ပိုကြီးလေ ပိုကောင်းလေ ( စ / ဆုံး )

Photo Loading...

( Kurt Lennon )

တင်ထွန်းအိပ်ရာမှ နိုးလာသည်။ နွေရာသီဖြစ်သဖြင့် ချွေးတွေရွှဲနေသည်။ မိမိဘေးတွင် အိပ်နေသော မိန်းမဖြစ်သူ လှမူကို ကြည့်လိုက်သည်။ လှမူသည် တင်ထွန်းကို ဖင်ပေးပြီး အိပ်နေသည်။ ဖင်လုံးကြီးတွေသည် ထွားလှသည်။ ထမီမှာ ပေါင်ရင်းနားအထိလန်တက်နေသည်။ လှမူ၏အသားသည် ဖြူ၀င်းပြီး ချောမွတ်လှသည်။ အသက် ၃၀ အရွယ်ဟု မထင်ရအောင် အသားအရေစိုပြည်သည်။ ဖင်လုံးကြီးသော်လည်း လူမှာမ၀။ လှမူမှာ အရပ်မြင့်မြင့် လူကောင်ထွားထွားနှင့် ရုပ်ရည်မှာလည်း ချောမောပြေပြစ်လှသည်။ တင်ထွန်းမှာ ရုပ်မဆိုးလှသော်လည်း လူကောင်က သိပ်မထွား။ ပိန်ပိန်ညှက်ညှက်လေးသာဖြစ်သည်။ လှမူထက်ပင် အရပ်အနည်းငယ်ပုလိမ့်မည်။ မနာလိုသူတို့က တင်ထွန်းကို မတန်မရာမိန်းမ ရထားသည်ဟုပင် အတင်းပြောနိုင်သည်။ တင်ထွန်းမှာ စီးပွားရေးလည်း သိပ်မချောင်လည်။ လှမူမှာ လှပင်လှသော်လည်း ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက်တွင် နွမ်းပါးစွာနေရရှာသည်။ တင်ထွန်းတစ်ယောက် ထွေရာလေးပါးစဉ်းစားနေရင်း လှမူ၏ ဖင်လုံးကြီးကို ကြည့်ကာ မနက်စောစောစီးစီး လီးတောင်လာသည်။ တင်ထွန်းမှာ လူကောင်သေးသလို လီးလည်း သိပ်မကြီးလှ။ တောင်လွန်းမှ ငါးလက်မသာသာလောက်ပဲ ရှိလိမ့်မည်။ လန်ပြီးသား လှမူ၏ ထမီပါးလေးကို လှန်တင်လိုက်ကာ လီးကို ဖင်နှင့်ကပ်လိုက်သည်။ လှမူ၏ ကုပ်သားလေးများကို နမ်းသည်။ ချွေးစေးလေးများစို့နေသော လှမူ၏ ပုခုံးသားလေးများမှ နှစ်လိုဖွယ်ကိုယ်နံ့သင်းသင်းလေးကို ရလိုက်သည်။ တင်ထွန်းမယား လှမူမှာ ဘဝပေးကုသိုလ်ကံကြောင့်သာ နွမ်းပါးနေရရှာသည်။ ယှဉ်ကြည့်လျှင် နာမည်ကျော်မင်းသမီးများထက် လှပပေသည်။ လှမူ ရုတ်တရက်နိုးလာသည်။ မျက်လုံးလေးများကို မှေးကာ ဆက်မှိန်းနေသည်။ တင်ထွန်းလည်း တောင်နေသောလီးကို တံတွေးအသာဆွတ်ပြီး ဖင်လုံးကြီးများကြားမှ လျှိုကာ လှမူ၏ စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ အသာလေး ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ လီးသေး၍လားမသိ တင်ထွန်းလီးတချောင်းလုံး လှမူ၏ဖောင်းကားနေသော အဖုတ်ကြီးအတွင်းသို့ လျှောလျှောရှူရှူ ၀င်သွားသည်။ လှမူမှာ တုတ်တုတ်မလှုပ်ပဲ ဆက်အိပ်နေသည်။ တင်ထွန်းသည် လီးပိန်လေးကို ကပ်ညှောင့်ရင်း အရသာခံနေသည်။ ခနနေလျှင် လှမူမှာ စိတ်မရှည်ဟန်ဖြင့် ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးပြီး စောက်ခေါင်းကို ဆွဲညှစ်ပေးလိုက်သည်။ တင်ထွန်းမှာ လီးအညှစ်ခံရသည်နှင့် မထိန်းနိုင်ဘဲ သုက်ရည်များကို ကော့ပြီး ပန်းထည့်လိုက်မိသည်။ ပြီးလျှင်လှမူ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ပြီး ငြိမ်ကျသွားသည်။ လှမူမှာ တင်ထွန်းပြီးသွားသည်နှင့် အိပ်ရာမှထပြီး လက်နှီးစုတ်နှင့် သုက်ရည်တွေကို သုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် အိမ်သာထဲသွားပြီး သေးပေါက်ကာ အဖုတ်ကို ဆေးကြောနေသည်။ တင်ထွန်းမှာတော့ လီးပျော့လေး တန်းလန်းနှင့် အိပ်ရာပေါ်တွင် မှိန်းပြီးကျန်ခဲ့သည်။ ခနမှိန်းပြီး တင်ထွန်း ရေမိုးချိုးကာ လှမူပြင်ပေးသော မနက်စာကို စားလိုက်သည်။ ပြီးလျှင်အလုပ်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ လှမူမှာတော့ အိမ်မှုကိစ္စ ရှင်းလင်းရင်း အိမ်တွင်ကျန်ခဲ့သည်။ 

တင်ထွန်းအလုပ်တွင် အဆင်မပြေ။ သူ့အလုပ်က ခရီးသွားလမ်းပြအလုပ်။ ဒီနေ့ ခရီးသည်မရှိ။ အလုပ်ရှင်က ဆောရီးဟုပြောပြီး တင်ထွန်းကို ပြန်လွှတ်လိုက်သည်။ တင်ထွန်းစိတ်ဓာတ်ကျပြီး ခေါင်းငိုက်စိုက်နှင့် ဘတ်စ်ကားစီးကာ သူတို့နေသော ခြောက်ထပ်တိုက်ခန်းကျဉ်းလေးဆီသို့ပြန်လာခဲ့ရသည်။ အိမ်ရှေ့ပေါက်ရောက်တော့ မနက် ၁၀ နာရီသာသာရှိဦးမည်။ အိမ်ရှေ့တံခါးကို အထဲမှ သော့ခတ်ထားသည်။ သော့ဖွင့်ပြီး အိမ်ထဲ၀င်မည် လုပ်ပြီးမှ ဖိနပ်စင်ဆီသို့ အမှတ်တမဲ့ မျက်လုံးရောက်သွားသည်။ ဖိနပ်စင်ပေါ်တွင် ယောက်ျားစီးဖိနပ်တစ်ရံ။ တင်ထွန်းစိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားသည်။ ဧည့်သည်များလား။ ဒါဆိုလည်း ဧည့်ခန်းမှာ ဘယ်သူမှမရှိ။ တင်ထွန်း သိပ်ပြီး စဉ်းစားမနေနိုင်တော့။ ထင်သလိုမဖြစ်ပါစေနဲ့ ဆုတောင်းရင်း အသာလေး အသံမထွက်အောင် သော့ကို ဖွင့်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် ခြေဖော့နင်းပြီး အိမ်ထဲသို့၀င်သည်။ အိမ်ထဲ၀င်လိုက်သည်နှင့် အိပ်ခန်းထဲမှ အသံအချို့ကို ကြားလိုက်ရသည်။ အိမ်မှာ ကျဉ်းလှသဖြင့် အသံကို တော်တော်ပီပီသသ ကြားရသည်။

...အင်း... အင်း....အားးး .........အိုး........ ဖတ် ဖတ်.... ဗြွတ်ဗြွတ်.... အင်းးး

ညည်းညူနေသော လှမူ၏အသံနှင့် ယောက်ျားတစ်ယောက်အသံ။ အသားချင်း အရေပြားချင်း ထိရိုက်သံများ။ လီးနှင့် စောက်ဖုတ် ၀င်ထွက်သံများ အတိုင်းသားကြားနေရသည်။ တင်ထွန်း၏ရင်ထဲတွင် ဗလောင်ဆူနေသည်။ အာခေါင်တွေခြောက်နေသည်။ ခြေဖျားလက်ဖျားတွေ အေးစက်လာသည်။ မိုးပြိုကျသွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ လှမူ။ လုပ်ရက်လေချင်း။ သူတို့အိမ်ထောင်သက်မှာ ဆယ်နှစ်ရှိပြီ။ ငယ်ချစ်များဖြစ်သည်။ အချစ်ဦးများလည်း ဖြစ်ကြသည်။ ယခုတော့ လုပ်ရက်ပြီ။ တင်ထွန်းမသိစိတ်က အိပ်ခန်းဆီသို့တွန်းပို့နေသည်။ အိပ်ခန်းကို ကာထားသော သုံးထပ်သားနံရံတွင် အပေါက်များ အမြှောင်းများ ရှိနေရာ တင်ထွန်း စိတ်ကို တင်းပြီး အခန်းထဲသို့ ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။သစ်သားနံရံကြားမှ မြင်လိုက်ရသောမြင်ကွင်းမှာ ရှင်းလင်းလွန်းနေသည်။ အိပ်ခန်းထဲတွင် ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် အ၀တ်မဲ့လူနှစ်ယောက် အားရပါးရလိုးနေကြသည်။ လှမူသည် တင်ထွန်းရှိရာဘက်ကို ကျောပေးထားသည်။ မိန်းမဖြစ်သူက အပေါ်မှ တက်ဆောင့်နေခြင်းဖြစ်သည်။ တင်ထွန်းသည် လှမူ၏ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးကို ငေးကြည့်နေမိသည်။ တင်ထွန်းလိုးလျှင် ထမီလောက်သာလှန်ပြီး အာသာပြေလိုးရုံမျှဖြစ်ရာ လှမူ၏ ကိုယ်တုံးလုံးကို ယခုကဲ့သို့ မတွေ့ဖူးချေ။ လှမူသည် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး အောက်မှ လူကို ခွလိုးနေခြင်းဖြစ်သည်။ လှမူ၏ ဖင်တုံးကြီး ကြွသွားလျှင် သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ၀င်နေသော လီးတန်ကြီးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ တင်ထွန်းသည် သူ့မိန်းမကို ပက်လက်လှန်ပြီး အောက်မှ ပင့်လိုးနေသော လူကို သတိထားကြည့်လိုက်မိသည်။ ပက်လက်လှန်ထားသောလူ၏ မျက်နှာကို မြင်လိုက်ရသည်။ တခြားလူမဟုတ် တင်ထွန်းတို့ အိမ်အောက်ထပ်ရှိ ကလေးသုံးယောက်အဖေ အောင်မြင့် ဖြစ်နေသည်။ အောင်မြင့်မိန်းမမှာ ကလေးသုံးယောက်မွေးပြီးကတည်းက ၀တုတ်ပြဲကြီးဖြစ်ပြီး ပုံပျက်နေပြီဖြစ်သည်။ ယခု လူယုတ်မာ အောင်မြင့်က သူများမိန်းမ အချောအလှကို ကြာကူလီလုပ်ပြီး လာလိုးနေပြီ။ သူမိန်းမ စောက်ဖုတ်ထဲ ၀င်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေသော အောင်မြင့်လီးကြီးကို တင်ထွန်းစိုက်ကြည့်မိသည်။ ညိုညိုတုတ်တုတ်လီးကြီးသည် တင်ထွန်းလီးထက် သိသာစွာပိုကြီးနေသည်။ လှမူ၏ စောက်ဖုတ်လေးမှာ အရည်တွေရွှဲနစ်နေပြီး တခြားယောက်ျား၏ လီးကြီးကို အငမ်းမရစုပ်ဆွဲနေသယောင်ပင်ထင်ရသည်။ တင်ထွန်းမှာ သူ့မိန်းမ တခြားယောက်ျားနှင့် စိတ်ပါလက်ပါလိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း မျက်ရည်များဝဲလာသည်။ ချက်ချင်းပင် အခန်းထဲပြေး၀င်ပြီး နှစ်ယောက်စလုံးကို ရိုက်နှက်ပစ်လိုက်ချင်စိတ်များပေါက်လာသည်။ သို့သော် အောင်မြင့်၏ သန်မာထွားကျိုင်းသော ကိုယ်လုံးကို ကြည့်ပြီး မလုပ်ရဲဘဲဖြစ်သွားရသည်။ မတော် ပြန်ရိုက်နေမှ ပိုပြီး အရှက်ကွဲနေဦးမည်။ တင်ထွန်း အကြံတစ်ခုပေါက်လာ၍ သူ၏သူငှေးသူ့ကို အလုပ်ကိစ္စအတွက်ပေးထားသော ဟန်းဖုန်းကို အိတ်ထဲမှထုတ်ပြီး လှမူနှင့် အောင်မြင့်တို့လိုးနေပုံကို ဗီဒီယိုရိုက်နေမိသည်။ ဖုန်းကို နံရံအပေါက်ကြားအပ်ပြီး ရိုက်နေရာ မည်မျှကြာအောင်ရိုက်နေသည်မသိ၊ အခန်းထဲမှ လှုပ်ရှားသံအချို့ကြားမှ သတိ၀င်လာသည်။ တင်ထွန်း ကမန်းကတန်း အိမ်ရှေ့တံခါးပေါက်ဆီသို့ပြေးသွားပြီး အိမ်အပြင်သို့ လျင်မြန်စွာ ပြန်ထွက်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် အောက်သို့ဆင်းလာပြီး လမ်းမပေါ်တွင် ခြေဦးတည့်ရာ လျှောက်နေမိသည်။ ခနကြာလျှင် အရက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်တွေ့သဖြင့် ၀င်သောက်ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

အရက်သုံးခွက်လောက်၀င်သွားလျှင် တင်ထွန်းအိမ်သာသွားချင်လာသည်။ အရက်ဆိုင်အိမ်သာထဲတွင်ထိုင်ရင်း ဖုန်းထဲမှ ဗီဒီယိုကို ပြန်ကြည့်မိသည်။ လှမူ၏ ဖင်လုံးကြီးများကို ကြည့်ပြီး တင်ထွန်းတံတွေးမျိုချမိသည်။ ကိုယ့်မိန်းမ ဒီလောက်လှမှန်း အခုမှပင် သိရတော့သည်။ အောင်မြင့်မှာ မိန်းမကို အောက်မှ လီးကြီးဖြင့်ပင့်လိုးရင်း လှမူ၏ ဖင်လုံးကြီးများကို လက်ကြမ်းကြီးများဖြင့် ပွတ်ချေနေသည်။ မီးကုန်ယမ်းကုန်လိုးပြီး နှစ်ယောက်သား ဖက်လျက်က တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်ကို တင်ထွန်းကြည့်နေမိသည်။ ကြည့်နေရင်းမှ လှမူ၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အောင်မြင့်၏ သုက်ရည်များလျှံကျလာသည်။ တင်ထွန်းဗီဒီယို ကြည့်နေရင်းမှ အောက်ကို ငုံ့ကြည့်လိုက်ရာ လီးတောင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မိမိမိန်းမ သူတပါးနှင့် လိုးနေသည်ကို ကြည့်ရင်း လီးတောင်နေသည့်အဖြစ်ကို တင်ထွန်း နားမလည်နိုင်အောင် ဖြစ်သွားသည်။ လက်တစ်ဘက်က ဖုန်းကို ကိုင်ရင်း ကျန်တဘက်က လီးပေါ်ရောက်သွားသည်။ ဗီဒီယိုထဲတွင် လှမူနှင့် ကြာကူလီကောင်မှာ အ၀တ်မပါ ဗလာတုံးလုံးနှင့် လီးရည် စောက်ရည်တွေ ပေကျံပြီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နမ်းရှုပ်နေကြသည်။  ယင်းကို ကြည့်ရင်း တင်ထွန်းမှာ ဂွင်းတိုက်မိနေသည်။ လှမူသည် အောင်မြင့်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ပြီး ထိုလူ၏ ဘေးတွင် လှဲအိပ်လိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးမှာ ဇနီးဖြစ်သူ၏ စောက်ဖုတ်ထဲမှ ဖလွတ်ကနဲ ကျွတ်ထွက်သွားသည်။ တင်ထွန်းခမျာ သူများလရည်တွေနှင့် စိုရွှဲနေသော မိမိမိန်းမ၏ စောက်ဖုတ်ဟပြဲကြီးကို ကြည့်ရင်း မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သုက်ရည်တွေကို အရက်ဆိုင် အိမ်သာထဲတွင် ပန်းထုတ်လိုက်ရတော့သည်။တင်ထွန်းတစ်ယောက် အရက်ဆိုင်တွင် အချိန်ဖြုန်းပြီး နေစောင်းလောက်မှ အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ မိန်းမဖြစ်သူမှာ ရေမိုးချိုးပြီး သနပ်ခါး အဖွေးသားနှင့် ယောက်ျားကို စောင့်ကြိုနေသည်။ လှမူ၏ မျက်နှာလေးမှာ အပြစ်ကင်းပြီး ထင်ရက်စရာမရှိပေ။ တင်ထွန်း အရက်တွေ မူးလာတာကို လှမူသိသွားသည်။ 

'အကို အလုပ်မှာ အဆင်မပြေလို့လား'

တင်ထွန်းမျက်နှာသေကြီးနှင့် အိမ်ရှေ့ကြိမ်ကုလားထိုင်တွင် ၀င်ထိုင်လိုက်သည်။ အရက်အရှိန်ကလေးနှင့် နည်းနည်းတော့ ရဲတင်းနေသည်ဟု ထင်မိသည်။ တင်ထွန်း သိပ်စဉ်းစားမနေတော့ဘဲ သူ့ဖုန်းကို လှမူဆီထိုးပေးလိုက်သည်။ ဖုန်းထဲရှိ ဗီဒီယိုနေရာကို ဖွင့်ထားပြီးသားဖြစ်သည်။ လှမူ အူကြောင်ကြောင်ဖြင့် ဖုန်းကို ယူကြည့်လိုက်သည်။ ပါးစပ်အဟောင်းသားဖြင့် လွန်စွာအံ့သြပြီး ဗီဒီယိုကို ကြောင်ကြည့်နေသည်။ ခနနေမှ သတိ၀င်လာပြီး မျက်နှာလေးကို လက်ဝါးနှစ်ဘက်ဖြင့် အုပ်ကာ အိပ်ခန်းတွင်းသို့ ပြေး၀င်သွားတော့သည်။ 

တင်ထွန်းတစ်ယောက်တည်း ဧည့်ခန်းတွင် ထိုင်ပြီး ဗီဒီယိုကို ဆုံးသည့်အထိ ဆက်ကြည့်နေမိသည်။ ကြည့်နေရင်း လီးက တောင်လာပြန်သည်။ တင်ထွန်း မူးမူးနှင့် အိပ်ခန်းထဲလိုက်သွားသည်။ သူတို့အိပ်ခန်းမှာ သော့မရှိသဖြင့် လှမူမှာ သော့မခတ်နိုင်ဘဲ တံခါးလေးကို သာ စေ့ပြီး ပိတ်ထားရသည်။ တင်ထွန်း တံခါးကို တွန်းဖွင့်ပြီး အိပ်ခန်းထဲ၀င်လိုက်သည်။ မိန်းမဖြစ်သူက တင်ထွန်းကို ကျောပေးပြီး အိပ်ရာပေါ်တွင်လှဲကာ ရှိုက်ကြီးတငင် ငိုနေသည်။ ထမီပါးပါး၏အောက်မှ ဖင်လုံးကြီးတွေက တသိမ့်သိမ့်တုန်နေသည်။ တင်ထွန်း ခါးတင်ပေါ်တွင် တစောင်း၀င်ထိုင်လိုက်သည်။ ဘာပြောရမည်မသိဖြစ်နေသည်။ 

'အကို မူ့ကို သတ်ချင်ရင် သတ်လိုက်ပါတော့။ မူမှားပါတယ်'

'မူဘာလို့ ဒီလိုလုပ်တာလဲဆိုတာကို အကိုနားမလည်နိုင်ဘူး'

တင်ထွန်း ခြောက်ကပ်စွာပြောလိုက်သည်။ ပေါင်ကြားထဲမှ တောင်နေသောလီးကို ပုဆိုးကြားတွင် အသာညှပ်ထားရသည်။ 

လှမူ အိပ်နေရာမှ ထပြီး လှည့်ကာ တင်ထွန်းရင်ဘတ်နှင့် မျက်နှာကို အပ်ပြီး ဖက်လိုက်သည်။ 

'မူမှားပါတယ်။ တောင်းပန်ပါတယ်။'

'အကို့မှာ ဘာအပြစ်ရှိလို့လဲ'

လှမူမှာ ဘာမှမပြောနိုင်ဘဲ တွင်တွင်သာ ငိုနေတော့သည်။ မျက်နှာကို ရင်ဘတ်တွင်ကပ်ပြီး အပ်ထားရာမှ တောင်နေသော တင်ထွန်း၏ လီးကို လှမူတွေ့သွားသည်။ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိဖြစ်နေသောလှမူမှာ တောင်နေသော ယောက်ျား၏လီးကိုတွေ့လိုက်ရာ ချော့ဖို့ရန် အခွင့်ကောင်းရပြီးဟု ရိုးရိုးသားသားတွေးကို လီးကို လက်နှင့်အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ 

'မူ။ မလုပ်နဲ့။ အကိုမေးတာကိုသာ ဖြေစမ်းပါ'

တင်ထွန်းမှာ ပါးစပ်က ကန့်ကွက်နေသော်လည်း လူက မငြင်းနိုင်ဖြစ်နေရှာသည်။ လှမူ တင်ထွန်းပုဆိုးကို ဖြေချလိုက်ရာ တင်ထွန်း၏ လီးမှာ သေးသော်လည်း အစွမ်းကုန် မာတောင့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ လက်ဖြင့်ကိုင်ထားရာမှ ခေါင်းကို နှိမ့်ချပြီး လီးကို ပါးစပ်လေးဖြင့် ငုံစုပ်လိုက်သည်။ တင်ထွန်း မျက်လုံးများမှေးစင်းသွားပြီး လောကကြီးကို မေ့သွားသည်။ လှမူမှာ လီးခနပဲ စုပ်ပေးလိုက်ရသည် တင်ထွန်းတစ်ယောက် စောက်ဖုတ်လိုးချင်လာသဖြင့် လှမူကို တွန်းလှဲပြီး ထမီကို လှန်လိုက်သည်။ မိန်းမ၏ ပေါင်လုံးကြီးများကို ထောင်ဖြဲလိုက်ပြီး ပေါင်ကြားတွင်၀င်ကာ ဆောင့်လိုးတော့သည်။ 

လှေကြီးထိုးပုံစံလိုးနေရင်းနှင့် လှမူ၏ ပါးလေးများ နှုတ်ခမ်းလေးများကို နမ်းရှုပ်နေမိသည်။ လိုးကောင်းကောင်းနှင့် လိုးနေရင်း တင်ထွန်း လှမူကို မေးလိုက်မိသည်။

'မူ အကိုမေးတာတွေ အမှန်အတိုင်းဖြေမလား'

'အကို မူ့ကို ခွင့်လွှတ်မှာလားဟင်'  လှမူ အောက်မှ ပင့်ကော့ပြီးခံရင်း အဖုတ်ကို ညှစ်ရင်းမေးလိုက်သည်။ တင်ထွန်းမှာ သုက်မထွက်အောင် မနည်းထိန်းနေရင်းမှ

'မသိဘူး။ အကိုမေးတာတွေကို အမှန်အတိုင်းဖြေပါ။ '

'ဟုတ်ကဲ့'

'အောင်မြင့်နဲ့ ဘယ်နှခါလုပ်ပြီးပြီလဲ'

အမှန်မှာ လှမူတစ်ယောက် အဆင်ပြေရင် ပြေသလို အောင်မြင့်နှင့် လိုးဖြစ်နေသည်မှာ ကြာပြီ။ တစ်နှစ်လောက်တောင် ကြာပြီဖြစ်သည်။ လိမ်ပြောရမလား။ အမှန်အတိုင်းပြောရမလား။ လှမူ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အမှန်အတိုင်းသာပြောတော့ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ 

'မူ မမှတ်မိတော့ဘူး အကို။ တစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။'

ထိုစကားကြားသည်နှင့် တင်ထွန်း၏ ဆောင့်ချက်များ ပိုမြန်သွားသည်ကို လှမူသတိထားမိလိုက်သည်။ မိန်းမဥာဏ်က လင်ဖြစ်သူ၏ စိတ်ကို ချက်ချင်းရိပ်မိသွားသည်။ လင်လုပ်တဲ့လူက မိမိသူများနှင့်ဖောက်ပြန်နေသည်ကို မသိစိတ်ထဲတွင် နှစ်ခြိုက်နေပုံရသည်။ လှမူမှာ ရုတ်တရက် နားမလည်နိုင်သော်လည်း ကိုယ့်ကို မရိုက်မနှက် အိမ်ပေါ်မှ မကန်ချသည့်အပြင် ယခုလို လိုလိုလားလားဖြစ်နေပုံရသဖြင့် သတိထားပြီး မီးစင်ကြည့်ကရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။'သူနဲ့ ဘယ်လိုစလိုးဖြစ်တာလဲ'

လှမူမှာ မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီရဲလာအောင် ရှက်သော်လည်း ညှပ်ပူးညှပ်ပိတ်အနေအထားမို့ မလွှဲသာပဲ ဖြေနေရသည်။

'အိမ်မှာ လက်ဆေးဇလုံက ရေပိုက်ပျက်တာ လာပြင်ပေးရင်းနဲ့ စဖြစ်တာပါပဲ'

တင်ထွန်း လွန်ခဲ့သည့် တစ်နှစ်ခန့်က ရေပိုက်ပျက်တာ မှတ်မိသွားသည်။ ရေပိုက်ပြင်ပေးရန် သူ့ကို လှမူ တစ်ပတ်လောက် ပြောနေသည်ကို သတိရမိသည်။ တစ်ပတ်လောက်နေတော့ အလုပ်သွားနေတုန်း ရေပိုက်သမားခေါ်ပြင်လိုက်သည်ဟုပြောသည်ကို ရေးတေးတေးပြန်မှတ်မိလာသည်။ 

'မှတ်မိတယ်မူ။ အကို့အပြစ်ပါပဲ။ အကို မလုပ်ပေးခဲ့မိလို့လေ။'

'အကို့ကို မူဘယ်တော့မှ အပြစ်မတင်ဖူးပါဘူး။ အခုတော့ အကိုအနေနဲ့ မူ့ကို အပြစ်တင်ရင် မူခံနိုင်ပါတယ်။ မူ အပြစ်အကြီးကြီးကို ကျူးလွန်မိပါတယ်။'

မိန်းမက ချွဲချွဲနွဲ့နွဲ့ပြောလိုက်ရာ တင်ထွန်း အရည်ပျော်သွားတော့သည်။

'မူရယ်။ အကိုမူ့ကို အပြစ်မတင်ပါဘူး။ အပြစ်မြင်ရင် ဒီလို လုပ်နေပါ့မလား။ '

လှမူမှာ ရင်ထဲမှ စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားပြီး တင်ထွန်းကို ဖက်ကာ ငိုမိပြန်သည်။ တင်ထွန်းလည်း အောက်မှ လီးနှင့် တဖတ်ဖတ်ဆောင့်ရင်း မိန်းမအချောအလှလေးကို ဖက်ကာ ငိုချလိုက်မိသည်။ 

'မူသူ့ကို ချစ်လား'

'အကို့ကိုပဲ ချစ်တာ။ မှားမိတာ သွေးသားဆန္ဒကြောင့်ပါ'

မိန်းမ၏ အဖြေကို တင်ထွန်းသဘောတွေ့သွားပုံရသည်။ ပိုပြီး တင်းတင်းဖက်ကာ ဆက်လိုးနေမိသည်။ 

'သူလုပ်တာကို ကြိုက်လား'

'အကို။ မူအမှန်အတိုင်းဖြေရင် စိတ်ဆိုးမှာလား'

တင်ထွန်းမှာ မိန်းမဆက်ပြောမည့်စကားကို ကြားလည်း ကြားချင်သည်။ စိတ်လည်း ပူနေမိသည်။ သို့သော်လည်း သိချင်စိတ်က ကြီးစိုးနေသဖြင့်

'အခုတောင် စိတ်မဆိုးတာ ဘာမှ စိတ်ဆိုးစရာမကျန်တော့ပါဘူး'

'မူက သူ့ကို ကြိုက်တာမဟုတ်ဘူး။ သူ့လီးကြီးကို ကြိုက်တာ။ သူ့လီးက အရမ်းကြီးတော့ လိုးလို့အရမ်းကောင်းတယ်။'

တင်ထွန်းမှာ သူ့မိန်းမစကားကို မယုံနိုင်စွာ ကြားလိုက်ရသဖြင့် ခေါင်းထဲတွင် ကြက်သီးများပင် ထသွားမိသည်။ မနာလို အူတိုစိတ်က တကိုယ်လုံးကို တဖိန်းဖိန်းတက်လာသည်။ သို့သော်လည်း တချိန်တည်းမှာပင် ထိုစကားကြားလိုက်ရသည်နှင့် လိုးနေသောလီးမှာ သုက်များဖြင့် ပြည့်လာပြီး တဆတ်ဆတ်ပင် တုန်ခါလာသည်။ 

'အောင်မြင့်လီးနဲ့ အကို့လီးနဲ့ ဘယ်သူ့လီးက ပိုလိုးလို့ကောင်းလဲ'

'ဟီး အမှန်အတိုင်းဖြေရင် အကို စိတ်မဆိုးရဘူးနော်'

ငိုနေသော လှမူမျက်နှာလေးမှာ စပ်ဖြဲဖြဲလေးဖြစ်လာသည်။ တင်ထွန်းမှာ ဇနီးချောလေး၏ မျက်နှာလေးကို တပ်မက်စွာကြည့်ရင်း ရင်ခုန်သံတွေ အလွန်မြန်လာရသည်။

 

'ပြော။ အမှန်အတိုင်းမပြောရင် ဖင်ကို တုတ်နဲ့ရိုက်မယ်။'

လင်မယားနှစ်ယောက်မှာ ငိုနေရာမှ စိတ်ပြန်လည် ကြည်လာပြီဖြစ်သည်။

'အကို့လီးက သေးသေးလေး။ ကိုအောင်မြင့် လီးကြီးနဲ့တော့ ဘယ်ယှဉ်လို့ရမလဲ။ ဆင်နဲ့ ဆိတ်လောက်ကွာတာကို။ ဟီး။ '

'အိုး ... မူ... အကိုထွက်ကုန်ပြီ... အားးး...'

တင်ထွန်းမှာ လှမူ၏ စကားအဆုံးတွင် ဇနီးအရင်းခေါက်ခေါက်က မိမိ၏ လီးကို တခြားယောက်ျားလီးနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပြီး ချိုးနှိမ်ပြောသည်ကို နှစ်သက်သည့်အလား လီးတန်ထဲမှ သုက်ရည်များကို လှမူ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းသို့ ရှက်ရှက်နှင့် တပျစ်ပျစ်ပန်းထုတ်လိုက်မိလေသည်။တင်ထွန်း သုက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီးသည်နှင့် အားကုန်ကာ ထုံးစံအတိုင်း အိပ်ပျော်သွားသည်။ လှမူမှာ မိမိယောက်ျား၏ အဖြစ်ကို စဉ်းစားပြီး အံ့အားသင့်နေမိသည်။ စောက်ခေါင်းထဲမှ စိမ့်ထွက်လာသော လရည်တွေနှင့် စောက်ဖုတ် စောက်စိကို လက်ချောင်းနှင့် အရသာခံပွတ်ရင်း အောင်မြင့်၏ လီးကြီးကို လှမူ သတိရလာသည်။ အောင်မြင့်လီးအကြောင်း စဉ်းစားမိသည်နှင့် အဖုတ်တစ်ခုလုံး ခွေးလယားသီး အတို့ခံရသလို ယားတတ်လာတော့သည်။ လှမူ မနေနိုင်တော့ဘဲ အိမ်ရှေ့ခန်းသို့သွားပြီး အောက်စက်ထဲသို့ အောင်မြင့် ပေးထားသော အောခွေကို ထည့်ကာ ဖွင့်လိုက်သည်။ ဖွင့်လိုက်သည်နှင့် လူမည်း ကပ္ပလီကြီးက အဖြူမ ချောချောလေးကို အားရပါးရလိုးနေသော အခန်းက တီဗီဖန်သားပြင်ပေါ်တွင် ပေါ်လာသည်။ ကပ္ပလီကြီး၏ လီးကြီးမှာ တစ်ပေကျော်ကျော်လောက်ရှည်ပြီး လုံးပတ်ကြီးမှာလည်း တုတ်ခိုင်လှသည်။ အောင်မြင့်လီး နှစ်ဆလောက်ပင် ရှိလိမ့်မည်။ အောင်မြင့်လီးပင် သည်လောက်ကောင်းနေလျှင် ထိုကပ္ပလီလီးကြီးမှာ ပိုပြီးကောင်းမည်ဟု စဉ်းစားရင်း ရုပ်ရှင်ထဲမှ အဖြူမကိုပင် မနာလိုဖြစ်လိုက်သေးသည်။ လှမူ ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် ပေါင်ကားပြီး အောကားကြည့်ကာ သုက်ရည်တွေနှင့် ပျစ်ချွဲနေသော သူ၏စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို ပွတ်တိုက်ပြီး လောကကြီးကို မေ့နေမိတော့သည်။

လှမူတစ်ယောက် အောကားကြည့်ရင်း တီဗီဘေးတွင်ထောင်ထားသော မှန်ထဲသို့ကြည့်မိသည်။ ခုံပေါ်တွင်ထိုင်ပြီး ကားထားသော ပေါင်ကြားမှ မိမိစောက်ဖုတ်ကြီးကို မှန်ထဲတွင် အတိုင်းသား မြင်နေရသည်။ လက်နှင့် အသေပွတ်နေသဖြင့် လရည်ဖြူဖြူတွေမှာ ဆပ်ပြာမြှုပ်လိုပင် အမြှုပ်ထနေတော့သည်။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုကြည့်ရင်း မျက်လုံးက မှန်ထဲမှ တစ်နေရာသို့ရောက်သွားသည်။ လှမူမှာ အိမ်ရှေ့ခန်းတံခါးကို ကျောပေးပြီးထိုင်နေခြင်းဖြစ်သည်။ မှန်ထဲမှ အိမ်ရှေ့တံခါး၀ကို လှမ်းမြင်ရသည်။ တင်ထွန်းမှာ အိမ်ပြန်လာပြီး တံခါးကိုမပိတ်ခဲ့။ မှန်ထဲမှနေပြီး တံခါး၀တွင် မတ်တတ်ကြီးရပ်နေသော လူတစ်ယောက်ကို လှမူ အလန့်တကြားလှမ်းတွေ့လိုက်သည်။ မှန်ထဲမှနေပြီး ထိုလူက လှမူကို ပြန်ကြည့်နေရာ အကြည့်ချင်းဆုံသွားသည်။ အရပ်မြင့်မြင့် ဆံပင်ရွှေရောင်နှင့် အနောက်တိုင်းလူမျိုးတစ်ဦးဖြစ်သူသည် လှမူ အောကားကြည့်ပြီး ဂွင်းတိုက်နေသည်ကိုရော လှမူ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုရော မှန်ထဲမှတဆင့်ပါ အကုန်လုံးတွေ့သွားလေပြီ။ 

...အမလေး....

လှမူ အထိတ်တလန့်နှင့် ကိုယ်တုံးလုံးကို ဖုံးရန် အ၀တ်ရှာသည်။ ဘာမှမတွေ့။ ရှက်လွန်းသဖြင့် နို့နှင့် စောက်ဖုတ်ကို လက်ကလေးနှင့် လုံနိုင်သမျှဖုံးကာ အိမ်ခန်းထဲသို့ ပြေး၀င်လိုက်ရသည်။ အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် အောကားကြီးက ဖွင့်လျက်တန်းလန်းကြီး ကျန်ခဲ့သည်။ လူဖြူဧည့်သည်မှာ အူကြောင်ကြောင်နှင့် လှမူ၏ သိမ့်သိမ့်တုန်အောင် လှုပ်ခါသွားသော ဖင်လုံးဖြူဖြူကြီးတွေကို ကြည့်ကာ မတ်တတ်ကြီး ကျန်ရစ်ခဲ့သည်။ 

အိမ်ခန်းထဲရောက်မှ ထမီကို အမြန်ရင်ရှားပြီး အသက်ကို မှန်အောင် လှမူပြန်ရှူရသည်။ ဧည့်ခန်းမှ အောကားမှ လိုးသံဆောင့်သံတွေကို ကြားမှ တီဗီမပိတ်မိမှန်းသတိရသွားသည်။ လှမူ စိတ်ကို တင်းပြီး အိမ်ရှေ့ခန်းကို တီဗီပိတ်ရန် ထမီရင်ရှားလေးနှင့် အမြန်ပြေးထွက်ရပြန်သည်။ အရှေ့ရောက်တော့ လူဖြူကြီးက ရပ်စောင့်နေတုန်းရှိသေးသည်။ လှမူမျက်နှာလွှဲပြီး တီဗီဆီအမြန်သွားသည်။ ရုပ်ရှင်ထဲတွင် ကပ္ပလီကြီးက လီးကြီးကို မင်းသမီးအဖုတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်ပြီး အဖြူမ ပါးစပ်၀တွင်တေ့ကာ သုက်တွေကို ပန်းထုတ်ချိန်နှင့် ကြုံသွားသည်။ လှမူ ခလုတ်ကိုရှာနေဆဲမှာ လူမည်းကြီး၏ လီးအကြီးကြီးမှ သုက်ရည်တွေ ဒလဟောပန်းထွက်နေသည်။ အဖြူမကလည်း လရည်တွေကို အငမ်းမရမျိုချနေသည်။ လှမူ တီဗီကို ဂျောက်ကနဲပိတ်ချလိုက်မှ အသံတွေက တိတ်သွားတော့သည်။ ဧည့်သည်ဘက်သို့ ရုတ်တရက် မလှည့်ရဲသေး။ ကိုယ်ပေါ်မှာလည်း ထမီပါးလေးတစ်ထည်သာရှိသဖြင့် ပိုပြီး ရှက်နေသည်။ ဖင်ကြားမှ သုက်ရည် အဖုတ်ရည်တွေကြောင့် ထမီက ဖင်တွင် အကွက်လိုက်စိုလာသည်။ ရှက်လွန်းကြောက်လွန်းသဖြင့် စောက်ဖုတ်မှနေပြီး သေးပင် ထွက်ချင်လာသည်။ 

... အနှောင့်အယှက်ပေးမိတဲ့အတွက် တောင်းပန်ပါတယ်...

အနောက်တိုင်းသားဧည့်သည်က လှမူကို ယဉ်ကျေးစွာ အင်္ဂလိပ်လိုပြောလိုက်သည်။ လှမူမှာ အင်္ဂလိပ်စာ သိပ်မရသော်လည်း သည်လောက်တော့ နားလည်သည်။ ဘာမှပြန်မပြောဘဲ သည်အတိုင်း ကျောပေးပြီးရပ်နေမိသည်။

ဧည့်သည်ကြီးက လှမူ၏ အရည်ကွက်နေသော ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ကြည့်ပြီး ဆက်ပြောသည်။

.... ကျွန်တော့်နာမည် ဒစ်ကော့ပါ။ မစ္စတာတင်ထွန်းနဲ့ တွေ့ချင်လို့လာတာပါ။ သူ့အလုပ်ရှင်က လိပ်စာပေးလိုက်လို့ပါ...။ နောက်ကျသွားလို့တောင်းပန်ပါတယ်။ လေယာဉ်ဆိုက်တာ နောက်ကျလို့ပါ။...

ယောက်ျားအလုပ်ကိစ္စလာသည့် ခရီးသွားဧည့်သည်ဖြစ်ကြောင်း သဘောပေါက်လိုက်သည်။ ထိုင်ပါလို့ပင် မပြောဘဲ အခန်းထဲကို ခပ်သုတ်သုတ်လေး၀င်ပြီး တင်ထွန်းကို နှိုးလိုက်သည်။ 

..ကိုတင်ထွန်း ရှေ့မှာ အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ဧည့်သည်ရောက်နေတယ်...

တင်ထွန်းမှာ အိပ်မှုန်စော်မွှားနှင့် အ၀တ်ကောက်စွပ်ပြီး အိမ်ရှေ့ထွက်လာခဲ့သည်။ 

.. ထိုင်ပါခင်ဗျာ... 

အင်္ဂလိပ်လို နှုတ်ဆက်ပြီး အလုပ်ကိစ္စစတင်ရန်စကားစသည်။ အလုပ်ကမရှိသဖြင့် ဧည့်သည်လာသည်ကို တင်ထွန်း ၀မ်းသာနေမိသည်။ ခုနက ဘာတွေဖြစ်သလဲဆိုသည်ကို တင်ထွန်းမသိလိုက်။လှမူမှာ အိပ်ခန်းထဲရှိကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်ပြီး ရှက်လွန်းသဖြင့် ငိုချင်နေသည်။ အောင်မြင့်နှင့် ပုံမှန်လိုးနေသော်လည်း အခုအဖြစ်က ဘာနဲ့မှမတူ။ မိန်းမတစ်ယောက်အတွက် အရှက် အသိက္ခာမရှိဆုံးအချိန်မှာမှ လူမိရခြင်းပင်။ လှမူ အိပ်ခန်းသစ်သားနံရံအပေါက်ကြားမှ အပြင်ဧည့်ခန်းကို လှမ်းချောင်းကြည့်မိသည်။ ယခုမှပင် ကိုယ်တော်ချောကို သေချာတွေ့ရသည်။ အကောင်ကြီးသဖြင့် အသက်ကြီးပြီထင်ရသော်လည်း ဘိုကောင်မှာ သေချာကြည့်လျှင် သူနှင့် ရွယ်တူ သုံးဆယ်တန်းလောက်ပင် ရှိဦးမည်။ နာမည်ကြီးကလည်း ဒစ်ကော့ တဲ့။ လှမူ စဉ်းစားပြီး ပြုံးမိလာသည်။ ဒစ်ကော့မှာ ဆံပင်ရွှေရောင် မျက်လုံးအပြာနှင့် ခန္ဓာကိုယ်တောင့်တင်းကာ ဟောလိဝုဒ်မင်းသားနှင့်ပင် တူနေသေးသည်။ သူ့ရှေ့တွင်ထိုင်နေသော လင်ဖြစ်သူ တင်ထွန်းမှာတော့ ညှိုးငယ် ကုပ်ချောင်းပြီး သိမ်သိမ်ငယ်ငယ်လေးဖြစ်နေသည်။ လှမူမှာ တစိမ်းယောက်ျားကို လင်နှင့် ယှဉ်ကြည့်ကာ ဒစ်ကေုာ့၏လီး ဘယ်လောက်ကြီးမည်လဲဟု စိတ်ထဲက မှန်းကြည့်နေမိသေးသည်။ စဉ်းစားရင်း ဧည့်သည်၏ ဂျင်းဘောင်းဘီ၀တ်ထားသော ပေါင်ကြားကို လှမူလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ အလိုလေး။ ပေါင်ကြားမှ လီးကြီးက ဘောင်းဘီအောက်မှပင် ဖောင်းထွက်ပြီး သိသိသာသာမြင်နေရသည်။ လှမူမှာ အောင်မြင့်၏ လီးမည်းမည်းတုတ်တုတ်ကြီးကို စွဲသော်လည်း အောကားကြည့်သောအခါများတွင် အဖြူကောင်များ၏ လီးဖြူဖြူတုတ်တုတ်ကြီးတွေကို စုပ်ချင် မှုတ်ချင် ခံချင်နေသည်မှာ ကြာပြီဖြစ်သည်။ အခြေအနေ အခွင့်မသာသဖြင့်သာ ချိုးနှိမ်ထားရသော်လည်း အခွင့်ရလျှင် ဘိုလမ်းနီး ချင်စိတ်က သူမဆီတွင် အမြဲရှိနေသည်။ ဒစ်ကော့မှာ စကားပြောရင်း လှမူရှိရာ အိပ်ခန်းထဲသို့ မျှော်ကြည့်လိုက် သူ၏ ပေါင်ခွကြားမှ လီးကြီးကို ကိုင်ကိုင်ပြီး နေရာချလိုက်လုပ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ ခုနက မြင်ကွင်းကြောင့် ဒစ်ကော့တစ်ယောက် လီးတောင်နေပြီဖြစ်မှန်း လှမူ ရိပ်မိသွားပြီး ရင်တွေခုန်သွားရသည်။ ချက်ချင်းပင် လှမူလက်က ဇာတ်လမ်းမပြီးသေးသော သူမစောက်ဖုတ်ပေါ်သို့ရောက်သွားပြန်သည်။ 

ထိုစဉ်မှာပင် စကားပြောနေရင်းမှ တင်ထွန်းက အိမ်ထဲကို လက်ညွှန်ပြလိုက်သည်။ ဒစ်ကော့မှာ ရုတ်တရက် အိမ်ခန်းအတွင်းသို့ထပြီး၀င်လာသည်။ လှမူ လန့်ဖြတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်ခုန်တက်ကာ စောင်ခေါင်းမြီးခြုံလိုက်ရသည်။ သို့သော် ဒစ်ကော့က အိပ်ခန်းကို ကျော်ပြီး အိမ်သာဆီဖြတ်သွားတော့မှ လှမူ သက်ပြင်းချမိသည်။ အိမ်သာနှင့် အိပ်ခန်းနှင့်က ကပ်လျက်ဖြစ်ရာ အိမ်သာထဲမှ အသံဗလံကို လှမူ နားစွင့်ကြည့်နေသည်။ ခနကြာမျှ ဘာသံမှ မကြားရဘဲရှိနေပြီးမှ တဗြန်းဗြန်းနှင့် သေးပေါက်သံကို လှမူကြားလိုက်ရသည်။ ဒစ်ကော့ သေးပန်းသည့်အသံမှာ အောက်ဆုံးထပ်မှ တရုတ်ကြီး ရေပိုက်ကြီးနှင့် ပန်းပင်ရေလောင်းသည့်အလားထင်ရသည်။ သေးကြောကလည်း အရှည်ကြီးနှင့် မပြီးနိုင်မစီးနိုင်ပန်းနေရာ လှမူပင် နားထောင်ရင်း သေးပေါက်ချင်လာမိသည်။ ကြီးလိုက်မယ့် လီးကြီးဟုလည်း သေးပန်းသံကို နားထောင်ရင်း လှမူ ရင်ခုန်မိရပြန်သည်။ သေးပေါက်ပြီးလျှင် ရေပိုက်ဖွင့်သံကြားရပြီး ရေကမကျလာ။ ရေပြတ်နေမှန်းခုမှ လှမူသတိရပြီး အားနာသွားမိသည်။ ခနကြာပြီး ဒစ်ကော့ အိမ်သာတံခါးဖွင့်ကာ အိမ်ရှေ့သို့ပြန်ထွက်သွားသည်။ 

လှမူလည်း ခုနထဲက သေးပေါက်ချင်စိတ်က ခုမှ မထိန်းနိုင်ဖြစ်လာပြီး အိပ်ခန်းထဲမှ ထွက်ကာ ထမီရင်ရှားလေးနှင့် အိမ်သာဆီသို့ အမြန်ကူးသွားလိုက်သည်။ အိမ်သာထဲ၀င်လိုက်သည်နှင့် ဒစ်ကော့၏ သေးနံ့က ထောင်းကနဲထွက်လာသည်။ လှမူ နှာခေါင်းလေးကို ပိတ်ပြီး ထမီချွတ်ကာ တန်းတွင်ချိတ်ပြီး အမြန် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခြမ်းကြားမှ သေးဝါဝါတွေက တဖြန်းဖြန်းထွက်ကျလာသည်။ အောက်သို့ငုံ့ကြည့်ရာ ဒစ်ကော့၏ သေးတွေနှင့် မိမိသေးတွေ ရောနှောကုန်သည်ကို ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲတွင် တမျိုးဖြစ်သေးသည်။ ငုံ့ကြည့်ရင်းမှ အိမ်သာကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ဖြူဖြူ အကွက်တွေကို သတိထားမိသွားသည်။ သေချာစိုက်ကြည့်လိုက်မှ ဘာတွေလဲဆိုတာ သိသွားပြီး လှမူ အသက်ရှူတွေ မြန်လာရသည်။ ဒစ်ကော့ အိမ်သာထဲမှာ သေးပေါက်ရင်း ဂွင်းတိုက်သွားခြင်းပင်။ ဒစ်ကော့၏ လရည်တွေက အိမ်သာကြမ်းမှာရော အိမ်သာအရှေ့နံရံ အပေါ်မှာပါ အကွက်လိုက် အကွက်လိုက်နှင့် အများကြီး ပြန့်ကျဲနေသည်။ အိမ်သာအရှေ့နံရံမှာ တော်တော်လှမ်းသဖြင့် သုက်ထွက်အား အလွန်ကောင်းမည်ဟု လှမူ တွက်လိုက်မိသည်။ ထို့ပြင် မိမိကြောင့် ထိုသို့ ဂွင်းတိုက်ရသည့် အဖြစ်ကိုတွေးမိပြီး ဘ၀င်မြင့်ချင်သလို ပီတိဖြစ်သလို ကြည်နူးရသလိုဖြစ်လာသည်။ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှ အဖြူရောင် သုက်ရည်တွေကို လှမူ လက်ညှိုးလက်မနှင့် ညှပ်ကာ ကောက်ယူကြည့်မိသည်။ အစကတည်းက ဘိုလမ်းနီးချင်နေသည့် လှမူမှာ ယခု အဖြူကောင်၏ လရည်ကို အိမ်သာကြမ်းပြင်ပေါ်မှ ကောက်ပြီး အနံ့ခံနေမိသည်။ လရည်အနံ့က ညှီစို့စို့နှင့်ဆိုသော်လည်း အောင်မြင့်တို့ တင်ထွန်းတို့ လရည်တွေလောက် အနံ့မဆိုးဟု လှမူထင်လိုက်မိသည်။ စိတ်ပါလာသဖြင့် လက်ချောင်းပေါ်မှ လရည်ကို လျှာနှင့်တို့ပြီး စုပ်လိုက်သည်။ ချိုတိုတို ပစ်ချွဲချွဲ လရည်အရသာကြောင့် လှမူ ကာမ စိတ်တွေ အရမ်းထလာပြီး ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ဖင်ကြီးကုန်းကာ ကြမ်းပေါ်မှ လရည်တွေကို ခွေးမတစ်ကောင်လို ကုန်းပြီး လျှာနှင့်လျက်တော့သည်။ တချို့တ၀က်ကို လက်နှင့်ယူပြီး ကိုယ်တုံးလုံးဖြစ်နေသည့် နို့အုံတွေပေါ် ဖင်ဘူးတောင်းထောင်နေသည့် ဖင်ကြားမှ စောက်ဖုတ်ကြီးပေါ်သို့လည်း လိမ်းကျံပွတ်သပ်နေမိသည်။ 

..... အိုး ဆောရီး ကျွန်တော့်ဖုန်းမေ့ကျန်ခဲ့လို့ပါ.....

လှမူ အိမ်သာထဲတွင် ရွှံ့လူးနေသည့် ကျွဲမတစ်ကောင်လို အ၀တ်မပါ တစ်ကိုယ်လုံး ဒစ်ကော့၏ လရည်တွေနှင့် ပေပွပြီး ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်နေရာမှ မော့ကြည့်လိုက်ရာ အိမ်သာတံခါး၀တွင် ရပ်ကြည့်နေသော ဒစ်ကော့ကို ရုတ်တရက်တွေ့လိုက်ရသည်။ လှမူခမျာ နှုတ်ခမ်းတွင် ဒစ်ကော့၏ သုက်ရည်တွေရွှဲနေရာမှ ကျောက်ရုပ်တစ်ရုပ်လို မလှုပ်မရှက်ပြန်ကြည့်နေရုံကလွဲပြီး ဘာလုပ်ရမည် မသိတော့။ ဒစ်ကော့လည်း အထစ်ထစ်အငေါ့ငေ့ါနှင့် အိမ်သာပြတင်းဘောင်ပေါ်တင်ထားသော သူ့ဖုန်းကို လှမူ၏ ကိုယ်လုံးကို အမြန်ခွကျော်ပြီး လှမ်းယူကာ အိမ်ရှေ့သို့ ခပ်သုတ်သုတ်ပြန်ထွက်သွားတော့သည်။လှမူ အနေနှင့် အဆုံးစွန်ထိ အရှက်ကွဲသွားလေပြီ။ သို့သော် ထူးဆန်းသည်မှာ လှမူတစ်ယောက် အရှက်ကြီးရှက်ရမည့်အစား သူမယခုလို ကိုယ်တုံးလုံးကြီးနှင့် သုက်တွေ လျက်နေစဉ် ဒစ်ကော့တွေ့သွားသည်ကို စဉ်းစားပြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှ တစိစိနှင့် ရွတက်လာလေသည်။ လှမူအတွက် ဒစ်ကော့နှင့် ပတ်သက်ပြီး ရှက်စရာအရှက် တစ်စက်မှ မကျန်တော့ပေ။ ယခု ဒစ်ကော့ရှိရာသို့ပြေးသွားပြီး ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ကာ စပ်ပပ်ဖြဲကားပြီး တက်လိုးလျှင်တောင်မှ ယခုအဖြစ်လောက်ဆိုးတော့မည် မဟုတ်ပေ။ လှမူ ထိုသို့စဉ်းစားပြီး အိမ်သာထဲမှာပင် ပေါင်ကြီးဖြဲကားကာ ရွတက်ပြဲလန်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပြီးသည်အထိ ပွတ်တိုက်ပစ်လိုက်တော့သည်။

ပြီးလျှင် ကိုယ်လုံးကို တဘက်ဖြင့် ပွတ်တိုက်သန့်စင်ပြီး အိပ်ခန်းထဲသို့ ပြန်လာခဲ့သည်။ ထိုစဉ်မှာပင် အိမ်ရှေ့ခန်းမှ တင်ထွန်းက လှမူကို လှမ်းပြီး အော်ပြောလိုက်သည်။ 

... မူရေ ဒီမှာ ဧည့်သည်သောက်ဖို့ အအေးတစ်ခွက်လောက် ဖျော်ခဲ့ပါဦး.....

လှမူလည်း ကမန်းကတန်း သံပုရာရည်တစ်ခွက်ဖျော်ပြီး လုံလုံခြုံခြုံ၀တ်စားကာ အိမ်ရှေ့ခန်းသို့ ခပ်တည်တည်ထွက်လာလိုက်သည်။ ဒစ်ကော့မှာတော့ လှမူကို ရိုးသားသယောင် မျက်လုံးများဖြင့် လိုက်ကြည့်နေသည်။ 

....မူ ဒါက မစ္စတာ လီး ဒစ်ကော့တဲ့။ ဖင်လန်နိုင်ငံကလာတာ။ မြန်မာပြည်မှာ သုတေသနလုပ်စရာရှိလို့။ မစ္စတာ ဒစ်ကော့ ဒါက ကျွန်တော့်မိန်းမ လှမူလို့ခေါ်ပါတယ်...

....တွေ့ရတာ ၀မ်းသာပါတယ်...

ဒစ်ကော့က မြန်မာလို မပီမသနှင့်ပြောသည်။ လှမူက မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အအေးခွက်ကို ရှေ့မှာချပေးလိုက်သည်။ တင်ထွန်းက ဆက်ပြောသည်။

....မူရေ မစ္စတာ ဒစ်ကော့က...

...အို.. ကျွန်တော့်ကို လီး လို့ပဲ ခေါ်နိုင်ပါတယ်။ ... 

ဒစ်ကော့က ရင်းနှီးသည့်သဘောဖြင့် ပထမနာမည်ကိုသာ သဘောရိုးနှင့် ခေါ်ခိုင်းခြင်းဖြစ်သော်လည်း တင်ထွန်းခမျာ အီလည်လည်ကြီး ဖြစ်သွားရသည်။ လှမူမှာတော့ ရယ်ချင်စိတ်ကို မနည်းအောင့်ထားရပြီး ခုံတွင်၀င်ထိုင်သည်။

..ဟုတ်ကဲ့ မစ္စတာ... အဲ... ဟုတ်ကဲ့.. လီးက မြန်မာပြည်မှာ နှစ်ပတ်လောက်ကြာအောင်နေမယ်လို့ပြောတယ်။ အဲဒါသူ့ရဲ့ ငွေရေးကြေးရေးအခက်အခဲကြောင့် အကိုတို့အိမ်မှာ တည်းချင်တယ်လို့ ပြောနေတယ်။...

လှမူက မျက်လုံးအဝိုင်းသားနှင့် 

.... နိုင်ငံခြားသားက အဲဒီလိုတည်းလို့ရလို့လား... အိမ်ကလည်း အိပ်ခန်းက တစ်ခန်းထဲရှိတာလေ...

တင်ထွန်းက လှမူ နားကပ်ပြီး တိုးတိုးပြန်ပြောသည်။ 

.....လှမူ ကိုယ်တို့ အိမ်မှာ သုံးဖို့ ပိုက်ဆံလိုနေတယ်။ ဒီလူက ဒီမှာ မသိမသာ တိတ်တိတ်နေမှာ။ သူ့ကို အိပ်ခန်းထဲ ပေးအိပ်ပြီး ဒို့လင်မယား အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ဖျာခင်းအိပ်တာပေါ့ကွာ...

လှမူကို တိုးတိုးပြောပြီး တင်ထွန်းက လီးဒစ်ကော့ ဘက်သို့ ပြန်လှည့်ကာ

..... လီး.. အိပ်ခန်းတစ်ခန်းထဲရှိလို့ မပူပါနဲ့.. ခင်ဗျားက အခန်းထဲအိပ် ကျုပ်တို့ လင်မယားက အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ အိပ်ပါ့မယ်။....

...ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ကိုတင်ထွန်း ... ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်တို့ လူမျိုးတွေက အမျိုးသမီးတွေကို အလေးထား ဦးစားပေးတတ်တဲ့ ယဉ်ကျေးမှုရှိပါတယ်။ လှမူ ကျွန်တော့်ကြောင့် ဒုက္ခများရမှာကို မလိုလားပါဘူး။ ဒါကြောင့် လှမူ အိပ်ချင်ရင် အိပ်ခန်းထဲမှာ ကျွန်တော်နဲ့ အိပ်လို့ရပါတယ်။ ကျွန်တော့် အနေနဲ့ အဲဒီအတွက် အနှောင့်အယှက်မဖြစ်ပါဘူး...

ဟုတ်ကဲ့ မစ္စတာဒစ်ကော့ အခုလို ကျွန်တော့်အမျိုးသမီးအတွက် ထည့်စဉ်းစားပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။....

တင်ထွန်းမှာ အလိုအလျောက် ပါးစပ်က ထွက်သွားပြီးမှ ပြန်စဉ်းစားမိလိုက်သည်။ ဟင်.. ငါက အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ဖျာခင်းအိပ်ပြီး သူက အိပ်ခန်းထဲမှာ ငါ့မိန်းမနဲ့ အတူအိပ်မယ်လို့ ပြောနေတာပဲ။ 

...... အဲ.. မစ္စတာ ဒစ်ကော့...

....လီး ပါ.....

.... အော်.. အင်း.. ဟုတ်ကဲ့ လီး.. ဒါတော့မဖြစ်ဘူးထင်တယ်... လှမူက ကျွန်တော့်မိန်းမဆိုတော့ ကျွန်တော်နဲ့ပဲ အိပ်ပါလိမ့်မယ်။....

.. .ကိုတင်ထွန်း.. လှမူကို မေးကြည့်ပါဦး .. ကျွန်တော့် အကြံကို သူသဘောတူမတူပေါ့။ ....

တင်ထွန်းခမျာ အူကြောင်ကြောင်နှင့် လှမူကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ လှမူက ခပ်တည်တည်နှင့် ...

... ဒါ အကို့ စတဲ့ ဇာတ်လမ်း ပဲလေ။ မူကတော့ အိမ်ရှေ့ခန်းကြီးမှာ မသက်မသာနဲ့ မအိပ်ချင်ဘူး။ ကိုယ့်အခန်းထဲမှာပဲ အိပ်မယ်။ သူ့ကြည့်ရတာ လူယဉ်ကျေးနိုင်ငံကလာတာဆိုတော့ မဟုတ်တာ လုပ်မှာမဟုတ်ပါဘူး။ အကိုအိမ်ရှေ့ဘုရားခန်းမှာ စိတ်ချလက်ချ အိပ်လို့ရပါတယ်....လှမူမှာ တင်ထွန်းစကားကိုပင်မစောင့်တော့ဘဲ ခြေသွက်လက်သွက်နှင့် အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် ယောက်ျားအတွက် အိပ်ရာကို စခင်းတော့သည်။ တင်ထွန်းမှာ ကြောင်ပြီး ငုတ်တုတ်သာထိုင်ကြည့်နေသည်။ အိမ်ရှေ့တွင် အိပ်ရာခင်းပြီးတော့ လှမူက အိပ်ခန်းထဲ၀င်သွားသည်။ ဒစ်ကော့ကလည်း အသာလေး လှမူနောက်က ကပ်ပြီး လိုက်၀င်သွားတော့သည်။ 

အိပ်ခန်းထဲရောက်လျှင် လှမူ ဒစ်ကော့ကို မကြည့်ဘဲ အိပ်ရာကို ရှင်းသည်။ အိပ်ရာမှာ နှစ်ယောက်အိပ်ဖြစ်သော်လည်း သိပ်မကျယ်လှ။ မင်္ဂလာဦးကတည်းက လက်ဖွဲ့ရသောမွေ့ရာဖြစ်သော်လည်း ဒီမွေ့ရာပေါ်မှာပင် အောင်မြင့်က လှမူကို တစ်နှစ်ကျော်ကြာအောင် တ၀လိုးပြီးပြီ ဖြစ်လေသည်။

အိပ်ရာအသာရှင်းပြီးလျှင် လှမူမှာ လီးဒစ်ကော့ကို ကျောပေးပြီး ကုတင်တစ်ဘက်တွင် ဘေးတစ်စောင်းတက်အိပ်လိုက်သည်။ ကြီးမားသော ဖင်ကြီး နှစ်လုံးမှာ ဒစ်ကော့ကို စိမ်ခေါ်နေသလားထင်ရလေသည်။ ဒစ်ကော့လည်း အထုပ်အပိုးအသာချပြီးလျှင် အ၀တ်အစားတွေကို အသာချွတ်လိုက်သည်။ သူတို့လူမျိုးထုံးစံအရ အ၀တ်၀တ်ပြီး မအိပ်တတ်သောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် လှမူဘေး ကုတင်ပေါ်အသာလေးတက်ပြီး ပက်လက်တက်အိပ်လိုက်သည်။ လှမူ၏ ဖင်လုံး အိအိကြီးနှင့် ဒစ်ကော့ကိုယ်လုံး အသာပွတ်မိသွားသည်။ ချက်ချင်းပင် ဒစ်ကော့၏ လီးကြီးမှာ မတ်မတ်တောင်လာတော့သည်။ တဘက်လှည့်နေသော လှမူ၏ ကိုယ်သင်းနံ့လေးကိုလည်း ခိုးပြီး ရှူနေမိသည်။ အိမ်ရှေ့တွင် လင်ကြီးငုတ်တုတ်ထားပြီး အိပ်ခန်းထဲတွင် မယားဖြစ်သူနှင့် အတူတူအိပ်နေရသည့် အဖြစ်ကြောင့်လည်း လီးက ပိုလို့တောင်လာရသည်။ 

ဒစ်ကော့၏လီးမှာ တင်ထွန်းလီးမပြောနှင့် အောင်မြင့်လီး နှစ်ဆခန့်ပင် ရှိမည်ထင်ရသည်။ ဖင်လန်နိုင်ငံသားပီပီ လီးကြီးမှာ ရှည်ရုံမက တုတ်လည်း တုတ်လှသည်။ တစ်ပေနီးပါးလောက်ရှိမည့် လီးကြီးတွင် လီးကြောကြီးတွေက ထောင်နေသေးသည်။လှမူတစ်ယောက် ဒစ်ကော့ကို ဖင်ပေးပြီး အိပ်နေရင်း ရုတ်တရက် ဒစ်ကော့ဘက်ကို လှည့်လိုက်ရာ ဧရာမလီးကြီးကို တွေ့သွားသည်။ 

....အမလေး အကြီးကြီးပဲ....

လှမူ အမှန်တကယ်ပင် ဟန်မဆောင်နိုင်ဘဲ လန့်သွားရသည်။ သို့သော်လည်း ချက်ချင်းအလန့်ပြေသွားပြီး ရင်တွေခုန်လာရသည်။ ဒစ်ကော့၏ လီးဖြူဖြူ တုတ်တုတ်ရှည်ရှည်ကြီးကို အလွန်ပင် မက်မောသွားလေပြီ။ စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ လှမူ လက်ဖြင့် ဒစ်ကော့လီးကြီးကို လှမ်းပြီး ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိသည်။ လှမူ၏ လက်ချောင်းနုနုလေးများ၏ အထိအတွေ့ကြောင့် လီးကြီးမှာ ဆတ်ကနဲ တွန့်သွားပြီး ပိုလို့ပင် မာတောင်လာတော့သည်။ လှမူမှာ လူမျိုးခြား အဖြူယောက်ျား၏ လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း အသက်ရှူတွေပင် မှားမိသည်။ လီးကြီးကို ကြိုက်လွန်းသောကြောင့် ပါးစပ်ဖြင့် အရင် စုပ်ရမည်လော၊ စောက်ဖုတ်ထဲပင် ချက်ချင်းသွင်းရမည်လော မဆုံးဖြတ်နိုင်အောင်ပင် ရင်တွေတုန် ဖင်တွေတုန်ဖြစ်နေမိတော့သည်။နောက်ဆုံးတွင်တော့ ခွေးလယားသီးအတို့ခံထားရသလို ရွစလိတက်နေသည့် စောက်ဖုတ်က သွားရည်တများများနှင့် ပါးစပ်ကို အနိုင်ရသွားပြီး လှမူတစ်ယောက် ထမီကို ကွင်းလုံးချွတ်ကန်ထုတ်လိုက်ကာ ပက်လက်အိပ်နေသည့် ဒစ်ကော့၏ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးပေါ်သို့ ပေါင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကားပြီး တက်ခွကာ စောက်ဖုတ်ကြားထဲ လိင်တံမာမာတောင်တောင်ကြီးကို ထိုးသွင်းထိုင်ချလိုက်တော့သည်။ 

....အိုး....

ဒစ်ကော့ခမျာ ရုတ်တရက် အလစ်အငိုက်မိသလို တက်အလိုးခံလိုက်ရသဖြင့် အံ့သြသွားမိသည်။ ပိုပြီး အံ့သြမိသည်က တစ်ပေခန့်လောက်ရှိသည့် မိမိ၏ အနောက်တိုင်းသားလီးကြီးသည် လှမူ၏ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးထဲသို့ လျှောကနဲ တစ်ချောင်းလုံးမြုပ်၀င်သွားခြင်းပင်။ လှမူမှာ စောက်ရည်တွေရွှဲနေသည့်အပြင် တဏှာကြီးသည့် မိန်းမပီပီ စောက်ခေါင်းမှာလည်း အလွန်နက်ပုံရလေသည်။ လူကောင်ထွားပြီး တင်ပါးဆုံကားစွင့်လွန်းသောကြောင့်လည်း ဘိုလီးမပြောနှင့် ကပ္ပလီလီး အဆုံးစွန် မြင်းလီးနှင့်လိုးလျှင်ပင် စောက်ခေါင်းဆန့်မည့်ပုံရှိလေသည်။

ဒစ်ကော့မှာ အဖြူမတွေပင် အော်ရသည့် သူ့လီးကို စိမ်ပြေနပြေ တက်ခွလိုးနေသည့် လှမူကြောင့် အာရှတိုက်သူတွေကို လျှော့တွက်လို့မရကြောင်း မှတ်သားလိုက်ရသည်။ လှမူမှာ ဖင်တုံးလုံးနှင့် ရှိနေရာမှ အပေါ်အင်္ကျီကိုပါ လှန်ချွတ်လိုက်သဖြင့် မိမွေးဖမွေးအတိုင်း ကျောပြောင် ဖင်ပြောင် နို့ပြောင်ကြီး ဖြစ်နေတော့သည်။ အပေါ်မှ ပေါင်ကားထိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးနေရာ နို့အုံကြီးနှစ်လုံးမှာ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ခါနေလေသည်။ ပါးစပ်မှလည်း တအင်းအင်းဖြင့် ဇိမ်ယူညည်းညူနေရာ ဒစ်ကော့မှာ အိမ်ရှေ့ခန်းမှ လှမူ၏ ခင်ပွန်းဖြစ်သူ ကြားသွားမည်ကို စိုးရိမ်နေမိတော့သည်။တင်ထွန်းခမျာ အိမ်ရှေ့ခန်းရှိ ဖျာကြမ်းလေးပေါ်တွင် စောင်ပါးလေးခြုံပြီး မခံချိမခံသာနှင့် ကွေးနေရသော်လည်း စိတ်က အိပ်ခန်းထဲသို့သာ ရောက်နေမိသည်။ အလုပ်တွင် မျက်နှာဖြူများကို ကြောက်ရသည့်အကျင့်ကြောင့် ယခု မိမိမိန်းမကို မျက်နှာဖြူနှင့် ပေးအိပ်လိုက်ရသည့် အဖြစ်သို့ ဆိုက်ရလေပြီ။ မိန်းမဖြစ်သူမှာလည်း အောင်မြင့်နှင့် လိုးသည့်ကိစ္စကို ခွင့်လွှတ်လိုက်သည့်အတွက် ရောင့်တက်ခြင်းဖြစ်တန်ရာသည်။ သို့သော်လည်း တင်ထွန်းမှာ ကိုယ့်စိတ်ကိုဖြေသည့်သဘောနှင့် အကောင်းဘက်မှ လှည့်တွေးနေသေးသည်။ ဒစ်ကော့နှင့် လှမူတို့မှာ ယခုမှ စတွေ့ရုံရှိသေးသဖြင့် ချက်ချင်းကြီးတော့ ဘာမှ မဖြစ်နိုင်ဟုတွေးမိသည်။ ဒစ်ကော့ကို ကြည့်ရသည်မှာလည်း လူကြီးလူကောင်းပီပီသသနှင့် ဖြစ်သဖြင့် မိမိမိန်းမကို စိတ်ချရလောက်သည်။ လူယဉ်ကျေးနိုင်ငံသား ပီပီ စည်းကမ်းစောင့်နိုင်သည်ဟု တွေးနေစဉ်...

.... အင်း... အင်း.. အိုး.. အား....

....ဖတ် ..ဖတ် ဖတ်.. ဖွတ် ဗလွတ်..

ကြားလိုက်ရသည့်အသံတွေကြောင့် တင်ထွန်းခေါင်းနားပန်းကြီးသွားရသည်။ ဒေါသလည်း အလွန်ထွက်သွားမိသည်။ မိမိအိမ်ပေါ်တက်ပြီး မိန်းမကို တက်လိုးနေသည်ကိုတော့ တင်ထွန်း သည်းမခံနိုင်တော့။ ခြင်ထောင်ထဲမှ ထွက်ပြီး ယခင်တစ်ခေါက်ချောင်းသည့် အိပ်ခန်းနံရံအပေါက်မှပင် တင်ထွန်းအထဲကို ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ 

မြင်လိုက်ရသည့်မြင်ကွင်းမှာတော့ ဟိုတစ်ခေါက်တုန်းကလိုပင် ဖြစ်နေလေသည်။ မိမိ၏ ဇနီးချောလေးက ကိုယ်တုံးလုံး ဖင်အပြောင်သားနှင့် အဖြူကောင်ကြီးပေါ်တွင် တက်ခွကာ အငမ်းမရလိုးနေသည့် မြင်ကွင်း။ ဟိုတစ်ခေါက်ကတော့ အောင်မြင့်၏ လီးမည်းမည်းကြီးက လှမူစောက်ဖုတ်ကြားမှာ ၀င်လိုက်ထွက်လိုက်။ ယခုတစ်ခေါက်မှာတော့ ဒစ်ကော့၏ လီးဖြူဖြူကြီးက လှမူစောက်ဖုတ်ကြား ဖင်နှစ်လုံးကြားမှာ လျှောကနဲ လျှောကနဲ အရည်တွေ အရွှဲသားနှင့် ၀င်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေလေသည်။

အောင်မြင့်နှင့် လိုးစဉ်တုန်းကတော့ မည်းပြောင်သော အောင်မြင့်၏အသားအရည်ကြောင့် လှမူ၏ ကိုယ်လုံးတီးမှာ ပိုပြီး ဖြူ၀င်းနေသယောင်ထင်ခဲ့သည်။ ယခု ဒစ်ကော့နှင့် နှစ်ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး လိုးနေကြရာ လှမူ၏အသားအရောင်မှာ ဒစ်ကော့လောက်မဖြူဘဲ ခပ်ဝါဝါဖြစ်နေသည်ကို တင်ထွန်းတွေ့လိုက်ရသည်။ ဒါကြောင့် လူဖြူ၊ လူမည်း၊ လူဝါ၊ လူနီလို့ ပြောတာပဲ ဟု အချိန်အခါမဟုတ် တွေးလိုက်သေးသည်။တင်ထွန်းမှာ ဒေါသရှိန်နှင့် မီးဖိုထဲမှ ဓားသွားယူပြီး အိပ်ခန်းထဲ၀င်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ မသွားခင် အခန်းနံံရံမှ တစ်ချက်ချောင်းကြည့်မိသည်။ မြင်လိုက်ရသည့် မြင်ကွင်းကြောင့် တင်ထွန်းခနမျှ ကြက်သေသေသွားရသည်။ လှမူသည် ညောင်းလာပုံရပြီး လီးကြီးကို အဖုတ်မှ ဆွဲချွတ်ကာ ဒစ်ကော့နံဘေးတွင် လှဲလိုက်သည်။ ဒစ်ကော့မှာ စောက်ရည်တွေရွှဲနေသည့် လီးတန်ကြီးကို လက်နှင့် မ. ကိုင်ပြီး ပက်လက်နေရာမှ ထကာ လှမူ၏ ပေါင်ကို ကားပြီး လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးပုံမျိုးနှင့် အပေါ်မှ ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးနေတော့သည်။ တင်ထွန်းကို ကြက်သေသေသွားစေသည့်အရာမှာ မိမိဇနီး၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ ထွက်လာသော ဒစ်ကော့၏ လီးချောင်းကြီးပင် ဖြစ်လေသည်။ လီးကြီးမှာ အားရစရာကောင်းအောင် သန်မာကြီးမားလှရာ လှမူမပြောနှင့် ယောက်ျားချင်းဖြစ်သည့် တင်ထွန်းပင်လျှင် ဒစ်ကော့၏ လီးကြီးကို ငေးမောပြီး ကြည့်နေရလေသည်။ ထိုသို့ကြည့်နေရင်းမှ ပုဆိုးအောက်မှ မိမိ၏ လီးကို လက်နှင့် ကိုင်ကြည့်လိုက်မိသည်။ တင်ထွန်း၏လီးတောင်နေသည်ကို တအံ့တသြသိလိုက်ရသည်။ မိမိတွင် ပုံမှန်မဟုတ်သော စိတ်ရောဂါများရှိနေပြီလားဟု တင်ထွန်း စိုးရိမ်သွားသည်။ လှမူကို သူများတက်လိုးတိုင်း မိမိ၏လီးမှာ မာတောင်လာသည့်အကျင့်ဖြစ်နေလေပြီ။ တင်ထွန်း ပုဆိုးကို အသာချွတ်ချပြီး နံရံပေါက်မှ မိမိမိန်းမကို လူမျိုးခြား ယောက်ျားတစ်ယောက် ခွလိုးနေသည်ကို ချောင်းကြည့်ရင်း လီးကို ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ်နေမိသည်။

တင်ထွန်းမှာ ဒစ်ကော့၏ လီးကြီးကို မြင်ပြီး မိမိ၏ လီးကို ငုံ့ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဒစ်ကော့လီးမှာ တင်ထွန်းလီး သုံးဆလောက်ရှိလိမ့်မည်။ မိမိ၏ လီးလေးမှာ သေးငယ်လှသောကြောင့် တင်ထွန်း အလွန်စိတ်အားငယ်သွားမိသည်။ ယောက်ျားတစ်ယောက်အတွက် လီးဆိုသည်မှာ အလွန်အရေးကြီးသော အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဘယ်ယောက်ျားမဆို ကိုယ့်လီးကို တန်ဖိုးထားကြသည်။ ယောကျာ်းတစ်ယောက်အတွက် မိမိ၏လီးကို သေးသည်ဟုပြောခံရသည်ထက် ပိုပြီး အရှက်ရစရာ သိပ်မရှိတော့ပေ။ ယခုပင်ကြည့်။ မိမိ၏ ဇနီးအရင်းကပင် တင်ထွန်း၏ လီးကို သေးသည်ပြောပြီး လီးကြီးရှိသူနှင့် ပေါ်တင်ဖောက်ပြန်နေကြလေပြီ။ လှမူမှာ တင်ထွန်း၏ ကာမပိုင်မယားဟု ခေါ်မရတော့ပေ။ လှမူ၏ ကာမကို ယခု ဒစ်ကော့က အပိုင်စီးခံစားနေလေပြီ။ အိမ်အောက်ထပ်မှ အောင်မြင့်သည်လည်း လှမူ၏ ကာမကို ပိုင်ဆိုင်ဖူးထားလေပြီ။ တင်ထွန်းအဖို့ ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ မာန်မာနများ လုံး၀မရှိတော့ချေ။ ထိုသို့ အရှက်ရခံစားရလေ တင်ထွန်း၏ ကလေးသာသာလီးလေးမှာ ပိုပြီး တောင်လာလေလေဖြစ်နေတော့သည်။ဒစ်ကော့သည် လှမူကို လှေကြီးထိုးပုံစံနှင့် အပေါ်မှ အားပါးတရ စိမ်ပြေနပြေဆောင့်ခွလိုးနေရင်း လီးချောင်းထဲတွင် လရည်များပြည့်လျှံလာကာ ပြီးချင်စိတ်ဖြစ်လာလေသည်။ တခြားသူ မိန်းမ၏ စောက်ဖုတ်ထဲတွင် လရည်များကို စည်းမဲ့ကမ်းမဲ့ ပန်းမထုတ်လိုသဖြင့် လီးတန်ကြီးကို ဆွဲနှုတ်ယူလိုက်ရာ လှမူမှာ အလွန်ကို အဖုတ်ဟာသွားသည့်ပုံစံဖြင့် ဒစ်ကော့၏ ဖင်ပြောင်ကြီးကို လက်နှစ်ဘက်ဖြင့် အတင်းဆွဲကာ မိမိဖင်လုံးကြီးကို ကော့ကြွပြီး မျက်နှာဖြူလီးကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှောခနဲ ပြန်ယူသွင်းလိုက်လေသည်။ ဒစ်ကော့မှာ အငိုက်မိသွား၍ လရည်တွေ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်း အသားကုန် ဆောင့်ဆောင့်ချပြီး သုက်ရည်ပူပူ ပျစ်ချွဲချွဲတွေကို တုန်တုန်ရီရီနှင့် ပန်းထုတ်နေမိတော့သည်။ လှမူမှာလည်း စောက်ခေါင်းတွင်း သားအိမ်ခေါင်းအတွင်းမှ ပူကနဲ ပူကနဲဖြစ်သွားသည်နှင့် ကျင်စက်ဖြင့် အတို့ခံရသည့်အလား တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ဒစ်ကော့နှင့် စည်းချက်ညီညီ လိုက်ပြီးနေမိတော့သည်။ 

တင်ထွန်းမှာ အိပ်ခန်းထဲတွင် မိမိ၏ ဇနီးအရင်းခေါက်ခေါက် တခြားလူတစ်ယောက်နှင့် တင်းတင်းဖက်ပြီး ကာမအထွတ်အထိပ် စည်းစိမ်ခံစားနေသည်ကို ကြည့်ရင်း မိမိလည်း ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သေးငယ်သော လီးတန်ငယ်လေးထဲမှ သုက်ရည်ဖြူဖြူများကို အိပ်ခန်းနံရံပေါ်တွင် စစ်ကနဲ စစ်ကနဲ ပန်းထုတ်လိုက်မိလေသည်။ 

အိမ်တစ်အိမ်ထဲတွင် လူသုံးယောက်မှာ တချိန်တည်း တပြိုင်တည်း လီးများ စောက်ဖုတ်များထဲမှ ကောင်းပြီး အတူတူပြီးသွားကြသော်လည်း မိန်းမဖြစ်သူမှာ တခြားယောကျာ်းလူမျိုးခြားနှင့် လိုး၍ ပြီးခြင်းဖြစ်ပြီး ယောက်ျားဖြစ်သူမှာ မိန်းမဖောက်ပြန်ပြီး လိုးတာကို ချောင်းကြည့်ပြီး ပြီး ရသည့်အဖြစ်မှာ ရယ်စရာလည်းကောင်း ၀မ်းနည်းစရာလည်း ကောင်းနေတော့သည်။တင်ထွန်းအခန်းနံရံဘေးတွင် လီးလေးကိုကိုင်ရင်း ဆက်ပြီးရပ်နေမိသည်။ ပုဆိုးက ခြေမျက်စိနားတွင် ကွင်းလုံးကျွတ်ပုံနေသည်။ လီးချောင်းထိပ်မှ လရည်တစ်စက်နှစ်စက်ကို လက်နှင့်ညှစ်ထုတ်ရင်း လီးကိုအသာငုံ့ကြည့်မိသည်။ လီးထဲမှ လရည်လက်ကျန်အရသာလေးကို တင်ထွန်းဆက်ပြီးခံစားနေတုန်း အိပ်ခန်းတံခါးက ရုတ်တရက်ပွင့်သွားပြီး အထဲမှ လှမူထွက်လာသည်။ ... 'အို.. အကို။ ဘာလုပ်နေတာလဲ' လှမူကလေသံလေးနှင့်ပြောပြီး တင်ထွန်းအဖြစ်ကိုတွေ့သွားရသည်။ အဖုတ်ဆေးဖို့ထွက်လာသောလှမူ သူ့ယောက်ျား၏ ရှက်စရာအဖြစ်ကို လက်ပူးလက်ကြပ်တွေ့ရှိသွားတော့သည်။

လှမူ အခန်းတံခါးကို အသာပြန်စေ့ပြီး တင်ထွန်း၏ပုဆိုးကို အသာပြန်မပေးကာ ယောက်ျားဖြစ်သူကို အိမ်ရှေ့ခန်းသို့ပြန်ခေါ်လာခဲ့သည်။ တင်ထွန်းမှာ အိပ်မက်မက်နေသည့် လူတစ်ယောက်ပမာ ကြောင်တောင်တောင်နှင့်ပါလာသည်။ လှမူတစ်ယောက် အဖုတ်မဆေးရသေးသဖြင့် ပေါင်ကြားထဲတွင် ဒစ်ကော့၏သုက်ရည်များဖြင့် ကပ်စေးစေးချွဲကျိကျိဖြစ်နေသည်။ လှမူ တင်ထွန်းကို အိမ်ရှေ့ခန်းရှိ ဖျာကြမ်းလေးပေါ်သို့ ပြန်ပို့ပြီး အသာလှဲခိုင်းလိုက်သည်။ 'အကို နားလိုက်ဦးလေ။ ပေနေတာတွေ မူ ဆေးပေးမယ်' လှမူက အလိုက်သိစွာပြောပြီး စားပွဲပေါ်မှ တစ်ရှူးလိပ်ကိုလှမ်းယူကာ တင်ထွန်း၏ လရည်တွေနှင့်ပြောင်လက်နေသော လီးငုတ်တိုလေးကို သုတ်ပေးနေသည်။ တင်ထွန်းကရုတ်တရက်ပြောလိုက်သည်။

...အကိုအကုန်လုံးတွေ့လိုက်တယ် သိလား..

...အဲဒါနဲ့ ဂွင်းတိုက်နေတာပေါ့...

လှမူမှာ မထူးတော့ပြီမို့ ယောက်ျားကို ဟာသစွက်ပြီး ရယ်သွမ်းသွေးလိုက်ရသည်။

...တွေ့ပြီး ဂွင်းတိုက်ပြီးပြီဆိုလည်း အိပ်တော့။ မူလည်း ရေသွားဆေးပြီးအိပ်တော့မယ်....

...ခနလေးနေပါဦး...

တင်ထွန်းလက်က လှမူထမီကို ဖြည်ချပြီး ပေါင်ကြားကို ရုတ်တရက်ရောက်သွားသည်။ လှမူမျက်နှာတစ်ခုလုံး နီရဲသွားသည်။ ဒစ်ကော့၏ သုက်ရည်ပူပူပျစ်ချွဲချွဲတွေက သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲမှ လင်ဖြစ်သူ၏ လက်ပေါ်သို့ စီးကျလာသည်။ 

... အို. အကိုကလည်း မလုပ်ပါနဲ့၊ ရွံစရာကြီး။ သူများလရည်တွေကို...

... ရွံတယ်ပြောပြီး စောက်ဖုတ်ထဲကျတော့ ပန်းထည့်ခံလား။ ကွန်ဒုံးလေးဘာလေးတောင်မသုံးဘူး။ နိုင်ငံခြားသားဆိုတာနဲ့ စွတ်အထင်ကြီးပြီး ယုံနေတယ်။ ဒီလရည်သန့်တယ်လို့ မူသေချာပေါက်သိလို့လား..

တင်ထွန်း ပြောပြောဆိုဆို လရည်ဖြူဖြူတွေပေနေသည့် သူ့လက်ကို လှမူမျက်နှာရှေ့ ထိုးပေးလိုက်သည်။ လှမူနှာခေါင်းထဲကို ဒစ်ကော့ရဲ့ သုက်နံ့က ထောင်းကနဲ၀င်လာသဖြင့် ရင်တောင်ခုန်ချင်သလိုဖြစ်သွားရသေးသည်။

...သန့်မသန့်တော့မသိဘူး။ မူကတော့ သူ့လီးရော သူ့လရည်ရော ကြိုက်တာပဲ...

လှမူ တမင်ရွဲ့ပြီး တင်ထွန်းလက်ပေါ်က သူများလရည်တွေကို လျှာနဲ့ရက် ပါးစပ်လေးနဲ့ ရှလွတ်ကနဲနေအောင် စုပ်ပြီးမျိုချလိုက်သည်။ 

...မူ့လိုမိန်းမမျိုးကို သူ့လို သန့်သန့်ပြန့်ပြန့် အဆင့်ရှိရှိလူမျိုးက မရွံမရှာ ယုံယုံကြည်ကြည်နဲ့ လိုးတာတောင် ကျေးဇူးတင်ရဦးမယ်.. ဒီမှာက အောင်မြင့်လိုကောင်မျိုးကိုတောင် အသနားခံပြီးလိုးခိုင်းနေရတာ...

မိန်းမဖြစ်သူ ထိုသို့ပြောလိုက်သဖြင့် တင်ထွန်းမှာ စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားရသည်။

... အမယ်.. ငါ့မိန်းမက မင်းသမီးရှုံးအောင်လှတဲ့ဟာကို..

...လူက ကိုယ်တုံးလုံးနေမှပဲ လှတော့မှာ။ အ၀တ်၀တ်ထားရင် အစုတ်တွေဖုန်းနေပြီး ဘယ်သူမှ လိုးချင်စရာမကောင်းတော့ဘူး..

...မူ.. ဒီမှာ ယောက်ျားတစ်ယောက်လုံးရှိတာ အကိုလိုးမှာပေါ့...

...အကို့လီးလေးက သေးသေးလေး.. လိုးတာလည်းမကောင်းဘူး... ဟီး.. 

တင်ထွန်းလီး ငေါက်ကနဲထထောင်လာသည်။ 

...အကိုက အဲဒီလိုအပြောခံရတာကြိုက်တယ်ထင်တယ်။ ကိုယ့်မိန်းမ သူများနဲ့လိုး။ သူများလီးကြီးတွေကိုကြိုက်တာကို သဘောကျတာလား...

လှမူက ဒဲ့ကြီးပြောလိုက်သဖြင့် တင်ထွန်းပိုရှက်ပြီး လီးလေးက ပိုတောင်လာသည်။

...မူ.. တက်လိုးပေးတော့..

ပက်လက်အနေအထားနှင့် တင်ထွန်းပြောလိုက်သည်။

...ဟုတ်.. မူ သွားဆေးလိုက်ဦးမယ်နော်. ဒီမှာ သူများလရည်တွေနဲ့ .. မကောင်းဘူး..

...အို.. ခုတက်လိုးပါဆိုနေ.. မစောင့်နိုင်တော့ဘူး...

...ကဲ ဒီလောက်တောင်ဖြစ်တာ.. 

ဗြွတ်.. ဖလွတ်..

လှမူ ကောက်ကာငင်ကာ ထမီကို ရင်ခေါင်းထိမပြီး တင်ထွန်းလီးပေါ်ကို တက်ခွထိုင်ချလိုက်သည်။ တင်ထွန်းလီးတစ်ချောင်းလုံး အရင်းအထိမြုပ်အောင် လှမူစောက်ခေါင်းကြီးထဲသို့၀င်သွားသည်။ ဒစ်ကော့၏ ဧရာမလီးကြီးနှင့် လောလောလတ်လတ် လိုးထားသဖြင့် လှမူ၏ စောက်ခေါင်းမှာ ဟပြဲလန်နေသည်။ တင်ထွန်းမှာ သူ့မိန်းမ၏ စောက်ဖုတ် ချောင်ချောင်ကြီးဖြစ်နေသည်ကို သတိထားမိသွားသည်။ သုက်ရည်တွေရွှဲနေသဖြင့် ပိုချောင်နေသလိုဖြစ်ရသည်။ 

...အကို့လီးကလည်း ၀င်လို့၀င်မှန်းတောင်မသိတော့ဘူး။.. သေးလိုက်တာလည်းလွန်ရော...

...မူလည်း သတိထား.. အပေါက်က ဆင်တစ်ကောင်လုံး၀င်လို့ရတော့မယ်.. 

...အကိုနော်.. သူများကို အဲဒီလိုမှိုချိုးမျှစ်ချိုးမပြောနဲ့.. အကို့လီးကိုက သေးတာ။ ဒစ်ကော့နဲ့လိုးတုန်းက အပေါက်နဲ့အပြည့်ပဲ..

...အင်း.. ဒါဆို အခု အောင်မြင့်နဲ့ ပြန်လိုးကြည့်ဦး.. သူ့လီးနဲ့တောင် ချောင်နေလောက်ပြီ.. နောက်ဆို ဘယ်သူလိုးလိုး ချောင်ချောင်ကြီးဖြစ်သွားတော့မယ်..

...အကိုနော်.. မူ ငိုလိုက်မှာ...

လှမူမှာ ဖင်ကိုကြွပြီးအသွင်းအထုတ်လုပ်ရာ တင်ထွန်းလီးချောင်းကတိုသဖြင့် ကျွတ်ကျွတ်ထွက်နေသည်။ တင်ထွန်း အဲဒါကို ရိပ်မိသဖြင့် လှမူကို ပြောရသည်။

...မူလေး.. ဖင်မကြွနဲ့တော့။ အကိုအောက်ကနေပြီး ညှောင့်လိုးမယ်...

လှမူဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး တင်ထွန်းအောက်က ခါးကိုပင့်ပင့်ပြီး ညှောင့်လိုးသည်။ လရည်တွေအရွှဲသားနှင့် သူများလိုးပြီးသား ကိုယ့်မိန်းမ စောက်ဖုတ်ဟပြဲကြီးကို လီးတိုလေးနှင့် ညှောင့်လိုးနေရတာ တင်ထွန်းအဖို့ တမျိုးအရသာကောင်းနေသည်။ 

...အင်း.. မူလေး.. အကိုကောင်းလာပြီ. မူရော.. ကောင်းလား..

...ဆင်တစ်ကောင်လုံး၀င်လို့ရတဲ့ အပေါက်ထဲ ဆိတ်ကလေး၀င်တာ ဘယ်လိုသိမှာလဲ..

ခုနက အပြောခံထားရသည်ကို မကျေမနပ်နှင့် လှမူပြန်ရန်တွေ့သည်။ ထိုသို့ပြောသည်ကိုကြားလိုက်သည်နှင့် တင်ထွန်းပို ဖီးတက်လာပြီး လီးထဲမှ သုက်အနည်းငယ် ထွက်လာသည်။ သုက်က ဒီတစ်ခါသိပ်မများတော့။ လူတစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်ဖြစ်သွားပြီး ပျော့ကျသွားသည်။ 

...ဟီး အကို့လရည်တွေ ဒစ်ကော့လရည်တွေနဲ့ ရောသွားပြီ။ ဒီအချိန်ကလေးရရင် ဘယ်သူ့ကလေးမှန်းတောင် သိမှာမဟုတ်ဘူး...

လှမူကဆက်ပြီး နောက်နေသည်။ တင်ထွန်း အဲသည့်စကားကြောင့် နောက်ဆုံးသုက်တစ်စက်ကို ညှစ်ထုတ်မိလိုက်သည်။

...အားး... ကောင်းလိုက်တာမူရယ်...

...အင်း.. ကလေးရရင်တော့ သိတော့သိမှာပါ။ အဖြူကပြားလေးဆိုရင်တော့ သူများသုက်ပေါ့.. 

တင်ထွန်း လှမူစကားတွေကိုမကြားနိုင်တော့။ အရုပ်ကြိုးပြတ်နှင့် တချိုးတည်းသတိလစ် အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။တင်ထွန်းနှင့် လှမူနှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်တုံးလုံးဖြင့် အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် ဖက်ပြီး အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ တင်ထွန်းပြန်နိုးလာသောအခါ ဒစ်ကော့ကို အိမ်ရှေ့ခန်းထိုင်ခုံတွင် အ၀တ်အစားအပြည့်အစုံနှင့် ထိုင်ပြီး စာအုပ်ထိုင်ဖတ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ တင်ထွန်း ကမန်းကတန်းနှင့် ဘေးက စောင်ကို လက်နှင့်စမ်းပြီး အမြန်ရှာသည်။ အရေးထဲ စောင်က ရှာမတွေ့။ သူနိုးလာသည်ကို သတိထားမိသွားသဖြင့် ဒစ်ကော့ တင်ထွန်းရှိရာဘက်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်သည်။ ဒစ်ကော့၏ မျက်လုံးက မရည်ရွယ်ပဲ တင်ထွန်း၏ လီးအသေးစားလေးဆီကို ရောက်သွားသည်။ လီးက သေးရသည့်ကြားထဲ လိုးထားပြီးချိန်ဖြစ်သဖြင့် ပိုသေးနေသယောင်နေထင်ရသည်။ တင်ထွန်း မျက်နှာတွေ ထူပူသွားသည်။ တင်ထွန်း စောင်ကို အတင်းဆွဲပြီး မိမိပေါင်ကြားနှင့် ဇနီးဖြစ်သူ၏ ဖင်တုံးလုံးကြီးကို မလုံ့တလုံ ဖုံးလိုက်ရသည်။ စောင်နှင့်အခြုံခံ လိုက်ရသဖြင့် လှမူတစ်ယောက် နိုးလာသည်။ ... ဟင် .. ဘာဖြစ်တာလဲ။ လှမူ အိပ်မှုံစော်မွှားနှင့် မေးသည်။ ဒစ်ကော့ကိုတွေ့သော် အံ့သြသွားပုံရသော်လည်း မိန်းမဖြစ်သူမှာ အရှက်မရှိဘဲ စောင်ကို လှန်ထုတ်ပြီး ဖင်တုံးလုံး ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် ရေချိုးခန်းဘက်ကို ထထွက်သွားသည်။ တင်ထွန်းတစ်ယောက်တည်း အိမ်ရှေ့ကြမ်းပြင်တွင် လီးငုတ်တိုလေးကို စောင်နှင့်ဖုံးရင်း ဒစ်ကော့ရှေ့တွင် ငုတ်တုတ်ကျန်ခဲ့သည်။

...မင်းမိန်းမကို ငါလိုးမိတာ တောင်းပန်ပါတယ်.. 

ဒစ်ကော့ အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နှင့် တင်ထွန်းကို ပြောလိုက်သည်။ တင်ထွန်း ဘာပြောရမှန်းမသိဘဲ သူ့ကို ပြန်ကြည့်နေမိသည်။ အစကတော့ တင်ထွန်းမသိအောင် လိုးသလိုပုံစံမျိုးဖြစ်ခဲ့သော်လည်း ယခု ထိုသို့ပြောလိုက်သဖြင့် မိမိမိန်းမကို ဒီလူ ပေါ်တင်ကြီး အိမ်ပေါ်တက်လိုးနေသည့် ပုံစံပင်ဖြစ်သွားရသည်။ 

...ဘယ်လိုမှ သဘောမထားပါနဲ့ မစ္စတာတင်ထွန်း။ ဒီပိုက်ဆံကို လက်ခံပါ...

ဒစ်ကော့ သူအိတ်ထဲမှ ဒေါ်လာရာတန်နှစ်ရွက်ကို တင်ထွန်းဆီကမ်းပေးသည်။ တင်ထွန်း စိတ်ထဲမှာ ထောင်းကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ သူများမိန်းမကို လိုးခ ဒေါ်လာနှစ်ရာနှင့် တန်ဖိုးဖြတ်သတဲ့လား။ ဒီကောင် စော်ကားလွန်းနေပြီ။ ထိုစဉ်မှာပင် အခန်းတွင်းမှ လှမူထွက်လာသည်။ မနက်စာ မုန့်ဟင်းခါး သွား၀ယ်ရန် ဖြစ်၏။

တင်ထွန်း ဒစ်ကော့ဆီမှ ပိုက်ဆံကို လှမူ မသိအောင် ဖြတ်ကနဲ လှမ်းယူလိုက်ရသည်။

လှမူ လှေကားအတိုင်း အောက်သို့ ဆင်းလာခဲ့သည်။ အောင်မြင့်အခန်းရှေ့သို့ရောက်လျှင် အတွင်းမှ အောင်မြင့်ရုတ်တရက် ထွက်လာပြီး လှမူ၏ လက်မောင်းကို ဆွဲလေသည်။ လှမူ အငိုက်မိသွားပြီး အိမ်တွင်းသို့ ပါသွား၏။ 

… ဟဲ့ လှမူ ဒီနေ့ ငါ့အိမ်မှာ တစ်အိမ်လုံး ဘယ်သူမှ မရှိကြဘူး .. မိန်းမနဲ့ ကလေးတွေ သူတို့ အဘိုးအဘွားဆီသွားကြတယ် .. လာ.. လိုးရအောင်ဟာ..

အောင်မြင့် ပုဆိုးမှာ သူ့အလိုလိုကျွတ်ကျသွားပြီး ပေါင်ကြားမှ လီးမည်းမည်းကြီးက ထောင်ထွက်လာ၏။ လှမူ ပင့်သက်ရှိုက်ရင်း

… ဟာ.. ကိုအောင်မြင့်ကလည်း.. အပေါ်မှာ ကိုတင်ထွန်းရှိတယ်ရှင့်။ မလုပ်ပါနဲ့။

လှမူ ငြင်းရန်ကြိုးစားသည်။ အောင်မြင့်၏ လက်များက သူမ၏ ဖင်ကြီးများကို ပွတ်သပ်နေပြီ။

.. အို ခနပဲဟာ။ သူမသိပါဘူး။ ခနလေးပဲ။ ဒီမှာလည်း ကြည့်ဦး။ လီးက အရမ်းတောင်နေပြီဟာကို။

လှမူ စိတ်ပျက်လက်ပျက်ပုံစံဖြင့် အိမ်တံခါးကို ပိတ်ပြီး အိမ်ရှေ့ဆိုဖာခုံ လက်တန်းပေါ်တွင် မှောက်၍ ထမီကို ခါးထိ လှန်တင်ကာ ပေါင်နှစ်ချောင်းကားပေးလိုက်သည်။

… ကဲ လုပ်ချင်လည်း မြန်မြန်လုပ်။ အချိန် သိပ်မရှိဘူး…

အောင်မြင့် သူ့လီးကြီးကို လှမူ ပေါင်နှစ်လုံးကြား တေ့ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီး နှစ်ခြမ်းထဲ ထည့်လိုက်သည်။ စိတ်မပါသည့်ပုံစံဖမ်းနေသော်လည်း စောက်ရည်တွေကတော့ ရွှဲနစ်နေ၏။ အောင်မြင့် လီးမည်းမည်းကြီး စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှောကနဲ ၀င်သွားသည်။ အောင်မြင့် စိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွား၏။ လှမူအပေါက်က သူ့လီးနှင့် ချောင်ချင်သလို။ ထိုသို့ တခါမျှ မဖြစ်ဘူးချေ။ တင်ထွန်း၏ လီးသေးကြောင်း လှမူပြောထား၍ သူသိသည်။ သူ လှမူကို အနောက်မှ ဆောင့်လိုးရင်း ဒဲ့မေးချလိုက်၏။

.. ဟဲ့ လှမူ။ ဒီကြားထဲ နင်ဘယ်သူနဲ့ လိုးထားသေးလဲ။ တင်ထွန်းအပြင်ကို ပြောတာ.. နင့်စောက်ခေါင်းက ချောင်နေသလိုပဲ။

လှမူ မျက်နှာနီရဲတက်သွားသည်။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်အတွက် အပေါက်ချောင်သည်ဟု ပြောခြင်းသည် စော်ကားခံရသလိုပင်။ သို့သော် အောင်မြင့်က သူ့ကို လက်ဆွဲပြီး လိုးချင်တိုင်း လိုးနေသူဖြစ်ရာ သည်မျှလောက်ကို စိတ်ဆိုးနေ၍ မဖြစ်ပေ။

… ဘယ်သူမှ မလိုးပါဘူး။ လုပ်စရာရှိတာ မြန်မြန်လုပ်ပါ။ အချိန်မရှိပါဘူးဆို… ပြီးစရာရှိတာ မြန်မြန်ပြီးလိုက်..

… အင်း.. ပြီးလို့က မရဘူး.. နင့်ဟာက ချောင်နေတော့ ဖီးလ်က သိပ်မရဘူး ဖြစ်နေတယ်။ လှမူ ငါ့ကို မှန်မှန်ပြောပါ။ နင်တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ လိုးထားတယ်မဟုတ်လား..

လှမူ စိတ်တိုလာသော်လည်း စောက်ဖုတ်ထဲမှ ကောင်းနေသဖြင့် အောင်မြင့်ကို သည်းခံနေသည်။

… အေးဟာ အေး။ လိုးတယ် လိုးတယ်။ အဖြူကောင် လီးကြီးနဲ့ လိုးထားလို့ဟေ့။ ဟုတ်ပြီလား…

… ဟင်။ အဖြူကောင်။ တယ်ဟုတ်ပါလား။ နင်က နိုင်ငံတကာအဆင့်တက်နေပြီပေါ့။

… တကယ် ငါ့စောက်ဖုတ်က ချောင်နေပြီလားဟင်။

လှမူ အားငယ်စွာ မေးလိုက်သည်။ အောင်မြင့် အားနာသွား၏။

… လိုးထားကာစမို့ပါ။ စောက်ဖုတ်ဆိုတာ မလိုးတာကြာရင် ပြန်ကျဉ်းသွားတာပဲ..

အောင်မြင့်က ပြန်ဖြေပြောလိုက်သည်။

… နင်က ဘယ်တုန်းက လိုးထားလို့လဲ..

… ညကပဲ..

.. ဟင်. နင်ပြောတော့ တင်ထွန်း ရှိတယ်ဆို.

လှမူ စကားမှားသွားမှန်း သိလိုက်သည်။ အောင်မြင့်ကိုတော့ အားလုံးပြောပြ၍မဖြစ်။ အိမ်နီးချင်း ဖြစ်နေသဖြင့် ဂရုစိုက်ရမည်။

.. ဟို.. သူအိပ်နေတုန်း ဖြစ်တာ။ ..

.. နင် တော်တော်ကဲပါလား။ အခုလည်း စောက်ရေတွေကို ရွှဲနေတာပဲ… ငါက အဲဒီလို ရွလေ နင့်ကို ကြိုက်လေပဲ.. 

… ပြီးလိုက်တော့ဟာ။ ငါ နည်းနည်း ညှစ်ပေးမယ်

လှမူ စအိုဝလေးကို ရှုံ့ပြီး စောက်ခေါင်းကို ကြိုးစားညှစ်ပေးသည်။

… အား.. ကောင်းတယ်။ ကောင်းတယ်… အားး ပြီးပြီ။ အား…

အောင်မြင့် သုက်ရည်ပူပူပျစ်ပျစ်များကို စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဒလဟော ပန်းထည့်လိုက်လေသည်။ လှမူလည်း ကုန်းပေးနေရာမှ သုက်ရည်ပူပူများ သားအိမ်၀ကို လာထိသည်နှင့် စက်ခလုတ်နှိပ်လိုက်သလို ပေါင်လုံးကြီးများ ဖင်လုံးကြီးများ တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ပြီးသွားလေတော့သည်။