မိထွေးကိုကြောက်တယ်

မိထွေးကိုကြောက်တယ် မောင်မောင်တို့ရပ်ကွက်လေဟာတကယ်ကိုတိတ်ဆိတ်တဲ့ရပ်ကွက်လေတစ်ခုပါ…..မောင်မောင်မှာဆယ်တန်း ကျောင်းသားလေးဖြစ်ပြီးအမေမရှိတော့ပါဘူးမောင်မောင်အဖေကလည်းနောက်အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုတော့မောင် မောင်ဘ၀လေးဟာသနားစရာလေးပေါ့….မောင်မောင်ကအဖေဦးမင်းလွင်မိထွေးဒေါ်ခင်ချိုနဲ့အတူတူနေရရှာ တယ်..မိထွေးဖြစ်တဲ့ဒေါ်ခင်ချိုဟာအိမ်တစ်ဆောင်လုံးမှာသြဇာအရှိဆုံပေါ့..ဒေါ်ခင်ချိုကအသက်(၃၀)လောက် သာရှိသေးသည်..ဒါပေမဲ့ဦးမင်းလွင်ကတော့အသက်(၅၀)ကျော်နေပြီဖြစ်သည်..ဒေါ်ခင်ချိုကိုကြောက်တာက လည်းထိုင်ဆိုလျှင်အိပ်နေလောက်အောင်ကြောက်နေပါတော့သည်….ဒေါ်ခင်ချိုမှာငယ်ရွယ်သလိုလှပသော မိန်းကလေးဖြစ်နေတော့ဦးမငး်လွင်ကလည်းကြောက်ချစ်ရိုသေနေပါတော့သည်ဒေါ်ခင်ချို၏နို့ကြီးများဟာဆို လျှင်မောင်မောင်၏ခေါင်းလောက်နီးပါးရှိနေပါတော့သည်…ဒေါ်ခင်ချိုသည်အဝတ်အစားကိုလည်းအတိုအထွာ အဝတ်များပါသည်..ထိုကြောင့်ပင်ဝင်းလက်တောက်ပသောခြေသလုံးလေများသည်တွေ့သူတိုင်းမျက်လုံးများ ၏အကြည့်များသည်ဒေါ်ခင်ချိုဆီမှမခွာနိုင်ဖြစ်နေတော့သည်ဒေါ်ခင်ချိုသည်ဦးမင်းလွင်နဲ့မောင်မောင်ပေါ်တွင် အလွန်ပင်သြဇာညောင်းပါသည်…..ဒေါ်ခင်ချိုဝတ်သည်အဝတ်များကိုမောင်မောင်နဲ့ဦးမင်းလွင်တို့ကအလှည့်ကျ လျှော်ရလေသည်…ဒေါ...

ကိုကို သို့မဟုတ် ဆရာမ

Photo Loading...

    အပိုင်း   ၁

" ငလင်း မင်းငါတို့ဖက်က ဝင်ကန် ငါတို့တစ်ယောက်လိုနေတယ် "


" ဘာကြေးလဲ ငမောင် "


" တစ်ဂိုးကို ထိုင်ထ ၂၀တဲ့ကွ ငါတို့ရှုံးလို ထိုင်ထ ၄၀ လုပ်ရပြီးပြီ"


ဘော်လုံးကွင်းကို နောက်ကျမှရောက်လာတဲ့ ထင်လင်းကို  

ငမောင်ကလှမ်းအော် လိုက်တယ်။ မောင်မောင်နဲ့ ထင်လင်းက သင်္ချာ ဒုတိယနှစ်ဖြေပြီး ပြန်လာကြတဲ့ အတွဲညီတဲ့ သူငယ်ချင်း ၂ယောက် ။ ရပ်ကွက်ထဲမှာလဲဘော်လုံးကန်ကောင်းသူတွေ ညနေတိုင်း ကန်တယ်။


ဘော်လုံးဆွဲပြေးနေတုန်း နောက်ကနေဖြတ်ကန်ခံလိုက်ရလို့ လဲကျသွားတယ် ။ ကြည့်လိုက်တော့ ရပ်ကွက်ထဲတစ်ခါမှ မမြင်ဖူးတဲ့ အသားဖြူဖြူနုနု နဲ့လူတစ်ယောက်၊


ဂိုး... သူ့ဆီရောက်လာတဲ့ဘော်လုံးကို လူမပေးတော့ပဲ ဂိုးထဲတခါထဲကန်ထည့်လိုက်တယ် ။

ကိုယ့်ကိုနောက်က ဖြတ်ကန်ခဲ့တဲ့ လူကြီးကိုယ့်ရှေ့မှာ 

နားရွက်ဆွဲပြီးထိုင်ထ လုပ်နေတာကို အမှတ်စဥ် ရီပြီး ပြောင်လိုက်တယ်။ 


နောက်တကြိမ်သူဘော်လုံး ရတော့ ကိုယ်ကလိုက်လုတာကို လက်ပြန်နဲ့ လာရိုက်တယ်။ 


" ဟျော့င် မင်းဘာလုပ်တာလဲ အေးဆေးကစားလေကွာ "


ပြောပြီး ရင်ဘတ်ကိုဆောင့်တွန်းလိုက်မှ မိန်းကလေးမှန်းသိတယ်။ 


" မင်းကဘာဖြစ်ချင်လဲ ချချင်လို့လား လာလေ"


ကိုယ့်ကိုတောင်စိန်ခေါ် နေသေးတယ် ။

ငမောင်တို့ပါ ပြေးလာပြီး


" အချင်းချင်းတွေပဲကွာ ရန်မဖြစ်ကြပါနဲ့ ငါတို့လည်းပြန်တော့မယ်ကွာ မိုးချုပ်ပြီ "


" ဘောကွဲဖြစ်နေလို့ပေါ့ကွာ မဟုတ်ရင်မင်း နာပြီ "


" ဘာကွ ဟျော့င် မင်စကားပြန်ပြောစမ်း "


ဒေါသထွက်ပြီး လိုက်ထိုးလို့  သူ့ကိုခေါ်လာတဲ့ ငမျိုးတို့အဖွဲက ဝိုင်းဆွဲရသေးတယ်။


" မင်းလိုကောင်မျိုး လူချင်းချမရလို့ပေါ့ကွာ တောက်"


" မင်းက ဘာလုပ်ချင်လဲ ပင်နယ်တီပြိုင်ကန်မလား

ဘာကြေးလဲပြောလိုက်ကွာ"


"ငလင်း လာပါကွာပြန်ကြရအောင် "


" မပြန်ဘူး ငမောင် ငါဆိုတဲ့ကောင်က စိန်ခေါ်ရင်တိုင်ပေါ်ထိ တက်တဲ့ကောင်ကွ .. မင်းလို ဘောကွဲကို ၅လုံးပေးကန်ရဲတယ်  ငါ ၃လုံးပဲကန်မယ် တစ်ဂိုးကို တုတ်နဲ့ ၃ ချက် ရိုက်ကြေး .. "


" ကောင်းပြီလေ စိန်လိုက် ပြီးမှထွက်မပြေးကြေးနော်..

ငမျိုး ငါ့ကို ယူကလစ် နှစ်ဂိုင်းလောက် သွားချိုးပေး"


ကိုယ့်ကိုအရင်ပေးကန်တော့ ၁လုံးပဲ ဝင်ပြီး ၂လုံးက သူကာကွယ်သွားတယ် ။ သူကန်တဲ့ ၅လုံးမှာတော့ ကန်ချက်ပြင်းလို့ ၂လုံးပဲကာကွယ်နိုင်လိုက်တယ် ။ 


" ကဲ ဘယ်လိုလဲကွ အရိုက်ခံဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား"


" ယောင်္ကျားကွ ဘယ်လိုနေပေးရမှာလဲပြောလိုက် "


ဂိုးတိုင် ဖက်ခိုင်းပြီးကိုယ့်ဖင်ကို ယူကလစ် ဂိုင်းနဲ့ 

၆ချက် ဆော်ခံလိုက်ရတယ် ။ 


ဖျောင်း..ဖျောင်း.. ဖျောင်း ..အား..

" မင်းပြောတော့ ယောင်္ကျားဆိုကွ ၃ချက်ပဲရှိသေးတယ် 

မခံနိုင်တော့ဘူးလား ပြန်ဖက်ထားတိုင်ကို "


ဖျောင်း...ဖျောင်း... ဖျောင်း..အား...


" နေက်ထပ် ၃လုံးစီ ထပ်ကန်မယ် ၅ချက်ကြေး ကန်ရဲလား ဘောကွဲ"


" ဘောကွဲလို့ခေါ်ကြည့် နောက်တခါဆိုမင်းကိုသတ်မှာ "


" တော်ပါတော့ ငလင်းရာ ပြန်ကြမယ် နောက်ရက်မှထပ်ကန်ကွာ မိုးချုပ်နေပြီ "


အပြန်လမ်းမှာမောင်မောင်ကိုမေးကြည့်တော့သူလည်းမသိဘူး။ တစ်ပတ်မှာ ၂ရက်လောက်ပဲ လာကန်တယ် ကိုအောင်လို့ပဲ ခေါ်ကြတယ် လို့ငမျိုးကပြောတယ် ။ ကွင်းထဲကနေ နောက်ဆုံးမှ ပြန်တော့ ဘယ်မှာနေမှန်းဘယ်သူမှမသိဘူး။ကန်ချက်တွေ ကစားပုံတွေက ယောင်္ကျားလေးလိုပဲ ။ 


" ငါတော့ ဘောကွဲကို စိတ်ဝင်စားသွားပြီ ငမောင် "


" ၆ချက်ရိုက်ခံထားရတာ မမှတ်ဘူးနော် ကွင်းထဲမှာလဲ သူကပဲမင်းကို လူချ ကစားသွားတာ "


" အဲဒါကိုခံပြင်းတာကွ နိုင်မလားလို့စိန်ခေါ်လိုက်တာ ကိုယ့်ထက်တောင် ကစ်ပြင်းသေးတယ် ၆ချက် ရိုက်ခံလိုက်ရတာပဲ အဖတ်တင်တယ် အဲညက ဆရာခိုလိမ်းလိုက်ရတယ် ရိုက်ချက်က လဲပြင်းတယ်ဟေ့ "


နောက်တပတ် လာကန်တော့ သူနဲ့ပူးပြီဆို ဖင်တွေချည်းကိုင်ပြစ်တယ်။ မျက်နှာကလဲ ရှက်လို့ထင်တယ် နီရဲနေတယ် ။ ပွဲတောင်မပြီးသေးဘူး ပြန်သွားတယ် ။ သူ့ကိုလည်း စနေ နေ့လည် ပင်နယ်တီကန်ဖို့စိန်ခေါ်သွားတယ်။


စနေနေ့ ကွင်းထဲမှာ ကလေးတချို့ကလွဲပြီးဘယ်သူမှမရှိဘူး။


" ဟျော့င် ငလင်း ဘယ်နှချက် ကြေးကန်မှာလဲ  "


သူလဲရိုက်ခံထားရတာကို မကြေနပ်လို့ 


" တစ်ဂိုး ၅ချက်ကွာ လယ်ဘယ်ပဲ ၃လုံးစီကန်မယ်"


၃လုံးမှာ သူက ၃လုံးဂိုး ကိုယ်က ၂လုံးပဲ ဂိုးတယ် ။


" ကဲ .. ငါ့ညီ ဘယ်လိုနေရမလဲသိတယ်နော် ဟင်း..ဟင်း"


တုတ်ကို ကောက်ကိုင်ပြီး မခံချင်အောင်ပြောနေတယ် ။

ကိုယ်ကအရှုံးသမားဆိုတော့ ဂိုးတိုင် ဖက်ပြီးနေပေးလိုက်တော့ ..


ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း..


" တုတ်ကြီုးသွားပြီ နေဦးငါတုတ်သွားရှာဦးမယ် 

မင်းထွက်မပြေးနဲ့နော် "


ပြောပြီး ယူကလစ်ပင်တွေဖက် ထွက်သွားတယ်။

ကိုယ့်မှာတော့ ဖင်လေးပွတ်နေရတယ်။  ဟိုနေ့က သူ့ဖင်ကိုကိုင်ထားလို့ အငြိုးနဲ့ရိုက်တာ ပထမတစ်ကြိမ်ကထက်ပိုနာတယ်။ 

ပြန်ရောက်လာတော့ကျန်တဲ့ ၂ချက်ထပ်ရိုက်ပြီး


" ထပ်ကန်ချင်သေးလား ငါ့ညီ " 


" ကန်မယ်ဗျာ တစ်ဂိုးငါးချက် ဖင်ပြောင်ချွတ်ပြီးရိုက်ကြေး မင်းကန်ရဲလား "


တွေဝေသွားပြီးမှ ပတ်ဝန်းကျင်မှာလည်း လူမရှိတော့တာကြောင့် 


" ကန်မယ်ကွာ ငါက နိုင်နေကျပဲ မကန်ရဲစရာမရှိဘူး "


 ၂ ကြိမ်ကန်ပြီး ၂ယောက်လုံး ဂိုးတယ် ။

နောက်ဆုံးအလုံး ကိုယ် အရင်ကန်ရတော့ ဂိုးတယ်။

သူကန်ဖို့ပဲကျန်တဲ့အချိန်


" မင်းဒီတစ်လုံးမဝင်ရင် ဖင်ချွတ်ရမှာနော် "


စိတ်ဓါတ်စစ်ဆင်ရေး လုပ်လိုက်တော့ စိတ်လှုပ်ရှားပြီးသူတစ်လွဲကန်လိုက်တယ်။ 


" ဝေး... နိုင်ပြီကွ "


သူကတော့မျက်နာငယ်လေးနဲ့ ဂိုးတိုင်နားလာပြီးပတ်ဝန်းကျင်ကိုကြည့်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဘောင်းဘီ နှစ်ထပ်လုံးကိုချွတ်ချလိုက်တယ် ။


" ဟာ.. နင့်ဖင်မှာ အရှိုးရာတွေချည်းပါလား ငါမရိုက်ရက်ပါဘူးဟာ "


" ရိုက်မှာဖြင့်ရိုက်ကွ မင်းသနားတာငါမခံချင်ဘူး "


" အပေးအယူ လုပ်မယ် ဖင်ကိုရိုက်ရင် နင်သွေးထွက်သွားလိမ့်မယ် ပေါင်ကို ၃ချက်ပဲ ရိုက်မယ် ကျန်တဲ့ ၂ချက်အတွက် နင်က ငါ့ကို ဖင်ကအရှိုးရာတွေက ဘယ်သူရိုက်ထားလဲပြောပြရမယ်"


သူခဏ စဥ်းစားပြီးမှ ဘောင်းဘီပြန်ဝတ်လိုက်တယ် ။


" သဘောတူတယ်ဟာ စရိုက်တော့ "


ဖျောင်း.. ဖျောင်း...ဖျောင်း..


၂ချက်ပဲရိုက်ပြီး အရိပ်ကောင်းတဲ့ သစ်ပင်အောက်မှာ 

ထိုင်ပြီး သူ့အမေ ကျူရှင်သွားသင်တဲ့နေ့တွေမှာ ဘောလုံးခိုးကန်ကြောင်း ၊ သိသွားလို့ 

၁၀ချက် ရိုက်ခံ ထားရတဲ့အကြောင်း သူ့အမေက သူ့ကိုမိန်းကလေးပီပီသသ နေစေချင်တဲ့ကြောင်းပြောပြတယ် ။ 


 ဘောကွဲကိုအောင် ပြောပြတဲ့ အကြောင်းတွေကြားပြီး

ငယ်ငယ်က သူနဲ့အတူ ဘောလုံးကန်ခဲ့တဲ့ မမ အကြောင်းကို ပြန်သတိရသွားတယ် ။ သူက ယောင်္ကျားလေးလို ဘောကန်ကောင်းပြီး သူ့ကိုလည်း ကိုကိုလို့ခေါ်မှကြိုက်တယ် ။  သူနဲ့အသက်က ၆နှစ် ကွာတယ်။သူ့အမေ ဆရာမက သူ့သမီးကို မိန်းကလေးပီသစေချင်ပြီး ဘောလုံးကန်တာမကြိုက်ဘူး ။ ဆံပင်ညှပ်တိုင်းအရိုက်ခံရလေ့ရှိပြီး ဘောလုံးလဲလုံးဝ ပေးမကန်ဘူး။ 


နောက်ပိုင်း သူ့ကို ဖင်ပြောင်ချွတ်ရိုက်ထားတဲ့ကျွန်တော့ကိုရှက်လို့လား သူ့အမေ မလစ်လို့လားမသိဘူး ကိုအောင် ဘောလုံးကွင်းထဲကိုမရောက်လာတော့ဘူး။

ကိုကို သို့မဟုတ် ဆရာမ   အပိုင်း၂


ကျောင်းဖွင့်ခါနီးတော့ အဖေ့ဆီမှာကားတစ်စီး ပူဆာပြီး 

ကားလျောက်မောင်းနေတာနဲ့ အိမ်သိပ်မကပ်ဖြစ်ဘူး။


နောက်နေ့မနက်ခင်း မြို့ကိုကျောင်းသွားတက်ရမှာမလို့ 

အိပ်ရာ အဝတ်အစားတွေ ပြင်ဆင်ဖို့ ညနေခင်းစောပြန်လာတယ်။


" သားလာဦး သူ့ကို သားမှတ်မိလား "


သေချာကြည့်ပြီး

" မေမေလေး.. မေမေလေး မဟုတ်လား သတိရလိုက်တာမေလေးရယ် ဘာလို့သားတို့ကိုပြစ်သွားတာလည်း "


ပြေးဖက်ပြီး သူမျက်ရည်တွေဝဲလာလို့ 


" သားတို့ မိသားစုကို ဒုက္ခမပေးချင်လို့ မေလေးက ကျောင်းပြောင်းသွားတာပါ ခု အ ထ က ကျောင်းအုပ်ရာထူးနဲ့ ပြန်ပြောင်းလာတာ ၁လ ရှိပြီသားရဲ့ "


" သား ကိုကိုရော မေလေး " 


" မမပါသားရဲ့ သားမမက ခုဆို ဒေါက်တာဘွဲ့ Ph.D ရပြီးလို့ တက္ကသိုလ်မှာ ပါမေက္ခတောင်ဖြစ်နေပြီ ဒီနှစ် သားတို့ကျောင်းကို ပြောင်းလာမှာ သားရဲ့ "


" ကိုကိုက သားကိုမှတ်မိပါ့မလား မေလေးရယ် "


" မှတ်မိတာပေါ့သားရဲ့ သားကိုကိုက ..အော် ..ငါလည်းယောင်ကုန်ပြီ မမပါသားရဲ့  သူက သား ဘာလုပ်နေတယ် 

ဘယ်လိုနေတယ် ဘယ်လိုဆိုးတယ်က အစသိတယ်သားရဲ့ မမက အားလုံးစုံစမ်းနေတာ သူလဲ သားကိုခွဲရလို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတာ "


" တကယ်လားဟင်း ပျော်လိုက်တာမေလေးရယ် 

ကျောင်းသွားတက်ရင် ကိုကိုနဲ့ တွေ့ရတော့မှာနော် "


"မေမေနဲ့ စကားတွေ ပြောဦးနော် မေလေး သားကျောင်းသွားဖို့ပြင်ဦးမယ် ပြီးမှ မေလေးအိမ်ကို သားပြန်ပို့ပေးမယ်"


မေလေးကကျောင်းဆရာမ ဒေါ်လေးလေးခိုင် မေမေ့ရဲ့ ငယ်သူငယ်ချင်း။

သူ့အမျိုးသား ဦးဝင်းအောင်က အဖေ့ရဲ့လူယုံ မန်နေဂျာ 

သူတို့နဲ့ အိမ်ချင်းကပ်နေကြတယ်။ 

ကျွန်တော် ငယ်ငယ်လေးကတည်းကမေလေးအိမ်မှာပဲ အနေများပြီးညအိပ်မှသာပြန်ဖြစ်တယ် ။ မေလေးရဲ့သမီး မီမီအောင်က ငယ်ငယ်ထဲက ယောင်္ကျားလေးလိုနေတတ်တာကြောင့် သူက ကိုကို လို့ပဲခေါ်တယ်။ သူ ၅တန်း ကိုကိုက တက္ကသိုလ် ဒုတိယနှစ် မှာ ဦးဝင်းအောင်က လောင်းကစားကျွေးတွေ

ကြောင့် တရားစွဲခံရတယ် ။ မေမေက စိုက်လျော်ပေးပေမယ့် မေလေးက လက်မခံဘူး ။ ဦးဝင်းအောင်ထောင်ကျ

သွားတော့ မေလေးတို့သားအမိ အိမ်ကိုရောင်း အလုပ်ပြောင်းပြီး လက်စဖျောက်သွားတယ်။ ဦးဝင်းအောင်လည်းထောင်ထဲမှာပဲဆုံးသွားတယ်။


မေလေးကိုအိမ်ပြန်ပို့တော့ နံရံမှာချိတ်ထားတဲ့ ကိုကိုရဲ့ ဘွဲ့ ဝတ်စုံနဲ့ပုံတွေ ပါတိတ်ဝမ်းဆက်ကိုဆံပင်ရှည်ရှည်နဲ့ ရိုက် ထားတဲ့ပုံ တွေကြည့်ပြီး မမလို့ပြောင်းခေါ်ရတော့မယ် လို့မေလေးကိုပြောလိုက်တယ် ။ နောက်ပြီး ဒီလို မျက်နှာမျိုးဘယ်မှာမြင်ဖူးပါလိမ့်လို့လဲစဥ်းစားမိတယ် ။


" မေလေး ကြိမ်လုံးတွေက မမကိုရိုက်တာလား "


" သားရဲ့မမက မေလေးပြောစကားမှနားမထောင်တာသားရဲ့ ရိုက်တာပေါ့ "


ကိုကိုဒီအချိန်အထိ အရိုက်ခံနေရသေးပါလားလို့တွေးမိတယ်။


" မမကိုသနားလိုက်တာမေလေးရယ် သားရှိရင်မေလေးက မမကိုရိုက်လို့မရဘူး သားက ကွယ်ထားပေးမှာ "


ငယ်ငယ်က ကိုကိုအရိုက်ခံရတိုင်းသူကွယ်ထားပေးလို့ အရိုက်မခံရဘူး။ သူမရှိမှသာအရိုက်ခံရတာ။


နောက်ရက်ကျောင်းသွားတော့ အဆောင်မှာအိပ်ရာပြင် 

အကုန်နေရာချပြီး မောင်မောင်နဲ့မြို့ထဲ ထွက်လာကြတယ် ။


လိုတာတွေ ဝယ်ပြီး ပြန်မယ်ဆို ကားနားသွားတော့ ရှေ့မှာပါတိတ် ဝမ်းဆက်နဲ့ မမတစ်ယောက် မေင်မောင်က

လှမ်းစလို့ကြည့်လိုက်တော့ မေလေး အိမ်ဓါတ်ပုံထဲက 


" ဟာ.. ကိုကို " လိုလှမ်းအော်ပြီး လက်ကိုလိုက်ဆွဲလိုက်တယ် ။


" လွတ်စမ်း လူကြားထဲဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ "


ဆဲခံလိုက်ရလို့မျက်နှာလေးငယ်သွားတော့ နီးရာလူရှင်းတဲ့ အအေးဆိုင်ထဲ ဆွဲခေါ်သွားပြီး


" ငလင်း နင်ငါ့ကို ဘယ်လိုမှတ်မိတာလဲ  " ဆိုပြီးဖက်လိုက်တယ်။


" ကိုကို ကျွန်တော့ကိုမှတ်မိတယ်နော် ပျော်လိုက်တာ ကိုကိုရယ် သားက မေလေးအိမ်ရောက်ခဲ့ပြီးပြီ ကိုကို့ ဓါတ်ပုံတွေ့ခဲတယ်  "


" ငလင်း နောက်ခါ လူကြားထဲ ကိုကိုလို့မခေါ်နဲ့ ဆရာမလို့ခေါ် "


မောင်မောင်လည်း ဆိုင်ထဲလိုက်ဝင်လာတယ် ။

စကားတွေပြော စားသောက်ကြပြီး ဆရာမ အဆောင်ကိုပြန်ပို့ပေးပြီး ကားကို ဆရာမအိမ်မှာပဲထား လိုက်တယ်။ 

အဆောင်ပြန်ရောက်တော့ မောင်မောင်က 


" ဆရာမ မျက်နှာပုံစံမျိုး မြင်ဖူးနေတယ်ကွ ဘယ်မှာမှ

လဲတော့မသိဘူး "


" ငါလည်း ဆရာမပုံကို သူ့အိမ်မှာတွေ့ကတည်းကမြင်ဖူးနေတယ်လို့တွေးနေတာ "


" ဒါနဲ့ ငါတို့ဌာနမှူး အသစ်က ဆရာမ လို့ပြောတယ်ကွ စည်းကမ်းကြီးတယ်တဲ့ကွ "


" ငါတို့တော့ အရင်လို နေလို့မရတော့ဘူး ဆရာ့ တုန်းကဆိုနေချငါသလိုနေဆရာက ဘာမှမပြောဘူး ဆိုတော့ 

အေးဆေးပဲ ခုတော့ဘယ်လိုလာမယ်မှန်းမသိပါဘူး"


တက္ကသိုလ်တွေကို ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်တွေပေးလိုက်တော့ ပါချုပ်က 

ကိုယ့်ဌာနက ကျောင်းသားဆိုးသွမ်းတာတွေဟာ ဌာနမှူးရဲ့တာဝန် ဖြစ်တယ်။ ကိုယ့်လက်အောက်က တပည့်တွေကို သေချာဆုံးမပါ လူဆိုးလေးတွေမဖြစ်ပါစေနဲ့ ။

ပြောစကားနားမထောင်လျှင် ကြိုက်သလို ဆုံးမလို့ရတယ် လို့ကြောငြာချက်ထုတ်ထားတယ်။


ဌာနမှူးဆရာမတွေကလည်း သူတို့နာမည်မပျက်ဖို့ သေချာကြပ်မတ်လာတယ်။ E major ကတော့ စည်းကမ်းအတင်းကျပ်ဆုံးလို့နာမည်ကြီးတယ် ။ 

ကျောင်း ကိုခွင့်မတိုင်ပဲပျက်ရင် ဌာနမှူးက ကြိမ်လုံးစာကြွေးတယ်။ အသက်သာဆုံးက သူတို့ သင်္ချာ ဌာနမှူးပဲ။ ပင်စင်လည်းနီးပြီဆိုတော့ သိပ်ပြီး မပြောတော့ ဘူး။


ဒီနှစ်တော့ ဆရာပင်စင်ယူသွားပြီ။ ဌာနမှူးအဖြစ် ဘယ်သူလာမလဲသူတို့မသိသေး။


ကျောင်းဖွင့်ရက်မှာ သူနဲ့မောင်မောင် ၂ချိန်ပြီးမှ အတန်းထဲဝင်တယ် ။ အတန်းထဲ ရောက်နှင့်ပြီး သူတွေက 

စည်းကမ်းစာအုပ်ကို ဖတ်ပြီး ဌာနမှူးဆရာမက အားလုံးလက်မှတ်ထိုးခိုင်းတယ် လို့ပြောတယ်။


" ဟျော့င်တွေ ငါတို့ကတော့ ဒီနှစ်မချောင်ဘူး ထင်တယ်ကွ ဆရာမ ရုပ်ချောသလောက် ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ကွ စည်းကမ်းဖေါက်ရင် ကြိမ်လုံးစာမိမယ်လို့ပါပြောသွားတာ"


" မဖြစ်နိုင်ပါဘူးကွာ တတ်ယနှစ်ပဲရောက်နေပြီ ရိုက်စရာလား "


"နောက်ဆုံးနှစ် တောင် ရိုက်နေတဲ့  E major ဆရာမလို ဆိုဘယ်လိုလုပ်မလဲကွ တကယ်ရိုက်မဲ့ပုံပဲ "


နောက်ရက်လည်း ထပ်နောက်ကျတော့ ရုံးခန်းလာရမည့်သူတွေကိုရေးထားတယ် ။ သူနဲ့မောင်မောင်အပါ  ကျောင်းသူ ၃ယောက်။ သ့တို့ ရုံးခန်းထဲရောက်တော့ ဆရာမ ကိုမတွေ့လို့မေးလိုက်တော့ 


" တုတ်သွားယူတယ် ငါတို့တကယ်အရိုက်ခံရတော့မယ်နဲ့ တူတယ်ဟ  မနေ့ကတည်းက သေချာသတိပေးထားတာ 

ငါတို့က မေ့ပြီးနောက်ကျသွားတာ "


ထိုစဥ် ကြိမ်လုံးကိုင်ပြီး ဝင်လာတဲ့ ဒေါ်မီမီအောင် 


" အော် ..လူစုံ နေပြီပဲ မင်းတို့အပြစ်မင်းတို့သိလား " 


" သိပါတယ်ဆရာမ " 


" မနေ့က လက်မှတ်ထိုးထားတာမေ့နေပြီလား အပြစ်လုပ်ရင် ဘယ်လိုအပြစ်ပေးမယ်ပြောထားလဲ "


" ဟို..ကြိမ်လုံးနဲ့ ရိုက်မယ်လို့ပြောထားပါတယ် "


" ဒါဆို ငါလက်သံမြည်းကြည့်ချင်တာလား ၅ယောက်လုံး လက်ပိုက်ပြီးတန်းစီထား "


ဖျောင်း..ဖျောင်း..ဖျောင်း.. ဖျောင်း.. ဖျောင်း..


၅ယောက်လုံးကို ဗျောတီးသလိုတန်းစီပြီး ၃ကြိမ်ရိုက်သွားတယ် ။ကျောင်းသူ ၃ယောက်လုံးက ဗျောင်ထမိန်ပါးပါးလေးတွေနဲ့ဆိုတော့ တင်းနေတဲ့ဖင်လုံးလေးတွေအပေါ် တချက်ရိုက်လိုက်တိုင်း တွန့်လိမ်ပြီး အားရပါးရ

ပွတ်ကြပေမယ့် ငမောင်နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့က ဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့ ဆိုတော့ အနာသက်သာတယ်။


" မှတ်ထား ငါ့အကြောင်း သိပြီမဟုတ်လား နောက်အတန်းနောက်ကျလို့ကတော့ ဒီထက်ပိုနာမယ် "


ကျောင်းသူတွေက ဖင်ကိုပွတ် ရှုံမဲ့ပြီး 


" ငါတို့ဆိုးခဲ့သမျ ဒီနှစ်တော့ မချောင်တော့ဘူး ရှက်လိုက်တာဟယ် မကြီးမငယ်နဲ့ ဖင်ကြီးကို ကြိမ်လုံးနဲ့ ဆော်ခံရတာ အားလား "


" ဟုတ်ပါ့ဟယ် လက်ဆကလည်းပြင်းသလားမမေးနဲ့  ထင်လင်း နင်တို့ မနာဘူးလား "


" နာရတဲ့အထဲ ဘာတွေလာမေးနေတာတုန်းဟာ "


အောင်အောင်က

" ဆရာမက ငါတို့မြို့ကဟ ငလင်းနဲ့ အိမ်နီးချင်းတွေ "


" နင်တို့ ၂ယောက်ကတော့ ဆန်ရင်းနာနာဖွတ်ခံရတော့မယ် ဟီး ဟီး"


" ခုတော့ နင်တို့ပါဖွတ်ခံလိုက်ရတယ်မလား "


စကားပြောရင်းဖင်းလေးပွတ်ရင်းနဲ့ အတန်းထဲပြန်ဝင် ထိုင်ကြတယ် ။ အတန်းထဲကဟာတွေဝိုင်းမေးကြတော့ ဘယ်လိုဖြေရမှန်းမသိ ။ ဟို၃ယောက်ကတော့ ရိုက်ခံလာရတယ်လို့ ပြောလိုက်ပုံရတယ် ။ မိန်းကလေးတွေက သူတို့ ၂ယောက်ကို ကွက်ကြည့်နေတယ်။

ကိုကို သို့မဟုတ် ဆရာမ  အပိုင်း  ၃


ညနေကျောင်းဆင်းပြီး ဘော်လုံးကန်သွားဖို့ ကားသွားယူတော့ 


" ထင်လင်း ဆရာမလိုက်ခဲ့မယ် "


ပါတိတ်ဝမ်းဆက်နဲ့ လှနေတဲ့ မမကို လမ်းကြုံလိုက်တယ်ပဲ ထင်နေတာ ။


" မမ ဘယ်ပို့ပေးရမှာလဲ "


" ဘယ်မှမပို့ဘူးလေ ဘော်လုံးလိုက်ကန်ပါတယ်ဆို "


" ဗျာ" အံသြပြီးကြည့်လိုက်တော့ ဆံပင်တိုတိုနဲ့ဘော်လုံးကန်ဝတ်စုံနဲ့ ။ ဝတ်လာတဲ့ပါတိတ်ဝမ်းဆက်နဲ့ ဆံပင်တုကဘေးမှာပုံနေတယ် ။


" ဟာ..ဘောကွဲ "


ဒေါက်.. အား... ထပ်ခေါ်ကြည့်စမ်း  နာချင်လို့လား


" ဟာ.. ကိုကိုလား ကျွန်တော့ကိုကိုလား ဒါကြောင့်ကျွန်တော်ကန်တဲ့ ပင်နတီတွေအကုန်လုံး ကိုဖမ်းနိုင်တာကိုး ကိုကိုမှန်းသိရင် ပြိုင်မကန်ခဲ့ပါဘူးဗျာ "


" တွေ့ကတည်းကမင်းပဲ ရန်တွေဇွတ်လုပ် ပင်နတီကန်ဖို့

စိန်ခေါ်ပြီး မင်းပဲ အရိုက်ခံရတယ် လူကြားထဲ "


" ကိုကိုက မညှာဘူးဗျာ တုတ်ကြိုးအောင်ရိုက်တာ 

မနက်ကလဲ ရိုက်တာ ဖင်တွေကို ပူနေတာပဲ "


" လိမ်လိမ်မာမာမနေလို့ကတော့ ငါ့ကြိမ်လုံးနင့်အတွက်ပဲ ငလင်း သတိထားနေ "


အမြဲတန်းရှုံးနေတဲ့ ကောင်တွေကို ဒီနေ့ ၂သောင်းကြေးကန်ကြတာ ကိုကို့ရဲ့ခြေစွမ်းနဲ့ နိုင်လိုက်တယ်။


အပြန်မှာ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ရှေ့ရပ်ခိုင်းပြီး ကြိမ်လုံး သေးသေး ၁၀ချောင်း ဝင်ဝယ်တယ် ။


" ရော့ အဆောင်မှာ ၃ချောင်း ​ကျောင်းခန်းထဲ ၃ချောင်း

 ရုံးခန်း ထဲ ၃ချောင်းထားလိုက် ၁ချောင်းက အိမ်ယူသွားမယ် "


" ကျွန်တော်တို့အဆောင်မှူးက  မမပဲလား "


" ဟုတ်တယ် ဆရာတွေမရှိလို့ တာဝန်ယူထားတယ်"


" ကျောင်းသားဆိုးတွေ ရိုက်ရင်မခံပဲ ဆရာမကိုပြန်လုပ်မှာပေါ့ "


"လုပ်ကြည့်ပါလား ငါ့အကြောင်းသိသွားမှာပေါ့ "


ကြိမ်လုံးတွေကိုင်ပြီး ဆရာမအိမ်ကနေအဆောင်ကိုလျောက်လာတဲ့ တလမ်းလုံးတွေ့သမျှ ကျောင်းသား တွေက သူတို့နှစ်ယောက်ကို ကွက်ကြည့်နေကြတယ်။


" အဆောင်မှာလည်းမချောင်လောက်ဘူး ငလင်း သတိထားနေမှရမယ် ဆရာမက တကယ်ရိုက်မှာကွ"


ရေချိုး ထမင်းစားပြီးတော့ အဆောင်မှာဖဲဝိုင်းကောင်းနေလို့ခဏ ဝင်ရိုက်သေးတယ် ။


" ငလင်းတော်တော့ ဆရာမ လာစစ်လို့မိနေမယ် "


ည ၈ခွဲ တော့ ဆရာမက အဆောင်ဖက်လျောက်ကြည်တာ ဖဲဝိုင်းမှာက ၆ယောက် အရက်ဝိုင်းမှာက ၄ ယောက်မိတယ်။


" အဆောင်က ကျောင်းသားတွေအားလုံး  အဆောင်ရှေ့မှာ တန်းစီမယ် "


အော်လိုက်ပြီး

" ထင်လင်း ညနေကကြိမ်လုံး ၂လုံးသွားယူ "


" အားလုံးတန်းစီလိုက် ဖဲသမား ၆ယောက်နဲ့ အရက်သောက်နေတဲ့ ၄ ယောက်က ဒီရှေ့ကိုလာ "


အရက်သောက်တဲ့ ၄ယောက်က နောက်ဆုံးနှစ်ကျောင်းသားကြီးတွေ။


" ညတိုင်း ၈ခွဲလူ စစ်မယ် စည်းကမ်းဖေါက်တဲ့ကောင်တွေကို အပြစ်ပေးမယ် အရက်သောက်နေတဲ့ ၄ယောက် အရင်လာခဲ့ "

" မင်းတို့က အကြီးတွေစံပြဖြစ်ရမှာ ခုတော့အဆောင် စည်းကမ်းကို ချိုးဖေါက်နေတယ် "


" ကျုပ်တို့ပိုက်ဆံနဲ့ သောက်တာ ဆရာမ အပူပါလား "


" ဘာကွ ဘယ်ကောင်လဲ ငါ့ကို ပြန်ပြောတာ "


ပြောရင်းနဲ့ ကျောင်းသားရှေ့ကိုရောက်သွားပြီး လက်ကိုဖမ်းဆုပ် လိမ်ချိုးထား လိုက်တယ် ။


" ပြောစမ်း နာမည် မေဂျာ "


" အား.. Physics နောက်ဆုံးနှစ် ဇော်မင်း ပါဆရာမ .. အား


" မင်းအပြစ်လုပ်ထားပြီး ငါ့ကို ရန်လုပ်မလို့လား ငါနယ်နယ်ရရ ဆရာမ မဟုတ်ဘူးနော် မင်းတို့အားလုံးကို စိန်ခေါ် ထိုးလို့ရတယ် "

"ပြောစမ်း ငါ့စည်းကမ်းမလိုက်နာနိုင်တာ ဘယ်ကောင်ရှိ

သေးလဲ ""


" မရှိပါဘူးဆရာမ "


" အပြစ်လုပ်ထားရင်တော့ အပြစ်ဒဏ်ခံ ရမှာပေါ့  အဆောင်စည်းကမ်းမှ မလိုက်နာနိုင်ရင် ထွက်သွားလို့ရတယ် "


ဖမ်းချုပ်ထားတဲ့ ဇော်မင်း ကိုလွတ်လိုက်ပြီး


" အဆောင်မှာနေရင်အဆောင်စည်းကမ်း လိုက်နာရမယ် 

မလိုက်နာချင်တဲ့ကောင်တွေကြည့်ထား  "


ပြောပြီး ဇော်မင်းကိုစရိုက်တယ် ။


ဖျောင်း.. အဆောင်မှာ အရက်သောက်ဦးမလား ..

ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း..ဖျောင်း..

" နောက်တစ်ယောက်လာခဲ့ နင့်ကိုပြီးမှ ငါ့ကို ပြန်ပြောတဲ့အပြစ်ပေးမယ် "


သောက်ဦး အရက် ..ဖျောင်း.. ဖျောင်း...

ရိုက်ချင်ဦး ဖဲ ဖျောင်း...ဖျောင်း...


၁၀ ယောက်လုံး ၅ချက်စီရိုက်ပြီးတော့ 


" မင်းတို့ ၉ယောက်လုံး ဒူးထောက် လက်မြောက်နေ

ဇော်မင်းက နားရွက်ဆွဲ ထိုင်ထလုပ် မရပ်နဲ့လို့မပြောမချင်းမရပ်နဲ့ "


" အဆောင်စည်းကမ်းချက်တွေ သိတယ်မဟုတ်လား "


" သိပါတယ် ဆရာမ "


"စည်းကမ်းဖေါက်တဲ့ကောင် ကြိမ်လုံး ကြည့်ထား ငါ့ကိုမရိုက်ရဲဘူးမထင်နဲ့ မမီမီအောင်တဲ့ မှတ်ထား ...

 တန်းဖြုတ်ပြီး စာသွားလုပ်ကြတော့ ..

တနေ့စာတနေ့ပြီးအောင်လုပ်ရင် ဘာစာမေးပွဲမှကြောက်စရာမလိုဘူး အလေလိုက်မနေကြနဲ့ "


ကြိမ်လုံးကိုင်ပြီး အဆောင်ရှေ့မှာ လမ်းလျောက်ကာ ဒဏ်ပေးထားတဲ့ကောင်တွေကို စောင့်နေတယ် ။

ည ၉နာရီခွဲမှ 


" ရပ်တော့ ဇော်မင်း ဟိုကောင်တွေလဲ ထတော့ သိပြီလားငါ့အကြောင်း "


" သိပါပြီ ဆရာမ နောက်မလုပ်ရဲတော့ပါဘူး "


ဇော်မင်းက ထိုင်ထ ၂၀၀နီးပါး လုပ်လိုက်ရလို မရပ်နိုင်တော့ပဲသူများတွဲပြီးမှ အဆောင်ထဲ ဝင်သွားရတယ် ။


မိန်းကလေးဆောင်က အရင်ကတည်းကစည်းကမ်းတင်းကျပ်တယ်။ အဆောင်မှူးက ကျောင်းမှာ ရိုက်လို့နာမည်ကြီးတဲ့ E major ဌာနမှူး ဒေါ်ရိုစီလွင် ။

 အပျိုကြီးဆိုတော့ မိန်းကလေးအဆောင်မှာပဲ 

တစ်ခန်း သီးသန့်နေတယ် ။ အဆာင်သူတွေဆိုကြောက်လို့ အီးတောင်ကျယ်ကျယ်မပေါက်ရဲဘူးတဲ့။


မနက် ၆နာရီအိပ်ရာထရတယ် ။ ၆ခွဲမှာ ဘုရားခန်းအရောက် လာပြီး ၁နာရီလောက် ဘုရားရှိခိုးရတယ်။

၆ခွဲ ဘုရားခန်းထဲ မရောက်လာတဲ့သူတွေကိုနာမည် မှတ်ထားပြီး ည Night study မှာ ကြိမ်လုံးစာကျွေးတယ်။


ညနေ ၆နာရီ ထက်နောက်ကျမှ အဆောင်ပြန်လာသူတွေလဲ ကြိမ်လုံးစာမိတယ်။ ည ၇နာရီ ကနေ ၉နာရီအထိ စာလုပ်ထားခိုင်းပြီး အပြစ်လုပ်ထားတဲ့ အဆောင်သူတွေ နာမည်နဲ့ ရှေ့ခေါ်ထုတ်ပြီး ကြိမ်လုံးနဲ့ ရိုက်တယ်။ 

သူ့ E major အဆောင်သူတွေဆို ကျန်အဆောင်သူတွေထက်ပိုရိုက်ခံ ရတယ် ။


ပထမနှစ် ကျောင်းသူတွေကတော့ ၁၀တန်းမှာလဲ ဘော်ဒါမှာ အရိုက်ခံပြီးစည်းကမ်းနဲ့နေခဲ့တော့ ရိုက်ခံရတာ မရှက်ပေမယ့် တတိယနှစ်တို့ နောက်ဆုံးနှစ်တို့က ကျောင်းသူတွေက အရိုက်ခံရလို့ အရှက်ကြတယ် ။


ကျောင်းသားဆိုးတွေများတဲ့ သင်္ချာ major တောင်  ဒေါ်မီမီအောင်ရဲ့ ကြိမ်လုံးအစွမ်းနဲ့ လိမ္မာလာကြတော့ ကျန်တဲ့ ဌာနမှူးတွေကလည်း ကြိမ်လုံးအစွမ်းကိုသိလာကြတယ်။

တကျောင်းလုံး  ဌာနမှူးတွေအကုန် ကြိမ်လုံးကိုင်လာကြပြီး တက္ကသိုလ် က State ကျောင်းလိုပဲ စည်းကမ်းတကျပြန်ဖြစ်လာတယ်။


ဒေါ်မီမီအောင် က ဌာနမှူးတွေထဲမှာ အငယ်ဆုံး အရိုက်အကြမ်းဆုံး ဆရာမအဖြစ်နာမည်ကြီးသွားတယ်။

ကိုကို သို့မဟုတ် ဆရာမ      အပိုင်း၄


ကြာသပတေး ညနေခင်း ဘောလုံးကွင်းကပြန်တော့ 


" ငလင်း ဆံပင်ညှပ်ဆိုင် ခဏရပ်ပေး ဆံပင်ညှပ်လိုက်ဦးမယ် ပြေးလို့မကောင်းဘူးဆံပင်ကရှည်နေတယ် "


ဆံပင်ညှပ်ပြီး အပြန်မှာ မောင်မောင်က


 " ကျွန်တော်တို့ မနက်ဖြန် ကျောင်းဆင်းရင် အိမ်ပြန်မှာ ဆရာမ ဘာမှာဦးမလဲ " 


" ငါလဲအိမ်ပြန်ချင်နေတာ ဆံပင်ညှပ်ပြီးမှတော့ မပြန်တော့ပါဘူး မေမေက ရိုက်မှာ "


" ဆရာမကလည်း ဒီအရွယ်ကြီးကို ရိုက်ပါ့မလား "


ထင်လင်းကဝင်ပြီး

" ရိုက်တာပေါ့ကွ မေမေလေး အကြောင်းငါအသိဆုံးပဲ မေလေးအိမ်မှာ မမကိုရိုက်တဲ့  ကြိမ်လုံးတွေအများကြီး "


" နင်တို့ လေ့ကျင့်ခန်းတွေပြီးပြီလား မနက်ဖြန် စာအုပ်ထပ်ရမှာနော် "


မမက သင်္ချာတစ်ပတ်စာလေ့ကျင့်ခန်းတွေကို သောကြာနေ့မှာ ထပ်ခိုင်းပြီး မပြီးတဲ့သူတွေ စာအုပ်မထပ်နိုင်တဲ့သူတွေ ကိုရိုက်တယ်။


အဆောင်ပြန်ရောက်တော့ မောင်မောင်က

" ဒီတစ်ပတ်တော့ ငါတို့ ရိုက်ခံရမည့် အလှည့်ထင်တယ်

ဘာမှမပြီးသေးဘူး ဒီတညလုံးလုပ်လဲပြီးမှာမဟုတ်ဘူး "


" မပြီးမည့်တူတူ ဖဲပဲရိုက်တော့မယ်ကွာ မနက်ကျမှ စာအုပ်ကို မပြီးတဲ့အတိုင်း ထပ်လိုက်မယ် "


" ဒါလဲ စာစစ်ရင် အရိုက်ခံရမှာပဲကွ  စာမစစ်နိုင်အောင်

အိမ်အတင်းခေါ်ပြန်မယ် ငလင်း "


" အကြံကောင်းတယ် ငမောင် ဒါပေမယ့် မေမေလေးက ဆရာမကို ဆံပင်အတိုညှပ်လို့ရိုက်မှာကွ "


" ငါတို့အရိုက်မခံရပြီးရောကွာ ရအောင်ခေါ်  "


နောက်မနက် ဘာမှမပြီးသေးတဲ့ လေ့ကျင့်ခန်းစာအုပ်ကို 

ခပ်တည် တည်သွားထပ်လိုက်တယ် ။ စာအုပ်မထပ်နိုင်တဲ့ သူ ၂ယောက် ၅ချက်စီ ရိုက်ခံရတယ် ။


ညနေကျောင်းချိန်ပြီးတော့ ဆရာမကို အိမ်ခေါ်ပြန်လာကြတယ်။ 


" ဆံပင်ညှပ်ထားတာ မေမေ သတိမထားမိရင်ကောင်းမယ် ပြန်သာပြန်လာ ရတာ ရိုက်ခံရမှာကို ကြိုသိနေသလိုပဲ ဖင်က စပ်ဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ "


သူတို့ ၂ယောက်ကတော့ အကြံအောင်လို့ ကြေနပ်နေကြတယ် ။ ဆရာမသာ ပိတ်ရက်မှာ စာအုပ်စစ်မိလို့ကတော့ 

ဘာမှမပြီးထားတဲ့ သူတို့ ၂ယောက် ဖင်အသားနီလန်ပြီ ။


" တနင်္ဂနွေ နေ့လည်လောက်ပြန်ရအောင် ငလင်း စာအုပ်တွေစစ်ရဦးမှာ ဒီတစ်ပတ်ပေးထားတဲ့ အိမ်စာတွေကအများကြီး "


" ဆရာမ ကလည်း အိမ်ပြန်ရောက်တုန်း ကျောင်းကိစ္စတွေမေ့ထားပါလား စာကနောက်တစ်ပတ်မှ ပေါင်းစစ်ပေါ့ အိမ်က တလမှာ တခါပြန်ရတာကို 

တနင်္လာမနက်မှပြန်မယ် ရလား"


" မင်းတို့သဘောပဲ စာအုပ်တွေကမစစ်ပဲ ပြန်ပေးရတော့မှာပေါ့ "


သူတို့ ဟန်မဆောင်နိုင်ပဲ ပျော်သွားတာကြည့်ပြီး


" မင်းတို့ စာမပြီးလို့ ငါ့ကို အတင်းခေါ်ပြန်လာတာ မဟုတ်လား အရိုက်ခံ လွတ်ပြီဆိုးပြီး ပျော်နေလိုက်ကြတာ နောက်တစ်ပတ် ပေါင်းစစ် လို့မပြီးထားရင် ပိုနာမယ်နော် "


" မဟုတ်ပါဘူး မေမေလေး တစ်ယောက်ထဲ အဖေါ်မရှိမှာစိုးလို့ပါ မမ အရိုက်မခံရအောင် မေမေကို့ကူပြောပေးပါ့မယ် "


ငမောင်ကို ပို့ခဲ့ပြီး မမအိမ်ကို မောင်းလိုက်တော့ မေမေပါရောက်နေတယ် "


" ရောက်လာကြပြီလား သမီးလေးကို တွေ့ချင်လို့ လာစောင့်နေတာ ဒီမှာ ညစာစားကြမယ် တို့ တွေ  "


မေမေကလည်း မမကို ငယ်ငယ်ကတည်းက သမီးတစ်ယောက်လိုချစ်တယ် ။ ပြန်လာမယ်ကြားပြီးတွေ့ချင်လို့လာစောင့်နေတာ ။တွေ့တာနဲ့မမကလည်းပြေးဖက်ပြီး


" လွမ်းလိုက်တာ မာမီရယ် မတွေရတာ ၁၀နှစ်တောင်ရှိပြီသမီးက သတိတွေရနေတာ "


မမကလည်း ဆံပင်ရှည်အတုနဲ့ ပါတိတ်ဝမ်းဆက်နဲ့ဆိုတော့ အရမ်းလှနေတာ။


" သမီးက လှလိုက်တာ မာမီလည်းသမီးကို လွမ်းတာပေါ့ သားကို ငယ်ငယ်ကလို စောင့်လျောက်ပေးဦးနော်  "


" စောက်ရှောက်ပါတယ် မာမီရဲ့ သမီးက သူ့ဌာနမှူးဆိုတော့ သမီးလက်ထဲမှာပဲ ငလင်းက "


" မေ့မေ့သမီးက သားကို မျက်လုံးဒေါက်ထောက်ကြည့်နေတာ အပြစ်လေးနည်းနည်းလုပ်မိတာနဲ့ ကြိမ်လုံးနဲ့ ရိုက်တော့တာ "


" ရိုက်သာရိုက်သမီး မာမီ ကြိမ်လုံး ဝယ်ပေးလိုက်မယ် "


" မေမေ ကလည်း ဇွတ်မြောက်ပေးနေပြန်ပြီ မေမေ့သားက မမရိုက်လို့ ဖင်တွေကိုစုတ်နေပြီ ဒီထက်ရိုက်လည်းကြိုးယုံရှိတော့မှာ "


မေမေလေးက ထမင်းဝိုင်းပြင်နေရင်း


" သးကိုတကယျရိုကျတာလား မမက "


" ရိုက်တာမှ ဖင်ကို ဆေးလိမ်းရတယ် မေလေးရယ် အရှိုးရာတွေချည်းပဲ "


" မေမေ့သားက အရမ်းဆိုးတာမေမေ သမီးဌာနမှာ သူအဆိုးဆုံး "


" ကဲကဲ ပြီးမှပြောတော့ ထမင်းစားကြမယ် "


စားပြီး မမနဲ့ နောက်မှာ ပန်းကန်ဆေးကူရင်း


" မမ ဆံပင်တုချွတ်ထားပါလား စိတ်ရှုပ်လိုက်တာ "


" အရိုက်ခံရအောင်လို့လား အတွင်းဆံပင်မြင်တာနဲ့ မေမေက တုတ်ဆွဲပြီးတန်းရိုက်မှာ နင့်ထက်ငါပိုစိတ်ရှုပ်တာပေါ့ "


ပြီးတော့ တစ်ညလုံး မေမေတို့ငငယ်ငယ်ကအကြောင်းတွေရော သူနဲ့ မမငယ်က အကြောင်းတွေရောပြောကြ

ပြီး 


 " သား ပြန်လိုက်တော့ မေမေ သမီးနဲ့မအိပ်ရတာကြာလို့အိပ်ကျန်ခဲ့လိုက်မယ် "


" သားလဲ မပြန်တော့ဘူး မေမေပဲ အိမ်ကိုဖုန်းဆက်ပြောလိုက်တော့  သားလဲ မေမေတို့ ၃ယောက်ကြားထဲ ဝင်အိပ်မယ် ငယ်ငယ်ကလို "


အား.. အမလေး ပြတ်ပါပြီ ဗိုက်ကျောကတော့


မမက သူ့ဗိုက်ကိုလိမ်ဆွဲထားတဲ့ လက် လွတ်လိုက်ပေမယ့် ကြေနပ်ဟန်မပြပဲ မျက်စောင်းတခဲခဲ လုပ်နေတယ်။

 ပြီးမှသူ့ကို အပြင်ခန်းမှာအိပ်ရာပြင်ပေးတယ် ။


မနက်စာစားကြပြီးမှ မမတို့သားအမိပါခေါ်ပြီး သူတို့အိမ်ပြန်လာကြတယ် ။


" မေမေလေးနဲ့ မမက သားတို့အိမ်မှာပဲ အပြီးလိုက်နေကြပါလား မေမေလည်းအဖေါ်ရတာပေါ့ "


" မနေပါဘူး မေမေ ပင်စင်ယူပြီးငါခေါ်ထားမှာ နင့်ကိုဘာလို့ပေးရမှာတုန်း "


" မေမေလည်းခေါ်တယ်သားရေ သားမမက အကုန်စီစဥ်ထားပြီတဲ့ "


အိမ်မှာတနေကုန် စကားတွေပြော စားသောက်ပြီး ညမှ မမတို့သားအမိကိုပြန်ပို့ ရင်း အိမ်ရောက်ရောက်ချင်း


" မီမီအောင် နင် အရင်က အိမ်မှာဆို ဆံပင်တုချွတ်ပြီး နေတာပါ ခုဘာလို့မချွတ်တာလဲ ဆံပင်ညှပ်လိုက်ပြန်ပြီလား  ပြစမ်း "


ပြောရင်း ဆံပင်တုကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့ သူ့အမေ

ဒေါသကိုသိတဲ့ မမက 


" မေမေ သမီး မနေတတ်လို့ ညှပ်လိုက်မိတာပါ အပြစ်ရှိပါတယ် "


ပြောပြီးကြိမ်လုံး ယူပေးလိုက်တယ် ။


" ငါမကြိုက်တာဆို နင်ကလုပ်လိုက်ရမှ ကျေနပ်တာလား 

မီမီ နင့်ကို ဆံပင်ရှည်နဲ့ ဘယ်တော့မှမြင်ရမှာလဲ "


" မေလေး မမကိုမရိုက်ပါနဲ့ သားညှပ်ခိုင်းလို့ မမညှပ်လိုက်တာပါ သားကိုရိုက်ပါမေလေး "


ပြောပြီး မမရှေ့ကနေ ဝင်ကာပေးတယ် ။အဲတော့မှပိုဆိုးသွားပြီး


" နင်က သားအားကိုးနဲ့ ငါ့ကိုရွဲ့တာပေါ့လေ  သားဖယ်စမ်း "


သူ့တွန်းဖယ်ပြီး မမကို ဆက်တိုက်ရိုက်တယ်။


ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း.. 


ရိုက်ချက်ကပြင်းပေမယ့် မမက ကိုယ့်အပြစ်နဲ့ကိုယ်မို့ အံကြိတ်ခံတယ်။ ၆ချက်လောက်ရိုက်အပြီးမှာ


" တော်ပါတော့မေလေး ရိုက်ချင်သားကိုရိုက်ပါ မမနာနေပြီ မေလေးရဲ့ အီး.. ဟီး.. " 


မဆီမဆိုင် သူက ငိုချလိုက်တာမို့ အရိုက်ရပ်သွားပြီး


" သား ဖယ်နော် မေလေးသားကိုပါရိုက်မိမယ်နော် "


" ရိုက် မေလေး မမကိုမရိုက်တော့နဲ့ သားကိုပဲရိုက် "


မေလေးဒေါသက သူ့အပေါ်ပုံကျလာတယ် ။


" သိပ်အရိုက်ခံချင်လဲရိုက်ပေးရတာပေါ့ "


ဖျောင်း... ဖျောင်း ..အား.. ဖျောင်း.. အား .. အီးဟီး..


" တော်ပါတော့မေမေရယ် ထင်လင်း အရမ်းနာနေပြီ 

သမီးကိုပဲရိုက်ပါ အပြစ်ရှိတာက သမီးပါ အီးဟီး.."


သူအရိုက်ခံရတာကို မကြည့်ရက်တဲ့မမလဲ ငိုလာတယ် ။

ဒီတော့ မေလေးလည်းကြိမ်လုံးကိုပြစ်ချပြီး


" တော်တော် ချစ်နေဒါ မျိုးကြတော့ နောက်ထပ် ဆံပင် ညှပ်ရဲညှပ်ကြည့် နင့်လည်ပင်း ငါဓါးနဲ့ လှီးပြစ်မယ် "


ပြောပြီးထွက်သွားတော့ ဖင်ပွတ်နေတဲ့သူ့ကို မမက


" နာလည်းမနာပဲ ငိုပြနေတယ် မရှက်ဘူးလား "


" မမကပိုနာတာသိပါတယ် မေလေးက မမကို အားနဲ့ရိုက်တာ လာ သားဆေးလိမ်းပေးမယ် "


" ဟဲ့ကောင်ငလင်း ငါ့ဖင်ကိုနင်ကဆေးလိမ်းပေးရအောင် ဘယ်အရွယ် အောက်မေ့နေလို့လည်း သွားပြန်တော့ "


မျက်နှာတွေနီနေတဲ့ မမက ရှက်ရှက်နဲ့ သူ့ကို မောင်းထုတ်တယ်။


" မပြန်ဘူး ကျွန်တော့ကို ဆေးလိမ်းပေး "


" ငလင်းရယ် နင်တယ်ခက်ပါလား လာခဲ့အခန်းထဲ"


အခန်းထဲရောက်တော့ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး 

ပြောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့ဖင်ကို လက်ဝါးနဲ့ ရိုက်ထဲ့လိုက်တယ် ။


ပြန်း...အား..


" ပါးစပ်ပိတ်ထား နင့်ကိုအဲထက် ပိုရိုက်ချင်တာ မေမေရှိနေလို့နော် ဟင်း.."


" မမက အရှိုးရာထင်နေတဲ့ ဖင်ကိုရိုက်တာကိုး နာတာပေါ့"


" အရှိုးရာဖြင့် ထင်ယုံလေးကို ငါဆိုခြောက်ချက် အားကုန်ရိုက်ခံထားရတာ .. မထူးပါဘူးဟယ် ဒီမှာကြည့်"


 " အား.လား ဖူးယောင်နေတာပဲ မေလေးလက်ဆတော်တော်ပြင်းတာပဲ ကျွန်တော့ကိုသာ အဲလိုရိုက်ရင် ခွေကျသွားမှာ လာမမမှောက်လိုက် ဆေးလိမ်းပေးမယ် "


အရှိုးရာတစ်ခုချင်းစီကို သေချာလိမ်းပေးတော့ အံကြိတ်ခံနေပေမယ့် တချက်တချက် အာ့ ဆိုအသံထွက်လာပြီး မျက်ရည်တွေကျလို့ ။

ကိုကို သို့ မဟုတ် ဆရာမ        အပိုင်း  ၅


တနင်္ဂနွေနေ့မှာလည်း ဟိုအိမ်ဒီအိမ်ကူးကြရင်းနဲ့အချိန်ကုန်သွားတယ် ။ မမလည်းထပ်အရိုက်မခံရတော့ဘူး။ 


နောက်ရက် ကျောင်းကိုပြန်တော့ ဆရာမ စာအုပ်စစ်ချိန်မရှိအောင် ကားကိုဖြေးဖြေးပဲမောင်းပြန်လာတယ် ။ ဆရာမအိမ်ရောက်တော့ ၇း၅၀ ကျောင်းချိန်က ၈နာရီ စပြီ ဆိုတော့ ဆရာမက 


" စာအုပ်တွေယူသွားပြီး ပြန်ပေးထားလိုက် ငါလိုက်လာခဲ့မယ် "


ငမောင်က

" တော်သေးတာပေါ့ကွာ ငါတော့ ၁၅ချက်လောက်ရိုက်ခံရပြီထင်နေတာ ကံကောင်းသွားတယ် "


" ကျန်တဲ့သူတွေလဲ အကုန်မပြီးလောက်ဘူးကွ ဒီတစ်ပတ်က အိမ်စာများတယ် တစ်ရက်ကို ၈ပုဒ် နဲ့

အပုဒ် ၃၀လောက် ရှိတာ "


ကျောင်းရောက်လို့ စာအုပ် ပြန်ပေးပြီး မကြာဘူး ဆရာမရောက်လာတယ် ။ ဆရာမ ကြိမ်လုံးအစွမ်းကြောင့် လူစုံတယ် ပျက်ကွက်မရှိ နောက်ကျမရှိ ။


" ဆရာမ မအားလို့ လေ့ကျင့်ခန်းတွေကို နောက်တစ်ပတ်မှ ပေါင်းစစ်ပေးမယ်နော် မပြီးသေးတဲ့လူတွေက သေချာပြန်လုပ်ထားပါ ဒီလေ့ကျင့်ခန်းတွေက တစ်ပုဒ်မပြီးရင် 

၂ချက်ဖြစ်သွားပြီနော် "


ဆရာမ စာသင်ပြီး အချိန်ကုန်လို့ အခန်းထဲက ထွက်တာနဲ့ 

တခန်းလုံးက  ထင်လင်းကိုကျေးဇူးတင်လို့ လာပြောကြတယ် ။မိန်းကလေးတွေပိုများတယ်။


" ကျေးဇူးတင်တယ် ထင်လင်းရယ်  ဒီတစ်ပတ်က စာများတော့ လေ့ကျင့်ခန်းက အကုန်မပြီးသေးဘူးဟ ၈ချက်တော့ ရိုက်ခံရပြီဆိုပြီး ကျောင်းပြေး မလို့လုပ်နေတာ ဟီး

ဟီး "


" အေး.. သေချာပြန်လုပ်ထားဦးနော် နောက်တစ်ပတ်ကျမှ ၁၆ချက် ရိုက်ခံနေရလို့ လမ်းမလျောက်နိုင်ပဲဖြစ်သွားမယ် "


" နင်တို့အရိုက်မခံရဖို့ ငါနဲ့ ငလင်း ဆရာမကိုအိမ်အတင်းခေါ်ပြန် ထားရတာနော် နေ့လည် မုန့်ကြွေးရမယ် 

ငါနဲ့ငလင်းဆို ကံကောင်းလို့ကားပေါ်မှာတင် အရိုက်မခံရ

ငါတို့စာမပြီးလို့ခေါ်ပြန်တာ ဆရာမကသိတယ်  ငလင်းဆို အပုဒ် ၂၀လောက် မတွက်ရသေးဘူး ညတိုင်းဖဲရိုက်နေတာ "


" ဟယ်.. နင်တို့မကြောက်ဘူးလား ငါတို့ဆိုတွေးရင်းနဲ့ 

ဖင်တွေစပ်လာတာ ၄ပုဒ်လောက်မပြီးတာကို "


နောက်ရက်တွေ ညအဆောင်လူလာစစ်ပြီး ပြန်ပို့ရင်း


" ငလင်းနဲ့ငမောင် စာတွေ ပြန်လုပ်ထားဦးနော် နင်တို့မပြီးသေးတာငါသိတယ် စစ်တဲ့နေ့မပြီးလို့ကတော့ မညှာဘူးနော် "


" လုပ်ပါတယ် မမကလည်း အတန်းထဲ အရိုက်ခံရမှာကျွန်တော်တို့လည်းကြောက်တာပေါ့ "


အဲလိုပြောပြီးအဆောင်မှာ ဖဲပြန်ရိုက်နေကြတာ ။ ဆရာမစာလာမစစ်ခင်အချိန်လေးပဲ အိမ်စာလုပ်ဖြစ်တော့ တနေ့စာတောင်မပြီးဘူး။


ကြာဿပတေး ညရောက်တော့ စာအုပ်အသစ်ထုတ်ပြီး 

ဒီတစ်ပန်ရဲ့ လေ့ကျင့်ခန်းတွေပဲအကုန်ပြီးအောင်လုပ်လိုက်တယ် ။ ပိတ်ရက်မှာတော့ လေ့ကျင့်ခန်းအဟောင်းတွေ ပြန်လုပ်ပေမယ့်လဲ ၄ ပုဒ် လောက်ကတော့ မပြီးဘူး။


တနင်္လာမနက် ဆရာမ ဝင်လာတော့ ကျောင်းသူတွေရော

ကျောင်းသားတွေရော အတော်များများ ရိုက်ခံကြရတယ် ။ အရင်အဟောင်း တစ်ပုဒ် ၂ချက်ဆိုလို့အဟောင်းတွေပဲပြီးကြတယ် ။ တနင်္လာမနက်ဆရာမအချိန် တချိန်လုံး ရိုက်ရင်းနဲ့ပြီးသွားတယ် ။ 


အဆောင်သူ / သားတွေက အများဆုံး ၄ချက်လောက်ပဲရိုက်ခံရပေမယ့် မြို့ပေါ်က အိမ်ပြန်နေတဲ့သူတွေက အဟောင်းတွေပဲပြီးတယ် ။


 အသစ်ကို ၁၀ပုဒ်အထိ မပြီးတဲ့သူတွေလည်းရှိတယ် ။

ကျောင်းသူတွေ state ပေါ်တက် ဖင်ကိုကျွန်တော်တို့ဖက်လှည့်ပြီးရိုက်ခံနေရတာတွေက တော်တော်ကြည့်လို့ကောင်းနေတာ။ နည်းနည်း ဝတဲ့သူတွေဆို ကြိမ်လုံးနဲ့ဖင်ထိတာနဲ့ ဖင်က ကော့တက်ပြီး တုန်သွားတယ်။ ပြီးတော့ နာလွန်းလို ရှက်ဖို့သတိမရပဲ အားရပါးရဖင်ကိုပွတ်ကြတာ ကြည့်လို့အရမ်းကောင်းတယ်။


ကြိမ်လုံးတွေအကုန်ကြိုးလို့ ဆရာမရုံးခန်းထဲကကြိမ်လုံး 

၃ချောင်းပါသွားယူပေးရတယ်။

လူ ၄၀မှာ အရိုက်မခံရတဲ့သူ ငမောင်နဲ့ ကျွန်တော်အပါအဝင် ၉ယောက်ပဲရှိတယ် ။ 


" ထင်လင်းနဲ့မောင်မောင် အရင်တပတ်က အိမ်စာတွေက ဘယ်မှာလဲ "


" စာအုပ်ကုန်သွားလို့ ထားခဲ့ပြီ ဆရာမ ကျွန်တော်တို့အကုန်ပြီးတယ် "


" ငါမယုံဘူး စာအုပ်အဟောင်းခုချက်ချင်းသွားပြန်ယူ "


စာအုပ်ပြန်ယူ သလိုနဲ့ ကန်တင်းမှာခဏထိုင်ပြီး


" သော့ကိုင်တဲ့ အစ်ကိုက ရှာမတွေ့ဘူးဆရာမ 

မနက်ဖြန်မှ ပြလို့ရလား "


" အေးမနက်ဖြန် စစ်လို့မပြီးဘူးဆိုတာနဲ့ နင်တို့နှစ်ယောက် သေမယ် "


ညနေကျောင်းဆင်းပြီး ဘော်လုံးကန်သွားတော့ မောင်မောင်က


" ဆရာမ  မနက်က ရိုက်ရတာပင်ပန်းသွားလို့ လိုက်မကန်နိုင်တော့ဘူး ထင်နေတာ"


" အဲလောက်က ငအောင်တို့ကအေးဆေးပဲ အပြန်ကြိမ်လုံးဝယ်ဖို့ သတိပေးဦး ကြိမ်လုံးတွေကြိုးကုန်ပြီ "


ဘော်လုံးကန်ပြန်လာ ရေချိုး ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ ဖဲရိုက်ဖို့ လာခေါ်နေကြလို့ ဖဲသွားရိုက်လိုက်တယ် ။ 


" ၈ နာရီထိုးတာနဲ့ဝိုင်းသိမ်းမယ် ဆရာမပြန်ပြီးမှပြန်ရိုက်မယ် "


ပြောပြီး သူနဲ့မောင်မောင်နဲ့ နောက်ဆုံးနှစ်က အစ်ကိုနှစ်ယောက် ဖဲဝိုင်းဖြစ်သွားတယ် ။အရင်က ဆရာမပြန်ပြီးမှ ဖဲဝိုင်းစတာ ဒီနေ့က စောရိုက်ဖြစ်သွားတယ် ။


၈နာရီထိုးတာနဲ့ ၂ပွဲဆက်ရိုက်ရအောင်ဆိုပြီးရိုက်တာ နောက်ဆုံးပွဲရိုက်နေတုန်း 


" ငါ့ကို ကြိမ်လုံးပေးစမ်း ၄ယောက်လုံးထ  "


ကျောင်းသားတစ်ယောက်က ကျွန်တော့ကုတင်ဘေးက ကြိမ်လုံးယူပြီးဆရာမကိုပေးလိုက်တယ်။


" နောက်က လိုက်ခဲ့ " 

ပြောပြီး ကြိမ်လုံးကိုပခုံးပေါ်ထမ်းကာ အဆောင်ရှေ့ကို ဆင်းသွားတယ် ။


" ဒူးထောက်လက်မြောက်နေကြ "


လူစစ်ချိန် ကျောင်းသားအားလုံးစုံမှ


" ငါဒီလောက်ဆုံးမနေတာ ဖဲရိုက်ရဲတဲ့သူတွေက ရှိသေးတယ်နော် "


ဖျောင်း..ဖျောင်း.. ဖျောင်း .. ဖျောင်း..

" လက်မြောက်ခိုင်းထားတာနော် ဖင်ပွတ်ခိုင်းထားတာမဟုတ်ဘူး "


" ထင်လင်းနဲ့ မောင်မောင် ငါမရိုက်တာကြာလို့ ငါ့ကြိမ်လုံးကိုတောင့်တနေတာပေါ့ ဟုတ်လား "


" မဟုတ်ပါဘူးဆရာမ "


" မဟုတ်ရင် ဘာလို့ငါမကြိုက်တာလုပ်နေတာလဲ "


ဖျောင်း..ဖျောင်း..ဖျောင်း.. ဖျောင်း...


ထင်လင်းကပါးစပ်မဟရဲဘူး သူ့မမဒေါသကိုသိလို့ ကြိမ်လုံးကို အံကြိတ်ပြီးခံနေတယ် ။


" ဒီတိုင်းရိုက်နေလို့ကတော့ ငါသာလက်ပြုတ်သွားမယ် နင်တို့ကမှတ်မှာမဟုတ်ဘူး  ထပြီး ဘောင်းဘီတွေချွတ်လိုက် "


" ဟာ.. ဆရာမ အဲလိုတော့ မလုပ်.."


" ပိတ်ထားစမ်းပါးစပ် ငါခိုင်းတဲ့အတိုင်းလုပ် "


၄ယောက်လုံးပြန်မပြောရဲတော့ ပဲ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့ ဖင်မှာက အရှိုးရာနှစ်ခုစီ ရှေ့မှာက ဂွေးတန်းလန်းနဲ့ ပြီးမှတစ်ယောက်ချင်းစီခေါ်ပြီး ၈ချက်စီထပ်ရိုကွတယ်။


ဖျောင်း..ဖျောင်း...ဖျောင်း...အား...


" ပါးစပ်တွေပိတ်ထား အသံမထွက်နဲ့ ယောင်္ကျားမဟုတ်တဲ့အတိုင်း အော်မနေကြနဲ့နားငြီးတယ် "


ဖျောင်း..ဖျောင်း... ဖျောင်း..

၈ချက်စီရိုက်ပြီးသွားလို့ ဘောင်းဘီတွေပြန်ဝတ်တော့ 


" နင်တို့ကို ဘယ်သူ ပြန်ဝတ်ခိုင်းလို့လဲ ပေးစမ်းလက်တွေ "

လက်တွေဖြန့်ပေးလိုက်တော့ 

ဖြန်း..ဖြန်း...ဖြန်း.. ဖြန်း..


" မှတ်ထားငါမခိုင်းပဲ ဘာမှမလုပ်နဲ့ အတန်းဖြုတ်လိုက်တော့ နင်တို့မပါဘူး ထင်လင်းနဲ့မောင်မောင် လေ့ကျင့်ခန်းစာအုပ် အဟောင်းတွေသွားယူ "


" စာအုပ်အဟောင်းတွေက ပျောက်ကုန်ပြီ ဆရာမ "


" ဘာ.. ဖျောင်း...အား  ဖျောင်း..အား..


" သွားမယူကြသေးဘူးလား ခုထိ "


မတတ်နိုင်တဲ့အဆုံး ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ စာအုပ်တွေသွားယူလာပေးလိုက်တော့ 


" မပြီးသေးပဲပြီးပြီလို့လိမ်တာရယ် စာအုပ်အသစ်ထုတ်ပြီး ကလိမ်ကကျစ်ကျတာရယ် စာမပြီးတာရယ် ပေါင်းပြီး မနက်ဖြန် စာသင်ခန်းထဲမှာတွေ့မယ် "

ကိုကို သို့မဟုတ် ဆရာမ    အပိုင်း  ၆


မနက် ရောက်တော့ ကျောင်းတက်ရမလား ကျောင်းပြေးရမလား တိုင်ပင်နေကြတုန်း ဆရာမ ဖုန်းဝင်လာတယ်။


" ကျောင်းမတက်ပဲကျောင်းပြေးမယ်ဆိုရင် အပြစ်တွေ

တိုးသွားမယ်နော် "


"ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ငလင်း ဆရာမပြောတာလည်းဟုတ်တယ်ကွ အပြစ်ကတိုးဖို့ပဲရှိတယ် "


" ထပ်အရိုက်ခံရရင်သေမှာလေကွာ ဖင်ကအရှိုးရာတွေက ခုထိ စပ်ဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ နာတုန်းကွ "


ဒါပေမယ့်သူတို့ အတန်းသွားတက်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြတယ် ။


" ကဲ စာအုပ်အသစ်ထုတ်ထားလို့ လေ့ကျင့်ခန်းမစစ် ရသေးတဲ့သူတွေ စာအုပ်ပါလာပြီလား "


"ကျောင်းသူ ၂ယောက်နဲ့ သူတို့ ၂ယောက်ထရပ်ပြီး


" မပါလာသေးဘူး ဆရာမ "


" နင်တို့လေ့ကျင်ခန်းတွေ မပြီးလို့မပြတာမဟုတ်လား 

ထွက်ခဲ့ ရှေ့ကို .. စာအုပ်မပြနိုင်တဲ့ မနက်တိုင်းထိုင်ထ ၅၀နဲ့  ၃ချက်စီ ရိုက်ခံရမယ် "


ကျောင်းသူနှစ်ယောက်က ရိုက်ခံရရင်အနာသက်သာအောင်လို့ ထမိန်ကို ခပ် ဖျော့ဖျော့လေးပြင်ဝတ်နေတယ် ။


" ထင်လင်းနဲ့မောင်မောင်က ညက ဆရာမရိုက်ထားလို့ 

ဖင်ကိုအရိုက်ခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး ခြေသလုံးပဲရိုက်မယ် 

ပုဆိုးကိုခြေသလုံးပေါ်အောင်လှန်ထား "


 စာအုပ်အစစ်မခံချင်ဦး ဖျောင်း.... ဖျောင်း ....

.ဖျောင်း....ဖျောင်း.... စာအုပ်မပါပဲ အတန်းလာဦးမလား

ဖျောင်း..ဖျောင်း...


" ဟိုနှစ်ယောက် ထမိန်ကိုတင်းတင်းလေးပြင်ဝတ်စမ်း

လျော့တိလျော့ယဲ နဲ့ ငါဆွဲချွတ်ပြီးရိုက်လိုက်မှ အရှက်ကွဲနေမယ် "


ဖျောင်း..ဖျောင်း...မိန်းမတွေဖြစ်ပြီး စာအုပ်မေ့ကျန်ဦးမလား ...ဖျောင်း..ဖျောင်း .. အပြင်းထူ ဦးမလား ဖျောင်း

ဖျောင်း...အား.. အပြင်းမထူတော့ပါဘူးဆရာမ..


ထမိန်နဲ့ကပ်နေတဲ့ဖင်လုံးလေးကို ကြိမ်နဲ့ထိမိတိုင်း ကျောင်သူနှစ်ယောက်ကော့ ပြန်နေပြီး ဆရာမရိုက်ရင်းနဲ့ မေးတဲ့မေးခွန်းတွေလည်းပြန်ဖြေနေရတယ် ။

ပြီးတော့ ၄ယောက်တန်းပြီးထိုင်ထ ၅၀လုပ်ရတယ် ။


အဲနေ့ညနေက ဘောလုံးသွားမကန်ရပဲ ဆရာမအိမ်မှာ မပြီးသေးတဲ့ စာတွေကိုပြီးအောင်လုပ်ရတယ် ။

၆နာရီ အပြီးမလုပ်ရင်မနက်ဖြန်အတန်းထဲမှာ ထပ်ဆော်မယ် တဲ့ ။ စာအုပ် အသစ်ထုတ်တယ်ဆိုပြီးကလိမ်ကကျစ်ကျမှု ကတော့ အရှိုးရာမထင်သေးတဲ့ပေါင်သလုံးနဲ့ လက်ဖဝါးကို ၅ချက်စီ ရိုက်ခံလိုက်ကြရတယ် ။


တတိယနှစ်ကို အရိုက်ခံလိုက် ဘောလုံးကန်လိုက်နဲ့ကျော်ဖြတ်ပြီး နောက်ဆုံးနှစ်ရောသွားတယ် ။ မေမေလေးကလည်းပင်စင်ယူပြီမို့ ဆရာမနဲ့လာနေတယ် ။ ဒီတိုင်းနေရတာပျင်းတယ် ကျူရှင်သင်မယ်ဆိုတော့ ဆရာမကပေးမသင်ဘူး ။


 မေလေးက ပညာရေး တက္ကသိုလ်မှာလည်း နည်းပြ လုပ်ခဲ့တော့ Be.d ဝင်ခွင့်မေးခွန်းတွေခန့်မှန်တာတော်တယ် ။ ဝင်ခွင့်ဖြေမည့်သူ့တပည့်တွေက လာမေးရင်း Be.d ဝင်ခွင့်ပုံစံ ကျူရှင်ဖြစ်သွားတယ် ။ 


ဆရာမတွေကကျောင်း ဆင်းပြီဆို အိမ်မပြန်ပဲ ကျောင်းဝတ်စုံလေးတွေနဲ့ မေလေးဆီမှာစာလာသင်ကြတယ်။ 

တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆရာမ ၅ယောက်ဖြစ်သွားတယ်။

ဆရာမတွေကအပျင်းတွေများပြီး စာမကျက်ကြဘူး။ နောက်ပိုင်းမေလေးက စာမေးပြီး ရိုက်တဲ့ပုံစံလုပ်မှ စာကျက်လာကြတယ်။ ဒါတောင် မရလို့အရိုက်ခံရသေးတယ် ။


" သမီးတို့ စာမကျက်ကြဘူးလား နေ့တိုင်းရိုက်နေရတယ် "


" ကျက်တယ် တီချယ် ပြန်မေ့ကုန်တာ "


" ရေးကျက် ဒါမှမမေ့မှာ တီချယ်လည်းရေးဖြေခိုင်းမယ် မှားရင်တော့ပိုအရိုက်ခံရမှာပေါ့  ဒါမှလဲသမီးတို့ ဝင်ခွင့်အောင်မှာ "


ကျူရှင်လာတက်တဲ့ ဆရာမတွေက သူတို့ထက် ၂နှစ်လောက်ပဲကြီးတဲ့ ၂၄ နှစ်အရွယ်လောက်တွေ။

ရေးဖြေမှာ စာလုံးပေါင်းမှားလဲရိုက်တာဆိုတော့ ၇ယောက်လုံးရိုက်ခံရတယ်  နေ့တိုင်း။


ဆရာမတွေ ရိုက်ခံရတာသာပြောနေတာ သူနဲ့ငမောင်လည်း နေ့တိုင်းရိုက်ခံ ရတယ် ။မေလေး ရောက်လာပြီးဘောလုံး မကန်ဖြစ်တော့လို့ ကျောင်းဆင်းတာနဲ့ မမက စာခေါ်သင်တယ်။ မေလေးရောက်စက စာသွားသင်တယ်ဆိုပြီး ခိုးကန်ကြသေးတယ် ။ ကျွန်တော်တို့ ပိုက်ဆံကြေးကန်မှန်း ဆရာမသိသွားပြီး ပေးမကန်တော့ဘူး။ ပိုက်ဆံကြေးကန်လို့ ၅ချက်စီ အရိုက်ကလည်းခံရသေးတယ်။


အဲနေ့က နိုင်တဲ့ပိုက်ဆံကို ကားနားထိလိုက်ပေးလို့ မမသိသွားတာ ။ အရင်က Kpay နဲ့ပဲလွဲနေတော့မသိဘူး။


" ငလင်း ရော့ ၄သောင်း ကျန်တာကွင်းကြေးပေးလိုက်ပြီ "

ဒီလိုလာပေးတော့ ကျွန်တော့ခေါင်းမိုးကြိုးမှန်သလိုပဲ   လမ်းမှာမမက 

" ငါက အပျော်တမ်းမှတ်လို့လိုက်ကန်နေတာ နင်တို့ကကြေးစားတွေကိုး အိမ်ကျမှသိမယ် ငါ့အကြောင်း"


ကြိမ်လုံးဝင်ဝယ်ပြီး အိမ်ကျတော့ ရိုက်တယ်။

ဘောလုံးကန်ဘောင်းဘီအပါးအကျပ်နဲ့ဆိုတော့ အသေနာတယ်။


" လောင်းကစားလုပ်ဦးမလား ဖျောင်း...ဖျောင်း..

ငါ့ကိုလိမ်ဦးမလား  ဖျောင်း ..ဖျောင်း...

မေးမေးပြီးရိုက်တာ ၅ချက်ပြည့်တော့ 


" ကျောင်းဆင်းပြီးဘောလုံးမကန်တော့ဘူး အိမ်မှာစာသင်မယ် အိမ်စာတွေပြီးအောင်မလုပ်တဲ့ 

နေ့ရိုက်ခံရမယ် "


အဲကတည်းက ညနေတိုင်းစာသင်ရတယ် ၆နာရီအထိ စာများတဲ့နေ့ဆိုမပြီးလို့အရိုက်ခံရတယ် ။


မေလေး ရောက်လာပြီး ဝင်ခွင့်ကျူရှင်သင် ဆရာမတွေကိုရိုက်တော့ ဆရာမယူနီဖေါင်းအောက်က ဖင်လေးတွေကတင်းပြီး လုံးနေတာ ရိုက်ခံရတဲ့အချိန်ဆိုသူနဲ့ငမောင်က မြင်နေရတာ။ သူတို့စာလုပ်တာက ထမင်းစါးပွဲမှာ ၊ မေမေလေး တို့က အိမ်ရှေ့ခန်းမှာဆိုတော့ ရိုက်ပြီဆိုကြည့်ပြီး အရသာတွေ့နေတယ်။


ဆရာမ ဖင်လုံးလုံးလေးတွေကိုကြည့်ပြီး သဘောကျနေချိန်ဆို မမက အူတိုနေတတ်တယ် ။ အဲနေ့က မမအိမ်ရောက်တာနောက်ကျလို့ ကျွန်တော်တို့ ဆရာမလေးတွေရှေ့မှာ ရိုက်ခံရတယ်။ 


မေလေး စာသင်တာက ၅နာရီခွဲဆိုပြီးပြီ ။ အဲဒီအချိန် ဆို 

ဖြေထားတဲ့ အဖြေလွာပြန်ပေးပြီး ဆရာမလေးတွေကို ရိုက်တဲ့အချိန်ပဲ။ အဲအချိန်မှာမမက သူတို့ကိုစာပြ  ထမင်း ဟင်းချက် ပြီးရေချိုးနေတဲ့အချိန်များတယ် ။ 

သူတို့က စာမလုပ်တော့ ပဲသေချာထိုင်ကြည့်ကြတာ။


မေလေး ကြိမ်လုံးယူခိုင်းလို့ ဆရာမလေး တစ်ယောက်က သူတို့ကို ရိုက်ထားတဲ့ မမရဲ့ ကြိမ်လုံးကိုလာယူတယ်။


" ဒီကြိမ်လုံးမဟုတ်ဘူး ဆရာမလေးတို့ကြိမ်လုံးက ရေကန်ထဲမှာရေစိမ်ထားတယ် "


ဆရာမလေးက ရှက်ရှက်နဲ့ကြိမ်လုံးကိုပြန်ချပြီး ရေစိမ်ကြိမ်လုံးသွားယူလာတယ် ။


" ၅ယောက်လုံးထပြီး ထမိန်ကို တင်းနေအောင်ဝတ် 

ထား "


အဲအချိန် သူနဲ့ ငမောင်ရဲ့ ရင်အခုန်ဆုံးအချိန်တွေပဲ ။

ဆရာမလေးတွေ လက်ပိုက်ပြီး ထမိန်ကပ်နေတဲ့ ဖင်လုံး

လုံးလေးတွေကို ကြိမ်လုံးထိတဲ့ အချိန်ဆို ဆရာမလေးတွေကဖင်ကြီးကော့ပြီး မျက်နှာတွေရှုံမဲ့သွားတယ် ။


"  လာခဲ့ ..ရွှမ်း....မှားဦးမလား .. ရွှမ်း.... စာရနေတာကို သေချာမဖြေပဲ အမှားတွေလုပ်ဦးမလား.. ရွှမ်း..


" အား မှတ်ပါပြီ တီချယ် သေချာဖြေပါ့မယ် "


ဖင်းလေးပွတ်ပြီးမှပြန်ဖြေတယ် ။ ကြိမ်လုံးသံကလည်းရေစိမ်ထားတော့ ပျော့ပြီး ရွှမ်း..လို့ပဲမည်တယ်။ မမက သူတို့ကို ရိုက်ရင်တော့ တဖျောင်း ဖျောင်းနဲ့ ။


နောက်ပိုင်းစာရလည်း အမှတ်ပြည့်မရလို့ ဆရာမလေးတွေက  ၃ချက်လောက် အရိုက်ခံရတယ်။  ကျောင်းစိမ်းထမိန်ပါးပါးလေးအောက်က ဖင်လုံး တင်းတင်းလေးတွေကို ရိုက်တာကြောင့် ဆရာမလေးတွေဖင်နဲ့ ကြိမ်လုံးထိတဲ့ပုံ နဲ့ နာလို့ ဖင်ကိုပွတ်နေတဲ့ပုံတွေမျက်စိထဲကမထွက်ဘူး။ 


ရိုက်ပြီးလို့ ကြိမ်လုံး လာထားတဲ့ ဆရာမလေးဖင်ဆို သူတို့အနီးကပ်မြင်ရတာ ထမိန်အောက်က ဖင်တင်းတင်းလေးကနေ ဖေါင်းနေတဲ့အရှိုးရာ ၃ခုက အတိုင်းသားမြင်နေရတယ် ။

ကိုကို သို့မဟုတ်  ဆရာမ   ဇတ်သိမ်း


နောက်ပိုင်း ဆရာမလေးတွေနဲ့ရင်းနီးလာလို့ ဆရာမကျောင်းကပြန်မလာခင် စကားပြောဖြစ်တယ်။


"  ဆရာမလေးတို့က နေ့တိုင်းနီးပါးရိုက်ခံ ကြရတော့ 

ဖင်မှာအရှိုးရာတွေ ထပ်ပြီး ပိုမနာဘူးလား "


" မထပ်ဘူး နောက်ရက်ဆိုအရှိုးရာတွေမရှိတော့ဘူး

ရိုက်ခံပြီးတဲ့ အချိန်ပဲ ဖူးယောင်ပြီး နာတယ် မနက်ဆိုပျောက်ပြီ "


" ကျွန်တော်တို့ ဖင်က အရှိုးရာက မပျောက်ဘူး ၅ရက်လောက်မှပျောက်တာ နာတာကလည်း ၃ရက်လောက်

ထိုင်တိုင်းနာတာ "


" မောင်လေးရဲ့ မမက အားနဲ့လွှဲရိုက်တာကို မမတို့တောင် 

မောင်လေးတို့ရိုက်ခံရတာမြင်ရင် ဖင်ကြိမ်းတယ်.. ဟီး ဟီး အသံကလည်း တဖျောင်း ဖျောင်းနဲ့ "


 "မမအရိုက်ခံရတဲ့ အချိန်ဆိုပိုဆိုးတယ် မေလေးရိုက်တာက အားပြင်းတော့ အသံအကျယ်ကြီးထွက်တာ "


" ဟယ် တီချယ်ကပါမောက္ခ ဖြစ်နေတဲ့ မမကိုတောင်ရိုက်တယ် ဟုတ်လား  မြင်ဖူးချင်လိုက်တာ "


တရက်မှာ ဟင်းချက်ရင်းမီးပျက်သွားလို့ မမက မီးသွေး ကိုင်မှာဆိုတော့ ထမိန်ကိုချွတ်ပြီး အားကစားဘောင်းဘီလေးနဲ့ မီးမွေးနေတယ်။ ဖုန်းလာလို့ မေလေးတို့ စာသင်နေတဲ့ ရှေ့ခန်းကဖုန်းကိုသွားယူ ဖုန်းပြောပြီးသွားတော့


" မီမီအောင် ဘောင်းဘီတိုချွတ် ထမိန်ပြန်ဝတ်ပြီး လာခဲ့စမ်း ဒီကို "


ဘောင်းဘီတိုဝတ်တာလုံးဝမကြိုက်တဲ့ မေလေးရဲ့ ဒေါသက ကြည့်နေတဲ့ သူတွေတောင်ကြောက်လာတယ်။

မမလည်းသူ့ရှေ့ရောက်ရော ဘေးမှချထားတဲ့ ကြိမ်လုံးကိုင်ပြီး 


 " ငါမကြိုက်တာလုပ်ဦးမလား.. ရွမ်း.. ရွမ်း..

ဘောင်းဘီတိုနဲ့ နေဦးမလား.. ရွမ်း...ရွမ်း..

ယောင်္ကျားလို နေချင်ဦး... ရွမ်း...ရွမ်း...


မေးမေးပြီး အားနဲ့ လွဲရီုက်တာ မြင်ရတဲ့သူအားလုံးလန့်ပြီး ဖင်တွေပြန်ပွတ်ကုန်ကြတယ် ။ အိမ်နေရင်းထမိန်ပါးပါးကို အတွင်းခံက မပါတော့ မမရဲ့ ထမိန်ဝတ်ထားလို့ တင်းနေတဲ့ ဖင်ကိုထိတဲ့ ကြိမ်လုံးချက်တွေက အားပြင်းလိုက်တာ ။ မမဖင်လေးဆိုကော့နေတာပဲ ။


အရိုက်ခံပြီး ညအဆောင်လူလာစစ်ပြီဆို အတွင်းခံကလည်း မဝတ်လာလို့ ဖင် လုံးလုံးတင်းတင်းပေါ်မှာ ဖူးယောင်နေတဲ့ အရှိုးရာတွေ အနီးကပ်နေတဲ့ ကျွန်တော်က မြင်နေရတယ် ။ မမကိုအိမ်ပြန်ပို့ရင်းနဲ့


" မမ ကိုဆေးလိမ်းပေးပြီးမှ ပြန်မယ်နော် "


" ပြန်တော့ ငါ ဘာမှမဖြစ်ဘူး "


" ဒါလောက်ကြီးဖူယောင်နေတာ မမရယ် ထမိန်ပေါ်ကနေတောင် အရှိုးရာတွေမြင်ရတယ် "


မမကသူ့ဖင်သူ လှည့်ကြည့်ပြီး 


" မနာဘူး ရတယ်ပြန်တော့ "


ပြောမရတာနဲ့ မမဖင်ကို လက်ဝါးသာအသာလေး ရိုက်ကြည့်လိုက်တယ် ။


ဖတ်..  အား..ကျွတ်ကျွတ် 

ငလင်း နင်သေမယ်နော် "


" မမပဲမနာဘူးဆိုလို့ စမ်းကြည့်တာ ဟီးဟီး "


" ဒီလောက်ဆော်ခံထားရတာ နာတာပေါ့ နင်ဆေးလိမ်း

ပေးမှာကြောက်လို့ သွားပြန်တော့ "


" မမကိုလက်ထပ်ပြီးမှပဲလိမ်းပေးတော့မယ် ခုပြန်ပြီ "


မျက်စောင်းထိုးပြီး နာမယ်ဆိုတဲ့ ပုံနဲ့ကြည့်ပြီး အိမ်ထဲဝင်သွားတယ်။


ဆရာမလေးတွေနဲ့ စကားပြောနေတာကို မမမြင်တဲ့နေ့ကတော့ တညနေလုံးမျက်နှာကြီးစူပုပ်နေတော့တာ။ ဒါကိုမေလေး

ကလည်းရိပ်မိတယ် ။ မမမျက်နှာ စူပုပ်နေတဲ့နေ့ဆို စာပြီးတာနဲ့မောင်မောင်က  အရင်ပြန်ပြေးလေ့ရှိတယ်။


ဘယ်သူမှမရှိတော့ဘူးဆို ရေချိုးပြီးစ မမကိုကြည့်ပြီး 


" မမမျက်နှာက ဘာဖြစ်နေတာတုန်း အူတိုနေတာမဟုတ်လား " 


ပြောပြီးနောက်က ဖက်ပြီး လည်တိုင်ဖွေးဖွေးကို နမ်းလိုက်တယ်။


" ကျွန်တော်က မမကိုပဲချစ်တာ မမကိုပဲယူမှာ "


" ဟဲ့ ဟဲ့ မေမေမြင်သွားမယ် လွှတ်စမ်း " 


" ဒါဆို အူတိုပြီး စူပုပ်နေတဲ့မျက်နှာလေးကိုပြင်လိုက် "


" ဘယ်သူကို ဘာကြောင့် အူတိုရမှာလဲငါက ပြောစမ်း "


" မလိမ်နဲ့နော် မမရဲ့မျက်နှာမှာအကုန်ပေါ်နေပါတယ်

ကျွန်တော့ကိုချစ်လို့ ဆရာမလေးတွေကို ကြည့် မိရင် မမအူတိုနေတယ် ဆိုတာ "


"တော်စမ်း ငလင်း ထပ်မပြောနဲ့ ငါဘာအူမှမတိုဘူး "


" ထပ်ပြောမှာပဲ ဒီမှာဗျို့ မမတစ်ယောက် အူတိုနေတယွဗျို့ ဟား ဟား "


ပြောပြီးရော တုတ်ဆွဲပြီးလိုက်ရိုက်လို့ အိမ်ရှေ့ခန်းက မေလေးဆီပြေးရတယ် ။


" ဟဲ့ ဘာဖြစ်နေကြတာတုန်း "


" မေလေး သမီးစူပုပ်လေ ကျွန်တော့ကို အူတိုပြီးလိုက်ရိုက်နေတာ မေလေးပြောဦး "


"ဟား  ဟား ဟုတ်သားပဲသမီးရယ် အမြဲတမ်းပြုံးနေတဲ့သူက ခုတလောစူပုပ်နေတာ မေမေ သတိထားမိတယ် "


" မေမေ့သား လုပ်ပုံ ဟုတ်လို့လား သမီးကို ရီးစားစကားလာပြောနေတယ် "


" ဟုတ်လားသား "


 " ဟုတ်တယ် မေလေး သားမမကိုလက်ထပ်မှာ မေလေး "


" နင်ကိုဘယ်သူကယူမှာလဲ ကိုယ့်ဆရာမကို စော်ကားနေတဲ့ကောင် လာခဲ့ "

ဖျောင်း..အား.. မေလေး 


" တော်ပါတော့သမီးရယ် သမီးစိတ်တွေ မေမေမြင်ပါတယ် သားချစ်တယ် ဆိုတာထက် သမီးကပိုပါတယ် 

အာ့ကြောင့်လည်း ဆရာမလေးတွေလာရင် မျက်နှာကြီးစူပုပ်ပြီး အုတိုနေတာမလား  ရှက်ရမ်းရမ်းမနေတော့နဲ့

တုတ်သွားထားလိုက်တော့ "


' တကယ်လားမေလေး မမကသားကို အရမ်းချစ်တာလား...  ဝေး...သားက  မမကိုယူမှာနော်"


" ဟဲ့ ကြွမနေနဲ့ သူများတွေကြားကုန်တော့မယ် "


ပြောရင်းချ ထားတဲ့ကြိမ်လုံးပြန်ကောက်ပြီး


" တွေ့လား မေမေ့သားကို ကြိမ်လုံးစာ ကျွေးလိုက်မှငြိမ်သွားမှာ လာခဲ့ နင် "


"  ဒီတခါတကယ် ရိုက်မှာ မေလေး ကယ်ပါဦး "


မေလေးနဲ့ ကွယ်ပြီး နေလိုက်တယ် ။


" နင်လူလည်မကျနဲ့ ထွက်လာခဲ့ ငါမရိုက်ရရင် မကျေဘူး

နင့်ကို "


 မမရဲ့စိတ်ကို သိပြီးသားမို့ ထွက်ပြီး အရိုက်ခံမယ့်ပုံ 

လက်ပိုက်ပြီးရပ်ပေးလိုက်တယ် ။


" ကိုယ့်ဆရာမကို ရီးစား စကားပြောဦးမလား .

. ဖျောင်း.... အား.. နာတယ် မိန်မရဲ့ 


" ဘာ ခေါ်ဦးဟာ.. ဖျောင်း.. ဖျောင်း .. အား 


၃ချက်ရိုက်ပြီးတာနဲ့ ဖင်ပွတ်ပြီးထွက်ပြေးတာ 


" ရပြီနော် မမလွန်မယ်နော် မေလေးပြောဦး မမကို "


" ဟုတ်ပါ့ နင်ကလည်း ကလေးကချစ်လို့စတာကို တကယ်ရိုက်မနေနဲ့ "


" မေမေနော် သမီးဖက်က မပါပဲနဲ့ သူ့မွေးစားသားဖက်ကပါနေတယ် တကယ်စိတ်ဆိုးတယ် ဟီး ဟီး.. "


" မွေးစားသားမဟုတ်ဘူး သားမက်ပါဆိုမမကလည်း ဟီး ဟီး"


" ငလင်း နင်သေမယ် နော် " 


ကြိမ်လုံးကိုင်းပြီး ပြေးလာတဲ့ မမကို ဖမ်းပြီး ပွေ့ချီလိုက်တယ် ။


လက်ထဲကကြိမ်လုံး ပြစ်ချ လက်သီးနဲ့ ရင်ဘတ်ကိုထုပြီး


" လွှတ်နော် ဘေးအိမ်က ဆရာမတွေမြင်ကုန်ရင်မကောင်းဘူး "


" မမကျွန်တော့ကို ချစ်တယ် လက်ထပ်မယ်လို့ကတိပေးရင် အောက်ချပေးမယ် မပြောရင် အဆောင်အထိ ချီခေါ်သွားမှာ "


မပြောပဲမျက်စောင်းထိုးပြီး ပေကပ်ကပ်လုပ်နေတာနဲ့ 

အိမ်ရှေ့အထိ ထွက်ဖို့ပြင်တော့ 


" ချစ်တယ် မောင်ရယ် မောင့်ကိုလက်ထပ်ပါ့မယ်နော် "


   ရွတ် ရွတ်

 ရင်ထဲကအသံနဲ့ လေးလေးနက်နက်ပြောပြီးပါးကို နမ်းလာတယ် ။

အတော်ကြာကြာမျက်လုံးချင်းစိုက်ကြည့်နေကြပြီး 


" မမအူမတိုတော့နဲ့နော် မောင်က မကိုပဲ ချစ်တာ 

ဆရာမလေးတွေ အရိုက်ခံရတာကြည့်ကောင်းလို့ကြည့်ယုံပဲရှိတာ တညနေလုံး မမကိုပဲ အရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ နေတာ မမရေချိူးပြီးထွက်လာချိန်တွေဆို မမကိုနမ်းချင်တာစိတ်တွေယားလို့ "

 ​

ပြောပြီး နုတ်ခမ်းကိုအားပါးတရနမ်းလိုက်တယ် ။


" တော်တော့မောင် အောက်ချပေးဦး မေမေထမင်းစားခေါ်နေပြီ "


အောက်မချပေးပဲ ထမင်း စါးပွဲနားထိပွေ့ လာပြီး


" မေလေး မမကို သားကိုပေးနော် "


​" အေးပါ သားစာမေးပွဲပြီးရင် ရက်ရွေးပြီးလက်ထပ်ပေါ့ 


" မေမေနော် သမီးက အဲလောက်စျေးပေါလား သူ့သားဘာမှမပြောရသေးဘူး ခေါင်းညိတ်ဖို့ကအရင် "


"အေး.. သမီးကပြောသာပြောနေတာ သားရဲ့ လက်ပေါ်မှာသာယာနေတာမဟုတ်လား ပြုံးလို့ "


" ဟာ.. အောက်ချတော့ မေမေပြောနေပြီ "


မမရှက်သွားတဲ့မျက်နှာလေးက ကလေးတစ်ယောက်လိုဖြူစင်လွန်းနေတယ် ။


နောက်ဆုံးနှစ် စာမေးပွဲဖြေပြီးတော့ ရက်ရွေးပြီးမမနဲ့ လက်ထပ်လိုက်တယ် ။ အဖေ ကလည်း မြို့ပေါ်က ရှိတဲ့ လုပ်ငန်းတွေအကုန် လွဲပေးတာကြောင့် လုပ်ငန်းခွင်ထဲ ဝင်ရတယ် ။


 မေလေးက မမကို ကျွန်တော့လက် အပ်တယ် ။ 

ပြောမရရင် ရိုက်ဖို့လည်းပြောတယ် ။ 


" သား မင်းမမကိုအလိုမလိုက်နဲ့နော် သားပဲဆုံးမရတော့ မှာ သားကအိမ်ထောင်ဦးစီးဖြစ်နေပြီ ။ စီးပွါးရေး တွေလည်းဦးဆောင်နိုင်နေပြီ "


" ကြားတယ်နော် မမ ပြောစကားနားမထောင်ရင်မောင်က ရိုက်မှာ "


ကျောင်းပိတ်ရက်တွေဆိုမမက မနက် ၉နာရီထိ အ်ပ်တတ်လို့ ၈နာရီနောက်ဆုံးထရမယ်လို့စည်းကမ်းထုတ်ထားတာ မထလာဘူး ။


" မမဘယ်အချိန်ရှိပြီလည်း "


" နာရီတောင်မကြည့်တတ်တော့ဘူးလား ကိုယ့်ဟာကိုကြည့်ပေါ့ "


" ဘာ အိမ်ထောင်ဦးစီးကို ကတ်ကတ်လန် ရန်တွေ့နေတာပေါ့ တွေ့မယ် "


ပြောပြီးကြိမ်လုံးသွားယူ ရေချိုးခန်းရှေ့မှာထိုင်စောင့်နေလိုက်တယ် ။ 


" မမကိုယ့်အပြစ်ကိုယ်သိလား " 


" မသိဘူး " 


" ပြောပြမယ် ဟိုဖက်လှည့် ထမိန်ကိုတင်းတင်း ဆွဲထား "


" ပြောနေတာလုပ်လေ မေလေးကိုတိုင်ပြောရမှာလား "


" မတိုင်နဲ့ အိပ်ရာထ နောက်ကျတဲ့ကျမ အပြစ်ရှိပါတယ် ရပြီလား ရိုက်တော့ "


ဖတ်...ဟာ ရိုက်လို့မကောင်းဘူးထမိန်ကို ဆွဲထားပါဆို မဆွဲထားရင်ချွတ်ချလိုက်"


​ ရင်ရှားထားတဲ့ထမိန်ကို ဖင်လေးတင်းနေအောင် 

ဆွဲပေးထားတယ် ။


ရွမ်း...အိပ်ပုတ် ကြီးဦးမလား

ရွမ်း.. မိန်းကလေးဖြစ်ပြီး အိပ်ရာထနောက်ကျဦး 

ရွမ်း.. မိန်းမ ပီပီသသမနေဦး


" အား.. မိန်းမ မိန်းမ ဆိုတဲ့စကားထည့်မပြောနဲ့ 

အရင်က မောင်ရဲ့ကိုကိုဆို "


" ငယ်ငယ်ကမောင့်ရဲ့ကိုကို  တက္ကသိုလ်တက်တော့ 

ဆရာမ ခု ကမောင့် မမဖြစ်သွားပြီ "


" ရိုက်ပြီးရင် ဖယ် အဝတ်အစားသွားဝတ်ရဦးမယ် "


" ဖင်လေးပွတ်ပြီးဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီးနဲ့ ထွက်သွားတဲ့ မမက ကလေးဆိုးလေးလိုပြန်ဖြစ်နေတယ် ။


ပြီးပါပြီ ။


Comments

Popular posts from this blog

My Lovely wife,the bitch for black cleaner

ပန်းပျိုမေ