မိထွေးကိုကြောက်တယ်

-
မိထွေးကိုကြောက်တယ် မောင်မောင်တို့ရပ်ကွက်လေဟာတကယ်ကိုတိတ်ဆိတ်တဲ့ရပ်ကွက်လေတစ်ခုပါ…..မောင်မောင်မှာဆယ်တန်း ကျောင်းသားလေးဖြစ်ပြီးအမေမရှိတော့ပါဘူးမောင်မောင်အဖေကလည်းနောက်အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုတော့မောင် မောင်ဘ၀လေးဟာသနားစရာလေးပေါ့….မောင်မောင်ကအဖေဦးမင်းလွင်မိထွေးဒေါ်ခင်ချိုနဲ့အတူတူနေရရှာ တယ်..မိထွေးဖြစ်တဲ့ဒေါ်ခင်ချိုဟာအိမ်တစ်ဆောင်လုံးမှာသြဇာအရှိဆုံပေါ့..ဒေါ်ခင်ချိုကအသက်(၃၀)လောက် သာရှိသေးသည်..ဒါပေမဲ့ဦးမင်းလွင်ကတော့အသက်(၅၀)ကျော်နေပြီဖြစ်သည်..ဒေါ်ခင်ချိုကိုကြောက်တာက လည်းထိုင်ဆိုလျှင်အိပ်နေလောက်အောင်ကြောက်နေပါတော့သည်….ဒေါ်ခင်ချိုမှာငယ်ရွယ်သလိုလှပသော မိန်းကလေးဖြစ်နေတော့ဦးမငး်လွင်ကလည်းကြောက်ချစ်ရိုသေနေပါတော့သည်ဒေါ်ခင်ချို၏နို့ကြီးများဟာဆို လျှင်မောင်မောင်၏ခေါင်းလောက်နီးပါးရှိနေပါတော့သည်…ဒေါ်ခင်ချိုသည်အဝတ်အစားကိုလည်းအတိုအထွာ အဝတ်များပါသည်..ထိုကြောင့်ပင်ဝင်းလက်တောက်ပသောခြေသလုံးလေများသည်တွေ့သူတိုင်းမျက်လုံးများ ၏အကြည့်များသည်ဒေါ်ခင်ချိုဆီမှမခွာနိုင်ဖြစ်နေတော့သည်ဒေါ်ခင်ချိုသည်ဦးမင်းလွင်နဲ့မောင်မောင်ပေါ်တွင် အလွန်ပင်သြဇာညောင်းပါသည်…..ဒေါ်ခင်ချိုဝတ်သည်အဝတ်များကိုမောင်မောင်နဲ့ဦးမင်းလွင်တို့ကအလှည့်ကျ လျှော်ရလေသည်…ဒေါ...
Post a Comment

ငယ်ငယ်တုန်းက သိပ်ချစ်ရတဲ့

-


အခန်း (၁) - ငယ်ငယ်တုန်းက သိပ်ချစ်ရတဲ့ ...

သဲနု၀င်းဆိုတာ ... သူငယ်တန်းကတည်းက ... ချစ်ရတဲ့ ... ငယ်သူငယ်ချင်းလေးပါ ... ကျွန်တော့်မေမေ ဒေါ်မင်းထွေး နဲ့ ... သူ့မေမေ ဒေါ်နုနု၀င်းကလည်း ... သိပ်ချစ်တဲ့ ... သူငယ်ချင်းတွေပေါ့ ... ဘောက်ထော်မှာ ... အိမ်၀ယ်တော့ ... အတူတူကပ်ရပ်၀ယ်ကြတာ ... တိုက်ဆောက်တော့လည်း ... နှစ်တိုက်ကို ပူးပြီးဆောက်တာ ... တခြမ်းက ... ကျွန်တော်တို့အိမ်ပေါ့ ... တခြမ်းက ... သဲနုတို့အိမ်ပေါ့ ... ပေ ၁၀၀ ပတ်လည် နှစ်ကွက်ကို ... ခြံစည်းရိုးမခြားထားဘူး အိမ်ရှေ့မှာ ... ခြံ၀န်းလေး လုပ်လို့ရတာပေါ့  ... အန်တီနုနု၀င်းက အိမ်ထောင်ကျတာ ... နည်းနည်းစောတယ်တဲ့ ... မမအေးနု၀င်းကို မွေးပြီး ... ဆယ်နှစ်လောက်နေမှ ... သဲနုကိုမွေးတာ ... သဲနုကို ကိုယ်၀န်ရှိတော့ ... မေမေကလည်း ... ကိုယ်၀န်ရှိလာတယ် ... မေမေ့ဗိုက်ထဲက ကလေးလေးက ... ကျွန်တော် ... မင်းသွေး ပေါ့ ... အဲဒီတုန်းက ... ဖေဖေက ... ရေနံကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်လုပ်နေတယ် ... သဲနုဖေဖေက ... လေတပ်က ဗိုလ်မှူး ... သဲနုကို မနက်သုံးနာရီမှာ မွေးပြီး ... နေ့ခင်းကျတော့ ... မေမေ ကျွန်တော့်ကို မွေးတယ် ... သနားဖို့ကောင်းတာက ... သဲနုဖေဖေ ... ရှေ့တန်းမှာကျသွားတယ် ဆိုတဲ့သတင်းကို ... သဲနုမေမေလည်း သိရော ... ချုံးပွဲချငိုရင်း ... သွေးတက်ပြီးဆုံးသွားတယ် ... ဆွေမျိုးသားချင်းကလည်း မရှိ ... အားကိုးစရာ ... လင်ယောက်ျားကလည်း ... တိုက်ပွဲကျပြီး ဆုံးတော့ ... သွေးနုသားနုအချိန်မှာ ... သွေးတက်သွားတာတဲ့ ... မေမေကပဲ ... သဲနုလေးကို ... ကျွန်တော်နဲ့ အတူတူ ... နို့တိုက်ပြီး ... မွေးခဲ့တာ ... မမအေးနုက အရမ်းလိမ္မာတယ် ... အလိုက်သိတယ် ...


ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာက ... အခန်းငါးခန်းပါတယ် ... ၀င်၀င်ချင်းက ... ဧည့်ခန်း ... ဘေးမှာက ... ဘုရားခန်း ... နောက် အခန်း ၂ ခန်း ရှိတယ် ... တခန်းက ... မေမေတို့ အိပ်ခန်း ... တခန်းက ... ကျွန်တော်တို့ ... အိပ်ခန်း ... နောက်ဆုံးမှာက ... မီးဖိုခန်းနဲ့ ထမင်းစားခန်း ... သဲနုတို့အိမ်ဘက်ခြမ်းကိုတော့ ပိတ်ထားတယ် ... မမအေးနုရယ် ... သဲနုရယ် ... ကျွန်တော်ရယ် အခန်းထဲမှာ တူတူအိပ်တယ် ... ကုတင်သုံးလုံးဆက်ပြီး အိပ်တယ် ... သဲနုက သရဲကြောက်တတ်တယ် ... နံရံနဲ့ ကပ်နေတဲ့ ... အတွင်းဆုံးနေရာမှာအိပ်တယ် ... ကျွန်တော်လည်း ... သရဲကြောက်တယ် ... ဘေးအစွန်းမှာ မအိပ်ရဲဘူး ... ဒီတော့ အလယ်မှာအိပ်တယ် ... မမအေးနုက ... ထောင့်စွန်းမှာ အိပ်တယ် ... သူက ... ငယ်ငယ်ကတည်းက ... သတ္တိရှိတယ် ... သရဲလည်း မကြောက်ဘူး ... အမှောင်လည်း မကြောက်ဘူး ... ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ကသာ ... ကြောက်တတ်တာ ... သဲနုက ... ကျွန်တော့်လက်ကို ... ကိုင်ပြီး အိပ်လေ့ရှိတယ် ... မမအေးနုက ... ကျွန်တော့်ကို ... ဖက်ပြီးအိပ်တယ် ... မမအေးနုဖက်ပြီး ... အိပ်ရင် ... ကျွန်တော် သရဲ မကြောက်တော့ဘူး ... ငယ်ငယ်တည်းက ... မမအေးနုက ... ကျွန်တော့်ရင်ထဲက ... ဟီးရိုးဆိုရင် မမှားပါဘူး ... မမအေးနုက ... ကျွန်တော်တို့ကို ... အမြဲညှာတယ် ... မေမေ့ကိုလည်း ... အိမ်အလုပ်တွေ ကူလုပ်ပေးတယ် ... မေမေက မလုပ်ခိုင်းပေမယ့် ... အလိုက်တသိလုပ်ပါတယ် ... ကျွန်တော်တို့ အိပ်ခန်းကို ... မမအေးနုပဲ အမြဲ သန့်ရှင်းရေးလုပ်တာ ... ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ရေချိုးရင် ... မမအေးနုက ... ချိုးပေးတာ ... သဲနုနဲ့ ကျွန်တော် ... ရေလည်း တူတူချိုးကြတယ် ... ငယ်ငယ်တုန်းကတော့ ... မရှက်ပါဘူး ... ပျော်တယ် ... မမအေးနုကတော့ ... ကျွန်တော်တို့နဲ့ အတူတူ ရေမချိုးဘူး ... သူက အရွယ်နည်းနည်းရောက်ပြီဆိုတော့ ... ရှက်တယ်တဲ့ ... ကျွန်တော်တို့ကတော့ မရှက်ပေါင် ... ကျွန်တော်က ... သဲနု ကျောက ... ဂျီးတွေ တွန်းပေးတယ် ... သဲနုက ... ကျွန်တော့်ကို ဂျီးပြန်တွန်းပေးတယ် ... မမအေးနုက ... ရေလောင်းပေးတယ် ... ကလေးတွေဆိုတော့ ... ဘာစိတ်မှ မရှိဘူးလေ ... ရေချိုးပြီးရင်လည်း ... ပေါင်ဒါလိမ်းပေးတယ် ... ကျွန်တော့်ကို ပေါင်ဒါလိမ်းတိုင်း ... မမအေးနု နှာခေါင်လေးကို ... အမြဲတို့တယ် ... တခစ်ခစ်နဲ့ ... အရမ်းပျော်တယ် ... ညအိပ်ရာ၀င်ခါနီး ... သဲနု ... မိုင်လိုသောက်တယ် ... ကျွန်တော်က ... မမအေးနုသောက်သလို ... အိုဗာတင်းသောက်တယ် ... သောက်ပြီးရင် ... မမအေးနုက ... သွားတိုက်ဆေးထည့်ပေးတယ် ... သွားတူတူတိုက်ပြီး ... အိပ်ရင် ... မမအေးနု ... သဲနုပါးလေးနှစ်ဖက်ကို နမ်းတယ် ... ကျွန်တော့်ကိုလည်း ... နမ်းတယ် ... မမအေးနု နမ်းတဲ့အချိန်မှာ ... ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ ... အရမ်းပျော်တယ် ... ကျွန်တော် ... မမအေးနုပါးလေးကို ... ပြန်နမ်းတဲ့အချိန်ကို ... အရမ်းသဘောကျတယ် ... ငယ်သေးတော့ ... အချစ်ဆိုတာ ... နားမလည်သေးဘူးပေါ့ ...


ကျွန်တော်တို့ ... သူငယ်တန်းစတက်တဲ့အချိန်မှာ ... ဖေဖေက ... ရာထူးတက်ပြီး ... သြစတေးလျမှာ ရုံးသွားထိုင်ရတယ် ... မေမေက ဖေဖေ့ကို အရမ်းချစ်တာ ... ငယ်ငယ်တည်းက ...ချစ်တဲ့ ငယ်ချစ်တွေကိုး ... ဘယ်ခွဲချင်မလဲ ... ညတိုင်း ဖုန်းလာရင် ... ဖေဖေ့ကို လွမ်းပြီး ... အမြဲငိုတယ် ... မေမေငိုရင် ... ကျွန်တော်တို့လည်း ... လိုက်ငိုတယ် ... နောက်ပိုင်းတော့ အသားကျသွားပါတယ် ... ဖေဖေကလည်း ... တနှစ်တခါ ပြန်လာတယ် ... ကျွန်တော်တို့ ... သုံးယောက် ... ကျောင်းတက်တော့လည်း ... တကျောင်းတည်းပဲ ... အိမ်နဲ့ ကျောင်းနဲ့က ... လမ်းလျှောက်သွားရင် ... ဆယ်မိနစ်လောက်ဆို ရောက်ပြီ ... ကျွန်တော်တို့ သူငယ်တန်း တက်တော့ ... မမအေးနုက ... ကိုးတန်းရောက်နေပြီ ... မမအေးနုက ... မုန့်စားဆင်းရင် ... ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ကို ... ထမင်းလာခွံ့ကျွေးတယ် ... မှတ်မိသေးတယ် ... မေမေက ထမင်းဘူး အကြီးကြီးထည့်ပေးတာ ... မမအေးနုက ... တဇွန်းစား ... သဲနုက တဇွန်းစား ... ကျွန်တော်က တဇွန်းစားနဲ့ ... ပြောင်ရော ... မမအေးနု ခွံ့ကျွေးတဲ့ထမင်းက အရမ်းစားလို့ကောင်းတာပဲ ... မမအေးနုက ... စာအရမ်းတော်တာ ... နှစ်တိုင်း ... တကျောင်းလုံးမှာ ပထမရတယ် ... ဆုတွေလည်း ခဏခဏရတယ် ... အခန်းထဲမှာ ... မမအေးနုရတဲ့ ... ဆုတွေက နည်းတာမဟုတ်ဘူး ... ဘီဒိုနဲ့ အပြည့်ပေ့ါ ... အိမ်ရောက်လို့ စာကျက်ရင် ... သဲနုက ... မမအေးနုလိုပဲ ... အရမ်းဥာဏ်ကောင်းတယ် ... ခဏလေးနဲ့ မှတ်မိတယ် ... ကျွန်တော်က ... သိပ်ဥာဏ်မကောင်းဘူး ... အကြာကြီးကျက်မှရတယ် ...  စာတော့ တော်ပါတယ် ... သဲနုလိုတော့ ... အဆင့်တစ် တခါမှ မရဖူးဘူး ... အဆင့် ၂၀ ထဲတော့ ၀င်တယ် ... မဆိုးပါဘူးလို့ပဲ ပြောရမှာပဲ ... မဆိုးဘူးဆိုတာက ... မမအေးနု ... စာရှင်းပြလို့ ... စာကျက်ရတာ အဆင်ပြေတာ ... မမ ဆယ်တန်းအောင်တော့ ... ဂုဏ်ထူးခြောက်လုံးပါတယ် ... မြန်မာတပြည်လုံး အဆင့် ၁၀ ထဲ၀င်မယ်ထင်တာ ... မပါဘူး ... နှစ်မှတ်လျော့တယ်တဲ့ ... မမအေးနု ငိုသေးတယ် ... စိတ်မကောင်းဘူး ... မေမေက ... သူ ၀မ်းနည်းပြီး စိတ်ဓါတ်ကျမှာစိုးလို့ ... ချော့ရတယ် ... ဒီလောက်အမှတ်များတာ ... ဆေးတက္ကသိုလ် မှီမှာပါတဲ့ ... ဖေဖေကလည်း ... ဖုန်းဆက်ပြီး ... ၀မ်းသာကြောင်း ... ဂုဏ်ယူကြောင်းပြောတော့ ... မမ ... မျက်နှာ ရီရီမောမောပြန်ဖြစ်လာတယ် ... ဖေဖေက ... မမအေးနုကို ... ဆုချတဲ့အနေနဲ့ ... Laptop တလုံးပို့ပေးတယ် ... ချောကလက်တွေလည်း အများကြီးပဲ ... ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ... ချောကလက် အစားကောင်းတာ ... သွားတွေ ပိုးစားကုန်တယ် ...


မမအေးနု ... ဆေးကျောင်းတက်တော့ ... စာတွေ အရမ်းဖတ်ရတယ် ... သူ့စာအုပ်တွေက ... အထူကြီးတွေ ... ဘာတွေမှန်းလဲမသိဘူး ... အကုန်လုံး အင်္ဂလိပ်လိုတွေ ရေးထားတယ် ... ကျွန်တော်တို့ကတော့ ... ကလေးဆိုတော့ ... သိပ်နားမလည်ဘူးပေါ့ ... ၀မ်းနည်းစရာကောင်းတဲ့ နေ့တနေ့ရောက်လာတယ် ... ကျွန်တော်တို့ ရှစ်တန်းရောက်လာတဲ့အချိန်မှာ ... ကျွန်တော်တို့ ... နည်းနည်း စိမ်းသွားတယ် ... ကျွန်တော့်အသံလေးက ... နည်းနည်းသြလာတယ် ... ကျွန်တော်လူပျိုပေါက်ဖြစ်လာတာပေါ့ ... သဲနုလည်း ... အရင်လိုမဟုတ်တော့ဘူး ... ဂါ၀န်တို့ ဘောင်းဘီတို့ ၀တ်နေကျကို ... ထမီလေး ၀တ်လာတယ် ... သူလည်း အပျိုလေး ဖြစ်လာပြီပေါ့လေ ... ကျွန်တော်နဲ့ အတူတူမအိပ်တော့ဘူး ... တံခါးပိတ်ထားတဲ့ ... သူတို့အိမ်ဘက်မှာ ... ပြန်အိပ်တယ် ... ကျွန်တော် စိတ်မကောင်းဘူး ... ညဘက်အိပ်တိုင်း ... သဲနုလက်လေးကို ... မကိုင်ရတော့ဘူး ... မမအေးနု ... ကျွန်တော့်ကို ... မဖက်ထားတော့ဘူး ... ၀မ်းနည်းပြီး ငိုသေးတယ် ... တခါတလေ ... အိမ်မက်ဆိုးတွေ မက်ရင် ... အရမ်းကြောက်တယ် ... ကျွန်တော်လေ ... တိုးတိုးလေး ... မမအေးနုကို ... ခေါ်နေမိတယ် ... ညတိုင်းငိုတော့ ... မနက်ကျရင် ... ကျွန်တော့်မျက်စိက နီနေရော ... သဲနုလည်း ... စိတ်မကောင်းဘူး ... ကျွန်တော်တို့က ... အတူတူအိပ်ချင်ပေမယ့် ... အရွယ်ရောက်လာပြီလေ ... အဲဒါနဲ့ပဲ ... မေမေက ... မမအေးနုနဲ့ တိုင်ပင်တယ် ... အိမ်နှစ်လုံးကို ကာထားတဲ့ နံရံကို ဖြိုပြီး ... အိမ်နှစ်လုံးဆက်လိုက်တယ် ... မမအေးနုတို့ အိမ်ဘက်ခြမ်းမှာ ... အခန်းသုံးခန်း ဖွဲ့လိုက်တယ် ... တခန်းက ... မမအေးနု ... တခန်းက ... သဲနု ... တခန်းက ... ကျွန်တော့်အခန်းပေါ့ ... ကျွန်တော်တို့ ... လူပျိုအပျိုဖြစ်လာပေမယ့် ... မောင်နှမအရင်းတွေလိုပါပဲ ... မပြောင်းလဲဘူး ... ညဘက်စာကြည့်ရင် ... သဲနုက ... အော်ပြီးကျက်တယ် ... ကျွန်တော် စာကျက်လို့မရဘူး ... မခံနိုင်ဘူး ... ဒီတော့ ... သဲနုက ... သူ့အခန်းမှာ တံခါးပိတ်ပြီး စာကျက်တယ် ... ကျွန်တော်က ... မမအေးနု ... အခန်းမှာ သွားဖတ်တယ် ... စာဖတ်ပြီးရင် ... မမအေးနုက စာပြန်မေးတယ် ... ဆေးကျောင်းက စာတွေ ပိနေပေမယ့် ... ကျွန်တော့်ကို အမြဲစာရှင်းပြတယ် ... နားမလည်တဲ့စာတွေ ... မမအေးနု ရှင်းပြရင် ... ကျွန်တော်နားလည်သွားရော ... ကျွန်တော်လည်း ကြိုးစားပြီးဖတ်ပါတယ် ... မမအေးနုလို ... ဆရာ၀န်ကြီးဖြစ်ချင်လို့ပေါ့ ...


ငယ်ငယ်တည်းက ... ဖြစ်တည်လာတဲ့ ... အဖြူရောင် သံယောဇဉ်ကြိုးလေးက ... ကျွန်တော်တို့ သုံးယောက်ကို ... စည်းစည်းလုံးလုံး ... ချစ်ချစ်ခင်ခင် ဖြစ်စေတယ် ... ကျွန်တော်တို့ စိတ်တွေ မပြောင်းသေးဘူး ... ကျွန်တော်တို့ ဆယ်တန်းရောက်တဲ့ နှစ်မှာ ... မမအေးနု ... ဆရာ၀န်ဘွဲ့ရတယ် ... မမအေးနု ဘွဲ့ယူတော့ ... ဖေဖေပြန်လာတယ် ... မမအေးနုကို ... ဆူဇူကီးကားလေး ၀ယ်ပေးတယ် ... မမအေးနု အရမ်း၀မ်းသာတယ် ... အရမ်းပျော်ဖို့ကောင်းတယ် ... မမဘွဲ့သွားယူတော့ ... အဲဒီကားနဲ့ သွားကြတာ ...တက္ကသိုလ်ထဲမှာ ... ဓါတ်ပုံတွေ ရိုက်ကြတယ် ... အရမ်းပျော်တာပဲ ... ဖေဖေ ... မေမေနဲ့ ... မမအေးနု ... ရိုက်တယ် ... ကျွန်တော်တို့တွေ တပုံရိုက်တယ် ... မမအေးနု ... ဘွဲ့ဦးထုပ်ကြီးကို ... ကျွန်တော်နဲ့ အေးနု ... တယောက်တလှည့်စီ ... ဆောင်းပြီး ... ဓါတ်ပုံရိုက်ကြတယ် ... ရီလိုက်ရတာ ပြောမနေနဲ့ ... အကုန်လုံး တခစ်ခစ်ပေါ့ ... ဓါတ်ပုံရိုက်တော့ ... ကျွန်တော်က ... မမအေးနုထက် ခေါင်းတလုံး မြင့်နေပြီ ... မမအေးနုက ... ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို ဖက်ပြီး ... ပခုံးမှာ ခေါင်းလေးလာမှီထားတယ် ... ကျွန်တော် ... အဲဒီဓါတ်ပုံကို ... သိမ်းထားတယ် ... အရမ်းနှစ်သက်တယ် ... မမအေးနု ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို ... ဖက်ထားပြီး ... ခေါင်းလေးကို ... ကျွန်တော့်ပုခုံးပေါ် မှီထားတဲ့ အချိန်အခိုက်အတန့်လေးက ... ကျွန်တော့်နှလုံးသားထဲမှာ ... တသက်လုံး မပျက်တော့ဘူး ... စွဲထင်သွားတော့တယ် ... မမ ကားမောင်းသင်တော့လည်း ... ကျွန်တော်နဲ့ သဲနု လိုက်လိုက်သွားတယ် ... နှစ်ပတ်လောက်နေတော့ ... မမ ကားမောင်းတတ်သွားပြီ ... တခါတလေ ... ကားလျှောက်မောင်းတော့ ... ကျွန်တော်လိုက်သွားတယ် ... သဲနုကတော့ မလိုက်ဘူး ... တခေါက်နှစ်ခေါက်ပဲ လိုက်တယ် ... ခေါင်းမူးလို့တဲ့ ... ဖေဖေ ... တလလောက်နေပြီး ... နိုင်ငံခြားပြန်သွားတယ် ... ၀မ်းနည်းပေမယ့် ... နေသားကျသွားပါပြီ ... နောက်နှစ် ... ဖေဖေပြန်လာမှာပဲ ... ဟုတ်ဘူးလား ...

အပျိင္ဒ -၂


သင်္ကြန်ဆိုတာ ... တခြားလူတွေအတွက် ... ပျော်ဖို့ကောင်းတယ်ဆိုပေမယ့် ... ကျွန်တော့်အတွက်တော့ ... ပျင်းဖို့ကောင်းပါတယ် ... မေမေတို့က ... ရိပ်သာ၀င်ကြတယ် ... မမနဲ့ သဲနုလည်း ... လိုက်၀င်ကြတယ် ... ကျွန်တော့်ကိုလည်း ၀င်စေချင်တယ် ... ကျွန်တော် မသွားချင်ဘူး ... သဲနုကအတင်းခေါ်တယ် ... ကျွန်တော် မလိုက်ချင်ဘူး ... ဒီလိုနဲ့ ... ကျွန်တော် အိမ်စောင့်ကျန်ခဲ့တယ် ... သင်္ကြန်လေးရက်လုံး ... လျှောက်မသွားဘူး ... သူငယ်ချင်းတွေကတော့ ... လာခေါ်ပါတယ် ... ကျွန်တော် မလိုက်သွားဘူး ... ခြံထဲမှာပဲ ... အပင်တွေ ရှင်းနေတယ် ... ဒီလိုပဲ ... အိပ်လိုက် စားလိုက်နဲ့ ... တရက်နှစ်ရက်နေတော့ ... ပျင်းလာတယ် ... အကြံတခုရလာတာနဲ့ ... မမ ရဲ့ အ၀တ်ဘီဒိုကို ... ဖွင့်ကြည့်တယ် ... သော့ခတ်ထားပေမယ့် ... သော့က တန်းလန်း ... ဖွင့်လိုက်တော့ ... အကျီလှလှလေးတွေကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်စီထားတယ် ... အောက်ဆုံးအကန့်မှာ ... မမရဲ့ အတွင်းခံတွေ ... အကုန်လုံးအဖြူရောင်တွေချည်းပဲ ... ကျွန်တော် ထုတ်ကြည့်တယ် ... ဘရာစီယာလေးတခုကို ကိုင်ကြည့်တော့ ... ခွက်လေးက ... သိပ်မကြီးဘူး ... မမ ရင်သားဆိုင်လေးက ... သိပ်မကြီးဘူးပေါ့ ... ကျွန်တော့်အတွေးထဲမှာ ... မမရဲ့ ရင်သားလှလှလေး ပေါ်လာတယ် ... ကျွန်တော် မမ မွေ့ယာပေါ်မှာ ... လှဲချလိုက်တယ် ...  မမခေါင်းအုံးက ... မွှေးတယ် မမရယ် ... မမရဲ့ အနံ့လေးက ... သင်းသင်းလေး ... အပျိုနံ့လေးကို ... ကျွန်တော် ချစ်တယ် ... မြတ်နိုးစွာနဲ့ ... ဘရာစီယာလေးကို ... နမ်းကြည့်တယ် ... စာမေးပွဲဖြေတဲ့နေ့က ... မမကို ... ကျွန်တော်ဖက်ထားတော့ ... မမရင်သားဆိုင်လေးတွေ ... ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ပေါ်ကို ပိကျလာတယ် ... ဟာ ... ကျွန်တော့်ရင်တွေ ပူလောင်လာပြီ ... မမရယ် ... မမ ရင်သားဆိုင်အိအိလေးကို ... ကိုင်ချင်လိုက်တာ ... မမက စိတ်ဆိုးမှာလားဟင် ... ကျွန်တော် ကိုင်ကြည့်ချင်တယ် ... မမရယ် ... ကျွန်တော် ... မမဘရာစီယာလေးကို ... လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ... ပွတ်ကြည့်တယ် ... အတွေးထဲမှာ ... မမရင်သားလေးက ... နုနုလေး ... အိအိလေး ... မမရယ် ... အရမ်းကောင်းတာပဲဗျာ ... ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ဘူး ... ကျွန်တော့်ဟာကို ကြည့်ပါအုံး ... အရမ်းတင်းနေပြီ မမရေ ... လုပ်ပါအုံး ... မမ ကျွန်တော့်ဟာကို ... လာကိုင်တယ် ... ကျွန်တော့်ဟာကို ... ကျွန်တော် ကိုင်ပြီး ... အသွေးအသားတွေ ဆူပွက်ကုန်တယ် ... နည်းနည်းလေး လက်ကို လှုပ်မိတာနဲ့ ... ဟာဗျာ ... ပြောမပြတတ်အောင် ... ကောင်းတာပဲ ... ကျွန်တော် ဖီလင်တွေ တအားတက်နေတယ် ... အတွေးထဲမှာ ... မမက ... ကျွန်တော့်ဟာကို ကိုင်ပြီး ဆော့နေတယ် ... ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ... ဟာ ... ဟာ ... ဟာ ... မမ အခန်းထဲမှာ ... ကျွန်တော် သောင်းကျန်းနေတယ် ... လက်ကို ခပ်သွက်သွက်လှုပ်လေ ... အရမ်းဖီးတက်လေပဲ ... ကျွန်တော် တခါမှ ဒါမျိုးမခံစားဖူးဘူး ... မမ အနားမှာရှိနေရင် ... ကျွန်တော့်ဟာထောင်လာတာ ... ဒီခံစားချက် လိုချင်လို့ကိုး ... ကျွန်တော် ကာမစည်းစိမ်ကို ... မြည်းစမ်းကြည့်တော့ ... အရမ်းကြိုက်သွားတယ် ... လူပျိုပေါက်စ ... အားကလည်း ပြည့်နေတော့ ... ဆက်တိုက်လုပ်တာ ... လက်ကလှုပ်လေ .... ဖီးလ်ကတက်လေ ... သိပ်မကြာဘူး ... ပြွတ်ကနဲ ... ကျွန်တော့်အချောင်းထဲက ... အရည်တွေ ထွက်သွားတယ် ... တော်တော် မြင့်တယ် ... ကောင်းလိုက်တာဗျာ ... အရမ်းကောင်းတယ် ... ရင်တွေ တဒုန်းဒုန်းခုန်နေပြီး ... စိတ်ထဲမှာ ... မမကို တသသဖြစ်သွားတယ် ... ကောင်းလိုက်တာ... မမရယ် ...


မမ ရဲ့ အိပ်ယာခင်းလေးက ... ကျွန်တော့်အရည်တွေကြောင့် ... ဟိုတကွက် ဒီတကွက် ... စိုကုန်တယ် ... ဒုက္ခပါပဲ ... မထူးပါဘူး ... အိပ်ယာခင်းလဲရမယ့်အတူတူ ... နောက်တခါ ... ထပ်ပြီး ... ဖီလင်တက်လိုက်ချင်တယ် ... ချစ်တယ် မမရယ် ... ကျွန်တော် မမဘီဒိုကို ထပ်ဖွင့်ပြီး ... မမ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ... ထုတ်လိုက်တယ် ... မမ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးက ... ဖြူဖြူပါးပါးလေ ... အရှေ့မှာ ပန်းပုံလေးပါတယ် ... ချစ်တယ် မမရယ် ... မမရဲ့ ပန်းလေးကို ... ဖုံးအုပ်ထားမယ့် ... အတွင်းခံလေးကို ... ကျွန်တော် နမ်းကြည့်တယ် ... ကျွန်တော့်စိတ်တွေ တုန်ခါသွားတယ် ... မွှေးတယ် ... အပျိုနံ့လေးလို့ ပြောလို့ရတဲ့ ... မမရဲ့ အနံ့လေးကို ... ကျွန်တော် တအားရှိုက်ပြီး ရှူလိုက်တယ် ... ချစ်တယ် မမရယ် ... ကျွန်တော်လေ ... မမ အတွင်းခံလေးကို ... ချွတ်ကြည့်ချင်တယ် ... စိတ်မဆိုးပါနဲ့ မမရယ် ... ချစ်လို့ပါ ... ကျွန်တော် ... မမ အတွင်းခံလေးကို ကြည့်လိုက် ... မျက်စိမှိတ်ပြီး ... အောက်ကဟာကို ... ကစားလိုက်နဲ့ ... ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ဗြောင်းဆန်နေတယ် ... ရမက်တွေထန်လာတယ် ... လက်တွေက မြန်လာတယ် ... ခံစားချက်က အထွဋ်အထိပ်မို့ ... ကျွန်တော် ငမ်းငမ်းတက် ... အတွေ့နောက်ကို ... လိုက်သွားတယ် ... စိတ်ကူးထဲမှာ ... သိပ်ချစ်တဲ့ မမနဲ့ ... ရမက်လှေလေး လှော်ကြည့်တယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... ဟာ ရှီးးးးးး ... အရမ်းချစ်တဲ့ မမကို ... တွေးရင်း ... ကျွန်တော့်ဟာက ... ထပ်ပြီး ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ် ... တွန့်ကနဲ ဇတ်ကနဲ ... တကိုယ်လုံးတုန်ပြီး ... အရည်တွေ ထွက်ကျလာပြန်တယ် ... ဝိုး ... ကောင်းလိုက်တာ ... မမရယ် ... လူကို မောသွားတာပဲ ... ရင်ခုန်သံတွေ ဝုန်းဒိုင်းကျဲပြီး ... ကျွန်တော် အိပ်ပျော်သွားတယ် ... တရေးနိုးတော့ ... ထပ်လုပ်တယ် ... မမရဲ့ အတွင်းခံလေးကို ... ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ပြီး ... စိတ်ကူးကမ္ဘာထဲ ... မမနဲ့ အတူ မျောနေတယ် ... တခါပြီးတော့ ... တခါ ... ပြီးတော့ နောက်တခါ ... စိတ်ရှိတိုင်း လုပ်ရင်း ... တကိုယ်လုံး အားတွေ ကုန်သွားမှ ... ကျွန်တော် ထပ်အိပ်ပျော်သွားတယ် ... အရမ်းချစ်တယ် မမရယ် ...


မနက်နိုးတော့ ... ၁၀ နာရီလောက်ရှိနေပြီ ... ကျွန်တော့်အောက်ကဟာက ... ပိုပြီး ကြီးလာတယ်လို့ ခံစားရတယ် ... ကျွန်တော် ထပ်ပြီး ... လက်ဆော့လိုက်တော့ ... ရမက်တွေ ထန်ကုန်တာပေါ့ ... ခဏလောက် မှိန်းပြီး ... ကျွန်တော် မထချင် ထချင်နဲ့ ... မမ အိပ်ယာကနေထပြီး ... မျက်နှာသစ် ... သွားတိုက် ... ကော်ဖီဖျော်သောက်လိုက်တယ် ... အားလုံးပြီးတော့ ... မမအိပ်ယာခင်းကို ... အသစ်လဲလိုက်တယ် ... သေသေချာချာ သပ်သပ်ရပ်ရပ် ... ခင်းလိုက်တယ် ... မမက ... သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်နေတာ ကြိုက်တယ်လေ ... ကျွန်တော် ... မမ ဘရာစီယာလေးနဲ့အတွင်းခံလေးကို ... ဘီဒိုထဲ ပြန်မထည့်တော့ဘူး ... ကျွန်တော် ယူထားလိုက်မယ်လေ ... ကျွန်တော့်ဘီဒိုထောင့်ထဲမှာ ... သေသေချာချာ ဖွက်ထားလိုက်တယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... မမရဲ့ ကိုယ်သင်းရနံ့လေးကို ... နေ့တိုင်းနမ်းချင်တယ် ... မမရယ် ... ကျွန်တော် အခန်းအားလုံးကို ကြမ်းတိုက်တယ် ... မမအခန်းကိုတော့ သေချာတိုက်တယ် ... ကျွန်တော့် အရည်တွေ ပေနေတာမျိုး ... မကျန်ခဲ့စေချင်ဘူးလေ ... အားလုံးပြီးတော့ ... ကျွန်တော် ရေမိုးချိုးပြီး ... ခြံထဲမှာ ... ဆင်းထိုင်နေလိုက်တယ် ... စာအုပ်သုံးလေးအုပ်နဲ့ ... အပီအပြင် ဇိမ်ခံပြီး ဖတ်တာပေါ့ ... ကော်ဖီလေးသောက်လိုက် ... စာအုပ်လေးဖတ်လိုက်နဲ့ ... ဟုတ်နေတာပဲ ... ညဘက်ဆို ... မမ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ထုတ် ... စိတ်ကူးယဉ်ကမ္ဘာထဲကို သွား ... ရင်တွေခုန်ပြီးရင်းခုန်ရင်း ... မိုးလင်းသွားတယ် ...


နှစ်ဆန်းတရက်နေ့မှာ ... မေမေတို့ကို ရိပ်သာမှာ သွားခေါ်တယ် ... မေမေကတော့ ပုံမှန်ပဲ ... မျက်နှာလေးက ... ပိုပြီး ကြည်လာတယ် ... ဘုရားရိပ်တရားရိပ်မှာနေလာခဲ့တော့ ... စိတ်တွေလည်း ကြည်နေမှာပေါ့ ... သဲနုက ... ပါးလေး ပိုဖောင်းလာတယ် ... ကြည့်ရတာ ရိပ်သာမှာ အိပ်ချည်းပဲနေတယ်နဲ့ တူပါရဲ့ ... မမက နည်းနည်းပိန်သွားတယ် ... သိပ်နေမကောင်းဘူးတဲ့ ... မျက်နှာလေးတော့ ... ကြည်ပြီး ရှင်းနေတာပဲ ... ဆံပင်လေးကို ... နောက်လှန်ဖြီးပြီး ... ချည်ထားတာ ... အရမ်းကျက်သရေ ရှိလိုက်တာ ... မမရယ် ... အသားလည်း ပိုဖြူလာတယ် ... အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ... ကျွန်တော် တအိမ်လုံးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ထားတာ ... မေမေတောင် ချီးမွမ်းတယ် ... ပြောင်လက်နေတာပဲတဲ့ ... ပြောင်မှာပေါ့ ... မနည်းသုတ်ထားရတာ ... သဲနုက ... ကိုကို ... မဆိုးဘူးတဲ့ ... မမကတော့ ဘာမှ မပြောဘူး ... ပြုံးနေတယ် ... သဘောကျတဲ့ပုံပါပဲ ... အဲဒီညက ... အကုန်လုံး စောစောအိပ်ကြတယ် ... မမကို အိုဗာတင်းတခွက် ကျွန်တော် ဖျော်တိုက်တယ် ... သိပ်နေမကောင်းချင်ဘူး ... ကိုယ်နည်းနည်းနွေးနေတယ် ... အိပ်ခါနီး ... ကျွန်တော့်ကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်တဲ့ ... ဘာကိုကျေးဇူးတင်တာလဲ မေးတော့ ... အိပ်ယာခင်းတွေ လဲပေးထားလို့တဲ့ ... ကျွန်တော် မမကို ပြုံးပြလိုက်တယ် ... အိပ်ယာခင်း ဘာကြောင့်လဲပေးတယ်ဆိုတာ ... မမ မှ မသိတာ ... သိရင် ... စိတ်ဆိုးလိမ့်မယ် ... မသိတော့ ... ကျွန်တော့်ကို ... ကျေးဇူးတင်တာပေါ့ ... ကျွန်တော့်ရဲ့ ဂရုစိုက်မှုကို ... မမ သဘောကျသွားတယ် ... ကျွန်တော် မမကို စောင်ခြုံပေးတော့ ... အနားလာအုံးတဲ့ ... ကျွန်တော် သိပါတယ် ... ပါးလေးကို ထိုးပေးတော့ ... မမ ကျွန်တော့်ကို နမ်းတယ် ... ကျွန်တော်လည်း ... မမပါးလေးကို ... တခါနမ်းလိုက်တယ် ... ကြင်ကြင်နာနာလေးပေါ့ ... ဂွတ်နိုက် ... မမ အခန်းက ထွက်လာတော့ ... ကျွန်တော့်ရင်တွေ ... ခုန်နေတယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ... မမရဲ့ အကြည့်တွေက ... ကျွန်တော့်ကို ချစ်လို့ ... ရွှန်းလဲ့တောက်ပနေတာလားဟင် ... ကျွန်တော် မေးကြည့်ချင်ပါတယ် ... ဒါပေမယ့် ... မမ မုန်းသွားမှာ ... ကျွန်တော် ကြောက်တယ် ...


မမ ရိပ်သာက ပြန်လာတဲ့ ... တပတ်လောက်က ... ကောင်းကောင်းနေမကောင်းဘူး ... အားနည်းနေတယ် ... ကျွန်တော်တို့ တအိမ်လုံး ... မမ ကို ဆေးတိုက် ... မုန့်ကျွေး ... မေမေက အားရှိဖို့ ... ကြက်ပေါင်းတွေ ချက်ကျွေးနဲ့ ... မမ နေပြန်ကောင်းလာတယ် ... ကျွန်တော်က ... မမကို ... ညတိုင်း အိုဗာတင်းဖျော်တိုက်တယ် ... ညတရေးနိုး ... စောင်ထခြုံပေးတယ် ... ချွေးလေးတွေ စို့နေရင် ... သုတ်ပေးတယ် ... မနက်မိုးလင်းလာရင် ... ကျွန်တော်က ... သွားတိုက်ဆေးထည့်ထားပေးတယ် ... အိုဗာတင်းဖျော်ပေးတယ် ... နေ့လည် ထမင်းစားတော့ ... အသားတွေ ဘာတွေ နွှာပေးတယ် ... ကျွန်တော့်ရဲ့ အကြင်နာ ဂရုစိုက်မှုလေးတွေကြောင့် ... မမ စိတ်တွေ အရည်ပျော်သွားတယ် ... ကြင်နာခြင်းတရားက ... နှလုံးသားချင်း ကူးစက်သွားပြီလေ ... ကျွန်တော် ... မမကို ... ဘယ်လိုချစ်တယ်ဆိုတာ ... မမ သိသွားတယ် ... ဟိုနေ့က ... မမကို နမ်းခဲ့တာကို ... စိတ်မဆိုးတော့ဘူး ... ညတိုင်း ... အိပ်ယာ၀င် အနမ်းလေးပေးတာ ... ပိုပြီး နူးညံ့လာတယ် ... ပိုပြီး ကြင်နာလာတယ် ... ချစ်တယ် မမရယ် ... ဖွင့်မပြောရဘူးဆိုလည်း ... ဒီအတိုင်းလေး ... တသက်လုံးနေချင်ပါတယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ...

အပိုင်း- ၃


ဒီလိုနဲ့ ... အောင်စာရင်းထွက်တော့မယ် ... မနက်ဖြန်ကျရင် ... အောင်စာရင်းထွက်တော့မယ် ... သဲနုကတော့ ... စိတ်တွေ လှုပ်ရှားနေတယ် ... အောင်စာရင်းသွားမကြည့်ရဲဘူးတဲ့ ... ကိုကို သွားကြည့်ပေးတဲ့ ... ကျွန်တော်လည်း ... စိတ်လှုပ်ရှားပါတယ် ... မိုးအရမ်းရွာနေတော့ ... ပတ်၀န်းကျင်က ... အေးစိမ့်နေတယ် ... ခြေဖျားလက်ဖျားတွေလည်း ... အေးစက်နေတယ် ... ဒီနေ့ ... ကျွန်တော့်မွေးနေ့ ... ဆယ့်ရှစ်နှစ် ပြည့်တဲ့နေ့ ... ကျွန်တော့်ဘ၀ကို ... အဆုံးအဖြတ်ပေးမယ့်နေ့ ...  တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ... ကျွန်တော့် မွေးနေ့မှာ ... ဆယ်တန်းအောင်စာရင်းထွက်မယ် ... နောက်ပြီး ... ကျွန်တော်သိပ်ချစ်ရတဲ့ ... မိန်းကလေးကို ... အရမ်းချစ်ကြောင်း ... ဖွင့်ပြောမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတဲ့နေ့ ... ကျွန်တော့်ရင်တွေ အရမ်းခုန်တယ် ... ကျွန်တော့်စိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှားတယ် ... တညလုံးအိပ်လို့မရ ... ကုတင်ပေါ်မှာ လူးလိမ့်နေရင်း ... လေးနာရီထိုးသွားတယ် ... မမအေးနု ... လာခေါ်တော့မယ် ... မေမေကတော့ မနိုးသေး ...


"ဒေါက် ... ဒေါက် ..."


ကလစ် ... အခန်းတံခါးကို ... ဖွင့်လိုက်တော့ ... သိပ်ချစ်ရတဲ့ ... မမ ... ဆံပင်လေးကို ... အနောက်ကို လှန်ဖီးထားပြီး ... သပ်သပ်ရပ်ရပ်စီးထားသည် ... အဖြူရောင် တီရှပ်လေးနဲ့ ... ထမီအပြာရောင်လေး ၀တ်ထားတယ် ... ကျွန်တော့်ကို ရီပြီး ...


"ဟက်ပီဘက်ဒေးပါ ... မောင်လေး ... မွေးနေ့မှာ ... ဂုဏ်ထူးအများကြီးပါပါစေ ..."

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ... မမ ..."

"မေမေရော ... နိုးပြီလား ..."

"မနိုးသေးဘူး ... မမ ..."

"လာ သွားမယ်လေ ... သဲနုကတော့ ... သွားမကြည့်ရဲလို့ ... ဘုရားရှိခိုးနေတယ် ..."

"ဟုတ်လား ... ခဏလေး ... ထီးယူလိုက်အုံးမယ် ..."

"မယူနဲ့တော့ ... မောင်လေး ... မမ ယူလာတယ် ..."


မမနဲ့ အတူတူ ... ဆင်းလာရင်း ... အောက်ထပ်ရောက်တော့ ... ထီးဖွင့်ပြီး ... မမနဲ့ အတူတူဆောင်းလိုက်တယ် ... မိုးရွာထဲမှာ ... ကျွန်တော် သိပ်ချစ်တဲ့ ... မမနဲ့ ထီးအတူဆောင်းရတာ ... အရမ်းပျော်တယ်ဗျာ ... ကျောင်းနဲ့  အိမ်နဲ့က ... သိပ်အဝေးကြီးမဟုတ် ... ဆယ်မိနစ်လောက် လမ်းလျှောက်သွားရင် ... ရောက်ပြီ ... ဒါပေမယ့် ... လမ်းလေးက ... လူနည်းနည်းပြတ်တယ် ... မိုးက ပိုသည်းလာတော့ ...


"မမ ... ဒီဘက်တိုး ... မိုးစိုကုန်မယ် ..."

"အေးဟယ် ... မိုးကလည်း ... ပိုသည်းလာတယ်"


မမက ... ကျွန်တော့်ဘက်ကို ... တိုးလာတယ် ... ထီးလေးအောက်မှာ ... မမနဲ့ ကျွန်တော် ... ပိုပြီးကပ်သွားတယ် ... ကျွန်တော်က ... မမထက် ခေါင်းတလုံးလောက်ပိုမြင့်လို့ ... မမခေါင်းက ရှန်ပူနံ့လေးကို ... ရှူမိသည် ... မမရဲ့ ကိုယ်သင်းရနံ့လေးကိုလည်း ... ကျွန်တော် ရှူရှိုက်မိသည် ... မွှေးသည် ... ယဉ်ယဉ်လေးနဲ့ မွှေးသည် ... ဒီအနံ့ကို ... ကျွန်တော် အရမ်းကြိုက်သည် ... မမက ... ကျွန်တော့် ညာလက်မောင်းကို ... လာဖက်ထားတယ် ... ချော်လဲမှာစိုးလို့ ... မိုးရွာရင် ... ဒီလမ်းက ... နည်းနည်းချောချင်တယ် ... မမရဲ့ ရင်သားအိအိလေးက ... ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို လာဖိတယ် ... ကျွန်တော် တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ် ... အရင်တုန်းကလည်း ... ဒီလိုမျိုး သွားနေကျပဲ ... ဒါပေမယ့် ဒီနေ့ကျမှ ... ကျွန်တော့်ရင်တွေ တအားခုန်တယ် ... ကြက်သီးဘုလေးတွေ ထလာတယ် ... အတွင်းခံလေးက ပါးလို့လား ... ကျွန်တော်ပဲ ခံစားချက် ပြင်းထန်နေတာလား ... ကျွန်တော်မသိ ... ရင်သားအိအိလေးရဲ့ ... ပူပူနွေးနွေး အထိအတွေ့ကြောင့် ... ကျွန်တော့် အာခေါင်တွေ ခြောက်လာတယ် ... ကြက်သီးတွေ ထလာတယ် ... ရင်တွေ ပိုခုန်လာတယ် ... အသက်ရှူသံမြန်လာတယ် ...


"မင်းသွေး ... ရင်တွေခုန်နေလား ..."

"အင်း ..."

"သေချာဖြေထားတာပဲ ... အောင်မှာပါ ... "


ကျွန်တော် ရင်ခုန်တာက ... အောင်စာရင်းကြောင့် မဟုတ်ဘူး ... မမကြောင့် ... မမကတော့ ... မသိ ... ကျွန်တော့်စိတ်တွေ မရိုးမသားဖြစ်နေတာ ... သူ မသိ ... သူက ... ရိုးရိုးသားသား မောင်အရင်းလို ... ဆက်ဆံနေတာ ...


"မမရယ် ... ကျွန်တော့်ရင်တွေ တအားခုန်တယ် ..."

"မှန်းစမ်း ... နားထောင်ကြည့်မယ် ..."


ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ကြားက ... လက်ကို ဖယ်ပြီး ... မမ ... ကျွန်တော့် ရင်ခွင်ထဲ ... ခေါင်းလေးတိုး၀င်လာတယ် ... ကျွန်တော်က မမ ပခုံးလေးကို .. မသိမသာ ဖက်ထားလိုက်တယ် ... မမ ... ကျွန်တော့်ရင်ခုန်သံတွေကို ... နားထောင်ကြည့်တယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ... မမရယ် ... မမရဲ့ ဆံပင်ရှည်လေးက ... ရှန်ပူနံ့လေးကို ... ကျွန်တော် ရှူလိုက်ရတော့ ... ရင်ခုန်သံတွေက ... ပိုကျယ်လာသည် ...


"ဘင်ခရာထုနေသလိုပဲ ... တဒုန်းဒုန်းနဲ့ ... ခုန်နေပါလား ..."

"အင်း ..."

"ဟား ဟား ... ငါ့မောင်လေးကတော့ ... စံပဲကွာ ... အောင်စာရင်းသွားကြည့်တာ ဒီလောက်ရင်ခုန်ရလား ..."

"ကျွန်တော် ရင်ခုန်တာ ... စာမေးပွဲကြောင့် မဟုတ်ဘူး ..."

"အန် ... ဘယ်သူကြောင့်ခုန်တာလဲ ..."

"မမကြောင့် ..."


မမ ... နည်းနည်းတော့ လန့်သွားတယ် ... ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ မှီနေရာကနေ ... ဇတ်ကနဲ ခေါင်းထောင်လာတယ် ...


"စကားက ဆန်းလှချည်လား ..."

"ဟုတ်တယ်လေ ... ကျွန်တော်က ... မမကို အရမ်းချစ်တာကိုး ... ရင်တွေ ခုန်မှာပေါ့ ..."

"အယ် ... ပေါက်ကရတွေ ... မောင်နှမချင်း ... မိုးကြိုးတွေ ပစ်ကုန်မယ် ..."

"မဟုတ်ဘူးလေ ... ကျွန်တော်က ... မမကို ... ချစ်သူရီစားလိုချစ်တာ ... ကျွန်တော်ကို ချစ်တယ်မှတ်လားဟင် ..."

"အို ... "


မမ ... ငြင်းမှာ ... ကျွန်တော် ကြောက်သည် ... ကျွန်တော် မမခါးကို ... ခပ်တင်းတင်းလေးဖက်ထားပြီး ... ထပ်မေးလိုက်တယ် ...


"ကျွန်တော့်ကို ... ချစ်တယ်မဟုတ်လားဟင် ..."

"ဟင်း ... မောင်လေးရယ် ... တို့တွေက ... မောင်နှမတွေလို နေလာကြတာလေ ... အခုမှ ဘာလို့ စိတ်ပြောင်းချင်တာလဲ ..."

"မသိဘူး ... ကျွန်တော်က ... မမကို ... ငယ်ငယ်လေးထဲက ... ချစ်တယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ... ကျွန်တော့်ကို ... ပြန်ချစ်ပါနော် ... မမ ..."


ကလေးဆိုးလေးလို ... ကျွန်တော် ... မမကို ... အတင်းမေးနေသည် ...


"မောင်လေးနော် ... ဟိတ် ... အဲဒီလို မဆိုးရဘူးလေ ... လိမ္မာပါတယ်နော် ... လမ်းလည်ခေါင်ကြီးမှာ ...ခါးကို အတင်းမဖက်ထားနဲ့လေ ..."

"လမ်းလည်ခေါင်ဖြစ်ဖြစ် ... မမ ... ချစ်တယ်လို့ မပြောရင် ... မလွှတ်တော့ဘူး ..."

"အို ..."


မမ အသံလေး ... တိုးသွားသည် ...


"မမကို ... အကြပ်ကိုင်တာလားဟင်"


မမ အသံတွေ တုန်လာသည် ... ကျွန်တော်လန့်သွားသည် ... ဖက်ထားတဲ့လက်ကို ဖယ်ပေးလိုက်သည် ... မမကို ... ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ... အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ကိုက်ထားပြီး ... မျက်ရည်တွေ ဝဲနေသည် ...ဒုက္ခပါပဲ ... မမ ငိုတော့မယ် ...


မမ ကျွန်တော့်ကို ... စကားပြန်မပြော ... ကျွန်တော် စိတ်ညစ်သွားသည် ... တော်တော့်ကို ... ၀မ်းနည်းသွားသည် ... တသက်လုံး ... ဖြူဖြူစင်စင်နေလာခဲ့ပြီးမှ ... ကျွန်တော့်စိတ်ဖောက်ပြန်တာ ... ကျွန်တော် မကောင်းတာ ... ကျွန်တော် မိုက်တာ ... မမ ... မျက်ရည်လေး ... ကျလာသည် ... ဟာဗျာ ... မငိုပါနဲ့ ... မမရယ် ...


"မမ ... စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော် ... မမ မကြိုက်ရင် ... ကျွန်တော် တသက်လုံးမပြောတော့ဘူး ... မငိုနဲ့နော် ... တိတ် တိတ်"


ကျွန်တော် ... မမ မျက်ရည်တွေကို ... သုတ်ပေးလိုက်သည် ... မမ စိတ်မကောင်း ... အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ကိုက်ထားဆဲ ...


"မငိုပါနဲ့တော့နော် ... နော် ... ကျွန်တော် မှားပါတယ် ... မမရယ် ... နောက်မပြောတော့ပါဘူး ..."

"မမကို ... တကယ်ချစ်တာလား"

"ဟုတ်ကဲ့ ..."

"မောင်လေးက ငယ်သေးတယ်လေ ... စိတ်ကစားပြီး ... မမထက် ပိုချစ်ရတဲ့သူ တွေ့ရင် ... အို ... မမ မပြောချင်ဘူး ..."

"မဟုတ်ဘူး ... ဘယ်တော့မှ ... မရှိဘူး .... ကျွန်တော် ကျိန်ပြမယ် ... တခြားမိန်းကလေးကို ... ကျွန်တော်ချစ်ခဲ့သည်ရှိသော် ... အသေဆိုးနဲ့ သေပါစေ ..."

"အို ... ဟဲ့ ... မိုးရွာထဲမှာ ... လျှောက်မကျိန်ကောင်းဘူး ..."


ဂျိန်း ... ဂျလိန်း ...


တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပဲ ... လျှပ်စီးတွေ လက်ပြီး ... မိုးကြိုးပစ်ချလိုက်သည် ... မမ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ... ကျွန်တော့်လက်ကို ... အတင်းလာဖက်တယ် ... ဟား ဟား ... အခုမှ ကျွန်တော် သိတော့တယ် ... မမက ... လျှပ်စီးလက်တာ ... တအားကြောက်တာပဲ ...


"တွေ့လား ... လျှောက်မကျိန်ကောင်းဘူး ... မိုးကြိုးပစ်တတ်တယ် ..."

"မဟုတ်ပါဘူး ... မမကလည်း ... ကျွန်တော် ... မမကို အရမ်းချစ်တာ ... မိုးနတ်မင်းတောင် ... သိတယ် ..."

"စကားတော်တော်တတ်တယ် ... နောက်မပြောတော့ဘူးဆို ..."

"အဲ ... ဟုတ်သားပဲ ... ဒီတခါ ... နောက်ဆုံးပဲ ပြောမယ်နော် ... မမကို ... အရမ်းချစ်တယ် ... ရွှတ် ..."


စကားလည်း ပြောပြီး ... မမပါးလေးကို ... ဖြတ်ကနဲ ... နမ်းပစ်လိုက်တယ် ...


"အို ... "ဟား ဟား ... မမ ... မျက်နှာလေးက ... ရဲကနဲ ဖြစ်သွားသည် ... နှုတ်ခမ်းလေး ... စူသွားသည် ... ဒါပေမယ့် ရီနေသည် ... ကျွန်တော် သိပါတယ် ... မမ ... ကျွန်တော့်ကို ချစ်တယ် ... ကျွန်တော်အရမ်းပျော်တယ်ဗျာ ... မမ လက်ကို ... ဆွဲပြီး ... လမ်းလျှောက်တာ ... ခြေထောက်နဲ့ မြေကြီး ထိတယ်လို့တောင် ... မထင်ဘူး ... ကျောင်းကို ... ဘယ်လိုဘယ်လို ရောက်သွားမှန်းမသိ ... ကျောင်းရောက်တော့ ... ကျောင်းမှာ ... ကျောင်းသားတွေရော ... ကျောင်းသူတွေရော ... အုံခဲနေသည် ... မမ လက်ကိုလွှတ်လိုက်သည် ... ကျွန်တော် အောင်စာရင်းကို ... အတင်းတိုးကြည့်သည် ... မမက ... တိုးမရ ... ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာ ရပ်ကျန်နေခဲ့သည် ...


သ ... သ ...


သဲနု၀င်း ... တွေ့ပြီ ... ဂုဏ်ထူး ခြောက်ခုတောင် ပါသည် ... ရဟူး ... မမကို လှမ်းအော်လိုက်သည် ...


"သဲနု ... ခြောက်ခု ထွက်တယ် ... သိလား ..."

"တကယ် ... မောင်လေးရော ..."

"ခဏလေး ... ရှာလိုက်အုံးမယ် ..."


မမ ... အားရ၀မ်းသာ အရှေ့ကို တိုးလာသည် ... ကျွန်တော် ... ကျွန်တော့်နာမည် ထပ်ရှာလိုက်သည် ...


မင်းသွေး ... တွေ့ပြီ ... ဂုဏ်ထူး ငါးခု ...


"တွေ့ပြီလား ..."

"တွေ့ပြီ .. မမရေ ... ကျွန်တော် ငါးခုပါတယ် ..."

"ဟေး ..."


တခြားသူငယ်ချင်းတွေနာမည်လျှောက်ကြည့်တော့ ... အကုန်အောင်သည် ... သဲနု တယောက်ပဲ ... ခြောက်ခုပါသည် ... ကျန်တဲ့လူတွေက ... လေးခု ... သုံးခု ... အရမ်းပျော်တယ် ... ကျွန်တော် ... နှစ်ခုသုံးခုလောက်ပဲ ပါမယ်ထင်ထားတာ ... ငါးခုတောင် ပါသည် ... မြန်မာစာတော့ မပါ ... ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အရမ်း၀မ်းသာသည် ... မမလည်း ... အရမ်း၀မ်းသာနေသည် ...


"မမ ... ကျွန်တော့်ကို ... ဆုချရမယ်နော် ..."

"အံမယ် ... ဘာဆုချရမှာလဲ ..."

"မမကလည်း ... သိရဲ့သားနဲ့ ..."

"မောင်လေးရယ် ... မင်းက ... ငယ်ပါသေးတယ် ..."

"မမနော် ..."


မိုးကလည်း ... သဲသဲမဲမဲကို ... ထပ်ရွာသည် ... မိုးစိုမှာစိုးလို့ ... မမက ... ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို ... အတင်းလာဖက်သည် ... မမ ... ကျွန်တော့်ကို စကားမပြော ... မမရင်သားဆိုင်လေး ... လာထိတော့ ... ကျွန်တော် ... မမကို ... ငုံ့ကြည့်သည် ... မမက ... ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို ... ပါးလေးနဲ့ ထပ်မှီလိုက်သည် ... ကျွန်တော် ထီးလေးကို နှိမ့်ပြီး ဆောင်းသည် ... လမ်းလျှောက်တိုင်း ... မမ ရင်သားဆိုင်လေးက ... ဖိပြီးပွတ်နေသလို ... အတွင်းခံလေးအောက်က ... မာမာလေး တခုက ... လက်ကို မထိတထိ ... ဖိထားသည် ... လမ်းပေါ်မှာ လူရှင်းနေတော့ ... ကျွန်တော် မသိမသာလေး ပွတ်ပေးသည် ... အထိအတွေ့လေးကို ... ကျွန်တော်သာယာသည် ... မမလည်း သာယာသည်ထင်ပါရဲ့ ... နှုတ်ခမ်းလေးကို ... မသိမသာ ကိုက်ထားသည် ... မမ အသက်ရှူသံလေး ပိုမြန်လာသည် ... ကျွန်တော်လည်း ... ဖီလင်တွေ တက်လာတော့ ... ပိုပြီးဖိမိသည် ... မမ နည်းနည်းခွာသွာပြီး ... ကျွန်တော့်ကို မော့ကြည့်သည် ...


"အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ ... "


ကျွန်တော် မျက်စိတဖက်မှိတ်ပြလိုက်သည် ... မမ ... မျက်စောင်းလေး ဒိုင်းကနဲ ထိုးပြီး ...


"သွား ... ဘာမှန်းလဲမသိဘူး ..."


ဘာမှန်းလဲမသိဘူးဆိုတာ ... ဟုတ်တယ် ... ကျွန်တော့်ပေါင်ကြားက ... ဟာက ... မာပြီး တင်းလာတယ် ... တော်သေးတာပေါ့ ... အတွင်းခံ ၀တ်လာလို့ ... ကျွန်တော် ... မမ ခါးလေးကို ... နောက်ကနေ ပွေ့ပြီး ဖက်လိုက်တယ် ... မမကလည်း ... မရုန်း ... ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို ... မှီထားပြီး ကျွန်တော့်ခါးကို ... ပြန်ဖက်သည် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ... ကျွန်တော်နဲ့ မမ ... စကားတွေ ပြောစရာမလိုအောင် ... နှစ်ယောက်လုံးရဲ့ နှလုံးခုန်သံတွေကို ... အချင်းချင်း ကြားနေရသည် ... မမ နှုတ်ခမ်းက ... ချစ်ပါတယ်လို့ ... ဖွင့်မပြောပေမယ့် ...  ကျွန်တော် သိပါတယ် ... မမ ... ကျွန်တော့်ကို ချစ်တယ် ... ကျွန်တော့်ရဲ့ အိမ်အပြန်လမ်းလေးမှာ ... ကျွန်တော်တို့ စကားတွေ မပြောကြပေမယ့် ... ရင်ခုန်သံတွေ ... ဆူညံနေတာ ... အရမ်းပဲ ... မမနဲ့ ကျွန်တော့် ကြားက ... အဖြူရောင် တံတိုင်းလေး ပြိုကျသွားတာ ... ကျွန်တော် ၀မ်းသာတယ် ... ကျေနပ်တယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ... မမရယ် ...


အိမ်နားရောက်တော့ ... မမ ကျွန်တော့်လက်ကို ဖယ်ခိုင်းသည် ... ကျွန်တော်ဖယ်ပေးလိုက်တယ် ... မကောင်းဘူးလေ ... မေမေမြင်သွားရင် ... ရှက်စရာကြီး ... ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ် ... ကျွန်တော် ထီးပိတ်ပြီး ရေတွေခါလိုက်သည် ... မမက ... ရှေ့က၀င်သည် ... ကျွန်တော် သတိထားမိတာက ... မမရဲ့ လုံးလုံးအိအိလေးနဲ့ ... တင်သားဆိုင်လေး ... မိုးရေစိုထားလို့ ... ထမီလေးက ... ကပ်ချင်နေသည် ... ကားစွံ့နေသည် ... အလုံးအထည်က သိပ်မကြီး ... ဒါပေမယ့် ဖွံ့သည် ... ကျစ်သည် ... သိမ့်ကနဲ ငြိမ့်ကနဲ လှုပ်သွားတဲ့ပုံစံလေးက ... ချစ်စရာ ... နမ်းပစ်လိုက်ချင်သည် ... ဒီကြားထဲ ... အတွင်းခံဘောင်ဘီလေးက ... တင်သားနှစ်ခုကြား ညပ်နေတာကို ... တွေ့ရတော့ ... ကျွန်တော့်ရင်တွေ ပူလာသည် ... လှတယ် ... မမရယ် ... ကျွန်တော် ချစ်ချင်တယ် ... မမကို ... အတင်းဖက်ပြီး ... နမ်းလိုက်ရင်တော့ ... ဟင်း ... မမ စိတ်ဆိုးသွားလိမ့်မယ် ထင်တယ် ... ဒုက္ခပါပဲ ... မမရယ် ... ကျွန်တော့် ရင်တွေပူနေပြီ ...


အိမ်ရောက်တော့ ... မေမေနဲ့ သဲနု ... ကျွန်တော်တို့ကို ... ကြည့်နေတယ် ... အကြည့်တွေက ... မျှော်လင့်စွာနဲ့ ... မေးနေတယ် ... သဲနုက ပိုဆိုးတယ် ... မေမေက ... မနေနိုင် ... မမကို မေးတယ် ...


"ပြောပါအုံးဟဲ့ ... အောင်စာရင်းက ဘယ်လိုလဲ ..."

"မင်းသွေးက ... ငါးခုထွက်တယ် ... မေမေရဲ့ ..."

"ကိုကို အရမ်းတော်တာပဲ ..."

"ဟယ် ဟုတ်လား ... တော်လိုက်တာ ... ငါ့သားက ... ပြောပါအုံး ... ငါ့သမီးကကော ..."


သဲနု ... မမ ခါးကို ဖက်ပြီး ... အတင်းမေးတယ် ... မမက ... မပြောပြဘူး ... ကျွန်တော့်ကို ကြည့်တော့ ... ကျွန်တော်က ... မျက်နှာငယ်လေးနဲ့ ...


"သဲနုရယ် ... ငါလည်း ရှာတာပဲ ... နင့်နာမည်မတွေ့ဘူး ... မမလည်း ရှာတယ် ... မတွေ့ဘူး ..."

"စိတ်မကောင်းမဖြစ်ပါနဲ့ ... ညီမလေးရယ် ... ဒီနှစ်မအောင်လည်း ... နောက်နှစ်ပေါ့ ..."


သဲနု မျက်နှာ ကွက်ကနဲ ပျက်သွားသည် ... မေမေလည်း ... မျက်နှာအိုသွားသည် ... ဒါပေမယ့် ... မေမေက ရိပ်မိသည် ... ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ... သဲနုကို ငိုအောင် ... စတော့မယ် ... သဲနု ... မျက်ရည်တွေ ကျလာသည် ... မျက်လုံးမှာ ... မျက်ရည်စက်တွေ တွဲလဲခိုလို့ ...


"ဟီး ... မမ ... တကယ်ပြောတာလားဟင် ... ဒါဆို ... သဲနု ကျပြီပေ့ါ ..."

"မငိုပါနဲ့ ... ညီမလေးရယ် ... ဒီနှစ်ထပ်ကြိုးစားတာပေါ့ ..."


မေမေက ... သဲနု ခေါင်းကို ... ပွတ်ပြီး ...


"အလကား ... ငါ့သမီးကို ... ငိုအောင် စနေတာ ... သမီးလား ကျမှာ ... မင်းသွေး ... ကလေးကို ... ငိုအောင်စမနေနဲ့ ..."

"ဟီး ... ဟီး ... အလကားပြောတာ ... သဲနု ... နင် ခြောက်ခု ထွက်တယ် ... အမေရေ ..."


ကျွန်တော် ... ပြောလည်း ပြောပြီး ... ဟိုဘက်အိမ်ကို ... ပြေးတော့သည် ... သဲနု အနောက်ကနေ ... အော်ပြီး လိုက်ရိုက်သည် ...


"ကိုကို ... မကောင်းဘူး ... အစုတ်ပလုတ် ..."ကျွန်တော် သဲနုအခန်းထဲ ၀င်ပုန်းနေလိုက်သည် ... သဲနု နောက်ကနေ လိုက်ရှာသည် ... တခန်းပြီးတခန်း ... ဘယ်တွေ့မလဲ ... ကျွန်တော် ... မမ ... ဘီဒိုထဲ ၀င်ပုန်းနေတာ ... သဲနုလိုက်ရှာနေတာ ... အသဲအမဲပဲ ... မတွေ့ဘူး ... ကျွန်တော် ဘီဒိုထဲမှာ ... ရီနေတာပေါ့ ... ဆယ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ ... အသံတိတ်သွားသည် ... ကျွန်တော် မထွက်ဘူး ... ပုန်းနေတုန်းပဲ ... တခါးလေးကို ဟထားတော့ ... ဘယ်သူ ၀င်လာလဲဆိုတာ မြင်ရသည် ... မမ ၀င်လာတယ် ...


"မင်းသွေး ... ဘယ်မှာ ပုန်းနေတာလဲ ... ထွက်ခဲ့တော့ ... မနက်စာ စားမယ် ..."


ကျွန်တော် ... ခစ်ကနဲ ရီလိုက်တယ် ... မမ အသံကြားလို့ ... ဘီဒိုကို ဆွဲဖွင့်လိုက်တော့ ... ကျွန်တော် ... တဟားဟားရီပြလိုက်တယ် ...


"မင်းသွေးရယ် ... ဒီဘီဒိုထဲ ... ဘာလို့ ပုန်းတာလဲ ... ဘုန်းနိမ့်ကုန်မယ် ... ထွက် ... ထွက် ... "

"မထွက်ဘူး ... မမလည်း ၀င် ..."


ကျွန်တော် ... မမ ... လက်လေးကို ... ဆွဲပြီး ... ဘီဒိုထဲ ဆွဲခေါ်လိုက်တယ် ... မမက ...


"ဘာလုပ်မလို့မလဲ ... မောင်လေးရယ် ..."

"ချစ်မလို့ ..."

"အို ..."


ဘီဒိုက အကြီးကြီးမဟုတ် ... မမနဲ့ ... ကျွန်တော် ... မတ်တပ်ရပ်တော့ ... သိပ်မကွာ ... ကျွန်တော် ... မမ လက်လေးကို ကိုင်ပြီး ...


"ပြောပါအုံး ... မမရယ် ... ကျွန်တော့်ကို ချစ်တယ်လို့ ..."

"ဟင့်အင်း ... ပြောချင်ဘူး ..."

"ပြောပါ ... နော် ... မမ"

"ဟင့်အင်း ... ရှက်တယ်ကွာ ..."


ကျွန်တော် ရင်တွေ အရမ်းခုန်တာပဲ ... မမနဲ့ ... နီးနီးကပ်ကပ် အရင်ကလည်း နေဖူးပါတယ် ... အခုကျတော့ ... မတူတော့ဘူး ... မမကို ချစ်တဲ့စိတ်က အရောင်ပြောင်းသွားပြီ ... မမရဲ့ ရှက်သွေးဖြာပြီး ... ခေါင်းငုံ့နေပုံလေးကို ... အရမ်းချစ်မိသွားတယ် ... ကျွန်တော် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ဖိပြီး နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... ကျွန်တော် မမကို ကြည့်ရင်း ... အသဲယားလာတယ် ...  ကျွန်တော် ... မမနားကို ပိုကပ်သွားတယ် ... မမ အနောက်ကိုဆုတ်တယ် ... ကျွန်တော် ... ထပ်တိုးတယ် ... မမ ဘီဒိုနဲ့ ကျောကပ်သွားတယ် ... ကျွန်တော် ... မမကို နမ်းမလို့ ... ပါးလေးနားကပ်လိုက်တော့ ... မမ ကြက်သီးလေးတွေ ... ထလာတယ် ... ကျွန်တော်ရောပဲ ... ရင်တွေ အရမ်းခုန်တယ် ... ကျွန်တော် ... မမခါးလေးကို ... ဖက်လိုက်ပြီး ... ရင်ချင်းအပ်လိုက်တယ် ... မရဘူး ... ကြားမှာ ... မမ ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်လေးကို တွန်းထားပြီး ...


"ဟိတ် ... မောင်နော် ... မကဲနဲ့ကွာ ..."

"အရမ်းချစ်တယ် မမရယ် ..."

"ဟင့်အင်း ပြောချင်ဘူး ... ရှက်တယ်ကွာ ..."


အသဲယားလိုက်တာ ... ပြောပါဆို ... မပြောဘူး ... ကျွန်တော် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ဒဏ်ပေးလိုက်မယ် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ဖိပြီး နမ်းလိုက်တယ် ... အွန် တဲ့ ... တကယ်ပါ ... အရမ်းချိုတယ် ... ပထမဆုံး ... မမရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ... နမ်းလို့လား မသိဘူး ... ရင်တွေ အရမ်းခုန်တယ် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးက ... ပါးပါးလေးကို ... ဖွဖွလေး ဖိပြီးနမ်းလိုက်တယ် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေး စေ့သွားတယ် ... ဘယ်ရမလဲ ... ကျွန်တော် ... စုပ်ကြည့်တယ် ... အောက်နှုတ်ခမ်းလေးက ... အိကနဲ ... ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ ပါလာတယ် ... မမနှုတ်ခမ်းလေး ဟသွားတယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... ကျွန်တော်တော့ ရူးပြီ မမရယ် ... ကျောက်ကျောလေးလို ... မာဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေတဲ့ ... မမနှုတ်ခမ်းလေးကို ... ဖွဖွလေးကိုက်ပစ်လိုက်တယ် ... မမ အတွေ့အထိကြောင့် ... ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ် ... ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ဟုန်းကနဲ ... ထကြွလာတယ် ... ကျွန်တော် ... မမခါးလေးကို ... ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်ပစ်လိုက်တယ် ... မမနဲ့ ကျွန်တော် ... ရင်ချင်းအပ်ပြီး ... ကြားလေမသွေးတော့ဘူးပေါ့ ... မမ ရင်သားဆိုင်အိအိလေးက ... ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ပေါ်ကို ကပ်ဖိထားတယ် ... ချစ်တယ် မမရယ် ... ကျွန်တော်နဲ့ မမ ... အနမ်းဦးတွေကြောင့် ... တခြားကမ္ဘာကို မျောသွားတယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ... မမရင်ခုန်သံတွေ အရမ်းကျယ်လာပြီး ... မောလည်းမောလာတယ် ... မမ ကိုယ်လုံးလေးက ... ပျော့သွားတယ် .... ကျွန်တော့်ဟာက ... မာတောင်လာတယ် ... ထောင်ထလာတယ် ... အတွင်းခံကြောင့်သာ မဟုတ်ရင် ... ထောင်ထနေပြီ ... အခုတော့ ... အတွင်းခံအောက်မှာ ... ထကြွနေတယ် ... ကျွန်တော် ... မမဟာလေးနဲ့ ... ဖိပြီး ... ပွတ်လိုက်သည် ... ဖြေးဖြေးလေးပေါ့ ... မမ ... တုန်တက်သွားတယ် ... မျက်နှာလေးက ... ရဲရဲနီပြီး ... ရုန်းတယ် ... ကျွန်တော် ... မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ... အတင်းဖိပြီး ... ပွတ်ပစ်လိုက်တယ် ... မမဟာလေးက ... မာမာဖောင်းဖောင်းလေး ... အတွင်းခံ ၀တ်ထားတယ် ဆိုပေမယ့် ... မမဟာလေးက ... မာမာလေးနဲ့ မို့နေတာ ... ကျွန်တော် သိတာပေါ့ ... သုံးလေးခါ ... ဖိပြီး ပွတ်တော့ ... မမ ခေါင်းလေး ယမ်းခါသွားပြီး ...


"သွား ... လူဆိုးလေး ... မင်းနော် ... အရမ်းကဲလာတယ် ..."


မမ ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး ... အပြင်ကို ... ပြေးထွက်သွားတယ် ... ကျွန်တော်လည်း ... နောက်ကလိုက်ဖမ်းတာပဲ ... မမိတော့ဘူး ... ကျွန်တော် သိလိုက်တာက ... မမထမီလေးမှာ ... အကွက်လေး တကွက် စိုနေတယ် ... သေးသေးလေးဆိုပေမယ့် ... ကျွန်တော်ကလည်း ... မြင်ဖြစ်အောင် ... မြင်လိုက်တယ် ... မမရယ် ... အရမ်းချစ်တယ်ကွာ ... ကျွန်တော် ... ရေချိုးခန်းထဲ ၀င်ပြီး ... အောက်ကဟာကို ... လက်နဲ့ အုပ်ပြီး ... ခပ်သွက်သွက်လေး ... လုပ်ပစ်လိုက်တယ် ... သိပ်မကြာပါဘူး ... ဖြောင်းကနဲ ... ဖြောင်းကနဲ ... ကန်ထွက်လာတဲ့ ... အရည်တွေနဲ့ အတူ ... မမကို တမ်းတမ်းတတ ခေါ်ရင်း ... ကျွန်တော် ပြီးသွားတယ် ... ရေချိုးခန်းထဲမှာ ... ကျွန်တော် ခဏထိုင်ပြီး ... ရေမိုးချိုးပစ်လိုက်တယ် ...


ထမင်းစားခန်းထဲမှာ ... မေမေတို့ ... နန်းကြီးသုပ်လုပ်ထားသည် ... မမလက်ရာပေါ့ ... သဲနု ... ပလုတ်ပလောင်းစားရင်း ... ကျွန်တော့်ကို ... မျက်စောင်းထိုးတယ် ... ကျွန်တော် ... လျှာထုတ်ပြတယ် ... မေမေတို့က ... ရီနေတယ် ... မမ စားနေရင်း ... ကျွန်တော့်အတွက် ... တပွဲ သုတ်ပေးတယ် ... မမ မျက်နှာလေးကို ... ခိုးကြည့်တော့ ... ရဲရဲနီလို့ ... သဘောကျတာလား ... ရှက်လို့လား ... ရှက်သွေးဖြာနေတဲ့ ... မမပုံစံလေးကို ... အရမ်းအသဲယားတာပဲ ... မေမေတို့သာ မရှိရင် ... ဖက်နမ်းပစ်လိုက်မယ် ... ဟင်း ... ခုနက ... မမကို နမ်းတာ မ၀ဘူးဗျာ ... မမ သုတ်ပေးတဲ့ ... နန်းကြီးသုတ်ကို ... စားရင်း ... တအိမ်လုံး တခစ်ခစ်နဲ့ ... ပျော်ကြသည် ... ရွှင်ကြသည် ... ဖေဖေ့ဖုန်း၀င်လာတော့ ... မေမေ ၀မ်းသာအားရပြောသည် ... ဖေဖေကလည်း ... ၀မ်းသာသည် ... မေမေ့ကို ... တခုခု ဆုချဖို့ ... ပြောသည် ... ဖေဖေ ဘာဆုပေးခိုင်းလဲဆိုတာတော့ မသိ ...မေမေ ဘာဆုချမယ်ဆိုတာတော့ ... ကျွန်တော် မသိဘူး ... မမ ဆုချတာကိုတော့ ... ကျွန်တော် အရမ်းကြိုက်တယ် ... ကျွန်တော့်ဘ၀ရဲ့ ပထမဆုံးအချစ်ကို ... မမဆီက ရတာ ... ကျွန်တော် အရမ်း၀မ်းသာတယ် ... တခြားဆုတွေနဲ့ လဲပါဆိုရင်တောင် ... ကျွန်တော် မလဲချင်ဘူး ... မမကို အရမ်းချစ်လို့ ... မမ ပေးတဲ့ အချစ်ဆုကို ... အကြိုက်ဆုံးပဲ ... မုန့်စားပြီးတော့ ... မေမေက ... ကျွန်တော့်ကို ... သူ့အခန်းထဲမှာ ... ခေါ်ပြောတယ် ...


"သား အခု ... ၁၈ နှစ်လည်းပြည့်ပြီ ... ရီးစားထားမယ်ဆိုရင် ... ထားလို့ရပြီ ... ဒါပေမယ့် သား မြဲမြဲမှတ်ထားရမှာက ... သူများသားသမီးကို မယူနိုင်ပဲနဲ့ မကျူးလွန်ရဘူး ... မေမေတို့က ... သားအိမ်ထောင်ရေးနဲ့ ပတ်သတ်လို့ မချုပ်ချယ်ချင်ဘူး ... သားစိတ်တိုင်းကျ မိန်းကလေးကို ရွေးချယ်နိုင်တယ် ... ဒါပေမယ့် ... မိကောင်းဖခင်သမီးဖြစ်ရမယ် ... ကျောင်းပြီးမှ အိမ်ထောင်ပြုရမယ် ... နားလည်တယ်နော် ..."

"ဟုတ်ကဲ့ပါ ... မေမေ"

"နောက်ပြီး ... သား ... စာမေးပွဲအောင်တာ ... မမကျေးဇူးကြောင့် ... နားလည်တယ်မှတ်လား ..."

"ဟုတ်ကဲ့ ... "

"မင်းမမဟာ ... မင်းရဲ့ အမလည်း ဟုတ်တယ် ... ဆရာဆိုလည်း ... ဟုတ်တယ် ... ဒီတော့ ... ဟောဒီ စိန်နားကပ်နဲ့ ... မမကို ... ကန်တော့လိုက် ... ရိုရိုသေသေနော် ..."

"ဟုတ်ကဲ့ပါ"

"သားမှာ ... ရီးစားရှိပြီလား"

"မရှိတော့ မရှိသေးပါဘူး ... မေမေရဲ့"

"နောက်တော့ ရှိမယ်ဆိုပါတော့ ... ဟား ဟား ... အိမ်ထောင်ပြုမယ်ဆိုရင်တော့ ... မမလို မိန်းကလေးမျိုးကို ... ရွေး ... သားတသက်လုံး စိတ်ချမ်းသာလိမ့်မယ် ... ဘရုတ်သုတ်ခတွေ သားရွေးခဲ့ရင်တော့ ... သား ထိုက်နဲ့ သားကံပဲနော် ..."


မမလို မိန်းကလေးကို ရွေးဆိုတဲ့ ... မေမေ့ရဲ့ စကားကို ... ကျွန်တော် အရမ်းသဘောကျသွားတယ် ... မေမေ ညွှန်ပြတဲ့အတိုင်း ... သေသေချာချာ ရွေးချယ်ထားပါတယ် ... ဟား ဟား ဟား ... ကျွန်တော် စိတ်ထဲမှာ ... ကျိတ်ရယ်ပြီး ...


"စိတ်ချပါ ... မေမေ"

"သဲနုကို သွားခေါ်လိုက် ... သူ့ကိုလည်း ဆုချရမယ် ..."

"ဟုတ်"


ကျွန်တော် ၀မ်းသာလွန်းလို့ ... သဲနုကို ... အော်ခေါ်လိုက်သည် ...


"သဲနုရေ ... မေမေခေါ်နေတယ် ..."

"ရှင် ... လာပြီ ..."


သဲနု ... အခန်းထဲ ၀င်လာတော့ ... မေမေက ...


"သမီး ... လာပါအုံး ... ငါ့သမီးက အရမ်းတော်တာပဲ ... လာ ဒီအနားလာ ... "

"ဟုတ်ကဲ့ ..."


သဲနုကို ... မေမေ ဘာပေးမလဲ ... ကျွန်တော်လည်း သိချင်သည် ... မေမေ မှန်တင်ခုံစားပွဲပေါ်က ... ယွန်းသေတ္တာလေးထဲက ... စိန်လက်စွပ်လေး တကွင်း ... ထုတ်ပြီး ...


"ဒါက ... မေမေ ... သမီး ဂုဏ်ထူးခြောက်ခု ထွက်လို့ ဆုချတာ ..."

"အို ... မေမေကလည်း ... ဒီလောက် တန်ဖိုးကြီးတာ ..."

"မငြင်းရဘူးလေ ... သမီးကို ... မေမေက ချစ်လို့ ... ဆုချတာ ... လာ ... စွပ်ကြည့်စမ်းပါအုံး ..."


သဲနု ... မငြင်းနိုင် ... စိန်လက်စွပ်လေးက ... လှသည် ... မိန်းကလေးဆိုတော့ ... စိန်လက်စွပ်လေးကို ... ကြိုက်မိမှာပေါ့ ... မေမေ .. သဲနု ညာဘက် ... လက်ခလယ်လေးမှာ ... စွပ်ပေးလိုက်သည် ... ကွက်တိပဲ ... သဲနု ... သဘောတွေ ကျလို့ ... တခစ်ခစ်နဲ့ ... ရှက်ပြီး ရီနေသည် ...


"မေမေ့ကို ... အရမ်းချစ်တယ် ... မွှား ..."


သဲနု ... မေမေ့ ပါးကို ... ရွှတ်ကနဲ နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... မေမေ ပျော်သွားတယ် ... သဲနုက ... ချစ်မွှေးပါတယ် ပြောရမယ် ... တအိမ်လုံးက ... သူ့ကို ... သဲသဲလှုပ်ချစ်ကြတာ ... ဒါမျိုးလေးတွေကြောင့်ပေါ့ ... ကျွန်တော်လည်း ၀မ်းသာမိပါတယ် ... မေမေဘာဆုမှ မပေးသေးပေမယ့် ... "အိမ်ထောင်ပြုမယ်ဆိုရင်တော့ ... မမလို မိန်းကလေးမျိုးကို ... ရွေး" ဆိုတဲ့စကားကို ... အရမ်းသဘောကျတာပဲ ... ဟား ဟား ဟား ...


"သမီးနဲ့ သား စာမေးပွဲ အောင်တာ ... မမကျေးဇူးတွေပါတယ်နော် ..."

"ဟုတ်ကဲ့ ..."

"သားကို ... စိန်နားကပ်တရံပေးထားတယ် ... မမကို သွားကန်တော့ချည် ..."

"ဟုတ်ကဲ့ ..."


ကျွန်တော်နဲ့ သဲနု ... တိုင်ပင်စရာမလို ... စိန်နားကပ်ကို ... တယောက်တဖက် ... လက်မှာ ဆုပ်ပြီး ... မီးဖိုချောင်ထဲ ... ၀င်သွားတော့ ... မမက ပန်းကန်ဆေးနေသည် ... ကျွန်တော်တို့ ၀င်လာတော့ ... လှည့်ကြည့်ပြီး ...


"ပြုံးစိပြုံးစိနဲ့ ... ဒီနှစ်ယောက် ဘာဖြစ်နေတာလဲ ..."


 ကျွန်တော်နဲ့ ... သဲနု ... မမကို ... တယောက်တဖက် လက်ဆွဲပြီး ...


"မမ ... ခဏလောက် ဘုရားခန်းကို ကြွခဲ့ပါ ..."


မမ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည် ...


"ဘာလုပ်မလို့တုန်း ... ဒီမှာ ပန်းကန်တွေ ဆေးရအုံးမယ် ..."

"ထားလိုက် ... ထားလိုက် ... ပြီးရင် သဲနုဆေးလိုက်မယ် ..."

"လာပါ ... မမရဲ့ ... လိုက်ခဲ့ပါ ..."


မမကို ... အတင်း တယောက်တဖက် ဆွဲပြီး ... ဘုရားခန်းထဲ ခေါ်သွားတယ် ...


"မမ ... ဒီမှာထိုင်"


မမ ဘုမသိဘမသိ ... ထိုင်ချလိုက်တယ် ... ကျွန်တော်နဲ့ ... သဲနု ... မမရှေ့မှာ ထိုင်ပြီး ... တရိုတသ ... လက်အုပ်ချီပြီး ... ရှိခိုးလိုက်တယ် ...


"မမရဲ့ ကျေးဇူးကြောင့် ... သမီးနဲ့သား ... စာမေးပွဲ အောင်ခဲ့ပါသည် ... မမကို ရိုသေစွာ ရှိခိုးပါ၏"

"ခစ် ... ခစ် ... ကြီးကြီးကျယ်ကျယ် ... မောင်နှမတွေပဲ ... မလိုပါဘူး ..."

"လိုတာပေါ့နော့ ..."

"အင်းလေ ... လိုတာပေါ့ ... ခဏလေး ... ခဏလေး ... မထနဲ့အုံး ..."

"ဟဲ့ဘာလုပ်မလို့တုန်း ..."


ကျွန်တော်နဲ့ သဲနု ... မမနားကို ... အတင်းကိုင်ကြသည် ...


"ဟဲ့ ... ဘာလုပ်တာလဲ ... နားကိုင်ပြီး ..."

"ငြိမ်ငြိမ်နေပါ ... မမရဲ့ ... တော်ကြာ နားရွက်ပြဲသွားအုံးမယ် ..."


ကျွန်တော်နဲ့ ... သဲနု ... မမ ရွှေနားကွင်းလေးကို ... ဖြုတ်သည် ... မမ ပါးလေးနဲ့ ကျွန်တော့်မျက်နှာ ကပ်နေတော့ ... နမ်းချင်လိုက်တာ ... မမ နားရွက်လေးက ... နုနုဖြူဖြူးလေး ... ကိုက်ကြည့်ချင်လိုက်တာ ... ကျွန်တော့်အတွေးတွေ ရိုင်းသွားလို့လား မသိ ... မမ ကြက်သီးတွေ ထလာပြီး ...


"နင်တို့ ဘာလုပ်မလို့တုန်း ... "

"ငြိမ်ငြိမ်နေပါ မမရဲ့ ..."


ကျွန်တော့်လက်ထဲက ... စိန်နားကပ် တဖက်ကို ... မမနားမှာ တပ်ပေးလိုက်သည် ... သဲနုလည်း သေသေချာချာတပ်သည် ... မမက ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ... ဖြစ်နေသည် ... လှတယ် မမရယ် ... မမနားမှာ ... စိန်နားကပ်လေး ပန်လိုက်တော့ ... မျက်နှာလေးက ပို၀င်းလာသည် ... ပိုပြီး ကျက်သရေရှိသွားသည် ... ရတနာရှိရာ ... ရတနာ လာစုတဲ့သဘောလား မသိ ... မီးရောင်အောက်မှာ ... လက်ကနဲ လက်ကနဲ ... သဲနု ... သဘောတွေ ကျနေသည် ... တခစ်ခစ်နဲ့ ... ကျွန်တော်လည်း ... သဘောကျသည် ...


"လှတယ်နော် ... ကိုကို ..."

"အင်း ... လှတာပေါ့ ... ငါ့အမက လှပြီးသား ... ဒါလေး ထပ်၀တ်လိုက်တော့ ... ပိုလှတာပေါ့ ..."


မမ ... နားကပ်ကို ကိုင်ကြည့်သည် ...


"မေမေပေးတာလား ..."

"အင်း ... မေမေက ... မမကို ... ၀တ်ခိုင်းပြီး ... ရှိခိုးလိုက်တဲ့ ... ကျေးဇူးဆပ်ခိုင်းလိုက်တာ ... ခစ် ... ခစ် ..."


မေမေ ... ဘုရားခန်းထဲ၀င်လာတယ် ... ကျွန်တော်တို့ မမကို နားကပ် ပန်ပေးနေတာ ကြည့်ပြီး ... သဘောကျသွားတယ် ...


"နင်တို့နှစ်ယောက်က ... နင့်မမကို ... အရုပ်များမှတ်နေလား မသိပါဘူး ..."

"မေမေကလည်း ... သမီးကို ဘာလို့ပေးတာလဲ ..."

"အို ... ယူပါ သမီးရဲ့ ... အမှတ်တရပေါ့ ... ငါ့သမီး၀တ်လိုက်တော့ ... ကျက်သရေ ပိုရှိသွားတယ် ..."

"ဟုတ်တယ် ... ဟုတ်တယ် ... မမက အရမ်းကျက်သရေရှိတယ် ... ဒီမှာကြည့်ပါအုံး ... သဲနုကို ... မေမေက ... စိန်လက်စွပ် ဆုချတယ် ..."

"ဟယ် ... တန်ဖိုးကြီးတာတွေ ... ဘာလို့ပေးတာလဲ ... မေမေရဲ့ ... သဲနု ... မယူရဘူးလေ ..."

"အို ... မဟုတ်တာ ... သဲနုစာမေးပွဲ အောင်လို့ ... မေမေက ဆုချတာ ... မငြင်းရဘူးနော် ..."


မမ ... မျက်နှာမှာ ... အားလည်းနာတယ် ... ၀မ်းလည်းသာတယ် ... ကျေနပ်တဲ့ ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ ... မေမေပြောတာကို ... လက်ခံရတော့တာပဲ ... တခစ်ခစ်နဲ့ ... ကျွန်တော်တို့ ထမင်းစားခန်းထဲက ... ပန်းကန်တွေ ဝိုင်းဆေးကြတယ် ... ကျွန်တော်နဲ့ မမက ပန်းကန်ဆေးတယ် ... သဲနု စားပွဲကို သုတ်တယ် ... မိုးရွာတော့ ... အပြင်မသွားဖြစ်ကြတော့ဘူး ... လျှောက်လည်ချင်ပေမယ့် ... မိုးရွာထဲတော့ ... မသွားချင်ကြဘူးလေ ... ညရောက်တဲ့အထိ ... တအိမ်လုံး ... တခစ်ခစ်နဲ့ ... အိမ်မှာ ... စလိုက်နောက်လိုက် .... အချိန်ကုန်သွားတယ် ... ညဘက် ... အိပ်ယာ၀င်ခါနီး ... မမကို အိုဗာတင်းဖျော်တိုက်တယ် ... မမ မျက်နှာလေးက ... ပြုံးလို့ရွှင်လို့ ... ကျွန်တော့်မွေးနေ့လည်း ဖြစ် ... အောင်စာရင်းကလည်း ထွက်တော့ ... အိပ်လို့တောင် မပျော်ဘူး ... နောက်ပြီး ... မမရဲ့ အချစ်ကိုလည်း ရခဲ့တော့ ... ၀မ်းသာလုံးစို့ပြီး ... မအိပ်နိုင်ဘူး ... ဟိုလှိမ့်ဒီလှိမ့်နဲ့ ... နာရီကြည့်တော့ ... နှစ်နာရီတောင် ရှိတော့မယ် ... ကျွန်တော် ရေထသောက်ပြီး ... သဲနု အခန်းကို သွားကြည့်တယ် ... သဲနုကတော့ ... စောင်ခြုံပြီး ကွေးနေတာပဲ ... မမ အခန်းကို ... ၀င်ကြည့်တော့ ... ထုံးစံအတိုင်း ... မမ စောင်မခြုံထားဘူး ... ဟင်း ... အအေးမိအုံးမယ် ...ကျွန်တော် ... မမ ကုတင်ဘေးနားရပ်လိုက်ပြီး ... သိပ်ချစ်တဲ့ မမကို ... မြတ်မြတ်နိုးနိုး ကြည့်လိုက်တယ် ... ည၀တ်ဂါ၀န်လေးနဲ့ ... မမ အိပ်မောကျနေတဲ့ ပုံစံလေးက ... အပြစ်ကင်းပြီး ... ချစ်ဖို့ကောင်းတယ် ... ဆံပင်လေးတွေက ... မမနဖူးပြင်မှာ ... ဟိုဒီဝဲကျနေတာ ... ကျွန်တော်သပ်ပေးလိုက်တယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... ကြည့်ပါအုံး ... ဖြူဖြူ၀င်း၀င်း ... မျက်နှာလေးမှာ ... မျက်ခုံးလေးက ... စင်ယော်တောင်ပံလိုပဲ ... သဘာ၀အတိုင်း ကော့နေတာ ... နောက်ပြီး ... လည်တိုင်၀င်း၀င်းလေး ... ကျွန်တော် ... မမ နဖူးလေးကို ... တချက်နမ်းလိုက်တယ် ... ပါးလေးကို တချက်နမ်းလိုက်တယ် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... တချက်နမ်းလိုက်တယ် ... နူးနူးညံ့ညံ့လေး ... မမနှုတ်ခမ်းအိအိလေးကို ... ကျွန်တော် ... နမ်းလိုက်တဲ့အချိန်မှာ ... မမ မျက်စိ ဖျက်ကနဲ ပွင့်လာတယ် ...


"ဟိတ် ...ဘာလို့ ခိုးနမ်းတာလဲ ..."


မမ ... အိပ်ယာထဲက မထ ... အိပ်ချင်မူးတူးလေးနဲ့ ... ကွန်တော့်ကို ... မေးသည် ...


"ချစ်လို့ပေါ့ ... မမရဲ့ ..."

"ချစ်တာနဲ့ နမ်းတော့တာပဲလားဟင် ..."

"အရမ်းချစ်တော့ ... အရမ်းနမ်းတာပေါ့ ..."


ကျွန်တော် ... မမဘေးမှာ ၀င်ထိုင်ပြီး ... မမ နဖူးလေးပေါ်က ... ဆံပင်လေးကို သပ်ပေးလိုက်သည် ...


"နောက်တယောက်ကိုလည်း ... ဒီလိုမျိုး နမ်းမှာလားဟင် ..."

"ဟင့်အင်း ... ကျွန်တော် မမကိုပဲ ချစ်တယ် ... မမကိုပဲ နမ်းမယ် ..."

"ဟုတ်လို့လား ... နောက်တော့မှ ... မနမ်းချင်တော့ရင် ... ဘယ်လိုလုပ်မလဲဟင် ..."

"အာ ... မနမ်းချင်ဘူးတော့ မရှိဘူး ... အရမ်းနမ်းချင်တာပဲ ရှိတယ် ..."

"မေမေ သိသွားရင် ... ဘယ်လိုလုပ်မလဲဟင် ..."

"အင်း ... အဲဒါပြောရအုံးမယ် ... မနက်က ... မေမေက ပြောတယ် ..."

"အင်း ..."

"ရီးစားထားလို့ရပြီတဲ့ ... ဒါပေမယ့် ... အိမ်ထောင်ပြုတာကိုတော့ ကျောင်းပြီးမှ လုပ်ရမယ်တဲ့ ... ရွေးတဲ့အခါ ... မမလို မိန်းကလေးမျိုးကို ... ရွေးတဲ့ ..."


"ဟုတ်လား ... မမလို မိန်းကလေးတဲ့လား ..."


"အင်းလေ ... မမလို မိန်းကလေးဆို ... တသက်လုံး စိတ်ချမ်းသာမယ်တဲ့ ... ကြည့်ရတာ ... မေမေလည်း မမကို သဘောကျတဲ့ပုံပါပဲ ..."

"ဟုတ်ပါ့မလား ... မောင်လေးရယ် ..."

"ဟုတ်တာပေါ့ ... မမက အရမ်းစကားများတာပဲ ... အရမ်းစကားများတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... နမ်းပစ်လိုက်မယ် ... ရွှတ် ..."

"အွန် ..."


ကျွန်တော် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ငုံ့ပြီး နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... မမ အိပ်ယာပေါ်မှာ ပက်လက်လေး ... နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ငုံခဲမိတာနဲ့ ... ကျွန်တော် မလွှတ်ချင်တော့ ... ရင်တွေ ခုန်လာသည် ... အနမ်းက ... နူးညံ့သည် ... အချစ်စိတ်တွေကြောင့် ... ပတ်၀န်းကျင်ကို မေ့လျော့သွားသည် ... မိုးက ရွာနေသည် ... သဲသဲမဲမဲ ... ကျွန်တော်လည်း နမ်းနေသည် ... သဲသဲမဲမဲ ... ကျွန်တော်နဲ့ မမ ... ရှောင်လွှဲမရလို့အောင် ... အဖိုဓါတ် အမဓါတ်ကား ... စွဲငင်နေသည် ... မမ မရုန်းနိုင် ... ကျွန်တော့်လက်မောင်းလေးကို ... မသိမသာလေး ... ဆုပ်ကိုင်ထားသည် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... ကျွန်တော် နမ်းနေရင်း ... မမကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ... ဖက်ထားလိုက်တယ် ... ကျွန်တော် လဲကျသွားတယ် ... မမနဲ့ အတူတူ မွေ့ယာပေါ်မှာ ... အိပ်ပြီး ... မမကို ဖက်ထားလိုက်တယ် ... ချစ်တယ် မမရယ် ... အနမ်းလေးက တမိနစ်လောက်နေတော့ ... ကွာကျသွားတယ် ... မောတယ် ... အသက်ရှုဖို့မေ့နေလောက်အောင် ... မမနှုတ်ခမ်းလေးတွေက ... ချိုမြိန်လွန်းတယ် .. ချစ်တယ် မမရယ် ... မမ ကျွန်တော့်ကို ရွှန်းရွှန်းစားစားကြည့်ရင်း ...


"အရမ်းမောတယ်ကွာ ... သွား ... လူဆိုး ..."

"ဟင့်အင်း ... မသွားချင်ပါဘူး ... ချစ်တယ်နော် ... မမ"

"မချစ်ဘူး ..."

"မမနော် ... ကျွန်တော့်ကို ... အသဲယားအောင် ... မလုပ်နဲ့ ..."

"လုပ်တော့ ဘာဖြစ်လဲ ..."


ကျွန်တော် ... မမလည်ပင်းအောက်ကနေ ... အတင်းဖက်ထားပြီး ... ကျွန်တော် မမကို မွတ်သိပ်စွာ နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... အသဲယားအောင်လုပ်တဲ့ ... မမနှုတ်ခမ်းလေးကို ... ဒဏ်ခတ်တဲ့အနေနဲ့ ... ဖိနမ်းပစ်လိုက်တယ် ... ခပ်ပြင်းပြင်းလေး စုပ်ယူပစ်လိုက်တယ် ... အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ... စုပ်တယ် ... ပြီးတော့ ... လျှာလေးကို ထိုးထည့်ကြည့်တယ် ... မမပါးစပ်လေး ... မဟတဟဖြစ်သွားချိန်မှာ ... မမရဲ့ လျှာလေးကို ... ကျွန်တော် ထိကြည့်တယ် ... မမ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ် ... ကျွန်တော်လည်း တုန်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ် ... အထိအတွေ့က အသစ်ပေါ့ ... လျှာနှစ်ခု ... စိမ်ပြေးတမ်းကစားရင်း ... ဖီလင်တွေ တက်လာတယ် ... တချက်တချက် ... မမရင်တွေ ကော့တက်လာတယ် ... အထိအတွေ့ကြောင့် ... ကျွန်တော့်ရင်တွေ ပူလာတယ် ... ကျွန်တော့် ဘယ်လက်လေးက ... မသိမသာ ... မမ ရင်သားဆိုင်ပေါ် ရောက်သွားတယ် ... မမ မငြင်း ... ငြင်းဖို့ မေ့သွားသည် ... ဖွဖွလေး ... ကျွန်တော် အုပ်ကိုင်ထားရင်း ... မမရင်သားဆိုင်အိအိလေးရဲ့ ... နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့ကို ... ကျွန်တော် ခံစားရတယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... ကြွေရုပ်လေး ကျကွဲသွားမှာစိုးလို့ ... ဖွဖွလေးကိုင်သလို ... မမရင်သားဆိုင်လေးကို ... မြတ်မြတ်နိုးနိုး ကိုင်ရင်း ... အတွင်းခံပါးပါးလေးထဲက ... မာမာတောင့်တောင့်လေးကို ... ကျွန်တော်စမ်းမိတယ် ... အို ... မမ ရင်ခုန်သံတွေ ပိုမြန်လာတယ် ... အနမ်းတွေ မွတ်သိပ်လာတယ် ... ရင်သားဆိုင်လေးက ပိုကော့လာတယ် ... ကျွန်တော့်လက်ဖျားလေးနဲ့ ... မမရင်သားထိပ်လေးကို ... ပွတ်ပေးတယ် ... အားမရဘူး မမရယ် ... လက်ညှိုးလေးနဲ့ လက်မလေး ... ညှပ်ပြီး ... လိုက်ဖမ်းလိုက်တယ် ... မမ ... ဟင့်ကနဲ ... ဟင့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ... ရင်တွေ ဖိုလှိုက်လှုပ်ရှားသွားတယ် ... ဖမ်းမိချင်တယ် မမရယ် ... ကျွန်တော့်ကို ကလိနေတဲ့ ... မမဟာလေးကို ... ကျွန်တော့်လက်နဲ့ ... လိုက်ဖမ်းတယ် ... မမ ကျွန်တော့်ကို ... မနမ်းတော့ဘူး ... နှုတ်ခမ်းလေးက ... အသက်ရှူမ၀သလို ... ဟစိ ဟစိနဲ့ ... တိုးတိုးလေး ငြီးတွားတယ် ...

အပိုင်း - ( ၄ )


"မောင်ရယ် ... ဘာတွေ လျှောက်လုပ်နေတာလဲ ..."


မောင်ရယ်တဲ့ ... မမနှုတ်ခမ်းလေးက ... လွှတ်ကနဲ ထွက်သွားတယ် ... ကျွန်တော့်ကို ... မမခေါ်ဖူးတာက ... မင်းသွေး ... ဟိတ်ကောင်လေး ... မောင်လေး ... ဒါပဲ ခေါ်ဖူးသည် ... မောင်ရယ်တဲ့ ... နူးညံ့တဲ့ မမ လှိုက်ဖိုသံလေးက ... ကျွန်တော့်နားထဲမှာ ... အရမ်းသာယာတာပဲ ... ပဲ့တင်သံလို ... ဆက်တိုက်ကြားနေရတယ် ... မောင် တဲ့ ... မမ ... ကျွန်တော့်လက်ကို ... လာအုပ်ပြီး ... ကိုင်တယ် ... တဖက်က ... ကျွန်တော့်ကို ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားတယ် ... မမ ငြင်းဆန်တာတော့ မဟုတ်ပါဘူးလေ ... အထိအတွေ့က ဆန်းကြယ်တော့ ... လောကကြီးကို ... မေ့သွားတာပေါ့ ... မိုးကလည်း ... သည်းသည်းမဲမဲ ... ရွာတယ် ... ကျွန်တော်နဲ့ မမကလည်း ... ချစ်မိုးတွေ ရွာနေတယ် ... အပြင်မှာ အေးပေမယ့် ... ရင်ထဲမှာ ပူနေကြတယ် ... ချစ်သူရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် ... ကျွန်တော့်ရင်တွေ လှိုင်းထန်နေတယ် ... ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ် ... မမရယ် ... မမ ရင်သားပေါ်မှာ ... ဆော့ကစားရင်း ... မမ တကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးနေတယ် ... ကျွန်တော့်ဟာလည်း ... ထောင်နေတာပဲ ... ဒါပေမယ့် ... မမပေါင်လေးကို ... အတင်းဖိထားပြီး ... ကျွန်တော် မမရင်သားဆိုင်လေးကိုသာ ... ဆော့ကစားနေတယ် ... အောက်က ... ကျွန်တော့်ဟာလေးကို ... မမပေါင်နဲ့ ပွတ်တယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... ကျွန်တော်တို့ ... အချစ်ရေယဉ်ကြောမှာ မျောပါနေရင်း ... မမ ငြီးသံလေးက ... ပိုကျယ်လာတယ် ... ကျွန်တော့်ကို အတင်းဖက်ထားရင်း ... မမ ...အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ကိုက်တယ် ... မရဘူး ... ခေါင်းလေး တခါခါနဲ့ ... ဆတ်ကနဲ ... ကျွန်တော့်နားရွက်ကို ကိုက်ပြီး ... သိမ့်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ... မမ တုန်သွားတယ် ... လေးငါးခါလောက် ... တုန်ခါသွားပြီးနောက်မှာ ... မမ အသံလေး တိတ်သွားတယ် ... မောသွားတာပေ့ါ ... ကျွန်တော် ရပ်ပေးလိုက်တယ် ... မမကို ခပ်တင်းတင်းလေးဖက်ပြီး ... မမ ပါးကို နမ်းလိုက်တယ် ...


"မမ ဘာဖြစ်တာလဲဟင် ..."

"သွားကွာ ... လာမမေးနဲ့ ... အရမ်းဆိုးတာပဲ ..."

"ဆိုးတာပေါ့ ... မမက ချစ်တယ်လို့မှ မပြောတာ ..."

"တော်ပြီကွာ ... တကိုယ်လုံး အားမရှိတော့ဘူး ... လူဆိုးလေး ... အရမ်းချစ်တယ်ကွာ ... တော်ပြီနော် ... "

"တကယ်ချစ်တာလား ..."

"အင်း ..."

"သေချာတယ်နော် ... နောက်မှ ကျွန်တော့်ကို ပစ်သွားရင် ... ကျွန်တော် ရူးမှာ ..."

"အပိုတွေ ... ဒါ မိန်းကလေး ပြောရမှာလေ ... ပြန်တော့နော် ... မောင် ... မေမေတို့ တွေ့သွားရင် မကောင်းဘူး ..."

"အရမ်းချစ်တယ် ... မမရယ် ..."

"အရမ်းချစ်ပါတယ် ... မောင်ရယ် ..."


မမ ... ကျွန်တော့်ပါးလေးကို ... မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းတယ် ... ကျွန်တော်လည်း ... မမကို ... ရွှတ်ကနဲ ... နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... မမ မျက်နှာလေးက ... ချစ်ရည်လူးထားသလို ... ပန်းရောင်လေး သမ်းပြီး ... အရမ်းချစ်ဖို့ ကောင်းတာပဲ ... ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ် ... မမရယ် ...


"မောင် ... သွားအိပ်တော့နော် ..."


ကျွန်တော် ... ထပြီး ... မမ ခြေရင်းက စောင်လေးကို ယူလိုက်ရင်း ... မမကို စောင်လေးခြုံပေးလိုက်တယ် ...


"အင်းပါ ... ဂွတ်နိုက် ..."

"ဂွတ်နိုက် ..."


ကျွန်တော် ... မမ အခန်းထဲက ... မပြန်ချင်ပါဘူး ... ဒါပေမယ့် ... မကောင်းဘူးလေ ... မေမေ သိသွားရင် ... ဟာဗျာ ... ရှက်စရာကြီး ... ချစ်တာလည်း ချစ်တာပေါ့ ... ဒါပေမယ့် ... သူများတွေ မမြင်စေချင်ပါဘူး ... သဲနုကိုလည်း မမြင်စေချင်ဘူး ... အိပ်ယာထဲမှာ ... ဟိုလှည့်ဒီလှည့်နဲ့ ... မှေးကနဲ ... အိပ်ပျော်သွားတယ် ...မနက်မိုးလင်းလာတော့ ... သဲနုလာနှိုးတယ် ...


"အိပ်ပုတ်ကြီး ... ထတော့ ..."

"ဟာကွာ ... မထချင်သေးဘူး ..."

"မမ ဆေးရုံသွားမလို့ စောင့်နေတယ် ... ထတော့ ... "


ကျွန်တော်က စောင်ခြုံပြီး အိပ်နေတာ ... စောင်ကို ဝုန်းကနဲ ဆွဲလှန်ပစ်လိုက်တယ် ... ဟာကွာ ... သဲနု ... လူဆိုးမ ... ကောင်းကောင်းမနှိုးဘူး ... ကျွန်တော်လန့်နိုးသွားတယ် ... တော်သေးတယ် ... ကျွန်တော်က ... ခေါင်အုံးတလုံးကို ... ပေါင်ကြားမှာ ဖက်ထားလို့ ... အောက်က ထောင်နေတဲ့ဟာကို ... သဲနု မမြင်တာ ... ညက ... မမနဲ့ ချစ်တမ်းကစားခဲ့တော့ ... မနက်မိုးလင်းတဲ့အထိ ... ထောင်နေတာပေါ့ ... သဲနုက ... ကျွန်တော် ပြန်အိပ်မှာစိုးလို့ ... ရပ်စောင့်နေတယ် ... ဒုက္ခပါပဲ ...


"သဲနု ... အပြင်ထွက်တော့ ... ငါရေချိုးတော့မယ် ..."

"အိပ်ယာထဲမှာ ... ရေချိုးလို့ရမလား ... ထလေ ... ထပါဆို ... မထဘူး ... "


ကျွတ် ... ကျွန်တော်ကလည်း ... ထလို့မရ ... အိပ်ယာထဲက မထပဲ ပြောတော့ ... သဲနုကလည်း ... ကျွန်တော် ပြန်အိပ်မယ် ထင်နေတာပေါ့ ... ကျွန်တော် ခေါင်းကို ကုပ်လိုက်တယ် ... အပြင်ကနေ ... မမက လှမ်းအော်တယ် ...


"သဲနု ... မင်းသွေး မနိုးသေးဘူးလား ..."

"ဒီမှာလေ ... ထပါဆို ... အိပ်နေတယ် ... "


မမ အခန်းထဲ၀င်လာတော့ ... သိပ်ချစ်တဲ့မမကို ... ကျွန်တော် မျက်စိ တဖက်မှိတ်ပြလိုက်တယ် ... သဲနုက ... သူ နှိုးတာ တမင်သက်သက်မထပဲ ... သူ့ကို နောက်တယ်ထင်ပြီး ... မမကို တိုင်တယ် ...


"ကြည့်ပါလား ... သဲနုကို ... လှောင်နေတယ် ... ထပါဆို ... မထဘူး ... မမပဲ ဆက်နှိုးတော့ ..."


သဲနု ... ခြေလေးဆောင့်ပြီး ... ထွက်သွားတယ် ... မမ ကျွန်တော့်ကို ... ကြည့်ပြီး ...


"ထတော့လေ ... မင်းသွေးရယ် ... မမ ... ဆေးရုံသွားရအုံးမယ် ..."

"မမ လာမနှိုးလို့ ... မထချင်ဘူး ... "

"ချစ်တယ်နော် မမ ..."

"ဟိတ် ... ကောင်လေး ... ထ မြန်မြန် ..."


မမ ... ပြောရင်း ... ကျွန်တော့် ပေါင်ကြားထဲက ... ခေါင်းအုံးကို ဆွဲယူလိုက်တယ် ... မျက်စောင်းလှလှလေးလည်းထိုးတယ် ...


"ကြည့်ပါလား ... ကလေးကျနေတာပဲ ... ခေါင်းအုံးကို ... ခွထားရတယ်လို့ ..."


ကျွန်တော် ... လှမ်းဆွဲပါသေးတယ် ...  မမ မြင်သွားတယ် ... ညအိပ် ဘောင်းဘီ အောက်မှာ ... ကျွန်တော့်ဟာက ... ထောင်နေသည် ... မတ်နေတာပဲ ... ကျွန်တော် ... ပေါင်ကို စိလိုက်ပေးမယ့် ... မရဘူး ... ထောင်တာက ထောင်တာပဲ ...


"မင်းသွေးနော် ... ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေ စဉ်းစားနေတယ်ပေါ့ ..."


မမ ... မျက်နှာ ရဲကနဲဖြစ်သွားရင်း ... အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ကိုက်ပြီး ... ချာကနဲ လှည့်ထွက်သွားတယ် ... ကျွန်တော်လည်း မရည်ရွယ်ပါဘူး ... သူ့ဟာသူဖြစ်နေတာ ... မမ အခန်းထဲကထွက်တော့ ... နောက်ကနေလိုက်ကြည့်တယ် ... ပန်းနုရောင်ထမီလေးအောက်မှာ ... တင်သားဆိုင်လေးက ... မလှုပ်တလှုပ် ... ယမ်းခါသွားတယ် ... ကျွန်တော်လေ ... ရှက်လည်းရှက်တယ် ... စိတ်လည်းကြွတယ် ... ဘာမှန်းကို မသိပါဘူး ... ကျွတ် ... အဲဒါ သဲနုကြောင့် ... လူဆိုးမ ... မဆိုင်တဲ့လူကို ... မဲပြီး ရေမြန်မြန်ချိုးပစ်လိုက်တယ် ... မမ ဆေးရုံသွားတော့ ... လမ်းမှာ စကားမပြောဘူး ... ကျွန်တော်က ... စကားစပြောကြည့်တယ် ... စကားမပြောဘူး ... ဆေးရုံရောက်တော့ ... ကားတံခါးကို ဝုန်းကနဲ ပိတ်ပြီး ... ဆင်းသွားတယ် ... ကျွန်တော် စိတ်မကောင်းဘူး ... မမ ကျွန်တော့်ကို ... စိတ်ဆိုးသွားပြီ ... ကျွန်တော် သိတာပေါ့ ... အချစ်သည် ... လူကို ပူလောင်စေသည် ... ခံရခက်လိုက်တာ ... မမ စိတ်ဆိုးသွားတာ ... ကျွန်တော် နေရထိုင်ရခက်တယ် ... ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိပါဘူး ... ကျွန်တော် ကားမထွက်သေးပဲ ... မမကို လိုက်ငေးကြည့်တယ် ... မမများ လှည့်ကြည့်မလားလို့ ... ငေးနေတုန်း ...


"ဟယ် ... မင်းသွေးပါလား ... အေးနုကို လာပို့တာလား ..."


အသံလေးက ... လွင်လွင်လေး ... မမ သူငယ်ချင်း ... မြတ်နိုးဝေ ... ကျွန်တော့်ကို မြင်တော့ ... ကားဘေးမှာ ... ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး ... ရင်းရင်းနှီးနှီး ... နှုတ်ဆက်တယ် ... သူကတော့ ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး ... သူငယ်ချင်းအေးနုရဲ့ မောင်လေးဆိုတော့ ... နှုတ်ဆက်တာပေါ့ ... ကျွန်တော်ကလည်း ... အလိုက်အထိုက် ... နှုတ်ဆက်လိုက်ပါတယ် ...


"ဟုတ်ကဲ့ခင်ဗျ ..."


မမမြတ်နိုးဝေ ၀တ်လာတာက ... ရင်စေ့အကျီ င်္... ကောက်ညှင်းထုပ်လို ... ကိုယ်လုံးလေးကို ... ကွက်တိချုပ်ထားပေမယ့် ... နည်းနည်းတော့ လည်ဟိုက်သည် ... ငုံ့လိုက်တော့ ... ပိုဟိုက်တာပေါ့ ... ကျွန်တော့်မျက်စိရှေ့မှာဆိုတော့ ... ထွားထွားမို့မို့ကို ... မြင်ရသည် ... အဖြူရောင်ဘရာစီယာပေါ်မှာ ... မို့ထွက်နေတာ ... ကျွန်တော်လည်း ... လှလို့ စိုက်ကြည့်မိသည် ... တလုံးတခဲ ... ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ... ရင်အလှမှာ ... ကျွန်တော်လည်း ... မျက်လုံးက အရောင်ပြောင်းချင်လာသည် ... မမမြတ်နိုးဝေကလည်း ... ကျွန်တော် ကြည့်တာကို ဂရုမစိုက် ...


"အောင်စာရင်း ထွက်ပြီဆို ... ဘယ်နှခုပါလဲ ..."

"ဟုတ် ... ငါးခု ပါတယ် ... မမ"

"ဟယ် ... တော်လိုက်တာ ... ဘာကျွေးမှာလဲ ..."

"မမက ဆုချရမှာလေ ..."

"ဟုတ်သားပဲ ... ဘာစားချင်လဲ ..."

"ကျွန်တော် စားချင်တာ ... မမက ကျွေးမှာလား ..."


အပြောက ချိတ်တိတ်တိတ် ... အကြည့်က ... ငြိတိတိ ... ကြာကြာဆက်ပြောရင် ... ငြိကုန်တော့မယ် ... မမမြတ်နိုးဝေ မျက်လုံးလေး ... အရောင်လက်သွားသည် ... ရမက် ... သွေးဆူခါစ လူပျိုပေါက်လေးရှေ့မှာ ... အမို့အမောက်လေး လာပြတော့ ... သွေးက ဆူကုန်သည် ... ဟုန်းကနဲ ... မမမြတ်နိုးဝေ ရင်သားက ... မမအေးနုထက်ပိုထွားသည် ... တင်ပိုကားသည် ... ခါးလေးက ပိုသိမ်သည် ... ပြောရရင် ... ယောက်ျားကြိုက်တဲ့ ... ဂစ်တာရှိတ်လို ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မျိုး ... အသားကလည်းဖြူသည် ... တောင့်လည်းတောင့် ... လှလည်းလှတော့ ... ဆေးကျောင်းမှာ ... ကောင်လေးတွေ ... သဲသဲလှုပ် တဲ့ ... မမပြောဖူးတယ် ... အသဲခွဲ ဘုရင်မတဲ့ ... ဟုတ်မှာပေါ့ ... လှတာကိုး ... ခါးကနေ ... ပွေ့ပြီး ... ချစ်ချင်သလို ချစ်ပစ်လိုက်ရင် ... ဟား ... မဟုတ်သေးပါဘူးလေ ... ကျွန်တော့် စိတ်ထဲ မမ၀င်လာတဲ့အချိန်မှာ ... အကြည့်တွေကို ဘရိတ်အုပ်ပစ်လိုက်သည် ... မကောင်းပါဘူးလေ ... ဒါပေမယ့် ... စကားက ကျွံလေပြီ ... ကျားပေါက်စလေး ကျွန်တော့်ကို ... ဒေါက်တာမမက ... ခစ်ကနဲ ရီပြီး ...


"မမက ကျွေးရင် ... တကယ် လိုက်စားမှာလား ..."

"အင်း ... လိုက်စားရမှာပေါ့ ... ကိုယ့်အမ ကျွေးတာပဲ ..."

"အလဲ့ ... အပြောကတော့ ကျလောက်တယ် ... အိုကေလေ ... မမ အားတဲ့နေ့ ... မင်းကို လာခေါ်လိုက်မယ် ... ဟုတ်ပြီလား ..."

"ဟုတ်ကဲ့ ... မမ"


မမ မြတ်နိုးဝေ ... ၀င့်ကနဲ ပြုံးပြီး ... ဆေးရုံပေါ်တက်သွားသည် ... တင်သားကား ပြည့်ဖြိုးသည် ... ဒေါက်ဖိနပ်လေးကြောင့် ... ကြွပြီး ပင့်ကာ ၀င့်နေတယ် ... လှုပ်သည်ပေါ့ ... တင်သားဆိုင်တွေ တခုချင်း ... အိကနဲ ... တက်ထရွန် ထမီလေး အောက်မှာ ... ထင်းကနဲ ၀င်းကနဲ ... မမ မြတ်နိုးဝေက မလွယ် ... ကောက်ကြောင်းလေးက လှသည် ... အသံလေးက လွင်သည် ... ပြီးတော့ ခေတ်ပညာတတ်သည် ... ဒါ့ထက်ပိုတာက ... ရင်ပူစေသော မိန်းမမျိုးပေါ့ ... ကျွန်တော် ဆတ်ကနဲ ... ဆေးရုံပထမထပ်ကို လှမ်းကြည့်တော့ ... မမ ... ကျွန်တော့်ကို ကြည့်နေသည် ... နှုတ်ခမ်းလေးက စူနေသည် ... မျက်နှာလေးက ညိုနေသည် ... ကျွန်တော် လျှာထုတ်ပြပြီး ... မမကို စလိုက်သည် ... မမ ... ခါးထောက်ပြီး ဒေါပွရင်း ကျန်ခဲ့သည် ... တာ့ တာ ... ဟား ဟား ဟား ...


ကျွန်တော့်ပါးစပ် စည်းမစောင့်ခြင်းနှင့် ... မမ၏ သ၀န်တိုခြင်းကား ... ညနေခင်းတွင် ... ထိပ်တိုက်တွေ့လေပြီ ... ဆေးရုံက အပြန် သွားကြိုတော့ ... မမ စကားမပြော ... မျက်စောင်းကို ခဲထားရင်း ... ရွာမလို မျက်နှာညိုက ... ကျွန်တော့်ကို မဲတော့သည် ... ကားပေါ်မှာ ... ကျွန်တော်က ...


"မမ ... တနေ့လုံး ဘာဖြစ်နေတာလဲ"

"ဘာဖြစ်ရမလဲ ... မင်းက ... မနက်ကတည်းက ... ဟုတ်မှ မဟုတ်တာ ..."

"မနက်က ကိစ္စ ... ကျွန်တော်မှ မသိတာ ... သူ့ဟာသူ ဖြစ်နေတာ ... "


လူပျိုပေါက် ... မနက်ခင်း သွေးဆူတာ ... သဘာ၀ပဲ ... မမက ဆရာ၀န် ... ပိုသိမှာပါ ... နောက်ပြီး ... ညတုန်းက သွေးဆူအောင် လုပ်ခဲ့တဲ့ တရားခံက ... ဘယ်သူလဲ ... မမ မျက်နှာ ရဲကနဲ ဖြစ်သွားသည် ...


"အဲဒါပြောတာ မဟုတ်ဘူး ... မြတ်နိုးဝေနဲ့ ... ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ ..."

"အော် ... အောင်စာရင်းထွက်တာ ... သူက ... မုန့်၀ယ်ကျွေးမယ်တဲ့ ..."

"မင်းသွေး ... မြတ်နိုးဝေနဲ့ ပတ်သတ်ချင်တာလား ..."

"မဟုတ်ပါဘူး ... မမကလည်း ... မမ သူငယ်ချင်းမို့လို့ ... "

"အခုတော့ ... မမ သူငယ်ချင်းပေါ့ ... နောက်တော့ ကျွန်တော့် ရီးစားပေါ့ ... ဟုတ်လား ..."

"ဟာ ... မမကလည်း ... ကျွန်တော် ချုစ်တာ ... မမလေ ..."

"တခုတော့ သတိပေးလိုက်မယ်နော် ... ငါးရံ့နှစ်ကောင် ... အဖမ်းခံတဲ့ထဲမှာ ... အေးနု မပါဘူး ..."

"မမကလည်း ... စိတ်ကလည်း ကြီးလိုက်တာ ... ဘယ်သူက ... ငါးရံ့ နှစ်ကောင် ဖမ်းမှာလဲ ... ဒီငါးရံ့မလေးတောင် ... မနည်းဖမ်းနေရတာ ..."


ကျွန်တော် ... မမ မေးစေ့လေးကို ... လှမ်းကိုင်လိုက်သည် ... မမ ဆတ်ကနဲ ... ခေါင်းလေး ခါပြီး ...


"သွားပါ ... အပိုတွေ ... "

မမ မျက်စောင်းလေး ... ဒိုင်းကနဲ ထိုးပစ်လိုက်သည် ... ကျွန်တော့် နှလုံးသား ဇတ်ကနဲ ခုန်သွားသည် ... မမ အဲဒီလို ... မျက်စောင်းထိုးရင် ... အတင်းဖက်ပြီး ... နမ်းပစ်လိုက်ချင်သည် ... အသဲယားလို့ပေါ့ ... မေးစေ့လေးကို ... မမိပေမယ့် ... လက်လေးတော့ ... မိပါတယ် ... မမလက်လေးကို ... ကိုင်ပြီး ...


"ချစ်တယ်နော် ... မမ ..."

"လျှာရိုးမရှိတိုင်း ... လျှောက်ပြောနေတယ် ... ကား သေချာမောင်း"


သမ္မတရုပ်ရှင်ရုံနားရောက်တော့ ... မမ နဲ့ ရုပ်ရှင်ကြည့်ချင်လာသည် ... မမ နဲ့ ရုပ်ရှင်ရုံထဲမှာ ... အတူတူထိုင်ပြီး ... ဖက်ထားချင်သည် ... မမကို ... နမ်းမည် ... မမ ရင်သားဆိုင်လေးတွေကို ... ပွတ်သပ်ချင်သည် ... ကျွန်တော် ... မမ အချစ်ကို ... စမ်းကြည့်ချင်သည် ... ဒါက ... စိတ်ထဲမှာ ပေါ်လာတဲ့ ...


"မမ ... ရုပ်ရှင်ကြည့်ချင်လားဟင် ..."

"ဟင့်အင်း ... မကြည့်ချင်ဘူး ..."

"တခါလောက် ကြည့်ချင်တယ် ... မမရယ် ..."

"အိမ်မှာ ... မေမေတို့ မျှော်နေအုံးမယ် ..."

"မေမေ့ကို ခွင့်တောင်းလာတယ် ... မမ က မုန့်လိုက်ကျွေးမယ်လို့ ..."

"ဘာ ... မင်းသွေးနော်"

"နော် ... မမ ... နော် ..."

"ဟင့်အင်း ... ဟင့်အင်း ... မကြည့်ဘူး ... အိမ်ပဲပြန်မယ် ..."


မမ စိတ်ကား မပြေသေး ... ကျွန်တော် သိသည် ... မမ မြတ်နိုးဝေကြောင့် ... ကျွန်တော့်ကို မဲနေတာ ... ကျွန်တော် ... စိတ်ညစ်သွားသည် ... မမ စိတ်ဆိုးတာ ... ဘယ်လို ချော့ရမှန်းမသိ ... ကျွန်တော် ... ကားကို ... ခပ်မြန်မြန်မောင်းပစ်လိုက်တယ် ... မမကလည်း ... ဘာမှမပြော ... အိမ်ရောက်တဲ့အထိ ... စကားမပြောဖြစ် ... အိမ်ရောက်တော့ ... သဲနု ... ကျွန်တော်တို့ကို ... ကြည့်နေသည် ... သူထင်ထားတာက ...  မမ ... ကျွန်တော့်ကို မုန့်လိုက်ကျွေးမယ် ထင်ထားတာ ... အခု ... မမ မျက်နှာ မကောင်း ... မျက်နှာက ညိုနေသည် ... ရာသီဥတုမကောင်းဘူး ... ကျွန်တော် ... သဲနုကို မကြည့်ဘူး ... အခန်းထဲမှာ ... ရေသွားချိုးလိုက်တယ် ...

ထမင်းစားတော့လည်း ... မမ ... ကျွန်တော့်ကို ... ထမင်းခူးပေးတယ် ... မမ ကို ... မကြည့် ... ကိုယ့်ဘာသာ့ကိုယ် ... ခပ်သွက်သွက် စားသည် ... မေမေနဲ့ သဲနုက ... ဘာမှမပြော ... မမ ကျွန်တော့်ကို ဆူထားတယ်ထင်ပြီး ... ဘာမှမပြောကြဘူး ... ငြိမ်နေကြတယ် ... ပြီးတော့ ... ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန်ပြီး ... အခန်းထဲမှာ ... အိပ်ပစ်လိုက်တယ် ... မမ မကောင်းဘူး ... စိတ်ထဲမှာတော့ ... မျှော်နေမိတယ် ... မ လာချော့လေမလား ... စိတ်ရှုပ်ပါတယ် ... မျက်စိမှိတ်ထားရင်း ... တောတွေးတောင်တွေးနဲ့ ... မှေးကနဲ ဖြစ်သွားတယ် ...


ကျွီကနဲ ... တံခါးက ပိတ်သွားတယ် ... ကျွန်တော့် အိပ်ခန်းတံခါးကို ... မပိတ်ခဲ့ဘူး ... ၀င်လာတာ ဘယ်သူလဲ ... အိပ်နေပေမယ့် ... ကျွန်တော်သိတယ် ... အနံ့ ... မမရဲ့ ကိုယ်သင်းနံ့ ... ကျွန်တော်ချစ်တဲ့ ... မမအေးနုရဲ့ ... အပျိုနံ့လေး ... အိကနဲ မွေ့ယာက ... နိမ့်သွားတယ် ... မမ ကျွန်တော့်ဘေးမှာ လာထိုင်တယ် ... ကျွန်တော် ... နိုးပါတယ် ... ဒါပေမယ့် ... မမကို ... မခေါ်ချင်ဘူး ... နေပလေ့စေ ... မမ ချော့မှ ... ကျွန်တော် ထမယ် ... မမ ... ကျွန်တော့်နားလေးကို ... ကပ်ပြီး ...


"မောင်လေး ... အိပ်ပြီလား ..."


ကျွန်တော် ... မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ... ဆက်အိပ်နေသည် ... အချော့ခံချင်တာကိုး ... နည်းနည်း အချိန်ဆွဲထားသည် ...


"မောင်လေး ... မမကို စိတ်မကောက်ရဘူးလေကွာ ..."

"မောင် ..."

"မမက ... ချစ်လို့ သ၀န်တိုတာ ... မရဘူးလား ..."

"ဟိတ် ... အံမယ် ... အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတယ်ပေါ့ ..."

"လာပါ ... မောင်လေးရယ် ... ဒီဘက်လှည့်ပါအုံး ..."


မမ ... ကျွန်တော့် ပခုံးလေးကို ... ကိုင်ပြီး ... ဆွဲလှည့်လိုက်သည် ... ကျွန်တော် ... မမ ဘက်လှည့်ပြီး ... မမကို ကြည့်လိုက်သည် ... မမ ... ည၀တ်ဂါ၀န်လေးနဲ့ ... သိပ်လှသည် ... ပြီးတော့ ... မျက်နှာလေးက ... ခုနကလို မဟုတ် ... ချစ်ရည်ရွှမ်းတဲ့ မျက်၀န်းလေးမို့  ... ကျွန်တော့် စိတ်တွေ ပျော့သွားပြန်သည် ...


"မမ က ... ကျွန်တော့်ကို ... ချစ်မှ မချစ်တာ ..."

"အို ... ဘယ်သူပြောလဲ ... မမ က မချစ်ဘူးလို့ ..."

"ဘယ်တုန်းက ... ချစ်တယ်လို့ ပြောလဲ ..."

"အင်း ... အခုပြောမယ်နော် ... တခါပဲနော် ..."

"ပြော ..."


"အရမ်းချစ်တယ် ... မောင်ရယ် ..."


အသံလေးက တိုးတိုးလေး ... နုနုလေး ... နားထဲကို ... သိမ့်ကနဲ ၀င်လာတဲ့ လေလှိုင်းသံတွေထဲမှာ ... အချစ်တွေ ပြည့်လျှံနေတော့ ... ကျွန်တော့် ရင်တွေ လှိုင်းထန်ကုန်သည် ... ကျွန်တော် မမကို ... ဖက်ပြီး ... လှဲချလိုက်သည် ... မမက အလိုက်သင့် ... ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ... လာအိပ်သည် ... ကျွန်တော့်ပါးကို ... ရွှတ်ကနဲ နမ်းပစ်လိုက်သည် ... ကျွန်တော်လည်း ... မမကို ပြန်နမ်းသည် ... မမက ပြန်နမ်းသည် ... ကျွန်တော်က ပြန်နမ်းသည် ... အနမ်းတွေက ... အချစ်ကဲလာသည် ... ချစ်တယ် မမရယ် ... ကျွန်တော် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... နမ်းသည် ... မမက ... ကျွန်တော့်အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ငုံပြီး စုပ်သည် ... ကျွန်တော်က ... မမ အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးကို ... စုပ်သည် ... ကျောက်ကျောတုံးလေးလို ... နှုတ်ခမ်းအိအိလေးကို ... စုပ်နမ်းရင်း ... နှစ်ယောက်သား ... မွေ့ယာပေါ်မှာ ... ပူးကပ်သွားသည် ... တင်းနေအောင် ဖက်ထားပြီး ... အနမ်းကမ္ဘာထဲမှာ ... မျောကြသည် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... မောသည် ... သိမ့်သိမ့်လေးနဲ့ မောသည် ... မမ ကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ... ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားရင်း ...


"မမ ... မနက်က ... သူ့ဟာသူ ထောင်နေတာ ... ကျွန်တော်မှ မသိတာ ..."

"လူပျိုဖြစ်လာရင် ... ဒါမျိုးက ဖြစ်တတ်ပါတယ် ..."

"အဲဒါ မမကြောင့် ..."

"အန် ... ဘာဆိုင်လဲ ..."

"ဟုတ်တယ်လေ ... ညတုန်းက ... မမ အတင်းနမ်းတာကိုး ..."

"အယ် ... မဟုတ်တာတွေ ..."

"ဟုတ်တာပေါ့ ... မနက်ကျရင် ... ထောင်မနေအောင် ... မမ ကုပေးရမယ် ..."


ဆရာ၀န်မလေး မမ ... ချောက်ကျပြီ ... ဘယ်လိုကုမှာလဲ ... ဒီတခါ ... ကျွန်တော့်အလှည့် ... မမ အချော့ခံကြည့်ချင်သည် ... မမကို ... ဆိုးကြည့်ချင်သည် ... ချစ်လည်းချစ်သည် ... သ၀န်တိုတာ ... သဘောကျပေမယ့် ... စိတ်ညစ်တယ် ... မမ ... ကျွန်တော့်ကို ... ငုံ့ကြည့်ပြီး ...


"မမလည်း ... မလုပ်တတ်ဘူး ... ဒုက္ခပါပဲ ..."

"မရဘူး ... မရဘူး ... မမ ကုပေးရမယ် ..."

"အယ် ... ဒီလို မဆိုးရဘူးလေကွယ် ..."

"ဒါဆို ... မမ ... တခုလုပ်ပေးရမယ် ..."

"ပြောကြည့်လေ ..."

"ဒါလေးကို ... ကြည့်ချင်တယ် ... မမရယ် ..."


ကျွန်တော် ... မို့မောက်နေတဲ့ ရင်သားဆိုင်လေးကို ... လက်ညှိုးလေးနဲ့ ဖိပြီး ... မထိတထိ တောင်းဆိုလိုက်သည် ...


"အို ... မဟုတ်တာ ... ရှက်စရာကြီး ..."


မမ ရှက်သွေးဖြာသွားသည် ... ဘယ်သူမှ မတွေ့အောင် ... အပျိုစင်ဘ၀ကို ... ၂၈ နှစ်လုံးလုံး ထိန်းသိမ်းလာခဲ့တာ ... သူနဲ့ကျမှ ... လှန်ပြရရင် ... အို ... မမ မျက်နှာ ရဲတက်လာသည် ...


"မမနော် ... မရဘူးကွာ ... ပြဆိုပြ ..."


မမ မျက်နှာလေး ... အိုသွားသည် ... ချစ်သူကို မငြိုငြင် ... ဒါပေမယ့် ... ရှက်တယ် ... မမ ရှက်သွားတာ ကျွန်တာ် သိပေမယ့် ... မရမက တောင်းဆိုလိုက်တယ် ... မမ ကျွန်တော့်ကို ... ချစ်တာပဲ ... အလိုလိုက်မှာပါ ...


"ဟေ့အေးကွယ် ... မင်္ဂလာဆောင်မှ ကြည့်ကွာ ... နော် ..."

"ဒါဆို ... ကိုင်ကြည့်ချင်တယ် ... မမရယ်"


မမ ... တွေဝေသွားသည် ... ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချပြီး ... ခဏလောက် ... ကျွန်တော့်မျက်လုံးကို ... စိုက်ကြည့်သည် ... ကျွန်တော့်ရင်ထဲက ဆန္ဒတွေကို ... မမ မြင်ရသည် ... အရမ်းချစ်တာလည်း ပါတာပေါ့ ... ကျွန်တော့် ညာလက်ကို ... သူ့ ရင်သားဆိုင်လေးပေါ်မှာ ... ဖြေးဖြေးလေး ... တင်ပေးလိုက်သည် ... သဘောက ... ကိုင်စေသတည်း ...


"မောင်နော် ... အရမ်းဆိုးတယ် ... မမ က ချစ်လို့ အလိုလိုက်တာနော် ..."

"အင်းပါ ... အရမ်းချစ်တယ်နော် ... မမ"

"ချစ်ပါတယ် ... မောင်ရယ် ... ချစ်ပါတယ် ..."


ကျွန်တော် မမရင်သားဆိုင်လေးကို ... ကိုင်ခွင့်ပါမစ်ရသွားတော့ ... ၀မ်းသာသည် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ခပ်ပြင်းပြင်းလေး စုပ်ပြီး ... မမ ရင်သားဆိုင်လေးကို ... နယ်လိုက်သည် ... အိသည် ... တင်းသည် ... အလုံးအထည်က ... သိပ်မကြီး ... လက်ထဲမှာ အနေတော်လေး ... ဖွံ့ထွားနေသည် ... ဖွဖွလေး ... နယ်သည် ... မမ ကျွန်တော့်ကို ဘာမှမပြောနိုင် ... ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းလေးကို ... အတင်းဖိနမ်းလာသည် ... အုပ်ကိုင်ထားတဲ့လက်လေးကို ... ပိုပြီးဖိထားသည် ... အထိအတွေ့က ... ရင်ခုန်သံတွေ ဝုန်းဒိုင်းကျဲကုန်သည် ... ည၀တ်ဂါ၀န်လေးအောက်မှာ ... အတွင်းခံလေးက ... ပါးပါးလေး ... ရင်သားဆိုင် ... နုနုအိအိလေးရဲ့ အထိအတွေ့ကို ... ကျွန်တော် ကောင်းကောင်းခံစားလို့ရသည် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... ဖွဖွလေး ... ဆုပ်ကိုင်ပြီး ... ပွတ်ချေလိုက်သည် ... မမ ငြီးသံသဲ့သဲ့လေး ... လျှံကျလာသည် ... မျက်လုံးလေးက စင်းပြီး ... ပါးပြင်လေးက ... ပန်းနုရောင်လေး သမ်းသွားသည် ...


"အရမ်း မညှစ်နဲ့ကွယ် ... "

"အို ... ရှီးး ... ဟင့် ...

"နာတယ်နော် ... အို ... ဟာ"

"မောင် ... ဖြေးဖြေးကိုင်ကွာ ..."


မမ ရင်သားဆိုင်လေးကို ... ကိုင်ရတာ ... အရမ်းကောင်းသည် ... သိပ်ချစ်ရတဲ့ မမရဲ့အထိအတွေ့က ... ကျွန်တော့်စိတ်တွေကို ... ခေါင်းထောင်ထလာစေသည် ... မနေနိုင် ... ကိုင်ရတာ အားမရ ... ဖိကြည့်သည် ... ပွတ်ကြည့်သည် ... ညှစ်ကြည့်သည် ... ဒီလိုကျတော့လည်း ... မမ မခံနိုင် ... အသားနုနုလေးကို ... အတင်းဆုပ်တော့ ... နာသွားရှာတယ် ထင်ပါရဲ့ ...


"မမ ... ချစ်တယ်နော် ..."

"အင်း ... ချစ်တယ် မောင်ရယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ... ဖြေးဖြေးကိုင်နော် ... နာတယ် ..."

"ကျွန်တော့်ဟာ ... ထောင်နေပြီ ... မမရယ် ..."

"အို ..."


သိပ်ချစ်ရတဲ့ ... မမကို ... ကျွန်တော့်စိတ်အမှန်အတိုင်း ပြောပြလိုက်တယ် ... ဟုတ်လည်းဟုတ်နေတာပဲ ... အောက်ကကောင်က ... တင်းပြီး ထောင်နေတာ ... ပေါက်ထွက်တော့မယ် ...


"မမလည်း ... မသိတော့ဘူးကွာ ..."မမ ... ဖြေရှင်းချက်မပေးနိုင် ... လုပ်မိလုပ်ရာ ... ကျွန်တော် နှုတ်ခမ်းကို ... အတင်း စုပ်တော့သည် ... ကျွန်တော်လည်း ... ဆက်မမေးတော့ ... မွတ်သိပ်စွာ နမ်းလာတဲ့ ... မမ အနမ်းတွေကို ... တုံ့ပြန်ရင်း ... လက်တွေကလည်း ... လှုပ်ရှားလာသည် ... မမ ရင်သားဆိုင်လေးကို ... ကိုင်ရတာ အားမရ ... ပွတ်သည် ... အောက်လေးကို လျှောပြီး ... ခါးလေးကို ... ပွတ်သည် ... တင်ပါးလေးကို ... ပွတ်သည် ... မမ ပေါင်ကြားလေးထဲကို ... ကျွန်တော့်ဟာနဲ့ ထောက်ထားပြီး ... ခါးကို ဆတ်ကနဲ ကော့ကြည့်သည် ... မမ တုန်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ... ကျွန်တော့်ကို ... အတင်းဖက်တော့သည် ... ကျွန်တော် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်လိုက် .... အောက်က ကော့လိုက်နဲ့ ... ပထမတော့ ... မမ တင်လေးကို နောက်ပစ်ပြီး ... ကျွန်တော့်ဟာနဲ့ ရှောင်သည် ... မရဘူးလေ ... ခါးလေးကို ... တင်းတင်းဖက်ပြီး ... အတင်းဖိပစ်လိုက်တော့ ... မမ မရုန်းနိုင်တော့ ... အ၀တ်ပါးပါးလေးအောက်က ... တောင်ကုန်းမို့မို့လေးကို ... ကျွန်တော် ချိန်ရွယ်ပစ်လိုက်သည် ... ဖျင်းကနဲ ... ဖြန်းကနဲ ... သွေးတွေ ဆူပွက်ကုန်သည် ... ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ... ဆောင့်သည် ... ထိန်းချုပ်လို့မရအောင် ... မမ ရင်သားဆိုင်တွေကို ... အားနဲ့ ဖိနယ်သည် ... အောက်ကလည်း ... ဆောင့်သည် ... မမ ... ငြီးသံလေးက ... ပိုကျယ်လာသည် ... ကျွန်တော့်ကို အတင်းဖက်ထားပြီး ... ကျွန်တော် ချစ်သမျှ ... အလိုလိုက်ရှာသည် ... အပျိုစင်လေးမို့ ... ချစ်သူရဲ့ အထိအတွေ့မှာ ... သာယာသွားသည် ထင်ပါရဲ့ ... ဖိုနဲ့မ ... ထိကပ်မိရင် ... ခွဲမရအောင် ... ချစ်မဝအောင် ... တိုက်တွန်းနေသော ... ရမက်စိတ်ကား ... နှစ်ယောက်လုံးမှာ ... ကိန်းအောင်းလာသည် ... အချိန်ကြာလာလျှင် ... ကျွန်တော်တို့ ... ခရီးဆုံးကို ... ရောက်သွားလိမ့်မယ် ထင်တာပဲ ... မမ ဒါတော့ ... မလိုက်လျောချင် ... ကျွန်တော် ... ဆက်တိုက် ဆောင့်တော့ ... မမ အနေရခက်လာသည် ... သူလည်း စိတ်မနည်းထိန်းပြီး ... ကျွန်တော်ဖက်ထားတာကို ရုန်းသည် ... အတင်းထထိုင်ပြီး ...


"တော်ပြီကွာ ... အရမ်းဆိုးတယ် ..."

"မမကလည်း ..."

"ဘာ မမကလည်း ... မောင်နော် ... ချွေးတွေတောင် ပြန်လာပြီ ..."

"ဟင့်အင်း ... မရဘူးကွာ ..."

"ဟိတ် ကောင်လေး ... မကဲတက်လာနဲ့တော့နော် ... လက်ထပ်ပြီးမှ ..."

"ဟင့်အင်း ... အခုပဲ ချစ်ချင်တယ် ..."

"တော်ပြီကွာ ... လိမ္မာတယ် ... နော် ... မောင် ..."

"မမက ... ကျွန်တော့်ကို တကယ်မှ မချစ်တာ ..."

"ဟာကွာ ... မဆိုးနဲ့ကွာ ..."


ဒေါက် ဒေါက် ...


တံခါးခေါက်သံ ... ကျွန်တော်ရော ... မမ ... မျက်လုံးပြူးကုန်သည် ... ဘယ်သူလဲ ... သဲနုလား ... မေမေလား ... ဝုန်းဒိုင်းကျဲနေတဲ့ ... ရင်ခုန်သံတွေ ရပ်သွားသည် ... ဝုန်းကနဲ ... ကုတင်ပေါ်က ထပြီး ... မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ... ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေတဲ့ ... မမ မျက်နှာလေး ... ငိုမလို ဖြစ်သွားသည် ... ဒုက္ခပါပဲ ... ကျွန်တော် ... မမကို ... ရေချိုးခန်းထဲ ... ၀င်ဖို့ ... လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်သည် ... မမ ခပ်သွက်သွက်လေး ... ရေချိုးခန်းထဲမှာ ... ၀င်ပုန်းနေသည် ... ကျွန်တော် တံခါးဖွင့်ပြီး ... ခေါင်းလေး ပြူကြည့်လိုက်သည် ... တကိုယ်လုံး မပြရဲ ... အောက်ကဟာက ထောင်နေသည် ... ကြည့်လိုက်တော့ ... သဲနု ...


"ကိုကို ... နေမကောင်းဘူးလား ..."

"ကောင်းပါတယ် ... မအိပ်သေးဘူးလား ..."

"အိပ်နေတာ ... အိပ်မပျော်ဘူး ... ညနေက ... မမနဲ့ ဘာဖြစ်တာလဲဟင် ..."

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ... ဒီလိုပဲ စိတ်ကောက်တာ ..."

"ဟုတ်လား ... မမအခန်းတံခါးလည်း ပိတ်ထားတယ် ..."

"ဟုတ်မှာပေါ့ ... မသိဘူး ..."

"ကိုကို ... ဖျားနေတာလား ... ချွေးတွေလည်း ... ရွှဲနေတာပဲ ... မျက်နှာကလည်း ... နီနေတယ် ..."


သဲနု ... လူရှုပ်မလေး ... ကျွန်တော် စိတ်ညစ်သွားသည် ... မျက်နှာနီနေတာ ... နေမကောင်းလို့မှ မဟုတ်တာ ... အဲဒါ မမကြောင့် ...


"နေကောင်းပါတယ်ဆိုမှ ..."

"ဘာလို့ တခါးနောက်မှာ ရပ်နေတာလဲ ... "

"မဟုတ်ပါဘူး ... အိပ်ချင်လာပြီ ... ဂွတ်နိုက် ..."

"အင်း ... ဒါဆိုလည်း ပြီးရော ... သဲနု သွားအိပ်တော့မယ် ... ဂွတ်နိုက် ..."


သဲနု ... ထွက်သွားမှ ... ရင်ထဲက အလုံးကြီးကျသွားသည် ... တော်သေးသည် ... ခုနက ... ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိ ... မေမေဆို ... မလွယ်ဘူး ... ရေချိုးခန်းတံခါးကို ... ခေါက်ပြီး ... မမကို အသိပေးလိုက်သည် ...


"မမ ... ထွက်လာခဲ့တော့ ..."


မမ ... ရေချိုးခန်းထဲက ... ထွက်လာသည် ...


"ဘယ်သူလဲဟင် ..."

"သဲနု ..."

"လူရှုပ်မလေး ..."


မမ ... ကျွန်တော့်ကို မျက်စောင်းထိုးကြည့်သည် ...


"မမ ... ခုနက ... စကားပြောတာ ... ဘယ်နား ရောက်သွားပြီလဲ ... ဟင် ..."

"သွား မသိဘူး ..."


ကျွန်တော် ... မမ လက်လေးကို ဆွဲပြီး ... ခုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်သည် ... မမက ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ထိုင်သည် ... ပုံ့ပုံ့လေး ...


"မမ ... ဒီည ... ကျွန်တော်နဲ့ ... အတူတူအိပ်ရမယ်နော် ..."

"အင် ..."

"မအိပ်ချင်ဘူးလား ..."


ကျွန်တော် မမခါးလေးကို ဖက်ပြီး ... မမ ပါးလေးကို ... နမ်းလိုက်သည် ... မမ စဉ်းစားနေတယ် ... ကျွန်တော် ... မမ ကိုယ်လုံးလေးကို ... လှဲချလိုက်တယ် ... မမ အပေါ်ပိုင်းက ... ကုတင်ပေါ်မှာပေါ့ ... ခြေထောက်ကတော့ ခုတင်အောက်မှာပေါ့ ... မမ ... ဘာမှမပြောဘူး ... ကျွန်တော် ... မမ ကိုယ်ပေါ်မှာ ... အိပ်ချလိုက်တော့ ... အင့်ကနဲ ... မမ ငြီးတယ် ... အသက်ရှုရခက်သွားတယ် ထင်ပါရဲ့ ... ငြီးတွားတတ်တဲ့ ...  မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... နမ်းတယ် ... ဖွဖွလေး ... နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ပြီးဆွဲတယ် ... ကျွန်တော့်လက်တွေက ... မမ ရင်သားဆိုင်ကို ... အုပ်ကိုင်လိုက်တယ် ... ရဲရဲတင်းတင်းပဲ ... မွမွလေး နယ်ပစ်လိုက်တယ် ... ပါမစ်ရထားတာကိုး ... မမ ... ရင်တွေ ပိုကော့လာတယ် ... ငြီးသံလေးက ... တဟင်းဟင်းနဲ့ ... နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့ကပ်ထားတောင်မှ ... ထွက်လာသေးသည် ... ကျွန်တော် ... နှုတ်ခမ်းလေးကို ... နမ်းရာကနေ ... လည်တိုင်လေးကို နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... မမ ကျွန်တော့်ကို ... အတင်းဖက်ထားပြီး ... တိုးတိုးလေး ငြီးတယ် ... ရင်သားဆိုင်ကို ... ဆော့ကစားတော့ ... မမ ရင်တွေ မို့လာတယ် ... ကော့လာတယ် ... လည်တိုင်လေးကို နမ်းတော့ ... ကြက်သီးလေးတွေ ထလာတယ် ... မျက်နှာလေးက ... ပန်းသွေးရောင်သမ်းလာတယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... ကျွန်တော့်လက်တွေ ... ရင်သားဆိုင်လေးအောက်ကို လျှောချသွားတယ် ... မို့မောက်တဲ့ ... ရင်သားဆိုင် ... အောက်နားလေးကို ... ပွတ်တယ် ... မမ ငြီးသံလေး ပိုကျယ်လာတယ် ... အပေါ်နည်းနည်းတက်ပြီး ... မမ ရင်သားထိပ်ဖျားလေးကို ... လိုက်ရှာကြည့်တယ် ... မာမာထောင်ထောင်လေးနဲ့ ... ဆန္ဒပြနေတဲ့ ... မမ နို့သီးခေါင်းလေးကို ... ကျွန်တော် စမ်းမိတယ် ... သေးသေးလေး ... ကျွန်တော် လက်ဖျားလေးနဲ့ ... ဖိကြည့်တယ် ... မမ ဆတ်ကနဲ ... ကော့တက်လာတယ် ... တုန်တက်သွားတယ် ... ကျွန်တော်သိပြီ ... မမ နို့သီးဖျားလေးနေရာကို ... လက်ချောင်းလေးနဲ့ ... ပွတ်တယ် ... ဝေ့ကနဲ ဝိုက်ကနဲ ... ၀ လုံးလေးတွေ ရေးတယ် ... တလုံး ... နှစ်လုံး ... သုံး ... လေး လုံး ... မမ ခေါင်းလေး တခါခါနဲ့ ... ကျွန်တော့်ကို ... အတင်းနမ်းတာပဲ ...


"မမ ... ချစ်တယ်နော် ..."

"အတူတူပဲကြာ ..."


ကျွန်တော် ... ချစ်ရည်ရွှမ်းတဲ့ ... မမ မျက်လုံးလေးကို ... နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... မမ မျက်စိမှိတ်သွားတယ် ... ကျွန်တော် ... မမ ရင်သားဆိုင်လေးကို ... ပြန်နမ်းတယ် ... မကျေနပ်ဘူး ... ကြားမှာခံနေတဲ့ ... အတွင်းခံလေးကို ... မနာလိုဘူး ... မမ နှလုံးသားနဲ့ အနီးဆုံးနေရာမှာ ... ကျွန်တော်ပဲ ရှိသင့်တာပေါ့ ... ဖွဖွလေး ... လိုက်စမ်းတယ် ... မို့မောက်တဲ့ ရင်သားဆိုင် ... အောက်ခြေမှာ ... အတွင်းခံလေးကို ... စမ်းမိတယ် ... ကျွန်တော် လက်ညှိုးလေးနဲ့ ... မကြည့်တယ် ... အတွင်းခံက ... ခပ်တင်းတင်း ၀တ်ထားတာ မဟုတ်တော့ ... ကြွတက်လာတယ် ... လက်ချောင်းလေးက ... ၀င်သွားတယ် ... ပိတ်ထားတဲ့ မမ မျက်လုံး ... ဖျက်ကနဲ ... ပွင့်လာတယ် ...

မမ ... ဖြေရှင်းချက်မပေးနိုင် ... လုပ်မိလုပ်ရာ ... ကျွန်တော် နှုတ်ခမ်းကို ... အတင်း စုပ်တော့သည် ... ကျွန်တော်လည်း ... ဆက်မမေးတော့ ... မွတ်သိပ်စွာ နမ်းလာတဲ့ ... မမ အနမ်းတွေကို ... တုံ့ပြန်ရင်း ... လက်တွေကလည်း ... လှုပ်ရှားလာသည် ... မမ ရင်သားဆိုင်လေးကို ... ကိုင်ရတာ အားမရ ... ပွတ်သည် ... အောက်လေးကို လျှောပြီး ... ခါးလေးကို ... ပွတ်သည် ... တင်ပါးလေးကို ... ပွတ်သည် ... မမ ပေါင်ကြားလေးထဲကို ... ကျွန်တော့်ဟာနဲ့ ထောက်ထားပြီး ... ခါးကို ဆတ်ကနဲ ကော့ကြည့်သည် ... မမ တုန်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ... ကျွန်တော့်ကို ... အတင်းဖက်တော့သည် ... ကျွန်တော် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်လိုက် .... အောက်က ကော့လိုက်နဲ့ ... ပထမတော့ ... မမ တင်လေးကို နောက်ပစ်ပြီး ... ကျွန်တော့်ဟာနဲ့ ရှောင်သည် ... မရဘူးလေ ... ခါးလေးကို ... တင်းတင်းဖက်ပြီး ... အတင်းဖိပစ်လိုက်တော့ ... မမ မရုန်းနိုင်တော့ ... အ၀တ်ပါးပါးလေးအောက်က ... တောင်ကုန်းမို့မို့လေးကို ... ကျွန်တော် ချိန်ရွယ်ပစ်လိုက်သည် ... ဖျင်းကနဲ ... ဖြန်းကနဲ ... သွေးတွေ ဆူပွက်ကုန်သည် ... ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ... ဆောင့်သည် ... ထိန်းချုပ်လို့မရအောင် ... မမ ရင်သားဆိုင်တွေကို ... အားနဲ့ ဖိနယ်သည် ... အောက်ကလည်း ... ဆောင့်သည် ... မမ ... ငြီးသံလေးက ... ပိုကျယ်လာသည် ... ကျွန်တော့်ကို အတင်းဖက်ထားပြီး ... ကျွန်တော် ချစ်သမျှ ... အလိုလိုက်ရှာသည် ... အပျိုစင်လေးမို့ ... ချစ်သူရဲ့ အထိအတွေ့မှာ ... သာယာသွားသည် ထင်ပါရဲ့ ... ဖိုနဲ့မ ... ထိကပ်မိရင် ... ခွဲမရအောင် ... ချစ်မဝအောင် ... တိုက်တွန်းနေသော ... ရမက်စိတ်ကား ... နှစ်ယောက်လုံးမှာ ... ကိန်းအောင်းလာသည် ... အချိန်ကြာလာလျှင် ... ကျွန်တော်တို့ ... ခရီးဆုံးကို ... ရောက်သွားလိမ့်မယ် ထင်တာပဲ ... မမ ဒါတော့ ... မလိုက်လျောချင် ... ကျွန်တော် ... ဆက်တိုက် ဆောင့်တော့ ... မမ အနေရခက်လာသည် ... သူလည်း စိတ်မနည်းထိန်းပြီး ... ကျွန်တော်ဖက်ထားတာကို ရုန်းသည် ... အတင်းထထိုင်ပြီး ...


"တော်ပြီကွာ ... အရမ်းဆိုးတယ် ..."

"မမကလည်း ..."

"ဘာ မမကလည်း ... မောင်နော် ... ချွေးတွေတောင် ပြန်လာပြီ ..."

"ဟင့်အင်း ... မရဘူးကွာ ..."

"ဟိတ် ကောင်လေး ... မကဲတက်လာနဲ့တော့နော် ... လက်ထပ်ပြီးမှ ..."

"ဟင့်အင်း ... အခုပဲ ချစ်ချင်တယ် ..."

"တော်ပြီကွာ ... လိမ္မာတယ် ... နော် ... မောင် ..."

"မမက ... ကျွန်တော့်ကို တကယ်မှ မချစ်တာ ..."

"ဟာကွာ ... မဆိုးနဲ့ကွာ ..."


ဒေါက် ဒေါက် ...


တံခါးခေါက်သံ ... ကျွန်တော်ရော ... မမ ... မျက်လုံးပြူးကုန်သည် ... ဘယ်သူလဲ ... သဲနုလား ... မေမေလား ... ဝုန်းဒိုင်းကျဲနေတဲ့ ... ရင်ခုန်သံတွေ ရပ်သွားသည် ... ဝုန်းကနဲ ... ကုတင်ပေါ်က ထပြီး ... မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ... ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေတဲ့ ... မမ မျက်နှာလေး ... ငိုမလို ဖြစ်သွားသည် ... ဒုက္ခပါပဲ ... ကျွန်တော် ... မမကို ... ရေချိုးခန်းထဲ ... ၀င်ဖို့ ... လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်သည် ... မမ ခပ်သွက်သွက်လေး ... ရေချိုးခန်းထဲမှာ ... ၀င်ပုန်းနေသည် ... ကျွန်တော် တံခါးဖွင့်ပြီး ... ခေါင်းလေး ပြူကြည့်လိုက်သည် ... တကိုယ်လုံး မပြရဲ ... အောက်ကဟာက ထောင်နေသည် ... ကြည့်လိုက်တော့ ... သဲနု ...


"ကိုကို ... နေမကောင်းဘူးလား ..."

"ကောင်းပါတယ် ... မအိပ်သေးဘူးလား ..."

"အိပ်နေတာ ... အိပ်မပျော်ဘူး ... ညနေက ... မမနဲ့ ဘာဖြစ်တာလဲဟင် ..."

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ... ဒီလိုပဲ စိတ်ကောက်တာ ..."

"ဟုတ်လား ... မမအခန်းတံခါးလည်း ပိတ်ထားတယ် ..."

"ဟုတ်မှာပေါ့ ... မသိဘူး ..."

"ကိုကို ... ဖျားနေတာလား ... ချွေးတွေလည်း ... ရွှဲနေတာပဲ ... မျက်နှာကလည်း ... နီနေတယ် ..."


သဲနု ... လူရှုပ်မလေး ... ကျွန်တော် စိတ်ညစ်သွားသည် ... မျက်နှာနီနေတာ ... နေမကောင်းလို့မှ မဟုတ်တာ ... အဲဒါ မမကြောင့် ...


"နေကောင်းပါတယ်ဆိုမှ ..."

"ဘာလို့ တခါးနောက်မှာ ရပ်နေတာလဲ ... "

"မဟုတ်ပါဘူး ... အိပ်ချင်လာပြီ ... ဂွတ်နိုက် ..."

"အင်း ... ဒါဆိုလည်း ပြီးရော ... သဲနု သွားအိပ်တော့မယ် ... ဂွတ်နိုက် ..."


သဲနု ... ထွက်သွားမှ ... ရင်ထဲက အလုံးကြီးကျသွားသည် ... တော်သေးသည် ... ခုနက ... ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိ ... မေမေဆို ... မလွယ်ဘူး ... ရေချိုးခန်းတံခါးကို ... ခေါက်ပြီး ... မမကို အသိပေးလိုက်သည် ...


"မမ ... ထွက်လာခဲ့တော့ ..."


မမ ... ရေချိုးခန်းထဲက ... ထွက်လာသည် ...


"ဘယ်သူလဲဟင် ..."

"သဲနု ..."

"လူရှုပ်မလေး ..."


မမ ... ကျွန်တော့်ကို မျက်စောင်းထိုးကြည့်သည် ...


"မမ ... ခုနက ... စကားပြောတာ ... ဘယ်နား ရောက်သွားပြီလဲ ... ဟင် ..."

"သွား မသိဘူး ..."


ကျွန်တော် ... မမ လက်လေးကို ဆွဲပြီး ... ခုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်သည် ... မမက ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ထိုင်သည် ... ပုံ့ပုံ့လေး ...


"မမ ... ဒီည ... ကျွန်တော်နဲ့ ... အတူတူအိပ်ရမယ်နော် ..."

"အင် ..."

"မအိပ်ချင်ဘူးလား ..."


ကျွန်တော် မမခါးလေးကို ဖက်ပြီး ... မမ ပါးလေးကို ... နမ်းလိုက်သည် ... မမ စဉ်းစားနေတယ် ... ကျွန်တော် ... မမ ကိုယ်လုံးလေးကို ... လှဲချလိုက်တယ် ... မမ အပေါ်ပိုင်းက ... ကုတင်ပေါ်မှာပေါ့ ... ခြေထောက်ကတော့ ခုတင်အောက်မှာပေါ့ ... မမ ... ဘာမှမပြောဘူး ... ကျွန်တော် ... မမ ကိုယ်ပေါ်မှာ ... အိပ်ချလိုက်တော့ ... အင့်ကနဲ ... မမ ငြီးတယ် ... အသက်ရှုရခက်သွားတယ် ထင်ပါရဲ့ ... ငြီးတွားတတ်တဲ့ ...  မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... နမ်းတယ် ... ဖွဖွလေး ... နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ပြီးဆွဲတယ် ... ကျွန်တော့်လက်တွေက ... မမ ရင်သားဆိုင်ကို ... အုပ်ကိုင်လိုက်တယ် ... ရဲရဲတင်းတင်းပဲ ... မွမွလေး နယ်ပစ်လိုက်တယ် ... ပါမစ်ရထားတာကိုး ... မမ ... ရင်တွေ ပိုကော့လာတယ် ... ငြီးသံလေးက ... တဟင်းဟင်းနဲ့ ... နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့ကပ်ထားတောင်မှ ... ထွက်လာသေးသည် ... ကျွန်တော် ... နှုတ်ခမ်းလေးကို ... နမ်းရာကနေ ... လည်တိုင်လေးကို နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... မမ ကျွန်တော့်ကို ... အတင်းဖက်ထားပြီး ... တိုးတိုးလေး ငြီးတယ် ... ရင်သားဆိုင်ကို ... ဆော့ကစားတော့ ... မမ ရင်တွေ မို့လာတယ် ... ကော့လာတယ် ... လည်တိုင်လေးကို နမ်းတော့ ... ကြက်သီးလေးတွေ ထလာတယ် ... မျက်နှာလေးက ... ပန်းသွေးရောင်သမ်းလာတယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... ကျွန်တော့်လက်တွေ ... ရင်သားဆိုင်လေးအောက်ကို လျှောချသွားတယ် ... မို့မောက်တဲ့ ... ရင်သားဆိုင် ... အောက်နားလေးကို ... ပွတ်တယ် ... မမ ငြီးသံလေး ပိုကျယ်လာတယ် ... အပေါ်နည်းနည်းတက်ပြီး ... မမ ရင်သားထိပ်ဖျားလေးကို ... လိုက်ရှာကြည့်တယ် ... မာမာထောင်ထောင်လေးနဲ့ ... ဆန္ဒပြနေတဲ့ ... မမ နို့သီးခေါင်းလေးကို ... ကျွန်တော် စမ်းမိတယ် ... သေးသေးလေး ... ကျွန်တော် လက်ဖျားလေးနဲ့ ... ဖိကြည့်တယ် ... မမ ဆတ်ကနဲ ... ကော့တက်လာတယ် ... တုန်တက်သွားတယ် ... ကျွန်တော်သိပြီ ... မမ နို့သီးဖျားလေးနေရာကို ... လက်ချောင်းလေးနဲ့ ... ပွတ်တယ် ... ဝေ့ကနဲ ဝိုက်ကနဲ ... ၀ လုံးလေးတွေ ရေးတယ် ... တလုံး ... နှစ်လုံး ... သုံး ... လေး လုံး ... မမ ခေါင်းလေး တခါခါနဲ့ ... ကျွန်တော့်ကို ... အတင်းနမ်းတာပဲ ...


"မမ ... ချစ်တယ်နော် ..."

"အတူတူပဲကြာ ..."


ကျွန်တော် ... ချစ်ရည်ရွှမ်းတဲ့ ... မမ မျက်လုံးလေးကို ... နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... မမ မျက်စိမှိတ်သွားတယ် ... ကျွန်တော် ... မမ ရင်သားဆိုင်လေးကို ... ပြန်နမ်းတယ် ... မကျေနပ်ဘူး ... ကြားမှာခံနေတဲ့ ... အတွင်းခံလေးကို ... မနာလိုဘူး ... မမ နှလုံးသားနဲ့ အနီးဆုံးနေရာမှာ ... ကျွန်တော်ပဲ ရှိသင့်တာပေါ့ ... ဖွဖွလေး ... လိုက်စမ်းတယ် ... မို့မောက်တဲ့ ရင်သားဆိုင် ... အောက်ခြေမှာ ... အတွင်းခံလေးကို ... စမ်းမိတယ် ... ကျွန်တော် လက်ညှိုးလေးနဲ့ ... မကြည့်တယ် ... အတွင်းခံက ... ခပ်တင်းတင်း ၀တ်ထားတာ မဟုတ်တော့ ... ကြွတက်လာတယ် ... လက်ချောင်းလေးက ... ၀င်သွားတယ် ... ပိတ်ထားတဲ့ မမ မျက်လုံး ... ဖျက်ကနဲ ... ပွင့်လာတယ် ...

အပိုင်း 5


"တော်ပြီကွာ ... အရမ်းဆိုးတယ် ..."

"မမကလည်း ..."

"ဘာ မမကလည်း ... မောင်နော် ... ချွေးတွေတောင် ပြန်လာပြီ ..."

"ဟင့်အင်း ... မရဘူးကွာ ..."

"ဟိတ် ကောင်လေး ... မကဲတက်လာနဲ့တော့နော် ... လက်ထပ်ပြီးမှ ..."

"ဟင့်အင်း ... အခုပဲ ချစ်ချင်တယ် ..."

"တော်ပြီကွာ ... လိမ္မာတယ် ... နော် ... မောင် ..."

"မမက ... ကျွန်တော့်ကို တကယ်မှ မချစ်တာ ..."

"ဟာကွာ ... မဆိုးနဲ့ကွာ ..."


ဒေါက် ဒေါက် ...


တံခါးခေါက်သံ ... ကျွန်တော်ရော ... မမ ... မျက်လုံးပြူးကုန်သည် ... ဘယ်သူလဲ ... သဲနုလား ... မေမေလား ... ဝုန်းဒိုင်းကျဲနေတဲ့ ... ရင်ခုန်သံတွေ ရပ်သွားသည် ... ဝုန်းကနဲ ... ကုတင်ပေါ်က ထပြီး ... မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ... ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေတဲ့ ... မမ မျက်နှာလေး ... ငိုမလို ဖြစ်သွားသည် ... ဒုက္ခပါပဲ ... ကျွန်တော် ... မမကို ... ရေချိုးခန်းထဲ ... ၀င်ဖို့ ... လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်သည် ... မမ ခပ်သွက်သွက်လေး ... ရေချိုးခန်းထဲမှာ ... ၀င်ပုန်းနေသည် ... ကျွန်တော် တံခါးဖွင့်ပြီး ... ခေါင်းလေး ပြူကြည့်လိုက်သည် ... တကိုယ်လုံး မပြရဲ ... အောက်ကဟာက ထောင်နေသည် ... ကြည့်လိုက်တော့ ... သဲနု ...


"ကိုကို ... နေမကောင်းဘူးလား ..."

"ကောင်းပါတယ် ... မအိပ်သေးဘူးလား ..."

"အိပ်နေတာ ... အိပ်မပျော်ဘူး ... ညနေက ... မမနဲ့ ဘာဖြစ်တာလဲဟင် ..."

"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ... ဒီလိုပဲ စိတ်ကောက်တာ ..."

"ဟုတ်လား ... မမအခန်းတံခါးလည်း ပိတ်ထားတယ် ..."

"ဟုတ်မှာပေါ့ ... မသိဘူး ..."

"ကိုကို ... ဖျားနေတာလား ... ချွေးတွေလည်း ... ရွှဲနေတာပဲ ... မျက်နှာကလည်း ... နီနေတယ် ..."


သဲနု ... လူရှုပ်မလေး ... ကျွန်တော် စိတ်ညစ်သွားသည် ... မျက်နှာနီနေတာ ... နေမကောင်းလို့မှ မဟုတ်တာ ... အဲဒါ မမကြောင့် ...


"နေကောင်းပါတယ်ဆိုမှ ..."

"ဘာလို့ တခါးနောက်မှာ ရပ်နေတာလဲ ... "

"မဟုတ်ပါဘူး ... အိပ်ချင်လာပြီ ... ဂွတ်နိုက် ..."

"အင်း ... ဒါဆိုလည်း ပြီးရော ... သဲနု သွားအိပ်တော့မယ် ... ဂွတ်နိုက် ..."


သဲနု ... ထွက်သွားမှ ... ရင်ထဲက အလုံးကြီးကျသွားသည် ... တော်သေးသည် ... ခုနက ... ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိ ... မေမေဆို ... မလွယ်ဘူး ... ရေချိုးခန်းတံခါးကို ... ခေါက်ပြီး ... မမကို အသိပေးလိုက်သည် ...


"မမ ... ထွက်လာခဲ့တော့ ..."


မမ ... ရေချိုးခန်းထဲက ... ထွက်လာသည် ...


"ဘယ်သူလဲဟင် ..."

"သဲနု ..."

"လူရှုပ်မလေး ..."


မမ ... ကျွန်တော့်ကို မျက်စောင်းထိုးကြည့်သည် ...


"မမ ... ခုနက ... စကားပြောတာ ... ဘယ်နား ရောက်သွားပြီလဲ ... ဟင် ..."

"သွား မသိဘူး ..."


ကျွန်တော် ... မမ လက်လေးကို ဆွဲပြီး ... ခုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်သည် ... မမက ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ထိုင်သည် ... ပုံ့ပုံ့လေး ...


"မမ ... ဒီည ... ကျွန်တော်နဲ့ ... အတူတူအိပ်ရမယ်နော် ..."

"အင် ..."

"မအိပ်ချင်ဘူးလား ..."


ကျွန်တော် မမခါးလေးကို ဖက်ပြီး ... မမ ပါးလေးကို ... နမ်းလိုက်သည် ... မမ စဉ်းစားနေတယ် ... ကျွန်တော် ... မမ ကိုယ်လုံးလေးကို ... လှဲချလိုက်တယ် ... မမ အပေါ်ပိုင်းက ... ကုတင်ပေါ်မှာပေါ့ ... ခြေထောက်ကတော့ ခုတင်အောက်မှာပေါ့ ... မမ ... ဘာမှမပြောဘူး ... ကျွန်တော် ... မမ ကိုယ်ပေါ်မှာ ... အိပ်ချလိုက်တော့ ... အင့်ကနဲ ... မမ ငြီးတယ် ... အသက်ရှုရခက်သွားတယ် ထင်ပါရဲ့ ... ငြီးတွားတတ်တဲ့ ...  မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... နမ်းတယ် ... ဖွဖွလေး ... နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်ပြီးဆွဲတယ် ... ကျွန်တော့်လက်တွေက ... မမ ရင်သားဆိုင်ကို ... အုပ်ကိုင်လိုက်တယ် ... ရဲရဲတင်းတင်းပဲ ... မွမွလေး နယ်ပစ်လိုက်တယ် ... ပါမစ်ရထားတာကိုး ... မမ ... ရင်တွေ ပိုကော့လာတယ် ... ငြီးသံလေးက ... တဟင်းဟင်းနဲ့ ... နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့ကပ်ထားတောင်မှ ... ထွက်လာသေးသည် ... ကျွန်တော် ... နှုတ်ခမ်းလေးကို ... နမ်းရာကနေ ... လည်တိုင်လေးကို နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... မမ ကျွန်တော့်ကို ... အတင်းဖက်ထားပြီး ... တိုးတိုးလေး ငြီးတယ် ... ရင်သားဆိုင်ကို ... ဆော့ကစားတော့ ... မမ ရင်တွေ မို့လာတယ် ... ကော့လာတယ် ... လည်တိုင်လေးကို နမ်းတော့ ... ကြက်သီးလေးတွေ ထလာတယ် ... မျက်နှာလေးက ... ပန်းသွေးရောင်သမ်းလာတယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... ကျွန်တော့်လက်တွေ ... ရင်သားဆိုင်လေးအောက်ကို လျှောချသွားတယ် ... မို့မောက်တဲ့ ... ရင်သားဆိုင် ... အောက်နားလေးကို ... ပွတ်တယ် ... မမ ငြီးသံလေး ပိုကျယ်လာတယ် ... အပေါ်နည်းနည်းတက်ပြီး ... မမ ရင်သားထိပ်ဖျားလေးကို ... လိုက်ရှာကြည့်တယ် ... မာမာထောင်ထောင်လေးနဲ့ ... ဆန္ဒပြနေတဲ့ ... မမ နို့သီးခေါင်းလေးကို ... ကျွန်တော် စမ်းမိတယ် ... သေးသေးလေး ... ကျွန်တော် လက်ဖျားလေးနဲ့ ... ဖိကြည့်တယ် ... မမ ဆတ်ကနဲ ... ကော့တက်လာတယ် ... တုန်တက်သွားတယ် ... ကျွန်တော်သိပြီ ... မမ နို့သီးဖျားလေးနေရာကို ... လက်ချောင်းလေးနဲ့ ... ပွတ်တယ် ... ဝေ့ကနဲ ဝိုက်ကနဲ ... ၀ လုံးလေးတွေ ရေးတယ် ... တလုံး ... နှစ်လုံး ... သုံး ... လေး လုံး ... မမ ခေါင်းလေး တခါခါနဲ့ ... ကျွန်တော့်ကို ... အတင်းနမ်းတာပဲ ...


"မမ ... ချစ်တယ်နော် ..."

"အတူတူပဲကြာ ..."


ကျွန်တော် ... ချစ်ရည်ရွှမ်းတဲ့ ... မမ မျက်လုံးလေးကို ... နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... မမ မျက်စိမှိတ်သွားတယ် ... ကျွန်တော် ... မမ ရင်သားဆိုင်လေးကို ... ပြန်နမ်းတယ် ... မကျေနပ်ဘူး ... ကြားမှာခံနေတဲ့ ... အတွင်းခံလေးကို ... မနာလိုဘူး ... မမ နှလုံးသားနဲ့ အနီးဆုံးနေရာမှာ ... ကျွန်တော်ပဲ ရှိသင့်တာပေါ့ ... ဖွဖွလေး ... လိုက်စမ်းတယ် ... မို့မောက်တဲ့ ရင်သားဆိုင် ... အောက်ခြေမှာ ... အတွင်းခံလေးကို ... စမ်းမိတယ် ... ကျွန်တော် လက်ညှိုးလေးနဲ့ ... မကြည့်တယ် ... အတွင်းခံက ... ခပ်တင်းတင်း ၀တ်ထားတာ မဟုတ်တော့ ... ကြွတက်လာတယ် ... လက်ချောင်းလေးက ... ၀င်သွားတယ် ... ပိတ်ထားတဲ့ မမ မျက်လုံး ... ဖျက်ကနဲ ... ပွင့်လာတယ် ...


"ကျွန်တော် ကြည့်ချင်လို့ပါနော် ..."


မမ ... ဘာမှ ပြန်မပြောဘူး ... မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး ... ခေါင်းလေး ဟိုဘက်စောင်းသွားတယ် ... လုပ်တဲ့ ... မောင့်သဘောတဲ့ ... မမ ရဲ့ အသံတိတ် ... ခွင့်ပြုချက်ကို ... ကျွန်တော် ရလိုက်တယ် ... ကျွန်တော် ... အတွင်းခံလေးကို ... အပေါ်ကို ... မပြီး တင်လိုက်တယ် ... အိကနဲ ... ရင်သားဆိုင်လေး ... ပေါ်လာတယ် ... ည၀တ်ဂါ၀န်လေးအောက်မှာ ... ဖြူ၀င်းတဲ့ ... မမ ရင်သားဆိုင် ... ကို ... ကျွန်တော် မြင်ရပြီ ... ချစ်လိုက်တာ ... မမရယ် ... မမ ရင်သားဆိုင်လေးက ... ရေနွေးကြမ်းပန်းကန်ထက် ... နည်းနည်းပဲကြီးတယ် ... လုံးတယ် ... ကျစ်တယ် ... ထိပ်ဖျားလေးက ... ပန်းရောင်လေး ... ခဲတံလုံးလေးလောက်ပဲ ရှိမယ်ထင်ပါရဲ့ ... ကျွန်တော့်အသဲတွေ ယားလာတယ ... အထိအတွေ့က ပိုပြီး နီးစပ်လာတယ် ... ည၀တ်ဂါ၀န်လေးသာ ခြားတော့တာမို့ ... မမ ရင်သားဆိုင် ... အပူငွေ့လေးကို ... ကျွန်တော် ခံစားရတယ် ... မမလည်တိုင်ကို နမ်းရင်း ... ကျွန်တော့် အနမ်းတွေ ... တဖြေးဖြေး အောက်ဆင်းလာတယ် ... မမကတော့ ... ရှက်လွန်းလို့ ထင်ပါရဲ့ ... မျက်စိလေး မှိတ်ထားတုံး ... ကျွန်တော် ... ရင်သားဆိုင်လေးကို ... ကလိတော့ ... တချက်တချက် ... မမ လည်ပင်းက အကြောလေးတွေ ... ထောင်ထောင်ထလာသည် ... ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ... ထိန်းမရတော့ဘူး ... မမ ရင်သားဆိုင်လေးကို ... သုံးလေးခါ နယ်ပစ်လိုက်ပြီး ... ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းက ... မမ ရင်နှစ်မွှာကို ... သိမ်းပိုက်ပစ်လိုက်တယ် ... အနမ်းတိုက်ပွဲမှာ ... မမ ရင်တွေ ... တလှိမ့်လှိမ့် တုန်ခါနေတယ် ... ကျွန်တော်ကလည်း ... ကျွန်တော်ပဲ ... နမ်းလို့ကို မ၀ဘူး ... မမ ကိုယ်သင်းနံ့လေးက ... အရမ်းစွဲဆောင်မှုရှိတယ် ... ကျွန်တော့်အတွက် ... ရုန်းမရအောင် ... ဒီအနံ့လေးက ... သွေးဆောင်နေတယ် ... အပျိုနံ့ ... ရင်သားဆိုင်နံ့ ... ကျွန်တော် ... စိတ်တွေ ထန်လာတယ် ... မမ နို့သီးဖျားလေးကို ... နမ်းတယ် ... သိမ့်ကနဲ ... မမ အသက်အောင့်လိုက်တော့ ... ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းထဲကနေ ... လွတ်သွားတယ် ... ဘယ်ရမလဲ ... အတင်းဖိပြီး နမ်းတာပေါ့ ... ဟင့်ကနဲ ... ဟင့်ကနဲ ... မမ အသက်ပြန်ရှူရတော့ ... အပေါ်ကို ပြန်တက်လာတာပေါ့ ... ကျွန်တော့် နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ... အတင်းဖိပြီး ညှပ်ထားတယ် ... မမ ငြီးသံလေးက ... ဒီလိုလေး ... ထွက်လာတယ် ...


"ဟာ ... ရှီးးးး ... မောင် ... မောင် ... ဟာ ... ဟာ ... ဟင့်"


မမ ကော့ပျံသွားတယ် ... ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို ... အတင်းလာကိုင်တယ် ... ဆုပ်ထားတယ် ... ကျွန်တော် နမ်းတယ် ... အတွေးထဲမှာ ... ဘာမှမရှိဘူး ... မမ ရင်သားဆိုင်ပေါ်မှာ ... ဆော့မြူကစားနေတယ် ... ကျွန်တော် ပိုနမ်းလေ ... မမ ငြီးသံလေး ပိုကျယ်လာလေ ... ကျွန်တော် ပိုနမ်းလေ ... မမ ပိုငြီးလေ ... နောက်ဆုံးမှာ ... အတင်းဖိပြီး ... နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... မမ ... ခေါင်းတခါခါနဲ့ ... အတင်းကော့တယ် ... ရင်သားတွေကို ... ကော့တယ် ... အောက်ကလည်း ... ကော့တယ် ... ပေါင်လေးတွေက ... ဆတ်ကနဲ ... ဆတ်ကနဲ ကြွတက်လာတယ် ... မမ ... မခံနိုင်တော့ဘူး ထင်ပါရဲ့ ... ကျွန်တော့် ခေါင်းကို ... အတင်းဖယ်တယ် ...


"မောင် ... တော်ပြီကွာ ... အရမ်းဆိုးတယ် ..."

"ချစ်တယ်နော် ... မမ ..."

"တော်ပါ ... လူကိုညာပြီး ... အတင်းနမ်းတယ် ..."

"ချစ်လို့ နမ်းတာ ... မနမ်းရဘူးလား ..."

"ဟွန့် ... လူဆိုးလေး ... လူကို မောသွားတာပဲ ... တော်ပြီနော် ..."

"ဟင့်အင်း ... နို့စို့ချင်သေးတယ် ..."

"ဟိတ် ... တော်ပြီကွာ ... မမ ရှက်တယ် ... "


မမ ထဖို့ ရုန်းသေးတယ် ... ဘယ်ရမလဲ ... ကျွန်တော် ဖိထားတာကိုး ... မမ ရုန်းမရတဲ့အပြင် ... ကျွန်တော် မမ ကိုယ်ပေါ်တက်လိုက်တယ် ...


"ဟိတ် ... ဖယ်ကွာ ... အသက်ရှူကြပ်တယ် ..."

"မမ ... လင်မယား နှစ်ယောက် ... ဘယ်လိုချစ်တာလဲဟင် ..."

"အိုး ... ဘယ်သိမလဲ ..."

"မမက ဆရာ၀န်ပဲ ... သိရမှာပေါ့ ..."

"ဟာကွာ ... ရှက်စရာကြီး ..."

"ပြောပြပါဆိုမှ ... စျေးကိုင်နေတယ် ..."

"လက်ထပ်တဲ့ညကျမှ ... ပြောပြမယ် ..."

"မမ နော် ..."

"လိမ္မာပါတယ် ... မောင်ရယ် ... မမက ... မောင့်ကို အရမ်းချစ်လို့ အလိုလိုက်တာနော် ... မကဲရဘူး ..."

"မကဲပါဘူး ... ပြောပြပါဆိုမှ ..."

"မင်းနော် ... ဘယ်လိုပြောပြရမှာလဲ ... ဖယ်တော့ကွာ ..."

"မမကလည်း ..."

"ဖယ်တော့ ... ဟွန့် ... လက်မထပ်ခင် ... နယ်မကျော်ရဘူး ..."


ကျွန်တော် ... ဖယ်ပေးလိုက်တယ် ... မမ ... မတ်တပ်ရပ်ပြီး ... အတွင်းခံလေးကို ... ဆွဲချတယ် ... ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေတဲ့ ဆံပင်လေးကို ... သပ်လိုက်တယ် ... ည၀တ်ဂါ၀န်လေးကို ... ဆွဲဆန့်တယ် ... ပြီးတော့ ... မမ အခန်းထဲက ထွက်မလို့ ... လုပ်တော့ ... ကျွန်တော် ... မမ လက်လေးကို ... ဆွဲထားပြီး ... ဆွဲလှည့်လိုက်တယ် ...


"ဂွတ်နိုက်နော် ..."

"ဟင့်အင်း ... မမ ... ဒီမှာ အိပ်ပါလား ..."

"မောင်က ... ငြိမ်ငြိမ်အိပ်မှာလား ..."

"အင်း ..."

"သေချာတယ်နော် ..."

"အင်း ..."

"ဂတိနော် ..."

"ဂတိ"


မမ ... ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ... လာအိပ်တယ် ... ကျွန်တော် မမကို ဖက်ထားပြီး ... စောင်လေး ခြုံလိုက်တယ် ...


"အိပ်တော့မယ် ... မောင်ရယ် ... ပင်ပန်းနေပြီ ..."

"အိပ်တော့ ... မမ ... ဂွတ်နိုက် ..."

"ဂွတ်နိုက် ... ရွှတ် ..."


မမ ကျွန်တော့်ကို တချက်နမ်းတယ် ... ကျွန်တော်လည်း ... မမကို နမ်းပြီး ... မမကို ဖက်ထားလိုက်တယ် ... နှစ်ယောက်သား ... အေးအေးချမ်းချမ်းနဲ့ ... တယောက်ကို တယောက်ဖက်ရင်း ... ရင်ငွေ့လှုံပြီး ... အိပ်ပျော်သွားတယ် ... အိမ်မက်ထဲမှာ ... ကျွန်တော်နဲ့ မမ ... ဟိုးကောင်းကင်ပေါ်မှာ ... စိမ်ပြေးတမ်း ... ကစားကြတယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ...


*** *** ***

+69 Vote Up

« Last Edit: May 28, 2011, 11:23:18 AM by had3s »

Report to moderator   Logged

had3s


    Guest


Re: အချစ်ကမ္ဘာထဲ ... ခရီးအတူထွက်ခဲ့တယ် ...

« Reply #12 on: May 28, 2011, 07:48:02 PM »


    Quote


အခန်း (၄) - အချစ်ဦးဆိုတာ ... ဟုတ်မှ ဟုတ်ရဲ့လား ...


ကျွန်တော်နဲ့ မမ ... ချစ်ကြတယ် ... ငယ်ငယ်တည်းက ... အတူတူနေလာကြတော့ ... မောင်နှမသံယောဇဉ်အပြင် ... ကျွန်တော့်ရဲ့ အချစ်ဦးမို့ ... ကျွန်တော် ... မမကို ချစ်တယ် ... အရမ်းလည်းချစ်တယ် ... ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ ... မမ အပြင် တခြား မိန်းကလေးမရှိဘူး ... မမရင်ထဲမှာလဲ ... ကျွန်တော်ကလွဲပြီး ... တခြားယောက်ျားလေး မရှိဘူးလို့ ... ထင်ထားခဲ့တယ် ... ယုံထားခဲ့တယ် ... အချစ်တွေ လွှမ်းတဲ့ အချိန်တွေက ... အကုန်မြန်ပါတယ် ... မနက်ဆို ... မမ နဲ့ အတူတူထတယ် ... လုပ်စရာရှိတာလုပ်တယ် ... မမ ဆေးရုံသွားရင် လိုက်ပို့တယ် ... ညဘက်ဆို ... မမ ကျွန်တော့် အခန်းမှာ လာအိပ်တယ် ... တိတ်တဆိတ်နဲ့ အချစ်တွေ မွေးဖွားနေကြတယ် ... အနမ်းတွေ ဖလှယ်ကြတယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... ကျွန်တော်လည်း ... မမအနမ်းတွေနဲ့ အိပ်မောကျခဲ့သလို ... မမလည်း ... ကျွန်တော့်လိုပါပဲ ... လက်မထပ်သေးခင် ... နယ်မကျော်ဘူးဆိုတဲ့ ... ဂတိကို ... ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ထိန်းသိမ်းခဲ့ပါတယ် ... နမ်းကြတယ် ... ပွတ်ကြတယ် ... ချစ်တာကိုး ... ရင်ခုန်သံချင်း အရမ်းနီးစပ်တော့ ... ခရီးဆုံးထိသွားချင်ပေမယ့် ... ကျွန်တော်တို့ ထိန်းသိမ်းနိုင်ခဲ့တယ် ... ကျွန်တော် ကဲတက်လာရင် ... မမ ရှောင်တယ် ... အတင်းရုန်းတယ် ... မောင်နော် ... ဟွန့် ... ဆိုရင် ... ကျွန်တော်လည်း ရပ်သွားတယ် ... မမ စကားကို ... ကျွန်တော် အမြဲနားထောင်ခဲ့ပါတယ် ... ချစ်တာကိုး ... တန်ဖိုးလည်း ထားတယ် ...


 ဒါပေမယ့် ... အဲဒီအတွေးဟာ ... နည်းနည်း လွဲနေမှန်း ... ကျွန်တော် သိခဲ့ရတယ် ... မမ ဆေးရုံသွားတော့ ... ကျွန်တော် ... မမ Laptop ကို ယူပြီး ... ဂိမ်းဆော့တယ် ... နည်းနည်းပျင်းလာတော့ ... ဟိုလျှောက်ကြည့် ဒီလျှောက်ကြည့် ... အဲဒီမှာ ... တွေ့တာပဲ ... ဓါတ်ပုံတွေ ... ကျွန်တော်တို့ ငယ်ငယ်တုန်းက ပုံတွေ ... နောက် မမရဲ့ ဖေဖေမေမေပုံတွေ ... ဒီကြားထဲမှာ တွေ့လိုက်ရတာ ... ဓါတ်ပုံလေး တပုံ ... ယောက်ျားတယောက် ... ကျွန်တော် သူ့ကို မသိဘူး ... မျက်ခုံးကောင်းကောင်းနဲ့ ... ယောက်ျားပီသတဲ့ပုံစံ ... ဖြတ်ကနဲ ရိုက်ထားတဲ့ပုံ ... အိုက်တင်ပေးပြီး ရိုက်ထားတာ  မဟုတ် ... ခိုးရိုက်ထားတဲ့ပုံစံမျိုး ... လက်ထဲမှာ ... အဖြူရောင် ကုတ်အင်္ကျီကို ... ကိုင်ထားသည် ... လည်ပင်းမှာ ... နားကြပ်က တွဲလောင်း ... ဒါဆို သူက ... ဆရာ၀န်ပေါ့ ... အောက်မှာ ... စာတန်းလေး ထိုးထားတယ် ... I LOVE YOU! တဲ့ ... နောက်တကြောင်းက ... Nu တဲ့ ... ပန်းရောင်စာသားလေး ... ဒါဘယ်သူလဲ ... ဒါဘယ်သူလဲ ... ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ ... ဟုန်းကနဲ ... မီးတောက်သွားတယ် ... မမ တခုတ်တရ သိမ်းထားရအောင် ... သူက ဘယ်သူလဲ ... မမနဲ့ ပတ်သတ်တဲ့လူတွေ ... ကျွန်တော် အကုန်သိတယ် ... မမသူငယ်ချင်းတွေ ကျွန်တော်သိတယ် ... ဒါဘယ်သူလဲ ... ကျွန်တော် ... လိုက်ရှာကြည့်တယ် ... တခြားမတွေ့ဘူး ... ရင်ထဲမှာ ... သံသယ တခုဖြစ်သွားတာတော့ အမှန်ပဲ ... ကျွန်တော် ဘယ်သူ့ကို ... မေးရမလဲ ... သဲနု ... မေမေ ... သူတို့ မသိနိုင်ဘူး ... သိနိုင်တာ ... မမရဲ့ သူငယ်ချင်းထဲက ... ဘယ်သူ့ကို မေးရမလဲ ... ဆရာ၀န်ဆိုတော့ ... ကျောင်းတုန်းကများ ... မမ ကြိုက်ခဲ့တာလား ... မမ ချစ်ခဲ့တာလား ... အခုရော ချစ်နေသေးလား ... အခုရော ကြိုက်နေသေးလား ... အတွေးပေါင်းစုံနဲ့ ... နေလို့ထိုင်လို့ မရတော့ဘူး ... မေးရမယ် ... ဟုတ်ပြီ ... မမ မြတ်နိုးဝေ ...


ကျွန်တော် ... မမ မြတ်နိုးဝေ ဟန်းဖုန်းကို ... ဆက်လိုက်တယ် ... မမ မြတ်နိုးဝေ ... ဖုန်းကိုင်တယ် ...


"ဟယ်လို ... မောင်လေး ... ပြော ..."

"မမ ... အခု အားလား ..."

"အားတယ် ... ဘာလုပ်မလို့လဲ ..."

"မမ ... မေ့သွားပြီလား ..."

"အော် ... မုန့်ကျွေးဖို့လား ... ဘယ်မေ့ပါ့မလဲရှင် ..."

"အဟဲ ... မမ အခုမုန့်လိုက်ကျွေး ..."

"အခုလား ..."

"အင်း ... အခု ..."

"အပြင်တော့ မသွားချင်ဘူးကွာ ... မိုးရွာနေတယ် ... မမ အိမ်လာခဲ့ပါလား ..."

"ဟုတ် ... နောက် ၁၅ မိနစ်လောက် လာခဲ့မယ် ..."

"ကားကို ဂရုတစိုက် ... မမ ... စောင့်နေတယ် ..."

"ဟုတ်ကဲ့ ..."


မေမေနဲ့ သဲနုက ... အိမ်မှာမရှိဘူး ... စျေးသွား၀ယ်တာလား ... ဘာလားမသိပါဘူး ... မမ မြတ်နိုးဝေ နေတာက ... ရန်ကင်းဘက်မှာ ... သူ့တိုက်အောက်မှာ ... ကားရပ်လိုက်ပြီး ... အပေါ်တက်လာခဲ့တယ် ... သုံးထပ် ... တိုက်ခန်းဆိုပေမယ့် ... အခန်းတွေက ကျယ်ပါတယ် ... ကျွန်တော်တောင် ... တံခါးခေါက်စရာမလိုဘူး ... မမ မြတ်နိုးဝေ ... တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ် ...


"မောနင်း ..."

"မောနင်းပါ ... မမ ... ဒီနေ့ အရမ်းလှတာပဲ ..."

"သိပ်မြှောက်တာပဲ ... ကျွေးပါမယ်ဆိုနေမှ ..."

"အဟုတ်ပြောတာပါဆို ..."


မမ မြတ်နိုးဝေ ... ဒီနေ့ သိပ်လှတယ် ... တကယ်ပါ ... ဘာမှ မပြင်ဆင်လည်း ... မမ မြတ်နိုးဝေက လှတာပဲ ... အိမ်နေရင်း ... တီရှပ်လေးနဲ့ ... ဘောင်းဘီလေးနဲ့ ဆိုတော့ ... မမ မြတ်နိုးဝေ ... ပုံစံလေးက ... ဆယ်ကျော်သက် အပျိုလေးနဲ့ တူတယ် ... ထူးခြားတာက ... ရင်သား ... ထွားတယ် ... ဖွံ့တယ် ... တီရှပ်လေးအောက်မှာ ... မို့မောက်နေတာ ... မျက်စိအကြည့်လွှဲမရ ... မမ မြတ်နိုးဝေကလည်း ... သိပါတယ် ... ကျွန်တော် ဘာကို ကြည့်နေတယ်ဆိုတာ ... ကျွန်တော် အိမ်ထဲ၀င်တော့ ... သူက ... ကိုယ်လေး စောင်းပေးတယ် ... အပေါက်ကကျဉ်းတော့ ... ကျွန်တော့်လက်မောင်းလေးနဲ့ ... သူ့ ရင်သားဆိုင်မို့မို့နဲ့ ထိမလို ဖြစ်သွားတယ် ... ခက်ပြီ ... ငြိကုန်တော့မယ် ထင်ပါရဲ့ ... မမ မြတ်နိုးဝေ ... ကိုယ်လေး ရို့ပြီး ... တံခါးပိတ်လိုက်တယ် ... ပြုံးစိစိနဲ့ ...


"မမ က တယောက်ထဲနေတာလား ..."

"ဟုတ်တယ် ... ဖေဖေနဲ့ မေမေက နယ်မှာလေ ... မော်လမြိုင်မှာ ..."

"မမ ... မွန်လားဟင် ..."

"အင်း ... ဒါပေမယ့် ကပြား ... ဖေဖေက မြန်မာ ... မေမေက မွန် ..."

"အော် ဒါကြောင့် ... လှတာကိုး ..."

"ဟား ဟား ... အပြောကတော့ ... လာ လာ ... ကော်ဖီဖျော်ထားတယ် ..."


ဧည့်ခန်းထဲမှာ ... ကော်ဖီ နှစ်ခွက်ချထားတယ် ... မုန့်တွေလည်း ... အများကြီးပဲ ... ကျွန်တော် ဆိုဖာတခုမှာ ထိုင်လိုက်တယ် ... မမ မြတ်နိုးဝေက ... ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ထိုင်တယ် ... မမ မြတ်နိုးဝေက ... တော်တော်လှတာပဲ ... မျက်လုံး မျက်ခုံး ... ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ... ဘာမှ ပြောစရာမလိုဘူး ... မျက်စိကျမိတာက ... ရင်သားဆိုင် ... ဟိုနေ့က ... အတွင်းသားမို့မို့လေးကိုတောင် ... မျက်စိထဲပြန်မြင်လာတယ် ... ဟာ ... ဟုတ်သေးပါဘူး ... ငါလာတာ ... မမရဲ့ ရီးစားအကြောင်းမေးမလို့ ...


"ကြိုက်တာသာ ယူစား ..."

"ဟုတ်ကဲ့ ..."

"ဆေးကျောင်းတက်မှာလား ..."

"ဟုတ် ... အမှတ်မှီမယ်ထင်တာပဲ ..."

"ငါးခုထွက်တယ်ဆိုတော့ ... မှီမှာပါ ..."

"အောင်စာရင်းထွက်တော့ ... ပျော်လား ..."

"ပျော်တယ် ... အရမ်းပဲ ..."

"အင်း ... မမတို့တုန်းကလည်း ... ဒီအတိုင်းပဲ ... အရမ်းရင်တွေခုန်တာ ..."

"အတူတူပဲ ... ကိုယ့်နာမည်တွေ့တော့ ... အရမ်းပျော်တာပဲ ... ထတောင်ခုန်တယ် ..."

"ဟား ဟား ... ကော်ဖီတွေ အေးကုန်ပြီ ... သောက်လိုက်အုံး ..."

"ဟုတ်ကဲ့ ..."


ကျွန်တော် ကော်ဖီသောက်ရင်း ... မမ မြတ်နိုးဝေကို ... စကားစလိုက်သည် ... မမ အကြောင်းမေးမလို့ ...


"မမက ... ကျောင်းမှာ ... ဝိုင်းဝိုင်းလည်ဆို ..."

"ဝိုင်းဝိုင်းလည်တယ် ... ဟား ဟား ... ဒီလိုပါပဲ ..."

"ဟုတ်လို့လား ... တယောက်မှ မကြိုက်ဘူးလား ..."

"ဟေ့အေး ... မတွေ့သေးဘူး ... တွဲသွားတွဲလာတော့ ... လုပ်ဖူးတယ် ..."

"အလဲ့ ... ဒါဆို ... မမ က ရီးစားထားဖူးတာပေါ့ ..."

"အဲလိုလဲဟုတ်ဖူးဟ ... ဖော်ဖော်ရွေရွေနေတော့ ... လူတွေက တမျိုးထင်ကြတယ်လေ ... အီစီကလီဆိုရင်တော့ ... ဖြတ်လိုက်တယ် ..."

"မမအေးနုရော ... ရီးစားရှိမှာပေါ့နော် ..."

"အေးနုက ... ကျောင်းမှာတုန်းက ... ဇာတ်လမ်းမရှိပါဘူး ... တခုပဲ ..."

"ဘာတခုလဲဟင် ..."


ကျွန်တော့် ရင်တွေ တုန်သွားသည် ... ကျွန်တော့်ရင်ထဲက ... သံသယမိုင်းကို ... ဖောက်ခွဲပစ်လိုက်တာက ... မမမြတ်နိုးဝေ ...


"အော် ... မင်းကလဲ ... ဒီအရွယ်ရောက်မှ အမြီးမပေါက်ရင် ... ဟုတ်ပါ့မလား ... မိန်းကလေးပဲ ... ချစ်မိတာ ... ကြိုက်မိတာတော့ ရှိတာပဲ ..."

"ဘယ်သူ့ကို ... ကြိုက်တာလဲဟင် ..."

"တော်တော်စပ်စုတယ် ... သူများအတွင်းရေးလိုက်မမေးရဘူးလေ ..."

"မမကလည်း ... ပြောပြပါဆိုနေမှ ... "


ကျွန်တော် ... မမ မြတ်နိုးဝေ ဘေးမှာ ... သွားထိုင်ပြီး ... မေးလိုက်တယ် ... တခြားအချိန်မှာဆိုရင် ... မမ မြတ်နိုးဝေ ... နဲ့ ပတ်သတ်ပြီး ... ကျွန်တော် ဆင်ဆင်ခြင်ခြင်နေပါတယ် ... မမ စကားနားထောင်တာလဲပါတာပေါ့ ... အခုတော့ ... သူပြောတဲ့ စကားကြောင့် ... ကျွန်တော် အရမ်းသိချင်နေတယ် ...


"ဘာလို့သိချင်တာ ... ကိုယ့်အမ ကို ဒီလောက်သ၀န်တိုရလား ..."

"တိုတာပေါ့ ... "

"အေးနုကို ... တော်တော်ချစ်လား ..."

"ချစ်တာပေါ့ ... ငယ်ငယ်လေးထဲက ... ဒီမောင်နှမတွေပဲ ရှိတာ ..."

"ခစ် ... ခစ် ... မင်းကရော ... အမြီးပေါက်ပြီလား ..."

"မပေါက်သေးပါဘူး ..."

"ဘယ်လို မိန်းကလေးမျိုးကို ... သဘောကျလဲ ..."

"မမလိုမျိုးပေါ့ ..."

+56 Vote Up

« Last Edit: May 28, 2011, 07:50:20 PM by had3s »

Report to moderator   Logged

had3s


    Guest


Re: အချစ်ကမ္ဘာထဲ ... ခရီးအတူထွက်ခဲ့တယ် ...

« Reply #13 on: May 28, 2011, 10:24:15 PM »


    Quote


အတွေးလွဲသွားသည် ... စလွဲတာက ... ကျွန်တော် ... "မမလိုမျိုးပေါ့" ... ဆိုတာ ... မမအေးနုလိုမျိုးလို့ ... ပြောတာ ... မမ မြတ်နိုးဝေက ... သူ့ကို ပြောတယ်ထင်သွားတယ် ... ပြုံးပြတယ် ... ရှက်သွေးလေးလည်း ယှက်လို့ပေါ့ ...  သူ့ပါးပြင်မှာ ... ပါးချိုင့်လေး ပေါ်လာတယ် ... ပါးချိုင့်လေးကြောင့် ... အပြုံးလေးက ... ပိုပြီးချိုသွားတယ် ... မျက်နှာနီနီလေးနဲ့ ... ကျွန်တော့် လက်မောင်းကို ... ဖတ်ကနဲ ရိုက်ပြီး ...


"ဟာကွာ ... ပေါ်တင်ကြီးပါလား ..."

"အမှန်အတိုင်း ပြောတာ ... မကြိုက်ဘူးလားဟင် ..."

"အဟင်း ... ဘယ်လိုပြောရမလဲ ... ရှက်တယ်ကွာ ..."

"မမ ... မမမှာ ရီးစားရှိတယ် မှတ်လား ..."


ကျွန်တော့်စကားထပ်လွဲသွားတယ် ... ကျွန်တော် မေးနေတာ ... မမအေးနု အကြောင်း ... သူထင်နေတာက ... သူ့အကြောင်း ...


"တယောက်ရှိခဲ့ဖူးတယ် ..."

"ဘယ်သူလဲဟင် ... ဘယ်သူလဲ ..."


ကျွန်တော် အလောတကြီးမေးလိုက်တယ် ... ကျွန်တော် ယုံကြည်ထားတာ ... မမက ကျွန်တော့်ရဲ့ အချစ်ဦး ... ကျွန်တော်ဟာ ... မမရဲ့ အချစ်ဦး ... ကျွန်တော်ရှေ့မှာ ... တယောက်ရှိခဲ့တယ်ဆိုတော့ ... အခုရော ... မမ ရင်ထဲမှာ ... သူရှိသေးလား ... ကျွန်တော်ကရော ... ကျွန်တော်ကရော ... မမရဲ့ ဘာလဲ ... ကျွန်တော် ၀မ်းနည်းသွားတယ် ... စိတ်ညစ်သွားတယ် ... ငိုချင်လာတယ် ... ယောက်ျားဆိုပေမယ့် ... ကျွန်တော် အရမ်း၀မ်းနည်းတယ် ... မျက်ရည်တွေ ကျလာတယ် ... မမ မြတ်နိုးဝေ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်ပြီး ... အရမ်းသနားသွားတယ် ...


"မောင်လေးရယ် ..."


ကျွန်တော့်ကို ... သူ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ... ဖက်ထားလိုက်တယ် ... ကျွန်တော် ငိုတယ် ... ကလေးတယောက်လို ... ငိုတယ် ... ကျွန်တော့်အသဲတွေ ဆွဲညှစ်ခံရသလို ... ကျွန်တော် အရမ်းနာတယ် ... မမ မြတ်နိုးဝေ ရင်ခွင်ထဲမှာ ... ကျွန်တော် ခေါင်းထိုးပြီးငိုတယ် ...


"မမ ... မကောင်းဘူးကွာ ..."

"မဟုတ်ပါဘူး ... မောင်လေးရယ် ... မဟုတ်ပါဘူး ..."

"ဟင့်အင်း ... ဟင့်အင်း ..."


ကျွန်တော်ငိုတယ် ... အရမ်းငိုတယ် ... ၀မ်းနည်းစိတ်ကြောင့် ကျွန်တော့်ရင်တွေ လှိုင်းထန်ကုန်တယ် ... ညတိုင်း ... မမနဲ့ အချစ်တွေ ဖလှယ်ခဲ့တာ ... မမနဲ့ အနမ်းတွေ ဖလှယ်ခဲ့တာ ... ဘာကြောင့်လဲ ... မမက ... ကျွန်တော့်ကို ချစ်ရဲ့လား ... ကျွန်တော်က ... အဖြည့်ခံလား ... ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ ... အချစ်တွေ ပြိုကျကုန်တယ် ... ကျွန်တော်က ငိုကောင်းကောင်းနဲ့ အားရပါးရ ငိုနေတာ ... မမ မြတ်နိုးဝေ ... တီရှပ်လေးက ... ရွှဲစိုကုန်တယ် ... ငိုလို့ အားရတဲ့အချိန်မှာ ...  မမ မြတ်နိုးဝေ ... ရင်သားဆိုင် နွေးနွေးလေးကို ... ကျွန်တော်ခံစားရတယ် ... အိဖြိုးတဲ့ ရင်သားဆိုင်ပေါ်မှာ ... ကျွန်တော် မှီထားပါလား ... သူက ... ကျွန်တော့် ခေါင်းလေးကို ပွတ်ပေးတယ် ... ကျောလေးကို ပုတ်ပေးတယ် ... ချော့တယ် ... ကျွန်တော် မှားပြီ ... ကျွန်တော် မှားပြီ ... ကျွန်တော်က ... မမကြောင့်ငိုတယ် ... မမ မြတ်နိုးဝေက သူ့ကြောင့်ထင်ပြီး ... ကျွန်တော့်ကို ချော့တယ် ... ဆေးရုံမှာ ... တွေ့တွေ့နေတုန်းက ... မမ မြတ်နိုးဝေ အကြည့်တွေက ... အချစ်တွေနဲ့ ပြည့်နေတယ်လို့ ထင်တော့ထင်သား ... ဒါပေမယ့် ... အဲဒီတုန်းက ... ဂရုမစိုက်မိဘူး ... ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ ... မမရှိတာကိုး ... ကျွန်တော့် စိတ်လေး လည်သွားတယ် ... မမ ကို မချစ်တော့ဘူး ... ကျွန်တော်ဟာ ... မမရဲ့ အချစ်ဦး ... မဟုတ်ခဲ့ရင် ... မမဟာလည်း ကျွန်တော့်ရဲ့ အချစ်ဦး မဖြစ်စေရဘူး ... တလွဲမာနတရားက ... မမ မြတ်နိုးဝေဘက်ကို ... မျှားဦးလှည့်သွားတယ် ... ဟုတ်တယ် ... ဖြစ်ချင်တာဖြစ် ...


"မမ ... ဟိုတယောက်နဲ့ ပြတ်သွားပြီလားဟင် ..."

"ပြတ်သွားတာ ကြာပေါ့ ... မငိုနဲ့တော့နော် ... တိတ် တိတ် ..."

"မမ ... ကျွန်တော့်ကိုရော ... ချစ်မှာလားဟင် ..."

"အို ..."

"ပြောပါအုံး ... ချစ်တယ်မှတ်လားဟင် ..."

"ချစ်တယ်ကွာ ... ချစ်တယ် ... မငိုနဲ့တော့နော် ... တိတ်တိတ် ..."

"တကယ်ပြောတာနော် ..."

"တကယ်ပါဆို ..."

"အဟုတ်နော်. .."

"အဟုတ် ..."

"မမမှာ ... တခြားတယောက်ရော ရှိသေးလား ..."

"မရှိပါဘူးဆိုနေမှ ..."

"သေချာတယ်နော် ..."

"အင်း ..."


ကျွန်တော့်မျက်ရည်တွေကို ... မမ သုတ်ပေးတယ် ... ကြင်ကြင်နာနာလေး သုတ်ပေးရှာတယ် ... သူ့စိတ်ထဲမှာ ... ကျွန်တော်က ... သူ့ကို အရမ်းချစ်တယ် ထင်နေတယ် ... မဟုတ်ဘူး ... ကျွန်တော်က ရွဲ့နေတာ ...


"မှန်မှန်ပြောနော် ... မမ ... အဲဒီကောင်နဲ့ ... ဘယ်လောက်ထိ ချစ်ပြီးပြီလဲ ..."

"ဟိုလေ ... ဟို ..."


မမ စကားထစ်နေတယ် ... ကျွန်တော် သိလိုက်ပြီ ... မမ ကို အရွဲ့တိုက်ချင်တဲ့ စိတ်က ... သွေးဆိုးတွေ ထကြွစေတယ် ... ဘာမှ မမြင်တော့ဘူး ... ငါတွေးတာ မှန်တယ် ... ငါ လုပ်တာ မှန်တယ်လို့ ထင်လာတယ် ... သူလည်း ဘာထူးလဲ ... အချစ်ကို တန်ဖိုးထားတဲ့ မိန်းမမျိုးမှ မဟုတ်တာ ...


"မပြောနဲ့ ... ကျွန်တော်သိတယ် ..."

"မောင်လေးရယ် ..."


မမ ... ကျွန်တော့်ကို ... အတင်းလာဖက်တယ် ... ဒီတခါ ... ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲ ... သူ လာမှီတယ် ... ကျွန်တော် ဖက်ထားလိုက်တယ် ... မမ မြတ်နိုးဝေ ကိုယ်လုံးလေးက ... ပိုပြည့်တယ် ... တင်းတင်းကျစ်ကျစ်လေး ... ကျွန်တော်ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ... မမ တီရှပ်လေးက ... စိုရွှဲနေသည် ... ကျွန်တော့်ကြောင့်ပေါ့ ...


"မမ ... တီရှပ်တွေ စိုကုန်ပြီ ..."

"အင်း ... သူက ... တအားငိုတာကိုး"

"သွားလဲလိုက်ပါလား ... တော်ကြာ အအေးမိနေအုံးမယ် ..."

"စိုးရိမ်တယ်ပေါ့ ..."

"စိုးရိမ်တယ် ... ရွှတ် ..."

"ဟယ် ... သွား ... အရမ်းဆိုးတယ် ..."


မမကို ... ကျွန်တော် ... ရွှတ်ကနဲ နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... ပါးချိုင့်လေးကို ... ဖိပြီး နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... မမ ကျွန်တော့် ရင်ဘတ်လေးကို တွန်းတယ် ... ဘယ်ရမလဲ ... ကျွန်တော် အတင်းဖက်ပြီး ... ထပ်နမ်းတာပေါ့ ... ပါးချိုင့်လေးကို ... ထပ်နမ်းပစ်လိုက်တယ် ...


"မမ ..."

"ဟင် ..."

"မမအေးနုကို ... မသိစေချင်ဘူး ..."

"အင်း ... ဘာဖြစ်လို့လဲ ..."

"မမ သိသွားရင် ... မေမေ ပွမ်လိမ့်မယ် ..."

"အော ဟော ... ရီးစားခိုးထားတယ်ပေါ့ ..."

"အင်း ..."

"ခဏလေးနော် ... သွားလဲလိုက်အုံးမယ် ..."


မမ ... ထသွားတယ် ... ကျွန်တော် ဖက်ထားတာကို ... လွှတ်ပေးလိုက်တယ် ... ကြည့်ပါအုံး ... မမ တင်သားဆိုင်တွေက ဖွံ့ထွားလိုက်တာ ... ဘောင်းဘီက တိုတိုလေး ... ခါးလေးက ကိုင်ပြီး ... ချစ်ပစ်လိုက်ရင်တော့ ... ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ရိုင်းသွားတယ် ... စိတ်ရိုင်းတွေနောက် ... လူကလည်း လိုက်သွားတယ် ... မမ အိပ်ခန်းထဲ ၀င်မလို့လုပ်တုန်း ... ကျွန်တော် မှီလာတယ် ... နောက်ကနေ မမခါးကို ဖက်ပြီး ...


"မမ ..."

"အမေ့ ... ဟာကွာ ... မောင် ..."

+62 Vote Up

Report to moderator   Logged

had3s


    Guest


Re: အချစ်ကမ္ဘာထဲ ... ခရီးအတူထွက်ခဲ့တယ် ...

« Reply #14 on: May 29, 2011, 01:02:16 PM »


    Quote


ကျွန်တော် ... မမခါးကို နောက်ကနေ ... ခပ်တင်းတင်းလေး ... ဖက်ပစ်လိုက်တယ် ... မမ ကိုယ်လုံးလေး ... တုန်တက်သွာတယ် ... ကျွန်တော့်ကောင်က ... အနောက်ကနေ ... ထောက်ထားလိုက်တယ် ... မမ တွန့်ကနဲ ထပ်ဖြစ်သွားပြန်တယ် ... မမ ခါးလေးက ... သေးသေးလေး ... တင်တွေ ရင်တွေ ကားတက်နေပေမယ့် ... ခါးလေးက ... သိမ်တယ် ...


"အပြင်မှာ ... ခဏစောင့်ပါဆို ..."

"ဟင့်အင်း ... မမ နဲ့ မခွဲချင်ဘူး ..."

"အရမ်းချွဲတယ်ကွာ ..."

"ချစ်တာကိုး ..."

"မမ ကို တကယ်ချစ်လား ..."

"အရမ်းချစ်တယ် ..."

"မမ ... အ၀တ်လဲလေ ..."

"အွန် ... အပြင်ခဏထွက်ကွာ ..."

"မထွက်ဘူး ... "

"မမ ... ဘယ်လို အ၀တ်လဲရမှာလဲ ..."

"ကျွန်ေတာ့်ရှေ့မှာ ... လဲ ..."

"မောင်နော် ... အို ... လက်ကြီးက ..."


ကျွန်တော် ... မမရင်သားဆိုင်တွေကို ... အုပ်ကိုင်ပစ်လိုက်တယ် ... မမခါးလေး ကော့သွားတယ် ... ကျွန်တော် ... နောက်ကနေ ... အတင်းပွတ်တယ် ... ကျွန်တော့်ဟာက ... ထောင်နေပြီ ... မမ ကျွန်တော်လက်ကို ... ဖယ်ကြည့်တယ် ... ဘယ်ရမလဲ ... ကျွန်တော် ကျွမ်းကျင်နေပြီ ... မမ ရင်သားဆိုင်တွေက ... မမအေးနုထက် ပိုထွားတယ် ... ပိုကျစ်တယ် ... အတွင်းခံလေးက ... ပါးပါးလေး ... စိတ်တွေက ပိုကြွလာတယ် ... လက်တွေက ပိုညှစ်တယ် ... ချေတယ် ... မမ ... ကျွန်တော့်လက်ကို ... အတင်းဖယ်တယ် ... ငြင်းလေ ... ပိုနယ်လေပဲ ...


"ဟာ ... ဟာ ... မောင်နော် .... အို ... "

"နာတယ်ကွာ ... "

"ရှီး ... အတင်းမနယ်နဲ့လေ ... ဟင့် ... ဟင့် ..."


ကျွန်တော် ... မမ နို့လေးကို ညှစ်ရင်း ... ကုတင်နားတိုးသွားတယ် ... နောက်ကနေလည်း ... အဆက်မပြတ် ညှောင့်တယ် ... မမ နို့တွေကို ... အတင်းကော့ထားတယ် ... ခပ်သွက်သွက်လေးနယ်တော့ ... မမလည်း ... ငြီးတော့တာပေါ့ ... ကျွနတော် ... လျှောက်စမ်းရင်း ... နို့သီးခေါင်းလေးကို ... တွေ့သွားတယ် ... လက်ညှုးနဲ့ ဖိပြီး ... ပွတ်တော့တာပဲ ... မမ ဟင့်ကနဲ ... ဟင့်ကနဲ အသံတွေ ထွက်လာတယ် ... တုန်တုန်တက်လာတယ် ... ကြက်သီးတွေ ထလာတယ် ... ကျွနတော် ... နို့သီးဖျားလေးကို ... လက်ညှိုးနဲ့ လက်မ ... ပေါင်းပြီး ရအောင် ဖမ်းတယ် ... အတွင်းခံမခံနိုင်ဘူးလေ ... တဟင်းဟင်းနဲ့ ... ကျွန်တော့်လက်ကို ... အတင်းကိုင်ပြီး ... ဖင်လေးကို ... အတင်းကော့ပစ်လိုက်တယ် ... မမနဲ့ ... ကျွန်တော် ... အထိအတွေ့မှာ ... မူးမူးမေ့မေ့နဲ့ ... ကုတင်ဘေးလည်း ရောက်ရော ... မမကို ... ကုတင်ပေါ် ... တွန်းတင်လိုက်တယ် ... အင့် ကနဲ ... မမ မျက်နှာလေး ... မွေ့ယာနဲ့ ... ကပ်သွားတယ် ... ကျွန်တော်က မတ်တပ်ရပ်ပြီး ... မမခါးကို ... ကိုင်ထားတော့ ... ဖင်လေးထောင်ပြီး ... ကုန်းထားသလို ဖြစ်သွားတယ် ... တင်သားတွေက ... လုံးပြီး ကားတက်နေတာပဲ ... မိုက်တယ် ... တောင့်တယ်ဆိုတာ ... ဒါမျိုးလား မသိပါဘူး ... ကျွန်တော် ... နောက်ကနေ ... မမ ဘောင်းဘီတိုလေးအတိုင်း ... ပွတ်ပစ်လိုက်တယ် ...


"ဟာ ... မောင် ... အမေ့ ... "

"မလုပ်ပါနဲ့ ... မောင်ရယ် ... ရှီး ... "


မမ ... ပေါင်ကြားက ... ရတနာပစ္စည်းလေးကို ... မိမိရရ ... အုပ်ကိုင်ပြီး ... ညှစ်ပစ်လိုက်တယ် ... ဖောင်းကားနေတဲ့ ... မမ ပစ္စည်းကို ... မတွေ့ရသေးပေမယ့် ... မာမာတင်းတင်း ... မို့မို့ဖောင်းဖောင်းလေးကို ... ကျွန်တော့်လက်က မလွှတ်နိုင်တော့ ... အလယ်က ... အကွဲကြောင်းလေးကို ... မှန်းပြီး ဖိပွတ်ပစ်လိုက်တယ် ... မမ ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ် ... တရှီးရှီးနဲ့ ... ဖင်လေးထောင်လာတယ် ... ဟင့်ကနဲ ... ဖင်လေးကို ... ကော့ပစ်လိုက်တယ် ... သံလိုက်လို ... ဆွဲငင်နေတဲ့ ... မမ ပစ္စည်းကို ... အတင်းကိုင်ပြီး ... လျှောက်ပွတ်ပစ်တယ် ... လေးငါးဆယ်ခါ ... အပွတ်ခံရတော့ ... မမ မနေနိုင် ... ဖင်လေးကုန်းနေတာကနေ ... အတင်းရုန်းတယ် ... ကျွန်တော် လွှတ်ပေးလိုက်တော့ ... မမ ကျွန်တော့်ဘက်လှည့်ပြီး ... ရန်တွေ့တယ် ...


"အရမ်းကဲတယ်ကွာ ..."

"အရမ်းချစ်တယ် ... မမရယ် ..."


ကျွန်တော် ... မမကို ... ဖက်ပြီး ... မွေ့ယာပေါ်လှဲချလိုက်တယ် ... နှစ်ယောက်သား ... မွေ့ယာပေါ်ကို ... လဲပြိုကျသွားတယ် ... မမကိုယ်လုံးအိအိလေးကို ... ဖိထားပြီး ... မမ နှုတ်ခမ်းထူထူလေးကို နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... ထူတယ် ... နှုတ်ခမ်းထူတဲ့ မိန်းကလေးက ... ရမက်ထန်တယ်တဲ့ ... ရမက်ထန်မထန်တော့ မသိဘူး ... နမ်းလို့တော့ အရမ်းကောင်းတယ် ... အားပါတယ် ... အနမ်းတိုင်းကို ... ချက်ခြင်းတုံ့ပြန်တယ် ... လျှာလေးထည့်ပြီး ... ကစားတော့ ... ကျွန်တော့်လျှာလေးကို ... အတင်းစုပ်ထားတယ် ... ပြီးတော့ ... သူ့လျှာလေးနဲ့ ကလိတယ် ... ကျွန်တော့်လက်တွေလည်း ... အငြိမ်မနေနိုင်ဘူး ... ဟိုပွတ်ဒီပွတ် ... မမ တီရှပ်လေး ... တွန့်ကြေကုန်တယ် ... ဂရုမစိုက်နိုင်ပါဘူး ... တီရှပ်က အရေးမကြီးဘူး ... အနမ်းတွေက အရေးကြီးတယ် ... ကျွန်တော် ... တီရှပ်လေးကို မကျေနပ် ... ဘာမှန်းမသိဘူး ... ကာထားတယ် ... အောက်က အတွင်းခံကလည်း တမျိုး ... သေချာကိုင်လို့ မရဘူး ... ချွတ်ဖို့ကလည်း အခက် ... ရှုပ်ပါတယ် ... တီရှပ်အောက်ကနေပဲ ... နှိုက်တော့မယ် ... အောက်ကို လျှောပြီး ... ခါးကို လျှောက်စမ်းတယ် ... တီရှပ်အောက်ကနေ ... လက်နှိုက်ဖို့ ... မမ မရိပ်မိအောင် ... အနမ်းတွေ ... ခပ်ပြင်းပြင်းနဲ့ ... လှည့်စားလိုက်တယ် ... နှလုံးသားတောင်ကုန်းကို ... လျှို့ဝှက်သိမ်းပိုက်ဖို့ ... ကျွန်တော့်လက်တွေ ... တီရှပ်အောက်ကနေ ... ချီတက်လာတယ် ... မိပြီ ... ရင်သားမို့မို့ကို ... ကျွန်တော့်လက်တွေ ... အနုကြမ်းစီးပစ်လိုက်တယ် ... မမ သိလိုက်တဲ့အချိန်မှာ ... နောက်ကျသွားပြီ ... အို ... လို့ တခွန်းသာ ... အော်နိုင်တော့တယ် ... မိပြီးတဲ့နောက်မှာ ... ဘယ်လွှတ်မလဲ ... တင်းနေတာပဲ ... မို့နေတာပဲ ... အတွင်းခံပေါ်ကနေ ... ကျွန်တော် ... ကြိတ်ပြီး နယ်ပစ်လိုက်တယ် ... မမ ... တဟင်းဟင်းနဲ့ ... ရုန်းတယ် ... မရဘူးလေ ... ရုန်းလေ နယ်လေပဲ ... ကျွန်တော် ... လျှောက်နမ်းတယ် ... လည်တိုင်လေးကို ... နမ်းတယ် ... မမ မောသွားတယ် ... အိုအိုဟင်ဟင် ... ကျွန်တော်ကလိသမျှ ... မမ ... လိုက်လျောရတော့တာပဲ ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... ကျွန်တော် ... တီရှပ်လေးအောက်ကနေ ... မမ နို့တွေကို နယ်နေတာ ... အားမရတော့ဘူး ... တဆင့်တက်ဖို့ ... တီရှပ်လေးကို .... ဆွဲလှန်လိုက်တယ် ... အဲဒီလိုလဲ ဆွဲလှန်လိုက်ရော ... မမ ငေါက်ကနဲ ထထိုင်တယ် ...


"မောင် ... တော်ပြီကွာ ... အရမ်းဆိုးတယ် ..."

"ဟင့်အင်း ... ကြည့်ချင်တယ်ကွာ ..."

"ရှက်စရာကြီးကွာ ..."

"မမနော် ... ဟိုတယောက်ကျတော့ ..."


မမ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းလေးကို ... လက်ညှိုးလေးနဲ့ ... တားလိုက်တယ် ... မပြောနဲ့တဲ့ ...


"အထင်မလွဲနဲ့ကွာ ... တို့ ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့ဘူး ..."

"ဟုတ်လို့လား ..."


မမ ... ကျွန်တော့်မျက်လုံးကို ... သေချာစိုက်ကြည့်တယ် ... ၀မ်းနည်းရိပ်တွေ ... သမ်းလာတယ် ...


"မောင်က ... တို့ကို ... တော်တော် အထင်သေးတာပဲ ..."

"မဟုတ်ပါဘူး ..."

"ဟုတ်ပါတယ် ... ရီးစားထားဖူးတာ မှန်တယ် ... ဒါပေမယ့် ... မင်းထင်သလို မဟုတ်ဘူး ..."

"ဒါဆို ဘယ်လောက်ထိ ချစ်ခဲ့ဖူးလဲ ..."

"တို့ ... ရုပ်ရှင်ရုံသွားခဲ့ဖူးတယ် ... သူ တို့ကို လျှောက်ကိုင်တယ် ... စိတ်ဆိုးလွန်းလို့ ... အဲဒီနေ့ကစပြီး ဖြတ်ပစ်လိုက်တာ ..."

"ကျွန်တော်ကျတော့ရော ..."

"ချစ်လွန်းလို့ အလိုလိုက်တာ ... အထင်မမှားနဲ့ ..."

"ဒါဆိုလည်း ... ကြည့်ချင်တယ် ... မမရယ် ..."

"ဟာကွာ ... ပြောလို့လဲမရပါလား ..."

+73 Vote Up

Report to moderator   Logged

had3s


    Guest


Re: အချစ်ကမ္ဘာထဲ ... ခရီးအတူထွက်ခဲ့တယ် ...

« Reply #15 on: May 30, 2011, 11:43:30 AM »


    Quote


ကျွန်တော် ... မမ တီရှပ်လေးကို ... မပြီး ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ... မမ ငြင်းဆန်ပါသေးတယ် ... ကျွန်တော် အတင်းချွတ်တော့ ... မမ ... လိုက်လျောရှာတယ် ... တီရှပ်လေးက ... မမ ခေါင်းပေါ်ကနေ ... ကျွတ်သွားတော့ ... ဖြူ၀င်းတဲ့ ရင်သားဆိုင်တွေ ပေါ်လာတယ် ... လှလိုက်တာ ... ရှောက်ချိုသီးအရွယ် ... ရင်သားဆိုင် အိအိလေးကို ... အတွင်းခံအဖြူလေးက ... မနိုင့်တနိုင် ထိန်းထားရှာတယ် ... မို့တယ် ... အတွင်းခံကပဲ သေးလို့လား ... ရင်သားဆိုင်ကပဲ ထွားတာလား ... အတွင်းခံ အပေါ်မှာ ... လျှံထွက်တော့မယ် ... ကျွန်တော် ကြည့်လို့မ၀ ဖြစ်နေတုန်း ... မမ လက်လေးနဲ့ ယှက်ပြီး ကာလိုက်တယ် ... မျက်နှာလေးက ... ပြုံးတော့မလို ... ငိုတော့မလို ... ရှက်သွေးလေး ... တဖြန်းဖြန်းထပြီး ... ပန်းနုရောင်လေး သမ်းနေတယ် ... မမ ရှက်လွန်းလို့ ... ဘယ်လိုနေရမှန်းမသိဖြစ်နေပုံလေးကို ... ကျွန်တော် ချစ်သွားတယ် ... သနားလည်း သနားတယ် ... ကျွနတေ်ာ်က ... အရွ့တိုက်ပြီး ... ချစ်ဟန်ဆောင်တာ ... သူက တကယ်ချစ်နေတာ ... ဒီလိုကျတော့ ... ကျွန်တော် ... မမကို ... မညှင်းဆဲရက်ဘူး ... မယူနိုင်ပဲ ... သူများအပျိုဘ၀ကို ... ဖျက်စီးလိုက်တာ ... မကောင်းဘူးလေ ... ဒါပေမယ့် ... မမ ရင်သားတွေက အရမ်းလှတယ်လေ ... ကျွနတော် မကြည့်ပဲ မနေနိုင်ဘူး ...


"အရမ်းလှတယ်နော် ..."

"အဲလို မကြည့်နဲ့ကွာ ... ရှက်တယ် ..."


ကျွန်တော် မမ လက်လေးကို ... ဖယ်ကြည့်တယ် ... မရဘူး ... ကျွန်တော် ... မမ ကိုယ်လုံးလေးကို ... ဖက်လိုက်တယ် ... မမ ပါးကို ... နမ်းတယ် ... လည်တိုင်လေးကို နမ်းတယ် ... နားရွက်လေးကို ... နမ်းရင်း ... ခဲထားလိုက်တယ် ... မမ ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ် ... ရုန်းတယ် ... မဟုတ်ဘူး ... ယားလို့ ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... နမ်းတယ် ... မမ ... အနမ်းတွေ ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ... တုံ့ပြန်တယ် ... မမ ကျောလေးကို ပွတသ်ပပေးရင်း ... အတွင်းခံလေးကို ... လျှောက်စမ်းတယ် ... ဟောတွေ့ပြီ ... ချိတ် ... လက်တဖက်က ... ခါးကို ဖက် ... မမလျှာလေးကို ... အတင်းစုပ်ပြီး ... ချိတ်ကလေးကို ... ဖြုတ်ချလိုက်သည် ... ကျွန်ေတာ် ဖြုတ်လိုက်တာ ... မမ သိတယ် ... နမ်းနေတော့ ... ဘာမှ မပြောနိုင်ဘူး ...ဒါပေမယ့် ... ရင်၀က ... လက်နှစ်ဖက်က ... ယှက်ထားဆဲ ... ဘယ်ရမလဲ ... ခါးကို ကလိထိုးလိုက်တာပေါ့ ... မမ ထွန့်ထွန့်လူးပြီး ... သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ... ကျွန်တော့်လက်တွေကို လိုက်ဖမ်းတယ် ... လွတ်သွားပြီ ... ရင်သားဆိုင်နှစ်ခုကို ... အတွင်းခံလေးက အုပ်ရုံပဲ အုပ်ထားတော့တယ် ... မမ ခါးလေးကို ... ကလိထိုးရင်း ... အနောက်က မမ တင်သားဆိုင်လေးတွေကိုလည်း ... လျှောက်ကိုင်တယ် ... ညှစ်တယ် ... ပွတ်တယ် ...


"ဟာ ... ဘာလို့ ဖြုတ်လိုက်တာလဲ ... ဟိတ် ... ယားတယ်ကွာ ..."


ကျွနတော် ... မမ ကို ... လှဲချလိုက်တယ် ... မမ လဲကျသွားတယ် ... ကျွန်တော် ... မမ အတွင်းခံလေးကို ... မလိုက်တယ် ...


"ဟာကွာ ... ဘာလုပ်မလို့လဲ ..."

"ကြည့်မလို့ ..."

"ဟာ ... မောင်နော် ..."

"ချွတ်ပါဆို ..."

"ဟေ့အေးဆို ..."

"ကျွတ် ..."

"ဘာ ကျွတ်လဲ ... မောင်နော် ... တို့ အရမ်းရှက်တယ် သိလား ..."

"မမ ... မချွတ်ရင် ... ဘောင်းဘီပါချွတ်ပစ်မယ် ... "

"အန် ... အနိုင်ကျင့်တယ်ပေါ့ ..."

"ဟုတ်တယ် ... ကျင့်တယ် ... ၅ အထိပဲ ခေါ်မယ်နော် ... ၁ ..."

"ဟာ ... အဲဒီလို မလုပ်နဲ့ကွာ ..."

"၂"

"မောင်နော် ..."

"၃"

"ဟာကြာ ..."

"၄"

"မရေနဲ့တော့ကွာ ... ပြမယ် ..."

"တကယ်လား ..."

"အင်း ..."

"သေချာတယ်နော် ..."

"အင်းပါဆို ... ရှက်တယ်ကွာ ... မမေးနဲ့တော့ "

"အလကားစတာ ... ဟိုဘက်လှည့် ..."

"ဟင် ... ခစ် ... ခစ် ... ဘာလုပ်မလို့လဲ ..."

"အတွင်းခံမ၀တ်ပဲ ဒီအတိုင်းနေတော့မလို့လား ..."

"အင်း ... ခစ် ... ခစ် ..."

"အာ ... ရှက်စရာကြီး ..."

"ကြည့်ပါ ... မရှက်ပါနဲ့ ... တကတည်း ... ဟွန့် ..."


ကျွန်တော် ... မျက်စိကို အတင်းပိတ်ထားတယ် ... ကျွန်တော်နဲ့ မမ ... တခစ်ခစ်နဲ့ စ ကြတယ် ... မမ အနောက်လှည့်ပေးတော့ ... ကျွန်တော် ... မမ အတွင်းခံဂျိတ်လေးကို ... ချိတ်ပေးတယ် ... ဘီဒိုထဲက ... တီရှပ်တထည် ... ကျွန်တော် ယူပြီး ... မမကို ၀တ်ပေးလိုက်တယ် ... မမ ကိုယ်လုံးက ... တော်တော်လှတာပဲ ... နောက်ကကြည့်ရင် ... စိတ်ထချင်စရာ ... အိုးလေးက လှတယ် ... အတင်းဖက်ပြီး ... နောက်ကနေ ဆောင့်ပစ်လိုက်ချင်တယ် ... ဟူး ... မဖြစ်သေးပါဘူး ... မမအေးနု ရှိသေးတယ် ... တကယ်ပါ ... မမအေးနုသာ မရှိရင် ... ကျွနတော် ... မမ မြတ်နိုးဝေကို ... အပိုင်သိမ်းပစ်လိုက်ပြီ ... ခက်တယ်ဗျာ ... အချစ်ဦးဆိုတာ ... အစားထိုးလို့မှ မရတာ ... ကျွန်တော် ... ရေတခွက်သောက်ပြီး ... အိမ်သာထဲ၀င်လိုက်တယ် ... အောက်က ကောင်က ... မာပြီး တင်းနေတာပဲ ... မမမြတ်နိုးဝေ ... အထိအတွေ့ကြောင့် ... ကျွန်တော့်ဟာ ... ထောင်နေတာ ... မတတ်နိုင်ဘူး ... လက်နဲ့ ... ခပ်သွက်သွက် လုပ်ပစ်လိုက်တယ် ... နှစ်မိနစ် သုံးမိနစ်လောက် ... လုပ်တော့မှ ... အရည်တွေ တဖြောင်းဖြောင်းကန်ထွက်လာတယ် ... နည်းတာမဟုတ်ဘူး ... ဟူး ... မောသွားတာပဲ ... သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ... အပြင်ထွက်လာတော့ ... မမ စောင့်နေတယ် ...


"ဟိတ် ... အိမ်သာထဲမှာ ... ဘာလုပ်နေတာလဲ ..."

"ဟိုဟာ လုပ်နေတာ ..."


ကျွန်တော် ... မျက်စိတဖက် မှိတ်ပြလိုက်တယ် ... မမ ဖြတ်ကနဲ ... ကျွန်တော့်ပုခုံးကို လာရိုက်တယ် ... ကျွန်တော့်ဟာက ... ပြန်ထလာတယ် ... ဒုက္ခပါပဲ ...


"တော်တော်ဆိုးတာပဲ ... ဘယ်တုန်းကတည်းက ... တတ်နေတာလဲ ..."

"ဘာကို ပြောတာလဲ ... ဟင် ..."

"အော် ... အတင်းဖက်နမ်းတာ ... ဘယ်သူသင်ပေးတာလဲလို့ ..."

"သူ သင်ပေးတာပေါ့ ..."


ကျွန်တော် ... မမကို လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်တယ် ... မမ ရှက်ရှက်နဲ့ ... မျက်စောင်းထိုးတယ် ... မျက်စောင်ထိုးရင် ... ဘယ်လို ချစ်ဖို့ကောင်းမှန်းကို မသိပါဘူး ... ကျွနတော် ... မမပါးလေးနှစ်ဖက်ကို ... လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆွဲပြီး ...


"ပြန်တော့မယ်နော် ... မမ"

"မောင် ... ခဏလေး ..."


မမ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းလေးကို ... နမ်းတယ် ... ရွှတ်ကနဲ ...


"အရမ်းချစ်တယ်နော် ..."

"မမကိုလည်း ... အရမ်းချစ်တယ် ..."

"နောက်မငိုရဘူးနော် ..."

"အင်း ... နောက်မပြရဘူးနော် ..."

"သွား ... လူဆိုးလေး ..."


မမ ... အိမ်အောက်အထိ ... လိုက်ပို့ပေးတယ် ... သိပ်လှတဲ့ ... မမမြတ်နိုးဝေရဲ့ အချစ်ကို ... ဘာလို့များ ... ကျွန်တော် ရယူမိပါလိမ့် ... မလွယ်ဘူး ... မမအေးနုသိရင် မိုးမီးလောင်နိုင်တယ် ... မမ မြတ်နိုးဝေကိုလည်း ... အစက မချစ်ပါဘူး ... စိတ်၀င်စားတာပဲ ရှိတယ် ... မမ မြတ်နိုးဝေက ... ယောက်ျားတွေကို ဆွဲဆောင်နိုင်တဲ့ ... မိန်းကလေးမျိုးလေ ... ကျွန်တော် စိတ်၀င်စားမိပါတယ် ... အခုတော့ ... မမအေးနု အကြောင်းမေးဖို့လာရင်း ... မမ မြတ်နိုးဝေနဲ့ ချစ်မိသွားတယ် .... ဟူး ... အထိအတွေ့ဟာ ... သွေးသားကို လှုပ်ရှားစေပါလား ... နှလုံးသားကို ယိမ်းယိုင်စေပါလား ... ခက်တယ် ... မမ မြတ်နိုးဝေ ... ပေါင်ကြားကို ... မိမိရရ အုပ်ကိုင်ခဲ့တာ ... အခုထိ ... ကျွန်တော့်လက်မှာ ... ခံစားချက်က ... မပျောက်သေးဘူး ... ဒါပထမဆုံးပါ ... မမအေးနုနဲ့ ... ညတိုင်း ချစ်တမ်းကစားပေမယ့် ... မမအေးနုက အောက်ပိုင်းကို ... လုံး၀ ပေးမကိုင်ဘူး ... မမ မြတ်နိုးဝေလည်း ... တော်တော်စိတ်လှုပ်ရှားသွားတယ် ထင်ပါရဲ့ ... ချစ်ရည်ရွှမ်းတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ... နှုတ်ဆက်နေတာ ... ဟူး ...

+70 Vote Up

Report to moderator   Logged

had3s


    Guest


Re: အချစ်ကမ္ဘာထဲ ... ခရီးအတူထွက်ခဲ့တယ် ...

« Reply #16 on: June 01, 2011, 11:45:28 AM »


    Quote


အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ... သဲနု နှုတ်ခမ်း စူနေတယ် ... ဘယ်သွားနေတာလဲ ... ဘာညာပေါ့ ... ကျွန်တော် ညာပြီး ပြောလိုက်တယ် ... သဲနု သိပ်တော့ မယုံပါဘူး ... ကျွန်တော်လည်း မသိချင်ယောင် ဆောင်လိုက်တယ် ... ရေမိုးချိုးပြီး ... ညနေကျတော့ ... မမအေးနုကို ... ဆေးရုံမှာ သွားကြိုတယ် ... မမအေးနု ... ဒီနေ့မျက်နှာအရမ်းရွှင်နေတယ် ... ရွှင်မှာပေါ့ ... မမ ... ဆရာ၀န်တယောက်နဲ့ ... အကြာကြီး စကားရပ်ပြောနေတယ် ... ကျွန်တော်တွေ့တယ် ... ကားထဲကနေ ... ကျွန်တော်ကြည့်နေတာ ... သူတို့ကတော့ မမြင်ရဘူးပေါ့ ... သူ ဘယ်သူလဲ ... မမတို့ ဆရာလား ... လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်လား ... ဒါမှမဟုတ် ... ဟိုပုံထဲက တယောက်လား ... ကျွန်တော် ... စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားတယ် ... သူပေါ့ ... ဟုတ်တယ် ... သူပဲ ... အဝေးကဆိုပေမယ့် ... မျက်ခုံးကောင်းကောင်း သူ့ကို ... ကျွန်တော် မှတ်မိတယ် ... ဟာကွာ ... မမက ဘာလဲ ... ကျွန်တော့်ကိုချစ်တယ်ပြောပြီး ... သူနဲ့ ကြည်နူးနေတယ် ... ဆေးရုံမှာ တနေ့လုံး ... သူနဲ့ ကြည်နူးနေတာပေါ့ ... တောက် ... ဟွန်းကို ... ဖိပြီး ... အကျယ်ကြီး တီးပစ်လိုက်တယ် ... ဆေးရုံထဲမှာ ဟွန်းမတီးရဆိုပေမယ့် ... ကျွန်တော် တီးပစ်လိုက်တယ် ... မမ ... ကျွန်တော့်ကို တွေ့သွားတယ် ... ကျွန်တော် ဂရုမစိုက်ပါဘူး ... ကားကို ... ဝူးကနဲ မောင်းပြီး ... အထဲမှာ ... လျှောက်မောင်းပစ်လိုက်တယ် ... မမ သိမှာပါ ... ကျွန်တော် ဒေါပွနေပြီဆိုတာ ... ဆေးရုံတပတ်ပတ်ပြီး ... အရှေ့ရောက်တော့ ... မမ ရပ်စောင့်နေတယ် ... မျက်မှောင်လေး ကြုံ့ပြီး ... ကျွန်တော့်ကို ကြည့်တယ် ... ကျွန်တော် ဘာမှ မပြောဘူး ... ဒေါပွနေတာ ... မမ ကားပေါ်တက်ပြီးတာနဲ့ ... ဝူးကနဲ မောင်းပစ်လိုက်တယ် ...


"ဟိတ် ... ဘာဖြစ်နေတာလဲ ..."

"ဘာမှမဖြစ်ဘူး ..."


အသံပြတ်နဲ့ ... ပြန်ပြောလိုက်တယ် ... စိတ်ဆိုးတယ် ... မမ ကျွန်တော့်လက်ကို လာကိုင်တယ် ... ကျွန်တော် ပုတ်ချလိုက်တယ် ... မုန်းတယ် ...


"ဟိတ် ... ဘာဖြစ်နေတာလဲလို့ ..."

"ဘာမှမဖြစ်ဘူး ..."

"မောင်နော် ... စိတ်မကောက်နဲ့ကွာ ..."

"ကျွန်တော် စိတ်မကောက်ဘူး ..."

"ဒါဆို ... ဘာဖြစ်တာလဲ ..."

"မမ သိမှာပေါ့"


မမ မျက်နှာ ကွက်ကနဲ ပျက်သွားတယ် ... ဥာဏ်ကောင်းတဲ့ မိန်းကလေးပဲ ... ဒက်ကနဲ ... သိလိုက်တယ် ... ခုနက ... ဆရာမိုးဟိန်းမြင့် နဲ့ ... စကားပြောနေတာ ... သူ မြင်သွားတာလား ...


"သ၀န်တိုတယ်ပေါ့ ..."

"မတိုပါဘူး ... ပျော်တယ်မှတ်လား"

"ဟင် ..."


မိုးတွေကလည်း ... ရွာနေသည် ... ကားလေးထဲမှာ ... အဲယားကွန်းက ... အေးစက်နေသည် ... အပြင်မှာ အေးနေသလို ... ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာလည်း ... အေးစက်နေသည် ... မမနဲ့ ပတ်သက်ပြီး ခံစားချက်တွေ အေးစက်နေသည် ... ကျွန်တော့် အချစ်တွေ ... အေးခဲသွားတယ် ... ကျွန်တော် ... ကားမောင်းရင်း ... တနေရာရောက်တော့ ... ရပ်ပစ်လိုက်တယ် ...


"မောင် ... မဟုတ်သေးဘူးနော် ..."

"ဟုတ်လား ...  မဟုတ်လား ... မမ အသိဆုံးပဲ ..."

"မမ ပြောပြမယ် ..."

"မပြောနဲ့ ... မကြားချင်ဘူး ..."


ကျွန်တော် ... ကားတံခါး ဖွင့်လိုက်တယ် ...


"ဟိတ် ... ဘယ်သွားမလို့လဲ ..."

"ပြန်တော့ ... ကျွန်တော် လျှောက်သွားတော့မယ် ... အရမ်းစိတ်ညစ်တယ်ဗျာ ..."

"နေအုံးလေ ... မောင် ..."


မမ ကျွန်တော့်လက်ကို ... လှမ်းဆွဲပေမယ့် ... မမှီတော့ဘူး ... ကျွန်တော် ... မိုးရွာထဲမှာ ... ပြေးတယ် ... ဟိုးအဝေးကြီးကို ... ပြေးတယ် ... မိုးရေတွေ ... စိုရွှဲသွားတယ် ... မအေးဘူး ... ရင်တွေ ပူနေတယ် ... မုန်းတယ် ... မုန်းတယ် ... အချစ်နဲ့ ပတ်သက်လာရင် ... ကျွန်တော် ပထမ ဖြစ်ချင်တယ် ... ဖြစ်ခွင့်မရခဲ့ရင်တောင် ... နည်းနည်း ဖြေသိမ့်လိုက်မယ် ... ဒါပေမယ့် ... အခုလိုမျိုးဆိုတော့ ... ဒုတိယက ... ဒုတိယပဲ ... စိတ်ရှိလက်ရှိ ပြေးတယ် ... ကန်တော်ကြီး အပေါက်၀လား ... ကျွန်တော် ပြေး၀င်သွားတယ် ... လက်မှတ်စောင့်က ... လှမ်းတားတော့မှ ... ရပ်လိုက်တယ်. ... ၁၀၀၀ တန်တရွက်ထုတ်ပေးလိုက်တယ် ... ပြန်အမ်းမလို့လုပ်တော့ ... ကျွန်တော် ဟိုးအဝေးကို ရောက်သွားပြီ ... တအားပြေးတော့ ... မောတာပေါ့ ... အရမ်းမောတော့ ... မြက်ခင်းပေါ်မှာ ... ခြေပစ်လက်ပစ် ... လှဲချပစ်လိုက်တယ် ... ပက်လက်ကလေး ... ရွာစမ်းပါဗျာ ... ရွာစမ်းပါ ... ကျွန်တော့်ရင်ထဲက ... အပူတွေကို ... ပျောက်သွားအောင် ... ရွာစမ်းပါ ... မိုးကလည်း ... သည်းသည်းမဲမဲရွာတယ် ... ပတ်၀န်းကျင်က မှောင်တောင်မှောင်လာပြီ ... မျက်နှာပေါ်ကျနေတဲ့ မိုးရေတွေ ... တိတ်သွားတယ် ... ဘာလဲ ... မမ ထီးလေးနဲ့ ... ကျွန်တော့်ပေါ်ကို လာမိုးတာကိုး ... ဟင့်အင်း ... မလိုချင်ဘူး ... သွား ... ဒေါသက ပြန်ထွက်လာတယ် ...


"မောင် ... ထပါကွာ ..."

"သွား ... ထွက်သွား ..."

"မောင် ... လိမ္မာပါတယ် ..."

"ဟင့်အင်း ... မုန်းတယ် ... အရမ်းမုန်းတယ် ... "

"မမ ပြောပြမယ် ..."

"မပြောနဲ့ ......"


ကျွန်တော် အကျယ်ကြီးအော်ပစ်လိုက်တယ် ... မမ မျက်နှာလေး ငိုမဲ့မဲ့ ဖြစ်နေတယ် ...


"မောင် ... အအေးမိလိမ့်မယ် ... ထပါကွာ ..."

"သေပလေ့စေ ..."

"မဟုတ်သေးဘူးလေ ... မမ ပြောတာ နားထောင်အုံးမှပေါ့ ..."

"ဒါဆို ပြောလေ ... ဘယ်သူလဲ ... "I LOVE YOU" NU ဆိုတာ ... ဘယ်သူလဲ ... "

"အဲဒါ ... အဲဒါ ..."

"မမ ... အချစ်ဦးမလား ..."


မမ ... စကားပြန်မပြောနိုင်တော့ ... ကျွန်တော် ဆက်ပြောတယ် ...


"ကျွန်တော်က ... ဒုတိယလေ ... ဟုတ်တယ် ... ကျွန်တော် မျှော်လင့်ခဲ့တဲ့က ... ဒါမျိုးမဟုတ်ဘူး ..."

"မဟုတ်သေးဘူးလေ ..."

"ဘာမဟုတ်တာလဲ ... ဆေးရုံမှာ ... ရီလို့မောလို့ ..."


မမ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ကိုက်ထားသည် ... ပြောစရာ စကားမရှိ ...


"မမ ... ချစ်ခဲ့တယ်ဆိုတာ ဟုတ်ပါတယ် ... ဒါပေမယ့် ... အခု မမ ရင်ထဲမှာ ... မောင်ပဲ ရှိတယ် ... ယုံပါနော် ..."


ကျွန်တော် ... ဘာမှ ပြန်မပြော ... လျှောက်စဉ်းစားနေတယ် ... မမ အပြောတွေက ရင်ထဲ မတိုးတော့ပြီ ...

"လာပါ ... မောင်ရယ် ... ပြန်ရအောင်နော် ... မှောင်လည်း မှောင်နေပြီ ... မိုးတွေလည်း စိုနေပြီ ... ဖျားတော့မှာပဲ ..."

"မောင် ... မယုံဘူးဆိုရင် ... မမ ... ဘာလုပ်ပြရမလဲ ..."

"ဟိတ် ... ပြောပါအုံး ... စိတ်ကောက်နေလိုက်တာ ... ကလေးကျနေတာပဲ ... "

"လာ ... ထ ... ထ ... ပြန်ရအောင်ကွာ ..."


မမ ... ကျွန်တော့်ကို ... အတင်းဆွဲထူတယ် ... ကျွန်တော် မထချင် ထချင်နဲ့ ... ကားပေါ်တက်လိုက်တယ် ... မမ ... ကားမောင်းပြီး ... အိမ်ပြန်လာတယ် ... ကားပေါ်မှာ ... မမ စကားတွေ ဖောင်ဖွဲ့အောင် ပြောပေမယ့် ... ကျွန်တော့်စိတ်တွေက ... ဆေးရုံမှာ ... မမနဲ့ သူ ရီမောနေတာ ... မျက်စိထဲက ဖျောက်လို့မရ ... အိမ်ရောက်တော့ ... မေမေတို့ မရှိ ... ဧည့်ခံပွဲ တခုသွားတယ် ... သဲနုလည်း လိုက်သွားတယ် ... ကျွန်တော့်အခန်းထဲကို ... မမ ဆွဲခေါ်လာတယ် ... မမ ကျွန်တော် ပျော်အောင် စပေမယ့် ... ကျွန်တော် မပျော်တာ အမှန်ပဲ ... ကျွန်တော် တွေးမိပါတယ် ... မမ မြတ်နိုးဝေနဲ့ ... ပလူးပလဲနေခဲ့မိတာ ... မမကို ... သစ္စာဖောက်တာလား ... ဒဏ်ပြန်ခတ်ခံရတာလား ... မသိပါဘူး ... ကျွန်တော် စိတ်မကောင်းဘူး ... တကယ်ဆို ... မမအေးနုမှာ အပြစ်မရှိဘူးထင်တာပဲ ... ကျွန်တော်သာ အပြစ်ရှိတာ ... မမကတော့ ... ချော့ရှာတယ် ... ရေစိုနေတဲ့ တီရှပ်ကို ... ချွတ်ပေးတယ် ... ကျွန်တော် လက်မြှောက်လိုက်တယ် ... မမ ကျွန်တော့်အင်္ကျီကို ချွတ်ပေးတယ် ... ငယ်ငယ်တုန်းကလိုပဲ ... ကျွန်တော်တို့ ရေချိုးတဲ့အချိန်ကို သတိရမိတယ် ... မမက ကျွန်တော်တို့ကို ရေချိုးပေးခါနီး ... အ၀တ်တွေ ချွတ်ပေးတယ် ... ပြီးတော့ ရေချိုးပေးတယ် ... အခုလည်း ... ကျွန်တော့်ကို ရေချိုးပေးရင် ကောင်းမှာပဲ ...


"မောင် ... ရေသွားချိုးလိုက်နော် ..."

"ဟင့်အင်း ... မမ ချိုးပေး"

"မောင်ကလည်း ... မဆိုးနဲ့ကွာ ..."

"မချိုးပေးရင် ... မခေါ်တော့ဘူး ..."

"ဟာကွာ ... ရှက်စရာကြီး ..."

+66 Vote Up

Report to moderator   Logged

had3s


    Guest


Re: အချစ်ကမ္ဘာထဲ ... ခရီးအတူထွက်ခဲ့တယ် ...

« Reply #17 on: June 03, 2011, 10:35:44 AM »


    Quote


ပြောသာပြောနေတာ ... ကျွန်တော် ရေချိုးခန်းထဲ ၀င်လိုက်တော့ ... မမ လိုက်လာတယ် ...


"ချွတ် ... တကထဲ ... သူ့ကိုယ်သူ ကလေးများမှတ်နေလားမသိဘူး ... ဟွန့်"


ကျွန်တော် ... ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်တယ် ... အတွင်းခံအောက်မှာ ... ကျွန်တော့်ဟာက ဖောင်းနေတာပဲ ... မမ ကျွန်တော့်ကို မျက်စောင်းထိုးတယ် ... ကျွန်တော် နဲ့ မမ ... ချစ်ကြတယ် ... နမ်းကြတယ် ... ညတိုင်းပဲ ... ဒါပေမယ့် ... အောက်ပိုင်းကို ... မကိုင်ကြေး ... အခု ... ကွန်တော့်ဟာကို ... မမကို ပြရတော့မှာပေါ့ ... မမ မျက်နှာ ... ရဲရဲတွတ်နေတယ် ... အပျိုလေးဆိုတော့ ... မျက်စိရှက်ရှာမှာပေါ့ ... ကျွန်တော်ကတော့ မရှက်ပေါင် ... အတွင်းခံကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ... ဖြောင်းကနဲ ကန်ထွက်လာတဲ့ ... ကျွန်တော့်ဒုတ်က ... မမ လက်ကောက်၀တ်ထက် နည်းနည်းပဲသေးတယ် ... လူပျိုပေါက်တုန်းက ... ဒီလောက်မကြီးသေးဘူး ... လက်ဆော့ခြေဆော့နဲ့ ... ကြီးလာတာ ... ပိုလည်း ပွလာတယ် ... ရှည်လည်း ရှည်လာတယ် ...


"ကျွတ် ... ဟိုဘက်လှည့်ပြီး မချွတ်ဘူး ..."

"မမ ... ကျွန်တော့်ဟာ ထောင်နေတယ် ..."

"ဟာကွာ ... ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေ ပြောနဲ့ ... ရေဖွင့်လိုက်"


မမ ... ကျွန်တော့်ဟာကို တွေ့တော့ ... ရင်ခုန်သွားမှာ အမှန်ပဲ ... အသံတွေက တုန်နေတယ် ... မျက်နှာလေးက ... ရဲရဲနီနေတယ် ... ဆရာ၀န်ဆိုပေမယ့် ... မဆိုင်ဘူးလေ ... ကိုယ့်ချစ်သူဒုတ်ကို ... အနီးကပ်တွေ့ရတော့ ... မမလည်း ရှက်ရှာမှာပေါ့ ...


"ဆပ်ပြာတိုက် ..."

"မမ တိုက်ပေးကွာ ..."

"ဟာကွာ ... ကျွတ် ... အရှက်ကို မရှိဘူး ... လာ ... ဒီဘက်ကို"


ကျွန်တော့်ကို ... မမ မျက်စောင်း ခဏခဏထိုးတယ် ... ကျွန်တော် ကျောဘက်လှည့်ပေးတော့ ... မမ ထမီလေး မပြီး ... ကျွန်တော့် ကျောကို ... ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတယ် ... ငယ်ငယ်တုန်းက အတိုင်းပဲ ... တခစ်ခစ်နဲ့ ... ကျွန်တော် ပျော်မိတယ် ... မမ နေ့တိုင်းရေချိုးပေးရင် ... ကောင်းမှာပဲ ...


"မမ ... အတူတူ ချိုးပါလားဟင် ..."

"အကောင်စုတ်လေး ... ကိုယ့်ဟာကိုယ်ချိုး ..."

"လာပါ ... မမရဲ့ ..."

"ဟဲ့ ... အတူတူချိုးစရာလား ..."


ကျွန်တော် နှုတ်ခမ်း စူပြီး ... ဒီဘက်လှည့်လိုက်တယ် ... ကျောဘက်ပြီး ... ရင်ဘတ်ကို ... ဆပ်ပြာတိုက်ရမယ်လေ ... မမ ကျွန်တော့်လက်မောင်းတွေကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတယ် ... ဘယ်ပြီးတော့ ညာလက် ... ပြီးတော့ ... ရင်ဘတ်ကို ... ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတယ် ... တဖြေးဖြေး ... ဗိုက်နားရောက်လာတယ် ... မမရဲ့ လက်နုနုလေးနဲ့ .. ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတော့ ... ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ထလာတာပေါ့ ... မမလည်း ... စိတ်ကြွလာတယ် ထင်တာပဲ ... မျက်နှာလေးတွေ ရဲလို့ ... မမ ... ကျွန်တော့်ပေါင်ကို ... ခါးလေးကုန်းပြီး ... ဆပ်ပြာတိုက်တယ် ... ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ဘူး ... ကျွန်တော့်ဟာက ... အရမ်းထောင်ပြီး ... မာနေပြီ ... မမက လည်တယ် .. မကိုင်ဘူး ...


"မမ ... ဒီဟာလည်း ... တိုက်ပေးအုံး ..."

"ဟာကွာ ... ရှက်စရာကြီး ..."

"မမနော် ... တိုက်ပေးပါဆိုမှ ..."

"ကျွတ် ..."


မမ နှုတ်ခမ်းလေး စူပြီး ... ကျွန်တော့်ဟာကို ကိုင်တယ် ... ကျွန်တော် ဆတ်ကနဲ တုန်သွားတယ် ... ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ... မမ လက်ချောင်းနုနုလေးနဲ့ မထိတထိ ကိုင်လိုက်တာနဲ့ ... တကိုယ်လုံး ဖျဉ်းကနဲ ဖျန်းကနဲ ... ဓါတ်လိုက်သလို ... တုန်တက်သွားတယ် ... မမ ကိုင်တာ ... ဖွဖွလေး ... အားမရဘူး ...


"သေချာတိုက်ပေးပါဆိုမှ ... မမကလည်း ..."

"ကျွတ် ..."


မမ ... ခပ်တင်းတင်းလေး ဆုပ်ပြီး ... ဆပ်ပြာနဲ့ ... တိုက်ပေးတယ် ... ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ... ရှီးကနဲ အသံထွက်သွားလောက်အောင် ... ကောင်းလိုက်တာ ... မမရယ် ...


"မမ ... အရမ်းကောင်းတယ်ဗျာ ..."

"ဟာကွာ ... တိုးတိုးနေ ..."

"ရှီးးးး ... ဟာ ... ကောင်းလိုက်တာ ..."


မမ ခပ်သွက်သွက် ... လုပ်ပေးလေ ... ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ ... ဗြောင်းဆန်လေပဲ ... ကျွန်တော် ... မရတော့ဘူး ... ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ကော့ကော့ပစ်လိုက်တယ် ... မျက်လုံးလေး စင်းပြီး ... မမလုပ်ပေးတာကို ... အရသာခံနေမိတယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... ကျွန်တော်လေ ... ကောင်းလွန်းလို့ ... မမ နို့လေးကို ... နယ်ပစ်လိုက်ချင်တယ် ...


"မမ ... အကျီချွတ်ကွာ ..."

"ဟာ ... မောင်နော် ..."

"ချွတ်ပါဆို ..."

"ဟေ့အေးကွာ ... ညကျမှ ... လုပ်ကွာ ... မေမေတို့ ပြန်လာတော့မယ် ..."


ဟုတ်သားပဲ ... ဖီးတက်လာတာနဲ့ ... မေမေတို့ကို မေ့သွားတယ် ... သူတို့ ပြန်လာလို့ တွေ့သွားရင်ဖြင့် ... တလောကလုံး ပွက်လောရိုက်ကုန်မယ်နဲ့ တူတယ် ...


"ဒါဆို ... ကိုင်ကြည့်ချင်တယ် ... မမရယ် ..."

"လျှာမရှည်နဲ့ ... ဟွန့် ..."

"ဟာ ... မမ ... မမ ... အရမ်း မြန်အောင် မလုပ်နဲ့လေ ... ရှီးးးး ..."

"လုပ်မှာပဲ ... နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူးကွယ် ... မင်းနော် ... ခလေးမဟုတ်တော့ဘူး ..."

"သေးသေးလေးပါ ... မမရယ် ..."

"ဘာသေးသေးလေးလဲ ... လက်ကောက်၀တ်လောက်ရှိတယ် ..."

"မမ ဟာထဲ ... ထည့်မယ်နော် ..."

"တော်ပါ ... ပေါက်ကရတွေ ... လက်ညောင်းလာပြီကွာ ..."

"ပြီးတော့မယ် ... မမရယ် ... မြန်မြန်လေး ... ရှီး ..."


မမ ... ကျွန်တော့်ဟာကို ... အတင်းညှစ်ပြီး ... ခပ်သွက်သွက်လေး ... လုပ်ပေးရှာတယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... အရမ်းအလိုလိုက်တဲ့ မမကို ... သိပ်ချစ်တာပဲ ... မမ သွက်သွက်လုပ်ပေးလေ ... ကျွန်တော့်ဟာက ... ပိုဖောင်းလာလေပဲ ... ကောင်းလိုက်တာ ... မမရယ် ...


"ဟာ ... ဟာ ... ကောင်းလိုက်တာ ..."

"အရမ်းကောင်းတယ် မမရယ် ..."

"ထွက်ပြီ ... ထွက်ပြီ ... ရှီးးးးးး"


ပြွတ်ကနဲ ... ပန်းထွက်လာတဲ့ ... အရည်တွေနဲ့ အတူ ... ကျွန်တော့်တကိုယ်လုံး ... တဇတ်ဇတ်တုန်ပြီး ... နုံးချိသွားတာပဲ ... အရည်တွေက ... ဖြောင်းကနဲ ဖြောင်းကနဲ ကန်ထွက်လာပြီး ... ရေချိုးခန်း နံရံကို ... ပေကျံသွားတယ် ... ကောင်းလိုက်တာမမရယ် ... မတ်တပ်တောင် ... ကောင်းကောင်းမရပ်နိုင်တော့ဘူး ...


"မမ ... အရမ်းချစ်တယ်နော် ..."

"တော်ပါ ... လူဆိုးလေး ... ရေချိုးတော့ ..."

"မမ ... ချိုးပေးလေ ..."

"တော်ပါပြီ ... မေမေပြန်လာတော့မယ် ... မမ သွားတော့မယ်ကွာ ..."

"နေပါအုံး ..."

"မနေဘူး ... လက်တွေလည်း ... ပေကျံကုန်ပြီ ... အရမ်းညစ်ပတ်တာပဲ ..."

"အရမ်းကောင်းတဲ့ဟာကို ..."

"တော်ပါ ..."


မမ ... လက်ဆေးပြီး ... အပြင်ထွက်သွားတယ် ... ကျွန်တော် ရေမြန်မြန်ချိုးပစ်လိုက်တယ် ... မတ်တပ်ရပ်ဖို့ အားတော မရှိတော့ဘူး ... မျက်လုံးတွေ ပြာကုန်တယ် ... ဒါပေမယ့် အရမ်းကောင်းတယ်ဗျာ ... ကိုယ့်လက်နဲ့ ကိုယ် ... လုပ်တုန်းက ... ကောင်းပါတယ် ... မမ လုပ်ပေးတာ ပိုကောင်းတယ် ... တွေ့မယ် ... မမ ... ဒီည ... မမဟာထဲ ... ကျွန်တော် ရအောင်ထည့်ပြမယ် ... ရမက်လေးက ထန်လာတော့ ... စိတ်ရိုင်းတွေက ... ချွန်းအုပ်လို့မရတော့ဘူး ... ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး ... မမ အခန်းကို သွားကြည့်လိုက်သေးတယ် ... မမ မရှိဘူး ... ထမင်းစားခန်းမှာလား မသိပါဘူး ... မေမေတို့ ပြန်ရောက်နေပြီ ... တော်သေးတာပေါ့ ... မမကို လှမ်းကြည့်တော့ ... ကျွန်တော့်ကို ... မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတယ် ... တွေ့မယ် ... သဲနုက ... ပြင်ထားဆင်ထားတော့ ... တော်တော်လှတယ် ... မျက်နှာလေးက ... ကလေးမျက်နှာလေးနဲ့ ... ကိုယ်လုံးကျတော့ ... တကယ့်အပျိုလေးကျနေတာပဲ ... ချိတ်ထမီတွေဘာတွေနဲ့ဆိုတော့ ... မြန်မြန်ဆန်ဆန်လေး လှပါတယ် ... ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့ ... ဘာဖြစ်နေမှန်းကို မသိပါဘူး ... ကျွန်တော် ... သဲနုကို စချင်လာတယ် ...


"သဲနု ... နင်က ... သဲနုလား ... "

"ဟုတ်တယ်လေ ... ကိုကို ... ဘာလာကြောင်နေတာလဲ ..."

"မသိပါဘူး ... နင်က ... ချိတ်ထမီတွေဘာတွေနဲ့ ဆိုတော့ ... မယ်တော်ကျနေတာပဲ ..."

"ခစ် ... ခစ် ... ကိုကိုကလည်း ... အဟီး ... သဲနု လှလားဟင် ..."

"အင်း ... လှမလိုနဲ့ မလှဘူးဟ ..."

"ဘာ"

"ခွိ ခွိ ... စိတ်မဆိုးနဲ့နော် ... နင်က ... နဂိုကတည်းက ... လှကို မလှတာ ..."

"ကိုကို ... အစုတ်ပလုတ်"


သဲနု ... အော်ပြီး ... ကျွန်တော့်ကို ... လိုက်ရိုက်တယ် ... မေမေတို့ ... တခစ်ခစ်နဲ့ ... ရီပြီး ... ကျွန်တော်တို့ကို လိုက်ကြည့်ကြတယ် ... ကျွန်တော်တို့ အိမ်ထဲမှာ ပတ်ပြေးတယ် ... သဲနု ... မှီတော့မယ်ဆိုရင် ... မေမေနဲ့ ကွယ်ထားလိုက်တယ် ... မမ ခါးကိုဖက်ပြီး ... ပတ်ပြေးတယ် ... တဟားဟားနဲ့ ... တအိမ်လုံး ဗြောင်းဆန်တာပဲ ... နည်းနည်းမောသွားမှာ ... ရပ်သွားတယ် ... ဒါတောင် ... ထမင်းဝိုင်းမှာ ... သဲနုက ... မျက်စောင်းတခဲခဲ ...


ညကလည်း ... ကုန်ခဲလိုက်တာ ... မေမေလည်း ... ကိုရီးယားကား ထိုင်ကြည့်နေတာ ... ဇာတ်လမ်းကလည်း ကောင်း ... မမကလည်း ... သဲနုနားမှာ ထိုင်ပြီး ကြည့်တယ် ... ကျွန်တော်လည်း ပျင်းလာတာနဲ့ ... အိမ်အပြင်ထွက်ပြီး ... မိုးရွာနေတာကို ငေးကြည့်နေတယ် ... မိုးတွင်းမို့လို့လား မသိပါဘူး ... ခြံထဲက သံမံတလင်းတွေက ... ရေညှိတွေ တက်နေတယ် ... မနက်ကျရင် ... တိုက်ရအုံးမယ် ... မတိုက်ပဲထားလို့ ... တယောက်ယောက် ချော်လဲရင် ... ခေါင်းကွဲမှာ ...မိုးကလည်း ... နည်းနည်း အေးလာတော့ ... အိပ်ချင်လာတယ် ... အိမ်ထဲပြန်၀င်တော့ ... မမ တီဗီကြည့်နေတာကနေ ...


"အိပ်တော့မလို့လား ..."

"အင်း ..."

"အိုဗာတင်းသောက်အုံး ... သွားဖျော်ပေးမယ် ..."

"ဟုတ် ..."


မမ ... ထမင်းစားခန်းထဲမှာ ... အိုဗာတင်းသွားဖျော်ပေးတယ် ... ကျွန်တော် ... ထမင်းစား စားပွဲထိုင်ပြီး ... မမ လုပ်သမျှ လိုက်ကြည့်နေတယ် ... ည၀တ်ဂါ၀န်ရှည်အောက်မှာ ... မမ တင်သားဆိုင်လေးတွေ ... ပိုကားတက်နေသလိုပဲ ... မမက မိန်းမဆန်တယ် ... ချစ်တတ်တယ် ... ကျွန်တော့်ကိုလည်း အလိုလိုက်တယ် ... အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ ... မမ ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ အိုဗာတင်း တခွက် ... ချပေးတယ် ...


"ကောင်းကောင်းသောက် ... ဟွန့် ..."

"မမ ... ညကျရင် လာအိပ်နော် ..."

"ရှူး ... ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ ..."

"ချစ်တယ်နော် ... မမ ..."

"ကျွတ် ..."


မမ ... မျက်စောင်းလေးခဲပြီး ... ထွက်သွားတယ် ... ကျွန်တော်လေ ... မမကို ... ဖက်နမ်းပစ်လိုက်ချင်တယ် ... တွေ့မယ် ... မမ ... မျက်စောင်းလေးခဲထားပေါ့ ... ညကျရင် ... မျက်စောင်းပဲခဲနိုင်မလား ... အတင်းပဲ ဖက်ထားမလား ... ဂလု ဂလုနဲ့ ... အိုဗာတင်းကို ... မော့ချလိုက်တယ် ... အခန်းထဲ ၀င်ပြီး ... မျက်နှာသစ် ... သွားတိုက် ပြီးတော့ ... ကျွန်တော့်ဟာကို ... ဆပ်ပြာနဲ့ သေချာ ပွတ်တိုက်ပစ်လိုက်တယ် ... မမ က အရမ်းအသန့်ကြိုက်တာ ... တော်ကြာ ... မမဟာလေးထဲ ထည့်ခါနီး ... ညစ်ပတ်တယ်ဆိုပြီး ... ရေသွားဆေးခိုင်းမှ ဒုက္ခ ... နည်းနည်းတော့ ရင်တွေ ခုန်တယ် ... မမက ... ကျွန်တော့်ကို ခွင့်ပြုပါ့မလား ... ညတိုင်း နမ်းကြတယ် ... နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းတယ် ... ပါးလေးကို နမ်းတယ် ... တကိုယ်လုံးကို နမ်းတယ် ... မမ ရင်သားဆိုင်လေးကို ... ပေးနယ်တယ် ... ညနေက ... ကျွန်တော့်ဟာကို ... ရေဆေးပေးရင်း ... လက်ဆော့ပေးတယ် ... ခွင့်ပြုမှာပါလေ ... ခွင့်မပြုလည်း ... ဂျီကျပစ်လိုက်မယ် ... မမက ကျွန်တော့်ကို ချစ်တာပဲ ... အလိုလိုက်မှာပါ ... အိပ်ခန်းလေးကို ... ရေမွှေးနည်းနည်းဖျန်းလိုက်တယ် ... မမကလည်း ... ကြာလိုက်တာ ... မလာသေးဘူး ... နာရီကြည့်တော့ ... ၁၂ နာရီကျော်နေပြီ ...

အခန်း 6


ကျွီကနဲ ... တံခါးဖွင့်သံလေး ကြားလိုက်တယ် ... မမ လာပြီ ... ည၀တ်ဂါ၀န်ရှည်လေးနဲ့ ... မမ အရမ်းလှတာပဲ ... ခုနက ... ဒီဂါ၀န်မဟုတ်ပါဘူး ... အခု ပန်းရောင်လေး ... ကြယ်သီးလေး သုံးလေးလုံးနဲ့ ... အရှေ့မှာ ... မမရင်သားဆိုင်တွေက ... ပိုမို့နေသလိုပဲ ... မမ ... ဒီနေ့ပိုပြီး လှနေသလိုပဲ ... ဆံပင်ရှည်လေးကို ... ဘယ်ညာ နှစ်ဖက် ... ခွဲပြီး ... အရှေ့မှာ ချထားတော့ ... တမျိုးလေးပေါ့ ... ကျွန်တော် ... မမကို ... ဖက်လိုက်တယ် ... တံခါးကို ... သေချာ လော့ချလိုက်တယ် ...


"မမ ... အရမ်းချစ်တယ်ကွာ ..."

"တော်ပါ ... လူဆိုးလေး ..."


မမ ခါးကို ... ဖက်ပြီး ... မမ လည်တိုင်လေးကို ... နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... တဟင်းဟင်းနဲ့ ... ဒီည မမ ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ မသိပါဘူး ... ကြက်သီးလေးတွေ တဖြန်းဖြန်းထနေတယ် ... မမ လည်တိုင်လေးကို နမ်းနေရင်း ... မမ ရင်သားဆိုင်လေးကို ... နယ်ပစ်လိုက်တယ် ... ဟာ ... အတွင်းခံလည်း ၀တ်မလာဘူး ... ထိတ်ကနဲ ၀မ်းသာစွာနဲ့ ... အိကနဲ ကိုင်ပစ်လိုက်တယ် ... ဖောင်းတယ် ... ပိုပြီးဖောင်းနေတယ် ... နုိ့သီးခေါင်းလေးက ... ထောင်နေတာပဲ ... အချစ်စိတ်တွေ ထန်နေပြီလား ... မမရယ် ... ကျွန်တော် ... တမိနစ်လောက် ... မမ လည်တိုင်ကို နမ်းရင်း ... မမ နို့လေးကို ... နယ်ပေးတယ် ... တဟင်းဟင်းနဲ့ ... ကျွန်တော့်ကို ... အတင်းဖက်ထားတယ် ... ကျွန်တော်လက်ကို ... လိုက်ဖမ်းတယ် ... မမိဘူး ... ဟိုနေရာ နယ်လိုက် ... ဒီနေရာ ရွေ့လိုက် ... နားရွက်လေးကို နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... မမ အတင်းပိုဖက်လာတယ် ... ကျွန်တော် ... တဟင်းဟင်း ဖြစ်နေတဲ့ ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... စုပ်နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... မမလည်း ... ကျွန်တော့်ကို ပြန်နမ်းတယ် ... ကျွန်တော် ကြယ်သီးလေးတွေကို ... တလုံးပြီး တလုံး ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ... မမ ဘာမှ မပြောဘူး ... ကြယ်သီးလေးတွေ ပြုတ်သွားတော့ ... ကျွန်တော် အထဲကို နှိုက်လိုက်တယ် ... နေ့တိုင်းကိုင်နေကျဆိုပေမယ့် ... ဒီနေ့ ကိုင်ရတာ ... အရမ်းကို ဖီးလ်တက်စေတယ် ... ကိုင်လိုက်တိုင်း ဓါတ်လိုက်သွားသလိုပဲ ... မမ ကျွန်တော့်ကို အတင်းဖက်ထားတယ် ...


"အရမ်းမဆိုးနဲ့ကွာ ..."

"မဆိုးပါဘူး မမရယ် ... ချစ်လွန်းလို့ပါ ..."

"တော်ပါ ... လူဆိုး ... လာမိတာတောင် မှားပြီလားမသိဘူး ..."

"မမှားပါဘူး ... မလာရင်သာ မှားမှာ ..."


မမကို ... ကျွန်တော့် ကုတင်ပေါ်ခေါ်လာခဲ့တယ် ... ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ ... ကျွန်တော် ... အရင်ထိုင်လိုက်တယ် ... မမကို ... ပွေ့ပြီး ... ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ် ... မမ လာထိုင်တော့ ... ကျွန်တော် မမ ခါးလေးကို ဖက်ထားလိုက်တယ် ... မမက ... ကျွန်တော့် လည်ပင်းကို ... သူ့လက်လေးနဲ့ ဖက်ထားပြီး ... တချက်နမ်းတယ် ....အရမ်းမဆိုးနဲ့ကွာ ..."

"မဆိုးပါဘူး မမရယ် ... ချစ်လွန်းလို့ပါ ..."

"တော်ပါ ... လူဆိုး ... လာမိတာတောင် မှားပြီလားမသိဘူး ..."

"မမှားပါဘူး ... မလာရင်သာ မှားမှာ ..."


မမကို ... ကျွန်တော့် ကုတင်ပေါ်ခေါ်လာခဲ့တယ် ... ကုတင်ပေါ်ရောက်တော့ ... ကျွန်တော် ... အရင်ထိုင်လိုက်တယ် ... မမကို ... ပွေ့ပြီး ... ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ် ... မမ လာထိုင်တော့ ... ကျွန်တော် မမ ခါးလေးကို ဖက်ထားလိုက်တယ် ... မမက ... ကျွန်တော့် လည်ပင်းကို ... သူ့လက်လေးနဲ့ ဖက်ထားပြီး ... တချက်နမ်းတယ် ...


"ဟွန့် ... တော်တော် အပြောကောင်း ..."

"မကောင်းပါဘူး"

"ကောင်းပါတယ် ... မြတ်နိုးဝေကို ... အီခဲ့တယ် မှတ်လား ..."

"မမရော ဒီလိုမျိုး ပြုံးခဲ့တယ်လေ ..."


ကျွန်တော် ရွဲ့ပြီး ... ဟိုဆရာ၀န် ရီပြသလို သွားဖြီးပြလိုက်တယ် ...


"မောင်နော် ..."

"မမနော် ..."

"ဟွန့် ..."

"ဟွန့် ..."


တယောက်ကို တယောက် မျက်စောင်းထိုးပြီး ... ခစ်ကနဲ ရီလိုက်မိတယ် ...


"မမကို တယောကထဲ ချစ်မှာလား ..."

"ဟင့်အင်း ... အများကြီး လျှောက်ချစ်ပစ်မယ် ..."

"မောင်နော် ... ဟွန့်"

"တယောက်ထဲ ချစ်စေချင်ရင် ..."


ကျွန်တော် မမကို ဘာမှ ဆက်မပြောတော့ ... မမ ပေါင်ကြားလေးကို ... လက်ညှိုးထိုးပစ်လိုက်တယ် ... ကျွန်တော် လိုချင်တာ ဒါပေါ့ ... မမ မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး ...


"မောင်နော် ... လက်ထပ်ပြီးမှလေကွာ ..."

"ဟင့်အင်း ... အခု ..."

"ဟာကွာ ... ရှက်စရာကြီး ... အမေ့ ..."


ကျွန်တော် မမ စမူစာလေးကို ... လက်နဲ့ တို့ကြည့်လိုက်တယ် ... ဖောင်းဖောင်းလေး ... မမ ဆတ်ကနဲ တုန်သွားပြီး ... ကျွန်တော့်လက်ကို အတင်းလိုက်ဖမ်းတယ် ... မမ ကြောက်နေမှာပေါ့ ... ကျွန်တော် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြန်နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... အိထွေးတဲ့ ရင်သားဆိုင်လေးကို ... ဖွဖွလေး နယ်ပစ်လိုက်တယ် ... မမ တဟင်းဟင်းနဲ့ ... မျက်စိလေး မှိတ်သွားတယ် ... ကျွန်တော် မမ နို့သီးဖျားလေးကို ... လက်မလေးနဲ့ ပွတ်ကြည့်တယ် ... မမ ခါးလေးကော့သွားတယ် ... ငြီးသံလေး ပိုထွက်လာတယ် ... ကျွန်တော့်လက်မလေးက ... မမ နို့သီးဖျားလေးကို ... ကလိတယ် ... ပွတ်တယ် ... ချေတယ် ... မမ ရမက်တွေ ထန်လာတယ် ... ထန်မှာပေါ့ ... ကျွန်တော်က ဆိုးတာကိုး ... ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ဘူး ... မမကို ... ပွေ့ပြီး ... ခုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်တယ် ... မမ ကျွန်တော့်ကို အတင်းဖက်ထားတယ် ... မဆင်းချင်ဘူး ... ကြောက်နေတယ်လေ ... အပျိုစင်ဘ၀ရဲ့ နောက်ဆုံးအချိန်ဆိုတာ သူသိနေတော့ ... ကြောက်ရှာမှာပေါ့ ....


"မကြောက်ပါနဲ့ မမရယ် ..."

"ဟင့်အင်းကွယ် ... အရမ်းကြောက်နေတယ် ..."


မမ ... တကယ်ကြောက်နေတာပဲ ... တကိုယ်လုံး တုန်တုန်ရီရီနဲ့ ... ကျွန်တော် ... မမ ကို နမ်းလိုက်တယ် ... အကြောက်ပြေအောင် ... ဟိုနမ်းဒီနမ်းနဲ့ ... ကျွန်တော့်လက်တွေက ... အစုန်အဆန် ... မမကိုယ်ပေါ်မှာ ... လှုပ်ရှားနေတယ် ... ကျွန်တော် ... မမကိုယ်ပေါ်ကို ... လှဲချလိုက်တယ် ... အင့်ကနဲ ... မမ အသက်ရှူကြပ်သွားတယ် ... ကြပ်ပလေ့စေ ... မမကို ... ဖိထားရင်း ... မမ လည်တိုင်လေးကို ... နမ်းတယ် ... ဖွဖွလေး နမ်းတယ် ... နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ငုံပြီး ခဲတယ် ... မမ လည်ပင်းက သွေးကြောလေးတွေ ထောင်ထလာတယ် ...


"မမ ... ဂါ၀န်လေး ... ချွတ်လိုက်နော် ..."

"အို ... ဟင့်အင်း ..."


မမ ... ရှက်လွန်းလို့ ... မျက်စိမှိတ်ပြီး ... မျက်နှာလေး ဟိုဘက်လှည့်သွားတယ် ... ကျွန်တော် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေကို တချက်နမ်းပြီး ... ဂါ၀န်အောက်စလေးကို ကိုင်ပြီး ... အပေါ်ကို ပင့်တင်လိုက်တယ် ... ဘယ်ရမလဲ ... မမ အိပ်နေရင်း ... တင်သားတွေက အတင်းဖိထားတော့ ... ဘယ်ချွတ်လို့ရမလဲ ... ကျွန်တော် ... မမ ပေါင်လေးကို ပွတ်သပ်လိုက်တယ် ... လက်သည်းလေးနဲ့ ... ဖွဖွလေး ခြစ်လိုက်တယ် ... ဟင့်ကနဲ အသံနဲ့အတူ ... မမ ... ကျွန်တော့်ကို အတင်းဖက်ထားတာပဲ ... မဖြစ်သေးပါဘူး ... ဒီလိုဆို ... တညလုံး ... ဂါ၀န်ချွတ်လို့ ရမယ် မထင်ဘူး ... ကျွန်တော် ... ထထိုင်လိုက်တယ် ... ပြီးတော့ ...


ကျွန်တော့်တီရှပ်လေးကို ချွတ်လိုက်တော့ ... မမ မျက်လုံး အဝိုင်းလေးနဲ့ လိုက်ကြည့်တယ် ... ပြီးတော့ ... ကျွန်တော် ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်တယ် ... လက်နက် ... အပျိုစင်တောင်ကုန်းကို သိမ်းပိုက်ဖို့ ... လက်နက်အသင့်ဆိုတာ ... မမကို ပြလိုက်တယ် ... မမ ဖြန်းကနဲ .. မျက်နှာလေး ရဲရဲနီသွားတယ် ...


"ကျွတ် ... မောင်နော် ... ဘာလို့ ချွတ်တာလဲ ..."

"မမ ကို ချစ်မလို့ ..."

"ဟာကွာ ... ဟင့် ..."


မမ သိရဲ့သားနဲ့ ... မေးနေတယ် ... ချစ်တော့မယ်ဆိုတာ ... သိရဲ့သားနဲ့ ... ကျွန်တော် ... မမကို ဆွဲထူလိုက်တယ် ...


"ဘာလုပ်မလို့လဲ ..."

"ဂါ၀န်ချွတ်ပါဆိုမှ ... "

"ဟာကွာ ... ရှက်စရာကြီး ..."

"ချွတ်နော် ..."


ကျွန်တော့်လေသံ နည်းနည်းမာသွားသည် ... မမ ကျွန်တော့်ကို ဆတ်ကနဲ ကြည့်တယ် ...


"အရမ်းအနိုင်ကျင့်တာပဲ ..."

"ကျင့်ကျင့်ပဲ ..."


မမ ... မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး ... လက်လေး မြှောက်ပေးလိုက်တယ် ... တကယ်ပါ ... အဲဒီ အချိန်လေးမှာ ... မမကို အရမ်းချစ်မိသွားတယ် ... ရှက်သွေးဖြာရင်း ... ကျွန်တော့်ကို အရှုံးပေးတဲ့ မမ ပုံစံလေးကို ... အသဲထဲမှာ စွဲသွားတော့တယ် ... ကျွန်တော် ဂါ၀န်ကို ... မပြီး ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ... ဖြူ၀င်းတဲ့ ... မမ တကိုယ်လုံး ပေါ်လာတယ် ... အပေါ်ပိုင်းက ဗလာကျင်းနေပြီး ... အောက်မှာတော့ ... အဖြူရောင် ပင်တီလေးသာ ကျန်နေတော့တယ် ...


"မောင်နော် ... ချစ်လွန်းလို့နော် ..."

"အင်းပါ ..."

"ရှက်တယ်ကွာ ... ကြည့်နဲ့ ..."


မမ ကျွန်တော့်ကို ... အတင်းမျက်စိလိုက်ပိတ်တယ် ... မမနဲ့ ကျွန်တော် ... လုံးလားထွေးလားနဲ့ ... မမက အပေါ်ရောက်သွားတယ် ... ကျွန်တော်က ... အောက်မှာ ... ခစ် ... ခစ် ... မမ ... ကျွန်တော့်ကိုယ်လုံးလေးကို ... ဖိထားပြီး ...


"အရမ်းရှက်တာပဲကွာ ..."


ကျွန်တော် ... ဘာမှ မပြောချင် ... မမနှုတ်ခမ်းလေးကို ... စုပ်နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... အခုချိန်မှာ စကားတွေ မများချင် ... ချစ်ချင်တာပဲ သိတယ် ...


"အရမ်းချစ်တယ် ... မမရယ် ..."


ကျွန်တော် ... မမနှုတ်ခမ်းလေးကို ... နမ်းတယ် ... မမရဲ့ နူးညံ့တဲ့ ရင်သားဆိုင်လေးကို ... ဖွဖွလေး ... လျှောက်ပွတ်တယ် ... အ၀တ်မဲ့ကိုယ်ချင်း ထိတွေ့မှုက ... ကျွန်တော်တို့ ရင်တွေကို ပိုခုန်စေတယ် ... သိပ်ချစ်ရတဲ့ မမကို ... ဖွဖွလေး လျှောက်နမ်းရင်း ... ရင်သားဆိုင်လေးကို ... အနမ်းလေး တပွင့် ချွေချလိုက်တယ် ... မမ တွန့်ကနဲ ... ကော့တက်လာတယ် ... ဟင့်ကနဲ ... ရင်သားဆိုင်တွေ ... မို့တက်လာတယ် ... ကျွန်တော် ... အနမ်းတွေနဲ့ ... ဖိချလိုက်တာ ... မမ ဟင့်ကနဲ ... အတင်း ကျွန်တော့်ကို လာဖက်တယ် ... ရင်သားဆိုင်ရဲ့ နူးညံ့မှု ... အပျိုစင်ရဲ့ ... ကိုယ်သင်းနံ့ ... ချစ်သူရဲ့ ... ချစ်ရည်ရွှမ်းတဲ့ ... အကြည့်တွေ ... အိုဗျာ ... ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ... မိုးပေါ်ရောက်နေတယ် ... မမ ... ရင်သားဆိုင်လေး ... နာသွားမှာ ... ကျွန်တော် ... ကြောက်မိတယ် ... ဖွဖွလေး နမ်းရင်း ... စိတ်က ပါလာတော့ ... ဖိပြီး ... စုပ်ပစ်လိုက်တယ် ... နို့သီးဖျားလေးကို ... လျှာလေးနဲ့ တို့လိုက်တိုင်း ... မမ နှုတ်ဖျားက ... တဟင်းဟင်းနဲ့ ... ချစ်စိတ်တွေကြွနေသည် ... ဒီဘက်ပြီးတော့ ဟိုဘက် ... ဟိုဘက်ပြီးတော့ ... ဒီဘက် ... ကျွန်တော်သိပါသည် ... မမ ပေါင်ကြားထဲက ... ရွှေကြိဂံလေးက ... ဖောင်းမို့သည် ... ကျွန်တော့်ဗိုက်နဲ့ ... လာလာထိနေသည်မို့ ... အရည်တွေ စိုရွှဲနေတာ ... ကျွန်တော် သတိထားမိသည် ... ကျွန်တော် ဖွဖွလေး ... နမ်းရင်း ... ဗိုက်သားလေးကို နမ်းသည် ... ချက်လေးကို နမ်းသည် ... မမ ရဲ့ ... အပျိုစင်တောင်ကုန်းလေးကို ... ဖုံးအုပ်ထားတဲ့ ... အတွင်းခံအဖြူလေးကို ... ကျွန်တော် ကိုင်ကြည့်သည် ... မမ လန့်သွားသည် ... ရုတ်တရက်မို့ ... အထိအတွေ့က ဆန်းကြယ်လှသည် ... ကျွန်တော့် လက်တွေ ... လွှဲမရ ...ကော်နဲ့ ကပ်ထားသလို ... ပွတ်ချင်သည် ... ဆွဲငင်နေသည့် ... ရတနာရွှေကြုပ်လေးကို ... လှန်လှပ်ပြီး ... ကြည့်လိုက်ချင်သည် ...


"မမ ... အရမ်းဖောင်းနေပြီနော် ..."

"ဟာကြာ ..."


မမ ... ရှက်သွားသည် ... ချစ်မျက်၀န်းက ... ညှို့ငင်နေသည် ... မမ ဒီနေ့ ကြည့်ပုံလေးက ... ရမက်သွေးလေး ကြွယ်နေသည် ... ကျွန်တော် ... မမ တောင်ကုန်းလေးကို ... ဖွဖွလေး ကိုင်ကြည့်သည် ... နူးညံ့သည် ... မ သဘာ၀၏ အလျှို့ဝှက်ဆုံးနေရာကို ... အနီးကပ်လေး မြင်ရတော့ ... ကျွန်တော့် စိတ်တွေ ရမက်ထန်ကုန်သည် ... မမ တိုးတိုးလေး ငြီးသည် ... ကျွန်တော် ... မမ ပန်းလေးကို ... ဖွဖွလေးကိုင်ရင်း ... အလယ်ကောင် အကွဲကြောင်းလေးကို ... လိုက်စမ်းသည် ... မရ ... အထိအတွေ့က အဆန်းတကြယ်မို့ ... မမ ပေါင်လေးကို ... လိမ်ကျစ်ပစ်လိုက်သည် ... အပျိုလေးရဲ့ ပန်းလေးပေါ်မှာ ... ၀လုံးလေးတွေ လျှောက်ရေးပစ်လိုက်တယ် ... မမ ... တဟင်းဟင်းနဲ့ ... မွေ့ယာခင်းကို ... အတင်းဆုပ်ထားတယ် ... မမ အမွှေးနုနုလေးတွေကို ... ကျွန်တော် ခံစားလို့ရတယ် ... အတွင်းခံလေးက ပါးတာကိုး ... အရည်တွေလည်း ... စိုလာတယ် ... မမ စိတ်ကြွနေပြီပေါ့ ... ကျွန်တော် ... သုံးလေးခါ ... ဆက်ပွတ်သည် ...


"အို ... ဟင့် ... ဟင့် ... မောင်ရယ် ..."

"အရည်တွေရွှဲနေပြီနော် ..."

"အာ ... စကားမပြောနဲ့ကွာ ... မမ ရှက်တယ် ... ဟေ့ ... အေး ... ရှီး ..."

"ဟင့် ... ဟင့် ... ရှီး ..."

"အွန် ... အာ ... အာ ... ရှီး ..."


မမ ပန်းလေးက ... အရည်တွေ စိုရွှဲနေပြီ ... အတွင်းခံလေးက ... အရည်တွေနဲ့ စိုစိုစိနေပြီ ... ပွစိပွစိ ဖြစ်နေတဲ့ ... မမ ပန်းနုနုလေးကို ... ဟိုနှိုက်ဒီနှိုက်လျှောက်လုပ်ကြည့်သည် ... မမ ... တဟင်းဟင်းနဲ့ ... ငြီးသံလေး ပိုကျယ်လာသည် ...


"ချွတ်လိုက်တော့မယ်နော် ... မမ"

"အို ..."


မမ ... ကျွန်တော့်ကို ... ကြည့်ပုံလေးက သနားစရာ ... အပျိုစင်ဘ၀ရဲ့ နောက်ဆုံးအချိန်ကို ... တွန့်ဆုတ်တွန့်ဆုတ် ကြောက်နေပုံရတယ် ... အချစ်အရသာလည်း သိနေပြီမို့ ... ဆက်ပြီးတော့ ခံစားချင်သည် ... တသက်လုံးတန်ဖိုးထားလာသော ... အရာလေး ... ပျက်စီးသွားမှာကိုလည်း ... မမ ... နှမြောနေပုံရသည် ...


"မမ ... မကြောက်နဲ့နော် ..."

"ဟင့်အင်း ... မမ ... ကြောက်တယ်ကွာ ..."


ကျွန်တော် ... မမ အတွင်းခံလေးကို ... ချွတ်ဖို့ ... ခါးက ဘောင်းဘီ အစလေးကို ... ကိုင်လိုက်တော့ ...


"ဟင့်အင်း ... မချွတ်နဲ့ကွာ ... မမ အရမ်းကြောက်တယ်ဆို ..."

"မကြောက်ပါနဲ့ နော် ... မမ ကို ဖြေးဖြေးလေး ချစ်မယ်လေ ... ရွှတ် ..."

"ဟင့် ... အရမ်းရှက်တာပဲကွာ ... မျက်စိမှိတ်ထား ..."

"ဘာလို့လဲဟင် ..."

"မျက်စိမှိတ်ထားပါဆို ... ခိုးမကြည့်နဲ့နော် ..."

"အင်း ..."

"တွေ့လား ... မကြည့်ပါနဲ့ဆို ..."


မမ ... အတွင်းခံလေးကို ... ချွတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ ...


ဂျိန်းဂျလိန်း ...


"အမေ့ ... အို ... မောင် ... မောင် ..."


မမက မိုးချိန်းသံကြောင့် ... အလန့်တကြား ... ကျွန်တော့်ကို ... အတင်းဖက်ထားသည် ...  မီးပျက်သွားသည် ... အခန်းထဲမှာ မှောင်မည်းသွားသည် ... ကျွန်တော်က ... မမ ကိုယ်ပေါ်မှာ ... ထပ်ပြီး အိပ်လိုက်သည် ... မမ အတွင်းခံလေးက ချွတ်လျက်တန်းလန်း ... မမက ပေါင်လေးကားသွားသည် ... ကျွန်တော်က ... မမ ပေါင်ကြားထဲမှာ ... ဟိုထောက်ဒီထောက် လုပ်လိုက်သည် ... မမ ကြောက်လွန်းလို့ ... အတင်းဖက်ထာသည် ... မိုးချိန်းသံရယ် ... အမှောင်ရိပ်ကို ... အခွင့်ကောင်းယူပြီး ... ကျွန်တော် ... မမ တောင်ကုန်းလေးကို ... သုံးလေးချက် ... ကျွန်တော့်ဟာနဲ့ ပွတ်ပစ်လိုက်တယ် ... အကာအကွယ်မရှိတဲ့ ... မမပန်းလေးက ... အရမ်းနူးညံ့တာပဲ ... မမ စိတ်တွေ ဘယ်လိုဖြစ်နေသလဲတော့ မသိ ... ကျွန်တော်ကတော့ ... စိတ်တွေ အရမ်းကြွနေသည် ... ကျွန်တော် ... မမ အတွင်းခံလေးကို ... ချွတ်ပစ်လိုက်သည် ... မမ လိုက်ဆွဲသေးသည် ... မရ ... ကျွန်တော်နဲ့ မမ ... တကိုယ်လုံးမှာ ... ဘာအ၀တ်မှမရှိတော့ ... မမကို ခပ်တင်းတင်းလေး ပြန်ဖက်ထားရင်း ... ကျွန်တော့်ကောင်က ... မမဟာကို ... အတင်းဖိပြီးကပ်ထားသည် ... ပူနွေးနူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့က ... ကျွန်တော်တို့ ခရီးဆက်ဖို့ တွန်းအားပေးနေသည် ... ကျွန်တော် မမဟာလေးကို ... လိုက်ထောက်ကြည့်သည် ... မတွေ့ ... တောင်ကုန်းလေး အလယ်က ... ချိုင့်ဝှမ်းလေးကို ရှာမတွေ့ ... ခပ်ထူထူ နှုတ်ခမ်းသားနှုတ်ခုကိုတော့ ... ကျွန်တော်သိသည် ... စမ်းမိသည် ...်း ကျွန်တော် ... မမ ပေါင်လေးကို ... ကားလိုက်သည် ... ပြီးတော့ ... မမပန်းလေး အလယ်ကောင်ကို မှန်းပြီး ထိုးထည့်လိုက်သည် ... မ၀င် ... လုံး၀မ၀င် ... ပြွတ်ကနဲ ... ချော်ထွက်သွားသည် ... မမကတော့ ထွန့်ထွန့်လူးသွားသည် ... ပန်းလေးအ၀ကို ... ကျွန်တော် တကယ်ရှာမတွေ့ ... ချွေးတောင် နည်းနည်းပြန်လာသည် ... တခါမတွေ့ နောက်တခါပေါ့  ... ထပ်ပြီး ... လျှောက်ပွတ်ကြည့်သည် ... ထိုးထည့်ကြည့်သည် ... မဟုတ် ... တခုမှ မဟုတ် ... နေရာကား လွဲနေပြီ ...


"မောင်ရယ် ... ဘာတွေ လျှောက်လုပ်နေတာလဲ ..."

"မမဟာထဲ ထည့်ချင်နေပြီ ... မမရယ် ..."

"ကျွတ် ... ဘာမှန်းလဲမသိဘူး ..."မမ ပေါင်လေးကို ... ထပ်ဖြဲလိုက်သည် ... ကျွန်တော့်ဟာကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ... အလယ်ကောင်ကို မှန်းပြီး ပွတ်လိုက်သည် ... ပေါင်လေးကားထားသောကြောင့် ... အကွဲကြောင်းလေးကို ... သိသိသာသာ ထိမိသည် ... နူးညံ့တဲ့ အတွင်းသားလေးတွေက ... ရင်ခုန်စရာ ... မာတင်းနေတဲ့ ... နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုက နွေးနွေးထွေးထွေးလေး ... ကျွန်တော့်ဟာကို ... သေချာထည့်လိုက်တယ် ... မမ ငြီးသံလေး ပိုကျယ်လာတယ် ...


"ဟာ ... ဟင့် ..."

"ပြွတ် ..."


မ၀င်ဘူးဗျာ ... မ၀င်ဘူး ... သေချာထည့်တာပဲ ... မ၀င်ဘူး ... လည်ထွက်သွားတယ် ... ကျွန်တော့်ထိပ် ကွမ်းသီးလုံးက ... သိပ်မကြီးပါဘူး ... ဒါပေမယ့် ... မမ ပန်းလေးက ... အ၀င်တအားကြပ်တာပဲ ... ထပ်ထည့်ကြည့်တယ် ...


"ဟာ ... မောင့် ... ဟင့် ..."

"အ ..."


ပြွတ်ကနဲ ... မမ ပန်းလေးထဲ ... ကျွန်တော့်ဟာ ၀င်သွားသည် ... တကယ်တမ်း၀င်သွားတာ ... ကျွန်တော့်ကြောင့်မဟုတ် ... မမ ကော့ပေးလိုက်လို့ ... နေရာကျပြီး ၀င်သွားတာ ... ၀င်သွားတယ်ဆိုပေမယ့် ... တလက်မလောက်ပဲ ၀င်တာပါ ... မမပန်းလေးက အရမ်းနူးညံ့တာပဲ ... ပြီးတော့ ... နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုက ... အတင်းညှစ်ထားတယ် ... မမ လိမ်တွန့်နေတယ် ... ငြီးတွားနေတယ် ... အပျိုလေးရဲ့ ပထမဆုံး အတွေ့အကြုံဆိုတော့ ... ခံစားရခက်မှာပေါ့ ... ကျွန်တော်လည်း ခံရခက်တာပဲ ... မမ ပန်းလေးက ... ဆွဲညှစ်ထားတဲ့ အရသာကို ... ဘယ်လိုပြောရမလဲဗျာ ... ကျွန်တော်လည်း လိမ်တွန့်နေတာပဲ ... မခံနိုင်ဘူး ... ဖြေးဖြေးလေး ပြန်ထုတ်လိုက်တယ် ...


"ဟင့် ... မောင်ရယ် ..."


မမက ငြီးရှာသည် ... ဖြေးဖြေးလေး ... ပြန်ထည့်လိုက်သည် ... မမ ကျွန်တော့်ကို အတင်းဖက်ထားသည် ... ကျွန်တော်  မရတော့ ... အရမ်းစိတ်တွေ ထန်လာသည် ... မမ ပေါင်လေးကို ဆွဲမြှောက်လိုက်သည် ...


"အို ... မောင့် ..."


ပေါင်လေးကို ဆွဲမြှောက်ပြီး ... မမ ပန်းလေးထဲကို ... အားစိုက်ပြီး ... ထိုးထည့်လိုက်သည် ... သိမ့်ကနဲ ... ကျွံ၀င်သွားမှုနဲ့ အတူ ... ရင်ထဲမှာ သိမ့်ကနဲ ဖြစ်သွားသည် ... မမ အသံလေးထွက်သွားသည် ...


"အားးး"

"နာလိုက်တာ ... မောင်ရယ် ... ဖြေးဖြေးကွာ ..."

"ဆောရီး ... အရမ်းနာသွားလား ..."

"အင်း ..."


ကျွန်တော် မမကို ... တောင်းပန်အနမ်းလေးတွေ ... မမ ပါးမှာ ချွေချလိုက်သည် ... ဒီလိုချော့တော့ ... မမပျော့သွားသည် ... ကျွန်တော့်ဟာက တ၀က်လောက်ပဲ ၀င်သေးသည် ... မမ အတင်းညှစ်ထားသည် ... ဖြေးဖြေးလေး ပြန်ထုတ်သည် ... မရ ... မမ ... သေချာကို ညှစ်ထားသည် ...


"မမ ... အတင်းမညှစ်ထားနဲ့လေ ..."

"ဟေ့အေးကွာ ... ကြောက်တယ် ..."

"ဖြေးဖြေးလေး ပြန်ထုတ်ပြီး ထည့်မယ်လေနော် ..."

"ဟင့်အင်း ... ဟင့်အင်း ... ကြောက်ပါဆိုမှ ..."

"ဟာ ... နာတယ်နော် ... ဖြေးဖြေး ... ရှီး ..."


ကျွန်တော် ... ဖြေးဖြေးလေး ပြန်ထုတ်လိုက်သည် ... ဒါတောင် ... မနည်းထုတ်ရသည် ...


"မောင်ရယ် ... ဟင့်"


ကျွန်တော် ... ဖြေးဖြေးလေး ပြန်ထည့်လိုက်သည် ... မမ အတင်းဖက်ပြီး ...


"အို ... အာ ... အဟင့် ... ဟင့် ... "

"ဟာ"


ဒီတခါ ... မမ ပန်းလေးထဲ ... နက်နက်လေး ၀င်သွားသည် ... ဖြေးဖြေးလေးပေါ့ ... ကြပ်စီးနေတဲ့ မမ အတွင်းသားလေးတွေက ... အတင်းကို ညှစ်ထားသည် ... ထိသည် ... တခုခုကို သွားထိသည် ... ကျွန်တော့်ထိပ်ဖျားရှေ့မှာ ... တခုခု ခံနေသည် ... ဘာလဲမသိဘူး ... မမ ပန်းလှိုဏ်ခေါင်းလေးရဲ့ အဆုံးလား ...


"အား ... ဟင့် ... မောင် ... ထပ်မထည့်နဲ့တော့ကွာ ... မမကြောက်တယ် ... ဟင့် ..."

"မမ .... ထပ်ထည့်လုိ့ရသေးလားဟင် ..."

"အို ... မသိဘူးကွာ ... ထပ်မထည့်နဲ့တော့ ... ရှီး"


ဟုတ်တယ် ... ကျွန်တော့်ဟာက ... အပြင်မှာ ... လက်သုံးလုံးလောက် ကျန်နေသေးတယ် ... ပြီးတော့ ... ကျွန်တော် ထပ်ထည့်ချင်သေးတယ် ... အဆုံးထိ ထည့်ပစ်လိုက်ချင်တယ် ... နောက်ပြီး ... ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ ... သိနေတယ် ... မမ ပန်းလေးရဲ့ အဆုံးသတ်နေရာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ ... ကျွန်တော် သိတယ် ... စိတ်ထင်တာလဲ နေမှာပေါ့ ... မမကတော့ ... နာလွန်းလို့ ... အော်နေပြီ ... ငြီးနေတယ် ... သနားပါတယ် ... ကျွန်တော် ... မမ ပါးလေးကို နမ်းလိုက်တယ် ... လည်တိုင်လေးကို နမ်းလိုက်တယ် ... မမ ရင်သားဆိုင်လေး ... အုပ်ပြီး ... ဖွဖွလေး နယ်ပေးလိုက်တယ် ... နို့သီးဖျားလေးကို ... မထိမတိ ... ပွတ်ပေးလိုက်တယ် ... မမ နာကျင်မှုများ သက်သာလေမလား ... ဟုတ်တယ် ... မမ နာကျင်မှုတွေ လျော့သွားတယ် ... အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ခပ်တင်းတင်းလေးကိုက်ပြီး ... ဟင့်ကနဲ အသံထွက်လာတယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... မမ အောက်ကနေ လူးလွန့်နေတာ့ ... ကျွန်တော် နေရခက်တယ် ... ပန်းလေးက ညှစ်ပြီး ဒီလို ... လူးလွန့်နေတာ့ ... ကျွန်တော့်ဟာကို ... ဆုပ်ပြီး နယ်နေသလိုပဲ ... ခံရခက်လိုက်တာ ... ကောင်းလဲကောင်းတယ် ... အရမ်းကောင်းတယ် မမရယ် ... ကျွန်တော် ... မမ နို့သီးဖျားလေးကို ... ညှစ်ပြီး ... ပွတ်ပစ်လိုက်မိတယ် ... အမှတ်တမဲ့ပါ ... အားမလိုအားမရနဲ့ ... လုပ်မိတာပါ ... မမ ဆတ်ကနဲ ကော့ပစ်လိုက်တယ် ... တင်သားဆိုင်တွေ ... အပေါ်ကို ... ကော့တက်လာတယ် ... မမ ဒီလိုကော့ပေးတော့ ... ကျွန်တော့်ဟာ ... ဆတ်ကနဲ ... ထိုးထည့်လိုက်မိတယ် ... ကျွန်တော့်ခါးက ... အားနဲ့ ဖိထည့်ပစ်လိုက်သလို ဖြစ်သွားတယ် ... ဖောက် ... နားထဲမှာ ... အသံလေး ကြားလိုက်သလိုလိုနဲ့ ... ကျွန်တော့်ဒုတ် ... သိမ့်ကနဲ ... နိမ့်၀င်သွားတယ် ... ထပ်၀င်သွားတယ် ... အဆုံးထိ၀င်သွားတယ် ... မမရဲ့ ဆီးခုံမို့မို့လေးနဲ့ ... ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆီးခုံ ကပ်သွားတယ် ... မမ တင်သားဆိုင်လေး ... အောက်ပြုတ်ကျသွားတယ် ... ကျွန်တော့်ကို ... မမ ခြေထောက်တွေ အတင်းဖက်ထားတယ် ... လက်တွေက ... ကျွန်တော့်ကို အတင်းဖက်တယ် ... ပြီးတော့ ... ရုန်းတယ် ... တွန်းထုတ်တယ် ... ပြီးတော့ ... အော်တော့တာပဲ ...


"အားးး ... နာတယ် ... နာတယ် ... နာလိုက်တာ ... မောင်ရယ် ... ဟင့် ..."

"အွန် ... မမရယ် ... ကောင်းလိုက်တာ ..."

"ဟင့် ... အရမ်းနာပါတယ်ဆိုမှ ... "

"ရှီး ... အရမ်းနာနေလားဟင် ..."

"နာတာပေါ့ ... အသဲခိုက်လောက်အောင် နာတယ် ... ဟင့် ..."

"ပြန်ထုတ်လိုက်မယ်နော် ..."

"ဟင့်အင်း ... မထုတ်နဲ့ ... အရမ်းနာတယ် ... ငြိမ်ငြိမ်နေ ..."


ကျွန်တော် ... မမ ပြောစကားနားထောင်လိုက်ပါတယ် ... တဇတ်ဇတ်နဲ့ မမ ပန်းလေးထဲက ... ညှစ်နေသလို ... မမ ကျွန်တော့်ကို အတင်းဖက်ထားတယ် ... မမ ... လက်သည်းတွေ ... ကျွန်တော့် ပခုံးထဲ နစ်၀င်သွားတယ် ... မမ အရမ်းနာနေရှာတယ် ထင်ပါရဲ့ ... ကျွန်တော် ... မမ ပါးလေးကို နမ်းလိုက်တယ် ... အို ... မမ ငိုနေတယ် ... မျက်ရည်တွေကို ... ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းနဲ့ ထိမိတယ် ... နာလွန်းလို့ ... မမ ... မျက်ရည်ကျနေတာလား ... ကျွန်တော် စိတ်မကောင်းဘူး ...


"မမ ... ငိုနေတာလားဟင် ..."

"ဟင့် ... အီး ... မောင် ... အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ ..."

"မမရယ် ... ကျွန်တော်က အရမ်းချစ်လို့ပါ ..."

"သွားပါ ... အပိုတွေ ... ဟင့် ... "

"မငိုနဲ့တော့နော် ... တိတ် ... တိတ် ... မမ မကြိုက်ရင် မလုပ်တော့ဘူး ..."

"ဟာကွာ ... မလှုပ်နဲ့ ... အ ... နာတယ် ... "


မမ ပန်းလေးထဲက ... ဆွဲထုတ်မယ်လုပ်တော့ ... မထုတ်နဲ့တဲ့ ... ကျွန်တော် သိမ့်ကနဲ ကျွံ၀င်သွားတာ ... ဘယ်နေရာလဲ ... ဖောက်ကနဲဆို ... အသံကြားမိလိုက်တာ ... ဘာကြောင့်လဲ ... ကျွန်တော် မသိဘူး ... မမကို ... မေးကြည့်လိုက်တယ် ...


"မမ ... ခုနက ... ကျွံ၀င်သွားတာ ... ဘာဖြစ်တာလဲဟင် ..."

"ကျွတ် ... ဘာတွေ လာမေးနေတာလဲ ..."

"မမကလဲ ...မသိလို့ မေးတဲ့ဟာကို ..."

"မမေးနဲ့ ..."

"မမ ... ဖောက်ဆိုတဲ့ အသံ ကြားလိုက်လားဟင် ..."

"ဟာကွာ ...အရမ်းဆိုးတာပဲ ... မကြားဘူး ..."

"ပြောပြပါဆိုမှ ..."

"ကျွတ် ... ငါက အပျိုဟဲ့ ... စိတ်ညစ်တယ် ... ဒါလေးတောင် မသိဘူးလား ... "

"မသိဘူးလေ ... ဟို ... ပါကင်ဖောက်တယ်ဆိုတာ ... ဒါကို ပြောတာလား ..."

"သွား ... မသိဘူး ... ဟင့် ..."


ကျွန်တော် ... ကျေနပ်တယ် ... မမ ရဲ့ ပန်းဦးကို ... ကျွန်တော် ခူးဆွတ်ခွင့်ရပြီ ... အရမ်း၀မ်းသာတာပဲ ... မမ အပျိုစင် ပါကင်အဖုတ်လေးကို ... ကျွန်တော် ပထမဆုံး ... လိုးခွင့်ရတာပေါ့ ... ကောင်းလိုက်တာ ... မမရယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ... မမ ... အရမ်းချစ်တယ် ... ကျွန်တော် ... သဘောကျလွန်းလို့ ... ပျော်မိပါတယ် ... ဟုတ်တယ် ... ချစ်ဦးသူရဲ့ ပန်းဦးကို ... ကျွန်တော် ခူးဆွတ်လိုက်ပြီ ... ယောက်ျားတယောက်ရဲ့ ပျော်ရွှင်ကျေနပ် စိတ်တွေ လွှမ်းမိုးသွားတယ် ... ချစ်မယ် ... မမကို ... ကျွန်တော် ... ဆက်ပြီး ချစ်မယ် ... ကျွန်တော် ... အားရ၀မ်းသာနဲ့ ... ဆွဲထုတ်ပြီး ... ပြန်ထည့်လိုက်တယ် ...


"အရမ်းချစ်တယ်နော် ..."

"အင်း ... ဖြေးဖြေးကွာ ... ဟာ ... ရှီး ... နာတယ် ... အ"

"ဆောရီး ... "


အ၀င်အထွက်က ... ဖြေးဖြေးလေး ... ဒါပေမယ့် ... အရမ်းကောင်းတယ် ... မမရဲ့ ဆီးခုံနဲ့ ... ပြန်ထိသွားတော့ ... ကျွန်တော့်ရင်တွေ ခုန်လိုက်တာ ... မမလည်း ... မငိုတော့ဘူး ... မျက်လုံးလေးစင်းပြီး ... အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ကိုက်ထားတယ် ... ချစ်တယ် မမရယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ..."ရှီး ... ကောင်းလိုက်တာ ... မမရယ် ..."

"ဟာ ... ဟင့် ..."


ပြန်ထုတ်ပြီး ... ခပ်သွက်သွက်လေး ... ပြန်ထည့်လိုက်တယ် ...


"အာ .... ဟာ ... ဟင့် ..."

"ရှီး ... ချစ်တယ် မမရယ် ..."


လေးငါးဆယ်ခါ လုပ်ပြီးတဲ့နောက် ... မမ ပန်းလေးက ... အရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုကုန်တယ် ... ဒါပေမယ့် ... ကျွန်တော် ... ပြန်နှုတ်မရတော့ဘူး ... ထုတ်မရတော့ဘူး ... မမ အတင်းကို ညှစ်ထားတယ် ... ပြုတ်တူနဲ့ ညှပ်ထားသလား ထင်ရအောင် ... မမ ညှစ်ထားတယ် ...


"မမ အရမ်းညှစ်ထားတယ်နော် ..."

"ဟာကွာ ... ဟင့် ..."

"မမ အတင်းမညှစ်နဲ့လေ ..."

"ဟာ .... အရမ်းစကားများတာပဲ ... ကျွတ် ..."


ကျွန်တော် ... ပြန်ထုတ်ချင်တယ် ... ပြန်ထုတ်မှ ပြန်ထည့်လို့ရမှာကိုး ... ကျွန်တော် ... ဖင်လေးကို ... ကြွလိုက်တယ် ... မရဘူး ... မမ ကော့ပြီး လိုက်လာတယ် ... အတင်းလိုက်ကပ်တယ် ... ကျွန်တော် အောက်ကနေ ... မမခါးကို ဖက်ပြီး ... ခွာကြည့်တယ် ... မရဘူး ... မမ အတင်းကော့ပြီး ... လိုက်ညှစ်ထားတယ် ... မမ ညစ်တယ် ... ထပ်ထည့်ပါမယ်ဆိုမှ ... ထုတ်မရ ထည့်မရအောင် ... ညှင်းထားတယ် ... တွေ့မယ် ... ကျွန်တော် ... ခါးလေးကို ... သိမ့်ကနဲ ဝေ့ပြီး ... တွန့်ပစ်လိုက်တယ် ... ဟာ ... တကယ်မထင်ထားဘူး ... မမ ဝုန်းဆို ... တင်သားတွေ ယမ်းခါသွားတယ် ... အသားတွေ တဇတ်ဇတ် တုန်သွားတယ် ... ဟင့်ကနဲ ... အင့်ကနဲ ... အသံထွက်ပြီး ... အတင်းဖက်ထားတယ် ... သိပြီ ... ဒီလို မွှေရင် ... မမ မခံနိုင်ဘူး ... ခစ် ... ခစ် ... ကျွန်တော် ... နှစ်ခါသုံးခါလောက် မွှေပစ်လိုက်တယ် ... ကောင်းတယ် ... အရမ်းကောင်းတယ် ... မမ ... တအားအားနဲ့ ... ကျွန်တော့်ကို ... အတင်းဖက်ထားတော့တာပဲ ... ဒီလိုမျိုး မွှေပေးတော့ ... မမ ... ပန်းလေးက ... ညှစ်ထားတာ ပိုဆိုးလာတယ် ... အဆုံးထိ ညှစ်ထားပစ်လိုက်တယ် ... အရည်တွေ ပိုရွှဲလာတယ် ... ဟာဗျာ ... ကျွန်တော် ကပ်ပြီး ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် ...


"အား ..."

"ရှီး ..."

"ဟင့်  ... "

"ဟင့် ..."

"အို ... မောင့် ... ဖြေးဖြေး ... ဟင့် ... ဟင့် ..."


ကျွန်တော်ကပ်ပြီး ... ဆက်တိုက် ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် ... မခံနိုင်ဘူး ... မမ ခေါင်းတခါခါနဲ့ ... ရေနစ်သူလိုပဲ ... လက်က လျှောက်ဆွဲတယ် ... မွေ့ယာခင်းကို ... ဆွဲတယ် ... ခေါင်းအုံးကို ... ဆွဲတယ် ... ကြိုက်တာကိုသာ ဆွဲထား မမရေ ... ကျွန်တော်တော့ ... ဆောင့်ပြီ ... တဟင့်ဟင့်နဲ့ ... ကျွန်တော် ဆောင့်သမျှ ... မမ ငြီးတယ် ... ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ... ဟာ ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... ဟာ ... ပြီးတော့မယ် ... မမရယ် ... ကျွန်တော် မမပန်းလေးကို ... အတင်းဆောင့်ပြီး ... မမ ဆီးခုံနဲ့ ကပ်အောင် ... တဆုံးထည့်ပစ်လိုက်တယ် ... ပြွတ်ကနဲ ... ကျွန်တော့်ဟာထဲက ... ထွက်သွားတယ် ... တဇက်ဇက်နဲ့ ... အရည်တွေ ထွက်သွားတယ် ... မမ .. အောက်မှာ ကော့ပျံတာပဲ ...


"အား ... နာတယ် ... နာတယ် ..."

"အရမ်းကောင်းတယ် ... မမရယ် ... ရှီး ... ပြီးပြီ ... ပြီးပြီ ... "


နောက်ဆုံးတချက် အားကုန်ဆောင့်ပြီး ... ကျွန်တော် ... မမ ကိုယ်ပေါ်မှာ လဲကျသွားတယ် .... ပူကနဲ ... ပူကနဲ ... အရည်တွေ ပန်းထွက်သွားတော့ ... မမ အဖုတ်လေးထဲမှာ ... အပူချိန်လေးတက်လာတယ် ... ညှစ်အားလေး ပိုလာတယ် ... ကျွန်တော်တော့ ... အားတွေမရှိတော့ဘူး ... စိတ်တွေက ... လေထဲလွင့်နေတယ် ... ချစ်တယ် မမရယ် ... နူးညံ့တဲ့ မမကိုယ်လုံး အိအိလေးကို ... ဖက်ထားပြီး ... ကျွန်တော် မှိန်းနေလိုက်တယ် ... မမလည်း ... မျက်လုံးလေး စင်းနေတာပဲ ... သူလည်း မောရှာပေမပေါ့ ... မမ အဖုတ်လေးက ... တင်းတင်းလေးတော့ ညှစ်ထားဆဲ ... မမက သိပ်စိတ်ကြီးတာပဲ ...


"ကောင်းရဲ့လားဟင် ... မမ"

"မသိဘူး ... နာတာပဲ သိတယ် ..."

"ဟုတ်လား ... သနားပါတယ် ..."

"မောင့်ကို ... သိပ်ချစ်လို့နော် ... ဟွန့် ..."

"သိပ်ချစ်ရင် ... ထပ်ချစ်ကြမယ်လေ ..."

"တော်ပါ ..."

"ချစ်ချင်သေးတယ် ... မမရယ်"

"ဟာ ... မောင့် ..."


ပြောရင်းဆိုရင်း ... ကျွန်တော့်ဒုတ်ကို ... ထုတ်ပြီး ပြန်ထည့်လိုက်သည် ... အတင်းထုတ်ပြီး အတင်းထည့်ရသည် ... ပထမအကြိမ်မဟုတ်ပေမယ့် ... မမ ပန်းလေးက ကြပ်စီးနေသည် ... အ၀င်အထွက် ခပ်သွက်သွက် လုပ်မရ ... ဒုတိယ အကြိမ် ... ချစ်ပွဲဆင်နွှဲဖို့ ... ကျွန်တော့်မှာ ... အားအင်တွေ ပြည့်လာသည် ... ချစ်ဦးသူ မမနဲ့ ... ချစ်ကမ္ဘာလေး တည်ဆောက်ဖို့ ... မောင်းတင်လိုက်သည် ... မမကတော့ ငြီးငြူရှာသည် ... ပန်းလေးက နာကျင်နေရှာမှာပေါ့ ... ကျွန်တော့်ဒုတ် ၀င်သွားတိုင်း ... တထုထ်ထုတ်နဲ့ တခုခုကို ခလုတ်တိုက်နေသည် ...


"ပြွတ် ... ဒုတ် ..."

"အား ... မောင်"

"ပြွတ် ... ပလွတ် ... ဒုတ် ..."

"ဟင့် ... မောင့် ... ရှီး "


ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ဆောင့်လိုက်တိုင်း ... မမနှုတ်ဖျားက ... တသသနဲ့ ကျွန်တော့်နာမည်ကို ခေါ်ရှာသည် ... တဟင့်ဟင့်နဲ့ ... ကျွန်တော့်ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ပြီး ... ရမက်ကမ္ဘာလေးထဲမှာ ... မမ မျောသွားသည် ... မျက်စိလေးကို မှိတ် ... နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ပြီး ... ကျွန်တော် ချစ်သမျှ ... မမ အလိုလိုက်ရှာသည် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... မမ ပန်းလေးက ... မသိမသာလေး ကော့ကော့ပေးသည် ... မမ ချစ်တတ်လာပြီ ... ချစ်မှုရေးရာမှာ ... ချစ်အရသာကို ခံစားရင်း ... မမ ကျွမ်းကျင်လာသည် ... ကျွန်တော် ဆောင့်သမျှ ... မမ ပင့်ပင့်ပေးသည် ... တချက် တချက် ... ပေါင်လေးက ကားတက်သွားသည် ... ခြေထောက်လေးတွေ ဆတ်ကနဲ ... ဆတ်ကနဲ ... လေထဲမှာ ကန်မိသည် ... ကျွန်တော့် စိတ်တွေ အကုန်လုံး ... မမ ပန်းလေးထဲမှာ ရောက်နေသည် ... နူးညံ့သည် ... တင်းအိသည် ... ခပ်တင်းတင်းလေး ညှစ်ထားမှုကို ... အရသာခံပြီး ... အ၀င်အထွက် ခပ်သွက်သွက်လုပ်ကြည့်သည် ... ကောင်းသည် ... သိပ်ကောင်းသည် ... မမ ပန်းလေးထဲက ... အရည်တွေ ... ထွက်ကျလာပြန်သည် ... မမလည်း ကောင်းရှာမပေါ့ ... ရမက်လှိုင်းအောက်မှာ ... ချစ်သွေးကြွနေတဲ့ ... မမ မျက်နှာလေးကို ကြည့်ပြီး ... မမောနိုင် မပန်းနိုင် ... အရှိန်ကို ထပ်မြှင့်လိုက်သည် ... အ၀င်အထွက်က ... ပိုကြမ်းလာသည် ... မမ ငြီးသံလေး ပိုကျယ်လာသည် ... ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လေ ... မမ ပိုငြီးလေပဲ ... တဟင့်ဟင့်ကနေ ... ရှီးကနဲ ရှီးကနဲ ... အော်သံလေး ထွက်လာသည် ... ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ... စိတ်ကူးနယ်လွန်က ... အချစ်ကမ္ဘာလေးဆီကို ရောက်ဖို့ ... သိပ်မလိုတော့ပါ ... အကြောတွေ တောင့်တင်းလာသည် ... ရင်ခုန်သံ ပိုမြန်လာသည် ...


"ဟာ ... မောင် ... မောင် ..."

"မမ ... အရမ်းကောင်းတယ် ... မမရယ် ... ရှီး ... "

"ပြွတ် ... ပလွတ် ... ပြွတ် ... ဇွတ် ... ဇွတ် ..."

"အားးး ... မောင်ရေ ........"


မမကို အားကုန်ဆောင့်ပြီး ... ကျွန်တော့်ကိုယ်ထဲက ... အရည်တွေ ထွက်ကျသွားတယ် ... မမ ပန်းလေးက အားကုန်ညှစ်ရင်း ... မမလဲ ... ကော့ပျံသွားတယ် ... မမ ကိုယ်လုံးနွေးနွေးလေးကို ... အတင်းဖက်ပြီး ... ကျွန်တော့်ဒုတ်ကို ... မမ ပန်းလေးထဲ ... အဆုံးထိ ထိုးနှစ်ထားပစ်လိုက်မိတယ် ... မမလည်း ... အတင်းကော့ပြီး ... ကျွန်တော်ချစ်သမျှ အလိုလိုက်ရှာတယ် ... ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက် ... ရင်ခုန်သံ တသိမ့်သိမ့် ... တငြိမ့်ငြိမ့်နဲ့ ... လောကစည်းစိမ်သစ်ကို ... အတူတူခံစားရင်း ... မှေးကနဲ အိပ်ပျော်သွားတယ် ...လှပ်ကနဲ ... တသိမ့်သိမ့်နဲ့ ... ကျွန်တော် နိုးလာတော့ ... ကျွန်တော့်ရင်ခွင်ထဲမှာ ... မမ ကွေးကွေးလေး အိပ်နေရှာတယ် ... ညာလက်မောင်းပေါ်မှာ ... ခေါင်းမှီအုံးလို့ ... ၀တ်စလစ်နဲ့ ... မမက လှသွေးကြွယ်လွန်းတယ် ... မကြီးမသေး ... မမရင်သားဆိုင်လေးက ... ဖြူဖြူ၀င်း၀င်းလေး ... ကြည့်ပါအုံး ... နို့သီးဖျား ပန်းရောင်လေးက ... ရဲရဲတွတ်နေပြီ ... ကျွန်တော် ညက ... အတင်းစို့ထားလို့များလားမသိပါဘူး ... နို့သီးဖျားလေးကို ... ဖွဖွလေး ... ကိုင်ကြည့်လိုက်တော့ ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးက ... နည်းနည်းလှုပ်သွားတယ် ... ဟွန့် ... မမ နိုးနေပြီနဲ့ တူပါရဲ့ ... ကျွန်တော် ... မမ နဖူးကို ... မြတ်မြတ်နိုးနိုးနမ်းရင်း ... ရင်သားဆိုင်လေးကို ... ဖွဖွလေးနယ်လိုက်တယ် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေး ပိုလှုပ်သွားတယ် ... လက်က ဟိုကိုင်ဒီကိုင်နဲ့  အောက်ဘက်ကို ... ရွေ့လာရင်း ... တင်သားကားကားလေးကို ... ကျွန်တော် ... လက်နဲ့ ဖြေးဖြေးပွတ်ပြီး .... လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ပြီးကိုင်လိုက်တယ် ... မမ မနိုးသေးဘူး ... မမကို ... နည်းနည်းတွန်းလိုက်တော့ ... ပက်လက်ကလေး လန်သွားတယ် ... ဖြေးဖြေးလေး ... မမခေါင်းအုံးထားတဲ့ ... လက်ကို ... ဆွဲထုတ်ပြီး ... ကျွန်တော် ... ငုတ်တုတ် ထထိုင်လိုက်တယ် ... လှတယ် ... မမရယ် ... သိပ်လှတယ် ... ဖြူ၀င်းတဲ့ ပေါင်တံနှစ်ခုကြားက ... မမ ပန်းတောင်ကုန်းလေးက ... မို့မို့လေး ... အမွှေးနုနုလေးကလဲ အုပ်နေတယ် ... ကျွန်တော် ... မမ ပေါင်လေးကို နည်းနည်းကားလိုက်တယ် ... လှလိုက်တာ ... မမရယ် ... အဖုတ်ပေါ်က ... နှုတ်ခမ်းသားလေး နှစ်ခု ထူထူလေးနဲ့ မို့နေတယ် .... မဟတဟ ... အ၀င်၀က ... ရင်ခုန်စရာလေး ... ကြည့်နေရင်း ... ပန်းလေးထဲကို ... လက်ညှိုလေး ... ထိုးထည့်ပစ်ချင်စိတ်ကို ... တရိပ်ရိပ်တက်လာစေတယ် ... ဖော်ပြနေတာပဲ ... ဟာ ... ကြည့်ပါအုံးဗျာ ... အဖြူရောင်မွေ့ယာခင်းမှာ ... အနီဖျော့ဖျော့ အကွက်လေး ... ဒါ ... ဒါ ... ဟာ ... မမရယ် ... ညတုန်းက ... မမ ပန်းလေးထဲကို ... ကျွန်တော့်ဟာထည့်တော့ ... တခုခုခံနေတာတော့ သိတယ် ... ဘာမှန်းသေချာမသိလိုက်ဖူး ... အခုတော့ ... သိပြီ ... အပျိုမြှေးပေါက်ပြီး ... သွေးထွက်ကျလာတာ ... အရမ်းချစ်တယ် မမရယ် ... ကျွန်တော်ဟာ ... မမရဲ့ ပန်းဦးပန် ချစ်ဦးသူဆိုတာ ... ကျွန်တော်ယုံသွားပြီ ... တားမရ ဆီးမရ ... မြတ်နိုးစိတ်တွေ ... အလိပ်လိုက်တက်လာတော့ ... ကျွန်တော် ... စဉ်းစားမနေတော့ဘူး ... မမ ပန်းလေးကို ... ငုံ့ပြီး နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... နှုတ်ခမ်းသား မို့မို့လေး နှစ်ခုကို အသာဖြဲပြီး ... အထဲက ... ပန်းနုရောင် အသားဆိုင်လေးတွေကို ... လျှာနဲ့ ယက်ပစ်လိုက်တယ် ...


"ဟာ ... ဟင့် ... ဟာ ... ကွာ ... မောင် ... ဟင့် ... ဟင့် ... "

"ဘာတွေ လျှောက်လုပ်နေတာလဲ ... ရှီးးးးးးးး ... ဟင့် ..."


မမ ... ထပြီး ထိုင်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် ... ကျွန်တော် ... မမ ပေါင်လေးကို ... အတင်းဖိထားပြီး ... လျှာလေးနဲ့ ခပ်သွက်သွက် ... ယက်ပစ်လိုက်တယ် ... ချစ်စိတ်တွေ မွှန်နေတော့ ... မရွံပါဘူးဗျာ ... အနံ့လေးက သင်းပါတယ် ... မမက အမြဲသန့်သန့်ရှင်းရှင်းနေတာဆိုတော့ ... အနံ့ဆိုးမထွက်ဘူးပေါ့ ... မသိမသာလေးတော့ ညှီပါတယ် ... ဒါပေမယ့် ... ကျွန်တော် ချစ်တယ်လေ ...


"ဟာ ... မောင် ... မရွံဘူးလား ... ဘာလို့နမ်းတာလဲ ... ဟေ့ ... ဟာ ... အာ ... ဟင့် .... ဟာ ... ဟင့် ..."


မမ ... ငြင်းလည်း ... အတင်း နမ်းမှာပဲ ... ခေါင်းမဖော်နိုင်အောင် ... နမ်းပစ်လိုက်တော့ ... ခပ်ပျစ်ပျစ်အရည်လေးတွေ ... စိမ့်ထွက်လာတယ် ... မမ ငြီးသံလေးက ... တအားပဲ ... ကျယ်လာတယ် ... ဟိုတွန်းဒီကန်နဲ့ ... မမ ရင်တွေ ... လှိုင်းထန်ကုန်တယ် ... ခြေထောက်တွေ ... လေထဲမှာ ... တောင်ကန်မြောက်ကန်နဲ့ ... မမငြီးရှာတယ် ... မွေ့ယာခင်းကို ... အတင်းဆုပ်ပြီး ... တင်လေးကို ... အတင်း ကော့ကော့ပစ်လာတယ် ... လေထဲမှာ ... မမ တင်သားတွေ ... ဆတ်ကနဲ ... ဆတ်ကနဲ ... ကြွနေတယ် ... ကျွန်တော် ... နမ်းတာပေါ့ ... အားရပါးရ နမ်းတယ် ... နမ်းနေရင်းနဲ့ ... မမ ပန်းဖူးလေးကို ... တွေ့တယ် ... ပြောင်ချောချော အစေ့လေးကို ... စုပ်ပစ်လိုက်တယ် ...


"အား .. ကျင်တယ် ... ကျင်တယ် ... ရှီးးးးး ... ဟင့် ... ဟင့် ... မခံနိုင်ဘူးကွာ ... ဟေ့အေး ... ဟာ .... ဟာ ... ဟာ ... ဟင့် ..."


၀ုန်းဆို ... မမ တင်သားဆိုင်တွေ ကော့ထားရာကနေ ... ပြုတ်ကျသွားတယ် ... ယမ်းခါသွားတယ် ... မရဘူးလေ ... ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းတွေက ... မမ ပန်းဖူးလေးနဲ့ အတူ ကပ်ပြီးလိုက်သွားတယ် ... ဘယ်ကို ဝေ့ကနဲ ရှောင်လဲ ... လိုက်တာပဲ ... ညာကို ဆတ်ကနဲ ရှောင်လဲ ... မကွာဘူး ... အတင်းကို ... စုပ်ထားတာ ... မမ ပန်းစေ့လေး ... မာမာဆတ်ဆတ်လေး ... အပေါ်သွားနဲ့ ခြစ်ပစ်လိုက်တယ် ...


"ဟာ ... မောင် ... မောင် ... တော်ပြီကွာ ... မမ ... မနေတတ်တော့ဘူး ... ရှီးးးးးးးးး"

"အရမ်းချစ်တယ်နော် ... မမ "

"ချစ်တယ် ... မောင်ရယ် ... အရမ်းချစ်တယ်ကွယ် ... အို ... ဟင့် ... လာကွာ ..."


မမ ရဲ့ ... ရမက်သံလေးက ... ထန်နေတယ် ... တုန်နေတယ် ... ခံစားချက်က ... ဘယ်လောက်တောင် ပြင်းထန်တယ် မသိပါဘူး ... ကျွန်တော့်ကို ... အတင်းပဲ ... သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို ... ဆွဲတင်လိုက်တယ် ... ကျွန်တော်လဲ စိတ်တွေ တအားထန်နေပြီ ... မမကိုယ်ပေါ်ကို ... တက်လာရင်း ... ကျွန်တော့်ဟာကို ... မမ ပန်းအ၀မှာ ... တေ့ပြီး ... သွင်းလိုက်တယ် ... အရည်တွေ စိုစိုရွှဲနေတော့ ... ပြွတ်ကနဲ ၀င်သွားတယ် ... ဒါပေမယ့် ... ထိပ်ဖျားပဲ ၀င်တယ် ... မမ တအားညှစ်ထားတယ် ...


"အာ ... မောင်ရယ် ... ဟင့် ..."


သိမ့်ကနဲ ကျွန်တော် ... အားနဲ့ ဆောင့်ချပစ်လိုက်တယ် ... တရစ်ရစ်နဲ့ ... မမ ပန်းလေးထဲကို ... ကျွန်တော့်ဟာ ၀င်သွားတယ် ... မမ အတင်းပဲ ... ကျွန်တော့်ကို ... ဖက်ထားတယ် ...


"ကောင်းလိုက်တာ ... မမရယ် ... မမရော ကောင်းလား ..."

"အင်း ... ကောင်းတယ် ... မောင်ရယ် ... ဖြေးဖြေးနော် ... စပ်တယ် ... အ ..."

"မမ ... မွေ့ယာပေါ်မှာ ... သွေးကွက်လေးတွေ့တယ် သိလား ..."

"ဟာကွာ ... ဘာတွေ လျှောက်ပြောနေတာလဲ ..."

"မမ ... ပါကင်အဖုတ်လေးကို ... ကျွန်တော် ဖောက်လိုက်ပြီနော် ..."

"သွား ... ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေ ... ပြောနဲ့ကွာ ..."

"ပြောမှာပဲ ... မမ ပါကင် ... ကျွန်တော် ဖောက်လိုက်တယ် ..."

"ဟာကွာ ... မောင် အရမ်းဆိုးတယ် ..."


ညစ်တီးညစ်ပတ်တွေ လျှောက်ပြောတော့ ... မမ ရင်တွေ တသိမ့်သိမ့်တုန်သွားတယ် ... ဟုတ်တယ်လေ ... မမ အပျိုစင် အဖုတ်လေးထဲ ... ကျွန်တော့်ဟာ ... မနေ့ညက ၀င်သွားပြီ ... မမ အပျိုမြှေးလေး ... ပြဲလို့သာ ... သွေးထွက်လာတာပေါ့ ... မမ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ... အဖုတ်ထဲကနေ ... ညှစ်ပေးတယ် ... မမ ... ရှက်တာလား ... ရမက်ထန်နေတာလား မသိပါဘူး ... အခုလို ... တရေးနိုး ထပ်လုပ်ရတာ ... အရမ်းကောင်းတာပဲဗျာ ... ဖြေးဖြေးလေး သွင်းလိုက် ... ပြန်ထည့်လိုက် ... အထဲမှာ ... စိမ်ထားလိုက် ... မမကို ချစ်ချင်တိုင်း ... ကျွန်တော် ချစ်ကြည့်တယ် ... ကောင်းတယ် ... အရမ်းကောင်းတာပဲ ... မမ ပန်းလေးထဲက ... အင်နဲ့အားနဲ့ ... ညှစ်ပြီး ဆွဲဆွဲထားတဲ့အရသာကို ... အရမ်းကြိုက်တယ် ... မမ စိတ်တွေ အရမ်းထန်နေလား မသိပါဘူး ... ကျွန်တော်လဲ အတူတူပဲ မနေနိုင်တော့ဘူး ... မမ ပန်းလေးထဲမှာ ... ကျွန်တော့်ဟာကို ... တဆုံးထည့်လိုက်ပြီး ... ဆောင့်တယ် ... မမ ... တဟင့်ဟင့်နဲ့ ... ငြီးရှာတယ် ... နဖူးပေါ်က ... ဆံနွယ်လေးတွေ ... ဝေ့ကနဲ ဘေးကို ... ကျကုန်တယ် ... မမ ... ကျွန်တော့်လက်ကို ... အတင်းဖက်ထားတယ် ...


"ရှီး ... ကောင်းလိုက်တာ ... မမရယ် ..."

"အင်း ... ဟင့် ..."

"မမ အဖုတ်က ... စီးနေတာပဲ ..."

"ဟာကွာ ... ကျွတ် ..."

"မမကို ယက်ပေးတာ ... ဘယ်လိုနေလဲ ..."

"သွား မသိဘူး ..."

"မသိရင် ... ဟောဒီလို ..."


ကျွန်တော် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ... လေးငါးချက် ... ဆင့်ပြီး ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် ...


"ဟာ ... ဟာ ... ဟင့် ... မောင်နော် ... မဆိုးနဲ့ကွာ ... အ ... နာတယ် ... နာတယ် ... ရှီးးးးးးး""ဟာ ... ကောင်းလားဟင် ... မမ ..."

"ကောင်းတယ် ... ကောင်းတယ်ကွယ် ... ဖြေးဖြေး ... ရှီးးးး"

"ဟင့် ... ဟင့် ... ဟင့် ..."


တဇွတ်ဇွတ်နဲ့ ... မမ အဖုတ်လေးထဲကို ... ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် ... အ၀င်အထွက်တွေက ကြမ်းလာတယ် ... မမ ငြီးသံလေးက ... ကြမ်းလာတယ် ... ကျွန်တော့် ငြီးသံထွက်လာတယ် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... အတင်း ဖိနမ်းပြီး ... အ၀င်အထွက် ခဏရပ်သွားတယ် ... မမ ကျွန်တော့်ခါးကို ... သူ့လက်လေးနဲ့ အတင်းဖက်ပြီး အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးတယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... မမ ထန်နေပြီလား ... မမ မနေနိုင်တော့ဘူး မှတ်လား ...  မမလဲ အချစ်ရေးမှာ ချစ်ရေးကြွယ်လာတယ် ... မမ ... သူ့အားလေးနဲ့ အောက်ကနေ ကော့ပေးပြီး ... ကျွန်တော့်ဟာကို ... ဆွဲညှစ်တယ် ... ညှစ်ထားတဲ့ကြားက ... မမ ပန်းလေးထဲ ... ၀င်သွားတဲ့အရသာကို ... အရမ်းကြိုက်တာပဲ ... ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ဘူး မမရယ် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... အတင်းနမ်းပြီး ... ကျွန်တော့်ဟာကို ... တောင့်တင်းနေအောင် ... အားထည့်လိုက်တယ် ... မမ အတင်းညှစ်တယ် ... အထည့်ခံတယ် ... တခါ နှခါ ... တစနှစ ... ပိုမြန်လာတယ် ... မမ ငြီးသံလေး .... ဟင့်ကနဲ ... ဟင့်ကနဲနဲ့ ... အရှိန်တက်လာတယ် ... ကျွန်တော် ... မမ ခါးလေးကို အတင်းဖက်ပြီး ... ဆတ်ကနဲ ... လှိမ့်ပစ်လိုက်တယ် ... မမ ... ကျွန်တော့်ပေါ်ကို ရောက်သွားတယ် ...


"အာ ... နာတယ် ... မောင်ရယ် ... ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ ... ဟင့် ... "

"မနေတတ်ဘူးကွယ် ... အပေါ်ကြီးကနေ ... ဟင့် ... ဟင့် ... "


မမ အပေါ်ကနေ ရုန်းတယ် ... ကိုယ်လေးကို ကြွပြီး ... ဖယ်ဖို့လုပ်တော့ ... ကျွန်တော့်ဟာ ... ကျွတ်ထွက်သွားတော့မယ် ... မဖြစ်သေးဘူးလေ ... ကျွန်တော် မမခါးကို အတင်းကိုင်ပြီး ... ဖိချလိုက်တယ် ... အောက်ကလဲ ... ကျွန်တော့်ဟာကို ... ကော့တင် ပစ်လိုက်တယ် ... မမ ပန်းလေးထဲ ... ကျွန်တော့်ဟာ ... စွပ်ကနဲ ပြန်၀င်သွားတယ် ...


"အ ... အ ... အောင့်တယ်. ... မောင် ဖြေးဖြေးလေကွာ ... ဟင့် ..."


မမ ကျွန်တော့်ပေါ်မှာ ... မှောက်ရက်ကလေး ... အိပ်တော့မလိုလို ... ထတော့မလိုလို ဖြစ်နေတယ် ... ဒါပေမယ့် ... ကျွန်တော့်ဟာက ... မမ အဖုတ်လေးထဲမှာ ညပ်နေတယ် ... မမ ... ညှစ်ထားတယ် ... မမ ညှစ်ထားတယ် ... မလွှတ်ဘူး ... မမ ရင်လေး ကော့နေတယ် ... ရင်သားဆိုင်လေးတွေ ... ကော့ထွက်လာတယ် ... နို့သီးဖျားလေးက ... ထောင်နေတယ် ... မနေနိုင်ဘူးလေ ... မမ နို့လေးကို ... အတင်းထပြီး စို့ပစ်လိုက်တယ် ...


"အို ... မောင့် ... မောင် ... ဘယ်လိုတွေလုပ်နေတာလဲ ... ဟင့် ... ဟင့် ..."


အောက်ကလဲ ... ဇွတ်ကနဲ ... ဇွတ်ကနဲ ဆောင့်တယ် ... ထိုးတယ် ... ညှောင့်တယ် ... မမ တကိုယ်လုံး ဗြောင်းဆန်နေတယ် ...


"အာ ... မောင် ... မမ ... မခံနိုင်ဘူးကွာ ... ရှီးးးး ... ဟင့်အင်း ... ဟင့်အင်း ..."


ကျွန်တော် ... မမနို့သီးဖျားလေးကို ... စုပ်ပေးလေ ... မမ ပန်းလေးက ပိုညှစ်လေပဲ ... ညှစ်လဲ ... ရအောင် ထိုးထည့်တယ် ... ပြန်ထုတ်တယ် .... ကြပ်စီးနေတဲ့ မမ ပန်းလေးထဲကို ... အ၀င်အထွက်လုပ်ရတာ ... သိပ်အရသာရှိတာပဲ ... မမလည်း ... တအားဖီလင်တက်နေတာလား ... တကယ်ပဲ ခံရခက်နေတာလား ... ကျွန်တော်မသိတော့ဘူး ... မမ ကျွန်တော့်ခေါင်းကို ... အတင်းဖက်ထားပြီး ... နို့အုံလေးနဲ့ အတင်းဖိထားတယ် ... ကျွန်တော်လဲ ... အရမ်းခံရခက်တယ် ... မမရယ် ... မမ ပန်းလေးက ... အတင်းညှစ်ဆွဲသွားတဲ့အရသာကို ... အရမ်းသဘောကျတယ် ... မမ ဖင်လေးကို ... အုပ်ပြီး ... အတင်း ဖိချတယ် ... မမ ပိုအော်တယ် ...


"အာ ... မောင် ... နာတယ်ကွာ ... ဟင့် ... ဟင့် ... ရှီးးးးး"


မမ ... ဖင်လေးကို ခါပြီး ... ရုန်းတယ် ... ပြန်အကြွမှာ ... ကျွန်တော် ဖိချလိုက်တယ် ... အောက်ကနေ ... ထိုးကော်ပစ်လိုက်တယ် ...


"ရှီးးး ... မောင် ... ဟင့် ... ဟင့် ... နာတယ်နော် ... ဟင့် ..."


နှစ်ခါသုံးခါ ... ရုန်းပြီးတော့ ... မမ မရုန်းတော့ဘူး ... မမ သဘောပေါက်သွားတယ် ... ရုန်းရင် ပိုနာမှာလေ ... ခံရခက်တယ် ... ဖီးလ်တက်တယ် ... မမ ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ်မှာ ... အတင်းဖိကပ်ထားတယ် ... မထတော့ဘူး ... မရုန်းတော့ဘူး ... ဒီလိုကျတော့လဲ ... တမျိုးကြီးပဲ ... မမ ... မရုန်းပဲ အတင်းဖက်ထားတော့ ... ရင်ထဲမှာ ... ဖိန်းကနဲ ... ရှိန်းကနဲ ... ကျွန်တော် ... မမ တင်သားဆိုင်လေးကို ... ပွတ်ပေးတယ် ... နယ်ပေးတယ် ... မမ ကျွန်တော့်ကို ပိုဖက်လာတယ် ... အတင်းပဲ ... မမ ... တင်သားဆိုင်လေးကို ... အတင်းညှစ်ပြီး ... အောက်ကနေ ထိုးကော်ပစ်လိုက်တယ် ... ဗြစ်ကနဲ ... ဗြစ်ကနဲ ... မမ ပန်းလေးထဲ ... ၀င်သွားတာ ... ဖီးလ်တော်တော်ရှိတယ် ... မမ နာသွားလားမသိ ... ကျွန်တော့်ကို အတင်းဖက်ပြီး ... ငြီးတယ် ...


"ဟာ ... ဟင့် ... နာတယ် ... နာတယ် ... မောင်ရယ် ..."

"ပြွတ် ... ဗြွတ် ..."

"ဟီး ... ရှီးးး ... ဟင့် ..."


ကျွန်တော် ... မမ ပန်းလေးထဲမှာ ... ကျွန်တော့်ဟာနဲ့ ... မွှေပစ်လိုက်တယ် ... မမ အရည်တွေ ပိုရွှဲလာတယ် ... မမ အဖုတ်လေးက ... တအားညှစ်တယ် ... ညှစ်လေ ... မွှေလေ ... ကျွန်တော် ဆိုးမိတယ် ... မမ ... တဟင်းဟင်း ... တအားအားနဲ့ ... ကျွန်တော့်အလိုကို ... လိုက်ရှာတယ် ... သနားပါတယ် ... မမ မျက်နှားလေး နီရဲနေတာပဲ ... ကျွန်တော့်ကို ဖက်ထားရင်း ... မခံနိုင်လွန်းလို့ ... မွေ့ယာခင်းကို ... ဆွဲမိဆွဲရာ အတင်းဆွဲပြီး ... အတင်းဆုပ်ထားတယ် ... မမ အဲဒီလိုဖြစ်လေ ... ကျွန်တော် စိတ်ကြွလေပဲ ... အောက်ကနေ ... တဖတ်ဖတ်နဲ့ ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် ... မမ ဖင်လေးကော့ပြီး ... ခံနေတဲ့ပုံလေးကို ... အရမ်းသဘောကျမိတယ် ... တဟင်းဟင်းနဲ့ ... ငြီးနေတဲ့ ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ဖိနမ်းပြီး ... ခါးကို အတင်းဖက် ... အောက်ကအရှိန်ကို ... ထပ်မြှင့်လိုက်တယ် ... တဖွတ်ဖွတ်နဲ့ ... မမ အဖုတ်ကို ... ချစ်ရတာ ... အရမ်းအားရတာပဲ ... စိတ်ရှိလက်ရှိ ... အောက်ကနေ ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် ...


"ဟာ ... ဟာ ... ရှီး ... မောင် ... မောင် ... ဟင့် ... မမ ... မခံနိုင်ဘူး ... မခံနိုင်ဘူး ... သေပြီ ... သေပြီ ... ရှီးးးးးးးး"


မမ ... ငြီးလဲငြီး ... ပြီးလဲ ပြီးသွားတယ် ... အဖုတ်လေးက ... အတင်းညှစ်ပြီး ... ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ... ကျွန်တော့်ဟာကို ... ညှစ်တယ် ... မမ ချစ်တတ်လာပြီ ..

တဇတ်ဇတ် ... လိုးဆောင့်ရင်း ... ကျွန်တော်လဲ ... ပြီးသွားတယ် ... နောက်ဆုံးတချက် ... မမ အဖုတ်ထဲကို ... အားကုန်ထည့်ပြီး ... ပြွတ်ကနဲ အရည်တွေ ထွက်သွားတယ် ... မမ အော်တယ် ... ရုန်းတော့မရုန်းဘူး ... ရုန်းဖို့ အားမရှိတော့ဘူးလား မသိပါဘူး ... ကျွန်တော်လဲ အားမရှိတော့ဘူး ... မမလေ ... မျက်လုံးလေး မှေးပြီး ... အချစ်စည်းစိမ်ကို ... ခံနေတယ် ... ချစ်တယ် မမရယ် ... မမ အဖုတ်လေးထဲက ... အရည်တွေ လျှံကျနေပေမယ့် ... ကျွန်တော် မရွံပါဘူး ... ချစ်တယ် ... အားမရှိတော့ပေမယ့် ... မမအဖုတ်လေးက ... ညှစ်ထားတုန်းပဲ ...


"ထပ်ချစ်ချင်သေးလို့လားဟင် ... မမ ..."

ဟင့်အင်း ... အောင့်နေတယ် ... မောင်ရယ် ..."

"ဒါဆို ... တော်ပြီနော် ..."

"အင်း ..."


ကျွန်တော့်ဒုတ်ကို ... မမ အဖုတ်လေးထဲက ... ဆွဲထုတ်လိုက်တယ် ... မမ အဖုတ်လေး ... အတင်းညှစ်ထားတော့ ... ပိုဆိုးတာပေါ့ ... ပြွတ်ကနဲ ... ကျွန်တော့်ဒုတ် အပြင်ရောက်တာနဲ့ ... အရည်တွေ ... ဒလဟော ... စိမ့်ထွက်လာတယ် ...


"အာ ... နာတယ် ... အရမ်း ဆွဲမထုတ်နဲ့လေ ..."


မမ ... တကိုယ်လုံး ... ထွန့်ထွန့်လူးသွားသည် ... မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့သွားတော့ ... မမ အရမ်းနာသွားတယ် ... ဆိုတာ ... ကျွန်တော် သိလိုက်တယ် ... သနားပါတယ် ... ကျွန်တော်မှ မသိပဲ ... အပျိုစင် ပါကင်ဖောက်စ ... အောင့်နေမယ်ဆိုတာ ... မမ မျက်ရည်လေးတွေ ... ချက်ခြင်း ဝဲတက်လာတယ် ... ကျွန်တော် ... အရမ်းသနားသွားတယ် ...


"ကျွတ် ... ကျွတ် ... အရမ်းနာသွားလားဟင် ..."

"နာတာပေါ့ ... အရမ်းလုပ်တာကိုး ..."

"ဆောရီး ... မမ ... သနားပါတယ် ..."

"သွားပါ ... လူဆိုးလေး ..."

"တော်တော် ... အောင့်နေလားဟင် ..."

"အင်း ...


မမလေ ... ပေါင်ကြားထဲ ... လက်လေးထည့်ပြီး ... ကွေးကွေးလေး အိပ်နေရှာတယ် ... ကျွန်တော် ... မမ နှဖူးပေါ်က ဆံပင်လေးတွေကို ... သပ်လိုက်တယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ... မမ အိပ်နေရင်း ... ကျွန်တော့်ကို ... မော့ကြည့်တယ် ... ကျွန်တော် သိပ်ချစ်ရတဲ့ ... မမကို ... ကြင်ကြင်နာနာလေး ကြည့်ပြီး ...


"ရေခဲအုံပေးရမလားဟင် ..."

"ဟင့်အင်း ... "

"တော်တော် အောင့်နေတာလားဟင် ..."

"အင်း ... မမ ... အခန်းပြန်တော့မယ်နော် ..."

"ပြန်တော့မလို့လားဟင် ..."

"မေမေတို့ တွေ့သွားရင် ... မကောင်းဘူးလေ ..."

"အင်း ... ခဏလေး ..."

"ဘာလုပ်မလို့လဲဟင် ..."

"နမ်းမလို့ ... ရွှတ် ..."

"အော် ... မောင်ရယ် ... အရမ်းချစ်တယ်ကွယ် ... ရွှတ် ..."


မမ ... အောက်ကနေ ... ကျွန်တော့်ပါးလေးကို ... နမ်းတယ် .... ပြီးတော့ ... အိပ်ယာက ထလိုက်တယ် ... မမ မျက်နှာလှလှလေး ... မဲ့သွားတယ် ... ရင်သားဆိုင်လေးက ... မနေ့ကထက် ... ပိုထွားလာသလိုပဲ ... လက်ယောင်လိုက်တယ် ထင်ပါရဲ့ ... ပေါင်ကြားထဲက ... အရည်လေးက ပိုထွက်လာတယ် ... ၀င်းအိနေတဲ့ ... တင်သားဆိုင် ကျစ်ကျစ်လေးက ... ကားတက်နေတာပဲ ...


"ဟိတ် ... မကြည့်နဲ့ကွာ ..."

"ကြည့်မှာပဲ ... လင်မယားပဲဟာကို ... "

"အံမယ် ... ဟုတ်လို့လား"


မမ ... မျက်စောင်းလေး ... ဒိုင်းကနဲ ထိုးပြီး ... မွေ့ယာပေါ်က ... စောင်လေးကို ... ကောက်မပြီး ... သူ့ရင်သားဆိုင်လေးကို ... ကာလိုက်တယ် ... ကပိုကရိုနဲ့ ... ရှက်သွေးဖြာနေတဲ့ ... မမကိုကြည့်ပြီး ... ကျွန်တော့် စိတ်ထလာတယ် ... အောက်က ကောင်ကလဲ ... မနေနိုင်ပေါင် ... ပြန်ထောင်လာတယ် ... မမ ကျွန်တော့်စိတ်ကို သိနေသလိုပဲ ... ကျွန်တော့် ပေါင်ကြားကို ... လှမ်းကြည့်ပြီး ...


"တော်ပြီနော် ... မောင် ..."

"ဟင့်အင်း ... ချစ်ချင်သေးတယ် ... မမရယ် ..."

"ဟိတ် ... တော်ပြီနော် ... မမကို မသနားဘူးလား ... အရမ်းနာနေပြီ ..."

"အင်း ... ရပါတယ် ..."

"စိတ်မကောက်ရဘူးလေကွယ် ... ညကျမှ ..."

"အင်း ... တကယ်နော် ..."

"တကယ်ပေါ့ ... တရေးအိပ်လိုက်အုံးနော် ... အားရှိအောင်လို့ ..."

"အင်း ... မမ ... အရမ်းချစ်တယ်နော် ..."

"ချစ်တယ် ... ချစ်တယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ... အိပ်တော့နော် ... ရွှတ် ... "


ကျွန်တော့်ကို ... ကုတင်ပေါ်မှာ သိပ်ပြီး ... ကျွန်တော့်နှဖူးလေးကို ... မမ တချက်နမ်းသွားတယ် ... ကပိုကယိုနဲ့ ... ထသွားတဲ့ ... မမ နောက်ပိုင်းအလှကိုကြည့်ပြီး ... ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချမိတယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ... မမရယ် ... မမ ... အ၀တ်အစားတွေ ၀တ်ပြီးတော့ ... အခန်းပြင်ကိုထွက်သွားတယ် ... ထွက်ခါနီး ... ကျွန်တော့်ကို ... လှမ်းကြည့်ပြီး ... လက်သီးလေး ဆုပ်ပြသွားတယ် ... နာမယ်တဲ့ ... ဟား ဟား ...

မမ ... ထွက်သွားတော့ ... ကျွန်တော် ... စောင်လေးကို ... လှန်ကြည့်တယ် ... မမက အပျိုစင်ပါကင်ဆိုတော့လေ ... သွေးကွက်လေး ဘာလေးများ ... တွေ့မလားလို့ ... ဟော ... တွေ့တယ် ... တွေ့ပါတယ် ... မွေ့ယာခင်း အဖြူပေါ်မှာ ... အနီရောင်အကွက်လေး ... သွေးကွက်လေးကို ... မြင်မြင်ချင်း ... ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ ... အရမ်း၀မ်းသာတယ် ... အဲဒီခံစားချက်ကို ... ဘယ်လိုပြောရမလဲ ... ငယ်ငယ်တုန်းက ... လွတ်လပ်ရေးနေ့ ... အပြေးပြိုင်ပွဲမှာ ... ပထမဆုရလာသလိုပဲ ... စိတ်ထဲမှာခံစားမိတယ် ... အရမ်းလဲ ကျေနပ်တယ် ... မမကိုလဲ ပိုချစ်သွားတယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ... မမရယ် ... ပြောနေရင်း ... စိတ်တွေ ပြန်ထလာတယ် ... မမနဲ့ ချစ်ရတာ ... အရမ်းကောင်းတာပဲ ... မမ အဖုတ်လေးက ... တသက်လုံးထိန်းသိမ်းလာတာ ... ကျွန်တော်နဲ့ကျမှ ... အဖွင့်ခံတာ ... ကြပ်နေတာပဲ ... မမရယ် ... ပြောနေရင်း ... တွေးနေရင်း ... ကျွန်တော့်လက်တွေ ... အလုပ်ရှုပ်လာတယ် ... ရင်ခုန်သံတွေမြန်လာတယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... မမ အဖုတ်ကြပ်ကြပ်လေးထဲ ... ကျွန်တော့်ဟာ ထည့်ထားသလို ... ဖီလင်ခံစားရင်း ... တဇတ်ဇတ်နဲ့ ... အဆက်မပြတ် ... လုပ်နေမိတယ် ... ကောင်းလိုက်တာ ... မမရယ် ...  သိပ်မကြာပါဘူး ... ကျွန်တော့် တကိုယ်လုံးက ... အကြောတွေ ... တဇတ်ဇတ်တုန်ပြီး ... ပြွတ်ကနဲ ... အရည်တွေ ... ပန်းထွက်သွားတယ် ... ကောင်းလိုက်တာ ... မမရယ် ... ကောင်းလိုက်တာ ... ရမက်မုန်တိုင်း စဲသွားတော့ ... လူက တလှိုက်လှိုက်နဲ့ ... ငြိမ့်ကနဲ ... အေးကနဲ ... မှေးကနဲ ဖြစ်ပြီး အိပ်ပျော်သွားတယ် ... အိမ်မက်ထဲမှာလဲ ... ကျွန်တော်နဲ့ မမ ... အချစ်နလံထကြတယ် ... မမ အရမ်းကောင်းတယ် ... အိပ်လို့ ကောင်းတုန်း ...


"ဒေါက် ... ဒေါက် ..."


တံခါးခေါက်သံကြောင့် ... ကျွန်တော် ... လန့်နိုးသွားတယ် ... တံခါးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ... သဲနု၀င်း ... အရူးမ ... ဟာကွာ ... အိမ်နေရင်း ... ဂါ၀န်တိုတိုလေးနဲ့ ... ကျွန်တော့်ကို ပြုံးပြတယ် ...


"ကိုကို ... အိပ်ပုတ်ကြီး ... ထတော့ ..."

"အေး ... ထပြီ ..."

"မမ ... ဆေးရုံသွားတော့မယ် ... မြန်မြန်လုပ် ..."

"အေးပါဟ ..."

"ဟွန့် ... တညလုံး ဘာတွေလုပ်နေလဲမသိဘူး ..."

အပိုင်း-၉


မမ အရှေ့ကို ... ငိုက်ကျသွားတယ် ... ရေချိုးခန်းနံရံကို ... လက်ထောက်ပြီး ... ဖင်လေးကို ... လှုပ်ခါပစ်လိုက်တယ် ... မမ ယားလို့ နေမှာပေါ့ ... မမ ပေါင်လေး ပိုကားလာတယ် ... ကျွန်တော့်လက်က ... ပိုနှိုက်မိတယ် ... ချောကျိကျိ အရည်တွေကြောင့် ... မမ အတွင်းသားလေးကို ... ပိုစမ်းမိတယ် ... ဆတ်ကနဲ ... ကျွန်တော့် လက်ခလယ်ကို ... အထဲကို ... ထိုးထည့်ပြီး ... မွှေပစ်လိုက်တယ် ... မမ ... အလန့်တကြား ... နောက်လှည့်ကြည့်တယ် ... မရဘူး ... ကျွန်တော် ... မမ ဂျိုင်းအောက်ကနေ ... ရင်သားကို ... ဆုပ်နယ်ပစ်လိုက်တယ် ... ကျွန်တော် ချုပ်ပြီး ... နှိုက်သလိုဖြစ်သွားတယ် ... မမ ရုန်းကြည့်တယ် ... မရဘူး ... မမ ... ဖင်လေးကို ... ခါကြည့်တယ် ... မရဘူး ... ကျွန်တော် ... သွက်သွက်လေး ... လက်ခလယ်ကို ... အသွင်းအထုတ်လုပ်လိုက်တယ် ... မမ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ကိုက်ပြီး ... ခေါင်း ငိုက်ကျသွားတယ် ... မမအဖုတ်ထဲက ... အတင်းညှစ်တယ် ... ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ... အတွင်းသားလေးတွေက ... နူးညံ့တယ် ... ဒါပေမယ့် ... သန်မာတယ် ... ညှစ်အား ကောင်းတယ် ... မမ အဖုတ်ထဲက ... တနေရာက ... အဖုအဖုလေး ဖြစ်နေတယ် ... ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဖြစ်နေတယ် ... သေချာစမ်းကြည့်တော့ ... မမ ... ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ် ... တဟင်းဟင်းနဲ့ ... မမ ... ဖင်ကြီးကို ... အတင်းကော့ပေးတယ် ... ခါးလေး ပိုခွက်သွားတယ် ...


"ကောင်းလားဟင် ... မမ ..."

"ဟင့် ... သွေး ... မမ ... မခံနိုင်ဘူးကွာ ... ဟင့် ..."


မမ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ... ဖင်ကြီးကို ... လှုပ်ယမ်းပစ်လိုက်တယ် ... ဟင့်ကနဲ ... ဟင့်ကနဲ ... မမ ငြီးတယ် ... မမ အဖုတ်လေးက ... ကျွန်တော့်လက်ခလယ်ကို ... အတင်းညှစ်ထားတယ် ... ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ညှစ်တယ် ... အရည်တွေလဲ ... ပိုထွက်လာတယ် ... ကျွန်တော် ... လက်ခလယ်လေးကို ... ပြန်ထုတ်လိုက်တယ် ... မမ ဟင်းကနဲ ... သက်ပြင်းရှည်ကြီး ချလိုက်တယ် ... ဆတ်ကနဲ ...လှည့်ကြည့်တယ် ... မမ အလိုမကျဘူးလားဟင် ...


"မမ ... ကျွန်တော့်ဟာ ... ထည့်လိုက်တော့မယ်နော် ..."

"အင်း ..."


ကျွန်တော် ... မမ တင်သားနှစ်ခုကို ... ဆွဲဖြဲလိုက်တယ် ... မမ လက်လေးကို ... ရေချိုးခန်းနံရံမှာ ... သေချာထောက်ထားတယ် ... ဖင်လေးက ... ပိုကော့လာတယ် ... အရမ်းကြိုက်တယ် ... ကျွန်တော့်ဟာနဲ့ ... မမ အကွဲကြောင်းထဲ ... နောက်ကနေ ထိုးကြည့်တယ် ... တအားကြပ်တယ် ... မ၀င်ဘူး ... ပုံစံမကျလို့လားမသိပါဘူး ... ထောက်နေတယ် ... မ၀င်ဘူး ... ကျွန်တော် မမ ခါးလေးကို ... ဆွဲမလိုက်တော့ ... မမ ပိုပြီးကုန်းပေးသလို ဖြစ်သွားတယ် ... တွေ့ပြီ ... မမရဲ့ အဖုတ်၀င်ပေါက်လေးကို ... ကျွန်တော့်ဟာနဲ့ ထောက်မိတယ် ... 


"အ ... နာတယ် ..."


မမ ဖင်လေး ယမ်းခါပစ်လိုက်တယ် ... ကျွန်တော့်ဟာ ... ချော်သွားတယ် ... ကျွတ် ...


စိတ်တွေက ... ထန်နေပြီ ... အောက်ကကောင်ကလဲ ... ထောင်နေပြီ ... သွင်းချင်နေပြီ ... မ၀င်ဘူး ... ကျွန်တော် ခါးလေးနွဲ့ပြီး ... ၀င်ပေါက်ကို ... ထပ်ချိန်လိုက်တယ် ... တည့်သွားပြီ ... တည့်သွားပြီ ...


"ပြွတ် ..."


မမ အဖုတ်ကြီးထဲ ... သိမ့်ကနဲ ... နိမ့်၀င်သွားတယ် ...


"ဟာ ... ရှီး ... ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ..."

"ဟင့် ... သွေး ... နာတယ်ကွာ ... ဖြေးဖြေး ..."


အရည်တွေ ရွှဲနေတဲ့ ... မမ အဖုတ်ကြီးထဲ ... ခပ်ပြင်းပြင်း၀င်လာတော့ ... မမ ခေါင်းလေးယမ်းပြီး ... ကျွန်တော့်ရင်ဘတ်ကို တွန်းဖို့ ကြိုးစားတယ် ... မမ ကိုယ်လုံးကို ... ဒီလိုလေး လိမ်လိုက်တော့ ... မမ အဖုတ်ထဲမှာ ... ညှစ်အားပိုသွားတယ် ... ရှီး ... ကောင်းလိုက်တာ ... မမရယ် ... ကျွန်တော် ... ဆတ်ကနဲ ဆောင့်ချလိုက်တယ် ... မမ ယောင်ယမ်းပြီး ... အော်တယ် ... ကျွန်တော့်လက်ကို ... အတင်းကိုင်ထားတယ် ... ဒုန်းကနဲ ... ဒုန်းကနဲ ... ဆောင့်တော့ ... မမ နံရံနဲ့ ပြေးဆောင့်မလိုဖြစ်သွားတယ် ... မမ လက်တဖက်က ... နံရံကိုတွန်း ... တဖက်က ... မမခါးကို ကိုင်ထားတဲ့ ... လက်ကို ... အတင်းဆုပ်ထားတယ် ... ညှစ်ထားတယ် ... ခပ်သွက်သွက်လေး ... ဆောင့်ချင်ပေမယ့် ... အရမ်းကြပ်တယ်ဗျာ ... မမ တအားအော်တယ် ... နာလွန်းတာလား ... ကောင်းလွန်းတာလား ... မမဖင်တွေ အတင်းခါတယ် ... ညှစ်လဲညှစ်တယ် ... လိမ်လဲလိမ်တယ် ... ကြံရည်စက်ထဲက ... ကြံချောင်းလိုပဲ ... ကျွန်တော့်ဟာက ... မမ အဖုတ်ထဲမှာ ... အညှစ်ခံနေရတယ် ... ကောင်းလိုက်တာ ... မမရယ် ... ဆတ်ကနဲ ဆောင့်တယ် ... ရပ်တယ် ... အတင်း၀င် အတင်းထွက် ... နောက်ကနေလုပ်တော့ ... မောတောင် မောလာတယ် ... မမ တအားအော်တယ် ... ကျွန်တော်လဲ ... မခံနိုင်တော့ဘူး ... မမ အဖုတ်လေးထဲ ... အရည်တွေ ... ပြွတ်ကနဲ ပန်းထည့်ပစ်လိုက်တယ် ... ကောင်းလိုက်တာ ... မမရယ် ... မမကတော့ ... မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ပြီး ... ဖင်လေးကို ... ကုန်းပေးရှာတယ် ... ကျွန်တော့်ဟာကို ... ဖြေးဖြေးလေး ဆွဲထုတ်မယ်လုပ်တော့ ... မမ ဖင်လေးကို ... အနောက်ကို ပစ်ပစ်ပေးမယ် ... တအားလဲ ညှစ်ထားတယ် ... သဘောက ... မထုတ်နဲ့အုံး ... ကောင်းနေပြီတဲ့ ... ကျွန်တော် သိပါတယ် ... မမ မပြီးသေးဘူး ... ကျွန်တော် မလုပ်နိုင်တော့ဘူး ... အတင်းဆွဲထုတ်လိုက်တယ် ... မမခါးလေး ... တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ...


"သွေးရယ် ... ဟင့် ... အရမ်းနာတယ်ကွာ ... ရှီး"


မမရဲ့ ... ဖီးလ်တက်သံလေးက ... ကျွန်တော့် ရင်ထဲ ... ဓါတ်ဆီပုံး ... မီးရှို့လိုက်သလိုပါပဲ ... ကျွန်တော် ... မမဖင်ကောက်ကောက်လေးကို ... နှစ်ချက် ဆတ်ကနဲ ရိုက်ပြီး ... ကျွန်တော့်ဟာကို ... ပြန်ထိုးထည့်လိုက်တယ် ... 


"အာ ... မရိုက်နဲ့ကွာ ... ဟင်း ... ဟင်း ... ရှီး ... "


ကျွန်တော် ... ဖြေးဖြေးချင်းဆောင့်တယ် ... တချက်ခြင်း ... ဆောင့်တယ် ... မမ မရတော့ဘူး ... ကျွန်တော်လုပ်တာ နှေးလို့လား မသိပါဘူး ... မမ ဖင်လေးကို ... အတင်းနောက်ကို ပစ်ပစ်ပေးတယ် ... တဖြေးဖြေးအရှိန်လေးတက်လာတယ် ...မမ အဖုတ်လေးထဲမှာ ... အရည်တွေစိုရွှဲနေတော့ ... နဲနဲ ၀င်ရထွက်ရ ချောင်သွားတယ် ... ချောင်တယ်ဆိုပေမယ့် ... မမ အဖုတ်လေးက ... ဆွဲဆွဲညှစ်ပြီး ... ဖင်လေးကို နောက်ပစ် ပစ်ပေးတာ ... အရမ်းခံရခက်တယ် ... ကောင်းလဲ အရမ်းကောင်းတယ် ... ကျွန်တော် မျက်စိမှိတ်ပြီး ... အလိုက်သင့်လေး ... မမ နောက်ကို ဆောင့်ပေးနေတာကို ... ခံစားကြည့်တယ် ... ကောင်းလိုက်တာ ... မမရယ် ... မမ အဖုတ်က အရမ်းသန်လွန်းတယ် ... ကျွန်တော့်ဒုတ်ကို ... ညှစ်ထားရင်း ... ဆွဲဆွဲပွတ်ပြီး ... ၀င်လိုက်ထွက်လိုက်လုပ်နေတာ ... ကျွန်တော် ... မမ အဖုတ်ထဲ အကုန်၀င်ခါနီး ... ပစ်ဆောင့်ပစ်လိုက်တယ် ... မမ တအားကော့ကော့ပေးတယ် ... ပိုပိုပြီး ကြမ်းလာတယ် ... မြန်လာတယ် ... ရေပန်းကကျတဲ့ ရေက မအေးတော့ပါ ... ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ ပူနေတယ် ... ရမက်တွေ ထန်နေတယ် ... မမ ခါးလေးတွန့်တွန့်သွားတာကို ကြည့်လိုက် ... မမ ဖင်နှစ်လုံးကြားထဲ ... ကျွန်တော့်ဟာ ၀င်သွားတာကြည့်လိုက်နဲ့ ... ကျွန်တော်လဲ ... ဖီးလ်တွေ တအားတက်လာတယ် ... မမ ဆတ်ကနဲ ကော့ပေးရင် ... ကျွန်တော် ဒုန်းကနဲ ... ဆောင့်ပစ်တယ် ... အ၀င်အထွက် ... အနှုတ်အသိမ်း ... လက်ညီတော့လေ ... ဘယ်လိုပြောရမှန်းကို မသိပါဘူး ... အရမ်းလဲ မောလာတယ် ... အရမ်းလဲ ... ကောင်းတယ် ... ခံစားရတာ ... ပြောပြမတတ်အောင် ... သွေးကြွမိတယ် ... ကျွန်တော့်ဟာလဲ ... တအားကို ... မာနေပြီ ... နာလဲနာနေပြီ ... ပူထူနေအောင် ... မမ လုပ်ပေးနေတော့ ... ခံစားချက်က ... သိပ်မကြာပါဘူး ... မမ အဖုတ်လေးက ... ပွစိပွစိနဲ့ ... အတင်းညှစ်တယ် ... ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ... ညှစ်ပြီး ... 


"သွေး ... သွေး ... ဟီး ... ရှီး ... ဟင့် ... ဟင့် ..."

"ကောင်းလား ... မမ  ကောင်းရဲ့လား ..."

"သွေး ... သွေး ... အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ ... ဟင့် ... ဟင့် ... ရှီး ... အားးး တော်ပြီ ... တော်ပြီ ... ရှီးးးးးးးးး"


ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ... မမ အဖုတ်ထဲက ... အရည်တွေ ... ပြည့်သွားတယ် ... ကျွန်တော်လဲ ... ဒုတ်ကို ... အဆုံးထိ ... ထိုးထည့်ပြီး ... အရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ် ... ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ... ခြေဖျားတွေ ... ကုတ်ကွေးသွားအောင် ... ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ... ကျွန်တော့် တကိုယ်လုံး ... တဇတ်ဇတ်တုန်ပြီး ... ရှိသမျှအားအင်တွေ ... သွန်ပစ်လိုက်သလိုပါပဲ ... မမရယ် ... အရမ်းကောင်းတယ် ... မမ အဖုတ်ထဲမှာ ... ကျွန်တော် စိမ်ထားရင်း ... မမ ညှစ်ပေးတာလေးကို ခံစားမိတယ် ... နွေးထွေးတဲ့ မမ အဖုတ်လေးက ... နူးနူညံ့ညံ့လေးနဲ့ ညှစ်ညှစ်ပေးတာ ... ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ...


ကျွန်တော်နဲ့ မမ မြတ်နိုးဝေ ... ရေချိုးခန်းထဲမှာ ... ရမက်ခိုးဝြေပီးနောက် ... ရေအတူတူချိုးကြတယ် ... နုထွားတဲ့ ... မမနို့ကြီးတွေကို ... ဆပ်ပြာနဲ့ သေချာပွတ်ပေးတယ် ... ပြီးတော့ ... ပေါင်တံလေးတွေ ... တင်သားဆိုင်ကြီးတွေ ... ကျွန်တော် ... ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတယ် ... မမ အသားက နူးညံ့တယ် ... ဒါပေမယ့် ... တင်းအိတယ် ... မပျော့ဘူး ... ကျစ်တယ် ... ပေါင်အတွင်းသားလေးတွေက ... အရမ်းကိုင်လို့ကောင်းတာပဲ ... ကျွန်တော် ... မမကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးနေတော့ ... ကျွန်တော့်ဟာက ... ထောင်လာတယ် ... မမ အဖုတ်ကြီးကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးချင်ပေမယ့် ... မမ ပေးမကိုင်ဘူး ... စပ်နေတယ်တဲ့ ... သနားပါတယ် ... ကျွန်တော် မော့ကြည့်လိုက်တော့ ... မမ မျက်ရည်ဝဲနေတယ် ... တော်တော်စပ်နေလား မသိပါဘူး ... မမ ... ကျွန်တော့်ကို ဆပ်ပြာပြန်တိုက်ပေးတယ် ... ကျောကုန်းကို ... သူ့လက်သည်းလေးနဲ့ ... ဖွဖွ

လေး ခြစ်ပေးတယ် ... ကျွန်တော့် လက်မောင်းတွေ ... ဗိုက်တွေ ... မမ ... ကျွန်တော့်ဒုတ်ကို ကြည့်ပြီး ... ကျွန်တော့်ကို မျက်စောင်းထိုးတယ် ...


"သွေးဟာကြီးကလဲ ... ထောင်နေတာပဲ ..."

"မမက သိပ်လှတာကိုး ..."

"ဘာမှလဲ မဆိုင်ဘူး ..."

"ဆိုင်တာပေါ့ ... ဆိုင်လားမဆိုင်လား ... မသိသေးဘူးလား ..."

"ဟိုးဆရာ ... သိပါတယ်ရှင် ... သိပါတယ် ... ကြောက်ပါတယ်တော့ ..."

"မမ ... ဒါကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးအုံး ..."

"ဟင်း ... သွေးနော် ... မမကို အရမ်းနိုင်စားတယ် ..."

"ချစ်လို့ပါ ... မမကလဲ ..."


မမ မျက်စောင်းလေး ... ဒိုင်းကနဲ ထိုးပြီး ... ကျွန်တော့်ဒုတ်ကို ... လက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်ပြီး ... ဆပ်ပြာနဲ့ တိုက်ပေးတယ် ... ထောင်နေတဲ့ ... ကျွန်တော့်ဟာက ... တဇတ်ဇတ်တုန်လာတယ် ... အကြောကြီးတွေ ထောင်ထလာတယ် ... 


"နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး ..."

"မမ ကြိုက်လား ..."

"မကြိုက်ပါဘူး ... အရမ်းနာတယ် ..."

"တအားစပ်နေလား ..."

"အင်း ..."


မမ ... ကျွန်တော့်ဟာကို ကိုင်ပြီး ... မလွှတ်နိုင်တော့ဘူး ... သံလိုက်နဲ့ ကပ်ထားသလိုပဲ ... မမ ခွာမရတောဘူး ... မမ ... ကျွန်တော့်ဒုတ်ကို ... ဖွဖွလေး ဆုပ်ပြီး ... ထုပေးတယ် ... အပေါ်အောက် ... ဖြေးဖြေးလုပ်တော့ ... ကျွန်တော့်ရင်ခုန်သံတွေ ... ပြန်နိုးထလာတယ် ... မမ နို့ကြီးကို ... ကျွန်တော် ... ဖွဖွလေး ... အုပ်ပြီးနယ်ပေးလိုက်တယ် ... ဟုန်းကနဲ ... အချစ်စိတ်တွေ ပြန်လည်နိုးထလာတယ် ... မမ လက်လေး ... သွက်လာတယ် ... အပေါ်အောက် အစုန်အဆန် ... ထုပေးချက်လေးက ... မြန်လာတယ် ... ကျွန်တော့်ရင်တွေ တအားခုန်လာပြီ ... မမက အလိုက်သိပါတယ် ... ခပ်သွက်သွက်လေး ... အမြန်ဆုံးလုပ်ပေးရှာတယ် ... တင်းကနဲ စီးကနဲ ဖြစ်ပြီး ... ကျွန်တော့်ဒုတ် အရမ်းမာလာတယ် ... ပွက်ကနဲ ... အရည်တွေ ကန်ထွက်သွားတယ် ... ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ... မမ ကျွန်တော့်ဟာထဲက ... အရည်တွေ ထွက်လာတာကို ... စိုက်ကြည့်နေတယ် ... သူလဲ ရမက်လှိုင်တွေ ထန်နေပြီ ထင်ပါရဲ့ ... ကျွန်တော် ... မမ အဖုတ်ကြီးကို ပွတ်ပေးမလို့ လုပ်တော့ ...


"ဟိုးဆရာ ... ဟိုး ... ကြာရင် အအေးပတ်ပြီး သေတော့မယ် ..."


ကျွန်တော့်လက်ကို အတင်းဖယ်ပြီး ... ရေချိုးခန်းထဲက ... ထွက်သွားတယ် ... မမ ဖင်ကြီးက ... သိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲ ယမ်းခါသွားတာကို ... ကျွန်တော် လိုက်ငေးကြည့်နေမိတယ် ... ဟူး ... မလွယ်ဘူး ... မမနဲ့ အတူတူသာနေဖြစ်ရင် ... တနေ့လုံးချစ်နေလို့ ... အားပြတ်ပြီးသေမှာပဲ ... ကျွန်တော် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ... ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့တယ် ... မမ အခန်းထဲမှာ ... မျက်နှာသုတ်ပဝါလေးနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ... စောင့်နေတယ် ... မမ အ၀တ်တွေတောင် ၀တ်ပြီးသွားပြီ ... တီရှပ်ပန်းရောင်လေးနဲ့ ... ထမီအမဲရောင်လေး ... ၀တ်ထားပြီးပြီ ... မမမျက်နှာလေးက ... နီနေသေးတယ် ... အရောင်ကျသွားပေမယ့် ... နဲနဲတော့ နီနေသေးတယ် ... အားရအောင် ချစ်ပြီးခါစ ... မမ မျက်နှာလေးက ... တမျိုးလေးပဲ ... အရမ်းလှတယ် ... ကျွန်တော် တချက် ရွှတ်ကနဲ နမ်းပစ်လိုက်တယ် ...


"အင် ... တော်ပြီနော် ..."

"ချစ်လို့ နမ်းတာ ..."

"အင်း ..."


မမ ... ကျွန်တော့်အနမ်းကို ခံယူရင်း ... ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ်က ... ရေတွေကို ... သုတ်ပေးတယ် ... ခေါင်းကိုငုံ့ခိုင်းပြီး ... ဆံပင်ကရေခြောက်အောင် ... ဖွဖွလေး သုတ်ပေးရှာတယ် ... မမ ... ဒီလို ... မျက်နှာသုတ်ပဝါနဲ့ ရေသုတ်ပေးတော့ ... ကျွန်တော့်ကိုယ်ပေါ်မှာ ... ရေတွေ ခြောက်သွားပေမယ့် ... ကျွန်တော့်နှလုံးသားထဲမှာ ... မမရဲ့ နွေးထွေးကြင်နာမှုလေး ... မခြောက်တော့ဘူး ... တစိမ့်စိမ့်နဲ့ ... ကျွန်တော့် နှလုံးသားထဲမှာ ... ယိုစီးကျလာတယ် ...


"အရမ်းချစ်တယ် ... မမရယ် ... "

"တော်ပါ ... လူကိုညာပြီး ..."

"ချစ်ပါတယ်လို့ ဆိုနေမှ ..."

"အင်းပါ ... ချစ်တယ် ... ချစ်တယ် ... ပြန်တော့ ..."

"မမက နှင်တာလား ..."

"မဟုတ်ဘူးလေ ... အေးနုကို ကြိုရအုံးမယ်ဆို ..."

"အင်း ..."


ကျွန်တော် ... အ၀တ်တွေ သေချာ၀တ်ပြီးတော့ ... မမ ခါးလေးကို ... ဆတ်ကနဲ ဖက်လိုက်တယ် ... မမ ပါးလေးကို နမ်းလိုက်တယ် ... မမ ... ငြိမ်ငြိမ်လေး ... ကျွန်တော့် အနမ်းကို ခံတယ် ... ပြီးတော့ ... မမ ပြန်နမ်းတယ် ... ရွှတ် ...


"မမ ... အရမ်းချစ်တယ်နော် ... ပြန်တောင် မပြန်ချင်ဘူး ..."

"အပိုတွေ ... သွေးနော် ... မမ တသက်လုံးခေါ်ထားအောင် ... မချွဲနဲ့ ..."

"ချစ်လားဆို ..."

"ချစ်တယ် ... သွေးကို ... အရမ်းချစ်တယ် ..."

"ပြန်တော့မယ် ..."

"အင်း ... ပြန်တော့ ... နောက်နေ့မှ တွေ့မယ်နော် ... သွေး ..."


နောက်နေ့မှ တွေ့မယ်နော် ... သွေး ... ဆိုတဲ့ ... အသံလေးမှာ ... မျှော်လင့်ချက်တွေ ... အများကြီးပါနေမှန်း ... ကျွန်တော် သိပါတယ် ... မမရယ် ... ကျွန်တော့်ကို အပေါက်၀ထိ လိုက်ပို့ပေးတယ် ... ပြန်ခါနီး မမ မျက်နှာမကောင်းဘူး ... ငိုမဲ့မဲ့လေး ဖြစ်နေတယ် ... ကျွန်တော် စိတ်မကောင်းပါဘူး ... မမမြတ်နိုးဝေကို ... အရမ်းချစ်မိသွားတယ် ... တံခါးလေးကို ... တိုးတိုးလေး ပိတ်သွားတယ် ... ကျွန်တော် မဆင်းချင် ဆင်းချင်နဲ့ ... အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာခဲ့တယ် ... ကျွန်တော် အောက်ထပ်ရောက်တော့ ... ၀ရန်တာမှာ ... မမ ... ကျွန်တော့်ကို ... ငေးကြည့်နေတယ် ... ကျွန်တော် လက်ဖဝါးကို ဖြန့်ပြီး တချက်နမ်းလိုက်တယ် ... ပြီးတော့ မှုတ်လိုက်တယ် ... ကျွန်တော့်အချစ်တွေ ... မမ မြတ်နိုးဝေဆီ ... ရောက်သွားပါစေ ... မမ ကျွန်တော့်ကို သေချာစိုက်ကြည့်တယ် ... ပြီးတော့ ... လက်လေး ယမ်းပြတယ် .. သွားတော့တဲ့ ... ကျွန်တော် ကားစက်နှိုးပြီး ... မမကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ... မမ မရှိတော့ဘူး ... ကျွန်တော် ... မမအေးနုဆီကို ... မောင်းလာခဲ့ပေမယ့် ... ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ... မမမြတ်နိုးဝေဆီမှာ ကျန်ခဲ့သလား ... ကျွန်တော် မတွေးတတ်တော့ဘူး ... သေချာတာတော့ ... မျက်ရည်ဝဲနေတဲ့ ... မမ မြတ်နိုးဝေ မျက်နှာလေးကို ... ဖျောက်မရတာ အမှန်ပဲ ... ဒီလိုနဲ့ ... ကျွန်တော် ... ဆေးရုံကြီးရှေ့ကို ... ပြန်ရောက်လာတယ် ...မမ အေးနု ... နှုတ်ခမ်းလေး စူပြီး စောင့်နေတယ် ... မျက်နှာလေးက ညိုနေတယ် ... ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ ... မမ အေးနု ... ဘာတွေ အလိုမကျဖြစ်နေလဲမသိပါဘူး ... ကားကို စွေ့ကနဲ ... မမအရှေ့မှာ ရပ်လိုက်တယ် ... မမ ကားတံခါးကို ဖွင့်ပြီး ... တက်လာတယ် ... ကျွန်တော် ပြုံးပြလိုက်မိတယ် ... စိတ်တော့ မလုံဘူး ... မမအရှေ့ရောက်တော့ ... ကျွန်တော့်စိတ်ထဲ တမျိုးချည်းပဲ ... ကြောက်သလိုလို ... ရွံ့သလိုလိုဖြစ်နေမိတယ် ... ကျွန်တော် ... မမကို သစ္စာဖောက်မိပြီပေါ့ ... မမ မြတ်နိုးဝေကိုလဲ ချစ်တယ် ... မမ အေးနုကိုလဲ ချစ်တယ် ... စိတ်မလုံတာတော့ အမှန်ပဲ ...


"မောင်နောက်ကျတယ်နော် ..."

"ဟုတ် ... ကားဘီးပေါက်သွားလို့ ..."


ပါးစပ်က ... မုသာဝါဒ ထွက်သွားတယ် ... မမကို ကျွန်တော် သေချာမကြည့်ရဲဘူး ... မမက ကျွန်တော့်ကို ... သေချာစိုက်ကြည့်ပြီး ... ကျွန်တော့်နားကို ကပ်လာတယ် ...


"မောင်နော် ... မမကို စိတ်ကောက်နေတာလားဟင် ..."

"ဟင့်အင်း ... မကောက်ပါဘူး ..."


ကျွန်တော့် အသံက ... နဲနဲတော့ မာနေတာ အမှန်ပဲ ... နဲနဲလဲတုန်နေတယ် ... မမကိုကြောက်တယ် ... မမ ... ကျွန်တော့်ပါးကို ... ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်တယ် ...


"မောင်နော် ... စိတ်မကောက်ရဘူး ... မမ တအားနာနေလို့ပါကွာ ..."

"ဟုတ်လား ..."

"မောင်နော် ... ဟုတ်လား တဲ့ ... မေးပုံကြီးကလဲ ..."


မမ ... ကျွန်တော့်ကို မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး ... ထပ်နမ်းတယ် ... ရွှတ် ... ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ... အရည်ပျော်သွားတယ် ... မမရယ် ... မမကို စိတ်ကောက်နေတာမဟုတ်ပါဘူး ... ကြောက်နေတာပါ ... ကျွန်တော် သစ္စာဖောက်မိပြီ ... ကျွန်တော် ... တတ်နိုင်သမျှ ဟန်ဆောင်ပြုံးပြီး ...


"မမ ... ဒီည အတူတူအိပ်မှာလားဟင် ..."

"အင်း ... မောင့်သဘော ... စိတ်မကောက်ရဘူးနော် ..."

"မကောက်တော့ဘူး ..." 

"လူဆိုးလေး ... မမ အရမ်းချစ်တယ်သိလား ..."

"သိပါတယ် ... ကျွန်တော်က ပိုချစ်တယ် ..."

"ဟုတ်ဖူး ... မမက ပိုချစ်တာ ..."


ကျွန်တော် ... အားရပါးရ ပြုံးပြီး ... ပါးလေး ထိုးပေးလိုက်မိတယ် ... မမ ရွှတ်ကနဲ နမ်းတယ် ... မမ နမ်းတာ ... ဒါနဲ့ဆို ... သုံးခါရှိပြီ ... ဂီယာအချိန်းမှာ ... မလိုအပ်ပဲ ... မမ ပေါင်လေးကို ပွတ်ပစ်လိုက်တယ် ... ထမီလေးအောက်က ... မမပေါင်သား ... နူးနူးညံ့ညံ့လေးကို ... ထိမိတယ် ... မမတွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ် ... 


"မောင်နော် ... ဟွန့် ..."


မျက်စောင်းလေး ... လှလှလေးထိုးပြီး ... ကျွန်တော့်ပခုံးပေါ်မှာ မှီထားတယ် ... ကျွန်တော်လေ ... စိတ်တွေ တဖြေးဖြေး ကြွလာတယ် ... ကားကို အရှေ့ကြည့်ပြီး မနည်းမောင်းရတယ် ...


"မောင် ..."

"အွန် ..."

"ကျောင်းတက်ရင် ရီးစားထားမှာလား ..."

"ဟင့်အင်း ... မမ တယောက်လုံးရှိနေတာ ... ထားပါဘူး ..."

ရှုပ်ရှုပ်ရှက်ရှက်တွေ ... မကြားချင်ဘူးနော် ..."

"ငမ်းရုံပဲ ငမ်းမယ် ..."

"ဟာကွာ ... စိတ်မချပါဘူးဆိုမှ ... "

"စတာပါ ... မမကလဲ ..."

"မစနဲ့ ... ဟွန့် ..."

"မမ ... ကျွန်တော် ဗိုက်တအားဆာနေပြီ ..."

"မောင် ဘာစားချင်လဲ ..."

"ဒါလေးကို ... စားချင်တယ် ..."


စကားလဲဆုံး ... ကျွန်တော့့်လက်က ... မမ ပေါင်ကြားလေးထဲ ... နှိုက်ပစ်လိုက်တယ် ..မမ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ... အတင်း ... ကျွန်တော့်လက်ကို ... ဆွဲဖယ်လိုက်တယ် ... ဒါပေမယ့် မရပါဘူး ... သိတယ်မှတ်လား ... ကျွန်တော့်လက်ညှိုးလေးက ... မမ အဖုတ်လေးကို ဖိထားမိပြီ ... ချက်ကျလက်ကျ ထိထားတာ မဟုတ်ပေမယ့် ... မမတွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ် ...


"မောင်နော် ... ကားပေါ်ကြီးမှာကွာ ..."

"မမ ... ညကျရင် ပေးချစ်မှာလား ..."

"အိုး ... ဒါပဲ စဉ်းစားနေတယ် ... နှာဘူးလေး ..."

"ဘူးတယ် ... ဘူးတယ် ... မမက သိပ်လှတာကိုး ..."

"အပိုတွေ ... ကားသေချာမောင်း ..."

"ဟုတ်ကဲ့ ..."


၀ူးကနဲ ... လီဗာကို အဆုံးထိ နင်းချပစ်လိုက်တယ် ... ကားက ... ဝေါကနဲ အရှိန်မြန်လာတယ် ... မမ လန့်သွားတယ် ... ကျွန်တော်က မမကို သိပ်စချင်တာ ... အင်းယားလမ်းအတိုင်း ... ကားလေးက ... တရိပ်ရိပ်ပြေးနေတယ် ... သစ်ပင်တွေ ... ဓါတ်တိုင်တွေ ... ရိပ်ကနဲ ရိပ်ကနဲ ကျန်ခဲ့တယ် ...


"ဖြေးဖြေး ... ဖြေးဖြေး ... မောင် ..."


ဝေါကနဲ ... အကွေ့ကို ... ဆွဲကွေ့ပစ်လိုက်တယ် ... မိုက်တယ် ... ကားကို ... ဒီလို ... ခပ်ကြမ်းကြမ်း မောင်းရတာ ကြိုက်တယ် ... မမ မျက်နှာ ပျက်လာတယ် ... ညိုလာတယ် ... မမက ကားအမြန်မောင်းတာ မစီးရဲဘူး ...


"မင်းသွေး ... ဖြေးဖြေးမောင်းဆို ..."


မမ အသံမာမာလေးနဲ့ ... ကျွန်တော့်ကို ... အမိန့်ပေးတယ် ... ဟား ဟား ... မမ အသံတွေ တုန်နေတယ် ... မျက်နှာလေးက နီရဲလာတယ် ... ကျွန်တော် ... တဟားဟားရီပြီး ... အိမ်ရောက်တဲ့အထိ ... အမြန်မောင်းတယ် ... လမ်းပေါ်မှာ ... တွေ့သမျှကားကို ... အမြန်ကျော်တက်ပစ်လိုက်တယ် ...


"ဟာ ... မင်းသွေး ... ဖြေးဖြေးမောင်းဆို ..."

"မမ ... ကြောက်လို့လား ..."

"မကြောက်ပါဘူး ..."

"မကြောက်ရင် ... ဘာလို့ အသံတုန်နေတာလဲ ..."

"မင်းသွေးနော် ..."


ဒုန်းကနဲ ... ကားကို ရပ်ပစ်လိုက်တယ် ... အိမ်နားမရောက်ခင် ... လမ်းမဘေးမှာ ... တုန့်ကနဲ ရပ်သွားတယ် ... ဆတ်ကနဲ ... ကျွန်တော် ... မမကို ဖက်နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... မမ ဟာကနဲ ... အသံလေးသာ ထွက်နိုင်တော့တယ် ... ကျွန်တော် ... မမ နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ဖိနမ်းပစ်လိုက်တယ် ... ရွှတ် ...နမ်းရဲ့နောက်မှာ ... ကျွန်တော့်လက်တွေက ... လှုပ်ရွနေတယ် ... မမ တွန်းပါသေးတယ် ... မရတော့ဘူး ... ကျွန်တော် ... မမ ပခုံးလေးကို ဖိကိုင်ပြီး ... မမ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ... ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်တယ် ... ကျောက်ကျောလေးလို ... မမ နှုတ်ခမ်းသားလေးက ... ကျွန်တော့်ပါးစပ်ထဲ ... လျှောကနဲ ကျွံ၀င်လာတယ် ... မမ မရုန်းနိုင်တော့ဘူး ... စိတ်လျော့လိုက်တယ် ... မျက်စိလေး မှေးပြီး ... ကျွန်တော် ခါးကို ... အောက်ကနေ ဖက်ထားပစ်လိုက်တယ် ... ချစ်တယ် ... မမရယ် ... အနမ်းတွေက မွတ်သိပ်လာသလို ... ကျွန်တော့်လက်ကလဲ ... နူးနူးအိအိ ... မမ ပေါင်တံလေးကို ... ပွတ်သပ်မိတယ် ... အစုန်အဆန် ... ပွတ်သပ်ပေးတော့ ... မမ ခါးလေး ကော့သွားတယ် ... ကျွန်တော် ... ကော့တက်လာတဲ့ မမ ရင်သားတွေကို မကိုင်တော့ဘူး ... ဖြတ်ကနဲ ... ထမီပေါ်ကနေ .. မမ အဖုတ်လေးကို ... အုပ်ကိုင်ပစ်လိုက်တယ် ... အွန့်ကနဲ ... အသံလေးထွက်လာတယ် ... မမ ကျွန်တော်နှုတ်ခမ်းကို ... ဆတ်ကနဲ စုပ်ပစ်လိုက်တယ် ... ရမက်ရဲ့ ဆန္ဒကြောင့် ... မမ စိတ်တွေကြွလာတယ် ... ကျွန်တော့်ကို ပြန်ပြီး အနမ်းတွေ ပေးတယ် ... ကျွန်တော့်လျှာလေးကို ... မမ စုပ်တယ် ... ကျွန်တော်လေ ... မမအဖုတ်လေးကို ... ထမီပေါ်ကနေ ... ပွတ်သပ်ပေးနေတယ် ... မမ အဖုတ်လေးက ... ပင်တီအောက်မှာ ... ဖောင်းကားလာတယ် ... မို့ကြွလာတယ် ... လက်ထိပ်မှာ ... အရည်တွေ စိုလာတယ် ... မမရယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ... ဒီလိုမျိုး မမအနားရောက်ပြန်တော့လဲ ... ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ထိန်းမရတော့ဘူး ... ကျွန်တော့်ဟာက ထောင်နေပြီ ... ကျွန်တော် ... မမ အဖုတ်လေးရဲ့ အတွင်းကို ပိုနှိုက်မိတယ် ... အောက်ဘက်ကို လက်ညှိုးလေး ရောက်သွားတော့ ... မမ ပေါင်လေး နဲနဲလေး ကားသွားတယ် ... အိကနဲ ... မမ အကွဲကြောင်းလေး ပေါ်လာတယ် ... ပေါ်တယ်ဆိုပေမယ့် ... ပေါ်တယ်ဆိုရုံလေးပါ ... ကျွန်တော် ... အကွဲကြောင်းအတိုင်း ... မမ အဖုတ်လေးကို ... လက်ညှိုးနဲ့ ခြစ်ပေးလိုက်တယ် ... ဟင့်ကနဲ ... ဟင့်ကနဲ ... မမ တုန်တုန်တက်သွားတယ် ... ကျွန်တော့်ခါးကို ဖက်ထားတဲ့ မမလက်လေး ... ပိုပြီး တင်းကနဲဖြစ်သွားတယ် ...  ကျွန်တော် ... မမ အဖုတ်လေးထဲကို ... သွေးထိုးစမ်းပြီး ထည့်ကြည့်တယ် ... မမ တွန့်သွားတယ် ... မ၀င်ပါဘူး ... ပင်တီခံနေတော့ ... ဘယ်၀င်ပါ့မလဲ ... ကျွန်တော် လျှောက်စမ်းတယ် ... အပေါ်ကလဲ အနမ်းမပျက်ဘူး ... တွေ့ပြီ ... မမ ပင်တီလေးရဲ့ ချုပ်ရိုးကြောင်းလေး ... ပါးပါးလေးကို ... ကျွန်တော် ... လက်နဲ့ ဆွဲမလိုက်တယ် ... မရဘူး ... ကျွန်တော့်လက်မှာ အရည်တွေ စိုနေတော့ ... ဆွဲဖယ်လို့မရဘူး ... ကပ်နေတယ် ... အထဲမှာလဲ အရည်တွေ ရွှဲနေပုံရတယ် ... မမ အွန်ကနဲလုပ်ပြီး ... ကျွန်တော့်လက်ကို လာဖယ်တယ် ... ကျွန်တော် စိတ်တိုသွားတယ် ... ကျွတ် ... မမ လက်ကို ပြန်ကိုင်ပြီး ... ကျွန်တော့်ဒုတ်ပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ် ... ကိုင် ... 


မမ ... တွန့်ကနဲ လက်လေး နောက်ဆုတ်သွားတယ် ... မရဘူး ... ကျွန်တော် ... မမလက်ကို ... အတင်းကိုင်ပြီး ... ကျွန်တော့်ဟာကို ဆုပ်ခိုင်းလိုက်တယ် ... မမ ... ကိုင်တယ် ... ဆုပ်တယ် ... နဲနဲတော့ ကြောက်နေပုံရတယ် ... အောက်ကဟာကလဲ ... တော်တော်ထောင်နေပြီ ... တင်းနေတာပဲ ... မမ မရဲတရဲ အုပ်ပြီးကိုင်လိုက်တယ် ... သေချာပြီဆိုမှ ... မမလက်လေးကို ခွာပြီး ... မမ အဖုတ်လေးကို ... ပြန်နှိုက်လိုက်တယ် ... ဟုန်းကနဲ ... ရမက်စိတ်တွေ ထန်လာတယ် ... ကောင်းတယ် ... ဒါမှပေါ့ ... နှစ်ယောက်သား ... ဖီးလ်တွေ တလှိမ့်လှိမ့်နဲ့ တက်လာတယ် ... မမ လက်က ပထမ ... ဆုပ်ရုံပဲ ဆုပ်ထားတာ ... ကျွန်တော် ခပ်သွက်သွက်လေး ... အကွဲကြောင်းကို ခြစ်ပေးလိုက်တော့ ... မမ လက်က လှုပ်လာတယ် ... ဖြေးဖြေးလေး ... အတက်အဆင်းလုပ်ပေးတယ် ... ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ... ပုဆိုးပေါ်ကနေ ... မမ ထုပေးနေတာ ... အရမ်းကောင်းတယ် ... ကျွန်တော် မမရဲ့ ပင်တီချုပ်ရိုးလေးကို ... အမြန်ပြန်ရှာတယ် ... မရဘူး ... ဖယ်ကြည့်တယ် ... တခါမရတော့ ... နောက်တခါ ... လက်ညှိုးလေးနဲ့ ကော်ပြီး ... ဆတ်ကနဲ ... ဒီဘက်ကို ဆွဲဖယ်လိုက်တယ် ... မမ တုန်တက်သွားတယ် ... ရပြီ ... ကျွန်တော် မမ အဖုတ်လေးထဲကို ပိုနှိုက်လို့ရပြီ ... မမ အရည်တွေ စိုရွှဲနေတာပဲ ... စိတ်တွေက ထကြွနေတော့ ... ကျွန်တော့်လက်က ပိုကြမ်းလာတယ် ... ကလော်တယ် ... နှိုက်တယ် ... မွှေတယ် ... မမ ဟင့်ကနဲ ... ဟင့်ကနဲ ... အသံလေးထွက်ပြီး ... ကျွန်တော့်ဟာလေးကို ... ထုပေးရှာတယ် ... ကျွန်တော် မမလည်တိုင်လေးကို နမ်းလိုက်တယ် ... မမ ရင်သားတွေ ကော့တက်လာတယ် ... မမ လက်တွေ သွက်လာတယ် ... ဂွတ် ... အရမ်းမိုက်တယ် ... မမရယ် ... ကျွန်တော် ... ထမီလေးပေါ်ကနေ ... မမ အဖုတ်ကို စိတ်တိုင်းကျ နှိုက်တယ် ... သွင်းလို့တော့ မရဘူး ... လက်တဆစ်လောက်ပဲ မွှေလို့ရတယ် ... မွှေနေရင်း ဗြုန်းကနဲ ... မမ အရည်တွေ ဝေါကနဲ ထွက်လာတယ် ... မမ ... ကျွန်တော့်ဒုတ်ကို ... တင်းတင်းလေး ဆုပ်ပြီး ... ဟာကနဲ အသံရှည်လေး ငြီးမိသွားတယ် ... ကျွန်တော် မရပ်ပါဘူး ... မမ ပြီးသွားပေမယ့် ... ကျွန်တော် မပြီးမှ မပြီးသေးတာ ... ကျွန်တော် မမနားကို ကပ်ပြီး ...


"မမရယ် ... တအားထည့်ချင်လာပြီကွာ ..."

"ဟာ ... ဟင့် ... လမ်းမပေါ်ကြီးမှာ ... ကွာ ..."

"မရဘူး ... လိုးချင်လာပြီ ... နော် ... မမ ..."

"ကျွတ် ... မင်းသွေးရယ် ... အိမ်ရောက်မှလုပ်လေနော် ... ဟင့် ..."

"မရဘူး ... အခုပဲ ... "

"ဆိုးလိုက်တာ ... ကျွတ် ... လိမ္မာတယ်နော် ... မမ မြန်မြန်လုပ်ပေးမယ် ..."

"ရှီး ..."


မမ လက်လေးက ... အမြန်နှုန်း တင်လိုက်တော့ ... ကျွန်တော့်ခြေထောက်တွေ ... ကုတ်ကွေးသွားအောင် ... ဖီးလ်တက်သွားတယ် ... မမ ရမက်ထန်ထန်လေး ... ထုပေးတော့ ... ကျွန်တော် ဖီးလ်တက်တာပေါ့ ... ကောင်းလိုက်တာ ... မမရယ် ... မျက်စိကိုမှိတ်ပြီး ... မမပုခုံးပေါ်မှာ မှီထားရင်း ... မမ လုပ်ပေးတာကို ခံနေမိတယ် ... ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ... အသွေးအသားတွေ ... ပွက်ပွက်ဆူအောင် ... ကောင်းလွန်းတာမို့ ... ပြွတ်ကနဲ အရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တယ် ... ဟင်း ...


"ဟာကွာ ... အရည်တွေ ပေကုန်ပြီ ... အများကြီးပဲ ..."

"ကောင်းလိုက်တာ မမရယ် ..."

"တော်တော်ကောင်းတယ် ... ဒီမှာကြည့်အုံး ..."


မျက်စိလေး မှေးနေရာကနေ ... မမ ကို ကြည့်လိုက်မိတယ် ... ဟုတ်ပါရဲ့ ... ဖြောင်းကနဲ ကန်ထွက်လာတဲ့ အရည်တွေက ... ကျွန်တော့် အကျီ င်္ကိုလဲ ပေကုန်ပြီ ... မမ လက်တွေကို လဲ ပေကုန်ပြီ ... ဒုက္ခပါပဲ ... မမ မျက်နှာလေး ညိုပြီး ... အရည်တွေကို ... တစ်ရှူးနဲ့ သုတ်ပစ်လိုက်တယ် ...


"ဟွန်း ... မောင်နော် ... တော်တော်ဆိုးတယ် ..."

"အရမ်းချစ်တာပါ ... မမကလဲ ရွှတ် ..."

"ဟိုး တော်ပြီ ... အိမ်ပြန်တော့မယ် ... မေမေတို့ မျှော်နေလိမ့်မယ် ..."

"အင်းပါ ..."


ပြီးသွားတော့လဲ ပြီးတာပဲ ... အရည်တွေကို ... ကျွန်တော် ... တစ်ရှူးနဲ့ သုတ်ပစ်လိုက်တယ် ... အကျီ င်္တွေဘာတွေကို ... သေချာသပ်သပ်ရပ်ရပ် ဖြစ်အောင်လုပ်ပြီးတော့မှ ... ကားလေးကို မောင်းထွက်လာခဲ့တယ် ... ဂီယာတောင် သိပ်မထိုးချင်တော့ဘူး ... အားမရှိတော့လို့ ... မမနဲ့ ကျွန်တော် ... ကားပေါ်မှာ ... စလိုက်နောက်လိုက် ... မမ မျက်စောင်းထိုးလိုက်နဲ့ ... အိမ်ပြန်ရောက်သွားတယ် ... အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ... နှစ်ယောက်သား မျက်နှာပိုးသတ်ရတာပေါ့ ... မေမေတို့ သိမှာစိုးတာကိုး ... သဲနု တခါးလာဖွင့်ပေးတယ် ...


"နောက်ကျလိုက်တာ ... မမကလဲ ..."


သဲနု ... ကားပေါ်က မမ ခြင်းတောင်းလေးကို ... လှမ်းယူလိုက်ရင်း ... ကျွန်တော်တို့ကို အကဲခတ်နေတယ် ... သူကတော့ ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး ... မေးရိုးမေးစဉ် မေးလိုက်တာပါ ... ကျွန်တော်နဲ့ မမ ... ကွက်ကနဲ မျက်နှာပျက်သွားတယ် ... သဲနုကလဲ သဲနု ... မြင်ဖြစ်အောင် မြင်တယ် ... ဖိပြီးမေးတော့တာပဲ ...


"သဲနု သိတယ်နော် ... ဘယ်သွားကြတာလဲ ..."

"ဟဲ့ ... ဘယ်မှ မသွားဘူး ... ကားဘီးပေါက်လို့ ..."

"ဟုတ်လို့လား ..."

"မဟုတ်ဘူး ... ဒေါက် ..."


ကျွန်တော် ... တအားမေးတဲ့ ... သာလိကာမကို ... ခေါင်းကို ... ဒေါက်ကနဲ ခေါက်ပြီး ... အိမ်ပေါ်ပြေးတက်သွားတယ် ... ပထမတော့ သဲနုကြောင်သွားတယ် ... အီစိမ့်အောင် အခေါက်ခံရတော့မှ ... နောက်နေ အတင်းလိုက်လာတယ် ...


"ကိုကိုအစုတ်ပလုတ် ... မပြေးနဲ့ ..."


မေမေ့ကို ရိပ်ကနဲပဲ မြင်လိုက်တယ် ... ကျွန်တော် အိမ်ပေါ်ကို အပြေးတက်လာခဲ့တယ် ...


"ဟဲ့ ... ဟဲ့ ... ဘာဖြစ်ကြတာလဲ ..."


မေမေ လှမ်းဟန့်တာကို ... ကျွန်တော် မဖြေနိုင်ဘူး ... အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တဲ့အထိ ပြေးတက်သွားတာ ... နောက်က ... သဲနု အတင်းလိုက်လာတယ် .. တအားမြန်တာပဲ ... ကျွန်တော် အိပ်ခန်းပေါက်၀ ရောက်တဲ့အချိန်မှာ ... သဲနု ... ကျွန်တော့်ကို မှီလာတယ် ...


"မပြေးနဲ့ ... ကိုကို အစုတ်ပလုတ် ... မိပြီ"ကျွန်တော့် ကျောကုန်းကို ... အတင်းဆွဲတော့ ... ကျွန်တော် ရုန်းတာပေါ့ ... ဒါပေမယ့် မရပါဘူး ... သဲနု ဆွဲမရတော့ ... ဝုန်းဆို ... နောက်ကနေ ဆောင့်တွန်းပစ်လိုက်တာ ... သဲနုနဲ့ ကျွန်တော်က ... ဒီလိုပဲ ငယ်ငယ်တုန်းက ဆော့နေကျ ... ကျွန်တော် ခုတင်ပေါ် ပစ်ကျသွားတယ် ... ဒူးက မခိုင်ပါဘူးဆိုမှ ... သဲနု ဆောင့်တွန်းလိုက်တာ ... အားတော်တော်ပါတယ် ... အဟီး ... ကျွန်တော် သူ့ခေါင်းကို ခေါက်ပစ်လိုက်တာ ... တော်တော်အီသွားလို့ ... လက်စားပြန်ချေတာနဲ့ တူတယ် ... ခုတင်ပေါ် မှောက်ရက် ဖြစ်သွားတုန်း ... သဲနု ... ကျွန်တော့်ဖင်ကို ... သုံးချက် ဆော်ပစ်လိုက်တယ် ...


"ဖြန်း ... ဖြန်း ... ဖြန်း ..."

"အား ... နာလိုက်တာ ... သဲနုစုတ် ..."

"မှတ်ပြီလား ..."


ကျွန်တော် ပက်လက်ကလေး ... လှန်ကြည့်လိုက်တော့ ... သဲနု ... ဂါ၀န်တိုလေးနဲ့ ... ခါးလေးထောက်ပြီး ... ပေစောင်းစောင်းနဲ့ ကျွန်တော့်ကို ကြည့်နေတယ် ... သဲနု ... မငယ်တော့ဘူး ... လှစ်ကနဲ ... ကျွန်တော့်စိတ်ရိုင်းက ... သဲနုတကိုယ်လုံးကို ... လျှောက်ကြည့်မိတယ် ... သဲနုထွားလာတယ် ... မမအေးနုနဲ့ ... ရွယ်တူလောက်နီးနီးကို ထွားလာတယ် ... ရင်နှစ်မွှာက ... လုံးကျစ်နေတာပဲ ... ဂါ၀န်လည်ဟိုက်လေးအောက်မှာ ... ရုန်းကြွနေတယ် ... အိမ်နေရင်းမို့ ... အတွင်းခံကို သေချာမ၀တ်ထားတာလား ... ပါးပါးလေး၀တ်ထားတာလား ... ကျွန်တော် မသိ ... သိတာတော့ ... သဲနု တော်တော်ထွားလာတယ် ... ဂါ၀န်လေးကလဲ ... နဲနဲပါးတယ် ... ပေါင်တံလှလှလေးက ... ကိုရီးယားကားထဲက ကောင်မလေးတွေလိုပဲ ... လှတယ် ... အမွှေးလဲ မရှိဘူး ... သဲနု ခြေသလုံးမှာ အမွှေးမရှိရင် ... ဟိုဟာမှာလဲ ... အမွှေးရှိပါ့မလား ... စိတ်ရိုင်းတွေကြောင့် ... မျက်လုံးတွေ လက်လာတယ် ... အကြည့်တွေ စိမ်းလာတယ် ... လှပ်ကနဲ ... ဂါ၀န်လေးကို ဆွဲလှန်ပစ်ချင်စိတ် ပေါက်လာတယ် ... သဲနု လက်ကို ဆောင့်ဆွဲပြီး ... ခုတင်ပေါ် ဆွဲတင်မလို့ ... လက်လှမ်းလိုက်တုန်း ... တံခါး၀ မှာ ... မမ အေးနု ...


"ဟဲ့ ... ဒီနှစ်ယောက် ... ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ ..."

"အဟီး ... မမ ... သဲနု ... ကျွန်တော့်ကို တအားရိုက်တယ် ... အဟီး ..."

"အံမယ် ... အံမယ် ... ကိုကို ... သဲနုကို ... ခေါင်းခေါက်သွားတာတော့ ... မပြောဘူး ..."


ငိုချင်ယောင် ဆောင်နေတဲ့ ... ကျွန်တော့်ကို ... မမအေးနု ကြည့်ပြီး ... ရီနေတယ် ... ကျွန်တော့်ခုတင်နား ကပ်လာပြီး ...


"ကောင်းတယ် ... သဲနု ... နာနာလေးသာ ဆုံးမပစ် ... ဒီလူဆိုးလေးက ... အားကြီးဆိုးတယ် ..."


မမ မီးလောင်ရာ လေပင့် ... မြှောက်ထိုးပင့်ကော်လုပ်တယ် ... ဂါးး ... ဆုံးမမယ့်လူရှိတော့ ... မမ တိုင်တယ်ပေါ့ ... ညတုန်းက ... မမကို ဆိုးထားသမျှ ... မမ မကျေနပ်ချက်လေးနဲ့ ... မျက်စောင်းထိုးပြီး တိုင်တယ် ... မမ ထင်သလို ... လွဲသွားတာက ... ကျွန်တော်နဲ့ သဲနု ... သဲနု ... ကျွန်တော့်ကို ... ခါးထောက်ရင်း ... မျက်စပစ်ပြတယ် ... ကျွန်တော် ဆတ်ကနဲ ... မမလက်ကို ဆောင့်ဆွဲလိုက်တယ် ... ဝုန်းကနဲ ... မမ ကုတင်ပေါ် ပြုတ်ကျလာတယ် ... သဲနု နောက်ကနေ ... မမကို အတင်းကလိထိုးတယ် ... ကျွန်တော်လဲ ... မမကို ကလိထိုးတယ် ... ဟား ဟား ... သိပ်လှတဲ့ ... မမ နှုတ်ခမ်းကြီး စူပြီး ... တကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ် ... 


"ဟဲ့ ... ဟဲ့ ... ယားတယ် ... ယားတယ် ... ကလိမထိုးနဲ့ ..."

"ထိုးမှာပဲ ..."

"ထိုးမှာပဲ ..."

"ယားတယ် ... ဟာ ... အကောင်စုတ်လေးတွေ ... အဟိ ... သဲနု ... မင်းသွေး ... နင်တို့နော် ..."

"ထိုးမှာပဲ ... ထိုးမှာပဲ ... ခစ် ... ခစ် ..."


ဘုံရန်သူက ... မမ ဖြစ်သွားတယ် ... ကျွန်တော်နဲ့ သဲနု ... မမကို ကလိဝုိင်းထိုးတော့ ... မမ အော်တာပေါ့ ... ယားလွန်းလို့ ... ထွန့်ထွန့်လူးနေတာ ... မျက်နှာလေးလဲ နီရဲနေတာပဲ ... တခစ်ခစ်နဲ့ ... ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက် ... မမ ကို ဝုိင်းစကြတယ် ... မမ ယားလွန်းလို့ ... ဒီဘက်ကို တွန့်ကနဲ ဖြစ်ရင် ... ဟိုဘက်က ... သဲနုက ... ကလိထိုးတယ် ... သဲနု ကလိထိုးတော့ ... ဒီဘက်ကို တွန့်တယ် ... ကျွန်တော်က ... ပြန်ကလိထိုးတယ် ... မမ အော်တာပေါ့ ... ကျွန်တော်တို့က ... တခစ်ခစ်ပေါ့ ... ကျွန်တော်တို့ ... ငယ်ငယ်တုန်းက ... ဘ၀ကို ပြန်ရောက်သွားသလိုပဲ ... ကျွန်တော် ပျော်တယ် ... ငယ်ငယ်တုန်းကနဲ့ ... မတူတာက ... ကျွန်တော့်စိတ်ရိုင်းတွေ ... နိုးထလာတယ် ... ကလိထိုးရင်း ... မမ နို့လေးကို ... ဖိမိတယ် ... ထိမိတယ် ... ကိုင်မိတယ် ... သဲနုကတော့ ... မသိဘူး ... မမကတော့ ... သိတယ် ... မျက်နှာလေးကို ... နီရဲနေတာပဲ ... ရှက်စိတ်ရယ် ... ရမက်စိတ်ရယ် ... ပျော်တာရယ် ... အနိုင်ကျင့်ခံရတာရယ် ... ပေါင်းတော့ ... မမ မနေတတ်တော့ဘူး ... ကြက်သီးလေးတွေ ... တဖြန်းဖြန်းထကုန်တယ်. ..


"တော်ပြီ ... တော်ပြီ ... နင်တို့နဲ့ မဆော့တော့ဘူး ..."

"မရဘူး ... ကိုကို ... ဆက္ကလိထိုး ..."

"အေး ..."

"သဲနုနော် ..."

"ဘာတုန်း ... မမရဲ့ ... ခစ် ... ခစ် ..."

"ကြောက်ပြီလား ..."

"ကြောက်ပါပြီ ... ကြောက်ပါပြီ ..."


မမ ... အော်ပြီး ... အလံဖြူပြတယ် ... ဟူး ... မောလိုက်တာ ... ကလိထိုးတာ ... သုံးယောက်သား ... ချွေးပြန်သွားတယ် ... အကုန်လုံး ... ခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေးတွေ ... ကျွန်တော့်ဘေးမှာ ... မမ ... မမဘေးမှာ သဲနု ...


"ဟူး ... မောလိုက်တာဟယ် ..."

"အင်း ..."

"မမ ... သဲနုတို့ ... ဒီလို မဆော့တာ ကြာပြီနော် ..."

"အင်း ... ဟုတ်တယ် ... ကြာပေါ့ ..."

"ပျော်ဖို့ကောင်းတယ်နော် ... မမ "

"ဘာပျော်ဖို့ကောင်းတာလဲ ... မင်းသွေးနော် ... ဟွန့် ..."


မမ ... အသံလေးထွက်လာတယ် ... သူလဲ မောရှာမပေါ့ ... ကလိထိုးခံရတာကိုး ... ကလိထိုးခံရတာက ... ခံရခက်သား ... မမ ... သဲနုဘက်လှည့်ပြီး ... မျက်စပစ်ပြတယ် ... ချက်ခြင်း ... မမ ကျွန်တော့်ဘက်လှည့်လာပြီး ... ကလိထိုးမလို့ ... ကျွန်တော့်ချိုင်းထဲ ... လက်လေးထည့်လိုက်တယ် ... ကျွန်တော် ... မမလက်ကို ... အတင်းညှပ်ထားရင်း ... သဲနုက ... အနောက်ကနေ ... မမခါးကို ... ကလထိုးလိုက်တယ် ... မမထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ် ...


"ကိုကိုရေ ... မမက မျက်စ ပစ်ပြနေတယ် ..."

"ဟိုက် ... သဲနုအစုတ်ပလုတ် ..."


မမ ... ထပ်ပြီး ကလိထိုးခံရတယ် ... မမ ထင်တာက ... သဲနုနဲ့ သူ ... ကျွန်တော့်ကို ... အနိုင်ကျင့်မယ်ပေါ့ ... ဘယ်ဟုတ်မလဲ ... သဲနုက ... မမကိုပဲ ... ပြန်မဲတယ် ... ဟား ဟား ... တအားရီရတယ် ... ကျွန်တော့်ချိုင်းကြားထဲမှာ ... မမ လက်လေး ညပ်နေတယ် ... အချုပ်ခံထားရတယ် ... မမ နောက်ကနေ ... သဲနုက ... စိတ်တိုင်းကျ ကလိထိုးနေတယ် ... ကျွန်တော်က ... အောက်ကနေ ... မော့ကြည့်ရင်း ... ထွန့်ထွန့်လူးနေတဲ့ ... မမကို မျက်စိမှိတ်ပြလိုက်တယ် ... မမ တအားမျက်နှာတွေ နီနေပြီ ... မမ ကျွန်တော့်ကို ... အောက်နှုတ်ခမ်းလေး ... ကိုက်ပြီး ... အံကြိတ်ပြတယ် ... ခစ် ... ခစ် ... မမ တအားလှတယ် ... ရီလဲရီရတယ် ... ကျွန်တော့်ကို ... လက်တဖက်နဲ့ ... ဖတ်ကနဲ ရိုက်ပြီး ... 


"မဆော့တော့ဘူး ... မဆော့တော့ဘူး ... တအားအနိုင်ကျင့်တယ် ... မေမေရေ ... ဟီး ..."

"တိုင် ... တိုင် ..."

"တိုင်တလုံး ... ငါးမတ် ... ခစ် ... ခစ် ..."

"အား ... တော်ပြီကွာ ... တအားဆိုးတယ် ..."

"ကြောက်ပြီလား ..."

"ကြောက်ပါပြီ ... ကြောက်ပါပြီ ..."

"ဟူး ... တအားမောတယ်ကွာ ... တော်ပြီနော် ... ဟွန့် ..."


ကျွန်တော် ... မမကို ကလိထိုးနေရင်း ... အိကနဲ ... မမရင်သားလေးကို ... လက်မနဲ့ ပွတ်ပစ်လိုက်တယ် ... သဲနုတော့ မမြင်ပါဘူး ... မမကိုယ်လုံးနဲ့ ကွယ်နေတော့ ... မမ အံလေးကြိတ်ပြီး ... မျက်စောင်းလေး ခဲပြတယ် ... မလုပ်နဲ့ပေါ့ ... ဘယ်ရမလဲ ... ဒီကလဲ ... သွေးကကြွနေပြီ ... စိတ်က ထနေပြီ ... ရမက်ထန်ထန်လေး ... မမကို ကြည့်ပြီး ... မမ နို့လေးကို ... ညှစ်ပစ်လိုက်တယ် ... တချက် ...


"အာ ... တော်ပြီ ... တော်ပြီ ... မဆော့တော့ဘူး ..."


မမ အတင်း ... လူးလဲထရပ်လိုက်တယ် ... မမ ... ဖရိုဖရဲ ဖြစ်နေတဲ့ ... အ၀တ်အစားတွေကို ... ပြင်၀တ်ပြီး ... 


"မင်းသွေးနော် ... တအားဆိုးတယ် ..."

"ခစ် ... ခစ် ..."


ခုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်အိပ်နေကြတဲ့ ... ကျွန်တော်နဲ့ သဲနု ... တယောက်ကို ... တယောက်ကြည့်ပြီး ... တခစ်ခစ်နဲ့ ရီကြတယ် ...


"အေးပါ ... အေးပါ ... နိုင်တုန်းလုပ်ထားပေါ့ ... "


မမ ... ကျွန်တော့်ကို မျက်စောင်းလေးထိုးပြီး ... အခန်းထဲက ... ထွက်သွားတယ် ... ကြည့်ရတာ ... ရေသွားချိုးမလို့နဲ့ တူတယ် ... အပေါက်ဝရောက်တော့ ... တံခါးလက်ကိုင်ဘုကို ကိုင်ပြီး ... မမ ကျွန်တော့်ကို ... တချက်လှည့်ကြည့်တယ် ... လက်သီးလေး ဆုပ်ပြီး ... လျှာလေးထုတ်ပြတယ် ... သဘောက မကြောက်ရေးချ မကြောက်ပေါ့ ... သဲနုနဲ့ ... ကျွန်တော် ... ဝုန်းကနဲ ... ထပြီး ... မမအနောက်ကို ... ပြေးလိုက်တယ် ... မရဘူး ... မမ လည်တယ် ... တံခါးကို ... ဝုန်းကနဲ ဆွဲပိတ်သွားတယ် ... ခစ် ... ခစ် ... ကျွန်တော်နဲ့ ... သဲနု ... တံခါးပိတ်ခံလိုက်ရတော့ ... လိုက်မရတော့ဘူးပေါ့ ... တခစ်ခစ် ... ရီရင်း ... သဲနုမျက်နှာလေးကို ... ကြည့်မိတယ် ... သဲနုက ... ချစ်ဖို့ကောင်းတယ် ... 


"သဲနု ရေသွားချိုးလိုက်အုံးမယ် ..."

"အေး ... ငါလဲ ချိုးလိုက်အုံးမယ် ... ချွေးတွေချည်းပဲ ..."

"ရီရတယ်နော် ... ခစ် ... ခစ် ..."

"အင်း ..."


သဲနု ... တံခါးဘုလေးကို ... ဆွဲလှည့်ပြီး ... အခန်းပြင်ကို ထွက်သွားတယ် ... ကျွန်တော်လေ ... ဂါ၀န်တိုလေး ... အောက်က ... သဲနုတင်လေးတွေ ...  ရိပ်ကနဲ ... လှုပ်သွားတာ ... လိုက်ကြည့်မိတယ် ... ဘာရယ်မဟုတ် ... ကျွန်တော့် အတွေးစမှာ ... ရာဂနတ်သား ... သံမှိုတခု ခိုးရိုက်သွားတယ် ... ဟင်း ...


မဖြစ်သေးပါဘူးလေ ... သဲနုက ... ငါ့ရဲ့ညီမလေး ... မမ အေးနု ... မမ မြတ်နိုးဝေနဲ့လဲ ချစ်ခဲ့ပြီးပြီ ... ရေမြန်မြန်ချိုးပြီး ... ရမက်စိတ်ကို ... ဖြေဖျောက်ပစ်လိုက်တယ် ... ဟူး ... တကိုယ်လုံး ဆပ်ပြာတိုက်တော့ ... ကျွန်တော့်ဒုတ်က ... နာနေတယ် ... တညလုံး ... တနေ့လုံး ... မမ နှစ်ယောက်နဲ့ ... ပွဲကြမ်းထားတော့ ... နဲနဲအောင့်ချင်လိုလို ... နာချင်သလိုလို ဖြစ်နေတယ် ... ဒါပေမယ့် ... ရပါတယ် ... ညကျရင် ... မမအေးနုနဲ့ ချစ်ရအုံးမယ် ... အားတင်းထားမှ ... ဖြစ်မယ် ... ဆပ်ပြာရည်နဲ့ သေချာဆေးကြောပစ်လိုက်တယ် ... မမက အသန့်ကြိုက်တယ် ... ရေချိုးပြီးတော့ ... ဗိုက်ဆာနေပြီ ... ထမင်းစားခန်းထဲမှာ ... မမ ... စားပွဲသုတ်နေတယ် ... ထမင်းတွေ ဟင်းတွေ ခူးတော့မယ် ...


"မေမေရော ..."

"ဘုရားရှိခိုးနေတယ်နဲ့တူတယ် ... ဆင်းမလာသေးဘူး ..."

"မမ ... ချစ်တယ်နော် ..."

"ဟွန့် ... တအားဆိုးတယ် ..."

"မဆိုးပါဘူး ... ရီရတယ် ..."

"မင်းသွေးနော် ... သဲနုရှိနေတာကို ... အတင်းပဲ ..."

"ဟိ ... မမက လွတာကိုး ..."

"အပိုတွေ ... သွား ... ထမင်းသွားခူး ..."

"ဟုတ်ကဲ့ ... ရွှတ် ..."


သိပ်လှတဲ့ ... မမကို တချက်ရွှတ်ကနဲ နမ်းပစ်လိုက်တယ် ... မမ ... ရီနေတယ် ...


"လူဆိုး ... တအားအနိုင်ကျင့်တယ် ..."


မမ ဒီလိုရီတော့ ... မမ ခါးကို နောက်ကနေ ဖက်လိုက်တယ် ... တင်ြး  ပီးကားတက်နေတဲ့ ... မမ တင်သားလေးကို ... နောက်ကနေ ဖိထားမိတယ် ... အရမ်းချစ်တယ် ... မမရယ် ... ရေချိုးပြီးခါစ မို့လား မသိပါဘူး ... မမ ကိုယ်လုံးလေးက အေးလဲအေးတယ် ... မွှေးလွဲှေးတယ် ... လည်ဂုတ်လေးကို ... ကျွန်တော် ငုံ့နမ်းလိုက်တယ် ... တွန့်ကနဲ မမ တုန်တက်သွားပြီး ... မမ အလန့်တကြား ... ကျွန်တော့်လက်ကို ဆွဲဖယ်တယ် ...


"ဟိတ် ... အဲဒီလို မကဲနဲ့ကွာ ... မေမေတွေ့သွားလိမ့်မယ် ..."

"တွေ့ တွေ့ ..."

"လိမ္မာတယ်နော် .. ညကျမှ ..."

"အင်း ..."


မမခါးလေးကို ... မလွှတ်ချင်လွှတ်ချင်နဲ့ ... ကျွန်တော် လွှတ်လိုက်ရတယ် ... ကျွန်တော်သိပါတယ် ... မမ ကျွန်တော့်ကို အရမ်းချစ်တယ်ဆိုတာ ... ဟင်း ... တအားချစ်ချင်ပေမယ့် ... ညအထိ စောင့်ရအုံးမှာပေါ့လေ ... ထမင်း လေးပန်ကန် ခူးလိုက်ပြီးတော့ ... သဲနုရော ... မေမေရော ရောက်လာတယ် ... ထမင်းပူပူ ... ဟင်းပူပူနဲ့ ... ဒီလိုမိသားစုလေး စားရတာ ... ကျွန်တော်တော့ တအားကြိုက်တယ် ... နွေးထွေးတယ်လို့ ခံစားရတယ် ... ဖေဖေလဲ ရှိရင် ဘယ်လောက်ကောင်းမလဲ ... ကျွန်တော် သတိရမိတယ် ... ထမင်းစားတော့ ... မေမေက ...


"မင်းသွေး ... နေ့လည်က ... ဘယ်သွားနေတာလဲ ..."


ဒိန်းကနဲ ... ကျွန်တော် တုန်တက်သွားတယ် ... ဖျပ်ကနဲ ... မမအကြည့်စူးစူး ... ရောက်လာတယ် ... ကျွန်တော်သိတယ် ... မမ ကျွန်တော်နောက်ကျတာကို ... သိပ်မသင်္ကာတာ ... အခု မေမေ မေးလိုက်တော့ ... ပိုပြီး မသင်္ကာ ဖြစ်သွားတယ် ... သဲနုကတော့ ... ဒါကိုမသိ ... ရီပြီး ...


"ရီးစားနဲ့ လျှောက်လည်နေတာ နေမှာပေါ့ ..."

ု"ဟုတ်လား ... မင်းသွေး ..."


မမ အသံလေးက ... မသိမသာလေး မာနေတယ် ... ဝုန်းကနဲ နောက်ကနေခြောက်လိုက်သလိုပဲ ... လန့်သွားတယ် ... မမ မယုံဘူးပေါ့ ... ကျွန်တော်ကလဲ ... ကျွန်တော်ပဲ ... မမမြတ်နိုးဝေအိမ်မှာ ... ရောက်ခဲ့တယ် ... ချစ်ခဲ့တယ် ... ပွဲကြမ်းခဲ့တယ် ... ခပ်တည်တည်နဲ့ ... လိမ်ပစ်လိုက်တယ် ...


"ဟာ ... သဲနုနော် ... ငါ ကားသွားပြင်နေတာ ..."

"ကားပြင်တာ ... တနေ့လုံးကြာရလား ... ထမင်းလဲ ပြန်လာမစားဘူး ..."

"သဲနု ... ငါ့ကို မကြပ်နဲ့ ... ကားက ... ဒူးဆစ်သွားလုပ်ရတာ ... ချောင်နေလို့ ..."

"ဒေါင်ချူးနေတယ်ပေါ့ ..."

"အန် ... သဲနုနော် ..."

"မှန်မှန်ပြောရင် ... အရိုက်မခံရဘူးနော် ..."

"ဟာ ... ကွာ ... သဲနု ... ပေါက်ကရ လျှောက်ကြပ်မနေနဲ့ "

၀ါသနာဆိုတာမျိုးကလေ ... တယောက်မှာ တမျိုးဆီတော့ ရှိကြတာပဲ ... တံဆိပ်ခေါင်းစုတာ ဝါသနာပါတဲ့လူ ... ရှေးဟောင်း ပစ္စည်း စုတာ ဝါသနာပါတဲ့လူ ... ကျွန်တော်လည်း ... စာအုပ်အဟောင်းတွေ စုတာ ဝါသနာပါတယ် ... ထားပါတော့ဗျာ ... ဘကြီးခန့်ဆိုတဲ့ ... ကျွန်တော့် ဦးလေးက ... လူ့ဂွစာဗျ ... သူ့ဝါသနာက အဆန်း ... ပုလင်းသေးသေးလေးတွေကို စုဆောင်းရတာ အရမ်းဝါသနာပါတယ် ... သူက လူပျိုကြီး .. အင်းယားမြိုင်က ခြံထဲမှာ နေတာ ... ကျွန်တော့်ရဲ့ မွေးစားအဖေ ကျေးဇူးရှင်လို့လည်း ပြောလို့ ရပါတယ် ... ကျွန်တော်တို့က ပြည် ပေါင်းတည် ဇာတိ ... ကျွန်တော် ဆယ်တန်းအောင်တဲ့နှစ်မှာ ... ကျွန်တော့် မိဘတွေက ဆုံးသွားတော့ ... အမေ့ရဲ့ အစ်ကိုကြီး ... ဘကြီးခန့်က ကျွန်တော့်ကို ... မွေးစားလိုက်တာ ... ဆွေမျိုးဆိုလို့လဲ ဒီတူအရီးနှစ်ယောက်ပဲ ရှိတာ ... ဘကြီးခန့်က ... စိတ်ရင်းတော့ အရမ်းကောင်းတယ် ... လူဖြောင့်လို့ ပြောရင်ရတယ် ... ဘယ်လောက် ဖြောင့်သလဲဆိုရင် ... ပေတံတောင် သူ့လောက်မဖြောင့်ဘူး ... ရိုးရိုးသားသားနေတယ် ... မနက်စောစောထ ... ဘုရားရှိခိုး ... လမ်းလျှောက် ... ပြန်လာရင် ... ကော်ဖီနဲ့ မုန့်စား ... ပြီးရင် ... သူ့အခန်းဘေးက ... ပုလင်းတွေသိမ်းထားတဲ့ ... မြေအောက်ခန်းကို ဖွင့် ... ရှိသမျှပုလင်းတွေကို ... အ၀တ်သန့်သန့်လေးနဲ့ ထိုင်သုတ်တော့တာပဲ ... ဘကြီးခန့်က အလုပ်မလုပ်ဘူးဗျ ... အဘိုးလက်ထက်က အမွေတွေက ... တော်တော်များတယ် ... ဘဏ်ထဲမှာ အပ်ထားတယ် ... နောက်ပြီး အင်းယားလမ်းထဲမှာ ခြံတခြံအမွေရတယ် ... အဲဒီခြံကို နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီတခုကို ... ဒေါ်လာနဲ့ ငှားစားထားတာ ... တလ သိန်း သုံးဆယ်လောက် ရပါတယ် ... ရတဲ့ပိုက်ဆံနဲ့ ကျွန်တော်တို့ တူအရီးနှစ်ယောက် လောက်ငှပါတယ် ... ပိုတောင်ပိုသေးတယ် ... ဟော့ဟော့ရမ်းရမ်း သုံးကြတာမှ မဟုတ်တာ ... ကျွန်တော့်ကိုလည်း တော်တော်ဂရုစိုက်ပါတယ် ... အဖေအမေ ဆုံးထားတော့ ... ကျွန်တော် စိတ်ညစ်နေမှာစိုးလို့ ... သုံးချင်တာသုံးဖို့ ... တလ သုံးသိန်း သုံးခွင့်ပေးထားပါတယ် ... ကျွန်တော်က သိပ်မ၀ယ်တတ်ပါဘူး ... စာအုပ်တွေ ဖတ်ရတာတော့ ကြိုက်တယ် ... ဘကြီးခန့်က ... ပန်းဆိုးတန်းမှာ ... စာအုပ်တွေ လိုက်၀ယ်ပေးပါတယ် ...ဘကြီးခန့်က ... ကျွန်တော့်အပေါ်ကောင်းရှာပါတယ် ...


ကျွန်တော်တို့တဲ့ နေတဲ့ ... အိမ်လေးက ... တထပ်တိုက် ... ခပ်မှိုင်းမှိုင်း မီးခိုးရောင် သုတ်ထားပါတယ် ... ၀င်၀င်ချင်းက ဧည့်ခန်း ... ဘယ်ဘက်ခြေရင်းက ... ကျွန်တော့်အခန်း ... ကျွန်တော့်ဘေးမှာ တခန်းလွတ်တယ် ... ဧည့်သည်လာရင်တည်းဖို့ ... တခါမှလည်း ဧည့်သည်မလာပါဘူး ... ညာဘက်ခေါင်းရင်းက ... ဘုရားခန်း ... ဘုရားခန်းဘေးက ... ဘကြီးခန့် ... နေတယ် ... အခန်းတိုင်းမှာ ... ရေချိုးခန်း အိမ်သာ ပါပြီးသား ... နောက်မှာတော့ ထမင်းစားခန်းနဲ့ ... မီးဖိုခန်းရှိတယ် ...  တထပ်တိုက်ပေမယ့် ... အောက်မှာ မြေအောက်ခန်းရှိတယ် ... ဘကြီးခန့် အခန်းထဲကနေ ၀င်ရတာ ... သူ့ပုလင်းတွေ ထားတဲ့ အခန်းပေါ့ ... အိမ်ဘေးမှာတော့ ... ရေကူးကန်လေး ရှိပါတယ် ... ဘကြီးခန့် ပြောတာတော့ ... ရေမကူး ဖြစ်တာ ကြာပြီတဲ့ ... ဒါပေမယ့် ... ရေကူးကန်က ... သန့်သန့်ရှင်းရှင်း ရှိပါတယ် ... ဘကြီးခန့်က ... တနင်္ဂနွေနေ့တိုင်း သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပါတယ် ... ကျွန်တော်ရောက်လာတော့ ... ကျွန်တော်ပဲ သန့်ရှင်းရေး လုပ်တယ် ... ဘကြီးခန့်က ... အဆုတ်သိပ်မကောင်းဘူး ... နည်းနည်းအေးတာနဲ့ ... ချောင်းဆိုးချင်တယ် ... ချောင်းဆိုးရင် ... မြန်မာဆေးပဲ သောက်တယ် ... အင်္ဂလိပ်ဆေးတွေကို ... မယုံဘူးတဲ့ ... တခါတလေ ... ဘကြီးခန့်က ... ဂွ ... တကယ့်ဂွ ...


ဘကြီးခန့်က တခြားကိစ္စတွေဆို တော်တော်အလိုလိုက်ပါတယ် ... ဘာစားချင်သလဲ ... ဘာ၀တ်ချင်သလဲ ... သွား၀ယ်ချေ ... သွားစားချေ ... ဒါပေမယ့် ... အဲဒီအခန်းထဲကိုတော့ ၀င်တာ လုံး၀ လုံး၀ မကြိုက်ဘူး ... မှတ်မှတ်ရရ ... တခါပဲ ရောက်ဖူးပါတယ် ... ဘကြီးခန့် စိတ်လိုလက်ရ ... ပြတာ ... ပေ ၃၀ ပတ်လည်လောက်ရှိတဲ့ မြေအောက်ခန်းထဲမှာ ... ပုလင်းတွေဗျာ ... နည်းတာ မဟုတ်ဘူး ... ဗီဒိုထဲမှာ စီထားတာမှ အစီအရီပဲ ... သူ့ပုလင်းတွေက ... အကြီးကြီးတွေတော့ မဟုတ်ဘူးဗျ ... ရေမွှေးပုလင်းလို ... သေးသေးလေးတွေ အများကြီးပဲ ... ပုလင်းတွေဘေးမှာ စာရွက်လေးတွေ ကပ်ထားတယ် ... စာရွက်ပေါ်မှာ ... ဘယ်နှခုနှစ်က ဘယ်ကရတယ် ... ဘယ်သူ့ပစ္စည်း စတာတွေ ရေးထားတယ် ... ဘကြီးခန့် ပြောတာတော့ ... ပုလင်းတလုံးချင်းဆီမှာ ရာဇ၀င်တွေ ရှိတယ်တဲ့ ... ပုလင်းလေးတွေက တော်တော်လှပါတယ် ... ကနုတ်ပန်းလေးတွေနဲ့ ပုလင်းလေးတွေရဲ့ပုံစံက ... တော်တော်ထူးခြားပါတယ် ... ပုလင်းတလုံးဆို ... ဂရိဘက်ကလာတာတဲ့ ... မြေအောက်ခန်းထဲမှာ ... မီးခံသေတ္တာ တလုံးလဲ ရှိပါတယ် ... အဲဒီထဲမှာတော့ ... အရမ်းတန်ဖိုးကြီးတဲ့ ရှေးဟောင်းပုလင်းတွေ ထည့်ထားတယ်တဲ့ ... ကျွန်တော်က စိတ်မ၀င်စားတာနဲ့ ... သူပြောသမျှ နားထဲမရောက်ပါဘူး ... သူကလည်း ... ကျွန်တော် စိတ်မ၀င်စားတာ ရိပ်မိတော့ ... နောက်ပိုင်း မပြောတော့ပါဘူး ... 


ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာ ... တခြားလူ မရှိဘူး ... ဘကြီးခန့်ရယ် ... ကျွန်တော်ရယ် ... နှစ်ယောက်ထဲ ... နေတယ် ... အိမ်ကို သူငယ်ချင်း အပေါင်းအသင်းတွေ အလည်မခေါ်ရဘူး ... လမ်းကြုံလို့၀င်လာရင်လည်း ... လက်မခံရဘူး ... တမျိုးပဲဗျ ... ပေါင်းရသင်းရခက်သလားဆိုတော့လည်း ... မဟုတ်ပြန်ဘူး ... မနက်အိပ်ရာထရင်လည်း ... နိုးပြီလား ... သား ဘာစားချင်သလဲ ... ဘာညာနဲ့ ဂရုစိုက်ပါတယ် ... ကျွန်တော် မသိတဲ့ အကြောင်းတွေဆို ... စိတ်လိုလက်ရ ရှင်းပြတတ်တယ် ... သူ ပြောတာတော့ ... အိမ်ကို ဧည့်သည်လာတာ မကြိုက်ဘူး ... လုံး၀မကြိုက်ဘူး ... အိမ်ကို ဧည့်သည် လာတာ မကြိုက်တာ ... ဘကြီးခန့်က ... လကုန်ရက်မျိုး ... အထူးသဖြင့် ... လကွယ်ရက်မျိုးမှာ ... အပြင်သွားလေ့ရှိတယ်ဗျ ... သုံးလေးရက်လောက် ပြန်မလာဘူး ... ဘယ်သွားလဲ မေးတော့လည်း ... မသိချင်ပါနဲ့ကွာတဲ့ ... နောက်မမေးနဲ့ ... အိမ်မှာသာ ကောင်းကောင်း စောင့်နေတယ်တဲ့ ... အစပိုင်းတော့ နေရတာ နည်းနည်း ပျင်းပေမယ့် ... တက္ကသိုလ်ကျာင်းတွေ ဖွင့်တော့ ... ကျောင်းတက် ... ပြန်လာ ... စာဖတ်နဲ့ ... နေသားကျသွားတယ် ...

၀ါသနာဆိုတာမျိုးကလေ ... တယောက်မှာ တမျိုးဆီတော့ ရှိကြတာပဲ ... တံဆိပ်ခေါင်းစုတာ ဝါသနာပါတဲ့လူ ... ရှေးဟောင်း ပစ္စည်း စုတာ ဝါသနာပါတဲ့လူ ... ကျွန်တော်လည်း ... စာအုပ်အဟောင်းတွေ စုတာ ဝါသနာပါတယ် ... ထားပါတော့ဗျာ ... ဘကြီးခန့်ဆိုတဲ့ ... ကျွန်တော့် ဦးလေးက ... လူ့ဂွစာဗျ ... သူ့ဝါသနာက အဆန်း ... ပုလင်းသေးသေးလေးတွေကို စုဆောင်းရတာ အရမ်းဝါသနာပါတယ် ... သူက လူပျိုကြီး .. အင်းယားမြိုင်က ခြံထဲမှာ နေတာ ... ကျွန်တော့်ရဲ့ မွေးစားအဖေ ကျေးဇူးရှင်လို့လည်း ပြောလို့ ရပါတယ် ... ကျွန်တော်တို့က ပြည် ပေါင်းတည် ဇာတိ ... ကျွန်တော် ဆယ်တန်းအောင်တဲ့နှစ်မှာ ... ကျွန်တော့် မိဘတွေက ဆုံးသွားတော့ ... အမေ့ရဲ့ အစ်ကိုကြီး ... ဘကြီးခန့်က ကျွန်တော့်ကို ... မွေးစားလိုက်တာ ... ဆွေမျိုးဆိုလို့လဲ ဒီတူအရီးနှစ်ယောက်ပဲ ရှိတာ ... ဘကြီးခန့်က ... စိတ်ရင်းတော့ အရမ်းကောင်းတယ် ... လူဖြောင့်လို့ ပြောရင်ရတယ် ... ဘယ်လောက် ဖြောင့်သလဲဆိုရင် ... ပေတံတောင် သူ့လောက်မဖြောင့်ဘူး ... ရိုးရိုးသားသားနေတယ် ... မနက်စောစောထ ... ဘုရားရှိခိုး ... လမ်းလျှောက် ... ပြန်လာရင် ... ကော်ဖီနဲ့ မုန့်စား ... ပြီးရင် ... သူ့အခန်းဘေးက ... ပုလင်းတွေသိမ်းထားတဲ့ ... မြေအောက်ခန်းကို ဖွင့် ... ရှိသမျှပုလင်းတွေကို ... အ၀တ်သန့်သန့်လေးနဲ့ ထိုင်သုတ်တော့တာပဲ ... ဘကြီးခန့်က အလုပ်မလုပ်ဘူးဗျ ... အဘိုးလက်ထက်က အမွေတွေက ... တော်တော်များတယ် ... ဘဏ်ထဲမှာ အပ်ထားတယ် ... နောက်ပြီး အင်းယားလမ်းထဲမှာ ခြံတခြံအမွေရတယ် ... အဲဒီခြံကို နိုင်ငံခြားကုမ္ပဏီတခုကို ... ဒေါ်လာနဲ့ ငှားစားထားတာ ... တလ သိန်း သုံးဆယ်လောက် ရပါတယ် ... ရတဲ့ပိုက်ဆံနဲ့ ကျွန်တော်တို့ တူအရီးနှစ်ယောက် လောက်ငှပါတယ် ... ပိုတောင်ပိုသေးတယ် ... ဟော့ဟော့ရမ်းရမ်း သုံးကြတာမှ မဟုတ်တာ ... ကျွန်တော့်ကိုလည်း တော်တော်ဂရုစိုက်ပါတယ် ... အဖေအမေ ဆုံးထားတော့ ... ကျွန်တော် စိတ်ညစ်နေမှာစိုးလို့ ... သုံးချင်တာသုံးဖို့ ... တလ သုံးသိန်း သုံးခွင့်ပေးထားပါတယ် ... ကျွန်တော်က သိပ်မ၀ယ်တတ်ပါဘူး ... စာအုပ်တွေ ဖတ်ရတာတော့ ကြိုက်တယ် ... ဘကြီးခန့်က ... ပန်းဆိုးတန်းမှာ ... စာအုပ်တွေ လိုက်၀ယ်ပေးပါတယ် ...ဘကြီးခန့်က ... ကျွန်တော့်အပေါ်ကောင်းရှာပါတယ် ...


ကျွန်တော်တို့တဲ့ နေတဲ့ ... အိမ်လေးက ... တထပ်တိုက် ... ခပ်မှိုင်းမှိုင်း မီးခိုးရောင် သုတ်ထားပါတယ် ... ၀င်၀င်ချင်းက ဧည့်ခန်း ... ဘယ်ဘက်ခြေရင်းက ... ကျွန်တော့်အခန်း ... ကျွန်တော့်ဘေးမှာ တခန်းလွတ်တယ် ... ဧည့်သည်လာရင်တည်းဖို့ ... တခါမှလည်း ဧည့်သည်မလာပါဘူး ... ညာဘက်ခေါင်းရင်းက ... ဘုရားခန်း ... ဘုရားခန်းဘေးက ... ဘကြီးခန့် ... နေတယ် ... အခန်းတိုင်းမှာ ... ရေချိုးခန်း အိမ်သာ ပါပြီးသား ... နောက်မှာတော့ ထမင်းစားခန်းနဲ့ ... မီးဖိုခန်းရှိတယ် ...  တထပ်တိုက်ပေမယ့် ... အောက်မှာ မြေအောက်ခန်းရှိတယ် ... ဘကြီးခန့် အခန်းထဲကနေ ၀င်ရတာ ... သူ့ပုလင်းတွေ ထားတဲ့ အခန်းပေါ့ ... အိမ်ဘေးမှာတော့ ... ရေကူးကန်လေး ရှိပါတယ် ... ဘကြီးခန့် ပြောတာတော့ ... ရေမကူး ဖြစ်တာ ကြာပြီတဲ့ ... ဒါပေမယ့် ... ရေကူးကန်က ... သန့်သန့်ရှင်းရှင်း ရှိပါတယ် ... ဘကြီးခန့်က ... တနင်္ဂနွေနေ့တိုင်း သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပါတယ် ... ကျွန်တော်ရောက်လာတော့ ... ကျွန်တော်ပဲ သန့်ရှင်းရေး လုပ်တယ် ... ဘကြီးခန့်က ... အဆုတ်သိပ်မကောင်းဘူး ... နည်းနည်းအေးတာနဲ့ ... ချောင်းဆိုးချင်တယ် ... ချောင်းဆိုးရင် ... မြန်မာဆေးပဲ သောက်တယ် ... အင်္ဂလိပ်ဆေးတွေကို ... မယုံဘူးတဲ့ ... တခါတလေ ... ဘကြီးခန့်က ... ဂွ ... တကယ့်ဂွ ...


ဘကြီးခန့်က တခြားကိစ္စတွေဆို တော်တော်အလိုလိုက်ပါတယ် ... ဘာစားချင်သလဲ ... ဘာ၀တ်ချင်သလဲ ... သွား၀ယ်ချေ ... သွားစားချေ ... ဒါပေမယ့် ... အဲဒီအခန်းထဲကိုတော့ ၀င်တာ လုံး၀ လုံး၀ မကြိုက်ဘူး ... မှတ်မှတ်ရရ ... တခါပဲ ရောက်ဖူးပါတယ် ... ဘကြီးခန့် စိတ်လိုလက်ရ ... ပြတာ ... ပေ ၃၀ ပတ်လည်လောက်ရှိတဲ့ မြေအောက်ခန်းထဲမှာ ... ပုလင်းတွေဗျာ ... နည်းတာ မဟုတ်ဘူး ... ဗီဒိုထဲမှာ စီထားတာမှ အစီအရီပဲ ... သူ့ပုလင်းတွေက ... အကြီးကြီးတွေတော့ မဟုတ်ဘူးဗျ ... ရေမွှေးပုလင်းလို ... သေးသေးလေးတွေ အများကြီးပဲ ... ပုလင်းတွေဘေးမှာ စာရွက်လေးတွေ ကပ်ထားတယ် ... စာရွက်ပေါ်မှာ ... ဘယ်နှခုနှစ်က ဘယ်ကရတယ် ... ဘယ်သူ့ပစ္စည်း စတာတွေ ရေးထားတယ် ... ဘကြီးခန့် ပြောတာတော့ ... ပုလင်းတလုံးချင်းဆီမှာ ရာဇ၀င်တွေ ရှိတယ်တဲ့ ... ပုလင်းလေးတွေက တော်တော်လှပါတယ် ... ကနုတ်ပန်းလေးတွေနဲ့ ပုလင်းလေးတွေရဲ့ပုံစံက ... တော်တော်ထူးခြားပါတယ် ... ပုလင်းတလုံးဆို ... ဂရိဘက်ကလာတာတဲ့ ... မြေအောက်ခန်းထဲမှာ ... မီးခံသေတ္တာ တလုံးလဲ ရှိပါတယ် ... အဲဒီထဲမှာတော့ ... အရမ်းတန်ဖိုးကြီးတဲ့ ရှေးဟောင်းပုလင်းတွေ ထည့်ထားတယ်တဲ့ ... ကျွန်တော်က စိတ်မ၀င်စားတာနဲ့ ... သူပြောသမျှ နားထဲမရောက်ပါဘူး ... သူကလည်း ... ကျွန်တော် စိတ်မ၀င်စားတာ ရိပ်မိတော့ ... နောက်ပိုင်း မပြောတော့ပါဘူး ... 


ကျွန်တော်တို့အိမ်မှာ ... တခြားလူ မရှိဘူး ... ဘကြီးခန့်ရယ် ... ကျွန်တော်ရယ် ... နှစ်ယောက်ထဲ ... နေတယ် ... အိမ်ကို သူငယ်ချင်း အပေါင်းအသင်းတွေ အလည်မခေါ်ရဘူး ... လမ်းကြုံလို့၀င်လာရင်လည်း ... လက်မခံရဘူး ... တမျိုးပဲဗျ ... ပေါင်းရသင်းရခက်သလားဆိုတော့လည်း ... မဟုတ်ပြန်ဘူး ... မနက်အိပ်ရာထရင်လည်း ... နိုးပြီလား ... သား ဘာစားချင်သလဲ ... ဘာညာနဲ့ ဂရုစိုက်ပါတယ် ... ကျွန်တော် မသိတဲ့ အကြောင်းတွေဆို ... စိတ်လိုလက်ရ ရှင်းပြတတ်တယ် ... သူ ပြောတာတော့ ... အိမ်ကို ဧည့်သည်လာတာ မကြိုက်ဘူး ... လုံး၀မကြိုက်ဘူး ... အိမ်ကို ဧည့်သည် လာတာ မကြိုက်တာ ... ဘကြီးခန့်က ... လကုန်ရက်မျိုး ... အထူးသဖြင့် ... လကွယ်ရက်မျိုးမှာ ... အပြင်သွားလေ့ရှိတယ်ဗျ ... သုံးလေးရက်လောက် ပြန်မလာဘူး ... ဘယ်သွားလဲ မေးတော့လည်း ... မသိချင်ပါနဲ့ကွာတဲ့ ... နောက်မမေးနဲ့ ... အိမ်မှာသာ ကောင်းကောင်း စောင့်နေတယ်တဲ့ ... အစပိုင်းတော့ နေရတာ နည်းနည်း ပျင်းပေမယ့် ... တက္ကသိုလ်ကျာင်းတွေ ဖွင့်တော့ ... ကျောင်းတက် ... ပြန်လာ ... စာဖတ်နဲ့ ... နေသားကျသွားတယ် ...

ကျွန်တော့် ပုံဆွဲ စက္ကူလေးငါးရွက်ထဲက ... တရွက်ယူပြီး ... ယွန်းအိ စားပွဲပေါ်မှာ ခင်းပေးလိုက်တယ် ... ပုံဆွဲတဲ့ခုံတွေက ... သေချာမစီထားတော့ ... နည်းနည်း ကြပ်တယ်ဗျ ... အမှတ်မထင်ပါပဲ ... ကျွန်တော့်လက်မောင်းက ... ယွန်းအိ ရင်သားလေးကို ... ထိသွားတယ်ဗျ ... ပွတ်ဆွဲသွားတယ် ... ဖိန်းကနဲ ရှိန်းကနဲဗျာ ... ခံစားချက်ကို ... သေချာတော့မပြောတတ်ဘူး ... လက်မောင်း တလျှောက် ... ကြက်သီးတွေ ထသွားတာတော့ သိလိုက်တယ် ... ယွန်းအိကို လှမ်းကြည့်တော့ ... မျက်နှာ ရဲကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ... သူ့ကိုယ်လုံးလေး တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ် ... အားနာလိုက်တာ ယွန်းအိရယ် ... 


"ဟာ ... မတော်လို့ပါဗျာ ... တောင်းပန်ပါတယ်နော် ... ယွန်းအိ ... ကျွန်တော် တမင်သက်သက်လုပ်တာ မဟုတ်ဘူးနော်"

"ရပါတယ် ... ကိုခန့်ရဲ့ ..."


ယွန်းအိ ... မျက်နှာလေး ... ပိုရဲသွားတယ်လို့ထင်ပါတယ် ... နည်းနည်းတော့ ရှက်သွားမယ် ထင်တယ်ဗျာ ... အားနာလိုက်တာဗျာ ... တကယ်ပါ ... တမင်သက်သက် လုပ်တာ မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ ...  


ယွန်းအိ ... အသံလေးတိတ်သွားတယ် ... သူလည်း တခါမှ ... ဒါမျိုး မဖြစ်ဘူးဖူးနဲ့ တူပါတယ် ... ကျွန်တော့်ကို နည်းနည်းလေး ... ရှိန်သွားတယ် ... ကျွန်တော့်ကို အခွင့်အရေးယူတတ်တဲ့ကောင်လို့များ ... ထင်သွားလား မသိပါဘူးဗျာ ... စကားလည်း ပြန်မပြောတော့ဘူးဗျ ... ငါးမိနစ်လောက် ငြိမ်နေပြီး ... လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ... ယွန်းအိ ပုံ သိပ်မဆွဲတတ်ဘူးထင်ပါရဲ့ ... နောက်ပြီး ယွန်းအိပေတံလေးက တိုတိုလေး ... ခဲတံကလည်း ... ကောင်းကောင်းမပါဘူး ...


"ကိုခန့် ... လုပ်ပါအုံး ... ဘယ်ကဘယ်လို စဆွဲရမှန်းမသိတော့ဘူး"

"ယွန်းအိ ... ပေတံအရှည်မပါဘူးလားဟင်"

"ဟင့်အင်း ... မပါဘူး"

"ရော့ ... ဒီပေတံနဲ့ဆွဲ"


ကျွန်တော့် ပေတံရှည်ကို ... ယွန်းအိကိုပေးလိုက်ပါတယ် ... ကျွန်တော် ... ယွန်းအိခုံနား ကပ်ပြီး ... ဟိုလိုဆွဲ ဒီလိုဆွဲနဲ့ ... သင်ပေးပါတယ် ... ယွန်းအိ ပေတံကိုင်တာက အစ ... လွဲနေတယ် ... ဒါမျိုးက ဖြစ်တတ်ပါတယ် ... ကျွန်တော်လည်း ငယ်ငယ်က ဖေဖေသင်ပေးလို့ ... ဒါမျိုးတွေက ဆွဲတတ်နေတာပါ ... ယွန်းအိလိုမျိုး အခုမှ စသင်ရရင် ... ယောင်ချာချာ ဖြစ်နေမှာပေါ့ဗျာ ... ယွန်းအိအနားမှာ ကပ်ပြီး သင်ပေးတော့ ... ကျွန်တော့်စိတ်တွေ ... လှုပ်ရှားနေပါတယ် ... မိန်းကလေးတွေနဲ့ ရင်းရင်းနှီးနှီး ... မနေဖူးတော့ ... ဒီလိုမျိုးအနီးကပ်နေလိုက်ရင် ... ကျွန်တော့် တကိုယ်လုံး ကြက်သီးလေးတွေ ထသွားတာ ဘာလို့လဲဗျာ ... ရင်ထဲမှာ ... တမျိုးပဲဗျာ ... နေရတာ ရှို့တို့ရှန်းတန်းနဲ့ ... နည်းနည်း ရှက်သလိုလို ... ကျေနပ်သလိုလို ဖြစ်နေတာ ... ဘာမှန်းကို မသိတော့ပါဘူး ... ယွန်းအိ ရှက်နေမှာစိုးလို့ ... နောက်မဖြစ်ရအောင် ... ဂရုတစိုက်တော့ ထိန်းတာပဲဗျာ ... ပုံဆွဲတာကို ... ပြပေးတော့ ... တယောက်နဲ့ တယောက် ... ခြောက်လက်မလောက်ပဲ ကွာပါတယ် ... ယွန်းအိ ကိုယ်လုံးလေးက ... နွေးနွေးလေးဗျ ... ကျွန်တော် မထိတွေ့ရပေမယ့် ... ခံစားလို့ရပါတယ် ... ယွန်းအိရော ... ရင်တွေခုန်နေလား မသိပါဘူး ... ကျွန်တော်တော့ ရင်တွေ ခုန်လာတယ် ... တချက်တချက် ... အကြည့်ချင်း ဆုံမိရင် ... ယွန်းအိ မျက်၀န်းလေးက ... ပထမပိုင်းမှာ လွှဲလွှဲပစ်လိုက်ပေမယ့် ... နောက်တော့ ... ကျွန်တော့်ကို ရွှန်းရွှန်းစားစားနဲ့ ပြန်ကြည့်ပါတယ် ... စားပွဲခုံက ... နည်းနည်းပုတော့ ... ခါးကိုင်းပြီးနဲနဲဆွဲရပါတယ် ... ယွန်းအိ ၀တ်လာတဲ့ ... အဖြူရောင်ဂါ၀န်လေးက ... လည်ပင်းပေါက် နည်းနည်းတော့ ကျယ်တယ် ... လှစ်ကနဲ မြင်လိုက်ရတဲ့ ... အတွင်းခံ ဘရာစီယာလေးက ... အဖြူလေးဗျ ... ကျွန်တော် ကြည့်လဲ ကြည့်ချင်တယ် ... မကြည့်လဲ မကြည့်ရဲပါဘူး ... စိတ်ထဲမှာ ... မကောင်းဘူးထင်လို့ ... အတင်း မကြည့်တော့ပဲ နေလိုက်တယ် ... 


ဒီလိုနဲ့ ... အတန်းပြီးသွားတော့ ... ယွန်းအိနဲ့ ကျွန်တော် ... ပိုပြီး ရင်းနှီးသွားပါတယ် ... သူကလည်း ... ကျောင်းသူသစ်ဆိုတော့ ... အားကိုးတယ်လေ ... ကျွန်တော်ကလည်း ... ကျွန်တော့်ကို အရေးတယူရှိတဲ့ ကောင်မလေးဆိုတော့ ... ခင်မင်မိတာပေါ့ဗျာ ... အတန်းပြီးတော့ ... ကန်တင်းသွားကြတော့ ... ယွန်းအိခြင်းတောင်းလေးကို ... ကျွန်တော်ပဲ ကိုင်ပါတယ် ... ယွန်းအိက ... အားနာနေတယ် ... စကားပြောရင်းနဲ့ သူ့အကြောင်း ကျွန်တော် ... သိလာပါတယ် ... သူက ယုဇန ပလာဇာနားမှာ နေတယ် ... ညီမလေး တစ်ယောက် ရှိတယ် ... သူ့အဖေက ... ပလာဇာမှာ ခေါက်ထီးတွေ ရောင်းတယ် ... သူ့အကြောင်းပြောပြီးတော့ ... ကျွန်တော့်အကြောင်း ပြောပြဖြစ်တယ် ... ယွန်းအိ ... ကျွန်တော့် အကြောင်းသိသွားတော့ ... သနားသွားတယ် ...


"အော် ... ဒါကြောင့် ... ကိုခန့်က ... ပုံဆွဲတာ အရမ်းတော်နေတာပေါ့ ..."

"တော်ပါဘူး ... နည်းနည်းပါးပါး ဆွဲတတ်တာပါ"

"တော်ပါတယ် ... ယွန်းအိကို ... ကူညီပေးလို့ ကျေးဇူးဆပ်တဲ့အနေနဲ့ ... ကော်ဖီတိုက်မယ်နော်"

"ဟိတ် ... ယွန်းအိနဲ့ ကျွန်တော့်ကြားမှာ ကျေးဇူးခံ ကျေးဇူးစား မဖြစ်ချင်ဘူး ... ကျွန်တော်တို့က သူငယ်ချင်းတွေလေ ... ဟုတ်တယ်ဟုတ်"

"ဆောရီး ... ယွန်းအိ စကားမှားသွားတယ် ... သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ အထိမ်းအမှတ် ... ကော်ဖီတိုက်မယ်နော်"

"အင်း ... ဒီလိုမှပေါ့ ... ယွန်းအိရဲ့"ကန်တင်းမှာ ထမင်းစားတော့ ... ပဲပြုတ်ဆီဆမ်းနဲ့ ကြက်ဥကြော်လေး တလုံး ... မှာစားဖြစ်တယ် ... ယွန်းအိက ... သူ့ဟင်းခွက်ထဲက ... ပုဇွန်တကောင်ထည့်ပေးတယ်ဗျ ...


"ကိုခန့် ... ပုစွန်စားတယ်မှတ်လား"

"အင်း ... စားတာပေါ့ ... ကျွန်တော်က ... အမဲသားပဲ မစားတာ"

"အတူတူပဲ ... ရော့"


ကျွန်တော်လည်း ... အလယ်က အနှစ်ကို မပါအောင် ... ပိုင်းပြီး ... ကြက်ဥကြော် တခြမ်းကို ... သူ့ချိုင့်လေးထဲ ထည့်ပေးတယ် ... 


"ကြက်ဥစားတယ်မှတ်လား"

"အို ... စားပါ ကိုခန့်ရဲ့ ..."

"တယောက်တ၀က်ပေါ့နော့ ... ယွန်းအိက အလယ်က အနှစ်မစားဘူး မှတ်လား"

"ဘယ်လိုသိလဲဟင် ..."

"ကျွန်တော်က အကြားအမြင်ရတယ်လေ"

"ဟုတ်လား ... တကယ်"

"အင်း ... ဟုတ်တယ် ... တခါတလေ စိတ်ထဲက ထင်ရင် မှန်တယ် ... အတင်းမေးရင် မှန်တော့ဘူး"

"ထူးဆန်းတယ်နော် ..."

"အင်း ... သိပ်ရင်းနှီးတဲ့ လူမှ ... ကျွန်တော် ပြောပြတာ ... နို့မို့ဆိုရင် ... ဂေါက်နေလားလို့ ပြောခံရမှာ"

"ဟုတ်တယ်နော် ... "


ကျွန်တော်တို့ စားပြီးတော့ ... ကော်ဖီ သောက်မလို့ လုပ်တုန်း ... ယွန်းအိက ...


"ကိုခန့် ... ခွက်ချင်းတိုက်ရအုံးမယ်လေ"

"အင်"


ကျွန်တော် ကြောင်သွားတယ် ... ယွန်းအိ ဘာလုပ်ချင်တာလဲ ... ကျွန်တော် ကြောင်တောင်တောင်ဖြစ်နေတာကြည့်ပြီး ... ယွန်းအိ ရီတယ် ...


"ကိုခန့်ကလဲ ... သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ အထိမ်းအမှတ် ..."

"အော် ... ဟုတ်ပြီ ... ဟား ဟား ဟား"

"သူငယ်ချင်း ဖြစ်တဲ့ အထိမ်းအမှတ် ... ချီးယား ... ဟား ဟား ဟား"

"ခစ် ... ခစ် ... ခစ်"


ယွန်းအိ ... ရီနေတာလေးကို ... အရမ်းသဘောကျတာပဲဗျာ ... တကယ်ပါ ... ကျွန်တော့်ရင်တွေကို ... ကြည်နူးစေတဲ့ ... ယွန်းအိ အပြုံးတွေ အောက်မှာ ... ကျွန်တော် သာယာ သွားပါတယ် ... ဘေးဝိုင်းက ကောင်တွေ ... မသိမသာနဲ့ ရှိုးနေတာကို ... သိသားပဲ ... ယွန်းအိကို ... စိတ်၀င်စားတဲ့အကြည့်တွေနဲ့ ... ကျွန်တော့်ကိုလည်း ... ယွန်းအိနဲ့ ... ဘယ်လိုလဲဆိုတာ တွေးနေကြတယ်ထင်ပါတယ် ... အဲဒီလို အကြည့်တွေကြောင့် ... ကျွန်တော် ယွန်းအိအပေါ် စိတ်၀င်စားတာတွေက ... အရောင်ပြောင်းသွားပါတယ် ... ယွန်းအိသာ ... ကျွန်တော် ချစ်သူလေးဆိုရင် ... ဟာ ... ငါ ဘာတွေ လျှောက်တွေးနေမှန်းမသိပါဘူး ... ယွန်းအိ သိသွားရင် ... မကောင်းဘူး ... အခုမှ ခင်မင်ကာစ ရှိသေးတယ် ... အခွင့်အရေးယူတတ်တဲ့ ကောင်လို့ ထင်သွားအုံးမယ် ...


"ကိုခန့် ... တကယ် အကြားအမြင်ရတာလား"

"အင်း ... တခါတလေ အာရုံရတယ်"

"မှန်းကြည့်ပေးပါလား ... ယွန်းအိ ... အိမ်က စာကြည့်စားပွဲပေါ်မှာ ဘာပစ္စည်းတင်ထားလဲဟင် ... မနက်ဆို ယွန်းအိ ဘာမှ မတင်ထားဘူး ... အကုန်ရှင်းထားတယ် ... ညီမလေး ဘာတွေ လာတင်ထားမလဲဆိုတာ"

"၀က်ဝံရုပ်ကြီး ... အဖြူရောင်"


ကျွန်တော့် ပါးစပ်က ... လွှတ်ကနဲ ထွက်သွားတယ် ... ဟုတ်မဟုတ်တော့ မသိ ... ယွန်းအိ မျက်နှာလေးက ... ကျွန်တော်ပြောတာကို သိပ်တော့ မယုံဘူး ...


"ခဏလေးနော် ... ကိုခန့် ... အိမ်ကို ဖုန်းဆက်ကြည့်မယ် ... ဟုတ်မဟုတ် ... ဟုတ်တယ်ဆိုရင် ... မနက်ဖြန်ကျရင် ... မုန့်၀ယ်ကျွေးမယ်နော်"

"အင်း ..."


ကျွန်တော် အတွေးက ... ဟုတ်ချင်မှလည်း ဟုတ်မှာပါ ... တခါတလေလည်း မှန်တယ် ... တခါတလေလည်း ... လွဲတယ် ... ယွန်းအိ ထသွားတော့ ... နောက်က လိုက်ကြည့်မိပါတယ် ... ဂါ၀န်အဖြူရောင်လေး ... အောက်က ... ကားတက်နေတဲ့ ... ယွန်းအိ တင်သားကျစ်ကျစ်လေးတွေက ... နည်းနည်းတော့ ... ထွားတယ် ... အရမ်းကြီး သိသိသာသာ ကားတက်နေတာမဟုတ်ပေမယ့် ... လမ်းလျှောက်သွားတိုင်း ... တင်သားဆိုင်လေးတွေ ... သိမ့်ကနဲ ... ညိမ့်ကနဲ ... ယမ်းခါသွားတာကို ... ကြည့်ပြီး ... ရင်ထဲမှာ ကျလိကျလိ ဖြစ်သွားပါတယ် ... လှတယ် ယွန်းအိရယ် ... လှတယ် ... လှပ်ကနဲ ပေါ်ပေါ်သွားတဲ့ ... ခြေသလုံးသား ဖြူဖြူလေးတွေကိုလည်း ... နမ်းပစ်လိုက်ရင် ... ကောင်းမယ်နဲ့ တူတယ်နော် ... ရင်ထဲမှာ ... အတွေးရိုင်းတွေကြောင့် ပူလောင်လာတော့ ... သက်ပြင်းချပြီး ... ဖြေဖျောက်ပစ်လိုက်တယ် ... မကောင်းပါဘူးလေ ... ဒီအတွေးတွေက ...


ယွန်းအိ ... ကောင်တာက ... ဖုန်းနဲ့ အိမ်ကို ဆက်ပြီး ... မေးနေတယ် ... ယွန်းအိ ပုံစံလေးက ... ကလေးတော့ ဆန်တယ် ... ဒီပုံစံလေးက ... ချစ်ဖို့လည်း ကောင်းပါတယ် ... ယွန်းအိ ဖုန်းပြောနေရင်းနဲ့ ... ကျွန်တော့်ဘက်ကို ကြည့်ပြီး ... မယုံနိုင်တဲ့ အကြည့်မျိုးနဲ့ ... မျက်လုံးတွေ ပြူးပြတယ် ... ပြီးတော့ ... သဘောတွေ ကျနေတယ်နဲ့ တူတယ် ... ပြုံးပြုံး ပြုံးပြုံး နဲ့ ဖုန်းချသွားတယ် ... ယွန်းအိ ... ကျွန်တော့် ရှေ့က ... ထိုင်ခုံလေးမှာ ... မြန်မြန် ထိုင်ပြီး ...ကိုခန့် ... ပြောတာ ... အရမ်းမှန်တယ် ..."

"ဟင် ... ဟုတ်လား ... ကျွန်တော်က လျှောက်ပြောနေတာ"

"မဟုတ်ပါဘူး ... တကယ် ... ယွန်းအိ စားပွဲပေါ်မှာ ... ၀က်ဝံရုပ်ကြီး အကြီးကြီး တကောင်ရောက်နေတယ်တဲ့ ... အရောင်က အဖြူရောင်တဲ့ ..."

"ဟား ဟား ဟား ... ယွန်းအိအတွက် ... ဘယ်သူ၀ယ်ပေးတာလဲဟင် ..."

"ဘေးအိမ်က ... အန်တီလေး ... စင်္ကာပူကနေ ပြန်လာတာ ... ယွန်းအိတို့ ညီအမအတွက် လက်ဆောင်၀ယ်လာတာတဲ့"

"ဟုတ်လား ... မိုက်တယ်နော်"

"ကိုခန့် ... အရမ်းတော်တာပဲနော် ... ကိုခန့် ... အကြားအမြင်ရတယ်ဆိုတာ ... အဟုတ်ပဲ"

"ရှူးတိုးတိုး ... သူများတွေ ကြားကုန်မယ်"

"အင် ... ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်"

"ကျွန်တော် ဒုက္ခရောက်လိမ့်မယ် ... ယွန်းအိ ... ဂတိတခုတော့ ပေးရမယ်နော် ... တခြားဘယ်သူမှ မပြောပါဘူးဆိုတဲ့ ဂတိ"

"အင်းပါ ... ဘယ်သူမှ မပြောပြဘူး ... ဟိ ဟိ ... ကိုခန့် ထီဂဏန်းမှန်းပြီး ထိုးပါလား ... ဒါဆို သိန်း ၁၀၀၀ ဆုတွေ ပေါက်မှာ"

"မဟုတ်ဘူး ... ယွန်းအိ ... ထင်တာ လွဲနေပြီ"

"ဘယ်လိုလွဲတာလဲဟင်"

"ကျွန်တော်က ... လက်ရှိအချိန်မှာ ဖြစ်ပျက်နေတာကိုပဲ ... သိတာ ... အတိတ်အကြောင်းတို့ ... အနာဂတ်အကြောင်းတို့ မမြင်ရဘူး"

"ဟုတ်လား ... ကိုခန့် ... ငယ်ငယ်လေးထဲက ... မြင်ရတာလား"

"အင်း ဟုတ်တယ် ... ငယ်ငယ်တုန်းက .. ပါးစပ် ပိုစီးတယ် ..."

"ပါးစပ်စီးတယ် ... အဲဒါက ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲဟင်"

"ပါးစပ်စီးတယ်ဆိုတာက ... ကျိန်ဆဲရင် ... ချက်ချင်း လက်ငင်းဖြစ်တတ်တာမျိုးပေါ့ ..."

"ဟုတ်လား ... ကြောက်စရာကြီး"

"ဟုတ်တယ် ... ငယ်ငယ်တုန်းက ... ဘေးအိမ်က ... ကောင်လေးတယောက်က ... ကျွန်တော့်ကို တအား အနိုင်ကျင့်တာ ... ခဏခဏ လုပ်တော့ သည်းငြီးမခံနိုင်တော့ဘူး ... အပင်ပေါ်က ... ပြုတ်ကျပါစေ လို့ ကျိန်ဆဲလိုက်တာ ... သိပ်မကြာပါဘူး ... ညနေဘက်လည်း ရောက်ရော ... မန်ကျည်းပင်ပေါ်က ... ပြုတ်ကျတာ ... ပေါင်ကျိုးသွားတယ်လေ ..."

"ဟယ် ... ဟုတ်လား"

"အင်း ... အမေသိသွားတော့ ... ကျွန်တော့်ကို ... နောက်မလုပ်ပါဘူးလို့ ဂတိတောင်းတယ်"

"ကိုခန့် ... ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် တော်တော်ထိန်းရမယ်နော်"

"ကျွန်တော် ... ဒေါသမထွက်တာ တော်တော်ကြာပြီ ... ပြဿနာတက်မှာစိုးလို့ ... လူတွေနဲ့ သိပ်အပေါင်းအသင်းမလုပ်ဘူး ..."

"ယွန်းအိနဲ့ ကျတော့ရော ..."

"ယွန်းအိကို ... မြင်မြင်ချင်း ခင်သွားလို့ပါ ... နောက် ... ယွန်းအိ ပုံစံက အေးတယ်လေ"

"ခစ် ... ခစ် ... ယွန်းအိလည်း ... ကိုခန့်ကို ခင်ပါတယ် ..."

+31  Vote Up

Report to moderator     Logged

had3s


Re: နတ်သမီးပေးတဲ့ ... ချစ်လက်ဆောင်

« Reply #6 on: March 27, 2011, 09:22:06 AM »

စကားတပြောပြောနဲ့ ... စာသင်ခန်းထဲ ရောက်လာတော့ ... စကားစပြတ်သွားတယ် ... ယွန်းအိလည်း ... ကောင်မလေး နှစ်ယောက် ထိုင်နေတဲ့ ... အတန်းမှာ သွားထိုင်တယ် ... ကျွန်တော်က သူ့နောက်က အတန်းမှာသွားထိုင်ပြီး ... စာအုပ်တွေ ထုတ်လိုက်ပါတယ် ... ကျွန်တော်ထိုင်တဲ့အတန်းက ... ဘယ်သူမှ မထိုင်ကြဘူး ... ကောင်းပါတယ် ... တယောက်ထဲ ... နေတာ ပိုအဆင်ပြေတယ် ... ယွန်းအိ ထိုင်တဲ့ အတန်းက ... ကောင်မလေး နှစ်ယောက်က ... တော်တော်ချောပါတယ် ... သီရိထွန်းစံ ... ကျွန်တော့် စိတ်ထင် ... ဒီအတန်းထဲမှာ ကွင်းဖြစ်မယ့် တစ်ယောက် ... ချောသည် ... လှသည် ... တောင့်သည် ... ဖြောင့်သည် ... ပထမနေ့က ... ကျောင်းကို ... သူကိုယ်တိုင် ကားမောင်းပြီး ... လာတာတွေ့လိုက်သေးသည် ... ဒီနေ့တော့ ... ကားပါသလား ... မပါသလား ... မပါဘူးထင်တယ် ... ထူးထူးခြားခြား ... ၀င့်ကြွားတဲ့ ရင်နှစ်မွှာက ... မျက်စိလွှဲမရအောင် ... ထွားမို့သည် ... နန္ဒလှိုင်လို ... မဟာဆန်သည် ... ဆံပင် ဂုတ်ဝဲကို ... အဖျားကောက်ထားသည် ... မျက်လုံးဝိုင်းသည် ... ဒါပေမယ့် ... စကားပြောတာ နည်းနည်း ... ရင့်သည် ... အလှတရားကြောင့် ... မာနတက်နေသလားတော့ ... မသိ ... အခန်းထဲက ... ကောင်လေးတွေကတော့ ... သူနဲ့ ခင်မင်ချင်ကြသည် ... စကားပြောချင်သည် ... အရော၀င်ချင်သည် ... ဖြစ်ချင်လောက်အောင်လည်း ... သူ့မျက်လုံးက ... ညှို့မျက်လုံး ... သူ့မျက်လုံးနဲ့ တည့်တည့်ကြည့်ပြီး ... စကားပြောရင် ... တော်ရုံယောက်ျားလေး ကြွေလောက်သည် ... ကျွန်တော်လား ... သူနဲ့ မခင်ချင်ဘူး ... အရမ်းလှပြီး ... မာနကြီး ကောင်မလေးမျိုးကို ... ကြောက်တယ် ... သူလိုလူမျိုးနဲ့ ... ပေါင်းရင် ... အနည်းဆုံး ... လူကို ရင်ပူစေသည် ... သွေးကြွစေသည် ... မဖြစ် ... လုံး၀မဖြစ် ... ကျွန်တော့်အကြောင်း ကျွန်တော်သာ သိသည် ...


နောက်တယောက်ကို နာမည် မသိဘူး ... မော်ဒယ်တယောက်လို ... ပိန်တယ် ... မျက်နှာလေးက သွယ်တယ် ... ယွန်းအိလို ... မျက်စိအေးတဲ့ အလှမျိုးရှိသည် ... ထူးခြားတာက ... မျက်၀န်း ... ဥဿဖရားကျောက်လို ... သူ့မျက်၀န်းက ... တဖျပ်ဖျပ်လက်နေသည် ... ဥာဏ်ရည်ဥာဏ်သွေး အလွန်ထက်မြက်မည်ဆိုတာ သေချာသည် ... စကားပြောတာတော့ ... သီရိထွန်းစံလို ... မရင့် ... ယဉ်ကျေးသည် ... ကျွန်တော်တို့ ထိုင်တဲ့နေရာ ဘေးမှာ ... ပြတင်းပေါက် ... နေ့လည်နေ့ခင်းဆိုပေမယ့် ... လေက  တဖြူးဖြူးနဲ့ ... ခဏခဏ တိုက်နေသည် ... လေက ... အပျိုကညာ သုံးဦးကို ... ဖြတ်ပြီး ... သင်းရနံ့တွေ သယ်ဆောင်လာတာ ... ကျွန်တော့် နှာခေါင်းက သိသည် ... ချိုအီမွှေးနေတဲ့ ... အနံ့တွေက ... အပျိုနံ့တွေ ... ကြာကြာရှူမိရင် ... တဏှာထကြွလာလိမ့်မယ် ... ထူးထူးခြားခြား ... အေးကနဲ သင်းပျံ့နေတာက ... သီရိထွန်းစံ ... သူဆွတ်ထားတဲ့ ... ရေမွှေးက ... တော်တော် စျေးကြီးလိမ့်မယ် ... အတန်း တချိန်လောက် ... ကျွန်တော့်နှာခေါင်းက ... အပျိုသုံးယောက် အနံ့ရှူနေရတော့ ... ခေါင်းက အီလည်လည် ဖြစ်လာသည် ...  မဖြစ်သေးပါဘူး ... အတန်းပြီးတော့ ... သာလိကာမလေး သုံးယောက်  ... အနောက်ဖက်ကို လှည့်ပြီး ... ကျွန်တော်နဲ့ စကားပြောသည် ... အဓိက သွေးဆောင်သူက ... ယွန်းအိ ... ခုနကတုန်းက ... ကျောင်းလာတာ ... ဘက်စ်ကား တော်တော်ကြပ်တဲ့အကြောင်း ... အခန်း ပျောက်နေတဲ့ အကြောင်း ... ကယ်တင်ရှင် ... ကျွန်တော့်အကြောင်း ... ရွှန်းရွှန်းဝေအောင် ... သူတို့ကို ပြောပြသည် ... ယွန်းအိ ... တခုတော့ ကောင်းသည် ... ကျွန်တော့်အကြောင်း ... ဘာမှမပြော ... နှုတ်လုံသည် ... ယွန်းအိက ... သီရိထွန်းစံကို ပုခုံးဖက်ပြီး ...


"ဒီမမက ... မသီရိထွန်းစံ"

"ဒီညီမလေးက ... အေးမြတ်လှိုင်"

"ဟုတ်ကဲ့ ... တွေ့ရတာ ၀မ်းသာပါတယ် ... ကျွန်တော့် နာမည် ..."

"ကိုခန့်မင်း ... ဟုတ်တယ်ဟုတ် ..."

"အင် ... ဘယ်လိုသိတာလဲဗျ"

"ယွန်းအိ ... ပြောပြထားတာ ... ဒီနေ့ အခန်းပျောက်နေတုန်း ... ကယ်တင်ရှင် ပေါ်လာလို့ ... နို့မို့ဆို ... ယွန်းအိ ... ငိုတော့မယ် ..."

"ဟုတ်ဘူးနော် ... ယွန်းအိ ... မငိုပါဘူး"

"ငိုချင်ရင် ငိုချင်တယ်ပေါ့ ... အေးမြတ်တို့ ... ငိုချင်လည်း ... ကိုခန့်ကို အကူအညီတောင်းမယ်နော် ... ခစ် ခစ်"

"အော် ... အော် ... ဟုတ်ကဲ့ ... တတန်းထဲဆိုတော့ ... အကူအညီလိုရင်လည်း ပြောပါ ... တတ်နိုင်သလောက် ကူညီပါ့မယ် ..."

"ဟုတ်ကဲ့ရှင့်"


သုံးယောက်လုံး ... သံပြိုင်အော်လိုက်တာ ... ကျွန်တော် လန့်သွားသည် ... မလွယ် ... သိပ်တော့ မလွယ် ... ဒီသုံးယောက် ... အချိန် တစ်နာရီလောက်လေးအတွင်း ... ငယ်ပေါင်းကြီးဖော်လို ... ပေါင်းမိသွားသည် ... ယွန်းအိအတွက်တော့ ကောင်းသည် ... မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းရပြီပေါ့ ...


"ကိုခန့် ... ဒီနှစ် ... ယွန်းအိတို့အခန်းမှာ ... ကွင်းဘယ်သူရမယ်ထင်လဲဟင် ... ယွန်းအိတော့ ... မသီရိရမယ်လို့ထင်တယ် ..."

"အင်း ... ဟုတ်တယ် ... ဖြစ်နိုင်ပါတယ်"


ဖြစ်နိုင်ပါတယ်ဆိုတဲ့ ... ကျွန်တော့် စကားကို ... သီရိ ... နည်းနည်းတော့ ... မနှစ်မြို့တဲ့ အရိပ်အယောင်လေး ... သမ်းသွားသည် ... ကျွန်တော်ကလည်း ... မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်သည် ... ကျွန်တော် စကားနည်းနည်းမှားသွားသည် ...  ဖြစ်နိုင်ပါတယ် ပြောရမှာ မဟုတ်ဘူး .. ဖြစ်ကိုဖြစ်တယ် ... သေချာတယ်ပြောရမှာ ... ယွန်းအိက ...


"ကိုခန့်ကလည်း ... ဖြစ်နိုင်တယ် မဟုတ်ဘူး ... ဖြစ်ကိုဖြစ်မှာ ... ဟုတ်တယ်နော် ... အေးမြတ်"

"ဟုတ်တယ် ... ကိုခန့်ရဲ့ ... ဒီအခန်းထဲမှာ ... သီရိက အလှဆုံး"

"ယွန်းအိ ပြောတာ ဟုတ်တယ် ... ဖြစ်ကို ဖြစ်မှာ ဟဲ ဟဲ"


ယွန်းအိနဲ့ ... အေးမြတ် ... သီရိအလှကို ဝုိင်းချီးမွမ်းကြလို့ ... သီရိ ... မျက်နှာ နည်းနည်း ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင် ပြန်ဖြစ်လာသည် ... နည်းနည်းတော့ ကျေနပ်သွားတဲ့ ပုံပါပဲ ... ဒါပေမယ့် ... ကျွန်တော် သိသည် ... သူ့အတွင်းစိတ်လေးက ... ကျွန်တော့်ကို ... တေးထားပြီ ... ဟင်း ... ခက်တော့တာပဲ ... ကျွန်တော်လည်း ကျေနပ်လောက်အောင် ... နည်းနည်း ပင့်ပေးမှနဲ့ တူတယ် ...


"သီရိ ... ကျောင်းလာတက်ကတည်းက ... ကျွန်တော်သိပါတယ် ... ဒီမေဂျာရဲ့ ကွင်းဖြစ်မယ်ဆိုတာ ..."


ဒီလိုလေး အပင့်စကားလေး ပြောတော့ ... ယွန်းအိက သိပ်မကျေနပ် ...


"ကိုခန့်က ... သီရိကို သိပြီးသားပေါ့"

"ဟင့်အင်း ... မြင်တယ်ပြောတာပါ ... အခု ယွန်းအိ မိတ်ဆက်ပေးမှ စကားပြောဖြစ်တာ"

"ဟုတ်လို့လား ... မနေ့က ... ကိုခန့် ... မှောက်ခုံလဲပြီး ဒူးပြဲသွားတယ်ဆို ... "

"ဟုတ်လား"


အေးမြတ်နဲ့ ... သီရိ ... ကျွန်တော့်ကို ... ဝိုင်းမေးသည် ... ခက်ပြီ ... ယွန်းအိ အချွန်နဲ့ မပြီ ... မိန်းကလေးတွေ စိတ်ကလေ ... မှန်းရခက်သည် ... စကားလေး တခွန်းမှားတာနဲ့ ... တသက်လုံး ရန်သူဖြစ်သွားနိုင်သည် ...


"အင် ... မဟုတ်ပါဘူးဗျာ"

"ဟုတ်ပါတယ် ... သိပြီသိပြီ ... သီရိကို ... အငမ်းလွန်သွားတာ ဟုတ်တယ်ဟုတ်"

"အာ"


ယွန်းအိ ... ပေါ်တင်ကြီး စလိုက်တော့ ... ကျွန်တော် ရှက်သွားသည် ... မျက်နှာ တခုလုံး ပူထူသွားတာပဲ ... သီရိကတော့ ... ဘာမှမဖြစ် ... ဒါမျိုး ကြုံနေကြ ဖြစ်ဟန်တူသည် ... ရိုးနေပြီဆိုတဲ့ ပုံစံမျိုး ... နောက် ဒီလိုမျိုး ... သူ့အလှမှာ ... ကောင်လေးတွေ ကြွေသွားတာကို ... သဘောကျသည် ... ထင်သည် ... ကျွန်တော် ... ဇောချွေးတွေ ပြန်လာသည် ... မျက်နှာက နီလာသည် ... မဟုတ်ပါဘူးလို့လည်း ... မငြင်းရဲ ... သီရိ ... စိတ်ခုသွားမှာ စိုးသည် ...


"ခဏလေးနော် ... ရေသွားသောက်လိုက်အုံးမယ် ..."

"အို ... ကိုခန့်ကလည်း ... မရှက်ပါနဲ့ဆိုမှ ..."


ကျွန်တော် ... ကြာကြာမထိုင်ရဲ ... လစ်မှရတော့မည် ... ယွန်းအိကို ... လက်သီးလေး ဆုပ်ပြပြီး ... အခန်းအပြင်ဘက် ထွက်လာသည် ... ယွန်းအိတိ့ု ... တခစ်ခစ်နဲ့ ကျန်ခဲ့သည် ... ယွန်းအိ ... ယွန်းအိ ... ကျွန်တော့်ကို ... မ လိုက်တာ ... ဘိုးတော်ထက်ဆိုးသည် ...ကျွန်တော် ... ကန်တင်းက ... ရေသန့်ဘူး ... တဘူး၀ယ်ပြီး ... ၁၅ မိနစ်လောက် ... ကန်တင်းမှာ ထိုင်နေလိုက်သေးတယ် ... အခန်းကို ချက်ချင်း မပြန်ချင်သေးဘူး ... အခန်းဘက် ပြန်လာတော့ ... အခန်းထဲ မ၀င်ချင် ... နည်းနည်းတော့ ရှိန်သည် ... တခြားကောင်လေးတွေလို ... မိန်းကလေးတွေရဲ့ အထာတွေကို မနပ်တော့ ... စကားပြောရတာ သိပ်အဆင်မပြေဘူး ... နည်းနည်းလေးမှားတာနဲ့ ... ဝိုင်းသြဘာပေးခံရတယ် ... ခက်လိုက်တာဗျာ ... အခန်းနားရောက်တော့ ... အခန်းထဲက လူတွေ ... လွယ်အိတ် ကိုယ်စီနဲ့ ... ထွက်လာကြပြီ ... အတန်းမရှိတာလား ... အတန်းပြောင်းတာလား ... အခန်းထဲ ခပ်သွက်သွက်၀င်သွားတော့ ... ယွန်းအိတို့ပဲ ကျန်တော့တယ် ... ကျွန်တော့်ကို စောင့်နေတာ ထင်တယ် ...


"ကိုခန့်ရယ် ... ကြာလိုက်တာ ... ရေသွားသောက်တာလား ... ကန်တင်းက ကောင်မလေးတွေ သွားငန်းနေတာလား"

"မဟုတ်ပါဘူး ... ယွန်းအိကလည်း ... အတန်းထဲမှာ ဘယ်သူမှလဲ မရှိတော့ဘူး ... အတန်းမရှိတော့ဘူးလား"

"အင်း ... မရှိတော့ဘူး ... ပြန်ရတော့မယ် ... ယွန်းအိတို့က ... ကိုခန့်ကို စောင့်နေတာ ..."

"ဟုတ်လား ... ကျေးဇူးပဲဗျာ ..."


ကျွန်တော် စာအုပ်တွေ မြန်မြန်သိမ်းပြီး ... အပြင်ရောက်တော့ ... ယွန်းအိက ...


"ကိုခန့် ... ဘယ်ပြန်မှာလဲဟင် ... "

"လှည်းတန်း"

"သီရိက ... မြေနီကုန်း"

"အေးမြတ်က ... ယွန်းအိနဲ့ ... အတူတူပဲ ... အိမ်ချင်းနီးတယ် ..."

"ဟုတ်လား ... ယွန်းအိ ... အဖော်ရတာပေါ့"

"အင်း ... တလမ်းကျော်ပဲ ဝေးတယ် ... အေးမြတ်နဲ့ ... တာမွေမှာဆင်းပြီး ... အတူတူပြန်မယ်လေ"


ကျောင်းရှေ့ကို လမ်းလျှောက်တော့ ... ပထမတော့ ... လေးယောက် အတူတူ လျှောက်ဖြစ်တယ် ... အဆောင် သုံးလေးခု ကျော်ရော ... သူတို့သုံးယောက်ကအရှေ့ကလျှောက်တယ် ... ကျွန်တော်က အနောက်က လျှောက်ဖြစ်တယ် ... တမင်သက်သက် နောက်ချန်ပြီး ... လျှောက်တာ မဟုတ်ပါဘူးဗျာ ... သူ့အလိုလို ... ကျန်ခဲ့တာပါ ... အဲဒီမှာ ဇာတ်လမ်းစတာပဲဗျာ ... အပျိုချောလေး သုံးဦး ... အရှေ့ကနေ ... လှုပ်လီလှုပ်လဲ့ ... လျှောက်တာ ... သိပ်လှတယ် ... ပထမ ... ကျွန်တော် မကြည့်ရဲပါဘူး ... တစ်ချက်ဗျာ ... တစ်ချက် ... ကျွန်တော်ခိုးကြည့်မိပါတယ် ... ကောင်မလေး သုံးယောက်ရဲ့ ... နောက်ပိုင်းအလှတွေက ... ကျွန်တော့်ရင်တွေ ... ပူလာစေတယ် ... တယောက်နဲ့ တယောက် ... အလုံးအထည်မတူဘူးဗျ ... အေးမြတ်က တင်သိပ်မရှိဘူး ... ပါးပါးလေး ... သီရိ ... နောက်ပိုင်းက ... တော်တော်တောင့်သည် ... မယ်မြန်မာ အသေးစားလေးဆို ... ပိုမှန်လိမ့်မယ် ... သိမ်တဲ့ ခါးကနေ ဆင်းလာတဲ့ ... တင်သားဆိုင်တွေက ... ရုတ်တရက် ... မို့မောက်သွားသည် ... ကားစွံ့လာသည် ... တင်သားနှစ်ခုက တင်းပြီး ... ကျစ်လစ်ပေမယ့် ... နည်းနည်းထွားတော့ ... ပန်းအိုးလေးတောင် ... တင်ထားလို့ ရမယ်ထင်တယ် ... ထမီအနက်ရောင်လေးကလည်း ... အသားပျော့တော့ ... တင်သားဆိုင်တွေကို ... အရှိအတိုင်း ... ပေါ်စေသည် ... တကယ်ပါဗျာ ... အနိမ့်အမြင့် အတက်အကျတွေက ... မတူဘူးဗျ ... ပစ္စည်းကြီးလေ ... အတက်အကျ ပိုကြမ်းလေပဲ ... ယွန်းအိ တင်လေးက ... သီရိလောက် မထွား ... သူ့ပစ္စည်းနဲ့ သူ ချစ်ဖို့ကောင်းသည် ... အိအိလေးနဲ့ ... သိမ့်ကနဲ ငြိမ့်ကနဲ ... လှုပ်ရှားတတ်သည် ... ယွန်းအိ တင်လေး ... လှုပ်တာကို ... ကျွန်တော် ပိုစိတ်၀င်စားသည် ... ချစ်ဖို့လည်း ကောင်းသည်ဟုထင်သည် ... ငြိမ့်ကနဲ သိမ့်ကနဲက ... မျက်စိထဲကို စွဲစေသည် ... သီရိကျတော့ ... ဒီလိုမဟုတ် ... ရင်ပူစေသည် ... ထွာဆိုင်တွေက ... အလှုပ်အပြု ကြမ်းသည် ... တခြားကောင်လေးတွေဆိုရင်တော့ ... သည်းသည်းလှုပ်သဘောကျလိမ့်မည် ... လှပါသည် ... ကြွပါသည် ... ကားကားလေးနဲ့ ... ပြည့်နေတဲ့ ... အိုးလေးက ... ညဘက် ... အိပ်ရာ၀င်တိုင်း ... တွေးချင်စရာ ... ဟာ ... မကောင်းပါဘူးဗျာ ... အတွေးတွေက ... ရိုင်းလိုက်တာ ... ကျွန်တော် အတွေးတွေကို ... အမြန်ဖယ်ထုတ်လိုက်တယ် ... သူတို့ကို ... မကြည့်ပဲ ဟိုဘက်မျက်နှာလွှဲပြီး လျှောက်တော့ ... ရင်ထဲက အပူလျော့သွားသည် ... မလွယ်ဘူး ... တကယ်မလွယ်ဘူကံကလည်း ဆိုးချင်တော့ ... ဟိုဘက်ငေးရင်း ... ခလုတ်တိုက်ပြီးလဲပါရော ... ရှက်လိုက်တာဗျာ ... ယွန်းအိတို့ သုံးယောက် ... နောက်လှည့်ပြီး ... ကျွန်တော့်ကို ဝုိင်းရီကြတယ် ... ရှက်လိုက်တာဗျာ ... ရှက်လိုက်တာ ...

သီရိက ... "ကိုခန့်နော် ... နောက်ကနေ ... ဘာတွေ အငန်းလွန်ပြီးချော်လဲ ... အဲ ... ဟုတ်ပါဘူး ... ဘာတွေ အတွေးလွန်နေတာလဲဟင်"


ဟာ ... သွားပါပြီဗျာ ... ဘယ်လိုရှင်းပြရမလဲ မသိတော့ဘူး ... သူတို့ အိုးလေးတွေကို ... ငမ်းလို့ ... ချော်လဲသွားတယ်ဆိုရင်လည်း ... နှာဘူးကျတဲ့ကောင်လို့ ထင်သွားအုံးမယ် ... သီရိက ... ဒါမျိုးတွေ ကြုံလေ့ရှိတယ်နဲ့ တူပါတယ် ... ကျွန်တော့်ကို ချောင်ပိတ်မေးခွန်း မေးတယ် ... သူမေးတာ အကြောင်းမဟုတ်ဘူး ... ယွန်းအိ စိတ်ထဲ တမျိုးထင်သွားမှာ ... ကျွန်တော် စိုးရိမ်တယ် ...


"ဟာ ... မဟုတ်ရပါဘူး ... သီရိကလည်း ..."

"ဘာ မဟုတ်တာလဲ ... ကိုခန့်ရဲ့"


သီရိ ကျွန်တော့်ကို ကြပ်နေပြီ ... ရှက်လိုက်တာဗျာ ... တော်တော်လည်း စိတ်အိုက်တယ် ... ကျွန်တော် ဘာပြောရမှန်းမသိဘူး ... ရှက်စိတ်ကြောင့် ... ကျွန်တော့် တကိုယ်လုံး နီရဲတွတ်လာသည် ...


"ဟိုလေ ... ပုဆိုးနဲ့ ခြေထောက် ငြိပြီး ... ချော်လဲတာ"


ယွန်းအိက ... ကျွန်တော့် လွယ်အိတ်က ... ဖုန်တွေကို ခါပေးပါတယ် ...


"ကိုခန့်ကလည်း ... ကလေးကျနေတာပဲ ... မှောက်ခုံလဲရတယ်လို့ ... လွယ်အိတ်မှာ ဖုန်ပေသွားပြီ ... ဆက်ခါလိုက်အုံး"


ယွန်းအိ ... ကျွန်တော့်လွယ်အိတ်ကို ... ဖုန်ခါပေးတာကို ... သီရိက ကြည့်နေတယ် ... သီရိအကြည့်က ... ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်ကို ... သိပ်မသင်္ကာတဲ့ အကြည့်မျိုး ... သီရိက စကားနာ ထိုးသည် ...


"ယွန်းအိက ... အရမ်းကြင်နာတတ်တယ်နော် ..."

"အင်း ... ကိုယ့်ရှေ့မှာ ချော်လဲနေတဲ့လူတွေ့ရင် ... ယွန်းအိက ... ဖာသိဖာသာ မနေတတ်ဘူး ... အဟဲ"

အေးမြတ်က "ယွန်းအိ စိတ်ထားက လှတယ်နော်"

သီရိက "ဟုတ်တယ် ... ယွန်းအိက ... စိတ်ထားကောင်းတယ်နော်"

ယွန်းအိက ... "ဟုတ် ... ကျေးဇူးနော်"


ကျွန်တော်လည်း ... မနေနိုင်တော့ဘူး ... ယွန်းအိကို ... ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောရတော့တာပေါ့ ...


"ယွန်းအိ ... ကျေးဇူးပဲဗျာ"

"အို ... ရပါတယ် ... ကိုခန့်ကလည်း ... သူငယ်ချင်းတွေပဲဟာကို ..."


သီရိနဲ့ ... အေးမြတ်က ... အရှေ့ကလျှောက်သည် ... ကျွန်တော်နဲ့ ယွန်းအိက ... အလိုလို ... နောက်ကျန်နေခဲ့သည် ... ဒီတစ်ခါတော့ ... သီရိ အိုးလှလှလေးကို ... ကျွန်တော် ... မငမ်းရဲတော့ပြီ ... ခပ်စိုက်စိုက်နဲ့ လျှောက်လာရင်း ... ကျွန်တော့် ကားရပ်ထားတဲ့နေရာကို ရောက်လာသည် ...


"ယွန်းအိ ... ကျွန်တော် ကားပါလာတယ် ... အကုန်လုံးကို လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ ..."

"အင် ... ဘယ်မှာလဲ ..."


ဘောက်စဂွန် ကားလေးကို လက်ညှိုးထိုးပြပြီး ...


"ဒီကားလေ ..."

"ဟင် ... တကယ်ပြောတာလား"

"အင်း ... တကယ်ပေါ့ ... ဒီမှာကြည့်"


ယွန်းအိ ... ယုံအောင် ... ကားတံခါး ဖွင့်ပြလိုက်သည် ...


"သီရိ ... ခဏလေး ... ကိုခန့်က ကားပါတယ်တဲ့ ... အကုန်လုံးကို ... လိုက်ပို့ပေးမယ်တဲ့ ..."


သီရိတို့ နှစ်ယောက် ... ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး ...


"ဟုတ်လား ... တကယ်လိုက်ပို့ပေးရမှာနော် ... ကိုခန့်"

"အင်း ... လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ ... တက်တက် ..."

"ညာပြီး ... အိမ်မခေါ်သွားရဘူးနော်"

"အောင်မလေးဗျာ ... ခေါ်သွားမှာ ... စိတ်ချ ..."

"အံမယ် ... ခေါ်ရဲ ခေါ်ကြည့်ပါလား ... ခစ် ... ခစ် ... ခစ် ..."


ကျွန်တော် ... သူတို့ အကြောကို ... နည်းနည်းတော့ နပ်လာတယ် ... အလိုက်သင့် ... ဟိုလိုဒီလိုလို ... ပြောတော့ ... ရီရတာပေါ့ဗျာ ... သာလိကာမလေး သုံးယောက် ... ကားပေါ်တက်ကြတယ် ... ယွန်းအိနဲ့ ... အေးမြတ်က နောက်မှာ ထိုင်တယ် ... သီရိက ... အရှေ့မှာ ထိုင်တယ် ... တမျိုးပဲဗျာ ... နည်းနည်းတော့ ... ရှိန်းတိန်းတိန်းနိုင်တယ် ... ခပ်ချောချော ကောင်မလေး သုံးယောက်နဲ့ ... ဒီလိုမျိုး သွားလာရတာ ... တမျိုးပဲဗျ ... ကျေနပ်သလိုလို ... ၀မ်းသာနေသလိုလို ...


"ကိုခန့် ... သီရိတို့ သုံးယောက်လုံး ... အိမ်ခေါ်သွားပြီး ... ဘာလုပ်မှာလဲဟင်"

"တယောက်ကို ... ကော်ဖီဖျော်ခိုင်းမယ် ... တယောက်ကို ... ထမင်းခူးခိုင်းမယ် ... တယောက်ကို ... ရေချိုးခိုင်းမယ် ..."

"အယ် ... တော်တော် ညစ်ပတ်တယ် ... ကိုခန့်နော် ... "


ဘာရယ်မဟုတ်ဘူး ... စလိုက်ပေမယ့် ... ကျွန်တော့် ... လက်မောင်း ... ဆစ်ကနဲ နာသွားသည် ... သီရိလေ ... ကျွန်တော့်ကို ဆွဲဆိတ်တယ် ... ဟာကွာ ... ဒီကောင်မလေးကတော့ ... ဖက်နမ်းပစ်လိုက်ရင်တော့ ... အကုန်လုံး ရှုပ်ကုန်မယ် ... ကျွန်တော်က ... ကျွန်တော့်အသားနာရင် မကြိုက်ဘူးဗျ ... ဒီလိုမျိုး လက်ပါတာမျိုးလည်း မကြိုက်ဘူး ... ဒါပေမယ့် ... ခွင့်လွှတ်လိုက်ပါတယ် ... ကျွန်တော်က တောပြောတောင်ပြော ... လျှောက်ပြောမိတာကိုး ... အဲဒီမှာ ပါးစပ်သေနတ် သုံးလက် ဝိုင်းပစ်တာ ခံရတော့တာပဲ ... နားထဲ အူနေတာပဲ ... ကျွန်တော်လေ ... ခေါင်းတောင် မဖော်နိုင်တော့ဘူး ... သုံးယောက်တယောက်ဆိုတော့ ... မနိုင်ဘူးလေ ... မီးများမီးနိုင်ပေါ့ ... တာမွေနား အထိ ... စကားတွေ တတွတ်တွတ် ... တီတီတာတာတွေပြောလာကြတာ ... ကားပေါ်ကနေ ... ဟီးဟီးဟားဟား ရီမောသံတွေက ... လျှံထွက်နေတာပဲဗျာ ... ယွန်းအိ အိမ်ကို အရင်ရောက်တယ် ... နောက်ကနေ ... ဟိုဘက်ကွေ့ ... ဒီဘက်ကွေ့ ... လမ်းညွှန်ပေးရင်း ... အိမ်ရောက်တော့ ...


"ကိုခန့် ... ကျေးဇူးပဲနော် ... ညကျရင်လေ ... စာမေးလို့ရအောင် ... ဖုန်းနံပါတ် ပေးအုံး"

"အင်း ... xxx xxx xxx"

"xxx xxx xxx နော် ... အိမ်ဖုန်းလား ... စကားပြောလို့ရတယ် မှတ်လား ..."

"ရတယ် ... ရတယ် ... လှမ်းခေါ်လိုက်နော် ... ဘိုင့်"

"တာ့ တာ ... မနက်ဖြန်မှ တွေ့မယ်နော်"


ကျွန်တော့်ကားလေး ... လမ်းထိပ် ရောက်တဲ့အထိ ... ယွန်းအိ ရပ်ကြည့်နေတုန်း ... အင်း ... နည်းနည်းတော့ စိတ်မကောင်းဘူး ... စတွေ့တာ တရက်ပဲရှိပေမယ့် ... ယွန်းအိကိုလေ ... ရင်ထဲက သံယောဇဉ် ဖြစ်မိပါတယ် ... ယွန်းအိ ကျန်နေခဲ့တာကို ... စိတ်မကောင်းဘူး ... ဟူး ... မတတ်နိုင်ဘူးလေ ... မနက်ဖြန်ကျရင် တွေ့ရအုံးမှာပဲဟာကို ...


အေးမြတ်အိမ်က ... တလမ်းကျော်မှာ ... အေးမြတ်ကလည်း ... ငလောင် ...


"ကိုခန့် ... ကျေးဇူးပဲနော် ..."

"ရပါတယ် ... မနက်ဖြန်မှ တွေ့မယ်နော်"

"ကိုခန့် ... သီရိကို အိမ်ရောက်တဲ့အထိ ... သေချာပို့ပေးလိုက်အုံးနော် ..."

"အင်းပါ ... စိတ်သာချ ... ကျွန်တော့် အိမ်ခေါ်သွားမယ် ..."

"ဟား ဟား ဟား ... တကယ်လား ... သီရိက ... တိုက်ကွမ်ဒို ... တတ်တယ်နော် ... ဟိ ဟိ ... စိတ်ချမယ်နော် ... ကိုခန့် ... ခစ် ... ခစ် ခစ်"အ ... ဆစ်ကနဲ ... နာသွားပြန်ပြီ ... လုပ်ပြန်ပြီ နောက်တစ်ခါ ...


"တာ့ ... တာ"

"သွားပြီနော် ... အေးမြတ်"

"ဟုတ် ... တာ့တာ"


ကားလေး မောင်းထွက်လာတော့ ... စစချင်း ... တမိနစ်လောက် ... ငြိမ်သွားသည် ... သီရိ ... ဟိုဘက်ငေးပြီး ... လျှောက်ကြည့်နေသည် ... အခုမှ သတိထားမိသည် ... သီရိက ... တော်တော့်ကို လှသည် ... မျက်ခုံး ... မျက်လုံး ... နှာတံ ... မျက်နှာပေါက် ... ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစား ... ဘေးကနေကြည့်ရတာ ... တော်တော်လေးကို လှသည် ... အထူးခြားဆုံးက ... သီရိရဲ့ ရင်နှစ်မွှာ ...  ထွားသည် ... မို့သည် ... တချက်ကြည့်ပြီးရင် ... မျက်စိမခွာနိုင်လောက်အောင် ... ထွားသည် ... ဘရာစီယာခွက်ပဲ ကြီးနေတာလား ... တကယ် ရင်သားကြီးတာလား ... ချွတ်ကြည့်မှ သိမယ်ထင်တယ်နော် ...


"ဟိတ် ... ဘာလို့ ဒီလောက် ... ကြည့်နေတာလဲဟင် ... အရှေ့ကို တည့်တည့်ကြည့်မောင်း"

"အရမ်းလှလို့"

"ဟုတ်လို့လား ... ယွန်းအိနဲ့ ... သီရိ ... ဘယ်သူပိုလှလဲဟင်"

"ယွန်းအိက ... ကလေးတစ်ယောက်လို ... ချစ်ဖို့ကောင်းတာ ... သီရိက ... တကယ့်မိန်းမချော ... ချောတယ်လို့ ပြောရမယ် ... မတူဘူး"


ဒီလိုမျိုး ... မေးခွန်းတွေကို ... နည်းနည်းတော့ ရှောင်တတ်လာပြီ ... မုဆိုး စိုင်သင်ပေါ့ ... စိုင်လှလှတောင့်တောင့်လေး ... သင်ပေးလို့လေ ...


"ကိုခန့်က ... သီရိကို ဘယ်လိုမြင်လဲဟင် ..."


ဟိုက် ... ဘယ်လိုမြင်တယ် ပြောရမလဲ ... လှတယ် ... ချောတယ် ... တောင့်တယ် ဖြောင့်တယ် ... ပြောရမလား ... အတိုချုံးပြောမှရမယ် ...


"အရမ်းလှတယ် ... အရမ်းချောတယ် ..."

"ဟုတ်လို့လား ... ဘယ်လို လှတာလဲဟင်"

"ယောက်ျားလေး တစ်ယောက် ... ငမ်းငမ်းတက် ဖြစ်လောက်အောင် ... လှတယ် ..."

"အဟား ... ကိုခန့်က အရမ်းမြှောက်ပြောတတ်တယ်နော် ... "

"ကျွန်တော်က ... မြှောက်ပင့် မပြောတတ်ဘူးဗျ ... အရှိတရားအတိုင်း ... အမှန်အတိုင်း ပြောပြတာ ... သီရိရဲ့ ... စိတ်နေစိတ်ထားတော့ ... ကျွန်တော် မပြောတတ်သေးဘူး ... တပတ် တလလောက်နေရင်တော့ ... အကဲဖြတ်လို့ရပြီ ..."

"အင်း ... မုန့်၀ယ်ကျွေးမယ်နော် ... သီရိကို ငမ်းတဲ့ ထဲမှာ ... ကိုခန့်လည်း ပါတယ်မှတ်လား"


ဟာဗျာ ... သီရိဆိုတဲ့ ကောင်မလေးက ... ရုပ်လေးလှသလောက် ... သူများကို ချောင်ပိတ်မေးတာ ... တော်တော် အကျင့်ပါနေလားမသိပါဘူး ...


"သီရိရယ် ... မိန်းကလေး တယောက် ... သိပ်လှရင် ... မကြည့်တဲ့ ယောက်ျားရှိလို့လား"

"တကယ်ပြောတာလား ... ဒါဆို ... ကိုခန့် မှောက်ခုံလဲတာ ... သီရိကြောင့်လားဟင် ... ခစ် ... ခစ်"


ချောင်ပိတ်မေးခွန်းတွေက ... မမိုက်ဘူးဗျာ ... အဲဒါမကောင်းဘူးဗျ ... မကောင်းဘူး ... လူတယောက်ကို ... အနုနည်းနဲ့ ... အနိုင်ကျင့်တာ ... ကျွန်တော် သဘောပေါက်လိုက်တာက ... သီရိက ... အလှတရားကြောင့် ... မာနတွေ သွေးနားထင်ရောက်နေတဲ့ ... ကောင်မလေးတယောက်ဆိုတာကိုပဲ ... ကျွန်တော်လည်း ... ရွဲ့ချင်တဲ့ စိတ်က ပေါ်လာတယ် ...


"ဟုတ်တယ် ... သီရိကို အငမ်းလွန်တာ ... မှောက်ခုံလဲတာပဲ ... ဟား ဟား"

"အယ် ... ကိုခန့် နော် ... ဟွန့် ..."


သီရိ ... ရှက်သလိုလို ရွံ့သလိုလိုနဲ့ ... မျက်နှာလေးက နည်းနည်းရဲလာသည် ... ဖြစ်မှာပေါ့ ... မိန်းကလေးတယောက်က ... သူ့နောက်ပိုင်းအလှကို ... ပေါ်တင်ကြီး အငမ်းခံရတာ ... ငမ်းပါကြောင်း ... ကြည့်တဲ့အကြောင်း ... ပေါ်တင်ကြီး ၀န်ခံလိုက်တော့ ... ရှက်သွားတယ်နဲ့ တူတယ် ... မှတ်ထား သီရိရေ ... ကျွန်တော်က ... စိတ်မထင်ရင် ... ရွဲ့တတ်တယ် ... သူ့ဘက်ကို နည်းနည်းတိုးပြီး ...


"ဟိတ် ... တကယ် အိမ်ခေါ်သွားမှာနော် ..."

"ဟင် ... ကိုခန့်နော် ... "

"လိုက်မယ်မှတ်လားဟင်"


သီရိ ... နည်းနည်းလေး ... မျက်နှာလေး ပျက်သွားသည် ... ကြောက်သွားသည့် ပုံစံ ... မျက်နှာနှစ်ခုက ... ပေ၀က်လောက်ပဲ ဝေးတော့သည် ... ကျွန်တော် သီရိမျက်လုံးတွေကို ... စိုက်ကြည့်တာ ... ဆယ်စက္ကန့်လောက် ကြာသွားသည် ...


"အို ... ကိုခန့်ကလည်း ..."

"တကယ်ပြောတာ ... သီရိကို ကြည့်ပြီး ... အရမ်း ရင်တွေ ခုန်တယ်ဗျာ ..."

"အို ..."


သီရိ ... အကြည့်ချင်း လွှဲဖယ်သွားသည် ... ငြိမ်သွားသည် ... နည်းနည်း ... စိတ်အိုက်သွားသည့်ပုံ ... ဒီလောက်လှတဲ့ မိန်းကလေးတယောက် ... ဒီလိုမျိုး ရီးစားစကားတွေ ... အပြောခံရတာ မဆန်းပါဘူး ... ဆန်းတာက ... ကားပေါ်မှာ ... နှစ်ယောက်ထဲလေ ... ရှောင်ပြေးလို့လဲမရ ... မသိချင်ယောင် ဆောင်လို့လဲမရ ...


"ဟိတ် တကယ် အိမ်ခေါ်သွားရမှာလားဟင် ..."

"ကိုခန့်နော် ... သိပ်မစနဲ့ ... တကယ်လိုက်ခဲ့မှ ... ဟိုလိုလို ... ဒီလိုလို မလုပ်နဲ့ ..."

"အိုကေ ... ဒါဆို ... အိမ်မပြန်နဲ့တော့နော် ..."

"အင် ... အဲဒီလို မနောက်ရဘူးလေ ... ခစ် ... ခစ်"

"ရော် ... ခက်တော့တာပဲ ... အမိကလည်း ... တကယ်ပြောတာပါဆို ..."

"ဟင့်အင်းနော် ... သီရိက ... ငယ်သေးတယ် ..."

"ဘာငယ်တာလဲဟင် ..."


ကျွန်တော့် စကားက ... နည်းနည်းတော့ လွန်သည် ... မတတ်နိုင် ... မာန မိုးမွှန်အောင် ကြီးနေတဲ့ ကောင်မလေးကို ... နည်းနည်းတော့ ... နှိပ်စက်အုံးမယ် ....


"အို ... ကိုခန့်ကလည်း ..."


သီရိ ... သူ့ကိုသူ ... မလုံမလဲ ... ရင်ဘတ်လေးပေါ် ... လက်ဖိလိုက်သည် ... သီရိ ... ရင်တွေ ခုန်နေပုံရသည် ... သူ့ပစ္စည်းသူ ထွားမှန်း သိပုံရသည် ...


"ကိုခန့်နော် ... သိပ်မဆိုးနဲ့ ... သီရိက ... ရိုးရိုးသားသားခင်တာ ... ဟိုစိတ်ဒီစိတ် မမွေးရဘူးလေ"

"ဘယ်စိတ်ကို ပြောတာလဲဟင်"

"အို ... ပြောလေ ... ကဲလေပဲ ..."

"ကဲမှာပေါ့ ... သီရိက ... သိပ်လှတာကိုး"

"အိုး ... ကိုခန့်နော် ... ဟွန့် ... တိုင်ပြောမယ် ကြည့်နေ"

"တိုင်တလုံး ... ငါးပြား ... ကြိုက်တဲ့လူကိုတိုင် ... တရားသူကြီးတော့ သွားမတိုင်နဲ့နော် ... တခါထဲ လက်မှတ်ထိုးပစ်လိုက်မယ် ... ဟား ဟား ဟား"


အတည်လိုလို ... အရွှန်းလိုလိုနဲ့ ... သီရိကို ကြပ်နေသည် ... မသိရင်ပဲ ... ကျွန်တော့်ပုံစံက ... တခါတည်း ... လက်ထပ်ပစ်လိုက်တော့မယ့်ပုံစံ ...


"အို ... ကိုခန့်နော် ... သိပ်မစနဲ့ ... သီရိ ရှက်လာပြီနော်"

"ဟား ဟား ... အလကားပြောတာနော် ... စိတ်မဆိုးနဲ့"

"တော်တော် အူမြူးနေတယ် ... ဟွန့်"


ဆစ်ကနဲ ... နာသွားပြန်ပြီ ... နောက်တစ်ခါ ... ဆွဲဆိတ်ပြန်တယ် ... သီရိ ... သီရိ ... နောက်တခါ မဆိတ်ရဲအောင် ... ဖက်နမ်းပစ်မှနဲ့တူတယ် ...


"ကိုခန့်ကို ... အကူအညီတခုတောင်းမလို့ ... အရမ်းစတော့ ... မတောင်းတော့ပါဘူး ..."

"အလကား လျှောက်စနေတာ ... ကျွန်တော်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ... ပြောပါ ... အားမနာပါနဲ့"

"ဟိုလေ ... သီရိ ... ပုံဆွဲဖို့ ... စာရွက်တွေရယ် ... ပစ္စည်းတွေရယ် ... ၀ယ်ရမယ် ... ဘယ်မှာ ၀ယ်ရမလဲဟင်"

"လမ်း ၃၀ မှာ ရောင်းတယ် ... မြို့ထဲလမ်းတော့ ... သိပ်မကျွမ်းဘူးနော် ..."

"အင်း ... သိပြီ ... ထရိတ်ဒါး အောက်ဘက်က ဘလောက် ... "

"အဲဒီပဲ မောင်းလိုက်မယ်နော် ..."

"ဟုတ်"


"သီရိက ... မောင်နှမတွေရှိသေးလား"

"မရှိဘူး ... ကိုခန့်ရဲ့ ... သီရိက ... တဦးတည်းသော သမီး"

"အတူတူပဲ ... ကျွန်တော်လည်း ... တဦးတည်းသော သား"

"ဟယ် ... ဟုတ်လား ... ဒါဆို ... လူဆိုးတွေပေါ့"

"အင်း ... ဒါပေမယ့် ... မိဘတွေက ... မရှိတော့ဘူး ... ပေါင်းတည်က အိမ်မှာ ဆုံးသွားကြတယ် ..."

"ဟင် ... ဟုတ်လား ... သနားပါတယ် ..."

"ဟုတ်တယ် ... သီရိရဲ့ ... ကျွန်တော် စိတ်တအားညစ်လို့ ... လျှောက်စနေတာ ... တမျိုးတော့ မထင်နဲ့နော် ..."

"အာ ... ရပါတယ် ... စိတ်မညစ်ပါနဲ့ ... ကိုခန့်ရဲ့ ... သီရိတို့ရှိပါတယ် ... ပျော်အောင်သာနေနော် ... စိတ်မညစ်ရဘူး"

"အင်း ... ကျေးဇူး"

"အခုကော ... ဘယ်သူနဲ့ နေလဲဟင်"

"ကျွန်တော့် ဘကြီးနဲ့ အတူတူနေတယ် ..."

"ဟုတ်လား ... ဘကြီးက ... အိမ်ထောင်နဲ့လား ..."

"ဟုတ်ဘူး ... လူပျိုကြီး ..."

"ထမင်းစားတော့ ... ၀ယ်စားတာလား"

"အင်း ... ၀ယ်စားတယ် ... သူလည်း သူကြိုက်တာ ၀ယ်တယ် ... ကျွန်တော်လည်း ... ကျွန်တော်ကြိုက်တာ စား"

"နောက်နေ့ ... ထမင်းဘူး ပိုထည့်လာပေးမယ်နော် ... စားမယ်မှတ်လား"

"သီရိ ကျွေးရင် ... အကုန်စားမယ်"

"အို ... ကိုခန့်နော်"


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

My Lovely wife,the bitch for black cleaner

-
Image
My Lovely wife,the bitch for black cleaner ခန်းမ ထဲ မှာ လူတွေစုံလင်နေပြီး အခမ်း အနား စတင်သံ နှင့်တူ အနီ ရောင် ကော်ဇော်ပေါ်ကနေ နတ်းသမီးလေး လမ်းလျှောက်ပြီး ကျနော် ဆီတည့်တည့် လမ်းလျောက်လာနေတယ် သူမရဲ့ မျက်နှာမှာ နှင်းဆီရောင် အပြုံးလေး သန်း ပြီး ရှက်နေတဲ့ အသွင်ဖြစ်သည် ဒီနေ့လောက် ကမ္ဘာပေါ်တွင် ကျနော်လောက် ပျော် မည့်သူ မရှိလောက်ပါ စဉ်းစားကြည့်လေ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့ ချစ်သူနဲ့ လက်ထပ်ရတာ မပျော်တဲ့သူရှိပါ့မလား နောက်က ဆိုင်းဘုတ်မှာလည်း မောင်ကောင်းကျော်ခန့် နှင့် မဆောင်းနှင်းဖြူ တို့၏မင်္ဂလာ ပွဲတဲ့ နာမည် ရှေ့က ဂုဏ်ပုဒ်တွေကလည်း မသေး M.B.B.S တဲ့ နှစ်ယောက်လုံး ဆရာဝန်များဖြစ်သည်......................လွန်ခဲ့သော ခြောက်နှစ်ကို ပြန်သွားကြည့်မည် ဆိုလျင် ဆေးတက္ကသိုလ်ဖွင့်စ Queen ရွေးတဲ့ပွဲ မှာ သူမကို ကျနော် သတိထားမိခဲ့တယ် နာမည် လေးက ဆောင်းနှင်းဖြူတဲ့ တောင်ကြီးက နေကျောင်းလာတက်တာတဲ့ ရှမ်းသွေးကြွယ်လေးပင် ဒါကြောင့်ပဲ The Whole Queen ရွေးခံရတာ ဖြစ်မည်ဟု ကျနော် စိတ်ထဲက တွေးလိုက်တယ် ကျနော်နာမည် ကောင်းကျော်ခန့် ဆေးတက္ကသိုလ် တက်စက အသက်က ၁၈ သူမနှင့်တူတူလောက်ပင် ကျနော့် အကြောင်းပြောရ ရင်တော့ ငယ်ငယ်ကတည်း မိဘတေ ကြည့်ရှုမှုအောက...
Read More/ Watch More/ See More »»»

ပန်းပျိုမေ

-
Image
 အိမ်က Wifi ကလဲ ဒီညမှ ဘာဖြစ်တယ်မသိပါဘူး၊ လိုင်းက မတက်လာတော့ဘူး။ operator ကို ဖုန်းဆက်တော့လဲ ညဘက်ကြီးဖြစ်နေလို့ထင်တယ်။ ဖုန်းမကိုင်ဘူး။ ရာသီဉတုကလဲ ပူတော့ လူက စိတ်ညစ်နေပြီ။ အဲ့ဒါနဲ့ဘဲ နောက်ဖေးဝရံတာဘက်ကို သွားပြီ လေညင်းခံနေလိုက်တယ်။ ဆေးလိပ်လေး သောက်မယ်ဆိုပြီး တွေးလိုက်မိပြန်ပေမယ့်လဲ ဆေးလိပ်က မရှိပြန်ဘူး။ ဒီညကတော့ Unlucky ဘဲ ဆိုပြီး လက်ကျန်ကျန်တဲ့ Mandalay Run ပုလင်းကို မျက်လုံးထိုးလိုက်တယ်။ သီဟိုစေ့ဝယ်ထားတာ ကျန်တာလေးနဲ့ Mandalay Run လေးနဲ့ နောက်ဖေးဝရံတာရဲ့ လေတချက်တချက် ပင့်တိုက်တဲ့ အရသာကို ခံစားရင်း ‌သာယာနေလိုက်တယ်။ သာယာနေရင်း မီးကလဲ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ပျက်သွားသေးတယ်။ မီးပျက်လဲ ပျက်ပျက်ပေါ့၊ ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။ ကိုယ်က အရှိန်လေးလဲ ရနေပြီဆိုတော့ မီးပျက်တာ လာတာကို စိတ်မဝင်စားတော့ဘူး။  သောက်နေဝာာ အရှိန်တော်တော်ရနေပြီဆိုတော့ ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် မျက်စိပြူးကြည့်ရတယ်။ တကယ်လား မှားမြင်တာလားဆိုပြီး။ အမယ် ကောင်မလေးတစ်ယောက်ဗျာ၊ အဝတ်အစားလဲ ပါပုံမရဘူး၊ ဖုန်းတစ်လုံးအလုပ်ရှုပ်နေတာ ဟိုကြည့် ဒီကြည့်နဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ကိုလဲ မျက်စိကစားနေသေးတယ်။ ကြည့်ရတာ သူ့ဘဲဘဲကို ဖုန်းနဲ့ sex chat ချက်ပေးနေတာထင်တယ်။ ကိုယ့်အခန...
Read More/ Watch More/ See More »»»