လွန်ခဲ့သော ၅ နှစ်ခန့်က ဂျပန်နိုင်ငံ နာကာစကီမြို့ အနားက ရွာတရွာမှာ ဖြစ်ခဲ့တဲ့အဖြစ်အပျက်လေး တခုပါ။အဲဒီရွာမှာ အသက် ၁၉ နှစ်အရွယ် အမျိုးသမီးလေးတယောက်ဟာ ဖခင်ဖြစ်သူနဲ့ တအိမ်ထဲမှာ အတူနေထိုင်ပါတယ်။သူမရဲ့ မိခင်ကတော့ သူမကလေးဘဝမှာပဲ ကားအက်ဆီးဒင့် ဖြစ်ပြီး ကွယ်လွန်သွားခဲ့တာကြောင့် မိတဆိုး သမီးလေးတယောက်အနေနဲ့ ကြီးပြင်းခဲ့ရတာပါ။သူမက တက္ကသိုလ် ဒုတိယနှစ်တောင် တက်ရောက်နေပါပြီ။ဒီအဖြစ်အပျက်လေးကလည်း သူမဒုတိယနှစ် စာမေးပွဲအပြီးမှာ ဖြစ်ခဲ့တာပါ။အဖြစ်အပျက်ကအရမ်းကို ထူးဆန်းလွန်းလို့ အခုအထိကို အဲဒီရွာလေးမှာ ပြောစမှတ်တွင်နေပါတယ်။
အဖြစ်က ဒီလိုပါ။သူမ ဒုတိနှစ်စာမေးပွဲ နောက်ဆုံးနေ့မှာ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ သူမအဖေဟာ ခရီးဆောင်အိတ်ထဲအဝတ်တွေထည့်နေပြီး ခရီးသွားဖို့ပြင်ဆင်နေတာကို တွေ့ပါတယ်။အဲဒါနဲ့ အဖေ ဘယ်ကိုခရီးထွက်မလို့လဲ မေးပါတယ်။ယခင်ကလည်း သူမ အဖေဟာခရီးထွက်နေကျပါ။ခရီးထွက်တဲ့ အခါတိုင်း အိမ်မှာသူမတယောက်တည်း ကျန်နေကြပါ။သူမအဖေက ကုမ္ပဏီတခုကလူကြီးဖြစ်ပြီး ခရီးတခါထွက်ရင် ၁၀ ရက်နီးပါးကြာပါတယ်။သူခရီးထွက်တိုင်း သမီးဖြစ်သူကို အဒေါ်ဖြစ်သူ သူ့ညီမအိမ်မှာ အပ်ထားခဲ့ပါတယ်။သမီးဖြစ်သူကို တယောက်တည်းအိမ်မှာ စိတ်မချလို့ပါ။သမီးဖြစ်သူကလည်း အရွယ်ရောက်ပြီး အမေတူသမီးဖြစ်လို့အတော်ကို ချောပါတယ်။သူမကျောင်းနဲ့ အနားဝန်းကျင်မှာ သူမအလှက ယောကျာၤးပျိုတွေပါးစပ်ဖျားတဖွဖွနဲ့ဖြစ်နေအောင်ကို လှရှာသူလေးပါ။ပြေပြစ်တဲ့ခန္ဓာကိုယ်၊အနေတော် အရပ်အအမာင်း၊နုညံ့တဲ့ အသားအရည် နဲ့ စွဲမက်ဖွယ်နှုတ်ခမ်း၊မျက်လုံးတွေက မြင်ရသူ ပုရိသအပေါင်းကို ရမက်စိတ်တွေနိူးကြွလာအောင် စွမ်းဆောင်နိုင်ပါတယ်။
အဖေဖြစ်သူဟာ ခရီးသွားဖို့ ပြင်ဆင်နေရင်းကသမီးဖြစ်သူကို သူဒီတခေါက်ခရီးသွားမှာ၂ရက်။၃ရက်လောက်သာ ကြာမှာဖြစ်တဲ့ အကြောင်း၊ခရီးကပြန်ရောက်ရင် သားအဖ နှစ်ယောက်ကမ်းခြေတခုခုကို အတူတူ ခရီးထွက်မယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြောပါတယ်။သူခရီးသွားရင် အဒေါ်ဖြစ်သူအိမ်မှာ သွားနေဖို့မှာကြာပြီး လာခေါ်တဲ့ကားနဲ့ပါသွားပါတယ်။အဖေဖြစ်သူကို အိမ်ပေါက်ဝအထိလိုက်ပို့နှုတ်ဆက်ပြီး အိမ်ထဲပြန်ဝင်ကာ အခန်းထဲမှာ အဝတ်အစားလဲနေပါတယ်။အဲဒီအချိန်မှာပဲ အိမ်ပေါက်ဝက ဘဲတီးသံကိုကြားရပါတယ်။အဖေများ ပြန်လာတာလား ဘာကျန်ခဲ့ပါလိမ့်ပေါ့။သူမရဲ့ အဖေဟာ အနည်းငယ် သတိမေ့တတ်သူဖြစ်ပြီး မကြာမကြာအပြင်သွားတိုင်း ပစ္စည်းတခုမဟုတ်တခုမေ့နေတတ်ပြီး အမြဲပြန်လာယူတတ်ပါတယ်။သူမ ဂါဝန်လက်ပြတ်အင်္ကျီလေးကို ကပျာကယာကောက်ဝတ်ပြီး အိမ်ရှေ့ကို ပြန်ထွက်လာပြီး တံခါးလာဖွင့်ပေးပါတယ်။ဒါပေမယ့် အိမ်ရှေ့မှာ ဘယ်သူကိုမှ မတွေ့ပါဘူး။သူမ ခြံဝန်းထဲကို ဟိုကြည့်ဒီကြည့်လုပ်ကာ တံခါးပြန်ပိတ်ကာနီးမှာ လျှပ်တပြတ်.လူတယောက်ပေါ်လာပြီး သူမနားကပ်ကာ အော်လိုက်ပါတယ်။သူမလည်း လန့်ကာအော်ပါတယ်။ကြည့်လိုက်တော့ သူမအတန်းဖော် သူငယ်ချင်းမလေးဖြစ်နေပြီး သူမလန့်သွားပုံကို ကြည့်ပြီးရယ်နေပါတယ်။မျက်နှာချင်းဆိုင် ပန်းခြုံထဲကလည်း နောက်ထပ်သူငယ်ချင်းမလေးနှစ်ယောက်ထလာကာ သူမကို ပြောင်နေကြပါတယ်။သူမ သူငယ်ချင်းတွေမြင်မှစာမေးပွဲနောက်ဆုံးရက် သူမအိမ်မှာ ညစာအတူလုပ်စားဖို့ချိန်းထားတာကို သတိရရှာပါတယ်။
သူမလည်း သူငယ်ချင်းတွေကို အရှက်ပြေလိုက်ရိုက်ပြီး အိမ်ထဲကိုခေါ်လာပါတယ်။နောက်ပြီး သူမရဲ့အဖေ ခရီးသွားကြောင်း ညကို အဒေါ်ဖြစ်သူအိမ်သွားအိပ်မှာဖြစ်ကြောင်းပြောပါတယ်။သူမ သူငယ်ချင်းတွေကလည်း ညစာအတူလုပ်စားပြီးမှ အဒေါ်အိမ်ကို အတူလိုက်ပို့မယ်လို ပြောကြပြီး ပါလာတဲ့စားစရာတွေကို ညစာအတွက်စားဖို့စီစဉ်ကြပါတယ်။သူငယ်ချင်းတွေ စာမေးပွဲနောက်ဆုံးနေ့လည်းဖြစ်တာကြောင့် စိတ်လွတ်ပေါ့ပါးစွာနဲ့ ပျော်ပျော်ပါးပါးနောက်ပြောင်ကြည်စယ်ကာ ညစာကိုချက်ပြုတ်စားသောက်ခဲ့ကြတယ်။မိန်းကလေးတွေကြည့်ဆိုတော့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးပြောချင်တာပြော ဆိုချင်တာဆိုနဲ့ အတော်လေးပျော်ကြပါတယ်။ဒီလိုနဲ့ ည ၉ နာရီကျော်ပြီးမှ စားသောက်လို့ပြီးကြပါတယ်။ညကလည်းမှောင်လာပြီဆိုတော့ သူငယ်ချင်းတွေက သူမကို အဒေါ်အိမ်သွားမအိပ်တော့ရန်နှင့် သူမနဲ့အတူအဖော်အဖြစ် အိပ်ပေးမယ်လို့ပြောကြပါတယ်။သူမက သူငယ်ချင်းတွေကို မိမိအိမ်မှာအိပ်မယ်ဆို အိမ်တွေကိုစိတ်မပူရန် ဖုန်းဆက်ဖို့ပြောပါတယ်။ဖြစ်ချင်တော့ သူမသူငယ်ချင်းအိမ်တွေက ခွင့်မပြုတာကြောင့် ပြန်ကြဖို့ဖြစ်လာပါတယ်။ခက်တာက သူမကအိမ်မှာတယောက်တည်း အိပ်ရမလိုဖြစ်နေပြီး အဒေါ်အိမ်သွားအိပ်ဖို့ကလည်းတယောက်တည်း မြို့အစွန်ရှိအဒေါ်အိမ်ကို ကားငှားသွားရမှာကြောင့် အဆင်မပြေရှာပါဘူး။သူငယ်ချင်းတွေက လိုက်ပို့မယ်ပြောပေမယ့် သူမကသူငယ်ချင်းတွေ အပြန်ညဉ့်နက်မှာစိုးတာကြောင့် ဒီတညတော့ အိမ်မှာပဲ အိပ်တော့မယ်လို့ပြောပါတယ်။ဒီလိုနဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ နူတ်ဆက်ပြန်သွားကြပါတယ်။သူမလည်း ခြံတံခါး၊အိမ်တံခါးတွေကိုသော့ခတ် ညအိပ်ဂါဝန်လေးလဲကာ အိပ်ယာဝင်ပါတယ်။
ကံဆိုးခြင်းက အဲဒီမှာစပါတယ်။သူမတော့ နောက်တချိန်မှာ ပျော်ရွှင်မှုလို့ တမုတ်ခံဲ့ပါတယ်။ညပိုင်း နာရီပြန် ၂ ချက်လောက်မှာ သူမနိူးလာပါတယ်။အကြောင်းက အိမ်ထဲမှာ ခြေသံအချို့သဲ့သဲ့ကြားရလို့ပါ။သူမ ခေါင်းရင်းမီးကို ဖွင့်လိုက်ချိန်မှာတော့ သူမကုတင်ဘေးမှာ ခေါင်းစွတ်အမည်းဝတ်ထားတဲ့ လူ ၅ ယောက်ဟာ စူးရှမျက်ဝန်းတွေနဲ့ အတူ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။သူမအော်ဖို့ ကြိုးစားစဉ်မှာပဲ ၎င်းတို့ထဲက တယောက်ကအဝတ်နဲ့ သူမပါးစပ်နဲ့ နှာခေါင်းကို အုပ်လိုက်ပါတယ်။စူးရှတဲ့ရနံ့နဲ့အတူ သူမအသိစိတ်တွေ ပျောက်ဆုံးသွားပါတယ်။
သူမသတိရချိန်မှာတော့ တကိုယ်လုံးလေထဲမှာ လွင့်မျောနေသလို အနေအထားနဲ့ ခေါင်းတခုလုံးမူးဝေနောက်ကြည့်နေပါတယ်။တော်တော်နဲ့အသိစိတ်မကပ်နိုင်သေးဘဲ ရယ်မောသံတွေကို ကြားတချက်မကြားတချက်ဖြစ်နေပါတယ်။သူမကောင်းကောင်း သတိကပ်ချိန်မှာတော့ သူမ ခြေထောက်အစုံဟာ မြေပြင်နဲ့ လွတ်နေတာတွေ့ရပြီး သူမလက်တွေလည်း အတော်နာကျင်မှုကို ခံစားနေရပါတယ်။သူမ မျက်လုံးကို အားယူဖွင့်လိုက်ချိန်မှာတော့ သူမကို ထုတ်တန်းမှာလက်မြှောက်လျှက်တန်းလန်းကြိုးတုတ်ထားကြောင်းသိလိုက်ရပါတယ်။သူမရောက်ရှိနေတာကတော့ သူမရဲ့အိမ် မြေအောက်ခန်းထဲမှာဖြစ်ပြီး လုငါးယောက်ကတော့ သူမရှေ့လှမ်းလှမ်းထိုင်ပြီး အရက်သောက်နေကြပါတယ်။သူမရဲ့ ကိုယ်မှာတော့ ညကလဲထားတဲ့ညဝတ်ဂါဝန် တချောင်းကြိုးလေးနှင့်ဖြစ်ပြီး ခါးအောက်ပိုင်းမှာတေတ့ ကျပ်နေသလို ခံစားရနေတယ်။အာခေါင်တွေ ခြောက်သွေ့နေပြီး ပါးစပ်ထဲကို အဝတ်တွေစို့ထားပြီး အပေါ်ကတိပ်နဲ့ ထပ်ကပ်ခံထားရပါတယ်။
ထိုင်နေတဲ့လူထဲက တယောက်က ထလာပြီး သူမကို အနားမှာချထားတဲ့ရေပုံးနဲ့ပက်လိုက်ပါတယ်။သူမတကိုယ်လုံးရွှဲသွားပြီး ညအိပ်ဂါဝန်ပါးပါးလေးဟာ သူမအသားမှာကပ်နေပါတယ်။ဖြူဝင်းတဲ့ အသားတွေကို အတိုင်းသားမြင်နေရပါတယ်။အဲဒီနောက် လူငါးယောက်ဟာ သူမကိုကြည့်ပြီး ရယ်မောကြပါတယ်။နောက်တယောက်ထလားပြီး သူမအနားကို ကပ်လာပါတယ်။သူ့လက်ထဲမှာတော့ ညှပ်နှင့်ဝါယာနှစ်ပင်ပါလာပြီး အနီးနားကခုံမှစက်နှင့် သွယ်ကာ ခလုတ်တချို့ကိုနှိပ်နေပါတယ်။ခဏနေတော့ ညှပ်နှစ်ခုကို တဖက်စီကိုင်ကာ သူမ ဂျိုင်းကို တို့ပါတယ်။ ကျင်တဲ့ ခံစားမှုကို မခံမရပ်နိုင်အောင်ခံစားရပြီးတချက်တချက်သတိလွတ်အောင်ကို ခံစားရပါတယ်။ထိုလူက တို့လိုက်ရပ်လိုက်နဲ့ တစ်နာရီကြာအောင်ထိ နှိပ်စက်ပါတယ်။တုတ်မှာတန်းလန်းဆွဲနှင့် သူမရုန်းရှာပါတယ်။နောက်ဆုံးမခံနိုင်လို့ သတိမေ့သွားပါတယ်
... ဂျပန်နိုင်ငံ ကျေးရွာလေးတစ်ရွာမှ အမျိုးသမီးလေးတစ်ဦးရဲ့ ဖြစ်ရပ်မှန်အဆက်-------------(2)
အေးမြတဲ့ရေရဲ့ အထိကြောင့် သူမသတိရလာပါတယ်။ဘယ်လောက်ကြာကြာ မေ့မျောနေတာလဲဆိုတာတော့ မသိပါဘူး။သူမဟာ အခန်းတခန်းထဲမှာ ရောက်နေပြီး ကျက်နှာကျက်မှာ ချိတ်ဆွဲထားတဲ့ မီးရောင်းမှိန်မှိန်လေးကို မြင်နေရပါတယ်။သူမကို သံကုတင်တစ်လုံးပေါ်မှာ ပက်လက်လန်အနေအထားနဲ့ ခြေတွေ လက်တွေကို ကုတင်နဲ့ တွဲပြီး တုတ်နှောင်ထားပါတယ်။အဝတ်အစားတွေလည်း အချွတ်ခံထားရပြီး ကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေပါတယ်။သူမကို ရေနဲ့ ပက်သူက အမျိုးသမီးတယောက်ဖြစ်ပြီး မျက်နှာမှာ မျက်နှာဖုံးစွပ်ထားပါတယ်။သူမ က လွှတ်ပေးဖို့နဲ့ အဝတ်အစားပေးဖို့ ငိုရင်းပြောပါတယ်။ဒီအခါမှာ မျက်နှာဖုံးအမျိုးသမီးက ``နင် အခုမှ အစပဲရှိသေးတယ် အများကြီးသင်ယူစရာတွေရှိသေးတယ်´´လို့ပြောပြီးအပြင်ကိုထွက်သွားပါတယ်။သူမ ရှိုက်ကြီးတငင်နဲ့ ငိုနေမိပါတယ်။ဘာကြောင့် သူမကို အခုလိုလုပ်တာလဲဆိုတာကို လည်း စဉ်းစားလို့မရအောင်ဖြစ်နေပါတယ်။မိနစ်အနည်းငယ်ကြာတော့ မျက်နှာဖုံးစွပ် လူတယောက်ရောက်လာပြီး သူမကိုပြောပါတယ်။သူမအနေနဲ့ သူတို့ပြောသမျှကို လိုက်နာဖို့ နဲ့လုပ်သမျှကို အသာတကြည်လက်ခံရင် တုတ်နှောင်ထားတာကို ဖြည်ပေးပြီး အသက်ကို ချမ်းသာပေးမယ်လို့ဆိုပါတယ်။သူမလည်း မထူးတော့ပြီမို့ အသာတကြည်ပဲ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပါတယ်။ထိုလူက သူမကို ပထမဆုံး ကြိုးဖြေပေးပါတယ်။ထို့နောက် ခပ်စောစောက အမျိုးသမီးကိုခေါ်လိုက်ပြီး သူမကို ထူခိုင်းပါတယ်။ပြီးတော့ စားစရာတခုခု ယူလာဖို့ပြောပြီး အပြင်ကိုပြန်ထွက်သွားပါတယ်.......
အမျိုးသမီးကြီးက သူမကိုထူပေးပြီး ကုတင်ပေါ်မှာ ငြိမ်ငြိမ်နေခဲ့ဖို့မှာပြီး ပြန်ထွက်သွားပါတယ်။သူမဟာ ကုတင်ပေါ်မှာ ကိုယ်လုံးတီးလေးနဲ့ ဒူးတုပ်ထိုင်လျက်လေးကျန်နေခဲ့ပါတယ်။သူမ အခန်းကို လေ့လာကြည့်လိုက်ပါတယ်။အခန်းဟာ ၁၅ပေ ပတ်လည်လောက်ကျယ်ဝန်းပြီး လေးဖက်လေးလံကို အုတ်တွေနဲ့ ကာထားပါတယ်။ထူးခြားတာက နံရံတဖက်မှာ ကြည့်မှန်အကြီးကြီးတချပ်ကို ထောင်ထားပါတယ်။သူမထိုင်နေသော ကုတင်ရော သူမကိုယ်သူမပါ မှန်ထဲမှာလှမ်းမြင်နေရပါတယ်။သူမ ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး မှန်ရှေ့မှာ ရပ်ကာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကြည့်နေမိတယ်။သူမပုံစံက ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ ဆံပင်ဖရိုဖရဲလေးနဲ့ဖြစ်နေပါတယ်။အစပိုင်းမှာ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ နေရတာ ရှက်သလိုရှိနေပေမယ့် အခုတော့ နေရတာ အဆင်ပြေသလိုရှိလာတယ် လို့ထင်နေမိတယ်။လက်တဖက်နဲ့ သူမရင်သားတွေကို ကိုင်ကြည့်လိုက်တယ်။သူမရင်သားလေးတွေက ဖြူဖွေးမို့မောက်ကာ တင်းရင်းနေပါတယ်။နို့တီးခေါင်းလေးတွေဟာလည်း နီရဲဆွတ်နေပါတယ်။လက်နှစ်ဖက်ကို ခေါင်းပေါ်မြှောက်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ပြည့်ဖြိုးသွယ်လျနေတဲ့ လက်မောင်းအိုးလေးနဲ့ အမွှေးစိမ်းနုနုလေးတွေ ရေးရေးလေးပေါက်နေတဲ့ ဂျိုင်းသားဖြူဖြူလေးကို မှန်ထဲမှာ မြင်နေရပါတယ်။ပြီးနောက် ကိုယ်ကိုတပတ်လှည့်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ စွင့်ကားနေတဲ့ တင်နဲ့ ဖင်ကိုကြည့်ပါတယ်။တဖန်လက်တဖက်နဲ့ အမွှေးကြမ်းလေးတွေပေါက်နေတဲ့ ဆီးခုံမို့မို့လေးကို ကိုင်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ဒီတခါ သူမဖိန်းကနဲ ဖြစ်သွားတာကို ခံစားရပါတယ်။သူမ တသက်နဲ့ တကိုယ် အခုလို မှန်တချပ်ရှေ့ကိုယ်လုံးတီးရပ်ကာ စိမ်ပြေနပြေ မကြည့်ခဲ့ဖူးပေ။မှန်ထဲက သူမအလှအတွက် ဒုက္ခတွေကြားထဲက ဂုဏ်ယူနေမိပါတယ်။နောက်ပြီး ကြည့်နေရင်းနဲ့ တခုခုလိုအပ်နေသလို ခံစားနေရပါတယ်။
အပြင်ကခြေသံတချို့ကြားတာနဲ့ သူမကုတင်ပေါ်ပြေးတက်ကာ ဟန်မပျက်ထိုင်နေလိုက်ပါတယ်။လူနှစ်ယောက် စားစရာအချို့နဲ့ အတူအခန်းထဲဝင်လာပါတယ်။တယောက်ကသူမရှေ့ကို စားစရာတွေကိုချပေးပါတယ်။သူမလည်း ဆာနေတာနဲ့ အငမ်းမရစားပါတယ်။သူမစားနေတာကို ကြည့်ရင်း နောက်ကလူက စားထားကောင်မလေး။မင်းအားရှိမှာ ဖြစ်မှာ။ဒီနေ့ မင်းပင်ပန်းလုပ်ရမှာလို့ ပြောပြီး ရီနေပါတယ်။သူမ စားနေတုန်း လူနှစ်ယောက်ပြန်ထွက်သွားပါတယ်။သူမစားနေရင်းနဲ့ စဉ်းစားနေမိတယ်။အရင်က သူစိမ်းတွေရှေ့မှာ အခုလို ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ မနေရဲပေမယ့် အခုတော့ ဘယ်လို မခံစားရသလိုဖြစ်နေပါတယ်။ခဏနေတော့ မျက်နှာဖုံးစွပ်နဲ့လူနှစ်ယောက်ပြန်ရောက်လာပြီး သူမကို လက်ပြန်ကြိုးတုပ်ပါတယ်။နောက်ပြီး လည်ပင်းကို ခွေးလည်ပတ်လိုဟာမျိုးပတ်ပေးကာ သံကြိုးချည်ပြီး ဆွဲခေါ်ပါတယ်။သူမအစကတော့ အနည်းငယ်ရုန်းမိပေမယ့် နောက်တော့ အသာတကြည်ပဲလိုက်သွားလိုက်ပါတယ်။အခုလို လက်ပြန်ကြိုးတုပ်ကာ တိရိစ္ဆာန်တကောင်လိုကြိုးတန်းလန်းနဲ့ အဆွဲခေါ်ခံရတာကို သူမ နှစ်ခြိုက်နေသလို ခံစားရပါတယ်။သူမကို လူနှစ်ယောက်က အခန်းလေးခန်းလောက်ကျော်ပြီး လှေကားထစ်အတိုင်းတက်ကာ အခန်းတခုထဲကို ကြိုးတန်းလန်းနှင့်ခေါ်သွားပါတယ်။အခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်ချိန်မှာတော့ မြင်လိုက်ရတဲ့ အခန်းမြင်ကွင်းကို ကြည့်ပြီးသူမ မှင်တက်သွားပါတယ်။သူမမြင်လိုက်ရတာကတော့ မျက်နှာကျက်ကနေကြိုးတချောင်းချထားပြီး ထိုကြိုးမှာဝါးလုံးရှည်တချောင်းကို ကန့်လန့်ချည်ထားပါတယ်။ပြီးတော့ ထိုဝါးလုံးမှာ အမျိုးသမီးတယောက်ကို ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ လက်မြှောက်လျက်ကားကာ တန်းလန်းချည်ထားပါတယ်။သူမတို့ အခန်းထဲရောက်ချိန်မှာ လူတယောက်က မျက်နှာကျက်ကကြိုးကို ဆွဲတင်လိုက်ပါတယ်။ထိုအခါ အတုတ်နှောင်ခံရတဲ့ အမျိုးသမီးမှာ လေထဲမှာတန်းလန်းဖြစ်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်မှာ လည်နေပါတယ်။ထိုလည်နေသော ခန္ဓာကိုယ်ကို မျက်နှာဖုံးစွပ်အမျိုးသမီးတယောက်က ကြာပွတ်တချောင်းနဲ့ ရိုက်ပါတော့တယ်။ --------
ကျာပွတ်ကြိုးဟာ အတုတ်အနှောင်ခံထားရတဲ့ အမျိုးသမီးလေးရဲ့ကိုယ်ပေါ် မနားတမ်းကျရောက်နေပါတယ်။အထူးသဖြင့် ရင်သား၊ကျောပြင်၊တင်ပါး စသည်ဖြင့်ပေါ့။ရိုက်လိုက်တိုင်း အရှိုးရာကြီးတွေ ထင်ကျန်နေခဲ့တယ်။အဆီတွေ သုတ်လိမ်းထားတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အစင်းရာတွေကို မြင်ရတာ သူမအတွက် ခံစားမှုတမျိုးကိုဖြစ်ပေါ်စေတာကို စိတ်ထဲကသိနေခဲ့တယ်။ကျာပွတ်ရိုက်တဲ့ အသံနဲ့ အမျိုးသမီးလေးရဲ့ညည်းညူတဲ့အသံဟာ သူမအတွက် နားဝင်ချိုနေပါတယ်။အထူးသဖြင့် သူမအနေနဲ့ ထိုမြင်ကွင်းကို ကြည့်နေရင်းနဲ့ ခြေထောက်တွေ မရပ်နိုင်လောက်အောင် အားအင်ကုန်းခမ်းလာသလိုဖြစ်လာပါတယ်။နောက်ပြီး သူမအဖုတ်လေးမှာလည်း အရည်တွေရွှဲနေအောင်ထွက်နေခဲ့တာကို သူမသတိထားမိနေခဲ့တယ်။တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရိုက်ခံနေရတဲ့ အမျိုးသမီးလေးဟာ နာကျင်မှုကြောင့် အသံတောင် ကောင်းကောင်းမထွက်နိုင်တော့ပါဘူး။အမျိုးသမီးလေးရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ အနီရောင်အစင်းကြောင်းကြီးတွေဟာ နေရာလပ်မရှိအောင်ပြည့်လုနီးပါးဖြစ်ချိန်မှာတော့ ကျားပွတ်ကိုင်ထားတဲ့အမျိုးသမီးကို မျက်နှာဖုံးစွပ်လူတယောက်က ရပ်ဖို့လာပြောပါတယ်။တန်းလန်းအဆွဲခံထားရတဲ့ အမျိုးသမီးလေးကတော့ သတိမေ့နေပါပြီ။ထို့အတူ သူမလည်း အားကုန်းသလို ခံစားရကာ မူးဝေလာပြီး သူမမျက်လုံးထဲမှာ အရာရာဝေဝါးလာကာ သတိမေ့သွားခဲ့ပါတယ်။
စူးရှတဲ့ အနံ့အသက်ကြောင့် သူမ ဆက်ကနဲ သတိရလာပါတယ်။အသိစိတ်ကပ်ချိန်မှာတော့ သူမရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို လူတယောက်က လက်ဝါးကပ်တိုင်ပုံစံဝါးလုံးမှာ ဂျိုင်း၊လက်မောင်း၊လက်ကောက်ဝတ်တနေရာဆီကို ကြိုးနှင့်တင်းနေအောင် ပူးချည်းနေပါတယ်။နောက်ပြီး ရင်ဘတ်ပါ ကြိုးနှင့် ပတ်ချည်ကာ ရှည်ထွက်နေတဲ့ကြိုးတချောင်းကို သူမပေါင်းကြားထဲထည့်ကာ ဆွဲတင်ပြီးချည်လိုက်ပြန်ပါတယ်။ကြိုးဟာ သူမရဲ့ ဖင်ကြားနဲ့ အဖုတ်ကြားထဲထိနစ်ဝင်သွားကာ နာကျင်မှုကြောင့် သူမ တချက်ညည်းလိုက်မိသည်။ခြေထောက်တွေကို လည်း ပေါင်၊ဒူး၊ခြေကျင်းဝတ်စသဖြင့် တနေရာဆီခွဲကာ ကြိုးနှင့်တင်းနေအောင်ချည်ပြန်သည်။တကိုယ်လုံးပြီးသွားသောအခါ ဂေါက်သီးလုံးပမာဏမရှိတရှိ ဖော့လုံးကို ကြိုးတပ်ထားသောဟာနှင့်သူမ ပါးစပ်ကို တင်းနေအောင်ချည်ပြန်သည်။အားလုံးပြီသွားမှ သူမခြေထောက်အောက်တွင် ခုထားသော ခွေးခြေခုံ အပုလေးကို ဆွဲဖယ်လိုက်သည်။ထို အခါတွင် ခံစားရသော နာကျင်မှုကို သူမမေ့နိူင်တော့မည်မဟုတ်ပေ။ကားစင်မှာ ပူးချည်ထားသောကြောင့် တန်းလန်းဖြစ်သွားကာ ကြိုးချည်ထားသမျှနေရာအားလုံးမှ တင်းလာကာ အထူးသဖြင့် ပေါင်းကြားတွင်ထည့်ထားသောကြိုးက အဖုတ်ကြားနှင့် စအိုပေါက်ကြားထဲထိနစ်ဝင်သွားသည်။နာကျင်မှုကနေရာစုံဖြစ်ကာ ပါးစပ်အတွင်းလည်းဖော့လုံးထည့်ထားသောကြောင့် အသံမထွက်နိုင်ပေ။ထို့အတူ အပူဓာတ်ပါသောစလိုက်မီးနှစ်ခု၏အလင်းက က သူမကိုယ်ပေါ်ကျလာသည်။အလင်းရောင်ကြောင့် သူမမျက်လုံးနှစ်ဖက်လုံးကျိန်းစပ်ကာ မျက်ရည်များကျလာသည်။သူမ အနည်းငယ်လှုပ်ကြည့်မိလိုက်ကာ နာကျင်မှုက သူမခေါင်းပြေးဆောင့်သလားထင်ရလောက်အောင် နာသဖြင့် နောက်တကြိမ်မလှုပ်ရဲတော့ပေ။လူတယောက်က သူမအနီးကပ်လာကာ ``နင်ကို ဒီပုံစံ အတိုင်းအကြာကြီး ထားမယ်´´ဟု ပြောကာ ရယ်မောနေသည်။စလိုက်အပူဓာတ်ကြောင့် သူမတကိုယ်လုံးချွေးတွေ ရွှဲနစ်နေသည်။နာကျင်မှုမှာလည်း မခံမရပ်နိုင်အောင် ဖြစ်လာသည်။တချက်တချက် သတိလစ်ချင်သလို ဖြစ်လာသည်။
။ကားစင်တခုလုံး ခါနေအောင် သူမ တကိုယ်ကို တွန့်လိန်နေသည်။ထိုအချိန်တွင် လူတယောက်ရောက်လာပြီး သူမ နိူ့သီးခေါင်းလေးကို ဝါယာကြိုးဖြင့်တွဲထားသော ကလစ်တခုဖြင့်ညှပ်ပေးသည်။ပြီးနောက် သူမပါးစပ်တွင် တပ်ထားသော ဖော့လုံးနှင့် ကြိုးကိုဖြုတ်ပေးလိုက်သည်။နှုတ်ခမ်းမှ သရေများထွက်ကျလာသဖြင့် ထိုလူမှအသာအယာသုတ်ပေးကာ "ကောင်မလေးခံလို့ကောင်းလား''လို့ မေးသည်။သူမ အလျင်အမြန်ခေါင်းညိတ်မိကာ သူမကို တခုခုလုပ်ပါတော့ဟု တောင်းဆိုနေမိသည်။ထိုလူက ဟက်ဟက်ပက်ပက်ရယ်မောကာ" စိတ်ချလုပ်ပေးမယ်။စိတ်ကြိုက်သာအော်ပေတော့"ဟု ဆိုကာ ဝါယာကြိုးစကို ကိုင်ကာ ထွက်သွားသည်။ခဏအကြာတွင် အမျိုးသမီးတယောက်တက်လာကာ သူမရင်သားကို အပင်ငယ်မျာတွင် ဖြန်းသောရေဖြန်းဗူးငယ်ဖြင့် ရေအနည်းငယ်လာဖြန်းသွားသည်။ရေမှုံလေး အနည်းငယ် သူမ ရင်သားကို ထိမိလိုက်ချိန်တွင် သူမကော့တက်ကာသွားသည်။အကြောင်းမှာ ကလစ်တွေ လျှပ်စစ်စီးနေပြီးဖြစ်ကာ ရေနှင့်ထိတွေ့မှု ကြောင့်ရှော့ဖြစ်ကာ သူမတကိုယ်လုံး ရင်သားမှတဆင့် ကျင်တက်သွားသောကြောင့်ဖြစ်သည်။တဖက်ကလူမှ ခလုတ်ကို ဖွင့်လိုက်ပိတ်လိုက်လုပ်ကာ သူမကို ရှော့တိုက်နေသည်။တခါတခါတိုက်လျှင် နှစ်စက္ကန့်မျှ ကြာကာ မခံနိုင်သဖြင့် သူမအသံထွက်ကာ အော်နေမိသည်
မိနစ်အနည်းငယ်အတွင်း တံခါးဖွင့်သံနဲ့အတူ အမျိုးသမီးကြီးတို့ ပြန်ရောက်လာသည်။အမျိုးသားကြီးက ရေပန်းကို ပိတ်လိုက်ပြီး တံခါးလက်ကိုင်ကွင်းတွင် ချည်ထားသောကြိုးအားဖြည်လျော့ပေးလိုက်သည်။ လက်မြှောက်လျက် တန်းလန်းအတုပ်ခံထားရသော သူမမှာ ရေချိုးခန်းကြမ်းပြင်တွင် ခွေခွေလေး ထိုင်ကျသွားသည်။ထို့နောက်အမျိုးသားကြီး၏ ကြိုးစမှကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲခေါ်ခံလိုက်ရသဖြင့် ရေချိုးခန်းအပြင်သို့ သူမထိုင်လျက်တရွတ်တိုက်ပါလာသည်။အပြင်သို့ ရောက်သော် ဂျိုင်းမှပွေ့ထူကာ ခုံတန်းရှည်ပေါ်တင်ပေးသည်။အမျိုးသမီးကြီးက သူမကိုယ်ကို အနီရောင်ချည်သားအဝတ်စတထည်ဖြင့် ပတ်ပေးပြီး ခေါင်းကို တဘက်ဖြင့် သုတ်ပေးလေသည်။လက်ကိုချည်ထားသော ကြိုးကိုလည်းဖြည်ပေးသည်။အမျိုးသားကြီးကတော့ သူမတို့ကို ရပ်ကြည့်ကာနေသည်။အမျိုးသမီးကြီးက တဘက်နှင့် သုတ်ပေးပြီးနောက် အဆီတမျိုးဖြင့် သူမတကိုယ်လုံးလိမ်းပေးသည်။အဆီမှာ အနည်းငယ်မွှေးကာ အသားကိုပူရှိန်ရှိန်ဖြစ်စေသဖြင့် သူမအတော်နွေးလာသည်။ထူးခြားမှုမှာ ညောင်းညာ ကိုက်ခဲမှုများ မရှိတော့ပဲ လန်းဆန်းကာ ခေါင်းတခုလုံးကြည်လင်သလို ခံစားလာခြင်းဖြစ်သည်။အမျိုးသမီးကြီး၏ လုပ်ဆောင်မှုပြီးသောအခါ အမျိုးသားကြီးမှာ သူမကို လက်ပြန်ကြိုးတုပ်ရန်ပြင်ရာ သူမအတင်းရုန်းကန်နေမိသည်။ထိုအခါ အမျိုးသမီးကြီးက ဆက်မလုပ်ရန်လက်ပြပြီးနောက် သူမကိုလက်မောင်းမှ အသာအယာကိုင်ကာ ယခင်အခန်းတွင်းသို့ခေါ်လာသည်။အခန်းကုတင်ပေါ်သို့ သူမရောက်သော် အမျိုးသားကြီးက သူမအား အနားယူရန်နှင့် ငြိမ်ငြိမ်စိမ်စိမ်နေရန်မှာကြားကာ နှစ်ယောက်စလုံးထွက်သွားလေသည်။အခန်းတံခါးကိုမူ အပြင်မှ သော့ခတ်သွားပုံရသည်။သူမရေချိုးထားသဖြင့် အနည်းငယ်ငိုက်မြည်းလာကာ ကုတင်ပေါ်လှဲနေလိုက်မိသည်။အဝတ်စတထည်ဖြင့်သာ ကိုယ်ကို ပတ်ထားရသဖြင့် သူမအိမ်မှာ ရေချိုးပြီးစအချိန် တဘက်ပတ်ထားသောအနေအထားလို ဖြစ်နေသည်။ကုတင်ပေါ်တွင် ခြုံစရာမရှိပေ။သူမ ဒီအတိုင်းအိပ်ပျော်ကာသွားသည်။
အိပ်မက်ထဲတွင် သူမအဖေ လာခေါ်သည်။သူမ အဖေဖြစ်သူကို မြင်သောအခါ အနားသို့ပြေးသွားလိုက်သည်။သို့သော် သွား၍မရပေ။ကြိုးတချောင်းက သူမ ခြေထောက်ကို ရစ်ပတ်ကာနေသည်။သူမကြိုးစားကာ ဖြည်သော်လည်း အချည်းနှီးဖြစ်ကာ ကြိုးမှာတဖြည်းဖြည်းခြေထောက်မှတဆင့်ရစ်ပတ်လာကာ နောက်ဆုံးတွင် တွင်သူမကိုယ်တခုလုံးကို ရစ်ပတ်သွားလေသည်။ထို့နောက် သူမလန့်ကာနိုူးလာပြီး တကိုယ်လုံးလည်း ချွေးတွေရွှဲကာနေသည်။သူမ အနီးရှိစားပွဲပေါ်မှရေပုလင်းကိုယူသောက်လိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်မှခြေထောက်ချကာ ထိုင်နေမိသည်။သူမတကိုယ်လုံးကို နံရံတဖက်မှ မှန်ချပ်တွင် အတိုင်းသားမြင်နေရသည်။ချွေးထွက်နေ၍ကြောင့်လားမသိ သူမအသားအရည်မှာ စိုပြည်ပြီးဝင်းလက်ကာနေသည်။သူမ မှန်ရှေ့တွင်သွားရပ်ကာ သူမကိုယ်သူမကြည့်နေမိသည်။ထို့နောက် သူမပုဝါကို ချွတ်ချလိုက်မိသည်။မည်သည့်ကြောင့် မူ မသိပေ။မှန်ထဲတွင် မူ လှပသောအမျိုးသမီးလေးတယောက်သည် ကိုယ်လုံးတီးလေးဖြင့် သူမကို ငေးကြည့်ကာနေသည်။
အချိန်မှာ မှောင်ရီပျိုးစအချိန်သို့ရောက်လာကြောင်း နံရံအပေါက်လေးမှတဆင့် ကြည့်ကာ သူမခန့်မှန်းနေမိသည်။ထို အချိန်တွင် တံခါးဖွင့်သံတချက်ကြားရပြီး မျက်နှာဖုံးစွပ်လူနှစ်ယောက် အခန်းထဲဝင်လာပြီး သူမအားကုတင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းကာ သူမကိုမိတ်ကပ်များလိမ်းပေးလေသည်။သူတို့ မိတ်ကပ်လိမ်းပေးပုံမှာ ကျွမ်းကျင်ပညာရှင်များသဖွယ်ဖြစ်ပြီး အရမ်းလည်းမြန်ဆန်ကာနေသည်။ထို့နောက် သူမအား လက်မှတယောက်တဖက်ကိုင်ကာ အခန်းထဲမှဆွဲခေါ်လာသည်။လမ်းတွင် သူမအား ရက်အနည်းငယ်အတွင်းအပြီးစီရင်မည်ဟုလည်း ပြောကာ ရီနေကြသည်။လူနှစ်ယောက်သည် သူမအား အခန်းကျယ်တခုအတွင်းသို့ ခေါ်လာခဲ့သည်။အခန်းတွင်းတွင်မူ မီးအနည်းငယ်မှိန်နေကာ သံကြိုးများ၊ကြိုးခွေများ၊လက်ဝါးကပ်တိုင်များ၊ခုံများရှိနေသည်။ပုံစံမှာ ရာဇဝတ်သားများကို နှိပ်စက်သောအခန်းနှင့်တူကာနေ သည်။လူနှစ်ယောက်က အခန်းထဲရောက်သော် သူမအားခုံတခုပေါ်ခွထိုင်ခိုင်းလေသည်။ခုံမှာ နှစ်နားညီထောင့်မှန်တြိဂံပုံဖြစ်ပြီး ၎င်းပေါ်တွင်ထိုင်ရသဖြင့် သူမပစ္စည်းကြားထဲသို့ ခုံကဝင်နေကာ နာကျင်မှုက ခုံမှာ နှစ်နားညီထောင့်မှန်တြိဂံပုံဖြစ်ပြီး ၎င်းပေါ်တွင်ထိုင်ရသဖြင့် သူမပစ္စည်းကြားထဲသို့ ခုံကဝင်နေကာ နာကျင်မှုကို ခံစားရသည်။ လက်နှစ်ဖက်ကိုလည်းလက်ပြန်တုပ်နှောင်ကာ ရင်ဘတ်နှင့်ပတ်ကာချည်လေသည်။ထို့နောက် မျက်နှာကျက်မှကြိုးတချောင်းနှင့်တွဲကာ ချည်ပြန်သည်။သူမ အနေအထားမှာ လက်နောက်ပြန်ပုံစံနှင့်ရင်ဘတ်ကိုပတ်ကာတွဲလဲအဆွဲခံရသဖြင့် နာကျင်သလို မခံနိုင်၍ ခုံပေါ်ထိုင်သော် အဖုတ်နှင့် စအိုကြားသို့ခုံဝင်ကာ ဆွဲခွဲသလိုဖြစ်သဖြင့် နာကျင်မှုကို ခံစားရပြန်သည်။သူမ နာကျင်မှုကြောင့် ပါးစပ်မှ အသံပင်ထွက်ကာအော်မိသည်။ သူမအားလွှတ်ပေးရန်လည်း ဗလုံးဗထွေးဖြင့် တောင်းပန်လေသည်။ထိုမှမကသေးပဲ သူမရင်သားကို ဝါယာဖြင့်တွဲထားသော ညှပ်ဖြင့်ညှပ်ပြန်သည်။ညှပ်မှာ ကျပ်သဖြင့် သူမနို့သီးခေါင်းလေးများ ကြေသွားမလားမှတ်ရသည်။ထို့နောက်တွင်မူ သူမရင်သားများကို လျှပ်စစ်ဖြင့် ရှော့တိုက်ပြန်သည်။ရှော့တိုက်၍ကျင်သဖြင့် ရုန်းလေ အဖုတ်နှင့် စအိုကို ခုံနှင့်ခွဲနေသလို ဖြစ်ကာ ချွလိုက်ပြန်လျှင်လည်း တန်းလန်းဆွဲထားသောကြောင့်ရင်ဘတ်နှင့် လက်မောင်းတို့မှာ မခံနိုင်အောင်နာကျင်ပြန်လေသည်။သူမ မခံနိုင်သဖြင့် ခေါင်းရမ်းကာအော်နေရသည်။ရှော့တိုက်မှုကို မရပ်ဘဲ ဆက်ကာဆက်ကာ မနားတမ်း နှိပ်စက်နေလေသည်။နာကျင်မှုကြောင့် သူမအော်နေရကာ ပါးစပ်မှသရေကိုပင် မထိန်းနိုင်တော့ပေ။--------------(ဆက်ရန်)
်။ကျင်သော ခံစားမှုက ရင်သားမှတဆင့် သူမ အကြောတလျှောက် တကိုယ်လုံးကို စိမ့်ဝင်နေသည်။အကြိမ်ရေ 10 ကြိမ်မြောက်လောက်မှာတော့ သူမ ဆီးတွေ ထွက်ကျလာသည်။ထို့နောက် သူမ ခေါင်းထောင်နိုင်အားမရှိအောင် နုံးချိလာကာ ရင်ဘတ်ပေါ် ခေါင်းစိုက်သွားသည်။အာခေါင်များ ခြောက်ကပ်ကာ ရင်ဘတ်တခုလောက်ပေါက်ထွက်လာမလား ထင်ရအောင် မောပန်းနေသည်။တုတ်နှောင်ထားသော နေရာများမှာလည်း အထိမခံနိုင်လောက်အောင်ပင် နာကျင်လာသည်။မည်မျှကြာသွားသည် မသိ သူမ စကားသံအနည်းငယ်ကြားရကာ လူသုံးယောက်ရောက်လာပြီး သူမကို ကြိုးဖြေ ပေးကြသည်။ကြိုးဖြေပြီးသောအခါ သူမ ရပ်နိုင်စွမ်းမရှိဘဲ ထိုသူတို့လက်ထဲမှာတွင် ပျော့ခွေကာ လဲကျသွားသည်။ရင်ထဲမှ အမောမှာ မပြေသေးကာ သူမ မိန်းနေမိသည်။ကြိုးတုတ်ခံထားရသော နေရာများမှာ စပ်ဖျင်းနေကာ အနီရောင်ကြိုးရာများထင်ကျန်နေသည်။လူသုံးယောက်မှာ သူမအား အသာအယာပွေ့ချီကာ အခန်းတခုအတွင်းရှိ ကုတင်ပေါ်သို့ သယ်လာခဲ့ကြသည်။ထိုသူတို့၏ မျက်နှာကိုတော့ မျက်နှာဖုံးများ စွပ်ထားသဖြင့် မမြင်ရပေ။ ကုတင်မှာ မွေ့ယာဖြစ်၍ တင်ထားသည့်အတိုင်း သက်တောင့်သက်သာ ဖြင့် သူမလဲလျောင်းနိုင်သည်။ထိုလူများ ထွက်သွားသော အခါ အမျိုးသမီးတယောက် ဗန်းတချပ်ဖြင့် စားစရာများတင်ကာ ဝင်လာသည်။သူမနှင့် အတူ အဝတ်အစားတချို့ပါလာကာ သူမအနီးတွင်ချပေးသည်။ထို့နောက် ရေတကောင်းအတွင်းမှ ရေတခွက်ငှဲ့ကာ သူမကိုတိုက်သည်။သူမ အငမ်းမရသောက်မိသည်။အမျိုးသမီးကြီးက ရေထပ်ထည့်ပေးသည်။ရေသောက်ရ၍လားမသိ သူမအနည်းငယ် အမောပြေကာ လန်းဆန်းလာသလို ခံစားရသည်။အမျိုးသမီး ကြီးက သူမကို နို့နှင့်ကျိုထားသော ထမင်းကို ခွံကျွေးသည်။သူမ တဝက်နီးပါးကုန်အောင် စားပြစ်လိုက်သည်။အမျိုးသမီးကြီးက ထပ်ခွံ့ပေးသောအခါ သူမလက်ကာပြလိုက်ကာ ကုတင်လှဲအိပ်လိုက်သည်။ပင်ပန်းနေပြီ ကိုး---။
အိပ်မက်ဆိုးတခုကြောင့် သူမ လန့်နိုးလာချိန်တွင် ညနေစောင်းနေပြီဖြစ်သည်။အခန်းထိပ် အပေါက်မှ နေရောင်တချို့ ကုတင် တဝက်လောက်ပေါ်ကျကာနေသည်။သူမ လူးလဲထကာ ထိုင်နေမိသည်။အတုတ်နှောင်ခံထားသောနေရာများတွင် ဂျယ်လီပုံစံဆေးတချို့ သုတ်လိမ်းပေးထားသည်ကို တွေ့ရသည်။ဒဏ်ရာများမှာ ရဲမနေတော့ဘဲ အေးကာ သက်သာနေသည်။သူမ အနီးတွင်ချထားသော အဝတ်ကို ကောက်ဝတ်လိုက်သည်။အဝတ်မှာ ချည်သားဖြင့် ချုပ်ထားသော ဂါဝန်လေးတထည်ဖြစ်ပြီး သူမနှင့်တိုင်းချုပ်ထားသကဲ့သို့ အဆင်ပြေနေသည်။ဂါဝန်လက်ပြတ်လေး ဖြစ်ကာ သူမရဲ့ ပခုံးသားပြောင်ပြောင်လေးများ နှင့် ပနန်ရနေသည်။သူမ ကုတင်ပေါ်မှဆင်းလိုက်ကာ ယိုင်သွားသဖြင့် ကုတင်ကို ကိုင်ကာထိန်းလိုက်သည်။ကြိုးတုတ်ခံထားရသော ဒဏ်ကြောင့် ကောင်းကောင်းသွေးမလျှောက်သေးပေ။သူမ ကုတင်ပေါ် ပြန်ထိုင်နေလိုက်သည်။ထို့နောက် သူမ ကိုယ်သူမ ပြန်စဉ်စားနေမိသည်။သူမ ဒီလူတွေလက်ထဲတွင် ရောက်နေတာ ၂ ရက်နီးပါး ခန့်ရှိနေပြီဖြစ်ကာ ဘာရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် ချုပ်နှောင်ထားသည်ကို စဉ်းစား၍မရဖြစ်နေသည်။ပြီးတော့ ဘာကြောင့် သူမတခါမှမကြုံဘူးသော နှိပ်စက်မှုများဖြင့် ဘာကြောင့် ဘာရည်ရွယ်ချက်ဖြင့် နှိပ်စက်နေလဲ ဆိုတာလည်းနားမလည်နိုင်အောင်ဖြစ်နေမိသည်။သို့သော်လည်း ထိုလူတို့၏ နှိပ်စက်မှုများမှာ ရက်စက်သလောက် သူမနှစ်ခြိုက်စွဲလမ်းလာမှုများဖြစ်နေခြင်းမှာ ထူးဆန်းနေသည်။သူမ ကုတင်ပေါ်မှဆင်းကာ ကြိုးစား၍လမ်းလျှောက်ကြည့်မိသည်။အစပိုင်းတွင် အနည်းငယ်ခရိုခရိုင် ဖြစ်နေသော်လည်း လေး ငါးလှမ်း လှမ်းပြီးသောအခါ အဆင်ပြေလာသည်။အခန်းမှာ ပေ၂၀ ဝန်းကျင်ရှိကာ နံရံတဖက်ကို တော့ ကြည့်မှန်များအပြည့် ကပ်ထားသည်။သူမ ကြည့်မှန်ထဲမှ သူမပုံရိပ်ကို ငေးကြည့်နေမိသည်။သူမ ပုံစံမှာ အနည်းငယ် ပင်ပန်းနေပုံရတာကလွယ်လို့ လွန်ခဲ့သော၂ရက်ကထက် ပိုပြီး လှသွေးကြွယ်နေသလိုပင်ဟု ထင်မိသည်။ပြည့်ဝန်းတဲ့ မျက်နှာလေးမှာ မျက်လုံးတွေကတော့ အနည်းငယ်မို့နေသည်။သြော် သူငိုထားတာပဲဟု အမှတ်ရကာ ပါးပြင်နီစပ်စပ်လေးနှင့် နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးကို ကိုင်ကြည့်နေမိသည်။လမ်းလျှောက်ရင်းဖြင့် သူမပေါင်ကြားထဲတွင် စေးကပ်နေသလိုဖြစ်နေ၍ ဂါဝန်က်ု လှန်ကြည့် မိလိုက်သည်။--
နာရီဝက်ခန့် အကြာတွင် သူမကိုထိုးထားသော စလိုက်မီးနှစ်လုံးအား ပိတ်လိုက်သည်။သူမ တကိုယ်လုံးလည်း ရေလောင်းထားသလို ချွေးတွေရွှဲနစ်နေသည်။ချွေးထွက်များလွန်း၍ပဲလားမသိ သူမ အားအင်ကုန်ခမ်းနေကာ နူံးချိကာနေသည်။တုတ်နှောင်ထားမှုကြောင့် နာကျင်နေသည့်ကြားမှာမှ သူမစိတ်တွေ ခံစားမှုတွေက အရသာရှိနေသည်ဟု ထင်သည်။သူမ တဖြည်းဖြည်းချင်း ခံစားလို့ရလာကာ မှိန်းနေမိသည်။နောက်ပြီး ပေါင်းကြားအတွင်းမှ မရိုးမရွဖြစ်လာကာ သူမဂနာမငြိမ်ဖြစ်လာသည်။ပါးစပ်မှလည်း သရေများ နှုတ်ခမ်းမှတဆင့် ရင်ဘတ်ပေါ်သို့ တစက်တစက်ကျကာ ချက်ထိအောင်စီးလာနေသည်။အဖုတ်မှလည်း အရည်များရွှဲနေကာ ပေါင်းကြားထဲတွင်မြုပ်နေသော ကြိုးကို ပွတ်တိုက်နေမိသည်။ပွတ်တိုက်မှုကြောင့် အဖုတ်အနားလေးများနှင့် စအိုဝတို့တွင်အရေပြားများဆုတ်ပြဲကာ စပ်ဖျင်းဖျင်းခံစားလာရသည်။အရသာမှာ ပေါင်ကြားမှတဆင့် သွေးကြောများမှ ဖြတ်ကာ ရင်သားဆီတိုင် တက်လာသည်။ရင်သားများကို တင်းနေအောင်တုတ်နှောင်ထားသည့်ကြားမှ သူမ မတင်းတိမ်နိုင်တော့ပဲ ဘယ် ညာ လှည့်နေမိသည်။ကြိုးများက အသားထဲထိ နစ်နေအောင် တုတ်ထားသဖြင့် သူမ လှုပ်ရမ်းမှုကြောင့် အသားများပွန်းကုန်သည်။သို့သော် သူမ မရောင့်ရဲနိုင်သေးပဲ။ကားစင်တခုလုံး ခါနေအောင် သူမ တကိုယ်ကို တွန့်လိန်နေသည်
``နင်ကို ဒီပုံစံ အတိုင်းအကြာကြီး ထားမယ်´´ဟု ပြောကာ ရယ်မောနေသည်။စလိုက်အပူဓာတ်ကြောင့် သူမတကိုယ်လုံးချွေးတွေ ရွှဲနစ်နေသည်။နာကျင်မှုမှာလည်း မခံမရပ်နိုင်အောင် ဖြစ်လာသည်။တချက်တချက် သတိလစ်ချင်သလို ဖြစ်လာသည်
သူမ ပစ္စည်းလေးရဲ့ထိပ်မှာ အနည်းငယ်ပွန်းနေပြီး အနားသားလေးတွေမှာ သွေးစို့ကာနေသည်။နာကျင်မှုမှာ အထိမခံနိုင်လောက်အောင်တော့ မဖြစ်ပေ။ဂျယ်လီ ပုံစံဆေးလိမ်းထားပေးသောကြောင့်ဖြစ်မည်ထင်သည်။သူမ ကုတင်ပေါ် ပြန်လှဲနေလိုက်သည်။နာရီ အနည်းငယ် အိပ်လိုက်ရသောကြောင့်ထင်သည် အနည်းငယ်ခွန်အားပြည့်ကာ လန်းဆန်းကာနေသည်။ပက်လက်လှဲနေရင်းက အမှတ်မထင် လက်မြှောက်ကာသူမဂျိုင်းသားလေးကို ကိုင်မိလိုက်သည်။ဂျိုင်းသားလေးမှာ နူးညံ့ဖြူဖွေးကာ မွှေးညှင်းစိမ်းနုနုလေးများ ထွက်ကာနေသည်။သူမ သတိလက်လွတ် မွှေးညှင်းစိမ်း နုနုလေးများကိုပွတ်သတ်ကာ နေမိသည်။ထူးခြားမှုမှာ ပွတ်သတ်နေရင်းက စိတ်ထဲတွင် မရိုးမရွဖြစ်လာသဖြင့်သူမ မှိန်းကာနေမိသည်။တဖြည်းဖြည်းနှင့် ရင်သားဆီကိုပါ ကူးစက်လာကာ တဖန်သူမနို့သီးခေါင်းထိပ်လေးတွေကို ပွတ်သတ်နေမိပြန်သည်။ထိတွေ့ကိုင်တွယ်မှုကြာင့် နိူ့သီးခေါင်းလေးများမှာ တင်းကာ ထောင်လာသည်။သူမ ပွတ်သတ်ရုံအားမရတော့ပဲ လက်ညိုးနှင့် လက်မကို သုံးကာနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ခပ်ပြင်းပြင်းလေးဖိကာ လိမ်လိုက်သည်။အနည်းငယ် နာကျင်နေပေမယ့် ခံလို့ကောင်းကာနေသည်။ခြေထောက်မှာလဲ ဘယ်အချိန်ကတည်းဖြစ်နေသည်မသိ နှစ်ချောင်းလုံး လိမ်ကာ ခြေချောင်းများပင် ထပ်နေသည်။သူမ တခုခုလိုအပ်လာသလို ခံစားလာရသည်။လက်တချောင်းမှာ နိူ့ထိပ်လေးကို ကိုင်နေရင်းမှ ဖြေးဖြေးချင်း အောက်ကိုရွေ့လျားပွတ်သတ်ကာ သူမဆီးဖုံးမှတဆင့်ဆင်းကာ အဖုတ်ထိပ် အသီးလေးကို လက်ခလယ်ဖြင့်ဆွပေးနေမိသည်။စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်း အရည်တချို့ထွက်လာကာ လက်ချောင်းလေးများမှာပင် စိုရွှဲလာသည်။သူမ မျက်လုံးများမှိတ်ကာ မှိန်းနေမိပြီး လက်ခလေးဖြင့် အဖုတ်အတွင်းသို့ အသိစိတ်မဲ့စွာထိုးဆော့နေမိသည်။ထိုသို့လုပ်နေရင်းက သူမခေါင်းလေးမော့မော့သွားကာ တကိုယ်လုံးဆက်ကနဲ ဆက်ကနဲဖြစ်နေပြီ ခံစားမှုမှာ အတိုင်းမသိအောင်ပင်။ထို့နောက် မည်မျှပင်ကြာသွားသည် မသိ သူမနိုးလာသည်။ပတ်ဝန်းကျင်မှာ နေဝင်သွားပြီ ဖြစ်ကာ သူမအခန်းထဲပင် ဘာမှမမြင်ရအောင် မဲမှောင်ကာနေလေပြီ။သူမ အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့် ကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်နေခိုက် သူမကုတင်ပေါ်တည့်တည့်မှ မီးလုံးလေးဖျက်ခနဲလင်းလာကာ မိန်းမတယောက်နဲ့ အမျိုးသားတယောက်ဝင်လာသည်။ထို့နောက် အမျိုးသားမှာ ပါလာသောအိတ်အတွင်းသို့ လက်နှိုက်လိုက်ရာ ကြိုးတချောင်းနှင့် ခွေးလည်ပတ်တခုထွက်လာသည်။အမျိုးသမီးကြီးက သူမလက်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ လက်ပြန်ပူးထားပေးရာ ထိုလူမှာ ကြိုးဖြင့်တင်းနေအောင်တုတ်လေသည်။သူမ ရုန်းကာ မလုပ်ဖို့ငိုကာတောင်းပန်လေသည်။ထိုအခါ အမျိုးသမီးကြီးက ဒီထက်အသားမနာချင်ရင် ငြိမ်ငြိမ်နေဟုဆိုသဖြင့် သူမ အသာတကြည့်ခံလိုက်ရသည်။ပြီးနောက် ခွေးလည်ပတ်ဖြင့် သူမလည်ပင်းကိုပတ်၍ သံကြိုးဖြင့်ချိတ်ကာ ရှေ့မှဆွဲခေါ်လေသည်။အမျိုးသမီးကြီးမှာ လက်ပြန်ကြိုးတုတ်ထားသော ကြိုးတစကို ကိုင်ကာနောက်မှ လိုက်လာသည်။
အခန်းလေးခန်းလောက် ဖြတ်ပြီးသော် အခန်းကျယ်ကြီးတခုအတွင်းသို့ သူမအားခေါ်လာခဲ့သည်။အခန်းကြီးမှာ ရှင်းလင်းကာ မည့်သည့်ပစ္စည်းမှမရှိဘဲ အခန်းထောင့်တွင်မူ ရေချိုးခန်းတခန်းသာရှိလေသည်။ အမျိုးသားကြီးက သူမလည်းပင်းမှ လည်ပတ်ကိုဖြုတ်ပေးလေသည်။ပြီးနောက်လက်ပြန်ကြိုးကိုပါ ဖြည်ပေးပြီးနောက် သူမဝတ်ထားသောဂါဝန်အား ချွတ်ခိုင်းသဖြင့် သူမ အသာတကြည့်ချွတ်ကာပေးလိုက်သည်။သူမ မှာကိုယ်လုံးတီးဖြစ်သွားကာ တဖန်လက်နှစ်ဖက်အား ရှေ့တွင်ထားကာ ပူးချည်ပြန်သည်။အမျိုးသမီးကြီးက ရေချိုးခန်းတံခါးကို ဖွင့်ပေးရာ ကြိုးတုတ်သူအမျိုးသားမှာ သူမအား အခန်းထဲသို့ ဆွဲခေါ်လာသည်။ရေချိုးခန်းမှာ မျက်နှာကျက်တွင် ရေပန်းတခုကို ရှိပြီး ၎င်းဘေးတွင် သံကွင်း တခု တပ်ထားသည်။အမျိုးသားကြီးက သူမလက်ကိုပူးချည်ထားသောကြိုးအား သံကွင်းထဲသို့ ခုံပုတလုံးဖြင့်တက်ကာထည့်ပြီး ကြိုးကိုဆွဲလိုက်ကာ တံခါးရွက်လက်ကိုင်ကွင်းတွင်ချည်လိုက်သည်။သူမမှာ လက်မြှောက်လျက် တန်းလန်းဖြစ်နေပြီး ခြေဖျားထောက်ကာ မမှီ တမှီနေနေရသည်။ထို့နောက် အမျိုးသားကြီးက အိတ်အတွင်းမှ ဆပ်ပြာဗူးအချို့ကို အမျိုးသမီးကြီးအားပေးကာ ထွက်သွားသည်။အမျိုးသမီးကြီးက နံရံမှ ရေဘားကို ဖွင့်လိုက်သည်။ရေအေးတချို့ သူမကိုယ်ပေါ်သို့ ရေပန်းမှ တဆင့်ကျလာသဖြင့် သူမလန့်ကာအော်မိသည်။ရေမှာ အေးစက်ကာနေသည်။အမျိုးသမီးကြီးက သူမအားတချက်ကြည့်ကာ ထွက်သွားသည်။သူမမှာ ရေပန်းအောက်တွင် လက်မြှောက်ကြိုးတုတ်လျက်တန်းလန်းကျန်နေခဲ့သည်။အစပိုင်း အေးရုံသာအေးသော်လည်း ခဏအကြာတွင် ယခင်ကြိုးတုတ်ခံထားရသောနေရာများမှာ စပ်ဖျင်းဖျင်းဖြစ်လာသဖြင့် သူမညည်းကာနေမိသည်။မိနစ်အနည်းငယ်ကြာသောအခါ အမျိုးသမီးကြီးရောက်လာကာ ရေပန်းခလုတ်ပိတ်၍သူမတကိုယ်လုံးကို ဆပ်ပြာဖြင့် တိုက်ချွတ်သန့်စင်ပေးသည်။ထို့နောက် ဘိလိတ်ဓားကို ဂျုတ်တွင်တပ်ကာ သူမဂျိုင်း နှင့် ဆီးဖုံးပေါ်ရှိမွှေးညှင်းနုများကို သန့်စင်ပေးပြန်သည်။သူမ မလှုပ်မရှက်ပဲ လုပ်ပေးသမျှကို အသာတြ ကည်ခံနေလိုက်သည်။အမျိုးသမီးကြီးသည် မျက်နှာဖုံးတခုကို တပ်ထားပြီး လုပ်နေကျအလုပ်တခုကိုလုပ်နေသလိုမျိုးပင် လုပ်ပေးကာ ရေပန်းဖွင့်ပြီး ပြန်ထွက်သွားသည်။-------------------(ဆက်ရန်
စက္ကန့်အနည်းငယ်ခြား တခါ ရှော့တိုက်ပေးမှုကြောင့် သူမအကြောတွေ ပျော့ပြောင်းလာကာ ငယ်သံပါအောင် အော်နေမိသည်။
မှတ်ချက်။ ။ ဒီဇာတ်လမ်းကို FB အကောင့်ပိုင်ရှင် Day Day က တင်ထားခြင်းဖြစ်ပါသည်။ တစ်က သွားကူးလာခဲ့ပေမယ့် တစ်ပိုင်းနဲ့တစ်ပိုင်း လွှဲမှားသွားတာများရှိခဲ့ပြီး အဆက်အဆက်ပြတ်သွားတာများဖြစ်ခဲ့ပါက အရသာပျက်သွားမှုအတွက် တောင်းပန်အပ်ပါသည်။
Comments
Post a Comment