ဆရာမဒေါ်ခင်ဆွေနှင့်ခင်ငြိမ်းသူ

Photo Loading...

ရှားပါးလှတဲ့ Spanking ဇာတ်လမ်းများထဲမှ ရှားရှာပါးပါးလေးတစ်ခု။

မနေ့ကတော့ထုံးစံအတိုင်းခါးပေါ်နေတဲ့ကျောင်းစိမ်းအင်္ကျီအဖြူနဲ့ဆရာမတစ်ယောက်တွေ့လိုက်တာဖင်ရှုံ့သွားလို့မှတ်မိတဲ့ဖြစ်ရပ်မှန်တစ်ခုထပ်ရေးလိုက်တယ် မရေးတာလဲကြာပြီလေိ  ကိုယ်တွေ ၆တန်းတုန်းက ခါးလွတ်အင်္ကျီနဲ့ အင်္ဂလိပ်စာဆရာမ ဒေါ်ခင်ဆွေရဲ့လက်သံလေးအကြောင်းပါပဲ

စာမေးပွဲကျ စာမရ စာမလုပ် အတန်းထဲစကားပြော ရိုင်းစိုင်းရင် ဖင်ချွတ်ပြီးကြိမ်စာကျွေးတတ်တဲ့ဆရာမပါ

ကျောင်းဖွင့်ပြီးပထမဆုံးနှစ်လကတော့သူ့လက်သံအသိရဆုံးအချိန်တွေပါ

ဆရာမရိုက်ရင် ထုံးစံအတိုင်း အတန်းရှေ့ကစတိတ်ပေါ်တက်ခိုင်း ဖင်ချွတ်ခိုင်းပြီးဆော်တာပါ အဲ့နေ့က ဘာစိတ်ကူးပေါက်သလဲမသိပါဘူး စာမေးပွဲစာအုပ်တွေအမှတ်ခြစ်နေတုန်း ကျွန်တော်တို့ကစာလုပ်နေတာပါ ဒေါ်ခင်ဆွေက "ခင်ငြိမ်းသူဆိုတာဘယ်သူလဲ"(နာမည်လွဲ) ဆိုပြီးမေးပါတယ်

အဲဒီအခါမှာ ခင်ငြိမ်းသူကမတ်တပ်ရပ်ပြီး "သမီး"

ဒေါ်ခင်ဆွေ။      ။ဖင်ချွတ်ထားပေတော့ တဲ့

အတန်းထဲမှာဖင်ချွတ်ရိုက်ခံဖူးတဲ့သူတွေသိပါတယ် အမြန်ဆုံးရိုက်ခံပြီးရင်အမြန်ဆုံးပြန်ဝတ်မယ်ဆိုတဲ့ principle နဲ့ကိုယ့်အရှက်ကိုကိုယ်တတ်နိုင်သမျှကာကွယ်ကြပါတယ် ချက်ချင်းမရိုက်သေးပဲဖင်ချွတ်ခိုင်းထားတယ်ဆိုတာသိပ်ရက်စက်လွန်းရာကြပါတယ်

အဲ ခင်ငြိမ်းသူ ဆိုတာက စာလုံးဝစိတ်မဝင်စားတဲ့တစ်ယောက် ငါးတန်းတုန်းကလည်း ဖင်ချွတ်ရိုက်မယ် ဆိုပြီးဆရာမကခြိမ်းခြောက်ခဲ့တာ တကယ်တော့မချွတ်ပဲ ထဘီပဲချွတ်ပြီး panties ပေါ်ကပဲရိုက်ခဲ့တာ။

ဒီတစ်ခေါက်တော့ တကယ်ဆော်တာကြည့်ရတော့မယ်ဆိုပြီးကျွန်တော်ကဝမ်းတွေသာနေတာပေါ့

ဝမ်းသာဆို ဒေါ်ခင်ဆွေက ယောက်ျားလေး မိန်းကလေးမရွေး ဖြုတ်လာတာ ကိုယ့်မျက်မြင်လေ panties ပေါ်တောင်မဟုတ်ဘူး အနည်းဆုံး တံကောက်ကွေးနားအထိတော့ချွတ်ရတယ် ငါးတန်းကတည်းကဒေါ်ခင်ဆွေအကြောင်းကြားထားတော့English ကတော့သေချာလုပ်တယ်

ခင်ငြိမ်းသူ ဆိုတာကလည်း ခေသူမဟုတ် အရေးအခင်းနဲ့ဆိုတော့ ၆တန်း ၁၃နှစ် လုံးကြီးပေါက်လှလေ မိန်းမတွေထဘီဝတ်ရင် panties ရာပေါ်တယ်ဆိုတာ သူကိုကြည့်ရင်းသိတာ ကျွန်တော့မြင်ဆရာပေါ့ ဆရာမတွေအမြင်ကပ်စရာပေပဲလေ ခင်ငြိမ်းသူဆိုတဲ့ကောင်မ ဒီအရွယ်လေးနဲ့ဖင်လှုပ်လျှောက်တယ် မလျှောက်နိုင်အောင်ဖင်ချွတ်ရိုက်ထားဦးမယ် ဆိုပြီး Verbal Assault တွေလုပ်ခံရတဲ့တစ်ယောက်ပေါ့ panties ပေါ်ကတစ်ယောက်ရိုက်ပြီး အခုတစ်ခေါက်က ဖင်ပြောင်ပေါ်ပါ။

ဘယ်မိန်းကလေးက ဟုတ်ကဲ့ Teacher ဆိုပြီး ဖင်ချွတ်မလဲဗျာ ဒီတိုင်းဆက်ထိုင်နေတာပေါ့ ခြောက်တာလောက်နဲ့ပြီးသွားတဲ့ဆရာမတွေလဲရှိခဲ့ဖူးတာကိုး။

ဒေါ်ခင်ဆွေကလဲအဲ့လိုပြောပြီးအမှတ်ဆက်ခြစ်နေပါတယ်

ကျွန်တော်ကတော့ခင်ငြိမ်းသူတို့ bench နဲ့ဓားလွယ်ခုတ်လောက်ဆိုတော့ သူဘယ်အချိန်ချွတ်မလဲ စောင့်ကြည့်နေတာပေါ့

ဒေါ်ခင်ဆွေက မလုပ်ပါနဲ့ Teacher တို့ နောက်မဖြစ်စေရပါဘူးတို့ သမီး/သား ရှက်လို့ပါတို့ကိုလက်ခံတဲ့ဆရာမမျိုးမဟုတ်ဖူးလေ။

၁၅မိနစ်လောက်ကြာသွားတယ် ကျွန်တော်တောင်ဝမ်းနည်းသွားတယ် ခင်ငြိမ်းသူကံကောင်းသွားပြီဆိုပြီးတော့

ဘယ်ဟုတ်မလဲ ဒေါ်ခင်ဆွေက သူ့စားပွဲကနေမတ်တပ်ရပ်ပြီးပြောတယ် ခင်ငြိမ်းသူ ဖင်ချွတ်ထားပြီလား တဲ့

ကိုယ့်ကိုပြောတာဆိုလတကယ်ဝမ်းနည်းဖို့ကောင်းမဲ့စကားတွေ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကိုအဲ့လိုပြောနေတာဆိုတော့ နားထဲသကာရည်လောင်းသွင်းလိုက်သလိုပဲ ကြည့်ရတော့မယ် မဟုတ်လား။

တစ်တန်းလုံးဘာသံမှမကြားရအောင်တိတ်ဆိတ်ပြီး အဖြစ်အပျက်ကိုကြည့်နေကြတယ် ခင်ငြိမ်းသူဆီကဘာသံမှမထွက်လာပါဘူး သူဘယ်လောက်ကြေကွဲနေမလဲဆိုတာခန့်မှန်းလို့ရပါတယ်

ဒေါ်ခင်ဆွေ။      ။နင် ငါ့စကားနားမထောင်ဘူး ဖင်ချွတ်ပြီးဆယ်ချက်ရိုက်မယ်

တစ်တန်းလုံး အံ့သြကုန်ပါတယ် အများဆုံးမှငါးချက်ရိုက်တဲ့ဆရာမ က ဆယ်ချက်ရိုက်မယ်ဆိုတော့

ဆက်ပြောတာက "ဖင်ချွတ်ပြီးထွက်လာခဲ့"

မိန်းကလေးမပြောနဲ့ ကိုယ်တွေယောက်ျားလေးတွေတောင် ရှက်လို့သေသွားနိုင်တယ်လေ ဘောင်းဘီကိုနေရာမှာထားခဲ့ခိုင်းပြီးအရိုက်ခံရတဲ့ကိုယ့်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်တောင်အသေငိုခဲ့တာ ဒါတောင်အဲ့တုန်းက လေးတန်းပဲရှိသေးတယ်

"ဒီတစ်ခါမချွတ်ရင်မုန့်စားဆင်းချိန်အလံတိုင်ရှေ့မှာဖင်ချွတ်ရိုက်မယ်"တဲ့ ကြောက်လောက်ပါတယ် ၁၂နာရီထိုးဖို့ကလဲ၁၅မိနစ်လောက်ပဲလိုတော့တာကိုး။

တစ်ကျောင်းလုံးရှေ့လူအများကြီးကြားတော့ဘယ်အရိုက်ခံချင်မလဲ ကိုယ်တွေအချင်းချင်းကြားတော်ပါသေးရဲ့ယူဆသွားလားမသိ ခင်ငြိမ်းသူတစ်ယောက် မျက်ရည်စက်လက်နဲ့ချွတ်ရှာပါတယ် ကြိုးနဲ့သိုင်းဝတ်တဲ့ကျောင်းစိမ်း ထဘီလေး တုန်ရီနေတဲ့လက်ကလေးနဲ့အတွေ့ အောက်ပုံဆင်းသွားပါတယ် panties ပန်းရောင်လေးကိုဆက်ချွတ်ရှာပါတယ် panties ပါချွတ်ရမလား မမေးပါဘူး သူ့မတိုင်ခင် ရက်များစွာကတည်းက မိန်းကလေးသုံးလေးယောက်ကိုယောက်ျားလေူတွေနဲ့တန်းတူဖင်ပြောင်မှာသမပြီးသားလေ

ထဘီလေးကို bench ပေါ်တင်ထားပြီး ဘေးကတစ်ယောက်ကိုကျော်ပြီးထွက်လာရှာပါတယ် panties လေးကဒူးအထက်မှာတွဲလောင်းလေးချိတ်လိုပေါ့။

ကိုယ်တွေကတော့ တကယ့် panorama ပဲလေ အစအဆုံးကိုမြင်ခဲ့ရတာ စတိတ်ပေါ်အရောက် ဒေါ်ခင်ဆွေရဲ့ လက်မရွံ့ကြိမ်လုံးဟာ ရွှမ်းခနဲ ရွှမ်းခနဲ မညှာမတာ ကျလာပါတယ် နှစ်ချက်လောက်ရိုက်ပြီးတိုင်း လုံးကြီးပေါက်လှ ခင်ငြိမ်းသူတစ်ယောက် ရှေ့ကိုညွှတ် ညွှတ်သွားတာမှတ်မိပါသေးတယ် မျက်ရည်တွေကတော့စချွတ်ရကတည်းကမိုးပေါက်လိုကျတာ မဆုံးနိုင်အောင်ပါပဲ။

မှတ်မိသေးတယ် ခင်ငြိမ်းသူတစ်ယောက် နေ့လယ်စာတောင် အဲ့နေ့ကမစားရှာဘူး မှောက်ပဲငိုနေတာ ကျွန်တော်တ်ု့ရဲ့ဆရာမတွေစကားနဲ့ပြောရရင် တုတ်စားလိုက်တာဝသွားပြီလို့ဆိုရမလားပဲ။

PS;ခါးလွတ်နေတဲ့ကျောင်းဆရာမမြင်တိုင်းဒေါ်ခင်ဆွေကိုသတိရပြီးဖင်ရှုံ့တာဒီနေ့အထိပါ