A boy in maid outfit(1)
"ဒီကိုလာခဲ့"
ပါးပါးက ခွန်းကိုခေါ်တော့ ခွန်းလည်း ပါးပါးရှိရာ စားပွဲခုံနားကို ဒရွှတ်တိုက် သွားလိုက်တယ်။
ပါးပါးက ခုံကိုနည်းနည်းမှီပြီး လက်ပိုက်ရင်းရပ်နေတာ။
ခွန်းလည်း ပါးပါးခြေရင်းမှာ ပုံ့ပုံ့လေးထိုင်ရင်း ပါးပါးကို မော့ကြည့်လိုက်တယ်။
ခုခွန်းပုံစံက maid outfitနဲ့ကိုလေ အောက်ကလဲပေါင်အထိရှည်တဲ့ဇာ fishnet stockingကိုဝတ်ထားရတာ။
ခေါင်းမှာလဲ cat ears အဖြူရောင်လေးနဲ့ လည်ပင်းမှာလဲ chokerကအခန့်သား။
ခွန်း ပါးပါးရဲ့ ပေါင်ကို ကိုင်ရင်း ခေါင်းနဲ့ တိုးဝှေ့နေလိုက်တယ်။
ပါးပါးလို့သာခေါ်ရတာ ပါးပါးက ခုမှ ၃၁ပဲရှိသေးတာ။
Daddyမခေါ်ချင်လို့ ပါးပါးလို့ ခေါ်တဲ့ သဘောပါပဲ။
ဒီနေ့ ခွန်း maid outfitလေးဝတ်ရတယ်။ ပါးပါးက မင်းဖို့ဆိုပြီး ပေးလို့ဝတ်ရတာ။
ဝတ်ပြီးတော့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် မှန်ထဲမှာ ပြန်ကြည့်ပြီး တကယ့် အစေခံတစ်ယောက်လိုခံစားလိုက်ရတယ်။
တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပိုပြီး သိမ်ငယ်စေတာက လည်ပင်းက chokerပဲ စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုခံစားလို့ ခံစားရမှန်းကို မသိပဲ အရင်ကထက်ပိုပြီး သိမ်ငယ်မိတာပဲသိတော့တယ်။
အောက်က stockingအောက်မှာ ခြေထောက် ဖြူဖူ သေးသေးလေးတွေ။ဘာအမွှေးအမျှင်မှ မရှိဘူး။
ကိုကိုက ခွန်းကို မျက်တောင်မွှေးနဲ့ မျက်တောင်မွှေးအထက်က အမွှေးကလွှဲရင် ဘာအမွှေးမှ မရှိရဘူးတဲ့။အဲကြောင့် ခွန်းက တစ်ကိုယ်လုံးကို waxingလုပ်ထားရတာ။
ပါးပါးက ခွန်းခေါင်းလေးကို ပွတ်သပ်နေရင်းက မျက်နှာတစ်လျှောက်ပွတ်ဆွဲသွားရင်း ခွန်းရဲ့ ပါးစပ်ထဲကို လက်ညိုးပူပူနွေးနွေးကို ထိုးထည့်လာတော့
ပါးပါးကိုယ်ပိုင်ဟာကို စုပ်ရသလိုမျိုး စုပ်ပေးမိတယ်။
လက်ညိုးကို လျှာလေးနဲ့ သပ်ယက်လိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲ အသွင်းအထုတ်လုပ်နေမိတယ်။
စိတ်ထဲမှာ ပါပါးဟာကြီးလို သဘောထားရင်းပေါ့။ခနကြာတော့ ပါပါးက ခွန်းကို ခြေထောက်ကို ယက်တဲ့။
အဲတာနဲ့ ခွန်းလည်း ခြေအိတ်မချွတ်ရသေးတဲ့ ပါပါး ခြေထောက်ဆီကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဆင်းသွားပြီး ပါပါးခြေဖမိုးတစ်လျှောက် မျက်နှာ နဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်ဆွဲရင်း ဇိမ်ယူနေလိုက်တယ်။
"ပါပါး ခွန်းခြေအိတ် ချွတ်လိုက်မယ်နော်"
"ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ချွတ်"
"ဟုတ် ပါပါး"
ပါးပါးက ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို မြှောက်ပေးတယ်။ ခွန်းလည်း ပါပါးရဲ့ ခြေထောက်က ခြေအိတ်ကို ပါးစပ်နဲ့ ခက်ခက်ခဲခဲ ချွတ်ရတယ်။လက်နဲ့ ချွတ်သလိုတော့ ရော့အင့်ဆိုပြီး မလွယ်ဘူးလေ။
မျက်နှာနဲ့ ခြေထောက်ကို သေချာထိကပ်ရင်း ပါးစပ်က ဖြည်းဖြည်းချင်းဆီ ဆွဲချွတ်ရတာ။
အဲလိုနဲ့ တစ်အောင့်လောက်ကြာတော့ ပါပါးခြေထောက်တစ်ဖက်က ခြေအိတ်က ကျွတ်သွားတယ်။
အဲတော့ ပါပါးက နောက်ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ထောင်ပေးတယ်။
အဲတာနဲ့ ခွန်းလည်း နောက်တစ်ဖက်ကို ထပ်ကိုက်ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။
ခွန်း ခြေအိတ်ကို ဆွဲချွတ်လို့ ချွတ်သွားတဲ့အချိန်မှာပဲ အဲခြေထောက်နဲ့
ခွန်းခေါင်းပေါ်ကို နင်းချလာတော့
ခွန်းလည်း ပါပါးနင်းချတဲ့flowအတိုင်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို မျက်နှာအပ်သွားတယ်။
ခုလက်ရှိpositionကို မြင်သာအောင်ပြောရရင် ပါပါးက စားပွဲခုံကိုမှီပြီး မတ်တပ်ရပ်လက်ပိုက်နေတာ။
ခွန်းက ပါပါးရှေ့တည့်တည့်မှာပဲ ကန်တော့နေတဲ့ positonမျိုးကို ပါပါးခြေထောက်တစ်ဖက်က ခွန်းခေါင်းပေါ်ရောက်နေတာ။
ပါပါးက ခွန်းခေါင်းကို ပွတ်သပ်ရင်းက တစ်ချက်ချက် အားပါပါနဲ့ ရိုက်ချတယ်။
ခနကြာတော့ ခေါင်းပေါ်က ခြေထောက်ကို ပြန်သိမ်းလိုက်ပြီး ပါပါးက မလှမ်းမကမ်းမှာရှိတဲ့ ဆိုဖာပေါ်ကို သွားထိုင်လိုက်တယ်။
ပြီးတော့ ခွန်းကို
"ဒီကို လာခဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့ ပါပါး"
ခွန်းလည်း ပါပါးအနားကို ဒူးထောက်ရင်းပဲ ဒရွှတ်ဆွဲသွားလိုက်တယ်။
ဒီအချိန်မှာ ပါပါး မပြောလဲ ထဖို့ဆိုတာ ခွန်းစိတ်ထဲ တွေးတောင် မတွေးရဲဘူး။
ခွန်းအဆင့်က ခုချိန်မှာ ပါပါး ထားရာနေ စေရာသွား ပါပါးရဲ့ အစေခံ ကျွန်တစ်ယောက်။
ပါပါးက ခွန်းရဲ့ အရှင်သခင် ၊ ကိုးကွယ်ရာ၊ မြတ်နိုးရာ
ကိုယ့်အရှင်သခင်ရှေ့မှာ မတ်တပ်ရပ်နေရဲလောက်အောင် ခွန်းသတ္တိမရှိသေးဘူး။ရှိလာမှာလဲမဟုတ်ဘူး။
ခွန်းရဲ့အရာရာက ပါပါးပဲ။ခွန်းရဲ့ စိတ်ရော ကိုယ်ရောကိုပါ ပါပါးလိုသလို စေခိုင်းနိုင်တယ်။
ပါပါးအနားရောက်တော့ ပါပါးထိုင်နေတဲ့ ဆိုဖာခြေရင်းမှာပဲ ဒူးထောက်ရင်း ပုံ့ပုံ့လေးထိုင်ချပြီး ပါပါးကို မော့ကြည့်လိုက်တယ်။
ပါးပါးက ခွန်ရဲ့ စကတ်ဝတ်ထားလို့ ပေါ်နေတဲ့ ပေါင်တံနှစ်ချောင်းပေါ် ခြေထောက်တင်လိုက်ပြီး
"မင်းက ငါ့ရဲ့ဘာလဲ"
"ခွန်း က ပါပါးရဲ့ အစေခံ ကျွန်တစ်ယောက်ပါ"
"၃ခေါက်ပြော"
"ခွန်း က ပါပါးရဲ့ အစေခံ ကျွန်တစ်ယောက်ပါ
ခွန်း က ပါပါးရဲ့ အစေခံ ကျွန်တစ်ယောက်ပါ
ခွန်း က ပါပါးရဲ့ အစေခံ ကျွန်တစ်ယောက်ပါ"
To be continued
Written by khoon sint naung
Photo crd to twitter
A boy in maid outfit(2)
"အဲဒါဆို ငါကရော"
"ပါပါးက ခွန်းရဲ့ သခင်ပါ။"
ဖြန်း
"အာ့ ပါပါး"
ခွန်း ပါးအရိုက်ခံလိုက်ရတာ။အရမ်းကြီး အားမပြင်းပါဘူး နာတယ်ဆိုရုံလောက်ပဲ။
ဖြန်း
"အာ့ ပါပါး"
ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း
ဘယ်ပြန်ညာပြန်အရိုက်ခံလိုက်ရတော့ ကြားထဲမှာ ပါပါးနာမည်ကိုတောင် မတနိုင်တော့ဘူး။
ရိုက်ပြီးတော့ ခွန်းပေါင်ပေါ်တင်ထားတဲ့ ခြေထောက်က ခွန်းစကတ်အောက်တိုးဝင်သွားပြီး underwearမဝတ်ထားတဲ့ ခွန်းအငယ်ကောင်လေးကို ခြေမနဲ့ ညှပ်ပြီး ညစ်လိုက်တယ်။
ခွန်းလည်း ရုတ်တရက်ကြီးဆိုတော့ ပါပါးရဲ့ ခြေထောက်ကို လက်က ကိုင်မိသွားတယ်။
အဲတော့ ပါပါးက
"ဒူးသေချာထောက်ပြီး လက်နောက်ပစ်ထားစမ်း"
အဲဒါနဲ့ ခွန်းလဲ သေချာတည့်တည့်မတ်မတ်ဒူးထောက်ပြီး လက်ကိုလည်း နောက်ပစ်လိုက်ရတယ်။
အောက်က အငယ်ကောင်ကလည်း ပါပါး အထိအတွေ့နဲ့အတူ ပါပါးခြေမကြားထဲမှာပဲ
တစ်ဖြည်းဖြည်းမာလာတယ်။
တစ်ဖြည်းဖြည်းမာလာတဲ့ ခွန်းအငယ်လေးကို ပါပါးက အားနဲ့ မညှာမတာ ဖျစ်ချလိုက်တော့ ခွန်းလည်း အော်ညည်းလိုက်ရတော့တယ်။
"အာ့ ပါပါး"
ခြေမနဲ့ အရင်းကို ဖျစ်လိုက် အဖျားကို ဖျစ်လိုက်နဲ့ ခွန်းfeelလည်းတက်သလို အသေလည်းနာရတယ်။ပါပါးရဲ့ခြေထောက်ကို လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး တားချင်ပေမယ့် ပါပါးအမိန့်တွေအတိုင်း လက်တွေက နောက်မှာ။
အဲအချိန်မှာပဲ ပါပါးက ရုတ်တရက်ဆိုသလို ခွန်း ဥအတွဲလေးကို ဆောင့်ကန့်ချလိုက်တယ်
"အား"
ခွန်း သေလုမတတ်အောင့်တက်သွားပြီး
လက်ကလည်း နောက်မှမထားနိုင်တော့ပဲ ပါပါးခြေထောက်ကို ကိုင်ထားမိတယ်။
လူကလည်းသေလုမတတ်အောက်တက်သွားလို့ ပါပါး ပေါင်ကြားထဲ ပျော့ခွေကျသွားတယ်။
ဘယ်လိုမှ သည်းမခံနိုင်တဲ့ဝေဒနာကြောင့် ခွန်းမျက်ရည်တောင် ကျမိပေမယ့် ပါပါးက
"ပြန်ထစမ်း"
ခွန်းလည်း မတတ်သာတော့ ပါပါးအမိန့်အတိုင်းပြန်ထလိုက်ရတယ်။
"မင်းစကတ်ကိုလက်နဲ့မပြီး ပေါင်ကိုသေချာကားထား"
ခွန်းလည်း သေအောင်ကြောက်နေပေမယ့် ပါပါးအမိန့်အတိုင်း စကတ်ကို လက်နဲ့မလိုက်တော့ မာတောင်နေတဲ့ ခွန်းအချောင်းလေးက ပေါ်လာတယ်။ နောက်ပြီး ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ခုနကထက်ပိုပြီးကားလိုက်တယ်။
ကားပြီးပြီးချင်းပဲ ပါပါးရဲ့ ခြေဖမိုးက ခွန်းဥအတွဲလေးကို ထိကပ်လာတယ်။
ဖွဖွလေးတွေ ရိုက်လိုက် အချောင်းလေးကို ပွတ်ဆွဲသွားလိုက်နဲ့ ခွန်းအတွက် feelတက်ချင်စရာကောင်းပေမယ့် ဆောင့်ကန်မှာဆိုတော့ အသိက ခွန်းကို ဇောချွေးတွေတောင် ပြန်လာစေတယ်။
အဲလို ခပ်ဖွဖွလေးကန်နေရင်းကနေ ပါပါးက အားနဲ့ ကန်ချလိုက်တယ်။
"အား ပါးပါး"
ခွန်းဥလေးတွေ ကွဲတော့မတတ်အောင့်တတ်သွားရတယ်။လူကလည်း ဘယ်လိုမှ မရတော့ပဲ ပါးပါးခြေရင်းမှာ မျော့ခွေညွှတ်ဆင်းသွားတယ်။
လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဥလေးတွေကို အုပ်ကိုင်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် မှာ နာနာကျင်ကျင်နဲ့ အော်ညည်းနေမိတယ်။
"ဟျောင့် ထစမ်း"
ပါပါးက ခွန်းမျက်နှာကို ခြေထောက်နဲ့ ရိုက်ရင်းနှိုးတော့ ခွန်းလည်း ကုန်းရုန်းထရပြန်တယ်။
ထတော့ထလိုက်ပေမယ့် နောက်တစ်ခါအကန်မခံရအောင် ပါပါး ခြေသလုံးကို ကိုင်ရင်း သနားစရာမျက်နှာမျိုးနဲ့ ပါပါးကို ကြည့်ပြီးတောင်းပန်နေမိတယ်။ပါးစပ်ကနေတော့ မလုပ်ပါနဲ့တော့လို့ အော်မတောင်းပန်ဘူး။ မတောင်းပန်ရဲဘူး။
ပါပါးက playနေတဲ့အချိန်မလုပ်ပါနဲ့ပြောရင်အရမ်းဒေါသထွက်တာ။နောက်ပြီး ပါပါးက ခွန်း မplayခင်ထဲက ကြိုမေးပြီးသား ခံနိုင်လားလို့။
ခွန်းလည်း ပါပါးလုပ်သမျှ အကုန်ကြိုက်တော့ ခံနိုင်ပါတယ်လို့ဖြေလိုက်တာ။
ခုကျမှ မခံနိုင်တော့ပါဘူး ဘာညာအော်လို့မရဘူးလေ။
နောက်ပြီး ပါပါးကန်လိုက်ရင် နာလည်းနာပေမယ့် တဖက်ကလည်း သာယာစိတ် ဖြစ်စေတယ်ဆိုတာက ငြင်းလို့မရဘူး။
ခွန်း ပါပါးခြေထောက်ကို ဖတ်ရင်းတောင်းပန်လိုက်ပေမယ့် ရလိုက်တာက ပါးပေါ်ကို ပါပါးရဲ့ လက်ပြန်ရိုက်ချက်တစ်ချက်။
"အာ့ ပါပါး"
"ဘေးဖယ်စမ်း ငါ့အသားကို မထိနဲ့"
ခွန်းလည်း ဖက်ထားတဲ့ ခြေသလုံးကို အမြန် ပြန်ဆုတ်လိုက်ရပြီး နောက်နည်းနည်းလေးဆုတ်ရင်း ဒူးထောက်ရပ်နေလိုက်ရတယ်။
"စောက်ခွက်က ဘာဖြစ်တာလဲ လီးစုပ်ချင်လို့လား စုပ်ချင်ခွင့်တောင်းလေ"
ပါပါးက ခွင့်တောင်းဆိုတော့
ခွန်းလည်း ခွင့်တောင်းတော့တာပေါ့။ခွန်းခုလို နာကျင်မှုတွေကနေ သာယာမှုတွေ ခံစားနေရချိန်မှာ စိတ်မပါဘူးလို့ပြောရင်လိမ်ရာကျမှပေါ့။
နာကြင်မှုတွေက သာယာမှု
ကိုယ့်ကိုကိုယ် ပါပါးရဲ့ ကျွန်တစ်ယောက်ဆိုတဲ့ စိတ်ခံစားချက်ကနေလာတဲ့ သာယာမှု
ပါပါးရဲ့ ဆွဲဆောင်နေတာမဟုတ်ပေမယ့် ခွန်အတွက် ဆွဲဆောင်သလိုဖြစ်နေတဲ့ ကိုယ်ဟန်အချိုးအစား ပုံစံအမူအယာ
အသံနေအသံထားတို့ကြောင့် ခွန်းအာခေါင်တွေ ခြောက်လာသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။
အဲကြောင့် ပါပါးက ခွင့်တောင်းဆိုတာနဲ့ လုပ်နေကျထုံးစံအတိုင်း ပါပါး ခြေထောက်နားမှာ အကြိမ်ကြိမ် ကန်တော့ပြီး ခွင့်တောင်းလိုက်တယ်။
ပါပါး ခွန်းကို ပါပါဟာကို စုပ်ခွင့်ပြုပါ။
ပါပါး ခွန်းကို ပါပါဟာကို စုပ်ခွင့်ပြုပါ။
ပါပါး ခွန်းကို ပါပါဟာကို စုပ်ခွင့်ပြုပါ။
ပါပါး ခွန်းကို ပါပါဟာကို စုပ်ခွင့်ပြုပါ။
ပါပါး ခွန်းကို ပါပါဟာကို စုပ်ခွင့်ပြုပါ။
To be continued
Written by khoon sint naung
Photo crd to twitter
A boy in maid outfit(final)
"လီးအရမ်း စုပ်ချင်နေရင် စုပ်ခိုင်းရမှာပေါ့ ငါ့လီးတော့မဟုတ်ဘူး။ နေဦး မင်းဖို့ ငါသွားယူပေးမယ်"
ပြောပြီး ပါပါးက ထထွက်သွားတယ်။ပါပါးလီးမဟုတ်လို့ ခွန်းနည်းနည်း စိတ်ညစ်သွားပေမယ့်
နောက်ကျလည်း စုပ်ရမှာပဲဆိုတော့ နည်းနည်းဖြေသာပါတယ်။
ပါပါးပြန်လာတော့ အောက်မှာ suction cupပါတဲ့ dildoရယ် floggerတစ်ခုရယ်ပါလာတယ်


"ရော့ ကြမ်းပြင်မှာ ကပ်ပြီး စုပ်"
ခွန်းကို dildoကို ပစ်ပေးပြီး ပြောတယ်။
အဲဒါနဲ့ခွန်းလည်း ပါပါးပစ်ပေးလာတဲ့ dildoကို ကြမ်းပြင်မှာ ကပ်ပြီး ငုံစုပ်ရတော့တာပေါ့။
အဲတော့ ခွန်းရဲ့ ခုပုံစံက ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်နေတဲ့ပုံစံ။
စကတ်ကလည်းတိုတိုလေးဆိုတော့ နောက်က ဟောင်းလောင်း။
အဲဟောင်းလောင်းဖြစ်နေတာကို ပါပါးက floggerနဲ့ ရွှန်းခနဲ ရိုက်ချလိုက်တော့ ခွန်းလည်း ရှေ့ကစုပ်နေတဲ့ လီးအတုကို ပါးစပ်ထဲကထုတ်ပြီးအော်လိုက်မိတယ်။
"အား ပါပါး"
"မင်းကို ဘယ်သူချွတ်ခိုင်းလို့လဲ ပြန်စုပ်။လက်က ကြမ်းပြင်ကို ကပ်ထား မလှုပ်နဲ့"
ခွန်းလည်း ကြောက်ကြောက်နဲ့ပဲ ပါပါးအမိန့်အတိုင်းလုပ်ရတော့တယ်။
လုပ်ပြီး သိပ်မကြာခင်မှာပဲ နောက်က ဟောင်းလောင်းဖြစ်နေတဲ့ဖင်ကို ထပ်အရိုက်ခံလိုက်ရပြန်တယ်။
ခွန်းလည်း မအော်ပဲ မနေနိုင်တော့ ပါးစပ်ထဲက လီးတုကို ထုတ်ပြီး အော်ရပြန်တာပေါ့။
"မင်းကို မချွတ်နဲ့ပြောထားတာကို"
ရွှမ်း ရွှမ်း ရွှမ်း
သုံးချက်ဆက်ရိုက်ချက်နဲ့အတူ ခွန်းလည်းကော့တက်သွားရတယ်။
ဒါပေမယ့် နောက်ထပ်ရိုက်ချက် ကျလာမှာစိုးလို့ အော်ဖို့နောက်ထား ရှေ့က ကြမ်းပြင်မှာ ကပ်ထားတဲ့ လီးတုကို အရင် ပြန်စုပ်လိုက်ရတယ်။
အဲမှာလေ ပါပါးက ခွန်းစုပ်နေတာကို ခေါင်းကနေတက်နင်းချလိုက်တော့ လီးတစ်ချောင်းလုံးနီးပါး လည်ချောင်းထဲအထိဝင်သွားပြီး ပျို့တက်အော့အန်ချင်သလိုဖြစ်သွားပေမယ့်
နောက်ကနေ တစ်ဆက်တည်းဆိုသလိုလိုက်လာတဲ့ အားမသေးလှတဲ့ ကြိမ်လုံး ရိုက်ချက်တွေကြောင့်
ပျို့အန်ချင်တဲ့ စိတ်တွေတောင် ပျောက်သွားမတတ်ဖြစ်သွားပြီး
လက်ကားယားခြေကားယား ဖြစ်သွားတယ်။အဲဒါနဲ့ ခွန်းလည်း
ခုနကလို ဖင်ကုန်းမထားနိုင်တော့ဘဲ ကြမ်းပြင်မှာ ရင်ဘတ်ကပ်ထားသလိုဖြစ်သွားတော့
လည်ချောင်းထဲအထိဝင်နေတဲ့ လီးတုက ပိုတိုးဝင်လာပြီး ခွန်းဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်တော့ပဲ မျက်ရည်တွေကျလာပေမယ့်
နောက်က ပါပါးကတော့ ခုထိ ဆက်ရိုက်နေတာ ဘယ်နချက်တွေလဲတောင်မသိတော့ဘူး။
ခနနေတော့မှ ပါပါးကလွှတ်ပေးတော့ ခွန်းဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်တော့ပဲ သားရေတွေထွက်ပြီး ချောင်းတဟွတ်ဟွတ်နဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ် လှဲနေရင်းကပဲ အသံအကျယ်ကြီး အော်ငိုမိတော့တယ်။
"အီး....နာတယ် ပါပါး အီး..ဟီး"
ဒါပေမယ့် ပါပါးက
"တော်စမ်း မငိုစမ်းနဲ့ နားညည်းတယ်"
ရွှမ်း
ပါးစပ်နဲ့တင်ပြောတာ မဟုတ်ပဲ ခွန်းကျောကုန်းကို floggerနဲ့ ရိုက်ပြီးပြောတာဆိုတော့ ခွန်း နာသွားပေမယ့်
မရပ်ရင် floggerဆက်ကျလာနိုင်တာသိတော့ အတင်းမျိုသိပ်ပြီး ရပ်လိုက်ရတော့တယ်။
ပြီးတော့ ခွန်းကြမ်းပြင်ပေါ်ကနေ မထပဲ လှဲနေလျက်ကနေ ရွှေ့ပြီး ပါပါး ခြေထောက်နားသွားပြီး
ပါပါးခြေထောက်ကို ကိုင်ပြီး တောင်းပန်ခယလိုက်တယ်။
"ပါပါး ဟင့်"
အဲမှာ ပါပါးက ခွန်းမျက်နှာပေါ် ခြေထောက်နဲ့ နင်းချလိုက်ပြီး
ခွန်းပါးစပ်ကို ခြေဖဝါးနဲ့ ပွတ်နေတယ်။
ခွန်းလည်း အလိုက်တသိနဲ့ လျှာကို ထုတ်ပေးတော့ ပါပါးခြေဖဝါးက ခွန်းလျှာကို ပွတ်နေတာ ခွန်းလျှာက တံတွေးတွေ ခြောက်လုနီးနီးပဲ။
"မင်းဟာက ထန်လှချည်လား"
ပါပါးက ပြောပြီး ခွန်းပါးစပ်က ခြေထောက်ကိုသိမ်းသွားတယ်။ပြီးတော့ ခွန်းရဲ့ မာထန်နေတဲ့ အငယ်ကောင်လေးကို ခြေထောက်နဲ့ကန်လိုက်တယ်။
"အာ့..."
အားတော့သိပ်မပါပေမယ့် ခွန်းတစ်ချက် ညည်းလိုက်မိတယ်။
"အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်"
"ဟုတ်ကဲ့ ပါပါး"
ပါပါးအမိန့်ပေးတော့ ခွန်းလည်း ဝတ်ထားတဲ့ maidဝတ်စုံကိုချွတ်လိုက်ရတယ်။အောက်က stockingတော့ မချွတ်တော့ဘူး။
အဲတော့ ခွန်းကိုယ်လုံးမှာ ခေါင်းပေါ်က cat earsလေးရယ် လည်ပင်းက chokerလေးရယ် အောက်က stockingရယ်ပဲ ကျန်တော့တယ်။
"ပတ်လက်ပြန်လှန်လိုက်"
"ဟုတ် ပါပါး"
ခွန်းချွတ်ပြီးတော့ ပါပါးက ထပ်အမိန့်ပေးတယ်။
ခွန်းလည်း ပါပါးရှေ့မှာပဲ ပက်လက်ပြန်လှန်လိုက်တော့ ပါပါးက ခွန်းမာနေတဲ့ အချောင်းလေးကို ခြေထောက်နဲ့ နင်းပြီး ပွတ်ပေးတော့တယ်။
"လက်ကို ခေါင်းပေါ်တင်ထား လုံးဝပြန်မချနဲ့"
"ဟုတ် ပါပါး"
ခွန်းကိုလည်း အမိန့်ပေးပြီးရော ပါပါးက ခွန်းအငယ်ကောင်လေးကို ခြေထောက်နဲ့ တက်နင်းပြီး အထက်အောက် ဆက်ပွတ်ပေးတယ်။
အဲလိုပွတ်ရုံပဲလားဆိုတော့ မဟုတ်ဘူး။အောက်က ခွန်းဥအတွဲလေးကိုပါ တစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်ဆောင့်ကန်တော့ ခွန်းမှာ လီးကို ပွတ်ပေးတာကို feelဖို့နေနေသာသာ အောင့်တဲ့ဒဏ်ကို ကြိတ်မှိတ်ခံနေရတယ်။
"အ အား ပါပါး"
နောက်ဆုံး ခွန်းလည်း ပါပါးရဲ့ ခြေထောက်အထိအတွေ့တွေကို မလွန်ဆန်နိုင်တော့ပဲ ညည်းသံတစ်ချက်ပေးပြီး ပြီးမြောက်လိုက်ရတော့တယ်။
ခွန်းရဲ့လီးကို ပါပါးက တက်နင်းရင်း ပွတ်ပေးနေတာဆိုတော့ လီးက မျက်နှာဘက်ကို ချိန်ထားသလိုဖြစ်နေတာလေ။
အဲတော့ ထွက်လာတဲ့ အရည်ဖြူဖြူတွေကလည်း ခွန်းရဲ့ ဗိုက်ရယ် ရင်ဘတ်ရယ်မှာ ပေကုန်တယ်။
ခွန်းအရည်ထွက်ပြီးသွားပေမယ့် ပါပါးရဲ့ ပွတ်ပေးနေတာက ခုထိမရပ်သေးဘူး။ဆက်ပွတ်နေတုန်း။
အရည်ထွက်ပြီးတာတောင် ဆက်ပွတ်ဆွဲနေတော့ ခွန်း မခံစားနိုင်တော့ဘဲ ပါးစပ်က အသံထွက် ညည်းရတော့တဲ့အထိ ဖြစ်သွားတယ်။
"အား ပါးပါး အား"
ခွန်းလည်း ခေါင်းပေါ်တင်ထားတဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို ချပြီး ပါပါးခြေထောက်ကို ကိုင်မိတော့ အဲလက်ပေါ်ကိုပဲ ကြာပွတ်ရိုက်ချက်တစ်ချက်
ဖြန်း
"ငါမင်းကို လက် ခေါင်းပေါ်တင်ထားပြောတယ်မလား"
"ဟုတ် ပြောပါတယ် ပါပါး ခွန်းမေ့သွားလို့ပါ တောင်းပန်ပါတယ်"
ခွန်းလည်း အမြန်တောင်းပန်လိုက်ရပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ခေါင်းပေါ်ပြန်တင်လိုက်ရတယ်။
အဲမှာ ပါပါးက ခွန်းရဲ့ ထိပ်ဖျား dickကို ခြေမနဲ့ ညှပ်ပြီးပွတ်တော့တာပဲ။
Cumထွက်ပြီးသား dickကို ပွတ်ရင် ဘယ်လောက်ခံရခက်လည်း ယောကျာ်းလေးတိုင်းအသိ။
အဲဒါကြောင့် ခွန်းဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်တော့ပဲ ကော့ပြန်လှန်ပြီး အော်ညည်းလိုက်ရတော့တယ်။
"အား ပါပါး အား ခွန်းမနေနိုင်တော့ဘူး"
ထုံးစံအတိုင်းပါပါးခြေထောက်ကို သွားကိုင်မိပြန်တယ်။
ထုံးစံအတိုင်းပဲ ခွန်းရင်ဘတ်ပေါ် ကြာပွတ် ရိုက်ချက်က ကျလာပြန်တယ်။
ဖြန်း ဖြန်း ဖြန်း
ရင်ဘတ်အသားကို ရိုက်တာဆိုတော့ သေလုမတတ်ပါပဲ။
"လီးဖြစ်လို့ လာကိုင်ပြန်တာလား"
ခွန်းလည်း ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ ပါပါးခြေထောက်ကို ပြန်ဖြုတ်လိုက်ရတော့တယ်။
ခွန်း ခံရခက်လွန်းလို့ မျက်ရည်တွေတောင် ကျနေပြီ။
"ထစမ်း ငါ့ခြေထောက်ကို ဒီလောက်ကိုင်ချင်နေတာ ပေးထိခိုင်းရမှာပေါ့။"
"ဟုတ် ပါပါး"
ခွန်းလည်း ပါပါးအမိန့်အတိုင်း မနည်းကုန်းရုန်းထလိုက်ရတယ်။
"ပေါင်ကိုကားထား"
ပေါင်ကိုကားထားဆိုတော့ ballကို ကန်မလို့လား။ခြေထောက်နဲ့ ပေးထိမယ်ဆိုတာက ballကို ပေးထိမှာလား။
ခွန်းလည်း ကြောက်နေပေမယ့် ပါပါးအမိန့်အတိုင်း ပါပါးရှေ့မှာ ပေါင်ကို ကားပြီး ကွတတပုံစံနေလိုက်ရတယ်။
အဲမှာ ခွန်းရဲ့ တောင်နေတဲ့ လီးနဲ့ တွဲကျနေတဲ့ ဘောက အထင်းသားပေါ့။
"လက်ကို နောက်ပစ်ထား"
"ဟုတ် ပါပါး"
ခွန်းလည်း ပါပါးအမိန့်အတိုင်းနောက်ပစ်ထားလိုက်ရတယ်။
ပြီးတော့ ပါးပါးက ခွန်းရဲ့ တွဲကျနေတဲ့ ballကို
ခပ်ဆဆရွယ်နေရင်း ကန်ချလိုက်တယ်။
ဖြန်း
"အား ပါးပါး"
ဖြန်း
"အား....."
ခွန်းမှာ ကြိတ်ခံရလွန်းလို့ တစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေတောင် ထောင်ထလာတယ်။
ဖြန်း
"အား ပါပါး"
ဖြန်း
"အား"
ခွန်းဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်တော့ပဲ ခွန်းဘောလေးကို လက်နဲ့ ဖွဖွလေးကိုင်ပြီး ပါပါးခြေရင်းဒူးထောက်ကျသွားတော့တယ်။
ဒူးထောက်လျက်ကနေ ခန္ဓာကိုယ်ကို လှဲချလိုက်ရပြီး ခေါင်းက ပါပါးခြေဖမိုးကို ဦး(အုန်း)လျက်သားကျသွားပေမယ့်
ပါပါးက အတင်မခံဘဲနဲ့ ဖယ်လိုက်ပြီး
"ဒီနေ့တော့ ဒီလောက်ပဲ" ဆိုပြီး ထွက်သွားတော့တယ်။
အဲတော့ ခွန်းတစ်ယောက်ထဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်လဲကျရင်း ကျန်ခဲ့တော့တာပေါ့။
The end
(Floggerနဲ့ရိုက်တဲ့အသံရယ် ဘောကိုကန်တဲ့အသံရယ်ကို မရေးတတ်လို့ အဆင်ပြေသလိုပဲရေးထားပါတယ်)
Written by khoon sint naung
Photo crd to twitter
Comments
Post a Comment