စာလေးဆက်ရေးမလို့ စကားလေး ပလင်ခံလိုက်အုံးမယ်
အခုကျွန်တော်ရေးမယ့်ဇာတ်လမ်းသည်အရင်စီနီယာ ဆရာတွေ ဆရာမတွေရဲ့ ဇာတ်လမ်းတွေကို ဖက်ပြီး တုစုပြု စိတ်ကူးရင်ထားတာလို့ ကြိုပြီး ဝန်ခံပါတယ်
နောက်များမှဟိုစာရေးသူရဲ့ အာဘော်နဲ့တူတာတို့ ဟိုဇာတ်လမ်းကို ခိုးထားတာလာတို့ မမေးနဲ့နော် တကယ်လည်း သူတို့စာလေးတွေဖက်ပြီးမှ ပြန်ဖီးတက်နိုင်တာမို့ သူတို့ စိတ်ကူး အရေးအသားတွေက ပါလာမှာ မလွဲဘူးပေါ့........ကျွန်တော်အရမ်းကြိုက်တဲ့ မော်ကွန်းထိန်းကြီး ...(ဘယ်သူ ငှက်ဗျာ ဘာငှက်လဲ မသိဘူး )ဟီး စတာနော် ကိုဇရက် တို့ ကိုမျိုးမျိုးတို့ အရင်က စာတွေဆက်တိုက်ရေးတဲ့ တစ်တော့ကြီးတို့ မမီးတို Ko latt တို့ နောက်ပိုင်းမှ ဖက်ဖူးတဲ့ ကိုရင်သာဂိတို့ ဆြာနတ်တို့ နှင့် အမျိုးသမီး စာရေးသူ ဆရာမများ နဲ့ အခုဆက်တိုက်ဆိုသလို မကြာမကြာတွေရတဲ့ ကိုlaw တို့ လူငယ်ဆရာလေး မိ ချောင်းတို့ အစရှိသည်ဖြင့်ပေါ့လေ (ကျန်တဲ့သူတွေ စိတ်မဆိုးနဲံနော်)အားလုံးကို အရင်လေးစားကြောင်း စာတွေကြိုက်၍ မှီငြမ်းမိပါကြောင်း အသိပေးခွင့်တောင်းပါတယ် အထုးသဖြင့် ကိုဇရက်ရဲ့ အထူးဒေသ ၂၁ ကို ကြိုက်လို့ အစလေးပျိုးပါရစေလို့ နော......
"ကံဆိုးမလေးနဲ့ဘဝပျက်တဲ့ ငရဲပန်း"
ကိုယ်ပိုင်အုပ်ချုပ်ခွင့်ရဒေသကြီးတစ်ခု။ဒီဇာတ်လမ်းရေးမှ ဒီဒေသနဲ့ အုပ်ချုပ်မှု စည်းကမ်း ဥပဒေတွေ ပြန်ပြောမှဖြစ်တော့မယ်။ ဒီဒေသမှာ တရာဝင် ဘိန်းခန်းတွေ ဆောင်ကြာမြိုင်တွေ ထားပေးထားတယ်။ ခေတ်စနစ်တွေ ဘယ်လိုပြောင်းပြောင်း ဒီဒေသမှာရှိတဲ့ သူကြွယ်တွေက ကျွန် မွေးခွင့်ရှိတယ် အစိုးရကိုတော့အခွန်ပေးဆောင်ရတယ် သူဌေးသူကျွယ်တွေဲ့အစိုးရလူကြီးတော်တော်များများမှာ ကိုယ်ပိုင်ကျွန်တွေထားကြတယ်....။အစိုးရ ဝန်ထမ်းတွေ ကြတော့လည်း အခွန်ကင်းလွတ်ခွင့် အိမ်ခြံ ကား စသည်ဖြင့် လိုအပ်တာကို အကြွေးဝယ်ယူခွင့် အထူးအခွင့်အရေးပေးထားကြတော့ အစိုးရဝန်ထမ်းဆို အရမ်းမချမ်းသာရင်သာနေရမယ်
ပြည့်စုံတယ် တင့်တယ်တယ် ။ဒီဒေသမှာ လုရက်ရမ်းကားတာနဲ့ ခိုးတာကိုတော့အပြင်းအထန် အရေးယူလေ့ရှိတယ် လူဆိုး သခိုး လုံးဝမရှိသလောက်ဘဲ။ရှိခဲ့ရင်လည်း လက်ဖြတ် ခြေဖြတ် သက်ပြစ်သည်အထိ အပြစ်ပေးလေ့ရှိပြီး မိသားစုကိုပါ နယ်နှင်ဒဏ်ပေးစေတယ်။ဒီဒေသမှာ ထူးခြားတာနောက်တစ်ခုကတော့ အခွန်မထမ်းတာဖြစ်ဖြစ် ဥပဒေ စည်းကမ်းဖောက်ဖျက်ရင် ထောင်ဒဏ်အပြင် ကြိမ်ဒဏ်ကို ပေးလေ့ရှိတယ်။စည်းကမ်းရှိစွာ အခွန်ဆောင်လို့ကတော့ ဘာစီးပွားရေးလုပ်လုပ် အစိုးရကိုယ်တိုင်က ငွေမတည်ပြီး အခွင့်အရေးတွေ ဖန်တီးပေးလို့ အရောင်းအဝယ်စည်ကားပြီး အလုပ်အကိုင်လည်းပေါ သန့်ရှင်းပြီး လုံခြုံတဲ့ ရောင်းဝယ်ဖောက်ကားလို့စည်ကားတဲ့နေချင်စရာဒေသကြီးဖြစ်တော့တယ်။
ဘယ်လိုဘဲလုံခြုံအေးချမ်းပေမယ့် မကောင်းတဲ့သူတွေကတော့ ရှိနေမြဲပေါ့ ဒီအထဲမှာ ဘိန်းအရောင်းအဝယ်လုပ်ပြီး အရမ်းချမ်းသာတဲ့ မြို့လည်ကကုန်တိုက်ကြီးရဲ့ပိုင်ရှင် သူဌေးကြီး ကျင်ဝမ်ကတော့ ရလေလိုလေ အိုတစေ ဆိုသလို သူ့ရဲ့ ခန်းနားတဲ့ရဲတိုက်ကြီးထဲမှာ တပည့်ညာလက်ရုံး တိုင်းရင်းဆေးဆရာ ဒေဝနဲ့ ယုတ်မာမယ့် အစီအစဉ်တွေကို တိုင်ပင် ဆွေးနေတယ်။
ဦးကျင်ဝမ် မှာ ကျွန်မလေးတွေ အများကြီးရှိတယ် ကုန်တိုက်က ဝန်ထမ်းတွေ မြို့ပေါ်က မိန်းမလှလေးတွေ အများကြီး ။ ဒီအထည်းမှာ ကုန်တိုက်ကိုစျေးဝယ်နေတဲ့ ကျောင်းဆရာမလေး နှင်းရတနာ ဆိုတဲ့ ကောင်မလေးကို သဘောကျ နေတယ်လေ။ ငွေနဲ့ပေါက်ပြီး ကျွန်ပြုဖို့ကလည်း ဝန်ထမ်းဖြစ်နေတော့ ကျွန်အဖြစ် ဝယ်ခွင့်မရှိ တရားဝင်မဖြစ်ရင် ယုတ်မာပြီး ကျွန်ပြုချင်နေတာလေ။ ဒါ့ကြောင့် တပည့်ကျော် တိုင်းရင်းဆေးဆရာကို ဘိန်းဆီနဲ့လုပ်ထားတဲ့ စိတ်ကိုပြောင်းလဲပြီ အသိလွတ်စေတဲ့ တို့ဆေးတစ်မျိုးကို ဖော်စပ်ခိုင်း နေခြင်ဖြစ်တယ်။း
ကံဆိုးမလေးနဲ့ ဘဝပျက် ငရဲပန်း
ဒေဝ ဖော်တဲ့ ငရဲပန်းဆေးက ထိခံရတဲ့သူက မူလစိတ်ပျောက်ပြီး တို့တဲ့သူရဲ့ စိတ်အတိုင်း လိုက်လုပ်မိတော့တာပဲ။ အချိန်ကတော့ သုံးမိနစ်လောက်ပဲ။ ပြီးရင် အဲ့သုံးမိနစ်စာ ဘာဖြစ်မှန်း သတိမရစေတဲ့ ဆေးတစ်မျိုးပေါ့။
ဦးကျင်ဝမ် ရဲ့ အစီအမံအတိုင်း ဒေဝတို့ အဖွဲ့က ကုန်တိုက်ထဲမှာ စောင့်နေကြတယ်။ ဒီနေ့တော့တွေပါပြီ ဆရာမလေး နှင်းရတနာ စျေးလာဝယ်တဲ့အချိန် ဒေဝရဲ့တပည့်တွေက ဆေးနဲ့တို့ပြီး ပစ္စည်းတွေခိုးခိုင်းတော့တာပေါ့ ။ဖုန်းဟန်းဆက်တွေ အလှကုန်တွေ ခိုးခိုင်းပြီး စောင့်ကြည့်နေကြတယ်။
သုံးမိနစ်ကျော်တော့ မူလစိတ်အတိုင်းပြန်ဖြစ်ပြီး ရတနာ ဝယ်စရာရှိတာတွေ ဝယ် ကောင်တာမှာ ငွေရှင်းပြီး ပြန်အထွက်မှာ..,,
"အစ်မ ခဏလောက်ရုံးခန်းကို လိုက်ခဲ့ပေးပါ"
ကြည့်လိုက်တော့ လုံခြုံရေး ယူနီဖောင်းနဲ့ ခပ်ထွားထွား မိန်းမနှစ်ဦး
"ဘာလို့လိုက်ရမှာလဲ ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ရုပ်ရုပ်သဲသဲ မဖြစ်စေချင်လို့ အသာတကြည်ခေါ်တာ လိုက်လာပါ နင့်ဘာသာ ဘာဖြစ်ဖြစ် ငာတိုံ လုံခြုံရေးအရ တာဝန်ရှိတယ်ဆိုတာ သဘောပေါက်ပါ အေးဆေးလိုက်ခဲ့ပါ"
ခက်ထန်တဲ့ မျက်နှာတွေနဲ့ ကျင်စက်နဲ့ လက်ထ်ိပ်ကို လက်က အသင့်ပြင်ထားတဲ့ပုံနဲ့ပြောတော့ ရတနာ နည်းနည်းတော့ စိုးရိမ်သွားတယ် ပြီးတော့ တချို့လူတွေက ကွက်ကြညကွက်ကြည လုပ်နေကြတော့ ရှက်တာနဲ့ပဲ ရုံးခန်းကို လိုက်သွားလိုက်တယ်။
ကံဆိုးမလေးနဲ့ ဘဝပျက်ငရဲပန်း ၂အဆက်
ဓါတ်လှေကားနဲ့ ပော်ထပ်ကို လိုက်သွားခဲ့တယ် ခြောက်ထပ်ကို ရောက်တော့ အခန်းတွေ အများကြီးထဲမှ ဟောခန်းလို အခန်းကျယ်ထဲကို ထပ်ဝင်ရတယ် ။လေအေးပေးစက်တွေ နဲ့ အေးစိမ့်ပြီး သန့်ရှင်းတဲ့အခန်း ၊ စားပွဲရှည်တစ်လုံးနဲ့ ဆုံလည်ထိုင်ခုံ တစ်လုံး တီဗီးအကြီးကြီးရယ် တယ်လီဖုန်းတွေနဲ့ ရုံးသုံးပစ္စည်း အချို့သာရ ှိတယ်။ထိုင်ခုံမှာတော့ ခေါ်လာတဲ့ ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း လုံခြုံရေးမတွေလို မဟုတ်ဘဲ ချောချော တောင့်တောင့် မိန်းမတစ်ယောက်ထိုင်နေတယ်။
"တို့က ဒီကုန်တိုက်ရဲ့ လုံခြုံရေး မန်နေဂျာ
တို့နာမည် ကေသီလို့ခေါ်တယ် "
တိုးပေမယ့် ပိပြင်တဲ့ မိတ်ဆက်သံ ထွက်လာတယ်
"ကျွန်မကို ဘာလို့ခေါ်လာတာလဲ ကျွန်မက ဝန်ထမ်းနော် ရှင်တို့ လုပ်ချင်သလို လုပ်လို့မရဘူး "
"မင်းဟာမင်း ဘာဖြစ်ဖြစ် ငာတို့လုပ်ပိုင်ခွင့် ထဲကပဲ မင်းကို စစ်ဆေးမှာ ငာတို့ မှားခဲ့ရင် မင်းအနေနဲ့ တရားစွဲဆိုနိုင်တယ် မင်းမှားရင်တော့ မင်းအတွက် စိတ်မကောင်းစရာပဲပေါ့ ဟင်းဟင်း"
"အပိုတွေရှင် ကျွန်မ အချိန်မရဘူး ဘာစစ်
မှာလဲ မြန်မြန်လုပ်ပါ"
"ကောင်းပါပြီ မင်းရဲ့ စလင်းဘက်အိပ်နဲ့ မင်းခန္ဓာကိုယ်ကိုစစ်ပါ့မယ် အောက်ကလုံခြုံရေးဝန်ထမ်းတွေက မင်း ပစ္စည်းတွေ ခိုးခဲ့တယ်လို့ သတင်းပို့ထားလို့ပါ"
"ရာရာစစရှင် ကျွန်မကဆရာမရှင့် ဒာမျိုးလုပ်ပါ့မလား ရှာချင်ရှာပေါ့ မဟုတ်လို့ကတော့ ရှင်တို့ကို တရားပြန်ဆွဲမယ်"
"ဟုတ်ပါပြီ ဆရာမ အိပ်ကို စားပွဲပေါ် သွန်ချ ပေးပါ"
ကလောက် ကလောက် လျော
ဟာ ဟင် ဘာတွေလဲ
စားပွဲပေါ်ကို ဖုန်းတွေ မိတ်ကပ်တွေ အတွင်းခံဘောင်းဘီတွေ ထွက်ကျလာတယ်...
"ကျွန်မ ဟာတွေမဟုတ်ဘူး ဘယ်ကရောက်နေတာလဲ"
........................................................
ကံဆိုးမလေးရဲ့ ဘဝပျက် ငရဲပန်း
၂ အဆက် ၂
"မင်းခိုးယူခဲ့တယ် ဆိုတာ ညာချင်သေးတယ်ပေါ့"
"မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ပါဘူးရှင် "
အတင်းငြင်းဆန်ကာ လှည့်ပြေးဖို့ ကြိုးစားနေတဲ့ ရတနာကို လုံခြုံရေး မကြီးက ကျင်စက်နဲ့ လှန်းတို့ လိုက်တယ်
"ဂျီ .... အား"
ကျင်စက်ဒဏ်ကြောင့် ရတနာ ခွေကျသွားသည်
"ပြေးဖို့ မကြိုးစားပါနဲ့ ပြန်ထစမ်း"
မယုံကြည်ခြင်း ဝမ်းနည်းခြင်း နာကျင်ခြင်းတွေကြောင့် ရတနာမှာ ချက်ခြင်းပြန်မထပဲ ငို၍သာနေနေသည်
"ထလို့ပြောနေတာ မကြားဘူးလား ဂျီ"
ကျင်စက်နဲ့ ထပ်တို့လိုက်သောကြောင့် တကိုယ်တုံး တုန်တက်သွားကာ အရမ်းကြောက်သွားတယ်
"အမလေး မလုပ်ပါနဲ့ ထပါ့မယ် အဟီး ဟီး"
"ကဲ ဆရာမလေး အဝတ်တွေ ချွတ် ကိုယ်လုံးကို ရှာမယ်"
တစိမ်းတွေရှေ့မှာ အဝတ်ချွတ်ပြရမှာတော့ ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်ပါ ရတနာ ရှက်လွန်းလို့ ပေကပ်ပြီး ရပ်နေတယ်
"ဂျီ ....အား "
နောက်က ကျင်စက်ဒဏ်ကြောင့် ရတနာ ခွေကျသွားပြန်တယ်
"မင်းအပြစ်သားဖြစ်နေပြီ ခိုင်းတာကို လုပ်ပါ ဆက်ပြီး ခေါင်းမာနေရင်တော့ ရဲလက်အပ်ပြီး စစ်ဆေးခိုင်းတော့မယ် မင်းဒုက္ခိတ ဖြစ်သွားမယ်"
နောက်ဖြစ်မှာထက်ကို ရတနာ ကျင်စက်ဒဏ်ကို သေအောင်ကြောက်နေပြီ
ဖြောက် ဖြောက် ...
မလုပ်ပါနဲ့ရှင် ကြောက်ပါပြီ ချွတ်ပါ့မယ်
လုံခြုံရေး မကြီးက လေပေါ် တဖြောက်ဖြောက်နဲ့ အသံထပ်ပေးလိုက်တော့ ရတနာ့မှာ ကြောက်လွန်းလို့ တီရှပ်လေးကို အမြန်ချွတ်လိုက်တယ်
ပေးစမ်း
လုံခြုံရေးက အင်္ကျီ ကို ယူပြီး လုံးထွေးကာ ခြင်းထဲထည့်လိုက်တယ်...
ဘော်လီလေးနဲ့ ဂျင်းပျော့အကျပ်လေး နဲ့က ရတနာရဲ့ အလှကို ပေါ်လွင်သွားစေတယ်
ခားသေးသေး ပောင်တံသွယ်သွယ်လေးနဲ့ လူကလည်းသွယ်သွယ်လေးပါ ပိန်တာမဟုတ်ပေမယ့် မကိတ်ဘူးလို့ ဆိုရမှာပေါ့ ရတနာရဲ့ ထင်းရှားတဲ့နေရာကတောနို့တွေပါပဲ လုံးပြီးတော်တော်ထွားတယ်ဘော်လီဝတ်ထားတာတောင် မနိုင်မနင်း အယ်ထွက်နေတယ်
ဘော်လီကိုဆက်ချွတ်ပါ ...
လက်ကိုကြိုးအောက်ကလျှိုလိုက်ပြီး လှည့်ကာ ဂျိတ်တွေကို ဖြုတ်လိုက်တယ်
ဝိုး တော်တော်ထွားတဲ့ နို့တွေပဲ
မကေသီရဲ့ မှတ်ချက်စကားက ရတနာကို တွန်ဆုတ်သွားစေတယ် လက်လေးနှစ်ဖက်ကိုလျှက်ကာ ကာထားလိုက်တယ်
မကေသီက မျက်စပစ်ပြလိုက်တော့ အနောက်က လုံခြုံရေးမကြီးက ရတနာရဲ့ ဖင်လေးကို ရာဘာ တုတ်နဲ့ ရိုက်ပြီး ဆက်ချွတ်ခိုင်းတယ်
ဖြန်း ဖြန်း ဆက်ချွတ်လေ
ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့်
ဂျင်းဘောင်းဘီအပျော့လေးနဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးကိုပါတစ်ခါတည်း ချွတ်ပေးလိုက်ရတယ်
ကိုယ်တုံးလုံးလေးနဲ့မို့ လက်တစ်ဖက်က နို့ကို ကာ ကျန်တစ်ဖက်က အဖုတ်လေးကိုကာပြီး ကုံန်ကုံန်းလေး ရပ်နေတယ်
ဖြန်းဖြန်း တည့်တည့်ရပ် လက်ဖယ်ထားစမ်း ကဲာမနေနဲ့
ကျွန်မ ရှက်လို့ပါရှင်
ဒါကျရှက်တယ် ခိုးတုန်းက မရှက်ဘူးလား
ကျွန်မ တကယ် မခိုးပါဘူးရှင်
အခုထိညာနေသေးတယ် လက်ပူးလက်ကျပ်မိတာတောင် ငြင်းချင်သေးတယ် ဒီမှာကြည့် တီဗွီ ဖန်သားပြင်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ရတနာ ပစ္စည်းတွေ ခိုးယူတဲ့ စီစီတီဗွီ ရိုက်ထားတာကို ပြန်ပြလိုက်တယ်
ဟင် ဘယ်လိုတွေ ဖြစ်တာလဲ ကျွန်မ တကယ်မသိပါဘူးရှင်
သူခိုးကတော့ ဘယ်ခိုးတယ်ပြောမလဲ
ဒီလောက် သက်သေပြနေတာတောင် ငြင်းချင်သေးတယ်
မင်းကို ရဲ စခန်းအပ်ရမယ်
မင်းဒီစာရွက်မှာ မင်းရဲ့ ကိုယ်ရေး ရာဇဝင်နဲ့ ဘာ့ကြောင့်ခိုးယူတယ်ဆိုတာ ရေးပြီး လက်မှတ်ထိုးပါ
ကျွန်မ မခိုးပါဘူးရှင်...
ဒီလောက်တောင် ညာတဲ့ကောင်မ ကဲဟာ
ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း.....ဂျီ..
အ အ အား အမလေး
ဖြူုပီးလုံးနေတဲ့ ဖင်ကို လက်ဝါးနဲ့ ရိုက်ပြီး ကျင်စက်နဲ့တို့လိုက်တယ်
အား အဟီးဟီး
ထစမ်း ကောင်မ ညာအုန်းမလား
ကြောက်ပါပြီး မလုပ်ပါနဲ့တော့အဟီးဟီး
တုန်နေအောင် ကြောက်နေပြီမို့ လက်အုပ်လေးချီကာတောင်းပန်နေရတော့တယ်
လက်ပိုက်ပြီး
ပြောစမ်း ကျွန်မ သခိုးမပါလို့
အဟီးဟီး ကျွန်မ သခိုးမပါရှင့် ဟီး အဟင့်
ကျယ်ကျယ်ထပ်ပြောစမ်း
ကျွန်မ သူခိုးမပါရှင့်
မင်းကိုယ်မင်း ဘာကောင်မမှန်းသိအောင် နောက်ထပ် ဆယ်ခါ ထပ်ပြော
..........
..........
..........
သိပြီလား နင်ဘာကောင်မဆိုတာ
ဟုတ်ကဲ့ သိပါပြီရှင့်
ညာအုန်းမလား
မညာရဲတော့ပါဘူးရှင့်
ပြောစမ်း နင်ဘာကောင်မလဲ
ကျွန်မ သူခိုးမပါ ရှင့်
မမကေသီရေးခိုင်တာ ရေးပြီး လက်မှတ်ထိုးစမ်း
ဟုတ်ကဲ့ပါ ရှင့်
ခုံပေါ်မှာ မရေးနဲ့ အောက်မှာ လေးဘက်ထောက်ပြီးရေးစမ်း
ရှက်ရွံခြင်း သိမ်ငယ်ခြင်း ကြောက်ရွံအားငယ်ခြင်းတို့နဲ့ လေးဘက်ထောက်လို့ဖင်လေးကုန်းကာ သူခိုးမလေးရဲ့ ကိုယ်ရေး ရာဇဝင်ကိုရေးပေးရတော့တယ်.....
ကံဆိုးမလေးရဲ့ ဘဝပျက် ငရဲ့ပန်း 3
ဆရာမလေး ရတနာ သူခိုး ဖောင်ကိုဖြည့်ပြီး လုံခြုံရေး အရာရှိ မကေသီ ထံသို့ ပေးလိုက်ရတယ်။ ရေးထားတဲ့ဖောင်ထဲကနဲ့ ဝန်ထမ်းကဒ်တွေ မှတ်ပုံတင်နဲ့ တိုက်စစ်နေတုန်း ရတနာမှာ စောင့်စောင့်ထိုင်ပြီး လက်ကို ခေါင်းနောက်မှာ တင်ကာ ပုံစံ ထိုင် ပြီး မေးသမျှဖြေနေရတယ်။
" မက်တပ်ရပ် ဓာတ်ပုံ ရိုက်မယ်.. "
သူခိုးဆိုတဲ့ ဆိုင်းပုဒ် အောက်ကိုသွားကာ ရှေ့ နောက် ဘေး အကုန် ဓာတ်ပုံ ရိုက် ခံရတယ်၊ မျက်နှာရော ခန္ဓာကိုယ် ရော ပေါ်အောင် ဆံပင် ကို မြှင့်ပြီး စီးထားပေးရတယ်....
ခိုးရာပါ ပစ္စည်း တွေနဲ့လည်း တစ်ပုံချင်းစီ ရိုက်တာခံရတယ်...အခုမှ ဝတ်လှစ်စလစ် မော်ဒယ်လေးဖြစ်နေတာပေါ့...
ဆရာမလေးမှာ အခုချိန်ထိ ဘာတွေဆက်ဖြစ်လာမည်ကို မတွေးနိုင်ဘဲ ခိုင်းစေသမျှ ကြောက်စိတ် ရှက်စိတ်တို့ဖြင့် လိုက်လုပ်နေရရှာတယ်။ ရှက်လို့ မျက်ရည်ကျကာ တွန့်ဆုပ် နေရင်လည်း အရိုက်ခံရသေးတယ်..
ရတနာ အတွက် တော့ ငရဲပန်း ဟာ တကယ့်ငရဲတွင်းထဲကို ဆွဲခေါ်နေတော့တယ်...
"သက်သေ တွေပြည့်စုံရင် ရဲစခန်း ကို အကြောင်းကြားမယ်.. မင်းဘဝကတော့ ပြီးပြီ စိတ်မကောင်းပါဘူး.."
ရဲလက်ကို အပ်ခံလို့တော့ ဘယ်လိုမှ အဖြစခံလို့ မဖြစ်ဘူး ရတနာ ကြောက်လွန်းလို့ ရှုံးပွဲချငိုကာ မကေသီရဲ့ ခြေသလုံး ကို ဖက်ကာ အသည်းအသန် တောင်းပန်နေရတော့တယ်....
"မမ ရယ် ရဲစခန်း တော့ မပို့ပါနဲ့ ပစ္စည်း တွေတန်ဖိုးကို ရော်ပေးပါ့မယ် မမတို့ ကုန်တိုက် ကပေးတဲ့ အပြစ်ကိုလည်း ခံပါ့မယ်ရှင့် ရဲတော့ မတိုင်ပါနဲ့.. အဟီးဟီး.."
ရတနာ ငိုယို ကာတောင်းပန်နေတော့ မကေသီ က..
"အေး မင်းက ပထမအကြိမ် ံ မှားတယ် . ဝန်ထမ်းဆရာမ လည်းဖြစ်နေတော့ မင်းကိုတော့ သနားပါတယ်
ငါက ဆုံးဖြက်ခွင့်မရှိဘူး .. ငါကူညီနိုင်တာကတော့ သူဌေးကို အကြောင်းကြားပေးမယ်..."
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မမရယ် အဟင့် အဟင့်.. "
"အပြစ်ပေး ခံရင်တော့ ငိုယို အော်ဟစ်နေတာ ငါမကြိုက်ဘူး အပြစ်လုပ်ရင် အပြစ်ပေး တာ ခံနိုင်မှ ကြိုက်တယ်... သဘောပေါက်လား.."
"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါ ရှင့် "
"ထ မျက်ရည်သုတ် ဟိုထောင့်မှာ လက်မြှောက်ပြီး စောင့်နေ မျက်ရည်ကျ တာတွေ ငိုတာတွေ မကြားချင်ဘူး...မင်းစောက်ခွက်ကို ပြုံးထားစမ်း"
"ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ပါ ရှင့် "
အစွတ်ဆွဲခံ အပြစ်ပေးခံ ရလို့ ကြောက်နေ ရှက်နေတဲ့ မိန်းမလှ ငယ်ရဲ့ မျက်နှာက ဘယ်လိုများ ပြုံးနိုင်မှာလဲ...
သို့ပေသည့်လည်း အားတင်းကာ မချိပြုံးလေး ပြုံးပြနေရရှာတယ်...
တစ်နာရီ ကျော်လောက် ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ လက်မြှောက်ပြီး သွားဖြဲကာ ပြုံုးပြနေရတော့ ခြေလက်တွေတောင် ထုံပြီး ညောင်းကိုက်လာတယ်....
ရှက်လို့ ညောင်းလို့ နည်းနည်းပါးပါး လှုပ်မိတာ မျက်နှာလေးမဲ့မိတာဖြစ်တာနဲ့ ပေါင်သားနုနုလေးနဲ့ ထွားပြီးလုံးနေတဲ့ နို့တွေကို စောင့်ကြည့်နေတဲ့ လုံခြုံရေးမကြီးက သရေပြားနဲ့ ရိုက်တာလဲ ပြုံးပြီး ခံရရှာတယ်...
ရိုက်တာခံပြီးတိုင်း ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ရှင့်လို့ ပြုံးပြီးပြောရတယ် နာလို့ ပြောဖို့ မေ့နေရင် မပြောမချင်း ထပ်ကာရိုက်ခံနေရှာတယ်....
ရတနာအတွက်တော့ ငရဲပန်း ကြောင့် ငရဲ ခန်းရဲ့ အစကို ရောက်နေရှာတော့တယ်÷÷
ကံဆိုးမလေးရဲ့ ဘဝပျက် ငရဲပန်း ၄
တော်တော် ကြာတော့မှ ရတနာကို ခုံဖြင့်ပေးထိုင်သည်
အဝတ်အစား တော့ ပေးမဝတ်သေးပေ၊
"သူဌေး ကို ပြောပြပြီးပြီ ..မင်းအနေနဲ့ လျှော်ကြေးအဖြစ် ၆လ သူဌေးဆီမှာ ကျွန်ခံပြီး ပြန်ဆပ်ရမယ်.တဲ့ မင်းအလုပ်လဲ မပျက်အောင် သူဌေးစီစဉ်တဲ့ တိုက်မှာနေရမယ် ၊ မင်းကျောင်းသွားချိန်ကလွဲလို့ ကျန်တဲ့ အချိန်တိုင်းမှာ သူဌေးစိတ်တိုင်းကျ ပြုစု အလုပ်အကျွေးပြုရမယ် ၊ သူဌေးရဲ့ ကျွန်မယား လုပ်ရမယ်ပေါ့ကွာ ၊သဘောတူရင် စာချုပ်မှာ လက်မှတ်ထိုး ရမယ်.. ဘယ်လိုလဲ..."
" ဟုတ်ကဲ့ပါရှင့် သဘောတူပါတယ်.."
"သူဌေးနဲ့ မတွေ့ခင်မှာ မင်းနေထိုင် လိုက်နာရမယ့် ကျွန်စည်းကမ်း စာအုပ်ကို အလွတ်ရအောင် ကျက်မှတ်ထားကမယ်.. ဒီနေ့ အတွက်တော့ မင်းကို အချက် ၂၀ ရိုက်မယ် ပြီးရင် ထိုင်ထ အခါ၁၀၀ လုပ်ပြီး မင်းကို ပြန်ခွင့်ပေးမယ်... "
"ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ရှင့် "
"လက်ပိုက်ထား ရိုက်ပြီးတိုင်းမှာ အမှတ်စဉ်နဲ့ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ပြောရမယ် .."
အခန်းရဲ့ အလည်ကိုသွားပြီး လက်ပိုက်ကာ ရပ်နေရတယ်..၊ မကေသီက ရတနာ ရဲ့ အရှေ့ဘက်မှာ ကပ်ပြီး ခုံနဲ့ ထိုင်ကြည့်နေတယ် ၊ အနောက်မှာတော့ ကြိမ်လုံးကို တဝီးဝီး စကာ ရိုက်ဖို့ လုံခြုံရေးမကြီးတွေက စောင့်နေတယ်. အရိုက်မခံရသေးဘူး ကြိမ်လုးံသံကြားတာနဲ့တင် ဆရာမလေးမှာ ဖင်လေးတွန့်ပြီး ကြောက်နေရှာပြီ...
"မင်းမျက်နှာကို ဘာလိုနေရမယ်ပြောထားလဲ..ပြုံးထားစမ်း.. မပြုံးရင် အချက်ရေ ရေတာမှားရင် ထပ်အရိုက်ခံရမယ် ကြားလား..."
"ဟုတ်ကဲ့ ပါ.."
ရတနာ အလှဆုံး ပြုံးပြနေရရှာတယ်.. .
"ကဲ စရိုက်တော့...."
ရွှမ်း.. ..... အ ၁ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ရှင့်..
ရွှမ်း.. ..... အား ၂ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ရှင့်
•••••••••••••••••••\
••••••••••••••••••••
••••••••••••••••••••
••••••••••••••••••••
ရွှမ်း.. .........၂၀ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ရှင့် အား ....
ပြီးရင် ခဏနား မင်းထိုင်ထလုပ်ဖို့ လက်ကို နားရွက်ဆွဲထား.... လုံခြုံရေး တွေ အမှတ်စဉ် ရေပေးလိုက် ...
ဆရာမ လေးရတနာ ထိုင်ထ ၁၀၀ ပြည့်အောင် မနည်း လုပ်နေရတယ် ၊ လုပ်နေကြ မဟုတ်တာ ရယ် ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ သူများတွေ ရှေ့မှာ လုပ်ပြနေရတာတွေကြောင့် အားငယ် ရှက်ရွှံ နေရှာတာပေါ့ ။ထိုင်ပြီး အားတင်းကာထရတဲ့အထဲ မကေသီ ကျေနပ်အောင် ပြုံးပြရသေးတယ်၊ ......
"ပြည့်ပါပြီရှင့် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ရှင့်.. ."
"မင်း အဝတ်ပြန်ဝတ်ပြီး ပြန်လို့ရပြီ ..အိမ်ရောက်ရင် အရိုက်ခံရ တဲ့နေရာတွေကို ဒီဆေးလိမ်းလိုက်..ဒီဆေးက ငရဲဆေးလို့ခေါ်တယ်...ဒီမှာရှိတဲ့ ကျွန်တွေဟာ ဘယ်လောက်ပဲ စုပ်ပြက်နေအောင် အရိုက်ခံရပစေ ဒီဆေးလိမ်းလိုက်ရင်.ဘာဒဏ်ရာ အမာရွတ် မှ မကျန်တော့ဘူး ၊နောက်တစ်ခါ အပြစ်ခံဖို့ ချောမွတ်ပြီး အဆင်သင့်ဖြစ်နေဖို့အတွက် ဒီဆေးကို ငရဲဆေးလို့ခေါ်တယ် ။
မနက်ဖြန် ညနေ ၄နာရီ ထိုးတာနဲ့ ဒီကို အရောက်ပြန်လာပြီး ကျွန်စည်းကမ်း တွေကို ငါ့ဆီ လာပြန်ရမယ်..
မရရင် ထစ်အပြီး အစီအစဉ် မကျရင် အပြစ်ပေးခံရမယ်..မနက်ဖြန် ကစပြီး ငါတို့ ပေးတဲ့ အဝတ်အစားပဲ မင်းဝတ်ရမယ် ကိုယ်တုံးလုံးထားရင်လည်း ထားတဲ့အတိုင်းနေရမယ် မင်းမှာ ငြင်းဆိုပိုင်ခွင့် တောင်းဆို ပိုင်ခွင့် ဘာမှ မရဘူး.. . နားလည်လား ။"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ရှင့် ..နားလည်ပါတယ် "
"မင်း လက်ရှိနေတဲ့အိမ်ကို သော့ခက်ပြီး ငါ့ကို အပ်ထားရမယ်...မင်းက ငါတို့ ထားရာမှာပဲ နေရမယ်...
၆ လပြည့်မှ မင်းရဲ့ ပိုင်ဆိုင်ခွင့်တွေ အကုန်ပြန်ရမယ်"
"ဟုတ် ပြန်ခွင့်ပြုပါ ရှင့် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ရှင့့်"
ဆရာမ လေးရတနာ အိမ်ရောက်လို့ ရေးပန်းအောက်ရောက်တော့မှ အားရပါးရ ငိုရတော့တယ်...
သိပ့်တော့လည်း မငိုနိုင်ပါဘူး..
နောက်နေ့အတွက် ပြင်ဆင် စရာတွေပြင်ဆင်၊ အရိုက်ခံရ တဲ့နေရာတွေကို ဆေးလိမ်းပြီး ကျွန်စည်းကမ်း စာအုပ်ကို အလွတ်ရအောင် ကျက်နေရရှာတယ်...
ရပြီဆိုမှ စိတ်ကိုလျှော့ ကာ နောက်နေ့မှာ ကျရောက်မယ့် ငရဲ အတွက် စဉ်းပြီး ဝမ်းနည်း အားငယ်စွာ အိပ်ပျော် သွားရှာတော့တယ်........
ဂွတ်နိုက်ပါနော်.. ...
ကံဆိုးမလေးရဲ့ ဘဝပျက် ငရဲပန်း ၅
ရတနာ ကျောင်းဆင်းတာနဲ့ မကေသီဆီ သွားရတယ်. ရုံးခန်း ရောက်တော့...
"ရောက်ပါပြီရှင့်"
ကြိမ်ခြင်းတောင်းလေးကို လက်နှစ်ဘက်နဲ့ အရှေ့မှာ ကိုင်ပြီး နုတ်ဆက် အသိပေးလိုက်တယ်..
မကေသီက ရတနာ နားကိုလျောက်လာပြီး ..ဆရာမလေးရဲ့ ဆံတုံးကို အသာလေး ဆွဲဖြီလိုက်တယ်..
ကေလည်လောက်ရှိတဲ့ဆံပင်ကို ခေါင်းစည်းကြိုးနဲ့ စည်းပေးပြီး ရတနာ ရဲ့ အနောက်ကနေ ခါး ဖင် ပေါင်တို့ကို စိတ်ကြိုက် ပွတ်ကိုင်နေတယ်...
မနေဘတည်းက အပိုးကျိုး နေတဲ့ ဆရာမလေးမှာတော့ နည်းနည်းမှ မလှုပ်ရဲပဲ အောင့်ကာ ငြိမ်ခံနေရရှာတယ်.
"မင်းရဲ့ ခြင်းတောင်း ကို ခုံပေါ်တင်ပြီး လက်ပိုက်ထားစမ်း .. မင်းကို စည်းကမ်းတွေ မေးရမယ်.."
ဆရာမလေးမှာ အခုတော့ ကျောင်းသူမလေးလို့ လက်ပ်ိုက်ပြီးစာပြန်နေရတော့တယ်...
စဉ်းစာတာ ကြာတာနဲ့ တင်ပါးနဲ့ ကြိမ်လုံး မိတ်ဆက်တော့တာဘဲ ... သိပ်တော့ မခံရပါဘူး သုံးချက် လောက်တော့ ရိုက်ခံထိတယ်..
ကေသီက စိတ်ကြိုက် စစ်မေးပြီး
"မင်းတော်သားပဲ ကျွန်ကောင်းတစ်ယောက် ဖြစ်နိုင်တယ်... "
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မမ "
"မင်း ရေးချိုးပြီး အလှပြင်ထား အမွှေးတွေရော သေချာ ရိတ်ထားရဲ့လား ပြစမ်း..."
မကေသီ ကို အမွေးရတ်ထားကြောင်း ထမိန်နဲ့ ပင်တီလေးချွတ်ကာ ပြရတယ်..
"အေး အဖုတ်က တော့ တော်တော် လှတာပဲ သူဌေးကတော့ မင်းကို သဘောကျမှာ "
မလွှဲသာလို့ ကျွန်ခံ အလိုးခံရမှာကို အရှက်ကွဲအောင် တမင် များချီးကျူးနေတာလားပဲ ... ဒါပေမယ့် လည်း
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့်."
"အလှကို သေချာပြင် တစ်ကိုယ်လုံး လိုးရှင်းလိမ်း ထား ငါစစ်ဆေးပြီးမှ အဝတ် ဝတ်ရမယ်.. မင်း အတွက် ဆရာမ ယူနီဖောင်းပဲ ပြင်ထားတယ်.. ဟိုရောက်လို့ သူဌေးနဲ့ တွေ့ပြီးမှ သက်မှတ်တဲ့ အစေခံ ဝတ်စုံ ထပ်ထုပ်ပေးမယ်.. သွားတော့.. "
ရေ သေချာချိုး မိတ်ကပ် ပါးပါး လေးပြင် နုတ်ခမ်းနီ ပါးပါးလေး ဆိုး ဆံပင် ကို အနောက်က မြှင့်စီး ရတယ်.
လိုးရှင်းလိမ်း နေရင်း မှန်ထဲကြည့်လိုက်တော့ အရမ်းလှနေတဲ့ ကိုယ်ကိုကိုယ် ပြန်မြင်ရတော့ ဖာသည်မလေးတွေလို အလို့းခံဖို့ အလှပြင်သလို တွေးမိတော့ ဝမ်းနည်းပြီး မျက်ရည်ကျ မိတော့တယ်..
ချက်ချင်း စိတ်ကိုတင်းတာ အလှပြင်တာကို အမြန်လက်စသက်ပြီး မကေသီ အလာကို စောင့်နေလိုက်တော့တယ်..
"မင်းက အရမ်းလှတာပဲ .ပြင်တက်တယ် မင်းကို ဆုပေးရမယ်.. "
ကေသီက ရတနာ ရဲ့ နဖူးလေးကို သာသာလေး နမ်းလိုက်တယ်..
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့် "
"ရော့ မင်းအတွက် ကျောင်း ယူနီဖောင်း နှစ်စုံထုတ်ပေးမယ် ကျောင်းသွားရင် ဒီနှစ်စုံပဲ ဝတ်ရမယ် အပို ထပ် မဝတ်ရဘူး.. မင်းအပြစ်လုပ်ရင် ဒီအဝတ်ထဲက ထပ်လျော့ပြစ်မယ်.. အခု တစ်စုံ ဝတ်တော့."
ကျောင်းထမိန်က ပျော့ပျော့အိအိနဲ့ ပါးပါး လေး စကပ်ထမိန်ချုပ်ပေးထားတယ်.. အကျီင်္ီ ကတော့ လက်တို ခါးတို ရင်ဖုန်းလေး.. ထမိန်နဲ့ အင်္ကျီ က ပါးတယ် ပျော့တယ် ဆိုပေမယ် ပြသနာ မရှိဘူး ပြသနာ က အတွင်းခံ ဂျီစရင်း၊ ကြိုးလေးပဲ ပါတော့ ဖင်ကြားထဲ ကြိုးကဝင်သွားပြီး ဖင်လုံးလုံး လေးတွေက ထမိန်စကပ်လေးအောက်မှ အထင်းသားလေး လုံးထွက်နေတယ် ..
ဘော်လီ မဟုတ်ဘဲ ပိတ်ပါးဗလာစီရာလေးကလည်း ဖွင့်ထွားလွန်းတဲ့ ရင်အစုံ ကို အပြူလိုက် ကွင်းကွင်းကွက်ကွက် ဖော်ပြနေပြီး နောက်ကျောမှာလည်း ဗလာစီရာ ကြိုးလေးနဲ့ ကျောပြင် ဖွေးဖွေးတို့ အထင်းသား လှလွန်း ဆက်ဆီ ဖြစ်လွန်းနေတယ်..
ဒီအတိုင်သာ ကျောင်းသွားရမယ်ဆိုတော့ နည်းနည်းတော့ ရှက်စရာပဲ.. အတွန်တက်လည်း မတောင်းဆိုရဲဘူးလေ ပေးထားတာပါ ပြန်သိမ်းလိုက်လို့ ဟာတ်ပေ့ ဖြစ်သွားအုံးမယ်....
"ပြီးရင် သူဌေးအိမ်ကိုသွားမယ်..."
ကားအကောင်းစားကြီးနဲ့ မြို့စွန်က သူဌေးရပ်ကွက်ကို ထွက်ခဲ့ကြတယ်..
အိမ်ကို ရောက်တော့ သူဌေးက ဧည့်ခန်းမှာပဲ ထိုင်နေတယ် ဘေးမှာတော့ ဂါ၀န် တိုလေးနဲ့ ကောင်မလေး နှစ်ယောက် ... ရတနာ တစ်ယောက်ကို ကောင်းကောင်းသိတယ် ဟိုဘက်လမ်းက နာမည်ကြီး ဘဏ်တစ်ခုရဲ့ မန်နေဂျာ ကောင်မလေး ၊ အပြင်မှာ မျက်နှာကို ချီပြီး အထာကိုင်တဲ့ ကောင်မလေး၊ အခုတော့ မျက်နှာပိုး ကို ကျိုးနေတာပဲ.. အော် သူလည်း ကို့လိုပဲနေမှာပေါ့
မကေသီရော ရတနာ ပါ လေးဘက်ထောက်ပြီး သူဌေးရှေ့ကို သွားရတယ် .ပြီးမှ မကေသီက...
"မင်္ဂလာပါ သခင်.. ကျွန်မ အသစ် လာဆက်သတာပါ.. သခင် စစ်ဆေး ပေးပါရှင့် "
"မက်တပ်ထ.စမ်း...."
သာဌေး အမိန့် ပေးတော့ ရတနာ က မက်တပ်ရပ် လိုက်ပေမယ့် မကေသီက လေးဘက်ထောက်ရက် ကျန်ခဲ့တယ်.."
"ရတယ် ကေသီ မင်းအဆင်ပြေသလို နေပါ..."
"ကျွန်မ နာမည် ပြောစမ်း.. "
ရတနာ ရှက်ကြောက်ပြီး ခေါင်းလေးငုံကာ ဖြေလိုက်တယ်..
"ရတနာ ပါရှင့်"
"မင်းက ကျောင်းဆရာမပေါ့ "
"ဟုတ်ကဲ့ ပါရှင့် .."
"ဆရာမဖြစ်ပြီး ပစ္စည်း ခိုးတယ်ဆို.."
"ကျွန်မ ဘယ်လိုဖြစ်မှန်းမသိ လုပ်မိတာပါရှင့် နောက်လည်း မခိုးတော့ပါဘူးရှင့်.."
"အေး နောက်မခိုးပေမယ့် အခုတော့ ခိုးခဲ့တယ်မို့လား."
"ဟုတ်ကဲ့ရှင့်.တောင်းပန်ပါတယ် ရှင့် "
"မင်းအခု ဘယ်လိုပေးဆပ်ရမယ်ဆိုတာ သိလား"
"ဟုတ်ကဲ့ သိပါတယ် ရှင့်.."
"ပြောစမ်း.."
"ကျွန်ခံပြီး သူဌေးရဲ့ ဆန္ဒ ကို ဖြည့်စီးပေရမှာပါ ရှင့်."
"ငါ ဆန္ဒ ကို ဘယ်လိုဖြည့်စီးမှာလဲ ရှင်းရှင်းပြောစမ်း. "
"ဟို... သူဌေးလိုးတာ ခံရမှာပါ.. ပြီးရင်လည်း သူဌေးကို ပြုစု ဖျော်ဖြေ ပေးရမှာပါ..."
"ပြီးတော့ရော့. "
"ပေးသမျှ အပြစ်တွေကို ခံရမှာပါရှင့်.."
ညနက်လေပြီ.. ဂွတ်နိုက် ပါနော် ဆက်ရန်ကံဆိုးမလေးရဲ့ ဘဝပျက် ငရဲပန်း ၆
"မင်းက ဆရာမ ဝတ်စုံ လေးနဲ့ တော်တော် လှတာပဲ..
ကေသီရေ. ကျွန်မ လေးကို မိတ်ဆက်တဲ့ အနေနဲ့ အရင် ရိုက်ပြီး ဆုံးမရင် မကောင်းဘူးလား.."
"ကောင်းပါတယ် သခင် .. ကေသီ ဆုံးမပေးပါ့မယ်"
"ဟဲ့ ကျွန်မ နင် အရိုက်ခံဖို့ ကြိမ်လုံး သွားရွေးစမ်း.."
နံရံကပ် ဘီဒို ထဲမှာ စီထားတဲ့ ကြိမ်လုံးတွေထဲက. အသေးဆုံး ကို ရတနာ ရွေးပြီးယူလိုက်တယ်...
"ဟဲ့ ကျွန်မ ကြိမ်လုံး ကို ပါးစပ်နဲ့ကိုက်ပြီး လေးဘက်ထောက်ပြန်လာ.."
ရတနာ လေးဘက်ထောက်ကာ ကြိမ်လုံးကို ကိုက်ပြီး ပြန်လာရတယ်...
ကေသီ နားရောက်တော့မှ ဒူးထောက်ကာ လက်နှစ်ဘက်နဲ့ ပေးလိုက်တယ်...
"ကျွန်မလေးကို အပြစ်ပေးပါ ရှင့် "
"သခင့် အရှေ့မှာ လက်ပိုက်ပြီး ရပ်စမ်း.."
သူဌေးဘက်ကို မျက်နှာမူပြီး လက်လေးပိုက်ကာ ရပ်နေလိုက်တယ် မကေသီက ဘေးကနေရာယူပြီး စရိုက်တယ်.. လူတွေရှေ့မှာ အရိုက်ခံရ တာကြောင့် ပိုပြီး ရှက်ရတာပေါ့ ဒါပေမယ့် စည်းကမ်းအတိုင် အမှတ်စဉ်လိုက်ရေပြီး ကျိပ်ခံနေရတယ်..
ငါးချက်ရိုက်ပြီး ခဏနားတယ် ဖင်ကို ပေးပွတ်တယ်.
ရတနာ လည်း နာလွန်းလို့ မရှက်နိုင်တော့ပဲ ဖင်လေးကို ပွတ်လိုက်တယ်..
"မင်းထမိန်ကို ချွတ်စမ်း... "
ရတနာ ဘာမှ အတွန့်တက်မနေပဲ သူဌေးရှေ့မှာပဲ ထမိန်ကို ချွတ် လိုက်တယ်..
ပေါင်တံစင်းစင်း လေးနဲ့ လှလွန်းတဲ့ ဆရာမလေးရဲ့ ဗလာကျင်း အောက်ပိုင်းအလှကို သူဌေးက အရသာခံကြည့်ရင်း..
" ဖြည်းဖြည်းခြင်း လှည့်ပြစမ်း...ပြီးရင် အတွင်းခံပါချွတ်"
ဆရာမလေး ရတနာ ကိုယ်ကို တစ်ပတ်လှည့်ပြပြီး ပင်တီလေးကို ကုန်းချွတ်လိုက်တယ်..
"အနားကို တိုးခဲ့စမ်း "
ရတနာ သူဌေး အနားကို တိုးသွားရတယ်
"ခြေထောက်ကို ခွဲပြီးရပ်စမ်း.. မင်းအဖုတ်ကို လက်နဲ့ ဖြဲပြစမ်း"
ဆရာမ လေးကို အရှက်ကုန်အောင် ခိုင်းစေလေပြီ
ရတနာ မှာ ယောကျာ်း တစ်ယောက်ကို အဖုတ် ဖြဲပြဖို့ ဝင်လေး တွန်ဆုတ်နေတာပေါ့
ဖြန်း
ဖြန်း
ဖြန်း.... အား အမလေး..
"သခင်က ခိုင်းရင်း ချက်ချင်း လုပ်လေနာချင်လို့လား."
"ဟုတ်ကဲ့ လုပ်ပါ့မယ်.. "
အဖုတ် လေးဖြဲပြီး ရပ်နေရှာတဲ့ ရတနာ့ ပါးစပ် ထဲကို သူဌေးက လက်နှစ်ချောင်း ထိုးထည့်ပြီး စုပ်ခိုင်းပြန်တယ်..
" အသံမည်အောင်စုပ်စမ်း .."
ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္..
တံတွေးစိုနေတဲ့ လက်ချောင်းနဲ့ ရတနာ့ရဲ့ အဖုတ်ထဲကို ပွတ်ဆွဲပြီး ဖြေးဖြေး ထည့်လိုက် ထုတ်လိုက်နဲ့ လက်နဲ့ ဆရာမလေးရဲ့ အဖုတ် ကို စလိုးတော့တယ်...
အ...အီး..အား... အမလေး...
အပျိုမလေး လက်နဲ့တင် အရည်ရွဲကာ ဖီးတက်ကော့ပြန်နေတာပေါ... ထည့်ထားတဲ့ လက်ကို ပြန်မထုတ်သေးဘဲ
"ကေသီရေ..နောက်ထပ် ငါးချက် ထပ်ရိုက်စမ်း.. "
ဖြန်း ... အ .. အီး...
ဖြန်း.... အား...
.................
...........................
.......................................
ကြိမ်လုံး ဒဏ် ကြောင့် အရှေ့ကို ကော့မိတော့ လက်ချောင်းနဲ့ နဲ့ အဖုတ်ကို အမွှေ့ခံရတယ် ..
နာတာရော အဖုတ် ဖြဲပြီး အနှိက်ခံရတာရောဆိုတော့
ငါးချက် အရိုက်ခံ ပြီးမှာတင် ဆရာမလေး ရတနာ တစ်ချီပြီးသွား တော့တာပေါ့.......
သူဌေးက လက်မှာပေနေတဲ့ အရည်တွေကို ရတနာ့ ကို ပြန်လျက်ခိုင်းတယ်..
"ပြောင်အောင်လျှက်စမ်း..."
ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပလပ်...
" ဆရာမတဲ့ ပစ္စည်း လည်းခိုးတယ် အဖုတ် ကလည်း ရွတယ် မင်းဘာကောင်းတာရှိလည်း.. "
"ကျွန်မ ဘာမှ အသုံးမကျပါဘူးရှင့် သခင် ဆုံးမပါ.."
"ပေါင်ကို ကျယ်ကျယ် ဖြဲထား....မင်းအဖုတ်ကို ရိုက်ပြီး ဒဏ်ပေးမယ်.. ဒီတစ်ခါ မင်းလက်တွေ ခေါင်းပေါ်တင်ပြီးထား. အရိုက်ခံ ပြီးတိုင်း .အဖုတ် ယားတဲ့ ဆရာမ ပါလို့ ပြောရမယ်.."
"ဟုတ် ကဲ့ပါ သခင်."
"ကေသီရေ ဒီ ကျွန်မ ရဲ့ ယွနေတဲ့ အဖုတ်ကို သရေပြားနဲ့ နောက်ကနေ ရိုက်စမ်း..."
"ဟုတ်ကဲ့ သခင် "
ဖြောင်း ....... အား......
ကျွန်မ အဖုတ်ယားတဲ့ ဆရာမပါ ရှင့်...
ဖြန်း.............အား .... အီး...
...............................
..................................
အား.... အဟီးဟီး..ကြောက်ပါပြီ သခင်... မရိုက်ပါနဲ့တော့..အဟီး .......
ငါးချက် ရိုက်ပြီးတော့ ရတနာ့ ရဲ့ အဖုတ် လေးမှ ရဲပြီး ဖောင်ကြွနေတော့တယ်......
နေမထိ လေမထိ ဘူးသေးတဲ့ အဖုတ် နုနုရွရွ လေးကို အရိုက်ခံရ တော့ ဆရာမလေး ဘယ်လိုမှ တင်းမခံနိုင်တော့ပဲ ငိုရရှာတော့တယ်.......
သူဌေးက ခဏ အနားပေးပြီး အင်္ကျီ ချွတ် ခိုင်းတယ်
"အပေါ်က အဝတ်တွေပါ ချွတ် လိုက်တော့.... "
ဆရာမလေး ရတနာ အခုတော့ ကိုယ်တုံးလုံးလေး ဖြစ်သွားရှာပြီပေါ့
"မင်းနို့တွေက ကြီးပြီး လှလိုက်တာ ငါ့ကို လာပေးစို့စမ်း.."
ရတနာ မှာ ကိုယ်လေးကုန်းပြီး နိုကို လက်နဲ့ ပင့်ကာ
နို့စို့ ခံပေးရတယ်...
စိတ်ကြိုက် စို့ပြီးတော့ နို့သီး ကို လိမ်ဆွဲပြီး လက်ဝါးနဲ့ စိမ်ပြေနပြေ ရိုက်ဆော့ နေတာ ခံရရှာပြန်တယ်...
အ..အ.. ဖြန်း.... အား
....................
.................
စိတ်ကြိုက် ရိုက်ပြီးမှ .. ..........
"ထမိန် ပြန်ဝတ် လိုက် အတွင်းခံ မဝတ်နဲ့ ... ကျောင်းစိမ်းထမိန်လေးနဲ့ နို့သီး တွေ လှုပ်ပြီး ကပြစမ်း..."
ဆရာမလေး ရတနာ ရဲ့ ရှက်စနို့း နို့လှုပ် ဖင်ခါကာ ကပြ အသုံးတော်ခံတာ ကြည့်ရင်း ဘဏ်မန်နေဂျာ မလေးကို လီးစုပ်ခိုင်းကာ ကာမ စည်းစိမ် ခံစားနေတော့တယ်........
ကံဆိုးမလေးရဲ့ ဘဝပျက် ငရဲပန်း ၇
ဘဏ်မန်နေဂျာ မလေးအိခိုင်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲက ပြန်ထွက်လာတဲ့ သူဌေး ရဲ့ စံချိန်လွန် လီးကြီးကို ဆရာမ လေးရတနာ ကပြနေရင်းက အမှတ်တမဲ့ မြင်လည်းမြင်လိုက်ရရော အံသြမှင်သက်သွားရတယ်..
အမလေး ဒါကြီးနဲ့ အလို့းခံရမှာ သေတော့မှာပဲ... လို့ တွေးကြောက်မိတဲ့အခါ အဖုတ် လေးထဲက ယားကျိကျိ ဖြစ်လာတော့တယ်...
ဖြန်း..... သေချာလှုပ်ပြီး ကပြစမ်း ဘာတွန့်ဆုက်တွန့်ဆုက် လုပ်နေတာလဲ
ဖြန်း ဖြန်း ... အား အ ဟုတ်ကဲ့ပါ ရှင့်...
မကေသီက နောက်ကရိုက်လိုက်တော့ နို့တွေ ဖင်တွေ လှုပ်ရမ်းကာ က ပြနေရရှာတော့တယ်....
ကောင်မ မစုပ်နဲ့ လျှာ နဲ့ ဖြေးဖြေး ချင်း လျှက်နေစမ်း...
ဘဏ်မန်နေဂျာ မလေး အိခိုင် ကို သူဌေးက လီးကို မစုပ်ခိုင်းတော့ဘဲ လျှာ လေးနဲ့ လျက် ခိုင်းပြီးသာ ဇိမ်ခံ ကာ ရတနာ ကပြနေတာကို ကြည့်နေတယ်...
ထို့နောက် နောက်ထပ်ကောင်မလေး တစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ သဲနုကို အရက် စပ်ခိုင်းတယ် ...
သဲနုက ဝီစကီခွက်လေးကို ဒူးထောက်ကာပေး လိုက် ပြန်ထလိုက် သောက်ဖို့ လက်လှန်းရင် ပြန်ဒူးထောက်ပေးလိုက် အရက်ကုန်ရင် ထပ်ထည့်ပြီး ပြန်သွားပေးရနဲ့ ထချီ ထိုင်ချီ ဖြင့် သူလည်းမသက်သာ လှပေ....
တော်တော် ကြာမှ အားလုံးကို ခဏပေးနားတယ်....
အနားပေးတယ်ဆိုပေမယ့် သုံးယောက်လုံး အဝတ်တွေ အကုန်ချွတ်ပြီး လက်တွေကို အနောက်ပြန်ပိုက်ကာ တန်းစီပြီး ရပ်နေရတာပါ.....
" ကျွန်မ အိခိုင် ကစပြီး လာလိုးပေးစမ်း..."
သူဌေးက အမိန့် ပေးလိုက်တော့မှ အိခိုင် က ဆိုဖာပေါ်မှာထိုင်နေတဲ့ သူဌေးရဲ့ လီးကြီးကို လျှာ နဲ့ အထက်အောက် လေးငါးဆယ်ခါလျှက်ခါ လီးအပေါ် တက်ထိုင်ကာ လိုးပေးရတယ်.... သူဌေးက အောက်ကနေ ဘာမှ အားမစိုက်ဘဲ ဖီးတက်နေတော့တယ်...
"နောက်တစ်ယောက် သဲနု.."
သဲနုလည်း ခုဏကလို လုပ်ပေးရပြန်တယ်..
"နောက်တစ်ယောက် ရတနာ.. "
ဆရာမလေး အလှည့်ကျ လာတော့ မထူးတော့ပြီဖို့
လီးကြီးကို လျက်ကာ တက်ထိုင်လိုက်တယ် .....
အပျိုမလေး တစ်ခါမှ မလုပ်ဘူး တော့ တင်းကျပ်ကာ အရမ်းပဲ နာနေရှာတာပေါ့..÷÷
ဒီတော့မှ သူဌေးက နို့လေးတွေကို အသာလေး ဆုပ်နယ် ပြီ အောက်ကနေ ပင့်ကာ ပင့်ကာ စောင့်လိုးတော့တယ်..
အ အား အမလေး........
ပြွတ်.. ... ပြွတ်.. .....အ..... အင်း.....
ရတနာ ကာမအရသာ အထွဠ်အထိပ် သို့ရောက်ကာ ပြီးသွားတော့တယ်........
"သုံးယောက်လုံး ဖင်ကုန်းထား နောက်က လိုးမယ်..."
တန်းစီပြီး ဖင်ကုန်းထား တဲ့ မိန်မလှ လေးတွေ နောက်က နေရာယူုပြီး နို့တွေ ကို ဆွဲကာ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် လိုးပြန်တယ်.....
" ပါးစပ် ဟထားကြ "
ဖင်ကုန်းနေရာကနေ ဒူထောက်ကာ ပါးစပ် ဟထားပေးရတယ်...
သူဌေးက လက်နဲ့ တိုက်ပြီး ထွက်လာတဲ့ လရည်တွေကို သုံးယောက်လုံးရဲ့ မျက်နှာပေါ် ပါးစပ်ထဲတွေကို ပန်းထုတ်ကာ လီးကြီးနဲ့ ပါးတွေကို လိုက်ပုတ်ကာ ပြီးသွားတော့တယ်..
ဆိုဖာပေါ် ပြန်ထိုင်ပြီး..
" တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက် ပြန်လျှက်ပြီး သန့်ရှင်းရေး လုပ်လေ.. "
ဟု ပြောတော့မှ မျက်နှာပေါ်က လရည်တွေကို တစ်ယောက်တစ်လှည့် လျက် ပေးနေတော့တယ်...
"သွား ရေသွားချိုး ကြ ဆယ်မိနစ်ပဲနော် နောက်ကျလို့ကတော့နာမယ်..."
ရေချိုး ပြီး မြန်မြန် နေရာပြန်ယူရတယ်...
ကျွန်မ လေးတွေအားလုံး ကြောက်ရွံ အပိုးကျိုး ပြီးနေကြတာကို သူဌေးက သဘောအရမ်းကျနေတယ်..
"ကျွန်မ တွေ တော်တယ် .. ... မင်းတို့ကို ဆုပေးရမယ်..."
"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် သခင်..."
ခေါင်လေးတွေကို ပွတ်ကာ တစ်ယောက်စီ နုတ်ခမ်းလေးတွေကို အနမ်းပေးကာ ဆုချလိုက်တယ်......
"ကဲ ကျွန်မတွေ ငါ့ကိုဆီလူး နှိပ်ပေး.ကြ. ဆီမလူးခင် ဘာလုပ် ရမယ်ဆိုတာ သိတယ်နော်... ကျွန်မ အသစ်က သူများလုပ်တာ ကြည့်ပြီးလုပ်.. ငါစိတ်တိုင်းမကျရင် နာမယ် ..."
"ဟုတ်ကဲ့ပါ သခင်..."
ကုတင် ပေါ်ကို သူဌေး က တက်သွားပြီး ပတ်လက်အိပ်နေလိုက်တယ်...
ရတနာ နဲ့ အိခိုင် က ဘေးဘက် သဲနုက အောက်ဘက်မှာ နေရာယူုပြီး တစ်ကိုယ်လုံး ကို လျှာ နဲ့ လိုက်လျက်ပေးရတယ်...
မိန်းမချောလေးတွေရဲ့ လျှာ နုနုလေးတွေနဲ့ လျက် ပေးနေတာကို နို့ဆွဲလိုက် အဖုတ် ကို နှိုက်လိုက်နဲ့ သူဌေးက သာယာနေပေမယ့် ဆရာမလေး ရတနာ မှာတော့ တပြက်ပြက်နဲ့ ခွေးတွေလို လျက် ပေးနေရတဲ့ ကိုယ့်အဖြစ်ကို ဝမ်းနည်း ပြီး မျက်ရည်လည် လာတော့တယ်...
ဖြန်း ..ဖြန်း... ...အား .... အား....
အမှတ်တမဲ့ ပါးနှစ်ဘက်လုံး အရိုက်ခံရ တော့ ရတနာ လည်ကျသွားသည်....
ကောင်မ နင်က ငါလကို ပြုစု ပေးနေရင်း မျက်ရည်ကျ တာ ငါ့ကို ရွံ ပြီး မလုပ်ပေးချင်တာ လား....
မ..မဟုတ်ပါဘား သခင်.. ကျွန်မ တောင်းပန်ပါတယ်..
နင့်မှာ အပြစ် ရှိလား
ဟုတ်ကဲ့ ရှိပါတယ် ရှင့် နောက်မဖြစ်စေရပါဘူး.. .
သဲနု ဒီကောင်မကို နင်နဲ့ နေရာချိန်းပြီး ငါ့ ခါးအောက်ကို ခေါင်းအာံးခုပြီး နင်တို့က ငါ့ခြေထောက်ကို မြှောက်ထားပေးကြ ရတနာ နင့်က ငါ့ဖင်ကို လျှာ နဲ့ ထိုးလျှက်ပေးစမ်း
..........
ဆရာမလေး ရတနာ မှာ သူဌေးရဲ့ ဖင်ကို လျက် ပေးနေရတော့တယ်.....
ပြီးတော့မှ နို့တွေကို ဆီလောင်းပြီး နို့နဲ့ပွတ်ကာ နှိပ်ပေးကြရတယ် .........
"တော်ပြီ ရပ်ကြတော့ နောက်တစ်ခါ ပြန်လိုးမယ်.. သုံးယောက်လုံး ခြေရင်းမှာ ကုန်းထားကြ..
ဒီတစ်ချီမှာတော့ သုံးယောက်လုံး မျော့နေအောင် နည်းပေါင်းစုံနဲ့ လှိမ့်နေအောင် ခံကြရတော့တယ်...
အားလုံးပြီးတဲ့အခါမှ သာဌေးရဲ့ ကုတင် အောက်မှာ မွေ့ရာခင်းပြီး အိပ်ကြရတယ်...
အပျို စင် ဆရာမလေး ရဲ့ ပန်းဦးလွတ်ပွဲကတော့ အဖော်အပေါင်းတွေနဲ့ ဖာပွဲလို့ သိက္ခာမဲ့စွာ ပေးစပ်ခဲ့ရတော့တယ်............
ပြီးပါပြီ
Comments
Post a Comment