နန်းမိုး

Photo Loading...

ဖတ်ဖြစ်ခဲ့ရင်....

မှတ်ချက်တခုခုတော့ရေးခဲ့စေချင်မိ...

ရေးလက်စ နောက်ဆက်တွဲတွေအတွက် အားပိုရှိစေချင်လို့ပါ။.....

အပြာရသစာပေ........

စာရေးသူ ကလောင်ရှင် - Ngwe Kyal Pwint ရဲ့

                               * နန်းမိုး *

နန်းမိုး...

-၁-

...................................................

ကျနော် တာဝန်ယူထားတဲ့ အဆောင်ကို ညနေပိုင်း Round ပြီးချိန် အတော်ပင်ပန်းနေခဲ့ပြီ... PPE ဝတ်စုံကို ချွတ်ကာ ရေမိုးချိုးပြီး ထိုင်ခုံပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်လိုက်သည်... စားပွဲပေါ်က "ဒေါက်တာ ကိုကိုမောင် သို့" ဆိုတဲ့ စာအိတ်ကို ဖွင့်ဖောက်လိုက်သည်..

2021 မှာ Transfer ကျမယ်ဆိုတာ သိပေမယ့်လည်း ဒီလောက်မြန်လိမ့်မယ်လို့ မထင်ခဲ့ဘူး.. January first week အတွင်း အရောက်သွားရမယ်ဆိုတော့ ကျနော့်မှာ ပြင်ဆင်ချိန် တပတ်လောက်ပဲ ရတော့မှာပေါ့ ... ချစ်ဇနီး ငွေကြယ့်ဆီကို ဖုန်းကောက်ဆက်လိုက်သည်..

"ဟဲလို ..မိန်းမရေ ကိုကို Transfer ကျပြီ..နောက်အပတ် သွားရမယ်.."

"ဟော..ချက်ချင်းကြီးပါလား ကိုကိုရယ်..ဒီမှာဖြင့် ကိုကို အိမ်ပြန်လာမယ့်ရက်ကို စောင့်နေရတာ.."

Covid ကြောင့် ဖောင်ကြီးစင်တာကနေ အိမ်မပြန်ဖြစ်ခဲ့တာတောင် 2 လကျော်ခဲ့ပြီလေ...နောက်ဆုံးတခေါက် Q ဝင်ပြီး အိမ်ပြန်ဖြစ်တုန်းက 2 ရက်လောက်နေခဲ့တာလေးကို အားမလို အားမရ ဖြစ်ရသည်..ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲလေ.. ကျန်းမာရေး ဝန်ထမ်းတယောက်အနေနဲ့ အခုချိန်မှာ နိုင်ငံအတွက် တထောင့်တနေရာက ပါဝင်ခွင့် ရတာလေးကိုပဲ ဂုဏ်ယူရမယ့် အချိန်လေး မဟုတ်ပါလား..

"သမီးလေးကိုလည်း လွမ်းလှပါပြီကွာ..."

"ကိုကိုကလည်း မိန်းမကိုတော့ မလွမ်းဘူးပေ့ါလေ.."

"မလွမ်းဘဲရှိမလား မိန်းမရယ်.."

"အင်းပါ..ကိုကို မသွားခင် အိမ်တော့ ပြန်လာဦးမယ် မဟုတ်လား.."

"မသေချာဘူး ငွေကြယ် ..Q ကဝင်ရဦးမှာဆိုတော့ အချိန်က အရမ်းကပ်နေမယ် ထင်တယ်.."

"ကိုကိုရယ်..ငွေကြယ် ကိုကို့ ကိုလွမ်းလှပြီနော်.."

"ကိုကို သိပါတယ်ကွာ..ကိုကိုလည်း လွမ်းတာပါပဲ..ကြိုးစားကြည့်ပါဦးမယ်.."

"အင်းပါ..ငွေကြယ် ကိုကို့အတွက် လိုအပ်တာလေးတွေ ပြင်ဆင်ထားလိုက်ပါမယ်.."

ငွေကြယ်က အရာရာမှာ ထက်မြက်တဲ့ မိန်းမ တယောက်ဆိုတော့ ကျနော် စိတ်ပူစရာ မလိုဘူး..အိမ်ထောင့်တာဝန် ၊သမီးလေးရဲ့ ဝေယျာဝစ္စပါ မကျန် တနိုင်တပိုင် Pressing လုပ်ငန်းလေးကိုပါ ဦးစီးနေတဲ့ ကိုကိုမောင့်ရဲ့ ဇနီးကို လူတိုင်း ချီးကျူးကြတာ မဆန်းပါဘူး..ဒီလောက် မအားလပ်တဲ့ ဇနီးက သူ့ကိုယ်သူလည်း ဂရုစိုက်တတ်သေးတယ်..အမြဲတမ်း ကျော့ရှင်းနေအောင် အလှပြင်တတ်ပြီး အဆီပို မရှိတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှာလည်း Fashion ကျအောင် ဝတ်တတ်ပြန်တယ်..ခုလို Covid ကာလမှာ သားအမိ နှစ်ယောက်လုံး Stay Home နေကြရတော့ ငွေကြယ်လည်း အနားရနေတာပေါ့..

"အော် ဒါနဲ့ ဘယ်ကိုတာဝန်ကျတာလဲ ကိုကို.."

"ရှမ်းပြည် သီပေါဘက်.."

"ဟယ် ရှမ်းပြည်ဘက်ဆိုတော့ သာယာမှာပဲ..အခြေနေတွေ အေးဆေးသွားရင် ငွေကြယ်တို့ သားအမိတွေလည်း လာလည်လို့ရတာပေါ့.."

"အင်းပါ..ကိုကိုလည်း ရန်ကုန်ကို မကြာမကြာ လာလို့ရမှာပါ.."

ကျနော် Q တပတ်ဝင်ပြီး သွားရမယ့်အချိန်ကပ်နေတာကြောင့် ထိုနေ့က အိမ်မှာ နေ့တဝက်လောက်ပဲ နေလိုက်နိုင်သည်..အိမ်ထောင်သက် 5 နှစ်မှာ သမီးလေးက အခု 2 နှစ်ပြည့်ပြီဖြစ်လို့ ကလေးနောက်တယောက်ယူဖို့ ကျနော်က ဆော်သြော်ပေမယ့် ငွေကြယ်ကတော့ မမွေးချင်သေးဘူး ထင်ပါရဲ့..

အိမ်ထောင်သက်တွေ ကြာလာလေ ဇနီးသည်ရဲ့ လိင်မှုဆက်ဆံရေးက ပိုကျွမ်းကျင်လာတာကတော့ ကျနော့်ရဲ့ ကံကောင်းမှုလို့ပဲ ဆိုရမလား..ငွေကြယ်နဲ့ အိမ်ထောင်မကျခင် ကျနော်လည်း ရည်းစားတွေ အများကြီး ထားခဲ့ဖူးပါတယ်..ငွေကြယ်က Social ကောင်းသူတယောက်ပီပီ အမြင်ကျယ်ကျယ်နဲ့ ခေတ်ကို ရင်ဘောင်တန်းနိုင်တဲ့ ထက်မြက်သူဆိုတော့ ကျနော့်ရဲ့ အိမ်ထောင်ဖက်ဖြစ်ဖို့ ကျနော်တွေဝေမနေခဲ့ဘူး..

ငွေကြယ်က ကျနော့်အပေါ် အလိုက်သိလွန်းပါတယ်..ရတဲ့အချိန် ခဏလေးအတွင်းမှာတောင် ပြုစုမှုကောင်းလွန်းတဲ့ ဇနီးကြောင့် ကျနော်ကျေနပ်ရတယ်..အတူနေခါနီးတိုင်း ဘာဂျာမပျက်မကွက် ပေးတတ်တဲ့ ငွေကြယ့်ကို တခါတလေ ကျနော်က အားနာမိတယ်ဗျာ...

ဒီနေ့တော့ ငွေကြယ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို အကြာကြီး နမ်းနေမိတယ်.. ငွေကြယ်ကလည်း အငမ်းမရ ပြန်နမ်းတော့ ကျနော့်စိတ်တွေ ပိုထန်လာတာပေါ့.. ခွဲခွာရတော့မယ်ဆိုတဲ့ အသိကြောင့် ဒီနေ့ရဲ့ ဆောင့်ချက်တိုင်းဟာ မာန်ပါပြီး အဓိပ္ပါယ်ရှိနေသလိုပဲ..လေ့ကျင့်ခန်း မပျက်မကွက် လုပ်တတ်တဲ့ ငွေကြယ်က အမောခံနိုင်တဲ့အတွက် ကျနော်စိတ်ရှိသလို ထင်တိုင်းကြဲနိုင်တာကိုတော့ အတော်သဘောကျမိတယ်...

ချစ်ဇနီးနဲ့ သမီးလေးကို အလွမ်းသယ်နေရတာနဲ့ အချိန်တွေက အကုန်မြန်လွန်းလှသည်..

"ကိုကို နော် Duty တွေချည်း လုပ်နေရလို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဂရုစိုက်ဖို့လည်း မေ့မနေနဲ့ဦး.."

"အေးပါ မိန်းမရယ် ..ကိုကိုက ငွေကြယ့်ကို စိတ်ပူနေတာ.."

"မေမေလည်း မနက်ဖြန် ရောက်မှာပဲဟာ..ကိုကိုသာ ကျန်းမာရေး ဂရုစိုက်နော်.."

Honda Fit အဖြူရောင်လေးက တရွေ့ရွေ့နဲ့ ထွက်သွားသည့်တိုင် ငွေကြယ်တယောက် သမီးလေးကို ချီရင်း ငေးကြည့်နေမိသည်..ကိုကို နဲ့ ခွဲဖူးတာ ဒါပထမဆုံး မဟုတ်ပေမယ့် ခွဲခွာရတဲ့ အကြိမ်တိုင်း ဝမ်းနည်းရတာပဲလေ...ကိုကို့အပေါ် ယုံကြည်မှုအပြည့်ရှိပေမယ့် အနေဝေးနေတိုင်း ပူလောင်မှုတွေကတော့ ရင်နဲ့ အပြည့်ပါပဲ..

မိသားစုအပေါ် သိတတ်လွန်းတဲ့ ကိုကို တယောက် သွားလေရာခရီးတိုင်း ခလုတ်မထိ ဆူးမငြိပါစေနဲ့ လို့ ငွေကြယ့်ရင်ထဲက ဆုတောင်းပေးလိုက်ပါတယ်....

ဆက်ရန်......

#နန်းမိုး

#အပိုင်း_၁

နန်းမိုး...

-၂-

.................................

"မနန်းမိုး ရောက်ပြီလားဗျ..မနန်းမိုး"

Express Helper လေးရဲ့ အသံကြောင့် နန်းမိုး နိုးလာသည်..

"ရောက်ပြီရှင့်.."

အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ ရောက်ပြီလို့သာ ပြောလိုက်တာ အမှန်ကိုယ်က ဘယ်မှလည်း မသွားလိုက်ရ..ရန်ကုန်က ထွက်လာတည်းက အိပ်လိုက်လာတာ ခုဖြင့် ဘယ်နားရောက်နေမှန်းတောင် မသိ..အပြင်ကို ကြည့်လိုက်တော့မှ 115 မိုင် ယာဉ်ရပ်နားစခန်းက ထွက်ခွာနေတာကို တွေ့လိုက်ရသည်..

"Oops! ရှူးရှူးလေးတောင် မပေါက်လိုက်ရပါလား.."

နောက်ဆုံးတန်းရဲ့ ထောင့်စွန်းခုံမှာ ခွေခွေလေး အိပ်နေတာကို Helper လေးတောင် မမြင်မိဘူးထင်ပါ့...

"သီပေါရောက်မှ ပေါက်တော့လည်း ငါ့ Energy တွေ သက်သာတာပေ့ါ အဟက်.." လို့ ကိုယ့်ဘာသာရေရွတ်ရင်း ဆက်အိပ်လိုက်တော့သည်...

....

နန်းမိုးတယောက် သီပေါကားဂိတ်ရောက်တော့ ကားဂိတ်က Toilet မှာ လူတိုးနေမှာစိုးလို့ ဘေးက လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထဲ ဒရောသောပါ ဝင်ပြေးရတော့သည်...ကိစ္စက ထိပ်ဝရောက်နေပြီမို့ အိမ်သာတံခါးကို အပြေးအလွှား ဆွဲဖွင့်သော်လည်း ကံမကောင်းစွာပဲ အိမ်သာမအားပါ... အန္တရာယ်ကို လွယ်မထားနိုင်တော့တဲ့အဆုံး အိမ်သာထဲက တယောက်ကို အားမနာနိုင်တော့ဘဲ တံခါးကို သုံးလေးချက်လောက် ခပ်ပြင်းပြင်း ထုလိုက်သည်...

အလန့်တကြားပုံစံနဲ့ ထွက်လာတဲ့ အသက်ခပ်လတ်လတ် အမျိုးသားတဦး..Mask ၊ ခေါင်းစွပ် ၊ လက်အိတ် တွေနဲ့ ရှုပ်ယှက်ခတ်နေပြီး T-shirt အဖြူရောင် နဲ့ ထိုအမျိုးသားကို ကြည့်ရတာ တာဇံနဲ့တောင် တူနေသေးရဲ့...နန်းမိုးလည်း အဲ့ဒိ တာဇံကို တောင်းပန်ဖို့ ဆန္ဒရှိပေမယ့် ဇောချွေးတွေတောင် ပြန်နေပြီမို့ သူ့ကို အတင်းဆွဲချပြီး အိမ်သာတံခါးသာ ဆောင့်ပိတ်လိုက်တော့သည်...

......

2019 March လ နောက်ဆုံးအပါတ် Covid Positive လူနာ စတွေ့ကတည်းက အလုပ်တွေ မနားမနေ လုပ်ခဲ့ရတာ ခုတော့ ကာကွယ်ဆေး သတင်းလေးလည်း ကြားရပြီမို့ နယ်မြို့လေးကို Transfer ကျတော့လည်း ကျနော့်စိတ်တွေ တမျိုး ပေါ့ပါးရတာပဲ...ခရီးမထွက်ဖြစ်ခဲ့ရတာ ကြာခဲ့ရကတမျိုး၊ ရှမ်းပြည်နယ်ရဲ့ အလှအပတွေကလည်း ဆွဲဆောင်မှုကောင်းနေတာက တဖုံမို့ ပြင်ဦးလွင် အထွက်ကတည်းက ရှုခင်းလေးကြည့်ရင်း အေးအေးလူလူပဲ မောင်းလာခဲ့တယ်...

သီပေါရောက်တော့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် ခဏဝင်ပြီး ကျနော် သွားရမယ့် ဆောင်ကြဲ ရွာလေးအကြောင်းကိုလည်း စနည်းနာရန် ကားပေါ်က ဆင်းလိုက်သည်..တရုပ်နယ်စပ်နဲ့ နီးတဲ့ဒေသမို့ အတတ်နိုင်ဆုံး ကိုယ့်ကိုကိုယ် အကာအကွယ် ယူရန် Level 1 PPE  ဝတ်ဖို့ထိ စဉ်စားမိသော်လည်း လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထဲ တချက်ကြည့်လိုက်တော့ Surgical Mask တပ်ထားသူပင် သိပ်မတွေ့ရတာကြောင့် N95 Mask၊ ခေါင်းစွပ်နဲ့ ရာဘာလက်အိတ်ကိုသာ ဝတ်လိုက်တော့သည်...

Waiter လေးအား Shark တဗူးမှာပြီး အပေါ့သွားရန် အိမ်သာဘက်ထွက်လာခဲ့သည်..အိမ်သာတံခါး ဂျက်ချပြီး ဘောင်းဘီဇစ်ဆွဲချနေစဥ် တဒုန်းဒုန်း ထုသံကြောင့် လန့်ဖျပ်ကာ အိမ်သာတံခါး ကောက်ဖွင့်လိုက်တော့ ရေးကြီးသုတ်ပျာနဲ့ မိန်းမငယ်တဦး ကျနော့ကို ကပျာကယာ ဆွဲချပြီး အိမ်ထဲပြေးဝင်သွားသည်..

ဒေါသက ထောင်းခနဲ ထွက်ရပြီး ဘောင်းဘီဇစ်ကို ပြန်ဆွဲကာ မှာထားတဲ့ Shark ဗူးအတွက် ပိုက်ဆံရှင်းလိုက်သည်...

"ညီလေး ဆောင်ကြဲရွာက လိုသေးလားကွ.."

"မလိုတော့ဘူးဗျ ...နောက် တနာရီလောက်ပဲ မောင်းရတာတော့မှာ.." လို့ စကားဝဲဝဲနဲ့ Waiter လေးက ပြန်ပြောသည်..သေးပေါက်ချင်စိတ်လည်း မရှိတော့ပြီမို့ ကားပေါ်ပြန်ထိုင်ရင်း အအေးသောက်နေလိုက်သည်...

ဆက်ရန်....

#နန်းမိုး

#အပိုင်း_၂

နန်းမိုး...

-၃-

.............................

ကျနော် အအေးသောက်နေတုန်းမှာပဲ ဟိုကောင်မလေး လက်ဖက်ရည် ဆိုင်ထဲက ထွက်လာတယ်..သူ့ကြည့်ရတာ တယောက်ယောက်ကို ကျီးကန်းတောင်းမှောက် လိုက်ရှာနေပုံပဲ..နောက်ဆုံးလက်လျှော့လိုက်တယ်ထင်ပါရဲ့..ကားလမ်းတဖက်ကို ကူးသွားတယ်..

အရပ်မြင့်မြင့် အသားဖြူဖြူနဲ့ သူ့ပုံစံက လူအများကြားထဲမှာ ထင်းခနဲ ပေါ်လွင်စေတယ်..ဂျင်းဘောင်းဘီ ဒူးအောက်လောက်နဲ့ အပေါ်က ဂျင်းဂျာကင်ကို ထပ်ဝတ်ထားတဲ့ သူ့ပုံစံက ဂျစ်ပစီဆန်ဆန်ပဲ..ပုခုံးအောက်လောက်ရှိတဲ့ ဆံပင်တွေကို ရွှေအိုရောင်ဆိုးထားတာက သူ့မျက်နှာကို ပိုလင်းစေတယ်..နှာတံပေါ်ပေါ် မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းနဲ့ သူမကို ကျနော် တဒင်္ဂကြည့်မဝနိုင်ဘူးဗျာ..

ရုတ်တရက်ဆိုသလို သူမ ကျနော့်ကို မြင်သွားတယ် ထင်တယ်..ကျနော့်ကို သေချာကြည့်နေတယ်..အိမ်သာအထွက်က ကျနော့်ကိုများ မှတ်မိသွားလို့လား..ဟင့်အင်း မဖြစ်နိုင်ပါဘူး.. စောစောက ကျနော် Mask တပ်ထားတာပဲလေ..

ကျနော်လည်း အအေးကုန်ပီမို့ ကားစက်နှိုးပြီး ဘီးစလှိမ့်လိုက်တယ်..  သူမက ကျနော့်ကားထွက်လာတာမြင်တော့ လှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ်လာပြီး ကျနော့်ကားကို လက်လှမ်းတားနေတယ်..ကျနော် သူမကို အနည်းငယ်ကျော်ပြီး ကားရပ်လိုက်တယ်..သူမ ခြေလှမ်းအနည်း လှမ်းလာပြီးတော့ မှန်ချထားတဲ့ တံခါးပေါ်ကို လက်တင်လိုက်တယ်..ပြီးတော့ ကိုယ်ကို အနည်းငယ်ကိုင်းပြီး ကျနော့်ကို စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်ရင်း ပြောတယ်..

"စောစောက အိမ်သာထဲကတယောက်က ရှင်မှတ်လား.. ကျမ ခုဏက တကယ် အရေးကြီးနေလို့ .. Sorry ပဲ.." 

နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးထဲက ကျနော်မမျှော်လင့်ထားတဲ့ ခပ်ပြတ်ပြတ် ထွက်လာတဲ့ စကားသံတွေကြောင့် ကျနော် နည်းနည်း ကြောင်သွားမိတယ်..တကယ့်ကို ဂျစ်ပစီမလေးပဲ စိတ်ထဲကမှတ်ချက်ပေးနေတုန်း...

"ဒါနဲ့ ဖုန်းတ call လောက် ပေးဆက်မလား..ကျမဖုန်း အားကုန်သွားလို့.."

ခွင့်တောင်းနေတာနဲ့တောင် မတူတဲ့ သူမရဲ့ လေသံကို ကျနော် ဒေါသထွက်ရမယ့်အစား ကျနော့်ဖုန်းကို Lock ဖွင့်ပြီး သူမ ကိုလှမ်းပေးလိုက်မိတယ်.. သူမရဲ့ သွယ်လျတဲ့ လက်ချောင်းတွေက နံပါတ်တွေပေါ်မှာ ပြေးလွှားကခုန်တော့မယ့်ဆဲဆဲမှာ...

"Shit! နံပါတ်မှ အလွတ်မရတာ.."

စိတ်ပျက်သွားတဲ့ သူမ မျက်နှာပေါ်ကနေ ကျနော့်အကြည့်တွေကို လွှဲမရသေးခင်..

"ရှင် ..လားရှိုးအထိ တက်မှာလား..?"

ကျနော် စဥ်းစားလိုက်သည်..သူမ ပုံစံက တကယ် အကူအညီ လိုနေပုံပါပဲ .. ကျနော် ကူညီဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်..တဒင်္ဂဖြစ်လာတဲ့ ကျနော့်စိတ်က သူမရဲ့ အချိုးမပြေတဲ့ ပုံစံကြောင့်ပဲလား ကျနော် မသိပါ..ကျနော် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး "ခင်ဗျား လမ်းကြုံ လိုက်ချင်ရင် လိုက်ခဲ့လေ.." လို့ ပြောဖို့ ပါးစပ် ပြင်နေတုန်း သူမက ကားရှေ့ကဖြတ်ပြီး တဖက်က ကားတံခါးကို ဆွဲဖွင့်ကာ

"လားရှိုးထိ မလိုက်ဘူး.. လမ်းမှာဆင်းမှာ.." လို့ ခပ်ပြတ်ပြတ် ပြောရင်း ဝင်ထိုင်သည်..

ကျနော်က သူမ အမိန့် နာခံနေရတဲ့ စက်ရုပ်တရုပ်လို ကားဆက်မောင်းနေမိသည်..ကျနော်တို့နှစ်ယောက်လုံး 10 မိနစ်လောက်ထိ စကားမပြောဖြစ်ပါ..

"နန်းမိုး.."

ရုတ်တရက် ထွက်လာတဲ့ သူမ အသံကြောင့် ကျနော် သူမ ဘက် လှည့်ကြည့်မိသည်..

"ကျမ နာမည်.."

ကျနော့်ကို ပြန်မကြည့်ဘဲ သူမ ဆက်ပြောလိုက်သည်..

"ဪ.."

ကျနော် ဘာဆက်ပြောရမှန်း မသိပါ..ကျနော့် နာမည်ကို မိတ်ဆက်ရကောင်းမလား..သူမ နာမည် နန်းမိုး ဆိုတော့ ရှမ်းမ ပဲပေါ့..စကားလည်း အရမ်းဝဲမနေပါလား..ကျနော့်ခေါင်းထဲ မေးခွန်းတွေများနေပေမယ့် ပါးစပ်ကတော့ အာစေးကပ်နေသလို ဘာဆို ဘာမှ ထွက်မလာခဲ့ပါ..

ခဏကြာတော့ ကျနော် အပေါ့သွားချင်လာပြန်တယ်..ဘာမှမပြောဘဲ ကားရပ်ရမလား..တခုခုပြောပြီးမှ ကားရပ်ရမလားလို့တောင် တွေဝေနေတာ ကျနော် မဟုတ်သလိုကြီး.. "ဒီမိန်းမ ငါ့ကိုများ ပြုစားထားလေသလား" လို့ တွေးပြီး အရိပ်ကောင်းတဲ့ သစ်ပင်အောက်မှာ ကားခဏရပ်လိုက်တယ် ... ကျနော် သူမကို ဘာမှ ပြောမနေတာ့ဘဲ ပေါက်တော သွားလိုက်သည်..

ကျနော် ပြန်လာတော့ သူမ က ကားကို မှီပြီး စီးကရက် တလိပ်ဖွာနေသည်..ကျနော် ကားပေါ်ပြန်တက်ရမလား မတက်ရမလား တွေဝေနေပြန်တုန်း သူမ ကျနော့်ဘက်လှည့်ပြီး Dunhill ဘူးကို ကမ်းပေးသည်..ဒီတခါတော့ ကျနော် မတွေဝေဘဲ သူမနားလျှောက်သွားပြီး ဘူးထဲက စီးကရက်တလိပ်ကို နှုတ်ခမ်းဝ တေ့လိုက်သည်..သူမဆီက မီးခြစ်လှမ်းတောင်းမယ့်ဆဲဆဲ သူမရဲ့ မျက်နှာ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းနား ကပ်လာကာ ဆေးလိပ်မီးကူးပေးသည်...သူမ မျက်နှာက သွေးကြောစိမ်းစိမ်းလေးတွေနဲ့ နားသယ်မွှေးနုနုလေးတွေက အခုလို နေဝင်ချိန်မျိုးမှာ ကျနော့စိတ်တွေကို မရိုးမယွ ဖြစ်စေတယ်ဗျာ..ကျနော်တို့ ရှိုက်လိုက်တဲ့ ဆေးလိပ်အငွေ့တွေကတော့ လေထဲမှာ ရောယှက်လို့...

"ရှင် မောင်းပုံနဲ့ဆို နောက် မိနစ် 20 လောက်နေရင် ဆောင်ကြဲရွာကို ရောက်နိုင်တယ် ...အဲ့ဒိမှာ ကျမ ဆင်းမယ်.."

ကျနော် ကြားလိုက်ရတဲ့ စကားကြောင့် ထခုန်မိမတတ် လန့်ဖျပ်သွားမိကာ

"ဟာ..ကျနော်လည်း ဆောင်ကြဲရွာကို သွားမှာဗျ.."

"ဪ..အဆင်ပြေသွားတာပေါ့.."

သူမ ရဲ့ ပုံစံက အံ့အော်သွားဟန်မရှိပါ...သူမရဲ့ ထီမထင်တဲ့ ဂျစ်ကန်ကန် ပုံစံက ကျနော့်ကို ဆွဲဆောင်နိုင်လွန်းနေတယ်..ဆေးလိပ်ဖင်စီခံနားရောက်သည်ထိသောက်ရင်း ကျနော် သူမကို ငေးကြည့်နေမိသည်..သူမကတော့ ရှမ်းတောင်တန်းတွေကို ငေးရင်း တရှိုက်ပြီးတရှိုက် ဖွာနေလေရဲ့...

ကျနော်တို့ကားပေါ်တက်ပြီး ကားပြန်နှိုးတော့ ဂရစ်ဂရစ်အသံပေးကာ စက်နှိုးလို့မရတော့ပါ ..ကားသာမောင်းတတ်ပြီး ကားအကြောင်း နားမလည်သော ကျနော် တိုင်ပတ်လေပြီ..စက်ဖုံးဖွင့်ပြီး ဟိုနှိုက်ဒီနှိုက် နှိုက်လည်း ဘာမှ ထူးမလာခဲ့ပေ..ကားကြောပြတ်လှသည့် နေရာမို့ ကျနော် အတော် စိတ်အိုက်သွားသည်..

"ကျမဖုန်း အားကုန်နေတာ ဆိုးတယ်.."

"ဟာ ကျနော့် Power bank နဲ့ သွင်းလို့ရတာပဲ Andriod ပဲ မှတ်လား"

"အင်း ဟုတ်တယ်"

ဖုန်းအားအနည်းငယ်တက်လာတော့ သူမ ဖုန်းကို ဖွင့်လိုက်သည်..ဖုန်းပွင့်ပွင့်ချင်း Incoming Call Ring မြည်လာသည်..ဖုန်း Screen ကို ကြည့်ရင်း သူမ မျက်နှာပျက်နေတာကို ကျနော် သတိထားမိလိုက်သည်..

"ဟဲလို.."

သူမအသံ အနည်းငယ် တုန်ယင်နေသည်..ကျနော်နဲ့ ရှိနေတဲ့ စောစောက နန်းမိုးမဟုတ်သလိုပဲ သူမ အမူအရာက ရုတ်ချည်းပြောင်းလဲသွားခဲ့သည်..

ဟိုဘက်က အမျိုးသားတဦးရဲ့ အသံသဲ့သဲ့ကိုတော့ ကျနော်ကြားနေရသည်.. ဘာတွေ ပြောနေမှန်းတော့ မသဲကွဲပါ..ဖုန်း နားထောင်နေတဲ့ သူမ လက်တွေ သိသိသာသာ တုန်ယင်လာသည်..

"ဦးစိုင်းလောင်..ကျမ ရှင့်ဆီရောက်ဖို့ သိပ်မဝေးတော့တဲ့ နေရာမှာ ကားပျက်နေတယ်..."

သူမ အသံက အက်ကွဲနေခဲ့တယ်..ထိုစကားလုံးတွေ ထွက်ကျဖို့ မနည်းအားတင်းပြီး ပြောလိုက်ရမှန်း သိပ်သိသာတယ်..ဖုန်းချအပြီးမှာ သူမ အသက်ရှုသံတွေ သိပ်မမှန်တော့ဘူး...

ဦးစိုင်းလောင်ဆိုတာ ဘယ်သူပါလိမ့်..သူမကို ဘာတွေများ ပြောလိုက်လို့ သူမ အခုလို တုန်လှုပ်ခြောက်ခြားသွားရပါလိမ့်...သူမ အခု ဖြစ်ပျက်သွားတဲ့ ပုံစံက Stolkholmes syndrome ပုံစံနဲ့ နည်းနည်းဆင်နေတယ်။ သူမ History ဘာမှ မသိရသေးခင် ကျနော် ကောက်ချက်ချမှားတာလည်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။

"ခင်ဗျား အဆင်ပြေရဲ့လား?"

သူမ ကျနော့်ကို စိုက်ကြည့်ပြီးတော့ မျက်ရည်တွေကျလာတယ်..ဒူးနှစ်ဖက်ကို တုန်ယင်နေတဲ့ လက်အစုံနဲ့ တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်တွယ်ထားသည်..အောက်နှုတ်ခမ်းကို ပြတ်ကျလုနီးနီး ကိုက်ထားပြီး ချွေးတွေပြန်နေသည်..

"ခင်ဗျား ငိုချင်ရင် ငိုချလိုက်လေ..အဲ့လို ချုပ်တည်းထားတော့ ခင်ဗျား မွန်းကြပ်မှာပေါ့..."

ကျနော် ပြောလိုက်တော့ သူမ ရှိုက်ကြီးတငင်နဲ့ ကလေးလေးတယောက်လို ငိုချလိုက်သည်..ကျနော် သူမ လက်ကို ကိုင်လိုက်တော့ ရေခဲတမျှ အေးစက်နေလိုက်တာ..ကျနော် သူမကို ပွေ့ဖက်ထားဖို့ အထိ လိုမလို ဆုံးဖြတ်ရခက်နေတုန်း သူမရဲ့ လက်ကို ဖြတ်ခနဲ ဆွဲယူသွားခဲ့သည်..မျက်ရည်တွေကို လက်ဖမိုးနဲ့ တချက်သုတ်ချလိုက်တော့ ကျနော် တစ်ရှူးတရွက် ကပျာကယာ ကမ်းပေးဖြစ်တယ်.. ကျနော့်ကမ်းပေးတာကို သူမ မယူဘဲ နောက်ဆုံးလက်ကျန် ဖြစ်လောက်တဲ့ စီးကရက် တလိပ်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ဘူးကို အပြင်သို့ ဒေါသတကြီး ပစ်ပေါက်လိုက်သည်...

ကားထဲ ဆေးလိပ်သောက်တာကို ကျနော် စောက်ရမ်းမုန်းပေမယ့်လည်း မတားဖြစ်တော့ဘူး။ သူမ ပြန်တည်ငြိမ်ဖို့ အချိန်ခဏတော့ လိုအပ်တယ်လေ။  ရှိုက်ချက်တိုင်းကို အတွင်းနက်နက်ထိ ယူရှိုက်လိုက်တော့ သူမ အတန်ငယ် သက်သာသွားဟန်ရသည်။ ကားမီးမှိန်ပျပျလေးကို ကျနော်ရော သူပါ လှမ်းမြင်လိုက်ရတာနဲ့ သူမက

"အခု လာနေတဲ့ ကားနဲ့ ရှင်မလိုက်နဲ့..ဦးစိုင်လောင်က ကျမတို့နှစ်ယောက်ကို တွဲမြင်လိုက်ရရင် ရှင်သေလိမ့်မယ်..ကျမ ရှင့်အတွက် တခုခု စီစဉ်ပေးမယ်..ဒီမှာပဲ စောင့်နေပါ.."

အသံခပ်ပြတ်ပြတ်နဲ့ သူမ ပြောနေပမယ့်လည်း သူမ အသံထဲမှာ ကျနော့ အတွက် စိတ်ပူမှုတွေကို အတိုင်းသား မြင်နေရသည်..

"ဦးစိုင်းလောင်ဆိုတာ ဘယ်သူလဲ?"

သူမ ကျနော့ မေးခွန်းကို မဖြေဘဲ ကားတံခါးဖွင့်ကာ ဆင်းသွားသည်..

"ကျေးဇူး..." လို့ ခပ်သဲ့သဲ့လေး ကြားလိုက်ရသည် ..သူမ ပြောသွားတာလား မပြောသွားတာလည်း ကျနော်လည်း မသဲကွဲပါ.. 

အချိန် ခဏလေးအတွင်းမှာ Emotion မျိုးစုံနဲ့ ပဟေဠိဆန်လှသည့် နန်းမိုးဆိုတဲ့ ရှမ်းမလေးရဲ့ ကျောပြင်ကို ကျနော် ကားထဲကပဲ ထိုင်ကြည့်နေမိသည်...ကျနော် ကားထဲက ထွက်ဖို့လည်း စိတ်မကူးမိဘူး..အဲ့ဒါ သူမခြိမ်းခြောက်သွားတဲ့ စကားကြောင့်လား ကျနော်လည်း သေချာမသိဘူး..

ကားမီးရောင် လုံးဝပျောက်ကွယ်သွားချိန်မှာတော့ ကျနော်တွေးပါတယ် ..ဒီမိန်းမကို ငါက ဘာယုံပြီး စောင့်နေရမှာလဲပေါ့...ကျနော့်နာမည်တောင် မေးမသွားတဲ့ သူမက ကျနော့်အတွက် တခုခုစီစဥ်ပေးမယ်ဆိုပြီး ဂျင်းထည့်တာကို ကျနော်ယုံမယ်လို့ သူထင်တယ်ပေါ့...

ကျနော် ရန်ကုန်က ဋ္ဌာနမှူးဆီဖုန်းဆက်ပြီး ဆောင်ကြဲတိုက်နယ်ဆေးရုံအုပ်ဖုန်းနံပါတ်လှမ်းတောင်းလိုက်တယ်..ခဏနေရင် ပြန်ဆက်မယ်ဆိုတော့ ကျနော် စောင့်နေလိုက်တယ်..ရန်ကုန်က ဖုန်းမလာခင်မှာပဲ ဆိုင်ကယ်မီးရောင်တွေ့တော့ ကျနော်ကားမှန်တွေတင်ပြီး တံခါး lock ချလိုက်တယ်..ဆိုင်ကယ်က ကျနော်ကားဆီ တည့်တည့်ရောက်လာတယ်...ကျနော့်ဘက်အခြမ်းက တံခါးကိုခေါက်တော့ ကျနော်မှန်လေးနည်းနည်းပဲ ချပေးလိုက်တယ်..

"အကို ကျနော့်ကို နန်းမိုးလွှတ်လိုက်တာပါ..အကို ကျနော် နဲ့ လိုက်ခဲ့..ကားကို မနက်မှ သီပေါက ဝပ်ရှော့ဆရာဆီ ကျနော် ဖုန်းဆက်ပေးမယ်ဗျ"

စကားဝဲဝဲနဲ့ ထိုကောင်လေးကို ကျနော် ပြန်ပြောမယ့်ဆဲဆဲ ဖုန်းဝင်လာသည်

"ဒေါက်တာရေ လိုင်းခွဲဖုန်းတွေက ဆက်လို့မရသေးဘူး Personal ဖုန်းနံပါတ်ရဖို့ ကြိုးစားနေတယ်"

"ရတယ် ဆရာ မဆက်နဲ့တော့ ကျနော် လမ်းကြုံဆိုင်ကယ်ရလို့ လိုက်သွားတော့မယ် ကျနော်ရွာရောက်တာနဲ့ ဖုန်းဆက်လိုက်ပါ့မယ်"

"Okay Doctor, take care.."

ကျနော် ကားထဲက ထွက်လိုက်ပြီး ကောင်လေးနဲ့ မိတ်ဆက်လိုက်တယ်..

"အကိုက ဒေါက်တာ ကိုကိုမောင် ပါ ..ရန်ကုန်ကနေ ဆောင်ကြဲရွာကို တာဝန်ကျလို့ လာတာ..ရွာမရောက်ခင် ခုလို ကားပျက်တာပဲ ငါ့ညီရာ.."

"အော် အကိုက ဆရာဝန်ပဲ..လာ လာ အကို ..ကျနော်တို့ သွားရအောင်..ဒီနေရာက ကြာကြာရပ်လို့မကောင်းဘူးဗျ..မှောင်လည်း မှောင်လာပြီ.."

"ဒါနဲ့ နန်းမိုးက ..."

"နန်းမိုးက ကျနော့ အစ်မတယောက်လိုပါပဲဗျာ.."

"ဦးစိုင်းလောင် ကရော.."

"ဟာ..ဆရာက ဥခွေကို သိတယ်ပေါ့?

"ဥခွေက ဘယ်သူလဲ..?"

"အော် ဥခွေဆိုတာ ရှမ်းလို ဦးလေးကို ပြောတာပါ..ဆရာပြောတဲ့ ဦးစိုင်းလောင်ဆိုတာ နန်းမိုး ယောက်ျားလေ.."

ကျနော့် ခေါင်းထဲ မူးဝေသွားတော့သည်..နန်းမိုးဆိုတဲ့ ရှမ်းမလေးကို သူ့ယောက်ျားက အိမ်တွင်းအကြမ်းဖက်မှုများ ပြုလုပ်နေတာလား? ကျနော့ကို နန်းမိုးက မေးခွန်းပေါင်း များစွာနဲ့ ချန်ထားခဲ့လေပြီ...ခုတော့ ကျနော် အများကြီး သိပ်မတွေးနိုင်တော့ပါ..မေးခွန်းတွေလည်း မမေးနိုင်တော့ပါ..ကျနော် ခရီးပန်းနေပြီဖြစ်လို့ ရွာကိုသာ အမြန်ရောက်စေချင်လှပါပြီ...

ဆက်ရန်...

#နန်မိုး

#အပိုင်း_၃

ကြမ်းပီနော် 😁😁😁

နန်းမိုး...

-၄-

.........................

"မဏိနန်း" စံအိမ်ကြီးက ဆောင်ကြဲရွာအဝင်နားမှာ ရှိတဲ့ တခုတည်းသော စံအိမ်ကြီးပါ..စံအိမ်ကြီးရဲ့ တံခါးပေါက်မှာ ဦးစိုင်းလောင်တယောက် မျက်နှာထား တည်တည်နဲ့ ရပ်နေသည်..အသက် 50 ခန့် ဦးစိုင်လောင်ရဲ့ ရုပ်သွင်က စော်ဘွားအနွယ်က ဆင်းသက်သူမို့ ခက်ထန်သည်..ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ်နဲ့ အရပ်အမောင်း ကောင်းသူလည်း ဖြစ်သည်.. မျိုးရိုးအစဉ်အဆက်က လယ်တွေ ယာတွေ ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ကြသည်မို့ အတော်အတန် ချမ်းသာသည်..ရွာက လူတိုင်း ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ ကျေးဇူးခံ ကျေးဇူးစားနဲ့ ကင်းတဲ့သူသိပ်မရှိကြပေ.. 

----

ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ ပထမ ဇနီးဖြစ်တဲ့ နန်းကလျာသူ ဆုံးပြီး 3 နှစ်အကြာမှာ ကျမကို တရားဝင် လက်ထက်ယူခဲ့တာ ခုဆို ကျမ ရဲ့ တရားဝင် အိမ်ထောင်သက်က 2 နှစ် တိုင်ခဲ့ပြီပေါ့.. တရားမဝင်တဲ့ အိမ်ထောင်သက်ကတော့ ကျမ 12 နှစ်သမီး အရွယ်လောက်တည်းက ဆိုပါတော့..

ကျမ ဦးစိုင်းလောင်ကို တချက်ကြည့်ပြီး စံအိမ်ကြီးရဲ့ လှေကားထစ်တွေအတိုင်း အပေါ်ထပ်ကို တက်သွားလိုက်တယ်..ကနုတ်ပန်းတွေ အပြည့်နဲ့ အခန်းကျယ်ကြီးထဲကို လှမ်းဝင်လိုက်ပြီးတဲ့နောက် မှန်တင်ခုံ ရှေ့မှာ ထိုင်လိုက်တယ်..ဦးစိုင်းလောင်က ကျမ နောက်က ထပ်ကြပ်မခွာ လိုက်လာပြီး အခန်းတံခါးကို ပိတ်ချလိုက်တယ်..ကျမရဲ့ နောက်မှာ ရပ်ပြီး ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ရင်း..

"အေ..ဘာလို့များ အရေးတကြီး ပြန်လာရတာလဲ.."

"သိသိရက်နဲ့ မေးတာတော့ မကောင်းဘူး ထင်တယ်..ပို"

"သိပေမယ့်လည်း ကြားချင်လို့ပေါ့..ဟောဒိ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးက ထွက်လာမယ့် စကားသံတွေကပဲ ပို့ရဲ့ စိတ်တွေကို နိုးထလာစေမှာလေ.."

"အေ" ဆိုတာ ရှမ်းလို ကလေးလေး လို့ အဓိပ္ပါယ်ရပြီး "ပို" ဆိုတာကတော့ အဖေပါ..

နံရံမှာ ချိတ်ထားတဲ့ ကြာပွတ်ကို နန်းမိုး ထယူလိုက်ပြီး ဦးစိုင်းလောင် လက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်သည်..ဂျင်းဂျာကင်ကို ချွတ်လိုက်ပြီး ဒူးထောက်လိုက်တော့ ..

"ဖြောင်း.."

လက်သံပြောင်လှတဲ့ ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ သန်မာလှတဲ့ ယောက်ျားအားနဲ့ လွှဲရိုက်လိုက်တာကြောင့် နန်းမိုး ရဲ့ ဖြူမို့မို့ ပါးပြင်လေး နီရဲသွားရသည်..နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးက ခပ်ရွဲ့ရွဲ့တချက်ပြုံးလိုက်ပြီး နန်းမိုးကိုယ်တိုင် အင်္ကျီချွတ်လိုက်တော့ ဦးစိုင်းလောင် တယောက် ရမ္မက်မျက်လုံးများနဲ့ အကြည့်စူးစူးက နန်းမိုးရဲ့ ဖြူဝင်းမို့မောက်နေတဲ့ ရင်သားအစုံပေါ်က မခွာနိုင်တော့ပေ.. bra ခပ်လျော့လျော့ကို မချွတ်သေးဘဲ ဂျင်းဘောင်းဘီ ကြယ်သီးနဲ့ ဇစ်ကို ဖြုတ်လိုက်သည်.. ဦးစိုင်းလောင်က နန်းမိုးကို ဒူးထောက်နေရာက ဆံပင်ကနေ ဆွဲထူလိုက်သည်... လက်ထဲက ကြာပွတ်ကို ကုတင်ပေါ် ပစ်တင်လိုက်ပြီး နန်းမိုးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဆွဲယူဖက်လိုက်ပြီး bra ချိတ်ကို အသာအယာ ချွတ်လိုက်သည်... ဖွံ့ထွားလှတဲ့ရင်သားတွေကို လက်နဲ့ချေနေရင်း နန်းမိုးရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို အားပါးတရ စုပ်ထားသေးသည်.. 

နန်းမိုးကတော့ ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို တခုချင်း စိမ်ပြေနပြေ ဆွဲဖြုတ်နေသည်..ဦးစိုင်းလောင် အပေါ်ပိုင်းဗလာဖြစ်သွားတော့ နန်မိုးရဲ့ လက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးတွေနဲ့ ရင်အုပ်ကျယ်ကြီးအနှံ့ကို ပွတ်သပ်ဆော့ကစားလိုက်ပြီး ရှမ်းဘောင်းဘီက ချည်ထားတဲ့ ကြိုးကို ခပ်ဆတ်ဆတ်ပဲ ဖြေလျှော့လိုက်သည်...ဦးစိုင်းလောင်က မျက်နှာချင်း အတန်ငယ်ခွာပြီး ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်တော့ မြွေဟောက်တကောင်အလား ပါးပြင်ထောင်နေတဲ့အသွင်နဲ့ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ လိင်တံကြီးက အလုအယက် ထွက်လာသည်..

နန်းမိုးတကိုယ်လုံး တုန်ယင်လာသည်..မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းများက ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ ပေါင်ကြားကို မျက်တောင်မခတ်ဘဲ ကြည့်နေရင်း တုန်ယင်နေတဲ့ လက်နဲ့ လိင်တံကို လှမ်းကိုင်ဖို့ အလုပ်မှာ ဦးစိုင်းလောင်က နန်းမိုးလက်တွေကို ဖမ်းချုပ်လိုက်သည်..မှန်တင်ခုံပေါ်က ကြိုးစကို လှမ်းယူပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန် တုတ်လိုက်သည်..ပြီးတော့ ဦးစိုင်လောင်က ဒူးထောက်ထိုင်ချကာ နန်းမိုး၏ ဂျင်းဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်ချသည်.. 

အောက်ခံ Panty ပန်းရောင်မှာ ရွှဲရွှဲစိုနေပြီ ဖြစ်တာကို ကောင်းကောင်းသိတဲ့ ဦးစိုင်းလောင်က လက်နဲ့ အသာအယာ ပွတ်ချေနေတော့ နန်းမိုး မောဟိုက်လာသည်..ဦးစိုင်လောင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းထူထူကြီးတွေနဲ့ Panty စကို ကိုက်ကာ အောက်သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲချွတ်လေတော့သည်..အသက်ရှုသံတွေ မောဟိုက်ညည်းညူသံတွေက အခန်းတခုလုံး ပြည့်နှက်နေသည်..နှုတ်ခမ်းက Panty စကို ကိုက်ထားသည်မို့ ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ နှာခေါင်းက နန်းမိုးရဲ့ ဖုဖောင်းနေတဲ့ အင်္ဂါကြားထဲကို နစ်ဝင်နေတော့သည်...ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက် ဖြစ်နေတဲ့ ရင်ဘတ်ကြီးပေါ်ကို နန်းမိုး နဖူးပေါ်က ချွေးစက်တို့ တောက်တောက် ကျနေလေသည်..

နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားချိန်မှာတော့ ဦးစိုင်းလောင်က ကုတင်ပေါ်က ကြာပွတ်ကို လှမ်းယူပြီး လွှဲရိုက်တော့သည်..ကော့ပြန်လန်နေတဲ့ နန်းမိုးကို ကြည့်ပြီး ဦးစိုင်းလောင် တဟားဟားနဲ့ အော်ရယ်နေသည်.. နန်းမိုးကတော့ အသံမထွက်ဘဲ မျက်ရည်များ ချွေးများနဲ့ ရွှဲစိုနေသည်..အရှိုးရာများက နန်းမိုးရဲ့ နောက်ကျောပြင်တခုလုံးကို နေရာယူသွားတော့သည်.. 

နန်းမိုး ဒူးတွေက ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ ခြေဖမိုးအောက်ကို ယိုင်နဲ့ ကျလာချိန်မှာတော့ ဦးစိုင်းလောင် ကြာပွတ်ကို ပစ်ချလိုက်သည်.. နန်းမိုးရဲ့ မျက်နှာတည့်တည့်မှာ သန်မာထောင်မတ်နေတဲ့ လိင်တံကြီးကို ခါယမ်းလိုက်ချိန်မှာတော့ နန်းမိုးနှုတ်ခမ်းတွေက သွားရည်တွေကျကာ မုန့်လုစားရတဲ့ ကလေးလေးတယောက်လို လိင်တံကြီးနောက် လိုက်နေတော့သည်.. နန်းမိုးရဲ့ အငမ်းမရ စုပ်ချင်နေတဲ့ ပုံစံကို ကြည့်ကာ ဦးစိုင်းလောင် ကျေနပ်စွာ ပြုံးရင်း နန်းမိုးရဲ့ ဆံပင်တွေကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲပြီး နှုတ်ခမ်းဖျားနဲ့ တေ့ပေးလိုက်တော့သည်...

ပါးစပ်အပြည့် နေရာယူထားတဲ့ ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ လိင်တံကြီးကို အားပါးတရ စုပ်ယပ်နေတဲ့ နန်းမိုးဟာ အာသာပြေသွားတဲ့ ကလေးတယောက်လို သွားရည်တမြားမြားနဲ့ အဆက်မပြတ် အသွင်းအထုတ် လုပ်နေသည်..ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ ညည်းညူသံ ခပ်အုပ်အုပ်ကို ကြားနေရတာကလည်း နန်းမိုးရဲ့ စိတ်တွေကို ပိုထန်လာစေသည်..အတန်ကြာတော့ နန်းမိုးရဲ့ နဖူးပေါ်က ချွေးစက်တွေကို ဦးစိုင်းလောင် လက်နဲ့ အသာအယာ သုတ်ပေးရင်း ခေါင်းကို နောက်လှန် ချလိုက်သည်.. တုန်ယင်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ နန်းမိုးကို လက်နောက်ပြန် ကြိုးချည်လျက်ပဲ ကုတင်စောင်းပေါ် မှောက်လျက်တင်လိုက်သည်...

နန်းမိုးရဲ့ စိုရွှဲနေတဲ့ အင်္ဂါနှုတ်ခမ်းသား ထူထူကြီးတွေကို ဦးစိုင်းလောင် လက်နဲ့တချက်သုတ်လိုက်ပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်နေတဲ့ လိင်တံကြီးကို အပေါက်ဝနား တေ့ရုံသာ တေ့ထားရင်း..

"အေ..လိုချင်နေပြီလား.."

နန်းမိုး ပါးစပ်က မောဟိုက်တုန်ယင်နေတဲ့ အသံနဲ့

"ကျမကို ထပ်မနှိပ်စက်ပါနဲ့တော့ ပို..ကျမ အသည်းတွေ ကြွေကျရပါတော့မယ်.."

ဦးစိုင်းလောင် တဟားဟား နဲ့ ရယ်ရင်း ညင်သာစွာ တရစ်ချင်း ထိုးသွင်းလိုက်တော့သည်..

ပူနွေးတဲ့ လိင်တံရဲ့ အထိအတွေ့က သားအိမ်လမ်းကြောင်း တလျှောက် ပြည့်ကျပ်စွာ တိုးဝင်လာတဲ့ အရသာကို နန်းမိုး ဖြည်းညင်းစွာ ခံစားလိုက်ရသည်.. နန်းမိုးရဲ့ တုန်ယင်နေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးက တည်ငြိမ်စ ပြုသွားသည်..

ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ လိင်တံကို သားအိမ်နံရံ တခုလုံးက တင်းကျပ်စွာ ဆွဲညှစ်ထားတဲ့ အရသာကို တဝကြီး ခံစားပြီး ဦးစိုင်းလောင်တယောက် ဓါတ်လိုက်သလို တုန်လာသည်..အကြာကြီး စိမ်နေချင်ပေမယ့်လည်း နန်းမိုးရဲ့ မွေးရာပါ မျှော့ပါတဲ့အတွက်ကြောင့် မခံစားနိုင်ပေ.. ကြပ်ကြပ်တည်းတည်းနဲ့ ပြန်ထုတ်လိုက်ရပြီး နောက်တခါ ထပ်ဆောင့်သွားလိုက်ပြန်သည်..စည်းချက်မှန်မှန်နဲ့ အသွင်းအထုတ်ကို အသက်ဝဝရှုရင်း ဦးစိုင်းလောင် လုပ်နေရပေမယ့် ပြီးချင်စိတ်ကို မနည်းထိန်းနေရသည်.. နန်းမိုးကတော့ အောက်မှာ ညည်းသံပေးရင်း တချက်ချင်း ခံစားနေသည်...ခဏမျှ အကြာမှာတော့ ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေကို နန်းမိုးအင်္ဂါဇက်ထဲ ပန်းချလိုက်ရတော့သည်...

အရုပ်ကြိုးပြတ် ဦးစိုင်းလောင်သည် နန်းမိုးရဲ့ ကျောပြင်ပေါ်ကို မှောက်လျက် ထပ်နေလိုက်ပြီး အမောဖြေနေသည်..ခဏကြာတော့ နန်းမိုးရဲ့ လက်ပြန်ကြိုးကို ဖြေပေးလိုက်ပြီး ဦးစိုင်းလောင်တယောက် ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန်လှဲလိုက်သည်..

နန်းမိုးက လွတ်လပ်သွားတဲ့ ကလေးတယောက်လို ပျော်သွားပြီး ဦးစိုင်လောင်ရဲ့ ပျော့တွဲနေတဲ့ လိင်တံကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ အသာအယာ ဆုပ်နယ်နေသည်...ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကြမ်းတွေကို နန်းမိုး အသာအယာ စုပ်ယူရင်း လျှာနဲ့ ထိုးကလိနေလိုက်သည်...နန်းမိုးရဲ့ ရင်သားတွေကို အားရပါးရ ကိုင်ပြီး ပွတ်ချေနေတဲ့ ဦးစိုင်းလောင်တယောက် ခဏတာအတွင်းမှာ ပြန်လည်ထောင်မတ်လာခဲ့လေပြီ.. 

ရမ္မက်ပြင်းပြင်းနဲ့ နမ်းရှုံ့နေတဲ့ နန်းမိုးရင်ခွင်ထဲက ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ ဆံပင်တွေကို အသာအယာ ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း ထောင်မတ်နေတဲ့ လိင်တံအပေါ်ကို ခပ်ဖြည်းဖြည်း ထိုင်ချလိုက်ပြီး ခါးကို ကော့မတ်လိုက်သည်..နမ်းလက်စ ရင်သားတွေကို အားမရသေးတဲ့ ပုံစံနဲ့ ဦးစိုင်းလောင်က ကုန်းထပြီး ထပ်နမ်းသည်..နန်းမိုးက ဦးစိုင်းလောင်ကို ထပ်ပြန်တွန်းလှဲပြီး ဦးစိုင်းလောင် နှုတ်ခမ်းနား တေ့ပေးတော့မှ အငမ်းမရနဲ့ အားရပါးရ စုပ်ယက်သည်...နန်းမိုးက အပေါ်ကနေ ဆန္ဒရှိသလို စိတ်ကြိုက်မွှေနှောက် ဆော့ကစားရင်း အထွတ်အထိပ် ရောက်ခါနီး အချိန်ကျမှ ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖိကိုက်ပြီး အချက်ပေးလိုက်တော့ နှစ်ယောက်သား မောဟိုက်စွာ အော်ညည်းကြရင်း .............

----

နန်းမိုးက ဦးစိုင်းလောင်းရဲ့ ဘေးမှာ ဝင်လှဲလိုက်သည်..ပြတင်းပေါက်က တိုက်ခတ်လာတဲ့ လေအေးအေးက သူတို့ နှစ်ယောက်ကို အမောပြေစေသည်..နန်းမိုးရဲ့ ပါးပြင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းတချက်နမ်းရင်း ဦးစိုင်းလောင်က နန်းမိုးမျက်နှာကို ရီဝေစွာ ကြည့်သည်.. 

"အေ..မောနေပြီလား"

"အဲ့လို မောချင်နေတာကို ပို မသိဘူးလား.."

တခဏလောက် အနားယူပြီးတာနဲ့ နန်းမိုးရဲ့ အထိအတွေ့ကို ပြန်တောင့်တလာတဲ့ ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ တန်ဆာက နိုးထလာခဲ့ပြန်ပြီ..နန်းမိုးရဲ့ မွေးရာပါ မျှော့အရသာကြောင့် အခုလို အချိန်ခဏလေးအတွင်းမှာ ထပ်ပြီး တောင့်တနေတတ်တာ သိပ်တော့မဆန်းကြယ်လှပါဘူး... ဒီတခါမှာတော့ ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းတွေက ပိုမိုအားကောင်းလာပြီမို့ ဆောင့်ချက်တိုင်းဟာ နန်းမိုးအတွက် အားရစရာ ဖြစ်နေသည်..နန်းမိုးရဲ့ ခြေတံရှည်တွေကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းကာ မာန်ပါပါနဲ့ လှုပ်ရှားနေတဲ့ ဦးစိုင်းလောင်ကို ကြည့်ကာ "ခပ်မြန်မြန် ဆောင့်စမ်းပါ.." လို့ ထပ်လောင်း တောင်းဆိုမိသည်...နွားရိုင်းတကောင်လို အားပြင်းလှတဲ့ အချက်တိုင်းဟာ သားအိမ်ကို ထိလှတာမို့ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ ဗလုံးဗထွေး အသံတွေဟာ ဆူညံနေခဲ့သည်...နန်းမိုးက ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ ကျောပြင်ကို ကုတ်ခြစ်နေရင်း အထဲကို တရှိန်ထိုး ပန်းထုတ်လိုက်တဲ့ အရသာကြောင့် လိင်တံကြီးကို အားပါးတရ ဆွဲညှစ်လိုက်တော့သည်...

မွေ့ယာပေါ်မှာ မှောက်လျက်အိပ်ပျော်နေပြီ ဖြစ်တဲ့ ဦးစိုင်းလောင်ကို တချက်ကြည့်ပြီး နန်းမိုး ကုတင်ပေါ်က ဆင်းလိုက်သည်.. ဘီဒိုထဲက ဖဲသားခြုံလွှာ အနီရောင်ကို ပတ်ပြီး မှန်တင်ခုံပေါ်က စီးကရက်တောင့်ပါကင်ထဲက တဗူးထုတ်လိုက်သည်.. အဆင်သင့်ချထားတဲ့ ဆန်အရက် အနည်းငယ်ကို ခွက်ထဲ ငှဲ့လိုက်ပြီး ပြတင်းပေါက်နား မတ်တပ်ရပ်လိုက်သည်..မီးခြစ်နဲ့ မဖောက်ရသေးတဲ့ ဆေးလိပ်ဗူးကို ပြတင်းပေါက် ဘောင်ပေါ် အသာတင်ကာ အရက်ကို အရသာခံ သောက်ရင်း လေညှင်းခံနေသည်..

----

မှောင်မိုက်နေပြီဖြစ်တဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ နီယွန်လမ်းမီးရောင်က ပြောက်ကျားဖြာကျနေသည်..ကျမ မျက်နှာကို ရိုက်ခတ်လာတဲ့ လေးအေးအေးထဲမှာ ဆောင်းအငွေ့အသက်တို့က ပီပြင်နေတုန်းပါပဲ...အားရပါးရ တဝကြီး ရှုသွင်းလိုက်တော့ ကျောပြင်က ဒဏ်ရာတွေ တဆစ်ဆစ်နဲ့ နာလိုက်တာ..အဲ့ဒိနာကျင်မှုတွေကိုပဲ ကျမ ခုံမင်တတ်ခဲ့တာ ကြာလှပေါ့...ကျမ နှုတ်ခမ်းတွေ မဲ့ပြုံး ပြုံးမိလားတော့ မသိပါ..

ဆိုင်ကယ်မီးရောင်ခပ်လဲ့လဲ့က ခြံရှေ့အရောက်မှာ အရှိန်နှေးသွားတာကို သတိထားမိတော့ လက်လှမ်းဝှေ့ပြလိုက်သည်... ဆိုင်ကယ်မောင်းနေတဲ့ သူက လက်ပြန်မြှောက်ပြတော့ နောက်က ထိုင်နေတဲ့ ကျမနဲ့ဆုံခဲ့ဖူးသူက ကျမဆီကို အပြေးအလွှား မော့ကြည့်သည်...လမ်းမီးတိုင်အလင်းရောင်ကြားက သူ့မျက်နှာကို သေချာမသဲကွဲတော့ပေမယ့် မျက်ခုံးထူထူနဲ့ ထိုယောက်ျားရှေ့မှာ ကျမ ပြိုလဲခဲ့ဖူးတာကို တွေးပြီး ရှိန်းကနဲ မျက်နှာပူမိသည်..

မြင်ကွင်းထဲက ထိုယောက်ျားကွယ်ပျောက်သွားသည်အထိ ငေးနေမိသည်..ကျမလက်ကို ကိုင်ပြီး တယုတယ ထွေးပွေးအံ့ ဆဲဆဲ ထိုယောက်ျားကြောင့် ဘာမှန်းမသိတဲ့ ခံစားချက်ကို ခံစားခဲ့ရသည်.. ဘဝမှာ ဦးစိုင်လောင်က လွဲရင် ဘယ်ယောက်ျားနဲ့မှ ထိတွေ့ဆက်ဆံ ဖူးခဲ့ခြင်း မရှိခဲ့သည်က ဒီလို လှိုက်မောစေခဲ့လေသလား...

အရက်ခွက်က အရက်ကုန်သွားတော့ စီးကရက် တလိပ်ကို ဖွာလိုက်သည်...တငွေ့ငွေ့လောင်ကျွမ်းနေတဲ့ ဆေးလိပ်မီးကို အတန်ကြာအောင် စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်နေပြီးတော့မှ အဆုတ်ထဲ ရှိုက်သွင်းလိုက်သည်..နှာခေါင်းထဲက ထွက်လာတဲ့ အငွေ့တွေကို လေထဲ ခပ်ဖြည်းဖြည်းလွှတ်ချမိရင်း အတွေးတွေက အငွေ့တွေနောက် လိုက်ပါသွားခဲ့ပြန်သည်...

----

နန်းမိုးလို့ ခေါ်တဲ့ ပါးလေးနှစ်ဖက် ရဲပြီး အသားဖြူဖြူနဲ့ ချစ်စရာကောင်းလှတဲ့ ရှမ်းမလေးရဲ့ ဆံပင်ပျော့ပျော့လေးတွေကို တယုတယ ဖီးသင်ပေးနေတဲ့ အမေ.. 

အမေတဲ့လား.. အမေ့ရဲ့ရုပ်သွင်ကတော့ ဝေဝါးနေပြီ ..အခါခါ ပုံဖော်လိုက်တိုင်း ရင်ထဲမှာ နွေးခနဲသာ ဖြစ်ရပြီး ရုပ်လုံး ပေါ်မလာတော့တဲ့ အမေ..ကျမ မမှတ်မိတော့တဲ့ အမေ...ဘယ်သောအခါမှ ပြန်ဆုံနိုင်ခွင့် မရှိတဲ့ အမေ..

ဘာလို့များ နက်နက်နဲနဲ လွမ်းဆွတ်မိနေပါလိမ့်... ကာမဆန္ဒတွေ ပြည့်မြောက်ပြီးတဲ့အခါတိုင်း အဲ့ဒိအမေဆိုတဲ့ ဝေါဟာရကိုသာ အခါခါ ခေါ်ချင်ပြီး အဲ့ဒိရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလေးတိုးဝှေ့နေချင်ခဲ့တယ်..မပီပြင်မှုန်ဝါးနေတဲ့ အဲ့ဒိမိန်းမကြီးရဲ့ မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ချန်ထားရက်ခဲ့လေသလားလို့ မေးချင်တယ်.. 

ငိုဟစ်အော်ကြွေးနေရတဲ့ ငယ်ဘဝကိုပဲ မှတ်မိနေပြီး အဲ့ဒိရှေ့အတိတ်က နန်မိုးရဲ့ ပုံရိပ်တွေကျမှ ဘာလို့ မပီပြင်ရတော့တာလဲ.."မဏိနန်း" စံအိမ်ကြီးထဲ အပြီးတိုင် နေခဲ့ရတော့မယ့် ချစ်စရာ သမီးလေးရဲ့ လက်ကို လွှတ်ချရက်ခဲ့လေတဲ့ အမေ့ကို နာကြည်းစိတ်တွေကြောင့်လား..ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ ပုံရိပ်တွေကတော့ ထိုစဉ်က နုငယ်နေဆဲ..ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ မယားကြီး နန်းကလျာသူကတော့ ကျမကို အကြွေးနဲ့ သိမ်းလာတဲ့ အိမ်အကူတယောက်ထက် ပို မဆက်ဆံခဲ့ဘူး..စံအိမ်ကြီးတခုလုံးရဲ့ အလုပ်တွေကို သိမ်းကြုံးလုပ်ရင်း မသေထမင်း စားခဲ့ရတဲ့ နေ့ရက်တိုင်း အမေ့ကိုလွမ်းတယ်..

နန်းကလျာသူ လေဖြတ်ပြီး အိပ်ယာထဲ လဲတဲ့ အချိန်ကစပြီး ကျမစံအိမ်ကြီး အလုပ်ကို လုပ်စရာမလိုတော့ဘဲ သူ့ကိုပဲ ပြုစုရတော့တယ်..အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်ဖြစ်နေတဲ့ မိန်းမကို စိတ်ပျက်စွာကြည့်ရင်း ဦးစိုင်းလောင်ကတော့ နေ့နေ့ညည အရက်နဲ့သာ အဖော်ပြုနေခဲ့တယ်..ရှမ်းတိုင်းရင်း ဆေးဆရာတွေအားလုံး လက်လျှော့လိုက်ရတဲ့ နန်းကလျာသူဟာ တနေ့တခြား အရိုးပေါ် အရေတင် လာတယ်..ရန်ကုန်ဆိုတဲ့ မြို့ကြီးဆီ ကျမ ခြေချတော့ အရာရာဟာ သစ်လွင်တောက်ပနေခဲ့တာပေါ့လေ..

ဦးစိုင်းလောင် ဘယ်လိုပဲဆေးတွေကုကု သူ့မိန်းမတယောက် နလန်ပြန်မထူနိုင်မှန်း သိခဲ့ရတော့ ညငှက်လေးတွေ တယောက်ပြီးတယောက်က ဦးစိုင်လောင်ရဲ့ စိတ်ဖြေစရာ ဖြစ်လာခဲ့တယ်...အပျိုဖော်ဝင်ခါစ ကျမကတော့ နန်းကလျာသူကို ပြုစုရင်း ရန်ကုန်မှာပဲ အနေများခဲ့တယ်.. နယ်မှာရှိတဲ့ စီးပွားရေးကို ဟန်မပျက်လုပ်ကိုင်ရင်း ရန်ကုန်မှာ ဆေးကုနေတဲ့ မိန်းမဆီ 2 ပတ်တခါလောက် လာတတ်တဲ့ ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ ရည်ရွယ်ချက်ကတော့ ညငှက်တွေနဲ့စိတ်အာသာဖြေရုံ သက်သက်သာ...

----

မှတ်မိနေတဲ့ အဲ့ဒိညကတော့ ဦးစိုင်းလောင် အရက်ပုလင်းကိုင်ကာ တော်တော်မူးပြီး နန်းကလျာသူ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့တယ်..ကုတင်ဘေးက ကြမ်းပြင်မှာ ခွေခွေလေး အိပ်နေတဲ့ ကျမကိုတော့ မှောင်လွန်းလို့ သတိမထားမိပုံပါပဲ.. လေဖြတ်ပြီး ကိုမာဝင်နေတဲ့ နန်းကလျာသူနားမှာ ထိုင်ရင်း သူတို့ရဲ့ မင်္ဂလာနှစ်ပတ်လည်နေ့မို့လို့ ဒီတညကို သူ ဒီအခန်းထဲမှာ အချိန်းဖြုန်းမယ်တဲ့လေ...အရက်တပုလင်း ကုန်သွားချိန်မှာတော့ ဒယိမ်းဒယိုင်နဲ့ ထရင်း ကျမကို မြင်သွားခဲ့တယ်..

"နန်းမိုး ..ငါ့အတွက် အရက် တပုလင်း သွားယူစမ်း.."

အရက်ပုလင်း ကိုင်လာတဲ့ နန်းမိုးလက်ကို ဖမ်းယူပြီး နောက်ပြန်ကြိုးတုတ်ကာ အဝတ်တွေ ဆွဲချွတ်ခဲ့တဲ့ ဦးစိုင်းလောင်..နန်းမိုးရဲ့ အော်သံတွေကို ကြားရနေရတဲ့ နန်းကလျာသူကတော့ မျက်ရည်တွေ စီးကျရင်း ဘာမှ မတတ်နိုင်ခဲ့..ဖွံ့ထွားခါစ ရင်အုံတွေကို မညှာမတာ စုပ်ကိုက်နင်းချေခဲ့ပြီး အရက်နံ့တထောင်းထောင်းနဲ့ လူမှန်းမသိအောင် မူးနေခဲ့တဲ့ ဦးစိုင်းလောင် ရဲ့ သားရဲတွင်းထဲကနေ နန်းမိုးတယောက် မီးကုန်ယမ်းကုန် ရုန်းကန်နေရပါသော်လည်း မလွတ်နိုင်မှန်း သိသာနေပါတယ် ...ပတ်ထားတဲ့ ခါးပတ်ကိုချွတ်ပြီး အားကုန်လွှဲရိုက်နေတဲ့ ရိုက်ချက်တွေအောက်မှာ နန်းမိုးတယောက် ငြိမ်သက်သွားတော့မှ ဦးစိုင်းလောင် ဟာ သူ့ရဲ့ ပါးပြင်းထောင်နေတဲ့ မြွေဟောက်ကို ထိုးသွင်းပါတယ်..

အရွယ်ရောက်လုနီး မိန်းမကိုယ်တခုဟာ ဦးစိုင်းလောင် အဖို့ အလွန်ကျေနပ်စရာ ကောင်းနေမယ်ဆိုတာကတော့ အတိုင်းထက်အလွန်ပါပဲ..သွေးချင်းချင်းနီနေတဲ့ လိင်တံထိပ်ဝကို အနည်းငယ် အသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး အားကုန်ဆောင့်ချလိုက်ချိန်မှာတော့ ကျမအသိအာရုံတွေ မှောင်မိုက်ခဲ့ရပါတယ်..

လိင်တံတခုလုံး အထဲရောက်ချိန်ကျမှ သားအိမ်နံရံတခုလုံးရဲ့ ဆွဲညှစ်ထားတဲ့ အရသာကြောင့် နန်းမိုးဟာ မွေးရာပါ စုပ်မျှော့ပါသူ တဦးမှန်း ဦးစိုင်းလောင် သိခဲ့ရသည်..

ကျမသတိရလာချိန်မှာတော့ ဦးစိုင်းလောင် ရဲ့ ချွေးသံတရွှဲရွှဲ ခန္ဓာကိုယ် ဟာ ကျမ ကိုယ်ပေါ်မှာ လှုပ်ရှားနေဆဲပါပဲ... ရောင်နီပျို့လာတဲ့ အလင်းရောင် ခပ်လဲ့လဲ့ဟာ အခန်းတွင်းကို ရောက်လုနီးနီးအချိန်မှာတော့ ဦးစိုင်းလောင် အရုပ်ကြိုးပြတ် ကြမ်းပြင်ပေါ် ပစ်မှောက်ချတော့သည်..ကျမရဲ့ အောက်ပိုင်းတခုလုံး ထုံကျဥ်နေခဲ့ပြီး သွေးတွေကတော့ ပေပွနေခဲ့သည်..ကျမမျက်လုံးတွေက နေရောင်ကြောင့် ကျိန်းစပ်နေခဲ့ပေမယ့် ခြေထောက်တွေကတော့ လှုပ်ရှားဖို့ ခက်ခဲနေခဲ့သည်...

ဆက်ရန်..............

#နန်မိုး

#အပိုင်း_4

နန်းမိုး...

-၅-

----------------

အတိတ်က နန်းမိုး ပုံရိပ်ကို ပီပီပြင်ပြင် ပြန်မြင်လိုက်ရတော့ ခြေထောက်တွေ ထုံကျဉ်လာပြီး ပြတင်းပေါက်နားက ထိုင်ခုံပေါ် ခပ်မြန်မြန် ထိုင်လိုက်ရသည်.. စီးကရက်တွေကတော့ တလိပ်ပြီး တလိပ် ဖွာလို့ကောင်းနေဆဲ.. နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေတဲ့ ဦးစိုင်းလောင်ကို ကြည့်မိသည်..

.......

ပို ကျမကို အဲ့ဒိညက ရက်စက်ခဲ့ပေမယ့် ကျမကို မွေးစားသမီး နေရာပေးခဲ့တယ်.. ပို့ ရဲ့ မေတ္တာတွေကို မယုံနိုင်လောက်အောင် ကျမ ရခဲ့တာပဲလေ.. သမီးလေး တယောက်လို စောင့်ရှောက်ခဲ့တယ်.. နန်းကလျာသူကိုလည်း ကျမ ပြုစုပေးစရာ မလိုတော့ဘူး.. အဲ့ဒိအချိန်တွေအစား ဆရာမ တယောက်ခေါ်ပြီး စာသင်ပေးခဲ့သေးပြန်တယ်.. ပို သီပေါက ပြန်လာတဲ့ ညတွေကလွဲရင် ပိုဟာ ကျမအပေါ်ကို လိုလေသေးမရှိ ကောင်းတဲ့သူတယောက်ပါ.. ပိုဟာ ကျမ ရင်သားတွေကို ကိုင်တိုင်း ကျမအမြဲတမ်း ငြင်းဆန်ခဲ့တယ်.. အဲ့လို ငြင်းဆန်တိုင်း လက်ကို နောက်ပြန် ကြိုးတုတ်ပြီး ကျမကို ခါးပတ်ချွတ်ပြီး ပျော့ခွေနေအောင် ရိုက်တယ်.. ပြီးတော့မှ သူ့ရဲ့ လိင်တံကြီးကို ကျမ သားအိမ်ထဲ တဆုံးထည့်ပြီး ဇိမ်ခံနေလေ့ရှိတယ်..

 

နောက်ပိုင်းတော့ ပိုက ကျမကို သနားလာပုံပါပဲ .. မရိုက်ဘဲနဲ့ ချော့ခိုင်းပါတယ်.. သူ့လိင်တံကို ပါးစပ်နဲ့ မရပ်မနားစုပ်ခိုင်းတယ်.. တချို့ညတွေဆို လက်နဲ့ပဲ အထက်အောင် ဂွင်းတိုက်ခိုင်းတယ်.. အဲ့လိုညတွေမျိုးတွေကတော့ ကျမအတွက် တခုခု လိုအပ်နေသလိုမျိုး ခံစားရတယ်.. အဲ့ဒိတုန်းကတော့ ဘာမှန်းခေါင်းစဥ်တပ်လို့ မရခဲ့ဘူးပေါ့လေ..

ပိုပြန်သွားပြီးရင်လည်း ပို့ကိုပဲ မျှော်နေမိတယ်.. ပို ပြန်ရောက်လာတာနဲ့ ဘီဒိုထဲက ခါးပတ်တချောင်းကို ပို့လက်ထဲထည့်လိုက်ရတော့မှ ကျမ စိတ်တွေ တည်ငြိမ်သွားခဲ့တာ.. ကျမ ငြင်းဆန်ဖို့ ဆန္ဒမရှိနေပေမယ့်လည်း ကုတင်ပေါ်မှာ ကြိုးတချောင်း တင်ပေးထားခဲ့တယ်.. ပိုကတော့ ကျမ အဲ့လို လုပ်တိုင်း တဟားဟားနဲ့ သဘောကျစွာ ရယ်နေလေ့ရှိတယ်.. ပို အဲ့လို ရယ်လိုက်တိုင်း ကျမ စိတ်ထဲ ကြည်နူးရတယ်.. ပို့ လိုအင်ဆန္ဒတွေကို ဖြည့်ဆည်းခွင့် ရလိုက်သလိုမျိုး.. 

ရန်ကုန်မှာ အနေများတဲ့ ကျမကို တနှစ်မှာ တလလောက်တော့ "မဏိနန်း" ဆီကို ခေါ်သွားပါတယ်.. ရွာမှာတော့ ကျမက ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ မွေးစားသမီးဖြစ်ပြီး ညဘက်ကျရင် ဦးစိုင်းလောင်နဲ့ တကုတင်တည်း အိပ်စက်ရတယ်.. နန်းကလျာသူကတော့ ဝဋ်ကြွေးတွေ ကုန်အောင် ဆပ်ပြီးတဲ့ တနေ့မှာ သူ့အတွက် အေးချမ်းတဲ့ ဘဝကို ရှာတွေ့သွားပုံပါပဲ.. နန်းကလျာသူ ဆုံးပြီး 3 နှစ်အကြာမှာတော့ ကျမကို စာချုပ်စာတမ်းနဲ့ လက်ထပ်ယူခဲ့တယ်..

ရွာကလူတွေကတော့ ဦးစိုင်းလောင်ကို အံ့အော်ပြီး ကျမကို သနားစရာ သတ္တဝါတကောင်လို ကြည့်နေကြလေရဲ့ .. ကျမဖြင့် ရယ်ချင်လိုက်တာ.. ဒါပေမယ့်လည်း ဘယ်သူကမှ ဦးစိုင်းလောင်ကို မဝေဖန်ရဲခဲ့ကြပါဘူးလေ.. ကျမသည်လည်း ပို့ရဲ့ လောင်းရိပ်အောက်ကနေ ထွက်ပြေးဖို့ ဘယ်သောအခါမှ မကြံစည်မိခဲ့ပါလေ.. ပိုဟာ ကျမကို အမြဲအရိပ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ စောင့်ရှောက်ခဲ့သည် မဟုတ်ပါလား.. 

လူတွေအများကြီးနဲ့ အဆက်အဆံ သိပ်မလုပ်တဲ့ ကျမအဖို့တော့ လူတွေနဲ့ စကားပြောရတာလည်း အဆင်သိပ်ပြေမနေခဲ့ပါဘူး.. တယောက်တည်း နေရတာကိုပဲ နှစ်သက်တယ်.. ပို့ကို အဖော်လုပ်ပေးနေရတာကိုပဲ ကျမ သာယာတယ်.. အခုလည်း Covid ကြောင့် ပို ရန်ကုန် မလာနိုင်တာ အတော်ကြာသွားခဲ့ပြီမို့ ကျမကိုယ်တိုင် "မဏိနန်း" စီ ပြန်ခဲ့ရတာ.. ပို ကတော့ ကျမ တယောက်တည်းမို့ စိတ်မချနိုင်ဘဲ အော်ဟစ်သောင်းကျန်းနေခဲ့သည်တဲ့လေ.. ပို့ရဲ့ အော်သံတွေကိုတော့ ကျမ အကြောက်ဆုံးပါ .. ညနေက ကားပေါ်မှာ စိတ်တွေလှုပ်ရှားပြီး ထိုယောက်ျားရဲ့ နာမည်ကိုတောင် မမေးမိခဲ့ရတာကို အတော်အားနာသွားမိသည်.. မနက်မှ ဖိုးလုံးကို မေးကြည့်ရဦးမယ် လို့ တွေးရင်း စီးကရက်ဗူးခွံကို လုံးချေကာ အမှိုက်ပုံးထဲ ပစ်ထည့်လိုက်သည်.. တဆစ်ဆစ်နာကျင်လာတဲ့ နောက်ကျောက ဒဏ်ရာတွေကို မှန်ထဲမှာ တချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ရှည်လျားလှတဲ့ ညတာကို ပို့ ဘေးမှာ ကုန်ဆုံးလိုက်တော့သည်..

---------

ရှမ်းပြည်ရဲ့ မနက်ခင်း နေရောင်ခြည်က နွေးထွေးလွန်းလှပေမယ့်လည်း လေအေးအေးတွေကြောင့် ရန်ကုန်သား ကျနော် Hoodie တထည် ကောက်စွတ်လိုက်ရသည်.. နာရီကြည့်တော့ မနက် 8 နာရီ.. ဒီနေ့ တရက်ကို ဂျူတီ မဝင်သေးဘဲ နားနေပါဦးဆိုတော့ ကျနော် အိပ်ယာထဲ ဆက်လှိမ့်နေလိုက်သည်.. 

"ဒေါက် ဒေါက်"

တံခါးခေါက်သံကြောင့် ဘယ်သူပါလိမ့်လို့ တွေးရင်း တံခါးဖွင့်လိုက်သည်..

"ဆရာလေး ..နိုးပြီလားဗျ"

"ဟာ ..ဖိုးလုံးပဲ.. လာကွာ.."

"ဆရာလေး ဗိုက်ဆာနေမှာစိုးလို့ မုန့်တွေလည်း ယူလာရင်း နေရထိုင်ရ အဆင်ပြေရဲ့လား လို့ လာမေးတာဗျ"

"ပြေပါတယ်ကွာ .. ဝန်ထမ်းအဆောင်ပဲ ..ဆေးရုံနဲ့လည်း နီးတယ်ဆိုတော့ ကျနော့်အတွက် အခက်ခဲမရှိပါဘူး.. အစားအသောက်ကလည်း ဆေးရုံကပဲ စီစဉ်ပေးမှာဆိုတော့ ငါ့ညီ မပူနဲ့တော့.. အဲ.. ဒီနေ့ကတော့ ဂျူတီ မဝင်ရသေးဘူးဆိုတော့ ငါ့ညီ မုန့်တွေပဲ စားရမှာပဲဟေ့.."

"ဟာ.. ဒါက မနက်စာတင်ပဲဗျ.. နေ့လည်ကျရင် ကျနော် ထမင်းချိုင့် လာပို့ပါဦးမယ် ဆရာလေး.."

"ကျနော့်အတွက် အလုပ်တွေ ပိုရပါပြီဗျာ.. အားနာတယ်ဗျ.. ဒါနဲ့ ကျနော့်ကားရော အဆင်ပြေရဲ့လား.." 

"ဆရာလေးကား သီပေါက ဝပ်ရှော့ ရောက်သွားပါပြီ..ပြီးတာနဲ့ ရွာထိ လာပို့ပေးမယ်..ဆရာလေး ဘာမှ စိတ်မပူနဲ့"

"ဟုတ်ပါပြီဗျာ.. ဒါနဲ့ ရွာထဲလိုက်ကြည့်ချင်တာ ဖိုးလုံးကိုပဲ အပူကပ်ရမှာပဲ.. ကျနော်လည်း နောက်နေ့တွေဆို ဂျူတီချိန်တွေနဲ့ အားတော့မယ် မထင်ဘူးဗျ"

"ကိုယ့်ရွာကို လာပြီး ဆေးကုပေးတာကိုပဲ ကျေးဇူးတင်လှပါပြီ ဆရာလေးရာ..ကျနော့် ဆိုင်ကယ်နဲ့ ရွာထဲ လိုက်ပို့ပေးပါ့မယ်"

ကြာကြာစိမ်လို့ မကောင်းတဲ့ ရေအေးအေးတွေကို အံကြိတ်လောင်းချရင်း ဆပ်ပြာမြန်မြန်တိုက်ကာ ရေချိုးခြင်းကို လက်စသတ်လိုက်ရသည်.. ဖိုးလုံးဆိုင်ကယ်နဲ့ ရွာရိုးကိုးပေါက် လျှောက်ပတ်ကြည့်ပြီး တနေရာအရောက်..

"မဏိနန်း... ဟာ ဖိုးလုံး မင်းညက ဒီနေရာရောက်တော့ လက်လှမ်းပြလိုက်တာ ဘယ်သူလဲကွ.. ငါဒီအိမ်ပေါ် လှမ်းကြည့်တော့ အရိပ်မည်းမည်းကြီးပဲ လှမ်းမြင်လိုက်တယ်.."

"မဏိနန်းက ဦးစိုင်းလောင်နဲ့ နန်းမိုးတို့ရဲ့ စံအိမ်ကြီးပေါ့.. ညက နန်းမိုးကို ပြတင်းတံခါးနား တွေ့လို့ လက်လှမ်းပြလိုက်တာ ဆရာလေးရဲ့.."

"ဖိုးလုံး ...ဟောဟို ညောင်ပင်အောက်မှာ ဆိုင်ကယ် ခဏရပ်ဦးကွာ.."

ဖိုးလုံးက အရိပ်ကောင်းလှတဲ့ ညောင်ပင်ကြီးအောက် ဆိုင်ကယ် ရပ်လိုက်သည်.. နေလည်ခင်းမို့ နေပြင်းနေပေမယ့်လည်း လေအေးအေးတွေကြောင့် အမောပြေရသည်..

"ဖိုးလုံး .. ကျနော် နန်းမိုး အကြောင်း သိချင်တယ်ဗျာ.."

"ဦးစိုင်းလောင်က ရွာရဲ့ ကျေးဇူးရှင်ဗျ.. ကျနော်တို့ ရွာသားတွေရဲ့ အခက်ခဲတွေကို ဥခွေက အမြဲကူညီပေးတတ်သူကြီးလေ.. ဥခွေ ဇနီး နန်းကလျာသူက လေဖြတ်ရောဂါ ခံစားပြီး အိပ်ယာပေါ် လဲသွားတာ တော်တော်ကြာတယ်ဗျ..သူ့ဇနီး ဆုံးသွားပြီး တော်တော်ကြာမှ နန်းမိုးနဲ့ လက်ထပ်တာ.. နန်းမိုးက သနားဖို့ ကောင်းပါတယ်ဗျာ.. နန်းမိုး အဖေက နန်းမိုး ငယ်ငယ်လေးနဲ့ တောခိုသွားတာ သတင်းအစအနတောင် ပြန်မကြားရပါဘူး.. နန်းမိုး အမေကလည်း နန်းမိုးလေး ရှေ့ရေးအတွက် ဥခွေဆီမှာ မွေးစားဖို့ ပေးပစ်ခဲ့ပြီး သူ့ယောက်ျားနောက် လိုက်သွားတယ် ပြောကြတာပဲ.. နန်းမိုး မိဘအရင်းတွေနဲ့ ပတ်သက်လို့ ဘာသတင်းမှ အစအန မရကြပါဘူးဗျာ.. နန်းမိုးကို ဥခွေက သမီးအရင်းလို စောင့်ရှောက်မယ်ထင်တာဗျ.. အေးဗျာ ခုလည်း မဆိုးလှပါဘူးလေ.. နန်းမိုး ဘဝလေး တည်ငြိမ်သွားတာပေါ့.. နန်းမိုးက ရန်ကုန် အနေများတာဗျ.. ဒီကို တခါတလေမှ ရောက်လာတတ်တာ.. ရောက်လာရင်လည်း တရွာလုံးအတွက် အလှူအတန်း အမြဲလုပ်နေကျ.. မနေ့ကလည်း ရွာထိပ်မှာ ကျနော့ ကို တွေ့တော့ လမ်းမှာ အကို ကျန်နေခဲ့လို့ သွားကူညီဖို့ တိုးတိုးတိတ်တိတ် ပြောခဲ့တာ.. ဥခွေက နန်းမိုးကို သိပ်သဝန်တိုတာဗျ..နန်းမိုးကတော့ ဥခွေအပေါ် ကြောက်ချစ်ရိုသေပေ့ါဗျာ"

ဖိုးလုံး ပြောတဲ့ နန်းမိုးအကြောင်းက သူပြောသလောက် ရိုးရှင်းမနေမှန်း ကျနော် မှန်းဆမိသည်.. ကျနော် ထင်သလို အိမ်တွင်းအကြမ်းဖက်မှု မဟုတ်ရင် ကလေးသူငယ် ညှင်းပမ်းနှိပ်စက်မှုများ ဖြစ်လာနိုင်လေသလား..ရန်ကုန်မှာတောင် အနေများတဲ့သူတယောက်လည်း ဖြစ်ပြန် လူပုံကြည့်တော့လည်း ဘုဆတ်ဆတ်နဲ့ အသွက်ကလေးဆိုတော့ မှန်းရတော့ ခက်သား..နန်းမိုးနဲ့ ပတ်သက်လာရင် အတွေးတွေကပဲ နှိပ်စက်လွန်းလေတယ်.. ရှမ်းမလေးရေ မင်းက ငါ့ကို တကယ်ကို ပြုစားရက်နိုင်ပါပေတယ်ကွာ.. 

--------

များပြားလှတဲ့ အလုပ်တာဝန်တွေကြားမှာ ကိုကိုမောင်တယောက် နေ့ရက်တွေကို ရိုးရှင်းစွာပဲ ဖြတ်သန်းနေခဲ့တာ ရက်သတ္တပါတ် 3 ပတ် မြောက်ခဲ့လေပြီ.. ရိုးသားလှတဲ့ ရှမ်းသူရှမ်းသားတွေကြောင့် ရန်ကုန်သား ကိုကိုမောင်ဟာ မမောနိုင်မပမ်းနိုင် တာဝန်ကျေပွန်နေခဲ့သည်.. သဘာဝကြီးရဲ့ လက်ဆောင်ကောင်းကို ရ ထားတဲ့ ရှမ်းပြည်ပတ်ဝန်းကျင်ကို သူကောင်းကောင်း ချစ်တတ်နေမိပြီ.. သမီးနဲ့ ဇနီးကို တနေ့တခါမှ အလွမ်းမသယ်ရရင် မနေနိုင်တာကလွဲလို့ အရာရာဟာ သူ့အတွက် အချိန်တိုအတွင်း အဆင်ပြေပြေ နေသားတကျ ဖြစ်သွားခဲ့သည်..

----

“ကိုကိုမောင်..” တဲ့ ..။ နာမည်ကြီးက တင်စီးလိုက်တာ..။ မျက်ခုံးထူထူနဲ့ ထိုယောက်ျားကို ကျမ ထူးဆန်းစွာ ထပ်တွေ့ချင်နေမိသည်.. ကျမနဲ့တွေ့တုန်းက သတိထားမိတဲ့ စီးကရက်ခဲထားတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ .. ပါးသိုင်းမွှေးရေးရေးနဲ့ မျက်လုံးနက်နက်တွေကို ဘာမှလည်း မဆိုင်ဘဲ သတိရနေတတ်သည်.. အသားဖြူဖြူ ရင်အုပ်ကျယ်ကျယ်နဲ့ လက်ချောင်းလှလှ လေးတွေရှိတဲ့ ကိုကိုမောင့်ကို ဒီတခါတွေ့ခဲ့ရင် ဘာတွေပြောဖြစ်ကြမလဲ လို့ စဥ်းစားမိပြန်သေးတယ်.. 

“နန်းမိုး..”

အမိန့်သံတွေ ရောစွတ်နေတဲ့ ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ အသံကြောင့် နန်းမိုး တုန်သွားမိသည်..

“ရှင်..ဘာလို့ အရမ်းအော်ရတာလဲ ပို.. လန့်သွားတာပဲ”

“တခုခုကို တွေးပြီး ပြုံးနေတဲ့ အဲ့ဒိ နှုတ်ခမ်းတွေကို ပို မကြိုက်ဘူး.. နန်းမိုးဆိုတာ ပို ပိုင်တဲ့ အရုပ်ကလေးပဲ ဖြစ်ရမယ်.. အေ့ ရဲ့ အတွေးတွေထဲအထိ ပို လိုက်မကြည့်နိုင်ပေမယ့် ငယ်ငယ်တည်းက အေ့ မျက်နှာကို ကြည့်လာရတဲ့ ပိုကတော့ အေ့ စိတ်ထဲ ဘာတွေဖြစ်နေလဲဆိုတာ ချက်ချင်းသိနိုင်တာကို မှတ်ထားပါ..”

ရုတ်တရက် သူခိုးလူမိသလို ဖြစ်သွားတဲ့ နန်းမိုး မျက်နှာ ရဲ ခနဲ ဖြစ်သွားသည်.. သိပ်ကြောက်ရတဲ့ ဦးစိုင်းလောင်ကို မလွန်ဆန်နိုင်တဲ့အတွက် ချက်ချင်းပြန်ထိန်းလိုက်နိုင်သည်.. မိန်းမ မာယာဆိုတာကို လှလှပပကြီး ထုတ်သုံးတတ်အောင်များ ဦးစိုင်းလောင် သင်ပေးနေသလား.. ဘာစကားမှ မပြောဘဲ ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ပါးစပ်အပြည့် ငုံစုပ်လိုက်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုက်လိုက်သည်.. ပြီးတော့ ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်ကာ Bath Room ထဲ ဝင်သွားသည်.. 

နန်းမိုးရဲ့ နောက်ကျောအလှကို ကြည့်ရင်း ဦးစိုင်းလောင် ရင်ထဲ ဗလောင်ဆူနေသည်.. နန်းမိုးရဲ့ အားသာချက်တွေကို ဘယ်သူ့ကိုမှ အသိမခံလိုတဲ့ ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ လောဘစိတ်တွေ ဖြစ်တည်နေခဲ့သည်မှာလည်း ကြာခဲ့ပြီလေ..တနေ့တခြား အိုမင်းလာတဲ့ သူ့ကိုယ်သူနဲ့ တနေ့တခြား လှသွေးကြွယ်နေတဲ့ နန်းမိုးဟာ ဆန့်ကျင်ဘက်အရပ်ကို ပြိုင်တူသွားနေတဲ့ မြှားတစုံလိုပဲ.. ဟင့်အင်း သူသေသွားခဲ့ရင်တောင် နန်းမိုးကို သူနဲ့အတူ ခေါ်သွားမှာ.. ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ ရမ္မက်တွေကြောင့် ထကြွလုဆဲဆဲ လိင်တံက ငုတ်လျိုးပုန်းကွယ် သွားပြန်သည်.. 

ကုတင်ပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် လှဲချလိုက်ပြီး သက်ပြင်းတချက် မှုတ်ထုတ်လိုက်တော့ လေပူတွေက မျက်နှာလာဟပ်သည်.. ချက်ချင်းပြန်ထပြီး အံဆွဲထဲက ဆေးတလုံးကို ရေများများနဲ့ မျှောချနေစဥ် နန်းမိုးက သူ့ဘေးရောက်လာပြီး

“ပို .. အဲ့ဒိဆေးတွေက ပို့ အသက်ကို တချိန်ဒုက္ခပေးမှာကို သိသိကြီးနဲ့ ဘာလို့ မှီဝဲနေရတာလဲ..?”

“အေ့ အတွက် ပို့ အသက်ကို ပေးဆပ်ထားတာ ကြာခဲ့ပြီပဲ..”

နန်းမိုး မျက်ရည်တွေ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက် ကျလာပြီး ဦးစိုင်းလောင်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ချလိုက်တော့သည်.. ပျော့ခွေနေတဲ့ ပေါင်ကြားက လိင်တံကြီးကို တယုတယ ကိုင်ပြီး မျက်ရည်တွေကို သုတ်ချနေသည်.. မျက်နှာအနှံ့ လိင်တံကြီးနဲ့ ပွတ်သပ်နေတာကို ဦးစိုင်းလောင် အပေါ်စီးကနေ မြင်နေရတာကြောင့် ကာမစိတ်တွေ ထကြွလာခဲ့တော့သည်.. တဖြည်းဖြည်းထောင်မတ်လာတဲ့ လိင်တံကြီးကို နန်းမိုးက အာခံတွင်းထဲ တရစ်ချင်း ဆွဲသွင်းနေတော့ မာသထက် မာကြောလာတော့သည်..

စည်းချက်မှန်မှန်နဲ့ ပါးစပ်ထဲ အသွင်းအထုတ်လုပ်နေတုန်း နန်းမိုးရဲ့ မျက်ရည်တွေက ခမ်းခြောက်စ ပြုလာချိန်မှာတော့ ရုတ်တရက် ရပ်လိုက်သည်.. ဦးစိုင်းလောင်က ဆံပင်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆွဲပြီး နန်းမိုးကို ထူလိုက်တော့ နန်းမိုး ပေကပ်ကပ်နဲ့ ငုတ်တုတ်ထိုင်ချလိုက်သည်.. အသက်မဲ့နေတဲ့ မျက်ဝန်းအစုံက ကြမ်းပြင်ကို မမှိတ်မသုန် စိုက်ကြည့်နေပြီး လက်တွေကတော့ တုန်ယင်နေဆဲ.. 

ဦးစိုင်းလောင်က နန်းမိုး ပါးကို ဖြောင်းကနဲမြည်အောင် အားကုန်သုံးပြီး ရိုက်ချပစ်လိုက်သည်..

ပါးစပ်စွန်းက သွေးစတချို့ ကြမ်းပြင်ပေါ် လွင့်စင်သွားသည်.. ဆံပင်အရင်းကနေ နန်းမိုးကို ဆွဲပြီး ကုတင်ပေါ် ကို မှောက်လျက် ပစ်တင်လိုက်သည်.. ပြီးတော့ မီးခိုးရောင် ဂါဝန်ကို မ,ကာ တရစပ် ထိုးသွင်းတော့သည်..ဆံပင်တွေကို ဆွဲထားတဲ့ အရှိန်ကြောင့် နန်းမိုးတယောက် ကော့လန်နေသည်.. ခြောက်သွေ့နေတဲ့ အင်္ဂါလမ်းကြောင်းထဲကို အတင်းထိုးသွင်းနေတဲ့အတွက်ကြောင့် နန်းမိုး တဖြင်းဖြင်းနဲ့ နာကျင်မှုကို ခံစားနေရသည့်တိုင် အသံတွေ ထွက်လို့မရအောင် လည်ချောင်းတွေက တင်းမာလွန်းနေသည်.. ဖိုနဲ့မရဲ့ သဘာဝကတော့ လွန်ဆန်လို့ မရသည်မို့ တခဏအတွင်းမှာတော့ ချောမွေ့သွားနိုင်ခဲ့သည်.. နန်းမိုးအာရုံထဲမှာ လိင်တံကြီးက အဝင်အထွက်ကြမ်းတမ်းနေတာကို မခံစားမိတာ ထူးဆန်းနေသည်.. ကြိုးမတုတ်ထားဘဲ လှုပ်ရှားဖို့ အသက်မဲ့နေတဲ့ လက်ချောင်းတွေကတော့ နောက်ပြန်ဆက်ယှက်ထားဆဲပဲ..နှုတ်ခမ်းက သွေးစတချို့ရဲ့ အရသာကို လျှာနဲ့လျက်လိုက်ပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းကို သွားနဲ့ အားသိပ်မပါတပါ ဖိကိုက်ထားမိသည်.. ဦးစိုင်းလောင်ရဲ့ တဖက်ဖက်နဲ့ မနားတမ်းဆောင့်ချက်တွေကို သံစဥ်တခုလို နားထောင်ပြီး ခပ်ထေ့ထေ့လေး ပြုံးလိုက်ချိန်မှာတော့ သားအိမ်တခုလုံး နွေးခနဲ ခံစားလိုက်ရသည်.. 

ဦးစိုင်းလောင်က ကျမကို ပက်လက်လှန်လိုက်တော့ ချွေးတွေရွဲနေပြီး ဒေါသထွက်နေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ရင်ဆိုင်လိုက်ရသည်..မောဟိုက် နေတဲ့ ရင်ဘတ်က တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေပြီး အသက်ကို ပါးစပ်နဲ့ပင် အလုအယက် ရှူနေရတဲ့အတွက်ကြောင့် တရှူးရှူး အသံတွေ ထွက်နေသည်.. ခံစားချက်မဲ့နေတဲ့ နန်းမိုးမျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ရင်း ပါး နှစ်ချက်ဆင့်ရိုက်ပြီး တံတွေးထွေးချပစ်လိုက်သည်.. ထွီး... 

-----

ဆက်ရန်

#နန်းမိုး

#အပိုင်း_၅