အိမ်စာ

 အိမ်စာ ++++++++ အချိန်ကား ၁၉၉၅ နှင့် ၂၀၀၀ ကြား။ အိမ်ကပြည့်စုံတဲ့လူတွေဆိုပေမယ့် TTC လည်းမထား၊ ဒဂုံ-၁ လည်းမထား ကျောင်းကောင်းကိုအတန်းကြီးမှပြောင်းပေမယ်ဆိုပြီး အိမ်နားကမူလတန်းကျောင်းမှာပဲကိုယ့်ကို သူငယ်တန်းတက်ခိုင်းတယ်။ အမေရော အဖေရောကစီးပွားရေးလုပ်ကြလို့ ကကြီး၊ခခွေးနဲ့ ABCD ကိုဆရာမခပ်ငယ်ငယ်တစ်ယောက် အိမ်ခေါ်သင်ပေထားလို့ သူငယ်တန်းမတက်ခင်ကတည်းကအကုန်ကျွမ်းတာပေါ့၊ ဆရာမကရိုက်လည်းမရိုက်၊ဆူလည်းမဆူ၊ မုန့်တွေကျွေး၊ထမင်းခွံ့ရင်းစာသင်ပေးတော့ ဆရာမဆိုတာကြောက်ရကောင်းမှန်းတောင်မသိခဲ့ပါဘူး၊မိဘကလည်း တစ်ဦးတည်းသောသားမို့ လက်ဖျားနဲ့တောင်မတို့ခဲ့ကြပါဘူး။ သူငယ်တန်းမတက်ခင် အမေကတော့ မှာရှာတယ်၊ ဆရာမစကားနားထောင်၊လိမ်လိမ်မာမာနေ၊ကျောင်းကဆရာမက အိမ်ကဆရာမလိုဟုတ်ချင်မှဟုတ်မှာ၊မလိမ္မာရင် ရိုက်ရင်ရိုက်မှာတဲ့၊ အမေကတော့ ကျောင်းအပ်ကတည်းက အတန်းပိုင်(တစ်ဦးတည်းအကုန်သင်)ကိုပါတိတ်တစ်ထည်လက်ဆောင်ပေးထားသတဲ့လေ။ သူငယ်တန်းစတက်ပါပြီ။ အိမ်နားက block တစ်ခုတည်းဆိုတော့ လမ်းလျှောက်ရင်ငါးမိနစ်၊ကားနဲ့ဆိုတစ်မိနစ်ပါပဲ၊ ပထမရက်မှာတော့ သူငယ်တန်းအတန်းပိုင် အသားဖြူဖြူ၊ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းကြီးက ပြုံးလို့ရွှင်လို့နဲ့ သိပ်သဘောကောင်းတဲ့ကိုယ်ပါပေါ့။ ...

အဲ့နေ့က မိုးတွေရွာတယ်


 အဲ့နေ့က မိုးတွေရွာတယ် (အပိုင်း ၁)

မိုးတွေက တဝေါဝေါနဲ့ ရွာ

ပတ်ဝန်းကျင်တခုလုံး ကလည်း အေးစိမ့်နေတာဖဲ

ရာသီဥတု အေးစိမ့်နေတာနဲ့ လိုက်ဖက်အောင်

ကျနော့်အပါးရဲ့ မျက်နှာကလည်း အေးစက်နေတာဖဲ

ကျနော် အပါးမျက်နှာကို မကြည့်ရဲခဲ့ဘူး

ကျနော် လုပ်ခဲ့တဲ့ အပြစ်ကျနော် အသိဆုံးပဲ

အပါးက စည်းကမ်းကြီးတယ် အိမ်ပြန်နောက်ကျတာ မကြိုက်ဘူး 

နောက်ကျမယ်ဆိုရင် ကြိုပြောသွားမှ ခွင့်ပြုတာ

ကျနော် အလုပ်ကအပြန် ကျောင်းတုန်းက သူငယ်ချင်း တွေနဲ့တွေ့တော့

သူတို့ ကလပ်ခေါ်သွားတာ နဲ့ ကျနော်လည်း လိုက်သွားလိုက်တယ်

ကျနော်တို့ စားရင်းသောက်ရင်းနဲ့ ညဉ့်နက်သွားတာ ကျနော် သတိမထားလိုက်မိဘူး

ကျနော်ပြန်မယ်လုပ်တော့ ဖုန်းကြည့်မိမှ အပါးဆီက missed call ၁၀ ခုလောက်ကျနော် တွေ့သွားတယ်

ကျနော် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိအောင်ကို ထူပူသွားတယ်

ကျနော် ကားငှါးပီး အပါးရယ် ကျနော်ရယ် တခါတလေ နေတဲ့ အိမ်ကို ကျနော် ကားငှါးလိုက်တယ်

ကျနော် အပြစ်တခုလုပ်ပီးတိုင်း အပါးဆီကနေ အပြစ်သွားခံယူရတယ်

ကျနော် အိမ်ရောက်တော့ မနက် ၂ နာရီ

အပါးက ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဘောလုံးပွဲ ထိုင်ကြည့်နေတယ်

ကျနော် ကြောက်ကြောက်နဲ့ အပါးရှေ့ ဒူးထောက်နေလိုက်မိတယ်

အပါးက ကျနော့်ကို လှည့်တောင်မကြည့်ဘူး

ဘောလုံးပွဲပီးတော့ မနက် ၃ နာရီထိုးနေပီ

ကျနော်ဒူးထောက်ထားရတာလဲ ၁ နာရီ ရှိပီဆိုတော့ ကျနော့် ခြေထောက်တွေကျဉ်လာပီ

ရုတ်တရက်အပါး ကျနော်ကို ချိုင်းကဆွဲမ သွားပီး ဝရန်တာဆီ တရွတ်တိုက် ဆွဲခေါ်သွားတယ်

ပီးတော့ ကျနော့်ဘောင်းဘီတွေ အတွင်းခံဘောင်းဘီတွေ အကုန်ဆွဲချွတ်ပီး ကျနော့်ကို ဝရန်တာမှာ ဒူးထောက်လက်မြှောက်ခိုင်းထားတယ်

မိုးတွေကလည်းရွာ အောက်ပိုင်း ဗလာကျင်းနဲ့ ကျနော် ဘယ်လောက်အေးမလဲ စဉ်းစားကြည့်ဗျာ

အပါးကတော့ အခန်းထဲဝင်သွားပီး တရေးသွားအိပ်တယ်

ကျနော်ကတော့ မိုးကောင်းကင်ရဲ့ အလင်းရောင် ရလာတာနဲ့အမျှ လူတွေတွေ့မှာ ကြောက်ပီး ကျနော့်ရဲ့ အပြစ်ပေးခံရတာကို မြန်မြန် အဆုံးသတ်ချင်ခဲ့ပီ

မနက် ၇ နာရီ အပါးပြန်ထလာတော့ ကျနော်ကို အခန်းထဲ လိုက်ခဲ့ဖို့ ပြောတယ်

အထဲရောက်တော့ ကျနော့်ကို အဝတ်စားလဲပီး အိပ်ခိုင်းတယ်

ကျန်တာ နိုးလာမှ ဆက်အပြစ်ပေးမယ်ဆိုပီး

ကျနော် အိပ်ယာ ပြန်နိုးလာမှာတောင် ကြောက်မိတယ်ဗျာ

အပါးကို တခု သဘောကျတာတော့ရှိတယ် အပြစ်ဘယ်လောက်ကြီးကြီး ကျနော့် အခြေအနေကိုကြည့်ပီးမှ အပြစ်ပေးတာမျိုး …..,

ဆက်ရန်…..



Comments

Popular posts from this blog

My Lovely wife,the bitch for black cleaner

ပန်းပျိုမေ