများ။ တစ်ပတ်တစ်ပတ် ရုံးမှာတောင်မရှိရဘူး။
ဒီလိုနဲ့ ရုံးက ကျွန်တော် မရှိတဲ့အချိန် တာဝန်တွေလက်လွဲယူ ပေးဖို့ လက်ထောက်မန်နေဂျာ ခန့်ပေးလိုက်တယ်။ ဒေါက်၊ ဒေါက်၊ ဒေါက်..........။ အခန်းထဲကို HR ကကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ ခပ်သွက်သွက် မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဝင်လာတယ်။ အသက်က ကျွန်တော်နဲ့ သိပ်မကွာလောက်ဘူး။ တရုတ်မလေး တစ်ယောက်။ ဆံပင်က မဲနက်ပြီးတင်နားလောက်ထိရှည်တယ်၊ အသားကဖြူဖြူ၊ အရပ်က ထောက်ဖိနပ်လေးဝတ်ထားတော့မှန်းရ ခက်တယ်။ ခေါင်းအစ ခြေအဆုံး ကြည့်နေစဉ်
" ဒါကကိုထွန်းလင်း အတွက် လက်ထောက်မန်နေဂျာပါ။ နာမည်က အိကေသွယ်အောင်။ ဒီနေ့ကစပြီး ကိုထွန်းလင်း လက်ထောက်မန်နေဂျာ အဖြစ် တာဝန်ထမ်းဆောင်မှာပါ။"
မိတ်ဆက်ပေးပြီးထွက်သွားတယ်။ မန်နေဂျာဆိုတော့ ကိုယ်ပိုင်အခန်းလေးထဲ မှာ လက်ထောက်မန်နေဂျာအတွက် နေရာချပေးပြီး၊ အရင်က ဘယ်မှာ အလုပ်လုပ်ခဲ့တဲ့အကြောင်းကနေစပြီး သူမအကြောင်းတွေကို စပ်စုတော့တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော်က ဘယ်လို တာဝန်တွေကို ထမ်းဆောင်ရတယ်၊ ကျွန်တော် မရှိတဲ့အချိန် ဘာတွေလုပ်ဖို့ သင်ပေး ရင်းသုံးရက်လောက်ကြာတော့ သူမက ရုံးရောက်ရင် ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်ကို မစီးတော့ပဲ ကတီပါဖိနပ်လေးပြောင်းစီးပြီး ရုံးဆင်းရင်ထားခဲ့တာကို သတိစပြုမိတယ်။ သူမခုံမှာ အလုပ်ရှုပ်နေချိန်ဆို ခြေထောက်လေးကို ခိုးခိုးကြည့်ရတာ ကျွန်တော့် တာဝန်လိုဖြစ်နေပြီ။ စိတ်ကူးထဲမှာ သူမခြေထောက်ရဲ့ အရသာကိုလဲ ခံစားကြည့်ချင်နေတယ်လေ။ ဒီလိုနဲ့ တစ်ရက် ရုံးကနေနောက်ဆုံးမှပြန်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။
ညနေငါးနာရီထိုး ရုံးဆင်းတော့ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် အလုပ်ကို လက်စသပ်ပြီး ပြန်သွားတာကို ရုံးခန်းပြူတင်းပေါက်က နေကြည့်နေမိတယ်။
" ကိုထွန်းလင်း ညီမပြန်တော့မယ်။ "
" ဟုတ်ပါပြီ၊ အစ်မကေသွယ်ရေ။ " လို့နှုတ်ဆက်ပြီး သူမလဲပြန်သွားတယ်။ ၁၀ မိနစ်လောက် ကြာတော့ ကျွန်တော် လဲရုံး ခန်းအပြင်ကို ချောင်းကြည့်လိုက်သေးတယ်။ ဘယ်သူမှမရှိတော့ဘူး။ ကျွန်တော် အရမ်းစိတ်ဝင်စားနေတဲ့ ကေသွယ့် ဖိနပ်လေးစီ ပြေးလာလိုက်တယ်။ ဖိနပ်က အသစ်မဟုတ်ဘူးဗျ၊ နည်းနည်းတော့ကြာနေပြီ။ အိမ်နေရင်း ဟိုသွားဒီသွား စီးတဲ့ဖိနပ်ကို ရုံးမှာ သက်သောက်သက်သာ စီးဖို့ယူလာတာဖြစ်မယ်။ ကတီပါ အမဲလေး က အဖြူအရာလေးတွေ အလယ်မှာ အမဲအကွက်အကွက် တွေတွေ့ရတယ်။ စိတ်ကို မထိန်းနိုင်တော့ တာနဲ့ နှာခေါင်းလေးနားကပ်ပြီး အနမ်းဖွဖွလေး ပေးလိုက်တယ်။ ကတီပါအနံ့ နှင့်အတူ ချွေးနံ့ တစ်ချို့နဲ့ ခြောက်သွေ့သောအနံ့တစ်ချို့ကို ရလိုက်တယ်။ အော.......... ကျွန်တော် တစ်ချိန်လုံး စိတ်ဝင်စားနေတဲ့ သူမခြေထောက် အနံ့ကဒီလိုကို။ စဉ်စားရင်း လျှာကို ထုတ်ပြီး လျက်လိုက်တယ်။ အရမ်းမငန်ဘူးဗျ၊ ဆက်တိုက်လျက်လိုက်မိတော့ သဲတစ်ချို့နဲ့ အရည်အမဲတွေ ကိုခံစားမိတယ်။ ဘယ်ဖက် ကတီပါလေးတော့ တစ်နေရမှမကျန်လျက်ပေးပြီး အနမ်းတွေ ဆက်တိုက် ပေးနေမိတယ်။ ဆန္ဒတွေ မပြည့်ဝသေးဘူး ကျန်တစ်ဖက် ကိုလဲ တစ်နေရာမှမကျန် အချိန်အတော်ကြာလျက်ပေးပြီး၊ အရမ်းသန့်နေတာမြင်ရင် ကေသွယ် သတိထားမိမှာ ကြောက်လို့ ဆန္ဒကို ထိန်းလိုက်တယ်။ မပြီးသေး။ ကျွန်တော် ရုံးမှာ သိပ်မရှိတာ ကြာပြီးဖြစ်လို့ ရုံးပြန်ချိန်ကို စောင့်ပြီး မလျက်ရတဲ့ ဖိနပ်တွေကို ပြန်သတိရသွားတယ်။ ဖိနပ်တွေ ကျွန်တော် နဲ့ဝေးနေတော့ ဘယ်လိုပုံစံ ဖြစ်နေမလဲဆိုတာ စိတ်ဝင်စားပြီး တစ်ဖက်ကလဲ ကေသွယ်ရိပ်မိမှာဆိုးသော ကြောင့် ထိန်းလိုက်ရတဲ့ဆန္ဒကို ဖြည့်စီးချင်နေတယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ admin ဌာနကို အပြေးလေး သွားလိုက်တယ်။ admin ဌာနက ကျွန်တော် ကြိုက်တဲ့ တိုင်းရင်းသူ အရပ်က ၅ပေ၈၊ ၉ လောက်ရှိမယ်။ အသားကဖြူတယ်ပြောရမယ်။ ကေသွယ်လို တရုတ်လိုဖြူတာမဟုတ်ဘူး။ သက်ထက်ဦးတဲ့ နာမည်က။ ဆွဲဆောင်မှုကောင်းတဲ့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် မျက်ခုံးမွေးကလဲကောင်းတယ် တိုင်းရင်းသူဆိုတော့။ ဆံပင်က ဂုတ်ခွဲကို ရင်ပေါ်လောက်ထိရှည်တယ်။ သူမလဲ ကတီပါဖိနပ်ကို သူထိုင်တဲ့ခုံအောက်မှာ ချွတ်ထားခဲ့တယ် ရုံးမှာပဲ စီးဖို့။ သက်ထက်ရဲ့ ကတိပါဖိနပ်အပြာရောင်လေး ကို ကျန်ရှိနေတဲ့ ကျွန်တော့် ဆန္ဒတွေဖြည့်စီး ဖို့ စတင်လိုက်တော့တယ်။ မတွေတာကြာတဲ့ သမီးကို အဖေ ကပြေးနမ်းလိုက်သလိုပဲ လွမ်းဆွတ်မှု တွေကို ပျောက်စေခဲ့တပေါ့။ ၆နာရီကျော်လောက် ရုံးကထွက်ခဲ့ပြီး ဂိတ်ဝက ဦးလေးကို နှုတ်ဆက်အိမ်ပြန်ခဲ့။
ဒီလိုနဲ့ ရုံးမှာ ရှိနေတဲ့ရက်တွေဆို ကျွန်တော် မှတ်ထားတဲ့ ဖိနပ်ပိုင်ရှင်လေးတွေကို ရုံးဆင်းတိုင်းစောင့်စောင့် ပြီး လျက်ပေးလိုက် ဆေးပေးလိုက်နဲ့ ဖြတ်သန်းလာတာ။ ၆လကျော်ခဲ့ ပြီ။ တစ်ရက်ကျတော့ ရုံးဆင်းချိန်ကို ရောက်တော့ အားလုံးပြန်သွာတဲ့းအချိန်ကို စောင့်ပြီး ကျွန်တော့် ရဲ့ လက်ထောက်မန်နေဂျာဖြစ်တဲ့ ကေသွယ် ရဲ့ရုံးစားပွဲခုံ အောက်နားကို သွားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် မျက်လုံးလေး လင်းသွားတယ်။ အကြောင်းက သူမရဲ့ ကတီပါဖိနပ်ကို မတွေ့ရပဲ သူမရဲ့ ၃လက်မလောက်ရှိတဲ့ ဒေါက်ဖိနပ်အမဲလေး အောက်က အနီရောင် ဖိနပ်ခုံလေးကိုတွေမိလို့ပါ။ သူမမှားစီး သွားပြီး။ ကျွန်တော့် အတွက်တော့ ကံထူးတဲ့နေပဲ လို့ယူဆပြီး sexy ကျတဲ့ သူမရဲ့ဒေါက်ဖိနပ်လေးကို နှာခေါင်းနဲ့ အရင် မွေးစမ်းလိုက်တယ်။ အိုး ထင်ထားတာထပ်တောင် အနံ့လေး ကပြည့်စုံနေတယ်လေ။ ဒေါက်ဖိနပ်လေးကို အောက်ကနေနှာခေါင်းနားရောက်တဲ့အထိ ပင့်ကိုင်လိုက်ပြီး နှာခေါင်းကို မြုပ် အဆုတ်ထဲလေ လက်မခံနိုင်တော့တဲ့ အထိ ရှူရှိုက်လိုက်၃၊ ၄ ကြိမ်လောက်လုပ်ပြီး လျှာကိုထုတ် သူမခြေဖနောက် အောက်နေရာနားကို လျက်နေရင်း
" ဟင်၊ နင်၊ နင်ဒါဘာလုပ်နေတာလဲ။ " သူမအံ့ဩစွာဖြင့်။ ကျွန်တော်လဲ လက်ပူးလက်ကျပ် ဘာမှမပြောနိုင်။ သူမဖိနပ်ပြန်လာလဲ တာဖြစ်မယ်။ သူမခဏစဉ်းစားနေပုံ။ ကိုထွန်းလင်း ကျွန်မကို အဲ့ဖိနပ်ပေး။ ကျွန်တော့် လက်ထဲကဒေါက်ဖိနပ်လေးကို လှမ်းပေးလိုက်တယ်။ ညာဖက်ခြေထောက်လေးကို ကတီပါက ချွတ်ပြီး ကျွန်တော် ကိုင်ထားတဲ့ ဒေါက်ဖိနပ်လေးကို ဝတ်လိုက်တယ်။
" နောက်တစ်ဖက်ကော။ " ကျွန်တော်လဲ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ။ ရှက်ရှက်နဲ့ ကေသွယ်ခိုင်းသမျှ လိုက်လုပ်နေမိတယ်။ သူမကနေပြီး။
" ရှင်က ကျမ မန်နေဂျာပါ၊ ဒါပေမဲ့ ခုချိန်ကစပြီး ကျမရဲ့ ဖိနပ်ကို ဆေးပေးတဲ့ လူဖြစ်သွားပြီး။ ရုံဆင်းတိုင်း ကျမဖိနပ်တွေကိုပြောင်အောင်ဆေးပေးရမယ်။ ကျမခိုင်းတဲ့အတိုင်းမလုပ် ရင်တစ်ရုံးလုံးကလူ တွေကို ရှင်ဘာလုပ်ခဲ့လဲဆိုတာ အကုန်ပြောပြလိုက်မယ်။ ကြားလား။ "
" ဟုတ်အစ်မ ကေသွယ်။ " ကျွန်တော့်မှာ ရွေးချယ်စရာမရှိတော့။ အရှက်ကို ဒေါသနဲ့ ကာလို့ရတော့မယ်မထင်။
" ခုတော့ပြန်လိုက်အုံးမယ်၊ ငါ့ကတီပါဖိနပ်တွေ ရောလျှာနဲ့ လျက်ထားလိုက်အုံး။ မနက်ဖြန်ရုံးရောက်မှ တွေ့မယ်။ " လို့ပြောပြီး အချိပြုံးလေးပြုံးပြီး ဒေါက်မြင့် ဖိနပ်နဲ့ ကြွကြွရွရွ ထွက်သွားတော့တယ်။ သူမကေသွယ်ရဲ့ လမ်းလျှောက်အမူအရာလေးကို ကြည့်ပြီး မျက်လုံးများကတော့ ဒေါက်ဖိနပ်ကို မခွာနိုင်သေး။ ငါတော့ မနက်ဖြန်သေပြီ။ မသေခင်လေးဆိုပြီး သူမကျွန်တော့်ရှော့မှာ ချွတ်ထားခဲ့တဲ့ ကတီပါ အနက်ရောင်လေးပေါ်ကို မျက်နှာစိုက်ချလိာက်ပြီး မထူးဇာတ်ခင်လိုက်တယ်။
မနက်ရုံးချိန်ကိုးနာရီထိုးတော့ ကျွန်တော်က ကြောက်ကြောက်နဲ့ ကျွန်တော့်ခုံမှာထိုင် computer ထဲကဟိုကြည့်ဒီကြည့်ပေါ့။ တံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူ၊ ဒေါက်ဒေါက်၊ ဒေါက်ဒေါက်။ ရုံကြည်ချက်အပြည့်ရှိသောခြေသံတစ်ခု ။ ကျွန်တော့် ရုံးစားပွဲခုံ ရှေ့ ရပ်သွားသံကြားတော့ ဘယ်သူလဲ လှမ်းကြည့်လိုတာ သူမ။ ရှပ်အင်္ကျီပန်းရောင်လက်တိုလေးနဲ့ အနောက်တိုင်းစတိုင်ပန်ဘောက်ဘီ အနက်ရောင်ခြေမျက်စိပေါ်လောက်နဲ့ မနေ့ကပြန်လာလဲဝတ်တဲ့ ဒေါက်ဖိနပ်အနက်ရောင် စီးပြီး လက်တစ်ဖက်ကို ခါးမှာထောက်ထားတယ်။ ကျွန်တော့် မျက်လုံးတည့်တည့်ကို ကြည့်ပြီး
" မနေ့ကပြောထားတာမှတ်မိလား၊ ငါရဲ့ဖိနပ်ကိုခိုးခိုး လျက်နေတဲ့အကောင်။"
" ဟုတ်မှတ်မိပါတယ်။ အစ်မကေသွယ်။ "အစကတည်းက အလုပ်မှာမလို့တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အကို၊ အစ်မ တပ်ခေါ်ရာကအကျင့်ပါနေပြီးထားဆိုတော့ သူမက
" အေ။ ကောင်းပြီး၊ ငါခိုင်းထားတဲ့ အတိုင်းလုပ်ထားလား အရင်ကြည့်မယ်။ ငါ့ပြောစကားနားမထောင်ရင်ဘာဖြစ်မလဲ မှတ်မိတယ်နော်။"
ကေသွယ် သူမရုံးစားပွဲနားသွားပြီး သူမပိုက်ဆံအိပ်ကို ခုံပေါ်မှာချ၊ ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်လိုက်ပြီး ကတီပါဖိနပ်ကို ကြည့်လိုက်တယ်။
" မဆိုးပါဘူး။ ငါ့ဖိနပ်တွေ မလျှော်လဲ ဘာလို့ ဂျီတွေပြောင်ပြောင်သွားလဲ ခုမှ သိတော့တယ်။ ငါ့ဖိနပ်ပြီးရင် ဒီရုံးမှာ တစ်ခြားလူ ဖိနပ်တွေရောက် လျက်ဖူးလား။"
" ဟုတ်လျက်ဖူးပါတယ်။ "
" အော် နင်က ငါတို့ပြန်ပြန် သွားရင် ဖိနပ်တွေကို လိုက်လျက်နေကျ ကျွန်လိုကောင်ပဲ။ ရုံးမှာ ကျန်ခဲ့တဲ့ဖိနပ်အားလုံး ကိုလျက်တာလား။"
" မဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်တော် သဘောကျတဲ့ မိန်းကလေးတစ်ချို့ရဲ့ဖိနပ်တွေပဲလျက်ဖူးတာပါ။"
" အေ။ အဲ့ဒါတွေမေ့လိုက်တော့၊ ဒီနေ့က စပြီး နင့်ကို ငါ့ဖိနပ်ပဲ လျက်ခိုင်းမယ်။ ငါကြိုက်တဲ့အချိန်နင့်ကို ခိုင်းမယ်။ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပါစေ။ ငါ့ရဲ့ခြေထောက်အောက်ကကြေးကျွန်တစ်ယောက်လို နင့်ကိုသတ်မှတ် လိုက်ပြီ။ ငါ့ကို လူတွေနောက်မှာ သခင်မလို့ပဲခေါ်။ ကြားလား။"
" ဟုတ်ကဲ့ ပါသခင်မ ကေသွယ်။
" အခန်းတံခါးသွားပိတ်လိုက်၊ ငါ့ဒေါက်ဖိနပ်က မဆေးတာကြာတော့ ချွေးတွေနဲ့ လူးနေတာ။ ငါ့ဒေါက်ဖိနပ် အထဲကို မနေ့ကလို ပြန်လျက်ပြစမ်း။" ပါဝါ ဩဇာ အပြည့်နဲ့ တရုတ်မ ချောချော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကပြောစရာမရှိ၊ ကျွန်တော်လဲ သူမ ဒီလိုလုပ်လိမ့်မယ်လို့တစ်ခါးမှ မတွေးဖူးဘူး၊ စိတ်ကူပဲယဉ်ဖူးတယ်လေ။ ဆွဲဆောင်မှု အရမ်းကောင်းတဲ့ သူမခြေထောက် ကိုချိတ်ပြီး ကျွန်တော့်ကို စောင့်နေတယ်။ တံခါးပိတ်ပြီးသွား တော့ သခင်မကေသွယ်နားသွားလိုက်ရာ သခင်မက သူမချိတ်ထားတဲ့ ညာဖက်ခြေထောက်ပေါ်က ဒေါက်ဖိနပ်လေးကို လက်ညိုးညွန်ပြလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လဲ ရှောင်ပြေးလို့ကလဲမရတော့။ သေခြာတာတစ်ခုရှိသေးတယ်။ အဲ့ဒါက ကျွန်တော် ဒီခံစားချက်ကို ကြိုက်တယ်ဗျ။ စက္ကန့်တိုင်းကိုပေါ့။ ကြိတ်ပြီးကြည်နူးမိတာအသေအခြာပဲ။ သူမထိုင်ခုံရှေ့မှာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူမညာဖက်ခြေထောက်က ဒေါက်ဖိနပ်အမဲ ခြေနင်းခုံ အနီလေးနားကလေ လက်ကိုင်ချွတ်လိုက်ပြီး နှာခေါင်းနားစကပ်လိုက်တယ်။ မျက်လုံးကတော့ သူမကို မော့ကြည့်နေမိတာပေါ့။ ကျွန်တော် အဆုတ်ထဲလေကို စတင်ရှူသွင်းလိုက်တယ်။ သူမခုံပေါ်ကနေ စိတ်ဝင်တစ်စား ကျွန်တော့် လုပ်ပုံကိုင်ပုံတွေကို အံ့ဩကျေနပ်စွာ လက်ပိုက်ကြည့်နေရင်း သူမအားမရ တာနဲ့ ချိတ်ထားတဲ့ခြေထောက်ကို မဖြုတ်ပဲ သူမရဲ့ စုံလည်ထိုက်ခုံကိုအနည်းငယ်မျှစောင်းပြီး ညာဖက်ခြေထောက်နဲ့ပဲ ဒေါက်ဖိနပ်ကို ကျွန်တော့်နှာခေါင်းနဲ့ကပ်နေအောင်တွန်းလိုက်တယ်။
" ကြိုက်လားငါ့ခြေထောက်နံ့ကို၊ နင်ခိုးခိုး ရှူနေကြလေ၊ ခုတော့ ငါ့ရှေ့မှာ ရှူခွင့်ရတာ ဘယ်လောက်ကံကောင်းလဲ။ "
" ဟုတ်ကြိုက်ပါတယ်၊ သခင်မ။"
" လျှာနဲ့လျက်စမ်း။ ဖိနပ်အတွင်းပိုင်းကို။" ခြေထောက်ဖြင့် ဖိနပ်ကို ပို၍တွန်းလိုက်သည်။ စကားပြောခွင့် မပေး။ ကျွန်တော်လဲ မနေ့ညက လန့်ပြီးပျောက်သွားတဲ့ဒေါက်ဖိနပ်လေးရဲ့အရသာကို ပြန်လည်ခံစားခွင့်ရလိုက်တာနဲ့ ထပ်၍ဟန်မဆောင်နိုင်တော့ပဲ အငန်းမရ လျက်နေလိုက်တယ်။ သူမက တွန်းထားတဲ့ခြေထောက်ကို ဖြေလျော့လိုက်ပြီး သူမခြေထောက်ကို ကျွန်တော့် ပါးစပ်နား တစ်ဖြေးဖြေး ကပ်လာ၊ ကျွန်တော် ဒေါက်ဖိနပ်အတွင်းပိုင်းကို သက်နိုင်သလောက် ပြောင်အောက်လျက်ပြီးပြီး ဖြစ်သောကြောင့် သူမခြေထောက်ဖက်သို့ ပါးစပ်ကို ဟ ပေးနေစဉ်
" ငါ့ခြေထောက်က ချွေးတွေ ခြေဆီတွေနဲ့ နည်းနည်းချွဲနေတယ်။ လျှာနဲ့လျက်ပေးစမ်း။ ငါမသိအောင် ငါ့ဖိနပ်က ဂျီးတွေဘယ်လိုပြောင်အောင်လျက်ခဲ့လဲ အဲ့လိုလျက်ပေး။ " ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် သခင်မရဲ့ ခြေမကစပြီး လျှာပေါ် ခြေထောက်တစ်ဝက်လောက် နေရာယူသွားတာကို ငန်ကျိကျိ အရာသာနဲ့အတူ ချွေးနံ့တစ်ချို့ကို ခံစားမိတယ်။ အော.............။ ငါ့ထပ်ရာထူးနိမ့်တဲ့ လက်ထောက်မလေးပေါ် ငါဒီလိုခစားနေရပါလား။ ဘာပဲပြောပြော သခင်မက ဆွဲဆောင်မှုလွန်ကဲတဲ့ ခန္ဒာကိုယ် လေးနဲ့၊ အသားဖြူဖြူ ခြေထောက်သွယ်သွယ်လေးပေါ် မှာ ခြေသည်းအရှည်ကို အရောင်မျိုးဆုံဆိုးနေကျ။ ဒေါက်ဖိနပ်လေးဝတ်ထားတဲ့အချိန်ဆို ကျွန်တော့် အတွေးကမ္ဘာထဲက သခင်မတစ်ယောက်နဲ့တစ်ပုံစံ ထဲပါပဲ။ အခုက စိတ်ကူးယဉ် နေတာမဟုတ်။ လက်တွေ့ကို သခင်မတစ်ယောက်ပိုင်ဆိုင်ထားတာ ခံဖူးပြီ။ ကျွန်တော့် ဆန္ဒတွေလဲ ပြည့်ဝနေတာကြောင့် ကျေနပ်စွာ သခင်မအလိုကျ ဖြည့်စီးပေးနေလိုက်တယ်။ ခြေထောက်ကို တစ်နေရာမှမကျန် ငန်ကျိကျိအရာသာ မရတော့တဲ့အထိ ပြောင်နေအောင် လျက်ပေးလိုက်တယ်။
" ငါ့ဒေါက်ဖိနပ်ပြန်ဝတ်ပေး၊ ပြီးရင် ဒေါက်ဖိနပ်အပြင်ပိုင်းကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးစမ်း။ ပြောင်လက်နေအောင်။" သခင်မရဲ့ ဒေါက်ဖိနပ်ကို ပြန်ကောက်ဝတ်ပေးပြီး ဒေါက်ဖိနပ်ထိပ်လေးကို အနမ်းစပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သခင်မ ကေသွယ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်း ဒေါက်ဖိနပ် ပတ်ပတ်လည်ကို လျက် ပြီးတော့ ဒေါက်ဖိနပ် အနောက် ဒေါက်တိုင်ကို လျက်ပေး စုပ်ပေး။ သခင်မညာဖက်ခြေထောက်ညောင်းတော့ ဘယ်ဖက်ပြောင်းချိတ်လိုက်တယ်။ ဘယ်ဖက် ကိုလဲ ထိုကဲ့သို့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီး။ ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့ သခင်မက ကတီပါဖိနပ် စီးပြီးထွက်သွားတယ်။ ကျွန်တော့ကို တော့ အခန်းထဲမှာပဲစောင့်နေခိုင်းတယ်။
နာရီဝက်လောက်ကြာတော့ အခန်းထဲသို့ သခင်မကေသွယ်ပြန်ရောက်လာတယ်။ မန်နေဂျာမအားလို့ အခန်းထဲမှာ အလုပ်ရှုပ်နေကြောင်း ပြောခဲ့တယ် ဘယ်သူမှ မဝင်လာအောင်။ သေခြာအောင်လို့သခင်မက တံခါးကို lock ပါချထားလိုက်တယ်။ ပြီးနောက် ကျွန်တော့် မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး
" ဗိုက်စာနေပြီလား ဒီမှာ ထမင်းကြော် တဲ့မန်နေဂျာအတွက် ဆိုတော့ ယူလာပေး လိုက်တာ။ ဒီတိုင်းစားရမယ်တော့မထင်နဲ့။ ငါ့စားပွဲခုံ ရှေ့မှာ ဒူးထောက်လိုက်။" ပြောပြောဆိုဆိုနှင့် သခင်မက ထို ထမင်းကြော် ပန်းကန်ကို သခင်မ၏ စားပွဲခုံအောက် အထဲအရမ်းမရောက်တဲ့ အနေအထားမှာ ထားလိုက်ပြီး သခင်မက သူမထိုင်ခုံပေါ်ပြန်သွားထိုင်လိုက်တယ်။
" ခေါင်းကိုငုံ့ပြီး ငါကျွေးတာကိုပဲစား။ သဘောက ငါ့ခြေထောက်နားကပ်နေတဲ့ ထမင်းကိုပဲစား။ ကြားလား။" သခင်မက ဒေါက်ဖိနပ်ကို အရင်ပြန်လဲလိုက်ပြီး ထမင်းကြော်ထဲ ထိုးနှစ်လိုက်သည်။ အားအရမ်းမပြင်း သောကြောင့် ထမက်းလုံးအနည်းငယ်သာ ပါလာသည်။ နှုတ်ခမ်းဖြင့် လိုက်သွပ်နေသော်လဲ ထမင်းလုံးများ အောက်ပြန်ကျသွားသောကြောင့် ပါးစပ်ထဲတွင် ထမင်းလုံးအနည်းငယ် သာရောက်သည်။ သခင်မက ခုံအောက်ကိုငုံ့ ပြီး ကြည့်လိုက်တော့။
" နေအုံးထမင်းလုံးကသိပ်မပါလားဘူးထင်တယ်။ " သခင်မ ဒီတစ်ခါအားနဲ့ နင်းလိုက်တယ်။ ထမင်းလုံးတွေက ဒေါက်ဖိနပ်ခြေရင်းမှာ ဖုန်တွေနဲ့အတူ ကပ်နေတော့တာပေါ့။
" စားစမ်း။ ဒီနေ့ကစ နင့်ထမင်းပန်းကန် က ငါ့ဒေါက်ဖိနပ်ပဲ။ မှတ်ထားလိုက်တော့ အဲ့ဒါကို။ " ကျွန်တော် လဲကျွန်တော့်ရဲ့ လက်ထောက်မန်နေဂျာ သခင်မလေး ကေသွယ် ရဲ့ခြေရင်းဒေါက်ဖိနပ်အောက်မှာ ထမင်းကြော် စားနေရင်း ၃၊ ၄လုပ်လောက်ထပ်စားပြီးတော့ သခင်မကဒေါက်ဖိနပ်ကို ထမင်းကြော်ပေါ် ချွတ်လိုက်တယ်။ ကတီပါဖိနပ် ပြောင်းစီးလိုက်ပြီး
" ငါ့နောက်လိုက်ခဲ့စမ်း။" ကျွန်တော်နှင့် သခင်မနှစ်ယောက်သာ သုံးတဲ့ အခန်းထဲရှိအိမ်သာ ဖက်ကို ဦးတည်လိုက်သည်။ မန်နေဂျာအခန်းထဲတွင် ကိုယ်ပိုင်အိမ်သာပါရှိနေခြင်းကြောင့် ကျွန်တော်လဲ သခင်မနောက်မှ ဒူးလေးထောက်ပြီးလိုက်သွားသည်။
" ငါဒီနေ့ ကြက်သားအာလူး ဆီပြန်နဲ့စားထားတာ။ နင်ထမင်းကြော်စား နေရတာပျင်းနေတယ် ထင်တယ်။ အဲ့ဒါနင့်ကို ထမင်းကြော်မကျွေးတော့ဘူး။ ကြက်သားအာလူး ပြောင်းကျွေးမလို့။ ဟ၊ ဟ။ " နှာခေါင်းထဲမှ ညစ်ရယ်လှောင်ပြောင်သော အသံဖြင့်။ သခင်မဗိုလ်ထိုင်ထဲ အီးအရင်ပါလိုက်တယ်။ ပြီးနောက် ဗိုလ်ထိုင်ရှေ့တွင်ကျွန်တော့်ကို ထိုင်ခိုင်းပြီး သခင်မက ကျွန်တော့်ကို နောက်ကြောပေး ရပ်လိုက်တယ်။ သူမညာဖက် ပခုံးကို ကျော်၍ ကွန်တော့်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး
" ကြက်သားအားလူး မြည်းကြည့်စမ်း။ နင်ကြိုက်တယ်မလားင့ါဖင်ထဲကထွက်လာတာ တွေကို။"
" ဟုတ်၊ ကြိုက်ပါတယ် သခင်မ။"
" နင့်ကိုအလကားကျွေးတဲ့ သခင်ကို ဘာပြောရမလဲ။"
" ကျေးဇူးတင်ပါတယ် သခင်မကေသွယ်။"
" အေ။ ကျွန်ကောင်။ စ လျက်လို့ရပြီငါ့ဖင်ကို။"
သခင်က ကေသွယ် ခွင့်ပေးလိုက်သည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် ကျွန်တော်ကလဲ လျှာဖြင့်စလျက်လိုက်တယ် သခင်မဖင်ဝကို။ သခင်မကလဲ ကျွန်တော့်လို ဘာခိုင်းခိုင်း ကျေနပ်နေတာကိုမြင်တော့ သူမပိုအတင့်ရဲလာတော့တာပေါ့။ ဖင်ဝမှာ ဘာမှမကျန်သန့်နေအောင်လျက်ပေးလိုက်တော့ သခင်မ ကအပြင်ပြန်ထွက်သွားပြီး ထမင်းကြော်ကို သခင်မအီးပါထားတဲ ဗိုလ်ထိုက်ထဲ တွန်ထည့်လိုက်တယ်။
" ကယ် အဝစားပြီးမှ ထွက်ခဲ့တော့။ ငါတံခါး lock ပြန်ဖွင့်ထားလိုက်မယ်။ အိမ်သာတံခါးငါထွက်ပြီးရင် lock ချထားလိုက်။ ဗိုက်ဝတော့မှထွက်လာခဲ့။ ပြီးရင်ငါလုပ်ရမဲ့ အလုပ်တွေလဲ လာကူလုပ်ပေး။" ကျွန်တော်လဲ သခင်မ ကေသွယ်ထွက်သွားပြီးတော့မှ သခင်မကျွေးထားတဲ့ အရာတွေဗိုက်ဝတဲ့ထိ စားပြီး။ နောက်နေ့တွေတိုင်း သခင်မ ကျွေးမှစားခိုင်းသလိုလုပ် ဘဝနဲ့ နေတိုင်း လူမသိ သူမသိ ခစားရင်း...........
ဒီကြားထဲ story မရေးတင်နိုင်တာ စိတ်မကောင်းပါဘူး။ အဆင်ပြေတာနဲ့ရေးတင်ပေးပါ့မယ်။ အားပေးသူတွေကိုလဲ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ထုံးစံအတိုင်း comment မှာ တောင်ဆိုမှု အများဆုံးဖြစ်တဲ့ fetish တွေကို ဦးစားပေးရေးပေးသွားမှာမလို့။
ကိုယ်ကြိုက်တဲ့ ဖတ်ချင်တဲ့ story တွေကို comment ပေးသွားဖို့မမေ့ပါနဲ့ဗျာ။
Comments
Post a Comment