ကြုံရဆုံရ ဘုံဘဝ

 

ကြုံရဆုံရ ဘုံဘဝ 

အားနေတာရယ် စကားပြောဖော်မရှိတာရယ်ကြောင့် ခင်ဗျားတို့ကိုပဲ အဖော်လုပ် စကားပြောရမှာပဲ။ လူတော်တော်များများကတော့ ကျနော့်ဘဝဇာတ်ကြောင်းကို စိတ်ဝင်စားကြတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကျနော်ဟာ လူသိများ၊ ချမ်းသာတဲ့ သူဌေးတစ်ယောက်ဖြစ်တာရယ်၊ ခုလောလောဆယ်မှာ လူသေမှုနဲ့ ထောင်ဒဏ် ၁၀ နှစ်ကျခံနေရတာရယ်အပြင် ကျနော်ထောင်ကျလာတဲ့ အမှုရဲ့ အကြောင်းကလည်း လူသိများ၊ စိတ်ဝင်တစားဖြစ်စရာမို့ပဲ။ ဒါတောင် သူတို့တွေဟာ ကိစ္စတွေကို အသေးစိတ် မသိကြသေးဘူး။ ဒါ့အပြင်အဖြစ်မှန်ကို သိတာဆိုလို့ ကျနော့်အပြင် ကျနော့်ရှေ့နေတစ်ယောက်ပဲ ရှိတာ။ စကတော့ သေသည်အထိ ဘယ်သူ့ဘယ်သူကိုမှ မပြောတော့ဘူးရယ်လို့ စိတ်ထဲရှိပေမယ့် ခုလို ကမ္ဘာတစ်ခုလုံး ကပ်ဘေးဆိုက်ပြီး ပျက်ခါနီးဆဲဆဲမှာတော့ လူတွေသိသွားလည်း မထူးဘူး ထင်တာပဲ။ ပြီးတော့ ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်တွေနဲ့ ပတ်သက်ပြီးလည်း ကိုယ့်ဘာသာကို စိတ်ဖြေလို့ရခဲ့ပြီဆို​တော့ ပြောလိုက်တာ ပိုကောင်းမယ်ထင်လို့ပါ။ သင်ခန်းစာယူကြဖို့လို့ ဆရာကြီးလုပ် မပြောချင်ပေမယ့် ဒီခုပြောမယ့် အဖြစ်အပျက်တွေကနေ ခင်ဗျားတို့ တစ်ခုခုရသွားလိမ့်မယ်လို့တော့ ကျနော်မျှော်လင့်ပါတယ်။ 

အားနေတဲ့ အချိန်တွေကလည်း များနေတော့ ကျနော်ကတော့ ရှည်ရှည်ဝေးဝေးပြောချင်တယ်ဗျနော်။ သည်းခံပြီး နားထောင်ပေးကြပေါ့။ 

စပြောရရင် ကျနော်ဘယ်သူလဲ ဆိုတာကနေ စရမယ်ထင်တယ်။ ကျနော်ဟာ ချမ်းသာတယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်နော်။ တကယ်တမ်းပြောရရင်တော့ ကျနော်ချမ်းသာတာထက် ကျနော့်မိဘက ချမ်းသာတာဆို ပိုမှန်မယ်။ ကျနော့်အဖေဟာ မြန်မာပြည်မှာ ရှိတဲ့ နာမည်ကြီးဘဏ်တစ်ခုရဲ့ CEO ပဲ။ သူများတွေလို ဆွေစဉ်မျိုးဆက်ချမ်းသာလာတဲ့ မိသားစုတော့လည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အဖိုးအဖွားခေတ်က မရှိမရှားဘဝကနေ ကျနော့်အဖေနဲ့အမေရဲ့ ကြိုးစားမှုနဲ့ ချမ်းသာလာခဲ့တယ်ပဲ ဆိုပါစို့။ ကျနော်မွေးပြီး စီးပွားရေးတောက်လျှောက်ထိုးတက်လာခဲ့တာမို့ အဖေကော၊ အမေကောက ကျနော့်ကို လာဘ်ကောင်လေးလို့ သဘောထားကြတယ်။ လိုချင်တာရှိစရာကို မလိုအောင် ဖြည့်ဆည်းပေးထားကြတယ်။ ဒါပေမယ့် ပုံမှန်တွေ့နေကျဝတ္ထုတွေ၊ မြန်မာရုပ်ရှင်တွေထဲကလို ကျနော်ဟာ မိဘအလိုလိုက်တာကြောင့် ဆိုးသွမ်းအလေလိုက်နေတဲ့ ကလေးတော့လည်း မဟုတ်ခဲ့ဘူး။ အတန်းပညာမှာ သိပ်မတော်လှပေမယ့် အညံ့ကြီးတော့လည်း မဟုတ်ဘူး။ မိဘစကားလည်း နားထောင်သလို သူငယ်ချင်းလည်း မင်တယ်။ အမေကလည်း ကျနော်သိပ်မထက်မြက်လှတဲ့ ကျောင်းစာထက် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးကောင်းအောင်ပဲ ပြုစုပျိုးထောင်ပေးခဲ့တယ်။ အဖေကလည်း သူတစ်ပါးကို စာနာတတ်ဖို့၊ ယဉ်ကျေးဖို့ကို အမြဲပြောလေ့ရှိတယ်။ ကျနော်ကိုယ်နှိုက်ကလည်း အဖေ့ဆီကရတဲ့ အမွေလို့ပြောရမယ့် ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးပြေပျစ်တာက ရှိပြီးသားပါပဲ။ ဒါတွေကြောင့်ပဲ သူငယ်ချင်းတွေကြားထဲမှာ လူချစ်လူခင်ပေါစေခဲ့တယ်။ စီးပွားရေးလောကထဲ ရောက်တော့လည်း ဒါတွေကိုပဲ အရင်းတည်ပြီး အောင်မြင်တဲ့ လူတစ်ယောက်ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ ကျနော့် မိဘရဲ့ အမျှော်အမြင်ရှိမှုလို့ ပြောရမယ်ထင်ပါရဲ့။ 

ရုပ်ကတော့ မချောလှပါဘူး။ အရပ် ၅ပေ ၈ လက်မနဲ့ ပေါင် ၁၅၀ကျော်ဆိုတော့ ခပ်ဖိုင့်ဖိုင့်ဘက်တောင် ပါပါတယ်။ အဲ စကားပြောတော့ နပ်တယ်လို့ အများကပြောကြတယ်။ မိဘရဲ့ ငွေတွေရယ်၊ ဒီ talking တစ်ပေါက်ရယ်နဲ့ ကျနော့် လူပျိုဘဝဟာ တွဲမယ့်လူ မရှားခဲ့ဘူးလို့ပဲ ပြောရမယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်မှာ ထူးခြားတဲ့ ဝါသနာ ရှိတယ်။ ဒါကတော့ ကျနော်ဟာ BDSM ကို စိတ်ဝင်စားတာပဲ။ 

ဒီအချိန်မှာတော့ 50 shades of Grey ဝတ္ထုတင်မက ရုပ်ရှင်ကားလည်း ထွက်ပြီးပီဆိုတော့ BDSM ဆိုတာ ဘာလဲလို့ ထူးပြီး ရှင်းပြစရာလိုမယ် မထင်တော့ဘူး။ ဟုတ်တယ်။ ကျနော်ဟာ ကိုယ့်လိင်ဖော်ကို နာကျင်အောင် လုပ်ရတာ၊ သူ့စိတ်အပေါ်ထိန်းချုပ်ရတာကို သဘောကျတဲ့ လူပဲ။ အဲ ကျိကျိတက် ချမ်းသာပြီး BDSM ကြိုက်တယ်ဆိုတာနဲ့ ကျနော့်ကို Christian Grey လိုလို့ ထင်မသွားကြနဲ့အုန်း။ ကျနော်က Christian လောက် မချမ်းသာသလို သူ့လို ကြမ်းတမ်းတဲ့ စိတ်အနာရစရာ ကလေးဘဝလည်း မရှိဘူး။ ပြီးတော့ သူ့လောက်လည်း မချောတာ အသေအချာပဲ။ အဲ ပြီးတော့ Christian က ကျနော့်လို ထောင်မကျဘူးလေဗျာ။ အိမ်ထောင်ပဲ ကျတာ။ ဟဲ...ဟဲ။ ပြီးတော့ ကျနော်က အဲ့ရုပ်ရှင်ကို အသေမုန်းတာ။  Mr. Grey နဲ့ Ana ကြားက အရာဟာ BDSM relationship မဟုတ်ဘူးလို့ ခံစားရတယ်။ ဘာလို့လဲ ဟုတ်လား? BDSM relationship တစ်ခုမှာ အရေးအကြီးဆုံး အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုက consent ဆိုတာပဲ။ နှစ်ဦးသဘောတူညီချက်ပေါ့။ နာကျင်အောင် လုပ်ဖို့ဆို အလုပ်ခံရမယ့်လူကော လုပ်မယ့်လူကောက သဘောတူမှရမယ်။ အဲ သဘောတူရာမှာလည်း ကိုယ်နှစ်သက်လို့၊ ကြိုက်လို့ သဘောတူတာမျိုးဖြစ်ရမယ်။ အကြပ်ကိုင်လို့ သဘောတူလိုက်ရတာမျိုး မဟုတ်ရဘူး။ ပြီးတော့ ကိုယ်သဘောတူလိုက်တာ ဘာလည်းဆိုတာကိုလည်း သေချာသိရမယ်။ 50 shades ထဲမှာက Ana ရဲ့ ပထမဆုံး လိင်ဆက်ဆံဖို့ သဘောတူတာဟာ ရှက်တာကြောင့်ဖြစ်နေသလို ပထမဆုံး သူမကို ရိုက်ဖို့သဘောတူတာကလည်း Christian ကို ဆုံးရှုံးရမှာစိုးလို့ ဖြစ်နေတယ်။ အဲ့တော့ အခြေခံအကျဆုံးဖြစ်တဲ့ ဒီအချက်က လွဲနေမှတော့ ဘယ်ဟုတ်တော့မှာလဲဗျာ။ ခုက မကြိုက်တဲ့လူတစ်ယောက်ကို ငွေကြေးတွေ၊ ရုပ်တွေပြပြီး ဆွဲစားသလိုကြီးဗျာ။ သိပ် စိတ်ထဲ မတွေ့လှပါဘူး။ 

ကဲပါ...ဒါတွေ ထားပါတော့။ ကိုယ့်အကြောင်းကိုပဲ ဆက်ကြရအောင်ပါ။ ဘာ...ကျနော်ကော Christian Grey လို မိန်းကလေးတွေကို မသိမ်းသွင်းဖူးဘူးလား ဟုတ်လား။ အင်း...မသိမ်းသွင်းမိအောင်တော့ ကြိုးစားတာပါပဲ။ တခါတလေတော့လည်း ငါလုပ်မိပြီလို့ တွေးမိတဲ့အခိုက်တွေတော့ ရှိတာပေါ့။ အဲ့ကျရင်တော့ အတတ်နိုင်ဆုံး မထိခိုက်အောင် ကြိုးစားပါတယ်။ နောက်ဆုတ်ဖို့ကိုပေါ့။ ခုလည်း ကျနော် ကြုံခဲ့တာတွေ အကုန်ပြောမှာပဲလေဗျာ။ အကုန်ကြားပြီးမှ ကျနော် လုပ်ခဲ့လား မလုပ်ခဲ့လား ခင်ဗျားတို့ ဆုံးဖြတ်ကြပေါ့။ 

ကိုယ့်ဘာသာကို ဒါမျိုးတွေ စိတ်ဝင်စားတယ်ဆိုတာ သိတာကတော့ ငယ်ကတည်းကပဲဗျ။ သူငယ်တန်းလောက်ကကို စတယ်ပြောရမယ်။ အဲ့အရွယ်တုန်းက ကျနော်တို့ မိသားစုက ခုလောက် မချမ်းသာသေးဘူး။ နယ်မြို့တစ်မြို့မှာပဲ ရှိသေးတယ်။ အဲ့မြို့ရဲ့ မြို့မျက်နှာဖုံးအဆင့်လောက်တော့ ရှိနေပြီပေါ့။ အဲ့မှာ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ကစားရင် လူဆိုးဖမ်းတမ်းတို့၊ စာသင်တမ်းတို့ သိပ်ကစားချင်တာဗျ။ ကျနော်တို့ အိမ်ကြီးက အကျယ်ကြီးမှာမှ ဂိုဒေါင်တွေနဲ့ ကပ်ရက်ဗျ။ နေ့လည်နေ့ခင်း ကျောင်းပိတ်ရက်တွေဆို ဂိုထောင်တွေ ကြားထဲ ကစားကြတာပေါ့။ အဲ့ခေတ်က စတာလုံးရဲ့ ရမ်ဘိုကားက ခေတ်စားချိန်ပေါ့ဗျာ။ ကိုယ်တွေလည်း ရမ်ဘိုလုပ်တမ်းဆော့ကြတာပေါ့။ အဲလိုဆော့ရင် ရမ်ဘိုက အနှိပ်စက်ခံရတယ်ဗျ။ ဒီတော့ ကျနော်က အမြဲလူဆိုးလုပ်တယ်။ ကျနော့်မှာ အဲ့ကတည်းက နှိပ်စက်ဖို့ ရှာရှာဖွေဖွေနည်းတွေ ရှိတယ်။ ကြိုးတုပ်ပြီး ဆူးသီးလေးတွေ အင်္ကျီတို့ ဘောင်းဘီတို့ထဲ ထည့်တာမျိုး၊ ကလိထိုးတာမျိုး၊ ခဲတွေနဲ့ လမ်းကြမ်းကြမ်းပေါ်မှာ လှိမ့်ခိုင်းတာမျိုး၊ ပြီးတော့ ရမ်ဘိုကားထဲကလို နံရံမှာကပ် လက်မြှောက်ခိုင်းထားပြီး ရေပန်းနဲ့ထိုးပြီး ရေချိုးပေးတာမျိုးတွေ လုပ်သဗျ။ သူငယ်ချင်းတော်တော်များများ၊ ကျားကျားမမ ကျနော်တို့အိမ်မှာ ရေချိုးသွားကြရတာ ချည်းပဲ။ ဟဲ...ဟဲ။ လူကြီးတွေကတော့ ကျနော့်အကြံတွေ ဘယ်သိမလဲဗျာ။ ကလေးတွေဆိုတော့ ရေဆော့ရတာ ကြိုက်တယပေါ့။ အိမ်မှာ ကားရေဆေးဖို့ထားထားတဲ့ ရေပိုက်က ရေအားအတော်အတန်ပြင်းတော့ အဲ့ဟာနဲ့ ထိုးပြီး ဆော့ကြတာပေါ့ဗျာ။ မျက်နာကို ထိုးရင် ထိုးခံရတဲ့လူက ရေမွန်းတော့ တကယ်ငိုငိုသွားလို့ ပွဲပျက်ရတာ များသဗျ။ ကျနော်အကြိုက်ဆုံးကတော့ ပေါင်ကြားထဲနဲ့ ဖင်ကြားထဲကို ဝင်အောင် ပက်ရတာကိုပဲ။ အဲ့တုန်းကတော့ လိင်စိတ်ရယ်လို့ရှိလား မရှိလား ကျနော်လည်း သေချာ မသိတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒါတွေ လုပ်ပြီး ဆော့ရတာကိုတော့ သဘောကျခဲ့တာ အမှန်ပဲ။ ပြောရရင် နှိပ်စက်တာကော နှိပ်စက်ခံတာကောကို အတော်ကြီးတဲ့ထိ ဆော့ခဲ့တယ်။ 

ငယ်ငယ်က အရိုက်ခံဖူးလား ဟုတ်လား။ ကျနော်လည်း ၈၀ ပြည့်ခေတ် မြန်မာပြည်မှာ မွေးလာတဲ့ လူပဲဗျာ။ အရိုက်ခံရတာပေါ့။ တခြားကလေးတွေနဲ့ ယှဉ်ရင်တော့ အတော်နည်းတယ်ပြောရမှာပေါ့။ ဒါပေမယ့် အမေတို့၊ ဆရာမတို့ရဲ့ လက်က ဘယ်လွတ်မလဲဗျာ။ အမေကတော့ သိပ်ရိုက်လေ့မရှိပါဘူး။ တစ်ချက်တစ်လေပေါ့။ ကျောင်းမှာလည်း မှတ်မှတ်ရရ တစ်ခါလားပဲ ရိုက်ခံရဖူးတယ်။ အဲ ကျူရှင်ဆရာမကတော့ တွယ်တယ်ဗျာ။ သူရိုက်တော့ကော သဘောကျလားဆိုတော့ ဘယ်ကျမှာလဲဗျာ။ အဲ့အချိန်တုန်းက သူ့ကျူရှင်သွားရမှာဆို သိပ်ကြောက်တာ။ ကိုယ့်မှ မဟုတ်ဘူး တခြားလူကို သူရိုက်နေရင်တောင် ကိုယ့်မှာ ကြောက်တယ်။ လိင်စိတ်ဘာစိတ်လည်း ဘယ်ရှိမလဲဗျာ။ သာယာတဲ့စိတ်တောင် မရှိဘူး။ ဒါကြောင့် ကျနော်ပြောတာ နှစ်ဦးသဘောတူဖို့ အရေးကြီးပါတယ်ဆိုတာ။ ဒီကိစ္စတွေကို ကြိုက်လှပါချည်ရဲ့ဆိုတဲ့ ကျနော်တောင် ကိုယ့်ဆန္ဒမပါဘဲ အရိုက်ခံရရင် ကြောက်တာ။ ဝါသနာမပါတဲ့လူ မကြိုက်တဲ့လူဆို ဘယ်လို လိင်ကိစ္စလုပ်ပါတယ်ပဲ ပြောပြော ကျနော်ငယ်ငယ်က အဲ့ဆရာမရိုက်ခံရသလို ခံစားရမှာပဲလို့ ကျနော်ကတော့ ထင်တယ်။ ဒါ့ကြောင့် တတ်နိုင်သမျှ BDSM ကို မသိနားမလည်တဲ့လူတွေနဲ့ ဒီကိစ္စ မပတ်သက်ခဲ့တာပဲ။ 

ဒီကိစ္စတွေကို လိင်စိတ်နဲ့ တွဲမှတ်မိတာက ၆ တန်း အရွယ်ကပဲ။ အဲ့တုန်းက ပေါင်ချိန်ကားတွေ တီဗီက လာတဲ့အချိန်ပေါ့။ အဲ့ကားမှာ မိန်းမတစ်ယောက်ကို တရားရုံးမှာ ရိုက်ပြီး စစ်ဆေးတဲ့အခန်းပါသဗျ။ အိမ်မှာက အဖေက အလုပ်များတဲ့လူဆိုတော့ ဇာတ်ကားလာချိန် သူမကြည့်ရတာ များတယ်။ ဒါပေမယ့် ကြည့်ချင်တော့ အခွေကူးထားပေးရတယ်။ နောက် ပိတ်ရက်အားမှ ပြန်ကြည့်ပေါ့။ ကျနော်က အဲ့တော့ ကြိုက်တဲ့ကားဆို ခဏခဏ ပြန်ကြည့်ခွင့်ရတယ်။ အဲ့ ပေါင်ချိန်ကားကိုတော့ အတော်ပြန်ကြည့်ဖြစ်တာ။ အဲ့မှာ ဘာထူးခြားသွားလဲဆိုတော့ ကျနော်မှောက်ကြည့်နေရင်း အဲ့အခန်းလာတော့မယ်ဆိုတာ သိတော့ ပေါင်လေးလေးကို တန်းပြီးတောင့်ထားမိတယ်။ ကြမ်းနဲ့ ကိုယ့်ဟာလေးနဲ့ ဖိထားတဲ့ ပုံပေါ့။ အဲ့မှာ ကြည့်နေရင်းနဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းကနဲ၊ ရှိန်းကနဲ ဖြစ်ပြီး လူလည်း မျော့သွားတာပဲ။ တော်တော်တော့ ခံလို့ကောင်းတာသိတယ်။ အရည်တွေ ဘာတွေတော့ မထွက်ဘူး။ နောက်ပိုင်းလည်း ဒီလိုလုပ်ရင်း အရည်ထွက်လာတာ သတိထားမိသွားတယ်။ အဲ့လိုလုပ်တိုင်း အပြစ်ပေးခံနေရသလို၊ အပြစ်ပေးနေတဲ့လူလို စိတ်ကူးယဉ်တာကတော့ အချိန်တိုင်းပဲ။ ခုချိန်ထိလည်း ဒီကိစ္စမပါဘဲနဲ့ မပြီးဘူးသေးဘူး။ အနည်းဆုံး စိတ်ထဲကတော့ တွေးမိတာပဲ။

ငယ်တုန်းကတော့ ဒီလို ခံစားမှုတွေကို လေဘယ်မတတ်တတ်သေးဘူး။ ဘယ်လိုခေါ်လည်း မသိဘူးပေါ့။ ကျနော် ၉ တန်းရောက်တော့ အိမ်မှာ ကျနော်သုံးဖို့ အဖေက ကျနော့်ကွန်ပျူတာမှာ အင်တာနက် တပ်ပေးတယ်။ အဲ့တုန်းက အင်တာနက်ဟာ အတော်လည်း နှေးသလို အတော်လည်း ပိတ်ထားတယ်။ ပြောရရင် ဘာမှ ဝင်ကြည့်မရဘူးထင်တာပဲ။ ဗီဒီယိုမပြောနဲ့ ပုံများတဲ့ ပေ့ချ်ဖွင့်မိရင်တောင် တနေကုန်မှ အကုန်ပေါ်တယ်ဆိုတဲ့ခေတ်။ 3 MB လောက် mp3 ကို နာရီဝက်လောက် download ဆွဲရတဲ့ခေတ်။ ဒါပေမယ့် အင်တာနက်က ကမ္ဘာ့တံခါးပေါက်ဆိုတာ သိပ်မှန်တယ်။ ဘယ်လောက်စုတ်ချာပြီး သော့အထပ်ထပ်ခပ်ထားပါစေ တံခါးကတော့ တံခါးပဲ။ အဖေတို့ခေတ်က လူတွေဟာ တံခါးပိတ်စနစ်အောက်မှာ နေခဲ့ရတယ်ဆိုရင် ခုခေတ် မြန်မာပြည်မှာ အင်တာနက်ထွန်းကားပြီးမှ ကြီးလာတဲ့လူတွေဟာ ကမ္ဘာကို မြင်ပြီး ကြီးလာကြတာ။ သူတို့တွေရဲ့ အတွေးအခေါ်၊ အယူအဆတွေ၊ ခံယူချက်တွေ၊ တန်ဖိုးထားတာတွေ မတူတာဟာလည်း ထူးခြားတဲ့ ကိစ္စတော့ မဟုတ်ဘူး။ ကျနော်ကတော့ ကြားကျတဲ့လူပေါ့။ အကုန်လုံးနဲ့ အဆင်ပြေတယ်။ အဲ့ အင်တာနက်ကတစ်ဆင့်ပဲ BDSM တို့၊ Spanking တို့၊ DD life တို့ကို ကျနော် ရှာတွေ့ခဲ့တာပဲ။ ကိုယ်ဘာသာကို ရူးနေတာလား၊ စိတ်မှ မှန်ရဲ့လားလို့ တွေးမိကာစမှာပဲ ဒီလောကကို ကျနော်သိခဲ့ရတာ သိပ်ကံကောင်းတယ်။ အဲ့ခေတ်တုန်းက တနေကုန်ထိုင်ပြီး download လုပ်ခဲ့ရတဲ့ ပထမဆုံး spanking video ဆို ခုထိ မှတ်မိသေးတယ်။ ခုတော့ အဲ့ဗီဒီယိုတစ်ကားလုံးကို ဝယ်ထားတယ်။ 

ပထမဆုံးအတွေ့အကြုံဟုတ်လား။ ခင်ဗျားကလည်း တယ်လောတာပဲဗျာ။ ပြောမှာပေါ့။ ကျနော် ဆေးလိပ်လေးသောက်ပါရစေအုန်း။

ကြုံရဆုံရ ဘုံဘဝ အပိုင်း (၂)

ကျနော် သူနဲ့ဆုံတော့ ကျနော့်အသက်က ၁၇ ပဲ ရှိသေးတယ်။ ဆယ်တန်းအောင်ပြီးကာစပေါ့။ သူကတော့ ကျနော့်ထက် ၈ နှစ်လောက်ကြီးတယ်။ သူက ကွန်ပျူတာသင်တန်းက ဆရာမ။ ကျနော်ဆယ်တန်းပြီးကာစမှာ အိမ်ကိုတော်လှန်ချင်စိတ်လေးက ခေါင်းကြွပြီး အိမ်က လုပ်ငန်းတွေ မလုပ်ဘဲ ကိုယ့်ဘာသာလမ်းကြောင်းဖောက်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ အဲ့ခေတ်ကတော့ မြန်မာပြည်မှာ ကွန်ပျူတာဆိုတာ ရှားသေးသလို ကွန်ပျူတာပရိုဂရမ်မာဆိုတာကလည်း ရုပ်ရှင်တွေထဲမှာတော့ အတော်စမတ်ကျတာဆိုတော့ ကွန်ပျူတာနဲ့ပတ်သက်တာ လုပ်မယ်ပေါ့။ တကယ်က နိုင်ငံခြားမှာ ကျောင်းတက်ဖို့ပဲ။ ဒါပေမယ့် အဖေက သွားဖို့ကလည်း ပြင်ရအုန်းမှာမို့ ဒီမှာအ​ခြခံလေး၊ ဘာလေးသင်ထားလိုက်အုန်း၊ ကြားထဲမှာလည်း SAT ဘာညာအတွက် ပြင်ဆင်ပေါ့လို့ အကြံပေးတယ်။ အဖေက သု့လုပ်ငန်းကို ဝင်စေချင်ပေမယ့် ကျနော့်ဆန္ဒကိုတော့ ဝင်မစွက်ခဲ့ဘူး။ ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း KMD မှာ IDCS သင်တန်းတက်ဖြစ်တာပဲ။ သင်နေရင်းနဲ့ ၄ လလောက်ကြာတော့ ဒီအရာဟာ ကျနော်နဲ့ မကိုက်ဘူးဆိုတာ သိလာတယ်။ ဒီလိုဖြစ်လာမှာကို အဖေက ကြိုတွက်မိတယ်လို့တောင် ထင်တယ်။ ဒါ့ကြောင့် သိပ်မတားဘဲ လွှတ်ပေးခဲ့တာလားပဲ။ အဖေပြောဖူးတယ်။ တခါတလေ လုပ်ချင်တာ လုပ်လိုက်ပြီး ကိုယ့်ဘာသာသိရှိသွားတာဟာ စာထဲက ဆုံးမစာတွေထက် ပိုမှတ်မိတယ်တဲ့။ 

ကွန်ပျူတာပရိုဂရမ်မာကြီးမလုပ်ချင်တော့ပေမယ့် သူငယ်ချင်း အသစ်တွေရလာတာရယ်၊ ကျောင်းမှာ ပျော်နေတာရယ်နဲ့ဆိုတော့ ကျောင်းတော့ မထွက်ဘဲ ဆက်တက်နေခဲ့တယ်။ စာတော့ မလုပ်ဖြစ်တော့သလောက်ပဲ။ အရက်လေးလည်း သောက်တတ်ကာစဆိုတော့ အရက်လေးသောက်လိုက်၊ ကလပ်လေး သွားလိုက်နဲ့ပေါ့။ ပြောရရင် အဲ့အချိန်ကတည်းက ကျနော်က လူပျို​တော့ မဟုတ်တော့ဘူး။ ဖာတန်းမှာ စော်ချဖူးသလို ကလပ်က ဆော်တွေနဲ့လည်း ဖြစ်ဖူးတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘီဒီအက်စ်အမ်တော့ မလုပ်ဖူးဘူး။ မလုပ်ရဲသေးတာလည်း ပါတယ်။ ဖာနဲ့တောင်မှ သူ့ဖင်ရိုက်လိုက်ရင် ကိုယ့်ကို တဏှာရူးကြီးလို့ ထင်သွားမလား စိုးရိမ်နေတာ။ မိန်းကလေးတွေရဲ့ အကြိုက်တွေလည်း မသိသေးသလို သူတို့ရဲ့ ကိုယ်ခန္ဓာဘာသာစကားတွေကိုလည်း မဖတ်တတ်သေးဘူးမလား။ ဒီတော့ လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးပဲပေါ့။ 

အဲ့အချိန်မှာ ဆရာမနဲ့ ကျနော်တွေ့ကြတာပေါ့။ ဆရာမက အင်္ဂလိပ်နာမည်အရောနဲ့ဗျ။ နာမည်ရင်းတော့ မပြောပါရစေနဲ့ဗျာ။ မသိလည်း သိပ်မထူးဘူးထင်တာပဲ။ ဆရာမက အလှကြီးမဟုတ်ပေမယ့် ခပ်သွက်သွက်နဲ့ sexy ဖြစ်တယ်။ ဘယ်လို sexy  ဖြစ်တာလဲ ဟုတ်လား။ ကျနော်လည်း မပြောတတ်ဘူးဗျာ။ မိန်းကလေးတစ်ယောက် sexy ဖြစ်တယ်ဆိုတာ ပုဂ္ဂလအမြင်နဲ့ပိုဆိုင်တယ် ထင်တာပဲ။ ကျနော်ကြိုက်တဲ့ အချက်တွေ သူ့မှာ သိသိသာသာကာ မသိမသာကော ရှိနေတာမျိုးပေါ့။ 

ဆရာမက ကျောင်းမှာ ကျနော့်ရဲ့ supervisor။ ကျနော်တို့ assignment တွေ ဘာတွေအတွက် သူနဲ့ အနီးကပ်ဆွေးနွေးရတယ်။ သူက လမ်းပြပေးတယ်ပေါ့။ စာမလုပ်တဲ့ ကျနော့်ကိုတော့ သူပိုအချိန်ပေးရတာပေါ့။ ကိုယ်တွေက ဘာမှမှ မသိဘဲ။ လုပ်လည်း မလုပ်တတ်ဘူးလေ။ ဒီတော့ အချိန်ပိုတွေ သင်ပေးရင်းနဲ့ ပိုရင်းနီးလာတယ်ပေါ့။ ရင်းနီးလာတော့ တခါတလေ စာသင်မဟုတ်ဘဲ အပြင်မှာ တွေ့တာတွေ လုပ်လာဖြစ်တယ်။ စတုန်းကတော့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ အုပ်လိုက်ပေါ့။ နောက်တော့ နှစ်ယောက်တည်းလည်း သွားဖြစ်လာဖြစ်တယ်။ ဆရာမနဲ့ နေရတာ ပျော်ဖို့ကောင်းတယ်။ အသက်ကွာတာဆိုတော့ ရည်းစားအဖြစ်တွဲဖို့ ဘာဖို့တော့လည်း မစဉ်းစားမိဘူးထင်တယ်။

ဒီလိုနဲ့ ၆လပတ် ပထမစာမေးပွဲဖြေပြီးချိန်မှာပေါ့။ ဘာသာက ၈ ခုဖြေရမှာကို ပထမ ၆ လမှာ ၄ ခု ဖြေခိုင်းတယ်ထင်တယ်။ ကျနော်က ၂ ခုကျတယ်။ သူက ဆူတာပေါ့။ ကျနော်ကတော့ ရယ်ပဲ ရယ်နေလိုက်တယ်။ ကျတာအတွက် သိပ်လည်း စိတ်ထဲမရှိပါဘူး။ ဆရာမကတော့ ကျနော်ကျတာ အတော်စိတ်မကောင်းပုံပဲ။ သူစိတ်မကောင်းတာသိတော့ ကျနော်လည်း အပြစ်ရှိသလိုတော့ ခံစားရတယ်။ 

စာမေးပွဲအောင်စာရင်းထွက်တော့ သူငယ်ချင်းတွေက သွားသောက်ကြမယ်ပေါ့။ ဆရာ၊ ဆရာမတချို့ကိုလည်း ခေါ်တယ်။ ဆရာမလည်း ပါလာရောဆိုပါတော့။ အရက်သောက်ကြရုံတင်မကဘူး ကလပ်ပါ ဆက်ကြမယ်ဖြစ်ကော။ အဲ့မှာ ဆရာမက ကျနော့်ကို မသွားရဘူးတဲ့ မင်းက စာမေးပွဲကျတော့ အပြစ်ပေးရမှာ၊ သူများတွေက အောင်လို့ ဆုချတဲ့အနေနဲ့ ပျော်ရတာတဲ့။ ကျနော် ဒေါသထောင်းကနဲဖြစ်သွားတယ်။ ဘယ်သူ့မှ ကျနော့်ကို ဒီလိုအမိန့်ပေးတာမျိုး မလုပ်ဖူးဘူးကိုး။ ဒါပေမယ့် တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ အပြစ်ပေးတယ်ဆိုတဲ့စကားလုံးကြောင့် အသွေးထဲ အသားထဲကကို ဆစ်ခနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ကြက်သီးထသလိုပဲ။ ခုထိလည်း ဒါမျိုးကြားရင် တခါလေ ဖြစ်တုန်း။ လိင်စိတ်နဲ့ဆိုင်ပေမယ့် ကျေနပ်စရာကောင်းတဲ့ ခံစားမှုမျိုး၊ ဒီခုခေတ် ASMR video တွေ ကြည့်ရင် ရတဲ့ဖီးလ်မျိုး။  

ဒါပေမယ့် ဟာ...လိုက်မှာပဲ ဘာညာပြောပြီး ငြင်းမိတယ်။ ဆရာမက ခပ်တင်းတင်းနဲ့ မလိုက်ရဘူး --- ဆိုပြီး နာမည်အပြည့်အစုံခေါ်ပြီး ဆူတယ်။ အရင်တုန်းကတော့ သားလို့ပဲ ခေါ်တာများတယ်။ အဲ့အချိန် ကျနော့်စိတ်ထဲ ဘယ်လိုမှန်း မသိဘူးဗျာ။ လိင်စိတ်တွေ သိပ်ကြွလာတယ်။ ဆရာမရဲ့ မျက်နှာထား၊ ကိုယ်ဟန်အမူအရာတွေက သိပ်ကို ဆွဲဆောင်မှု ရှိနေသလိုပဲ။ လူအုပ်ကြီးကြားမှာ foreplay နေရသလို ခံစားရတယ်။ 

ပြီးတော့ ဆရာမက သူ့ကို အိမ်လိုက်ပို့ခိုင်းတယ်။ ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း ဆရာမကို ကားပေါ်တင်ပြီး သူ့အိမ်ပြန်ပို့တယ်ပေါ့။ ဆရာမက ရန်ကင်းဘက်က တိုက်ခန်းတစ်ခုမှာ နေတယ်။ လမ်းသွယ်တွေကြားထဲပေါ့။ အပြန်လမ်းတစ်လျှောက်လည်း ကျနော့်ကို ဆူလာတယ်။ စာလုပ်ဖို့၊ စာမေးပွဲ ပြန်အောင်အောင် ဖြေဖို့တွေ ပြောရင်းပေါ့။ ကျနော်ကတော့ မဖြေတော့ပါဘူး အိမ်က မိဘပိုက်ဆံပဲ ထိုင်ဖြုန်းတော့မှာပေါ့ ဘာညာနဲ့ ဆရာမကို ပြန်နောက်တာပေါ့။ ဆရာမက အဲ့လိုပြောရင် မကြိုက်ဘူးဗျ။ သူက ကျနော့်ကို တကယ်ကောင်းစေချင်စိတ် ရှိပုံရတယ်။ ကျနော် သူ့ကိုကြိုက်မိတဲ့ထဲမှာ အဲ့ဒါလည်း ပါမယ်ထင်တယ်။ ဒီလိုနောက်ပြောတော့ သူက ကျနော့်ပေါင်ကို လှမ်း လှမ်း လိမ်ဆွဲတယ်ဗျ။ စတိုင်ပန်ဆိုတော့ နည်းနည်းတော့ နာတာပေါ့ဗျာ။ 

အိမ်နားရောက်တော့ သူက မဆင်းသေးဘဲ ကျနော့်ကို ကတိတောင်းတယ်။ supple စာမေးပွဲဖြေပြီး ဒီပလိုမာ လက်မှတ်ရအောင် ယူဖို့။ ကျနော်ကတော့ ရယ်ပဲ ရယ်နေတယ်။ မယူတော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်ထားပြီးပြီကော။ ဆရာမက ကျနော့်ပေါင်ကို လိမ်ဆွဲပြီး ကတိမပေးရင် မလွှတ်ဘူး လုပ်ကောဗျာ။ အစကတော့ သိပ်မနာဘူး ကျနော်က ကတိမပေးတော့ သူက နာအောင် လိမ်ဆွဲတယ်။ ပြောရရင် ပေါင်တွင်းကြောဖြစ်နေပြီ၊ ပေါင်ခြံက ဖွားဘက်တော်နားရောက်နေပြီ။ နာပေမယ့် အထိအတွေ့ကြောင့် ဖွားဖက်တော်က ခေါင်းကြွလာကော။ ဒါကို ဆက်လိမ်ထားတဲ့ ဆရာမလည်း ရိပ်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် သူကလည်း မလွှတ်ဘူး။ ကျနော်ကလည်း ဒီအချိန်မှာ နာတာထက် လိင်စိတ်က အတော်ကြွနေပြီ။ စိတ်လည်း အတော်လှုပ်ရှားနေတာ။ ရင်တွေပါ ခုန်နေတာ။ ဆရာမပြောနေတာကို ဘာမှ မပြောဘဲ သူ့မျက်နာကို စိုက်ကြည့်နေမိတယ်။ 

ဆရာမက ကိုယ်ခန္ဓာသေးသေးလေးဗျ။ ပိန်တာမဟုတ်ဘူးနော်။ သေးတာ။ အရပ်ကလည်း ငါးပေလောက်ပဲ ရှိမယ်။ ခပ်ပြည့်ပြည့်လေး။ ကျနော့်ထက်အတော်ပုတယ်။ ခုလိုထိုင်နေတုန်းမှာတောင် ကျနော်က သူ့ကို ငုံ့ကြည့်နေရတာ။ အသားခပ်ဖွေးဖွေးနဲ့ ဆရာမရဲ့လက်က ကျနော့်ပေါင်ခြံမှာ။ ကျနော်လည်း အရက်ကြောင့် သွေးရဲနေတာမို့ ကိုယ့်ဖွားဖက်တော်ကို ဆတ်ခနဲ တင်းပလိုက်တယ်။ ဘောက်ဆာဝတ်တတ်တဲ့ ကျနော့်ဟာနဲ့ ဆရာမလက်ဖူးဖူးလေးတွေနဲ့ ထိဖို့ လုပ်လိုက်တာပဲ။ ထိလည်း ထိသွားတယ်။ ဆရာမလည်း စကားတိတ်သွားတယ်။ လက်ကတော့ မလွှတ်ဘူး။ နောက်တော့ အံကြိတ်ပြပြီး ကျနော့်ပေါင်နောက်တစ်ဖက်ကိုပါ သူ့နောက်လက်တစ်ဖက်နဲ့ပါ လိမ်တော့တာပဲ။ ကောင်စုတ်လေး တော်တော်ထနေတယ်လို့လည်း ပြောသေးတယ်။ သူ့အရပ်ပုပုလေးနဲ့ ကျနော့်ကို မမှီမစမ်းလိုက်ဆွဲလိမ်နေတော့ သူ့ကိုယ်လုံးလေးက ကျနော့်ဘက် အတော်ယိုင်နေပြီ။ ကျနော်လည်း နာလာတာကော၊ ဒီလောက်ဆိုရင် အခြေအနေကောင်းနေပြီဆိုတာလည်း သိတာကောကြောင့် ဆရာမလက်က ရုန်းရင်း ဆရာမလက်နှစ်ဖက်ကို ကိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ရုန်းရင်းကန်ရင်းကနေ ဆရာမနှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးတွေကို စုပ်နမ်းပလိုက်ကော။ 

ဆရာမကလည်း ပြန်နမ်းတယ်ဗျာ။ တစ်ယောက်လျှာတစ်ယောက် အငမ်းမရကို စုပ်ဆွဲတာဗျာ။ ကျနော်လည်း စိတ်တွေပါလာရင်းကနေ ဆရာမပေါင်လုံးတွေကို လက်နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းနယ်လိုက်တယ်။ ဆရာမကလည်း သူ့လက်နဲ့ ကျနော့်ဗိုက်ကို ပြန်ဆွဲလိမ်ပြီး နမ်းနေတာ ရပ်ရင်းကနေ မင်းက စာမေးပွဲကျပြီး ဆုချခံချင်လို့ ရမလား။ တကယ်က မင်းကို အပြစ်ပေးရမှာတဲ့။ ပြောရင်း ကျနော့်ဖွားဖက်တော်ကို သူ့လက်နဲ့ ရသလောက် စုပ်ကိုင်ပြီး ညှစ်ထားတယ်။ နာအောင်ကို ညှစ်တာ။ စတိုင်ပန်အပေါ်ကဆိုတော့ သိပ်တော့ မရဘူးဆိုပေမယ့် တော်တော်တော့ နာတယ်။ နာတာနဲ့အမျှ ကျနော့်ဟာကြီးကလည်း အဆမတန်ကြီးလာတယ် ခံစားရတယ်။ တခါမှ ဒီလောက် မကြီးဖူးဘူးလို့ကို ခံစားရတာ။ မင်း နောက်ဆို ငါ့စကားနားထောင်မှာလားတဲ့။ ကျနော်လည်း ခေါင်းကို ခပ်သွက်သွက်ငြိမ့်ပြမိတယ် ထင်တယ်။ သူက ကျနော်ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖြုတ်ပြီး အတွင်းခံအတွင်းထိနှိုက်ပြီး ကျနော့်ကို လက်နဲ့ လုပ်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ဘောင်းဘီက ကြပ်နေတော့ သေချာတော့ လုပ်မရဘူး။ သူ့ ဘယ်လက်က ကျနော့်ညာဘက်ပေါင်ပေါ်ကို ပွတ်ပေးလာတယ်။ အစတုန်းက သူလိမ်ဆွဲထားလို့ နာနေတဲ့ ပေါင်းတွင်းသားနားကို ဖိပွတ်လိုက်တာနဲ့ ကျနော်လည်း ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ထွက်သွားတယ်။ ဆရာမလက်တွေ ပေသွားမှာစိုးလို့ အတင်းဆွဲထုတ်တာ မှတ်မိသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် မရပါဘူး ပေကုန်တာပါပဲ။ 

ပြီးသွားတော့ ရှက်ကော။ အိုးကမပူ စလောင်းကပူပြောလည်း ခံရမှာပဲ။ ကျနော်ရှက်တာက ဆရာမနဲ့ ခုလိုဖြစ်မိလို့ မဟုတ်ဘူး။ ၁၀ စက္ကန့်အတွင်းမှာတင် အရည်ထွက်သွားလို့။ ဆရာမက ဘာမှ မပြောဘဲ သူ့အိပ်ထဲက တစ်သျှူးထုတ်ပြီး လက်သုတ်နေတယ်။ ကျနော်လည်း ဘောင်းဘီကို ပြန်ဝတ်ပြီး ဘေးဘီကို ကြည့်မိတယ်။ အစတုန်းကထန်နေတာနဲ့ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်လည်း ဂရုမစိုက်မိဘူးကိုး။ တော်သေးတာက လမ်းမီးမရှိဘဲ မှောင်နေသလို ညည့်နက်တော့ လူလည်း ပြတ်နေပြီ။ ဆရာမက ကဲ သားက လိမ္မာပါတယ်။ ဆရာမပြောတာ နားထောင်နော်ဆိုပြီး ကျနော့်ပါးလေးကို ကိုင်ရင်း ပြောတယ်။ ကျနော်ကတော့ အဲ့အချိန်ထိ စိတ်ထဲ အိမ်မက်မက်နေသလိုလို၊ ရုပ်ရှင်ထဲ ရောက်နေသလိုလိုကြီး။ ဆရာမက ပြုံးပြပြီး ကားပေါ်ကဆင်းသွားမှ ကျနော် သတိဝင်လာပြီး ဆရာမလို့ လှမ်းခေါ်မိတယ်။ ဆရာမက ကားပြတင်းပေါက်က ပြန်ငုံ့ကြည့်ရင်း အိမ်ပြန်တော့လေ ညည့်နက်နေပြီတဲ့။ ပြုံးပြနှုတ်ဆက်ပြီး အိမ်ဘက်လှည့်ထွက်သွားတယ်။ ဒါကတော့ ကျနော့်ရဲ့ ပထမဆုံး ဘီဒီအက်စ်အမ် relationship ဖြစ်လာမယ့် သူနဲ့ စတင်တွေ့ဆုံခြင်းပေါ့။ ဆရာမဆီကနေ ကျနော်ရခဲ့တာတွေ အများကြီးပဲ။ လိင်ကိစ္စတစ်ခုတည်းတင် မဟုတ်ဘူး။ လူတစ်ယောက်ပီသအောင် ဘယ်လိုနေထိုင်ရမယ်ကအစ မာစတာကောင်တစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့ အရည်အချင်းတွေပါ ရလာခဲ့တယ်လို့ ထင်တယ်။

ကြုံရဆုံရ ဘုံဘဝ အပိုင်း (၃)

ဆရာမနဲ့ နောက်နေ့တွေ့ဖို့ မစောင့်နိုင်တော့သလို  တွေ့ရမှာလည်း ကြောက်နေမိတယ်။ တွေ့ချင်တာက လူပျိုရိုင်းလေးတစ်ယောက်အဖို့ ခံစားခဲ့ရတဲ့ လိင်အတွေ့အကြုံက သိပ်ကောင်းလွန်းနေတာကြောင့်။ ကြောက်နေမိတာက ဆရာမကို ချစ်တယ်ပြောဖို့ ကျနော့်ဘက်က အဆင်သင့်မဖြစ်သေးတာကြောင့်။ အင်း...တကယ်က မပြောလည်း အဆင်ပြေတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် အဲ့အရွယ်တုန်းက ကျနော်က ဒါတွေ မသိဘူးလေ။ လူ ၂ ယောက် အချစ်စိတ်ရယ်လို့မပါဘဲ လိင်ကိစ္စဖြစ်လို့ရတာကို ဆယ်ကျော်သက်ကျနော့်စိတ်က လက်မခံနိုင်သေးဘူး။ ခုလည်း ၂ ဖက်စလုံးက စိတ်ပါလို့ဖြစ်သွားတာပေမယ့် ကျနော့်မှာ ဖောက်ပြန်ထားသလို ခံစားနေရတာ။ 

ဒါပေမယ့် ဆရာမက ဆယ်ကျော်သက်ဟုတ်မနေတော့တာက ကျနော့်အဖို့ အများကြီး ကံကောင်းတယ်ပြောရမယ်။ သူက အခြေအနေအရပ်ရပ်ကို အေးအေးဆေးဆေးကိုင်တွယ်ဖြေရှင်းသွားတယ်။ သင်တန်းမှာ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလို ဆက်ဆံပေးတယ်။ ၂ ယောက်သားတွေချိန်မှာလည်း လင်မယားတွေလို ဆက်ဆံကြတယ်။ တကယ်က လင်မယားဆိုတာထက်ကို ပိုတယ်။ သူပြောခဲ့တာ အခုထိ ကျနော့်နားထဲ စွဲနေသေးတယ်။ ဆရာမနဲ့ သားကြားမှာ ဒီလိင်ကိစ္စဟာ သွေးကွဲစေမယ့် ကြားကိစ္စတစ်ခုလို မဖြစ်စေချင်ဘူးတဲ့။ သားက ငယ်သေးတယ်။ အများကြီးတွေ့ကြုံရအုန်းမှာ။ ဆရာမဖြစ်စေချင်တာက သားနဲ့ဆရာမကြားမှာ ပွင့်လင်းတဲ့ ဆက်ဆံမှုမျိုးရှိစေချင်တာ။ ဘာအကြောင်းနဲ့မှ ဒီအရာကို ပျက်မသွားစေချင်ဘူးတဲ့။ ဆရာမဟာ ကျနော့်အတွက် တကယ့်ဆရာမပဲ။ အရာများစွာကို သူ့ဆီက ကျနော်သင်ယူခဲ့တယ်။ လိင်ကိစ္စတွေလည်း အပါအဝင်ပေါ့။ 

သူနဲ့လိင်ဆက်ဆံမှုတွေကနေ လိင်ကိစ္စကိုအကောင်းဆုံးခံစားဖို့ အဖော်တွေကြားမှာ ပွင့်လင်းမှုဟာ သိပ်အရေးကြီးကြောင်း ကျနော်သိလာခဲ့တယ်။ တကယ်က သူနဲ့ လိင်ဆက်ဆံခါစမှာ ကျနော်က စာတွေ့ပဲရှိပြီး လက်တွေ့ သိပ်နည်းပါးသူ။ သူကတော့ စာတွေ့ကော၊ လက်တွေ့ကော ကျွမ်းကျင်သူပေါ့။ သူဘယ်ကနေ ဘယ်လို သိလာလည်းလို့ ကျနော်မေးဖူးတယ်။ ပွင့်လင်းတဲ့ အမြင်ထား၊ ကိုယ့်အဖော်ရဲ့အကြောင်းကို သေချာသိအောင် လုပ်၊ အဲ့ကျရင် မင်းအဖော်ကနေ မင်းကို အများကြီး သင်ပေးလိမ့်မယ်တဲ့။ အဖော်တွေ အများကြီးထားစရာမလိုဘူး။ လူတစ်ရာနဲ့ အိပ်ဖူးလည်း စိတ်ချင်းဆက်စပ်နိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက်လောက် မင်းဟာ လိင်ကိစ္စမှာ အကျွမ်းတဝင်ဖြစ်မှာ မဟုတ်ဘူးတဲ့။ အရေအတွက်ထက် အရည်အသွေးက ပိုအရေးကြီးတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း ပြောပြတယ်။ ဒီအချက်ကို ကျနော် သေသေချာချာ အသုံးချနိုင်ခဲ့တယ်လို့ ထင်တယ်။ ကျနော့် ဘဝတစ်လျှောက်အများကြီး မတွဲခဲ့ဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီလက်တွဲဖော်တွေဆီကနေပဲ ကျနော် သင်ယူလေ့လာခဲ့တာ အများကြီး ရှိခဲ့တယ်။ လိင်ကိစ္စတင် မကဘူးနော်။ အရာရာပဲ။

ဆရာမနဲ့ စစတုန်းက ကျနော်က မလုပ်ရဲဘူး။ ဘာမှကို။ ပြောရရင် ကိုယ့်ဘာသာကိုတောင် အံ့ဩမိတယ်။ ငါဟာ dominant တစ်ယောက် မဟုတ်ဘဲ submissive တစ်ယောက်များလားပေါ့။ ဘာလို့ဆို ဆရာမရဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုတွေဟာ ကြမ်းတမ်းသလောက် ကျနော်က ဘာမှ ပြန်မလုပ်ဘဲ ခံဘက်ကကြီးနေခဲ့တယ်။ မိန်းကလေးတစ်ယောက်ဖင်ကို ရိုက်ဖို့ တစ်သက်လုံးစိတ်ကူးလာခဲ့တဲ့သူက ကိုယ့်ဖင်ကို ရဲရဲနီအောင် ရိုက်ခံရပေမယ့် သု့ကို ပြန်မရိုက်ဝံ့ခဲ့သေးဘူး။ အမှားလုပ်မိမှာကြောက်လို့ ဘာမှမလုပ်ဘဲနေတဲ့ ကိုယ့်ဘာသာကိုလည်း အားမရဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒီသံသရာထဲကလည်း ရုန်းမထွက်နိုင်ဘူး။ 

ဒီပြဿနာမျိုးဟာ နောက်ပိုင်းကျနော်ကြုံခဲ့တဲ့လူတွေမှာလည်း ရှိတတ်တာ တွေ့ရတယ်။ တစ်ဖက်က အတွေ့အကြုံရှိတဲ့လူနဲ့ ဆက်ဆံရတဲ့အခါမှာ ကိုယ့်ဘက်က လိုအပ်ချက်တွေ ရှိနေပြီဆိုပြီး မဝံ့မရဲဖြစ်ကုန်တာမျိုး။ ကျနော် ဘယ်လိုရုန်းထွက်ခဲ့လဲ ဟုတ်လား။ ထူးထူးခြားခြားတော့ မဟုတ်ပါဘူး ပထမဆုံးအနေနဲ့ ဆရာမဟာလည်း လူထဲကလူပဲဖြစ်ပြီး အရာရာသူသိမနေဘူးဆိုတာကို သိလိုက်ရတာကနေ စတယ်လို့ ထင်တယ်။ 

ကျနော်တို့ ၂ ယောက်က သိပ်ကို ကဲခဲ့ကြတယ်လို့ ပြောရမယ်။ တစ်ပတ်ကို ၂ ခါလောက်တော့ အချိန်ရအောင် ရှာပြီး လုပ်ကြတယ်။ ဟိုတယ်တွေ ပတ်သွားတယ်။ ငွေသိပ်မရှားတဲ့ ကျနော့်အဖို့ကတော့ အဆင်ပြေပါတယ်။ တခါတော့ သူ့ကို အိမ်လိုက်ပို့ရင်း သူက အိမ်ပေါ်ခေါ်တယ်။ အိမ်မှာက သူရယ် သူ့အဒေါ်မိသားစုရယ် နေကြတာ။ သူ့မိဘတွေက နယ်ဘက်မှာ။ သူ့အဒေါ်တို့မရှိကြဘူးတဲ့။ ကျနော်လည်း ဘာရယ်ညာရယ် စဉ်းစားမနေဘဲ လိုက်တက်သွားတာပဲ။ အပေါ်​ရောက်တော့ ဆရာမကို နောက်ကဖက်ပြီး လည်ကုတ်လေးကို နမ်းပေးလိုက်တော့ သူက ညည်းသံလေးနဲ့ တုံ့ပြန်တယ်။ တဖြည်းဖြည်းအဆင့်တက်ရင်း ဧည့်ခန်းထဲမှာ အပေါ်အင်္ကျီကျွတ်တဲ့အဆင့်ရောက်နေပြီ။ ဆရာမက အရပ်ပုပေမယ့် လည်ပင်းသွယ်သွယ်လေးတွေ ရှိတယ်။ သူက ကျနော့်ခါးပတ်ကို ဆွဲဖြုတ်ရင်း ခါးပတ်ကို လက်ကကိုင်ပြီး ကျနော့်လက်ထဲထည့်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့လည်ပင်းကို ခါးပတ်နဲ့ ချည်ပေးပါလို့ တောင်းဆိုတယ်။ ကျနော်တို့ရဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုတိုင်းဟာ သာမှန်ထက်ပိုနေကြအမြဲဖြစ်တာမို့ သိပ်တော့ ထူးဆန်းမနေဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒါဟာ ပထမဆုံး သူ့ဘာသာသူ submissive ဆန်ဆန်နေရာက နေတာပဲ။ ကျနော်လည်း သူ့လည်ပင်းကို ခါးပတ်နဲ့ပတ်ပြီး သူ့ပုခုံးနားဝဲနေတဲ့ ဆံပင်တွေကို သပ်ပေးလိုက်တယ်။ လက်ထဲက ခါးပတ်ကို လက်မှာပတ်လိုက်ပြီး သူ့ကို ဆိုဖာပေါ်ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ဆရာမ ထမိန်ကို အသာဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီလည်း ခပ်မြန်မြန်ချွတ်ပလိုက်တယ်။ ဆရာမ ဖင်က မကြီးဘူး။ ခပ်လုံးလုံးလေးရှိပေမယ့် ကောက်လည်း မနေဘူး။ အသားကတော့ အတော်ဖြူတယ်။ အဖုတ်နားမှာ အရည်တွေနဲ့ အမွှေးတွေ ကပ်နေကြပြီ။ ကျနော်လည်း ကျနော့်ဘောင်းဘီကို ခပ်မြန်မြန်ချွတ်လိုက်ပြီး တောင်မတ်နေတဲ့ ကိုယ့်ကောင်ကို အရောင်တောက်နေတဲ့ ဆရာမအဖုတ်ထဲ ထည့်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ဆရာမက အတင်းရုန်းတယ်။ ကျနော်လည်း ကြောင်သွားတာပေါ့။ ဆရာမက နောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီး မုဒိန်းကျင့်သလို အတင်းလုပ်ပါတဲ့။ နိုင်အောင်လုပ်တဲ့။ ကျနော်လည်း ခွင့်ပြုမိန့်ရတဲ့ သစ်ခုတ်သမားလိုပဲ မြဲမြဲမြင်ရာ ဇွတ်လုပ်တော့တာပဲ။ ဆရာမကလည်း လျှော့မပေးဘူးဗျာ။ ဖင်ကို အတင်းရုန်းတယ်။ ကျနော်က ကိုယ်အားနဲ့ ကျောကို ဖိထားတာမို့ အပေါ်ပိုင်းက ဆိုဖာပေါ်မှာ ကပ်ပြီးရုန်းမရပေမယ့် ဖင်ကို တရစပ် ရမ်းနေတာ။ ကျနော်လည်း သိပ်လုပ်ချင်နေပြီး မလုပ်ရတော့ တင်းလာကော။ လက်ထဲက ခါးပတ်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆွဲပလိုက်တယ်။ ဆရာမဆီက အွတ်ခနဲတောင် အသံထွက်လာတယ်။ ကျနော်က မွှန်နေပြီ သိပ်ဂရုမစိုက်တော့ဘူး။ ခါးပတ်ကို ပိုကြပ်ပလိုက်တယ်။ ဆွဲလည်း ဆောင့်ဆွဲလိုက်တော့ ဆရာမခေါင်းက မော့နေတယ်။ ကိုယ်လုံးကတော့ ဆိုဖာပေါ်အပြားလိုက်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကို ပူးကိုင်ပြီး ခါးပေါ် ဖိထားလိုက်တယ်။ ဖင်က ဖင်ပူးတောင်းထောင်နေရတော့တာပဲ။ သူသိပ်မရုန်းနိုင်တော့ဘူး။ ကျနော်လည်း ထပ်ထည့်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ဒါပေမယ့် ဖင်က အငြိမ်မနေဘဲ ရသလောက် ရမ်းလိုက်၊ ရုန်းလိုက်နဲ့ဆိုတော့ ထည့်မရဘူး။ ကျနော်လည်း တင်းလာပြီး ခါးပတ်ကိုင်ထားတဲ့ လက်နဲ့ သူ့ရဲ့ရမ်းခါနေတဲ့ ဖင်တုံးလုံးကို ရိုက်တော့တာပဲ။ ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်းလို့လည်း ပြောလိုက်တယ်။ ဆရာမက အားလို့ အသံထွက်လာပေမယ့် ကြိုက်လို့ထွက်တဲ့ အာမေဋိတ်မျိုး။ ကျနော်လည်း နဂိုကတည်းက ကြိုက်တဲ့လူဆိုတော့ ဆက်ရိုက်တာပဲ။ ဘယ်ဘက်ဖင်ကို ရိုက်လိုက်။ညာဘက်ဖင်ကို ရိုက်လိုက်နဲ့။ ဆော့ကစားသလို မဟုတ်ဘူးနော်။ ကျနော့် အားရှိသလောက်ကို ရိုက်ပစ်တာ။ ဆရာမဖင်ဖွေးဖွေးလည်း ချကချင်း ရဲတက်လာတာပဲ။ စိတ်ဆာနေတဲ့ ကျနော်က မတင်းတိမ်နိုင်တော့ဘူး။ လည်ပင်းက ပတ်ထားတဲ့ ခါးပတ်နောက်စကိုပါ ဆွဲပြီး ဖင်ကို ရိုက်တော့တာပဲ။ ဆရာမ အရပ်ပုနေတော့ ရိုက်ရတာ အနေတော်ပဲ။ ပါးစပ်ကလည်း ဒေါသသံပါလာပြီ။ စောက်ကောင်မ ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်းလို့ပါ ဖြစ်ကုန်ပြီ။ ဆရာမဖင်တစ်ခုလုံး ရဲရုံတင်မကတော့ဘူး။ အပြားလိုက် ယပါ ဖုလာကော။ ကြည့်ဖူးတဲ့ spanking video  တွေထဲကလိုတော့ ညီပြီး လှမနေဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်လက်ရာကို ကျနော် ကျေနပ်မိတယ်။ ရိုက်တာရပ်ပြီး ပြန်ထည့်ဖို့ ကြိုးစားတော့ ဆ ာမက ပြန်ရုန်းဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ဖင်ကို လက်နဲ့ အားကုန်လက်ပြန်ရိုက်ချလိုက်တယ်။ ငြိမ်ငြိမ်နေရင် မင်းစပတ်တွေပါ ရိုက်ပစ်မယ်လို့ပြောပြီး လက်၂ ဖက်က ဖင်တုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီကို စုပ်ညှစ်ကိုင်ပြီး အဖုတ်ကို ဖြဲပလိုက်တယ်။ အဖုတ်အတွင်းသားနီနီလေးပါ ပေါ်လာတယ်။ တအားညှစ်ထားလို့ထင်တယ် ဆရာမဆီက ညည်းသံလေးထွက်လာတယ်။ ကျနော်လည်း ဒီအသံကြောင့် ပိုထန်လာပြီး ဒစ်တဆုံးအဖုတ်ထဲ ဆောင့်ထည့်လိုက်တယ်။ ဘယ်နားထိသွားလဲတော့ မသိဘူး ဆရာမက အားခနဲအော်ပြီး အတင်းရုန်းထ အဖုတ်ကို ပြန်စေ့ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ဘီလူးစီးနေပြီ ဖြစ်တဲ့ ကျနော်က သူ့ဒူး ၂ ဖက်ကို ခြေထောက်နဲ့ ထိုးခွဲလိုက်ပြီး သူ့ဖင်သေးသေးလေးကို ပြုတ်တူလို လက် ၂ ဖက်နဲ့ ညှပ်ဖြဲပြီး စွတ်ထိုးတော့တာပဲ။ အချက်တိုင်းက အဆုံးထိ အားကုန်ထိုးတာ။ ဆရာမက အောက်မှာ ခေါင်းတရမ်းရမ်းနဲ့ အော်နေတယ်။ သူ့အော်သံတိုင်းက ကျနော့်အတွက် အားပေးသံလိုဖြစ်နေတယ်။ ရပ်ပေးဖို့ အစီအစဉ် မရှိတော့ဘူး။ ကျနော်ပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ ထိန်းဖို့ကြိုးစားပြီး ဆရာမဖင်တွေကို စုပ်ကိုင်ထားတာ ဖြုတ်ပြီး တဖြန်းဖြန်းရိုက်ရင်း လိုးရှိန်လျှော့ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် မရတော့ဘူး။ ရိုက်နေရင်းနဲ့ ဆရာမရဲ့ အဖုတ်ထဲကို ပန်းထည့်လိုက်တော့တာပဲ။ သုက်ရည်တွေက ဥ ၂ လုံးထဲကနေ တရကြမ်းထွက်သွားသလိုပါ ခံစားရတယ်။ စိတ်က အထန်ရော့သွားတော့မှ ဆရာမကို သတိရမိတော့တယ်။ ဆရာမက ဆိုဖာပေါ် ကိုယ်တပိုင်းမှောက်ရက်နဲ့ ငြိမ်နေတယ်။ မျက်နာပေါ်ကွယ်နေတဲ့ ဆံပင်တွေကို ဖယ်လိုက်တော့ ဆရာမမျက်နာတစ်ခုလုံး မျက်ရည်တွေနဲ့။ အိုင်းလိုင်နာတွေကလည်း မျက်ရည်နဲ့အတူ ပါးပေါ်မှာကျလို့။ ကျနော်လည်း သိပ်စိုးရိမ်သွားတယ်။ မမ ဘာဖြစ်သွားတာလည်းလို့မေးပြီး ဆရာမကို အတင်းဆွဲထူလိုက်တယ်။ ဆရာမက ခေါင်းခါပြပြီး ဆက်ငိုနေတယ်။ ခုတော့ အသံတွေပါ ထွက်လာပြီ။ ကျနော်လည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ၊ ဘေးနားမှာ ကျနေတဲ့ အကျီလေး ပြန်လွှားပေးပြီး ပါးစပ်ကလည်း တဖွဖွတောင်းပန်နေမိတယ်။ ဆရာမက တော်တော်ကြာကြာကို ငိုနေတာ။ ဘာမှလည်း ပြန်မပြောဘူး။ ကျနော်ဖက်ပြီး နှစ်သိမ့်ဖို့ကြိုးစားရင် အတင်းတွန်းလွှတ်တယ်။ နောက်တော့ ကျနော်လည်း ဘေးနားကပဲ ထိုင်ကြည့်နေရတော့တာပဲ။ တော်တော်ကြာတော့ ဆရာမလည်း ငိုတာတိတ်ပြီး အဝတ်တွေ ယူပြီး အခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။ ကျနော်က ဝင်လိုက်ဖို့ လုပ်တော့ မလိုက်နဲ့တဲ့။ စိုးရိမ်နေတဲ့ ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး ဘာမှ မဖြစ်တော့ဘူး ရတယ်ဆိုပြီး ခပ်ယဲ့ယဲ့ပြုံးပြတယ်။ အဲ့ အပြုံးကို ကျနော်မမေ့ဘူး ခုထိ။ ဆရာမမှာ နာကျင်စရာ တစ်ခုခုရသွားခဲ့တယ်။ ကိုယ်ခန္ဓာနာကျင်မှု မဟုတ်ဘူး။ စိတ်နာကျင်မှု။ အတော်ကြာတဲ့အထိ ဘာလို့ ခုလိုဖြစ်သွားခဲ့တယ်ဆိုတာကို ကျနော် သေချာ မသိခဲ့ဘူး။ 

နောက်အတော်ကြာတော့ စကားစပ်မိရင်း ဆရာမက ပြောပြတယ်။ သူငယ်ငယ်တုန်းက သူတို့အိမ်နားမှာ သူ့ကို သိပ်ချစ်တဲ့ လင်မယားရှိတယ်တဲ့။ မုန့်တွေဝယ်ကျွေးအလိုလိုက်ဆိုတော့ သူက သိပ်ခင်တာတဲ့။ အထူးသဖြင့်ယောက်ျားဖြစ်တဲ့သူကိုပေါ့။ တစ်ရက်မှာတော့ ဘာကြောင့်လည်း မသိဘူး၊ ဆရာမအိမ်က သူ့ကို အဲ့အိမ်ကို မသွားခိုင်းတော့ဘူးတဲ့။ အဲ့အိမ်ကလူတွေနဲ့လည်း မိဘတွေနဲ့ ရန်ဖြစ်ကြတယ်တဲ့။ ဆရာမကတော့ ငယ်သေးလို့ သိပ်မမှတ်မိတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် အဲ့အိမ်ကလူတွေက သူ့အပေါ် မရိုးခဲ့ဘူးထင်တယ်လို့ ပြောတယ်။ ကျနော်က ဘယ်လို မရိုးခဲ့တာလည်းလို့ မေးတော့ မသိပါဘူးလို့ ခပ်လျော့လျော့လေး ပြန်ဖြေတယ်။ အဲ့တုန်းက ငါလည်း အဲ့ဦးလေးကြီးကို သိပ်ကြောက်သွားခဲ့ဖူးတယ်တဲ့။ ဘာလို့လည်းတော့ မမှတ်မိတော့ဘူးပြောတယ်။ ကြည့်ရတာ ဆရာမကျနော်နဲ့ လုပ်ရင်း သူ့ငယ်ဘဝထိခိုက်မှုတစ်ခုကို နှိုးဆွမိသလို ဖြစ်သွားတယ်နဲ့ တူပါတယ်။ ဒီအဖြစ်အပျက်နောက်ပိုင်း သူ့ဘက်က သိသိသာသာကို ကျနော့်ကို ရှောင်လာတယ်။ သင်တန်းကလည်း ပြီးသွားတော့ တွေ့ဖို့ဆိုတာ တမင်ချိန်းတွေ့မှ ရတာကိုး။ နောက်တော့ ဆရာမလည်း နိုင်ငံခြား ပညာသင်ထွက်သွားခဲ့တယ်။ ခုတော့ အမေရိကမှာ အခြေကျနေပါပြီ။ မိသားစုလည်း ရှိနေပြီ။ ပျော်နေပုံပါပဲ။ ကျနော်လည်း ဆရာမဆီက သင်ယူစရာတွေ တသီကြီး ရလိုက်တယ်။ အဆက်အသွယ်တော့ မရှိတော့ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ပြောလို့ရအုန်းမယ်ဆိုရင်တော့ သူ့ကို ကျေးဇူးတင်ကြောင်းတော့ ပြောချင်သေးတယ်။

စာနဲ့တွဲတင်ဖို့ ပုံရှာရတာ စိတ်ရှုပ်လာပြီ။ လိုချင်တဲ့ ပုံစံရိုက်ပေးမယ့်လူ မရှိရင် ဆက်မရေးတော့ဘူး။ 😏

SFW ပုံတွေပဲ တင်မှာပါနော်။ စိတ်ဝင်စားရင် CB မှာ ဆက်သွယ်ပါ။ 

ကြုံရဆုံရ ဘုံဘဝ အပိုင်း (၄)

ဆရာမနဲ့ ဝေးသွားပြီးနောက်ပိုင်း ကျနော်လည်း အဖေ့စိတ်တိုင်းကျပဲ MBA တက်ဖို့လုပ်ခဲ့တယ်။ ထိုင်းမှာ ကျောင်းသွားတက်တယ်။ တကယ်ကတော့ အပတ်တိုင်း ပြန်လာတယ်။ သွားလိုက်ပြန်လိုက်နဲ့ တက်တာပဲ။ အဖေက သူဖွင့်ထားတဲ့ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ကို ကျနော့်ကို ပေးထားတယ်။ ဆိုင်က ဖုန်းဆိုင်ပါပဲ။ အဲ့ခေတ်တုန်းကတော့ ဖုန်းဆိုင်တွေက ရှားသေးတယ်။ ပြီးတော့ တရုတ်ဖုန်းတွေက သိပ်မြတ်တယ်လေ။ အဖေက စီးပွားရေးအမြင်ကျယ်ကျယ်နဲ့ ဖုန်းလောကအစမှာကတည်းက ဆိုင်ဖွင့်ထားခဲ့တာ။ ကျနော်ကလည်း နည်းပညာကို စိတ်ပါတော့ ဆိုင်မှာ ဝင်လုပ်ပေးတယ်။ အများအားဖြင့်တော့ workshop ထဲမှာ နေတာများတယ်။ ဒါပေမယ့် သူဌေးသားဆိုတာ သိတော့ ဝန်ထမ်းတွေကတော့ ရှိန်ကြတယ်။ ဖုန်းကျွမ်းကျင်တဲ့ ကျနော့်ငယ်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ကိုလည်း ဆိုင်မှာ ခန့်ထားပြီး ဆိုင်မှာ အတူနေကြတာများတယ်။ ညဘက်တွေလည်း ဆိုင်မှာ အရက်သောက်လိုက်၊ ဂိမ်းဆော့လိုက်နဲ့ ပျော်ပျော်ကြီး နေနေမိတာပဲ။ အဝေးသင်ကို ကျောင်းအပ်ထားပေမယ့်လည်း ကျောင်းက သွားစရာမလိုဘူးလေ။ 

အဲ့မှာ ကျနော်ဘဝရဲ့ အမှားတွေ စတာပဲ။ ခုနောက်ပိုင်း ကျနော့်ကို လာလာမေးကြတယ်။ဘီဒီအက်စ်အမ်မာစတာ ကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့ ဘာလိုလဲတဲ့။ ကျနော်ကတော့ ရယ်ရယ်မောမောနဲ့ ပထမဆုံး အနေနဲ့ အသက်ကြီးဖို့လိုတယ်လို့ ပြောတတ်တယ်။ တကယ်လည်း ဟုတ်တယ်။ ကျနော် ငယ်တုန်းက BDSM ဆိုတာကို ဘာလဲသိတာပဲ။ ဒါပေမယ့် မာစတာ ကောင်းတစ်ယောက်တော့ ဖြစ်မနေခဲ့ဘူး။ ဆယ်ကျော်သက်အရွယ်မှာ လိင်စိတ်က ကြီးလွန်းတယ်။ ဒီအတွက် ဘာမဆိုလုပ်တယ်။ လုပ်ရဲတယ်။ ရင့်ကျက်မှု အတွေ့အကြုံမရှိလို့ မထိန်းသလို ဇွတ်တရွတ်ဆန်ဆန်စိတ်ကလည်း ရှိနေတော့ တော်တော်ဆိုးရွားတဲ့ ဘီဒီအက်စ်အမ်မာစတာ တစ်ယောက်ဖြစ်ခဲ့တယ် ပြောရမယ်။ ကျနော်တွေ့ဖူးသမျှ မာစတာတွေထဲမှာလည်း ၂၀ ကျော်ကျော်နဲ့ ပြည့်ဝတဲ့မာစတာဆိုတာ မရှိသလောက်ပဲ။ စိတ်ဓာတ်ရင့်ကျက်မှုမြင့်တဲ့လူတွေလည်း ရှိချင်ရှိမှာပေါ့လေ။ ရှားတာတော့ ရှားတယ်။ 

ဒီအရွယ်မှာ ကျနော်လည်း မှားခဲ့တာပဲ။ ခုထက်ထိလည်း မှားတာတွေ ရှိနေသေးတာပါပဲလေ။ ဒါကြောင့်သာ ခုလိုထောင်ထဲရောက်နေတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ခုအမှားတွေဟာ မရှောင်နိုင်လို့ ဖြစ်သွားရတာမျိုးတွေ ဖြစ်ပေမယ့် ဟိုတုန်းကအမှားတွေဟာ မရှောင်ဘဲ ဒဲ့တိုးခဲ့တဲ့ အမှားတွေ ဖြစ်တာတော့ ကွာတယ်။ ဘာတွေမှားခဲ့သလဲ ဟုတ်လား?

အင်း ကျနော် ဆိုင်မှာ လုပ်နေတော့ ဆိုင်မှာ အလုပ်လုပ်တဲ့ကောင်မလေးတွေကို စနောက်လေ့ရှိတယ်။ စတယ်ဆိုတာ flirt လုပ်တာမျိုးပေါ့။ ရွယ်တူလောက်တွေဆိုတော့ သူငယ်ချင်းလိုဖြစ်နေတာရယ် သူဌေးသားဆိုတာရယ်ကြောင့် အေးဆေးတော့ အေးဆေးပဲ။ အလုပ်လာလုပ်တဲ့အများစုက ရုပ်ကလေးတွေ ချောကြတယ်။ ပြောရရင် အရောင်းစာရေးဆိုတော့လည်း ရုပ်သန့်တာ ခန့်ရတာကိုး။ အဲ့ထဲမှာ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကိုတော့ ကျနော်သဘောတော်တော်ကျမိတယ်။ အသားဖြူဖြူ ဖင်လုံးလုံးနဲ့ ရုပ်က ချောတာထက် sweet ဖြစ်လွန်းတယ်။ ဆံပင်တိုတိုနဲ့ ကလေးလေးနဲ့ ပိုတူတယ်။ သူ့ကိုလဲ flirt လုပ်ရင်းနဲ့ တော်တော် ခရီးပေါက်နေပြီ။ သူကလည်း ခပ်သွက်သွက်ဆိုတော့ ကျနော်ပြောတာတွေကို ပြန်ပြောတာပဲ။ အဲ့တော့ ပျော်စရာပိုကောင်းတယ်ပေါ့လေ။ 

ပြီးတော့ သူတို့ကို ကျနော်က စာသင်ပေးရတယ်။ စာသင်တယ်ဆိုတာ ဖုန်းအကြောင်းပေါ့။ ဖုန်းအသစ်ဝင်ရင် spec တွေ ပြောပြရသလို အခြေခံအချက်တွေ၊ တော်ရုံ complaint တွေ ဖြေရှင်းတတ်အောင် သင်ပေးရတယ်။ ဟဲ ဟဲ ကျနော်ကတော့ ဒီအချက်ကို သေသေချာချာ အသုံးချတာပဲ။ သူတို့ကို သင်ပေးပြီးရင် နောက်နေ့ပြန်မေးတယ် မှားတဲ့သူ၊ မရတဲ့လူ ထိုင်ထလုပ်။ ဟဲ ဟဲ ဒီနည်းကို တခြားဆိုင်တွေကလည်း နောက်လိုက်သုံးကြသေးသဗျ။ ဆော်လေးတွေ ထိုင်ထလုပ်နေတာဟာ တယ်ကြည့်ကောင်းတာကိုးဗျ။ အဲ့ကောင်မလေးဆိုရင်တော့ ကျနော်က ရိုက်ပါရိုက်သဗျ။ ရိုက်တယ်ဆိုတာ လက်ထဲက ကိုင်ထားတဲ့ တစ်ခုခုနဲ့ စသလိုလို လှမ်းလှမ်းရိုက်တာပါ။ ကြာလာတော့ အကျင့်ကို ဖြစ်လို့။ သူကလည်း ပြောတယ် ရှင်က ကျမအဖေမို့ ခဏခဏရိုက်နေတာလားတဲ့။ မဟုတ်ဘူး နင့်ယောက်ျားမလို့လို့ ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ ပြောရရင် အဆင်ပြေနေတယ်ပေါ့လေ။ ဒါပေမယ့် အဆင့်ဆက်မတက်ရဲဘူးဖြစ်နေကော။ သူ့လိုလူကို ရည်းစားအဖြစ်နဲ့လည်း မတွဲချင်ဘူးလေ။ စားတော့ စားချင်တယ်ပေါ့။ ဒါနဲ့ ကြံရတော့တာပေါ့ဗျာ။ 

ဆိုင်မှာ အရောင်စာရေးလုပ်တဲ့သူတွေမှာ ခွင်တွေ ရှိတယ်။ ဘာခွင်လည်းဆိုတော့ ပိုက်ဆံရှာတဲ့ခွင်တွေပေါ့။ အများစုကတော့ ပိုင်ရှင်ဆီက ဖြတ်စားတာတွေပါပဲ။ ဆိုင်တော်တော်များများမှာ ဒီပြဿနာမျိုးက အနည်းနဲ့အများရှိသဗျ။ ကျနော်ကတော့ အများစုကို မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး လွှတ်ထားပေးတယ်။ များလာမှ ဝင်ထိန်းပေါ့။ ကျနော်ကြိုက်တဲ့ကောင်မလေးကလည်း ဆိုင်မှာ တစ်နှစ်ကျော်ပြီဆိုတော့ ဒါမျိုးတွေ တတ်နေပြီဗျ။ သူလုပ်တဲ့နည်းကတော့ စျေးတင်ရောင်းတာနဲ့ ပစ္စည်းပိုထုတ်တာမျိုးပဲ။ တနေ့ ကျနော့်သူငယ်ချင်းတစ်ယောက် ဖုန်းလာဝယ်တယ်။ သူ့အလုပ်အတွက် ဝယ်တာဆိုတော့ ၁၀ လုံးလောက် ဝယ်တာပေါ့။ သူကလည်း အားနာတော့ ကျနော့်အသိဆိုတာ မပြောဘဲ ဒီတိုင်းဝယ်သွားတာ။ ကျနော်နဲ့တွေ့မှ ဟိုနေ့က ငါတောင်မင်းတို့ဆိုင် လာသွားသေးတယ်တဲ့။ ဖုန်းလာဝယ်တာဆိုပြီးပြောတယ်။ စကားစပ်မိလို့ပြောရင်း ဒီကောင်ဝယ်လာတာဖုန်းက ဆိုင်စျေးထက် နှစ်သောင်းခွဲလောက်များနေတယ်။ ၁၀ လုံးဆိုတော့ နှစ်သိန်းခွဲလောက်ပေါ့။ ငွေပမာဏက များတယ်ပြောလို့ ရသလို မများဘူးလဲပြောလို့ရတယ်။ အရောင်းစာရေးလစာတစ်လစာမက ရှိတာကိုး။ ကျနော်လည်း ဒီကောင်ကိုတော့ ဘာမှ မပြောဘဲ ဆိုင်ပြန်ရောက်တော့ CCTV ပြန်ကြည့်၊ ဘောင်ချာပြန်စစ်တော့ ရောင်းလိုက်တဲ့သူက ကျနော်ကြိုက်တဲ့ ကောင်မလေးဖြစ်နေတယ်။ ဒီမှာ ကျနော်လည်း အကြံရပြီး အကောင်အထည်ဖော်တော့တာပဲ။ 

နောက်ရက် ဆိုင်ပိတ်ချိန်နားရောက်တော့ ကောင်မလေးကို ရုံးခန်းထဲခေါ်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေးက ပြုံးလို့ရွှင်လို့ပဲ။ စတောင် စနေသေးတယ်။ ကျနော်က ရုပ်တည်တည်နဲ့ သူလုပ်ထားတာကို ကျနော်သိကြောင်းပြောတာပေါ့။ သက်သေတွေက များနေတော့ သူငြင်းလို့မရဘူး။ ကျနော်လည်း ခပ်တည်တည်နဲ့ အရင်တုန်းကလုပ်တာတွေလည်း သိကြောင်း၊ ခုလို သူငယ်ချင်းကို လုပ်တာတော့ မကောင်းကြောင်း ကျနော်နာမည်ပျက်ရကြောင်းတွေ လွှတ်တာပေါ့။ သူ့မျက်နာလည်း တော်တော်ပျက်နေပြီ။ သနားတောင် သနားသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် လုပ်စရာရှိတာ ဆက်လုပ်ရမယ်လေ။ အကြံအစည်ကလည်း ရှိနေတာကိုး။ သူ့ကို အလုပ်ဖြုတ်တယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်။ ခု ခိုးထားတဲ့ငွေကိုလည်း ပြန်လျော်ရမယ်လို့၊ တကယ်လို့ မလျော်နိုင်ရင် ဥပဒေအရဆက်လုပ်သွားမယ်ဆိုပြီး ပြောလိုက်ကော။ အဲ့မှာ သူလည်း ငိုတော့တာပဲ။ သူ့မှာ မောင်တွေ၊ ညီမတွေကို ပံ့ပိုးနေရတာပါ။ အဖေကလည်း နာတာရှည်လူမမာပါဆိုတာတွေနဲ့ တောင်းပန်တော့တာပဲ။ ဒါတွေက ဟုတ်ချင်မှလည်း ဟုတ်မှာပါ။ ဟုတ်ချင်လည်း ဟုတ်မှာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျနော်ကတော့ သူလိမ်နေတယ်ဆိုတာက ကိုယ်နဲ့ ပိုကိုက်တာမို့ လိမ်နေတယ်လို့ပဲ စိတ်ထဲထားလိုက်တယ်။ မလျော့ပေးဘူး။ သူကတောင်းပန်နေရင်းကနေ နောက်မလုပ်တော့ပါဘူး။ ဆရာကြိုက်သလို အပြစ်ပေးပါဆိုပြီးပြောလာတယ်။ ခင်ဗျားတို့လည်း ရိပ်မိလောက်ပါပြီ ကျနော် ဒီအချိန်ကို စောင့်နေတယ်ဆိုတာ။ မပြုံးမိသွားအောင် မနည်းဂရုစိုက်ပြီး အေး အရင်ခေတ်တုန်းကတော့ အကြွေးရှိရင် ကျွန်ခံဆပ်ရသတဲ့။ နင်ကော ခု ငါ့ကိုကျွန်ခံဆပ်နိုင်လားလို့ မေးလိုက်တယ်။ သူလည်း မျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်ဖြစ်သွားတယ်။ သူက ကျနော်စိတ်ဆိုးလို့ ပြောတယ်ထင်ပုံရတယ်။ ကျနော်ကတော့ ကျနော်ဖတ်ဖူးတဲ့ ဝတ္ထုတွေထဲကစတိုင်ဖမ်းပြီး ပြောပလိုက်တာပဲ။ တော်တော်ဆိုးတဲ့ ဝတ္ထုတွေနော်။ 

သူက ကျနော့် စိတ်တိုင်းကျလုပ်ပေးပါ့မယ်ပေါ့။ ရဲတော့ မတိုင်ပါနဲ့။ ငွေလည်း လျော်ပါ့မယ်လို့ ပြောလာတယ်။ တဖြေးဖြေးနဲ့ ကိုယ့်အကွက်ထဲက လွတ်တော့မယ်။ အလုပ်ထုတ်တာကို လက်ခံမယ့်ပုံပဲ။ ရဲတိုင်မှာတော့ ကြောက်ပုံရတယ်။ ဒီမှာ ကျနော်လည်း ကြံရာမရ မပြင်ဆင်ထားတာ တစ်ခု ထလုပ်မိတယ်။ ထိုင်နေရာက ထပြီး သူထိုင်နေတဲ့ဘေးသွားပြီး ဆံပင်တိုတိုကြောင့် ပေါ်နေတဲ့ သူ့နားရွက်ကို ဆွဲ၊ နင့်ကို ငါရိုက်ချင်တယ်။ ငါ့မှာတော့ နင့်ကို မျှော်လင့်ထားတာ။ တော်တဲ့လူဆိုပြီး ခုတော့ နင်က ငါ့ကို စိတ်ပျက်စေတယ်။ ငါစိတ်ရှိလက်ရှိလုပ်ရရင် နင်သေတော့မယ်ဆိုပြီး ဒေါသသံနဲ့ ပြောလိုက်တယ်။ တကယ်က ဒေါသထွက်တာထက် လိင်စိတ်ထွက်တာဆို ပိုမှန်မှာ။ သူကတော့ ဘယ်သိမလဲ ပိုငိုပြီး တောင်းပန်တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ဒီလုပ်ရပ်က သူ့စိတ်ကို ထိသွားပုံရတယ်။ ကျနော်လည်း အခြေအနေပေးလာတာကို လက်မလွှတ်တော့ဘူး။ နားရွက်ကို နာအောင် လိမ်ဆွဲလိုက်တယ်။ နင့်ကို ငါက အများကြီးမျှော်လင့်ထားတာ။ နင့်မှာ တက်လမ်းတွေအများကြီးရှိနေတာ။ ခုလို အလုပ်ထုတ်ခံရရင် နင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ။ သွားပြီ နင့်ဘဝကဆိုပြီး ဆူ။ အေး နင့်ကို သနားလို့ အခွင့်အရေးထပ်ပေးလိုက်မယ်လို့ ပြောကော။ သူ့မှာ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးက ပိုပြူးသွားတယ်။ မျှော်လင့်ချက်ပေါ့လေ။ အလုပ်သိမ်း၊ တံခါးပိတ်ပြီးရင် ဆက်နေခဲ့။ အပြစ်ပေးရမယ်ဆိုပြီး ပြော။ ရဲတိုင်တာ၊ အလုပ်ထုတ်တာတော့ မလုပ်တော့ဘူး။ နင့်ကို အခွင့်အရေးတစ်ခါထပ်ပေးမယ်။ ဒါပေမယ့် ငါကျေနပ်လောက်တဲ့အထိ ပေးတဲ့ အပြစ်တော့ နင်ခံရမယ်လို့ ပြောတော့ သူမက ခေါင်းညိတ်ပြတယ်။ ရပြီ သွားတော့ မျက်ရည်တွေ သုတ်သွားဆိုတော့ သူလည်း သုတ်ပြီး ပြန်ထွက်သွားတယ်။ ကျေးဇူးတင်ကြောင်း၊ ဆရာ့ကို နောက်စိတ်မပျက်စေရဘူးဆိုပြီးလည်း ပြောသွားသေးတယ်။ ကျနော်ကတော့ ကိုယ့်ဘာသာကိုတောင် မယုံနိုင်ဘူး။ ဒီအချိန်မှာ ဘဝက ဝတ္ထုထဲကလို ဖြစ်နေတာကိုး။ စိတ်လည်း တော်တော်လှုပ်ရှားသွားတယ်။ နောက် ညနေဘယ်လိုအပြစ်ပေးမယ်ဆိုတာကို စဉ်းစားရင်း ရင်တောင်ခုန်လာတယ်။

ပုံရိုက်ပေးမယ့်လူ ရသွားပါပီ 🥰

ကြုံရဆုံရ ဘုံဘဝ အပိုင်း (၅)

ဒီလိုနဲ့ အလုပ်သိမ်းချိန် ၈ နာရီလောက်ကျတော့ သူက ဆိုင်ကပို့နေကျ ဖယ်ရီနဲ့ မလိုက်တော့ဘူးလို့ ငြင်းနေသံ ကြားရတယ်။ သွားစရာရှိသေးလို့တဲ့။ ကျနော်လည်း ခပ်တည်တည်နဲ့ ဆိုင်ကို ကျနော်ပိတ်လိုက်မယ်ပေါ့။ သူငယ်ချင်းနဲ့ချိန်းထားလို့ ကြာအုန်းမှာမို့လို့လို့ ဝင်ပြောတော့ လုပ်နေကျဆိုတော့ ကျန်တဲ့သူတွေကလည်း အေးဆေးပါပဲ။ တစ်ယောက်တည်းကျန်တော့ ကျနော်လည်း workshop ထဲ လူစစ်၊ CCTV တွေပိတ်နဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတုန်း သူဆိုင်ထဲ ပြန်ဝင်လာတယ်။ ကျနော်လည်း ဆိုင်ရဲ့ ဆွဲတံခါးမကြီးကို ပိတ်လိုက်ပြီး သူ့ကို ရုံးခန်းထဲက စောင့်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ကျနော်က ရုံးခန်းထဲ လိုက်သွားတော့ သူ့ကို ရုံးခန်းထဲက ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်စောင့်နေတာတွေ့ရတယ်။ ကျနော်လည်း ကိုယ့်ထိုင်ခုံမှာ ကိုယ်ဝင်ထိုင်ရင်း သူ့အပြစ်ကို နောင်တရပြီလားလို့ မေးတော့ ခပ်မြန်မြန်ခေါင်းညိတ်ပြတယ်။ ကြည့်ရတာ သူလည်း စိတ်လှုပ်ရှားနေပုံပဲ။ ကြောက်နေတာလည်း ဖြစ်ကောင်းဖြစ်မှာပေါ့လေ။ ကျနော်က အံဆွဲထဲက A4 စာရွက်အလွတ်ငါးရွက်ထုတ်ပြီး သူ့ကို ပေးလိုက်တယ်။ ငါပြောတာ လိုက်ရေးလို့။ သူအသင့်ဖြစ်တော့ ကျနော်က တိုင်ပေး၊ သူကလိုက်ရေးပေါ့။ 

"ကျမသည် ဘယ်နှစ်ရက်နေ့က ငွေဘယ်လောက်ကို ဘယ်ဆိုင်မှ အလွဲသုံးစားလုပ်မိပါသည်။ ထို့ကြောင့် ကြိမ်လုံးဖြင့် အချက် ၂၀ ဖင်ချွတ်ရိုက်ခြင်းအပြစ်ကို မိမိဆန္ဒအလျောက် ခံယူပါသည်။"

ဒီနေရာလည်း ရောက်ကော သူအလန့်တကြားမော့ကြည့်ပြီး တောင်းပန်တဲ့ အကြည့်နဲ့ ခေါင်းရမ်းပြတယ်။ ကျနော်ကလည်း ပြန်ခေါင်းရမ်းပြပြီး ဆက်တိုင်ပေးတယ်။ 

"ဤအပြစ်ဒဏ်ခံယူပြီးပါက အမှုကို ကြေအေးပြီဟု သတ်မှတ်မည်ဖြစ်ပြီး ပုံမှန်အတိုင်း အလုပ်ဆက်ဆင်းခွင့်ရှိမည် ဖြစ်ပါသည်" 

သူက လိုက်ရေးပြီးသွားတော့ ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ပြီး ဆရာရယ် မလုပ်ပါနဲ့ ညီမတောင်းပန်ပါတယ်တဲ့။ ကျနော်က ဒီအချိန်မှတော့ မလျှော့တော့ဘူးလေ။ ဒီစာကို ငါးစောင် ကူးရေး၊ သဘောတူရင် အောက်မှာ လက်မှတ်ထိုး၊ ပြီးရင် ငါ့ကို ပြန်ပေးလို့ ဆိုပြီး အပြင်ထွက်လာခဲ့တယ်။ ရင်ထဲကတော့ ခုန်လို့။ စိတ်ခုန်တယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးနေမယ်ဗျ။ 

Workshop ထဲမှာ ဆေးလိပ် ထိုင်သောက်နေလိုက်တယ်။ နာရီကို စိတ်မရှည်လက်မရှည် ကြည့်ရင်း စောင့်ရတာ ကြာလာတော့ အခန်းထဲပြန်ဝင်သွားလိုက်တယ်။ အခန်းထဲမှာ သူက ထိုင်နေလက်စပဲ။ စာတော့ ရေးမနေတော့ဘူး။ ကျနော်ဝင်ထိုင်လိုက်တော့ စာရွက်မှာ လက်မှတ်ထိုးထားတာ သိလိုက်ရတယ်။ ပျော်တာဆိုတာလေ။ ဘဝမှာ အပျော်ဆုံးတွေထဲမှာတောင် ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မျက်နာမှာ ပျော်နေတာ မပေါ်အောင်ထိန်းပြီး နေရတာပေါ့။ သေချာပြီလားလို့ မေးတော့ သူက ခေါင်းညိတ်ပြတယ်။ ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း သူ့ရှေ့က စာရွက်ကို ယူစစ်နေလိုက်တယ်။ လက်ရေးလေးကတော့ လှသဗျ။ သူ့ကို ကြည့်တော့ ခေါင်းက ငုံ့ထားတယ်။ ကျနော် သူ့နာမည်ခေါ်လိုက်မှ မော့ကြည့်လာတော့ မြင်လိုက်ရတာ ငိုထားတဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့။ 

ကျနော်လည်း နင့်ကို ငါမျှော်လင့်ထားတယ်ဆိုတာ ပြောပြီးသားနော်။ ခုလို အလွယ်လမ်းလိုက်တာမျိုးတွေ ငါမကြိုက်ဘူး။ ရိုးသား၊ ကြိုးစားသွားရင် နင့်မှာ ရှိတဲ့အရည်အချင်းနဲ့ အောင်မြင်မှာ။ ခုအပြစ်ကလည်း နင့်လုပ်ထားတာနဲ့ ထိုက်တန်အောင် ပေးရတာ။ ဒါပေမယ့် ဒါပြီးရင် ဒီဟာတွေ အကုန်သင်ပုန်းခြေပြီးသားပဲ။ လူသစ်၊ စိတ်သစ်နဲ့ ပြန်စလို့ရတယ်။ ငါပြောတာ သဘောတူလားဆိုတော့ ခေါင်းညိတ်ပြပြန်တယ်။ ပါးစပ်ကပြောဆိုတော့ ဟုတ်ကဲ့ပါဆရာဆိုပြီး ရှိုက်သံရောပြောလာတယ်။ ကျနော်က ဒီအချိန်မှာ Dominant စိတ်က ဝင်လာပြီ။ စိတ် သိပ်မလှုပ်ရှားတော့ဘူး အေးဆေးပဲ။ ရုံးခန်းထဲမှာရှိတဲ့ ကြက်မွှေးကို သွားယူပြီး စားပွဲပေါ်တင်လိုက်တယ်။ 

မတ်တပ်ရပ်လို့ ပြောတော့ သူမတ်တပ်ရပ်တယ်။ ဝတ်ထားတဲ့ စတိုင်ပန်အောက်မှာ ဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ ဖင်လုံးလေးက လှလှပပရှိနေတယ်။ သူ့ထိုင်ခုံကို ဘေးဖယ်လိုက်ပြီး ဘောင်းဘီချွတ်လို့ ပြောတော့ သူက မျက်ရည်တွေ ကျလာပြီး တစ်ကိုယ်လုံးတုန်တဲ့ထိ ငိုကော။ ချွတ်လေလို့ ထပ်ပြောတော့ ဆရာရယ် မချွတ်ပါရစေနဲ့တဲ့။ ဘောင်းဘီပေါ်ကပဲ ရိုက်ပါတဲ့။ ဘယ်လောက်ရိုက်ရိုက်ခံပါ့မယ်လို့ ပြောလာကော။ ကျနော်ကတော့ အေးဆေးပဲ။ နင်အရိုက်ခံဖူးလားလို့။ ခေါင်းညိတ်ပြတော့ အိမ်ကရိုက်တာလားလို့ ထပ်မေးလိုက်တယ်။ ဟုတ်တဲ့။ ဘာလို့ရိုက်တာလဲဆိုတော့ ကျောင်းပြေးလို့တဲ့။ အေး ခုက ကျောင်းပြေးတာထက် ဆိုးတဲ့အပြစ်မို့ ခုလို အရှက်ရအောင်ပါ ရိုက်တာလို့၊ နင်လက်မခံလဲရတယ်။ အလုပ်ထုတ်ပြီး ရဲတိုင်မယ်လို့၊ ငါတို့လည်း ဆက်ပတ်သက်စရာမရှိတော့ဘူးလို့ ပြောလိုက်တော့ အသံထွက်ပြီး ရှိုက်ငိုလိုက်သေးတယ်။ ပြီးမှ စိတ်ဆုံးဖြတ်လိုက်ပုံနဲ့ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖြုတ်လိုက်ပြီး ဖင်ပေါ်ရုံလောက်ပဲ ချွတ်လိုက်တယ်။ အတွင်းခံပန်းနုရောင်လေးက အဖွားကြီးစတိုင် အတွင်းခံပဲ။ ဖင်တစ်ခုလုံး ဖုံးနေတာမျိုး။ အတွင်းခံလေးပါ ချွတ်ချလိုက်တော့ ဖင်လုံးလေးက ဖြူဖွေးနေတာပဲ။ ဖင်ကောက်ကောက်နဲ့ လှလိုက်တာဗျာ။ ကျနော်က ဘောင်းဘီအကုန်ချွတ်လိုက်လို့ ပြောတော့ မလုပ်ပါရစေနဲ့ ဆရာဆိုပြီး တောင်းပန်ပြန်ကော။ ခုကတော့ ဖင်ပေါ်ရုံဆိုတော့ အဖုတ်က မပေါ်ဘူးလေ။ အကုန်ချွတ်လိုက်ရင်တော့ အဖုတ်ပါမြင်ရနိုင်တယ်။ ဒါ့ကြောင့် ကျနော်ကလည်း အကြံနဲ့ ချွတ်ခိုင်းတာ။ သူကလည်း ဒါပေါ်မှာ ကြောက်တယ်နဲ့တူပါရဲ့။ ကျနော်လည်း သိပ်ငြင်းမနေတော့ဘဲ ဒီတိုင်းပဲ ရိုက်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ စားပွဲပေါ်က ကြက်မွှေးကို သွားယူလိုက်တယ်။ ရှေ့ကကြည့်တော့ အဖုတ်အမွှေးအစွန်းအစလေးတွေတော့ မြင်ရတယ်။ ကျနော်ကြည့်နေတာ သိတော့ သူ့လက်က လာကွယ်တယ်။ ကျနော်လည်း မသိသလို ဟန်ဆောင်ပြီး သူ့နောက်သွား ဖင်လေးကို မျက်စိအရသာခံကြည့်။ ကြက်မွှေးကို ဖင်ပေါ်တင်လိုက်တော့ တွန့်သွားတယ်။ လက်ပိုက်ထားဆိုတော့ လက်ပိုက်ထားတယ်။ စမယ်လို့ ပြောတော့ ဘာမှ တုံ့ပြန်မှုမလာဘူး။ သူ့အသက်ရှူတွေ မြန်နေတာတော့ ကျနော် သတိထားမိတယ်။ 

ကြက်မွှေးကို မပြီး ရွှမ်းခနဲရိုက်လိုက်တယ်။ တကယ်က အသံသိပ်မမြည်ပါဘူး။ ဖြတ်ခနဲဘဲ မြည်တာ။ ကျယ်တဲ့အသံက သူ့ဆီကလာတဲဲ့ အီး...ဆိုတဲ့ အသံပဲ။ တစ်စက္ကန့်လောက်ကြာတော့ သူ့ဖင်မှာ ရဲရဲနီနေတဲ့ ကန့်လန့်ဖြတ် အရှိုးလေး ပေါ်လာတယ်။ တော်တော် လှတာဗျာ။ ပန်းချီဆွဲပြီး ပိတ်ကားစပေါ်မှာ လက်ရာပေါ်လာတာမျိုးပဲ။ ကျနော် နည်းနည်းနားပြီး နောက်တစ်ချက်ကို ပထမတစ်ချက်ရဲ့ အောက်နားမှာ ကပ်ရက်ဖြစ်အောင် ချိန်ရိုက်လိုက်တယ်။ ဖြတ်ခနဲ မြည်သံနဲ့အတူ သူ့ဆီက အီး...ခနဲ အော်သံလည်း ထွက်လာတယ်။ ခုဆို စစ်သားတပ်ကြပ်တွေရဲ့ လက်မောင်းကအရစ်တွေလို ညီညီညာညာလေးနှစ်ကြောင်းပေါ်လို့ ဖင်ဖြူဖြူလေးမှာ။ နောက်တစ်ချက်ကိုတော့ အောက်ဘက် ကပ်ရက်မှာ ရအောင် ဖင်ပေါ်ကြက်မွှေးကပ်တင်ပြီး သေချာချိန်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကြက်မွှေးကို သူ့ဖင်ပေါ်က ဖယ်လိုက်တော့ ဖင်လေး ရှုံ့ထားတာ မြင်ရတယ်။ သူ့ဖင်ကို မရိုက်သေးဘဲ ကြက်မွှေးကို လေပေါ်ဝဲရိုက်လိုက်တယ်။ သူ့ဖင်တုန်သွားတာလေးကို ကြည့်ပြီး ပြုံးမိတယ်။ ကြက်မွှေးကို ပြန်တင်ပြီး အားနည်းနည်းပိုထည့်ရိုက်လိုက်တယ်။ အားထည့်လိုက်လို့ထင်တယ် ရိုက်ချက်က နေရာလွဲသွားပြီး အစောက အကြောင်း ၂ ကြောင်းကို ဘေးတစောင်းဖြတ်သွားတယ်။ သူ့လက်ပိုက်ထားရာကနေ ဖြုတ်ပြီး ဖင်တုံးလုံးကို လာပွတ်တော့တာပဲ။ အမယ် ကြည့်လိုတောင် ကောင်းသေးသဗျ။ ကျနော်လည်း သူ့ပွတ်တာပြီးမှ လက်ပြန်ပိုက်ထားလို့၊ တကယ်လို့နောက်တခါ လက်နောက်ရောက်လာရင် အဲ့တချက်ကို ပြန်ရိုက်မှာလို့ ပြောလိုက်တယ်။ သူလည်း လက်ပြန်ပိုက်ပြီး နောက်တစ်ချက်ကို စောင့်နေတယ်။ ကျနော်လည်း ညီညီညာညာဖြစ်အောင် သေချာ ဂရုစိုက် ရိုက်တာပဲ။ အားထည့်တာများသွားရင် နေရာက လွဲလွဲသွားတယ်။ တချို့နေရာတွေက အရှိုးရာတွေက အဖုလိုက်တွေပါ ဖြစ်သွားတယ်။ 

ဖြန်းခနဲရိုက်သံ၊ တအိအိငိုသံတွေနဲ့ အခန်းထဲမှာ အသံတွေ မြိုင်နေတယ်။ ၁၆ ချက်မြောက် ရိုက်ပြီးတော့ သူ့လက်က သူ့ဖင်ပေါ် ပြန်ရောက်လာပြီး အသားကုန် ပွတ်နေတော့တာပဲ။ ကလေးတွေ ငိုသလို ငိုကြီးချက်မနဲ့ ငိုပြီး မျက်ရည်တွေတင်မက နှပ်တွေပါ ထွက်လာကော။ မျက်လုံးတွေမှာလည်း ဆိုးထားတာတွေနဲ့ မျက်ရည်တွေ ရောပြီး မဲလို့။ ကျနော့်ဘက် လက်အုပ်လေးချီပြီး ဆရာရယ် မရိုက်ပါနဲ့တော့ သမီးကြောက်ပါပြီဆိုပြီး ပလုံးပထွေးတွေနဲ့ ရှိုက်ငိုတောင်းပန်နေတော့တာပဲ။ ကျနော်ကတော့ အောက်ကကောင်က ထောင်နေတာ ဂျင်းဘောင်းဘီကို ဖောက်ထွက်တော့မယ်။ သူလှည့်လာတော့ အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်သွားပြီး ထောင်နေတာကို ကြက်မွှေးနဲ့ ကွယ်ထားရတယ်။ ဒါပေမယ့် သူကတော့ အာ့ကို မြင်ပုံမပေါ်ဘူး။ အပီအပြင်ကို တောင်းပန်နေတော့တာ။ ကျနော်လည်း ညီမလေးက တော်ပါတယ်။ ကိုယ့်အပြစ်ကို ဝန်ခံရဲတယ်။ ကိုယ့်လုပ်ရပ်ရဲ့ အကျိုးဆက်ကို ခံယူဖို့ မကြောက်ဘူး။ ညီမလေးကို အကိုသဘာကျတာ အဲ့ဒါကြောင့်လည်း ပါတယ်လို့။ ခုလည်း လေးချက်ပဲ ကျန်တော့တယ်။ ပြီးရင် ညီမလေးအပြစ်တွေ ကျေပြီ။ ဆရာသဘောကျတဲ့ လေးစားတဲ့ တပည့်တစ်ယောက်ဖြစ်နေအုန်းမှာဆိုပြီး ချော့ပြောရတာပေါ့။ အဲ့အချိန်မှာတော့ တကယ်လည်း ပြောသလို စိတ်အနည်းငယ်တော့ ရှိပါတယ်။ ဒါက သူ့မျက်နာကို မြင်ပြီးမှ ပေါ်လာတာ။ သူ့ဖင်ပဲ မြင်နေရတုန်းကတော့ ထန်နေတာပဲ သိတယ်။ ပြီးတော့ လက်အုပ်ချီထားတဲ့ သူ့လက်ကလေးကို ဆုတ်ပြီး ညီမလေးခံနိုင်သေးတယ်မလားလို့ ပြောပြီး သူငြိမ်သွားမှ လက်လေးကို လွှတ်ပေးလိုက်တယ်။ သူလည်း နေရာပြန်ယူပြီးကော ကျနော် သတိရသွားတယ်။ ခုက လက်နဲ့ပြန်လာကာတော့ ဒီတစ်ချက်ကို ပြန်ရိုက်ရမယ်လို့ ပြောလိုက်တော့ သူ့ကိုယ်လုံးလေး လှုပ်သွားအောင် အသံထွက် ငိုပါလေကော။ ဘာမှတော့ မပြောဘူး နေရာမပြတ်အောင်လည်း နေနေတယ်။ ကျနော်လည်း ဒါကို မြင်ရတော့ သိပ်ကျေနပ်သွားတယ်။ လိင်အထွဋ်အထိတ်ရောက်သလိုမျိုးနဲ့ဆင်တဲ့ စိတ်ကျေနပ်မှုကို ရတယ်။ ဒီခံစားမှုကို ခံစားဖူးမှပဲ နားလည်နိုင်မယ်ထင်တယ်။ ကိုယ့်အတွက် ကိုယ့်စကားကို အဆုံးစွန်ဆုံးနာခံတာမျိုးကို ကျေနပ်တဲ့စိတ်။ သူနာကျင်နေတယ်၊ ခံစားနေရတယ် ဒါပေမယ့် ကိုယ့်စကားနားထောင်ဖို့အတွက် ဒါတွေကို ခံလိုက်တယ်ဆိုတာက ကျနော့်အဖို့တော့ ကြီးစွာသော ကျိုးနွံနာခံခြင်းပဲ။ တခါတလေ ဒီခံစားမှုမျိုးရဖို့အတွက် ကျနော်တို့ မာစတာတွေတွေဟာ ပွစိပွစိလုပ်တတ်တဲ့ ဘိုးတော်ကြီးတွေလိုမျိုး အဖြစ်ခံပြီး ရှာဖွေတတ်ကြတယ်။ ဒါပေမယ့် မာစတာကောင်းတစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့ဆိုရင်တော့ ကိုယ့်ဘက်ကြီးပဲ ကြည့်လို့မရဘူး။ ဘီဒီအက်စ်အမ် relationship ဆိုတာလည်း တခြား relationship တွေလိုပဲ ဖြစ်တာမို့ နှစ်ဖက်မျှကြည့်နိုင်မှ အဆင်ပြေမယ်။ ပြောရရင်တော့ အရိပ်သုံးပါးနားလည်ရမယ်ပေါ့ဗျာ။ မဟုတ်ရင် နှစ်ဖက်မွန်းကြပ်လာပြီး ကွဲကွာသွားတတ်တယ်။ ပြီးတော့ ကိုယ်ခံစားနေရတာတွေကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဖွင့်လှစ်ပြနိုင်ဖို့ အခွင့်အလမ်းရှိရမယ်။ ဟဲ ဟဲ စကားလမ်းကြောင်းက ချော်သွားပြီဗျနော်။ ဒါတွေက နောင်ပိုင်းလည်း ပြောမိနေအုန်းမယ့် အကြောင်းတွေပါ၊ ဘာလို့ဆို ကျနော်ဘဝတစ်လျှောက်ကျနော် ရှာတွေ့လာတဲ့ ကျနော့်ယုံကြည်မှုတွေကိုးဗျ။ ခုကတော့ ဇာတ်လမ်းကောင်းလေး ဆက်ရအောင်။ 

ကျနော်လည်း ၁၆ ချက်မြောက်ကို ပြန်ရိုက်လိုက်တယ်။ ခုကတော့ ရိုက်ချက်တိုင်းမှာ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးသိမ်သိမ့်တုန် လှုပ်ရှားနေပြီဗျ။ ငိုသံတွေက အော်သံလို ဖြစ်လာနေပြီ။ ကျနော့်ရပ်လိုက်ချင်ပေမယ့်လည်း ဒီအချိန်မှာ ပြောထားတဲ့အတိုင်း အပြီးဆုံးထိ ဆက်သွားတာသာ အမှန်ကန်ဆုံးပဲဆိုတာကို မသိစိတ်က ခံစားမိနေတယ်။ နောက်ဆုံးတစ်ချက်ရောက်တော့ သူ့ဖင်ပေါ်မှာ အရှိုးရာတွေက ကြက်မွှေးချစရာနေရာတောင် မကျန်သလောက်ပဲ။ နီရဲပြီး တချို့နေရာတွေက အဖုတွေလို ဖြစ်နေတယ်။  ကျနော်လည်း အချိန်ယူပြီး သူငြိမ်သွားအောင် စောင့်နေလိုက်တယ်။ တကယ်ကတော့ ဆက်ရိုက်ချင်နေသေးတယ်ဗျာ။ ဒီအဖြစ်ကို စလိုးမိုးရှင်းနဲ့ ဖြစ်ပျက်စေချင်တယ်။ မြင်ကွင်းတွေကို တသက်လုံး မမေ့သွားအောင် မှတ်ဉာဏ်ထဲမှာ သိမ်းထားနေမိတယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာပဲ သူမစိတ်ထဲမှာလည်း နောက်ဆုံးတစ်ချက်ကို အမှတ်တရဖြစ်သွားအောင် စွဲသွားစေချင်တယ်။ ဘယ်နားရိုက်ရမလဲ ဘယ်လိုရိုက်ရမလဲ သေချာစဉ်းစားပြီး ဆုံးဖြတ်ပြီးတော့ သူ့နားတိုးကပ်သွားလိုက်တယ်။ တသိမ့်သိမ့်တုန်နေတဲ့ သူ့ဘယ်ဘက်ပုခုံးလေးကို ကျနော့်ဘယ်လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး နှစ်သိမ့်ပေးလိုက်တယ်။ သူရှိုက်တာ လျော့သွားမှ သူ့ညာဘက်ပုခုံးကို ပြောင်းကိုင်ပြီး သူ့မျက်နာလေးကို ကျနော့်ပုခုံးထက်မှာ မှီစေလိုက်တယ်။ သူကိုယ်အနေအထား ပျော့ပျောင်းလာတာကို သတိထားမိတယ်။ ကျနော့်ပုခုံးပေါ်မှာလည်း မျက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲသွားတယ်။ သူ့နားနားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ်။ ညီမလေး အရမ်းတော်တယ်လို့။ နောက်ဆုံးတစ်ချက်ပဲ ကျန်တော့တယ် တောင့်ထားနော်လို့ ပြောပြီး သူ့ကို ခပ်ယဲ့ယဲ့လေး ဖက်ထားလိုက်တယ်။ သူ့ကိုယ်လုံးလေးဟာ ကျနော့်ကိုယ်ဘက် ပိုယိုင်လာပြီး သူ့လက်တွေနဲ့ ကျနော့်ကိုကျောကို ဖက်လာတယ်။ ကျနော်လည်း အလိုက်သင့် ရင်ခွင်ထဲ ဖမ်းထည့်ထားလိုက်ပြီး ညာလက်က ကြက်မွှေးကို သူ့ဖင်ပေါ်တင်ထားလိုက်တယ်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်က လက်သီးလေးဆုပ်ပြီး ကျနော် အင်္ကျီကို ဆုပ်ကိုင်ထားတယ်။ သူ့ပုခုံးကို နည်းနည်းဖိလိုက်တော့ ဖင်လေးက နောက်ပစ်လာတယ်။ ကျနော်လည်း လက်ပြန်ဖြစ်နေပေမယ့် အားကုန်ထည့်ပြီး သူ့ဖင်ကို အလျားလိုက် ရိုက်ချလိုက်တယ်။ ဖင်ပေါ်ကြိမ်လုံးကျသံ ဖြန်းခနဲ အသံနဲ့အတူ အိခနဲ အသံလေးထွက်လာပြီး သူ့ကိုယ်လေးက ကျနော်ကိုယ်ထဲ ပိုဝင်လာတယ်။ ကျနော့်အင်္ကျီကို ဆုပ်ထားတာက ပိုတင်းလာတယ်။ သူ့ရှိုက်သံတွေနဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက ကျနော့်ကိုယ်ထဲမှာ တသိမ့်သိမ့်လှုပ်ရှားနေတယ်။ ကျနော်လည်း လက်ထဲက ကြက်မွှေးကို လွှတ်ချပြီး သူ့ကို သေချာဖက်ထားပေးလိုက်တယ်။ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲမှာ သူက တသိမ့်သိမ့်ငိုလို့။ ကျနော်လည်း သူ့ခေါင်းလေးကို လက်နဲ့ သပ်ပေးပြီး သူ့ကို တိုးတိုးလေး ပြောနေမိတယ်။ ပြီးသွားပြီနော်။ သိပ်တော်တာပဲ စတာတွေပေါ့။ နည်းနည်းကြာတော့ သူလည်း တည်ငြိမ်မှုအတိုင်းအတာတစ်ခုထိ ရလာတယ်။ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲက ထွက်ပြီး ဘောင်းဘီကို ပြန်ဝတ်တယ်။ သူ့ဖင်နဲ့ထိသွားချိန်မှာ ပါးစပ်လေးဟလို့ မျက်နာလေး ရှုံ့သွားတာတွေ့ရတယ်။ ကျနော့်ကို ကြည့်တော့ အားလုံး ကျေသွားပြီနော် ညီမလေး။ နောက်ဆို ကောင်းကောင်းနေတော့။ မှတ်လောက်သားလောက်တော့ ဖြစ်သွားပြီမလားဆိုတော့ ခေါင်းလေးခပ်သွက်သွက်ညိတ်ပြတယ်။ သွား...မျက်နာလေးဘာလေး သွားသစ်လိုက်အုန်း။ အိမ်ပြန်ပို့ပေးမယ်ဆိုတော့ သူ့မျက်ရည်တွေကို လက်ဖမိုးနဲ့ သုပ်လိုက်တယ်။ အမည်းတွေ ပေလာတာ တွေ့တော့ မျက်ရည်တွေနဲ့ တစ်ချက်ရယ်ပြီး အိမ်သာဘက် ထွက်သွားတယ်။ ဖင်လေး လိမ်ကျစ်လိမ်ကျစ်နဲ့ ဘောင်းဘီနဲ့ ပွတ်ရင်တောင် နာနေသေးသလား မသိဘူး။ ကျနော်လည်း တင်းကျပ်နေတဲ့ ဘောင်းဘီကို ဟပြီး ဖွားဖက်တော်ကိုထုတ်၊ အာသာဖြေလိုက်မှ လူလည်း နေသာထိုင်သာရှိသွားတယ်။ သူမျက်နာသစ်ပြီး ပြန်ဝင်လာတော့ မျက်လုံးတွေက နီပြီး မျက်နာလေးက ရှင်းနေတာဟာ သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်။ ကျနော်လည်း သူ့ကို သွားဖက်လိုက်တယ်။ ဒီတစ်ခါဖက်တာဟာ လိင်စိတ်ထက် ကိုယ့်ညီမလေးတစ်ယောက်ကို နှစ်သိမ့်သလိုပါပဲ။ သူကလည်း တင်းတင်းလေး ပြန်ဖက်ထားတယ်။ ပြီးတော့ ပြောတယ်။ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်တဲ့။ အံ့ဩသွားပေမယ့် ဘာကျေးဇူးတင်တာလဲလို့ ကျနော်လည်း မမေးမိဘူး။ ညစာလိုက်ကျွေးပြီး သူ့အိမ်ထိ လိုက်ပို့ပေးလိုက်တယ်။ သူပြောသလို သူဟာ တကယ်နွမ်းပါးပုံပဲ။ 

ကျနော် ဘယ်မှာ မှားသလဲ ဟုတ်လား? တကယ်ကတော့ သူ့အပေါ် ကျနော် အနိုင်ကျင့်ခဲ့တာပဲ။ ပြောရရင် ခြိမ်းခြောက် အကြပ်ကိုင်ခဲ့တာပဲ။ သူက ဒီလို အရိုက်ခံရတာကို သာယာမယ်ဆိုရင်တော့ တမျိုးပေါ့လေ။ အဲ့အချိန်မှာတော့ သူသာယာသလား မသာယာသလား ကျနော် မသိခဲ့ဘူး။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်လိုချင်တာ တစ်ခုတည်းကြည့်ပြီး လိုချင်တာဖြစ်ဖို့ ကိုယ့်အားသာချက်၊ သူ့အားနည်းချက်ကို အသုံးချပြီး အကြပ်ကိုင်ခဲ့တာပဲ။ ပြောရရင် သူသာတိုင်ခဲ့ရင် ထောင်ပါကျနိုင်တယ်။ ကျနော့်သိက္ခာ၊ မိသားစု သိက္ခာလည်း ကျမယ့်လုပ်ရပ်မျိုး။ ငယ်တုန်းမှာတော့ ဒါတွေ မတွေးခဲ့ဘူး။ မတွေးနိုင်ခဲ့ဘူး။ လိင်စိတ်စေရာလုပ်ခဲ့တာပဲ။ 

အဲ ဒါပေမယ့် ကျနော်ကံကောင်းခဲ့တယ်။ သူက မတိုင်ခဲ့ဘူး။ ဘာလို့ခံခဲ့လဲဆိုတာကလည်း အကြောင်းရှိတာကိုး။ သူကိုယ်တိုင်က ဒါတွေကို တိတ်တခိုးသာယာနေတဲ့ လူဖြစ်နေတာမို့ပဲ။ ထူးဆန်းတယ်နော်။ ထူးဆန်းတာထက် ကျနော် ကံကောင်းတာပေါ့။ အကယ်၍ သူသာ ဒီစိတ်မှာ မသာယာဘူးဆိုရင် ရဲဆီသွားမယ်လို့ ကျနော့်ကို အကြပ်ကိုင်ငွေညှစ်ခဲ့ရင် ကျနော် ဘဝပျက်နိုင်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့အပေါ် ကျနော် မတရားခဲ့ဘူး။ ဒီဖြစ်ရပ်မှ မဟုတ်ဘူး နောက်ပိုင်းလည်း သူ့အပေါ် မတရားခဲ့တာတွေ ရှိတယ်။ နောက်နေ့မှ ဆက်ပြောတာပေါ့ဗျာ။ ခုတော့ ကျနော် အိပ်တော့မယ်။

ကြုံရဆုံရဘုံဘဝ အပိုင်း (၆)

ကောင်မလေးကိုရိုက်ပြီး နောက်နေ့မနက်ကျတော့ ကောင်မလေးက ဆိုင်ရောက်မလာဘူး။ ကျနော်လည်း နည်းနည်းတော့ လန့်သွားတယ်။ ငါလုပ်လိုက်တာ များသွားပြီလားဆိုတာရယ်၊ ငါ့ကိုရဲတိုင်ရင်တော့ ဒုက္ခပဲဆိုတာရယ်ကြောင့် လူက တနေကုန် ဂဏာမငြိမ်ဖြစ်နေတော့တာပဲ။ စိတ်ထိန်းပြီး သူ့အဖော်တွေမေးတော့ နေမကောင်းလို့ ခွင့်တိုင်ထားတယ်လို့ ပြောတယ်။ ကျနော့်စိုးရိမ်စိတ်တွေကတော့ မပျောက်သွားဘူး။ အဆိုးဆုံးတွေပဲ တွေးနေမိတယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာပဲ စိတ်လှုပ်ရှားရတာကိုလည်း သဘောကျနေမိသလိုလိုပဲ။ ဖုန်းဆက်ကြည့်ဖို့ စဉ်းစားပေမယ့် တကယ့်မှာတော့ မဆက်ဖြစ်ခဲ့ဘူး။ 

ဒီလိုနဲ့ ၃ ရက်မြောက်နေ့ကျမှ ကောင်မလေးကို ဆိုင်မှာ ပြန်တွေ့ရတယ်။ ကြည့်ရတာတော့ ပုံမှန်လိုပဲ။ စကားသွားပြောတော့ ခပ်တန်းတန်းနဲ့ တချက်တချက်တော့ မျက်စောင်းလေးလှမ်းလှမ်းထိုးတယ် ထင်တယ်။ ကျနော်လည်း ရုံးခန်းထဲ​ ဝင်လာပြီး စဉ်းစားနေတယ်။ လူက မရေမရာနဲ့။ အလုပ်ပြန်လာဆင်းတယ်ဆိုတော့ အခြေအနေမဆိုးသေးပါဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်ပြီး ဆိုင်ရှေ့ကောင်တာကို ဖုန်းလှမ်းခေါ်လိုက်တယ်။ ကံကောင်းတော့ ကိုင်တယ့်လူက သူဖြစ်နေတာနဲ့ ရုံးခန်းထဲကို ပစ္စည်းစာရင်းယူပြီး လာခဲ့ဖို့ ခေါ်လိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ စာရွက်အထပ်လေးကိုင်ပြီး ဝင်လာတယ်။ ဆိုင်ယူနီဖောင်းဖြစ်တဲ့ ရှပ်အင်္ကျီအဖြူ၊ စတိုင်ပန်အမည်းနဲ့ သိပ်လှနေတယ်လို့ ထင်မိတာပဲ။ ဟိုရက်ကပဲ သူ့ကို ဒီနေရာမှာ မတ်တပ်ကလေး ဖင်ပြောင်အောင်ချွတ်ပြီး ကြက်မွှေးနဲ့ ရိုက်ခဲ့တာတွေဟာ ဗီဒီယိုပြကွက်တွေလို ကျနော့်စိတ်ထဲ ပြန်ပေါ်လာတယ်။ သူကမ်းပေးလာတဲ့ စာရွက်တွေကို ယူပြီး ထိုင်ဖို့ပြောတော့ ကျနော့်ရှေ့က ထိုင်ခုံပေါ်ခပ်အေးအေးဝင်ထိုင်တယ်။ ထိုင်လိုက်ရင် နာနေအုန်းမလားလို့ သူ့မျက်နာကို ကြည့်နေမိပေမယ့် သူကတော့ အေးဆေးပဲ။ ရှေ့ရက်က ဘာလို့ အလုပ်မလာလဲမေးတော့ နေမကောင်းလို့တဲ့ ပြန်ဖြေတယ်။ ကျနော့်ကို ကြည့်တဲ့အကြည့်က ကျနော့်ကြောင့်ပဲ ဖြစ်တာကို မသိချင်ယောင်ဆောင်နေတယ်ဆိုတဲ့ မျက်နာပေးနဲ့။ ကျနော်လည်း မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ဘာဖြစ်တာလည်းလို့မေးတော့ မျက်စောင်းလှလှတစ်ချက်ထိုးပြီး နှုတ်ခမ်းလေးဆူလို့ မသိဘူးလေ စုန်းရိုက်တာထင်တယ်တဲ့။ ကျနော်လည်း ရယ်ပြီး ခုကော နာနေသေးလားဆိုတော့ သိပ်တော့မနာတော့ဘူးတဲ့ ဒါပေမယ့် ဖင်တစ်ခုလုံးညိုမည်းနေတာပဲတဲ့။ ဆေးလိမ်းပေးရအုန်းမလားမေးတော့ နှုတ်ခမ်းထပ်ဆူပြီး မလိုပါဘူးဆိုပြီး ပြောတယ်။ ကျနော်လည်း အဆင်ပြေတာ သိသွားတော့ စိတ်ပေါ့သွားတယ်။ အင်း...နောက်၃ ရက်လောက်ထိတော့ ညိုနေအုန်းမယ်ထင်တယ်လို့။ ဆရာက တော်တော်ရက်စက်တယ်နော်တဲ့။ ညီမကို ပစ်ထားတယ်။ သတင်းလေးတောင် မေးဖော်မရဘူး။ ရိုက်တာများ သူများသားသမီးကို ခွေးရိုက်နွားရိုက် ရိုက်ပြီးတော့တဲ့။ ကျနော်လည်း စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားတယ်။ ဟုတ်သားနော် ပစ်ထားမိသွားတာကိုး။ ကိုယ်ကလည်း ကိုယ့်အတွေးနဲ့ ကိုယ်ကိုး။ ဒါပေမယ့် ပါးစပ်ကတော့ ဒါတွေ ထုတ်မပြောမိပါဘူး။ ဟ...နင်က ငါ့သမီးဆိုလို့ ပြောတော့ မျက်စောင်းလှလှလေးထိုးပြီး တော်ပြီ မဟုတ်တော့ဘူး။ သွားတော့မယ်ဆိုပြီး ဇတ်တောက်တောက်နဲ့ ထထွက်သွားကော။ ကျနော်လည်း စိတ်လည်းပေါ့သွားပြီဆိုတော့ မျက်နာမှာ အပြုံးနဲ့ပေါ့ဗျာ။ 

ညဘက် ကျနော် email တွေစစ်တော့ သူ့ဆီက email ပို့ထားတာ တွေ့ရတယ်။ ခေါင်းစီးမပါတဲ့ email ထဲမှာ emoji လေးတစ်ခုပဲ ပါတယ်။ ငိုနေတဲ့ emoji လေး။ ပြီးတော့ attachment လေးပါတယ်။ နှိပ်လိုက်တော့ ပုံလေးတစ်ပုံထွက်လာတယ်။ ကောင်မလေးတစ်ယောက် ကုတင်ပေါ်မှာ မှောက်ရက်ပုံလေး။ နောက်ကျောဘက်ကနေရိုက်ထားတာ။ ကျောဘက်ကို သဘက်လေးနဲ့ အုပ်ထားပေမယ့် ဖင်ပြောင်ပြောင်လေးကတော့ ဘာမှ အုပ်မထားဘူးဗျာ။ ဖင်ပေါ်မှာလည်း အရှိုးရာလေးတွေ ခပ်ဖျော့ဖျော့မြင်နေရတယ်။ ဟုတ်တယ်။ သူ့ပုံလေးပဲ။ ကျနော့်ရင်ထဲ နွေးသွားသလို ခံစားရတယ်။ ခမျာလေးက ချွဲချင်ရှာတာ။ ကိုယ်တွေက အထာမနပ်တော့ တီတီတာတာမလုပ်မိ။ နောက်ဆုံး သူမနေနိုင်တော့ဘူးထင်ပါ့။ ပွင့်ထွက်လာတော့တာပေါ့ ဟားဟား ဟား။ 

ကျနော်လည်း မျက်စိတဖက်မှိတ်ပြထားတဲ့ emoji လေး ပြန်ပို့လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ရန်ကင်းစင်တာဘက်သွားပြီး လိုတာလေးတွေ ဝယ်ရတာပေါ့။ မှတ်မိတာကတော့ အဲ့နေ့ညက အိမ်မက်ထဲမှာ သူ့ကို မက်တာကိုပဲ။ 

နောက်နေ့မနက်ဆိုင်ရောက်ရောက်ချင်းပဲ သူ့ကို ရုံးခန်ထဲ ခေါ်လိုက်တယ်။ လက်ထဲက လက်ဆောင်ထုတ်လေး ပေးတော့ သူက မျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်နဲ့ ပြန်ကြည့်တယ်။ ဖွင့်ကြည့်လေ ညီမအတွက် လက်ဆောင်လို့ဆိုတော့ ပါကင်ကို ခပ်မြန်မြန်ဖြေပလိုက်ကော။ အထဲက lotion ဗူးကို ထောင်ကြည့်ပြီး အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်နေတဲ့ သု့ကို ကြည့်ပြီး ကျနော်ရယ်ချင်လာတယ်။ အညိုအမဲဆွဲနေတာတွေကို ဒါလိမ်းပေးရင် မြန်မြန်သက်သာတယ်၊ နာတာ၊ ယားတာလည်း သက်သာတယ်လေလို့ ပြောလိုက်တော့မှ သူက သဘောပေါက်ပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကြိတ်ပြတယ်။ ခုမှဆိုတဲ့ ဒီဇိုင်းမျိုး။ လိမ်းပေးရမလားဆိုတော့ လိုပါဘူးဆိုပြီး ဇတ်တောက်တောက်နဲ့ ထွက်သွားပြန်ကော။ ဒါပေမယ့် သူပျော်သွားတယ်ဆိုတာကိုတော့ ကျနော်သေချာသိလိုက်တယ်။ 

နောက်ပိုင်းတော့ သူ့ကို ကျနော် မကြာခဏအပြစ်ပေးဖြစ်တော့တာပဲ။ ဒါတွေကို သူ့ဘက်က မငြင်းခဲ့သလို ဒါတွေနဲ့ပတ်သက်ပြီးလည်း သီးသီးသန့်သန့်သူနဲ့ကျနော် ပြောဆိုဆွေးနွေးခဲ့ကြတာ မရှိခဲ့ဘူး။ ပြောရရင် နှစ်ဦးသဘောတူ တိတ်တိတ်ပုန်းခိုးစားနေခဲ့ကြတာမျိုးပဲ။ သူ့မှာလည်း ရည်းစားရှိသလို ကျနော်ကလည်း သူ့ကို ချစ်တယ်လို့ မပြောခဲ့ဘူး။ ခင်ဗျား မယုံဘူးဖြစ်နေတယ်မလား။ ကျနော့်အဖို့တော့ အဲ့အဖြစ်က မထူးဆန်းပါဘူး။ ဘာလို့ဆို ကျနော်က ကိုယ်တိုင်ကြုံခဲ့ရတာကိုး။ နောက်ကျနော်တို့လမ်းခွဲပြီးချိန်ရောက်မှ နှစ်ယောက်သား ဒီအဖြစ်တွေကို ပြန်ပြောဖြစ်ခဲ့ကြတာ။ ဒီတော့မှသာ ကျနော်ဘာတွေ မှားခဲ့သလဲဆိုတာ အလင်းပေါက်ခဲ့တာ။ ဖြစ်နေတုန်းကတော့ ခံစားမှုတွေရယ် အထိအတွေ့ရယ်ချည်းပဲ။ Reasoning ဆိုတာ မရှိခဲ့သလို သူ့ဘက်ကိုလည်း မစဉ်းစားပေးခဲ့မိဘူး။ 

ဒီအထိအတွေ့မှာပဲ နှစ်ယောက်လုံးသာယာနေခဲ့ကြတာကိုး။ ဆိုင်ကတပည့်တွေ စာသင်ပေးပြီးအိမ်စာပေးရင် သူက အမြဲလိုလို လုပ်မလာဘူး။ လူတွေ ရှေ့မှာတော့ ထိုင်ထလုပ်ရုံပေါ့။ ဒါပေမယ့် အလုပ်ဆင်းချိန်တွေမှာတော့ ခုံပေါ်တက် မတ်တပ်ရပ်၊ ကြိမ်ဒဏ်ခံပဲ။ သူက စာရင်းတွေကိုလည်း တမင်နောက်ကျအောင် မှားအောင် လုပ်တယ်။ ပြောရရင် အပြစ်ပေးခံရအောင် တမင်ကို ရှာကြံလုပ်တာမျိုး။ ကျနော်ကလည်း သူဖန်လာသမျှအကွက်တိုင်းကို မလွတ်တန်းအသုံးချခဲ့တာချည်းပဲ။ စိတ်ကူးထဲပေါ်သမျှအပြစ်ပေးနည်းမျိုးစုံကို သူ့ကို လုပ်တာပဲ။ ဒါပေမယ့် လိင်ဆက်ဆံတဲ့ အဆင့်ထိတော့ မရောက်ခဲ့ဘူး။ ပြောရရင် လိင်မှုဆိုင်ရာတောင် သိပ်မပါခဲ့ဘူးလို့ ပြောရမယ်။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးကို သူ့မိဘထက်တောင် ကျနော် ပိုသိပေမယ့် ထူးခြားစွာပဲ စည်းမကျော်အောင်တော့ ကျနော် ထိန်းနိုင်ခဲ့တယ်။ သူ့ဘက်ကလည်း ဒီကိစ္စနဲ့ ပတ်သက်ပြီး မသိမသာ တားခဲ့တယ်။ ကျနော်စည်းကျော်လာမယ့်ပုံပေါ်ရင် သူက ငြင်းတာမျိုးပေါ့။ သူ့ဘက်ကတော့ သူ့ချစ်သူကို သစ္စာစောင့်သိချင်တာမို့ ဒီလိုရှောင်ခဲ့တာတဲ့။ ကျနော်ကတော့ သူ့ကို ကျနော်မယူနိုင်ဘူး၊ မယူချင်ဘူး ဒါ့ကြောင့် ဒီစည်းကို ကျနော်မကျော်ခဲ့တာပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျနော်တို့ လုပ်ခဲ့တာဟာ ရိုးသားတာတော့လည်း မဟုတ်ပြန်ဘူး။ အကယ်၍သာ ရိုးသားတယ်ဆိုရင် ဘာလို့ဘယ်သူမှ မသိအောင် ကျနော်တို့ ဒါတွေကို လျှို့ဝှက်ထားခဲ့ကြတာလဲ။ သေချာတာကတော့ အဲ့ဒီအရွယ်က ကျနော်တို့ဟာ ဒါတွေကို မရှောင်နိုင်ခဲ့ဘူး။ စည်းမကျော်ခဲ့တာဟာလည်း ကိုယ့်ဘာသာစိတ်ဖြေတဲ့ သဘော၊ ကိုယ့်လုပ်ရပ်ကို morally justified ဖြစ်အောင် ကိုယ့်ဘာသာရေးထားခဲ့တဲ့ စည်းမျည်းမျိုးပဲ။ 

ဒီစည်းမျဉ်းရဲ့ ဓားသွားပေါ်မှာ ကျနော်တို့ဟာ ကိုယ့်ဘာသာလိမ်ပြီး ဆက်လျှောက်နေခဲ့ကြတယ်။ ဒီလို ကိုယ့်ဘာသာလိမ်နေတယ်ဆိုတာကို နှစ်ယောက်လုံး သဘောပေါက်မိတဲ့နေ့က ကျနော်တို့ လမ်းခွဲခဲ့ကြတာပေါ့။ အဲ့နေ့က အဖြစ်တွေကို မနေ့ကအဖြစ်တွေလို ကျနော်မှတ်မိနေသေးတယ်။ 

အဲ့နေ့က သူဆိုင်လာတာ နောက်ကျတယ်။ နေ့လည်လောက်မှ ရောက်လာတာ။ အရင်လည်း သူအပြစ်ပေးခံချင်ရင် ဒီလို တမင်နောက်ကျအောင် လုပ်နေကျ။ ဒါပေမယ့် ဒီနေ့က သူ့ကြည့်ရတာ မျက်နာရွှင်ပျမနေဘူး။ ကျနော့်စိတ်ထဲ တစ်ခုခုတော့ လွဲနေတယ်လို့ ခံစားရတယ်။ သူ့နားသွားပြီး ဘာဖြစ်လို့နောက်ကျနေတာလည်း မေးတော့ စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ အိပ်ပျော်သွားလို့ဆိုပဲ။ ကျနော့်ကိုမြင်တော့တော့ ပျော်သွားတယ်ထင်ပါ့။ အမ်...ဒါအလုပ်ကိုမလေးစားတာပဲ နင့်အပြစ်ပေးရမယ်ဆိုတော့ ပီဘိမျက်နာနဲ့ ဝမ်းနည်းသလိုလေးလုပ်ပြတယ်။ ကျနော်လည်း အသည်းယားသွားတာပေါ့။ တညနေလုံးကြည့်နေသမျှမှာလည်း သူစိတ်နဲ့ လူနဲ့ ကပ်မနေဘူး။ တခါတလေ တစ်ခုခုကို တွေးနေသလိုနဲ့ ငိုင်နေတာလည်း တွေ့ရတယ်။ 

ညနေကျတော့ workshop ခန်းထဲ ဝင်လာတဲ့သူ့ကို လူလစ်တုန်း အရိုက်ခံချင်လို့ နောက်ကျတာလား၊ ဖင်ကောင်းတော့ တုတ်တောင်းနေတယ်ပေါ့လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက ကျနော့်ကို မော့ကြည့်တယ်။ သူ့အကြည့်တွေက တမျိုးပဲ။ ဝမ်းနည်းတာလိုလို၊ အပြစ်ရှိတာလိုလိုနဲ့။ အပြန်ကျရင် ရုံးခန်းထဲလာတွေ့လို့ ပြောလိုက်တော့ လျှာထုတ်ပြပြီး ပြေးထွက်သွားတယ်။ ငါ့များလာစမ်းနေတယ် ဒင်းတော့ ဖင်ပုပ်ပြီလို့ စိတ်ထဲက ကြိမ်းထားလိုက်တယ်။ ဆိုင်ပိတ်ပြီးတော့ သူ့ရှာတော့ မတွေ့တော့ဘူး။ နောက်မှ ပြန်လာမယ်ထင်ပြီး စောင့်နေပေမယ့် နာရီဝက်ကျော်တဲ့ထိ မလာတော့ ဘာများလည်းပေါ့။ စိတ်ပူသွားတယ်။ ဗိုက်ဆာလာတာနဲ့ ဘေးနားက အကင်ဆိုင်ကနေ အကင်နဲ့ ဘီယာတွေ ဝယ်ပြီး ဆိုင်ပြန်လာခဲ့တယ်။ ပြန်ရောက်တဲ့ထိ သူ့ကို မတွေ့ရသေး။ ဒါနဲ့ ဘီယာသောက်နေရင်း စိတ်တိုလာတယ်။ ဒါ သက်သက်ကျနော့်ကို ရန်စတာပဲ။ တမင် ဆိုးပြ၊ ဂျစ်ပြတာပဲဖြစ်မယ်။ ၈ နာရီလောက်ကျတော့ ကျနော့်ဆီကို ဖုန်းဝင်လာတယ်။ ဆက်တာက သူ။ သူ့အသံကြားကြားချင်းပဲ ဒေါသတွေက ပိုထွက်လာတယ်။ ဒါဘာအချိုးချိုးတာလဲလို့မေးတော့ အမေနေမကောင်းလို့ အမြန်ပြန်လာရလို့ပါတဲ့။ အေး...နင့်အပြစ်နှစ်ဆဖြစ်သွားပြီလို့ဆိုလိုက်တော့ ဟုတ်ကဲ့တဲ့။ သူ့ဘက်က လမ်းဘေးဖုန်းကနေဆက်ရတာဆိုတော့ ဘာမှတော့ ပြောမရဘူးဆိုတာ တွေးမိတယ်။ တော်တော်ကြာကြာစကားမပြောဘဲနေပြီးမှ ဆရာတဲ့ ဆိုင်မှာ သမီးပိုက်ဆံအိတ်ကျန်ခဲ့တယ်ထင်တယ်တဲ့။ ကျနော်လည်း ကောင်တာဘက် သွားကြည့်တော့ ချောင်ထဲမှာ သူ့ပိုက်ဆံအိတ်အစိမ်းလေးကို တွေ့တယ်။ အင်း...ကျန်ခဲ့တယ်လို့ဆိုတော့ တော်သေးတာပေါ့တဲ့။ ညီမက သူများတွေ တွေ့သွားမှာ စိုးရိမ်နေတာ။ အိတ်ထဲမှာ မတွေ့စေချင်တာတွေ ပါနေလို့လေ။ ဆရာ့ဆိုတော့ စိတ်ချသွားပြီ။ ဆရာသိမ်းထားပေးပါနော်တဲ့။ သူများတွေကို မပေးခိုင်းပါနဲ့တဲ့။ အေး...အေးလို့ ပြောရုံရှိသေး သူ့ဘက်က ဖုန်းချသွားတယ်။ 

ကျနော်လည်း အူကြောင်ကြောင်နဲ့ သူ့ပိုက်ဆံအိတ်လေးယူပြီး ရုံးခန်းထဲ ပြန်​ရောက်လာရောဆိုပါတော့ဗျာ။ သူပြောတာတွေ ပြန်စဉ်းစားရင်း ကျနော့်စိတ်ထဲတမျိုးပဲ။ သူ့ပိုက်ဆံအိတ်လေးဖွင့်ကြည့်တော့ ပိုက်ဆံ နည်းနည်းရယ်၊ လိပ်စာကဒ်တွေရယ်၊ သူ့ကောင်လေးနဲ့ တွဲရိုက်ထားတဲ့ ပုံတွေရယ်ပဲတွေ့တယ်။ လိပ်စာကဒ်တွေအောက်ဘက်မှာ ဖုနေတာနဲ့ ထုတ်ကြည့်တော့ ဆေးကဒ်လေးတစ်ကဒ်။ ဆေးတစ်လုံးတော့ ကျန်နေသေးတယ်။ ဘာဆေးမှန်းတော​ြ မသိဘူး။ ဒါနဲ့ အင်တာနက်မှာ ရှာကြည့်တော့ emergency contraceptive တဲ့။ အရေးပေါ် သန္ဓေတားဆေးဆိုတဲ့ဟာပေါ့။ ဟာ....ဒါဆို ကျနော့်ညီမလေးဟာ သူ့ကောင်လေးနဲ့ ဖြစ်ခဲ့ပြီးပီပေါ့။ ကျနော်ငိုင်သွားတယ်။ သူက ဒါကို ကျနော်သိအောင် ဘာလို့ လမ်းကြောင်းပေးခဲ့တာလဲ။ ဒါမျိုးလုပ်လိုက်ရတာကို အပြစ်ရှိသလို ခံစားရလို့ သူ့ကိုအပြစ်ပေးနေတဲ့ ကျနော့်ကို တဖက်လှည့်နဲ့ အသိပေးတာလား။ ကျနော်တို့ ကိစ္စတွေကို ရပ်လိုက်ဖို့ ပြောချင်တာလား။ သူမသိစေချင်တဲ့အရာတစ်ခုကို ကျနော်ကပဲ ဇွတ်အတင်းသိအောင်လုပ်ပြီး သူ့ကိုယ်ပိုင်အခွင့်အရေးကို ဝင်စွက်ဖက်မိပြီလားနဲ့ ကျနော့်မှာ အတွေးတွေ ခြာခြာလည်နေတယ်။ 

မနက်မိုးလင်းတော့ အတော်နေမြင့်နေပြီ။ အိပ်နေတဲ့ ဆက်တီဘေးနားက ဘီယာပုလင်းခွံတွေကို ရှောင်ရှားရင်း ဆိုင်တံခါးဖွင့်လိုက်တော့ ဆိုင်ကလူတချို့တောင် စောင့်နေကြပြီ။ ကျနော်လည်း ရုံးခန်းထဲပြန်လာပြီး ရေချိုးလိုက်တယ်။ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကိုလည်း ချလိုက်တယ်။ ဆိုင်ရှေ့ခန်းရောက်လာတော့ သူက ရောက်နေပြီ။ တာမွေဆိုင်မှာ ပစ္စည်းသွားယူရမယ်။ စာရင်းပါယူပြီး လိုက်ခဲ့ရမယ်လို့ သူ့ကို ခေါ်လိုက်တယ်။ သူလည်း စာရင်းစာအုပ်တွေယူပြီး ကားပေါ်ရောက်တာနဲ့ တာမွေဘက် မသွားဘဲ ဟိုတယ်ကို ကားဦးတည်လိုက်တယ်။

ကြုံရဆုံရ ဘုံဘဝ အပိုင်း (၇)

ကားမောင်းနေရင်း ဘောင်းဘီအိတ်ထဲက သူ့ရဲ့ ပိုက်ဆံအိတ်လေးကို ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။ သူက ပြန်ယူရင်း အိတ်ထဲကို ဟ ကြည့်တယ်။ အတွင်းအိတ်လေးကိုလည်း စမ်းတယ်။ ဆေးကဒ်က ကျနော်သေချာပြန်ထည့်ထားပြီးသားကိုး။ ဘာလဲ ပိုက်ဆံခိုးထားမှာကြောက်လို့လားဆို​တော့ ဟာ ဟုတ်ပါဘူးဆိုပြီး ရှက်သွားသေးတာ။ ကျနော်လည်း မနေ့က အပြစ်ကို ပြန်အစဖော်လိုက်တယ်။ ရုံးနောက်ကျရုံတင်မကဘူး အပြစ်ပေးမှာကိုလည်း ထွက်ပြေးသွားတယ်။ ကိစ္စရှိရင်လည်း အကျိုးအကြောင်းပြောသွားသင့်ကြောင်း၊ ခုလို လုပ်တာဟာ မလေးစားရာရောက်ကြောင်း၊ တခြားလူတွေလည်း ဒါမျိုးလုပ်ခံရရင် စိတ်ဆိုးမှာဖြစ်ကြောင်း၊ အလုပ်လုပ်ရင်လည်း ဒါမျိုးမလုပ်သင့်ကြောင်းတွေ ပြောရ၊ ဆူရတာပေါ့။ သူက ဘာမှတော့ ပြန်မပြောဘူး၊ တောင်းပန်ပါတယ်က လွဲလို့ပေါ့။ ကျနော်လည်း လှည်းတန်းစျေးဘက် ချိုးလိုက်ပြီး စျေးရှေ့မှာ ကားကို ရပ်ထားလိုက်တယ်။ ၁၀၀၀ တန် နှစ်ရွက်ထုတ်ပေးလိုက်ပြီး စျေးထဲမှာ ကြိမ်လုံးရောင်းတဲ့ဆိုင်ရှိတယ်။ ရှည်ရှည်ဖြောင့်ဖြောင့် ကြိမ်လုံး ၂ လုံးဝယ်ခဲ့လို့။ သူလည်း မျက်လုံးအပြူးသားလေးနဲ့ ဆရာ ညီမရှက်တယ်တဲ့။ မရဘူး ဒါလည်း အပြစ်ဒဏ်ထဲကတစ်ခုပဲ၊ ညည်းဖင်ကိုရိုက်ဖို့ ကြိမ်လုံးကို သေချာရွေးဝယ်ခဲ့လို့ ပြောလိုက်တယ်။ နောက်ဆုံး သူပဲ လက်လျော့ပြီး စျေးထဲ ဝင်သွားတယ်။ 

ကျနော်လည်း ကားပေါ်ထိုင်စောင့်နေတာပေါ့။ မကြာပါဘူး ကြိမ်လုံးနှစ်လုံးကို ကိုယ်နဲ့ကပ်ပြီး ဖွက်ယူပြီး အပြေးနီးပါးထွက်လာတဲ့သူ့ကို တွေ့ရတယ်။ ကားပေါ်ခုန်တက်ပြီး လက်ထဲက ကြိမ်လုံးနဲ့ အမ်းလိုက်တဲ့ ပိုက်ဆံတွေကို ကျနော့်ကို ပေးတယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ ကြိမ်လုံးတွေက ကွေးကွေး၊ အမွှေးဖွာဖွာ၊ ထိပ်က လန်နေသေးတယ်။ ဟာ...ဘယ်လိုကြီးတွေ ဝယ်လာတာလဲ။ သွားပြန်လဲချေလို့ဆိုတော့ ဟာ...မရဘူး၊ မရဘူး။ တူတူတွေပဲ ရှိတာနဲ့ ဂျီကန်တော့တာပဲ။ ကျနော်ကလည်း ကြိမ်လုံးမကြိုက်တာထက် သူဒီလိုလေးရှက်ပြီး မလုပ်ချင်ဘဲ လုပ်နေရတာကို သဘောကျနေတာမလား။ နောက်ဆုံးတော့လည်း ထုံးစံအတိုင်းသူပဲ လျှော့ပြီး ပြန်ဆင်းဝယ်ရတာပဲ။ နေပူပူထဲမှာ မျက်နာလေးရဲပြီး စျေးသည်အန်တီကြီးကို ကြိမ်လုံးပြခိုင်းနေမယ့် သူ့ကို မျက်စိထဲက မြင်ယောင်မိပြီး ဖီးလ်တော်တော်တက်တယ်။ ဒါပေမယ့် လိုက်တော့ မကြည့်ဖြစ်ပါဘူး။ ကားက လမ်းဘေးမှေးထားရတာဆိုတော့။ လှည်းတန်းစျေးကားကြပ်တာလည်း ခင်ဗျားတို့ သိသားနဲ့။ ဒီတခါတော့ သူပြေးမလာတော့ဘူး ရုပ်ကဘုနေတဲ့ ပုံနဲ့ ကြိမ်လုံး ၂ လုံး ကိုင်ပြီး ကားပေါ် ပြန်ဝင်လာတယ်။ ကျနော်လည်း သူ့ခေါင်းလေးကို ပွတ်ပြီး ဆုချလိုက်တယ်။ သူကတော့ ပြန်ရုန်းပြီး နှုတ်ခမ်းဆူနေလေရဲ့။ ကျနော်လည်း ရယ်ပြီး ကားကို ဟိုတယ်ဘက် ဦးတည်လိုက်တယ်။ 

ဟိုတယ်ရှေ့ရောက်တော့ သူက အူကြောင်ကြောင်နဲ့ ဘယ်လာတာလဲ ဆရာတဲ့။ ညီမလေးကို အပြစ်ပေးဖို့လေဆိုတော့ ဟာ ဟိုတယ်ကြီး မသွားချင်ဘူး လုပ်ကော။ ကျနော်ကတော့ အေးဆေးပဲ။ ဘယ်နားဖြစ်ဖြစ်အတူတူပဲ၊ ခုအပြစ်က ချက်ချင်းအပြစ်ဒဏ်ခံသင့်တာမို့ ညဘက်ထိ မစောင့်နိုင်ဘူး၊ ခုကဘယ်သူမှလည်း မြင်မှာ မဟုတ်ဘူးပေါ့။ သူက တော်တော်တော့ ငြင်းတယ်။ မသင့်တော်ဘူးပေါ့။ ဂဏှာမငြိမ်လည်းဖြစ်နေတယ်။ ကျနော်ကတော့ သူစိတ်လှုပ်ရှားနေတာကြောင့်လို့ပဲ ထင်လိုက်တယ်။ ထုံးစံအတိုင်းကျနော့်ကို မနိုင်တဲ့သူဟာ ကျနော့်နောက် ကန့်လန့်ကန့်လန့်နဲ့ ပါလာရတာပဲ။ ကျနော်က သူ့လက်ဆွဲလို့ ရှေ့ကသွားပေါ့။ သူကတော့ ခေါင်းလေးငုံ့၊ ကြိမ်လုံး ၂ ချောင်းလက်က ကိုင်ပြီး ဆုတ်ဖယ်ဆုတ်ဖယ်နဲ့ လိုက်လာတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ သူက ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်နေတယ်။ မျက်လုံးတွေက ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့။ ကျနော်လည်း ခပ်တည်တည်နဲ့ပဲ မှန်တင်ခုံရှေ့က ထိုင်ခုံကိုယူပြီး အခန်းလယ်မှာ ချလိုက်တယ်။ ကုတင်ပေါ်ထိုင်နေတဲ့ သူ့ကို လာခဲ့ဖို့ခေါ်ပြီး ခုံပေါ် ပုဆစ်တုပ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ခုံက သစ်သားအမာနဲ့ဆိုတော့ ဒူးနာတာမို့ထင်တယ် ဖော့နေနေတော့ သူ့ဖင်လေးက တင်းတင်းလေးနဲ့ နောက်ကို ကော့နေသလိုဖြစ်နေတာပေါ့။ ကျနော်လည်း အိတ်ထဲက ကြိုးကို ထုတ်လိုက်တယ်။ ကြိုးက ရာဘာကြိုးအမာ သေးသေးလေးတွေပါ။ ဖုန်းအားသွင်းကြိုးအရွယ်လောက်လေးတွေ။ တကယ်ကတော့ သူ့ကို တုပ်ဖို့ယူလာတာ။ ဒါပေမယ့် အရင်ဆုံး အသုံးချစရာရှိသေးတယ်လေ။ သူ့ကို ခုံကျဉ်းကျဉ်းပေါ်မှာပဲ လေးဘက်ထောက်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ခုံက ကျဉ်းလွန်းတော့ သူ့လက်ကော ဒူးကောနဲ့ထောက်ထားတာက အစွန်းလေးနားပဲ ထိတယ်။ ဒူးအောက်ဘက် ခြေထောက်တွေက လေပေါ်တွဲလောင်းဖြစ်နေကော။ ကျနော်လည်း ဘာမှ ပြောမနေဘဲ နှစ်ကြိုးပူးထားတဲ့ ကြိုးနဲ့ ကော့နေတဲ့ သူ့ဖင်ကို အားကုန်နီးပါး လွှဲရိုက်တော့တာပဲ။ သူလည်း မထင်ထားလို့ထင်ပါရဲ့ ခုံပေါ်ကတောင် ပြုတ်ကျတော့မလို ဖြစ်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် ထိန်းတော့ ထိန်းထားလိုက်နိုင်တယ်။ ရိုက်ချက်တွေ ဆက်တိုက်ကျလာတော့ ငိုသံထွက်လာတယ်။ လူက ရုန်းမရဘူးကိုး။ သစ်သားခုံပေါ်မှာ မမှီမကမ်းထောက်ထားရတာကြောင့် သူ့ဒူးတွေ နာနေမှာပဲလေ။ လက်ကလည်း ခုံအစွန်းကို ကိုင်ထားရသေးတယ်။ မဟုတ်ရင် ပြုတ်ကျမှာကိုး။ ပြေးမရတဲ့ သူ့ဖင်တုံးကတော့ ကြိုးဒဏ်ကို ခါးစည်းခံနေရတာပေါ့။ သူ့အဖြစ်က မလွယ်လှဘူး။ 

အချက် ၂၀ လောက် တစ်ရွှမ်းရွှမ်းရိုက်ပြီးတော့ သူ့ငိုသံတွေက အတော်ကျယ်နေပြီ။ ဟိုတယ်ဆိုပေမယ့် အပြင်က အသံကြားရင် ပြဿနာရှင်းနေရမှာဆိုတော့ ကျနော်လည်း ရပ်လိုက်ပြီး သူ့မျက်နာဘက် သွားလိုက်တယ်။ သူ့မျက်နာလေးကို ဆွဲမော့လိုက်တော့ မျက်ရည်တွေနဲ့ အမဲတွေ ပေပွနေတဲ့ သူ့မျက်လုံးမှာ နောင်တတွေ တွေ့ရသလိုပဲ။ ရှိုုက်နေသေးတဲ့ သူ့ကို ထလို့ ပြောပြီး ခုတင်ပေါ် တွဲခေါ်သွားလိုက်တယ်။ သူ့ခြေထောက်တွေက ဂျယ်လီတွေလိုပဲ ယိုင်နဲ့ပျော့ဖတ်နေတာပဲ။ ခုတင်ပေါ်မှောက်ရက်ထားပြီး ဘောင်းဘီချွတ်ခိုင်းတော့ မှောက်ရက်နဲ့ပဲ ခါးပတ်ကိုချွတ်ပေးတယ်။ ကျနော်လည်း ကြာနေတဲ့သူ့ကို စိတ်မရှည်တာနဲ့  ဘောင်းဘီကို ကိုယ့်ဘာသာ အတင်းဆွဲချွတ်ပြီး ခုဏက ရိုက်နေတာကို ဆက်လိုက်တယ်။ 

သူ့ဇာအတွင်းခံဘောင်းဘီမဲမဲလေးထဲက အတင်းရုန်းထွက်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ ဖင်လုံးတွေဟာ ကျနော့်ရိုက်ချက်တွေအောက်မှာ ဘယ်ညာရမ်းလို့ပေါ့။ အနီရဲရဲအစဉ်းတွေဟာ ဖင်တစ်ခုလုံးကို အရောင်ချယ်လာတယ်။ ကျနော့်ရဲ့လှပတဲ့ ပန်းချီကားချပ်ပေါ့။ ဒီအချိန်မျိုးမှာ ပန်းချီပညာနဲ့ပတ်သက်ရင် နကန်းတစ်လုံးမှ နားမလည်တဲ့ ကျနော်ဟာ ကိုယ့်ဘာသာကို ဒါဗင်ချီလို့ထင်တာကလား။ ကိုယ့်ကားချပ်ဖြစ်တဲ့ သူ့ရဲ့ဖင်ပေါ်မှာ စုတ်ချက်တွေ တစ်ခုပြီးတစ်ခုဆွဲလို့ ဆေးချက်ညီအောင် ကြိုးစားနေတယ်လို့ ထင်တာ။ သူ့ရဲ့အော်ဟစ်ညည်းညူသံတွေဟာ ကိုယ့်အတွက် ပရိသတ်ရဲ့ အော်ဟစ်အားပေးမှုတွေလို့ မြင်မိတာ။ ဒီအချိန်မျိုး၊ ဒီအခိုက်အတန့်မျိုးမှာ ကျနော် ကိုယ့်သီးသန့်ကမ္ဘာထဲ ပျောက်ကွယ်သွားသလိုမျိုးပဲ။ အကယ်၍သာ အောက်က ပန်းချီကားချပ်က ရုန်းပြီး ထမလာဘူးဆိုရင် ဘယ်လောက်ထိ ဆက်မျောနေမိအုန်းမယ်မသိဘူး။ ခုကတော့ သူ့မှာ မခံနိုင်တော့လို့ထင်ပ၊ အတင်းရုန်းထလာပြီး လက်အုပ်လေးချီလို့ တောင်းပန်နေလေရဲ့။ သနားသွားပေမယ့် ဘီလူးစီးသလို အပမှီသလိုဖြစ်နေတဲ့ ကျနော်ကတော့ ရပ်ဖို့ စိတ်ကူးမရှိတော့။

သူ့ဆံပင်တိုတိုကို စုကိုင်ပြီး သူ့ကို တရွတ်ဆွဲခေါ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ခုတင်ပေါ်ကို မှောက်ရက်ကိုယ်တခြမ်းတင်ပြီး သူ့ကျောကို ဒူးနဲ့ဖိထားပြီး ကုန်းနေတဲ့ ဖင်ကို လက်နဲ့ တဖြန်းဖြန်းရိုက်ပါတော့တယ်။ ပြောရရင် ကျနော်သူ့ကို ဖင်ချွတ်ပြီးရိုက်နေတဲ့ တစ်လလောက်အတွင်းမှာ သူ့ဖင်ကို ကျနော့်လက်နဲ့ မထိဖူးသေးပါဘူး။ ကြိမ်လုံးတွေ ဒုတ်တွေ ကြိုးတွေနဲ့ စုံအောင် ရိုက်ပေမယ့် ခုလိုအသားချင်းမထိဘူးသေးဘူး။ ခုချိန်မှာ သူဟာ အတွေ့အထိတွေကို မထူးဆန်းတော့ဘူးဆိုတဲ့ အသိက ကျနော့်ကို ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ကြားထဲမှာရှိတဲ့ ထုတ်မပြောထားကြတဲ့ စည်းတွေ၊ ဘောင်တွေကို ဖောက်မိစေတာလို့ ထင်တယ်။ နီရဲသလောက် ပူနေတဲ့ သူ့ဖင်က အပူငွေ့ကို ကျနော့်လက်မှာ ခံစားရတယ်။ သိပ်ကို ပျော့အိတယ်လို့ ခံစားရတယ်။ လက်နဲ့ဆန့်သလောက် အားနဲ့စုပ်ကိုင်လောက်တော့ အားခနဲ သူ့ဆီက အသံထွက်လာတယ်။ ရေနွေးအိုးလောက် ပူနေတဲ့ သူ့ဖင်ကို ဆက်ပွတ်ပေးနေတော့ သူ့ဘက်ကလည်း လူကော အသံကော ငြိမ်လာတယ်။ ကျနော်လည်း ဘောင်းဘီတိုကိုပါ ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ဖင်ပြောင်ပြောင်ပေါ် ဆက်ပွတ်ပေးနေရင်းက မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သူ့ပေါင်ကြားထဲကို ကျနော့်လက်ကို ရွှေ့လိုက်တယ်။ 

သူ့ရဲ့ စိုစွတ်နေမှုက ကျနော့်အရိုင်းစိတ်ကို ဆတိုးလာစေတာပဲ။ သူကတော့ လန့်သွားတဲ့ပုံနဲ့ ရုန်းတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်ကိုယ်ခန္ဓာနဲ့ဖိထားတဲ့ အောက်ကနေ သူဘယ်လိုရုန်းထွက်နိုင်မလဲ။ ကျနော်သူငြိမ်အောင် ဖင်ကို အားကုန်သုံးပြီ ရိုက်ချလိုက်တယ်။ လက်ဝါးရာနှစ်ဖက်က ထင်းခနဲကို ပေါ်လာတာပဲ။ ပြီးတော့ ကျနော့်လက်ပေါ်က သူ့ရဲ့အရည်တွေက ဖင်ပေါ်မှာပါ ပေကုန်တာပေါ့။ 

သူကတော့ ဆက်ရုန်းဆဲ။ ဒီအချိန်မှာ သူဘာလုပ်လုပ် ကျနော့်အတွက်ကတော့ စိတ်ကြွစရာတွေချည်း ဖြစ်နေသလိုပဲ။ ကျနော်လည်း သူ့ကို ချုပ်ထားရက်ကနေ သူ့အဖုတ်ထဲကို ကျနေယ့်လက်ချောင်းထိုးထည့်လိုက်တယ်။ စိုစွတ်နူးအိနေတာများဗျာ။ ကျနော့်လက်တောင် orgasm ရချင်သွားတယ်။ သူကတော့ ဆရာ...သမီးမကြိုက်ဘူး မလုပ်ပါနဲ့ဆိုပြီး အတင်းကုန်းထဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ဒါပေမယ့် သူဒီလိုလုပ်တာဟာ ကျနော့်လက်ကို သူ့ထဲပိုဝင်သွားစေပြီး သူ့သားအိမ်ခေါင်းကိုပါ ကျနော့်လက်နဲ့ စမ်းလို့ရလောက်တဲ့ထိ ဝင်သွားစေတယ်။ ကျနော်လည်း လျှော့မပေးပဲ လက်ညှိုးတင်မက လက်ခလယ်ကိုပါ သူ့အဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ စေးပိုင်နေတာပဲ။ ဒီအချိန်မှာ သူက နာကျင်လို့အော်သံနဲ့ အတင်းရုန်းပြီး လက်တွေနဲ့ ကျနော့်ကို ရိုက်ရင်း ပက်လက်လှန်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ 

သူ့ရဲ့ အလန့်တကြားအော်သံက ကျနော့်ချုပ်ထားတဲ့ အားကို လျော့သွားစေတယ်။ သူလည်း ကျနော့်လက်က လွတ်သွားပြီး ကုတင်ပေါ်တက်ပြေးတာများ နံရံနဲ့ ကျောကပ်သွားတဲ့အထိကို ပြေးတာ။ သူ့မျက်လုံးတွေက ချောင်ပိတ်မိနေတဲ့ ခွေးလိုပဲ။ လန့်နေတယ်။ ကြောက်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် ကြောက်စရာလည်း ကောင်းတယ်။ သူ့ပုံကို ကြည့်ပြီး ကျနော်ဆရာမနဲ့တုန်းက အဖြစ်အပျက်တွေကို ပြန်မြင်ယောင်လာတယ်။ ကျနော် ဒီကလေးမကို မုဒိမ်းကျင့်မိတာပါလားဆိုပြီး သတိဝင်လာတယ်။ လက်ကာထားတဲ့ သူ့ကို တောင်းပန်ရင်း စိတ်ငြိမ်သွားအောင် စကားတွေ လှမ်းပြောနေမိတယ်။ ဘာတွေ ပြောမိလဲသေချာမမှတ်မိပေမယ့် အကိုမှားသွားပါတယ်ဆိုတာတော့ ခဏခဏ ပြောဖြစ်တယ်ထင်တယ်။ သူ့ဘောင်းဘီကို ယူပေးပြီး ပြန်ဝတ်ဖို့ပြော။ ရိုက်ထားတဲ့ ကြိုးတွေကို အဝေးရောက်သွားအောင် ပစ်၊ ကြိမ်လုံးတွေကိုလည်း လွှင့်ပစ်ပေါ့။ သောက်ရေလေး ခွက်နဲ့ ထည့်ပေးတော့ သူက တွန့်ဆုတ်ဆုတ်နဲ့ လှမ်းယူတယ်။ တိရစ္ဆာန်လေးများကို အစာကျွေးသလိုပေါ့။ သူက ယူသာယူတယ် ကျနော့်အပေါ်မှာ သူ့ရဲ့ သံသယမျက်လုံးတွေနဲ့။ ကျနော် စိတ်မကောင်းဘူး။ ကျနော်လည်း အကိုတို့ စကားပြောရအောင်လို့။ ညီမဒီမှာ မပြောချင်ရင် လူကြားထဲ အပြင်တစ်နေရာရာမှာ ပြောရအောင်လို့ ပြောတော့ သူလက်ခံတဲ့ပုံနဲ့ အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်တယ်။ 

မိတ်ကပ်ပြန်ပြင်ပြီးတာနဲ့ သူ့ကို ခေါ်ပြီး ဟိုတယ်က ထွက်လာခဲ့တယ်။ သူ့လက်လေးကို ဆွဲပြီး ကားပေါ်ခေါ်လာခဲ့တော့ သူ့လက်က ကျနော့်လက်ထဲက ရုန်းထွက်နေသလိုပဲ။ ကျနော်တော်တော် စိတ်မကောင်းဘူးဗျာ။ သူ့ကို ကန်ဘောင်ခေါ်သွားပြီး ဆိုင်ထဲမှာ စကားတွေ ပြောဖြစ်တယ်။ အဓိကကတော့ ကျနော်င တောင်းပန်တာပါပဲ။ သူကတော့ နှစ်ခွန်းပြည့်အောင်တောင် ပြန်မပြောခဲ့ဘူး။ သူပြန်ပြောလာမလား မျှော်လင့်ချက်နဲ့ ကျနော်ကတော့ စကားတွေ ဆက်ပြောနေခဲ့တယ်။ သူ့အိတ်ထဲကတွေ့တဲ့ ဆေးအကြောင်းပြောတော့ သူ သက်ပြင်းချတယ်။ သူအပျိုမဟုတ်တော့တာ သိလို့ ကျနော်အခွင့်အရေးယူမိတာမဟုတ်ပါဘူးလို့ သူ့ကို ပြောမိတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီစကားကို ကိုယ့်ဘာသာကိုတောင် မယုံမိဘူး။ 

ပြောရရင် ဒီလိုအခွင့်အရေးယူတဲ့ ယောင်္ကျားတွေကို ကျနော် သိပ်မုန်းတယ်။ ခုက ကျနော်ကိုယ်တိုင် ဒီလိုအခွင့်အရေးသမားပဲလို့ သိလိုက်မိတာဟာ ကျနော့်ကို အကြီးအကျယ်တုန်လှုပ်စေတယ်။ ခင်ဗျားကိုယ့်ဘာသာကို ရွံဖူးလား။ ကျနော်ကတော့ အဲ့တုန်းကကျနော့်ကို တော်တော်ရွံမိတယ်။ သူ့ကို အဲ့နေ့က တောင်းပန်ခဲ့တာတွေဟာ သူ့ကိုတင်မက ကိုယ့်ဘာသာလည်း တောင်းပန်နေသလိုပဲ။ 

သူ့ကို အိမ်ပြန်ပို့တော့ သူက ကျနော့်ကို စကားတစ်ခွန်းပြောတယ်။ သူလည်း တောင်းပန်ပါတယ်တဲ့။ ဒီစကားဟာ ကျနော့်ကို ပိုပြီး အပြစ်ရှိသလို ခံစားရစေတယ်။ သူဟာ ကျနော့်အပေါ် ယုံကြည်ပြီး အားကိုးခဲ့တယ်။ ဒါကို ကျနော်က အခွင့်အရေးယူခဲ့တဲ့ လူမဆန်တဲ့ တိရစ္ဆာန်။ သူ့မှာ ဘာအမှားမှမရှိဘူး။ သူယုံကြည်ခဲ့တဲ့ လူတစ်ယောက်ရဲ့ အစော်ကားခံလိုက်ရတာ။ သူ့ယုံကြည်မှုတွေကို နင်းချေခံခဲ့ရတာ။ ဒါက ကျနော် ခံစားရတဲ့ ခံစားချက်ပဲ။ အဲ့ကတည်းကစပြီး ကျနော်တွဲခဲ့သမျှ relationship တိုင်းမှာ ပွင့်လင်းဖို့ ကြိုးစားတယ်။ အရာရာကို ကိုယ့်စိတ်နဲ့ပဲ အဓိပ္ပါယ်မဖွင့်ဘူး။ 

နောက်ရက်ကျတော့ သူအလုပ်ထွက်သွားတယ်။ ကျနော် ဆက်သွယ်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် သူ့ဘက်က အဆက်အသွယ်ဖြတ်သွားခဲ့တယ်။ နောက်တော့ဘသူလည်း ကျောင်းပြီးအောင်တက်ပြီး ဆရာဝန်တစ်ယောက်နဲ့ အိမ်ထောင်ကျခဲ့တယ်။ ကျနော်သိတဲ့ ရည်းစားနဲ့တော့ မဟုတ်ဘူး။ သူ့ယောင်္ကျားကကော သူ့ကို ကျနော့်လို အပြစ်ပေးလား မပေးလားတော့ ကျနော်မသိဘူး။ သူကတော့ သူ့ဆိုင်ကလူတွေကို ကျနော်သင်ခဲ့သလို သင်ပြီး ဆုပေး၊ ဒဏ်ပေးလုပ်နေလေရဲ့။ သူအောင်မြင်အခြေကျနေတာ မြင်ရတာ ကျနော် ပျော်တယ်။ ကိုယ့်အပြစ်လည်း ပေါ့သွားသလို ခံစားရတာကိုး။ အကာ်၍ သူသာ မကောင်းတာ တစ်ခုခုဖြစ်သွားရင် ကျနော်အနေနဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ခွင့်လွှတ်ဖို့ တော်တော်ခက်လိမ့်မယ်။ 

သူတော်တယ်ဆိုတာကတော့ ကျနော်အတည်ပြောခဲ့တာပါ။ သူဟာ အချိန်တိုအတွင်းမှာ သူ့ကိုယ်ပိုင် ဖုန်းနဲ့ ကွန်ပျူတာအရောင်းဆိုင်တွေ ထောင်နိုင်ခဲ့တယ်။ ယောင်္ကျားဆီက အရင်းအနှီးနဲ့ စခဲ့တယ်ဆိုပေမယ့် သူ့လက်ရှိလုပ်ငန်းဟာ စစချင်းထက် ၅ ဆ မက ကြီးနေပြီလေ။ ဒါ သူ့အစွမ်းပဲ။ သူအိမ်ထောင်ကျပြီးချိန်မှာ ကျနော်နဲ့ အဆက်အသွယ်ပြန်ရခဲ့တယ်။ ဖေ့ဘွတ်ကနေတစ်ဆင့် တွေ့တာပေါ့။ ကျနော်မှားခဲ့တာ လွန်ခဲ့တာတွေအတွက်တောင်းပန်တော့ သူက အေးဆေးပဲပြောတယ်။ ရပါတယ်၊ အကိုလည်း ပြောင်းလဲခဲ့ပြီပဲတဲ့။ အဲ့တုန်းက ကျနော်သာ ဒီလိုအခွင့်အရေးမယူခဲ့ရင် ကျနော်တို့ ဘယ်အထိ ဆက်နေအုန်းမလဲမသိဘူး။ သူပြောတာကတော့ သူရည်းစားနဲဲ့ စည်းကျော်မိချိန်မှာ အပြစ်ရှိသလို ခံစားရတယ်။ ဒါ့ကြောင့်ပဲ ကျနော့်ကို တဖက်လှည့်နဲ့ အသိပေးခဲ့တာတဲ့။ သူက သူ့ကို စည်းနဲ့ကမ်းနဲ့ဆုံးမတာကို ကြိုက်တယ်။ သူ့ကို ချစ်လို့ ကောင်းစေချင်လို့ ဆုံးမတာမျိုးကို သူ့ဘဝမှာ လိုချင်ခဲ့တာ။ ကျနော့်ဆီက သူလိုချင်ခဲ့တာလဲ ဒါပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်ဘက်က ဒီထက်မက မျှော်လင့်ထားတာကို သူသတိထားမိတဲ့အခါမှာ ကျနော့်ကို အဆက်ဖြတ်ခဲ့တာပဲ။ သူ့ဘက်က သူအပြစ်ရှိရင် ကျနော်သူ့ကို ရိုက်တာထက် ပိုမလိုအပ်ခဲ့ဘူး။ 

တခါတလေ ကျနော်တို့တွေဟာ လိုရာဆွဲတွေးတတ်ကြတယ်။ ဥပမာ - ကောင်မလေးက ငြင်းတယ်ဆိုတာ ထပ်ပြီး ကြိုးစားစေချင်လို့ဆိုပြီး ဇွတ်နားလည်ပလိုက်တာမျိူး။ ကောင်မလေးက  တကယ်မကြိုက်တာဖြစ်မယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုယ်ဖြစ်စေချင်တဲ့ဟာကိုပဲ ကျနော်တို့က တဖက်သတ် သတ်မှတ်ပလိုက်ကြတယ်။ ဒီအရာဟာ နုနယ်တဲ့ relationship တွေမှာ အန္တရာယ်သိပ်များတယ်။ 

ကျနော်ကတော့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ရှင်းရှင်းလင်းလင်းရှိခြင်းကသာ relationship တစ်ခု ခိုင်မြဲဖို့အတွက် အရေးကြီးတယ်လို့ထင်တာပဲ။ မဟုတ်ဘဲ တစ်ဦးမျှော်လင့်ချက်ကို တစ်ဦးက ဖွင့်မပြောဘဲ နားလည်ဖို့ဆိုတာ တော်တော်မလွယ်တဲ့ကိစ္စပဲ။ အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုကြာလို့ မပြောဘဲ သိတာတွေတော့ ရှိတာပေါ့။ မိဘက သားသမီးအကြောင်းသိသလိုမျိုး၊ နှစ်ရှည်လများတွဲလာတဲ့ လင်မယားတွေ တစ်ဦးခံစားရတာ တစ်ဦးသိသလိုမျိုးတွေက မရှိဘူးမဟုတ်၊ ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူတို့ ဒီအဆင့်မရောက်ခင်မှာ နားလည်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့ကြရတာ အချိန်တွေ အများကြီးရယ်။ ခုတွေ့နေရတာတွေက လပိုင်းလောက်နဲ့ ဒီလိုနှစ်ရှည် relationship တွေလို နားလည်မှုရှိသွားကြပြီလို့ အထင်ရောက်တတ်ကြတာပဲ။ ကံကောင်းလို့ အတွေးတူသွားတာဟာ တစ်ဦးစိတ်တစ်ဦးသိတာ မဟုတ်ဘူး။ ဒီတော့ နောက်ပိုင်း ကျနော်တွဲခဲ့သမျှ အပျော်ဖြစ်ဖြစ် အတည်ဖြစ်ဖြစ် ပွင့်လင်းခဲ့တယ်။ လိုချင်ရာတွေ၊ တန်ဖိုးထားတာတွေ မတူဘူးလို့သေချာတာနဲ့ ရှေ့ဆက်မတိုးတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့်လည်း လူဖြစ်တဲ့ ကျနော်ဟာ ဒီသင်ခန်းစာတစ်ခုတည်းနဲ့တော့ သေချာ လိမ္မာသွားတာ မဟုတ်ဘူးဗျာ။ ရှေ့ဆက်လည်း ကျနော်နာကျင်စေခဲ့တဲ့လူတွေ ရှိတယ်။ ခန္ဓာကိုယ်နာကျင်မှုကိုပြောတာ မဟုတ်ဘူးနော်။ စိတ်နာကျင်မှု။

ကြုံရဆုံရ ဘုံဘဝ အပိုင်း (၈)

ဆိုင်မှာ သူအလုပ်ထွက်သွားတော့ အရာရာဟာ မတူတော့သလိုပဲ။ အလုပ်ထဲမှာ သိပ်စိတ်မပါတော့ဘူး။ သူအလုပ်ထွက်သွားတာနဲ့ ပတ်သက်ပြီးတော့တော့ ဘယ်သူမှ သံသယမဖြစ်ကြပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျနော်က သိပ်ငိုင်ငိုင်နေတော့ ကျန်တဲ့သူတွေက စကြတယ်။ ကိုယ့်ကလည်း ကိုယ့်ခံစားချက်နဲ့ကိုဆိုတော့ ရုပ်ပျက်နေတာတော့ အမှန်ပဲ။ စိတ်ပြေလက်ပျောက် အပြောင်းအလဲဖြစ်မှဆိုပြီး ကျောင်းစာကို ဖိလုပ်ဖြစ်တယ်။ ပြောရရင် အရင်လို ပြန်မလာတော့ဘဲ ဘန်ကောက်မှာပဲ အခန်းငှားနေဖြစ်တော့တယ်။ ဒီအခြေအနေမျိူးမှာ အရက်လည်းမသောက်ချင်ဘူး။ ကိုယ့်ကြောင့် အရက်နံမည်မပျက်စေချင်ဘူးလေ။ အရက်ကို ကြိုက်လို့သောက်တာပဲ ဖြစ်ချင်တယ်။ စိတ်ညစ်လို့ အရက်သောက်တာကို မကြိုက်ဘူး။ ဒီတော့ ပြောရရင် ဘန်ကောက်မှာနေပြီး ညဘက် ကလပ်တောင် မသွားဘူး။ တနေ့တနေ့ အတန်းတက်၊ စာလုပ်၊ ရုပ်ရှင်ကြည့်နဲ့ အချိန်ကုန်တာပဲ။ 

ဒီလိုနဲ့ ကျောင်းက thesis paper အတွက် approve ရတော့ ကျောင်းကအဖော်တွေနဲ့ အောင်ပွဲခံကြတယ်။ ဆွန်ကိုဗစ်ဆွိင်ဘက်သွားပြီး ကလပ်တက်ကြ၊ အရက်သောက်ကြပေါ့။ဘားမှာ အရက်ထိုင်သောက်နေရင်း ဘားမှာထိုင်နေတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို သတိထားမိတယ်။ ကောင်မလေးက အညိုရောင်ဆံပင်ဂုတ်ဝဲလေးနဲ့။ နှုတ်ခမ်းနီ အညိုရောင်လေးဆိုးလို့။ တစ်ယောက်တည်းလာတဲ့ပုံပဲ။ အဖော်တွေဘာတွေ မတွေ့မိဘူး။ ဒါပေမယ့် ထူးခြားတာက ဆိုင်တစ်ခုလုံးကို သူ့ရှေ့က မာဂရီတာလောက် အာရုံမရှိတဲ့ စတိုင်နဲ့ ထီမထင်တဲ့စတိုင်ရှိနေတာပဲ။ ဘားကောင်တာမှာထိုင်နေတဲ့ သူနဲ့ကျနော့်ကြားမှာက ခုံ ၃ ခုံလောက်ခြားတယ်။ သူနဲ့ကျနော့်ကြားမှာ ကျနော့်သူငယ်ချင်းအတွဲရှိတယ်။ သူတို့ကကျနော့်ကျောင်းကတော့ မဟုတ်ဘူး။ သူလည်းဘန်ကောက်ကျောင်းလာတက်နေတဲ့ ရန်ကုန်မှာကတည်းက သိကြတဲ့ ဘော်ဒါ။ ကျနော်မထွက်တာကြာတော့ ခုလိုထွက်တုန်း တွေ့ရအောင် အတင်းလိုက်လာတာတဲ့။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်လည်း အရေးမစိုက်နိုင်ပါဘူး။ သမီးရည်းစားနှစ်ယောက်ရန်သတ်နေကြလေရဲ့။ ကောင်မလေးက အရက်သောက်ချင်တာကို ကျနော့်ဘော်ဒါက မသောက်ခိုင်းဘူး။ နင်များနေပြီပေါ့လေ။ ဆော်လေးကလည်း တော်တော်တော့ များနေပါပြီ။ လျှာလေး၊ အာလေးဖြစ်စပြုနေပြီ။ ကောင်မလေးက ရစ်၊ ဘော်ဒါက စိတ်တွေဆိုး၊ ဆူနဲ့ပေါ့။ နောက်တော့ ကောင်မလေးက စိတ်ဆိုးပြီး ထွက်သွားတယ်။ ဘော်ဒါလည်း အပြေးလိုက်သွားရတာပေါ့။ 

ဘေးက ဆံပင်ညိုညိုလေးက ပြုံးလို့။ ကျနော်လည်း မင်းသူတို့ပြောတာတွေ နားလည်လို့လားဆိုတော့ အင်း သူလည်း ဗမာလိုပြောတတ်တယ်တဲ့။ ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း အားရဝမ်းသာနဲ့ ကိုယ့်ဘာသာ မိတ်ဆက်တော့တာပေါ့။ ကိုယ်လည်း ဗမာပဲလို့။ ခုဏက ကိုယ့် သူငယ်ချင်းလို့ဆိုတော့ ရှင့်သူငယ်ချင်းက ဆိုးတာတဲ့ ကောင်မလေးသောက်ချင်နေတာကို တိုက်လိုက်တာ မဟုတ်ဘူးတဲ့။ ကျနော်လည်း ထောက်ခံရတာပေါ့။ ဟုတ်တယ် ကိုယ်သာဆို ဒါမျိုးတွေ လိုက်ထိန်းချုပ်မနေဘူးလို့  သူက ခေါင်းတညိမ့်ညိမ့်နဲ့ ထောက်ခံတယ်။ cheer တောင် လာလုပ်နေသေး။ ကျနော်လည်း ပြန်ချီးယားရင်း ကိုယ်သာဆို အိပ်ယာပေါ်ကကိစ္စမှာပဲ ထိန်းချုပ်မှာလို့ ပြောလိုက်တော့ သူ့ခမျာ သီးတောင် သီးသွားရှာတယ်။ excuse me လို့ ပြုံးရင်းဆိုလာတယ်။ ကိုယ်ကလည်း ခပ်ထွေထွေဖြစ်နေတာဆိုတော့ oh...you know. Orgasm control, domination, BDSM ... these things ဆိုတော့ သူက ရယ်ပါလေရော။ 

သူနဲ့ စကားတွေ ဆက်ပြောဖြစ်ကြတယ်။ သိလာရတာက သူက ထိုင်းမှာနေတဲ့ ဗမာ။ သူ့အမေက ရှမ်း၊ အဖေက ထိုင်း၊ သူ့အမေ ထိုင်းမှာ အလုပ်လာလုပ်ရင်း သူ့အဖေနဲ့ တွေ့တာပေါ့။ နောက်မှ သိရတာက သူ့အမေက တိတ်တိတ်ပုန်းမယား။ ဒါပေမယ့် ယောင်္ကျားက ငွေလျှံပုံရတယ်။ သူတို့ သားအမိကို ပေါပေါများများပေးထားနိုင်တယ်ဆိုတော့။ သူက ကျနော့်ထက် နှစ်နှစ်ကြီးတယ်။ တက္ကသိုလ်တက်နေတုန်းပေါ့။ သူနဲ့ လေပေးဖြောင်နေတာနဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့တောင် ဆက်မလိုက်သွားတော့ဘဲ နေခဲ့လိုက်တယ်။ ဆိုင်လူရှင်းချိန်လောက်ထိကို နှစ်ယောက်သား စကားတပြောပြောနဲ့ သောက်နေကြတာ။ ပြန်မယ်ဆိုတော့ မနက် ၄ နာရီထိုးတော့မယ်။ သူကမေးတယ် ဘယ်ပြန်ကြမလဲတဲ့။ ကျနော်က အိမ်ငှားနေတာဆိုတော့ ငါ့အိမ်လိုက်မလားဆိုတော့ အင်းတဲ့။ ရင်ခုန်သွားလား မသွားလားတောင် မမှတ်မိတော့ဘူး။ ခုန်ခဲ့ရင်တောင် အကြာကြီးတော့ ဖြစ်မယ်မထင်ပါဘူး။ အူမြူးနေကြတော့ ရယ်နေတာပဲ မှတ်မိတယ်။ အိမ်ရောက်တော့ ဝိုင်တစ်ပုလင်း ထပ်ဖွင့်ကြတယ်။ ရေချိုးချင်လာတာနဲ့ သူ့ကိုပြောပြီး ရေဝင်ချိုးတာပေါ့။ ရေချိုးခန်းတံခါးကို ပိတ်မထားခဲ့ဘူး။ သူဝင်ချင်ဝင်လာလို့ရအောင်။ ဒါပေမယ့် ဝင်မလာပါဘူး။ ရေချိုးပြီး ပြန်ထွက်လာတော့ ပုလင်းဘေးမှာ ခွေခွေလေးအိပ်နေတဲ့ သူ့ကို တွေ့ရတယ်။ ဒီအချိန်မှာတော့ ငတ်ပါပြီလို့ တွေးလိုက်မိတယ်ထင်တယ်။ 

သူအိပ်နေတာက အပြစ်ကင်းတယ်ဆိုတာထက် အရှက်ကင်းတယ်ဆိုရမယ်ထင်တယ်။ စကတ်က ပေါင်လယ်တောင်မကဘူး လိပ်တက်နေတာ။ သူ့ကိုယ်လုံးကို မနိုင်မနင်းမပြီး ကုတင်ပေါ်တင်ပေးတဲ့ထိ သူက မနိုးဘူး။ အဝတ်တွေက ကြပ်တာတော့ ကြပ်နေတာပဲ။ ကျနော်လည်း မဘုရတော့ ဘုနေတာနဲ့ ဘာမှဆက်မလုပ်ပေးဘူး။ သူ့ဘေးနားဝင်အိပ်လိုက်တာပဲ။ 

ကျနော့်ရင်ဘတ်မှာ ရွစိရွစိခံစားချက်နဲ့ နိုးလာတယ်။ နို့သီးလေးကို ခပ်ဖွဖွလေးပွတ်နေတော့ ခံစားရတာ တမျိုးပဲ။ လူက သောက်ထားတဲ့အရှိန်နဲ့ ရုတ်တရက် ဘယ်ရောက်နေတယ်၊ ဘာဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ မမှတ်မိဘူး။ နောက်မှ ကိုယ့်နို့သီးကို ပွတ်နေတာ မိန်းကလေးတစ်ယောက်လက်ဆိုတာရယ်၊ မနေ့ညက အဖြစ်အပျက်တွေရယ် ပြန်မှတ်မိလာတယ်။ သူက ကျနော်နိုးလာတာသိတော့ ပြုံးပြတယ်။ ကျနော်ပြန်ပြုံးပြတော့ သူ့လက်တွေကို ရပ်ပြီး သူ့လက်နေရာမှာ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ အစားထိုးလိုက်ကော။ တံတွေးလေးစိုပြီး အထိအတွေ့ကို ပိုသိလာတဲ့ ကျနော့်နို့သီးခေါင်းလေးတွေကတော့ နတ်ဘုံနတ်နန်းရောက်နေလေရဲ့။ မရှိတဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေကို ကိုက်လိုက်၊ စုပ်လိုက်နဲ့ ကြာလာတော့ ကျနော့်မှာ ရုန်းနေရတယ်။ ဂျင်းဘောင်းဘီကလည်း ထိုးထောင်လာတဲ့ ညီတော်မောင်ကို အတော်ဒုက္ခပေးတယ်လေ။ ကျနော်ဘောင်းဘီကို ချွတ်ဖို့လုပ်တော့ သူက တားပြီး သူကိုယ်တိုင် ကြယ်သီးကို ဖြုတ်ပေးတယ်။ အတွင်းခံပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးတော့ ဇတ်ခနဲထောင်ထောင်လာတဲ့ ညီတော်မောင်ကို လက်နဲ့ဖတ်ခနဲ ဖတ်ခနဲရိုက်တာမှာ ကျနော့်ဟာက ပေါက်ကွဲထွက်တော့မယ့်အတိုင်းထောင်လာတယ်။ သူဘေးမှာ ဒူးထောက်လိုက်ပြီး ကျနော့်ပါးစပ်ကို လာနမ်းတယ်။ မနေ့ကသောက်ထားတဲ့အရက်နံ့နဲ့ စားထားတာတွေကြောင့် နံနေတာမို့ မျက်နာရှုံပြလိုက်တော့ သူက ရှက်သွားသလို သူ့နှုတ်ခမ်းစွန်းလေးကိုက်ပြတယ်။ ပြီးတော့ သူ့အရှက်က ကျနော့်နိုးသီးတွေပေါ် ရောက်လာတော့တာပဲ။ သွားလေးကြားထဲညှပ်ညှပ်ကိုက်လိုက်၊ နာအောင်လုပ်လိုက်၊ ပြန်စုပ်ပေးလိုက်နဲ့ ကျနော့်မှာ လှပတဲ့ ဝဋ်လည်မှုတစ်ခုကို ခံစားနေရတော့တာပဲ။ ဒါမျိုးဆိုတာ ကိုယ်ကပဲ လုပ်ခဲ့ဖူးတာကိုး။ ခံမှ မခံဖူးပဲ။ ဆော်တွေတော့ မသိဘူး ကျနော်တော့ သဘောကျနေမိတာပဲ။ roller coster စီးပြီး ကျတဲ့အချိန်မှာ ခံစားရတဲ့ ခံစားချက်မျိုးဗျာ။ အသည်းတအေးအေးနဲ့ပေါ့။ နောက် နာတာများလာတော့တော့ ခံရတာ သိပ်မကောင်းတော့ဘူး။ ကျနော်လည်း သူ့ခေါင်းကို ကျနော့်ပေါင်ခြံဘက် တွန်းပေးလိုက်တယ်။ 

သူက အလိုက်တသိနဲ့ ပါးစပ်နဲ့ အသာငုံထားပေးတယ်။ ဒီအချိန်မှာတော့ သု့ပါးစပ်နံနေလည်း အရေးမဟုတ်တော့ဘူးကိုး။ ကျနော်က ခါးကို လှုပ်ပြီး သူ့ပါးစပ်ကို လုပ်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ သူက မခံဘဲ နိုးသီးတွေတုန်းကလို အရင်းကို ခပ်ဖွဖွလေးကိုက်ဖို့ ကြိုးစားတယ်ဗျာ။ ဒါတော့ အတော်ခံရတာပါ။ ဒါပေမယ့် သူ့စီးချက်ကို ကျက်မိလာတော့ ခံရတာ မဆိုဒဘူးဖြစ်လာတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ အားနေတဲ့ လက်တွေကို အလွတ်မပေးပဲ သူ့ရင်သားတွေကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ရင်သားတွေတော့ အတော်ထွားတဲ့ထဲမှာပါတယ်ဗျာ။ ကျနော်လည်း စိတ်ကထိန်းမရတော့တာနဲ့ သူ့အင်္ကျီလေးကို ဆွဲချွတ်ဖို့လုပ်တယ်။ အပေါ်အောက်တစ်ဆက်တည်းဖြစ်နေတဲ့ dress က လွယ်လွယ်ကူကူတော့ ဖြစ်မနေဘူး။ စိတ်ကြွနေတဲ့ ကျနော့်လက်ထဲမှာ သူ့အင်္ကျီကို ဆွဲဖြဲပလိုက်တယ်။ သူအံ့ဩသွားပုံပဲ။ ဒါပေမယ့် တဆက်တည်းမှာ သူ့ဆန္ဒတွေလည်း ဓာတ်ဆီလောင်းခံရတဲ့ မီးတောက်လိုကြီးသွားပုံရတယ်။ ဖြဲလိုက်လို့ ဗလာကျင်းသွားတဲ့ သူ့အပေါ်ပိုင်းက အတွင်းခံကို ခပ်မြန်မြန်ချွတ်ချပလိုက်တယ်။ ကျနော်တွေ့ဖူးသမျှ မိန်းကလေးတွေထဲမှာတော့ ရင်သားအကြီးဆုံးပဲ။ ကျနော့်ကိုယ်ပေါ် ခွထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ရင်သားနှစ်ဖက်ကို ကျနော့်ပါးစပ်နားတေ့ပေးတော့တာနဲ့ ကျနော်လည်း နို့ငတ်နေတဲ့ကလေးငယ်လို တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စို့ပေးလိုက်တာပေါ့။ 

သူက သူ့ခြေထောက်နဲ့ ကျနော့်လက်တွေကိုပါ ဖိထားတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ရင်သားတွေ သူကိုင်ပြီး သူ့နို့သီးလေးတွေကို တစ်လှည့်စီ ကျနော့်ပါးစပ်ထဲအတင်းထည့်လေရဲ့။ ပြီးရင် သူ့စိတ်တိုင်းကျစုပ်ပေးရတယ်။ ကျနော်စိတ်တိုင်းကျ မစုပ်ရဘူးဗျာ။ သူက ပြန်ပြန်ထုတ်သွားတယ်။ ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းကြားကနေ နို့သီးခေါင်းလေးက ဇတ်ခနဲ ဇတ်ခနဲ ပြန်လွတ်ထွက်သွားတာကိုး။ ကျနော်က ခေါင်းမော့ပြီး လိုက်စုပ်လဲ သူက ပိုနောက်စုပ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ သူပြန်ထည့်ပေးမှာ ပြန်စုပ်ရတယ်။ ကျနော်လည်း ဒီဂိမ်းကို သဘောကျလာပြီး တခါတော့ သူထုတ်တုန်းမှာ သွားနဲ့ ကိုက်ထားလိုက်တယ်။ သူက အားနဲ့အထုတ်ဆိုတော့ တော်တော်နာသွားမှာ။ နို့သီးခေါင်းမပြတိတာတောင် ကျေးဇူးတင်ရမယ်။ သူက ကျနော့်ပါးတွေကို သူ့လက်နဲ့ ဘယ်ပြန်ညာပြန် ၂ ချက်စီ ရိုက်လိုက်တယ်။ ကျနော်က ကိုက်မယ့်ပုံလုပ်ပြတော့ ထပ်ရိုက်တယ်။ ကျနော်က အကြိုက်ပဲလေ ဒါမျိုး အကြမ်းအရမ်းတွေ။ ပြီးတော့ သူ့ရဲ့ရင်သားနှစ်ဖက်စလုံးကို ကျနော်မျက်နာနဲ့ လာဖိထားတယ်။ ကျနော့်မှာ အသက်ရှူရတောင် ခက်လာတယ်။ တော်တော်ကြာမှ ပြန်လွှတ်ပေးတယ်။ ပြီးရင် ပြန်လုပ်ပြန်ကော။ 

ကျနော့်မျက်နာမှာ သူ့နို့သီးခေါင်းမှာ ပေနေတဲ့ ကျနော့်သွားရည်တွေ ပြန်ပေကုန်တယ်။ သူက ပြဲနေတဲ့ ဝတ်စုံကို ခေါင်းက လှန်ချွတ်လိုက်တယ်။ ပန်းရောင် ပန်တီလေးတစ်ခုပဲ သူ့ကိုယ်ပေါ်မှာ ကျန်ပြီး ခပ်ပြည့်ပြည့်သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ကျနော့်ကိုယ်ပေါ်ခွပြီး ဒူးထောက်ထားတော့ သူ့ပန်တီပေါ်က အရည်ကွက်ကို မြင်နေရတယ်။ သူက သူ့ပန်တီကို တင်းနေအောင် ခါးကနေ ဆွဲလိုက်တော့ ပန်တီလေးက သူ့အဖုတ်နှုတ်ခမ်းကြားမှာ ညှပ်ပြီး ဖောင်းနေတဲ့ သူ့ဟာက ကျနော့်ကို ရေဆာလာစေတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ကျနော့်ပါးစပ်ကို ခုနက နို့တိုက်သလိုပဲ ပူစီစားစေတော့တာပဲ။ ကျနော့်နှုတ်ခေါင်းနဲ့ ပါးစပ်ပေါ်ကို စိုစိစိပန်တီနဲ့ လာကပ်တယ်။ ကျနော်က နှုတ်ခမ်းလေးလုပ်ပြီး ကစားပေးရတယ်။ နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ ဖိကိုက်၊ လျှာနဲ့ထိုးပေးလုပ်နေရင်း သူရဲ့ အရည်တွေက ပိုရွှဲလာတယ်။ နောက်ဆုံးမှာ သူ့ရဲ့ ပန်တီကို အပြီးချွတ်လိုက်ပြီး ကျနော့်မျက်နာနားမှာ သူ့အဖုတ်ကို ဖြဲပြတာပဲ။ သူ့ရဲ့တောင်နေတဲ့ အစိလေးနဲ့ ရဲနေတဲ့ အတွင်းသားလေးတွေ မြင်ရတဲ့ထိ ကျနော့် မျက်နာနားကို ကပ်ပြီးဖြဲပြတာဗျာ။ ပြူးပြဲပြီးမြင်ရတာတွေဟာ လိင်စိတ်ကို တက်ကြွစေတယ်ဆိုတာ မှန်လိမ့်မယ်ဗျ။ ဒါ့ကြောင့် အပြာကားတွေမှာ အဝင်အထွက်တွေ၊ အဂါင်္စပ်တွေကို အနီးကပ်ရိုက်ပြကြတာတဲ့။ သူ့ဒီလိုပြတာဟာ အောကားတစ်ကားကြည့်နေရသလိုပဲ။ ဒါပေမယ့် အထိအတွေ့ပါပါတဲ့ အောကားပေါ့ဗျာ။ 

ကျနော်က လျှာနဲ့ လှမ်းရပ်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် အခွင့်မပေးဘူး။ တခါတခါတော့ သူ့အစိကို ကျနော့်ပါးစပ်နဲ့ အတင်းလာဖိတယ်။ ကျနော်က ကျနော့်​ခေါင်းအုံးကို ဖယ်ပေးဖို့ ပြောတော့ သူက ဖယ်ပေးပြီး ကျနော့်မျက်နာပေါ်ကို တက်ထိုင်တော့တာပဲ။ face sitting ပေါ့ဗျာ။ ထိုင်တယ်ဆိုရာမှာ ခုဏကလိုပဲ သူ့အစိလေးပေါ်လာအောင် ဘေးနှုတ်ခမ်းသားကို ဆွဲဖြဲပြီး ကျနော့်ပါးစပ်ပေါ် တည့်တည့်ကျအောင် အရင်တင်သေးတာ။ နောက်ပိုင်းကြမ်းလာတော့ ကျနော့်မျက်နာကို သူ့အစိနဲ့ ပွတ်လိုးတော့တာပဲ။ ဟုတ်တယ်။ ကျနော်တို့ယောင်္ကျားတွေ လုပ်သလို ခါးကို ရှေ့တိုးနောက်ငှင်လုပ်လို့ အစိနဲ့ ကျနော့်မျက်နာထိအောင် လုပ်တော့တာပဲ။ နောက်တော့ မတရားကြမ်းလာချိန်မှာ ကျနော့်အနေနဲ့ကတော့ အသက်မနည်းလုရှူနေရတာပဲ။ ဒါပေမယ့် သိပ်မကြာဘူး သူပြီးသွားတယ်။ ပြီးသွားတယ်ဆိုရာမှာ ကျနော်က ရှေ့ဆုံးတန်းက မြင်လိုက်ရတယ်။ ကျနော့်ခေါင်းပေါ်ခွ၊ ဒူးထောက်ရင်း သူ့အစိလေးကို ဖြဲရင်း အကြောတက်သလို တဆန့်ဆန့်နဲ့ဖြစ်ပြီး သု့အဖုတ်ထဲက အရည်ဖြူနောက်နောက်လေးတွေက ပွက်ခနဲပွက်ခနဲ။ ပန်းတော့ မထွက်ဘူးဗျ။ ကျနော်လည်း ဒီအရည်တွေကို အရသာသိချင်လာတာနဲ့ ခေါင်းလေးအသာကြွပြီး ရက်ပေးလိုက်တယ်။ ရက်လိုက်တိုင်း သူ့အဖုတ်လေးက တွန့်ခနဲ တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး သူ့ဖင်ကြီးပါ ခါခါသွားတယ်ဗျ။ အရသာကတော့ ချဉ်သလိုလို ငန်သလိုလိုပါပဲ။

ပြီးသွားတော့ သူက ကျနော့်ဗိုက်ပေါ်ထိုင်ချပြီး ကျနော့်ကို မှောက်ရက်ဖက်ထားတယ်။ သူအသက်ရှူကို သူပြန်ဖမ်းနေပုံပဲ။ That was good တဲ့။ ရုပ်ကတော့ ကျေနပ်နေပုံပဲ။ ကျနော့်မှာသာ အောက်ကကောင်က မိုးပေါ်ထောင်ရက်နဲ့ ကျန်နေတာ။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုသူပြီးတာမြင်ရတော့ ကျနော် သိပ်ကျေနပ်သလို ခံစားရတယ်။ ကိုယ်မပြီးလည်းပဲ ဒါက အရေးမကြီးတော့ဘူး။ ဒီအထိမှာတင် အတော်ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ကဗျာတစ်ပုဒ်ဖြစ်နေပြီ။ 

ဒါပေမယ့် ဒီမှာတင်မပြီးဘူးဗျ။ နောက်တစ်ချီထဆွဲကြတာပဲ။ သူ့ဖင်လေးကို ပွတ်ပေးရင်း သူပြန်စိတ်ပါလာတယ်ထင်တယ်။ ကျနော့် နို့သီးတွေကို ပြန်စို့ပေးလာတယ်။ ကျနော်လည်း  ဒီတခါတော့ ငါဦးဆောင်ပါရစေဆိုပြီး သူ့အောက်ကထွက်၊ ကျန်နေတဲ့ အဝတ်အစားတွေချွတ်၊ အံဆွဲထဲက ကွန်ဒုံးထုတ်ဝတ်၊ သူ့ကို လေးဘက်ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်ကနေရာအသင့်ယူရတယ်။ သူ့အဖုတ်ကတော့ အရည်တွေနဲ့ မီးရောင်အောက်မှာ ပြောင်လက်လို့။ ဖောင်းကားနေတဲ့ အဖုတ်ထဲကို တအိအိနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်းထိုးလိုက်တော့ အရသာက နူးအိနေတဲ့ အသားတုံးတစ်ခု စားလိုက်ရသလိုပဲ။ အီဆင်းသွားတာ။ တဖြည်းဖြည်းအရှိန်တင်ရင်း သူလည်း အောက်က အလိုက်သင့် လှုပ်ရှားပေးတယ်။ သူ့ပေါင်ကို ထပ်ကားလိုက်ပြီး ဖြဲလိုက်တော့ အဝင်ပိုကောင်းသွားသလို သူ့ရဲ့ကားနေတဲ့ ဖင်တွေကြောင့်ဘစအိုဝလေးကိုပါ မြင်နေရတယ်။ သူ့ဖင်တွေကို လက်နဲ့ ဖြန်းခနဲရိုက်လိုက်တော့ သူ့ပြန်ဆောင့်အားတွေ ပိုမြန်လာတယ်။ ဖင်တွေကတော့ ဗူဘောင်းတွေလိုပဲ တအိအိနဲ့။ ကျနော်လည်း သူ့စအိုဝလေးကို တံတွေးဆွတ်ထားတဲ့ လက်မလေးတင်လိုက်တော့ သူ့စအိုလေး ရှုံ့သွားပြီး အဖုတ်အတွင်းသားတွေက ကျနော့်ကို လာစုပ်ဆွဲတယ်။ ဖိအားလေး အသာပေးပြီး သွင်းဖို့ လုပ်လိုက်တော့ သူ့အောက်မှာ ကမ္ဘာပျက်သလိုပဲ။ အဖုတ်အတွင်းက ယားလာလို့ စုပ်စုပ်ဆွဲသလိုနဲ့ စုပ်ဆွဲတော့တာပဲ။ ပါးစပ်ကလည်း oh god တို့၊ အရမ်းကောင်းတယ် တို့တွေ အော်ကုန်ပြီး ဖင်ထဲကို ထိုးထည့်ပေးပါလို့ တောင်းဆိုလာတယ်။ ကျနော်လည်း ကျနော့လက်မကို လှည့်ပြီး သူ့ဖင်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ ကုန်းထားတဲ့ သူ့ဖင်က မှောက်သွားပြီး ဖင်ကော အဖုတ်ထဲက ကြွက်သားတွေကောက တရစပ် ညှစ်တော့တာပဲ။ ကျနော့်လက်ကို သူ့ဖင်ထဲ ဆက်ထည့်ထားနိုင်ပေမယ့် အဖုတ်ထဲက ညီတော်မောင်ကတော့ အပြင်​ရောက်လို့ ငေါက်တောက်ဖြစ်နေလေရဲ့။ ကျနော်လည်း သူ့ထဲကို အတင်းပြန်ထည့်ဖို့ လုပ်ပေမယ့် ဒုတိယအကြိမ်ပြီးသွားတဲ့ သူ့အဖုတ်က အရမ်းကို အထိမခံနိုင်ဖြစ်နေတော့ လက်လျှော့လိုက်ရပါရော။ 

အသက်ကို ဖုတ်လိုက်ဖုတ်လိုက် ရှူနေတဲ့ သူ့ရဲ့မျက်နာကတော့ ပြုံးလို့။ ကိုယ့်မှာတော့ ငေါက်တောက်နဲ့ ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ မသိ။ ဒါပေမယ့် ကျနော်ကျေနပ်တယ်။ ကိုယ့်ကြောင့် မိန်းကလေးတစ်ယောက် ပြီးသွားတာဟာ သိပ်ကို ကျေနပ်စရာကောင်းတဲ့ ခံစားမှုမှန်း အဲ့တုန်းက စသိခဲ့တယ်။ ပြောရရင် submissive တွေကပဲ သူတို့ dominant အပေါ်မှာ ဒါမျိုးစိတ်ထားမျိုး ရှိလိမ့်မယ်ထင်တယ်။ ဒါ့ကြောင့် အဲ့တုန်းကတော့ ကိုယ့်ဘာသာ submissive ဘက် စိတ်ပိုများနေတာလားလို့ ထင်ခဲ့သေးတာ။ ဒါပေမယ့် နောက်ပိုင်းမှာတော့ တစ်ဖက်သား လိင်ကိစ္စပြီးမြောက်စေလိုတဲ့ စိတ်ဆိုတာ ကျားကျားမမ၊ sub ဖြစ်ဖြစ် Dom ဖြစ်ဖြစ် ရှိကြတယ်လို့ သိလာရတယ်။ ကျနော်ကတော့ နောက်ပိုင်းမှာ ကိုယ့် submissive တွေရဲ့ ပြည့်မြောက်မှုတစ်ခုတည်းနဲ့တောင် play session တစ်ခုကို အဆုံးသတ်နိုင်တယ်။ ဘာလို့ဆို သူတို့ရဲ့ ပြီးမြောက်မှုကနေရတဲ့ စိတ်ကျေနပ်မှုကတင် ကျနော်အဖို့ လုံလောက်တာကိုး။

သူနဲ့ကော ဇာတ်လမ်းတွေ ဆက်သေးလားဆိုတော့ ဆက်ပြီပေါ့ဗျာ။ ခင်ဗျားတို့ ထင်ထားတာထက် သူဟာ ကျနော့်ဘဝမှာအရေးပါတဲ့နေရာက ပါနေတယ်ဗျ။ ကဲ ပူက ပူသနဲ့။ ကျနော်ရေချိုးပါရစေအုန်း။ ပြီးမှ ဇာတ်လမ်းဆက်တာပေါ့ ဟုတ်ပလား။

ကြုံရဆုံရ ဘုံဘဝ အပိုင်း(၉)

မြန်မာပြည်ကို ရှောင်ဖို့ အကြောင်းပြချက်နဲ့ ဘန်ကောက်မှာ နေနေတဲ့ကျနော်ဟာ သူနဲ့တွေ့ပြီးနောက်ပိုင်းမှာတော့ နေချင်လို့ကို နေတဲ့အနေအထားဖြစ်လာတယ်။ ကျနော့်အနေနဲ့ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာအတွေ့အကြုံမနည်းပေမယ့် သူနဲ့ကျမှ တချို့နယ်ပယ်တွေကို ခြေဆန့်ရဲလာတာပါ။ အဲ အနီးစပ်ဆုံး ဥပမာပြရရင် deadpool ရုပ်ရှင်ထဲက deadpool နဲ့ သူ့ရည်းစားလိုပေါ့။ အချိန်ရှိသမျှ ကာမကိစ္စပဲ လုပ်ကြနေကြတာပဲ။ ဒါပေမယ့် မတူတာကတော့ အချစ်ပါလား မပါလားကို နှစ်ယောက်စလုံးက မသဲကွဲတာပဲ။ ပြောရရင် ကျနော်ကတော့ သူ့ကို ကျနော့် ပထမဆုံးရည်းစားလိုမျိုး သဘောထားတယ်။ သူဘက်ကတော့ ဒီလောက်မဟုတ်ဘူးလို့ ထင်တာပဲ။ ဒါပေမယ့် လိင်ကိစ္စကတော့ အတော်လက်တွဲညီခဲ့ကြတယ်။ 

သူက ထိုင်းမှာကြီးတဲ့သူမို့လားတော့ မပြောတတ်ဘူး လိင်ကိစ္စမှာ ဗဟုသုတများတယ်။ အလိုက်သိတယ်။ စွန့်စားလိုစိတ်များတယ်။ သူ့အတွက် limit ဆိုတာထက် သူမစမ်းဘူးသေးတာပဲ ရှိတယ်လို့ ပြောရမယ်။ သူနဲ့အတူ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် လမ်းအသစ်တွေ လျောက်ခဲ့ကြတယ်။ ငွေလည်း သိပ်ပူပန်စရာမလို၊ အင်အားတွေ အမြဲပြည့်ဝသလိုဖြစ်နေတဲ့ ဆယ်ကျော်သက်နှစ်ယောက်အဖို့တော့ လောကဟာ ကာမဂုဏ်အာရုံခံစားဖို့သက်သက်ပဲကိုး။ 

သူ့ကို ကျနော်က "နန်း" လို့ခေါ်တယ်။ သူ့နာမည်မှာ နန်းပါလို့ မဟုတ်ပါဘူး။ ကျနော့်ကို ခဏခဏလာလာနမ်းတတ်လို့ ခေါ်ရင်းကနေ သူ့နာမည်ပြောင်တဝက်၊ ချစ်စနိုးနာမည်တဝက်ဖြစ်လာတာပဲ။ ပြီးတော့ role play ကစားကြရင်လည်း ထူးပြီး နာမည်မစဉ်းစားရတော့ဘူးပေါ့။ အင်း သူရော ကျနော်ရော role play ကစားရတာ သိပ်ကြိုက်ကြတယ်။ စတုန်းကတော့ ရုပ်ရှင်တွေထဲက ဇာတ်ကောင်တွေနေရာမှာ ကိုယ်တွေက ဝင်သရုပ်ဆောင်ခဲ့တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျနော်တို့ ရွေးတဲ့ ဇာတ်ကောင်တွေက ထူးခြားတယ်။ ဥပမာ တခါတလေ ကျနော်က စင်ဒရဲလားဖြစ်ပြီး သူက မိထွေးမကြီး လုပ်တာမျိုး၊ တခါတလေ သူက ဇာလီ၊ ကျနော်က ဂဏှာစိန် လုပ်တတ်သေးတာ။ ဘယ်လိုများ ဒါတွေနဲ့ လိင်ဘက်ဆွဲပြီး role play ကြလဲ ဟုတ်လား။ ဒါကတော့ ခင်ဗျား စိတ်ကူးရှိရင် ရှိသလိုပေါ့ဗျာ။ ကျနော့်က စင်ဒရဲလားလေးဆို မိထွေးဖြစ်တဲ့သူက အလုပ်တွေခိုင်း နှိပ်စက်ပေါ့ဗျာ။ ဇာလီ၊ ဂဏှာစိန်ကျတော့ တယောက်တလှည့် ပုဏ္ဏားလုပ်ရတယ်။ ပြီးတော့ ဒဏ်ရာတွေကို တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ပွတ်ပေး၊ ရက်ပေးရတာပေါ့။ အဲ အလုပ်တွေနဲ့ နှိပ်စက်နည်းတွေအားလုံးက လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာတွေ ဖြစ်နေတာပေါ့။ မှတ်မိသေးတာကတော့ တခါတုန်းက စာမေးပွဲကျတဲ့ကျောင်းသား ကျနော့်ကို cock ring တပ်ထားပြီး ဆရာမဖြစ်သူ နန်းက အသားယူရာမှာ ကျနော့်လိင်တံက ပြီးလည်း မပြီးနိုင်၊ ring ကိုလည်း ပြန်ဖြုတ်လို့မရနဲ့ ဒုက္ခများကြသေးတာ။ 

လူတော်တော်များများက နန်းကို စိတ်ထန်တယ်ပြောကြမယ်ထင်တယ်။ ပြောရရင် ကျနော်လိင်စိတ်ထူးခြားသလောက် အမှီလိုက်နိုင်တာဟာ သူပထမဆုံးဖြစ်သလို သူ့လောက်လိုက်နိုင်တာလည်း မရှိသလောက်ပဲလို့ ပြောရမယ်။ humiliation တွေ၊ public play တာတွေ၊ anal၊ deep throat၊ choking စတာတွေ အကုန် စမ်းခဲ့ကြတယ်။ သူနဲ့ကျနော်မှာ ကျနော်ကတောင် ထိန်းသေးတယ်လို့ ပြောရမယ်။ တချို့ကိစ္စတွေမှာ ကျနော်က ထိန်းပေမယ့် သူကတော့ ကျနော်ခေါ်တဲ့နောက် ပါပြီးသားပဲ။ သူ့ကို ကားပေါ်တုံးလုံးတင်သွားပြီး လမ်းမကြီးဘေးမှာ လိုးခဲ့ဖူးတယ်။ လူမြင်ကွင်းကလပ်ထဲမှာ လိုးခဲ့ဖူးတယ်။ သူများတွေ အခုလုပ်နေတဲ့ public vibrator လိုမျိုး လုပ်ခဲ့ဖူးတယ်။ လုပ်တာမှ သူအချိန်ပိုင်းလုပ်နေတဲ့ ဆိုင်မှာ လုပ်တာ။ ဆိုင်က central world ထဲမှာရှိတဲ့ လက်ဆောင်ပစ္စည်းအရောင်းဆိုင်။ vibrator ကို တိပ်နဲ့ကပ်ပြီး အဆုံးဖွင့်လွှတ်လိုက်တာ။ အိမ်သာကနေ ဆိုင်ရောက်တဲ့ထိတောင် မခံဘူး တချီပြီးတယ်။ ဆိုင်မှာ ၁၀ မိနစ်လောက်နေခိုင်းသေးတာ။ စကပ်ဝတ်ထားတော့ အရည်တွေဆိုတာ ကြမ်းပေါ်တောင်ကျတယ်။ ဆိုင်လာဝယ်တဲ့ တချို့တွေတောင် ရိပ်မိကုန်တယ်ထင်တယ်။ ရိပ်မိမှာပေါ့ မျက်နာကနီပြီး ရုပ်ပျက်နေတာကိုး။ နောက်ဆုံး မခံနိုင်တော့ အိမ်သာထဲတောင် ပြန်မသွားနိုင်ဘူး။ ဆိုင်အကွယ်လေးမှာ ပြန်ဖြုတ်ရတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း ဒါကိုလည်း သူက သဘောကျနေတာပါပဲ။ 

ပြီးတော့ သူနဲ့ကျနော် တခြားတစ်ယောက်နဲ့လည်း အတူနေခဲ့ဖူးတယ်။ ဘယ်သူနဲ့လည်းဆိုတော့ ပိုက်ဆံပေးရတဲ့ escort တစ်ယောက်ပဲ ဆိုပါတော့။ စတုန်းက ပြောခဲ့သလို ဇာလီ၊ ဂဏှာစိန်လို role play ကစားရင်း ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး တူတူခံစားချင်တာလေးတွေ ရှိလာတယ်။ နာကျင်ရက်စက်မှုတွေကို တူတူခံစားရင်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဖေးမကြရတဲ့ ခံစားမှုကို ခံစားကြည့်ချင်လာတယ်။ ပထမတော့ စာတွေထဲကလို သူငယ်ချင်းတို့၊ အသိတို့ထဲက စဉ်းစားသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီလိုအသုံးချရမယ့် လူမျိုး ရှိမနေတာနဲ့ပဲ ပိုက်ဆံပေးရမယ့်လူတွေကို စဉ်းစားမိကြတယ်။ ကျနော်တို့ ရောက်ဖူးတဲ့ ဘီဒီအက်စ်အမ်ကလပ်တစ်ခုမှာ ဒါမျိုးဝန်ဆောင်မှုပေးတယ်ဆိုတာ သိထားတော့ အဲ့မှာပဲ စုံစမ်းပေါ့။ ဒါပေမယ့် သူတို့ဆီမှာက ကျနော်တို့နှစ်ယောက်စလုံးကြိုက်တဲ့လူ မရှိဘူးဖြစ်နေတယ်။ နောက်တော့ ကလပ်ကတစ်ယောက်က လမ်းညွှန်မှုနဲ့ mistress တစ်ယောက်နဲ့ ချိတ်ဆက်မိကြတယ်။ 

mistress က အသက် 32 နှစ်ရှိပြီ။ နာမည်က ဆိုနီယာ။ သင်ဇာဝင့်ကျော်လို ဘော်ဒီမျိုးနဲ့။ သူ့ကို email နဲ့ အဆက်အသွယ်စရတယ်။ ပြီးတော့ ကိုယ်လိုချင်တဲ့ အနေအထား၊ အခင်းအကျင်းကို သူ့ကိုပြောပြပေါ့။ ရက်ချိန်းမယူခင်မှာကို သူ့ဆီက မေးခွန်းတွေ ဖြေရတယ်။ ကိုယ်လိုချင်တဲ့ scenario ကိုလည်း အသေးစိတ်တောင်းဆိုလို့ရတယ်။ ကောင်မလေးကတော့  စပရိုက်စ်ကြိုက်တာဆိုတော့ ကျနော့်ကိုပဲ role play လုပ်ဖို့ဇာတ်လမ်းကို ရွေးခိုင်းတယ်။ ကျနော်ရေးတဲ့ဇာတ်လမ်းပေါ့ဗျာ။

ကျနော့်ဇာတ်လမ်းအကျဉ်းချုပ်က ကျနော်နဲ့ကောင်မလေးက မောင်နှမဝမ်းကွဲတွေပေါ့။ နွေရာသီ နယ်ဘက်ကိုလာလည်ရင်း sadistic ဖြစ်တဲ့ အဒေါ်ဖြစ်သူက နှိပ်စက်ညှည်းပန်းတာကို နှစ်ယောက်သားခံရတာမျိုးပေါ့။ ဒါတင်မကဘူး။ ဘယ်ဟာတွေ ပါချင်တယ်။ ဘယ်လိုဟာတွေတော့ မလုပ်ရဘူးဆိုတာတွေ အသေးစိတ်အကုန်မေးတယ်။ pegging တို့၊ golden shower တို့ ဘာတို့ဆိုတာ ကျနော်အဲ့တုန်းကမှ စကြားဖူးတာ။ ပရော်ဖက်ရှင်နယ်တော့ အတော်ဆန်တယ်ပြောရမယ်။ စရံငွေကြိုလွှဲပေးရတယ်။ အကယ်၍ အကြောင်းကြောင်းကြောင့် ဖျက်မယ်ဆိုရင် ကြိုပြောရတယ်။ မဟုတ်ရင် စရံငွေ ရှုံးရုံတင်မကဘဲ blacklist ပါ အသွင်းခံရတယ်။ ဒါဆိုသူနဲ့တင်မကဘူး သူနဲ့ ဆက်စပ်မှုရှိတဲ့ လူတွေကပါ ကိုယ်တွေကို လက်ခံမှာ မဟုတ်ဘူး။ ဓာတ်ပုံ၊ video လိုချင်ရင် ပိုက်ဆံပိုပေးရတယ်။ တချို့ service တွေအတွက် extra charges တွေ ရှိတယ်။ ဥပမာ - sounding တို့ ဘာတို့။ 

ဒီလိုနဲ့ ချိန်ထားတဲ့နေ့ရောက်တော့ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် ကလပ်ကို သွားကြတယ်။ သူက ကလပ်က ပင်တိုင်မဟုတ်ပေမယ့် ကလပ်မှာ အခန်းငှားလို့ရတော့ ဒီမှာပဲ ချိန်းလိုက်တာပေါ့။ ပြောရရင် ရင်တော့ခုန်သားဗျ။ ဒါကျနော့်အတွက် ပထမဆုံး threesome ကိုးဗျ။ ဒါပေမယ့် mistress ကိုတော့ sex လုပ်လို့မရဘူးဆိုတော့ တဝက်တပျက် threesome ဒါမှမဟုတ် two and a half-some လို့ ပြောရမလားပဲ။ ကလပ်ထဲရောက်တော့ အခန်းထဲကို တန်းသွားတာပဲ။ အထဲမှာ mistress က ရောက်နေပြီးသားပဲ။ လယ်သာအင်္ကျီနဲ့လယ်သာဘောင်းဘီအကြပ်ဝတ်ထားတဲ့ mistress ဟာ ဆွဲဆောင်မှု အပြည့်ပဲ။ အချင်းချင်းနှုတ်ဆက်ကြပြီးတော့ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်အတွက် အရက်နှစ်ခွက်ရောက်လာတယ်။ ခံစားလို့ ပိုကောင်းတယ်ဆိုပြီး mistress က သောက်ခိုင်းတယ်။ ပြီးတော့ အဆင်သင့်ဖြစ်ရင်စလိုက်ရအောင်ဆိုပြီး အခန်းတံခါးကို ပိတ်လိုက်တော့ အခန်းထဲမှာ သူရယ် ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ရယ်ပဲ ကျန်ခဲ့တယ်။ 

Mistress က တံတောင်လောက်မြင့်တဲ့ စင်ပေါ်က ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်လိုက်တယ်။ ကျနော်လည်း ဆင်ထားတဲ့ ဇာတ်လမ်းအတိုင်း နန်းကို စနမ်းလိုက်တယ်။ ဒီမှာ ကျနော်ကပဲ ဘာဖြစ်မယ်ဆိုတာ သိတယ်။ နန်းက မသိဘူး။ နန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေ မသိမသာတုန်နေတာကို နမ်းလိုက်မှ သတိထားမိတယ်။ ကျနော်လည်း လက်ကပါ အငြိမ်မနေဘဲ သူ့အင်္ကျီပေါ်ကနေ သူ့နို့တွေကို ကိုင်လိုက်တော့ အင်းခနဲ ညည်းသံလေးထွက်လာတယ်။ dinner dress အမည်းရောင်လေးနဲ့ လှနေတဲ့ နန်းက ကျနော့်အတွေ့အထိအောက်မှာ လူးလွန့်လို့။ ကျနော်လည်း ဘေးနားမှာ ရှိတဲ့ ကုတင်ဘေးသူ့ကိုခေါ်သွားပြီး သူ့အင်္ကျီချွတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ အဒေါ်သိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲတဲ့။ ဆိုနီယာဘက်လှည့်ကြည့်ရင်းပြောတယ်။ မသိပါဘူးကွာ ခုချိန်သူအိပ်နေပါပြီလို့ပြောရင်း သူ့ကျောဘက်က ဇစ်ကို လက်နဲ့အသာပွတ်ရင်း ချွတ်ပေးနေတယ်။ သူကတော့ ခုံမှာထိုင်နေတဲ့ mistress ကို လှမ်းကြည့်တယ်။ လူစိမ်းတစ်ယောက်ရှေ့မှာ တုံးလုံးချွတ်ဖို့ မလွယ်ဘူးမလား။ အပေါ်ပိုင်းချွတ်ပြီးတော့ သူ့ဘရာစီယာအမည်းလေးကိုပါ မြန်မြန်ချွတ်ပလိုက်တော့ နို့သီးလေးတွေက မာတောင်နေတာကို မြင်ရတယ်။ အသာလေးလက်ဖဝါးနဲ့ပွတ်ကြည့်တော့ ခဲလုံးလေးတွေလိုတောင် မာလို့။ ကျနော်သူ့ပါးစပ်ကိုနမ်းရင်း နို့သီးနှစ်ဖက်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ပြိုင်တူချေပေးလိုက်တော့ နန်းခမျာ ပြန်တောင်မနမ်းနိုင်ဘူး။ ပါးစပ်လေးဟလို့ အသက်ရှုတွေ မြန်နေလေရဲ့။ ကျနော်လည်း သူ့အင်္ကျီကို အောက်ပုံကျသွားအောင် ချွတ်ချလိုက်ပြီး ဖွံ့ထွားလှတဲ့ တင်ပါးတွေကို လက်နဲ့ ညှစ်ပြီး သူ့ကိုယ်ကို ကျနော့်ကိုယ်နဲ့ ဖိကပ်လိုက်တယ်။ ကျနော့်ရဲ့ထောင်နေတဲ့ လိင်တံက သူ့ဗိုက်ကို သွားထောက်မိတော့ သူက အမြန်အဆန်ပဲ ကျနော့်ဘောင်းဘီခါးပါတ်ကို ဖြုတ်ပြီး သူ့လက်နဲ့ ကျနော့်လိင်တံကို နှိုက်တော့တာပဲ။ 

သူပဲ တုံးလုံးကျွတ်နေပြီး ကျနော်က အဝတ်တွေအပြည့်အစုံရှိနေသေးတာကို မကျေနပ်ပုံပဲ။ ကျနော်လည်း ခြေထောက်နဲ့ ဘောင်းဘီကို ကူချွတ်ပေးပြီး လက်က နန်းရဲ့ခေါင်းလေးကို ဖိချပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ လိင်တံနဲ့ မျက်နာတည့်အောင် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ “suck your brother’s dick” လို့ ပါးစပ်ကပြောလိုက်တာနဲ့ နန်းက မျက်လုံးလေးမှေးပြီး ကျနော့်ကို လှန်ကြည့်ပြီး ကျနော့်လိင်တံကို သူ့ပါးစပ်ထဲ တဆုံးထည့်ပြီး စုပ်တော့တာပဲ။ သူ့လက်တွေကလည်း ဥနှစ်လုံးကို ညှစ်လို့။ ဒီအချိန်မှာ ကျနော်တို့တွေ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိမရတော့ဘူး။ ကျနော့် အာရုံတွေဟာ ကျနော့်လိင်ထံထိပ်မှာပဲ ရှိနေတော့တာ။ 

ကောင်းနေတုန်း ဗြန်းကနဲ အသံကြောင့် ကျနော်ရော နန်းရော လန့်သွားတယ်။ အသံလာရာကြည့်လိုက်တော့ ကျနော်တို့ဆီတလှမ်းချင်း ဆွဲဆောင်မှုရှိစွာ လမ်းလျှောက်လာနေတဲ့ mistress ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ လက်ထဲမှာလည်း ကြိမ်လုံးတစ်လုံးကိုင်လို့။

ကြုံရဆုံရ ဘုံဘဝ အပိုင်း (၁၀)

(ပုံတင်ပေမယ့် ဖေ့ဘွတ်က လက်မခံတာမို့ ကာတွန်းပုံလေးပဲ တင်လိုက်ပါတယ်။)

Role play ကစားတယ်ဆိုတာ ရုပ်ရှင်ရိုက်သလိုပဲဗျ။ အဲ ခု mistress sonia လျှောက်လာတာဟာလည်း ရုပ်ရှင်ကားထဲက အတိုင်းပဲဗျာ။ သူ့ကို မြင်ရတာ ကြက်သီးတောင်ထတယ်။ အောက်ကကောင်ကလည်း ငေါက်ခနဲ ငေါက်ခနဲပဲ။ ဒီလိုဖြစ်နေတာကို နန်းကသိတယ်။ ဘာလို့ဆို ကျနော့်လိင်တံက သူ့ပါးစပ်ထဲမှာ ရှိနေသေးတာကိုး။ သူ့ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး လွှတ်မပေးသေးတော့ သူ့ခမျာပါးစပ်ထဲ ပြည့်နေရှာမှာ။ အုခနဲ အသံကြားမှ သတိရပြီး ခေါင်းဖယ်ပေးလိုက်တော့ သူလည်း ပါးစပ်သုပ်ပြီး ထလာတယ်။ အဲ့အချိန်မှာ စိတ်ကပဲပါလို့လားတော့ မသိဘူး။ တကယ် လူမိခံရသလို ခံစားရတယ်။ တခါမှတော့ မမိဘူးတော့ ယှဉ်မပြောတတ်ပေမယ့် ရှက်တာတော့ သေချာတယ်။ mistress က ကြိမ်လုံးကို သူ့ခြေသလုံးဘေးကို အသာပုတ်ရင်း ဘာလုပ်နေကြတာလဲလို့ ငါပြောနေတယ်လေဆိုမှ ရှက်တာက ပိုလာတယ်ပြောရမယ်။ နန်းရော ကျနော်ရော လက်နဲ့ကိုယ့်ပစ္စည်းကို ကာထားကြတယ်။ 

Mistress က ကြိမ်လုံးနဲ့ ကျနော့်လက်ကို ဆတ်ခနဲရိုက်ပြီး ဖယ်ခိုင်းတယ်။ ဖယ်လိုက်တော့ မကျသေးတဲ့ လိင်တံက သူ့ကို တည့်တည့်ချိန်လို့။ လိင်တံကို ကြိမ်နဲ့ ခပ်ဖွဖွပင့်ရိုက်ပြီး ဒါက ဘာဖြစ်နေတာတုန်းလို့ မေးတာနဲ့တင် ကျနော့်မှာ ပြီးချင်ချင်ဖြစ်သွားတယ်။ ကျနော်တို့ ကစားနေတာပါလို့ ပြောလိုက်တော့ ဒီလိုကစားဖို့ မင်းတို့ကို ဘယ်သူသင်ထားလဲဆိုပြီး စဆူတော့တာပဲ။ ဒီမှာ ပြဿနာက သူက ထိုင်းလိုပြောတာ။ ကျနော်က ထိုင်းစကားနားလည်တယ်ဆိုပေမယ့် သိပ်အရကြီး မဟုတ်ဘူး။ အင်္ဂလိပ်လိုပြောခိုင်းလို့တော့ ရပေမယ့် နန်းက အင်္ဂလိပ်လိုကျတော့ အဆင်မပြေပြန်ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ ကျနော့်မှာ နားမလည်တလည်နဲ့ ဆူတာကို ခံနေရတယ်။ နန်းကတော့ နားလည်ပုံပဲ။ ဘေးမှာ မျက်နာလေးငယ်လို့။ ဒါပေမယ့် တချိန်တည်းမှာပဲ ထန်နေတဲ့ ရုပ်ပေါက်တယ်လို့ ထင်ရတယ်။ ဆူနေရင်းကနေ နန်းရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေကို ကြိမ်နဲ့ထိုးလိုက်၊ အဖုတ်လေးကို ထိုးလိုက်နဲ့။ နင့်မှာ ကြီးကောင်ကြီးမားဖြစ်နေပြီ ဘာညာပြောတယ်လို့ပဲ ရိပ်ဖမ်းသံဖမ်းသိတယ်။ ကျနော့်ကိုလည်း ထိုနည်းတူထိုးတယ်။ ဒါပေမယ့် ကြာလာတော့ ကျနော့်ကောင်က ပြန်ကျလာပြီ။ သေးမသွားသေးပေမယ့် အောက်ငိုက်စိုက်ကျလို့ပေါ့။ 

ဒါကို mistress က မကျေနပ်ဘူး။ လယ်သာလက်အိပ်ဝတ်ထားတဲ့ သူ့လက်နဲ့ ကျနော့်ကောင်ကို ညှစ်ပြီး ကြီးလာအောင် လုပ်တယ်။ မတောင်လာခင်မှာပဲ သူ့လက်ဖဝါးပေါ်တင်ပြီး လိုင်တံကို ကြိမ်နဲ့ ခပ်ဆတ်ဆတ်ရိုက်တော့ ကျနော့်မှာ ပြန်လန်နေတာပဲ။ ဒါပေမယ့် ဒါဟာ ခုမှ အစဆိုတာ ကျနော်မကြာခင်မှာ သိလိုက်ရတယ်။ နန်းကို ကျနော့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ခိုင်းပြီး ကျနော့်လိင်တံကို စုပ်ခိုင်းပါလေရော။ စုပ်နေတုန်း နန်းဖင်တုံးလုံးကို ကြိမ်နဲ့ တဖြန်းဖြန်းရိုက်တယ်။ အရှိန်တော့ သိပ်မပြင်းပေမယ့် ကြိမ်ဆိုတော့လည်း နာတာပေါ့။ နန်းအဖြစ်ကို မြင်ပြီး ကျနော်ချက်ချင်းပြန်တောင်လာတယ်။ ဒီအချိန်မှာ mistress က ရပ်ခိုင်းပြီး ပိုသေးတဲ့ ကြိမ်လုံးနဲ့ ခပ်မတ်နတ်ထောင်နေတဲ့ ကျနော့်လိင်တံကို အားနဲ့ အပေါ်က လွှဲရိုက်ပါလေရော။ အားပါးပါး...နာလိုက်တာဆိုတာ ဘာပြောကောင်းမလဲ။ ဒီတစ်ချက်နဲ့တင် ကျနော့်မှာ မျက်ရည်ဆို့လာတယ်။ အရင်လည်း နန်းနဲ့ ဒါမျိုးနာအောင် လုပ်ဖူးတယ်ဆိုပေမယ့် ဒီလောက် မနာတာတော့ အမှန်ပဲ။ သူ့ ရိုက်ချက်က ကျနော့်အသားတင်မကဘူး။ စိတ်ကိုပါ ရိုက်လိုက်တယ်ပြောရမယ်။ ခုဏက ဘာသာစကားမတူလို့ အူကြောင်ကြောင်ဖြစ် မုး်မဝင်တဲ့ ကျနော်ဟာ ဒီတစ်ချက်နဲ့တင် mistress ကို သိပ်ကြောက်ရတဲ့ သူငယ်လေးတစ်ယောက်ဖြစ်သွားပါလေရော။ ၂၀ စက္ကန့်လောက် အချိန်ခြားပြီး နောက်တစ်ချက်ရိုက်ပြန်ကော။ မီးစနဲ့ထိုးသလိုပဲဗျာ။ အသံပါထွက်အော်ရတယ်။ တတိယအချက်ကျတော့ အတော်ကြောက်နေပြီ။ မရိုက်ရသေးဘူး ရွယ်နေတာနဲ့ကို လူက ငိုသံပါပြီးတောင်းပန်မိနေပြီ။ ခါသို့ ဆိုပြီး ငိုသံပါကြီးနဲ့။ ကိုယ့်အသံကိုယ်တောင် အံ့ဩတယ်။ ရိုက်မှာကို မြင်နေရတော့ ပိုဆိုးတယ်။ ဒါ့ကြောင့် slave တစ်ယောက်ရဲ့စိတ်ကို ရိုက်ခြင်းမှာ ကြိုသိနေရခြင်းက အခရာကျတယ်။ ဒါ့ကြောင့် စပရိုက်တိုက်တာထက် ဘာလုပ်မယ်ဆိုတာ ကြိုပြောပြထားခြင်းကလည်း သူ့စိတ်ကို လိုအပ်တဲ့နေရာရောက်အောင် တွန်းပို့ပေးနိုင်တယ်။ ခုကျနော်ငိုသံပါနေတာကလည်း ကိုယ်ရေးတဲ့ဇာတ်မှာ ကိုယ်ဘယ်နချက်ရိုက်ခံရမယ်ဆိုတာ သိနေလို့လည်း ပါတယ်။ ဘာလို့ဆို ဒါမျိုး ၁၀ ချက်ရိုက်ဖို့ ပြောထားမိတာကိုး။ သုံးချက်မှာတင် ကျနော့်မှာ ငယ်ပါကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီး ကလေးတွေလို ခုန်နေရတယ်။ တော်သေးတာက ဆက်မရိုက်ပဲ နန်းရဲ့ပါးစပ်နဲ့ အရင်ပြန်စုပ်ခိုင်းလို့။ သူ့အာငွေ့နဲ့ အနာသက်သာသွားသလိုပဲ။ ဒီလိုနဲ့ ၃ ချက်ရိုက်လိုက်၊ အာငွေ့ပေးခံရလိုက်နဲ့ ကျနော့်မှာ အလူးအလဲပဲ။ နောက်ဆုံးတစ်ချက်ရိုက်မယ်လို့ ပြောတော့ ကျနော့်လိင်တံက ရဲနေပြီ။ ပူနေတာဟာလည်း ထင်းမီးချောင်တစ်ခုလိုပဲ။ စိတ်ကလည်း အတော်ကြောက်နေပြီ။ တကယ်ကို ကြောက်တာနော်။ ဒါပေမယ့် ဒီခံစားမှုကလည်း တမျိုးကောင်းသလိုပဲ။ နွေးနွေးလေးပေါ့။ နောက်ဆုံးတစ်ချက်ကို ရှောင်မိလို့ နန်းကကျနော့်လိင်တံထိပ်ကို ကိုင်ထားပြီး ရိုက်ခံလိုက်ရတယ်။ ခုချိန်မှာ လက်နဲ့ထိဖို့မပြောနဲ့ လိင်တံက ထွက်လာတဲ့အပူနဲ့တင် အခန်းထဲမှာ ပိုပူလာတယ် ထင်ရတယ်။ အဲကွန်းခန်းထဲမှာ ချွေးတလုံးလုံးနဲ့ ကျနော်ပေါ့။ 

ကျနော့်အလှည့်ပြီးတော့ နန်းအလှည့်ပေါ့။ mistress က ကုတင်စောင်းမှာထိုင်ရင်း နန်းကို သူ့ပေါင်ပေါ်မှောက်ခိုင်းတယ်။ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့သိပ်လှနေတဲ့ နန်းကို ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ mistress ပေါင်ပေါ်မှာတွေ့ရတာ ပိုပြီးလှပသွားစေသလိုပဲ။ နေရာအသေအချာယူပြီးတော့ ဖင်ကောက်သလောက် အဖုတ်လည်းကြီးတဲ့ နန်းအဖုတ်ကို ကျနော့်အတိုင်းသားမြင်နေရတယ်။ နန်းဖင်ကို mistress က လက်နဲ့ တစ်လှည့်ဆီ စည်းချက်ကျကျရိုက်နေတယ်။ ရိုက်ချက်တွေအောက်မှာ လူးလိမ့်နေတဲ့ နန်းရဲ့ဖင်တုံးကြီးတွေနဲ့ အဖုတ်တို့ဟာ ဘယ်ယောင်္ကျားကိုမဆို လိင်စိတ်ကြွစေမှာပဲ။ သူ့ဖင်တုံးလေးတွေ တဖြည်းအနီရောင်သမ်းလာတယ်။ ငါးမိနစ်လောက်နေတော့ ရိုက်နေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကို မျက်နာချင်းဆိုင် ရပ်စေတယ်။ ပြီးတော့ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ဖက်ထားဖို့ပြောပြီး ကြိမ်နဲ့ရိုက်မှာဖြစ်ကြောင်း နေရာမရွေ့ကြဖို့နဲ့ ရွေ့ရင်အစက ပြန်စမှာလို့ ပြောပြီး နေရာယူဖို့ အမိန့်ပေးတယ်။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်လည်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်တင်းနေအောင် ဖက်ထားလိုက်တယ်။ ကိုယ်တုံးလုံးတွေဆိုတော့ သူ့ရဲ့မာတင်းနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေနဲ့ ကျနော့်ရင်ဘတ်အောက်နားကို ထိနေသလို ကျနော့်ရဲ့တောင်မတ်နေတဲ့ လိင်တံကလည်း သူ့ဗိုက်မှာထောက်လို့။ 

တစ်ယောက်ပုခုံးတစ်ယောက်ဖက်လို့ နှစ်ယောက်သားကိုယ့်ဖင်ပေါ်ကျလာမယ့် ကြိမ်ချက်တွေကို စောင့်နေမိကြတယ်။ mistress က ဘေးမှာ နေရာယူပြီး ကြိမ်ကို လေထဲဝဲလိုက်တော့ နန်းကိုယ်လေးတုန်သွားရှာတယ်။ ကျနော်က အားပေးတဲ့ အနေနဲ့ အားလေးနဲ့ ဖက်ပေးလိုက်တော့ နန်းလည်း ကျနော့်ကို ပြန်ဖက်ထားတယ်။ ဒီအချိန်မှာ နန်းကို ကာကွယ်ပေးချင်တယ်။ ကိုယ်လည်း အများကြီးကာကွယ်ပေးနိုင်တဲ့အခြေအနေမရှိတောင် စိတ်ဓာတ်ခွန်အားလေးပဲဖြစ်ဖြစ်ပေါ့။ ဒီနေရာမှာ ကျနော်တို့တွေဟာ ခန္ဓာကိုယ်လိုအပ်ချက်တစ်ခုတည်းကို ဖြည့်ဆည်းနေတဲ့ ဘီဒီအကစ်အမ်မဟုတ်တော့ဘူး။ ကိုယ်တွေနှစ်ယောက်လုံးစိတ်ထဲမှာရှိနေတဲ့ အမှောင်ဆုံးအနက်ရှိုင်းဆုံးစိတ်ဆန္ဓတွေကို ဖြည့်ဆည်းနေတာမျိုးပဲ။ ဟဲ ဟဲ သူများတွေပြောပြောနေကြတဲ့ mind fuck ဆိုတာ ဒါမျိုးမှ အစစ်။ ကိုယ်ခန္ဓာတင်မဟုတ်ဘူး စိတ်ချင်းပါလိင်ဆက်ဆံတာမျိုး။ 

ပထမဆုံးကြိမ်က ကျနော့်ပေါ်ကျလာတယ်။ ရွှမ်းခနဲအသံနဲ့အတူ နောက်မှာ မီးစနဲ့ထိုးတဲ့အရသာက ကျနော့်ဖင်နှစ်ဖက်ပေါ်မှာကန့်လန့်ဖြတ်ကျလို့။ နောက်ကြိမ်သံနဲ့တူတူ ကျနော့်ပုခုံးကို နန်းကတင်းတင်းကြပ်ကြပ်လာဖက်တယ်။ သူ့မျက်နာကိုလည်း ကျနော့်ရင်ခွင်မှာအပ်လို့။ ကျနော်ရဲ့ဖုန်းဆိုင်က ကောင်မလေးကို ရိုက်တုန်းကလိုပဲ။ သူဖက်လာတာဟာ ကျနော့်ကို အားရှိစေတယ်။ 

mistress က ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ကို အချိန်ယူပြီး ကြိမ်ဒဏ်ပေးနေတယ်။ ရိုက်လိုက်တိုင်း နန်းနဲ့ကျနော်ကလည်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ပိုတို့လို့ ဖက်ကြတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူနဲ့ကိုယ်ဟာ တစ်ကိုယ်တည်းဖြစ်လာသလိုပဲ။ တစ်ယောက်ရဲ့နာကျင်မှုကို တစ်ယောက်ကလည်း သိနိုင်နေတာမျိုး ဖြစ်လာတယ်။ ရိုက်ချက်တွေဟာ တစ်ချက်နဲ့တစ်ချက်ပို စိပ်လာတယ်။ ငါးချက်လောက်မှာတင် ကျနော့်ဖင်က မီးတောက်နေပြီ။ ၆ ချက်မြောက်မှာ ကြိမ်လုံးက နှစ်ယောက်စလုံးဖင်ပေါ်ကို တပြိုင်တည်းဆိုသလို ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့်ကျလာတယ်။ ဒီလိုခပ်မြန်မြန်ရိုက်လိုက်တာဟာ နန်းကို အလစ်အငိုက်ဖြစ်သွားစေပုံပဲ။ ကျနော့်ကို ဖက်ထားရာကနေ သူ့လက်တွေက သူ့ဖင်ပေါ်ကို ရောက်သွားတယ်။ သွားပြီ။ mistress က ခဏစောင့်ပြီး လှုပ်တဲ့အတွက် အစက ပြန်ရိုက်မယ်လို့ပြောတယ်။ နန်းကတော့ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲခေါင်းထိုးလို့ ငိုနေပြီ။ သူပြန်ပြောတာက အဲ့အချိန်မှာ နာမှာကြောက်တာကော ကျနော့်ကို စိတ်ပျက်စေမိပြီဆိုပြီး စိတ်မကောင်းတာကောနဲ့ ငိုမိတော့တာပဲတဲ့။ ကျနော်ကတော့ နာမှာကို မမှုဘူး။ ဒီအချိန်မှာ ငိုနေတဲ့ နန်းကို အတတ်နိုင်ဆုံးနှစ်သိမ့်ချင်တယ်။ ဒါနဲ့နန်းရဲ့ နဖူးလေးကို နမ်းပြီး အားပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျလာမယ့် ကြိမ်ချက်တွေကို စောင့်နေရင်းပေါ့။ တရွှမ်းရွှမ်းနဲ့ ကျနေတဲ့ ကြိမ်ချက်တွေနဲ့ ပူးကပ်သထက် ပူးကပ်ပြီး လုံးနေတဲ့ ကိုယ်တုံးလုံးကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ဟာ ဒီကမ္ဘာလောကအပြင်ဘက်ကို ရောက်နေသလိုပဲ။ နန်းနဲ့ ပိုပြီး နီးကပ်သွားသလိုခံစားရတယ်။ တသက်လုံး ဘယ်သူနဲ့မှမတူတဲ့ နီးစပ်မှုမျိုးပဲ။

နောက်ဆုံးနှစ်ချက်ပဲ ကျန်တယ်လို့ mistress က ပြောချိန်မှာ နန်းက တရှုံ့ရှုံ့နဲ့ ငိုနေပြီ။ ရိုက်ချက်တိုင်းမှာ အော်နေရတဲ့ ကျနော်လည်း ကောင်မလေးရှေ့မှာ ငိုရမှာ ရှက်တယ်ဆိုတာ မရှိတော့ဘူး။ ထူးဆန်းစွာနဲ့ ကျနော့်လိင်တံဟာလည်း အဆမတန်တောင်ထွက်နေတာ နာပါနာလာတဲ့အထိပဲ။ ရိုက်လိုက်တိုင်း နန်းရဲ့ဗိုက်နဲ့သွားသွားတိုးနေတာတစ်ခုတည်းနဲ့တင် အရသာ အတော်ရှိနေတယ်။ ဖင်ကတော့ သိပ်မနာတော့သလို ထုံနေပြီ။ mistress ကမေးတယ်။ အားနဲ့ရိုက်တာလိုချင်လား လျော့ရိုက်စေချင်လားတဲ့။ နှစ်ယောက်လုံးသံပြိုင်နီးပါးပြောမိတာက အားကုန်ရိုက်ပါဆိုတာပဲ။ ကြိုက်ပြီ ဆက်တိုက်နှစ်ချက်လာမယ်အသင့်ပြင်ထားဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ ကျနော်နန်းကိုယ်လေးကို အတတ်နိုင်ဆုံးကာကွယ်ပေးထားလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ရိုက်ခံနေရတဲ့ဖင်ကတော့ mistress ရဲ့ ရှေ့မှာ ဟောင်းလောင်း။ ရွှမ်းခနဲအသံနဲ့အတူ ထုံနေတယ်ထင်ရတဲ့ ဖင်မှာ နာကျင်မှုကို ခံစားရတယ်။ နာတဲ့ဒဏ်မှ မပျောက်သေးခင် နောက်တစ်ချက်က ဆက်တိုက်ကြလာတဲ့အခါ နန်းကိုယ်လုံးလေးကို လွတ်သွားမှာဆိုးတဲ့အလားဖက်ထားမိတယ်။ နန်းရဲ့ နာကျင်မှုကိုလည်း စိတ်ကခံစားမိတယ်။ အကြောတွေတောင့်ထားမိတယ်။ ကြက်သီးထသလိုဖြစ်ပြီး နန်းရဲ့ဗိုက်ကိုထိုးဖောက်မတတ်ဖြစ်နေတဲ့ လိင်တံကနေ အရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တော့တာပဲ။

ကြုံရဆုံရဘုံဘဝ အပိုင်း (၁၁)

ကျနော့်အဖို့ ဒါမျိုးတစ်ခါမှ မဖြစ်ဖူးဘူးမလား။ ဒီတော့ ခံစားရတာက ရှက်တာပဲ။ နန်းရဲ့ဗိုက်မှာလည်း ပေကုန်တယ်။ နန်းက ကျနော့်ကို အံ့ဩပျော်ရွှင်သလိုကြည့်နေတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ သူလည်း ထူးဆန်းနေတယ်နေမှာပေါ့။ ပြီးတော့ ကျနော်ပြီးသွားတာကို သဘောကျနေသလိုပဲ။ လှောင်နေတာလည်း ဖြစ်နိုင်တယ်။ မျက်လုံးတစ်ဖက်မှိတ်ပြပြီး ပြီတီတီအပြုံးနဲ့ လုပ်နေတယ်။ ကျနော့်မှာ သူ့မြင်မှ ပိုရှက်ကော။ mistress ကတော့ မြင်နေကျမို့ မထူးဆန်းသလိုနဲ့ ရုပ်တည်တည်ပဲ။ ဒါက ကျနော်ကြိုရေးထားတဲ့ ဇာတ်ညွှန်းမှာမှ မပါတာ။ ဒါပေမယ့် mistress က ခပ်တည်ဆည်ဇာတ်လမ်းဆက်ရေးလိုက်တယ်။ သိပ်ဆိုးတဲ့ကောင်လေးပဲ။ ဒီလောက်ရိုက်နေတာတောင် ကမြင်းကြောထချင်သေးတယ်။ နင့်ကို အပြစ်ကြီးကြီးပေးရမယ်။ ခုတော့ နင့်ညီမဗိုက်ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလိုက်အုန်းဆိုပြီး ပြောတယ်။ ပြဿနာက အခန်းထဲမှာ တစ်သျှူးမတွေ့မိဘူး။ ရုပ်ရှင်ထဲမှာဆိုရင်တော့ ဒီလိုပြောရင် ဘဲက လျှာနဲ့လျက်ပေးရမှာပဲလို့ တွေးမိတယ်  ဒါပေမယ့် ကိုယ့်သုက်ရည်ကိုယ်ပြန်လျက်ဖို့ထိတော့ အဆင်သင့်ဖြစ်မနေဘူးလေ။ အဲ့တော့ ကြမ်းပေါ်ကျနေတဲ့ ကိုယ့်အင်္ကျီနဲ့ပြန်သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ တော်သေးတယ် mistress ကလည်း ဘာမှ မပြောလို့။ အဲ့မှာ လျက်ဆိုလို့ကတော့ အဲ့မှာတင် ဇာတ်လမ်းရပ်ပြီပဲ။ 

သုတ်ပေးနေတုန်း နန်းက ကျနော့်ခေါင်းကို ခပ်ဖွဖွကိုင်ပြီး အားပေးတယ်။ သူကတော့ အတော်သဘောကျနေပုံပဲ။ ရုပ်ကိုက စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့။ နောက်မှ သိတာက ကျနော့်မျက်နာဒီလောက်နီနေတာ တစ်ခါမှ မမြင်ဘူးလို့တဲ့။ မျက်နာပူနေတာတော့ အမှန်ပဲ။ နီနေတာတော့ သူပြန်ပြောမှ သိတာကိုး။ ပထမဦးဆုံး မထင်ပဲ ထွက်သွားတာဆိုတော့ ရှက်တာပေါ့လေ။ နောက်တော့ ဒါဟာဖြစ်တတ်ပါလားဆိုတာ သိလာတော့လည်း အေးဆေးနဲ့ မရှက်တော့ပါဘူး။ ဒီအဖြစ်မျိုးက လူတိုင်းဖြစ်ဖူးတာပဲကိုး။ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ဆို ဘာမှမထိဘဲ မြင်ရုံနဲ့တင်ထွက်သွားဖူးတာတောင် ရှိသေးတယ်ဆိုလား။ အမြဲတမ်းဖြစ်နေတာမဟုတ်ရင်တော့ အရေးမကြီးဘူးမဟုတ်လား။ အမြဲတမ်းဆိုရင်တော့ ဆရာဝန်ပြပေါ့လေ။ ထားပါတော့ စကားတွေက ဘေးရောက်ကုန်ပြီ။ ပြောနေတာတောင် ဘယ်ရောက်သွားပါလိမ့်။ 

အော်...အဲ့လိုနဲ့ ရှက်ရှက်နဲ့ပဲ ခရီးဆက်ကြတယ်ပေါ့ဗျာ။ mistress က ကျနော့်ကို အပြစ်ပေးနေတဲ့အနေနဲ့ လိင်တံနဲ့ ဥတွေကို ကြိုးနဲ့တုပ်ထားတယ်။ ကြိုးနဲ့တုပ်လိုက်တော့ ခုဏက ပြီးသွားလို့ ပြန်ကျစပြုနေတဲ့ လိင်တံက ပြန်ထောင်မတ်လာတယ်။ ကြိုးက သားရေပင်လိုမျိုးဟာဆိုတော့ တောင်လာလေ၊ ကြီးလာလေ ပိုနာလာလေပဲ။ မခံနိုင်အောင် မဟုတ်ပေမယ့် ရှိနေတာတော့ သိနေတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်ကို အခန်းအလယ်က စားပွဲပေါ် ပက်လက်လှန်ခိုင်းတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်လက်တွေကို လက်ထိပ်ခတ်လိုက်ပြီး ခေါင်းပေါ်မြှောက်ခိုင်းထားတယ်။ လက်ထိပ်ကိုလည်း ကြိုးတစ်ခုနဲ့ဆွဲပြီး စားပွဲခြေခုတန်းမှာ တွဲချည်ထားတော့ လက်မြှောက်ရက်နဲ့ အပေါ်ပိုင်းက လှုပ်မရတော့ဘူးပေါ့။ 

ပြီးတော့ မီးထွန်းထားတဲ့ ဖယောင်းတိုင်အကြီးစားကြီးကို ယူလာတယ်။ ဘာဖြစ်တော့မယ်ဆိုတာကို သိနေတော့ လူက စိတ်လှုပ်ရှားလာတယ်။ ပထမကိုယ်ရေးတဲ့ဇာတ်ညွှန်းမှာ ဖယောင်းစက်ချတာပါပေမယ့် နန်းနဲ့ ကျနော်တစ်ယောက်တစ်လှည့်ချခိုင်းမှာ။ ခုက ကျနော်လက်ကိုတုပ်ထားတယ်ဆိုကတည်းက ကျနော်ချလို့မရတာ သေချာပြီလေ။ ကိုယ်စီစဉ်ထားတဲ့အတိုင်းဖြစ်မနေတာတွေဟာ ကျနော့်ရဲ့ လွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်လိုစိတ်ကို ကလိကလိဖြစ်စေတာတော့ အမှန်ပဲ။ ဒါပေမယ့် တစ်ဖက်ကလည်း ဘာဖြစ်မယ်မှန်းမသိတာက လိင်စိတ်ကိုပိုကြွနေစေတယ်။ ခုချိန်ထိ ကိုယ့်ဘာသာကို dominant စိတ်ရှိသူလို့သာ သတ်မှတ်ထားတဲ့ ကျနော့်ကိုယ်ကျနော် ပြန်သုံးသပ်မိစေတဲ့ အချိန်တွေပေါ့။ 

အနီရောင် ဖယောင်းစက်တွေက ကျနော့်ဗိုက်ပေါ်စကျလာတယ်။ နွေးတာထက်ပူရုံလောက်ရှိတဲ့ အပူဟာ ကျပြီးခဏချင်းပဲ ပျောက်သွားတယ်။ ဒါပေမယ့် ဒီခဏတာ ခံစားရမှုဟာ သိပ်ကို အသည်းအေးစရာကောင်းတယ်။ ရိုလာကိုစတာ စီးနေရသလိုမျိုးပဲ။ ကျလာမယ်ဆိုတာ သိနေပေမယ့် တကယ်ခံစားရတဲ့အခါ အသည်းတအေးအေးနဲ့ပေါ့။ ရိုလာကိုစတာက မူးပေမယ့် ဒါကတော့ လိင်စိတ်မှာပဲ မူးဝေစေတာဆိုတော့ ပိုကြိုက်တယ်ပေါ့ဗျာ။ ပြီးတော့ နန်းကို လက်ဆန့်ပြီး ဖယောင်းတိုင်ကိုင်ခိုင်းထားတယ်။ ပြီးတော့ mistress က နန်းရဲ့ကျောပြင်ပြောင်ပြောင်ပေါ်ကို flogger နဲ့ ဆက်တိုက်ရိုက်တော့တာပဲ။ နန်းအနေနဲ့ တောင့်ခံထားပေမယ့် တချက်တချက်တော့ လက်က ယိုင်သွားတာပါပဲ။ အဲ့အခါမှာ ဖယောင်းတိုင်က ဖယောင်းစက်တွေက ကျနော့်ရဲ့ ကြိုးတုပ်ပြီးတောင်နေတဲ့ လိင်တံပေါ်ကို ကျလို့။ ဗိုက်ပေါ်က အရသာထက် ၃ ဆလောက်ပိုတဲ့ အရသာကြောင့် ကျနော့်မှာ အောက်မှာ အော်ဟစ်လူးလိမ့်နေရတယ်။ နန်းကို အသနားခံတဲ့ အကြည့်နဲ့ ကြည့်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် သူလည်း အတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းနေတာပဲ မဟုတ်လား။ ဒါပေမယ့် ကျောပေါ်ကျနေတဲ့ ရိုက်ချက်တွေကြောင့် သူ့ခမျာသူ့ကိုယ်လုံးကို ထိန်းဖို့ ခက်နေရှာတယ်။ နောက်ဆုံး ကျနော့်လိင်တံတစ်ခုလုံးနီးပါး ဖယောင်းတွေ အုပ်နေမှပဲ ရပ်တော့တယ်။  mistress က ကျနော့်ကို ထားခဲ့ပြီး နန်းရဲ့လက်ကို ကြိုးတုပ်နေတယ်။ ပြီးတော့ ကြိုးစတစ်ဖက်ကို ကုတင်အပေါ်မှာရှိတဲ့တိုင်နဲ့ ချည်လိုက်တော့ နန်းခမျာ ကုတင်ခေါင်းရင်းမှာ လက်မြှောက်ဒူးထောက်လျက် အနေအထားနဲ့ရှိနေတယ်။ နောက်တော့ ကျနော့်ဆီ ပြန်လာပြီး လိင်တံမှာ ချည်ထားတဲ့ကြိုးကို ဖြည်ပေးရင်း ဖယောင်းစက်တွေကို ခွာပေးတယ်။ ဖယောင်းစက်တွေကို စတီးချွန်လေးနဲ့ထိုးခွာတာဆိုတော့ လန့်ပြီး မလှုပ်ရဲဘူး။ ဒါပေမယ့် တချက်တချက် လိင်တံကတော့ ငေါက်ခနဲ ထထဖြစ်တယ်။ 

ကျနော့်ကို နန်းရှိရာ ကုတင်ပေါ်ကို ခေါ်သွားပြီး သူ့ဘေးမှာ ပက်လက်အိပ်စေတယ်။ လက်ထိပ်ကို ကုတင်တန်းနဲ့ တွဲခတ်လိုက်တော့ ကျနော့်မှာ အနေအထားက စားပွဲပေါ်က အနေအထားအတိုင်းပဲ ဖြစ်သွားတော့တာပေါ့။ နန်းလက်ကို မြှောက်ချည်ထားတဲ့ ကြိုးကို လျော့ပေးပြီး ကျနော့်မျက်နာကို ခွစေတယ်။ ကျနော်တင် အခြေအနေဆိုးတာမဟုတ်ဘူး နန်းမှာလည်း အရည်တွေ ရွှဲနေတာများပေါင်ပေါ်တွေတောင် ပေနေတာ တွေ့ရတယ်။ ကျနော့်သူ့အဖုတ်ကို ကြည့်နေတာတွေ့တော့ ရှက်လို့ထင်ပါရဲ့ မျက်နာကို လက်မောင်းနဲ့ ကွယ်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ထူးဆန်းတာက ရှက်နေတာကပဲ သူ့ကို လိင်စိတ်ပိုကြွစေတယ်နဲ့တူပါရဲ့ အဖုတ်လေးပွစိပွစိဖြစ်နေတာမြင်ရတယ်။ အရည်လေးတွေလည်း ပိုထွက်လာလို့ပေါ့။ mistress က ကြိမ်လုံးပါးပါးတစ်လုံးကိုကိုင်ထားပြီး နန်းကို ဆူနေတယ်။ မိန်းကလေးဖြစ်ပြီး ရွတယ်ဘာညာပေါ့။ ဒီလောက်ရွတာ နင်ရွရမယ်ဆိုပြီး ကျနော့်ကို သူ့အဖုတ်ကို ယက်ခိုင်းတယ်။ ကျနော်က မမှီ့တမှီနဲ့ ခေါင်းကြွပြီး ယက်လိုက်တော့ ညည်းသံကြီးနဲ့ နန်းရဲ့ပေါင်က ကားသွားပြီး သူ့အဖုတ်ကို ကျနော့်မျက်နာနဲ့ ပိုနီးအောင် လုပ်ပေးတယ်။ ကျနော်လည်း သူ့ရဲ့ ပြူးနေတဲ့အစိကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ဖက်နဲ့ ဖိပြီး ဇတ်ခနဲဇတ်ခနဲ ကိုက်ပေးလိုက်တော့ သူ့ခမျာ ဓာတ်လိုက်သလိုပဲ တွန့်ခါ တွန့်ခါနဲ့။ ဒီအချိန်မှာ ရွှစ်ခနဲ အသံနဲ့အတူ နန်းရဲ့ အားခနဲ အော်သံထွက်လာတယ်။ သူ့အော်သံအနေအထားရယ် ကျနော့်ပါးစပ်ကနေ သူ့အစိလွတ်ထွက်သွားလောက်အောင် ရုန်းလိုက်တာကို ကြည့်ရင် ဘယ်လောက်နာမယ်ဆိုတာ ကျနော်ကိုယ်ချင်းစာနိုင်တယ်။ ကြီးတဲ့ ကြိမ်ကပိုနာပေမယ့် သေးတဲ့ကြိမ်က ပိုစပ်တယ်လို့ပြောရမယ်။ ပြီးတော့ mistress က ပြောတယ်။ နင်သူရက်တာ ခံချင်ရင် ဒီလိုအရိုက်ခံရမယ်တဲ့။ တစ်ချက်အရိုက်ခံရင် စက္ကန့်သုံးဆယ် အယက်ခံခွင့်ရမယ်။ အဲ ကျနော့်ကို စက္ကန့်သုံးဆယ်ပြည့်ရင် ပေါင်ကိုရိုက်ပြီး အသိပေးမယ်။ တကယ်လို့ ကျနော်က ဆက်ယက်နေမယ်ဆို နှစ်ယောက်လုံး အပိုတစ်ချက်စီ အရိုက်ခံရမယ်။ 

နန်းက အဲ့အချိန်မှာ လိင်စိတ်သိပ်ကြွနေပြီ။ ပြီးတော့ နန်းဟာ အနာခံတော်တော်ခံနိုင်တယ်။ တော်ရုံလည်း အရာထင်ကျန်လေ့မရှိတဲ့ အသားအရေနဲ့။ သူဘာရွေးမယ်ဆိုတာ ကျနော်သိပြီးသားပဲ။ ထင်ထားတဲ့အတိုင်း လိင်စိတ်မှာမူးဝေနေတဲ့ အသံနဲ့  please hit me and suck me...please...please နဲ့ အော်ပြောတော့တာပဲ။ mistress ကလည်း ဖင်ကုန်းထားဆိုပြီး အားနဲ့ လွှဲရိုက်တယ်။ အားခနဲအော်ပြီး နန်းဖင်ကော့သွားတယ်။ mistress က ၃၀ ကနေပြီး နောက်ပြန်ရေနေတယ်။ ကျနော်တို့ကို သတိပေးတာပေါ့။ နန်းလည်း တအီးအီးအော်နေသေးပေမယ့် သူ့အဖုတ်ကို ကျနော့်ပါးစပ်နဲ့ တေ့ပေးတယ်။ အရိုက်ခံနေရတဲ့ ကိုယ့်ညီမလေးတစ်ယောက်အတွက် သက်သာပါစေတော့ဆိုတော့ စိတ်နဲ့ကျနော်သူ့အဖုတ်ကို လျှာအပြားလိုက်နဲ့ ယက်ပေးတယ်။ နန်းကတော့ ခေါင်းလေးလန်ပြီး တအီးအီးအော်သံကနေ တအင်းအင်း ညည်းသံအဖြစ်ပြောင်းလာတယ်။ 3...2...1 ဆိုပြီး ကျနော့်ညာဘက်ပေါင်ပေါ်ကို ကြိမ်လုံးကျလာတယ်။ အားလားလား နာလိုက်တာဆိုတာ မျက်ရည်ပါ ဝဲတက်လာတယ်။ ကျနော်လည်း ချက်ချင်းပဲ ယက်နေတာကို ရပ်လိုက်တယ်။ mistress က နန်းကို ထပ်ကုန်းခိုင်းတယ်။ ဒီတစ်ခါ ရိုက်ချက်က ပိုတောင် ပြင်းသလားမသိပါဘူး။ နန်းဖင်ကြီးခါရမ်းနေပြီး အယက်ခံဖို့တောင် ကျနော့်မျက်နာပေါ်ကို ချက်ချင်းရောက်မလာနိုင်ဘူး။ ကြိုးချည်ထားတဲ့လက်က လက်သီးအတင်းဆုပ်ထားတယ်။ ငါးစက္ကန့်လောက် ကြာမှ သူ့အဖုတ်လေးမျက်နှာပေါ် ကျလာတယ်။ ကျနော့်မျက်နာတစ်ခုလုံးလည်း နန်းရဲ့အနံ့တွေနဲ့ အရည်တွေနဲ့ ပေပွနေပြီ။ ဒါပေမယ့် စေတနာတွေက အရင်နဲ့မတူဘူး။ နှစ်ယောက်သားရက်စက်မှုတွေကို တူတူခံနေရတာမလား။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ဖေးမရမယ်ဆိုတဲ့ ထူးဆန်းတဲ့စိတ်ရှိလာတယ်။ ကျနော်လည်း လျှာကိုအဖုတ်ထဲရသလောက်ထိုးထည့်ပြီး အတွင်းဖက်တွေကိုပါ ယက်ပေးဖြစ်တယ်။ ၅ ချက်လောက် အပြီးမှာ ကျနော့်ပေါင်နှစ်ဖက်လုံး မီးလိုပူနေတယ်  နန်းရဲ့ ဖင်လည်း ထိုနည်းတူဖြစ်မှာပဲ။ ဒါပေမယ့် နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ လိင်စိတ်ကလည်း မိုးထိတက်နေပြီ။ ဒီအချိန်မှာ ပြီးမှရတော့မယ်။ ပြီးဖို့အတွက် ဘာပဲလုပ်ရလုပ်  လုပ်တော့မှာပဲ။ အဲ့အချိန်ထိ လိင်ဆက်ဆံဖူးသမျှထဲမှာ အဲ့အခါလောက် တစ်ခါမှ စိတ်မကြွဖူးဘူး။ မတောင့်တဖူးဘူး။ နန်းလည်း ဒီလိုပဲ ဖြစ်မယ်ထင်တယ်။ mistress ကလည်း သိတယ်။ နန်းရဲ့ နို့သီးခေါင်းတွေကို ကလစ်လေးလာတတ်တယ်။ ကလစ်ဆိုတာထက် အထိန်းလိုမျိုးလေးပဲ။ အ စ်လေးနဲ့ ထိပ်မှာ အမွှေးကြမ်းကြမ်းလေးတွေပါတယ်။ အမွှေးကြမ်းတွေက နန်းလှုပ်လိုက်တိုင်း သူ့နို့သီးခေါင်းကို သွားသွားပွတ်နေတယ်။ နာတာထက် ဖီးလ်ပိုတက်စေတာပေါ့။ နန်းရဲ့ အသက်ရှူတွေပါ မမှန်တော့ဘူး။ 

ပြီးတော့ ကျနော့်တောင်နေတဲ့ လိင်တံကိုလည်း vibrator နဲ့ အောက်ကနေကပ်ပြီးတပ်ထားတယ်။ ဖြေးဖြေးလေးဖွင့်ထားတယ်ဆိုပေမယ့် သိပ်စိတ်ကြွနေတာမို့ ပြီးချင်စိတ်က ထိပ်ဝရောက်နေပြီ။ ဒီထက်ပိုပြင်းပြင်းဖွင့်ရင်ပြီးသွားတော့မှာ။ ဒါပေမယ့် ခုက အဆုံးထိရောက်အောင် မလုံလောက်သေးတော့ လိင်တံမှာ ခံစားမှုပိုရအောင် ကျနော့်ကိုယ်ခန္ဓာကို မျိုးစုံတွန့်လိမ်နေမိတယ်။ နှစ်ယောက်သားတွန့်လိမ်နေကြတာဟာ ကနေတာနဲ့တောင် တူအုန်းမယ်ထင်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ ရိုက်ချက်တွေပြန်စတယ်။ နန်းရဲ့ အားခနဲအော်သံဟာ ရင်ခေါင်းထဲကပါလာတယ်။ ဒါပေမယ့် နာလို့ထက် မပြီးရလို့ အော်သံနဲ့ ပိုတူတယ်။ ကျနော့်မျက်နာကို သူ့အဖုတ်တွေ၊ ဖင်တွေနဲ့ ပွတ်တယ်။ ကျနော်လျှာထုတ်ပြီး လျက်ပေးဖို့ ကြိုးစားတာကိုတောင် မစောင့်နိုင်တော့ဘူး။ စစချင်းကျနော်နဲ့ တွေ့တုန်းကလိုမျိုး ကျနော့်မျက်နာကို လိုးနေတော့တာပဲ။ စက္ကန့်သုံးဆယ်ပြည့်လို့ ကျနော့်ပေါင်ပေါ်  ကြိမ်ချက်ကျလာပေမယ့် ကျနော်မရပ်တော့ဘူး။ နန်းရဲ့စိုရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ မရအရလိုက်ကိုက်တယ်။ အရည်တွေနဲ့ လျှောနေတော့ လွတ်လွတ်ထွက်သွားပြီး အစိလေးကို ဖိချေသလိုဖြစ်ပြီး နန်းလည်း အရမ်းကောင်းနေတယ်။ နန်းဖင်ပေါ်ကို ကြိမ်ချက်တွေ ထပ်ကျလာပေမယ့် နန်းလည်း မရပ်တော့ဘူး။ ဒီအချိန်မှာ ကျနော်တို့ ခေါင်းထဲမှာ လိင်စိတ်ကလွဲလို့ ဘာမှမရှိတော့ဘူး။ နာတာတွေကလည်း ပျောက်သွားပြီး လိင်သိတ်အဖြစ်ပြန်ပေါ်လာတယ်။ ဒီအချိန်မှာ လည်ပင်းဓားနဲ့ လှီးရင်တောင် နာမယ်မထင်ဘူး။ ဒီလိုနဲ့ ရိုက်ချက်တွေကြားထဲကနေပဲ နန်းရဲ့အော်သံနဲ့အတူ ကျနော့်မျက်နာတစ်ခုလုံး ရေနဲ့ဖြန်းခံရသလို ရွှဲကုန်တယ်။ နန်းရဲ့ကိုယ်လုံးကလည်း နတ်ပူးသလို တဇတ်ဇတ်တုန်လို့။ ကျနော့်လိင်တံက vibrator ကလည်း အရှိန်တက်လာပြီူ ကျနော်လည်း ပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ နောက်တော့ တစ်ကိုယ်လုံး အကြောတွေတင်းကုန်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ်ကျနော့်သုက်တွေ လေထံယဲပန်းထွက်ကုန်တော့တာပဲ။ မှတ်ထားတဲ့ မျက်လုံးပါပြာပြီး လူက လေပေါ်မြောက်တက်သွားသလို သိပ်ကိုပေါ့ပါးသွားသည်။ 

ကျနော့်အဲ့အချိန်မှာ သတိပါလစ်သွားသေးသလားတောင် မသိဘူး။ ဘာလို့ဆို နန်းကျနော့်ပေါ်ကနေ ဆင်းသွားတာကို လုံးဝမမှတ်မိဘူး။ သတိရတော့ နန်းကဘေးမှာ ခွေခွေလေး။ ကျနော့်သူ့ကို ဖက်ထားပေးလိုက်တယ်။ ရင်ခွင်ထဲခေါင်းလေးတိုးရင်း ရှိုက်နေတဲ့နန်း။ ဘာလို့ငိုနေတာလဲ နန်းလို့မေးတဲ့ ခေါင်းပဲရမ်းပြီး ရင်ခွင်ထဲ ပိုတိုးလာကာ ပြန်ဖက်ထားသည်။ mistress ကတော့ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ကို ထားပြီး ထွက်သွားခဲ့ပြီ။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် ဘယ်လောက်ကြာတဲ့အထိ ဖတ်ထားမိသလဲတော့ မသိဘူး။ သူ့ဖင်လေးက အရှိုးရာတွေကို အသာလက်လေးနဲ့ စမ်းနေရင်းနဲ့ စိတ်က ပြန်ပါလာမှ အချိန်တွေကြာခဲ့ပြီထင်တယ်လို့ တွေးမိတာ။ သူလည်း ကျနော့်ရင်ဘတ်ကို အနမ်းတွေပေးရင်း တုံ့ပြန်လာတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် ချစ်သလင်းဖွင့်ကြတာပေါ့။ တစ်ယောက်ရဲ့ အရှိုးရာတွေကို တစ်ယောက် ခပ်ဖွဖွနမ်းပေးရင်း အရမ်းကို ငြင်သာစွာ ကိုယ်ခန္ဓာတွေကို လှုပ်ရှားနေကြတယ်။ ကျနော့်လိင်တံအဖို့ အဲ့နေ့အဖို့ ပထမဆုံးအကြိမ်သူ့ရဲ့အဖုတ်ထဲ ဝင်ခွင့်ရတဲ့အရသာဟာ လူပျိုရည်ပျက်ခဲ့တုန်းကထက်တောင် ပိုချိုနေသလိုပဲ။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားရင်း ကျနော်သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲကို ပန်းထည့်လိုက်ရတာဟာ လေပေါ်ပန်းခဲ့ရတာထက် အဆများစွာ ပိုကောင်းတာတော့ အမှန်ပဲ။ 

ဒီနောက်ပိုင်းကျနော်တို့နှစ်ယောက် အရင်ကထက် ပိုရင်းနှီးသွားကြတယ်။ ကျနော့်ကို ချစ်သူအဖြစ်သူ့ဘက်ကလည်း သဘောထားလာတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ထွက်နေတုန်း သူ့သူငယ်ချင်းတွေကို ငါ့ boyfriend ကို အနိုင်မကျင့်ကြပါနဲ့လို့ပြောတာဟာ သူ့ရဲ့ ပထမဆုံး ကျနော့်ကို ချစ်သူလို့ အသိအမှတ်ပြုခြင်းလို့ ဆိုရမယ်။ ဒါပေမယ့် ချစ်တယ်လို့တော့ ပြောဖို့ကတော့ ဒီထက်ပိုကြာခဲ့ပေမယ့် နောက်ဆုံးမှာ သူ့ဆီက ကျနော့်ကိုချစ်တယ်ဆိုတာကို ကျနော်ကြားခဲ့ရပါတယ်။ ရည်းစားနဲ့ပျော်ပါးပြီးနေပေမယ့် အချိန်တန်တော့ ကျနော်ဘွဲ့ရခဲ့တယ်။ သိပ်ပြီး ညံ့တဲ့ထဲတော့လည်း မပါဘူးလို့ဆိုရမှာပေါ့။ ကျောင်းပြီးတော့ မြန်မာပြည်ပြန်ဖို့ ဖြစ်လာတဲ့အခါမှာ သူ့ကိုပါ မြန်မာပြည်ပြန်လိုက်ခဲ့ဖို့ ခေါ်တယ်။ သူက အစပိုင်းမှာ တွန့်ဆုတ်ဆုတ်ဖြစ်နေပေမယ့် နောက်ဆုံးမှာတော့ ကျနော့်သဘောအတိုင်းလိုက်ခဲ့ဖို့ သဘောတူတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့ကျောင်းပြီးဖို့က ၃ လလောက်လိုသေးတာမို့ ပြီးမှ လိုက်လာမယ်ဖို့ သဘောတူကြပြီး ကျနော်က အိမ်ပြန်လာတယ်။ ကိုယ်လုပ်ခဲ့ဖူးတဲ့ IT နဲ့ ဖုန်းလုပ်ငန်းကိုပဲ ပြန်စဖို့ လုပ်ခဲ့ပြီး အုပ်ချုပ်မဲ့လူကောင်းကောင်းမရှိတာနဲ့ ယိုင်နဲ့နေတဲ့ ဆိုင်တွေကို ပြောင်းပစ်ဖို့ကျနော်လည်း အလုပ်တွေ များနေခဲ့တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် နေ့တိုင်းအဆက်အသွယ်တော့ မပျက်ခဲ့ဘူး။ ခုခေတ်လို messenger မရှိသေးပေမယ့် skype ကတော့ ရှိတယ် မဟုတ်လား။

ကြုံရဆုံရဘုံဘဝ အပိုင်း (၁၂)

နှစ်လလောက်ကြာလာတဲ့အခါမှာတော့ ဆိုင်ကိစ္စတွေနဲ့ ရှုပ်နေတဲ့ ကျနော်လည်း နန်းကို ပိုလွမ်းလာတယ်။ ဒီတော့ သွားတွေ့မယ်ပေါ့။ ခုခေတ်လောက် မလွယ်သေးပေမယ့်လည်း ဘန်ကောက်သွားရတာ မခက်ဘူးမလား။ ဒါပေမယ့် နန်းက မလာခိုင်းဘူး။ သူစာမေးပွဲနီးနေပြီမို့ အာရုံစိုက်ဖို့လိုတယ်တဲ့။ ကျနော်ကတော့ ဖုတာပေါ့။ လိင်မဆက်ဆံရတာ နှစ်လဆိုတဲ့ကာလဟာ အသက် ၂၀ ပတ်လည် ယောင်္ကျားတစ်ယောက်အတွက်တော့ တစ်ကမ္ဘာလောက်ကြာတာကိုး။ ပိုက်ဆံပေးပြီးစားရတဲ့ဟာတွေလည်း မစားချင်ဘူးလေ။ ပြီးတော့ ကိုယ်ဆာနေတာက မြန်မာပြည်မှာ ပိုက်ဆံနဲ့ ရှာဖို့ အတော်ခက်တာကလား။ 

ဒီလိုနဲ့ အလုပ်ထဲပဲ အာရုံစိုက်ပြီး ရက်တွေကို လက်ချိုးရေနေတာပေါ့။ တနေ့သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ဖွင့်ထားတဲ့ သင်တန်းကို သွားဖြစ်တယ်။ သူ့သင်တန်းက ခုခေတ်စားနေတဲ့ management သင်တန်းမျိုးပေါ့။ အဲ့အခါတုန်းကတော့ အတော်ရှားသေးပြီး ပိုက်ဆံလည်းတော်တော်ရတယ်။ တကယ်က သင်တန်းစီးပွားရေးလုပ်ချင်လို့ လေ့လာဖို့ ဒီကောင့်ဆီလာတာပဲ။ ရောက်တော့ ဒီကောင်က မရှိသေးတာနဲ့ အခန်းတွေထဲ လျှောက်ကြည့်နေတယ်။ အတန်းမစသေးတဲ့ အခန်းတစ်ခုထဲ ဝင်ကြည့်ရင်း နောက်ဆုံးတန်းနားမှာ စကားဝိုင်းဖွဲ့နေတဲ့ ခပ်ချောချောကလေးမသုံးယောက်ကို တွေ့တာနဲ့ ခပ်တည်တည်ပဲ သူတို့ရှေ့ခုံမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တာပေါ့။ သူတို့က မုန့်သွားစားဖို့ တိုင်ပင်နေကြတာ။ ဒါပေမယ့် တစ်ယောက်က ဆရာလာလို့ အရမ်းနောက်ကျသွားမှာလည်း ကြောက်နေတယ်။ သူတို့ထဲက အရပ်ပုပုနဲ့တစ်ယောက်က အကြံပေးတယ်။ တစ်ယောက်ယောက်ကို ဆရာလာရင် သူတို့ဆီ ဖုန်းဆက်ခိုင်းမယ်ပေါ့။ ပြန်လာရင် မှီပါတယ်ပေါ့လေ။ သူတို့ချင်း တွတ်ထိုးနေပြီး နောက်ဆုံးကျနော်ကို လှမ်းခေါ်တယ်။ ဟဲ့ ဟဲ့ ဆိုပြီး။ 

ငါတို့ မုန့်သွားစားမလို့ ဆရာလာရင် ငါတို့ကို ဖုန်းဆက်ပေးပါလားတဲ့။ ဟာ...ငါလည်း အပြင်သွားစားရင်စားမှာပေါ့ဟလို့ ပြောတော့ ပိန်ပိန်မည်းမည်းရှည်ရှည်တစ်ယောက်က ဟင် တစ်ယောက်တည်းသွားစားမလို့လားဆိုပဲ။ တကယ်က အဲ့တစ်ယောက်လည်း ချောပါတယ်။ မတည့်တော့ ဒီလိုပဲပြောရတာပေါ့။ ကိုယ့်မှာ နင်တောင် နင်သွားတယ်။ ဖြူဖြူရှည်ရှည်တစ်ယောက်က နင်က သဘောကောင်းမယ့်ပုံမို့ အကူအညီတောင်းတာပါတဲ့။ ပြန်လာရင် မုန့်ဝယ်ခဲ့ပေးပါ့မယ်ဆိုပြီး ပြန်ချော့ရှာတယ်။ ကိုယ်ကလည်း ဇာတ်လမ်းရှာနေတာဆိုတော့ သိပ်ဂျစ်မနေဘဲ အင်း ဖုန်းနံပါတ်ပေးခဲ့လို့ဆိုတော့ ဖြူဖြူရှည်ရှည်ကောင်မလေးကပဲ သူ့မှင်စိုဘောပင်လေးထုတ်ပြီး သူ့လက်နုနုလေးနဲ့ ကျနော့်လက်ကို ဆွဲပြီး လက်ဝါးပေါ်မှာ ဖုန်းနံပါတ်လေး ရေးပေးကော။ ကောင်မလေးတွေ ကိုယ့်အပေါ်နည်းနည်းလောက် ကြင်နာပြတာနဲ့ ကြွေလေ့ရှိတဲ့ ကျနော်လည်း သူ့ကို စကြွေမိကောဆိုပါတော့။ ဒါပေမယ့် ငါ့မှာ ရည်းစားရှိတယ်ဆိုတဲ့အသိကြောင့်တော့ အပြစ်ရှိသလို ခံစားရတယ်။ ဖောက်ပြန်နေသလိုမျိုးပေါ့။ သူတို့ထွက်သွားတော့ လူလည်း ရှိန်းတိန်းဖိန်းတိန်းကျန်နေခဲ့ကော။ ဒါဟာ အချစ်များလားပေါ့။ 

သူတို့သွားပြီးမကြာဘူး သူငယ်ချင်းက ရောက်လာတော့ ဒီကောင့်ဆီကနေ ကောင်မလေးရဲ့ နာမည်နဲ့လိပ်စာရလိုက်တယ်။ ဆရာလာလို့ သူတို့ဆီဖုန်းဆက်ပေးပြီး ကျနော်ကတော့ ဆိုင်အလုပ်တွေ ရှိသေးတာနဲ့ ပြန်လာလိုက်တာပဲ။ ပြီးတော့ မေ့မေ့ပျောက်ပျောက်ပါပဲ။ အချစ်ရုပ်ရှင်ကားတွေထဲမှာ မင်းသားနဲ့ မင်းသမီးတွေတဲ့အခန်းလေးတွေ ကြည့်ဖူးတယ်မလား။ ဒီအခန်းတွေကို meet cute လို့ခေါ်တယ်။ အဲ့အချိန်တုန်းကတော့ ဒါဟာ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်အဖို့ meet cute မှန်းမထင်ခဲ့တာ အမှန်ပဲ။ 

ဖူးစာမှန်လို့ဆုံတယ်ပဲ ပြောရမလား ဘာလားတော့မသိဘူး။ တစ်ပတ်အတွင်းမှာပဲ ကောင်မလေးကို ထပ်တွေ့တယ်။ ဒီတစ်ခါက ဘဏ်တစ်ခုမှာ။ ၁၂ လုံးတန်းနားက ဘဏ်ပဲဗျာ။ နာမည်တော့ မမှတ်မိတော့ဘူး။ ရိုးမဘဏ်ထင်တာပဲ။ ကျော်ကြားမုန့်ဟင်းခါးဆိုင်ရှေ့ကလေ။ ကောင်မလေးက သူ့အမေနဲ့လာတာထင်တယ်။ ဘေးမှာ သူနဲ့ ရုပ်တူတဲ့ အန်တီကြီး တစ်ယောက်ပါလာတယ်။ သူက ကျနော့်ကို မြင်ပုံ မရဘူး။ ကျနော်လည်း သူ့နောက်မှာထိုင်ရင်း သူ့ကို မက်ဆေ့ပို့လိုက်တယ်။ မြန်မာစာတောင် မရသေးဘူးထင်ပါရဲ့။ မြန်းဂလိချ်လိုပို့တာ မှတ်မိတယ်။ မုန့်ဘယ်မှာလဲလို့ဆိုပြီး။ သူက ဖုန်းဖွင့်ကြည့်ပြီး ထေါင်းကုတ်နေတာတွေ့ရတယ်။ ပြီးတော့ မက်ဆေ့ပြန်ဝင်လာတယ်။ “Who???” တဲ့။ ကျနော်လည်း look behind you လို့ ပြန်ပို့တော့ သူအလန့်တကြားလှည့်ကြည့်တယ်။ ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေတဲ့ ကျနော့်ရုပ်ကိုက ကြောက်စရာကောင်းနေတာကိုး။ 

(ပုံကတော့ ကောင်မလေးနဲ့ တူတဲ့ပုံပါ credit : Kristen Dunst, star trek)

ကြုံရဆုံရ ဘုံဘဝ (၁၃)

သူ့ရဲ့ အလန့်တကြားပုံလေးက သိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာကိုးဗျ။ ပြုံးပြနေတဲ့ ကျနော့်ကိုမြင်တော့မှ မှတ်မိသွားပုံနဲ့ ပြန်ရယ်ပြတယ်။ ဒါပေမယ့် ခဏလေးပါပဲ။ ပြီးတော့ ပြန်လှည့်သွားတယ်။ ကျနော့်ဖုန်းမက်ဆေ့ဝင်လာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ အမေပါလာလို့တဲ့။ ကျနော်လည်း ညကျမှဖုန်းဆက်လိုက်မယ်။ အကြွေးရှိတာမမေ့နဲ့အုန်းလို့ပြောရင်း ကိုယ့်အလုပ်ကို ဆက်လုပ်နေလိုက်တယ်။ ကျနော်က သူတို့ထက်အရင်ပြီးတာဆိုတော့ သားအမိနှစ်ယောက်ရှေ့က ဖြတ်လာရင်း သူ့အမေကြီးကို ပါးစပ်ကြီးပြဲနေအောင်ကို ပြုံးပြလိုက်တယ်။ ဘွားတော်ကြီးလည်း အူကြောင်ကြောင်နဲ့ ပြန်ပြုံးပြရတော့တာပေါ့။ သူကတော့ အူကြောင်ကြောင်ဖြစ်သွားပြီး နောက်မှ အံကြိတ်ပြတယ်။ ကျနော်လည်း ဘဏ်ထဲက ထွက်လာခဲ့တယ်။ ညကျတော့ သူနဲ့ဖုန်းပြောဖြစ်ခဲ့တယ်။ ထူးထူးခြားခြားတော့ မဟုတ်ပေမယ့် သူ့ဘက်က စိတ်လှုပ်ရှားနေတယ်လို့တော့ ထင်တာပဲ။ ကျနော့်အကြောင်းတွေထက် သူ့အကြောင်းတွေပဲ ပြောဖြစ်ကြတာပါပဲ။ သူ့မိဘတွေအကြောင်း၊ ကျောင်းအကြောင်း၊ သူ့အိမ်အကြောင်းတွေပေါ့။ သူက ရည်းစားတစ်ခါမှ မထားဖူးဘူးတဲ့။ ငယ်သေးတာကော၊ မပြင်တတ်မဆင်တတ်နဲ့ဆိုတော့ ကြည့်ကြည့်ချင်းမှာ လှတယ်လို့မထင်ရတာကောကြောင့် ဒါဟာထူးဆန်းတဲ့အရာတော့ မဟုတ်ပါဘူးလေ။ တကယ်ကတော့ သူဟာလှတယ်လို့ ကျနော်ကတော့ မြင်မိတာပဲ။ ရှမ်းကြိုက်လို့ နွားချောတာမျိုးလည်းဖြစ်မှာပေါ့လေ။ ဒါနဲ့ သူနဲ့ကျနော် ညတိုင်းလိုလိုဖုန်းပြောဖြစ်လာကြတယ်။ တဖက်က နန်းကို သတိရတဲ့အခါတိုင်း အပြစ်ရှိသလိုခံစားရပေမယ့် ဒီဘက်မှာသူနဲ့ဖုန်းပြောရတိုင်းကျေနပ်တဲ့စိတ်ခံစားမှုကိုလည်း သဘောကျနေတယ်။ ကောင်မလေးအတွက်က ကျနော်ဟာ ပထမဆုံးတွေဖြစ်နေတတ်တယ်။ ဥပမာ - ညီမလေးလို့ ခေါ်တာ၊ ပန်းလက်ဆောင်ပေးတာမျိုး၊ ကျောင်းလာကြိုပေးတာမျိုးကအစ လက်ကိုင်တာမျိုး၊ ရုပ်ရှင်တူတူကြည့်တာမျိုးအထိပဲ။ သူဟာ အပျိုစင်ဆိုတာထက်ပိုတဲ့ အရိုင်းပန်းလေးပဲ။ ကျနော့်ဘဝမှာ ဒါမျိုးမကြုံဖူးသေးတာကို လက်ခံရမယ်။ များသောအားဖြင့် ခုချိန်ထိ ကျနော်နဲ့ပတ်သက်ခဲ့သမျှမိန်းကလေးတွေဟာ အတွေ့အကြုံရှိပြီးခဲ့သူတွေချည်းပဲ။ ကျနော်ပေးတဲ့အတွေ့တွေဟာ သူတို့အတွက် fresh ဖြစ်နေတယ်လို့ ကျနော်မခံစားရဘူး။ အရင်တုန်းက အပျို၊ အအိုသိပ်ဂရုမစိုက်ခဲ့ပေမယ့် အဲ့ရက်ပိုင်းမှာ သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်က အပျိုစစ်တရားလာဟောနေတာနဲ့တိုက်ဆိုင်ပြီး သူသာအရိုင်းလေးမို့ ဒါမျိုးတုံ့ပြန်တာဆိုပြီး အပျိုစစ်ကိုပဲ လက်ထပ်ရင်ကောင်းမယ်ဆိုတာမျိုး တွေးလာမိနေတယ်။ နန်းနဲ့သူနဲ့ကြားမှာ ကွားခြားချက်တွေ အများကြီးပဲ။ နန်းနဲ့လိင်ကိစ္စပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဆွေးနွေးပြီး စွန့်စားခန်းဖွင့်ရတာ သဘောကျမိသလို ခုကောင်မလေးရဲ့ အနမ်းပေးတဲ့ကိစ္စလောက်ကို မပွင့်တပွင့်ရှက်စနိုးနဲ့ ရှက်သွေးဖြာနေတာကိုလည်း ကြိုက်မိပြန်ကော။ ပထမဆုံးအနမ်းပေးတုန်းက တုန်နေတဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းလေးဟာ ကျနော့်ကို မရိုးမရွဖြစ်စေတယ်။ မရဘူးသေးတဲ့ အရသာမှာနစ်မွန်းတယ်ပဲဆိုရမလားမသိဘူး နန်းထက် သူ့ကို စိတ်ထဲပိုရှိလာတယ်။ သူအကြောင်းတွေကိုနားထောင်ရင်း တဖြည်းဖြည်းနန်းကို မဆက်သွယ်ဖြစ်တော့သလို နန်းခေါ်လာရင်လည်း အကြောင်းအမျိုးမျိုးပြငြင်းတတ်လာတယ်။ 

ဒါကိုလည်တဲ့ နန်းကလည်း ရိပ်မိပါတယ်။ ကျနော်ကလည်း သိပ်ပြီး ဖုန်းကွယ်နေတာမှ မဟုတ်ဘဲ။ ဒီလိုနဲ့ နောက်ဆုံးတော့ နန်းနဲ့ လမ်းခွဲရမယ့်နေ့ရောက်လာတယ်ပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်ဘက်က ဖြတ်စကားပြောရလောက်အောင်ခိတော့ သတ္တိမရှိခဲ့ဘူး။ ကိုယ်ကဖောက်ပြန်တဲ့လူဖြစ်နေတာလည်းပါမယ်ထင်တယ်။ နန်းကအတင်းခေါ်တာနဲ့ ဘန်ကောက်ကို သွားဖြစ်တယ်။ ၃ လလောက်အတွင်းမှာ နန်းနဲ့တွေ့ချင်လို့ ဖျတ်ဖျတ်လူးနေတဲ့လူကနေ ခေါ်တာတောင် မသွားချင်မလာချင်နဲ့ တွန့်ဆုတ်ဆုတ်ဖြစ်နေတဲ့ ကိုယ့်ဘာသာကိုလည်း အံ့ဩမိတယ်။ နန်းက လေဆိပ်မှာလာကြိုတယ်။ သူ့အပြုံးတွေက ကျနော့်ကိုပိုပြီး အပြစ်ရှိစေတယ်။ ကျနော့်ကို ဖက်ထားတဲ့သူ့လက်တွေက နွေးထွေးမှုကို ပေးတုန်းပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်ရင်ထဲက အေးစက်မှုက်ုတော့ မကျော်လွှားနိုင်ခဲ့ဘူး။ ဟိုတယ်မသွားခင် Central World မှာ ဝင်ပြီး နေ့လည်စာစားကြတယ်။ နန်းစာမေးပွဲအကြောင်း၊ အလုပ်သစ်အကြောင်းတွေ ပြောနေတယ်။ ကျနော့်အလုပ်အကြောင်းတွေ မေး၊ အခက်အခဲတွေမေးနဲ့ နှစ်ရှည်ပေါင်းလာတဲ့ မယားလေးလိုပဲ။ဒါပေမယ့် ကျနော့်စိတ်က လေးလံတာကလွဲလို့ ဘာမှရှိမလာတော့ဘူး။ ဒီအချိန်မှာ ခင်ဗျားထင်မှာပဲ ကျနော်က တော်တော်မကောင်းတဲ့လူလို့။ ဟုတ်လည်း ဟုတ်ပါတယ်။ အဲ့အချိန်က ကျနော့်ကိုလည်း ကျနော်သဘောမကျပါဘူး။ ယောင်္ကျားတွေဟာ သစ္စာမရှိတဲ့သတ္တဝါတွေပါလားလို့လည်း စိတ်ထဲက ပြောနေမိတာပဲ။ ဒါပေမယ့် တခါတလေ ကျနော်တို့ရဲ့ ဆုံးဖြတ်ချက်တွေအပေါ်ကျနော်တို့ကိုယ်တိုင် ထိန်းချုပ်နိုင်မှု အားနည်းတတ်တယ်မဟုတ်လား။ ကျနော်သိသမျှ၊ ယုံကြည်လက်ခံထားသမျှအရာတွေနဲ့ ဆန့်ကျင်ပြီး ကျနော်နန်းနဲ့ လမ်းခွဲခဲ့တယ်။ ဟိုတယ်ခန်းထဲရောက်တာနဲ့ နန်းကို အကုန်ပြောပြလိုက်တယ်။ နန်းငိုလိမ့်မယ်လို့ ထင်ထားပေမယ့် သူမငိုခဲ့ဘူး။ ကျနော့်ပါးလေးကို သူကိုင်ပြီးပြောတယ်။ သူ့ကို ခုလိုပြောပြတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်တဲ့။ ကောင်မလေးက ကံကောင်းပါတယ်။ သူနဲ့ သူငယ်ချင်းအဖြစ်ဆက်ရှိရအောင်ဆိုတာလည်း ပါတယ်။ အဲ့ညက သူနဲ့ကျနော် အမူးသောက်ဖြစ်ကြတယ်။ လမ်းခွဲပြီးခါစသူတစ်ယောက်နဲ့ ဒီလို hang out လုပ်ရတာ အူကြောင်ကြောင်ကြီးဖြစ်နေမယ်လို့ ထင်ထားပေမယ့် ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ကြားမှာတော့ ဒါမျိုးမဖြစ်ခဲ့ဘူး။ နန်းကမေးလာတယ်။ မင်းညီမလေးက မင်း BDSM စိတ်ရှိတာ သိလားတဲ့။ နိုးလို့ကျနော်ကပြောတော့ သူက ကျနော့်ကျောကို ပုတ်ပြီး choke dee လို့ပြောတယ်။ ထိုင်းလို ကံကောင်းပါစေပေါ့။ 

နောက်နေ့မှာပဲ ကျနော်လည်း မြန်မာပြည်ပြန်လာခဲ့တယ်။ ပြောရရင် နန်းနဲ့ကျနော်ဟာ ခုချိန်ထိ အဆက်အသွယ်မပြတ်ခဲ့ဘူး။ သူဟာကျနော့်ဘဝထဲက ထွက်မသွားသလို၊ ကျနော့်ရဲ့ အရင်းနှီးဆုံးသူငယ်ချင်းတစ်ယောက်အဖြစ်အမြဲရှိနေခဲ့တယ်။ သူ့အကြောင်းကို ကျနော့်ဇာတ်လမ်းမှာ ခင်ဗျားဆက်ကြားရအုန်းမှာပါ။ နန်းဒီလိုဆက်ရှိနေခဲ့တာအတွက် ကျနော်အမြဲပျော်ရွှင်ရတယ်။ ဒါပေမယ့် သူ့အတွက်ကတော့ ကျနော်နဲ့ ဆက်ရှိနေခဲ့တာဟာ ကံမကောင်းဘူးလို့ပဲ ဆိုရမယ်ထင်ပါရဲ့။