ရယ်ရွှင်ပြုံးတုံ့ မပြုံးတုံ့

 Photo Loading...

အငြိမ့်မင်းသမီးများ ရည်းစားထားတော့ လူဆိုတာမျိုးနော်

သဘောနဲနဲကြီးဦးမှပေါ့ သခင်ရေ

မီးရောင်အောက်ကို ဝင်ရင် လူပျက်တွေနဲ့ပြောတော့

မောင်သဘောထဲ အလွန်တရာ မကြည်လင်...........။

သီချင်းလေးဆိုရင်း ကျော့ကျော့လေးကနေသူ အဝေရာ......။ သီချင်းနဲ့ အကအဆုံ လက်ခုပ်သံတွေတဖြောင်းဖြောင်း။ ပွဲသိမ်းပြီမို့ ဇာတ်ခုံနောက် ပစ္စည်းသိမ်းနေတုန်း ရှေ့ထွက်မင်းသမီးနှင်းရတီက လက်လာကုပ်ကာ အပြင်တသ်နေရာကို လက်ညိုးထိုးပြသည်။ အနက်ရောင်ပြောင်လက်နေသည့် ကားတစ်စီး။

ကဲ မင်းသမီး အကြိုတော့လာပြီ.........

အဖေလိုဦးလေးလို ချစ်ခင်ရသော လူရွှင်တော် ဦးပြုံးရွှင်က လှမ်းပြောသည်။ သူမ တစ်ဖွဲ့လုံးကို နှုတ်ဆက်ကာ ကားနားသွားလိုက်သည်။ယဉ်မောင်းနေရာမှ မှန်နိမ်ဆင်းသွားပြီး အထဲမှ လူပေါ်လာသည်။ သူရိန်ဦး........။ သူမချစ်ရတဲ့ တစ်ဦးထဲ တျောက်ထဲသောသူ။ 

မမ နင် အဝတ်အစားလဲ ဦးမှာလား..........။

ရတယ်သူရိန် ဟိုရောက်မှလဲတာပေါ့။

ပြောရင်းမြေပေါ် ဒရွတ်တိုက်နေတဲ့ ထဘီ ကလနား အဖြူစကို ခတ်တင်ကာ လှမ်းဖမ်းပြီး ခါးမှာ ချည်လိုက်သည်။ 

ကဲ အဲ့တာဆိုလည်းတတ်လေ.......။

အင်း

သူမခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး သူ့ဘေးကနေရာမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ ကားလေးက ငြိမ့်ကနဲ့ မောင်းထွက်သွားသည်။ ရန်ကုန်တိုင်းရဲ့ အစွန်အဖျားမြို့နယ်လေးက နေ ရန်ကုန်တိုင်းထဲ ပြန်လည်ဝင်ရောက်လာသည်။ ပါတ်ဝန်းကျင်အနေအထားအရ ကားက သူမတစ်ခါမှမရောက်ဖူးတဲ့နေရာဒေသ တစ်ခုဆီဦးတည်နေသည်။

ဘယ်ကို သွားနေတာလဲဟု သူမမမေးမိ။ မေးစရာလဲ မလိုဟုသူမထင်သည်။ သူဘယ်ခေါ်ခေါ် သုမလိုက်ရန်အဆင်သင့်ရှိသည်။ 

မမက နေတာ နည်းနည်း ကြည့်လိုက်ရတယ်။ ပြုံးလို့ရွှင်လို့ တော်တော်ပျော်နေတဲ့ပုံပဲ။

ဝါသနာပါတဲ့ အလုပ်ပဲလေးကွာ..........။

အဟင်း ကျွန်တော်စဉ်းစားနေတာက မမရဲ့ မင်းသမီးဝတ်စုံအောက်မှာ bondageလုပ်ပေးလိုက်မယ်ဆို မမစင်ပေါ်တတ်ကရဲပါ့လားလို့

မင်းက လုပ်ရက်တယ်ပေါ့..........

သူမျက်နှာကို သေချာကြည့်ရင်း အဝေရာမေးမိသည်။ သူရိန်ဦးက မဖြေပါ။ နှုတ်ခမ်းတို့တွန့်ကွေးရုံပြုံးသွားသည်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ သူမ ပြုံးမိသည်။ ခပ်မဲ့မဲ့လေးဖြစ်သွားမလားဆိုတာတော့ သူမကိုယ်သာမ ပြန်မမြင်ရလို့မသိပါ။

မင်းငါလုပ်ရက်တယ်ဆို ငါကလဲ ကရဲရမှာပေါ့။

ပြောပြီး နောက်မှီကို မှီချလိုက်သည်။ သူရိန်ဦးက မျက်စံကို မျက်လုံးထောင့်ကပ်ကာ သူမကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီး ကားကို ဂရုတစိုက်ပြန်မောင်းသည်။ ကားလေးက ရပ်ကွက်တစ်ခုရဲ့ လမ်းကြားလေးထဲက သီးသန့်ဆန်ဆန် အိမ်ကလေးတစ်လုံးရှေ့ရပ်တန့်သွားသည်။

တီတီ..........

ကားဟွန်းကို တီးလိုက်ပြီး မကြာမီ အဖိုးအို တစ်ဦးက ခြံတခါးလာဖွင့်ပေးသည်။ ကားကိုအိမ်ထဲ ညှင်သာစွာမောင်းဝင်လိုက်ပြီး ဆင်ဝင်အောက်မှာရပ်လိုက်သည်။ အိတ်ကလေးကို ဆွဲပီး အဝေရာ ကားပေါ်က ဆင်းလိုက်သည်။ လှပ သပ်ရပ်သော အိမ်လေးကို ကြည့်လိုက် သူ့ကို ကြည့်လိုက်ဖြစ်နေသော အဝေရာကို ကြည့်ကာ သူရိန်ဦး တစ်ချက်ပြုံးပြီး....

လက်ထပ်ပြီးရင်နေဖို့ဝယ်ထားတာ........။

သူ့စကားကြောင့် အဝေရာ ကြည်ကြည်နူးနူးပြုံးဖြစ်ပါသည်။ မနက် ၂နာရီမို့ ဆောင်းအကုန်နွေအကူးကာလဟာ စိမ့်စိမ့်ကလေး အေးနေသည်။

ခြံက ကျယ်ပြီး အိမ်က ကြီးလှသည်။ အပြင်က လူတစ်ဦးဦးသာ သူမကိူတွေ့သွားလျှင် ဥစ္စာစောင့်မဟုထင်ချင်ထင်သွားနိုင်သည်။ ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ် အဝေရာ ပြုံးမိသည်။ အိမ်ထဲ အနှံ့လိုက်ကြည့်ပြီးတော့ အိပ်ခန်းထဲရောက်တော့ သူရိန်စိုးက ခုတင်ပေါ် တတ်လှဲသည်။

မမ ရေချိုးချင်ချိုးလေ........

သူမခေါင်းငြိမ့်ပြပြီး မင်းသမီးဝတ်စုံကို ချွတ်ကာ တဘတ်တစ်ထည်ရင်လျှားကာရေချိုးခန်းဝင်လိုက်သည်။ ရေချိုးပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ သူရိန်ဦးက ဖုန်းသံးနေသည်။ သူမအိတ်ကိုယူကာ ခုတင်စောင်းတွင်ကျောပေးထိုင်လိုက်သည်။

အိတ်ထာက အဝတ်အစားတွေကို ထုတ်နေတုန်း တစ်စုံတရာကာ သူမမျက်လုံးတစ်စုံကို အလျှားလိုက်မိုးကျလာသည်။ သူမမျက်လုံးအသာမှိတ်လိုပ်တော့ ထိုအရာက သူမမျက်လုံးတွေကို တင်းတင်းလေးကပ်ကာ စည်းလိုက်သည်။ 

ရှူထုတ်လိုပ်သော သူရိန်ဦး၏ ထွက်သက်က သူမရဲ့ မွှေးညှင်းနုတွေရှိရာ ဂုပ်သားဝင်းဝင်းဝါကို လာရောက်ထိတွေ့နေသည်။သန်မာသောလက်တစ်စုံက သူမကိုယ်ကို ဖတ်လိုက်ရင်းပေါင်ပေါ်တင်ထားသောသူမလက်တွေထဲကာ ညာဘက်လက်ကို စုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ နောက် အေးစက်သော အထိအတွေ့နှင့် အတူ ရင်းနှီးနေကျ အသံတစ်ခုကြားရသည်။

ထစ်..ထစ် ထစ်..ထစ်..

နောက်လက်တစ်ဖက်လဲထိုအတိုင်း။ လက်ထိပ်နှစ်ခုကြားက သံကြိုးကို အပေါ်မြှောက်ပြီး နောက်ကို လှန်ဆွဲလိုက်တော့ ခုတင်ပေါ်ကန့်လန့်အဝေရာ လဲကျသွားသည်။ ရင်ဘတ်ကို တင်းကျပ်စွာစည်းထားသော တဘတ် ပြေလျော့သွားသည်ကို ခံစားချက်အရသိသည်။

သူရိန်ဦးက သူရှေ့တွင်လှဲလျောင်းနေသော နတ်သမီးငယ်ကို ငေးမောနေမိသည်။ နဂိုလှသော သူမ၏ လက်ကောက်ဝတ်လေးတွေကို လက်ထိပ်လေးတွေက ပိုလှအောင် ထောက်ပံ့နေသူဟုသူထင်သည်။ 

ပန်းနုရောင် နှုတ်ခမ်းအစုံကို သူငုံ့နမ်းလိုက်သည်။ မြန်ကားထဲက အတိုင်းပြောရလယလျှင် ပန်ူပွင့်တွင်လိပ်ပြာလာနားသည်ပေါ့

ဒါမျိုးကျစိတ်ဝင်စားတယ်နော်😒😒😒😒။ယူတို့ဖတ်ချင်လဲ အိုင်ကလူပျိုလေးမို့ ရေးရမှာ မျက်နှာပူတယ်။ လက်လဲညောင်းနေပြီ နားမယ်။

ဆက်ရန်

ငမိုးရိပ်

အထူးမှတ်ချက်-ခေါင်းစဉ်ကိုတွေ့ကရာတပ်ထားသည်။

ရယ်ရွှင်ပြုံးတုံ့ မပြုံးတုံ့- ၂

မနက်ခင်စလင်းခဲ့ပြီ။ သူရိန်ဦးက အိပ်ပျော်နေစဲ။ အဝေရာကတော့ တဘတ်တစ်ထည် ရင်လျှားရက်နှင့် ဒူးလေးပိုက်ကာထိုင်ရင်းသူ့ကို တစ်စိမ့်စိမ့်ကြည့်နေမိသည်။ သူမလက်တွေကို လက်ထိပ်ကလေးက ချုပ်နှောင်ထားစဲ။ တင်းကျပ်မနေသည့်တိုင်အောင် လက်ထိပ်တစ်စုံမှာ သူ့အရှိန်အဝါတော့ရှိသည်ပေါ့။

ခုတင်ဘေးက စာပွဲပေါ်မှာ လက်ထိပ်သော့ကိုတွေ့ပါသည်။ သူမယူ မဖွင့်ပါ။ ချစ်ရသူ ခတ်သော လက်ထိပ်ကို ချစ်ရသူကိုယ်တိုင်ပြန်ဖြုတ်ပေးလိမ့်မည်လေ။

ဝှါး.........

သန်းဝေသံနှင့်အတူ သူရိန်ဦးမျက်လုံးတွေက မျက်တောင်ခက်ကာခက်ကာဖြင့်ပွင့်လာသည်။

Good morning မမ

Morning. သူရိန်......။

သူပြုံးလျှက်ထကာ ရေချိုးခန်းဝင်သွားသည်။ အဝေရာ လက်ထိပ်တန်းလန်းနှင့်ပင် အိပ်ယာခင်းတွေကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင်ဆွဲဆန့်လိုက်သည်။ စောင်တွေခေါက်ကာခေါင်းဦးတွေထပ်စီလိုက်သည်။ လုပ်ရကိုင်ရမလွတ်လပ်ပေမဲ့ သူရိန်ဦးရေချိုးခန်းက ထွက်လာချိန်မှာ အိပ်ယာသိမ်းခြင်းကိစ္စပြီးသွားပါပြီ။ စာပွဲပေါ်က သော့ကို ယူကာ သူမစီလှမ်းပစ်ပေးသဖြင့် ဖမ်းလိုက်သည်။

ရေချိးလိုက် ပြီးရင် underwear oတ်ပြီးစောင့်နေ

သူမခေါင်းငြိမ့်ပြရင်း လက်ထိပ်ကို ဖြုတ်သည်။ လုပ်နေကြမဟုတ်ဖြင့်တော်တော်နှင့်အဆင်မပြေ။ အတော်လေးကြာမှပွင့်သွားသည်။ သူပြောသည့်အတိုင်းပင် ရေမိုးချိုးပြီး အောက်ခံအဝတ်တွေဝတ်ကာစောင့်နေသည်။

သူရိန်ဦးပြန်ဝင်လာတော့ လက်ထဲမှာ ပန်းရောချည်ကြိုးလေး အခွေလိုက်ပာလာသည်။ အဝေရာကာ နားမလည်သလို ကြည့်သည်။ သူရိန်ဦးက ထွေထွေထူးထူးပြောမနေပဲ သူမနောက်တွင်နေရာယူလိုက်သည်။ ဘောလီနဲ့ ပင်တီလေးသာဝတ်ထားသော ကိုယ်ပေါ် ပန်းနုရောင်ကြိုးလေးက တင်းကျပ်စွာ ရစ်ပါတ်လာသည်။ ရင်ညွန့် မှနေ၍ ပေါင်ကြားထိ ဖြတ်သန်းယှက်ဖြာနေသော ကြိုးတွေနှင့် သူမကို ကြည့်ကာ ခေါင်းတငြိမ့်ငြိမ်လုပ်သည်။

အင်္ကျီဝတ်လိုက်တော့မမ.........

သူခေါင်း ငြိမ့်ပြလိုက်ရင်း အစိမ်းရောင် ရင်ဖုံးနှင့် ထဘီဝမ်းဆက်ကို ဝတ်ဆင်လိုက်သည်။ အင်္ကျီက ကွက်တိကြီးကျပ်မနေတာကြောင့် အရမ်းကြီး မသိသာပေမဲ့ သေချာ ဂရုစိုက်ကြည့်လျှင် ကြိုးရာလေးတွေကို မြင်ရမည်ဖြစ်သည်။ မထူမပါးအနွေးထည်တစ်ထည်ကို ဝတ်လိုက်သည်။ ကြယ်သီးတွေတော့တပ်မနေတော့.......။

သူရိန်ဦးက လက်တစ်ဖက်ကမ်းပေးသည်။ သူကမ်းပေးသောလက်ကို လှမ်းပိုင်ကာ သူဆွဲခေါ်ရာနောက်လိုက်ခဲ့သည်။ ကြိုးရဲပွတ်တိုက်မှုကြောင့် အံကို ကျိတ်မိသည်။ နှစ်ဦးသားကားပေါ်တတ်ကာ စားသောက်ဆိုင်တစ်ခုဝင်ပြီး မနက်စာစားကြသည်။

နေရာထိုင်ရတာ သက်တောင့်သက်သာ မရှိသည့်အပြင် လိပ်ပြာမလုံမှုကြောင့် သူမချွေးပြန်နေသည်။ သူရိန်က သူမလက်ဖမိုးကို အုပ်ကိုင်တော့ ရှက်ဝဲဝဲလေးပြုံးပြဖြစ်သည်။

စားပြီးသောက်ပြီးတော့ ကားပေါ်တတ်ကာသူမနေသောရပ်ကွက်ဆီမောင်းခဲ့သည်။ မိန်းလမ်းမကြီး၏ ထိပ်တွင်ကားကို ရပ်လိုက်သည်။

မမ ဒီကနေ လမ်းလျှောက်ပြီးသွားတော့.......။

ဟင်.......ရှင်.........

စောဒက တတ်ဖို့ပြင်ပြီး မှသူမခေါင်းကို ငုံ့ကာ အင်းလို့ဆိုလိုပ်သည်။ သူရိန်ဦးက သူမခေါင်းကို ဖွဖွလေးပွတ်ပေး။ 

အဲ့တာဆို မမသွားတော့မယ်

အင်း 

ကားပေါ်က ဆင်းကာ ကားတခါးပြန်ပိတ်လိုက်သည်။ သက်ပျင်းချကာ အားတစ်ချက်တင်းလိုက်ပြီး ခြေလှမ်းကို စလိုက်သည်။ ကြိုးရဲ့ ပွတ်တိုက်မှုက စတင်လာသည်။ အနည်းငယ်လှမ်းအပြီးမှာ ခွေကျမသွားအောင် အံကို ကျိတ်မိသည်။

ပါတ်ဝင်းကျင်ကို အကဲခတ်တော့ ပုံမှန်အတိုင်း လည်ပါတ်နေသည်။

သူမအဖြစ်ကို ဘယ်သူမှရိပ်စားမိမည်မဟုတ်ဟုတွေးကာ လမ်းဆက်လျှောက်သည်။ ၁လမ်းထိပ်ရောက်တော့ အအေးဆိုင်ထိုင်နေတဲ့ ချာတိတ်နှစ်ယောက်က သူမကို ပြုံးစေ့စေ့ကြည့်နေသဖြင့် ခြေလှမ်းတုံ့သွားသည်။ သူမအဖြစ်ကို သတိထားမိနေသည်ဟု ထင်မိပြီး မျက်နှာရဲတန်လာသည်။ နောင်မှ မဖြစ်နိုင်ဟုခေါင်းခါကာ လမ်းဆက်လျှောက်သည်။

တလောကလုံးက လူတွေသူမကို ဝိုင်းကြည့်နေသည်ဟုထင်မိသည်။ ချွေးစေးတွေပျံနေသည်။ ဖြစ်နိုင်လျှင် လူတွေကြားမှာရှိမနေချင်။ သို့သော်လမ်းကိုလည်း မြန်မြန်မလျှောက်ရဲ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကယောင်ခြောက်ခြား ကိစ္စတစ်ချို့ဖြစ်အပြီးမှာ သူမနေသည့် ပထမထပ်တိုက်ခန်းသို့ရောက်သွားသည်။

==============================

ငမိုးရိပ်

ဆက်ရန်