ခြေတော်ရင်း

Photo Loading...

 ခြေတော်ရင်း-အပိုင်း (၁)

သက်ပိုင်က သက္ကသိုလ်ကျောင်းသားတစ်ယောက်ပါ မိဘ၂ပါးကငယ်ငယ်လေးထဲကဆုံးပါးသွားတယ် ဒါကြောင့်ပဲ မရ ရအောင်ဆက်မှတော်တဲ့ ဦးလေးတစ်ယောက်ရဲ့အိမ်မှာခိုကပ်နေရတယ် ဦးလေးကသူ့အပေါ်စိတ်မကြည်သော်လည်း ဦးလေးမိန်းမကမူ...ရန်ခနခနရှာတက်တဲ့ကြားထဲကပဲ အလုပ်လုပ်လိုက်ကျောင်းတက်လိုက် ဟိုလူထောက်ပံ့လိုက်ဒီလူပေးကမ်းလိုက်နဲ့ပဲလိမ်ဖယ်လိမ်ဖယ်သက္ကသိုလ်ကိုရောက်လာခဲ့တယ် သို့သော်သက်ပိုင်ဆိုတာကအမြဲပြုံးပျော်နေတဲ့သူ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့စလိုက်နောက်လိုက်နဲ့လူပျော်တစ်ယောက်ပေါ့ဒါပေမယ့်လည်းသူများတွေအနားယူချိန်မှာတော့အချိန်ပိုင်းရသမျှအလုပ်အကုန်လုပ်တယ် ပြောရမယ်ဆိုရိုးသားကြိုးစားဖိုးသခွားလေးပေါ့

အဲ့လိုဖိုးသဖွားလေးကိူပဲကြည့်မရတဲ့ 'ဆု"ဆိုတဲ့ မာနမင်းသမီးနဲ့အပေါင်းပါတွေလည်းရှိတယ် သူနံမည်ကဆုလှိုင်းနှင်း

ချစ်စနိုးနဲ့ဆုလို့ပဲခေါ်ကြတာပေါ့ ပိုက်ဆံကိုရေလိုသုံးနိုင်အောင်ထားတဲ့အမ၂ယောက်က နိုင်ငံခြားမှာရှိတဲ့မိဘတွေကိုယ်စား မထိမ်းနိုင်တဲ့ကြားကပဲမနဲထိမ်းရတယ်ပေါ့ ခြေထောက်တို့လက်တို့ရဲ့ဟိုနားဒီနားလေးတွေမှာလဲTatooလေးတွေလဲဟိုစစ ဒီစစထိုးထားသေးတယ်............

****

ယောင်္ကျားဆိုဘယ်ယောင်္ကျားမှကြည့်မရတဲ့မာနရှင်ဆုနဲ့

ဒေါင့်မကျိုးတဲ့သူတွေကိုစရင်းနောက်ရင်းပုံစံသွင်းတက်တဲ့ဖိုးသခွားလေးတို့ကတော့အမြဲပြသနာတက်စမြဲပါ

'ပိုက်ဆံရှိလည်းကွာမြေကွက်တစ်ကွက်လောက်ဝယ်ထားလိုက်ပြီးရော" 'ဘာလဲကွသက်ပိုင်းတိုက်ဆောက်ဖို့လားအဲ့မြေကွက်မှာ"

'မဟုတ်ပါဘူးကွာ တစ်ချိုသောသူတွေတွက်အုပ်ဂူပေါ့'"

.....အဟေးဟေး..............

သက်ပိုင်တို့အဖွဲ့က သူတို့ရှေ့ကဖြတ်သွားတဲ့မာနဲ့ခဲအဖွဲကိုလှမ်းစလိုက်တာပါ မာနခဲကလည်း အမြဲအစခံရတာသိသော်လည်း အဆင့်မရှိတဲ့ကောင်မှတ်ထားတယ်တစ်နေ့ဒင်းငါနဲ့တွေ့မယ်ဆိုပြီးကျိန်းထားလေတယ်

တစ်နေ့....ဆုလှိုင်နှင်းတို့သူငယ်ချင်းတွေနဲ့မုန့်စားနေတဲ့စားသောက်ဆိုင်ထဲကို တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်သက်ပိုင်တို့အဖွဲတွေရောက်လာတယ် ဖျက်ခနဲ...လှမ်းတွေ့လိုက်တော့သက်ပိုင်တို့အဖွဲပြုံးစိပြုံးစိနဲ့ပေါ့ သူတို့နဲ့နီးတဲ့ဝိုင်းမှာဝင်ထိုင်လိုက်ကြတယ် ပြီးတော့ ထုံးစံအတိုင်းပဲမာနရှင်ကိုလိုက်စနေလေတယ် မာနရှင်ကလည်းသူ့ကိုထိတဲ့စကားလုံးတွေပါရင်စိတ်တွေတိုတာပေါ့အဲ့ဒါနဲ့ပိုက်ဆံရှင်းပြီးပြန်တော့မယ်ဆိုပြီး စားပွဲထိုးလေးလှမ်းခေါ်ဖို့ဟိုကြည့်ဒိကြည်နဲ့လုပ်နေရင် မကုန်တော့တဲ့ သဘောၤသီးဖျော်ရည်တွေက သူတို့ဘေးဝိုင်းကသားသားနားနားနဲ့ဘဲကြီးတစ်ယောက်ပေါ်ဖိတ်ကျကုန်ရော ဆုလှိုင်နှင်းတစ်ယောက်ပူထူပြီးဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိဖြစ်သွားတယ် ဒါတောင်သက်ပိုင်ကလှမ်းစလိုက်သေးတယ် 'ဖျော်ရည်တွေကွာနှမျောစရာကြီးကောက်သောက်လိုက်ပြီးရော"ဆိုပဲ 'တောက်.........."ဆုလှိုင်နှင်းတစ်ယောက်သက်ပိုင်ကိုစိတ်တိုလွန်းလို့တောက်ခေါ်မိလိုက်တာအဲ့ဒါကိုသူဘေးကလူက'ဟာ မင်းဘယ်လိုမိန်းကလေးလဲကွ နမော်နမဲ့မဲ့လဲငါ့ပေါ်ကိုဖျော်ရည်တွေဖိတ်ကိအောင်လုပ်ထားတယ် အဲ့ဒါကိုမတောင်းပန်တဲ့အပြင်မင်းကတောက်ခေါက်သေးတယ်ဟုတ်လား .......................:"ဘာမသိညာမသိရမ်းသမ်းပြီးခံထားရတဲ့သူပီပီ လူကြားထဲမှာပြောလွှတ်လိုက်တော့ မာနခဲတစ်ယောက်မာနတွေကျိုးကြေပြီး မျက်ရေတွေဝဲကာ ပိုက်ဆုံအမြန်မြန်ရှင်းတောင်းပန်စရာတောင်းပန်ပြီးပြန်လာပါလေရော::::::သက်ပိုင်နင်တစ်နေ့ငါ့အကြောင်းကောင်းကောင်းသိစေရမယ်:::::::::::::::

********************

ဒီနေ့အဖို့တော့မာနရှင်ဆုလှိုင်းနှင်းရဲ့ဖြစ်ချင်တဲ့ဆန္ဒတွေဖြစ်မယ့်နေ့ပေါ့

သက်ပိုင်ကကျောင်းပိတ်ရက်ဆိုတော့သူ့ကျောင်းစရိတ်တွက်ဆိုပြီး ရက်ကွက်ထဲကပန်းရံဆရာနဲ့အလုပ်ကြမ်းလိုက်လုပ်လေတယ်

အုပ်ခဲတွေကိုအောက်ကနေအပေါ်ကိုထမ်းသယ်နေတုန်းအောက်မှာခန့်ညားလှတဲ့မာနာရှင်ရဲ့ကားကဝင်လာလေတယ် သက်ပိုင်းဒီတိုက်မှာအလုပ်ကြမ်းလုပ်နေတယ်ဆိုတာလဲသူသိတယ် ခုတိုက်ပိုင်ရှင်ကသူနဲ့အရမ်းခင်တဲ့သူ့အမရဲ့သူငယ်ချင်းတိုက်လေ သူကသက်ပိုင်ကိုပညာပေးဖို့လာတာ သူဖြစ်ချင်တာကနဲနဲဒါပေမယ့်ဖြစ်သွားတာကများများပဲ

သက်ပိုင်တစ်ယောက်မောကလည်းမောနေကလည်းပူနဲ့အုပ်ခဲပုံးကြီးမနိုင်တနိုင်နဲ့သယ်နေတုန်းဝရံတာနားမှာချော်လဲပါလေရော အဲ့မှာသူသယ်လာတယ်အုပ်ခဲပူံက၃ /၄လုံးလောက်မာနရှင်ကားပေါ်ကျသွားပါလေရော ကးရှေ့မှန်ကြီးကွဲသွားသလိူရှေ့ပိုင်းတွေလည်းပိန်သွားတယ် လွန်ခဲ့တဲ့မိနစ်ပိုင်းကမှကားပေါ်ကဆင်းသွားတဲ့မာနရှင်အဖို့ ကံကောင်းတယ်ပဲပြောရမှာပေါ့ ကဲဇတ်လမ်းကတော့စပြီးဗျာ

 

ခြေတော်ရင်း-အပိုင်း(၂)

ပြုတ်ကျလာတဲ့အုပ်ခဲအသံကြောင့် ဆုလှိုင်းနှင်းအပါဝင်အောက်မှာရှိနေတဲ့လူတွေအတော်လန့်သွားတယ် ပြီးတော့ပြေးထွက်လာကြပြီး အပေါ်ကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ မျက်နငယ်လေးနဲ့ သက်ပိုင် 'ဟဲ့!!!!ဒါနင်လုပ်လိုက်တာလား"မာနရှင်တစ်ယောက် ငါ့အလှည့်ရောက်ပြီဆိုတဲ့လေသံမျိုးနဲ့ပေါ့ 'ဟုတ်..ဟုတ်ပါတယ်"သက်ပိုင်လည်းဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမှန်းမသိဖြစ်သွားပြီး အောက်ကိုပြေးဆင်းသွားတယ် 'ကျွန်တော်တမင်လုပ်တာမဟုတ်ပါဘူးဗျာ အပေါ်ကပစ္စည်းတွေနဲ့ခလုပ်တိုက်သွားလို့ပါ" သက်ပိုင်တစ်ယော်မျက်နှာလေးရှံ့မဲ့ပြီး အိမ်ပိုင်ရှင်အမကိုတောင်းပန်ရှာတယ် 'ဟဲ့!!!အဲ့ဒါငါ့ကားဟဲ့ နင်ငါ့ကိုတောင်းတောင်းပန်ရမှာ.... အို!!တောင်းပန်ယုံနဲ့လည်းဒီကိစ္စကပြီးမှာမဟုတ်ဘူးလေ အဲ့တော့နင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲပြော" 'ကဲကဲအလုပ်လုပ်စရာရှိတဲ့သူတွေအလုပ်ဆက်လုပ်ပါ ဒီကတစ်ယောက်နံမည်ကဘယ်သူ" 'သက်ပိုင်ပါဗျ" အိမ်ရှင်အမကြီးလည်းသူ့အိမ်မှာဖြစ်သွားတော့ကြားထဲကရှင်းပေးရတာပေါ့ 'ကဲလာကြဧည့်ခန်းကို စကားဆက်ပြောရအောင်"

::::သက်ပိုင်ရေနင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ နင်အရင်ကငါ့မာနတွေ ကိုနင်လိုသလိုသွန်လိုက်မှောက်လိုက်ချိုးလိုက်ဖဲ့လိုက်လုပ်ထားတာ ခုငါ့အလှည့်ပေါ့နင်ငါ့ထက်အဆ၁၀၀ အဆ ၁၀၀၀ အဆ ၁၀၀၀၀၀အဆပေါင်းများစွာပြန်ခံစားရမယ်::::::မျက်နှာပေါ်မှာတော့ကားပျက်လို့စိတ်ပျက်နေတဲ့ပုံဖမ်းထားပြီး စိတ်ထဲမှာတော့ ထိပ်ဆုံးရောက်နေတဲ့ချားရဟတ်ပေါ်အရှိန်ပြင်းပြင်းလှည့်နေသလို အော်ဟစ်လိုက်ချင်နေတာ 'ဒီကားကိုပြန်ပြင်ရင် မှန်းခြေ၃/၄/၅၀ကျမယ် နင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲသက်ပိုင်"

'ငါ့မှာအဲ့လောက်များတဲ့ပိုက်ဆံဘယ်ရှိပါ့မလဲဟာ"သက်ပိုင်ခမျာပူထူပြီးငိုချင်လာသလိုဖြစ်နေတယ် တကယ်တော့ဆုလှိုင်းနှင်းတို့တွက်ကားပြင်စရိတ်ကမပြောပပေမယ့်သက်ပိုင်အတွက်ကတော့အရမ်းကိုခက်ခဲနေတာပေါ့ 'ကဲပါ နင်တမင်မလုပ်ဘူးဆိုတာငါသိပါတယ် ဒါပေမယ့်ငါ့ကားလေးကတော့ထိသွားပြီလေ နင်ရော်ကိုရော်ရမှာပဲ အဲ့တော့.......နင်လည်းအဆင်ပြေငါလည်းအရော်ရအောင်လို့..အဲ......ok!!!ခုငါ့အိမ်မှာအလုပ်သမားလိုနေတယ်ဟာ!နင့်ကိုလစာနဲ့အလုပ်ခန့်မယ်တစ်လကို၁သိန်းခွဲပေးမယ် အဲ့ထဲကနင်နဲနဲဆီဖဲ့ဆက်ပေါ့.....ဘယ်လိုလဲ" ဖြစ်နိုင်ရင်ထွက်သာပြေးလိုက်ချင်တယ်လို့သက်ပိုင်တစ်ယောက်တွေးနေမိတယ် ခေါင်းထဲမှာလည်းဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဆိုပြီးရောက်ရက်ခက်နေတယ် 'ဟဲ့!!!!!"ဆုလှိုင်နှင်းကလှမ်းအော်လိုက်တော့မှသတိပြန်ဝင်လာတယ် 'နင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲလို့မေးနေတယ်လေ တကယ်လို့နင်ငါ့တို့အိမ်မှအလုပ်လာလုပ်ရင်တော့ နင့်အိမ်ကအလုပ်ဆင်းပေါ့ ပြီးတော့ကျောင်းသွားမယ့်အချိန်လွှတ်ပေးမယ်...အဲ့လိုအလုပ်မျိုးမရှိဘူးနော် "'ဟာအဲ့ဒါဆိုအဆင်ပြေတာပေါ့"အိမ်ရှင်အမကြီးကဘုမသိဘာမသိဝင်ပြောသော်လဲ သက်ပိုင်ကတော့သူ့အကြောင်းသူသိနေတယ်'အေးဟာ...ငါလုပ်မယ်"မျက်နှာကြီးသိသိသာသာပြုံးသွးသူ::မာနရှင်::'အဲ့ဒါဆိုခုပဲလူကြီးတွေအသိသက်သေတွေနဲ့စာချုပ်ချုပ်ကြမယ်

အဲ့လိုနဲ့မာနရှင်တစ်ယောက်စာချုပ်ရေးလိုက်တယ် စာချုပ်ထဲမှာအိမ်ရှင်ခိုင်းသမျှလုပ်ပေးရမယ် အလုပ်ကြိုးစားရမယ် အစရှိသဖြင့်သူလိုချင်တာတွေရေးထားတယ်ပေါ့ အဆုံးမှာတော့ရော်ကြေးပိုက်ဆံမပြည့်ပဲအလုပ်မှာထွက်ရင်ပိုက်ဆံ၂ဆပေးရရော်ရမည် သက်ပိုင်တစ်ယောက်မထူးယေဇတ်ခင်းရတော့မှာပေါ့ လက်မှတ်ထိုးပေးလိုက်ရော 'ကဲ့ဒါဆိုမနက်ဖြန်အလုပ်လာဆင်းပေါ့ကိုသက်ပိုင်" ပြောပုံကအနိုင်ရတဲ့သူကရှုံးတဲ့သူကိုလှောင်နေသလိုပေါ့

************

'မင်းကွာ!!စားစရာမရှိရော်စရာရှိ အဲ့ဒါများငါ့အိမ်ပြန်လာသေးတယ် မင်းအလုပ်ရှင်အိမ်လိုက်နေပါလားကွ ဘာထူးလို့လဲ" သက်ပိုင်ကတော့အရှင်လက်လက်ငရဲကျတာပဲ ရုပ်ရှင်သဘောအရပြောရရင်ဒီဘက်cardမှာတော့မာနရှင်နဲ့သူ့အမတွေပြောဆိုနေကြတာပေါ့ 'ညီမလေးရယ်မသေကောင်းမပျောက်ကောင်းကံကောင်းလို့ပေါ့" 'အဲ့အကောင်ကအလုပ်ကိုသေချာမလုပ်လို့ခုလိုပြသနာဖြစ်တာ ငါတို့အိမ်ရောက်လာရင်ရောအဆင်ပြေပါ့မလားဟ"'ဟာ မလက်ရယ် အဲ့ဒါတော့မပူနဲ့အေးဆေးပါ နင်ပါအဲ့ကောင်ကိုကူပြီးပညာပေးငါ့ကိုအရင်ကဘယ်လိုတွေလုပ်ထားလဲနင့်ကိုပြောပြထားပါတယ်ဟာ......"'အေးဟယောင်္ကျားလေးတစ်ယောက်ကို ခိုင်းချင်သလိုလည်းခိုင်းလို့ရမယ် လုပ်ချင်တာလုပ်ပြီး သူ့ဘက်ကမကျေနပ်လို့အလုပ်ထွက်ရင်လည်းပိုက်ဆံက၂ဆရမှာ ရေ့ရေ့!!ပျော်စရာကြီး အရင်နေ့တွေ့ကပျင်းနေတာခုတော့ရေ့ရေ့!!!" အလက်မနဲ့အငယ်မက စိတ်တူကိုယ်တူတွေ သူတို့လုပ်တာကိုတခြားသူမပြောနဲ့ သူ့တို့ကို့ထိမ်းသိမ်းနေရတဲ့အမကြီးတောင်ပြောလို့မရဘူး 'ကဲကဲအဲ့လောက်ရွထမနေကြနဲ့ နောက်နေ့ကြမှာနင်တို့လုပ်ချင်တာလုပ်ကြ ခုတော့သွားအခန်းထဲဝင်အိပ်ပေတော့ ငါ့လည်းအိပ်ချင်နေပြီ"'ဟုတ်"အသံပြိုင်တူနဲ့ပြောရင်းရယ်မောပြီးအခန်းထဲဝင်သွားလေတယ်

အဲ့လိုနဲ့မနက်ရောက်တော့သက်ပိုင်ရဲ့အုပ်ထိမ်းသူဦးလေးက မာနရှင်အိမ်ကိုလိုက်ပို့တယ် ကြီးမားလှတဲ့ခြံဝန်းကြီး သာယာလှပလွန်းတယ် နန်းတော်တမျလှပတဲ့အိမ်ကြီး အိမ်ဖော်အလုပ်သမားကောင်မလေးကအရှေ့ကလမ်းပြပြီးခေါ်သွားတယ် နန်းတော်ကြီးရဲ့တံခါးကိုတွန်းအဖွင့်မှာ တွေ့ပါပြီသခင်မ မိန့်မိန့်ကြီးထိုင်နေလေတယ် 'ကဲကဲလာထိုင်ကြ ဒီကမောင်သက်ပိုင်နော်" 'ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ" 'အေးမင်းရဲ့အလုပ်ရှင်ကတော့အမ မဟုတ်ဘူးဒီနှစ်ယောက်ပဲသူတို့ကမင်းကိုလစာပေးမှာ အမကလည်းအဲ့လောက်ခိုင်းစရာမရှိပါဘူး ပြီးတော့နှင်းနှင်းလည်းရှိနေတာပဲလေ

'ကျွန်တော်တစ်ခုလောက်တောင်းဆို့ပါရစေ သခင်မလေးတို့ဗျ"ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင်ဦးလေးဖြစ်သူက ကောင်မလေးငယ်ငယ်ချောချောလေးတွေတွေ့တာနဲ့ သူပါအလုပ်ဝင်လုပ်ချင်သလို သခင်မတွေဘာတွေခေါ်ပလိုက်တာ'သက်ပိုင်ကတော့မျက်လွှာချလို့ခေါင်းငုံ့ထားဆဲပဲ 'အို!!!ဦးလေးကအဲ့လို့ခေါ်ဖို့မလိုပါဘူးရှင် ကျွန်မအိမ်ကအလုပ်သမားကပဲအဲလို့ခေါ်ရမှာ"ထိသွားပြီသက်ပိုင်!

ငါကနင့်ရဲ့အရှင်သခင်မပဲတစ်ယောက်အတွေးတစ်မျိုးနဲ့ပေါ့ 'ဒီလိုပါဦးလေးက ဦးလေးကဦးလေးရဲ့အကိုတစ်ယောက်ဆီပြောင်းနေတော့မှာဆိုတော့သက်ပိုင်အတွက်နေစရာအခက်ခဲဖြစ်နေလို့ပါ"'ေဩာ်!!ဒါများပူစရာမလိုပါဘူးကျွန်မတို့အိမ်မှာသူ့တွက်နေရာရှိပါတယ်အိမ်မှာပဲခေါ်ထားလို့ရပါတယ် ပြီးတော့ဒီတစ်ယောက်ကညီမလေးနဲ့တစ်ကျောင်းထဲဆိုတော့ကားမောင်းပြီးအကြိုပို့တောင်ရသေး!!မင်းကားမောင်တက်သလားမောင်သက်ပိုင်" 'ဟုတ်နဲနဲပါးပါးတော့မောင်းတက်ပါတယ်"လာပါပြီအောင်နိုင်သူမာနရှင် 'အဲ့ဒါဆိုအဆင်ပြေပြီပေါ့ ရပြီးဦးလေးဒီကောင့်ကိုထားခဲ့ပေတော့အလုပ်ချိန်ရောက်ပြီ စိတ်မရှိပါနဲ့နော်" သက်ပိုင်မှာဖြင့်မျက်စိသူငယ်နားသူငယ်နဲ့ကျန်ခဲ့ရလေပြီ.......

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ခြေတော်ရင်း-အပိုင်း၃

' နှင်းနှင်းရေဒီကောင်နေဖို့နေရာလိုက်ပြလိုက်"

'ဟုတ်ကဲ့မမလေး" အိမ်ဖော်မလေးက သက်ပိုင်ကို ခုမှရောက်လာတဲ့ဧသည့်ဖြစ်တာကြောင့် နေရာလိုက်ပြရင်း အထုပ်တွေကူသယ်မယ်ပြင်လိုက်တော့........

'ဟဲ!!!သူ့ပစ္စည်းတွေသူ့ဟာသူသယ်ပစေလေ သူကနင့်ထက်အဆင့်နိမ့်တယ် နင်ပါလိုအပ်ရင်သူ့ကိုပြန်ခိုင်းလို့ရတယ် ကြားလား"

'ဟုတ်ဟုတ်..ဟုတ်ကဲ့ပါမမလေး" သက်ပိုင်တစ်ယောက်မသိမသာအံကျိတ်ပြီး အထုပ်တွေမနိုင်တနိုင်သယ်ပြီး အိမ်ဖော်ကောက်မလေးနောက်လိုက်သွားရှာတယ်

၄/၅လှမ်းလှမ်းယုံပဲရှိသေးတယ် မာနရှင်မမလေးက 'ဟဲ့သက်ပိုင်အထုပ်တွေထားပြီးရင်နင်ငါ့ဆီကိုချက်ချင်းပြန်လာခဲ့နင်လုပ်ရမယ့်အလုပ်တွေနဲ့စည်းကမ်းတွေပြောမယ်"

'အေးပါ!" သက်ပိုင်ကမထီမဲ့ပြင်ပုံနဲ့နောက်ဘက်တောင်လှည့်မကြည့်ပဲပြောလိုက်တာကြောင့်ဆုလိုင်နှင်းတစ်ယောက်ရင်ထဲဗလောင်ဆူသွားတယ်'တောက်!!ကျွန်ဖြစ်နေတာတောင်$ချိုးကမပြေဘူးနင်ငါနဲ့တွေ့မယ်"'ကဲပါစိတ်ကိုလျှော့ အငယ်မနဲ့အလက်မငါ့အပြင်သွားဦးမယ်နင်တို့လည်းညနေအပြင်သွားဖို့ရှိတယ်မလား သွားစရာရှိရင်လဲငါပြန်လာမှသွားနော်ကြားလား"မာနရှင်မမလေးကတော့ပြန်မဖြေနိုင်မျက်ထောင့်နီးကြီးနှင့်အခဲမကြေနိုင်ဖြစ်နေလေတယ် အဲ့လိုနဲ့အကြီးမကအပြင်ထွက်သွားတယ် ဧည့်ခန်းထဲမှာအလက်မထက်ထက်အောင်နဲ့မာနရှင်ဆုလှိုင်းနှင်းတို့အခန့်သားထိုင်နေလေတယ် ဧည့်ခန်းက တန်ဖိုးကြီးလှတဲ့ ဗိသုကာတို့နှင့်အလှစင်ထားသည့်ကျွန်းခုံကြီးများနှင့်ထည်ဝါလှသည် မာနရှင်ကအနက်ရောင်ဂါဝင်တိုလေးနှင့်အိမ်စီးဖိနပ်ပန်းရောင်လေးနှင့်ခြေချိတ်လျက်ထိုင်နေတယ် အလက်မကတော့ ကာတွန်းအရုပ်လေးတွေနဲ့ဝမ်းဆက် အင်္ကျီကလက်တိုဘောင်ဘီကအရှည့်ပွပွလေးကိုဝတ်ထားပြီးလက်ထဲမှာတော့ဖုန်းပွတ်လျက်ထိုင်နေလေတယ်

အဲ့ချိန်မှာပဲ.....'ငါရောက်ပြီ နင်ဘာပြောမလို့လဲ"

'Ok ထိုင်ပါဦး"အလက်မကအိမ်အနောက်ဘက်သွားတဲ့ဘက်ရဲ့အစွန်းဆုံးခုံမှာထိုင်နေတယ် ဆုလှိုင်းနှင်းကဧည့်ခန်းရဲ့ညာဘက်ထိပ်မှာထိုင်နေတယ်

သက်ပိုင်ကနောက်ကထွက်လာတော့အလက်မဘေးဘက်ကိုရောက်နေတော့အလက်မရဲ့တစ်ဘက်ခြမ်းကခုံမှာသွားထိုင်ဖို့ပြင်တာပေါ့...

'ဟဲ့!!!!ခနလေးနင့်ကိုခုံပေါ်မှာဘယ်သူထိုင်ခိုင်းလို့လဲ ဒီခုံတွေကအိမ်ရှင်တွေထိုင်ဖို့ထားတာ နင်ကိုငါကအောက်မှာထိုင်ခိုင်းတာ" သက်ပိုင်နဲ့ရင်ထဲမှာဟာခနဲဖြစ်သွားတယ်'အဲ့ဒါဆိုလည်းငါမထိုင်တော့ပါဘူးနင် ပြောစရာရှိတာပြောပါ" 'တောက်" ခွမ်း!!!!!ခွက်!!!ဆုလှိုင်းနှင်းတစ်ရောက်သက်ပိုင်ရဲ့အပြုမူတွေကြောင့်ပေါက်ကွဲပါလေပြီ အရင်ထဲကဒေါသထွက်လွယ်တဲ့သူ ရှေ့မှာရှိနေတဲ့ဖန်ခွက်ကိုကြမ်းပြင်ပေါ်ပစ်ချပြီး တစ်ရှူးဗူးနဲ့သက်ပိုင်ကိုလှမ်ပစ်လိုက်တယ် 'ဟဲ့သက်ပိုင် ဒါနင်တက်နေတဲ့စာသင်ကျောင်းမဟုတ်ဘူး ငါ့ကိုနင်တွေငါတွေနဲ့ပြောရအောင်လည်းငါ့နင့်သူငယ်ချင်းမဟုတ်ဘူး ငါကထိုင်ဆိုထိုင်လိုက်$စကားပြောတာ$ချိုးမပြေမလုပ်နဲ့အလုပ်မလုပ်ချင်လဲရော်ကြေး၂ဆပေးပြီးသွားပေတော့ နင့်$ခွက်လည်းငါမမြင်ချင်ဘူး"အရင်ကဆိုကျောင်းမှာသူအလှဆုံးဆိုတဲ့ကောင်မလေးကခုဒေါသထွက်တော့ မီးတောင်ပေါက်ကွဲသလို ဗြောင်းဆန်နေလေတော့ သက်ပိုင်တစ်ယောက်ဟန်မဆောင်နိုင်ပဲကြောက်စိတ်ဝင်သွားလေတယ် ပြီးတော့ချက်ချင်းပဲအလက်မရဲ့ခြေထောက်ဘေးမှာကုတ်ချောင်းချောင်းနဲ့ထိုင်လေတယ် အလက်မရဲ့ဒူးခေါင်းနဲ့သူ့ရဲ့ခေါင်းကတပြေးညီအနေထားလောက်ရှိတာပေါ့ ခေါင်းကိုငုံ့ထားပြီးအုံကိုကျိတ်ထားလေတယ် အလက်မကသူ့အောက်မှာရှိနေတယ်အရှင်လက်လက်ယောင်္ကျားတစ်ယောက်ကိုကြည့်ပြီး မိုက်လှပါလားဆိုတယ့်ပုံစံမျိုးနဲ့ ဆုလှိုင်နှင်းကိုလက်မထောင်ပြလိုက်တယ် အဲ့ဒီမြင်ကွင်းကြောင့်မာနရှင်လည်းသူဖြစ်ချင်တာဖြစ်သွားလို့စိတ်ပြေသွားပြီးမျက်နှာကိူစက်ဖျီးဖျီးပြန်လုပ်ပြလိုက်တယ် ခေါင်းငိုက်စိုက်နေတဲ့ကျွန်လေးကတော့ဘာမှမသိရှာပေါ့

အလက်မခြေထောက်နဲ့သူကလက်တစ်ထွာလောက်သာကွာတယ်

အလက်မနဲ့နုဖက်နေတဲ့ခြေထောက်လေးကိုကြည့်ပြီးရင်ခုန်ချင်စရာရေမွှေးနံ့လေးရယ်ပြီးတော့အဲ့လိုလှတဲ့ကောင်မလေးရဲ့ခြေရင်းမှာထိုင်နေရတဲ့သူ့အဖြစ်ရယ် မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့အမိန့်အာဏာတွေရယ်ကြောင့်သူစိတ်တွေမရိုးမရွဖြစ်လာတယ် 'ငါပြောထားမယ်နင့်ကဒီအိမ်ကကျွန်ပဲအထူးသဖြင့်ငါ့ရဲ့ကျွန်ပဲအဲ့ဒါကိုမြဲမြဲမှတ်ထား ငါ့ကိုသခင်မလို့ခေါ်ရမယ်ငါ့ညီမကိုသခင်မလေးလို့ခေါ်ရမယ် ငါ့အမကိုသခင်မကြီးလို့ခေါ်ရမယ်ပြီးတော့အိမ်ကဟိုကောင်မလေးနှင်းနှင်းကိုမမလေးလို့ခေါ်ရမယ် ဒီအိမ်မှာရှိတဲ့လူမှန်သမျှရဲ့ခိုင်းတာနင်လုပ်ပေးရမယ် ငါအပါဝင်ကျန်တဲ့သူတွေအလိုမကျရင် စိတ်မထင်သလိုအပြစ်ပေးတာခံရမယ် ကြားလား!!!"'ဟုတ်ကဲ့ပါ"

'ဟဲ့နင့်ကိုဘာပြောထားလဲငါ့ကိုသခင်မလို့ခေါ်လေ" 'ဟုတ်ကဲ့ပါသခင်မ"သက်ပိုင်တစ်ယောက်အံ့ကိုကျိတ်ပြီးမျက်ရေတွေကျလာတယ် 'ကဲကဲသွားငါသောက်ဖို့ရေတစ်ခွက်သွားခက်စမ်း မြန်မြန်လေး" 'ဟုတ်ကဲ့ပါသခင်မ" သက်ပိုင်းနောက်ဘက်ကိုရောက်သွားတော့ညီမ၂ယောက်အောင်ပွဲဝင်သလိုမြူးတူးပျော်ရွှင်းနေတယ် '$ရမ်းရှင်းလွန်းပါတယ်အဲ့အကွက်ကြီးကအဟေး ဘာမပြောညာမပြောငါတောင်သခင်မလေးဖြစ်သွားပြီ ခ်ခ်" 'အလက်မရယ်ဒါကပါးပါးလေးရှိသေးတယ်ကြည့်နေလိုက် "

ဆုလှိုင်နှင်းကခုနသူရိုက်ခွဲထားတဲ့ဖန်ကွဲစတွေကိုသူ့ခြေထောက်နဲ့နီးသွားအောင်ခြေထောက်နဲ့ယတ်ပြီးဆွဲယူလိုက်တယ်(အိမ်စီးဖိနပ်စီးထားတယ်နော် ) ပြီးတော့သက်ပိုင်ဖန်ခွက်နဲ့ရေမပြည့်တပြည့်နဲ့ထည့်ပြီးပြန်ထွက်လာပြီးသခင်မရဲ့ရှေ့ခုံပေါ်ကိုချပေးပြီးပြန်လှည့်ထွက်ဖို့အလုပ်'ခနလေး"ဘာတွေများအနိုင်ကျင့်ဦးမလိူ့လဲဟာ(စိတ်ထဲမှာတွေးမိလိူက်တယ်)

'နောက်တစ်ခါအလုပ်တစ်ခုလုပ်ပြီးတိုင်း ကျွန်တော့ကိုခိုင်းစရာဘာရှိသေးလဲခဗျလို့မေး မေးပြီးမှလုပ်စရာရှိတာဆက်လုပ် ကြားလား!!!" 'ဟုတ်ကဲ့ပါသခင်မ" 'okလိမ္မာလာပြီ....ကဲအဲ့ဒါဆိုဒီဖက်ခွက်စတွေကိုတစ်ခုမကျန်ကောက်သွား"လက်ညိုးထိုးပြလိုက်တယ် ထိုးပြလိုက်တဲ့လက်ညိုးမှာတင်မန်မာနတွေအာဏာတွေဘယ်လောက်ပါသလဲဆိုတာသိသာနေတယ် သက်ပိုင်တစ်ယောက်အဖြစ်နိုင်တော့တဲ့အခြေနေမို့သူခိုင်းသမျှလုပ်မယ်ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ သခင်မရဲ့ခြေတော်ရင်းအောက်ဒူးထောက်လျက်ဖန်ကွဲစလေးတွေကိုရှင်းပေးရရှာတယ် 'ကဲအဲ့ဒါကိုနောက်ဘေးဘက်ကမြောင်းထဲပစ်ချလိုက်ပြီးရင် နှင်းနှင်းကိုဘာခိုင်းစရာရှိသေးလဲလို့ရိုရိုသေသေမေး သူခိုင်းစရာမရှိဘူးဆိုငါ့အခန်းကိုသူ့ကိုမေးပြီးလိုက်လာခဲ့နင့်ကိုခိုင်းစရာရှိသေးတယ် ခုသွားပေတော့"ေဩာ် ယောင်္ကျားမာနတွေအရည်ပျော်ကုန်ပြီ...........အဲ့လိုနဲ့အိမ်ဖော်မလေးနှင်းနှင်းရဲ့လမ်းညွှန်မှုနဲ့ သခင်မရဲ့အခန်းရှေ့ရောက်သွားတယ်

တံခါးခေါက်လိုက်တော့ 'ဝင်ခဲ့"ဆိုတာနဲ့တံခါးတွန်းဖွင့်ပြီးဝင်သွားတယ် သူ့အရှေ့ရောက်တာနဲ့ လက်ညှိုးထိုးပြလိုက်တယ် 'ဟိုမှာငါ့အဝတ်တွေနင်လျှော်ပေးရမယ်" ဆုလှိုင်းနှင်းကအခွင့်ရေးကိုရသလောက်ယူမယ် ပြီးတော့သူ့ကိုနိုင်ဖို့နိုင်ကွက်တွေလည်းရှာထားလေတယ် ခုသူခိုင်းလိုက်တာကတစ်ဖက်သူအတွက်ဘယ်လိုမှမဖြစ်နိုင်တဲ့အလုပ်မှန်းသူသိတယ်ဒါပေမယ့်သူ့မှာအကြောင်းတစ်ခုရှိနေတယ်........ 'ဘာ!!!!"ထင်တဲတိုင်းပါပဲသက်ပိုင်ဒေါသတွေပေါက်ကွဲလာပြီ 'ဟဲ့!!နင်ငါ့ကိုသက်ရင်သက်ပစ်လိုက်တော့ငါလုံးဝမလုပ်နိုင်ဘူး"

'ဟား!!နင်ကျိန်းသေပြီလားသက်ပိုင်ပြီးတော့မှငါလုပ်ပါမယ်ဆို ငါခြေထောက်ဖက်ပြီးနင်တောင်းပန်ရမှာနော် ဟေ!!ဘယ်လိုလဲ"'ငါလုံးဝ မ လုပ် နိုင် ဘူး!!!"ဆုလှိုင်နှင်းကုတင်ပေါ်ထိုင်နေရာမက်တက်ရက်ပြီးသူ့အရှေ့ကဒေါသပိုင်ရှင်ကြီးဆီကိုဖြေးဖြေးချင်းလမ်းလျှောက်သွားလိုက်တယ် 'Okလေအဲ့ဒါဆို..........ခုနကငါညီမရဲ့ခြေထောက်အောက်မှာထိုင်နေတဲ့ကျွန်တစ်ကောင်ကိုသခင်မကဘယ်လိုတွေအနိုင်ယူလိုက်လဲဆိုတာကို အိမ်အနှံ့မှာတက်ထားတဲ့cctv ကနေအခွေကူးပြီးဖုန်းထဲထည့်သွားဦးမှ အွန်း......ပြီးရင်ငါ့သူငယ်ချင်းတွေကိူပြမယ်ပြီးရင်သက်ပိုင်ဆိုတဲ့အကောင်ရဲ့သူငယ်ချင်းတွေပါပြရင်ကောင်မလား ပြီးတော့..........."သွားပြီ......အချိန်တိုတိုစက္ကန့်ပိုင်းလေးမှာတင်စိတ်တွေရောက်ရက်ခက်နေတယ်လူတစ်ကိုယ်လုံးလေထဲပါသွားသလိုစောင်းသလိုရွဲသလိုဖြစ်ပြီးပစ်ပြီးလဲကျမတက်ဖြစ်သွားတယ် ပြီးတော့အဲ့အချိန်တိုလေးမှာပဲဆုံးဖြတ်ချက်ပါအခိုင်မာချလိုက်တယ်ပြီးတော့လှပလွန်းလှတယ်မြင်ကွင်းတစ်ခုကတော့............သခင်မရဲ့ခြေတော်အောက်ဒူးထောင်ကျပြီးခြေဖမိုးလေးကိူလက်နဲ့ထိထားပြီး......

'ငါ...ငါတောင်းပန်ပါတယ်ဟာ......ကျွန်တော်အနူးညွန့်တောင်းပန်ပါတယ်သခင်မရယ် တောင်ပန်ပါတယ်သခင်မရယ်"ဆုလှိုင်နှင်းအတွက်သူ့ရဲ့ခြေဖမိုးလေးပေါ်ကယောက်ကျ်ားတစ်ယောက်ရဲ့လက်တစ်ဆုံနဲ့မျက်ရည်စက်တွေက ဘာနဲ့မှမလည်းနိုင်သလိုအရမ်းချိုမြိန်နေတယိ"'ဟားဟား.............သွား!!!!!ငါ့အဝတ်တွေယူသွားစမ်း!!!!!!ပြောင်နေအောင်လျှော်လာခဲ့!!!!!!!

 

 

 

ခြေတော်ရင်း-အပိုင်း၄

သက်ပိုင်တစ်ယောက်ကျွန်ဘဝကိုခြေစုံလက်စုံဝင်ပြီး ရောက်ချင်းမလှရောက်သွားခဲ့လေပြီ

ကြည့်ပါဦးအရင်က. ကိုအနိုင်ယူချင်သလိုယူခဲ့တဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ကခုကိုယ့်ရဲ့သခင်မ............ဒီမှာလည်းကြည့်ပါဦးသူဝတ်ထားတဲ့ထဘီတွေ အဝတ်တွေငါကလျှော်ပေးနေရတယ် သက်ပိုင်ရဲ့စိတ်တွေကကျောင်းမှာလိုတက်ကြွမနေပဲ သိမ်ငယ်လာတက်ဘက်ကိုရောက်လာတယ် အဲ့စိတ်ကြောင့်ကျွန်ဆိုတဲ့ဘဝမှာ သခင်မရဲ့စိုးမိုးမှုကိုပိုပြီးခံရတက်တယ်သက်ပိုင်သိလာတော့မှာပါ...........

*** ၇ရက်မြေက်နေ့. ****

သက်ပိုင်ဘဝကအရင်လိုမရှိမဲ့ရှိမဲ့မာနလေးတောင်မထားနိုင်တော့

အမှားလုပ်တာနဲ့ အရိုက်ခံရမယ်အပြစ်ပေးခံရမယ်လို့မှာထားလေတယ်

အဲ့ဒါကြောင့်စည်းကမ်းချက်အသစ်တွေအမိန့်အသစ်တွေအတိုင်း အိမ်ယာမှအစောဆုံးထခဲ့ရတယ် ပြီးလျှင်သခင်မညီအမတွေတက်တဲ့အိမ်သာကိုသန့်စင်နေအောင်ဆေးထားရတယ် ပြီးလျှင် ဧည့်ခန်းမှမျက်စိရှုပ်မယ်ထင်တာတွေရှင်းထားရတယ် အိမ်သန့်ရှင်းရေးတွေလုပ်ထားရတယ် အကုန်လုံးပြီးရင်သခင်မတွက်သွားတိုက်တံသွားတိုက်ဆေးမျက်နှာသုပ်ပါဝါစတာတွေကို ဗန်းလေးနဲ့ထည့်ပြီး သခင်မအခန်းလေးကိုဖြည်းဖြည်းလေးဖွင့်ပြီးသခင်မခြေတော်ရင်းမှာအိမ်စီးဖိနပ်လေးပါအသင့်ချပြီး သခင်မနိုးမလာမချင်းဒူးထောက်ခစားနေရလေတယ်

သက်ပိုင်တစ်ယောက် ဒူးထောက်လျက်မိမိကိုယ်ကိုယ်အရူးတစ်ယောက်လိုတွေးမိနေတယ်

ပြီးတော့မော်ကြည့်ခွင့်ပေးမှသာကြည့်ခွင့်ရတော့သည့်သခင်မကိုအိမ်နေတုန်းပယ်ပယ်နယ်နယ်ကြည့်နေမိတယ် ခုကြတော့လည်း အိပ်နေတဲ့ပုံလေးက ကလေးတစ်ယောက်လိုအပြစ်ကင်းစင်လိုက်တာ ပါးလေးတွေများဖောင်းနေတာပဲ သခင်မလေးရယ်ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ...............

အွန်း.....အင်း.......အင်း.....

သခင်မလေးနိုးဘာပြီ သခင်မလေးနိုးလာတော့မျက်လုံးမဖွင့်သေးပဲ လှုပ်တိလှုပ်လှဲနှင့်အပျင်းကြောဆွဲနေတဲ့ချစ်စရာအမူရလေးတွေကိုမြင်ခဲ့ရသေးတယ်ပြီးတော့မျက်လုံးဖွင့်မလာခင် အမြန်အမြန် ဦးညွှန့်ချပြီး အိမ်စီးဖိနပ်လေးကိုလက်နှင့်ကိုင်ပြီးအသင့်အနေထားရှိနေသည် အတော်ကြာမှ သခင်မရဲ့နုနုဖက်ဖက်နဲ့အလွန်လှပတဲ့ခြေထောက်လေးမျက်စိရှေ့ရောက်လာလေတယ် အဲ့ဒိတော့ခြေထောက်ရှေ့ဖိနပ်လေးထားပေးလိုက်တော့ထောက်လေးထိုးပြီးစီးသွားလေတယ် သခင်မရဲ့ညဝတ်ဘောင်းဘီအပွလေးကဖိနပ်ဝတ်နေတုန်းသက်ပိုင်ရဲ့လက်ဖျားပေါ်မှာ အကမျိုးစုံကနေသလိုလွန့်လူးသွားတယ်အဲ့အထိတွေ့ကိုသက်ပိုင်တစ်ယောက်အကြိုက်တွေ့နေသလိုဖြစ်လာတယ် ပြီးတော့အသင့်ပြင်ထားတဲ့ဗန်းလေးကိုမြောက်ပေးလိုက်တော့ သွားတိုက်ဖို့ပြင်ပြီးရေချိုးခန်းထဲဝင်းသွားလေတယ် သက်ပိုင်ကတော့ရေချိုးခန့်ရှေ့မျက်နှာသုပ်ပဝါကို ထည့်ထားလက်စဗန်းလေးနဲ့ပဲထည့်ပြီးစောင့်စိုင်းနေရလေတယ်

အဲ့လိုနဲ့မျက်နှာသစ်ပြီးပြန်ထွက်လာတော့မျက်နှာသုပ်ပဝါလေးဆွဲယူပြီးကုတင်ပေါ်မှာခြေထောက်လေးချပြီးထိုင်နေတာပေါ့ အဲ့ချိန်မှာသက်ပိုင်က အခန်းထဲကအဝတ်စင်ရဲ့အောက်ခြေက ပဝါလေးကိူပြေးယူပြီးခြေထောက်ကရေစက်လေးတွေသုတ်ပေးရှာတယ်တော်ကြာမှ 'ရပြီသွားပေတော့"အမိန်ပေးနေပြီ 'ဟုတ်ကဲ့ပါသခင်မခဗျ"

သပိုင်လှည့်ထွက်သွားတော့သက်ပိုင်ရဲ့ကြောပြင်ကိုအောင်နိုင်သူရဲ့အပြုံးများနှင့်နှောင်ဖွဲ့ပြစ်လိုက်တယ်.............

ပြီးတော့အောက်ထပ်ကိုရောက်လာပြီးအိမ်ဖော်မလေးနှင်းနှင်းနဲ့သူမိန့်ကြားတဲ့အတိုင်းမနက်စာပြင်ရတယ် ပြီးတော့အိမ်အလုပ်တွေလုပ်ပြီးသခင်မတွေမနက်စာအကောင်းစားတွေစားနေတဲ့အချိန်သက်ပိုင်တစ်ယောက်ကတော့မီးဖိုချောင်းထဲမှာထမင်းကြမ်းအကျန်လေးတွေနဲ့ကြုံသလိုစားရတာပေါ့ သခင်မတွေစားသောက်ပြီးပန်ကန်တွေထွက်သိမ်းရင်လည်းအကျွင်းကန်တွေတော့စားရသေးတာပေါ့ နေ့ရက်တိုင်းကသူဟာသူတော့အစဉ်ပြေနေတာပေါ့ ဒါပေမယ့်ကြမ္မာဆိုးဝင်လာတဲ့နေ့ကတော့ရောက်လာခဲ့ပြီ.............

( မနက်၁၀:၃၀)

' သက်ပိုင်!!!!!!သက်ပိုင်း!!!!ဟဲ့ဟိုအကောင်မြန်မြန်လာခဲ့"သက်ပိုင်တစ်ယောက် သခင်မရဲ့ဒေါသသံကြောင့်အလန့်တကြားပြေးပြီးဒူးထောက်ခစားလိုက်ရတယ် 'ဟိုးနေ့ကငါလျှော်ခိုင်းထားတဲ့ထဘီအဝါရောင်လေးရော"

သေပြီးပေါ့ အဲ့ထဘီကမေ့နေ့လို့မနေ့ကမှလျှော်ဖြစ်တာ ဘယ်လိုဖြေရမှန်းမသိဖြစ်နေတယ် အဲ့ချိန်သခင်မကသက်ပိုင်းခေါင်းကိုစောင့်တွန်းလိုက်တယ် 'ဟဲ့ငါမေးနေတယ်လေ ဘယ်မလဲငါ့ထဘီ ငါသူငယ်ချင်းအလှူဝတ်သွားမလို့ အမြန်ပေးစမ်း" သခင်မစောင့်တွန်းထားလို့ခွေးကျနေရာမှာဒူးပြန်ထောက်ပြီး'ဟို...ဟို....."'တောက်!!!"!'နင့်စောက်ပေါက်ကဘာဖြစ်နေတာလဲဟဲ့မသာကောင် 'ထ...ဘီက.....မနေ့ကမှ...လျှော်....လျှော်မိလို့ပါသခင်မခဗျ"သက်ပိုင်တစ်ယောက်အရင်ကထက်ခေါင်းကိုဦးညွှန့်ထားလိုက်တာသခင်မရဲ့လြေဖမိုးနဲ့ထိလုနီးနီးပဲ 'ဒါဆိုမခြောက်သေးဘူးပေါ့....ဟုတ်!!လား!! နင်ကကငါ့ကိုပညာပြတာပေါ့" 'မ...မ..မဟုတ်ရပါဘူးသခင်မရယ်"'okလေ နှင်းနှင်းရေ!!"'ရှင်မမလေး"'လာခဲ့ဦး" နှင်းနှင်းကသက်ပိုင်ဒူးထောက်တဲ့ဘေးရောက်လာတယ် သူ့ရဲ့ထဘီကသူ့မျက်နှာနဲ့ထိတော့မလိုလွင့်လွင့်နေတယ် 'ဟိုမှာအခန်းထောင့်မှာကြိမ်လုံးရှိတယ် ဒီကောင့်လက်တစ်ဖက်ကိုအချက်၅၀ရိုက်ထား မညာပဲရိုက်နော် ကြားလား လက်မှာအရှိုးရာထင်နေအောင်ရိုက် " 'အဲ့ဒါတော့မပူနဲ့မမလေး ကျွန်မကငယ်ငယ်တုန်းကကျောင်းဆရာမသိပ်ဖြစ်ချင်တာအခြေအနေအရသာ ဖြစ်မသွားခဲ့တာ ဟဲဟဲ...." 'ဟားဟား......"" 'ခ်ခ်......!!"

သက်ပိုင်ကတော့မိန်းမ၂ယောက်ရဲ့ခြေထောက်အောက်မှာအလှောင်ခအရယ်ခံဖြစ်နေရတယ် 'ကဲကဲ..ခုစရိုက်ပေတော့"'ဟုတ်ကဲ့မမလေး" နှင်းနှင်းကသခင်မလေးအခန်းထဲမှာပဲ ခုံပုလေးနှင့်သက်ပိုင်ရဲ့အရှေ့မှာထိုင်လိုက်တယ် ပြီးတော့' 'လက်ဖြန့်"သက်ပိုင်ရင်ထဲမှာဗလောင်ဆူနေတယ် ပြီးတော့မျက်နှာငယ်လေးနှင့်လက်ကလေးကိုဖြန့်ပေးလိုက်တယ် နှင်းနှင်းအဖို့အရင်ကဒီအိမ်မှာသူ့ထက်အဆင့်နိမ်တဲ့သူမရှိခဲ့ဘူးလေ ခုတော့သူကအရှင်သခင်မသဖွယ် ကျွန်တစ်ယောက်ကိုအနိုင်ကျင့်ခွင့်ပါရနေလေပြီ 'ရွှိန်း!!!!""အင့်ကနဲသက်ပိုင်ဆီကအသံထွက်သွားတယ် သခင်မကတော့အဝတ်လဲနေရင်းဟတ်ဟတ်ပတ်ပတ်ရယ်တယ် ''ဟားဟား....တကယ်ဆရာမကြီးပဲကွနှင်းနှင်းက"" 'ခ်ခ်!!"'ကဲနှင်းနှင်းရေရိုက်လို့ကောင်းတယ်ဆိုအချက်၅၀မဟုတ်ဘူးနင်ကြိုင်သလောက်သာရိုက်ထားပေတော့ပြီးရင်ရေစိုနေတဲ့ငါ့ထဘီကိုနေပူထဲမှာဖြန့်ကိုင်ခိုင်းပြီးဒူးထောက်ခိုင်းထားငါပြန်လာတဲ့ထိ အိုစကေ"'ဟုတ်ကဲ့ပါမမလေး" 'ဟဲ့!!ကြားတယ်နော်မမလေးပြောတာ"နှင်းနှင်းကဆရာဝင်လုပ်လိုက်သေးတယ်'ဟုတ်ကဲ့ပါခဗျ"'ကဲ..ကဲ..ငါသွားပြီ"'ဟုတ်ကဲ့မမလေး"

'ရွှိန်း!!!!.........အား.......အား......ဖြန်းဖြန်းဖြန်း သေချာဖြန့်ထားလေ ရွှိန်း!!!.......အား......"

ကြိမ်လုံးနဲ့ရိုက်နေတဲ့အသံတွေ သက်ပိုင်ရဲ့နာကျင်လွန်းလို့အော်ဟစ်ဆူညံနေတဲ့အသံတွေက မာနရှင်ဆုလှိုင်နှင်းအဖို့ ချိုမြိန်နေမှာတော့အမှန်ပါပဲ အခန်းအပြင်မှာလှေကားတိုင်းဆင်းသွားတဲ့ထိ ကြားနေရဆဲပါထိုအသံတွေကို.......................

သက်ပိုင်ကတော့အိမ်ဖော်ကောင်မလေးရဲ့ခြေထောက်အောက်မှာပြားပြားဝတ်ပြီး အပြစ်ဒဏ်ခံယူနေရတယ် အဲ့ဒိချိန်နှင်းနှင်းက...... 'ဟဲ့........နင်ငါ့ရဲ့ခြေထောက်ကိုနင့်နဖူးနဲ့ထိအောင်၃ကြိမ်ကန်တော့မလား အဲ့ဒါဆိုနင့်ကိုရိုက်နေတာတွေရော မမလေးပြောခဲ့တဲ့အပြစ်တွေပါ မမလေးမသိအောင်လျှော့ပေးမယ် ဘယ်လိုလဲ"

 

 

 

ခြေတော်ရင်း-အပိုင်း၅

'ဟဲ့.....ငါမလုပ်နိုင်ဘူး နင်ကနိင်ကနိမ့်ကျသူချင်းအတူတူတောင်ငါ့ကိုနှိမ်ချင်သေးတာလား မရဘူး မရဘူး!!! သခင်မခိုင်းတာပဲဆက်လုပ်ပါနင်ရိုက်ချင်သေးတာမလားရိုက်ရိုက်!!!ပြီးရင်သခင်မရဲ့ထဘီကိုခြောက်အောင်နေပူလှမ်းရမယ် ငါဒါပဲသိတယ်"

'ဟား!!!ငါ့ကိုဂလန်ဂဆန်လုပ်တာပေါ့ တွေ့ကြသေးတာပေါ့"

' ဖြန်း!!ဖြန်း!!ဖြန်း!!!....................." သက်ပိုင်တစ်ယောက်အိမ်ဖော်မလေးနှင်းနှင်းရဲ့ခြေထောက်တော်ရှေ့ဒူးထောက်လျှက် အနှိပ်စက်ခံနေရတယ်'အ!!အ.............

'ရပြီ သခင်မလေးထဘီယူလာခဲ့ "ရေမခြောက်သေးတဲ့ထဘီကိုရေပြန်စိမ်ပြီး သက်ပိုင်းကိုပေးလိုက်တယ် 'သွားအဲ့ထဘီမခြောက်မချင်းနေပူထဲထွက်လှမ်းနေစမ်း!!" :::::နင်တွေ့မယ်ငါနဲ့ သတိသူထားနေပေတော့ပေါ့ဟာ:::::::

သက်ပိုင်နေပူထဲထွက်ပြီး ဒူးထောက်လျှက်ထဘီရေစိုကိုဘက်တစ်ဖက်ညာတစ်ဖက်ကိုင်မြှေက်ထားတယ်ထဘီကလက်နဲ့မြှေက်ထားပေမယ့်မျက်နှာတစ်ဝက်လောက်ထိထဘီအဖျားလေးတွေကလေနဲ့တိုက်ပြီးမျက်နှာကိုရိုက်ခက်နေတယ် ထဘီမှကျလာတဲ့ရေစက်လေးတွေမှာလည်းမျက်နှာပါးစပ်နှင့်နေရာအနှံ့သို့ပြေးလွှားဆော့ကစားနေကြတယ် အဲ့လိူနဲ့သက်ပိုင်ညောင်တဲ့အခါထဘီကိုခေါင်းပေါ်တင်ပြီးအညောင်းညာဆန့်လိုက်နေရိပ်သွားတဲ့လာနေပူရွှေ့လိုက်နှင့်အချိန်က၁နာရီနီးပါးဖြစ်လာတယ် .............အဲ့ချိန်ကားဝင်သံကြားလိုက်တယ် သက်ပိုင်ဘာမဆိုင်ညာမဆိုင်ရင်ခုန်နေတယ် ကိုနဲ့တစ်ကျောင်းထဲတက်ခဲ့တဲ့မိန်းကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာဆင်မြန်းတဲ့ထဘီကခုခေါင်းပေါ်မှာနေရာယူလို့နေတယ် ဒီလိုဖြစ်နေတဲ့ပုံကိုသူတွေ့တော့မယ်ဖြစ်နိုင်ရင်ထွက်ပြေးချင်တယ် သက်ပိုင်ကအိမ်ခြေရင်းရဲ့ကားဂိုထောင်ဘက်မှာရှိနေတော့ ဝင်လာတဲ့ကားနဲ့နေရာနီးနေတာပေါ့ ဒါပေမယ့်မျက်နှာ့ရှေ့တည့်တည့်မှာထဘီကွယ်နေတော့ဘာမှမဖြစ်ရဖြစ်နေတယ်

'ဝုန်း!!!"

'ဝုန်း!!"

::::::::

ဝုန်း!!!ဝုတ်!!!!

::::ဟာ ကားတံခါးပိတ်သံ၄ချက်ကြားလိုက်တယ် ဘယ်သူတွေပါလာတာလဲမသိဘူး သွားပါပြီငါတော့အရှက်ကွဲပါပြီ....

မကြာခင် သူ့အရှေ့ကလမ်းလျှောက်သွားတဲ့ခြေထောက်လေးတွေတော့တွေ့လိုက်ရတယ် ဖိနပ်လှလှလေးတွေနဲ့အားလုံးမိန်းကလေးတွေပဲ သခင်မပါအပါအားလုံးလေးယောက် ဟူး!!!ငါ့ကိုဘာလုပ်ဦးမလို့လဲမသိဘူး ရှက်လိုက်တာ::::::::အဲ့ချိန် သက်ပိုရှေ့ကခြေထောက်လှလှမိန်းကလေးတွေက တိုးတိုးတိုးတိုးနဲ့ပြောပြီးရီသွားကြတယ်............

ရေးတာကတော့အရှိမ်မြင့်ရေးမလို့ပဲဗျာအလုပ်ကပေါ်လာပြီအချိန်မရတော့ဘူး

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ခြေတော်ရင်း-အပိုင်း၆

'ဟဲ့အကောင်ထဘီကိုတန်းမှာလှမ်းခဲ့ပြီရင်ငါ့နောက်လိုက်ခဲ့နင့်ကိုခေါ်နေတယ်"အိမ်ဖော်မလေးနှင်းနှင်းက ကြိမ်လုံးနဲ့၂ချက်လောက်ရိုက်ပြီးပြောလိုက်တယ် ပြီးတော့သက်ပိုင်းလဲနှင်းနှင်းနောက်ကလိုက်သွားလေတယ် ဧည့်ခန်းထဲရောက်တော့သခင်မကမတ်တက်ရပ်နေတယ် သူနဲ့ပါလာတဲ့ကောင်မလေး၃ယောက်ကခုံပေါ်မှာ သေချမကြည့်လိုက်ရပေမယ့်ကောင်မလေးတွေကသခင်မရဲ့ညီမ သခင်မလေးထက်ထက်အောင်ရဲ့သူငယ်ချင်းတွေဖြစ်ဖို့များတယ်GTCကျောင်းဝတ်စုံတွေနဲ့လေ သခင်မလေးထက်ထက်အောင်ကGTCတက်နေတော့ကျောင်းပြန်ရင်းသခင်မနဲ့ပါလာတာနေမယ် ပြီးတော့သခင်မက'နှင်းနှင်းရေသူ့ကိုထက်ထက်အခန်းထဲခေါ်သွားလိုက်" 'ဟုတ်မမလေး" ::;;သေချာတယ်သခင်မလေးကသူ့သူငယ်ချင်းတွေကိုငါ့အကြောင်းပြောထားမှာပဲ ရှက်လိုက်တာ::::အဲ့လိုတွေးရင်းသခင်မလေးအခန်းထဲခန်းရောက်လာတယ်'ဟဲ့!ဒီအခန်းထဲမှာတွေ့တဲ့အမြင်မတော်စရာအကုန်ရှင်းစမ်း" အိမ်ဖော်မနှင်းနှင်းရဲ့အမိန့်ပေးသံ ပြီးတော့လက်ထဲမှာကိုင်ထားတဲ့ကြိမ်လုံးနဲ့၁ချက်၂ချက်တို့ထိတို့ထိလိုက်ရိုက်နေသေးတယ် သက်ပိုင်အံကြိတ်ပြီးခံနေတယ်သခင်မလေးအခန်းကမွေးကြိုင်နေတယ် ထမိန်စင်ကဖရိူဖရဲဖြစ်နေတဲ့ထမိန်တွေဘောင်းဘီတိုတွေအောက်ခံဘောင်းဘီတွေကိုသူနေရာနဲ့သူစီစီရီရီခေါက်သင့်ထားခေါက်နေတုန်း ဂုတ်ပေါ်ကိုကြိမ်းလုံးရိုက်ချက်ကျလာတယ်'ရွှိုန်း!!" အွန့်.!!သက်ပိုင်ဒေါသထွက်သွားတယ် စိတ်တိုပြီးလက်မှာကိုင်ထားတဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီကို လွှင့်ပစ်လိုက်ပြီး နှင်းနှင်းကိုင်ထားတဲ့ကြိမ်လုံးကိုဖမ်းကိုင်လိုက်တယ် 'နင်ဘာလို့ရိုက်တာလဲ!.........ဘာ!!!လို့!!ရိုက်!!တာ!!!လဲ!!!!ပြော!!!!!!!!ပြော!!!!! ငါအလုပ်သေချာလုပ်နေတယ်လေ နင်ကနဲနဲများလာပြီ နင်လည်းဒီအိမ်ကအခိုင်းစေပဲငါလဲဒီအိမ်ကအခိုင်းစေပဲ နိမ့်ကျနေတဲ့သူအတူတူချင်းကိုနင်ကဘာဖြစ်နေတာလဲ နင့်မှာကိုယ်ချင်းစာစိတ်မရှိဘူးလား!!!!!ဟေ!!!ပြောလေ!!!"သက်ပိုင်လည်းစိတ်ဆိုးပြီး နှင်းနှင်းကိုမျက်နှာတေ့ပြီးအော်လိုက်တော့နှင်းနှင်းခမျာမျက်နှာငယ်လေးနဲ့ဖြစ်သွားလေတယ် သက်ပိုင်တစ်ယောက်ဒေါသစိတ်မွှန်သွားတာ အခန်းရှေ့မှာသခင်မရောက်နေတာမသိလိုက်ဘူး သခင်မက'ဟဲ့ဟိုကောင်"လို့အော်လိုက်တော့မှ သက်ပိုင်တစ်ယောက်တစ်ကိူယ်လုံးလေထဲမျောသွားသလို တစ်ကိုယ်လူံးဖျင်းကနဲဖြစ်သွားတယ် ပြီးတော့နှင်းနှင်းကတိုင်ပါလေရော 'မမလေးကျွန်မကအဝတ်တွေကိုတစ်ထည်ချင်းနမ်းခိုင်းပြီးလျှော်ရမယ့်ဟာဆိုလျှော်ခိုင်းမလို့ကို ပြောမရတော့ရိုက်လိုက်တာ သူကကျွန်မကိုပြန်အော်နေတယ်"သက်ပိုင်ခေါင်းကိုငုံ့ပြီးဘာလုပ်လို့ဘာကိုင်ရမသိဖြစ်သွားတယ် အဲ့လိုဖြစ်နေရတဲ့အထဲခုနကအမှုမဲ့အမှတ်မဲ့စိတ်တိုပြီးလွှင့်ပစ်လိုက်တဲ့ သခင်မလေးရဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီကသခင်မရဲ့ခြေထောက်ရှေ့တည့်တည့်မှာရောက်နေလေတယ်'ငါအစဆုံးမြင်တယ် ဟဲ့!!အကောင်ဒီကိုလေးဘက်ထောက်လာခဲ့စမ်း" သက်ပိုင်အတွက်ကတော့ဒီနေ့ဆိုတာကြီးကိုအမြန်ဆုံးပြီးသွားချင်နေတယ် သက်ပိုင်လေးဘက်ထောက်ပြီးသခင်မရှေ့ရောက်သွားတယ် သခင်မက ခြေထောက်ရှေ့ကအောက်ခံဘောင်းဘီကိုပါးစပ်နဲ့ကိုက်ချီခိုင်းတယ်ပြီးတော့ အခန်းဝကနေကုတင်ဘက်ကိုလျှောက်သွားတယ်'ဟဲ့!!အကောင်အဲ့ဘောင်းဘီကိုကိုက်ပြီးအဲ့မှာလေးဘက်ထောက်နေ နှင်းနှင်းငါ့ကိုကြိမ်လုံးပေး ပြီးရင်ဒီဘေးမှာမတ်တက်ရပ်နေ ပြီးတော့အဲ့အကောင်ကိုခွေးလိုခေါ်လိုက်" သက်ပိုင်ကတော့ခွေးလုံးလုံးဖြစ်တော့မယ်ပြီးတော့အနှိပ်စက်ခံရဦးမယ်ဆိုတာကိုကြိုတွေးပြီးကြောက်နေမိလေတယ် 'အို့အို့!!အို့အို့......."နှင်းနှင်းကလက်ဖျောက်တီးပြီး ခွေးလိုခေါ်လိုက်တယ် သက်ပိုင်လဲအပြစ်ရှိနေသူမို့အလိုက်သသိလေးဘက်ထောက်လျက်နှင်းနှင်းခြေထောက်ရှေ့ရောက်လာတယ် 'ဟဲ့!!အဲ့ဘောင်းဘီကိုနင့်ပါးစပ်ထဲအကုန်ဝင်အောင်ထိုးထည့်လိုက်စမ်း!!" သခင်မလေးဘောင်းဘီကလျှော်ပြီးသားတော့မဟုတ်တာကြောင့်ချွေးနံသင်းသင်းလေးနံနေတယ် ပြီးတော့ပါးစပ်ဖောင်းနေအောင်ထိုးထည့်ထားရတော့အသက်ရှူရခက်သွားတာပေါ့ ပြီးတော့...'ဟဲ့အကောင် ငါ့ပြောမယ်နှင်းနှင်းကနင့်ထက် အဆင့်တန်းမြင့်တယ်မှတ်ထား နင်ကသူ့ရဲ့အခိုင်းစေပဲသူလဲငါ့တို့လိုပဲနင့်ကိုခိုင်းခွင့်ရှိတယ်မကျေနပ်ရင်ရိုက်ခွင့်ရှိတယ် သူ့ကိုလည်းရိုရိုသေသေစက်ဆံရမယ်ကြားလား "အဲ့ချိန်အိမ်ဖော်မနှင်းနှင်းကသက်ပိုင်လေးဘက်ထောက်နေတဲ့မျက်နှာရှေ့တည့်တည့်ကိုတိုးပြီးမတ်တက်ရပ်လိုက်တော့ ထမိန်နဲ့ခေါင်းထိသွားတယ် ပြီးတော့သခင်မလေးပြောတာကိုခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ရတယ် အဲ့တော့နှင်းနှင်းခြေဖမိုးနဲ့ခေါင်းနဲထိလုထိခင်လေးဖြစ်ပြီးထမိန်ကခေါင်းနဲ့တိုက်နေတာပေါ့'အဲ့တော့ခုချက်ချင်းနှင်းနှင်းကိုတောင်းပန်စမ်း"သက်ပိုင်လည်းမတက်နိုင်တဲ့အဆုံးတရုတ်တွေကန်တော့သလို နှင်းနှင်းခြေထောက်ကိုနဖူးနဲ့ထိပြီးတောင်းပန်လေတယ် ဒါကေမယ့်အဆင်မပြေသေး နာကျင်စွာကြိမ်နဲ့အရိုက်ခံရတယ် 'ဟဲ့!!!ပါးစပ်ကအသံထွက်လေ!!"သက်ပိုင်တွက်ကတော့ဒီနေ့ဟာသေနေ့စေ့သလိုပဲခံစားနေရပြီ 'ဝုဝု!!ဝူး!!!ဝူး!!!ဝု!!!!!'ပါးစပ်မှာပြည့်နေတော့ အသံကလုံးဝမထွက်နိုင် သခင်မကလည်းကြိမ်နဲ့လွှဲရိုက်ပြီး '"သေချာတောင်းပန်လေ ' ရွှန်း!!!ရွှိန်း!!!!!!ဝုဝူးဝူ!!!!!ဝုဝူးဝူးဝူး!!!!!နံကျင်မှုကိုခံစားနေရပေမယ့်အသံကမထွက်နိုင် သက်ပိုင်ရဲ့နာကျင်လွန်းလို့ မပီမသထွက်တဲ့အသံကိုသူတို့အဖို့ကတော့ဟာသပြောနေတဲ့အဟားပျော်ရွှင်မြူးတူးနေကြလေရဲ့

ဆက်လက်ဖတ်ရှုချင်ပါလျှင် မူရင်းစာရေးသူကိုသာ အပူကပ်ကြကုန်လော့