အိမ်စာ

 အိမ်စာ ++++++++ အချိန်ကား ၁၉၉၅ နှင့် ၂၀၀၀ ကြား။ အိမ်ကပြည့်စုံတဲ့လူတွေဆိုပေမယ့် TTC လည်းမထား၊ ဒဂုံ-၁ လည်းမထား ကျောင်းကောင်းကိုအတန်းကြီးမှပြောင်းပေမယ်ဆိုပြီး အိမ်နားကမူလတန်းကျောင်းမှာပဲကိုယ့်ကို သူငယ်တန်းတက်ခိုင်းတယ်။ အမေရော အဖေရောကစီးပွားရေးလုပ်ကြလို့ ကကြီး၊ခခွေးနဲ့ ABCD ကိုဆရာမခပ်ငယ်ငယ်တစ်ယောက် အိမ်ခေါ်သင်ပေထားလို့ သူငယ်တန်းမတက်ခင်ကတည်းကအကုန်ကျွမ်းတာပေါ့၊ ဆရာမကရိုက်လည်းမရိုက်၊ဆူလည်းမဆူ၊ မုန့်တွေကျွေး၊ထမင်းခွံ့ရင်းစာသင်ပေးတော့ ဆရာမဆိုတာကြောက်ရကောင်းမှန်းတောင်မသိခဲ့ပါဘူး၊မိဘကလည်း တစ်ဦးတည်းသောသားမို့ လက်ဖျားနဲ့တောင်မတို့ခဲ့ကြပါဘူး။ သူငယ်တန်းမတက်ခင် အမေကတော့ မှာရှာတယ်၊ ဆရာမစကားနားထောင်၊လိမ်လိမ်မာမာနေ၊ကျောင်းကဆရာမက အိမ်ကဆရာမလိုဟုတ်ချင်မှဟုတ်မှာ၊မလိမ္မာရင် ရိုက်ရင်ရိုက်မှာတဲ့၊ အမေကတော့ ကျောင်းအပ်ကတည်းက အတန်းပိုင်(တစ်ဦးတည်းအကုန်သင်)ကိုပါတိတ်တစ်ထည်လက်ဆောင်ပေးထားသတဲ့လေ။ သူငယ်တန်းစတက်ပါပြီ။ အိမ်နားက block တစ်ခုတည်းဆိုတော့ လမ်းလျှောက်ရင်ငါးမိနစ်၊ကားနဲ့ဆိုတစ်မိနစ်ပါပဲ၊ ပထမရက်မှာတော့ သူငယ်တန်းအတန်းပိုင် အသားဖြူဖြူ၊ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းကြီးက ပြုံးလို့ရွှင်လို့နဲ့ သိပ်သဘောကောင်းတဲ့ကိုယ်ပါပေါ့။ ...

ကျွန်တော့ဘဝရဲ့ Guide

photo loading....

      မမျိုး နဲ့ကျွန်တော်နဲ့အသက် ၂နှစ်ပဲကွာတယ်။ အိမ်နီးချင်းတွေဆိုတော့ ကျောင်းသွားဖော်၊

ကစားဖော်ပေါ့။ မမျိုးက ကျွန်တော်အမြဲတမ်းအနိုင်ကျင့်တဲ့ အစ်မတစ်ယောက်ပေါ့။ 

မမျိုး ၁၀တန်းအောင်ပြီး မြို့မှာတက္ကသိုလ် သွားတက်တော့ကျွန်တော်၉တန်းပဲရှိသေးတယ်။

ကျွန်တော် ၁၀တန်း ဘော်ဒါဆောင်ထားမယ်ဆိုတော့ မမျိုးက ကျွန်တော့အိမ်ကို ဘော်ဒေါဆောင်ပို့ရင် ပင်ပန်းတယ် ပျက်စီးတယ်ဆိုပြီး

သူ့ နေတဲ့တောင်ကြီး ကအဆောင်မှာခေါ်ထား ပြီး Guide လုပ်ပေးတယ်။ အဆောင်နဲ့နီးတဲ့ကျောင်းမှာတက်ရတယ်။

   မမျိုးက "ဘော်ဒါဆောင်ဆိုတာ အရမ်းပင်ပန်းတယ်ဟ ရိုက်လဲအရမ်းရိုက်တာ နင်ခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး အာ့ကြောင့်ငါခေါ်ထားတာ "

     

    "မမျိုးတုန်းက အရိုက်ခံရလား"

    "ပြောမနေနဲ့တော့ ဖင်မှာအရှိုးရာ မရှိတဲ့နေ့ကိုမရှိဘူး နေ့တိုင်းအရိုက်ခံရတာ ဆရာမတွေကအရမ်းရိုက်တာ  မနက် ၄း၃၀ ထစာကျက် ၊ မနက်၈း၀၀ တည်းကအတန်းဝင်ရတာ ၄း၀၀ ထိအတန်းဝင်ရတာ စာမမေးတဲ့ဆရာမတစ်ယောက်မှမရှိဘူး မရလို့ကတော့ အသေရိုက်တာ ဖင်ထိုင်တိုင်းနာနေတယ်။"

  "မမျိုးက စာတော်ပြီးသားကို အရိုက်ခံရသေးတာလား"

  "ခံရတာပေါ့ ဘာသာစုံ မေးတာဆိုတော့အကုန်လုံးမကျက်နိုင်ဘူး ကျက်လည်း မေ့တာနဲ့အရိုက်ခံရတာပဲ ရိုက်ခံရပြီး အတန်းရှေ့မှာဒူးထောက်ပြီးကျက် အချိန်မကုန်ခင် စာမပြန်နိုင်ရင်ထပ်ရိုက်ခံရရော "

"ကျွန်တော်သာဆို အမြဲတမ်းနှစ်ပြန်ရိုက်ခံရမှာ

အဲလိုသာဆို"

"3D သာထွက်တာ နေ့တိုင်းအရိုက်မခံရတဲ့နေ့မရှိဘူး "

"အမလေး ဖင်တောင်ကြိမ်းတယ် မမျိုးအစား ဟီးဟီး"

  "အာ့ကြောင့်နင့်ကိုသနားလို့ ငါသင်ပေးမှာ

တနေ့စာတနေ့တော့မှန်မှန် ကျက်ရမှာနော်"

 

အဲလိုနဲ့မမျိုးကပဲ guide လုပ်ပေးပြီးဆယ်တန်းအောင်ခဲ့တယ်။ ရိုက်မယ်လို့ခြိမ်းခြေက်ပေမယ့် တကယ်မရိုက်ပဲ နားရွက်ဆွဲတာ၊ ဗိုက်ခေါက်ဆွဲတာ ထိုင်ထလုပ်ခိုင်းတာတို့ပဲလုပ်ခဲ့တယ်။

ကျွန်တော်တက္ကသိုက်တက်တော့လဲ သူယူတဲ့သချာင်္ ပဲယူခိုင်းတယ်။ မမျိုးကိုလဲသူ့အိမ်က ကားဝယ်ပေးထားတယ်။

  တစ်လ၁သိန်းသုံးရပေမဲ့ ကျွန်တော့်နဲ့အဆောင်မှာအတူနေတဲ့ ကိုမင်းက ဆင်းရဲတော့ သူ့ကျောင်းစားရိတ် ၆၀၀၀၀လောက်ကိုကျွန်တော်က ကူညီထားတော့ ပိုက်ဆံလိုတိုင်းမမျိုးကို အနိုင်ကျင့်နေကျ ။ မမျိုးကတော့ကျွန်တော့တို့ကိုစာလဲသင်ပေးရတယ် မုန်ဖိုးလဲပေးရတယ် ကားလဲပေးငှားရတယ်။

  တနေ့ကျောင်းမှာ မမျိုးအတန်းသွားပြီး

  "မမျိုး ကားပေးဦး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ မြို့ထဲသွားချင်လို့"

  "ဟဲ့ အတန်းမတက်ဘူးလားနင်တို့ "

  "အတန်းကပြီးပြီ မြို့ထဲသွားမလို့ မုန်ဖိုးရောပေး"

   "အမလေး ကားလဲ ဓားမြတိုက်သလို လာယူသေးတယ် မုန့်ဖိုးကပေးရဦးမယ် နင်လွန်နေပြီလို့မထင်ဘူးလားဟင် ကျူတိုရီရယ် ဖြေထားတဲ့အမှတ်တွေထွက်လာလို့အမှတ်မကောင်းကြည့် ငါနဲ့တွေ့မယ်နင်တို့"

   ပြောပြီးကားသော့ နဲ့ ၅၀၀၀ထုတ်ပေးလာတယ်။ အဲလိုဖြစ်အောင်သူထုတ်ထားတဲ့စည်းကမ်းတွေလိုက်နာရတယ်။

 ဒုတိယနှစ်ရောက်တော့ မမျိုးအိမ်ပြန်တဲ့ ညတွေဆိုအရက်ခိုးသောက်တတ်လာတယ်။

သောကြာညနေခင်းမမျိုး အိမ်ပြန်ပြီဆိုပြီး ကိုမင်းနဲ့ အရက်ထွက်သောက်ပြီးပြန်လာတယ်။

အဆောင် ထမင်းစားခန်းထဲရောက်ပြီး မမျိုးကိုမြင်လိုက် မူးနေတာတွေဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိတော့ဘူး။

  " ဟာ မမျိုး အိမ်မပြန်ဖြစ်ဘူးလား"

 " မပြန်ဖြစ်ဘူး ကားမောင်းလို့မကောင်းလို့ ပြင်ခိုင်းထားတယ်  နင်တို့ပုံစံကဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ လာစမ်းငါ့နားကို"

  နှစ်ယောက်လုံးလန့်ပြီး နေရာကမရွှေ့တော့ မမျိုးက အနားကပ်လာပြီး

  " ဟင် အရက်နံ့တွေရနေပါလား တော်တော်တတ်နေကြတယ်ပေါ့နင်တို့ ငါ ပြန်မှာဆိုပြီး အရက်ခိုးသောက်တာလား"

  ပြောပြီး နှစ်ယောက်စလုံး နားရွက်တွေဆွဲလိမ်တယ်။

 "အား  နာတယ် မမျိုး မလုပ်ပါနဲ့"

  "တွေ့မယ်နင်တို့ ငါ့အကြောင်းသိမယ်"

ပြောပြီး အဆောင်ကခိုင်းတဲ့ ထွေးငယ်ကို

  "ထွေးငယ် တုတ်ရှိလား"

  "တုတ် တော့မရှိဘူးအစ်မ ဝါးရုံကသွားခုတ်ပေးမယ်"

 " အေး နင့်လက်သန်းအရွယ် နှစ်ချောင်းလောက်ခုတ်လာပေး"

 အဆောင့်ခြံဝန်းဒေါင့်မှာဝါးရုံကအဆင်သင့်ဆိုတော့ ဝါးစိမ်းနဲ့ ရိုက်ခံရတော့မယ်။

ခဏ ကြာတော့ 

"ရပြီ အစ်မ သေချာချောထားပေးတယ် အရင်အပတ် အစ်မ ပြန်သွားတော့လည်း သူတို့နားကအရက်နံ့ရတယ်"

ပြောပြီးအရင်အပတ်က ဟာပါတိုင်လိုက်သေးတယ်။

  "သဘောကောင်းတယ်ဆိုပြီး ခေါင်းပေါ်ချီးတက်ပါတဲ့ နှစ်ယောက် ဒီညတော့သေပြီ နင်တို့လာခဲ့ "


  "လက်ပိုက်ပြီး ဟိုဖက်လှည့် ဖိုးငယ် "

အရိုက်ခံရမှာကြောက်ပြီး တုတ်တုတ်မလုပ်တဲ့ သူကို ဝါးစိမ်းတုတ်နဲ့ ခြေသလုံးကိုလှမ်းရိုက်လိုက်တယ်။

 ဖျောင်း  အား နာတယ် မမျိုး

  " ဒါအစပဲရှိသေးတယ် အဲထက်အများကြီးနာဦးမှာ ပြောတဲ့အတိုင်း မလုပ်ရင်ပိုနာမှာ"


 လှည့်ပြီးလက်ပိုက်ထား ပေမယ့် မျက်စိက ဝါးစိမ်းတုတ်ကြီးကြည့်ပြီး ကြောက်နေတုန်း

 ဖျောင်း ဖျောင်း ဆိုနှစ်ချက်ဆက် အားနဲ့ရိုက်လိုက်တာ နာလွန်းလို့ လက်ကဖင်ပွတ်ပြီးထွက်ပြေးရတယ်။

  "ထွက်ပြေးရင်ပိုနာမယ်နော် ပြန်လာခဲ့ ၁၀ချက် ရိုက်မှာ  အချက်၂၀ ဖြစ်သွားမယ်"

  "မမျိုး မရိုက်ပါနဲ့ အရမ်းနာလို့ပါ အီး"

 "ခိုးလုပ်တာ ငါမကြိုက်ဘူးဆိုတာသိရက်နဲ့ဘာလို့လုပ်တာလဲ လာခဲ့"


 ဖျောင်း အား ဖျောင်း အား ဖျောင်း အား


" လက်ဖယ်နော် လက်ကိုရိုက်မိရင် ပြန်ရိုက်မှာနော် "

 ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း အား..လား..အီး

၈ချက်မြောက်မှာပဲ ခွေကျပြီး ပြန်မထလာတော့

တုတ်ကလဲ ဝါးစိမ်းနု ဆိုတော့ ဖွာလန်နေပြီ

 "ပြန်ထ ၂ချက်ကျန်သေးတယ်"

" တုတ်တောင်ဖွာသွားပြီ မှတ်လဲမှတ်ပါပြီ နာလဲအရမ်းနာနေပြီ မမျိုးရဲ့ ထပ်မရိုက်ပါနဲ့တော့ 

အီး ဟီး " ဖင်ပွတ်ပြီးငြီးနေတယ်။

 "ဒါဆိုလဲကျန်တဲ့ ၂ချက်ကို ထိုင်ထလုပ်ခိုင်းမယ် ခုတော့ ကိုမင်းကိုရိုက်ဦးမယ် လက်ပိုက်ထား ကိုမင်း ဟိုဖက်လှည့်"

ပြောပြီးနောက် တုတ်အသစ်တစ်ချောင်းထပ်ယူလိုက်တယ်။

ဖျောင်း သောက်ဦးအရက်

ဖျောင်း သောက်ဦးအရက်

ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း

 ၈ချက်ရိုက်ပြီး

  " နင်က ၁၀ချက်အရိုက်ခံမှာလား ထိုင်ထ လုပ်မှာလား ကိုမင်း"

  "အရိုက်မခံနိုင်တော့ဘူး အစ်မ ဖင်တွေတအားနာနေပြီ ထိုင်ထပဲလုပ်မယ်"

 " ဟုတ်ပြီ ဒါဆို နားရွက်ဆွဲနှစ်ယောက်လုံး

ထိုင်ထ ၄၀ လုပ်မယ် မညီရင်အစကနေပြန်စမယ် ရှင်းတယ်နော် စလို့ရပြီ အမှတ်စဉ်ငါမှတ်မယ်  ၁ ၂  ၃.....

 စထိုင်တဲ့အချိန် ဖင်ကနာလိုက်တာဗျာ စပ်ဖျည်းဖျည်းနဲ့ ၂၈ ပြီး၂၉မှာကျွန်တော်ကမထနိုင်သေးလို့ခဏ နားလိုက်တာမညီတော့ဘူး

   "ဟဲ့ ရပ် ရပ် မညီတော့ဘူး အစကပြန်စမယ်"  ဆိုတော့ နှစ်ယောက်သား ချေပြစ်လက်ပြစ် ထိုင်ချလိုက်ကျတယ်။

  " မရတော့ဘူး မမျိုး ၃၀တောင် မရတာ ၄၀ ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ ညောင်းနေပြီ "

  " မရလို့မရဘူးလေ နင်တို့ပဲ အာမခံထားပြီးပြီ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ထပ်ရိုက်ရမလား"

  " မမျိုးကလဲ ခွတ်လွှတ်လိုက်ပါ  အဲလောက်ရိုက်ထားပြီးပြီပဲ နောက်မလုပ်တော့ဘူးကတိပေးတယ် နော်မမျိုး "

 " နင့်ကိုငါ တသက်လုံး အလိုက်လာတာဒီတခါတော့မရတော့ဘူး ဖိုးငယ် အဆောင်ကလည်း နင်တို့ကိုစည်းကမ်းဖောက်လို့အပြစ်ပေးဦးမှာ "

 ဘေးမှာရပ်နေတဲ့ အဆောင်ပိုင်ရှင် အန်တီဝင်းက

  "တော်ပါပြီသမီးရယ် သမီးပေးတဲ့အပြစ်နဲ့တင် ကျေနပ်ပါပြီ ထပ်မပေးတော့ပါဘူး"

  " ငါတော့မရဘူးနော် ကျန်တဲ့အပြစ် ထပ်ပေးမယ်ထ ဖင်တွေနာနေပြီဆို ချေသလုံးတွေပင့်ထား ၃ချက်စီထပ်ရိုက်မှာ"

  "ဟာ မမျိုး ၂ချက်ပဲကျန်တာလေ ထိုင်ထကလဲ ၂၈ခါလုပ်ပြီးပြီကို"

  "၄၀မပြည့်ရင်အစက ပြန်လုပ်ရမယ်လို့ငါပြောပြီးသား ၂ချက်ကျန်တာကနင်တို့အရိုက်မခံတော့လို့လေ အဲကတည်းက အရိုက်ခံလိုက်ရင်ပြီးတယ်"

  "ဖင်တွေကအရမ်းနာနေပြီ မမျိုးကလဲ မရိုက်ပါတော့နဲ့ "

 " ပြန်ပြောမနေနဲ့ လာဆို လာ ချေသလုံးတွေပင့်ထား ခုံပေါ်တက်ရပ် မလာရင်အချက်ရေတိုးမယ်နော်"  ဆိုတော့ကိုမင်းက ကြောက်ပြီး

ချေသလုံးပင့်ခုံပေါ်တက်သွားတယ်။


ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း


ချေသလုံးလေးပွတ်ပြီးကိုမင်းဆင်းလာတော့ သူမထသေး

  "ဖိုးငယ် ခုမထရင် ၅ချက်နော်"

မထချင်ထချင် မကျေနပ်တဲ့ ပုံစံနဲ့ ချေသလုံးပင့်ပြီး ခုံပေါ်တက်ရပ်တယ်။

ဖျောင်း သောက်ချင်ဦးအရက်

ဖျောင်း   ဖျောင်း

  "နောက်အရက်သောက်ကြည့် အချက်၂၀ ရိုက်မှာ ကြားလား"

 

 ၂ရက်လောက် မမျိုးကိုစကားမပြောကြ စာလည်း မပြခိုင်းကြပဲနေပြီး ၃ရက်မြောက်ကျောင်းသွားခါနီးတော့ပိုက်ဆံသုံးဖို့မရှိတော့လို့

  " မမျိုး မုန်ဖိုးပေးဦး သုံးဖို့မရှိတော့လို့ ဟီး"

   "နင်တို့ငါ့ကို စကားမပြောပဲစိတ်ကောက်နေတာမလား နေပါလားအဲတိုင်း"

   " မကောက်ပါဘူး ဖင်နာနေသေးလို့ မပြောတာ ဟီး "

  "ရော့၅၀၀၀ ဘာသုံးသလဲငါ့ကို စာရင်းပြ

အရင်လိုမရတော့ဘူး နောက်မဟုတ်တာလုပ်လို့ကတော့ ဟိုဝါးရုံကြည့်ထားနော် သေအောင်ရိုက်မှာ ကြားလား"

   " ဟုတ်မမျိုး မလုပ်ရဲတော့ပါဘူး ကြောက်ပါပြီမမျိုးရဲ့"

   

နောက်တစ်ပတ်လောက်ကြာ ထမင်းစားခန်းထဲ ဝါးစိမ်းတုတ်မြင်လို့

  "ဟဲ့ ထွေးငယ် နင့်တုတ်ကြီးဝေးဝေးထားစမ်းပါဟာ ဖင်တွေကြိမ်းလိုက်တာ နင်တုတ်ကြီးမြင်ရတာ"

 "ဟား ဟား အစ်ကိုတို့ကလဲ အဲဒါနေ့လည်က ထွေးငယ်ကို အန်တီဝင်းရိုက်ထားတာ ၂ချက်တောင်မှ အစ်ကိုတို့စားသွားတဲ့ပန်ကန်တွေမဆေးပဲ TV ကြည့်နေလို့ အစ်ကိုတို့လိုတော့ ထွက်မပြေး ဘူးနော်ထွေးငယ်က ဟား ဟား"

 

  "သေလိုက်ပါလား ၂ချက်ထဲကိုများ အန်တီဝင်းကလဲ အားနဲ့ရိုက်တာမှမဟုတ်တာ မမျိးရိုက်တာက တုတ်တောင်ကြိုးတယ်မတွေ့ဘူးလား "

   " ထွေးငယ်က အစ်ကိုတို့လောက်မှမဆိုးတာ ပြီးတော့အစ်ကိုတို့က မမျိုးဆိုအရမ်းအနိုင်ကျင့်တာ ခုတော့ မှတ်ပြီမလား"

  " တိတ်စမ်း နောက်ရက်အဲဝါးစိမ်းတုတ်မမြင်ချင်ဘူး သွားလွင့်ပြစ် "

  ပြောနေတုန်းမမျိုးရောက်လာပြီး

  "မလွင့်ပြစ်နဲ့ ထွေးငယ် မနက်ဖြန် နောက် ၂ချောင်းထပ်ခုတ်ထား သူတို့ ကျူတိုရီရယ်အမှတ်တွေ အစ်မသွားကြည့်မှာ ပြီးမှရိုက်ရမယ်"

  " ကောင်းတယ်အစ်မ နာနာရိုက် သူတို့ စာမလုပ်တာကြာနေပြီ အောင်မှာမဟုတ်ဘူး ထွေးငယ် သေချာလုပ်ထားပေးမယ် ဝါးစိမ်းတုတ်"

  "ထွေးငယ် နင်သေတော့မယ်နော် ငါထကန်လိုက်လို့ ကိုယ့်ဟာကိုမနေဘူး"

  "ဖိုးငယ် ကလေးကို မဲမနေနဲ့ နင်တို့စာမလုပ်လို့ ဆရာမတွေကငါ့ကိုလာတိုင်နေတယ် အမှတ်တွေကလည်း နည်းတယ်တဲ့ ငါသွားကြည့်လို့ ဟုတ်နေရင်တော့ နင်တို့သေဖို့ပြင်ထား"


နောက်ရက် အတန်းအားတဲ့အချိန် မမျိုး အမှတ်သွားကြည့်တော့ ဌာနမှူးက 

  "သမီး မောင်တွေလား ပထမနှစ်ကတော်သလောက် ဒုတိယနှစ်လဲရောက်ရော ညံ့လိုက်ကြတာသမီးရေ ဆုံးမပါဦး ဟိုတလောကလဲ သချာင်္ကကလေးတွေဖဲရိုက်နေတယ်ဆိုလို့သွားဖမ်းတာ သူတို့ထိပ်ဆုံးက သမီးရေ ဒီမှာလက်မှတ်ထိုးပြီး ပြန် လွတ်လိုက်တယ်"


ညနေကျောင်းကပြန်လာတော့ ဆောင်ခန်းထဲတောင်မဝင်ရသေး ထွေးငယ်က ချက်ချင်းလိုက်လာဖို့လာခေါ် လို့ ထမင်းစားခန်းထဲတန်းသွားလိုက်ရတယ်။

ခုံဆွဲပြီးထိုင်ဖို့လုပ်တုန်း

  " မထိုင်နဲ့ ရပ်နေ နင်တို့အပြစ်တွေအများကြီးပဲ ကျူးလွန်ထားတာ ငါ ဌာနမှူးနဲ့တွေ့ပြီးပြီ"

 ထွေးငယ်က အဆင်သင့် ဝါးစိမ်းတုတ် ၃ချောင်းလာပေးတယ်။

  " ကျောင်းပြေးပြီးဖဲရိုက်တဲ့ ပညာရှင်တွေ ဂုဏ်ပြုရမှာပေါ့ လာခဲ့  ပုဆိုးကိုတင်းနေအောင်ဆွဲထား ရိုက်လို့ ဘတ်လို့မြည်ရင်ပြန်ရိုက်မှာနော်"

 ကိုမင်းအရင် ပုဆိုးကိုဆွဲပြီးလှည့်ပေးလိုက်တယ်။

ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင် းဖျောင်း

  ရိုက်ဦးမလားဖဲ ဖျောင်း လုပ်ဦး လောင်းကစားတွေ  ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း  ဖျောင်း

ကိုမင်းမျက်နှာကြီးရှုံ့မဲပြီး ဖင်ကိုအားရပါးရပွတ်နေတယ်။

  "လာခဲ့ ဖိုးငယ် ပုဆိုး သေချာဆွဲထား"

ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း ဘတ်

  "ဟဲ့ သေချာဆွဲထားဆိုတာကိုလွတ်ပြီးဖင်ပွတ်နေတယ် ပြန်ရိုက်မယ် မလွတ်လာနဲ့အဲလက်က"

ဖျောင်း ရိုက်ဦးဖဲ ဖျောင်း ရိုက်ဦးဟ ဖျောင်း

ပြေးဦးကျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း

 ၁၀ချက်ပြည့်သွားတော့ ဖင်ကိုပွတ်ပြီးနာလွန်းလို့မျက်ရည်တောင်ကျတယ်။

 "ရော့ဒီမှာနင်တို့ကျူတိုရီရယ်ဖြေထားတဲ့အဖြေလွာ "

 ကွက်လပ်တွေကများများဖြေထားတော့လဲမမှန် ၅၀ပေးမှ ၂၀မကျော်ဘူ နှစ်ယောက်လုံး


 " ငါမအားတဲ့ လကိုအခွင့်ရေးယူပြီးကျောင်းပြေးလိုက် ဖဲရိုက်လိုက်လုပ်နေတာ စာမလုပ်ပဲ

ညနေတိုင်းငါ စာမေးမယ်နင်တို့နှစ်ရောက် ခုကစပြီး  စာမေးပွဲကျတဲ့အပြစ်က၅ချက် ဒါကိုဖုံးကွယ်ထားတာက ၅ချက် ၁၀ချက်ထပ်ရိုက်မယ်"


"ဟာမမျိုး မခံနိုင်တော့ဘူး နာနေပြီ"

 " ပြန်မပြောနဲ့ ဆုံးမနေတဲ့အချိန်ငါ့ကို  နှစ်ယောက်လုံးပုဆိုတွေ ခါးတောင်းကြတ်ထား

ချေသလုံး၅ချက် ပေါင်၅ချက်ရိုက်မယ်"

 ပြန်ပြောရင်ပိုနာမှာသိလို့ ၂ယောက်လုံး ပုဆိုးတွေ ခါးတောင်းကြိတ်ပြီး တန်းစီလိုက်တယ်။

တစ်ယောက်တစ်ချက်စီချေသလုံးတွေကို စရိုက်တယ် ။  ဖျောင်း ဖျောင်း ဖျောင်း

 ပြီးတော့ပေါင်ကို ၅ချက်စီရိုက်တယ်။

ရိုက်ပြီး ဝါးစိမ်းတုတ် ၃ချောင်းလုံးဖွာလန်ကျဲသွားပြီ။

  " ဒူးထောက်လက်မြောက်နေ ငါပြန်လာတဲ့အထိ ကားရေသွားဆေးဦးမယ် ထွေးငယ်ရေ

ကြည့်ထားပေး ဒီ၂ယောက်ကို လက်အောက်ချတဲ့သူ အစ်မကိုပြော ထပ်ရိုက်မယ်"

 မှာပြီး ကားနဲ့ထွက်သွားတာ ထမင်းစားချိန်မှပြန်ရောက်လာတယ် ။ သူတို့ကတော့လက်တွေညောင်း ဒူးတွေနာလို့ ခါတောင်းကြိတ်နဲ့ဆိုတော့ ချေသလုံးနဲ့ပေါင်က အရှိုးရာတွေဖိန်းထနေတာ မြင်နေရတယ်။

  "ရော့ဆေးသွားလူးလိုက်ဦး ဆေးဝယ်လာပေးတယ် ပြီးပြန်လာခဲ့ စာသင်မယ်"

နှစ်ယောက်သား ကွတကွတနဲ့အခန်းပြန်လာပြီးဆေးလူး ပြီးစာလာသင်ရတယ်။

 

ဘွဲ့ရပြီးတော့မမျိုးနဲ့ကျွန်တော့ကို အိမ်ကပေးစားလို့ လက်ထပ်ဖြစ်ကြတယ်။ ကျွန်တော်လုပ်ချင်သလိုလုပ် အနိုင်ကျင့်ချင်သလိုအနိုင်ကျင်ပေမယ့် သူ့စည်းကမ်းတွေဖောက်မိလို့ကတော့ ရိုက်ခံရတုန်းပဲ။ အဆောင်က ဝါးပင်ကိုလဲအိမ်ဝင်းထဲ မျိုးယူပြီးလာစိုက်ထားတယ်။

အပြစ်လုပ်မိပြီဆို ဝါးစိမ်းတုတ်သွားခုတ်လာပြီး ရိုက်တတ်ပေမယ့် မမျိုးက ကျွန်တော့ကိုအရမ်းချစ်တာပါ။

                    ပြီးပါပြီ ။


နေမကောင်းဖြစ်နေလို့အလုပ်အားတုန်းရေးတင်ပေးလိုက်သည်။

Comments

Popular posts from this blog

My Lovely wife,the bitch for black cleaner

ပန်းပျိုမေ