Photo Loading...
အပိုင်း ၁
ညဟာ မှောင်မိုက်တိတ်ဆိတ်ခြင်းနှင့်နေသားကျနေသည်။ နန်းတော်ဝန်းရဲ့ နေရာအနှံ့ကျောက်ရုပ်တွေလို မလှုပ်မယှက် ရပ်နေတဲ့ ရဲမက်တွေဟာ တာဝန်ကို ကျေအောင် ထမ်းဆောင်နေကြတယ်။ ၁၀ပေအကွာလျှင် တစ်တိုင်ကျထွန်းထားတဲ့ ကညှင်ဆီမီးတိုင်တွေက အမှန်ထုကို လျော့ပါးအောင် လင်းလက်နေသည်။
ထိုမီးတိုင်တွေကြားမှာ နန်းရင်းဝန်ကြီး ဦးမြတ်လှနှင့် နောက်ပါ ရဲမက်တို့သည် ထိန်ထိန်လင်းနေသည့် ကညှင်တိုင်ဆီမီးများအကြား သွားလာသည်။ သူတို့၏ ဦးတည်ရာကာအနောက်ဆောင်ရ မိဘုရား သီရိနွယ်၏ အဆောင်ရှိရာသို့ဖြစ်သည်။
အဆောင်ရှေ့ရောက်တော့ အဆောင်၏ အစောင့်ရဲမက် များက နန်းရင်းဝန်အား အရိုအသေပြုကြသည်။ ရဲမက်တစ်ဦးက နန်းရင်းဝန်ရောက်နေကြောင်း အကြောင်းကြားသည်။ မကြာမီပင် အပျိုတော် တစ်ဦးက အဆောင် တခါးလာဖွင့်သည်။ နန်းရင်းဝန်နှင့် အဖွဲ့သည် အဆောင်တွင်းသို့ စောလျှင်စွာ ဝင်ရောက်ကြသည်။
မိဘုရားသီရိနွယ်သည် သလွန်ထက်တွင် အိပ်မှုန်စုန်မွှားမျက်နှာဖြင့် ရှိနေသည်။ သီရိနွယ်သည့် အသက်နှစ်ဆယ့်ရှစ်ခန့်သာ ရှိသေးပြီး ချောမော လှပရုံမက စိတ်သဘောထားပြည့်စုံသော အမျိုးသမီး ဖြစ်သည်။
နန်းရင်းဝန်သည် မင်းမိန့်ပါသော စာချွန်လွှာကို မြင်သာအောင်ပြသည်။ အဆောင်ရမိဘုရားသာဖြစ်သော သီရိနွယ်နှင့်အပျိုတော်တို့သည် စာချွန်ကို မြင်လျှင် ရှင်ဘုရင်ကိုယ်တိုင်ရှေ့တော်မှောက်ရောက်လာသကဲ့သို့ ကြမ်းပြင်တွင်ဒူးတုပ်ကာ လက်အုပ်ချီခစားကြသည်။
မိဘုရား သီရိနွယ်သည် ငါဘုရင်မင်းမြတ်အား ပုန်ကန်ရန်ကြံစည်နေသည်ဟု သံသယရှိတော်မူသဖြင့် ထိန်းသိမ်းစစ်ဆေးရန် နန်းရင်ဝန်နှင့်အဖွဲ့ကို လွှတ်တော်မူသည်။ ခုခံငြင်းဆန်လျှင်သူပုန်အဖြစ်သက်မှတ်၍ အဆောင်၌ပင်ကွပ်မျက်ရန်ခွင့်ပြုသည်။
ပုံ
မိထ္ထီလာ ပြည်ရှင်
အမိန့်သံကို ကြားလျှင် မိဘုရား သီရိနွယ်သည် ကြီးစွာသော စိတ်မကောင်းခြင်းကို ခံစားရသဖြင့် မျက်နှာလှလှသည် ငြှိုးငယ်လေသည်။ ရဲမက်နှစ်ဦးသည် သီရိနွယ်၏ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို တစ်ဖက်စီကိုင်ကာချုပ်နှောင်လျှက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင်ဆွဲထူလိုက်သည်။ နန်းရင်းဝန်ကလအသင့်ယူလာတော အဝတ်စကို ခေါင်းပေါ်မှအုပ်ချလိုက်သည်။ မိဘုရား၏ မျက်နှာကို တပါးသူတို့မမြင်နိုင်စေရန်ဖြစ်သည်။
အဝတ်က မျက်နှာတစ်ခုံးကို ဖုံးနေသဖြင့် သီရိနွယ်ခမျာ ရှေ့နောက်ဝဲယာကို မမြင်ရဘဲ ရဲမက်တို့ခေါ်ရာနောက်ကိုသာလိုက်ပာလာရသည်။ ရွှေခြေနင်းလဲ ဝတ်ရန် အခွင့်အရေးမရသဖြင့် ခြေဗလာနှင့် ရဲမက်တွေခေါ်ဆောင်ရာသို့ ပါသွားရှာသည်။
တခါးဖွင့်သံကြောင့် အဆောက်အဦးတစ်ခုရှေ့သိုရောက်နေမှန်း သူမသိလိုက်သည်။ တစ်စုံတစ်ယောက်က သူမ မျက်နှာပေါ်က အဝတ်ကို ဖယ်လိုက်သည်။
အို...........
သူမ အကျဉ်းသားတွေကို ထားရှိရာ အချုပ်ဆောင်ရှေ့ရောက်နေတာပဲ။ ရဲမက်နှစ်ဦးက သူမကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ တစ်ကြိမ်ထဲမှာပင် အချုပ်ဆောင်မှူးသည် သူမ၏ လက်မောင်းကို အတင်းအကြမ်းချုပ်နှောင်ကာ ဆွဲခေါ်သွားသည်။ သီရိနွယ်လေးမှာ တအင်းအင်းညီညူ ရင်း တရွတ်ဆွဲမတတ်လိုက်ပါသွားရသည်။
အခန်းတစ်ခုထဲ ရောက်တော့ နံရံရှိရာဘက်ကို စောင့်တွန်းလိုပ်သည်။ ပုခုံးပေါ်က ပဝါကို ယူငင်ကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်ခင်းလိုက်သည်။ လက်စွပ် နားဆွဲ လက်ကောက် ဘယက်စသည့် အဆင်တန်ဆာ မိဘုရားအဆောင်အယောင်များကို ချွတ်ယူကာ ထိုပဝါနှင့် ထုပ်လိုက်သည်။
မိဘုရားငယ်သည် နံရံကို ကပ်လျှက် မက်တပ်ရပ်နေသည်။ အချုပ်ဆောင်မှူးက နံရံကိုကပ်လျှက် ညှိုးငယ်စွာ မက်တပ်ရပ်နေသော သီရိနွယ်နားသို့ အသာကပ်ကာ သေးကျဉ်သော ခါးနုနုပို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်သပ်သည်။ သီရိနွယ်လည်း ထိုသူ၏ လက်ကို ပုတ်ထုတ်လိုက်သည်။
အို......... မောင်မင်း ဘာလုပ်တာ......
ဖြန်း........
အေမ့
စကားပင်မဆုံးလိုက် အားပါလှသော ရိုက်ချက်ကြောင့် နုနယ်သော မိန်းမငယ်လေးမှာ နံဘေးသို့ခွေကျသွားသည်။ အချုပ်ဆောင်မှူးက ခွေခွေလေးလဲကျနေသော သီရိနွယ်၏ ဆံနွယ် ရှည်တို့ကို တင်းတင်းဆွဲ၍ ခေါင်းမော့စေပြီးလျှင်
-သတိထားပါ မယ်မင်း.....။ သင်ရောက်နေတာ မိဘုရားဆောင်မဟုတ်ဘူး။ သင်ရောက်နေတာ ကျုပ်စီမံအုပ်ချုပ်တဲ့ အချုပ်ထောင်ဖြစ်တယ်။ သင့်မှာ ဘာသြဇာ အာဏာမှမရှိဘူးဆိုတာသိပါ.............။
-ထ....... မက်တပ်ပြန်ရပ်ပါ မယ်မင်း.....။ ကိုယ်ပေါ်မှာ လက်နက်ပစ္စည်းတွေ လက်ဝတ်ရတနာတွေ ဖွတ်ထားသလားစစ်ဆေးရမယ်။
သီရိနွယ် အံတစ်ချက်ကျိတ်ရင်း ပြန်ထရသည်။ အချုပဆောင်မှူးက ကသူမတစ်ကိုယ်လုံးကို ပွတ်သပ်ကစားနေသည်။ မလိုအပ်ဘဲ ရင်သားအိထွေးထွေးများကို အချိန်ကြာကြာ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေသည်။
ရှက်ရွံ့မှုကြောင့် မျက်ရည်အဝဲသားနှင့် သီရိနွယ် အံကို တင်းတင်းကျိတ်ထားသည်။ အလိုမတူပဲ ထိတွေ့ကိုင်တွယ်ခံနေရခြင်းသည် ငရဲငို့ အရှင်လက်လက် ကျနေသကဲ့သို့ရှိသည်။
ဟို ဘက်လှဲ့...................
ခပ်ပျက်ပျက်ပြောပြီး လက်မောင်းတစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ သီရိနွယ်ကိုယ်လေးကို ဆွဲလှည့်လိုက်သည်။ နံရံဘက်မျက်နှာ မူသွားသော သူမကို ကျောကို ဖိထားလိုက်သဖြင့် ရင်ဘက်နှင့် နံရံကပ်သွားသည်။ နောက်ကျောပြင်တစ်လျှောက်နှင့် တင်သားတင်ဆိုင်တို့ကို ထပ်မံကိုင်တွယ်ပြန်သည်။
အားရအောင် အရသာခံပြီးမှ သူမကို လက်မောင်းတစ်ဖက်က ဆွဲခေါ်သွားသည်။ အပြစ်ကြီးပြီး အန္တရယ်များသော အချုပ်သားများကို ချုပ်နှောင် အထူးဆောင်ဖြစ်သည်။ အဆောင်တွင်း အချုပ်ခန်းလွတ်တစ်ခုထဲသို့ ဆွဲသွင်းလိုက်သည်။ အခန်း၏ အုပ်နံရံတွင် မှီလျှက်ထိုင်စေပြီး ခြေထောက်ကို ဆန့်ထုတ်စေကာ သစ်သားထိပ်တုံးဖြင့် ခြေကျင်းဝတ်နှစ်ဖက်ကို ခက်လိုက်သည်။
အေးအေးသက်သာ စံတော်မူပါ မဘုရား အဟင်းဟင်း
ခနဲ့သလို လှောင်သလို ပြောကာ အချုပ်ခန်းတခါးကို သော့ခတ်ပြီး ထွက်ခွာသွားသည်။
===============================
ဆက်ရန် လို့ဆိုပေမဲ့ ဆက်ချင်မှလည်းဆက်မယ်
မဆက်ချင်လည်းမဆက်ဘူး
ဆိုတော့ကာ မျှော်ချင်လည်းမျှော် မမျှော်ချင်လည်းနေ
ဒါပဲ
မိချောင်း
Comments
Post a Comment