ကိုကို သို့မဟုတ် ဆရာမ
Photo Loading...
အပိုင်း ၁" ငလင်း မင်းငါတို့ဖက်က ဝင်ကန် ငါတို့တစ်ယောက်လိုနေတယ် "
" ဘာကြေးလဲ ငမောင် "
" တစ်ဂိုးကို ထိုင်ထ ၂၀တဲ့ကွ ငါတို့ရှုံးလို ထိုင်ထ ၄၀ လုပ်ရပြီးပြီ"
ဘော်လုံးကွင်းကို နောက်ကျမှရောက်လာတဲ့ ထင်လင်းကို
ငမောင်ကလှမ်းအော် လိုက်တယ်။ မောင်မောင်နဲ့ ထင်လင်းက သင်္ချာ ဒုတိယနှစ်ဖြေပြီး ပြန်လာကြတဲ့ အတွဲညီတဲ့ သူငယ်ချင်း ၂ယောက် ။ ရပ်ကွက်ထဲမှာလဲဘော်လုံးကန်ကောင်းသူတွေ ညနေတိုင်း ကန်တယ်။
ဘော်လုံးဆွဲပြေးနေတုန်း နောက်ကနေဖြတ်ကန်ခံလိုက်ရလို့ လဲကျသွားတယ် ။ ကြည့်လိုက်တော့ ရပ်ကွက်ထဲတစ်ခါမှ မမြင်ဖူးတဲ့ အသားဖြူဖြူနုနု နဲ့လူတစ်ယောက်၊
ဂိုး... သူ့ဆီရောက်လာတဲ့ဘော်လုံးကို လူမပေးတော့ပဲ ဂိုးထဲတခါထဲကန်ထည့်လိုက်တယ် ။
ကိုယ့်ကိုနောက်က ဖြတ်ကန်ခဲ့တဲ့ လူကြီးကိုယ့်ရှေ့မှာ
နားရွက်ဆွဲပြီးထိုင်ထ လုပ်နေတာကို အမှတ်စဥ် ရီပြီး ပြောင်လိုက်တယ်။
နောက်တကြိမ်သူဘော်လုံး ရတော့ ကိုယ်ကလိုက်လုတာကို လက်ပြန်နဲ့ လာရိုက်တယ်။
" ဟျော့င် မင်းဘာလုပ်တာလဲ အေးဆေးကစားလေကွာ "
ပြောပြီး ရင်ဘတ်ကိုဆောင့်တွန်းလိုက်မှ မိန်းကလေးမှန်းသိတယ်။
" မင်းကဘာဖြစ်ချင်လဲ ချချင်လို့လား လာလေ"
ကိုယ့်ကိုတောင်စိန်ခေါ် နေသေးတယ် ။
ငမောင်တို့ပါ ပြေးလာပြီး
" အချင်းချင်းတွေပဲကွာ ရန်မဖြစ်ကြပါနဲ့ ငါတို့လည်းပြန်တော့မယ်ကွာ မိုးချုပ်ပြီ "
" ဘောကွဲဖြစ်နေလို့ပေါ့ကွာ မဟုတ်ရင်မင်း နာပြီ "
" ဘာကွ ဟျော့င် မင်စကားပြန်ပြောစမ်း "
ဒေါသထွက်ပြီး လိုက်ထိုးလို့ သူ့ကိုခေါ်လာတဲ့ ငမျိုးတို့အဖွဲက ဝိုင်းဆွဲရသေးတယ်။
" မင်းလိုကောင်မျိုး လူချင်းချမရလို့ပေါ့ကွာ တောက်"
" မင်းက ဘာလုပ်ချင်လဲ ပင်နယ်တီပြိုင်ကန်မလား
ဘာကြေးလဲပြောလိုက်ကွာ"
"ငလင်း လာပါကွာပြန်ကြရအောင် "
" မပြန်ဘူး ငမောင် ငါဆိုတဲ့ကောင်က စိန်ခေါ်ရင်တိုင်ပေါ်ထိ တက်တဲ့ကောင်ကွ .. မင်းလို ဘောကွဲကို ၅လုံးပေးကန်ရဲတယ် ငါ ၃လုံးပဲကန်မယ် တစ်ဂိုးကို တုတ်နဲ့ ၃ ချက် ရိုက်ကြေး .. "
" ကောင်းပြီလေ စိန်လိုက် ပြီးမှထွက်မပြေးကြေးနော်..
ငမျိုး ငါ့ကို ယူကလစ် နှစ်ဂိုင်းလောက် သွားချိုးပေး"
ကိုယ့်ကိုအရင်ပေးကန်တော့ ၁လုံးပဲ ဝင်ပြီး ၂လုံးက သူကာကွယ်သွားတယ် ။ သူကန်တဲ့ ၅လုံးမှာတော့ ကန်ချက်ပြင်းလို့ ၂လုံးပဲကာကွယ်နိုင်လိုက်တယ် ။
" ကဲ ဘယ်လိုလဲကွ အရိုက်ခံဖို့ အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလား"
" ယောင်္ကျားကွ ဘယ်လိုနေပေးရမှာလဲပြောလိုက် "
ဂိုးတိုင် ဖက်ခိုင်းပြီးကိုယ့်ဖင်ကို ယူကလစ် ဂိုင်းနဲ့
၆ချက် ဆော်ခံလိုက်ရတယ် ။
ဖျောင်း..ဖျောင်း.. ဖျောင်း ..အား..
" မင်းပြောတော့ ယောင်္ကျားဆိုကွ ၃ချက်ပဲရှိသေးတယ်
မခံနိုင်တော့ဘူးလား ပြန်ဖက်ထားတိုင်ကို "
ဖျောင်း...ဖျောင်း... ဖျောင်း..အား...
" နေက်ထပ် ၃လုံးစီ ထပ်ကန်မယ် ၅ချက်ကြေး ကန်ရဲလား ဘောကွဲ"
" ဘောကွဲလို့ခေါ်ကြည့် နောက်တခါဆိုမင်းကိုသတ်မှာ "
" တော်ပါတော့ ငလင်းရာ ပြန်ကြမယ် နောက်ရက်မှထပ်ကန်ကွာ မိုးချုပ်နေပြီ "
အပြန်လမ်းမှာမောင်မောင်ကိုမေးကြည့်တော့သူလည်းမသိဘူး။ တစ်ပတ်မှာ ၂ရက်လောက်ပဲ လာကန်တယ် ကိုအောင်လို့ပဲ ခေါ်ကြတယ် လို့ငမျိုးကပြောတယ် ။ ကွင်းထဲကနေ နောက်ဆုံးမှ ပြန်တော့ ဘယ်မှာနေမှန်းဘယ်သူမှမသိဘူး။ကန်ချက်တွေ ကစားပုံတွေက ယောင်္ကျားလေးလိုပဲ ။
" ငါတော့ ဘောကွဲကို စိတ်ဝင်စားသွားပြီ ငမောင် "
" ၆ချက်ရိုက်ခံထားရတာ မမှတ်ဘူးနော် ကွင်းထဲမှာလဲ သူကပဲမင်းကို လူချ ကစားသွားတာ "
" အဲဒါကိုခံပြင်းတာကွ နိုင်မလားလို့စိန်ခေါ်လိုက်တာ ကိုယ့်ထက်တောင် ကစ်ပြင်းသေးတယ် ၆ချက် ရိုက်ခံလိုက်ရတာပဲ အဖတ်တင်တယ် အဲညက ဆရာခိုလိမ်းလိုက်ရတယ် ရိုက်ချက်က လဲပြင်းတယ်ဟေ့ "
နောက်တပတ် လာကန်တော့ သူနဲ့ပူးပြီဆို ဖင်တွေချည်းကိုင်ပြစ်တယ်။ မျက်နှာကလဲ ရှက်လို့ထင်တယ် နီရဲနေတယ် ။ ပွဲတောင်မပြီးသေးဘူး ပြန်သွားတယ် ။ သူ့ကိုလည်း စနေ နေ့လည် ပင်နယ်တီကန်ဖို့စိန်ခေါ်သွားတယ်။
စနေနေ့ ကွင်းထဲမှာ ကလေးတချို့ကလွဲပြီးဘယ်သူမှမရှိဘူး။
" ဟျော့င် ငလင်း ဘယ်နှချက် ကြေးကန်မှာလဲ "
သူလဲရိုက်ခံထားရတာကို မကြေနပ်လို့
" တစ်ဂိုး ၅ချက်ကွာ လယ်ဘယ်ပဲ ၃လုံးစီကန်မယ်"
၃လုံးမှာ သူက ၃လုံးဂိုး ကိုယ်က ၂လုံးပဲ ဂိုးတယ် ။
" ကဲ .. ငါ့ညီ ဘယ်လိုနေရမလဲသိတယ်နော် ဟင်း..ဟင်း"
တုတ်ကို ကောက်ကိုင်ပြီး မခံချင်အောင်ပြောနေတယ် ။
ကိုယ်ကအရှုံးသမားဆိုတော့ ဂိုးတိုင် ဖက်ပြီးနေပေးလိုက်တော့ ..
ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း..
" တုတ်ကြီုးသွားပြီ နေဦးငါတုတ်သွားရှာဦးမယ်
မင်းထွက်မပြေးနဲ့နော် "
ပြောပြီး ယူကလစ်ပင်တွေဖက် ထွက်သွားတယ်။
ကိုယ့်မှာတော့ ဖင်လေးပွတ်နေရတယ်။ ဟိုနေ့က သူ့ဖင်ကိုကိုင်ထားလို့ အငြိုးနဲ့ရိုက်တာ ပထမတစ်ကြိမ်ကထက်ပိုနာတယ်။
ပြန်ရောက်လာတော့ကျန်တဲ့ ၂ချက်ထပ်ရိုက်ပြီး
" ထပ်ကန်ချင်သေးလား ငါ့ညီ "
" ကန်မယ်ဗျာ တစ်ဂိုးငါးချက် ဖင်ပြောင်ချွတ်ပြီးရိုက်ကြေး မင်းကန်ရဲလား "
တွေဝေသွားပြီးမှ ပတ်ဝန်းကျင်မှာလည်း လူမရှိတော့တာကြောင့်
" ကန်မယ်ကွာ ငါက နိုင်နေကျပဲ မကန်ရဲစရာမရှိဘူး "
၂ ကြိမ်ကန်ပြီး ၂ယောက်လုံး ဂိုးတယ် ။
နောက်ဆုံးအလုံး ကိုယ် အရင်ကန်ရတော့ ဂိုးတယ်။
သူကန်ဖို့ပဲကျန်တဲ့အချိန်
" မင်းဒီတစ်လုံးမဝင်ရင် ဖင်ချွတ်ရမှာနော် "
စိတ်ဓါတ်စစ်ဆင်ရေး လုပ်လိုက်တော့ စိတ်လှုပ်ရှားပြီးသူတစ်လွဲကန်လိုက်တယ်။
" ဝေး... နိုင်ပြီကွ "
သူကတော့မျက်နာငယ်လေးနဲ့ ဂိုးတိုင်နားလာပြီးပတ်ဝန်းကျင်ကိုကြည့်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဘောင်းဘီ နှစ်ထပ်လုံးကိုချွတ်ချလိုက်တယ် ။
" ဟာ.. နင့်ဖင်မှာ အရှိုးရာတွေချည်းပါလား ငါမရိုက်ရက်ပါဘူးဟာ "
" ရိုက်မှာဖြင့်ရိုက်ကွ မင်းသနားတာငါမခံချင်ဘူး "
" အပေးအယူ လုပ်မယ် ဖင်ကိုရိုက်ရင် နင်သွေးထွက်သွားလိမ့်မယ် ပေါင်ကို ၃ချက်ပဲ ရိုက်မယ် ကျန်တဲ့ ၂ချက်အတွက် နင်က ငါ့ကို ဖင်ကအရှိုးရာတွေက ဘယ်သူရိုက်ထားလဲပြောပြရမယ်"
သူခဏ စဥ်းစားပြီးမှ ဘောင်းဘီပြန်ဝတ်လိုက်တယ် ။
" သဘောတူတယ်ဟာ စရိုက်တော့ "
ဖျောင်း.. ဖျောင်း...ဖျောင်း..
၂ချက်ပဲရိုက်ပြီး အရိပ်ကောင်းတဲ့ သစ်ပင်အောက်မှာ
ထိုင်ပြီး သူ့အမေ ကျူရှင်သွားသင်တဲ့နေ့တွေမှာ ဘောလုံးခိုးကန်ကြောင်း ၊ သိသွားလို့
၁၀ချက် ရိုက်ခံ ထားရတဲ့အကြောင်း သူ့အမေက သူ့ကိုမိန်းကလေးပီပီသသ နေစေချင်တဲ့ကြောင်းပြောပြတယ် ။
ဘောကွဲကိုအောင် ပြောပြတဲ့ အကြောင်းတွေကြားပြီး
ငယ်ငယ်က သူနဲ့အတူ ဘောလုံးကန်ခဲ့တဲ့ မမ အကြောင်းကို ပြန်သတိရသွားတယ် ။ သူက ယောင်္ကျားလေးလို ဘောကန်ကောင်းပြီး သူ့ကိုလည်း ကိုကိုလို့ခေါ်မှကြိုက်တယ် ။ သူနဲ့အသက်က ၆နှစ် ကွာတယ်။သူ့အမေ ဆရာမက သူ့သမီးကို မိန်းကလေးပီသစေချင်ပြီး ဘောလုံးကန်တာမကြိုက်ဘူး ။ ဆံပင်ညှပ်တိုင်းအရိုက်ခံရလေ့ရှိပြီး ဘောလုံးလဲလုံးဝ ပေးမကန်ဘူး။
နောက်ပိုင်း သူ့ကို ဖင်ပြောင်ချွတ်ရိုက်ထားတဲ့ကျွန်တော့ကိုရှက်လို့လား သူ့အမေ မလစ်လို့လားမသိဘူး ကိုအောင် ဘောလုံးကွင်းထဲကိုမရောက်လာတော့ဘူး။
ကိုကို သို့မဟုတ် ဆရာမ အပိုင်း၂
ကျောင်းဖွင့်ခါနီးတော့ အဖေ့ဆီမှာကားတစ်စီး ပူဆာပြီး
ကားလျောက်မောင်းနေတာနဲ့ အိမ်သိပ်မကပ်ဖြစ်ဘူး။
နောက်နေ့မနက်ခင်း မြို့ကိုကျောင်းသွားတက်ရမှာမလို့
အိပ်ရာ အဝတ်အစားတွေ ပြင်ဆင်ဖို့ ညနေခင်းစောပြန်လာတယ်။
" သားလာဦး သူ့ကို သားမှတ်မိလား "
သေချာကြည့်ပြီး
" မေမေလေး.. မေမေလေး မဟုတ်လား သတိရလိုက်တာမေလေးရယ် ဘာလို့သားတို့ကိုပြစ်သွားတာလည်း "
ပြေးဖက်ပြီး သူမျက်ရည်တွေဝဲလာလို့
" သားတို့ မိသားစုကို ဒုက္ခမပေးချင်လို့ မေလေးက ကျောင်းပြောင်းသွားတာပါ ခု အ ထ က ကျောင်းအုပ်ရာထူးနဲ့ ပြန်ပြောင်းလာတာ ၁လ ရှိပြီသားရဲ့ "
" သား ကိုကိုရော မေလေး "
" မမပါသားရဲ့ သားမမက ခုဆို ဒေါက်တာဘွဲ့ Ph.D ရပြီးလို့ တက္ကသိုလ်မှာ ပါမေက္ခတောင်ဖြစ်နေပြီ ဒီနှစ် သားတို့ကျောင်းကို ပြောင်းလာမှာ သားရဲ့ "
" ကိုကိုက သားကိုမှတ်မိပါ့မလား မေလေးရယ် "
" မှတ်မိတာပေါ့သားရဲ့ သားကိုကိုက ..အော် ..ငါလည်းယောင်ကုန်ပြီ မမပါသားရဲ့ သူက သား ဘာလုပ်နေတယ်
ဘယ်လိုနေတယ် ဘယ်လိုဆိုးတယ်က အစသိတယ်သားရဲ့ မမက အားလုံးစုံစမ်းနေတာ သူလဲ သားကိုခွဲရလို့ စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတာ "
" တကယ်လားဟင်း ပျော်လိုက်တာမေလေးရယ်
ကျောင်းသွားတက်ရင် ကိုကိုနဲ့ တွေ့ရတော့မှာနော် "
"မေမေနဲ့ စကားတွေ ပြောဦးနော် မေလေး သားကျောင်းသွားဖို့ပြင်ဦးမယ် ပြီးမှ မေလေးအိမ်ကို သားပြန်ပို့ပေးမယ်"
မေလေးကကျောင်းဆရာမ ဒေါ်လေးလေးခိုင် မေမေ့ရဲ့ ငယ်သူငယ်ချင်း။
သူ့အမျိုးသား ဦးဝင်းအောင်က အဖေ့ရဲ့လူယုံ မန်နေဂျာ
သူတို့နဲ့ အိမ်ချင်းကပ်နေကြတယ်။
ကျွန်တော် ငယ်ငယ်လေးကတည်းကမေလေးအိမ်မှာပဲ အနေများပြီးညအိပ်မှသာပြန်ဖြစ်တယ် ။ မေလေးရဲ့သမီး မီမီအောင်က ငယ်ငယ်ထဲက ယောင်္ကျားလေးလိုနေတတ်တာကြောင့် သူက ကိုကို လို့ပဲခေါ်တယ်။ သူ ၅တန်း ကိုကိုက တက္ကသိုလ် ဒုတိယနှစ် မှာ ဦးဝင်းအောင်က လောင်းကစားကျွေးတွေ
ကြောင့် တရားစွဲခံရတယ် ။ မေမေက စိုက်လျော်ပေးပေမယ့် မေလေးက လက်မခံဘူး ။ ဦးဝင်းအောင်ထောင်ကျ
သွားတော့ မေလေးတို့သားအမိ အိမ်ကိုရောင်း အလုပ်ပြောင်းပြီး လက်စဖျောက်သွားတယ်။ ဦးဝင်းအောင်လည်းထောင်ထဲမှာပဲဆုံးသွားတယ်။
မေလေးကိုအိမ်ပြန်ပို့တော့ နံရံမှာချိတ်ထားတဲ့ ကိုကိုရဲ့ ဘွဲ့ ဝတ်စုံနဲ့ပုံတွေ ပါတိတ်ဝမ်းဆက်ကိုဆံပင်ရှည်ရှည်နဲ့ ရိုက် ထားတဲ့ပုံ တွေကြည့်ပြီး မမလို့ပြောင်းခေါ်ရတော့မယ် လို့မေလေးကိုပြောလိုက်တယ် ။ နောက်ပြီး ဒီလို မျက်နှာမျိုးဘယ်မှာမြင်ဖူးပါလိမ့်လို့လဲစဥ်းစားမိတယ် ။
" မေလေး ကြိမ်လုံးတွေက မမကိုရိုက်တာလား "
" သားရဲ့မမက မေလေးပြောစကားမှနားမထောင်တာသားရဲ့ ရိုက်တာပေါ့ "
ကိုကိုဒီအချိန်အထိ အရိုက်ခံနေရသေးပါလားလို့တွေးမိတယ်။
" မမကိုသနားလိုက်တာမေလေးရယ် သားရှိရင်မေလေးက မမကိုရိုက်လို့မရဘူး သားက ကွယ်ထားပေးမှာ "
ငယ်ငယ်က ကိုကိုအရိုက်ခံရတိုင်းသူကွယ်ထားပေးလို့ အရိုက်မခံရဘူး။ သူမရှိမှသာအရိုက်ခံရတာ။
နောက်ရက်ကျောင်းသွားတော့ အဆောင်မှာအိပ်ရာပြင်
အကုန်နေရာချပြီး မောင်မောင်နဲ့မြို့ထဲ ထွက်လာကြတယ် ။
လိုတာတွေ ဝယ်ပြီး ပြန်မယ်ဆို ကားနားသွားတော့ ရှေ့မှာပါတိတ် ဝမ်းဆက်နဲ့ မမတစ်ယောက် မေင်မောင်က
လှမ်းစလို့ကြည့်လိုက်တော့ မေလေး အိမ်ဓါတ်ပုံထဲက
" ဟာ.. ကိုကို " လိုလှမ်းအော်ပြီး လက်ကိုလိုက်ဆွဲလိုက်တယ် ။
" လွတ်စမ်း လူကြားထဲဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ "
ဆဲခံလိုက်ရလို့မျက်နှာလေးငယ်သွားတော့ နီးရာလူရှင်းတဲ့ အအေးဆိုင်ထဲ ဆွဲခေါ်သွားပြီး
" ငလင်း နင်ငါ့ကို ဘယ်လိုမှတ်မိတာလဲ " ဆိုပြီးဖက်လိုက်တယ်။
" ကိုကို ကျွန်တော့ကိုမှတ်မိတယ်နော် ပျော်လိုက်တာ ကိုကိုရယ် သားက မေလေးအိမ်ရောက်ခဲ့ပြီးပြီ ကိုကို့ ဓါတ်ပုံတွေ့ခဲတယ် "
" ငလင်း နောက်ခါ လူကြားထဲ ကိုကိုလို့မခေါ်နဲ့ ဆရာမလို့ခေါ် "
မောင်မောင်လည်း ဆိုင်ထဲလိုက်ဝင်လာတယ် ။
စကားတွေပြော စားသောက်ကြပြီး ဆရာမ အဆောင်ကိုပြန်ပို့ပေးပြီး ကားကို ဆရာမအိမ်မှာပဲထား လိုက်တယ်။
အဆောင်ပြန်ရောက်တော့ မောင်မောင်က
" ဆရာမ မျက်နှာပုံစံမျိုး မြင်ဖူးနေတယ်ကွ ဘယ်မှာမှ
လဲတော့မသိဘူး "
" ငါလည်း ဆရာမပုံကို သူ့အိမ်မှာတွေ့ကတည်းကမြင်ဖူးနေတယ်လို့တွေးနေတာ "
" ဒါနဲ့ ငါတို့ဌာနမှူး အသစ်က ဆရာမ လို့ပြောတယ်ကွ စည်းကမ်းကြီးတယ်တဲ့ကွ "
" ငါတို့တော့ အရင်လို နေလို့မရတော့ဘူး ဆရာ့ တုန်းကဆိုနေချငါသလိုနေဆရာက ဘာမှမပြောဘူး ဆိုတော့
အေးဆေးပဲ ခုတော့ဘယ်လိုလာမယ်မှန်းမသိပါဘူး"
တက္ကသိုလ်တွေကို ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်တွေပေးလိုက်တော့ ပါချုပ်က
ကိုယ့်ဌာနက ကျောင်းသားဆိုးသွမ်းတာတွေဟာ ဌာနမှူးရဲ့တာဝန် ဖြစ်တယ်။ ကိုယ့်လက်အောက်က တပည့်တွေကို သေချာဆုံးမပါ လူဆိုးလေးတွေမဖြစ်ပါစေနဲ့ ။
ပြောစကားနားမထောင်လျှင် ကြိုက်သလို ဆုံးမလို့ရတယ် လို့ကြောငြာချက်ထုတ်ထားတယ်။
ဌာနမှူးဆရာမတွေကလည်း သူတို့နာမည်မပျက်ဖို့ သေချာကြပ်မတ်လာတယ်။ E major ကတော့ စည်းကမ်းအတင်းကျပ်ဆုံးလို့နာမည်ကြီးတယ် ။
ကျောင်း ကိုခွင့်မတိုင်ပဲပျက်ရင် ဌာနမှူးက ကြိမ်လုံးစာကြွေးတယ်။ အသက်သာဆုံးက သူတို့ သင်္ချာ ဌာနမှူးပဲ။ ပင်စင်လည်းနီးပြီဆိုတော့ သိပ်ပြီး မပြောတော့ ဘူး။
ဒီနှစ်တော့ ဆရာပင်စင်ယူသွားပြီ။ ဌာနမှူးအဖြစ် ဘယ်သူလာမလဲသူတို့မသိသေး။
ကျောင်းဖွင့်ရက်မှာ သူနဲ့မောင်မောင် ၂ချိန်ပြီးမှ အတန်းထဲဝင်တယ် ။ အတန်းထဲ ရောက်နှင့်ပြီး သူတွေက
စည်းကမ်းစာအုပ်ကို ဖတ်ပြီး ဌာနမှူးဆရာမက အားလုံးလက်မှတ်ထိုးခိုင်းတယ် လို့ပြောတယ်။
" ဟျော့င်တွေ ငါတို့ကတော့ ဒီနှစ်မချောင်ဘူး ထင်တယ်ကွ ဆရာမ ရုပ်ချောသလောက် ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ကွ စည်းကမ်းဖေါက်ရင် ကြိမ်လုံးစာမိမယ်လို့ပါပြောသွားတာ"
" မဖြစ်နိုင်ပါဘူးကွာ တတ်ယနှစ်ပဲရောက်နေပြီ ရိုက်စရာလား "
"နောက်ဆုံးနှစ် တောင် ရိုက်နေတဲ့ E major ဆရာမလို ဆိုဘယ်လိုလုပ်မလဲကွ တကယ်ရိုက်မဲ့ပုံပဲ "
နောက်ရက်လည်း ထပ်နောက်ကျတော့ ရုံးခန်းလာရမည့်သူတွေကိုရေးထားတယ် ။ သူနဲ့မောင်မောင်အပါ ကျောင်းသူ ၃ယောက်။ သ့တို့ ရုံးခန်းထဲရောက်တော့ ဆရာမ ကိုမတွေ့လို့မေးလိုက်တော့
" တုတ်သွားယူတယ် ငါတို့တကယ်အရိုက်ခံရတော့မယ်နဲ့ တူတယ်ဟ မနေ့ကတည်းက သေချာသတိပေးထားတာ
ငါတို့က မေ့ပြီးနောက်ကျသွားတာ "
ထိုစဥ် ကြိမ်လုံးကိုင်ပြီး ဝင်လာတဲ့ ဒေါ်မီမီအောင်
" အော် ..လူစုံ နေပြီပဲ မင်းတို့အပြစ်မင်းတို့သိလား "
" သိပါတယ်ဆရာမ "
" မနေ့က လက်မှတ်ထိုးထားတာမေ့နေပြီလား အပြစ်လုပ်ရင် ဘယ်လိုအပြစ်ပေးမယ်ပြောထားလဲ "
" ဟို..ကြိမ်လုံးနဲ့ ရိုက်မယ်လို့ပြောထားပါတယ် "
" ဒါဆို ငါလက်သံမြည်းကြည့်ချင်တာလား ၅ယောက်လုံး လက်ပိုက်ပြီးတန်းစီထား "
ဖျောင်း..ဖျောင်း..ဖျောင်း.. ဖျောင်း.. ဖျောင်း..
၅ယောက်လုံးကို ဗျောတီးသလိုတန်းစီပြီး ၃ကြိမ်ရိုက်သွားတယ် ။ကျောင်းသူ ၃ယောက်လုံးက ဗျောင်ထမိန်ပါးပါးလေးတွေနဲ့ဆိုတော့ တင်းနေတဲ့ဖင်လုံးလေးတွေအပေါ် တချက်ရိုက်လိုက်တိုင်း တွန့်လိမ်ပြီး အားရပါးရ
ပွတ်ကြပေမယ့် ငမောင်နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့က ဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့ ဆိုတော့ အနာသက်သာတယ်။
" မှတ်ထား ငါ့အကြောင်း သိပြီမဟုတ်လား နောက်အတန်းနောက်ကျလို့ကတော့ ဒီထက်ပိုနာမယ် "
ကျောင်းသူတွေက ဖင်ကိုပွတ် ရှုံမဲ့ပြီး
" ငါတို့ဆိုးခဲ့သမျ ဒီနှစ်တော့ မချောင်တော့ဘူး ရှက်လိုက်တာဟယ် မကြီးမငယ်နဲ့ ဖင်ကြီးကို ကြိမ်လုံးနဲ့ ဆော်ခံရတာ အားလား "
" ဟုတ်ပါ့ဟယ် လက်ဆကလည်းပြင်းသလားမမေးနဲ့ ထင်လင်း နင်တို့ မနာဘူးလား "
" နာရတဲ့အထဲ ဘာတွေလာမေးနေတာတုန်းဟာ "
အောင်အောင်က
" ဆရာမက ငါတို့မြို့ကဟ ငလင်းနဲ့ အိမ်နီးချင်းတွေ "
" နင်တို့ ၂ယောက်ကတော့ ဆန်ရင်းနာနာဖွတ်ခံရတော့မယ် ဟီး ဟီး"
" ခုတော့ နင်တို့ပါဖွတ်ခံလိုက်ရတယ်မလား "
စကားပြောရင်းဖင်းလေးပွတ်ရင်းနဲ့ အတန်းထဲပြန်ဝင် ထိုင်ကြတယ် ။ အတန်းထဲကဟာတွေဝိုင်းမေးကြတော့ ဘယ်လိုဖြေရမှန်းမသိ ။ ဟို၃ယောက်ကတော့ ရိုက်ခံလာရတယ်လို့ ပြောလိုက်ပုံရတယ် ။ မိန်းကလေးတွေက သူတို့ ၂ယောက်ကို ကွက်ကြည့်နေတယ်။
ကိုကို သို့မဟုတ် ဆရာမ အပိုင်း ၃
ညနေကျောင်းဆင်းပြီး ဘော်လုံးကန်သွားဖို့ ကားသွားယူတော့
" ထင်လင်း ဆရာမလိုက်ခဲ့မယ် "
ပါတိတ်ဝမ်းဆက်နဲ့ လှနေတဲ့ မမကို လမ်းကြုံလိုက်တယ်ပဲ ထင်နေတာ ။
" မမ ဘယ်ပို့ပေးရမှာလဲ "
" ဘယ်မှမပို့ဘူးလေ ဘော်လုံးလိုက်ကန်ပါတယ်ဆို "
" ဗျာ" အံသြပြီးကြည့်လိုက်တော့ ဆံပင်တိုတိုနဲ့ဘော်လုံးကန်ဝတ်စုံနဲ့ ။ ဝတ်လာတဲ့ပါတိတ်ဝမ်းဆက်နဲ့ ဆံပင်တုကဘေးမှာပုံနေတယ် ။
" ဟာ..ဘောကွဲ "
ဒေါက်.. အား... ထပ်ခေါ်ကြည့်စမ်း နာချင်လို့လား
" ဟာ.. ကိုကိုလား ကျွန်တော့ကိုကိုလား ဒါကြောင့်ကျွန်တော်ကန်တဲ့ ပင်နတီတွေအကုန်လုံး ကိုဖမ်းနိုင်တာကိုး ကိုကိုမှန်းသိရင် ပြိုင်မကန်ခဲ့ပါဘူးဗျာ "
" တွေ့ကတည်းကမင်းပဲ ရန်တွေဇွတ်လုပ် ပင်နတီကန်ဖို့
စိန်ခေါ်ပြီး မင်းပဲ အရိုက်ခံရတယ် လူကြားထဲ "
" ကိုကိုက မညှာဘူးဗျာ တုတ်ကြိုးအောင်ရိုက်တာ
မနက်ကလဲ ရိုက်တာ ဖင်တွေကို ပူနေတာပဲ "
" လိမ်လိမ်မာမာမနေလို့ကတော့ ငါ့ကြိမ်လုံးနင့်အတွက်ပဲ ငလင်း သတိထားနေ "
အမြဲတန်းရှုံးနေတဲ့ ကောင်တွေကို ဒီနေ့ ၂သောင်းကြေးကန်ကြတာ ကိုကို့ရဲ့ခြေစွမ်းနဲ့ နိုင်လိုက်တယ်။
အပြန်မှာ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ရှေ့ရပ်ခိုင်းပြီး ကြိမ်လုံး သေးသေး ၁၀ချောင်း ဝင်ဝယ်တယ် ။
" ရော့ အဆောင်မှာ ၃ချောင်း ကျောင်းခန်းထဲ ၃ချောင်း
ရုံးခန်း ထဲ ၃ချောင်းထားလိုက် ၁ချောင်းက အိမ်ယူသွားမယ် "
" ကျွန်တော်တို့အဆောင်မှူးက မမပဲလား "
" ဟုတ်တယ် ဆရာတွေမရှိလို့ တာဝန်ယူထားတယ်"
" ကျောင်းသားဆိုးတွေ ရိုက်ရင်မခံပဲ ဆရာမကိုပြန်လုပ်မှာပေါ့ "
"လုပ်ကြည့်ပါလား ငါ့အကြောင်းသိသွားမှာပေါ့ "
ကြိမ်လုံးတွေကိုင်ပြီး ဆရာမအိမ်ကနေအဆောင်ကိုလျောက်လာတဲ့ တလမ်းလုံးတွေ့သမျှ ကျောင်းသား တွေက သူတို့နှစ်ယောက်ကို ကွက်ကြည့်နေကြတယ်။
" အဆောင်မှာလည်းမချောင်လောက်ဘူး ငလင်း သတိထားနေမှရမယ် ဆရာမက တကယ်ရိုက်မှာကွ"
ရေချိုး ထမင်းစားပြီးတော့ အဆောင်မှာဖဲဝိုင်းကောင်းနေလို့ခဏ ဝင်ရိုက်သေးတယ် ။
" ငလင်းတော်တော့ ဆရာမ လာစစ်လို့မိနေမယ် "
ည ၈ခွဲ တော့ ဆရာမက အဆောင်ဖက်လျောက်ကြည်တာ ဖဲဝိုင်းမှာက ၆ယောက် အရက်ဝိုင်းမှာက ၄ ယောက်မိတယ်။
" အဆောင်က ကျောင်းသားတွေအားလုံး အဆောင်ရှေ့မှာ တန်းစီမယ် "
အော်လိုက်ပြီး
" ထင်လင်း ညနေကကြိမ်လုံး ၂လုံးသွားယူ "
" အားလုံးတန်းစီလိုက် ဖဲသမား ၆ယောက်နဲ့ အရက်သောက်နေတဲ့ ၄ ယောက်က ဒီရှေ့ကိုလာ "
အရက်သောက်တဲ့ ၄ယောက်က နောက်ဆုံးနှစ်ကျောင်းသားကြီးတွေ။
" ညတိုင်း ၈ခွဲလူ စစ်မယ် စည်းကမ်းဖေါက်တဲ့ကောင်တွေကို အပြစ်ပေးမယ် အရက်သောက်နေတဲ့ ၄ယောက် အရင်လာခဲ့ "
" မင်းတို့က အကြီးတွေစံပြဖြစ်ရမှာ ခုတော့အဆောင် စည်းကမ်းကို ချိုးဖေါက်နေတယ် "
" ကျုပ်တို့ပိုက်ဆံနဲ့ သောက်တာ ဆရာမ အပူပါလား "
" ဘာကွ ဘယ်ကောင်လဲ ငါ့ကို ပြန်ပြောတာ "
ပြောရင်းနဲ့ ကျောင်းသားရှေ့ကိုရောက်သွားပြီး လက်ကိုဖမ်းဆုပ် လိမ်ချိုးထား လိုက်တယ် ။
" ပြောစမ်း နာမည် မေဂျာ "
" အား.. Physics နောက်ဆုံးနှစ် ဇော်မင်း ပါဆရာမ .. အား
" မင်းအပြစ်လုပ်ထားပြီး ငါ့ကို ရန်လုပ်မလို့လား ငါနယ်နယ်ရရ ဆရာမ မဟုတ်ဘူးနော် မင်းတို့အားလုံးကို စိန်ခေါ် ထိုးလို့ရတယ် "
"ပြောစမ်း ငါ့စည်းကမ်းမလိုက်နာနိုင်တာ ဘယ်ကောင်ရှိ
သေးလဲ ""
" မရှိပါဘူးဆရာမ "
" အပြစ်လုပ်ထားရင်တော့ အပြစ်ဒဏ်ခံ ရမှာပေါ့ အဆောင်စည်းကမ်းမှ မလိုက်နာနိုင်ရင် ထွက်သွားလို့ရတယ် "
ဖမ်းချုပ်ထားတဲ့ ဇော်မင်း ကိုလွတ်လိုက်ပြီး
" အဆောင်မှာနေရင်အဆောင်စည်းကမ်း လိုက်နာရမယ်
မလိုက်နာချင်တဲ့ကောင်တွေကြည့်ထား "
ပြောပြီး ဇော်မင်းကိုစရိုက်တယ် ။
ဖျောင်း.. အဆောင်မှာ အရက်သောက်ဦးမလား ..
ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း..ဖျောင်း..
" နောက်တစ်ယောက်လာခဲ့ နင့်ကိုပြီးမှ ငါ့ကို ပြန်ပြောတဲ့အပြစ်ပေးမယ် "
သောက်ဦး အရက် ..ဖျောင်း.. ဖျောင်း...
ရိုက်ချင်ဦး ဖဲ ဖျောင်း...ဖျောင်း...
၁၀ ယောက်လုံး ၅ချက်စီရိုက်ပြီးတော့
" မင်းတို့ ၉ယောက်လုံး ဒူးထောက် လက်မြောက်နေ
ဇော်မင်းက နားရွက်ဆွဲ ထိုင်ထလုပ် မရပ်နဲ့လို့မပြောမချင်းမရပ်နဲ့ "
" အဆောင်စည်းကမ်းချက်တွေ သိတယ်မဟုတ်လား "
" သိပါတယ် ဆရာမ "
"စည်းကမ်းဖေါက်တဲ့ကောင် ကြိမ်လုံး ကြည့်ထား ငါ့ကိုမရိုက်ရဲဘူးမထင်နဲ့ မမီမီအောင်တဲ့ မှတ်ထား ...
တန်းဖြုတ်ပြီး စာသွားလုပ်ကြတော့ ..
တနေ့စာတနေ့ပြီးအောင်လုပ်ရင် ဘာစာမေးပွဲမှကြောက်စရာမလိုဘူး အလေလိုက်မနေကြနဲ့ "
ကြိမ်လုံးကိုင်ပြီး အဆောင်ရှေ့မှာ လမ်းလျောက်ကာ ဒဏ်ပေးထားတဲ့ကောင်တွေကို စောင့်နေတယ် ။
ည ၉နာရီခွဲမှ
" ရပ်တော့ ဇော်မင်း ဟိုကောင်တွေလဲ ထတော့ သိပြီလားငါ့အကြောင်း "
" သိပါပြီ ဆရာမ နောက်မလုပ်ရဲတော့ပါဘူး "
ဇော်မင်းက ထိုင်ထ ၂၀၀နီးပါး လုပ်လိုက်ရလို မရပ်နိုင်တော့ပဲသူများတွဲပြီးမှ အဆောင်ထဲ ဝင်သွားရတယ် ။
မိန်းကလေးဆောင်က အရင်ကတည်းကစည်းကမ်းတင်းကျပ်တယ်။ အဆောင်မှူးက ကျောင်းမှာ ရိုက်လို့နာမည်ကြီးတဲ့ E major ဌာနမှူး ဒေါ်ရိုစီလွင် ။
အပျိုကြီးဆိုတော့ မိန်းကလေးအဆောင်မှာပဲ
တစ်ခန်း သီးသန့်နေတယ် ။ အဆာင်သူတွေဆိုကြောက်လို့ အီးတောင်ကျယ်ကျယ်မပေါက်ရဲဘူးတဲ့။
မနက် ၆နာရီအိပ်ရာထရတယ် ။ ၆ခွဲမှာ ဘုရားခန်းအရောက် လာပြီး ၁နာရီလောက် ဘုရားရှိခိုးရတယ်။
၆ခွဲ ဘုရားခန်းထဲ မရောက်လာတဲ့သူတွေကိုနာမည် မှတ်ထားပြီး ည Night study မှာ ကြိမ်လုံးစာကျွေးတယ်။
ညနေ ၆နာရီ ထက်နောက်ကျမှ အဆောင်ပြန်လာသူတွေလဲ ကြိမ်လုံးစာမိတယ်။ ည ၇နာရီ ကနေ ၉နာရီအထိ စာလုပ်ထားခိုင်းပြီး အပြစ်လုပ်ထားတဲ့ အဆောင်သူတွေ နာမည်နဲ့ ရှေ့ခေါ်ထုတ်ပြီး ကြိမ်လုံးနဲ့ ရိုက်တယ်။
သူ့ E major အဆောင်သူတွေဆို ကျန်အဆောင်သူတွေထက်ပိုရိုက်ခံ ရတယ် ။
ပထမနှစ် ကျောင်းသူတွေကတော့ ၁၀တန်းမှာလဲ ဘော်ဒါမှာ အရိုက်ခံပြီးစည်းကမ်းနဲ့နေခဲ့တော့ ရိုက်ခံရတာ မရှက်ပေမယ့် တတိယနှစ်တို့ နောက်ဆုံးနှစ်တို့က ကျောင်းသူတွေက အရိုက်ခံရလို့ အရှက်ကြတယ် ။
ကျောင်းသားဆိုးတွေများတဲ့ သင်္ချာ major တောင် ဒေါ်မီမီအောင်ရဲ့ ကြိမ်လုံးအစွမ်းနဲ့ လိမ္မာလာကြတော့ ကျန်တဲ့ ဌာနမှူးတွေကလည်း ကြိမ်လုံးအစွမ်းကိုသိလာကြတယ်။
တကျောင်းလုံး ဌာနမှူးတွေအကုန် ကြိမ်လုံးကိုင်လာကြပြီး တက္ကသိုလ် က State ကျောင်းလိုပဲ စည်းကမ်းတကျပြန်ဖြစ်လာတယ်။
ဒေါ်မီမီအောင် က ဌာနမှူးတွေထဲမှာ အငယ်ဆုံး အရိုက်အကြမ်းဆုံး ဆရာမအဖြစ်နာမည်ကြီးသွားတယ်။
ကိုကို သို့မဟုတ် ဆရာမ အပိုင်း၄
ကြာသပတေး ညနေခင်း ဘောလုံးကွင်းကပြန်တော့
" ငလင်း ဆံပင်ညှပ်ဆိုင် ခဏရပ်ပေး ဆံပင်ညှပ်လိုက်ဦးမယ် ပြေးလို့မကောင်းဘူးဆံပင်ကရှည်နေတယ် "
ဆံပင်ညှပ်ပြီး အပြန်မှာ မောင်မောင်က
" ကျွန်တော်တို့ မနက်ဖြန် ကျောင်းဆင်းရင် အိမ်ပြန်မှာ ဆရာမ ဘာမှာဦးမလဲ "
" ငါလဲအိမ်ပြန်ချင်နေတာ ဆံပင်ညှပ်ပြီးမှတော့ မပြန်တော့ပါဘူး မေမေက ရိုက်မှာ "
" ဆရာမကလည်း ဒီအရွယ်ကြီးကို ရိုက်ပါ့မလား "
ထင်လင်းကဝင်ပြီး
" ရိုက်တာပေါ့ကွ မေမေလေး အကြောင်းငါအသိဆုံးပဲ မေလေးအိမ်မှာ မမကိုရိုက်တဲ့ ကြိမ်လုံးတွေအများကြီး "
" နင်တို့ လေ့ကျင့်ခန်းတွေပြီးပြီလား မနက်ဖြန် စာအုပ်ထပ်ရမှာနော် "
မမက သင်္ချာတစ်ပတ်စာလေ့ကျင့်ခန်းတွေကို သောကြာနေ့မှာ ထပ်ခိုင်းပြီး မပြီးတဲ့သူတွေ စာအုပ်မထပ်နိုင်တဲ့သူတွေ ကိုရိုက်တယ်။
အဆောင်ပြန်ရောက်တော့ မောင်မောင်က
" ဒီတစ်ပတ်တော့ ငါတို့ ရိုက်ခံရမည့် အလှည့်ထင်တယ်
ဘာမှမပြီးသေးဘူး ဒီတညလုံးလုပ်လဲပြီးမှာမဟုတ်ဘူး "
" မပြီးမည့်တူတူ ဖဲပဲရိုက်တော့မယ်ကွာ မနက်ကျမှ စာအုပ်ကို မပြီးတဲ့အတိုင်း ထပ်လိုက်မယ် "
" ဒါလဲ စာစစ်ရင် အရိုက်ခံရမှာပဲကွ စာမစစ်နိုင်အောင်
အိမ်အတင်းခေါ်ပြန်မယ် ငလင်း "
" အကြံကောင်းတယ် ငမောင် ဒါပေမယ့် မေမေလေးက ဆရာမကို ဆံပင်အတိုညှပ်လို့ရိုက်မှာကွ "
" ငါတို့အရိုက်မခံရပြီးရောကွာ ရအောင်ခေါ် "
နောက်မနက် ဘာမှမပြီးသေးတဲ့ လေ့ကျင့်ခန်းစာအုပ်ကို
ခပ်တည် တည်သွားထပ်လိုက်တယ် ။ စာအုပ်မထပ်နိုင်တဲ့ သူ ၂ယောက် ၅ချက်စီ ရိုက်ခံရတယ် ။
ညနေကျောင်းချိန်ပြီးတော့ ဆရာမကို အိမ်ခေါ်ပြန်လာကြတယ်။
" ဆံပင်ညှပ်ထားတာ မေမေ သတိမထားမိရင်ကောင်းမယ် ပြန်သာပြန်လာ ရတာ ရိုက်ခံရမှာကို ကြိုသိနေသလိုပဲ ဖင်က စပ်ဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ "
သူတို့ ၂ယောက်ကတော့ အကြံအောင်လို့ ကြေနပ်နေကြတယ် ။ ဆရာမသာ ပိတ်ရက်မှာ စာအုပ်စစ်မိလို့ကတော့
ဘာမှမပြီးထားတဲ့ သူတို့ ၂ယောက် ဖင်အသားနီလန်ပြီ ။
" တနင်္ဂနွေ နေ့လည်လောက်ပြန်ရအောင် ငလင်း စာအုပ်တွေစစ်ရဦးမှာ ဒီတစ်ပတ်ပေးထားတဲ့ အိမ်စာတွေကအများကြီး "
" ဆရာမ ကလည်း အိမ်ပြန်ရောက်တုန်း ကျောင်းကိစ္စတွေမေ့ထားပါလား စာကနောက်တစ်ပတ်မှ ပေါင်းစစ်ပေါ့ အိမ်က တလမှာ တခါပြန်ရတာကို
တနင်္လာမနက်မှပြန်မယ် ရလား"
" မင်းတို့သဘောပဲ စာအုပ်တွေကမစစ်ပဲ ပြန်ပေးရတော့မှာပေါ့ "
သူတို့ ဟန်မဆောင်နိုင်ပဲ ပျော်သွားတာကြည့်ပြီး
" မင်းတို့ စာမပြီးလို့ ငါ့ကို အတင်းခေါ်ပြန်လာတာ မဟုတ်လား အရိုက်ခံ လွတ်ပြီဆိုးပြီး ပျော်နေလိုက်ကြတာ နောက်တစ်ပတ် ပေါင်းစစ် လို့မပြီးထားရင် ပိုနာမယ်နော် "
" မဟုတ်ပါဘူး မေမေလေး တစ်ယောက်ထဲ အဖေါ်မရှိမှာစိုးလို့ပါ မမ အရိုက်မခံရအောင် မေမေကို့ကူပြောပေးပါ့မယ် "
ငမောင်ကို ပို့ခဲ့ပြီး မမအိမ်ကို မောင်းလိုက်တော့ မေမေပါရောက်နေတယ် "
" ရောက်လာကြပြီလား သမီးလေးကို တွေ့ချင်လို့ လာစောင့်နေတာ ဒီမှာ ညစာစားကြမယ် တို့ တွေ "
မေမေကလည်း မမကို ငယ်ငယ်ကတည်းက သမီးတစ်ယောက်လိုချစ်တယ် ။ ပြန်လာမယ်ကြားပြီးတွေ့ချင်လို့လာစောင့်နေတာ ။တွေ့တာနဲ့မမကလည်းပြေးဖက်ပြီး
" လွမ်းလိုက်တာ မာမီရယ် မတွေရတာ ၁၀နှစ်တောင်ရှိပြီသမီးက သတိတွေရနေတာ "
မမကလည်း ဆံပင်ရှည်အတုနဲ့ ပါတိတ်ဝမ်းဆက်နဲ့ဆိုတော့ အရမ်းလှနေတာ။
" သမီးက လှလိုက်တာ မာမီလည်းသမီးကို လွမ်းတာပေါ့ သားကို ငယ်ငယ်ကလို စောင့်လျောက်ပေးဦးနော် "
" စောက်ရှောက်ပါတယ် မာမီရဲ့ သမီးက သူ့ဌာနမှူးဆိုတော့ သမီးလက်ထဲမှာပဲ ငလင်းက "
" မေ့မေ့သမီးက သားကို မျက်လုံးဒေါက်ထောက်ကြည့်နေတာ အပြစ်လေးနည်းနည်းလုပ်မိတာနဲ့ ကြိမ်လုံးနဲ့ ရိုက်တော့တာ "
" ရိုက်သာရိုက်သမီး မာမီ ကြိမ်လုံး ဝယ်ပေးလိုက်မယ် "
" မေမေ ကလည်း ဇွတ်မြောက်ပေးနေပြန်ပြီ မေမေ့သားက မမရိုက်လို့ ဖင်တွေကိုစုတ်နေပြီ ဒီထက်ရိုက်လည်းကြိုးယုံရှိတော့မှာ "
မေမေလေးက ထမင်းဝိုင်းပြင်နေရင်း
" သးကိုတကယျရိုကျတာလား မမက "
" ရိုက်တာမှ ဖင်ကို ဆေးလိမ်းရတယ် မေလေးရယ် အရှိုးရာတွေချည်းပဲ "
" မေမေ့သားက အရမ်းဆိုးတာမေမေ သမီးဌာနမှာ သူအဆိုးဆုံး "
" ကဲကဲ ပြီးမှပြောတော့ ထမင်းစားကြမယ် "
စားပြီး မမနဲ့ နောက်မှာ ပန်းကန်ဆေးကူရင်း
" မမ ဆံပင်တုချွတ်ထားပါလား စိတ်ရှုပ်လိုက်တာ "
" အရိုက်ခံရအောင်လို့လား အတွင်းဆံပင်မြင်တာနဲ့ မေမေက တုတ်ဆွဲပြီးတန်းရိုက်မှာ နင့်ထက်ငါပိုစိတ်ရှုပ်တာပေါ့ "
ပြီးတော့ တစ်ညလုံး မေမေတို့ငငယ်ငယ်ကအကြောင်းတွေရော သူနဲ့ မမငယ်က အကြောင်းတွေရောပြောကြ
ပြီး
" သား ပြန်လိုက်တော့ မေမေ သမီးနဲ့မအိပ်ရတာကြာလို့အိပ်ကျန်ခဲ့လိုက်မယ် "
" သားလဲ မပြန်တော့ဘူး မေမေပဲ အိမ်ကိုဖုန်းဆက်ပြောလိုက်တော့ သားလဲ မေမေတို့ ၃ယောက်ကြားထဲ ဝင်အိပ်မယ် ငယ်ငယ်ကလို "
အား.. အမလေး ပြတ်ပါပြီ ဗိုက်ကျောကတော့
မမက သူ့ဗိုက်ကိုလိမ်ဆွဲထားတဲ့ လက် လွတ်လိုက်ပေမယ့် ကြေနပ်ဟန်မပြပဲ မျက်စောင်းတခဲခဲ လုပ်နေတယ်။
ပြီးမှသူ့ကို အပြင်ခန်းမှာအိပ်ရာပြင်ပေးတယ် ။
မနက်စာစားကြပြီးမှ မမတို့သားအမိပါခေါ်ပြီး သူတို့အိမ်ပြန်လာကြတယ် ။
" မေမေလေးနဲ့ မမက သားတို့အိမ်မှာပဲ အပြီးလိုက်နေကြပါလား မေမေလည်းအဖေါ်ရတာပေါ့ "
" မနေပါဘူး မေမေ ပင်စင်ယူပြီးငါခေါ်ထားမှာ နင့်ကိုဘာလို့ပေးရမှာတုန်း "
" မေမေလည်းခေါ်တယ်သားရေ သားမမက အကုန်စီစဥ်ထားပြီတဲ့ "
အိမ်မှာတနေကုန် စကားတွေပြော စားသောက်ပြီး ညမှ မမတို့သားအမိကိုပြန်ပို့ ရင်း အိမ်ရောက်ရောက်ချင်း
" မီမီအောင် နင် အရင်က အိမ်မှာဆို ဆံပင်တုချွတ်ပြီး နေတာပါ ခုဘာလို့မချွတ်တာလဲ ဆံပင်ညှပ်လိုက်ပြန်ပြီလား ပြစမ်း "
ပြောရင်း ဆံပင်တုကိုဆွဲချွတ်လိုက်တော့ သူ့အမေ
ဒေါသကိုသိတဲ့ မမက
" မေမေ သမီး မနေတတ်လို့ ညှပ်လိုက်မိတာပါ အပြစ်ရှိပါတယ် "
ပြောပြီးကြိမ်လုံး ယူပေးလိုက်တယ် ။
" ငါမကြိုက်တာဆို နင်ကလုပ်လိုက်ရမှ ကျေနပ်တာလား
မီမီ နင့်ကို ဆံပင်ရှည်နဲ့ ဘယ်တော့မှမြင်ရမှာလဲ "
" မေလေး မမကိုမရိုက်ပါနဲ့ သားညှပ်ခိုင်းလို့ မမညှပ်လိုက်တာပါ သားကိုရိုက်ပါမေလေး "
ပြောပြီး မမရှေ့ကနေ ဝင်ကာပေးတယ် ။အဲတော့မှပိုဆိုးသွားပြီး
" နင်က သားအားကိုးနဲ့ ငါ့ကိုရွဲ့တာပေါ့လေ သားဖယ်စမ်း "
သူ့တွန်းဖယ်ပြီး မမကို ဆက်တိုက်ရိုက်တယ်။
ဖျောင်း...ဖျောင်း...ဖျောင်း..
ရိုက်ချက်ကပြင်းပေမယ့် မမက ကိုယ့်အပြစ်နဲ့ကိုယ်မို့ အံကြိတ်ခံတယ်။ ၆ချက်လောက်ရိုက်အပြီးမှာ
" တော်ပါတော့မေလေး ရိုက်ချင်သားကိုရိုက်ပါ မမနာနေပြီ မေလေးရဲ့ အီး.. ဟီး.. "
မဆီမဆိုင် သူက ငိုချလိုက်တာမို့ အရိုက်ရပ်သွားပြီး
" သား ဖယ်နော် မေလေးသားကိုပါရိုက်မိမယ်နော် "
" ရိုက် မေလေး မမကိုမရိုက်တော့နဲ့ သားကိုပဲရိုက် "
မေလေးဒေါသက သူ့အပေါ်ပုံကျလာတယ် ။
" သိပ်အရိုက်ခံချင်လဲရိုက်ပေးရတာပေါ့ "
ဖျောင်း... ဖျောင်း ..အား.. ဖျောင်း.. အား .. အီးဟီး..
" တော်ပါတော့မေမေရယ် ထင်လင်း အရမ်းနာနေပြီ
သမီးကိုပဲရိုက်ပါ အပြစ်ရှိတာက သမီးပါ အီးဟီး.."
သူအရိုက်ခံရတာကို မကြည့်ရက်တဲ့မမလဲ ငိုလာတယ် ။
ဒီတော့ မေလေးလည်းကြိမ်လုံးကိုပြစ်ချပြီး
" တော်တော် ချစ်နေဒါ မျိုးကြတော့ နောက်ထပ် ဆံပင် ညှပ်ရဲညှပ်ကြည့် နင့်လည်ပင်း ငါဓါးနဲ့ လှီးပြစ်မယ် "
ပြောပြီးထွက်သွားတော့ ဖင်ပွတ်နေတဲ့သူ့ကို မမက
" နာလည်းမနာပဲ ငိုပြနေတယ် မရှက်ဘူးလား "
" မမကပိုနာတာသိပါတယ် မေလေးက မမကို အားနဲ့ရိုက်တာ လာ သားဆေးလိမ်းပေးမယ် "
" ဟဲ့ကောင်ငလင်း ငါ့ဖင်ကိုနင်ကဆေးလိမ်းပေးရအောင် ဘယ်အရွယ် အောက်မေ့နေလို့လည်း သွားပြန်တော့ "
မျက်နှာတွေနီနေတဲ့ မမက ရှက်ရှက်နဲ့ သူ့ကို မောင်းထုတ်တယ်။
" မပြန်ဘူး ကျွန်တော့ကို ဆေးလိမ်းပေး "
" ငလင်းရယ် နင်တယ်ခက်ပါလား လာခဲ့အခန်းထဲ"
အခန်းထဲရောက်တော့ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး
ပြောင်နေတဲ့ ကျွန်တော့ဖင်ကို လက်ဝါးနဲ့ ရိုက်ထဲ့လိုက်တယ် ။
ပြန်း...အား..
" ပါးစပ်ပိတ်ထား နင့်ကိုအဲထက် ပိုရိုက်ချင်တာ မေမေရှိနေလို့နော် ဟင်း.."
" မမက အရှိုးရာထင်နေတဲ့ ဖင်ကိုရိုက်တာကိုး နာတာပေါ့"
" အရှိုးရာဖြင့် ထင်ယုံလေးကို ငါဆိုခြောက်ချက် အားကုန်ရိုက်ခံထားရတာ .. မထူးပါဘူးဟယ် ဒီမှာကြည့်"
" အား.လား ဖူးယောင်နေတာပဲ မေလေးလက်ဆတော်တော်ပြင်းတာပဲ ကျွန်တော့ကိုသာ အဲလိုရိုက်ရင် ခွေကျသွားမှာ လာမမမှောက်လိုက် ဆေးလိမ်းပေးမယ် "
အရှိုးရာတစ်ခုချင်းစီကို သေချာလိမ်းပေးတော့ အံကြိတ်ခံနေပေမယ့် တချက်တချက် အာ့ ဆိုအသံထွက်လာပြီး မျက်ရည်တွေကျလို့ ။
ကိုကို သို့ မဟုတ် ဆရာမ အပိုင်း ၅
တနင်္ဂနွေနေ့မှာလည်း ဟိုအိမ်ဒီအိမ်ကူးကြရင်းနဲ့အချိန်ကုန်သွားတယ် ။ မမလည်းထပ်အရိုက်မခံရတော့ဘူး။
နောက်ရက် ကျောင်းကိုပြန်တော့ ဆရာမ စာအုပ်စစ်ချိန်မရှိအောင် ကားကိုဖြေးဖြေးပဲမောင်းပြန်လာတယ် ။ ဆရာမအိမ်ရောက်တော့ ၇း၅၀ ကျောင်းချိန်က ၈နာရီ စပြီ ဆိုတော့ ဆရာမက
" စာအုပ်တွေယူသွားပြီး ပြန်ပေးထားလိုက် ငါလိုက်လာခဲ့မယ် "
ငမောင်က
" တော်သေးတာပေါ့ကွာ ငါတော့ ၁၅ချက်လောက်ရိုက်ခံရပြီထင်နေတာ ကံကောင်းသွားတယ် "
" ကျန်တဲ့သူတွေလဲ အကုန်မပြီးလောက်ဘူးကွ ဒီတစ်ပတ်က အိမ်စာများတယ် တစ်ရက်ကို ၈ပုဒ် နဲ့
အပုဒ် ၃၀လောက် ရှိတာ "
ကျောင်းရောက်လို့ စာအုပ် ပြန်ပေးပြီး မကြာဘူး ဆရာမရောက်လာတယ် ။ ဆရာမ ကြိမ်လုံးအစွမ်းကြောင့် လူစုံတယ် ပျက်ကွက်မရှိ နောက်ကျမရှိ ။
" ဆရာမ မအားလို့ လေ့ကျင့်ခန်းတွေကို နောက်တစ်ပတ်မှ ပေါင်းစစ်ပေးမယ်နော် မပြီးသေးတဲ့လူတွေက သေချာပြန်လုပ်ထားပါ ဒီလေ့ကျင့်ခန်းတွေက တစ်ပုဒ်မပြီးရင်
၂ချက်ဖြစ်သွားပြီနော် "
ဆရာမ စာသင်ပြီး အချိန်ကုန်လို့ အခန်းထဲက ထွက်တာနဲ့
တခန်းလုံးက ထင်လင်းကိုကျေးဇူးတင်လို့ လာပြောကြတယ် ။မိန်းကလေးတွေပိုများတယ်။
" ကျေးဇူးတင်တယ် ထင်လင်းရယ် ဒီတစ်ပတ်က စာများတော့ လေ့ကျင့်ခန်းက အကုန်မပြီးသေးဘူးဟ ၈ချက်တော့ ရိုက်ခံရပြီဆိုပြီး ကျောင်းပြေး မလို့လုပ်နေတာ ဟီး
ဟီး "
" အေး.. သေချာပြန်လုပ်ထားဦးနော် နောက်တစ်ပတ်ကျမှ ၁၆ချက် ရိုက်ခံနေရလို့ လမ်းမလျောက်နိုင်ပဲဖြစ်သွားမယ် "
" နင်တို့အရိုက်မခံရဖို့ ငါနဲ့ ငလင်း ဆရာမကိုအိမ်အတင်းခေါ်ပြန် ထားရတာနော် နေ့လည် မုန့်ကြွေးရမယ်
ငါနဲ့ငလင်းဆို ကံကောင်းလို့ကားပေါ်မှာတင် အရိုက်မခံရ
ငါတို့စာမပြီးလို့ခေါ်ပြန်တာ ဆရာမကသိတယ် ငလင်းဆို အပုဒ် ၂၀လောက် မတွက်ရသေးဘူး ညတိုင်းဖဲရိုက်နေတာ "
" ဟယ်.. နင်တို့မကြောက်ဘူးလား ငါတို့ဆိုတွေးရင်းနဲ့
ဖင်တွေစပ်လာတာ ၄ပုဒ်လောက်မပြီးတာကို "
နောက်ရက်တွေ ညအဆောင်လူလာစစ်ပြီး ပြန်ပို့ရင်း
" ငလင်းနဲ့ငမောင် စာတွေ ပြန်လုပ်ထားဦးနော် နင်တို့မပြီးသေးတာငါသိတယ် စစ်တဲ့နေ့မပြီးလို့ကတော့ မညှာဘူးနော် "
" လုပ်ပါတယ် မမကလည်း အတန်းထဲ အရိုက်ခံရမှာကျွန်တော်တို့လည်းကြောက်တာပေါ့ "
အဲလိုပြောပြီးအဆောင်မှာ ဖဲပြန်ရိုက်နေကြတာ ။ ဆရာမစာလာမစစ်ခင်အချိန်လေးပဲ အိမ်စာလုပ်ဖြစ်တော့ တနေ့စာတောင်မပြီးဘူး။
ကြာဿပတေး ညရောက်တော့ စာအုပ်အသစ်ထုတ်ပြီး
ဒီတစ်ပန်ရဲ့ လေ့ကျင့်ခန်းတွေပဲအကုန်ပြီးအောင်လုပ်လိုက်တယ် ။ ပိတ်ရက်မှာတော့ လေ့ကျင့်ခန်းအဟောင်းတွေ ပြန်လုပ်ပေမယ့်လဲ ၄ ပုဒ် လောက်ကတော့ မပြီးဘူး။
တနင်္လာမနက် ဆရာမ ဝင်လာတော့ ကျောင်းသူတွေရော
ကျောင်းသားတွေရော အတော်များများ ရိုက်ခံကြရတယ် ။ အရင်အဟောင်း တစ်ပုဒ် ၂ချက်ဆိုလို့အဟောင်းတွေပဲပြီးကြတယ် ။ တနင်္လာမနက်ဆရာမအချိန် တချိန်လုံး ရိုက်ရင်းနဲ့ပြီးသွားတယ် ။
အဆောင်သူ / သားတွေက အများဆုံး ၄ချက်လောက်ပဲရိုက်ခံရပေမယ့် မြို့ပေါ်က အိမ်ပြန်နေတဲ့သူတွေက အဟောင်းတွေပဲပြီးတယ် ။
အသစ်ကို ၁၀ပုဒ်အထိ မပြီးတဲ့သူတွေလည်းရှိတယ် ။
ကျောင်းသူတွေ state ပေါ်တက် ဖင်ကိုကျွန်တော်တို့ဖက်လှည့်ပြီးရိုက်ခံနေရတာတွေက တော်တော်ကြည့်လို့ကောင်းနေတာ။ နည်းနည်း ဝတဲ့သူတွေဆို ကြိမ်လုံးနဲ့ဖင်ထိတာနဲ့ ဖင်က ကော့တက်ပြီး တုန်သွားတယ်။ ပြီးတော့ နာလွန်းလို ရှက်ဖို့သတိမရပဲ အားရပါးရဖင်ကိုပွတ်ကြတာ ကြည့်လို့အရမ်းကောင်းတယ်။
ကြိမ်လုံးတွေအကုန်ကြိုးလို့ ဆရာမရုံးခန်းထဲကကြိမ်လုံး
၃ချောင်းပါသွားယူပေးရတယ်။
လူ ၄၀မှာ အရိုက်မခံရတဲ့သူ ငမောင်နဲ့ ကျွန်တော်အပါအဝင် ၉ယောက်ပဲရှိတယ် ။
" ထင်လင်းနဲ့မောင်မောင် အရင်တပတ်က အိမ်စာတွေက ဘယ်မှာလဲ "
" စာအုပ်ကုန်သွားလို့ ထားခဲ့ပြီ ဆရာမ ကျွန်တော်တို့အကုန်ပြီးတယ် "
" ငါမယုံဘူး စာအုပ်အဟောင်းခုချက်ချင်းသွားပြန်ယူ "
စာအုပ်ပြန်ယူ သလိုနဲ့ ကန်တင်းမှာခဏထိုင်ပြီး
" သော့ကိုင်တဲ့ အစ်ကိုက ရှာမတွေ့ဘူးဆရာမ
မနက်ဖြန်မှ ပြလို့ရလား "
" အေးမနက်ဖြန် စစ်လို့မပြီးဘူးဆိုတာနဲ့ နင်တို့နှစ်ယောက် သေမယ် "
ညနေကျောင်းဆင်းပြီး ဘော်လုံးကန်သွားတော့ မောင်မောင်က
" ဆရာမ မနက်က ရိုက်ရတာပင်ပန်းသွားလို့ လိုက်မကန်နိုင်တော့ဘူး ထင်နေတာ"
" အဲလောက်က ငအောင်တို့ကအေးဆေးပဲ အပြန်ကြိမ်လုံးဝယ်ဖို့ သတိပေးဦး ကြိမ်လုံးတွေကြိုးကုန်ပြီ "
ဘော်လုံးကန်ပြန်လာ ရေချိုး ထမင်းစားပြီးတာနဲ့ ဖဲရိုက်ဖို့ လာခေါ်နေကြလို့ ဖဲသွားရိုက်လိုက်တယ် ။
" ၈ နာရီထိုးတာနဲ့ဝိုင်းသိမ်းမယ် ဆရာမပြန်ပြီးမှပြန်ရိုက်မယ် "
ပြောပြီး သူနဲ့မောင်မောင်နဲ့ နောက်ဆုံးနှစ်က အစ်ကိုနှစ်ယောက် ဖဲဝိုင်းဖြစ်သွားတယ် ။အရင်က ဆရာမပြန်ပြီးမှ ဖဲဝိုင်းစတာ ဒီနေ့က စောရိုက်ဖြစ်သွားတယ် ။
၈နာရီထိုးတာနဲ့ ၂ပွဲဆက်ရိုက်ရအောင်ဆိုပြီးရိုက်တာ နောက်ဆုံးပွဲရိုက်နေတုန်း
" ငါ့ကို ကြိမ်လုံးပေးစမ်း ၄ယောက်လုံးထ "
ကျောင်းသားတစ်ယောက်က ကျွန်တော့ကုတင်ဘေးက ကြိမ်လုံးယူပြီးဆရာမကိုပေးလိုက်တယ်။
" နောက်က လိုက်ခဲ့ "
ပြောပြီး ကြိမ်လုံးကိုပခုံးပေါ်ထမ်းကာ အဆောင်ရှေ့ကို ဆင်းသွားတယ် ။
" ဒူးထောက်လက်မြောက်နေကြ "
လူစစ်ချိန် ကျောင်းသားအားလုံးစုံမှ
" ငါဒီလောက်ဆုံးမနေတာ ဖဲရိုက်ရဲတဲ့သူတွေက ရှိသေးတယ်နော် "
ဖျောင်း..ဖျောင်း.. ဖျောင်း .. ဖျောင်း..
" လက်မြောက်ခိုင်းထားတာနော် ဖင်ပွတ်ခိုင်းထားတာမဟုတ်ဘူး "
" ထင်လင်းနဲ့ မောင်မောင် ငါမရိုက်တာကြာလို့ ငါ့ကြိမ်လုံးကိုတောင့်တနေတာပေါ့ ဟုတ်လား "
" မဟုတ်ပါဘူးဆရာမ "
" မဟုတ်ရင် ဘာလို့ငါမကြိုက်တာလုပ်နေတာလဲ "
ဖျောင်း..ဖျောင်း..ဖျောင်း.. ဖျောင်း...
ထင်လင်းကပါးစပ်မဟရဲဘူး သူ့မမဒေါသကိုသိလို့ ကြိမ်လုံးကို အံကြိတ်ပြီးခံနေတယ် ။
" ဒီတိုင်းရိုက်နေလို့ကတော့ ငါသာလက်ပြုတ်သွားမယ် နင်တို့ကမှတ်မှာမဟုတ်ဘူး ထပြီး ဘောင်းဘီတွေချွတ်လိုက် "
" ဟာ.. ဆရာမ အဲလိုတော့ မလုပ်.."
" ပိတ်ထားစမ်းပါးစပ် ငါခိုင်းတဲ့အတိုင်းလုပ် "
၄ယောက်လုံးပြန်မပြောရဲတော့ ပဲ ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့ ဖင်မှာက အရှိုးရာနှစ်ခုစီ ရှေ့မှာက ဂွေးတန်းလန်းနဲ့ ပြီးမှတစ်ယောက်ချင်းစီခေါ်ပြီး ၈ချက်စီထပ်ရိုကွတယ်။
ဖျောင်း..ဖျောင်း...ဖျောင်း...အား...
" ပါးစပ်တွေပိတ်ထား အသံမထွက်နဲ့ ယောင်္ကျားမဟုတ်တဲ့အတိုင်း အော်မနေကြနဲ့နားငြီးတယ် "
ဖျောင်း..ဖျောင်း... ဖျောင်း..
၈ချက်စီရိုက်ပြီးသွားလို့ ဘောင်းဘီတွေပြန်ဝတ်တော့
" နင်တို့ကို ဘယ်သူ ပြန်ဝတ်ခိုင်းလို့လဲ ပေးစမ်းလက်တွေ "
လက်တွေဖြန့်ပေးလိုက်တော့
ဖြန်း..ဖြန်း...ဖြန်း.. ဖြန်း..
" မှတ်ထားငါမခိုင်းပဲ ဘာမှမလုပ်နဲ့ အတန်းဖြုတ်လိုက်တော့ နင်တို့မပါဘူး ထင်လင်းနဲ့မောင်မောင် လေ့ကျင့်ခန်းစာအုပ် အဟောင်းတွေသွားယူ "
" စာအုပ်အဟောင်းတွေက ပျောက်ကုန်ပြီ ဆရာမ "
" ဘာ.. ဖျောင်း...အား ဖျောင်း..အား..
" သွားမယူကြသေးဘူးလား ခုထိ "
မတတ်နိုင်တဲ့အဆုံး ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ စာအုပ်တွေသွားယူလာပေးလိုက်တော့
" မပြီးသေးပဲပြီးပြီလို့လိမ်တာရယ် စာအုပ်အသစ်ထုတ်ပြီး ကလိမ်ကကျစ်ကျတာရယ် စာမပြီးတာရယ် ပေါင်းပြီး မနက်ဖြန် စာသင်ခန်းထဲမှာတွေ့မယ် "
ကိုကို သို့မဟုတ် ဆရာမ အပိုင်း ၆
မနက် ရောက်တော့ ကျောင်းတက်ရမလား ကျောင်းပြေးရမလား တိုင်ပင်နေကြတုန်း ဆရာမ ဖုန်းဝင်လာတယ်။
" ကျောင်းမတက်ပဲကျောင်းပြေးမယ်ဆိုရင် အပြစ်တွေ
တိုးသွားမယ်နော် "
"ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ငလင်း ဆရာမပြောတာလည်းဟုတ်တယ်ကွ အပြစ်ကတိုးဖို့ပဲရှိတယ် "
" ထပ်အရိုက်ခံရရင်သေမှာလေကွာ ဖင်ကအရှိုးရာတွေက ခုထိ စပ်ဖျဥ်းဖျဥ်းနဲ့ နာတုန်းကွ "
ဒါပေမယ့်သူတို့ အတန်းသွားတက်ဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြတယ် ။
" ကဲ စာအုပ်အသစ်ထုတ်ထားလို့ လေ့ကျင့်ခန်းမစစ် ရသေးတဲ့သူတွေ စာအုပ်ပါလာပြီလား "
"ကျောင်းသူ ၂ယောက်နဲ့ သူတို့ ၂ယောက်ထရပ်ပြီး
" မပါလာသေးဘူး ဆရာမ "
" နင်တို့လေ့ကျင်ခန်းတွေ မပြီးလို့မပြတာမဟုတ်လား
ထွက်ခဲ့ ရှေ့ကို .. စာအုပ်မပြနိုင်တဲ့ မနက်တိုင်းထိုင်ထ ၅၀နဲ့ ၃ချက်စီ ရိုက်ခံရမယ် "
ကျောင်းသူနှစ်ယောက်က ရိုက်ခံရရင်အနာသက်သာအောင်လို့ ထမိန်ကို ခပ် ဖျော့ဖျော့လေးပြင်ဝတ်နေတယ် ။
" ထင်လင်းနဲ့မောင်မောင်က ညက ဆရာမရိုက်ထားလို့
ဖင်ကိုအရိုက်ခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး ခြေသလုံးပဲရိုက်မယ်
ပုဆိုးကိုခြေသလုံးပေါ်အောင်လှန်ထား "
စာအုပ်အစစ်မခံချင်ဦး ဖျောင်း.... ဖျောင်း ....
.ဖျောင်း....ဖျောင်း.... စာအုပ်မပါပဲ အတန်းလာဦးမလား
ဖျောင်း..ဖျောင်း...
" ဟိုနှစ်ယောက် ထမိန်ကိုတင်းတင်းလေးပြင်ဝတ်စမ်း
လျော့တိလျော့ယဲ နဲ့ ငါဆွဲချွတ်ပြီးရိုက်လိုက်မှ အရှက်ကွဲနေမယ် "
ဖျောင်း..ဖျောင်း...မိန်းမတွေဖြစ်ပြီး စာအုပ်မေ့ကျန်ဦးမလား ...ဖျောင်း..ဖျောင်း .. အပြင်းထူ ဦးမလား ဖျောင်း
ဖျောင်း...အား.. အပြင်းမထူတော့ပါဘူးဆရာမ..
ထမိန်နဲ့ကပ်နေတဲ့ဖင်လုံးလေးကို ကြိမ်နဲ့ထိမိတိုင်း ကျောင်သူနှစ်ယောက်ကော့ ပြန်နေပြီး ဆရာမရိုက်ရင်းနဲ့ မေးတဲ့မေးခွန်းတွေလည်းပြန်ဖြေနေရတယ် ။
ပြီးတော့ ၄ယောက်တန်းပြီးထိုင်ထ ၅၀လုပ်ရတယ် ။
အဲနေ့ညနေက ဘောလုံးသွားမကန်ရပဲ ဆရာမအိမ်မှာ မပြီးသေးတဲ့ စာတွေကိုပြီးအောင်လုပ်ရတယ် ။
၆နာရီ အပြီးမလုပ်ရင်မနက်ဖြန်အတန်းထဲမှာ ထပ်ဆော်မယ် တဲ့ ။ စာအုပ် အသစ်ထုတ်တယ်ဆိုပြီးကလိမ်ကကျစ်ကျမှု ကတော့ အရှိုးရာမထင်သေးတဲ့ပေါင်သလုံးနဲ့ လက်ဖဝါးကို ၅ချက်စီ ရိုက်ခံလိုက်ကြရတယ် ။
တတိယနှစ်ကို အရိုက်ခံလိုက် ဘောလုံးကန်လိုက်နဲ့ကျော်ဖြတ်ပြီး နောက်ဆုံးနှစ်ရောသွားတယ် ။ မေမေလေးကလည်းပင်စင်ယူပြီမို့ ဆရာမနဲ့လာနေတယ် ။ ဒီတိုင်းနေရတာပျင်းတယ် ကျူရှင်သင်မယ်ဆိုတော့ ဆရာမကပေးမသင်ဘူး ။
မေလေးက ပညာရေး တက္ကသိုလ်မှာလည်း နည်းပြ လုပ်ခဲ့တော့ Be.d ဝင်ခွင့်မေးခွန်းတွေခန့်မှန်တာတော်တယ် ။ ဝင်ခွင့်ဖြေမည့်သူ့တပည့်တွေက လာမေးရင်း Be.d ဝင်ခွင့်ပုံစံ ကျူရှင်ဖြစ်သွားတယ် ။
ဆရာမတွေကကျောင်း ဆင်းပြီဆို အိမ်မပြန်ပဲ ကျောင်းဝတ်စုံလေးတွေနဲ့ မေလေးဆီမှာစာလာသင်ကြတယ်။
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆရာမ ၅ယောက်ဖြစ်သွားတယ်။
ဆရာမတွေကအပျင်းတွေများပြီး စာမကျက်ကြဘူး။ နောက်ပိုင်းမေလေးက စာမေးပြီး ရိုက်တဲ့ပုံစံလုပ်မှ စာကျက်လာကြတယ်။ ဒါတောင် မရလို့အရိုက်ခံရသေးတယ် ။
" သမီးတို့ စာမကျက်ကြဘူးလား နေ့တိုင်းရိုက်နေရတယ် "
" ကျက်တယ် တီချယ် ပြန်မေ့ကုန်တာ "
" ရေးကျက် ဒါမှမမေ့မှာ တီချယ်လည်းရေးဖြေခိုင်းမယ် မှားရင်တော့ပိုအရိုက်ခံရမှာပေါ့ ဒါမှလဲသမီးတို့ ဝင်ခွင့်အောင်မှာ "
ကျူရှင်လာတက်တဲ့ ဆရာမတွေက သူတို့ထက် ၂နှစ်လောက်ပဲကြီးတဲ့ ၂၄ နှစ်အရွယ်လောက်တွေ။
ရေးဖြေမှာ စာလုံးပေါင်းမှားလဲရိုက်တာဆိုတော့ ၇ယောက်လုံးရိုက်ခံရတယ် နေ့တိုင်း။
ဆရာမတွေ ရိုက်ခံရတာသာပြောနေတာ သူနဲ့ငမောင်လည်း နေ့တိုင်းရိုက်ခံ ရတယ် ။မေလေး ရောက်လာပြီးဘောလုံး မကန်ဖြစ်တော့လို့ ကျောင်းဆင်းတာနဲ့ မမက စာခေါ်သင်တယ်။ မေလေးရောက်စက စာသွားသင်တယ်ဆိုပြီး ခိုးကန်ကြသေးတယ် ။ ကျွန်တော်တို့ ပိုက်ဆံကြေးကန်မှန်း ဆရာမသိသွားပြီး ပေးမကန်တော့ဘူး။ ပိုက်ဆံကြေးကန်လို့ ၅ချက်စီ အရိုက်ကလည်းခံရသေးတယ်။
အဲနေ့က နိုင်တဲ့ပိုက်ဆံကို ကားနားထိလိုက်ပေးလို့ မမသိသွားတာ ။ အရင်က Kpay နဲ့ပဲလွဲနေတော့မသိဘူး။
" ငလင်း ရော့ ၄သောင်း ကျန်တာကွင်းကြေးပေးလိုက်ပြီ "
ဒီလိုလာပေးတော့ ကျွန်တော့ခေါင်းမိုးကြိုးမှန်သလိုပဲ လမ်းမှာမမက
" ငါက အပျော်တမ်းမှတ်လို့လိုက်ကန်နေတာ နင်တို့ကကြေးစားတွေကိုး အိမ်ကျမှသိမယ် ငါ့အကြောင်း"
ကြိမ်လုံးဝင်ဝယ်ပြီး အိမ်ကျတော့ ရိုက်တယ်။
ဘောလုံးကန်ဘောင်းဘီအပါးအကျပ်နဲ့ဆိုတော့ အသေနာတယ်။
" လောင်းကစားလုပ်ဦးမလား ဖျောင်း...ဖျောင်း..
ငါ့ကိုလိမ်ဦးမလား ဖျောင်း ..ဖျောင်း...
မေးမေးပြီးရိုက်တာ ၅ချက်ပြည့်တော့
" ကျောင်းဆင်းပြီးဘောလုံးမကန်တော့ဘူး အိမ်မှာစာသင်မယ် အိမ်စာတွေပြီးအောင်မလုပ်တဲ့
နေ့ရိုက်ခံရမယ် "
အဲကတည်းက ညနေတိုင်းစာသင်ရတယ် ၆နာရီအထိ စာများတဲ့နေ့ဆိုမပြီးလို့အရိုက်ခံရတယ် ။
မေလေး ရောက်လာပြီး ဝင်ခွင့်ကျူရှင်သင် ဆရာမတွေကိုရိုက်တော့ ဆရာမယူနီဖေါင်းအောက်က ဖင်လေးတွေကတင်းပြီး လုံးနေတာ ရိုက်ခံရတဲ့အချိန်ဆိုသူနဲ့ငမောင်က မြင်နေရတာ။ သူတို့စာလုပ်တာက ထမင်းစါးပွဲမှာ ၊ မေမေလေး တို့က အိမ်ရှေ့ခန်းမှာဆိုတော့ ရိုက်ပြီဆိုကြည့်ပြီး အရသာတွေ့နေတယ်။
ဆရာမ ဖင်လုံးလုံးလေးတွေကိုကြည့်ပြီး သဘောကျနေချိန်ဆို မမက အူတိုနေတတ်တယ် ။ အဲနေ့က မမအိမ်ရောက်တာနောက်ကျလို့ ကျွန်တော်တို့ ဆရာမလေးတွေရှေ့မှာ ရိုက်ခံရတယ်။
မေလေး စာသင်တာက ၅နာရီခွဲဆိုပြီးပြီ ။ အဲဒီအချိန် ဆို
ဖြေထားတဲ့ အဖြေလွာပြန်ပေးပြီး ဆရာမလေးတွေကို ရိုက်တဲ့အချိန်ပဲ။ အဲအချိန်မှာမမက သူတို့ကိုစာပြ ထမင်း ဟင်းချက် ပြီးရေချိုးနေတဲ့အချိန်များတယ် ။
သူတို့က စာမလုပ်တော့ ပဲသေချာထိုင်ကြည့်ကြတာ။
မေလေး ကြိမ်လုံးယူခိုင်းလို့ ဆရာမလေး တစ်ယောက်က သူတို့ကို ရိုက်ထားတဲ့ မမရဲ့ ကြိမ်လုံးကိုလာယူတယ်။
" ဒီကြိမ်လုံးမဟုတ်ဘူး ဆရာမလေးတို့ကြိမ်လုံးက ရေကန်ထဲမှာရေစိမ်ထားတယ် "
ဆရာမလေးက ရှက်ရှက်နဲ့ကြိမ်လုံးကိုပြန်ချပြီး ရေစိမ်ကြိမ်လုံးသွားယူလာတယ် ။
" ၅ယောက်လုံးထပြီး ထမိန်ကို တင်းနေအောင်ဝတ်
ထား "
အဲအချိန် သူနဲ့ ငမောင်ရဲ့ ရင်အခုန်ဆုံးအချိန်တွေပဲ ။
ဆရာမလေးတွေ လက်ပိုက်ပြီး ထမိန်ကပ်နေတဲ့ ဖင်လုံး
လုံးလေးတွေကို ကြိမ်လုံးထိတဲ့ အချိန်ဆို ဆရာမလေးတွေကဖင်ကြီးကော့ပြီး မျက်နှာတွေရှုံမဲ့သွားတယ် ။
" လာခဲ့ ..ရွှမ်း....မှားဦးမလား .. ရွှမ်း.... စာရနေတာကို သေချာမဖြေပဲ အမှားတွေလုပ်ဦးမလား.. ရွှမ်း..
" အား မှတ်ပါပြီ တီချယ် သေချာဖြေပါ့မယ် "
ဖင်းလေးပွတ်ပြီးမှပြန်ဖြေတယ် ။ ကြိမ်လုံးသံကလည်းရေစိမ်ထားတော့ ပျော့ပြီး ရွှမ်း..လို့ပဲမည်တယ်။ မမက သူတို့ကို ရိုက်ရင်တော့ တဖျောင်း ဖျောင်းနဲ့ ။
နောက်ပိုင်းစာရလည်း အမှတ်ပြည့်မရလို့ ဆရာမလေးတွေက ၃ချက်လောက် အရိုက်ခံရတယ်။ ကျောင်းစိမ်းထမိန်ပါးပါးလေးအောက်က ဖင်လုံး တင်းတင်းလေးတွေကို ရိုက်တာကြောင့် ဆရာမလေးတွေဖင်နဲ့ ကြိမ်လုံးထိတဲ့ပုံ နဲ့ နာလို့ ဖင်ကိုပွတ်နေတဲ့ပုံတွေမျက်စိထဲကမထွက်ဘူး။
ရိုက်ပြီးလို့ ကြိမ်လုံး လာထားတဲ့ ဆရာမလေးဖင်ဆို သူတို့အနီးကပ်မြင်ရတာ ထမိန်အောက်က ဖင်တင်းတင်းလေးကနေ ဖေါင်းနေတဲ့အရှိုးရာ ၃ခုက အတိုင်းသားမြင်နေရတယ် ။
ကိုကို သို့မဟုတ် ဆရာမ ဇတ်သိမ်း
နောက်ပိုင်း ဆရာမလေးတွေနဲ့ရင်းနီးလာလို့ ဆရာမကျောင်းကပြန်မလာခင် စကားပြောဖြစ်တယ်။
" ဆရာမလေးတို့က နေ့တိုင်းနီးပါးရိုက်ခံ ကြရတော့
ဖင်မှာအရှိုးရာတွေ ထပ်ပြီး ပိုမနာဘူးလား "
" မထပ်ဘူး နောက်ရက်ဆိုအရှိုးရာတွေမရှိတော့ဘူး
ရိုက်ခံပြီးတဲ့ အချိန်ပဲ ဖူးယောင်ပြီး နာတယ် မနက်ဆိုပျောက်ပြီ "
" ကျွန်တော်တို့ ဖင်က အရှိုးရာက မပျောက်ဘူး ၅ရက်လောက်မှပျောက်တာ နာတာကလည်း ၃ရက်လောက်
ထိုင်တိုင်းနာတာ "
" မောင်လေးရဲ့ မမက အားနဲ့လွှဲရိုက်တာကို မမတို့တောင်
မောင်လေးတို့ရိုက်ခံရတာမြင်ရင် ဖင်ကြိမ်းတယ်.. ဟီး ဟီး အသံကလည်း တဖျောင်း ဖျောင်းနဲ့ "
"မမအရိုက်ခံရတဲ့ အချိန်ဆိုပိုဆိုးတယ် မေလေးရိုက်တာက အားပြင်းတော့ အသံအကျယ်ကြီးထွက်တာ "
" ဟယ် တီချယ်ကပါမောက္ခ ဖြစ်နေတဲ့ မမကိုတောင်ရိုက်တယ် ဟုတ်လား မြင်ဖူးချင်လိုက်တာ "
တရက်မှာ ဟင်းချက်ရင်းမီးပျက်သွားလို့ မမက မီးသွေး ကိုင်မှာဆိုတော့ ထမိန်ကိုချွတ်ပြီး အားကစားဘောင်းဘီလေးနဲ့ မီးမွေးနေတယ်။ ဖုန်းလာလို့ မေလေးတို့ စာသင်နေတဲ့ ရှေ့ခန်းကဖုန်းကိုသွားယူ ဖုန်းပြောပြီးသွားတော့
" မီမီအောင် ဘောင်းဘီတိုချွတ် ထမိန်ပြန်ဝတ်ပြီး လာခဲ့စမ်း ဒီကို "
ဘောင်းဘီတိုဝတ်တာလုံးဝမကြိုက်တဲ့ မေလေးရဲ့ ဒေါသက ကြည့်နေတဲ့ သူတွေတောင်ကြောက်လာတယ်။
မမလည်းသူ့ရှေ့ရောက်ရော ဘေးမှချထားတဲ့ ကြိမ်လုံးကိုင်ပြီး
" ငါမကြိုက်တာလုပ်ဦးမလား.. ရွမ်း.. ရွမ်း..
ဘောင်းဘီတိုနဲ့ နေဦးမလား.. ရွမ်း...ရွမ်း..
ယောင်္ကျားလို နေချင်ဦး... ရွမ်း...ရွမ်း...
မေးမေးပြီး အားနဲ့ လွဲရီုက်တာ မြင်ရတဲ့သူအားလုံးလန့်ပြီး ဖင်တွေပြန်ပွတ်ကုန်ကြတယ် ။ အိမ်နေရင်းထမိန်ပါးပါးကို အတွင်းခံက မပါတော့ မမရဲ့ ထမိန်ဝတ်ထားလို့ တင်းနေတဲ့ ဖင်ကိုထိတဲ့ ကြိမ်လုံးချက်တွေက အားပြင်းလိုက်တာ ။ မမဖင်လေးဆိုကော့နေတာပဲ ။
အရိုက်ခံပြီး ညအဆောင်လူလာစစ်ပြီဆို အတွင်းခံကလည်း မဝတ်လာလို့ ဖင် လုံးလုံးတင်းတင်းပေါ်မှာ ဖူးယောင်နေတဲ့ အရှိုးရာတွေ အနီးကပ်နေတဲ့ ကျွန်တော်က မြင်နေရတယ် ။ မမကိုအိမ်ပြန်ပို့ရင်းနဲ့
" မမ ကိုဆေးလိမ်းပေးပြီးမှ ပြန်မယ်နော် "
" ပြန်တော့ ငါ ဘာမှမဖြစ်ဘူး "
" ဒါလောက်ကြီးဖူယောင်နေတာ မမရယ် ထမိန်ပေါ်ကနေတောင် အရှိုးရာတွေမြင်ရတယ် "
မမကသူ့ဖင်သူ လှည့်ကြည့်ပြီး
" မနာဘူး ရတယ်ပြန်တော့ "
ပြောမရတာနဲ့ မမဖင်ကို လက်ဝါးသာအသာလေး ရိုက်ကြည့်လိုက်တယ် ။
ဖတ်.. အား..ကျွတ်ကျွတ်
ငလင်း နင်သေမယ်နော် "
" မမပဲမနာဘူးဆိုလို့ စမ်းကြည့်တာ ဟီးဟီး "
" ဒီလောက်ဆော်ခံထားရတာ နာတာပေါ့ နင်ဆေးလိမ်း
ပေးမှာကြောက်လို့ သွားပြန်တော့ "
" မမကိုလက်ထပ်ပြီးမှပဲလိမ်းပေးတော့မယ် ခုပြန်ပြီ "
မျက်စောင်းထိုးပြီး နာမယ်ဆိုတဲ့ ပုံနဲ့ကြည့်ပြီး အိမ်ထဲဝင်သွားတယ်။
ဆရာမလေးတွေနဲ့ စကားပြောနေတာကို မမမြင်တဲ့နေ့ကတော့ တညနေလုံးမျက်နှာကြီးစူပုပ်နေတော့တာ။ ဒါကိုမေလေး
ကလည်းရိပ်မိတယ် ။ မမမျက်နှာ စူပုပ်နေတဲ့နေ့ဆို စာပြီးတာနဲ့မောင်မောင်က အရင်ပြန်ပြေးလေ့ရှိတယ်။
ဘယ်သူမှမရှိတော့ဘူးဆို ရေချိုးပြီးစ မမကိုကြည့်ပြီး
" မမမျက်နှာက ဘာဖြစ်နေတာတုန်း အူတိုနေတာမဟုတ်လား "
ပြောပြီးနောက်က ဖက်ပြီး လည်တိုင်ဖွေးဖွေးကို နမ်းလိုက်တယ်။
" ကျွန်တော်က မမကိုပဲချစ်တာ မမကိုပဲယူမှာ "
" ဟဲ့ ဟဲ့ မေမေမြင်သွားမယ် လွှတ်စမ်း "
" ဒါဆို အူတိုပြီး စူပုပ်နေတဲ့မျက်နှာလေးကိုပြင်လိုက် "
" ဘယ်သူကို ဘာကြောင့် အူတိုရမှာလဲငါက ပြောစမ်း "
" မလိမ်နဲ့နော် မမရဲ့မျက်နှာမှာအကုန်ပေါ်နေပါတယ်
ကျွန်တော့ကိုချစ်လို့ ဆရာမလေးတွေကို ကြည့် မိရင် မမအူတိုနေတယ် ဆိုတာ "
"တော်စမ်း ငလင်း ထပ်မပြောနဲ့ ငါဘာအူမှမတိုဘူး "
" ထပ်ပြောမှာပဲ ဒီမှာဗျို့ မမတစ်ယောက် အူတိုနေတယွဗျို့ ဟား ဟား "
ပြောပြီးရော တုတ်ဆွဲပြီးလိုက်ရိုက်လို့ အိမ်ရှေ့ခန်းက မေလေးဆီပြေးရတယ် ။
" ဟဲ့ ဘာဖြစ်နေကြတာတုန်း "
" မေလေး သမီးစူပုပ်လေ ကျွန်တော့ကို အူတိုပြီးလိုက်ရိုက်နေတာ မေလေးပြောဦး "
"ဟား ဟား ဟုတ်သားပဲသမီးရယ် အမြဲတမ်းပြုံးနေတဲ့သူက ခုတလောစူပုပ်နေတာ မေမေ သတိထားမိတယ် "
" မေမေ့သား လုပ်ပုံ ဟုတ်လို့လား သမီးကို ရီးစားစကားလာပြောနေတယ် "
" ဟုတ်လားသား "
" ဟုတ်တယ် မေလေး သားမမကိုလက်ထပ်မှာ မေလေး "
" နင်ကိုဘယ်သူကယူမှာလဲ ကိုယ့်ဆရာမကို စော်ကားနေတဲ့ကောင် လာခဲ့ "
ဖျောင်း..အား.. မေလေး
" တော်ပါတော့သမီးရယ် သမီးစိတ်တွေ မေမေမြင်ပါတယ် သားချစ်တယ် ဆိုတာထက် သမီးကပိုပါတယ်
အာ့ကြောင့်လည်း ဆရာမလေးတွေလာရင် မျက်နှာကြီးစူပုပ်ပြီး အုတိုနေတာမလား ရှက်ရမ်းရမ်းမနေတော့နဲ့
တုတ်သွားထားလိုက်တော့ "
' တကယ်လားမေလေး မမကသားကို အရမ်းချစ်တာလား... ဝေး...သားက မမကိုယူမှာနော်"
" ဟဲ့ ကြွမနေနဲ့ သူများတွေကြားကုန်တော့မယ် "
ပြောရင်းချ ထားတဲ့ကြိမ်လုံးပြန်ကောက်ပြီး
" တွေ့လား မေမေ့သားကို ကြိမ်လုံးစာ ကျွေးလိုက်မှငြိမ်သွားမှာ လာခဲ့ နင် "
" ဒီတခါတကယ် ရိုက်မှာ မေလေး ကယ်ပါဦး "
မေလေးနဲ့ ကွယ်ပြီး နေလိုက်တယ် ။
" နင်လူလည်မကျနဲ့ ထွက်လာခဲ့ ငါမရိုက်ရရင် မကျေဘူး
နင့်ကို "
မမရဲ့စိတ်ကို သိပြီးသားမို့ ထွက်ပြီး အရိုက်ခံမယ့်ပုံ
လက်ပိုက်ပြီးရပ်ပေးလိုက်တယ် ။
" ကိုယ့်ဆရာမကို ရီးစား စကားပြောဦးမလား .
. ဖျောင်း.... အား.. နာတယ် မိန်မရဲ့
" ဘာ ခေါ်ဦးဟာ.. ဖျောင်း.. ဖျောင်း .. အား
၃ချက်ရိုက်ပြီးတာနဲ့ ဖင်ပွတ်ပြီးထွက်ပြေးတာ
" ရပြီနော် မမလွန်မယ်နော် မေလေးပြောဦး မမကို "
" ဟုတ်ပါ့ နင်ကလည်း ကလေးကချစ်လို့စတာကို တကယ်ရိုက်မနေနဲ့ "
" မေမေနော် သမီးဖက်က မပါပဲနဲ့ သူ့မွေးစားသားဖက်ကပါနေတယ် တကယ်စိတ်ဆိုးတယ် ဟီး ဟီး.. "
" မွေးစားသားမဟုတ်ဘူး သားမက်ပါဆိုမမကလည်း ဟီး ဟီး"
" ငလင်း နင်သေမယ် နော် "
ကြိမ်လုံးကိုင်းပြီး ပြေးလာတဲ့ မမကို ဖမ်းပြီး ပွေ့ချီလိုက်တယ် ။
လက်ထဲကကြိမ်လုံး ပြစ်ချ လက်သီးနဲ့ ရင်ဘတ်ကိုထုပြီး
" လွှတ်နော် ဘေးအိမ်က ဆရာမတွေမြင်ကုန်ရင်မကောင်းဘူး "
" မမကျွန်တော့ကို ချစ်တယ် လက်ထပ်မယ်လို့ကတိပေးရင် အောက်ချပေးမယ် မပြောရင် အဆောင်အထိ ချီခေါ်သွားမှာ "
မပြောပဲမျက်စောင်းထိုးပြီး ပေကပ်ကပ်လုပ်နေတာနဲ့
အိမ်ရှေ့အထိ ထွက်ဖို့ပြင်တော့
" ချစ်တယ် မောင်ရယ် မောင့်ကိုလက်ထပ်ပါ့မယ်နော် "
ရွတ် ရွတ်
ရင်ထဲကအသံနဲ့ လေးလေးနက်နက်ပြောပြီးပါးကို နမ်းလာတယ် ။
အတော်ကြာကြာမျက်လုံးချင်းစိုက်ကြည့်နေကြပြီး
" မမအူမတိုတော့နဲ့နော် မောင်က မကိုပဲ ချစ်တာ
ဆရာမလေးတွေ အရိုက်ခံရတာကြည့်ကောင်းလို့ကြည့်ယုံပဲရှိတာ တညနေလုံး မမကိုပဲ အရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ နေတာ မမရေချိူးပြီးထွက်လာချိန်တွေဆို မမကိုနမ်းချင်တာစိတ်တွေယားလို့ "
ပြောပြီး နုတ်ခမ်းကိုအားပါးတရနမ်းလိုက်တယ် ။
" တော်တော့မောင် အောက်ချပေးဦး မေမေထမင်းစားခေါ်နေပြီ "
အောက်မချပေးပဲ ထမင်း စါးပွဲနားထိပွေ့ လာပြီး
" မေလေး မမကို သားကိုပေးနော် "
" အေးပါ သားစာမေးပွဲပြီးရင် ရက်ရွေးပြီးလက်ထပ်ပေါ့
" မေမေနော် သမီးက အဲလောက်စျေးပေါလား သူ့သားဘာမှမပြောရသေးဘူး ခေါင်းညိတ်ဖို့ကအရင် "
"အေး.. သမီးကပြောသာပြောနေတာ သားရဲ့ လက်ပေါ်မှာသာယာနေတာမဟုတ်လား ပြုံးလို့ "
" ဟာ.. အောက်ချတော့ မေမေပြောနေပြီ "
မမရှက်သွားတဲ့မျက်နှာလေးက ကလေးတစ်ယောက်လိုဖြူစင်လွန်းနေတယ် ။
နောက်ဆုံးနှစ် စာမေးပွဲဖြေပြီးတော့ ရက်ရွေးပြီးမမနဲ့ လက်ထပ်လိုက်တယ် ။ အဖေ ကလည်း မြို့ပေါ်က ရှိတဲ့ လုပ်ငန်းတွေအကုန် လွဲပေးတာကြောင့် လုပ်ငန်းခွင်ထဲ ဝင်ရတယ် ။
မေလေးက မမကို ကျွန်တော့လက် အပ်တယ် ။
ပြောမရရင် ရိုက်ဖို့လည်းပြောတယ် ။
" သား မင်းမမကိုအလိုမလိုက်နဲ့နော် သားပဲဆုံးမရတော့ မှာ သားကအိမ်ထောင်ဦးစီးဖြစ်နေပြီ ။ စီးပွါးရေး တွေလည်းဦးဆောင်နိုင်နေပြီ "
" ကြားတယ်နော် မမ ပြောစကားနားမထောင်ရင်မောင်က ရိုက်မှာ "
ကျောင်းပိတ်ရက်တွေဆိုမမက မနက် ၉နာရီထိ အ်ပ်တတ်လို့ ၈နာရီနောက်ဆုံးထရမယ်လို့စည်းကမ်းထုတ်ထားတာ မထလာဘူး ။
" မမဘယ်အချိန်ရှိပြီလည်း "
" နာရီတောင်မကြည့်တတ်တော့ဘူးလား ကိုယ့်ဟာကိုကြည့်ပေါ့ "
" ဘာ အိမ်ထောင်ဦးစီးကို ကတ်ကတ်လန် ရန်တွေ့နေတာပေါ့ တွေ့မယ် "
ပြောပြီးကြိမ်လုံးသွားယူ ရေချိုးခန်းရှေ့မှာထိုင်စောင့်နေလိုက်တယ် ။
" မမကိုယ့်အပြစ်ကိုယ်သိလား "
" မသိဘူး "
" ပြောပြမယ် ဟိုဖက်လှည့် ထမိန်ကိုတင်းတင်း ဆွဲထား "
" ပြောနေတာလုပ်လေ မေလေးကိုတိုင်ပြောရမှာလား "
" မတိုင်နဲ့ အိပ်ရာထ နောက်ကျတဲ့ကျမ အပြစ်ရှိပါတယ် ရပြီလား ရိုက်တော့ "
ဖတ်...ဟာ ရိုက်လို့မကောင်းဘူးထမိန်ကို ဆွဲထားပါဆို မဆွဲထားရင်ချွတ်ချလိုက်"
ရင်ရှားထားတဲ့ထမိန်ကို ဖင်လေးတင်းနေအောင်
ဆွဲပေးထားတယ် ။
ရွမ်း...အိပ်ပုတ် ကြီးဦးမလား
ရွမ်း.. မိန်းကလေးဖြစ်ပြီး အိပ်ရာထနောက်ကျဦး
ရွမ်း.. မိန်းမ ပီပီသသမနေဦး
" အား.. မိန်းမ မိန်းမ ဆိုတဲ့စကားထည့်မပြောနဲ့
အရင်က မောင်ရဲ့ကိုကိုဆို "
" ငယ်ငယ်ကမောင့်ရဲ့ကိုကို တက္ကသိုလ်တက်တော့
ဆရာမ ခု ကမောင့် မမဖြစ်သွားပြီ "
" ရိုက်ပြီးရင် ဖယ် အဝတ်အစားသွားဝတ်ရဦးမယ် "
" ဖင်လေးပွတ်ပြီးဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီးနဲ့ ထွက်သွားတဲ့ မမက ကလေးဆိုးလေးလိုပြန်ဖြစ်နေတယ် ။
ပြီးပါပြီ ။
Comments
Post a Comment