Photo Loading...
Special Nurse
အပိုင်း(၁)
Report ထိမှာစိုးလို့ အသုံးအနှုန်းတွေ လျော့ထားပါတယ်
မဖတ်ချင်ရင် အေးဆေးကျော်သွားပေးပါနော်
ခိုင် ကလေးမွေးပြီးကာစ အချိန်ပေါ့
မွေးခါစ နီတာရဲလေးကို မလုပ်တတ် မကိုက်တတ် မလုပ်ရဲလို့ special nurse အိမ်ခေါ်ထားတဲ့ အချိန်ဖြစ်ပါတယ်။ ကိုယ်ဟာထဲက အနာခံပြီး မွေးထုတ်ထားပေမဲ့ အဲဒီချိန်က မကိုင်ရဲ မထိရဲတာတော့ အမှန်ဘဲ။
ခိုင်ခေါ်ထားတဲ့ special nurse က ကလေးကိုဘဲ ဂရုစိုက်တာမဟုတ်ပါဘူးနော် ခိုင်ကိုလဲ ဂရုစိုက်ပါတယ်
မွေးခန်းကထွက်လာခါစ ချီးမနိုင် သေးမနိုင်ဖြစ်နေတဲ့ အချိန်ကဆိုလဲ သူဘဲ အကုန် လုပ်ပေးတာပါ သန့်ရှင်းပေးတာပါ
ခွဲထားလို ပြန်ချုပ်ထားရတဲ့ ခိုင့်အောက်က အပေါက်ကိုလဲ သူဘဲဆေးထည့် သန့်ရှင်းပေးတာပါ
စကားမစပ် ခိုင်ဆို မွေးပြီး တစ်ပတ်လောက်ထိ သွေးသွန်ပါတယ် တစ်ရက်ကို pad အနည်းဆုံး ၄ ခုလောက်လဲရတယ်။ သူဘဲ လဲပေး အကုန်သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးတာပါ။ စေတနာပါတာ အရမ်းသိသာတယ်။ ရွံ့စရာတွေ ဖြစ်ပေးမယ် မညိုညင်ဘူး။
ဒါနဲ့ ဆေးရုံကဆင်းတာနဲ့ တစ်ခါထဲ အိမ်ကို ခေါ်လာခဲ့တာပါ။ နေ့တွက်စရိတ်ကတော့ ဆေးရုံမှာ ထက် နှစ်ဆပေးရပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ လူကောင်းရဖို့က မလွယ်ဘူးလေ။
ကလေးမွေးဖူးတဲ့ မေမေတိုင်းသိပါတယ်။ လူကောင်းတစ်ယောက်ရဖို့ ဘယ်လောက်ခက်လဲ စိတ်ညစ်ရလဲဆိုတာ။
အစပိုင်းတော့ ခိုင့်အရှက်တွေ အကုန် သူဆီပုံအပ်ထားရတော့၊ အရမ်းအားနာမိသလို ရှက်လဲ ရှက်မိတယ်။ နောက်ပိုင်းကျတော့ ကိုယ့်ညီမလေးလိုဖြစ်လာတာပေါ့။ အရမ်းလဲအားကိုးရတယ်။ အသက်မေးကြည့်တော့ ၂၂ တဲ့။ သူနာပြုသင်တန်းကျောင်းဆင်းဆင်းချင်း posting မဝင်ခင် ပိုက်ဆံရအောင် special nurse ဝင်လုပ်တာတဲ့။
ကလေး ဆေးခန်းရက်ချိန်းပြလဲ သူပါလိုက်တယ်။ သူဘဲ အကုန်မှတ်ပြီး လုပ်ရမဲ့ဟာတွေ လုပ်သွားတာ။ ခိုင်တောင် သိပ်အားမစိုက်လိုက်ရဘူး။ ကလေးအနှီးဆိုလဲ သူဘဲလျော်တာ။ ကလေးရေချိုးလဲသူဘဲ။ ညညဆိုလဲ သူလဲ ခိုင်လိုဘဲ မအိပ်ရဘူး။ ကလေးနို့တိုက်ဖို့ ခိုင်ကို ကူပေးရတယ်လေ။
သူနာမည်က ပိုးအိဖြူတဲ့။ နာမည်လေးလှသလို စိတ်ထားလေးလဲကောင်းတယ်။
သူ ခိုင်တို့ အိမ်ကိုရောက်ကတည်းက ကလေးနဲ့ခိုင်တို့နဲ့ အတူတူအိပ်တာပါ။ အတူတူအိပ်ဆိုလို သူက ခိုင်တို့ အိမ်ရာပေါ်မှာ တက်အိပ်တာမဟုတ်ပါဘူးနော်။ ကုတင်ဘေး ကလေးနံဘေးမှာထိုင်ရက်လေးအိပ်တာပါ။ သူအိပ်ဖို့ ပြင်ထားပေးပေမဲ့ မအိပ်ပါဘူး။ ကုတင်ပေါ်မှာဘဲ မေးလေး တင်ပြီး ထိုင်ရက်အိပ်တာပါ။
ကုတင်ပေါ်မှာ ခိုင်အမျိုးသားရယ်၊ ခိုင်ရယ် ကလေးရယ် ပြီးရင် သူက ကုတင် စောင်းမှာ မေးလေးတင်ပြီး အိပ်တာ။ ပြင်ထားပေးတဲ့ကုတင်ပေါ်မှာ သွားအိပ်ပါ ပြောလဲမရဘူး။ စိတ်မဖြောင့်ဘူးတဲ့။ အဲလောက်တာဝန်ကျေတာ။
သူက ကလေးကိုလဲဂရုစိုက်သလို့ ခိုင်ဟာကိုလဲ နေ့တိုင်းဆေးထည့်ပေးရပါတယ်။ အစပိုင်းတုန်းက သူဆေးထည့်ပေးဖို့ ပေါင်ကားပေးရရင် ရှက်သလိုရှိပေမဲ့ “ မမရယ် မရှက်ပါနဲ့ ညီမ က ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းပါ ပြီးတော့ မမဟာလို့မျိုး ညီမမှာလဲရှိတာဘဲ ညီမအတွက် အဆန်းမဟုတ်ပါဘူးတဲ့”။ ဒီလိုနဲ့နေတိုင်း ဆေးထည့်ဖို့ပေါင်ကားပေးနေရတော့ ကြာလာတော့ မရှက်တော့ဘူး။ ကိုယ်ညီမလိုဘဲ သဘောထားမိတော့တယ်။
တစ်ခါ မှတ်မိသေးတယ်။ ၄၅ ရက် မပြည့်ခင် ကိုယ်တော်ချောက နေလို့မရမှန်းသိတော့ ဟိုပွတ်ဒီပွတ်နဲ့လာကလိတာ။ အရည်နည်းနည်းစိမ့်ထွက်ထားတာ ရေဆေးဖို့မေ့သွားတယ်။
သူလဲဆေးထည့်ရော အစကတော့ဘာမှမပြောဘူး။ ဆေးထည့်နေရင်းနဲ့
“ မမ အနံရတယ်။ ၄၅ ရက်နော်။ ချုပ်ရိုးမကျက်ရင် ပိုခံရမှာ။ မမ မရသေးဘူးနော်။ ရှောင်ပါတဲ့။ “
“ အေးပါ ပိုးအိရယ် စိတ်ချပါ” လို့ဘဲ ရှက်ရှက်နဲ့ ပြန်ပြောမိလိုက်တာပေါ့။
သူ ဘာမှဆက် မပြောတော့ဘဲ ရေမဆေးရသေးတဲ့ခိုင်ဟာကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးနေတာပေါ့။ ခိုင်က ကုတင်ခေါင်းရင်းကို နောက်ကျောမှီထားပြီး နို့တိုက်ဂါဝန်ကို ဗိုက်ပေါ်တဲ့ အထိ ဆွဲတင်ပေးထားပြီး ပေါင်ကိုဘဲ ကားထားပြီး သူသန့်ရှင်းရေလုပ်ပေးနေတာကို ကြည့်နေမိတယ်။
ဒါပေမဲ့ သိနေတယ် ခိုင့်အောက်က အမြှောင့် တစ်လျောက် ဆုန်ချည် ဆန်ချည် ပွတ်တိုက် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးနေတာ။ အစိကို လာလာထိရင် တွက်ကနဲ့ ဖြစ်သွားတာကိုလဲ သူသိပုံရတယ်။
သူ သန့်ရှင်းရေးလုပ်နေရင်းနဲ့
“ မမ ပိုးအိ မေးသင့် မမေးသင့် စဉ်းစားနေတာ။ မမ personal ကိစ္စလဲ ဖြစ််မယ်ထင်လိုလေ”
“ အော် ပိုးအိကလဲ မေးလေ။ ညီမနဲ့ မမကြား ဘာ personal ရှိအုန်းမှာတုန်း။ မမ အရှက်တွေအကုန် ပိုးအိမြင်ပြီးပြီးဘဲ။ ဘာလဲပြော”
“ ဟိုလေ မမ၊ ဟိုဟာလေးမမ။ မမ စအိုက ပွင့်နေတယ်နော်။ နောက်ပေါက် နေဖူးတာလား။ မမဟာ ဆေးစထည့်ကတည်းက သတိထားမိတာ။ မမေးကောင်းလို့။ အခုမှ မေးမိတာပါတဲ့။
ခိုင် ရုတ်တရက် ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ ကြောင်သွားတယ်။ အင်းလဲမဟုတ်။ ဟင်အင်းလဲမဟုတ်။
“ ဒီလိုပါဘဲ ပိုးအိရေ။ လင်မယားဆိုတော့လဲ သူအကြိုက် ကိုယ့်အကြိုက် လျော့ပေးရတာပေါ့။ အင်း မမ နောက်ပေါက်နေဖူးတယ်” လို့ဘဲ ပြန်ပြောမိတာပေါ့။
အသက် ၂၂ နှစ် သူနာပြုလေး ပိုးအိက ဘာပြန်ပြောတယ်မှတ်လဲ
“ အင်းပါ မမရယ်။ ပိုးအိတော့ ရှေ့ပေါက်တော့ အတွေ့အကြုံရှိပါတယ်။ နောက်ပေါက်တော့ နာမှာ ဆိုးလို့ မနေရဲဘူးမမတဲ့”။
“ ဟယ် မမက နင်ကို ကလေးလို့ထင်ထားတာ နင်က အပျိုရည်တောင် ပျက်နေပါရောလား ပိုးအိရယ်၊ အေပါ ကျန်းမာရေးတော့ ဂရုစိုက်ပေါ့ဟယ်၊ နင်တို့ပို့သိပါတယ်”
ဒီလိုနဲ့ စကားပြတ်သွားတယ်။ သန့်ရှင်းရေးပြီးတော့ ကျန်တဲ့လုပ်စရာတွေကရှိသေးတာကို။
ဒါပေမဲ့ နောက်ပိုင်းတွေ အချိန်ရရင် ရသလို သူ အပျိုရည် ပျက်ခဲ့တဲ့ အတွေ့အကြုံတွေ ပြန်ပြောပြကြတယ်။ ခိုင်လဲ ခိုင့်အပျိုရည်ပျက်ခဲ့တဲ့ ဟာလေးတွေ ပြန်ပြောပြပေါ့။ ပိုးအိက အတွေ့အကြုံမများသေး ၅ ခါလောက်ဘဲ သူရည်စားနဲ့ ကျူးလွန်ဖူးတာ။ ဒါပေမဲ့ သူ့အသက်အရွယ်နဲ့ လျောညီတဲ့ အတွေ့အကြုံတော့ရှိတယ်။
တဖြေးဖြေးနဲ့ ညီမ ဆက်ဆံရေးကနေ သူငယ်ချင်းလို့ဖြစ်လာခဲ့တာပေါ့။
ဆက်ရန်/-
Special Nurse
အပိုင်း(၂)
ပိုးအိလဲ အိမ်မှာနေတာ အနေကြာလာတော့ အိမ်သားလိုဘဲ ဖြစ်လာတာပေါ့။ အတူ အိပ်။ အတူ စားလေ။ ညဖက်တွေဆို သူ ဘော်ဘီ မဝတ်တော့ဘူး။ မိန်းမချင်းချင်းသိတယ်။ မဝတ်ထားဘူးဆိုတာ။
၄၅ ရက်ပြည့်လို့ OG သွားပြတော့ ခိုင့် ချုပ်ရာကိုကြည့်ပြီး အိုကေတဲ့ ချုပ်သားလှတယ်။ တစ်ပတ်တော့ စောင့်လိုက်အုန်း။ ပြီးရင် ဥပုတ်စောင့်စရာမလိုတော့ဘူးတဲ့။ OG ပြောတဲ့ အသုံးအနှုန်းလေးကို အခုထိ မမေ့သေး။
ဒါပေမဲ့ ခိုင်က စိတ်ချရအောင် ၂ ပတ်စောင့်ပါတယ်။ ကြားထဲ ကိုယ်တော်ချောက လာလာရန်စ။ စောင်အတူတူခြုံထားတာကို အောက်ကနေ လက်နဲ့လာကလိ။ နံဘေးမှာ ကလေးနဲ့ ကုတင်စောင်းမှာ ပိုးအိကအိပ်လို့။ “သွား မလုပ်နဲ့ လူတွေရှိတယ်လို့” ပြန်ရန်တွေ့ရတာအမော။
“ခိုင်ကလဲကွာ ခိုးလုပ်မယ်လေးတဲ့ အသာလေးတဲ့”
“တော် သွားပါ မလုပ်နဲ့လိုဘဲ” အကြိမ်ကြိမ်ငြင်းခဲ့ရသေးတယ်။
၄၅ ရက်တော့ ကျော်လာပြီ။ ဒါပေမဲ့ ခိုင်ပြောထားတဲ့အတိုင်း ၂ ပတ်တော့ မပြည့်သေး။ တစ်ည အိပ်မောကျနေတဲ့ အချိန်။ ကျောဘက်နေ ပူပူနွေးနွေး အသားစိုင်တစ်ချောင်း ခိုင်ဟာထဲစိုက်ဝင်လာလို့ လန့်နိုးသွားတယ်။ အပေါ်က စောက်ခြုံထားတော့ ရုတ်တရက်ဆို ဘာမှမဟုတ်သလို။
ခေါင်းလေးနောက်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုယ်တော်ချောက ပြုံးပြတယ်။ နံဘေးက ကလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ အိပ်မောကျဆဲ။ ကုတင်စောင်းက ပိုးအိကလဲ အိမ်မောကျဆဲ။
အဲဒါနဲ့ မထူးပါဘူးဆိုပြီး အနောက်ကို ဖင်လေးနဲ့နဲ့ကော့ပေးပြီး လုပ်စရာရှိတာမြန်မြန်လုပ်လို့ ယောကျားကို ကပ်တိုးလေးပြောရတာပေါ့။
ဒါပေမဲ့ ကြမ်းလို့မရ။ ကပ်တိုးလေး။ နံဘေးမှာ အရွယ်ရောက် အမျိုးသမီးတစ်ယောက်နဲ့ မွေးကင်းစလသားရွယ်လေးရှိတယ်မဟုတ်လား။
သိပ်မကြာပါဘူး။ ကိုအသက်ပြင်းရှည်ကြီးနဲ့အတူ သူအရည်တွေ ခိုင်ဟာထဲ စီးဝင်လာတာသိလိုက်တယ်။
ရေထဆေးချင်ပေမဲ့ ထလို့မရ။ ထလိုက်ရင် ပိုးအိနိုးသွားမယ်။ မတတ်နိုင် ဒီတိုင်းဘဲ ကြိတ်မှိတ်အိပ်လိုက်ရတယ်။
မနက်အိမ်ရာနိုးတော့တွေ့ပြီ အိပ်ရာပေါ်က အကွက်ကွက်တွေ။ ကိုယ်တော်ချော အလုပ်သွားတော့မှ ခိုင်ကလေးကို နို့တိုက်နေတုန်း ပိုးအိက အနားကပ်လာပြီ
“ မမ ညက စခန်းသွားလိုက်တာလား”
ခိုင် ရှက်ရှက်နဲ့ “အင်း” လို့ တစ်ခွန်းဘဲ ပြန်ဖြေလိုက်မိတယ်။
“မမကလဲ ၂ ပတ် စောင့်ပါအုန်းဆိုတာကို လုပ်ပြီး ညီမလေးက တယုတယနဲ့ မမဟာကို ပြုစုပေးထားတာရတာ”
“ အင်းပါ ပိုးအိရယ်။ ဒီညတော့ အပြင်မှာ ထွက်အိပ်နော်။ မမတို့ စိတ် ကြိုက်နေချင်လို့”
အင်းပါမမရယ်လို့ဘဲ ပြုံးပြပြီး ဒီည ပိုးအိ အခန်းထဲ လာမအိပ်တော့။ ကလေးကိုတော့ ခွဲ မသိပ်မိ။
အခန်းထဲ လင်မယားနှစ်ယောက်ရယ် အိမ်မောကျနေတဲ့ ကလေးဘဲရှိတဲ့ည
လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး အင်ကျီ မကပ်တော့ဘူး ကိုယ်တုံးနဲ့ဖြစ်နေကြပြီ
အရှိန်တက်နေပြီ အထိတ်အထိပ်ကို ရောက်တော့မယ်။ ခိုင်က ကုန်းပေးထားတယ်။ ကို ဆီးခုံနဲ့ ခိုင်ဖင်ရိုက်သံက တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ ညကို ဆူညံသွားစေတယ်။
ပိုးအိလဲ ကြားရလောက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ အဲဒါတွေ မသိတော့ဘူး။ လောကကြီးကို ခဏမေ့နေတဲ့ အချိန်။
ခါးလေးကော့ပေးပြီး မျက်စိလေးမှိတ်လို့ အနောက်ကနေဝင်နေတဲ့ အရသာကို အပြည့်အဝခံစားနေရတယ်။ ဗိုက်ကြီးကတည်းက ဝေးနေခဲ့ ဖီးမျိုး။ တစ်နှစ်ကျော်ပြီးလေ။ မျက်လုံးသာမှိတ်ထားပေမဲ့ ပါးစပ်ကတော့ မပိတ်။ “ ကိုရယ်။ ကောင်းလိုက်တာ။ ဆောင့်ပါ။ နာနာလေးတဲ့”
နောက်တော့မှပြန်သိရတယ်။ ခိုင်ပြောနေတာတွေမကြားရပေမဲ့ ခိုင်တို့ဆောင့်သံတွေကြောင့် ပိုးအိ အိပ်လိုမရခဲ့ဘူးတဲ့။
အဲချိန်ကောင်းကျမှ ရုတ်တရက် ဗြဲဆိုပြီး ထငိုပါလေရော ကလေးက
ညတိုင်းထငိုနေကျ ငိုရင် နို့တိုက်မှ ပြန် အိပ်တဲ့ကလေးလေး
အခု နို့တိုက်နိုင်သေးတဲ့ အနေအထားမရှိ။ ရုတ်တရက် ခေါင်းထဲအတွေးတစ်ခု ဝင်လာတာနဲ့ “ ပိုးအိရေ ကလေးခဏလာခေါ်ပါအုန်း” လိုဘဲ လှန်းခေါ်မိလိုက်တယ်။
ပိုးအိ ချက်ချင်း အခန်းထဲရောက်ချလာတယ်။
ဒါပေမဲ့ အခြေအနေက ပိုးအိရော ခိုင်ရော မမျှော်လင့်ထားတဲ့ အခြေအနေ။
ခိုင်က ကုန်းလျက် နောက်က ယောကျားဟာက ခိုင့်ထဲ တန်းလန်း။
လင်မယားနှစ်ယောက် အချစ်ရည်လူးနေတာကို အရွယ်ရောက် အမျိုးသမီးတစ်ဦးက ကြောင်ပြီး ရပ်ကြည့်နေတဲ့ အနေအထား။
မတတ်နိုင်။ ဖြစ်နေတဲ့ အခြေအနေမှာ အကောင်းဆုံး လုပ်ရမယ်။
“ ပိုးအိ။ ခဏလေး ကလေးကို ထိန်းထားပေးနော်။ မမကိစ္စပြီးရင် လှမ်းခေါ်မယ် နို့တိုက်ဖို့” ခိုင် ကုန်းလျက်အနေအထားနဲ့ ပြောနေမိတာပေါ့။
ပိုးအိကလဲ “ဟုတ်ကဲ့ဟုတ်ကဲ့နဲ့ “ မျက်နှာ နီရဲပြီး ကလေးကို ကောက်ချီပြီး အခန်းထဲက ပြန်ထွက်သွားတော့တယ်။
ပိုးအိနဲ့ ကလေး အခန်းထဲက ထွက်သွားတော့။ တက်နေတဲ့ အရှိန်ကမရှိတော့ဘူး။ စိတ်ထဲတော်တော် အလိုမကျဖြစ်ရတယ်။ စိတ်လဲတိုတယ်။ ဘာကိုတိုလို့တိုမှန်းမသိကို တိုတာ။
လင်မယားကိစ္စကို အခြားသူမြင်သွားပေမဲ့ ပိုးအိမို့လို မရှက်ပေးမဲ့ စိတ်ထဲ ဘာဖြစ်နေမှန်းမသိ။
ယောကျားကလဲ တော်ပြီးဟာတဲ့ ဖီးမရှိတော့ဘူးတဲ့ သူဟာက အထဲမှာ ပျော့ခွေလို့။ ပြွတ်ဆိုပြီး ကျွတ်ထွက်သွားတယ်။
အဲဒါနဲ့ အနားမှာရှိတဲ့ ကလေးသေးခံပိုင်းကိုလှမ်းဆွဲပြီး ဖင်ခုပြီး နို့တိုက်ဖို့ တင်ပလင်ခွေထိုင်လိုက်တယ်။ အရည်တွေကွက်ကုန်မှာဆိုးလို့။အခုထိ ကိုယ်တုံးလုံးဘဲ။
ယောကျားက ဘောင်းဘီ ကောက်ဝတ်။
ပိုးအိရေ လာခဲ့တော့ ရပြီး နို့တိုက်မယ်လို့ လှမ်းအော်ခေါ် လိုက်တော့ ပိုးအိနဲ့ ကလေး အခန်းထဲဝင်လာတာပေါ့။
စိတ်ထဲ အလိုမကျနေတာတော့ အမှန်ဘဲ။
နို့တိုက်ပြီး သိပ်မကြာဘူး ကလေးလဲ အိပ်ပျော်သွားတယ်။ နံဘေးက ယောကျားလဲ ကုလားသေ ကုလားမောဘဲ အိပ်ပျော်နေပြီ။
မအိပ်ပျော်သေးတာက ခိုင်နဲ့ ပိုးအိ။ ခိုင်က အခုထိ ကိုယ်တုံး။
“ မမလာ ပိုးအိ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးမယ် ပြီးမှာအိပ်ဆိုပြီး” သူအတွက် ပြင်ထားပေးတဲ့ အိပ်ခန်း ကိုခေါ်တာနဲ့ ခိုင်လဲ သူခေါ်ရာ လိုက်သွားမိတယ်။
သူ့အခန်းထဲရောက်တော့ ခါတိုင်း သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးနေကျ ပုံစံအတိုင်းဘဲ ပေါင်ကားပေးပေါ့။
ပိုးအိက ခိုင့်အောက်ကဟာကိုကြည့်ပြီး
“ မမတို့များ သောင်းကျန်းချက်နော်။ အရည်ကို လဲ့လို့ဆိုပြီး ချစ်စနိုးလေးနဲ့ စပါလေးရော။”
ခိုင်ဘာမှ ပြန်မပြောမိ။ ပြုံးဘဲ ပြုံးပြလိုက်မိတယ်။
ခါတိုင်း ဆေးထည့်၊ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးရင် ပိုးအိက လက်အိတ် စွတ်ပြီး ရေစို ဂွမ်းစကို သုံးလေ့ရှိတယ်။
ဒီတစ်ခါ ဘာမှမသုံး၊ လက်နဲ့ အမြှောင့်တစ်လျောက်ပွတ်တိုက်ပေးနေတာ၊ တိုနေတဲ့ စိတ်လဲပျောက်သွားတယ်။
မျက်လုံးလေးမှေးပြီး ပွတ်ပေးနေတာကို ဖီးတက်နေတုန်း။ ပူနွေးနွေး အရာတစ်ခု အဓိကနေရာကိုလာထိတာနဲ့ မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့။ ပိုးအိမျက်နှာက ခိုင်ဟာပေါ်ရောက်နေပြီး။ သူလျာပေါ့။
“အိုး ညီမလေး မလုပ်ပါနဲ့” လို့ ပြောလိုက်မိပေးမဲ့ ပိုးအိမကြားတော့။
အိုးး ညီမလေးရယ် လိုဘဲ ညီးနေမိတော့တယ်။
ပိုးအိ ခေါင်းထောင်လာပြီး မမ ညီမလေးဟာလဲ လုပ်ပေးပါလာတဲ့ ပြောပြီး ထမိန်ကို ကွင်းလုံးကျွက်ချလိုက်တယ် အတွင်းခံမဝတ်ထား။
ပိုးအိက ခိုင်ခေါင်းပေါ်ခွပြီထိုင်လိုက်တော့ သူဟာက ခိုင်မျက်နှာရှေ့ကို အလိုလိုရောက်လာတာပေါ့။ သူများတွေပြောတဲ့ ၆၉ လိုမျိုး ပုံစံမျိုးပေါ့။
အနီးကပ်မြင်ရတော့မှ သူဟာလဲ အရည်တွေထွက်နေပြီး။ အေးပေါ့ မထွက်ရိုးလား စောနကဘဲ ခိုင်တို့လင်မယား လုပ်နေတာ အကုန်မြင်ထားတာလေ။
အပျိုမဟုတ်ပေမဲ့။ အဝင်အထွက် မများသေးတော့ အပျိုလေးလို ဖြစ်နေတဲ့သူဟာလေး။ အမွေးသိပ်မထူ။ သေးနံမရှိ။ ဒါပေမဲ့ ဟိုဟာအနံတော့ရှိတယ်။
မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ဟာကို အဲလို အနီးကပ်မမြင်ဖူးသလို လုပ်ပေးရလိမ့်မယ်လို့လဲ ခိုင့် ဘဝမှ တစ်ခါမှ မတွေးထားမိဘူး။
ပိုးအိကတော့ အောက်မှ သူအလုပ်ဆက်လုပ်နေတာ သိနေတယ်။ ခံစားနေရတယ်။
အသိစိတ်ဝင်လာတာနဲ့ ခိုင့်လျာလေးနဲ့ သူဟာကို စလုပ်တာပေါ့။ သူ့အရည် အရသာက အချဉ်ဖက်နည်းနည်းပါတယ်။
ခိုင် လက်ညိုး ၂ ချောင်းထိ ထည့်လို့ရတယ် သူဟာထဲကို။ သူခံနိုင်တယ်။ ခိုင်ဟာ လက်ညိုး ၃ ချောင်းထိ ပူးထည့်လို့ရတယ်တဲ့။ သူပြန်ပြောပြတာ။ အဲတုန်းကမသိ။
၁၀ မိနစ် ၁၅ မိနစ်လောက်ကြာမယ်ထင်တယ်။ အခန်းထဲ မိန်းမသားနှစ်ဦး တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားရင် ဖုတ်လိုက် ဖုတ်လိုက်နဲ့ အမောဖြေနေကြတယ်။
“ ပိုးအိရယ်။ ငါလဲ နင်နဲ့ကျမှ သောက်ရှက်ကို ကုန်လို့”
“အိုး မမကလဲ။ မမတစ်ယောက်ထဲမဟုတ်ပါဘူးနော်၊ ပိုးအိလဲ ဘာထူးလို့တုန်း။ မမနဲ့ကျမှ အရှက်ကို မရှိတော့တာ” လို့ အပြန်အလှန်ပြောကြရင်း “ အင်းပိုးအိ၊ ဒီနေ့တော့ ဒီမှာဘဲအိပ်တော့ မိုးလဲလင်းတော့မယ်။ ကလေးလဲ မနိုးလောက်တော့ပါဘူး။ မမ အခန်းပြန်အိပ်လိုက်အုန်းမယ်နော်” လို့ ပြောပြီး
ကုတင်ပေါ်က ထ ကိုယ်တုံးနဲ့ အခန်းထဲက လမ်းလျှောက်ထွက်သွားတဲ့ ခိုင်(ခေါ်)မမ ရဲ့ နောက်ပိုင်း အလှတရားတွေကို ပိုးအိတစ်ယောက် ငေးကြည့်နေရင်းနဲ့ အိမ်မောကျသွားခဲ့တယ်။
Special Nurse
အပိုင်း(၃)
နေအတော်မြင့်မှာ ခိုင်အိပ်ရာက နိုးလာတယ်၊ ခါတိုင်းထက် ပိုလန်းဆန်းနေတယ်၊ စိတ်ထဲကြေနပ်နေမိတယ်။
ကလေးက နံဘေးမှမရှိတော့ ပိုးအိခေါ်သွားပြီ ထင်တယ်။ ယောကျားလဲ အလုပ်သွားပြီ။
ရေမိုးချိုး ကိုယ်လက်သန့်စင်ပြီးတော့ အခန်းထဲက ထွက်လာတော့ ပိုးအိက ဧည့်ခန်းထဲ ကလေးသိပ်နေပြီး။
“အတော်ဘဲ မမ။ သားသားလေးက အိပ်ချင်နေပြီ နို့တိုက်အုန်းမလားတဲ့။ စောနက မမကို နိုးရမှာ အားနာလို့တဲ့”
ဘယ်လောက် ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ ညီမလေးလဲ။
လာလာ အခန်းထဲခေါ်ခဲ့ နို့တိုက်မယ်ဆိုတာနဲ့
ကလေးကို နို့တိုက်နေရင်း ပိုးအိက “ မမ ညက ညီမဟာထဲ လက်ဘယ်နှစ်ချောင်းနဲ့ လုပ်တာလဲ အခု အောင့်နေတယ်သိလား” တဲ့
“ ဟယ်ဟုတ်လား။ လက်ညိုးနှစ်ချောင်းထဲပါ။ အရမ်းနာနေလား ညီမ။”
“ အဲလောက်ကြီးလဲမဟုတ်ပါဘူး အောင့်နေတာပါ မနေတာကြာလို့ ထင်ပါတယ်။ တစ်ရက်နှစ်ရက်နေ ကောင်းသွားမှာပါ မမ။ ရတယ်တဲ့။”
“ ပိုးအိ ညီမ။ ညည်း ရည်စားနဲ့ ပြတ်တာ ဘယ်လောက်ကြာပြီးလဲ”
“သူနာပြုသင်တန်းကျောင်းတက်ကတည်းကဆိုတော့ ၁ နှစ်ခွဲ ၂ နှစ်လောက် ရှိရောပေါ့”
“ အဲလောက်ကြာသွားပြီးလား။ စိတ်ဖြစ်ရင် ရော ညည်း ဘယ်လိုဖြေရှင်းလဲ”။
“ဒီလိုဘဲ အိမ်သာထဲ ခိုးပြီး အာသာဖြေပေါ့မမရယ်။”
“အေပါဟယ် ဆေားရီး၊ မမလဲ နင် အပျိုမဟုတ်ဘူးဆိုတာနဲ့ လက်ဆများသွားမိတယ်။ ဆေားရီးပါ ပိုးအိရယ်”
“ မမရော ဘယ်လိုမှမနေဖူးလား။ ညီမလေး လက်သုံးချောင်း ပူးတောင် ဝင်တာနော်” တဲ့
“ဟယ် ဟုတ်လား။ တို့ဟာ အဲလောက်တောင် ကျယ်နေပြီလာ။ အေပေါ့ဟယ် ကလေးမေဘဲ အဲလောက်တော့ရှိမှာပေါ့”
“ မမ ဒီညရော ပိုးအိ ဘယ်မှာအိပ်ရမှာလဲ”
“ ဒီညတော့ ရတယ် သူညတိုင်းမလိုက်နိုင်ပါဘူး၊ လာခဲ့ အခန်းထဲလာအိပ်” လိုဘဲ ပြောလိုက်မိတယ်
ယောကျားညက မပြီးဘဲ တန်းလန်းနဲ့ အိပ်သွားတာကို သတိမထားလိုက်မိ။
ညဖက် အိပ်ချိန်ရောက်လာရောပေါ့။
ကလေးလဲအိပ်ပြီ ပိုးအိလဲအိပ်ပြီ ကုတင်းစောင်းမှာ ထိုင်ရက်လေ အိပ်နေတာ။ ထိုင်ရက်အိပ်တာ နေသားကျနေပြီထင်ပါရဲ့။ လည်ဟိုက်ကြားက ဘော်လီမဝတ်ထားတဲ့ သူ့နို့နှစ်လုံးက ဝင့်ဝင့်ကြွားကြွား။
ကျောဖက်မှာ အိပ်နေတဲ့ ယောကျားဖက်ကို လှည့်လိုက်တော့ ကိုယ်တော်လေးက မအိပ်သေး။
နှုတ်ခမ်းလာနမ်းတယ်။ အနံတစ်ခုရတယ်။ အဲဒီအနံသိပါတယ်။ ရင်းရင်းနှီးနှီးသိပါတယ်။ ဘယ်သူ့အနံပါလိမ့်။ သေချာစဉ်းစားလိုက်တော့ သိပြီ
ပိုးအိ ညီမလေးအနံ။ ညကမှ ခိုင်လုပ်ပေးထားတာ အဲဒီအနံ ကောင်းကောင်းမှတ်မိတယ်။
အနံကျန်နေတဲ့ပုံမျိုးနဲ့ဆို သိပ်မကြာသေး။ သေချာတယ် မနက်က ဖြစ်ထားတာ ဖြစ်ရမယ်။ ( မိန်းမကိုယ်အနံဆိုတာ စွဲပါတယ်နော်)
အမျိုးသားများ သတိထားကြပါ(ဤက စကားချပ်)
ခိုင်သိလိုက်တယ် တစ်ခုခုတော့လွဲနေပြီလို့
ယောကျား ရှင် ဘာမဟုတ်တာလုပ်ထားလဲ ခိုးစားထားတယ်ဟုတ် လို့ မေးလိုက်တော့။
မိန်းမကလဲ ပေါက်ကရ ဘယ်ကလာ။ ဒီမိန်းမဘဲရှိတာ။ ဘာညာပေါ့။
ယောကျားတို့မည်သည် လက်ပူးလက်ကြပ်မမိလို့ကတော့ ဝန်ခံလေ့မရှိ။ အဲဒါ အမှန်တရား။
“သွား ရှင် ဒီည ဘာမှရမယ်မကြံနဲ့ ဘာမှလာမထိနဲ့ သေသွားမယ်ဆိုပြီး” ခြိမ်းခြောက်ပြရတာပေါ့။
ပြီးတော့ နံဘေး ပြန်လှည့်အိပ်ပေါ့။
မိန်းမအဌာ ကျေနေတဲ့ ယောကျားကလဲ ဘယ်ရမလဲ။
နောက်ကနေ့ ကပ်တိုးလေး ထည့်နေတာပေါ့။ မဝင်။
နောက်ဆုံး အားမတန် မာန်လျော့ဆိုသလိုဘဲ မသိမသာလေ ဖင်လေး ကော့ပေးလိုက်တော့မှ လျော့ခနဲ့ စိုက်ဝင်သွားတော့တယ်။
ခိုင် မျက်နှာ တစ်ချက်ပျက်သွားတယ်။ နောက်ကနေ ကိုယ်တော်ချောက အသာအယာညှောင့်နေပြီ။
ရုတ်တရက် သတိရလားလို့ ပိုးအိကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အမှောင်ထဲကနေ မျက်လုံး အပြုးသားနဲ့ ခိုင်ကိုလှမ်းကြည့်နေတာ။
ခိုင်က သူကို ပြန်ကြည့်နေမိတယ်။ ပါးစပ်ကနေ မပြောပေမဲ့ မိန်းမအချင်းချင်း သာ သိတဲ့ အကြည့်မျိုး။
(ကမ ရေ မရတော့ဘူး။ ခံနေရပြီ) ဆိုတဲ့ အကြည့်မျိုးပေါ့။
ယောကျားက ခြုံထားတဲ့ စောင်ကို ခွါလိုက်ပြီး “ပိုးအိလာ ဒီမှာလာကြည့် နင့်အမဟာထဲ အကိုဟာ ဝင်နေတာလာကြည့်တဲ့”
ပိုးအိလေးခမျှ ညိုးခံထားရတဲ့သူလိုဘဲ ကုတင်းနံဘေးကနေ ကုတင်ခြေရင်းရောက်လာပြီး လင်မယားနှစ်ယောက်ချစ်ရည်လူးနေတာကို အတိုင်းသာ မြင်နေရတာပေါ့။
တစောင်းအနေအထားနဲ့ နောက်ကနေ လုပ်နေတော့ မြင်ကွင်းကမရှင်း။
မိန်းမ ပေါင်ကို အပေါ်ကို ကားပေးလိုက်ပါအုန်း ပိုးအိလေးမြင်ရအောင်တဲ့
ခိုင် ပေါင်တန်ကို သိသိသာသာ အပေါ်ကို မြှောက်ထားပေးမိလိုက်တယ်။
ပိုးအိ မှောင်နေလို့ မမြင်ရရင် ဖုန်းမီးဖွင့်ကြည့်တဲ့ ယောကျားက
ပိုးအိလေးတစ်ယောက် သူမျက်နှာရှေ့တည့်တည့် အနီးကပ်မှာ ဆန့်ကျင်ဖက် လိင်နှစ်ခု အဝင်အထွက် လုပ်နေတာ ဖုန်းမီးနဲ့ မြင်ရပြီး စိတ်တွေ ပလောက်ဆူနေပြီး ကြောက်နေတဲ့ ရုပ်မျိုး၊
ခိုင်သိလိုက်တယ်။ ဒီညတော့ သွားပြီ ခွေးဇာတ်ခင်းရတော့မယ်။ မထင်ထား။ ဖြစ်ပြီ။
ဆက်ရန်/-
ခိုင်သိလိုက်တယ်။ ဒီညတော့ သွားပြီး ခွေးဇာတ်ခင်းရတော့မယ်။ မထင်ထား။ ဖြစ်ပြီ။
Special Nurse
အပိုင်း(၄)
ခိုင်ကလဲ ပိုးအိကို သားလေးအိမ်ရာပြောင်းလိုက်ပါအုန်း။ ပြီးရင် မမ ဆီပြန်လာခဲ့လို့ဘဲ ပြောနိုင်တော့တယ်။
ပိုးအိတစ်ယောက် အခန်းထောင့်က သားသားအတွက် ဝယ်ထားတဲ့ ကုတင်အသေးလေးပေါ် သားသားကိုရွေ့ပြီးတာနဲ့ ကုတင်ပေါ် ခိုင်ဆီကို လေးဖက်ကုန်းပြီးတက်လာတယ်
ခိုင်ကဘဲ “လာ ပိုးအိ၊ မကြောက်နဲ့ မမရှိတယ်” လို့ပြောပြီး သူနမ်းခမ်းလေးကို နမ်းပေးလိုက်တယ်။
နမ်းနေရင်နဲ့ ပိုးအိ ပါးပေါ်မှာ မျက်ရည်တွေ စီးကျနေတာတွေ့လိုက်တယ်။ ယောကျားကတော့ ကျောဖက်ကတော့ ညှောင့်နေတုန်း။
အော် ပိုးအိကလဲ ဘာလို ငိုနေတာလဲ မငိုနဲ့တိတ်။ ဘာမှာ ညီမ ဆန္ဒမပါဘဲ လုပ်လို့မရဘူး။ စိတ်ချ မမရှိတယ်။
ပါးစပ်ကသာ ပိုးအိကို နှစ်သိမ့်ပေးနေပေမဲ့ တစ်ချက် ချက် ကျောဖက်ကနေ ဆောင့်ဝင်လာတဲ့ အရာက ခိုင်ကို မျက်နှာပျက် ပျက်သွားစေတယ်။ ဟန်မဆောင်နိုင်။
“မဟုတ်ပါဘူး မမရယ်။ ပိုးအိဘာဖြစ်လို့ မျက်ရည်ကျမှန်းမသိဘူး။ ဝမ်းနည်းတာလဲ မဟုတ်။ ဝမ်းသာတာလဲ မဟုတ်။ အဲလိုအနေအထားကြီးတော့ ပိုးအိမကြိုက်ဘူး။”
“ပိုးအိ အရင်ကလဲ ကလေးအတွက် special nurse လုပ်ဖူးပါတယ်။ မမတို့လောက်ကောင်းတဲ့ မိသားစု မတွေ့ဖူးဘူး။ ဒါကြောင့် ကိုယ်မိသားစုလိုဘဲ သဘောထားပြီးဆက်ဆံတာပါ။”
“အခုတော့ ခြေလွန် လက်လွန်တွေဖြစ်ကုန်ပြီ။ မနက်ကလဲ သေးပေါက်နေရင်းနဲ့ မနေ့ညကဟာ ပြန်တွေးမိလို့ အာသာဖြေနေတုန်း အကိုတွေ့သွားပြီး ပိုးအိတို့ လွန်ခဲ့ကြသေးတယ်။ “
“တကယ်တော့ အောင့်နေတယ်ဆိုတာ မမ လက်ကြောင့်မဟုတ်ပါဘူး။ အကိုဟာကြောင့်ပါ။ “
“အေပါ ညီမရယ် မမသိပါတယ် ငိုမနေနဲ့ တိတ်နော် ညီမ။ “
စကားသာပြောနေရတာ၊ အနောက်ကအဝင်အထွက် ကမပျက်သွား ပိုတောင် ပြင်းထန်လာသေး။
“မမ ပိုးအိကို ခွင့်လွတ်ပါနော်။ သူများယောကျားကို စိတ်ကူးနဲ့တောင် အပြစ် မမှားဘူးပါဘူး။ အခုက အကုန်ခြေလွန် လက်လွန် ဖြစ်သွားလို့ပါ။”
“အခုလဲ ပိုးအိနေလို့မရတော့ဘူး စိတ်ရှိတိုင်းနေခွင့်ပေးပါလို့” မျက်ရည်အရွဲသားနဲ့ ပြောနေတဲ့ ညီမလေးကို ကြည့်ပြီး စိတ်ထဲမကောင်း။
“အင်းပါ မငိုနဲ့တော့နော် ပိုးအိ။ ညီမလေး စိတ်တိုင်းကျပါ။ မမခွင့်ပြုတယ်။”
ခိုင် ခွင့်ပြုချက်ရမှာ ပိုးအိလေး သူညအိပ်အင်္ကျီကို ကျွတ်လိုက်တော့ အထဲမှာ ဘာအတွင်းခံမှ မဝတ်ထား။ အမေမွေးထားတဲ့အတိုင်း။
ပိုးအိရင်သားနှစ်မွှာက ခိုင့်ရင်သားလိုမျိုးတော့ အယ်ပြီးတွဲမနေဘူး။ တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ လက်ရာသိပ်မများသေးတဲ့ပုံ။
မိန်းမညောင်းပြီးကွာ ကုန်းပေးအုန်းလို့ ကျောဖက်က ယောကျားဆီကအသံထွက်လာတယ်။
လှဲနေရာကနေ ထထိုင်ပြီး ကုန်းပေးလိုက်တယ်။
ယောကျားက “ပိုးအိလာ ဒီမှာလာကြည့်။ နင့်အမဟာ ဘယ်လောက်ကိတ်လဲဆိုတာ။”
ယောကျားက ခိုင်ခါးကိုကိုင်ပြီး တစ်ချက်ချင်း တစ်ဆုံးထည့် တစ်ဆုံး ဆွဲထုတ်လုပ်ပြနေတာ
“ဖုန်းမီးဖွင့်ကြည့်တဲ့” ယောကျားက
စိုက်ချလိုက်ရင် ခိုင်ဟာထဲက လေအန်သံတွေ ထွက်လာရော ပစ်...ပစ်...ပစ်။ အမလေး ယောကျားရယ်။ လုပ်စရာရှိတာလုပ်ပါတော့လို့ဘဲ ခိုင်ညီးနေမိတယ်။
ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်ရင် အပေါက်လေးက ဟတတနဲ့ကျန်ခဲ့ရော
ယောကျားက “ပိုးအိတွေ့လား နင့်အမအပေါက်။ အဲလိုဟပြဲအောင် ၅ နှစ်လောက် အကိုလုပ်လာတာ။”
“နင်လဲ ယောကျားရပြီးရင် အဲလိုဟသွားမှာသိလား။”
ခိုင်ကစိတ်မရှည်တာနဲ့ “ကလေးကို ဘာတွေ သွားပြောနေတာလဲ လုပ်စရာရှိတာလုပ်။”
ယောကျားကလဲ အဲလောက်ဖြစ်နေတဲ့ မိန်းမဆိုပြီး အားကုန် ခါးကော့ပြီး စိုက်ချလိုက်တော့။ ဘာမဆိုင် ညာမဆိုင် အမေရေး......ရှီးးးးရှီးးလိုဘဲ တမ်းတမိလိုက်တယ်။
ပိုးအိက ခိုင်တို့ကုန်းနေတာကို ကြည့်ပြီးသူဟာသူ အောက်ကို နှိုပ်နေပြီ။
ဆောင့်ချက်တွေ တော်တော်ပြင်းပါတယ်။ ပိုးအိက ကြားကမနေနိုင်လို့။ အကိုလျော့အုန်းနော် အမက ကလေးမွေးထားတာလို သတိဝင်ပေးလိုက်တော့မှ ကျေးဇူးရှင် နည်းနည်းအရှိန်လျော့သွားတော့တယ်။
ခိုင်လဲနည်းနည်းမောသွားတာနဲ့ ညီမလေး ပိုးအိ အဆင့်သင့်ဘဲလားဆိုတော့ “အင်း” မမတဲ့
သေချာအောင် လာခဲ့ဆိုပြီး သူဟာကို အနီးက ကြည့်လိုက်တော့ အရည်တွေနဲ့လဲ့နေပြီး အဝင်အထွက် လက်ခံဖို့ ချောဆီ အလုံအလောက်ရှိနေပြီ
ကုန်းနေရင်းကနေ ယောကျားဆင်းအုန်းလို့ပြောပြီး ပိုးအိဟာကို မျက်နှာအပ်ပြီး နည်းနည်းလေးကလိပေးပြီး လက်ညိုးနှစ်ချောင်း ထည့်လိုက်တော့ နည်းနည်းတုံ့ပြန်မှုတော့ရှိတယ်။
အပေါ်မှာတော့ ယောကျားဟာ ပိုးအိပါးစပ်ထဲရောက်နေပြီ။ ဘယ်ချိန်ကတည်းကရောက်နေလဲမသိ။
ယောကျားရပြီး လာလုပ်တော့လို့ဆိုလိုက်တော့
ပိုးအိက ခိုင်လို ကုန်းပေးတယ်။ အိုးကတော့ ခိုင်လို့ အကားမဟုတ်ဘူး။ အလုံး။ အိုးအလုံး။ အိုးအကျစ်။ သူဟာနဲ့သူတော့ အလန်းဘဲ ကုန်းလိုက်တော့လဲ။
ယောကျားက အနောက်ကနေ့ ထည့်ဖို့ နေရာယူနေတော့။ မဖြစ်ချေသေးဘူး။ ငါ့ယောကျားဆောင့်ချက်မျိုးနဲ့ ဒီအိုးအလုံး ဘယ်နှစ်ရက်မှ ခံမှ မဟုတ်ဘူး။ ပြုတ်သွားလိမ့်မယ်။
ပိုးအိထထ မကုန်းနဲ့ နင်က ဘာဘဲဖြစ်နေဖြစ်နေ အများမြင်မှာ အပျိုဘဲ။ ငါ့အိမ်မှာ special nurse လာလုပ်တာ ဖင်ပြုတ်သွားတယ်လို့တော့ အပြောမခံနိုင်ဘူး။ ထထ မကုန်းနဲ့။
အောက်ကဘဲ ပေါင်ကားပေး အမထည့်ပေးမယ်။
မမကလဲ ပိုးအိက အဲလိုနေချင်တာကိုတဲ့
မရဘူး နေချင်ရင် နောက်မှနေ။ အခုတော့မရဘူး။ နင့်အတွက်ပြောနေတာ။ နင့်လူလုပ်ရအုန်းမှာ အများကြီးရှိသေးတယ်။ မိန်းမမှာ ဖင်နဲ့ ရင် မရှိရင် ဘယ်လောက်မျက်နှာငယ်လဲဆိုတာ နင်လဲသိသားဘဲ။
ပိုးအိတစ်ယောက် မလုပ်ချင် လုပ်ချင်နဲ့ ကုန်းနေရာကနေ ထပြီး ပက်လပ်အိပ်ပြီး ပေါင်းကားပေးလိုက်တယ်။
ခိုင်ကိုယ်တိုင်ဘဲ ကိုယ့်ယောကျားဟာကို ကိုင်ပြီး သူ အမြှောင့်တစ်လျောက်ပွတ်တိုက်ပေးပြီး အဝကိုထေ့ပေးလိုက်တော့ အသာလေးဖိကျလိုက်တယ်။
ကိုယ့်ယောကျားကို အခြားမိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ နေတာကို အလိုတူအလိုပါဖြစ်နေမိတာပေါ့။
ထင်တဲ့အတိုင်းဘဲ ပိုးအိဆီက အသံထွက်လာပြီး
အမလေးးးးး မမရယ်နာတာတဲ့
ခိုင်တစ်ယောက် စိတ်ထဲမှာ ကောင်မ ဒါတောင် ကုန်းပေးချင်သေးတယ်ဟုတ်လား လို့ဘဲ ကျိန်ဆဲနေမိတယ်။
ယောကျားက ဝင်သလောက်ဆက်မသွင်းသေးဘဲ ဝင်သလောက်ဘဲ ညှောင်းပေးနေတယ်
ခိုင်က ပိုးအိ အဓိကနေရာလေးကို ပွတ်ပေးနေတယ် သူ အနေသာအောင်လို့
လက်က ပွတ်ပေးနေရင် ပါးစပ်က ပိုးအိနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းရင် စိတ်ရိုင်းတွေပေါ်လာတယ် မျက်နှာကို အနီးကပ်ကြည့်ပြီး
“ ပိုးအိ၊ နင်အခု ငါ့ယောကျားဟာနဲ့ ခံနေရတာနော်”
“ဟုတ်မမ နာကောင်းကြီး။ နာလဲနာတယ် ကောင်းလဲကောင်းလာသလိုဘဲ။”
အင်းခဏပါ ပြီးရင် နာတာပျောက်သွားလိမ့်မယ်။
အင်းပါ သိပါတယ်တဲ့ ပိုးအိက
ယောယျားက ပိုးအိရဲ့ ကားထားတဲ့ ပေါင်တန်းနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ပြီး သူဟာ အဆုံးဝင်သွားပြီ
ဆောင့်နေပြီ
ပိုးအိတစ်ယောက် နာအသံစား ညီးညူးသံတွေ ထွက်လာနေပြီ။
ပါးစပ်ကလဲ ပေါက်ကရတွေထွက်လာပြီး
မမရယ်ကျေးဇူးအရမ်းတင်တာဘဲ အရမ်းကောင်းတယ် အကိုဟာက။ မမခိုင်းတာလုပ်ပါမယ်။ မမရယ်။ အမလေး ရှီးးးးးရှီးးးးးးးပိုးအိရည်စားနဲ့ ဘာမှမဆိုင်။ တဲ့
“မိန်းမ ငါ့မထိန်းနိုင်တော့ဘူး။ သူဟာ အရမ်းကျပ်တယ် ငါ့ထွက်တော့မယ်တဲ့” ယောကျားဆီက အသံထွက်လာတယ်။
“ယောကျား အထဲမှာတော့ မထုတ်လိုက်နဲ့နော် အပြင်မှာထုတ်လိုဘဲ “ ခိုင်ပြန်ပြောနိုင်တော့တယ်။
လာ မိန်းမ နင်မျက်နှာပေါ်ပန်းထုတ်မယ်။ အနားလာခဲ့လို့ပြောပြီး ပိုးအိဆီးခုံနားကို လာခိုင်းတယ်။
အနားရောက်သွားတော့မှ ယောကျားဆောင့်ချက်တွေက ၅ နှစ်လောက် အတွေ့အကြုံရှိတယ် ခိုင်တောင် ကြွက်သီးထတယ်။
အသေအချာမြင်နေရတယ်။ ဖိချလိုက်တော့ ကပ်ပါသွားတဲ့ ပိုးအိ ညီမလေးနှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေ ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ပြန်ကပ်ပါလာတယ်။
အဝင်အထွက်က ကားအင်ဂျင်လည်နေသလိုမျိုး၊ အရမ်းမြန်နေတာ။ ခိုင်က ပိုးအိ အဓိကနေရာလေးကို ထပ်ပွတ်ပေးနေမိတယ်။
ပိုးအိတစ်ယောက် အော်ညီးသံက လုံးချင်း အိမ်မို့လို့သာ တော်တော့တယ်။ တိုက်ခန်းဆိုမလွယ်။
အားးးးး မရတော့ဘူး မိန်းမ ပါးစပ်ဟထားပေး
အလိုက်သင့်လေး ပါးစပ်ဟ ထားပေးလိုက်တော့ ဆန့်ကနဲ့ ပိုးအိဟာထဲက ဆွဲထုတ်ပြီး ခိုင့်ပါးစပ်ထဲ သူဟာတွေ တန်းပန်းထည့်တာ။ အပေါက်မထည့်တော့ မျက်နှာတွေမှာ ပေပွကုန်းရော။
ယောကျားဟာပေါ်ကျန်နေတဲ့ ဟာတွေကို စုတ်သပ်ပေးနေရင် ပိုးအိ အစိကိုလဲ ဆက်ပွတ်ပေးနေမိတယ်။
ကိုယ်ယောကျားက ကိုယ်မဟုတ်တဲ့ အခြားတစ်ယောက်နဲ့နေပြီး ထွက်လာတဲ့ အရည်ကို မက်မက်မောမော မျိုချလိုက်မိတယ်။ ခွေးစိတ်ပေါက်နေတာပေါ့။
အားးးး မမ မရတော့ဘူး။ ပိုးအိပြီးတော့မယ်လို့ပြောပြီး ခါးကြီးကော့တက်လာတယ်။
အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ မိန်းမပီပီ ခိုင်က ပိုးအိအစိကို နာနာလေး ချေပေးလိုက်တော့ ပိုးအိတစ်ယောက် အသက်ပြင်းရှည်ကြီးကျပြီး အိမ်ရာပေါ် ဘုန်းခနဲ့ ပြန်ပြုတ်ကျသွားပြီး ဖုတ်လိုက်ဖုတ််လိုက်နဲ့ အသက်ကိုမနည်း လုရှုနေရတယ်။
မမရယ် ကောင်းတာ။ အထပ် ၁၀၀ တိုက်ပေါ်က ပြုတ်ကျသွားသလို့ဘဲတဲ့။
နင်တို့နှစ်ယောက်ကပြီးပြီ ငါက တန်းလန်းကြီး ဘာလုပ်ကြမှာတုန်းလို မေးလိုက်တော့
ဒီတစ်ခါ မမအလှည့် လာတဲ့။
ပိုးအိက အောက်ကို ပြုစုပေးနေတယ်။ ခိုင့်ပါးစပ်ထဲမှာ ယောကျားရဲ့ ပျော့ခွေနေတာကို ဆွဲစုတ်ပေးနေရတယ်။
မကြာပါဘူး။ ဓာတ်တိုင်လို ပြန်ဖြစ်သွားတယ်။ ကိုယ်ယော့ကျားအကြောင်း ကိုသိပြီးသား။
အဲဒီညက သုံးယောက်သား ပလူးကြတာ မသိရင် အောကားထဲက 2 in 1 လိုဘဲ။ ဒါဘဲမဲ့ ယောကျားအရည်ကိုတော့ ခိုင်ထဲမှာဘဲ ထုတ်ခိုင်းတယ်။ ပိုးအိဟာထဲ အထည့်ခံလို့မဖြစ် ဗိုက်ကြီးသွားနိုင်တယ်လေ။
ယောကျားလဲ အဲဒီညကတော်တော်လုပ်နိုင်တယ်။ ပိုးအိဟာ အသစ်အဆန်းမို့လို့လား ဘာလားတော့မသိဘူး။
သူ ၄ ခါလောက်ပြီးတယ်။ သူပထမအခေါက်သာ မြန်တာ နောက်ပိုင်းအချီတွေက သူတစ်ခါဆို ကိုယ်တွေက ၂ ခါလောက်ဖြစ်နေပြီ။ လူလဲ မျော့မျော့ဘဲ။ ပိုးအိဆိုပိုဆိုးတာပေါ့။ အိမ်သာတောင် လေးဖက်ကုန်းသွားရတဲ့အနေအထားဖြစ်သွားတာ။
မမရယ် မလုပ်ပါနဲ့ မခံစားနိုင်တော့လို့ပါအထိ ပြောယူရတယ်။
မနက် ကလေး ငိုသံကြားလို့ နိုးလာတော့ ပိုးအိက နံဘေးမှ ကိုယ်တုံးလုံးလေး မထနိုင်။ အေပေါ့ အပျိုလေးက အိမ်ထောင်သည်လိုတော့ ဘယ်ခံနိုင်ရည်ရှိမလဲ။ ခိုင်မင်္ဂလာဦးညကလိုပေါ့။ နောက်နေ့မထနိုင်။
ခိုင်ကိုယ်တိုင်ဘဲ အိမ်ရာပေါ်က ထ နံဘေးမှာ ပုံနေတဲ့ အကျီကိုကောက်ဝတ်ပြီး ကမန်းကတန်း ကလေးထချီရတော့တာပေါ့။
ကလေးနို့တိုက် ပြီးတော့ ကလေးနဲ့ဆော့ပြီး တစ်နာရီလောက်ကြာမှာ ပိုးအိတစ်ယောက် ရေမိုးချိုးသန့်စင်ပြီး အခန်းထဲက ထွက်လာတယ်။ ပင်ပန်းထားတဲ့ပုံပေးမဲ့ လန်းဆန်းနေတဲ့ပုံ။
ပေးမမ သားသားကို ညီမထိန်းထားလိုက်မယ်။ မမ ရေမိုးချိုးလိုက်အုန်းတဲ့။
အင်းပါညီမလိုပြောပြီး အခန်းထဲဝင်ပြီး ဆေးထုတ်ဖွင့် ဆေးရှာ၊ ဟော တွေ့ပြီး အရေးပေါ်သန္ဓတားဆေး။
ယူပြီးတာနဲ့ ညီမ ရော ဒါသောက်ထားလိုက်အုန်း။ ညက ညည်းအကိုအရည်တွေ ညည်းဟာထဲမဝင်ပေမဲ့ ပြောလို့ရတာမဟုတ်ဘူး။ ကြိုကာကွယ်ရမယ်လေ။
ဟုတ်ကဲ့မမဆိုပြီး ပိုးအိက ဆေးကိုလှမ်းယူလိုက်တယ်။
“ဒါနဲ့ညည်းဟာရော ဘယ်လိုနေလဲ။ နာနေလား။”
“ အင်းမမ နာပြီး တုံနေသလိုဘဲ” တဲ့။
“ မှန်း ပြစမ်း” ဆိုပြီး ပိုးအိ အိမ်နေဂါဝန်ကို လှန်ကြည့်လိုက်တော့ သူဟာလေး ဖောင်းမို့ပြီးအနားတဝိုက် ရဲတွတ်ပြီး နီနေတာ တွေ့ရတယ်။ ညက ဘယ်နှစ်ကြိမ်မှန်းတောင် မှတ်မမိတော့တဲ့အထိ အလုပ်ခံထားရတဲ့ သူဟာလေ။ အခုကျတော့ မခုတ်တတ်တဲ့ကြောင်လေးလို့ဘဲ။ ခြောက်သွေ့လို့။
ခိုင်မင်္ဂလာဦးညကျလို ဖြစ်နေတာလေ။ “ အင်းပါ ရေနွေးလေးနဲ့ သန့်စင်ပြီး ၁ ရက် ၂ ရက် နားလိုက်ရင် သက်သာသွားမှာပါ ပိုးအိ။ ဘာမှမဖြစ်ဘူး။ မမတုန်းကလဲ အဲလိုဘဲလို နှစ်သိမ့်ပေးလိုက်တော့
“အင်းပါ မမတဲ့” ပိုးအိက
ဆေးသောက်ဖို့မမေ့နဲ့နော် ပြောပြီး မမခိုင်တစ်ယောက် လှည့်ထွက်သွားတော့ ပိုးအိခေါင်းထဲ အတွေးတစ်ခုဝင်လာတယ်။” ငါ့ ဒီအိမ်မှာ ဘာပါလိမ့်။ ကလေးထိန်း special nurse လား။ ကာမကျေးကျွန်လား။ ဘာလားပေါ့။ သူမဟာ သူမ ဝေခွဲမရ။
ဆက်ပါအုန်းမယ်/-
Special Nurse
အပိုင်း (၅)
သုံးယောက်သား အလွန်အကျူး ပလူးကြပြီး နောက်နေ့ည ပိုးအိ အခန်းထဲ လာမအိပ်ဘူး။ လာလဲ မအိပ်ခိုင်းဘူး။ နားပါစေပေါ့။
ကလေးနဲ့ ပိုးအိကို အခန်းခွဲသိပ်လိုက်တယ်။ ကလေးမလေးက အိမ်ထဲလမ်းလျောက်တာတောင် ဟန်မဆောင်နိုင်။ ကွတတ ဖြစ်နေတယ်လေ။
ညဖက် လင်မယားနှစ်ယောက်ထဲ အခန်းထဲ မအိပ်ခင် စကားတီးတိုးပြောကြရင်း
“ ယောကျား ရှင် မနေ့က တော်တော် လုပ်နိုင်တယ်နော်။ နှစ်ခုဟာကို ပြိုင်တူလုပ်ရတော့ ဘယ်လိုနေလဲ။ ဘာကွာလဲယောကျား”
ယောကျားက “ ကွာတော့ကွာတယ်ဟ။ မတူဘူး။ ပိုးအိဟာက တော်တော်လတ်သေးတယ်။ ယောကျားဒစ်ဆို အခုထိ ကျင်နေတုန်း။ သူဟာက တော်တော်ကျပ်တာကို။ ငါ့မိန်းမဟာလိုမျိုး အသားကျနေတဲ့ဟာမှမဟုတ်တာ” တဲ့
အမလေး အသားကျနေတယ်ဖြစ်ရသေးတယ်။ ပြဲနေရင်းလဲ ပြဲနေတယ်ပြောပါနော်။ သိတယ်။ နှာဘူး။ ဒါပေမဲ့နော် ခိုင်ဟာ အဲလိုပြဲရွဲသွားတာလဲ အခြားကြောင်းမဟုတ်ဘူး။ ရှင့်ကြောင့်။ သိလား။ မြဲမြဲမှတ်ထား။
ပြဲနေလို့ဆိုပြီး အသစ်ရှာလို့ကတော့။ ရှင်ဟာကို ဓားနဲ့ ဖြတ်ပစ်မှာ။ လုပ်ရဲလုပ်ကြည့်။
အေးပါမိန်းမရယ်။ ပိုးအိဟာက အဝ ဘဲကြပ်တာပါ။ အထဲမှာ ငါ့မိန်းမဟာလောက် စီးမနေဘူး။ မိန်းမဟာဘဲ ကြိုက်တာတဲ့။
အင်းပါ။ ကြိုပြောထားမယ်နော် ယောကျား။ ပိုးအိနဲ့ နေဖူးပြီးသွားပြီဆိုပြီး ခိုင့်ကွယ်ရာမှာ ပိုးအိနဲ့ ထပ်မနေရဘူးနော်။ နေချင်ရင် ခိုင်ရှေ့မှာဘဲနေရမယ်။ အချက်(၃) ချက်မှာ ထားမယ် သေချာမှတ်ထားနော်။ တစ်ချက်မှားတာနဲ့ ငတ်ပြီးသာမှတ်။ ဟုတ်ပြီလား။
အင်းပါ မိန်းမရယ်။ ပြောဘာ သုံးချက်လဲ
နံပါတ် (၁) ခိုင့် ခွင့်ပြုမှနေရမယ်။
နံပါတ် (၂) ပိုးအိဟာထဲ သုတ် လုံးဝမထုတ်ရဘူး။
နံပါတ် (၃) နေရင်လဲ ထိန်းရမယ်။ မကြမ်းရဘူး။ ကြမ်းချင်ရင် ဒီမိန်းမပေါ်လာကြမ်း။
အင်းပါ အချစ်ကလေးရယ် ကို ကတိပေးပါတယ်တဲ့။
အင်းကို။ ဒါဆိုလဲ အိပ်တော့မယ်။ ဒါဘဲဆိုတော့
အိပ်တော့မလို့လားမိန်းမ။ အိပ်ဆေးလေးတစ်ခွက်လောက်တိုက်ပါအုန်းတဲ့။
သူတောင်းဆိုနေပြီ။
ဟယ် ရှင်လုပ်နိုင်သေးတယ်ဟုတ်လား။ မနေ့က ဒီလောက်လုပ်ထားတာကို။
မိန်းမကလဲ ယောကျားအကြောင်းသိသာနဲ့။ ဒီည မိန်းမ နောက်ပေါက်လုပ်မယ်။ မလုပ်ရတာကြာပေါ့။
ဟင်းအင်း နောက်ပေါက်တော့ မရဘူး။ မဆေးထားဘူး။ ချီးထွက်လိမ့်မယ်။ လုပ်ချင် အရှေ့ဟာဘဲရမယ်။
အိမ်ထောင်သည်လေ။ ယောကျားက အင်းဆို ဘူးတစ်ခါမှ မငြင်းခဲ့ဖူးဘူး။
ယောကျားက အင်းပါ ရတဲ့အပေါက်ပေါ့တဲ့။
ဒါနဲ့ သူဘောင်းဘီထဲက သူညီလေးကိုဆွဲထုတ်ပြီ နည်းနည်းကလိပေးလိုက်တာနဲ့ ဓာတ်တိုင်လိုဖြစ်လာရော။
သူပေါ်တက်ခွပြီး ဂါဝန်အောက်က ခိုင့်အပေါက်လေးထဲ တေ့ပြီး အပေါ်က ထိုင်ချလိုက်တော့ “မိန်းမရယ် မိန်းမဟာထဲ နွေးနေတာဘဲတဲ့”
အဲဒီည အပေါ်က မြင်းစီး ပြီးတော့ အောက်ကနေပေါင်ကားပေးပြီ ၁၀-၁၅မိနစ်လောက်ကြာတယ် နှစ်ယောက်သားကိစ္စပြီးသွားကြတယ်။
နောက်နေ့မနက်ကျတော့ ထုံးစံအတိုင်း ကလေးကိစ္စ အိမ်မှုကိစ္စနဲ့ တစ်နေကုန် ကုန်လို့ ကုန်မှန်းမသိ ကုန်သွားတယ်။ ပိုးအိလဲ ဝိုင်းကူပေါ့။
ညကျမှ မနေ့ညက ယောကျားပြောထားတာသတိရတာနဲ့ အသင့်ဆောင်ထားတဲ့ ဝမ်းချူဆေးတောင့်ကိုယူပြီး အိမ်သာထဲသွား ဝမ်းချူချရတယ်။ ညကျရင် ကိုယ်တော်ချောအတွက်လေ။
ဒီညလဲ ပိုးအိနဲ့ ကလေး အခန်းခွဲသိပ်တယ်။
ထုံးစံအတိုင်း လင်မယားနှစ်ယောက် အခန်းထဲကိစ္စစနေပြီ။ လှေထိုးကြီးရိုးရိုး။ ခိုင်ပေါင်တန် နှစ်ချောင်းက ကို့ပုခုံးပေါ်မှာ။ ဖောင်ဒိုင်း ဖောင်ဒိုင်းဘဲ။
မိန်းမကုန်းလိုက်တော့။ နောက်ပေါက် လုပ်မယ်တဲ့။
အင်းလိုပြောပြီး အလိုက်သင့်ကုန်းပေးလိုက်တယ်။
သိတယ်။ အရမ်းနာတယ်ဆိုတာ။ ဒါပေမဲ့ အဲဒီ နာတာကို စိတ်က မမှု။ အံကြိတ်ခံနေကျ။ အသားကျနေပြီ။
အနောက်ကနေ ဝင်လာနေပြီ။ ဆေးထိုးအပ်တုံးကြီးနဲ့ အသားထဲ ထိုးဝင်နေသလိုမျိုး။ နာတယ်။ အရမ်းနာတယ်။
အမလေး ယောကျားရယ်။ အားးးးးးး နာတာ။
အနေသာအောင် ကိုယ်ဟာကို လက်နောက်ပြန်နဲ့ အစိလေးကို ပွတ်နေမိတယ်။
ယောကျား ပြန်ဆွဲမထုတ်နဲ့နော်။ ဝင်သလောက်နဲ့ဘဲလုပ်တော့။ အရမ်းနာတယ်။
အင်းပါ မိန်းမရယ်တဲ့။
ယောကျားက အနောက်ကနေ ဖြေးဖြေး မှန်မှန်လေးနဲ့ ခိုင်နောက်ပေါက်ကို တွယ်နေပြီ
ရုတ်တရက် ခန်းဆီ လိုက်ကာလှုပ်သွားတော့ အခန်းဝကို ကြည့်လိုက်တာ။
ပိုးအိတစ်ယောက် မိမွေးဖမွေးအတိုင်း ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ခိုင်တို့ ကုတင်ဆီ လျှောက်လာနေတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။
ယောကျားအနောက်က အရှိန်နည်းနည်းရလားပြီ။ အသားနည်းနည်းကျလာပြီ။
အော် ပိုးအိပါလားလို့ သိလိုက်တော့မှာ စိတ်ထဲ နည်းနည်းပေါ့သွားတော့တယ်
ဆက်ရန်/-
Special Nurse
အပိုင်း (၆)
ခိုင့် ဝေဒနာနဲ့ ခိုင်။ ပိုးအိဝင်လာတာ ပြန်တောင် မပြုံးပြနိုင်။
ပိုးအိကုတင်ပေါ်တက်လာပြီ နောက်က အကိုညှောင့်နေတဲ့ နေရာကို ကြည့်လိုက်တော့။ ခါတိုင်းလို မကြမ်း။ အကိုက ဖြေးဖြေးမှန်မှန်လေ။
ဝင်နေတဲ့နေရာကလဲ အသားစိုင်ထဲကို စိုက်ဝင်နေသလိုမျိုး။ ရှေ့ပေါက်လို့ နှုတ်ခမ်းနား တွေမရှိဘူး။
ပိုးအိ သိလိုက်တယ်။ အဲဒါ မမ စအိုပေါက်လို့။
မမအစိပေါ်က သူလက်နဲ့သူပွတ်နေတဲ့ ဟာကို ဖယ်ပြီ ပိုးအိလက်ကို အစားထိုးပေးပြီး လုပ်ပေးနေမိတယ်။
မမက လဲ အလိုက်တသိဘဲ နံဘေးမှာ ဒူးထောက်ပြီး ရပ်နေတဲ့ ပိုးအိ ပေါင်ကြားကို လက်နဲ့ စမ်းပြီး ပိုးအိဟာကို ကလိပေးနေမိတယ်။
ယောကျားက “ပိုးအိ တွေ့လား နင့်အမ ဖင်ပေါက်” လို့ ပြောလိုက်တော့ ပိုးအိက “အင်း အကိုတဲ့”
ပိုးအိက နံဘေးကနေ ခိုင်အစိကို အောက်ကလက်သျို ပွတ်ပေးနေရင်းနဲ့ “မမ အဆင်ပြေရဲ့လားတဲ့”
ဖင်ဘူးထောင်၊ မျက်နှာကို ခေါင်းအုံးပေါ်အပ်၊ အံကြိတ်ပြီး နေပေးနေတဲ့ ခိုင်ကို သနားသွားလားမသိဘူး။
“အင်း ပိုးအိ ရပါတယ်။ အဆင်ပြေတယ်”လို့ဟန်ကော့ပြီး ပြောလိုက်ရပေမဲ့ ကိုယ့်ဝေဒနာ ကိုယ်သာသိ။
အနောက်ကနေ ယောကျားက ပိုးအိ ဒီကိုလာကြည့်လို့ လှမ်းခေါ်တာနဲ့
ပိုးအိမျက်လုံးတွေက အနောက်မှာ ဝင်ထွက်လုပ်နေတဲ့ နေရာဆီရောက်သွားတယ်။
အကိုဟာ ဆွဲထုတ်လိုက်တော့ မမ စအိုက ငါးမူးစေ့အဝိုင်းလောက်လေးဟပြီကျန်ခဲ့တယ်။
ပြီးတာနဲ့ ပြန်ထည့်ပြတယ်။ ပြီးရင်အဆုံးပြန်ထုတ်ပြတယ်။
“ အမလေးးးး နာတယ်။ သေချင်းဆိုး နာတယ်ဟဲ့။ ခဏခဏ ဆွဲထုတ်မနေနဲ့လို့ဘဲ” ခိုင်စိတ်ဆိုးပြီ အော်လိုက်မိတယ်။
အဲတာနဲ့ ယောကျားက ပြန်ဖိသွင်းလိုက်ပြီ ကိုပြီးလိုက်တော့မယ်နော်တော့တဲ့
“အင်းအင်း ပြီးလိုက်တော့ ဖင်လဲကျိမ်းနေပြီ”
သိပ်မကြာ အရှိန်နည်းနည်းတင်လိုက်ပြီး ခိုင့်နောက်ပေါက်ထဲ သူအရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တယ်။
ခိုင်မှာ ဖင်ပူးထောင်ရက်သား အသက်မနည်းလုရှုနေရတယ်။ ခိုင်နောက်ပေါက်ထဲမှာ သူ့သုတ်ရည်တွေနဲ့လေ။
ပိုးအိ နင့်အကို ကို ရေချိုးခန်းထဲ သွားဆေးပေးလိုက်အုန်း။ နောက်ပေါက်ဆိုတော့ ပိုညစ်ပတ်တယ်။ သူဟာသူဆေးရင် စင်မှာမဟုတ်ဘူး။ ပိုးအိဘဲ သေချာဆေးပေးလိုက်ပါတဲ့။
ခိုင် ခွင့်ပြုချက်ရတာနဲ့ ပိုးအိတစ်ယောက် အကိုလာတဲ့ ပိုးအိ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးမယ်လို့ပြောပြီး ယောကျားကို ရေချိုးခန်းထဲခေါ်သွားတော့တယ်။
ခိုင်က အိမ်ရာပေါ်မှာ ကုန်းရက်သာ။ အမောဖြေနေဆဲ။
အမောနည်းနည်းပြေသွားတော့မယ်။ ငါလဲ သွားဆေးအုန်းမှဆိုပြီး အိပ်ရာပေါ်ကဆင်း ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပေါ့။
ပိုးအိက shower ကို ဖွင့်ပြီး ယောကျားဟာကို ဆပ်ပြာနဲ့ သေချာပွတ်တိုက်ဆေးပေးနေတယ်။
အဲတာနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲ shower နဲ့ လွတ်တဲ့နေရာ ခိုင် ဆောင့်ကြောင်း ထိုင်ကျလိုက်ပြီး အိမ်သာတတ်သလို့ ညှစ်ထုတ်လိုက်တော့ ဗြစ်:::ဗြစ်::::ဗြစ်နဲ့ သူ အရည်တွေ ခိုင်နောက်ပေါက်ထဲက စီးကျလာတယ်။
အရည်တွေကုန်လောက်ပြီးဆိုတော့မှ ရေနဲ့နောက်ပေါက်ဆေးချပြီ နံဘေးက ရေဆေးပေးနေတဲ့ ပိုးအိကို မော့ကြည့်လိုက်တော့။
ပိုးအိပါးစပ်ထဲ ယောကျားဟာ ရောက်နေပြီ။
ယောကျားက ပညာတွေပေးနေတာ။ အင်းဟုတ်ပြီ ပိုးအိ ကွမ်းသီးလုံးလေးကို မနာအောင်ကိုက်ပေး။ ရေခဲချောင်းစုတ်သလို ပါးချိုင့်ဝင်သွားတဲ့အထိ အားစိုက်ပြီးစုတ်ပေးတဲ့။
ခဏနေတော့ မိန်းမ လိုလှမ်းခေါ်ပြီ ကြည့်တဲ့အကြည့်။
ခိုင်သိလိုက်တယ် ငါ့ ပိုးအိကိုလုပ်တော့မယ်နော်တဲ့။ ခွင့်ပြုချက်တောင်းတာ။
ခိုင်က ခေါင်းဘဲငြိမ်ပြလိုက်တယ်။
ယောကျားက ပိုးအိရပြီ ထတော့ ရေကန်ဘောင်ကို လက်ထောက်ထားပြီး နောက်ကိုကော့ထားလိုက်တဲ့။
ယောကျားက ပိုးအိအနောက်နေ လက်ဖဝါးကို တံတွေးဆွတ်ပြီး ပိုးအိရဲ့ကော့ထားတဲ့ ဖင်နှစ်လုံးကြားက သူညီမလေးကို နှစ်ချက် သုံးချက်ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။
ပြီးတော့ အသာအယာဘဲ သူညီလေးကို ပိုးအိညီမလေး အဝမှတေ့ပြီး ဖိကျလိုက်တော့။ ပိုးအိက အမလေးးးးးတဲ့။ တနေ့ကလိုတော့ နာတယ်လို့မအော်တော့။
ခိုင်ကဘဲ ရှင့်တို့ ညောင်းရင် အိမ်ရာပေါ်လာခဲ့နော်။ ခိုင်သွားနှင့်မယ်ဆိုပြီး အိမ်ရာပေါ်ပြန်တက်လာခဲ့တယ်။
အိပ်ရာပေါ် ပတ်လက် အကျောဆန့်ရင်း ခိုင့်ဆီးခုံက အမွေးတွေကို ကစားရင် သူတို့ပြန်ဝင်လာမယ်အချိန်ကို စောင့်နေမိတယ်။
ရေချိုးခန်းထဲက ပိုးအိတို့ ညီးသံတော့ ကြားနေရတယ်။
သိပ်မကြာပါဘူး ၅ မိနစ်လောက်ရှိမယ်။ ပိုးအိနဲ့ ယောကျား ရေချိုးခန်းထဲကထွက်လာပြီး ကုတင်ပေါ်တက်လာကြတယ်။
ဆန့်ထားတဲ့ ပေါင်တန်နှစ်ချောင်းကို ကွေးပြီး ကားပေးလိုက်တော့။ ယောကျားကအလိုက်တသိဘဲ ခိုင့်ပေါင်ဆုံမှ နေရာဝင်ယူပြီး ခိုင် အရှေ့ပေါက်ထဲကို သူဟာကို အားနဲ့စိုက်ချလိုက်တာပေါ့။
ဟတာတာ ဖြစ်နေတဲ့နေရာတစ်ခုကို ကွက်လပ်ဝင်ဖြည့်ပေးလိုက်သလို ခံစားလိုက်ရတယ်။
နံဘေးမှ ရှိနေတဲ့ ပိုးအိကို လာညီမလေး မမမျက်နှာပေါ်တက်ထိုင်လိုက် မမ ပြုစုပေးမယ်လို ပြောလိုက်တော့။
“မမ ကန်တော့နော်လို့ပြောပြီး ခိုင့်မျက်နှာပေါ် ခွပြီး သူတင်ဖဆုံကို ထိုင်ချလိုက်တော့ ခိုင့်နှခေါင်းထဲက ညီးစို့စို့ အနံတစ်ခုရတယ်။
ယောကျားဟာတွေရော သူဟာတွေရော ပေပွနေတာလေ။
အဲဒီပေပွနေတာကိုကြည့်ပြီး ရွံ့ရမဲ့အစား ငါ့ယောကျား စောနက ဖောင်ဒိုင်းထားတာလေးပါလို့ အတွေးဝင်လာပြီး မရွံ့မရှာ ပိုးအိအစိလေးကို စစုတ်ပေးလိုက်တယ်
ခိုင်က အောက်မှာ ပေါင်ကားပေးထားတယ်။ ယောကျားက လှေကြီးထိုးရိုးရိုး၊ ခိုင်မျက်နှာပေါ်မှာ ပိုးအိက တက်ခွလို့။ သုံးယောက်သား ပလူးနေကြတာ။
ခိုင့်လျာက ပိုးအိအတွက် အလုပ်ရှုပ်နေသလို အောက်ကဝင်နေတဲ့ ယောကျားဟာကလဲ အရသာတစ်မျိုး။
“ညောင်းပြီးကွာ ပုံစံပြောင်းရအောင်တဲ့” ယောကျားက
လာယောကျား လာအိပ်။
မိုးမျော်နေတဲ့ သူဟာအပေါ် ပိုးအိကို တက်ထိုင်ချခိုင်းလိုက်တယ်။
ပိုးအိအတွက် အလှည့်ပေးရအုန်းမယ်လေ။ တစ်ကိုယ်ကောင်းဆန်လို့မရ။
ပိုးအိအပေါ်က ထိုင်ချလိုက်တော့ အမလေးးးရှီးးရှီးးး
တစ်ချောင်းထဲနဲ့ အပေါက် ၃ ပေါက်ကို ထိုးနေတာ တစ်ယောက်ယောက် HIV positive ဆိုရင် သွားပြီ။
ဒါပေမဲ့ ကျန်းမာရေးဝန်ထမ်းဖြစ်တဲ့ ပိုးအိကို ယုံသလို လင်မယားနှစ်စလုံးကလဲ ကလေးမမွေးခင်ကမှာ ဆေးစစ်ထားတာ။ အကုန် အိုကေ။
ပထမနေ့က ပိုးအိမြင်းမစီးတတ်ပေမဲ့။ ဒီနေ့ ပိုးအိ မြင်းစီတက်သွားပြီ။ ဆောင့်ကြောင်းထိုင်ပြီး အပေါ်က ဆောင့်ချချက်က ယောကျားအသဲခိုက်စရာ။
ခိုင်က ပိုးအိဟာထဲ ဝင်ထွက်နေတဲ့ဟာကို စိုက်ကြည့်နေမိသလို ယောကျားက ခိုင့်ရင်သားကိုနယ်ပေးနေတယ်။
အားးးး မရတော့ဘူး ထွက်တော့မယ်တဲ့ ယောကျားဆီက အသံထွက်လာတယ်။
ကမန်းကတန်း ပိုးအိကို ထထတော့လိုပြောပြီး ပိုးအိနေရာ ခိုင်ဝင်ပြီး ၁၀ ချက်လောက် တက် ဆောင့်ချပေးလိုက်တော့
အားးးးအားးးးး မိန်းမရယ်လို့ပြောပြီး ခိုင်ဟာထဲ သူ့အရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်တယ်။
အပေါ်က ဆောင့်နေတာကို ခဏနားပြီး အောက်ကအိပ်နေတဲ့ ယောကျားကို ကုန်းဖက်ထားလိုက်မိတယ်။
ခိုင်ထဲကို တဆစ် ဆစ်နဲ့ သူလက်ကျန်အရည်တွေကို ပန်းထုတ်နေတာကို သိနေရတယ်။
သူဟာ ပျော့ခွေပြီး ပလွတ်လို့ ခိုင်ဟာထဲက ကျွတ်ထွက်သွားတော့ ခိုင်ဟာထဲက သူအရည်တွေ လျံပြီး စိမ့်ကျလာတယ်။
ဒါကိုမြင်နေတဲ့ ပိုးအိက အနားမှာရှိတယ် တစ်ရှူးထုတ်ထဲက တစ်ရှူး ၂ ရွက် ၃ ရွက်လောက်ကို ဆွဲထုတ်ပြီး ခိုင့်ဟာရော ယောကျားဟာကိုပါ သန့်စင်ပေးနေတာပေါ့။
နံဖူးမှာ ချွေးလေးတွေသီးပြီး မောနေတဲ့ ယောကျားကို ဆံပင်လေး နံဘေးသပ်ပြီးတော့ “ ကို ဘယ်လိုလဲ ဒီညတော်ပြီလားလို့ ခိုင်မေးလိုက်တော့
ခိုင်တို့ရော ဘယ်လိုလဲတဲ့။ ယောကျားက
ခိုင်တော့ တစ်ခါလောက်ထပ်နေချင်သေးတယ်။ ရသေးတယ်မဟုတ်လားတဲ့။
မိန်းမလိုချင်ရင် ရတာပေါ့တဲ့။
အောက်ကလဲ ပိုးအိသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးတာ ကွင်းတိုက်သလိုဖြစ်ပြီး သူဟာပြန်မာစပြုနေပြီ။
အဲဒီညက ပိုးအိ ဖင်ကုန်းပေးတယ်။ ခိုင် မတားမိတော့။ ယောကျားကိုဘဲ ထိန်းခိုင်းမိတော့တယ်။ သိပ်မကြမ်းခိုင်း။
ပိုးအိတစ်ယောက် ကုန်းထားရင်းနဲ့ ခိုင်က သူအစိကို လက်သျိုပွတ်ပေးတုန်း “မမ ပိုးအိ နောက်ပေါက် စမ်းကြည့်ချင်တယ်တဲ့”
“ဟယ်” လို ခိုင် အာမေဋိတ် သံ ထွက်သွားမိတယ်။
ဆက်ရန်/-
Special Nurse
အပိုင်း(၇)
“ပိုးအိ နင်တကယ်ပြောတာလား။ နောက်ပေါက်က အရမ်းနာတာနော်။ မမတောင် တစ်လလောက် အချိန်ယူပြီးမှ နောက်ပေါက်ပေးတာ ညည်း အကို ကို”
“ရတယ် မမ။ စမ်းကြည့်ချင်လို့ပါတဲ့”
ခိုင့်အတွေ့အကြုံရသိတယ် နောက်ပေါက်နေရင် အရမ်းသန့်ရှင်းဖို့လိုတယ်ဆိုတာ။
ပိုးအိ နင် အိမ်သာတတ်ထားသေးလားလို့ ခိုင်မေးလိုက်တော့ မနက်ကတော့ သွားထားတယ်မမတဲ့။
ဒါဆိုသေချာတယ်။ အခုချိန်လောက်ဆို အစာဟောင်းတွေစုနေလောက်ပြီ။ ဒီပုံနဲ့ နောက်ပေါက်နေလို့မရ။ အရင်ရှင်းရမယ်။
ပိုးအိ မင်းတကယ်စမ်းကြည့်ချင်တာလား။
အင်းပါဆို မမကလဲ။
ဒါဆိုထ မမဝမ်းချူပေးမယ် ပြောပြီး ယောယျား ရှင်ခဏနားလိုက်အုန်း။ ပိုးအိကို ခဏသန့်ရှင်းပေးလိုက်အုန်းမယ်လို့ ခိုင်ပြောလိုက်တယ်။
အံဆွဲထဲက ဝမ်းချူဆေးဘူး ၃ ဘူးကို ယူပြီး ပိုးအိကို ရေချိုးခန်းထဲခေါ်သွားလိုက်တယ်။
ပိုးအိ ကုန်း။ မမလုပ်ပေးမယ်လိုပြောတော့။ ပိုးအိက ရတယ်မမ ကိုယ်ဟာကိုလုပ်လိုက်မယ်တဲ့။
ညည်းကလဲ ရှက်မနေနဲ့ မမ မွေးခန်းထဲကထွက်တုန်းကလဲ မမ ချီးသေးတွေအကုန် ပိုးအိလုပ်ပေးခဲ့တာဘဲ။ ဒီတစ်ခါ မမအလှည့်။ ရှက်မနေနဲ့ ဟိုဖက်လှည့်။ ကုန်းပေး။
ပိုးအိ ဘာမှပြန်မပြောတော့။ ကုန်းပေးလိုက်တယ်။
ခိုင် ပိုးအိနောက်ပေါက်ထဲက ဝမ်းချူဆေးဘူးနှစ်ဘူးဖောက်ပြီး အရည်တွေကို တစ်ဘူးပြီး တစ်ဘူး ညစ်ထည့်ပေးလိုက်တယ်။
ပြီးတာနဲ့ ခိုင်လက်ခလယ်ကို ပိုးအိ နောက်ပေါက်ထဲ ထည့်ပြီး အဝင်အထွက် နည်းနည်းလုပ်ပေးလိုက်တော့။ ဝေါကနဲ ခုနက ညစ်သွင်းထားတဲ့ ဆေးအကြည်ရောင်ဟာ နောက်ဖေးအရောင်ပြောင်းပြီး ပန်းထွက်လာတယ်။
ချီးက ချီးအနံ နံတာ မဆန်း။ ရေချိုးခန်းထဲမှာတော့ ပေပွလိုပေါ့။
ပိုးအိနောက်ပေါက်လေးက ပွစိပွစိနဲ့ လက်ကျန်တွေကို ညစ်ထုတ်နေတယ်။
အရည်တွေကုန်လောက်ပြီးဆိုတာနဲ့ နောက်တစ်ဘူး ထပ်ထည့်ပြီး ထပ်ဆေးပေါ့။
ကုန်လောက်ပြီးဆိုတော့မှ ပိုးအိနောက်ပေါက်ကို ရေဆေးပြီးထပ်သန့်ရှင်း။ ပြီးတော့မှ ရေချိုးခန်းမှာပေနေတာတွေ ရေပြန်လောင်းကျပေါ့။
အိပ်ရာပေါ်ပြန်ရောက်တော့ စောနကလိုဘဲ ပိုးအိကို ကုန်းခိုင်းပြီး ယောကျားကို ပိုးအိရှေ့ပေါက်ကို လုပ်ခိုင်းထားပြီ ခိုင်က ပိုးအိနောက်ပေါက်ကို လျာနဲ့ကလိပေး။
ပြီးတော့ လက်ညိုး။ နည်နည်းအရှိန်ရလာတော့ လက်ညိုးလက်ခလယ် နှစ်ချောင်း နဲ့ ပိုးအိ နောက်ပေါက်ကို ချဲ့ပေးနေမိတယ်။
ရလောက်ပြီထင်တော့မှာ။ ပိုးအိ ထည့်မယ်နော်ဆိုတော့။
ပိုးအိက ခေါင်းလေးထောင်လာပြီး အင်း မမတဲ့။
ခိုင်လက်နဲ့ဘဲ ယောကျားဟာကို ပိုးအိအရှေ့ပေါက်ထဲကဆွဲထုတ်ပြီး နောက်ပေါက် အဝပေါ် တေ့ပေးလိုက်တယ်။
ယောကျားက ဖိချလိုက်တော့ အိပြီးဝင်သွားတယ်။ ပိုးအိဆီက အားးးလားလားးးးတဲ့။ အသံထွက်လာတယ်။
ဒါတောင်မဝင်သေး။ ပြန်ကန်ထွက်လာတယ်။ ခိုင်ဘဲလက်နဲ့ကိုင်ပြီး ပြန်တေ့ပေးလိုက်တယ်။
ဒီတစ်ခါတော့ ယောကျားက အားနည်းနည်းသုံးပြီး ဖိကျလိုက်တော့ အမလေးးးးအမေရေတဲ့။ အမလေးးးးးးးးးသေပါပြီတဲ့ ပိုးအိက
ခိုင်သိတယ်။ နောက်ပေါက်ပါကင်ဖွင့်ခံရတဲ့ ဖီးလင်။
ဝင်သွားပြီ။ ပိုးအိနောက်ပေါက် ပါကင်မဟုတ်တော့ဘူး။ အဆုံးတော့မဟုတ်သေး။ ကွမ်းသီးလုံးမြုပ်ရုံသာ။
ခိုင်က ယောကျားကိုကြည့်ပြီး ဖြေးဖြေးနော်လိုပြောပြီး ပိုးအိအစိကို အောက်ကလက်သျိုပြီး ချေပေးနေမိတယ်။
ပိုးအိအသံနည်းနည်းပြန်ကျသွားတယ်။ ယောကျားက ဖြေးဖြေးလေးအဝင်အထုတ်လုပ်ပေးနေတယ်။ ခိုင်ကလဲ သူ့အစိကို ထပ်ကလိပေးပေါ့။
တဖြေးဖြေးနဲ့ အခြေအနေက ကိုယ်တွေဖက်ပါလာပြီ။ ပိုးအိခံနိုင်လာတယ်။ ယောကျားဟာလဲ အဆုံးဝင်သွားပြီ။
ခိုင်တစ်ယောက် ပိုးအိကို သူလဲခေသူမဟုတ်ပါလားလို့ စိတ်ထဲမှာ မှတ်ချက်ပြုမိသွားတယ်။
အဲဒီည ပိုးအိကိုဘဲ ဦးစားပေးလိုက်တော့တယ်။ ခိုင်ထပ်မယူတော့။ နောက်ပေါက်ဆိုတော့ သုတ်ဝင်သွားလဲ ကိစ္စမရှိ။
ကိစ္စအကုန်ပြီးသွားတော့။ အိပ်မလို နာရီကြည့်လိုက်တော့ ညတစ်နာရီထိုးပြီ။
ပိုးအိလဲ အင်္ကျီတောင် ပြန်မဝတ်နိုင်တော့ဘူး နံဘေးမှာ တုံးလုံးလေးအိပ်မောကျလို့။
ခိုင်လဲ အင်္ကျီ ထမဝတ်ချင်တော့။ ရေလဲထမဆေးချင်တော့။ အနားမှာရှိတဲ့ တစ်ရှူး ၃ ၊ ၄ ရွက်ယူပြီး ကိုယ်ဟာကိုယ်ဘဲအကြမ်းသုတ်ပြီး တစ်ရှူးကို ကုတင်ခြေရင်းပစ်ချလိုက်တယ်။
မနက်ကျမှာ ရှင်းတော့မယ်။ သေချာတယ် မနက်ကျရင် အိပ်ရာခင်းလဲရတော့မှာ။
ညတိုင်း အဲလိုဆို ပိုးအိအတွက် မလွယ်။ တစ်ခုခုတော့ လုပ်အုန်းမှာလို တွေးရင် ခိုင်တစ်ယောက် အိမ်မောကျသွားခဲ့တယ်။
ဆက်ရန်/-
နောက်ဆုံးပိုင်းပါနော်
Special nurse
ဇာတ်သိမ်းပိုင်း
မနက်နိုးလာတော့ အခန်းထဲ ပိုးအိရော ယောကျားရောမရှိတော့။
ယောကျားက အလုပ်သွားပြီး။ ပိုးအိက ကလေးထိန်း။
အဲဒါနဲ့ ကုတင်ခြေရင်းမှာ ပုံကျနေတဲ့ အင်္ကျီကို ကောက်ဝတ်ပြီး အံဆွဲထဲက ဆေးတောင့် တစ်တောင့်ယူပြီး ဧည့်ခန်းထဲထွက်လာတော့ ပိုးအိတစ်ယောက် ကလေးနဲ့ဆော့။
ပိုးအိ အဆင်ပြေရဲ့လားလို့ လှမ်းမေးလိုက်တော့။ စပ်ဖြီးစပ်ဖြီးနဲ့ ပြေပါတယ်မမတဲ့။
နင်ငါကိုလိမ်မနေနဲ့။ ငါလဲငယ်ရာက ကြီးလာတာပိုးအိ။ ဒီဖက်ကိုခဏလှည့်အုန်းဆိုပြီး ပိုးအိထမိန်ကိုလှန်လိုက်တော့
ဘေးအနားသားတွေ နီရဲနေတဲ့ ပိုးအိနောက်ပေါက်လေးကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။
ဒါနဲ့ လက်ထဲမှ ပါလာတဲ့ဆေးတောင့်ကို ညစ်ထုတ်ပြီး ဆေးကို ပိုးအိရဲ့နီတွတ်နေတဲ့ နောက်ပေါက်တစ်ဝိုက် လိမ်းပေးလိုက်တယ်။
နည်းနည်းစပ်တယ်မမတဲ့။ စပ်မှာပေါ့ နင်ဟာကရဲနေတာကိုလို့ ခိုင်ပြန်ပြောလိုက်တယ်။
ငါတုန်းကဆို ဘယ်သူမှ လုပ်ပေးတဲ့ သူရှိတာမဟုတ်ဘူး။ ငါဟာငါဂရုစိုက်ရတာ။
ဒါကြောင့် မမကိုပိုချစ်တာတဲ့ ပိုးအိချွဲပြီလေ
အဲဒီနောက်ပိုင်း ခိုင်တို့နဲ့ ပိုးအိ ဆက်ဆံရေးဟာ လုံးဝပြောင်းလဲသွားခဲ့ပါတယ်။ သူအပေါက်တွေလဲ ခိုင်လိုဘဲ အကုန်ပွင့်သွားပြီလေ။
တစ်ခါတစ်လေ ခိုင်ရေချိုးနေလဲ မမ မအောင့်တော့လို့ဆိုပြီ ထမိန်လှန်ပြီး နံဘေးမှာ သေးထိုင်ပေါက်ရင်လဲ ပေါက်နေတာ။
ဆိုလိုတာက ခိုင်တို့အပေါ် အရှက်ကုန်သွားတာပေါ့။
ပိုးအိကို တစ်ခု ချီးကျူးမိတာက သူ့တစ်ကိုယ်ရေသန့်ရှင်းရေးပါ။ ဘယ်ချိန်ဖြစ်ဖြစ် သူဟာမှာ သေးနံမရှိဘူး။ မိန်းမကိုယ်အနံတော့ရှိတာပေါ့။
ခိုင်တောင် ဘယ်လောက်ဘဲ ကိုယ်ဟာကို ဂရုစိုက်စိုက် အပြင်က ပြန်လာရင်တော့ ချွေးတွေနဲ့ရောပြီး သေးအနံတော့ရှိတယ်
နေ့ညလဲ မရှောင်တော့ဘူး။ ခိုင်နဲ့ ယောကျားနဲ့ မီးဖိုချောင်ထဲ ဖောင်ဒိုင်း ဖောင်ဒိုင်းဆို ပိုးအိက အိမ်ခန်းထဲကလေးထိန်း။
ပိုးအိနဲ့ ယောကျားနဲ့ အိမ်ခန်းထဲ ဖောင်းဒိုင်း ဖောင်းဒိုင်းဆို ခိုင်က ဧည့်ခန်းထဲကလေးထိန်း။ အလှည့်ကျပေါ့။
ကလေးအိပ်ပြီဆို သုံးယောက်သား ဖောင်းဒိုင်း ဖောင်ဒိုင်းပေါ့။
ဒါပေမဲ့ စည်းတော့ တားထားရတယ်။ ပိုးအိ ကိုတစ်ပတ်နှစ်ခါထက် မပိုခိုင်း။ ယောကျားသုတ် ပိုးအိရှေ့ပေါက်ထဲ မထုတ်ခိုင်းဘူး
နေ့တိုင်းခွင့်ပြုရင် ပိုးအိ ကျုံးကျုံးကျသွားလိမ့်မယ်။ နကိုယ်ကတည်းလဲ အိုးက အလုံးမဟုတ်လား။ အပြိုဖြစ်သွားပေမဲ့ အိမ်ထောင်သည်မဟုတ်သေး။ အခံပက်စက်လို့မဖြစ်။
ပိုးအိလဲ စည်းစောင်းပါတယ်။ တစ်ပတ်နှစ်ခါ။ ကြားထဲ ခိုင်ခွင့်ပြုရင်တော့ အပိုရတာပေါ့။
ဒါတောင် ၁လ ၂ လ လောက်ကြာတော့ သူတင်ပါး အရာရွင်းလာလို့ တင်ပါးအသာအရေးတင်ရင်းနေဖို့ ညီမ နှစ်ယောက် အားရင်အားသလို တင်သားကို အသားဆီလိမ်းပေးကြတာလဲ မှတ်ရစရာ။
ခိုင်နဲ့ ပိုးအိကလဲ တစ်ခါတစ်လေ ညီမ ဆက်ဆံရေး၊ တစ်ခါတစ်လေ ဆက်ဆံဖော် ဆက်ဆံဖက် ဆက်ဆံရေးပေါ့။
ဒီလိုနဲ့ ပိုးအိ အိမ်မှာ သားသားလေး ၆ လကျော် ၇ လ နီးပါးထိနေသွားခဲ့တယ်။
ရေရှည်ခေါ်ထားဖို့ကျတော့ ငွေရေးကြေးရေးက စကားပြောတယ်လေ။
ပိုးအိကလဲ နားလည်တယ်။ လစာကိစ္စဘာမှထပ်မပြော။
ဆေးရုံပြန်သွားပြီး နောက်ပိုင်း ပိုးအိတစ်ယောက် ဂျူတီအားရင် အားသလို တစ်ပတ် ၁ ရက် ၂ ရက်တော့ အိမ်ကို ပေါက်ကျလာလိမ့်ရှိတယ်။
ကလေးလဲဝိုင်းကူထိန်းပေးရင်း ဖောင်းဒိုင်းလဲ လုပ်ရင်းပေါ့။ ပိုးအိနောက်ပေါက်တောင် ယောကျားလက်ချက်နဲ့ တော်တော်ကျယ်နေပြီ။
ဒီလိုနဲ့ တစ်နှစ်လောက်ကြာတော့ ပိုးအိတစ်ယောင် ကောင်လေးတစ်ယောက်နဲ့ အိမ်ကို ပေါက်ချလာတယ်။
မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ မမ ဒါ ပိုးအိကောင်းလေးတဲ့။ ဒါက မမခိုင်။ ပိုးအိပြောပြောနေကျလေ။ ပိုးအိ အမရင်းလိုဘဲ။ ပိုးအိ ကျေးဇူးရှင်ဆိုဘဲမမှားပါဘူးတဲ့။
ခိုင်ကတော့ ဟန်အပြည့်နဲ့ အော်ဟုတ်လား ဘာညာနဲ့ ဧည့်ခံပေါ့။ လူကြီးအရာပေါ့။
အမ ကျတော် အိမ်သာလေးခဏသွားချင်လို့တဲ့။ ကောင်လေးက
အင်းမောင်လေး ဟိုမှာ အိမ်သာလို့ ခိုင် ပြလိုက်တော့ အိမ်သာဖက် ကောင်လေး ထသွားတယ်။
ဧည့်ခန်းထဲ ခိုင်နဲ့ ပိုးအိ နှစ်ယောက်ထဲ ကျန်ခဲ့တုန်း ခိုင်က ပိုးအိ နားလည်တဲ့ အပြုံးနဲ့ “ကောင်မ ဘယ်လိုတုန်း” လို့ တိုးတိုးလေး မေးလိုက်တော့
ပိုးအိကလဲ ခိုင်နားလည်တဲ့ အပြုံးနဲ့ “ အကိုထက်တော့ မလျော့ပါဘူး မမ” လို တိုးတိုးလေးပြန်ပြောလိုက်တယ်။
မိန်းမသား နှစ်ဦး မတိုင်ပင်ထားတဲ့ ပြိုင်တူ ပြုံးရယ်သံများဟာ ဧည့်ခန်းကို ပိုမိုသာယာစိုပြေနေစသယောင်ပေါ့..............
ပြီးပါပြီ
ချစ်တဲ့
ခိုင်
မှတ်ချက်။ အဲဒီနောက်ပိုင်း ပိုးအိ အိမ်အလာကျဲသွားတယ် တစ်လတစ်ခါ၊ တစ်ဖြေးဖြေးနဲ့ နှစ်လတစ်ခါ ဖြစ်လာပါတယ်။
ပိုးအိနဲ့ကောင်လေးလဲ ရည်စားဖြစ်ပြီး တစ်နှစ်ကြာမှာ အိမ်ထောင်ပြုလိုက်တယ်။ သူနှစ်သက်တဲ့ သူနာပြုအလုပ်ကိို နှုတ်ဆက်ပြီး သူခင်ပွန်း အခြေချတဲ့ မြို့ကိုပြောင်းသွားတယ်။
ဖုန်းတော့ ဆက်သွယ်ရှိဆဲ။
Comments
Post a Comment