သခင်မ သို့မဟုတ် မိန်းမ
ကျွန်တော် ကအိမ်ထောင်နဲ့ပါ။ အရပ်က ၅ပေ၈လက်မ။ အသားနည်းနည်းဖြူပါတယ်။ မြန်မာလူမျိုးပါ။ ကျွန့်တော့်မိန်းမက အရပ်၅ပေ၇လက်မ။ အသား နည်းနည်းညိုပေမဲ့ ဖြူပါတယ်။ မြန်မာလူမျိုးပဲ။ ကျွန်တော် တို့တွဲသွားရင် သူ့ကိုပိုမြင်လွယ်တယ်ဗျ။ အရပ်ကလဲရှည်။ ခန္တာကိုယ် အချိုးအစားကလဲ ပြည့်ပြည့်လေးနဲ့ ဆွဲဆောင်မှုလွန်ကဲတဲ့ ပုံစံဆိုတော့။ အပြင်သွားရင်သူမကို ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်မစီးဖို့ ပြောပေမဲ့ မရဘူး၊ ဒေါက်ဖိနပ်စီး လိုက်ရင် ကျွန်တော့်ထပ်အရပ်ရှည်သွားတယ် ။ သူမကို မြင်သူတိုင်း စွဲလမ်းနိုင်၊ ဖမ်းစားနိုင်တာ သူမရဲ့ ခြေထောက်လှလှလေးတွေအောက်မှာ ဝတ်ထားတဲ့ ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်ကြောင့် ဆိုတော့ သူမဒေါက်ဖိနပ်မစီးနဲ့လို့ပြောတာကို လက်မခံဘူးလေ။ ဒေါကိဖိနပ်စီးထားရင် သူမက ပိုယုံကြည့်မှုရှိတယ်။ ပိုပြီးရင့်ကျက်တယ်လို့ခံစားရလိုတဲ့။ ကျွန်တော် တို့တစ်ယောက်အကြောင်းတစ်ယောက်မသိပဲ မိဘနှစ်ဖက်သဘောတူလို့ယူလိုက် ကျတာ။ ကျွန်တော်ပဲ ကံကောင်းတယ်ပြောရမယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ မိဘတွေ ကိုကျေးဇူးတင်နေမိတယ်။
လင်မယား တွေဆိုတော့ လိင်ကိစ္စတော့ ရှိတာပေါ့ဗျာ။ တစ်ပတ်မှာ ၂ခါ၊ ၃ခါပေါ့။ ကျွန်တော် သူမကို ပြီးမြောက်အောင် မစွမ်းဆောင်နိုင်ရင် ကျွန်တော့်ကို ဆူတယ်ဗျ။ တစ်ကိုယ်ကောင်းစံတဲ့ဝက်ဆိုပြီး။ ပြီးတော့ သူမရဲ့ဟာကို သူမပြီးတဲ့အထိ လျှာနဲ့လျက်ခိုင်းတယ်။ ကျွန်တော်ကလဲ အဲ့လိုလုပ်ခိုင်းရင်ပိုကြိုက်တယ်။ မအိပ်မခြင်းလျှာနဲ့ထိုက်လျက်နေတော့တာ။ သူမပြီးသွားလို့မောပြီး ဟိုဖက်လှည့်အိပ်သွားရင် သူမဖင်ကို ဆက်လျက်နေတက်တယ် ကျွန်တော်က။ တစ်ခါက သူမအိပ်ချင်လာလို့
" ဝက်ကောင်ရေ၊ ငါ့ဖင်လျက်နေတာတော်တော့၊ ငါအိပ်ချင်လာပြီ။"
အဲ့လိုပြောတော့မှပဲ လျက်နေတာ ကိုကျွန်တော် နားလိုက်တာ။
တစ်ရက် ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ရှမ်းပြည်ဖက် ခရီးသွားဖြစ်ကျတယ်။ မိုးတွင်းကြီး။ သွားခါနီးရက် နီးမှ လက်မှတ်ဝယ်တော့ နောက်ဆုံးတန်းပဲရတယ်။ နောက်ဆုံးတန်းရဲ့ ညာဖက်မှာ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်။ အနောက်မှာက လူမရှိဘူး။ မိုးတွင်းဆိုတော့ ကတ်ထူပုံးတွေနဲ့ပစ္စည်းတွေပဲရှိတယ်။ ဘယ်ဖက်မှာက အဖိုးကြီးနဲ့အဖွားကြီး။ ညရောက်တော့ထမင်းစားချိန်။ သူမက ခေါင်းမူးနေလို့ အစားမစားတော့ဘူး။ ကျွဲရိုင်းပဲသောက်တယ်။ ထမင်းစားနားပြီး ကားပေါ်ပြန်တက်ခါနီး သူမကိုမေးလိုက်သေးတယ်။
" မ၊ ရေအိမ်သွားချင်သေးလား။ မောင်လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ။ "
" မသွားချင်တော့ဘူးမောင်။ ပြန်တက်တော့မယ်။ "
ဒါနဲ့ကျွန်တော်တို့လဲပြန်တက်လာတာပေါ့။ ကားပြန်ထွက်တော့ ဖုန်းလေးခဏကြည့်ပြီး အိပ်ကျတာပေါ့။ နာရီဝက်လောက်လဲကြာရော ကျွန်တော့်ကို သူမက
" မောင်၊ မ သေးပေါက်ချင်တယ်။ "
" ဟာ၊ မ ကလဲ။ ခုဏကမေးတော့ မပေါက်ချင်ဘူးဆို။ ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ။ "
" ခုဏကမှ မပေါက်ချင်သေးတာ၊ ခုမှပေါက်ချင်လာတာလေ။ "
" ကားကစထွက်တာမကြာသေးဘူးလေ။ ခဏအောင့်ထားအုံးနော်။ "
" အင်း၊ ပြီးရော။ " မိုးကလဲအပြင်မှာရွာနေတယ်။ ကားထဲမှာလဲ အဲလ်ကွန်းက အေးနေအောင်ဖွင့်ထားတော့ သူမ သေးပေါက်ချင်လာတာနေမယ်။ ကျွန်တော်လဲ ပြန်မှေးနေလိုက်တယ်။ ၁၅မိနစ်လောက် ကြာတော့။
" မောင်၊ မ သေးအရမ်းပေါက်ချင်လာပြီ။ မရတော့ဘူး။ "
" နေအုံး၊ မောင်ပြောပေးမယ်လေ အဲ့ဆိုလဲ။ "
" ဟာ၊ မပြောနဲ့လေ မောင်ကလဲ၊ ကားရပ်ပေးလဲ မ ကအပြင်မှာမှမပေါက်တက်တာ။ "
" ဒါဆို ကျွတ်ကျွတ်အိတ်ထဲ ပေါက်မလား။ "
" အဲ့လိုလဲမပေါက်တက်ဘူး။ "
"ဒါဆို မောင်ကဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ။ "
" မသိဘူးလေ၊ မောင် ကလဲ၊ တစ်ခုခုတော့ စဉ်းစားပေးပေါ့။ "
ကျွန်တော်ခဏ စဉ်းစားလိုက်ပြီး။ စိတ်ထဲတွင် အတွေးတစ်ခုဝင်လာသည်။
" မ၊ မ မအောင့်နိုင်တော့ရင် မောင့်ပါးစပ်ထဲပေါက်လိုက်ပါလား။ "
" ဟာ၊ မောင်ကလဲ သေးတွေပြန်ထွက်ကျလာမှာပေါ့။ "
" သေးတွေပြန်မထွက်ကျလာဘူးဆိုရင်ရော။ "
" အဲ့လိုဆို မောင်က သေးတွေကို အကုန်မျိုချမှ ရမှာပေါ့။ "
" အင်းလေ။ ဒီနည်းပဲရှိတော့တာကို။ "
" ဒါဆိုလဲ မြန်မြန်လုပ်လေမောင်၊ မ အရမ်းပေါက်ချင်နေပြီ။
ပြောအပြီး ကျွန်တော် ဘေးကိုကြည့်လိုက်တယ်။ အိပ်မောကျနေသော အဖိုးနှင့်အဖွား။ ကျွန်တော် နှင့်သူမ ခြုံထားတဲ့စောင်အောက်ကို ချောဆင်းသွားလိုက်တယ်။ ပြီးတော့သူမထိုင်နေတဲ့ထိုင်ခုံအောက်။ သူမ ကထဘီပဲဝတ်ထားတော့ အဆင်ပြေတယ်။ သူမအတွင်းခံကို ကျွန်တော် ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူမရဲ့ ဂွကြားနား ကျွန်တော့ပါးစပ်ဟပြီး တေ့ပေးလိုက်တယ်။ သူမက ထိုင်ခုံမှ အရှေ့ကို တိုးနိုင်သလောက်တိုးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ခေါင်းလေးကို ဖွဖွလေးကိုင်ပြီး။
" ရှူး..................။ "ဆိုတဲ့အသံနဲ့ အတူ သက်ပြင်းချသံ သေးသေးလေး ကြားလိုက်ရတယ်။ အသံက ကျယ်သလောက် သေးအားကလဲ ပျင်းတယ်ဗျ။ ကျွန်တော့် အာခေါင်ကို ထိတာ မခံနိုင်လို့နေရာရွေ့လိုက်ရတယ်။ ပူပူငံငံ အရသာ ကလျှာကိုဖြတ်ပြီး သေးတွေကို အပြင်ပြန်မထွက်အောင် ဆက်တိုက်မျိုချနေလိုက်တယ်။ သေးတွေက ထွက်တစ်ချက် ရပ်တစ်ချက်ဖြစ်လာပြီ။ ကုန်ခါနီးပြီ။ သူမပေါက်လို့ပြီးသွားတော့ ကျန်နေသေးမှာဆိုးလို့ ပါးစပ်အဟောင်းသား ဟပြီးတေ့ပေးထားတုန်းပဲ။ ပြီးတော့မှ သူမ ဟာလေးကို ကျွန်တော်သေးတွေမပေနေအောင် လျှာနဲ့ လျက်ပေးလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်ခေါင်းကို ဖယ်ဖို့နောက်ဆုတ်လိုက်စဥ်။ သူမက သူ့လက်နဲ့ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ပြန်ဆွဲပြီး သူမပေါင်းကြားမှာပဲ ပြန်တေ့ထားလိုက်တယ်။ မဖယ်သေးနဲ့ ဆက်လျက်ပေးဆိုတဲ့သဘော။ ကျွန်တော်လဲ ပိုစိတ်ပါသွားတယ်။ ခုဏက ပူပူငံငံ အရသာကို သတိမရတော့။ စောင်အောက်မှာ အသက်ရှူမဝတာကို သတိမထားမိတော့ဘူး အငန်းမရ၊ ငတ်နေသော ဝက်တစ်ကောင် အစားစား သကဲ့သို့ သူမရဲ့ ပေါင်ကြားကို စလျက်ပါတော့တယ်။ ၁၅ မိနစ်လောက်လဲကြာရော သူမက ကျွန်တော့်ခေါင်းကို သူမပေါင်ကြားနဲ့ဆွဲစောင့် လိုက်ပြီး
" အ၊ အ...........၊ အ...............၊ အား...................။" သူမအသံလဲသိပ်မကျယ်ရဲ။ သူမစောင်အောက်မှ တင်းကြပ်စွာကိုင်ထားတဲ့ကျွန်တော့်ခေါင်းလဲ ဖြေလျော့သွားတယ်။ သူမပြီးသွားပြီလေ။ ထွက်ကျလာတဲ့ အရည်များကို တစ်ဖန် ကျွန်တော်လျှာနဲ့ပြောင်အောင်လျက်ပြီး မျိုချလိုက်တယ်။ မပြီးသေး သူမရဲ့အတွင်းခံကိုပြန်ဝတ်ပေးရသေးသည်။ ကျွန်တော်လဲ စောင်အောက်မှထွက်ကာ ကိုယ့်နေရာမှာကိုယ် ပြန်ထိုင်လိုက်တယ်။ သူမကတော့ ကျွန်တော့် ပုခုံးပေါ်ကိုမှီချ လိုက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားတာပေါ့။ ဒီလိုနဲ့ ခရီးက တည်းခိုခန်း ရောက်တော့လဲ သူမသေးပေါက်ပြီးတိုင်း ကျွန်တော့် ကိုခေါ်ခေါ်ပြီး လျှာနဲ့လျက်ကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ခိုင်းတယ်။ ခရီးက ပြန်တော့ ထမင်းစားနားချိန် ပြန်အတက် ကျွန်တော်မှာလိုက်သေးတယ်။
" မ၊ သေးပေါက်အုံးမှာလား။ မောင်လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ။ "
" မပေါက်တော့ဘူးမောင်ရေ။ မ မှာက ကိုယ်ပိုင်အိမ်သာရှိတယ်လေ။ မောင့်အတွက် မ ကားပေါ်မှာ လုပ်ခိုင်စရာရှိတယ်။" လို့ပြောရင်း ပြုံးကာ ကျွန်တော့်ကို မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြပြီးကားပေါ်ပိုတက်သွားလိုက်တယ်။ ကားပေါ်ရောက်ပြီး ၁နာရီလောက်ကြာတော့ သူမဘေးဘယ်၊ညာ ကြည့်လိုက်ပြီး။
" မောင်။ " ဆိုပြီး စောင်ကိုဟကာ။ မျက်စိတစ်ဖက်မှိတ်ပြီး ခေါင်းကိာ စောင်အောက်ငြိမ့်ပြတယ်လေ။ ကျွန်တော်လဲ အတွေ့ါကြုံရှိပြီးထားဆိုတော့ ထွေထွေထူးထူး မပြောနေတော့ဘူး။ စောင်အောက်ကိုသာ ချောဆင်းပြီး သူမအစီစဉ်အတိုင်းလိုက်လုပ်လိုက်တယ်။
ခရီးကပြန်ရောက်ပြီး ၃ရက်ကြာလောက် မနက်ခင်တစ်ခုမှာ ကျွန်တော်လန့်နိုးလာတယ် ကုတင်ပေါ်ကနေ။
" ဟင်.........။ "
သူမက " မောင်၊ ဘာဖြစ်တာလဲ။ "
" မောင်အိပ်မက် မက်ပြီး လန့်နိုးလာတာ။ "
" လန့်နိုးလာတယ်ဆိုတော့အိပ်မက်ဆိုးပဲဖြစ်ရမယ်။ ဘာမက်လို့လဲ မကိုပြောပြလေ။ "
" မောင်ကို အိမ်မက်ထဲမှာ မ က။" ကျွန်တော် စကားရပ်လိုက်တယ်။
" မ ရောပါတာလား။ ဘာဖြစ်လို့လဲမောင်ရဲ့ ဆက်ပြောလေ။ "
" မ က မောင့်ပါးစပ်ထဲ အီးပါချပြီး။ မောင့်ကိုစားခိုင်းနေလို့။"
စကားအဆုံး သူမရယ်လိုက်တယ်။
" ဟ၊ဟ၊ဟား မောင်က မ သေးသောက်ရတာ အားမရလို့နဲ့တူတယ်။" သူမက စစနောက်နောက်ပြောနေတော့။
" မောင်လဲမသိဘူး မ ရယ်၊ ဘာလို့အဲ့လိုတွေမက်မှန်း။ "
" အိပ်မက်ဆိုတာ စွဲလမ်း လို့မက်တာလေ မောင်ရဲ့။ မောင့်ကို ချီးကျွေးဖို့လိုနေပြီထင်တယ်။" ခစ်ခစ်ခစ် နဲ့ ရယ်ပြီး သူမက ကုတင်ပေါ်ကထသွားတော့ စကားဆက်မပြေဖြစ်တော့ဘူး။ ဒါနဲ့ကျွန်တော်လဲ ထ၊ မျက်နှာသစ်၊ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး မနက်စာစားဖို့ ထမင်းစား စားပွဲခုံ မှာထိုက်လိုက်တယ်။ သူမနဲ့ ကျွန်တော် ကော်ဖီနဲ့ မုန့်စားနေရင်း သူမက။
" မောင်၊ မောင့်ကို အိပ်မက်ထဲ ကအတိုင်း မ က ချီးစားခိုင်းရင် မောင်ဘာလုပ်မှာလဲ။ " ကျွန်တော့်မျက်ဝန်းကို စေ့စေ့ကြည့်ပြီး အတည်ပေါက်ကြီးမေတာဗျ။ ကျွန်တော် အဖြေပြန်မပေးနိုင်ဘူးလေ။ မျက်နှာကြီးနီ ရဲလာပြီး။ စွံ့အနေတာပေါ့။ သူမကပဲ ဆက်ပြေတယ်။
" ပြန်မဖြေဘူး တိတ်ဆိတ်နေတယ်ဆိုတော့ မသိဘူးလို့ပြောတာလား။ မောင်။ ဒါဆိုရင်တော့ စမ်းကြည့်ဖို့တော့လိုနေပြီထင်တယ်။ "ကျွန်တော် ပြန်မဖြေတာနဲ့ စကားမဆက်ဖြစ်တော့ပြန်ဘူး။ မနက်စာစားပြီး သူမကလဲ အိမ်အလုပ်တွေလုပ်။ ကျွန်တော်ကလဲ ရေချိုး လုပ်စရာရှိတာတွေ လုပ်နေတာပေါ့။ နေ့လည်လောက် ရောက်တော့ ကျွန်တော် ဂိမ်းကစားနေတဲ့ အချိန် သူက
" မောင်ရေ၊ ထမင်းစားမယ်။ ခူးပြီးပြီလာစားတော့။ "
ကျွန်တော်က ဂိမ်းကစား ရင်းတန်းလန်းဖြစ်နေတော့ မစားသေးဘူး။ အရင်စားနှင့် လို့ပြောလိုက်တယ်။ သိပ်မကြာလိုက်ဘူးဗျ။ သူမထမင်းစား ဆေးကြောပြီး။ ကျွန်တော့် လက်ထဲက ဖုန်းကို ဆွဲလု ဖုန်းကိုပိတ်။ ကျွန်တော့်လက်ကို ကိုင်လိုက်ပြီး။
" မောင်၊ မနဲ့ ခဏလိုက်ခဲ့။ " လို့ပြောပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆြွခေါ်သွားတယ်။ ရေချိုးခန်းကို ဦးတည်လိုက်ပြီး အခန်းထဲရောက်တော့။
" ထမင်းစားမဲ့ အချိန်ခေါ်တာ လာမစားဘူးဟုတ်လား။ ခုတော့ နင့်ကို နင့်အိပ်မက်ထဲကလို ချီးပဲကျွေးတော့မယ်။ လှဲအိပ်လိုက်စမ်းအဲ့မှာ။" ကျွန်တော်လဲ သူမစိတ်တိုပြီး အမိန့်ပေးတဲ့အတိုင်း လိုက်လုပ်နေမိတယ်။ ချီးကျွေးမယ်ဆိုတဲ့ စကားကိုကြားလိုက်ရတော့ ကြောက်လဲကြောက်။ ရင်တွေလဲ ခုန်နေတယ်လေ။ ထို့နောက်သူမက ကျွန်တော့ခေါင်းပေါ်မှာ မတ်တက်ရပ်လိုက်ပြီး။ သူမအတွင်းခံကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ သူမအတွင်းခံ က ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ်ကျလာတာပေါ့။ ခစ်ခစ်ခစ်နဲ့ ခနဲ့သလိုရယ်လိုက်သေးတယ်။ သူမအတွင်းခံကို ချွတ်ပြီးဘေးတစ်နေရာကို ဖယ်လိုက်ကာ ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ်ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ သူမဖင်နဲ့ ကျွန်တော့်မျက်နှာက အံဝင်ဂွင်ကျဖြစ်မနေဘူးဗျ။ ဒါနဲ့သူမက မတ်တက်ပြန်ရပ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်မျက်နှာကို ခြေထောက်နဲ့ ဆက်ဆက်ထိလိုက်ပြီး
" သွား၊ ဝက်ကောင် အရှေ့က ငါစီးနေကျ ဒေါက်ဖိနပ် အနီရောင်သွားယူခဲ့စမ်း၊ မြန်မြန်။ " ကျွန်တော်ထပြေးထွက်သွားပြီး သူမ အမိန့်ပေးတဲ့ ဒေါက်ဖိနပ်မနီရောင်လေးကို ပြေးယူလာခဲ့တယ်။ အခန်းထဲပြန်ရောက်တော့ သူမကို လှန်းပေးလိုက်ရာ။
" ဟဲ့၊ ဝက်ကောင်ရဲ့ နင့်ကို ချီးကျွေးမလို့ ငါ့ကို ဖိနပ်လေးတော့ဝတ်ပေးမှပေါ့ဟဲ့။ "
" ဟုတ်၊ မ ၊ ကျွန်တော်မသိလို့ပါ။ "
သူမကိုဒေါက်ဖိနပ် ဝတ်ပေးလိုက်တော့
" ဟိုမှာပြန်လှဲအိပ်လိုက်စမ်း။ ပြီးရင်ပါးစပ်ဟထား။ "
သူမကျွန်တော့်ခေါင်းပေါ်မှ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ကွက်တိပဲ။ အောက်ကိုငုံကြည့်ကာ ဖင်ဝနှင့် ပါးစပ်ပေါက်ကိုချိန်လိုက်သည်။ ထို့နောက်။
" ဝက်ကောင်။ နင်ငါ့ချီးကို ဘယ်လောက်စားချင်တယ် ဘယ်လောက်လိုချင်နေတယ်ဆိုတာ ငါ့ကိုပြောပြစမ်း။ အဲ့ဒါမှ ငါပါပေးမယ်။ "
" ဟုတ်။ မ ။ ကျွန်တော် အစ်မချီးကို အရမ်းစားချင်ပါတယ်။ ဘယ်လောက်စား ချင်လဲဆိုတော့ ကျွန်တော် အိပ်မက်တောင်မက်ပါတယ်။ သနားသောအားဖြင့် ကျွန်တော့်ကို ကျွေးပါဗျာ။ "
" အေး။ အဲ့လိုဆိုတော့လဲ နင့်ပါးစပ် ဟထားတော့။ နောက်လဲ နင့်လိုဝက်ကို ငါ့ချီးပဲ ကျွေးတော့မယ်။ ဝအောင်စားစမ်း။"
သခင်မ သို့မဟုတ် မိန်းမ။ ၂
သူမဖင်ကိုသာ မြင်ရတာ့ ကျွန်တော်လဲ မြင်နေရတဲ့ အရာကိုပဲ ဆက်ကြည့်နေလိုက်တယ်။ ဒေါက်ဖိနပ်အနီရောင် ပေါ်မှာ ကြွားဝါလွန်းလှတဲ့ သူမ ဖင်နဲ့ အမွှေးအနည်းငယ် ရှိနေတဲ့ ဖင်ဝလေး။ ဘာကိုမျှော်မှန်းနေရလဲ မသိ။ တစ်ခါမှ အကြုံဖူးတဲ့အရာဆိုတာတော့ သေခြာနေတယ်ဗျာ။ ထိုအချိန်မှာပဲ ဖင်ဝက အနည်းငယ်ပွင့်လာပြီး မဲနက်နေသော အရာက စတင်ထွက်ကျလာပါတော့တယ်။
" ပါးစပ်ဟထားတော့၊ ဝက်ကြီးရေ။ "
" ဟုတ်၊ ဟထားပြီးပါပြီ။ " သူမအောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်သေးသည်။ ပြီးမှ ဖြေးဖြေးခြင်းဆက်ညစ်သည်။ ဖြေးဖြေးခြင်းကျလာသော သူမရဲ့ မာကြောလှတဲ့ ချီးတုံးကြီးက သူမဖင်ဝနဲ့ ကျွန်တော် ဟထားတဲ့ ပါးစပ်ဝမှာ တန်းလှန်းကြီး အရသာကိုမသိရသေးပေမဲ့ အနွေးဓါတ်နဲ့ အနံ့ကိုတော့ ကျွန်တော်ခံစားရနေပြီ။
" ပါးစပ်ထဲမရောက်သေးဘူးလား။ ထိန်းထားလိုက်စမ်း။ " ကျွန်တော် ဘာမှပြန်ပြောဖို့အချိန်မရတော့။ ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်း နဲ့ သူမ ချီးတုံးကိုလှမ်းထိန်းတယ်။ ချီးတုံးကဘယ်လောက် မာသလဲ ဆို ဆက်ပြီးရှည်ကျလာနေတုန်းပဲ။ နှုတ်ခမ်းနဲ့အသာလေးပဲ ထိန်းထားတာကြောင့် ပါးစပ်ထဲအရှည်လိုက် ဆက်ဝင်လာတယ်လေ။ ကျွန်တော့်လျှာကိုလာထိနေပြီဗျ။ တစ်ချိန်ထဲမှာ ဘယ်လိုအရသာလဲမသိ ပူနွေးနေတာတော့သေခြာတယ်။ အာခေါင်နားရောက်ခါနီးလေးမှာဆုံးသွားတယ်။ ချီးတုံးကြီးပါးစပ်မှာတန်းလန်းနဲ့။ သူမဖင်ဝထဲကနေချီးတုံးက အကုန်ထွက်သွားပြီ။ ကျွန်တော်ကတော့ ချီးတုံးကြီးကို ငုံရက်သားနဲ့ပေါ့။ အရသာကို တော့တော်တော်ကြီး သိသွားရပြီလေ။ သူမ မတ်တက်ထရပ်လိုက်သည်။ ကျွန်တော့်ကို ငုံ့ကြည့်နေပြီး
" နောက်ခါထမင်းစားခေါ်ရင် ဂိမ်းဆော့နေအုံးမလား။" ပါးစပ်များပြည့်နေသောကြောင့် ကျွန်တော်ဘာမှပြန်မပြောနိုင်။ သူမ လတ်လတ်ဆက်ဆက် ပါထားသော ချီးတုံးကိုပါးစပ်မှာ ငုံးထားပြီး သူမကို လှမ်းကြည့်ကာ ခေါင်းသာခါပြလိုက်ရသည်။
" အေ၊ မှတ်ထား၊ ဒါပထမ ဆုံး သင်ခန်းစာ။ နင့်ရဲ့ပထမဆုံး အိပ်မက် ပဲ။ နောက်ခါဒီထက်ဆိုးမယ်။ ချီးပါစားခိုင်းမှာ။ ခုအဲ့မှာပဲဆက်လှဲ အိပ်နေ။ ငါထဆိုမှ ထလာခဲ့။ ကြားလား။ ပါးစပ်ထဲကထွက်မကျ လာစေနဲ့။ ငါလာကြည့်ဦးမှာနော်။ " သူမဖင်ကြိတစ်ရှူးဖြင့်ဆေးကြောကာ။ တစ်ရှူးကို ကျွန်တော့် ဖက်လှမ်းပြစ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် ရင်ဘက်ပေါ်လာတင်နေတာပေါ့။ သူမက အောက်တွင် အတွင်းခံတောင်မဝတ်ထား။ ဒေါက်ဖိနပ်အနီး လေးပေါ်မှာ ဆွဲဆောင်မှု ပြည့်နက်နေတဲ့ သူမရဲ့ အာဏာကို မဖြည်စံနိုင်တော့တာကြောင့် ခေါင်းကို အဆက်မပြတ် ငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ သူမက ကျွန်တော်ခေါင်းငြိမ့်တာလဲ မြင်ရော သူမ အတွင်းခံဘောင်းဘီနှင့်အိမ်နေဝတ်တွေယူပြီး ရေချိုးခန်းမှ ထွက်သွားတော့တယ်။ ကျွန်တော်လဲ သူမ အမိန့်အတိုင်း တုံ့တုံ့မလှုပ် ပါးစပ်ထဲမှာလဲ ချီးတုံးကို ငုံရက်သားဆက်လှဲနေလိုက်တယ်။ ပါးစပ်ထဲမှ သွားရည်များ အလိုလိုထွက်လာသောကြောင့် မျိုမျိုချရသည်။ သွားရည်များက ချီးတုံးကို ဖြတ်ပြီးအာခေါင်းထဲ ယိုကျလာတာဖြစ်သောကြောင့် အရသာတစ်မျိုးကိုပါခံစားနေရသည်။
အချိန်အတော်ကြာ ကျွန်တော် စောင့်လိုက်ရသည်။ ဗိုက်များလဲ စာလာသည်။ သူမကျွန်တော့်ကို ဗိုက်ပိုစာ အောင် အချိန်ဆွဲနေခြင်းဖြစ်သည်။ ' ဂွက်၊ ဂွက် ဂွက်........။ ' သူမ၏ ဒေါက်ဖိနပ်သံ။ တစ်ဖြေးဖြေး ကျွန်တော် လှဲနေသော အခန်းနဲ့နီးလာသောခြေသံ။ တံခါးပြန်ဖွင့်ပြီး ဝင်လာသည်။ ထို့နောက် ကျွန်တော့်ကို ခွရပ်လိုက်ပြီး လက်ထဲမှ ဖုန်းကို ထုပ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို ဓါတ်ပုံရိုက်လိုက်သည်။ ကျွန်တော် လန့်သွားတယ်။ ဘာလုပ်တာလဲပေါ့ ကျွန်တော့်ကို ဘာတစ်ခွန်းမှ မပြော။ ဗိုလ်ထိုင်ပေါ် အတွင်းခံများချွတ်ကာထိုင်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့
" နင့်ပါးစပ်က ချီးတစ်တုံးပဲဆန့်တော့ ငါက ဒီမှာထပ်ပါရတယ်။ ဘယ်လောက်အသုံးမကျတဲ့ ဝက်လဲ။ နင်ငါ့ချီးစားနေတဲ့ ပုံကို ငါဓါတ်ပုံရိုက်ထားတယ်။ နောက်နင်ငါခိုင်းတာ မှန်သမျှလုပ်ပေးရမယ် မလုပ်ပေး လို့ကတော့ နင့်အမျိုးတွေရော ငါ့အမျိုးတွေပါမကျန် ဓါတ်ပုံပို့လိုက်မယ်ရှင်းလား။" ကျွန်တော်လန်လန့်နဲ့ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ ပြီး။
" အခုဗိုက်စာနေပြီလား။ " ကျွန်တော့်ကို ထမင်းသွားစားခိုင်းတော့မယ်အထင်တနဲ့ ခေါင်းထပ်ငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။
" အေ၊ အဲ့ဆိုဘာလုပ်နေတာလဲ၊ စစားတော့လေ။ ငါကြည့်နေမယ်။ တစ်ရှူးပါမကျန်စေနဲ့အကုန်စားစမ်း။ " ကျွန်တော်လဲ ဗိုက်စာနေပြီလေ။ သူမချီးကို မစားဖူးပေမဲ့ သူမပြေတဲ့အတိုင်း ဓါတ်ပုံတွေပို့လိုက်ရင် ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ သူမကို တစ်ချက်မော့ကြည့်လိုက်ပြီး။ ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေတာ ကြာပြီ ဖြစ်တဲ့သူမချီးကို လျှာနဲ့ ဖိညစ်လိုက်တယ်။ တစ်ခါထဲပါးစပ်ထဲကို ပြည့်သွားပါလေရော။ အရသာကို သေခြာသိလိုက်ရပြီလေ။ ကျွန်တော် ပြို့တက်ချင်သလိုဖြစ်သွားတယ်။ စိတ်ကို ပြန်ထိန်းလိုက်ပြီး။ ကျွန်တော်ချစ်ရတဲ့ sexy ကျတဲ့ မိန်းမရဲ့ ချီးပဲဆိုပြီး အောင့်ပြီးဝါးလိုက်တယ်။
" ကောင်းလားစားလို့။ " သူမ တစ်အံ့တစ်ဩမေးတဲ့လေသံနဲ့။ ကျွန်တော်ဘာမှ ပြန်ဖြေလို့မရသေးဘူးဗျ။ ဆက်ဝါးပြီးအကုန်မျိုချလိုပြီးမှ။
" ဟုတ်၊ ကောင်းပါတယ်။ "
" ဘာ၊ဟုတ်၊ကောင်းပါတယ်လဲ။ ငါ့ချီးကိုနင်ဘယ်လောက်ကိုက်လဲ ပြောစမ်း။ နင့်ဗိုက်ပေါ်မှာ ငါချီးကုန်းထားတဲ့ တစ်ရှူးကျန်သေးတယ်။ "
" ဟုတ်၊ အရမ်းကောင်းပါတယ်။ မ။ "
" အေ၊ အဲ့လိုဖြေရမှာလေ။ နားမလည်ဘူးလား။ နင့်ကိုချီးကျွေးရတဲ့ လူကိုအားနာအုံး။ ငါ့ကို နင့်မိန်းမလို့မသတ်မှတ်နဲ့ တော့ နင့်က ငါ့ချီးစားတဲ့ ဝက်ကျွန်ဖြစ်နေပြီ။ ခုချိန်ကစ ငါ့ကို နင့်ရဲ့ သခင်မလို့ ပဲသတ်မှတ်။ ငါ့ကို သခင်မ လို့ပဲခေါ်။ ငါဘာပြောပြော အမိန့်လို့ သတ်မှတ်ပြီး နာခံရမယ်။ မဟုတ်ရင်တော့ ဘာဆက်ဖြစ်မလဲ နင်သိနေတာပဲ။ ခုနင့် ဗိုက်ပေါ်ကတစ်ရှူးကို စားလိုက်။ "
" ဟုတ်၊ သခင်မ။" ကျွန်တော် သူမရဲ့ အမိန့်လို့ခေါ်တဲ့ ချည်နှောင်မှုကြီးကို ဘယ်လို လွန်ဆန်နိုင်တော့မလဲဗျာ။ ကျွန်တော့် ဘဝ အတွက် ကျွန်တော့် အိပ်မက် မက်ခဲ့သလို ရှေ့ဆက်ရတော့မယ်။ သူမကို အဲ့ အိပ်မက်ပြောပြခဲ့တာမှားပြီ။ ကျွန်တော် သူမချီးကုန်းထားတဲ့ တစ်ရှူးကိုကောင်ဝါးလိုက်ပြီး မျိုချလိုက်ရတယ်။
" နင်ဗိုက်မဝသေးဘူးဆိုတာ ငါသိတယ်။ လေးဖက်ထောက်ပြီး ငါ့ခြေရင်းနားလာခဲ့စမ်း အခု။ "
" ဟုတ်၊ သခင်မ။ " သူမခြေရင်းနားရောက်တော့
" ငါချီးပါနေတုန်း ငါ့ ဒေါက်ဖိနပ်တွေ ကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးစမ်း။ "
ကျွန်တော် ကြောင်သွားတာနဲ့ သူမကို မော့ပြည့်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော့်ပါးကို လှမ်းရိုက်လိုက်ပြီး။
" ဘာကြည့်တာလဲ။ နင်ငါခိုင်းနေတာမကြားဘူးလား။ "
" ဟုတ်ကြားပါတယ် ၊ သခင်မ။ "
ကျွန်တော့်ဦးခေါင်းကို အသာညွန့်လိုက်ပြီး သူမဒေါက်ဖိနပ်တွေကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးနေတာပေါ့။ သူမ ကျွန်တော်ဘယ်လိုလုပ်နေလဲ ဆ်ုတာ မမြင်ရလို့နဲ့တူတယ်။ ခြေဒေါက်တစ်ဖက်ကို သူမဒူးပေါ်ချိတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မျက်စိနဲ့ ညွှန်းပြတယ်။ ကျွန်တော်လဲ နောက်ထပ်ပါးမရိုက်ခံ ချင်တော့လို့ အလိုက်သတိနဲ့ သူမဒေါက်ဖိနပ် အနီရောင်ကို အရောင်တောက်သွားအောင် ဆက်လျက်ပေးနေလိုက်တယ်။ တစ်ဖက်ပြီးတော့နောက်တစ်ဖက်။ သိပ်မကြာ လိုက်ပါဘူး။ သူမညောင်းလာတော့။
" အေ၊ တော်တယ်။ ဝက်ကောင်။ နင့်အတွက် လိုက်ပွဲထားခဲ့တယ်။ လိုက်ပွဲမစားခင် ငါ့ဖင်ကို နင် အိပ်ခါနီးတိုင်း လျက်ပေးနေသလို ပြောင်အောင်လျက်စမ်း။ နင်ငါ့ဖင်ကို ဘာလို့ အဲ့လောက် ကြိုက်လဲ ငါအခုမှ သိတော့တယ်။ နင်က ငါ့ချီး အရသာကို သိချင်လို့ကို။ ချီးစား ဝက်ကောင်ရဲ့။" ကျွန်တော့် သိက္ခာများလဲ သူမရဲ့စကားနဲ့အတူ သူမဖင်အောက်ကို သာရောက်သွားတော့တယ်။ ထို့နောက် ဗိုလိထိုင်မှ ထကာ တစ်ဖက်လှည့်ရပ်လိုက်သည်။ ဖင်ကို ကော့လိုက်ရာ ကျွန်တော် ဒူးထောက်ထားသောကြောင့် မျက်နှာနှင့်ကွက်တိ။ သူမပြောတဲ့အတိုင်း ပြောင်နေအောင်လျက်ပေးနေစဉ်။
" ဖင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖြဲပြီး သေခြာလျက်လေ။ အတွင်းဖက်မှာရော ချီးတွေအကျန်စေနဲ့။"
" ဟုတ်၊ သခင်မ။ "
လက်နှစ်ဖက်နှင့်သေခြာ ကိုင်ကာ ဖြေးဖြေးခြင်း ပင့်ပင့်လျက်ပေးသည်။ ထို့နောက်လျှာကို သူမဖင်ဝထဲ ထိုးထည့်ကာ ချီးများမကျန်ရှိနေအောင် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလိုက်ရာ။
" လိုက်ပွဲစားလို့ရပြီ။ အိပ်မက် ကတစ်ကယ်ဖြစ်လာတယ် တွေ့လား ချီးစားဝက်ကျွန်ရဲ့။ ဟားဟားဟား။ " ဟု ဟားတိုက်ကာ ရယ်ပြီးထွက်သွားပါတော့သည်။
သခင်မ သို့မဟုတ် မိန်းမ။ ၃
အဲ့နေ့ည ကျွန်တော့်ကို သူမ ကုတင်ပေါ်မှာပေးမအိပ်တော့ဘူး။ အိပ်ခါနီး အခန်းထဲခေါ်သွားတယ်။ ခြေရင်းနားမှာ ကျွန်တော်အုံးနေကျ ခေါင်းအုံးကို ပြစ်လိုက်ပြီး။
" ရော့၊ နင့်နေရာအဲ့မှာပဲ။ ငါမအိပ်မချင်းပြုစုပေး။ "
" ဟုတ်၊ သခင်မ။ " သူမ ကုတင်ပေါ်လှဲလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ခြေထောက်ကို ဆန့်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော် လဲ အလိုက်သတိနဲ့ ခြေထောက်ကို ဖြေးညင်းစွား နှိပ်ပေးလိုက်တယ်။ ဘယ်ဖက်ခြေထောက်ကို စကိုင်းရင်း။ အတွေးထဲ ငါခုတော့ ငါ့မိန်းမရဲ့ ကျွန်ဖြစ်နေပြီ လို့စဉ်စားရင်း သူမရဲ့ ခန္တာကိုယ်လေးကို အောက်ကနေ ငေးကြည့်နေမိတယ်။ ညိုညိုပြည့်ပြည့်နဲ့ သူမက ကျွန်တော် ဒီလို လုပ်ပေးရတာထိုက်တန်ပါတယ်။ ခြေသည်းနီ အမဲရောင်ကို ခြေသဲရှည်လေးမှာဆိုးထားတာ သေခြာမြင်နေရတယ်။ တစ်နေကုန် ထောက်ဖိနပ်စီးထားတော့ ခြေထောက်လေးနှစ်ဖက်က ခြွေးတွေနဲ့ စီးနေတာပေါ့။ တစ်ဖက်ပြီးနောက်တစ်ဖက် နှိပ်ပေးပြီး ခြေသလုံးလေးတွေကိုနှိပ်ပေးတယ်။ သူမကနေပြီး
" ငါ့ခြေထောက်တွေကို နမ်းပေးစမ်း။ ဝက်ကလေး။ "
" ဟုတ်၊ သခင်မ။ "
ခြေသလုံးကို နှိပ်ပေးနေတာ ရပ်လိုက်ပြီး သူမ ခိုင်းသလို သူမရဲ့ ခြေဖဝါးကို အနမ်းဖွဖွလေးပေးလိုက်တယ်။ ခစ်၊ ခစ်၊ ခစ် နဲ့ ယားတော့ သူမရယ်နေတယ်။ ခြွေနံ့များ နဲ့ သူမဒေါက်ဖိနပ်နားကလား မသိ သားရေ နံ့ တို့ပူတွဲတဲ့ အနံ့ ညင်းညင်းလေးရလိုက်တယ်။ အနမ်းတွေပေးနေရင်း
" လျှာထုတ်လိုက်စမ်း။ " ဘာမှ ပြန်မပြေတော့ လျှာကို ထုတ်လိုက်သည်။ သူမခြေဖဝါးနှင့် ကျွန်တော့်လျှာကို အသာ ပွတ်ကြည့်သည်။ ကျွန်တော် ကတော့ သူမခိုင်းတာလုပ်ရင်း ခြေရင်းကနေ သူမမျက်နှာ ကို ခိုးခိုးကြည့်နေမိတယ်။ ဒီလိုလုပ်ပေးနေရတာကို စိတ်ထဲက တစ်မျိုးကြီး။ ပျော်သလိုလို ကျေနပ်နေတာလိုလို ခံစားမိလာတယ်။ ခြေထောက်ကို သူမ ခပ်မြန်မြန် လှုပ်ပြီး ကျွန်တော့် လျှာနဲ့ ပွတ်နေတယ်။ ထိုအချိန် တွင် သူမဖုန်းဝင်လာသည်။
" ငါ့ခြေထောက်ကို ပြောင်အောင်လျက်ပေးစမ်းပါ။ ငါခြေထောက်မဆေးချင်တော့ဘူး။ ခြေချောင်းလေးတွေရော၊ ကြားတွေပါမကျန်ပြောင်အောင်လျက် ကြားလား။ ခြေသည်း ထဲမှာ ဂျီးတွေရှိလား ကြည့်အုံး။ ငါဖုန်းပြောလိုက်အုံးမယ်။ "
ပြောအပြီး သူမ ဖုန်းကိုင်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော် ကတော့ သူမခိုင်းသလို သူမခြေထောက်ကို သေခြာ ဖြေးဖြေးခြင်း ခြေဖဝါးကို အပေါ်အောက် ပြောင်နေအောင်စလျက်ပေးတယ်။ သူမကို ကြည့်လိုက် သူမခြေဖဝါးကို ကြည့်လိုက်။ ကျွန်တော့်ကို လုံးဝ အဖက်မလုပ်ဘူး ဖုန်းထဲမှာ အာရုံအပြည့်ထည့်ထား ပြီး ကျွန်တော်ရှိလို့ရှိနေမှန်းမသိ လစ်လျူရှုထားတယ်လေ။ ခြေဖဝါးပြီးတော့ ခြေချောင်းလေးတွေ ပြီးတော့ ခြေထောက်ဘေး ညိုမဲမဲ အရာတွေ ပြောင်သွားအောင် သေခြာလျက်ပေးတယ်။ သူမကတော့ ကျွန်တော်ကို ရှိလို့ရှိမှန်းမသိ တစ်ချက်တစ်ချက်သာ ခြေရင်းကို လှမ်းကြည့်သည်။ ဖုန်းပြောနေသူမှာ သူမ သူငယ်ချင်း။ မတွေ့တာကြာပြီ၊ ဘာတွေလုပ်နေလဲ၊ မိန်းကလေးတွေ သဘာဝ ပြောကြဆိုကြပေါ့။ ကျွန်တော်ကို အမိန်ပေးခိုင်းထားတဲ့ တာဝန်တွေကြေအောင်လုပ်ဆောင်နေရင်း သူမဖုန်းပြောတာပြီးသွားတယ်။
" ချီးစားဝက်ကောင်ရေ၊ မနက်ဖြန် ငါ့သူငယ်ချင်း ဖြူစင်လာလည်မယ်တဲ့။ နင့်ကတော့ ဗိုက်ကိုတင်းကားနေအောင် စားရတော့မယ်။ ညစာလဲ မကျွေးထားဘူးဆိုတော့ မနက်ကျ အတော်ပဲ သူလာမှာနဲ့။ " သူမ ကုတင်ပေါ်မှ ထလိုက်သည်။ ကျွန်တော်လဲ ဒူးတွေညောင်းနေပြီ လေးဖက်ထောက်လေး သူမခြေထောက်ကို လျက်ပေးနေတာဆိုတော့။ "အိမ်သာထဲလိုက်ခဲ့စမ်း။ ရေဆာနေပြီမလား။ ဟားဟား.....။ " လှောင်ရယ်သံ။ သူမရဲ့ စိတ်အတွင်းမှာ ရှိတဲ့ သခင်မ လိုလုပ်ရက်မျိုးတွေကို ကျွန်တော် အပေါ် လွတ်လပ်စွာလွမ်းမိုးထား နေရပြီ။ ကျေနပ်နေသောအပြုံးနဲ့ ရှေ့ကဦးဆောင်ပြီး အိမ်သာထဲဝင်သွားလိုက်သည်။ နောက်မှ တစ်ကောက်ကောက် ပြေးလိုက်သွားသောကျွန်တော်။ အခန်းထဲရောက်တော့ သူမက မတ်တက်ကြီး။
" ဒူးမြန်မြန်ထောက်လေ။ " ဖြန်း ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို ပါးချလိုက်သည်။ လန့်သွားတာနဲ့အတူ ကျွန်တော် ဒူးကို ဇက်ကနဲ ထောက်လိုက်သည်။
" နင့်ကို သေးတိုက်မလို့ကို ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ငါ့ဘေးမှာ မတ်တက်လာရပ်နေသေးတယ်။ နောက်ဘယ်သွားသွားလေးဖက် ထောက်ပြီးပဲသွား။ ငါ့နားရောက်ရင်အမြဲ ဒူးထောက်ပြီးထားပဲ မြင်ချင်တယ်။ ကြားလား။ ဝက်ကျွန်ရဲ့။ "
" ဟုတ်ကဲ့ပါသခင်မ။ " အသားနာလိုက်ရသော ကြောင့်သူမပြောတာကို သေခြာမှတ်ထားမိလိုက်တယ်။ထို့နောက် သူမက ပါးစပ်ဟခိုင်းတယ်။ အတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်ပြီး ဒူးထောက်နေတဲ့ကျွန်တော့်ကို လှမ်းကြည့်တော့ ပါးစပ်ဟပြီးထားကျွန်တော်က သူမ မွှေးညှင်းတွေအောက် တေ့ပေးလိုက်တယ်။ ရူး ဆိုတဲ့အသံနှင့် အတူ ပူနွေးနွေး အရည်များ ကျင့်သားရနေပြီးဖြစ်သောကြောင့် သေးများ တစ်စက်မှ မကျအောင် အကုန်လုံးကို လျှာပေါ်မှ အာခေါင်၊ ပြီး ဗိုက်ထဲ အရောက်မျိုချခဲ့သည်။ သေးများအားလုံးကုန်သွားသော အခါ သူမ နောက်သို့အနည်းငယ် ဆုတ်သွားပြီး ခါးကို ညွန့်ကာ ကျွန်တော်ပါးစပ်ထဲ တံတွေးထွေးထည့်လိုက်တယ်။ ထွီး....။
" ကြိုက်လား သေးသောက်ရတာ။ "
" ဟုတ် အရမ်းအရသာ ရှိပါတယ်။ ကျွန်တော့်ကို နေ့တိုင်းတိုက်ပါ သခင်မ။ "
" အေ၊ တိုက်ရမှာပေါ့။ ကျွန်ဆိုတာ သခင်မ စွန့်မှ စားရတဲ့ဘဝ ဆိုတော့လဲ ပါးစပ်ဟစမ်းပါအုံး။ " ထွီး..........။
" မျိုချစမ်း။ ဟ၊ ဟ၊ ဟား........။ " ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို ဆံပင်ဆွဲပြီး ကုတင် နားပြန်ခေါ်သွားသည်။ ကုတင်နားရောက်တော့ သူမ အတွင်းခံလဲမပါ လှဲချလိုက်ပြီး။
" ငါ့သေးတွေ ပေကျန်နေသေးလားမသိဘူး။ နင့်ပါးစပ်ထဲ ပြီးချင်တယ်။ ငါ့ကို လျက်ပေးစမ်း။ " ကျွန်တော် သူမကုတင်ခြေရင်းနား နောက်တစ်ကြိမ်ဒူးထပ်ထောက်လိုက်ရပြန်တယ်။ ထို့နောက် သူမရဲ့ သေးအနည်းငယ်ပေကျန်နေသော အင်္ဂါအား လျှာဖြင့်စလျက်ပေးသည်။ သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကျွန်တော် ကြောပေါ်မှာ ဖြေလျော့ကာတင်ထားရင်း ကျွန်တော် ခေါင်းကို သူမ အားမရ လျင် မရသလို ခြေထောက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စောင့်စောင့် ပြီး သူမ အင်္ဂါကို လျက်ခိုင်းပါတော့တယ်။ အချိန်အတော်ကြာလျက်ပေးအပြီး။
" ကုတင်ပေါ်ကို နင့်ခေါင်းပတ်လက် တင်ပြီး လျှာကို အဆုံးထိထုတ်ပေးစမ်း။ မြန်မြန်။" ကျွန်တော် ဘာမှ ပြန်မပြောနိုင် သူမ လောနေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထို့နောက်သူမ ကုတင်ခြေရင်းကိုကြောပေးပြီး သူမ အင်္ဂါနှင့် ကျွန်တော်လျှာကို ချိန်လိုက်ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်။ ပြီး ကျွန်တော့် လျှာပေါ်တက် ခုန်ပါတော့သည်။ ကျွန်တော့်ဆံပင်များကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တင်းနေအောင်ဆွဲထားပြီး
" လျှာက ဒါအကုန်ပဲလား၊ အ၊ အ၊ အ........။ ထပ်ထုတ်ပေးစမ်း။"
ခုန်ရင်းတန်းလန်း အသံများ တုန်၍ အမိန့်ပေးနေသည်။ လျှာကို အဆုံးထိ ထုတ်ထားပေးပါသည်။ သူမ ခုန်တာ အားပါလာပါတော့သည်။ ကုတင်များ အိဝင်သွားလိုက် ပြန်တက်လာလိုက် အသံ ပါကြားနေရသည်။ ကျွန်တော့်ခေါင်းများလဲ ကုတင်ထဲ ဝင်သွားအောင် တက်ခုန်နေသလားမှတ်ရသည်။
" အား..............။ အား..........................။ အား..........................။ ပါးစပ်ဟထား။ အရည်တွေ ထွက်လာတော့မယ်။ "
သူမ ခန္တာကိုယ်မှာ လုံးဝရပ်တန့်သွားပြီး ကျွန်တော့်လျှာလဲ နေရာမှန်ပြန်ရောက်သွားတော့သည်။ သိပ်မကြာခင်မှာပင် အရည်များ စီးကျလာသည်။ ထိုအရည် များကို ပြောင်အောင် စောင့်နေပြီး မျိုချခိုင်သည်။ ထို့နောက် လျှာဖြင့်တစ်ဖန်ဆေးကြောပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် သူမလဲ ကုတင်ပေါ် မှောက်လျက် အိပ်ချလိုက်သည်။
" ဝက်ကောင်နင့်ကို တာဝန်ကျေသွားလို့ ဆုပေးလိုက်မယ်။ ဒီည ငါအိပ်နေတုန်း ငါ့ဖင်ကို နင့်စိတ်ကြိုက်ပေးလျက်လိုက်မယ်။ ဟီးဟီးဟီး။ " ကျွန်တော်လဲ မောလို့မောနေမှန်းမသိ။ မှောက်လျက်အိပ်နေသောသူမ ရဲ့ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကြား ကို ဝင်ပြီး နေရာယူလိုက်သည်။ တာဝန်ကျေလို့ ရထားတဲ့ ဆု၊ အခွင့်အရေးကို ကောင်းစွာ အသုံးချ မည်ဟုဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီး။ ကျွန်တော့်ကို လစ်လျူရှုကာ အိပ်နေသော သူမနှင့် သူမ၏ဖင်ကို ကျွန်တော် စလျက်ပါတော့သည်။ နေ့လည်က သူမ ကျွန်တော့်ကို ပါပြီးကျွေးခဲ့တဲ့ ချီးများကို ပြန်သတိရနေမိသည်။ ဗိုက်ကစာနေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ထိုအနံ့ကို တစ်ချက်တစ်ချက် ရနေသည်။ လျှာနဲ့လျက်ပြီး ဖင်ဝထဲ လျှာကို ထိုးထည့်လိုက် လျက်လိုက်နှင့် အချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားသည်မသိ။ ကျွန်တော်လဲ အိပ်ချင်လာတာနဲ့ သူမဖင်ကို ခေါင်းအုံးပြီး အိပ်ပျော်သွားပါတော့သည်။
နောက်နေ့ မနက် သူမနိုး လာသည်။ ခြေရင်းတွင် သူမဖင်ကို လျက်ရင်အိပ်ပျော်သွားသော ကျွန်တော့်ကို နိုးလိုက်ပြီး။ သူမရေ အရင်ချိုးသည်။ ထို့နောက်ကျွန်တော့်ကို ချိုးခိုင်းသည်။ သူမက သူ့သူငယ်ချင်းလာမည်ဖြစ်သောကြောင့် အလှပြင်ပြီး အိမ်နေဝတ် မဟုတ်တဲ့ အသားကပ်ဂျင်းဘောင်းဘီ ရှည်အပြာရောင် အပေါ်က အင်္ကျီ အစမ်းရောင်နုနုလေးနဲ့ ဒေါက်ဖိနပ် အသားရောင်ဝတ်ထားတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့အိမ်နေဝတ်ပဲပေါ့။
သခင်မ သို့မဟုတ် မိန်းမ။ (ဇာတ်သိမ်း)
သန့်ရှင်းရေးတွေလုပ်အပြီး သူမထံ ဖုန်းဝင်လာတယ်။
" အေး၊ နင်ရောက်ပြီလား။ ........... ဟုတ်လား။ ငါကားပါကင်ထိုးဖို့လွတ်လိုက်မယ်။ ခဏစောင့်။ " ဆိုပြီးဖုန်းချလိုက်တယ်။ ထို့နောက် ကျွန်တော့်ဖက်လှည်လိုက်ပြီး
" ငါ့သူငယ်ချင်းရောက်ပြီ၊ သူ့ကို ကားပါကင်သွားထိုးပေးလိုက်အုံး။ ဝက်ကျွန်ရေ။ ငါဒီမှာ စီစဉ်စရာတွေရှိသေးတယ် မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့၊ ကြားလား။ "
" ဟုတ်ကဲ့ပါ၊သခင်မ။ " ကျွန်တော်အိမ်အောက်ပြေးဆင်းသွားလိုက်တယ်။ အောက်ရောက်တော့ ကားတစ်စီးတွေတာနဲ့ ခဏရပ်စောင့်နေတော့ကားပေါ်က ကောင်မလေး ချော.....။ ဟာ ဖြူစင်ဖွေး ပဲ။ ကျွန်တော့် လူပျိုဘဝတုန်းက တွဲခဲ့တဲ့ကောင်မလေးပဲ။ အိမ်ကသဘောမတူတာရယ်။ ငယ်ရွယ်တဲ့အချိန် စိတ်ကစားတာတွေ ကြောင့် ကျွန်တော်သူ့ကို အကြောင်းပြချက်မရှိဖြတ်ခဲ့လိုက်တာ။ ခုတော့ သူမ တော်တော်လှလာတယ်။ သူမလဲ ကျွန်တော့်ကို ပြန်ကြည့်နေတယ်လေ။ ပြီးတော့ ကားသော့လှမ်းပေးပြီး
" ဘယ်သူများလဲလို့၊ နင်ကို။ ကားပါကင်လေးထိုးပေးအုံး။ ငါအပေါ်တက်နှင့်မယ်။ " သူမစကားပြောသံက မကြေနပ်တဲ့အသံတွေရောနေတယ်လေ။ ကျွန်တော်လဲ ကားပါကင်ထိုးပေးပြီး သခင်မပြောတဲ့ စီစဉ်စရာရှိတယ် ဆိုတာ စဉ်းစားနေမိတယ်။ ဘာများ စီစဉ်စရာရှိလို့လဲပေါ့။
ပါကင်ထိုးပေးပြီးကျွန်တော်လဲ အပေါ်လိုက်တက်သွားတယ်။ သူမတို့နှစ်ယောက်သား ဧည့်ခန်းမှာထိုင်ပြီးစကားတွေပြေယနေကျတယ်။ ကျွန်တော့်ကိုတော့ မရှိသလိုပဲ ဂရုတောင်မစိုက်ဘူး။
" အအေးယူခဲ့ပေးအုံးလေ။ အလိုက်ကိုမသိဘူး။ ဧည့်သည်ကို ဘယ်လို ဧည့်ခံရမလဲ။ " သခင်မရဲ့အသံကို အိမ်နောက်ခန်းကကြားလိုက်ရသည်။ သူမရဲ့သူငယ်ချင်းမှ။
" နင့်ယောင်္ကျားကိုနင်တော်တော်နိုင်တာပဲနော်။ ဘယ်လိုများ လေ့ကျင့်ထားတာလဲ။ "
" နိုင်တယ်ဆို သူ့အကြိုက်ကို ငါသိတယ်လေ။ အဲ့ဒါကြောင့်။ ဟိဟိ။ " ကျွန်တော်လဲ အအေးရယ် မုန့်ရယ် ယူသွားပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အိမ်နောက်ဖေးခန်းထဲမှာပဲပြန်သွားဖို့ လုပ်နေစဉ်။
" ဟဲ့၊ ဒီမှာ ငါ့သူငယ်ချင်းက ညောင်းနေတာ ကားမောင်းလာရတာ။ သူ့ကိုလာနှိပ်ပေးလိုက်အုံး။ "
" ဟာ၊ နင်ကလဲ၊ ရပါတယ်ထားလိုက်။ အားနာစရာကြီး။ "
" အားနာမနေနဲ့ ရတယ်။ သူ့ကို ခိုင်းနေကျ။ " သခင်မ သူ့ယောင်္ကျားကိုဘယ်လောက်ပိုင်လဲ အာဏာပြပြီလေ။ ကျွန်တော်လဲ သူမတို့နှစ်ယောက်ထိုက်နေတဲ့ ဧည့်ခန်းက ဆိုဖာ ခြေရင်းလေးမှာထိုင်ချလိုက်တယ်။ ဖြူစင်ကတော့ အံ့ဩတဲ့ ပုံနဲ့ကြည့်နေတာပေါ့။
" သူငယ်ချင်း၊ နင့်ခြေထောက် သူ့ကိုပေးလိုက်သူ နှိပ်ပေးလိုက်မယ်။ ကိုယ့်အိမ်လိုသဘောထား ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ " ဖြူစင်က သခင်မ ကို ပြုံးပြပြီးခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ သူမကျေနပ်သွားတဲ့ရုပ်နဲ့ ဒေါက်က်ဖိနပ်စီးထားတဲ့ ညာဖက်ခြေထောက်လေးကို လှမ်းပေးတယ်။ ကျွန်တော်လဲ သူမရဲ့ ဒေါက်ဖိနပ်လေးကိုညင်သာစွာ ကိုင်ပြီး ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်ကို တင်လိုက်တယ်။ ဒေါက်ဖိနပ်ကိုဖြေညင်းစွာ ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စတင်နှိပ်ပေးလိုက်တယ်။ သူမခြေထောက်က နူးညံ့နေတာပဲ။ အစပိုင်းတော့ ဖြူစင်က တစ်ချက်တစ်ချက် လှည့်ကြည့်နေတယ်။ ခဏကြာတော့ အသားကျသွားတယ်နဲ့တူတယ်။ ကျွန်တော့်ကို ဂရုမစိုက်တော့ဘူး။ ကျွန်တော့်သခင်မနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး စကားပြောလိုက် အအေးသောက်လိုက် ရယ်လိုက်နဲ့။ ကျွန်တော်ကတော့ သခင်မ သူငယ်ချင်း ကျွန်တော့် ချစ်သူဟောင်းရဲ့ ခြေထောက်လှလှလေးကို စိုက်ကြည့်နေရင်း နှိပ်ပေးနေမိတယ်။ တစ်ဖက်ပြီးနောက်တစ်ဖက်ဆက်နှိပ်ပေးရင်း သူမခြေထောက်ကို စိတ်ဝင်စားစွာ ငှေးပြီး စိတ်ထဲမှာ အရသာခံနေတာပေါ့။
အဲ့အချိန်မှာ သခင်မက သူမဒေါက်ဖိနပ်ဝတ်ထားတဲ့ခြေထောက် ကိုထိုးပေးတယ် ကျွန်တော့်ပါးစပ်ရှေ့။
" ငါ့သူငယ်ချင်းခြေထောက်ကို အဲ့လောက်စိတ်ဝင်စားနေတာလား။ ငါ့ဒေါက်ဖိနပ်ကို နင့်ပါးစပ်နဲ့ ချွတ်လိုက်စမ်းအခု။ " ကျွန်တော် အတွေးများ ပျောက်ကွယ်သွားပြီး
" ဟုတ်ကဲ့ပါ၊ သခင်မ။ " ထိုစဉ် ရယ်သံတစ်ခုကြားလိုက်ရသည်။
" ဟဟ ဟ ဟ ဟဟ ဟ။ နင်သူ့ကိုအဲ့လိုခေါ်ခိုင်းထားတာလား။ တယ်ဟုတ်ပါလား ငါ့သူငယ်ချင်းက။ " သခင်မက
" အေး၊ ခဏလေး ငါပြမယ်နင့်ကို။ ငါ့ခြေထောက်ကို လျှာနဲ့ လျက်ပေးစမ်း။ ဝက်ကောင်။ " ကျွန်တော်လက်ထဲမှာ ဖြူစင်ရဲ့ ခြေထောက်လေးကို ကိုင်ပြီး သခင်မရဲ့ ခြေထောက်ကို လျှာနဲ့လျက်ပေးပြီး သူမရဲ့ အမိန့်ကိုနာခံနေမိတယ်။
" ငါ့သူငယ်ချင်းရဲ့ ခြေထောက်ကိုလဲ လျက်ပေးလိုက်။ ဒီနေ့ကစပြီး ငါ့သူငယ်ချင်းကို သခင်မ ဖြူစင်လို့ခေါ်ရမယ်ကြားလား။ "
" ဟုတ်ကဲ့ပါသခင်မ။"
" အခုခေါ်ကြည့်စိမ်း၊ သူ့ကို။"
" သခင်မ ဖြူစင်။ ကျွန်တော် သခင်မရဲ့ ခြေထောက်ကို လျက်ခွင့်ပြုပါခင်ဗျာ။ " ကျွန်တော် သခင်မ ဖြူစင်ရဲ့မျက်နှာကို ကြည့်ပြီးခေါ်လိုက်တယ်။
" အေး၊ နားထောင်လို့ကောင်းသားပဲ။ ငါလဲခြေထောက်တွေညောင်းနေတာ ဒေါက်ဖိနပ်စီးထားရတော့။ ပြောင်အောင်လျက်ပေးနော်။ ဟဟဟဟ။ " သူမရဲ့မျက်နှာပေါ်မှာ ကျေနပ်သွားတဲ့ပုံစံတွေမြင်နေရတယ်။ အရင်က ကျွန်တော် သူမကို အနိုင်ကျင့်ခဲ့သမျှ သူမအချိန်ကို ရောက်ရှိနေပြီလေ။ ကျွန်တော်လဲ ဆွဲဆောင်မှု ရှိတဲ့ ချစ်သူဟောင်း က ကျွန်တော့်သခင်မဖြစ်လာမယ်လို့ ဘယ်စဉ်းစားဖူးမလဲနော်။ သူမရဲ့ ခြေထောက်ကို ကျွန်တော် စိတ်ကူးခဲ့သလို လျှာနဲ့ လျက်ပေးပြီး အရသာခံလိုက်တယ်။ သခင်မ ဖြူစင်က ကျွန်တော့်ကို ခြေထောက်ချိတ်ပေးလိုက်တယ်။ လျက်ရလွယ်သွားအောင်။ သူမကြိုက်ပုံပေါ်သည်။ ကျွန်တော် သူမခြေထောက်ကိုလျက်ပေးနေစဉ် စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ကျွန်တော်လဲ အငန်းမရလျက်ပေးနေသောကြောင့် သူမစိတ်ပါလာသည်။ သူမရဲ့ခြေထောက်ကို သူမကိုယ်တိုင် ကျွန်တော့်လျှာနဲ့ ပွတ်ပွတ်ဆွဲသည်။ ခြေချောင်းတွေကို စစုတ်ပေးတော့ သူမခြေထောက်ကို ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲထိုးထိုးထည့်သည်။ အချိန်အတော်ကြာသွားတော့ နောက်တစ်ဖက်။ သူမရဲ့ ခြွေတွေနဲ့ ဖုန်မှုန့်တွေ ခြေရင်းနားမှာ ရှိနေတော့ ပြောင်သွားအောင်လျက်ပေးလိုက်တယ်။ အနီးကပ်ကြည့်နေရတော့ နည်းနည်းလေးမဲနေရင်တောင်သွားနဲ့ အသာခြစ်ပေးပြီး ပြောင်နေအောင်လျက်ပေးနေစဉ်။ သခင်မဖြူစင်က
" ဟဲ့ အိမ်သာဘယ်နားမှာလဲ။ ငါဗိုက်အောင့်လို့။ "
" ဟိုဖက်မှာ၊ သူငယ်ချင်း။ တဲ့တဲ့ဝင်သွားပြီး ဘယ်ဖက်ချိုးလိုက်။"
သခင်မဖြူစင် ထသွားဖို့လုပ်တော့ ကျွန်တော်က အလိုက်သတိသူမရဲ့ ဒေါက်ဖိနပ်လေးကို ပြန်ဝတ်ပေးလိုက်တယ်။ ထိုအချိန်
" ဝက်ကျွန်ရေ။ နင်လဲဗိုက်စာနေရောပေါ့။ စားရတော့မယ်။ ငါစီစဉ်ထားတယ်။ ဟ ဟ ဟဟဟဟ ။ " သူမဘာကိုဆိုလိုမှန်းမသိ သူမခြေရင်းနား ကျွန်တော်ကပ်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ ခြေထောက်ကို ကျွန်တော် ထင်လျက်ပေးနေလိုက်တယ်။
" အလိုက်သိတဲ့ ကျွန်ဆိုတော့၊ သခင်မလဲ အလိုက်သိရမှာပေါ့။ ဟုတ်လား။ " သူမမေးတာကို ကျွန်တော်ဘာမှန်းမသိတော့ ပြန်မဖြေပဲ ဆက်လျက်ပေးနေတော့ သူမကျွန်တေယ့်ခေါင်းကို ခွေးလေးတစ်ကောင်းကို ပွတ်သက်ပေးသလို ပွတ်သက်ပေးနေတယ်လေ။ အိမ်သာဖက်မှအသံ
" ဟဲ့ သူငယ်ချင်း၊ နင့်အိမ်က ရေပျက်နေတာလား။ ရေဆွဲချလို့မရဘူး။ "ထိုအချိန် ကျွန်တော့် သခင်မက ထောက်ဖိနပ်ကို လက်ညှိုးထိုးပြသောကြောင့် အမြန်ဝတ်ပေးလိုက်ရာ အိမ်သာဖက်သို့ထသွားပြီး
" ဟဲ့ ကျွန်ကောင် ဒီလာစမ်း မနေ့ကတည်းက နင့်ကို အိမ်သာပြင်ဖို့ပြောထားတယ်။ ခုထိမပြင်ရသေးဘူးဟုတ်လား။ သူငယ်ချင်း နင်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး တံခါးဖွင့်လိုက် ငါသူ့ကို ရှင်းခိုင်းလိုက်မယ်။"
ကျွန်တော့်ကို မနေ့ကလဲ အိမ်သာမပြင်ခိုင်း။ သူမ စီစဉ်ထားတယ်ဆိုတဲ့ အရာပဲ ဖြစ်ရမယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် ကျွန်တော့်ကို အကွက်ချပြီး ချီးစားရတော့မယ်ပြောတာဆိုတာ ကျွန်တော်နားလည်သွားသည်။ သခင်မဖြူစင်က ရှက်ရှက်နှင့်အိမ်သာ ထဲမှထွက်လာသည်။
" သူငယ်ချင်းရယ်နင့်အိမ်မှာ ညစ်ပတ်အောင်ထားခဲ့ရတာ စိတ်မကောင်းပါဘူး။ "
" ဟာ ဘာမှစိတ်မကောင်းမဖြစ်နဲ့။ ငါသူ့ကို ပြင်ဖို့ပြောပြီးထား။ သူမပြင်ထားတာ အဲ့ဒါကြောင့် ငါ့သူငယ်ချင်းစိတ်မကောင်းဖြစ်ရတာ။ နင့်အပြစ်နဲ့နင်ပဲ ဝက်ကျွန်ကောင်။ ခုတော့ ရေဆွဲချလို့မရတော့ အိမ်သာထဲက သခင်မဖြူစင်ရဲ့ ချီးတွေ နင်ပြောင်အောင်စားစမ်း။ "
ကျွန်တော်ကို အိမ်သာထဲ တွန်းထည့်လိုက်သည်။ သခင်မဖြူစင်ကလဲ ပြုံးပြီး ကြည့်နေသည်။ သခင်မ ဖြူစင်က ကျွန်တော့်ကို ခိုင်လို့ရမှန်းသိသွားသည်။ အမိန့်ကို လွန်ဆန်လို့မရမှန်းသိသွားတော့ သူမက
" နင့်သခင်မ ပြောနေတယ်လေ။ ငါ့ချီးတွေပြောင်အောင်စားဖို့။ အထဲမှာ ပြစ်ထားတဲ့ တစ်ရှူးတောင်မကျန်စေနဲ့ ဝအောင်စားနော်။ ဟဟဟဟဟဟ။ " သူမကျွန်တော်ကို လှောင်ရယ်ရယ်ပြီးအမိန့်ေပးသည်။ ကျွန်တော့် မိန်းမ သခင်မ ကလဲ
" နင့်ရဲ့ သခင်မဖြူစင်ပြောနေတယ် ။ ပြန်ပြောလိုက်လေ။" ဟုဆိုကာ ကျွန်တော့်ကို ခြေထောက်ဖြင့်လှမ်းကန်သည်။
" ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်မဖြူစင်။ ကျွန်တော် စားလိုက်ပါ့မယ်။" သူမတို့နှစ်ယောက် အိမ်သာဝမှ ကြည့်နေသည်။ ဗိုလ်ထိုင်ရှေ့တွင်ဒူးထောက် ကာ ခေါင်းကို စိုက်လိုက်ရာ။ ရေပေါ်တွင် ဘောလောပေါ်နေသော သခင်မဖြူစင်၏ချီးတုံးများနှင့် တစ်ရှူးကို မြင်လိုက်ရသည်။ ထိုအချိန်တွင် ကျွန်တေယ့်သခင်မ က ဖြူစင်ကို နားတွင်ကပ်ပြောလိုက်သည်။ ဘာပြောမှန်းမသိ။ သခင်မ ဖြူစင်အခန်းထဲ ဝင်လာပြီး သူမဒေါက်မြင့်ဖိနပ်နှင့်ကျွန်တော့်ခေါင်ကို နင်းချလိုက်သည်။
" ဝက်ကျွန်ကောင်။ စားဖို့အရေးဘာလုပ်နေတာလဲ။ အမြန်စားစမ်း။ ဟဟဟဟဟ။ " ရယ်မော၍ အသံမှာ ဩဇာအာဏာအပြည့်နှင့် ကျေနပ်နေသော အသံကိုကြားလိုက်ရခြင်းဖြစ်သည်။ ကျွန်တော့်ခေါင်းမှာ ဗိုလ်ထိုင်ထဲသို့နှစ်ဝင်သွားပြီး ပါးစပ်မှာ သခင်မ ဖြူစင်၏ ချီးများကို ထိမိလိုက်သည်။ အနံ့မှာ နှာခေါင်းထဲကို ဆူးကနဲဝင်လာပြီး လျှာကိုထုတ်ကာသူမရဲ့ ချီးတုံးကို တို့ကာအရသာခံ ကြည့်လိုက်သည်။ ဆားမပါ စိမ့်သောအရသာလိုမျိုး။ သခင်မဖြူစင်က သူမ၏ ဒေါက်ဖိနပ်ကို ကျွန်တော့်ခေါင်းပေါ်မှ မဖယ်သေးသောကြောင့် လျှာဖြင့် လှိပ်ယူလိုက် နှုတ်ခမ်းဖြင့် ထိန်းလိုက်နှင့် လက်လှမ်းမှီသလောက် ပါးစပ်ထဲဝင်လာသော သူမ၏ချီးများကို အာခေါင်ကို ဖြတ်ပြီး ဗိုက်ထဲပို့လိုက်သည်။ ၅မိနစ်ခန့် ကြာသွားတော့ သခင်မ ဖြူစင်က ဒေါက်ဖိနပ်ဖြင့်ဖိထားရာမှ ဖြေလျော့လိုက်ပြီး
" နင့်ခေါင်းကိုဖယ်စမ်း။ ဘယ်လောက်ကုန်သွားပြီလဲကြည့်ရအောင်။" ကျွန်တော် လဲ သူမအမိန့်ပေးတဲ့အတိုင်း ဖယ်လိုက်သည်။
" မဆိုဘူးပဲ။ စားလို့ကောင်းလားငါ့ချီးက။ ဟဟဟဟ။ ဘယ်လို အရသာရှိလဲ။ "
" စားလို့ကောင်းပါတယ်သခင်မ။ "
" စားလို့ကောင်းတယ်ဆို ငါဒီကိုလာလည်တိုင်းကျွေးမယ်။ ခုတော့ ဝအောင်စားထား။ တစ်ရှူးဖက်တွေပါမကျန်စေနဲ့။ ခွေးကျွန်ကောင်။ ဟဟဟဟဟဟ။ " သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ရယ်၍ထွက်သွားပါတော့သည်။
ပြီးပါပြီ။
Comments
Post a Comment