မိထွေးကိုကြောက်တယ်

မိထွေးကိုကြောက်တယ် မောင်မောင်တို့ရပ်ကွက်လေဟာတကယ်ကိုတိတ်ဆိတ်တဲ့ရပ်ကွက်လေတစ်ခုပါ…..မောင်မောင်မှာဆယ်တန်း ကျောင်းသားလေးဖြစ်ပြီးအမေမရှိတော့ပါဘူးမောင်မောင်အဖေကလည်းနောက်အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုတော့မောင် မောင်ဘ၀လေးဟာသနားစရာလေးပေါ့….မောင်မောင်ကအဖေဦးမင်းလွင်မိထွေးဒေါ်ခင်ချိုနဲ့အတူတူနေရရှာ တယ်..မိထွေးဖြစ်တဲ့ဒေါ်ခင်ချိုဟာအိမ်တစ်ဆောင်လုံးမှာသြဇာအရှိဆုံပေါ့..ဒေါ်ခင်ချိုကအသက်(၃၀)လောက် သာရှိသေးသည်..ဒါပေမဲ့ဦးမင်းလွင်ကတော့အသက်(၅၀)ကျော်နေပြီဖြစ်သည်..ဒေါ်ခင်ချိုကိုကြောက်တာက လည်းထိုင်ဆိုလျှင်အိပ်နေလောက်အောင်ကြောက်နေပါတော့သည်….ဒေါ်ခင်ချိုမှာငယ်ရွယ်သလိုလှပသော မိန်းကလေးဖြစ်နေတော့ဦးမငး်လွင်ကလည်းကြောက်ချစ်ရိုသေနေပါတော့သည်ဒေါ်ခင်ချို၏နို့ကြီးများဟာဆို လျှင်မောင်မောင်၏ခေါင်းလောက်နီးပါးရှိနေပါတော့သည်…ဒေါ်ခင်ချိုသည်အဝတ်အစားကိုလည်းအတိုအထွာ အဝတ်များပါသည်..ထိုကြောင့်ပင်ဝင်းလက်တောက်ပသောခြေသလုံးလေများသည်တွေ့သူတိုင်းမျက်လုံးများ ၏အကြည့်များသည်ဒေါ်ခင်ချိုဆီမှမခွာနိုင်ဖြစ်နေတော့သည်ဒေါ်ခင်ချိုသည်ဦးမင်းလွင်နဲ့မောင်မောင်ပေါ်တွင် အလွန်ပင်သြဇာညောင်းပါသည်…..ဒေါ်ခင်ချိုဝတ်သည်အဝတ်များကိုမောင်မောင်နဲ့ဦးမင်းလွင်တို့ကအလှည့်ကျ လျှော်ရလေသည်…ဒေါ...

ဆရာမမိုးသန်တာ

Photo Loading...

***** ဆရာမမိုးသန်တာ *****              { စ / ဆုံး }

     ================

တက္ကစီ တစ်စီး လမ်းဘေး သစ်ပင်ရိပ်အောက်တွင် ရပ်ထားသည် ။ ကားပေါ်တွင်တော့ တက္ကစီ ဒရိုင်ဘာနှင့် နောက်ခန်းတွင် သပ်သပ်ရပ်ရပ် ၀တ်စားထားသော အမျိုးသား 

တစ်ဦး ။  နာရီ ကြည့်လိုက်တော့ ခုနှစ်နာရီခွဲသာသာရှိသေးသည် ။ ကားဘက်မှန်ထဲ ကို ခနခန လှမ်းလှမ်းကြည့်နေမိသည် ။ မကြာပါ …. အဖြူအစိမ်း၀တ်စုံလေးနဲ့ ခြင်းတောင်းလေးဆွဲလာသော ဆရာမ တစ်ယောက် ဖြတ်လျောက်လာသည် ။ ဆရာမ က ကားတံခါးနားအရောက် ခြေအစုံ ရပ်တန့်သွားကာ ဘေးဘီသို့ တစ်ချက် ဝေ့ဝိုက်ကြည့်ပီး ကားတံခါးလေး ဖွင့်ကာ ၀င်လိုက်သည် ။

``မောင် ….စောင့်နေတာ ကြာပီလား ``

``မကြာသေးပါဘူး အခုလေးတင်ပဲ ရောက်တာ ကျောင်းကို ခွင့်တိုင်လာခဲ့တယ်မလား ``

``ဟုတ် တိုင်ခဲ့တယ် တခြားလူတွေ တစ်ခုခု ထင်မှာစိုးလို့ ကျောင်း၀တ်စုံနဲ့ပဲ ထွက်လာတာ ``

``ကားဆရာ … ***** လိပ်စာ ကိုမောင်းပေးပါ ``

ကားလေး ဘီးစလိမ့်သွားသည် ။ ကားဆရာကတော့ ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်နှင့် မောင်းနှင်နေလေသည် ။

ခြံ၀င်းလေးနှင့် နှစ်ထပ်တိုက်အိမ်လေး ရှေ့မှာ ကားရပ်သွားသည် ။

``ကျွန်နော် ဖုန်းဆက်လိုက်ပါ့မယ် ဖုန်းဆက်တဲ့ အချိန် လာခေါ်ပေးပါ``

လက်ထဲမှာ တစ်သောင်းတန် သုံးရွတ် ထုတ်ပေးလိုက်သည် ။

``အပြန်လာခေါ်ခပါ ယူသွားလိုက်ပါ ဆက်ဆက် လာခေါ်ပေးပါ ``

``စိတ်ချပါဆရာ ဖုန်းသာဆက်လိုက် ``

အိမ်လေးထဲသို့ နှစ်ယောက်သား ၀င်လာလိုက်သည် ။ အိမ်တခါးကို သေချာစွာ ပြန်ပိတ်လိုက်ပီး နှစ်ယောက်သား တစ်ယောက်ခါး တစ်ယောက်ဖက်ကာ တက်လာခဲ့ကြလေသည် ။ အခန်းထဲ အရောက် အခန်းတံခါးကို သေချာစွာ ပိတ်လိုက်လေသည် ။ အိမ်ကြီးက တိတ်ဆိတ်နေသော်လည်း အခန်းတွေရဲ့ လုံခြုံလှသည် ။ အခန်းထဲမှာ သီချင်းသံ ကျယ်ကျယ် ဖွင့်ထားလျှင်တောင် အပြင်က ကြားနိုင်မည်မထင် ။ အခန်း ထဲ စားပွဲပေါ်သို့ ဆွဲခြင်းတောင်းလေး တင်လိုက်ပီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားကြလေသည် ။ ထို နှစ်ဦးသည်က အခြားသူများ မဟုတ်ပါလေ မီမီသိမ့် အမျိုးသား မျိုးမင်းနှင့် ၀င်းနိုင် မိန်းမ မိုးသန္တာတို့ပင်ဖြစ်လေသည် ။

``လွမ်းလိုက်တာ မောင်ရယ် ``

``မောင်လည်း အတူတူ ပါပဲ မိုးရယ် ``

ခန္ဓာကိုယ် နှစ်ခု ခွာလိုက်ကာ တစ်ယောက်ခါးတစ်ယောက်ဖက်ထားရင်း ရီဝေတဲ့ မျက်၀န်းတွေ နဲ့ ကြည့်မိကြသည် ။

ကျောင်း၀တ်စုံ ခါးတို အကျီအဖြူရောင်လေးနဲ့ ထမီ အစိမ်းရောင်လေးအား ခပ်ကြပ်ကြပ်စည်းနှောင်ထားပီး ဆံထုံးလေး ထုံးထားသော မိုး ကို မျိုးမင်းကြည့်မ၀ ဖြစ်နေလေသည် ။ မိုးသန္တာ မေးစေ့လေးအား လှမ်းဆွဲလိုက်ကာ နုတ်ခမ်းချင်း ဂဟေဆက်လိုက်သည် ။ ကျောင်းစိမ်း ထမီပေါ်မှ တင်ပါးလေးတွေ ကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ရင်း အနမ်းမိုးတွေ ဆက်တိုက် ရွာနေမိသည် ။ တင်ပါးအောက်ခြေနားတွင် အတွင်းခံမျော့ကြိုးရာလေးက အထင်းသား ဖြစ်နေသည် ။ နုတ်ခမ်းချင်း ပြန်ခွာလိုက်ပီး မျိုးမင်း ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲမှာ မှီလိုက်သည် ။ မျိုးမင်း က မိုးသန္တာရဲ့ တင်ပါးလေးတွေ ဆက်ပွတ်ပေးနေလိုက်သည် ။ လွန်ခဲ့သည့် သုံးနှစ်ကျော်လောက်က ရခဲ့ဖူးသော ကိုယ်သင်းရနံ့လေးတွေ ကို ပြန်လည် ရှူရှိုက်မိကြသည် ။ တင်းရင်းလွန်းတဲ့ ရင်သားတွေက မျိုးမင်း ရင်ဘတ် နှင့် ဖိကပ်ထားမိလေသည် ။ ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားထဲကို လက်နဲ့ ဆွဲပွတ်လိုက်တယ် ဆိုရင်ပဲ မိုးသန္တာရဲ့ အသက်ရှူသံတွေ မြန်ဆန်လာရသည်

``အားးးးရှီးးးး မောင် ``

``မိုးးးး ``

``ရှင်….``

``အရင်တုန်းက လို ရင်ခုန်သံတွေ မြန်နေပီကွာ``

``အတူတူပါပဲ မောင်ရယ် ``

``မိုးက အရင်တုန်းကလို စကပ်တိုမလေး မဟုတ်တော့ပဲ ကျောင်းဆရာမ ၀တ်စုံလေးနဲ့ ဆိုတော့ ပိုပီး ရင်ခုန်နေမိတယ် ``

``စကပ်တိုမလေး တုန်းကလိုပဲ အချစ်တွေ များများ ပေးပါမောင် ``

``ဆရာမလေး ကို စကပ်တိုမလေး ထက် အချစ်တွေ ပိုပေးချင်တာပါ ``

``အင်းးးး အားးးးမောင် ရယ်``

``မောင့်လီးကို ကိုင်ကြည့်ပါဦး မိုး ``

``အင်းးးး အကြီးကြီးပဲနော် အောက်ခံဘောင်းဘီကြီး ပေါက်ထွက်သွားဦးမယ် ``

မျိုးမင်း ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်ပေးလိုက်ပီး အောက်ခံ ဘောင်းဘီ ပေါ်မှာ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည် ။

``အရင်လို နမ်းမပေးချင်ဘူးလား ``

``အင်းးးး မောင့် စိတ်တိုင်းကျ ဖြစ်စေရမယ်နော် ``

မိုးသန္တာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်သည် ။ မျိုးမင်း လီးနဲ့ သူ့မျက်နှာက တစ်တန်းတည်း အနေ အထား ဖြစ်သွားသည် ။ ဘောင်းဘီမျော့ကြိုးလေး ကို အသာအယာ ကိုင်ပီး ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ အောက်က လီးက ငေါက်ကနဲ ထွက်လာသည် ။ မျိုးမင်းလည်း အပေါ် အကျီကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည် ။ မျိုးမင်း အ၀တ်အစားမဲ့ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားသည် ။ သူ့ရှေ့မှာတော့ ကျောင်းဆရာမ ၀တ်စုံလေးနဲ့ မိုးက ဒူးထောက်ကာ မျိုးမင်းလီး ကို အသာကိုင်ပွတ်ပေးနေသည် ။

``မောင့်လီးက အရင်ထက် ပိုကြီးလာသလိုပဲနော် ``

``အင်းးး စုပ်ပေးတော့ ``

``အင်း ``

လီးတံထိပ်ဖျားလေး ကို လျာနဲက အသာ တို့ထိလိုက်ကာ နုတ်ခမ်းလေး ဟပီး ငုံပစ်လိုက်သည်

``အားးးရှီးးးးးးးးးးးးးး``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

လီးစုပ်နေရင်း မိုးသန္တာ အရင်တုန်းက အချိန် တွေကို ပါ သတိရလိုက်မိသည် ။ တက္ကသိုလ် တက်တဲ့ အချိန်မှာ မောင်နဲ့ ရည်းစားတွေ ဖြစ်ပီး ချစ်ရည်လူးခဲ့ကြတာ အကြိမ်ကြိမ် ။ ထို့နောက် မောင်က နိုင်ငံခြားထွက်သွားသည် ။ သူလည်း ၀င်းနိုင်နဲ့ မိဘတွေ ပေးစားလို့ သဘောတူလက်ထပ်ဖြစ်ခဲ့ပီး ကျောင်းဆရာမ တစ်ယောက်အဖြစ် ဘ၀ ကို ရပ်တည်လာခဲ့ကာ မျိုးမင်းနဲ့ အဆက်အသွယ် ပြတ်ခဲ့လေသည် ။ အခု ပီးခဲ့တဲ့ သုံးပတ်ကျော်လောက်က မျိုးမင်းနဲ့ အမှတ်မထင် ပြန်ဆုံကြတော့ နှစ်ယောက်လုံး အိမ်ထောင်ကျနေသည့် အဖြစ် ဖြစ်နေသည် ။ သို့ပေမယ့်လည်း ငယ်စဉ်က အချစ်တွေ က တဖန်ပြန်မွေးဖွားလာသည်မို့ ဒီနေ့ အချိန် က သူတို့ နှစ်ဦးအတွက် ပထမဆုံး ပြန်လည်အချစ်နယ်ကျွံကြခြင်းဖြစ်လေသည် ။ မျိုးမင်းက တောင်းဆိုလာခဲ့သည်မို့ တော်တော်ကြာစဉ်းစားခဲ့မိသေးသည် ။ သို့သော်လည်း အရင်က အချစ်တွေက လွန်ဆန်မရတဲ့ အဖြစ်မျိုး ခံစားမှုတွေ ပြန်လိုချင်ခဲ့မိသဖြင့် လိုက်လျောရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည် ။ ကျောင်းကို ခွင့်တိုင် ၊ ၀င်းနိုင်ကိုတော့ ကျောင်းသွားမည်ဟု လိမ်ညာခဲ့ကာ စောစော ထွက်လာဖြစ်ခဲ့လေသည် ။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အွတ် အွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး ကောင်းလိုက်တာ မိုးရယ် အရင်တုန်းကအတိုင်းပဲ မိုးက စုပ်တာ တော်လိုက်တာ ``

နုတ်ခမ်း နှစ်ဘက်ကို ဖိကပ်ထားရင်း အတွင်းလျာကို ရစ်ပတ်ကစား က အားရပါးရ စုပ်နေမိသည် ။

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးးး မိုးးးးကောငှးလိုကတှာ အားးးးး ``

လက်တစ်ဘက်ကလည်း ဥတွေကို ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေသေးသည် ။

``အားးးရှီးးးးအားးးး``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

လီးကို ပါးစပ်ထဲမှ ပြန်ထုတ်လိုက်ကာ

``ကောင်းလားမောင် ``

``အင်းးး အရင်တုန်းကထက် ပိုကောင်းလာတယ် ယောင်္ကျားရပီး ပိုကျွမ်းလာတယ်ထင်တယ် ``

``ဟွန်းးးးမောင်နော် ``

လီးကို ပြန်ငုံကာ စုပ်လိုက်သည် 

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးးးး မိုးရယ် ကောင်းလိုက်တာ ``

ကျောင်းဆရာမ ၀တ်စုံလေးဖြင့် လီးစုပ်ပေးနေသော မိုးသန္တာကို ငုံကြည့်ရင်း စိတ်တွေ ပိုထလာရပြန်သည်

``အားးးး ကောင်းလိုက်တာ ``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးးရှီးးးးအားးးးမိုးးးးးး``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး မိုး မောင် လိုးချင်ပီကွာ စုပ်တာ ရပ်လိုက်ဦး ``

လီးတံ ကို ချွတ်လိုက်ပီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ အပေါ်မှ ရင်ဖုံးအကျီအဖြူကြယ်သီးလေး ကို ဖြုတ်မည်အလုပ်

``မချွတ်နဲ့မိုး မိုးကို ကျောင်းစိမ်းလေး နဲ့ လိုးချင်သေးတယ် ပီးမှ မိုးအဖုတ်ကို အားရအောင် ပြန်ယက်ပေးမယ် အခု လိုးချင်နေပီ ကုတင်မှာ လက်ထောက်ပီး ကုန်းလိုက် ``

``အင်းးးး ပါ မောင့်သဘောနော် ``

ကုတင်စောင်းမှာ လက်လေးထောက်ပီး ကုန်းလိုက်တယ် ။ ကျောင်းစိမ်း ထမီ အောက်မှ ဖင်အိုးကြီးတွေ က ကားပီး အယ်ထွက်နေသည် ။ မျိုးမင်းလည်း မိုးသန္တာနောက်မှာ မတ်တပ်ရပ်နေရာယူလိုက်ပီး တင်ပါးတွေကို ပွတ်သပ်လိုက်သည် 

ထို့နောက် ထမီလေးကို အသာလှန်တင်လိုက်သည် ။ အောက်ခံပင်တီ အသားရောင်လေးမှာ တင်ပါးတွေကို တင်းကြပ်နေအောင် ထိန်းထားသည်။

``အားးးး မိုးတင်ပါးကြီးတွေက အရင်ထက် ပို ထွားလာတယ်ကွာ ``

``ဖှနှးးးဖှနှးးးးးးးးးး``

``အ … မောင် အားးးးး``

မောင်က သူမ တင်ပါးကို အားမလို အားမရ အမြဲရိုက်တတ်သည်ကို ပြန်သတိရမိကာ အဖုတ်ထဲမှ အရည်ကြည်များ စိမ့်ကနဲ စိမ့်ကနဲ ကျလာသည်

``ဖှနှးးးးးးးးး ဖှနှးးးးးးးးးးး``

``အားးးးရှီးးးးမောင် လိုးတော့ကွာ ခံချင်ပီ``

မိုးသန္တာ အတွင်းခံပင်တီလေးကို ဒူးနားလောက်ထိ ဆွဲချလိုက်သည် ။လီးကို အဖုတ်၀ မှာ အသာတေ့လိုက်ပီး ဖြေးဖြေးချင်းထိုသွင်းပေးလိုက်သည်

``အားးးး ၀င်လာပီမောင် အားးးးအမလေးးးးး``

``အားးးးရှီးးးး အင့် အင့် အင့် ``

``ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``အားးး မောင် အားးးး ကောင်းလိုက်တာ အမလေးးးးလေးးးးး ``

``ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

လည်ပင်းအထက်နားရှိ ဆံထုံးလေး ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ကာ လက်တစ်ဘက်က ခါးစပ်နားလေး ကို ကိုင်ထားရင် ဆောင့်ပေးလိုက်သည်

``အင့် အင့် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``အားးး ကောင်းတယ်မောင် လိုးးးး လိုးးးး အားးးရှီးးးးဟင့် ဟင်းးးး``

``အင့် အင့် အင့် ဒုတ် ဒုတ်ဒုတ် အင့် ``

``အားးး မောင့် အလိုးမခံရတာ ကြာပီကွာ အားးးး ``

ကျောင်းစိမ်း၀တ်စုံလေးဖြင့် ဖင်ကုန်းခံပေးနေသော မိုးသန္တာကို လိုးနေရသည်မှာ စိတ်ထဲ ပိုပီး ဖီလင် လာလှပေသည်

``အင့် အင့် အင့် ``

``ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အားးး မိုးဖင်ကြီးက ပိုကြီးလာလို့ အရင်ထက် ပို အားရတယ်ကွာ အင့်အင့်အင့်``

``အားးး မောင် အားးး ကောင်းတယ် လိုး အားးး ဆောင့်ပေး အားးးး``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

``အင့် အင့် အင့် ``

``အ အ အားးး ဟငှးးးးးး ``

``အင့် အင့် အင့် ခံလို့ကောင်းလား မိုးးးး ``

``အင်း ကောင်းတယ်မောင် အားးး အ ဆောင့် ပေး မိုး ခံနိုင်တယ် ဆောင့်ဆောင့် ``

``အင့်ကွာ အင့်ကွာ ရော့ အင့်အင့် ဖတ်ဖတ် ဖုတ် ဖတ် ဘွတ် ``

``ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဘွတ် ဘွတ် ``

ကုတင်စောင်း ဖင်ကုန်းထားသည့် အနေအထားမို့ လိုးရသည်မှာ အားရှိလှသည် ။ ငယ်ချစ်တွေ အခုမှ တဖန်ပြန်တွေ့ ပြန်လိုးရသည်မို့ စိတ်တွေ တအားထန်နေလေသည်

``အင့်ကွာ အင့် အင့် အင့် မိုးဖင်ကို ကြိုက်တယ်ကွာ အင့် အင့် အင့် ``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ``

လီးတံမှာ အဖုတ်ထဲသို့ အဆုံးထိ ၀င်သွားလိုက် ပြန်ထွက်လာလိုက် စည်းချက် ကျနေပေသည်

``မိုး … ထလိုက် နံရံမှာ လက်ထောက် ဖင်ကော့ပေးးး``

``အင်းးးးး``

မိုးသန္တာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပီး ထမီကို ပါ ချွတ်ချလိုက်ကာ အောက်ခံပင်တီလေးကိုလည်း အောက်ထိ ချွတ်ချလိုက်သည် 

``မောင် အကုန်ချွတ်လိုက်တော့မယ်နော် အကျီတွေ ကြေကုန်လိမ့်မယ် ``

``အင်းးး မိုသဘော ``

အကျီရော ဘော်လီပါ ချွတ်ပစ်လိုက်သည် 

``ဟားးးးးးးးး မိုး နို့တွေကလည်း အယ်နေတာပဲကွာ ``

ဖင်နှစ်ခြမ်းကြား လီးကို အမြှောင်းလိုက် ကပ်ပေးလိုက်ရင်း နောက်ကနေ သိုင်းဖက်ကာ နို့အုံကြီးတွေကို အားရပါးရ နယ်ပစ်လိုက်သည် ။။

``အားးး ရှီးးးမောင် အားးးး``

နှစ်ယောက်သား မတ်တပ်ရပ် အနေအထား ဖြင့် မိုးသန္တာကလည်း ဖင်ကြီးကို နောက်ကို ပစ်ကာ ကော့ကော့ပေးနေမိသည် ။ ထို့နောက် အခန်းနံရံ ဆီသွားကာ နံရံမှာ လက်ထောက်လိုက်ရင်း ဖင်ကော့ပေးလိုက်သည်။ ``မိုး ပေါင် နဲနဲ ကားလိုက် ``

``အင်းးး``

မျိုးမင်းက မိုးသန္တာ နောက်မှ ထိုင်ချလိုက်ကာ ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲကြည့်လိုက်သည် ။

``အားးး မိုး စောက်ဖုတ်ကြီးက အရမ်းလှတာပဲကွာ ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် ``

ပြောလဲပြော လျာဖြင့် လှမ်းထိုးယက်ပစ်လိုက်သည်

``အားးးးကောင်းလိုက်တာမောင်ရယ် မောင်ယက်ပေးတာ မခံရတာ ဘယ်လောက်တောင်ကြာသွားပီလဲ အားးး``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

ဖင်နှစ်ခြမ်းကြား အနောက်မှ ဖြဲပီး ယက်နေသည်မို့ မျိုးမင်း နှာခေါင်းက မိုးသန္တာ ဖင်ကြားထဲ နစ်မြုပ်နေသည်

``ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ် ``

``အားးး ရှီးးးးးးး``

မျိုးမင်း လျာကို အဖုတ်မှ ဖင်၀ထိ အလျားလိုက် ဆွဲသပ်ပေးလိုက်သည်

``ပလက် ပလက် ပြတ် ပြတ် ပြတ် ``

``အားးးး မောင်ရယ် အားးးး``

မိုးသန္တာက အသား သိပ်မဖြူသည်မိုး အဖုတ်က လည်း နဲနဲ တော့ အညိုဘက်သန်းသည် ။ ဖင်၀ ကလည်း ညိုတိုတို လေး ။ စအို ခရေသားတလျောက်ကို လျာနဲ့ ရစ်သိုင်း ပတ်ကာ ယက်ပေးလိုက်တော့ ဖင်ကြီး ကော့ကော့တတ်သွားသည်

``အားးးး မောငှ …..အမလေးးးးအားးးးး``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးးရှီးးးးးးကောင်းတယ် မောင် အားးးး ``

``ဖှောငှးးးးးးးးးးးး``

``အ မောင် အားးးးးး``

သူ့ယောင်္ကျားက အခုလို ဖင်ကို မရိုက်ပေးခဲ့ဖူးဘူး ။ မျိုးမင်း တစ်ယောက်သာ လိုးရင် ဖင်ရိုက်တတ်လေသည် ။ မိုးသန္တာဖင်ကြီးမှာ မျိုးမင်း လက်ဝါး ရိုက်ချက်ကြောင့် တုန်ခါသွားသည် ။

``ဖြောင်းးးးးးဖြန်းးးးးးးးးဖတ် ဖတ် ``

``အားးးးး အ အီးးးးးးးး အားးးးးးးးး``

မျိုးမင်း လက်ခလယ်ကို ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ကာ တံတွေး စွပ်လိုက်ပီး မိုးသန္တာ ဖင်ပေါက်ထဲ အဆုံးထိ ထိုးထည့်ပစ်လိုက်သည်

``အားးးးးးးးးးးးးးးးးး အငှးးးးးးးးးအီးးးးးးးးးးးးးးး``

``အမလေးးးး အားးးး မောင်ရေ အားးးး``

လက်ခလယ်ကို ဖင်ခေါင်းထဲမှာ ကွေးလိုက်ဆန့်လိုက် လုပ်ရင်း မွှေထိုးပေးကာ အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးလိုက်သည်

``အားးး မောငှ အားးးးရှီးးးးးးးးးးးး``

မိုးသန္တာ ဒူးတွေ ပါ တဆက်ဆက် တုန်လာလေသည်

``အီးးးအားးးးးးးး``

ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားကို တံတွေး ပစ်ခနဲ ထွေးလိုက်တော့ တံတွေးတွေက ဖင်နှစ်ခြမ်းကြားမှ ဖင်ပေါက်၀ထိ စီးကျလာက ပိုမိုစိုစွတ်လာပီး လက်ခလယ် အသွင်းအထုတ်မြန်ဆန်လာသည်။

``အ အ အ အားးးးးး``

``အင့် အင့် အင့် အင့် အင့် အင့် ``

``အားးး မောင် လိုးတော့ အားးးရှီးးးး ``

``အင်းးး မိုး ဒီတခါ ဖင် ချ မယ်နော် မိုးဖင်ကို မချရတာ ကြာလှပီ ``

``အင်းးးး မောင့်သဘော မိုး တကိုယ်လုံး မောင့်သဘောပဲ ကြိုက်တာလုပ် အားးးး``

မိုးသန္တာ နောက်တည့်တည့် တွင်နေရာယူလိုက်ပီး ဒူးကို အသာကွေးလိုက်ကာ ဖင်ပေါက်၀ တွင် လီးဒစ်ကို တေ့လိုက်သည် ။ ဒစ်ခေါင်း ကို မြုပ်ရုံ လက်ဖြင့် ထိန်းကာ အသာ ထိုးထည့်လိုက်သည် ။ စိုစွတ်နေသည်မို့ ဒစ်ချောင်းက ပလွတ်ခနဲ့ တိုး၀င်သွားသည်

``အ …. ``

``ဖြေးဖြေးချင်း အကုန်ထည့်မယ်နော် ``

``အင်းးးး အားးးး ဖြေးဖြေး မောင် ``

``အင်းးးးးး….အင့် ``

စီးတွဲတွဲ တစ်ရစ်ချင်း ထိုး၀င်သွားတဲ့ အရသာ ကို နှစ်ယောက်လုံး ခံစားနေမိသည်

``အားးး ရရဲ့လား မိုး တအားကြပ်တယ်နော် ``

``အင်း ရတယ်မောင် ထိုးထည့် အားးးးး``

``အင်းးး တော်တော် ၀င်နေပီ အဆုံးထိ ရောက်တော့မယ် ``

``အငှးးးးအ အ အ ``

လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တင်ပါး နှစ်ခြမ်း ကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကြည့်ကာ ထိုးသွင်းလိုက်သည်

``အားးးးအဆုံးထိ ရောက်သွားပီ ``

``အားးး မောင်ရယ် နာလည်းနာတယ် ကြပ်တယ် ``

``အင်းးး အထုတ်အသွင်းလုပ်မယ်နော် ``

``အင်းး ဖြေးဖြေး မောင် အားးး မောင်လိုးပီးကတည်းက အခုထိ ဖင်မခံဖြစ်ဘူး ``

``အင်းးး ဟုတ်လား ယောင်္ကျားက ဖင် မချ ဘူးလားးး``

``ဟင်အင်းးး မချဘူး ``

``အင်းးး မိုးကို မောင်နဲ့ မိုးယောင်္ကျား အပြင် အခြားသူ နဲ့ လိုးကြသေးလား ``

``အာ မောင်ကလည်း မိုးက မောင်နဲ့ပဲနေဖြစ်ခဲ့တာလေ အခြားလူ နဲ့ မနေပါဘူး ယောင်္ကျားရပီးး ယောင်္ကျားနဲ့ပဲခံတာပေါ့လို့ ဟွန်းးးး``

အ၀င်အထွက် နဲနဲ ကြပ်နေသေးသည်မို့ ဖြေးဖြေးချင်း အထုတ်အသွင်းလုပ်ပေးရင်း နို့တွေကို ညှစ်ပေးနေမိသည် ။

``အင်းးးး အာ့ကြောင့် မိုး ဖင်က ကြပ်နေတာကို းးး အားးးးး``

``အင်းးးး အားးး ဖြေးဖြေးမောင် ကွဲ သွားမှာ စိုးတယ် အားးးရှီးးးးး``

``အငှးးးးးရှီးးးးအားးးး``

``အားးး မောင် ပြန်ထုတ်ပီး အဖုတ်ထဲ ပြန်သွင်းပီး ချောအောင်လုပ်လိုက်ဦး ကြပ်နေတယ် အားးးး``

မျိုးမင်းလည်း လီးတံကို ဖင်ပေါက်ထဲက ပြန်ချွတ်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲ လေးငါးချက်ဆောင့်ပေးလိုက်တယ် လီးတံမှာ စောက်ရည်များ နဲ့ ချွဲကျိကျိ ဖြစ်လာတော့မှာ ဖင်၀မှာ တေ့ပီး ပြန်ထိုးထည့်လိုက်တော့ စောစောက ထက်စာလျှင် ပို ချောမွတ်လာတယ် 

``အားးးး မောင် ကောင်းလာပီ အင်းးးးးအားးးးး``

``အားးးး မိုး ဖင်ကို လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ အားးးးးး ဖြေးဖြေး ဆောင့်တော့မယ်နော် ``

``အင်းးး မောင် အားးးးးး လိုးးးအမလေးးးးးး``

ဖင် ခေါင်းထဲမှာ လီးတံ က တော်တော်လေး ချောချောမွေ့မွေ့ ဖြစ်လာသည်

``အင့် အင့် အင့် အင့် ``

``ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``အားးးးး ရှီးးးးးးးးအားးးးး``

``ဘု ဘုဘု …ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``အားးးး အမလေးးးးးးး မောင် အားးး ကောင်းလာပီ ဆောင့် အားးးးး``

``အင့် အင့် အင့် ရော့ အားးး ကောင်းလားမိုး ကြိုက်ရဲ့လားးး``

``အင်းးး အရမ်းကြိုက်တယ်ကွာ အားးးး ``

မိုးသန္တာ ရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဘက်ကို ဆွဲကိုင်ပီး နောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေသည်

``အားးးးးးကောင်းလိုက်တဲ့ ဖင်ကွာ အားးးးး``

``အားးးး မောင် … မိုး ဒူးတွေ မခိုင်ချင်တော့ဘူးအားးးးး ကုတင်ပေါ်သွားရအောင်ကွာ မရပ်နိုင်တော့ဘူး``

ဟုတ်ပါသည် မိုးသန္တာ ဒူးတွေ တဆက်ဆက် တုန်လာပီး ရပ်နိုင်စွမ်း သိပ်မရှိတော့ ဒူးတွေ ညွှတ်ချင်လာသည် 

``အငှးးးး လာ မိုးးးးး ``

ကုတင်ပေါ်သို့ ဆွဲခေါ်လာပီး မျိုးမင်း ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ မျိုးမင်းဘေးမှာ ဒူးလေး တုတ်ကာ ထိုင်လိုက်ပီး လီးတံကြီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးလိုက်သည် 

``မောင့်လီးကြီး က အရင်ထက် တော်တော် ကြီးလာတယ်နော် တုတ်လည်း တုတ်လာတယ် ``

``မိုးရဲ့ အလှတွေကို မြင်လိုက်ရတော့ လီးက ပိုတောင်လာပီး ပိုထွားလာတာလေ ``

သူမ ဖင်ပေါက်ထဲမှ ထွက်လာပီး အရည်တွေ စိုရွှဲနေသော လီးတံ ကြီးကိုကြည့်ကာ စိတ်တွေ ပိုထလာရင်း လီးတံကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်သည်

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးး ကောင်းလိုက်တာ မိုးးးးးရယ် ``

``ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ``

``အားးးရှိးးးးးး``

``မိုးးး တက်ဆောင့်ပေးကွာ ``

``အင်းးးး``

ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ချွတ်လိုက်ကာ မျိုးမင်းပေါ် ကျောပေးပီး ခွလိုက်သည် ။ မိုးသန္တာ သူ့လက်ကို သူ တံတွေး စွတ်လိုက်ပီး ဖင်၀မှာ သုတ်လိမ်းကာ လီး တံကို ကိုင်ပီး တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်သည်

``ဘွတ် …..``

``အားးးးးးးးးးးး ရှီးးးးးးးးးးအားးးးး``

``အင့်အင့်အင့်အင့် ``

``ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

ကျောပေးကာ ထိုင်ဆောင့်ပေးနေသည်မို့ မိုးသန္တာရဲ့ ဖင်အိုးကြီးရော လီး အ၀င်အထွက်ကော သေချာစွာ မြင်နေရလေသည် ။

``အားးးးအီးးးးအားးးး``

``ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``အင့် အင့် အင့် ``

``ဖြန်း ဖြန်း းးးးး``

``အားးးးးးးး ဆောင့်ကွာ အားးးးး``

``အင့် အင့် အင့် အင့် ``

``အားးး တောင့်လိုက်တဲ့အိုးကွာ …. မိုး နဲ့သာ လက်ထပ်ဖြစ်ရင် မိုးကို ဖင်ရော အဖုတ်ရော နေ့တိုင်းလိုနေမိမှာပဲ အားးး``

``အင်းးးးး အင့် အင့့် အားးးး ကောင်းတယ်မောင်ရယ် အားးးး``

``အင်းးးး ဆောင့်ကွာ အားးးး``

``စောက်ဖုတ်ထဲ ပြောင်းဦးမယ်မောင် အားးး မိုး ပီးချင်လာတယ် အားးးးး``

လီးတံကို လက်နဲ့ လှမ်းဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း အဖုတ်ထဲ သို့ ပြောင်းထည့်လိုက်ကာ စကောဝိုက်ပုံစံ ဖြင့် လှည့်ကာ ညှောင့်နေမိသည် ။

``အင့် အင့်အင့် ``

``ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ``

``အငှးးးးအားးးးးရှိးးးးး``

``အားးးးမောင်ရေ အားးးးး အမလေးးးးး``

``အားးး ဆောင့် မိုးးး မောင်လည်းပီးတော့မယ် အားးးးးး``

``အင့် ကွာ အင့် အင့်အင့် ``

မျိုးမင်း ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ကာ မိုးသန္တာကို တွန်းလိုက်ပီး လေးဘက်ကုန်း အနေ အထား ဖြစ်အောင်လုပ်လိုက်သည် ။ လီးတံကတော့ ကျွတ်မသွား 

``အင့် အင့် အင့် အင့် ``

နောက်ကနေ ခါးကို ကိုင်ပီး အားကုန်ဆောင့်လိုးတော့သည်

``အင့်အင့် ဖတ် ဖတ် ဖွတ် ဖွတ် ``

``အားးးးးမောင် အားးး ထိတယ် အားးးအမလေးးးး``

``အင့် အင့် အင့် ရော့ကွာ အင့် ``

``ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ် ``

``ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ဇွပ် ``

``အားးးး ထွက်တော့မယ် မိုးးးးအားးးး အင့်အင့် အီးးးးး``

ဆောင့်ချက်တွေက ပိုပို မြန်လာပီးနောက် မျိုးမင်း ဆက်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ မိုးသန္တာ ဆောက်ဖုတ်ထဲသို လရေတွေ တဖျောဖျော ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည် 

``အ အ အ အ အ အားးးးးးးးထှကကှုနပှီ မိုးးးအားးးးး``

``အားးး မိုးလည်း ပီးပီ အားးးး ကောင်းတယ် အားးးးး``

နှစ်ယောက်သား ဘေးသို့ ခွေခွေလေး လဲကျသွားတော့သည် ။ အဖုတ်ထဲမှ လီးတံကလည်း ကျွတ်ထွက်သွားကာ အဖုတ်ထဲမှ လရေတွေ စီးကျလာလေသည် ……


ဘယ်လောက်ကြာကြာ အိပ်ပျော်သွားသည်မသိ မိုးသန္တာ ရေချိုးခန်းမှ ပြန်ထွက်လာတော့မှ မျိုးမင်းလည်း နိုးလာသည် ။

``မိုးးး ရေချိုးလိုက်တာလား ``

``ဟုတ်တယ် ညစ်ပတ်နေလို့ ``

တဘက်အဖြူရောင်ကြီး ပတ်ထား သည့် မိုးမှာ တမျိုးလှနေသည် ။ ရေစွတ်ထားသည့် တဘက် အသေးတစ်ထည် ဖြင့် မျိုးမင်း လီးတံကို ယုယုယယ သုတ်ပေးနေသည် ။ ဟိုး အရင်တုန်းကတည်းက လိင်ဆက်ဆံပီးတိုင်း မိုးသန္တာက မျိုးမင်း လီး ကို သေချာ သန့်ရှင်းပေးနေကျမို့ မျိုးမင်း အရင်ကအချိန်လေးတွေ ကို တွေးမိရင်း ပြုံးမိလိုက်သည်

``မိုးက အရင်တုန်းကလိုပဲနော် မောင့်ကို သန့်ရှင်းပေးတတ်တာလေး သဘောကျတယ် ``

ပါးလေးကို သာသာဖွဖွ နမ်းလိုက်သည်။


ပြီးပါပြီ။

Comments

Popular posts from this blog

My Lovely wife,the bitch for black cleaner

ပန်းပျိုမေ