အိမ်စာ

 အိမ်စာ ++++++++ အချိန်ကား ၁၉၉၅ နှင့် ၂၀၀၀ ကြား။ အိမ်ကပြည့်စုံတဲ့လူတွေဆိုပေမယ့် TTC လည်းမထား၊ ဒဂုံ-၁ လည်းမထား ကျောင်းကောင်းကိုအတန်းကြီးမှပြောင်းပေမယ်ဆိုပြီး အိမ်နားကမူလတန်းကျောင်းမှာပဲကိုယ့်ကို သူငယ်တန်းတက်ခိုင်းတယ်။ အမေရော အဖေရောကစီးပွားရေးလုပ်ကြလို့ ကကြီး၊ခခွေးနဲ့ ABCD ကိုဆရာမခပ်ငယ်ငယ်တစ်ယောက် အိမ်ခေါ်သင်ပေထားလို့ သူငယ်တန်းမတက်ခင်ကတည်းကအကုန်ကျွမ်းတာပေါ့၊ ဆရာမကရိုက်လည်းမရိုက်၊ဆူလည်းမဆူ၊ မုန့်တွေကျွေး၊ထမင်းခွံ့ရင်းစာသင်ပေးတော့ ဆရာမဆိုတာကြောက်ရကောင်းမှန်းတောင်မသိခဲ့ပါဘူး၊မိဘကလည်း တစ်ဦးတည်းသောသားမို့ လက်ဖျားနဲ့တောင်မတို့ခဲ့ကြပါဘူး။ သူငယ်တန်းမတက်ခင် အမေကတော့ မှာရှာတယ်၊ ဆရာမစကားနားထောင်၊လိမ်လိမ်မာမာနေ၊ကျောင်းကဆရာမက အိမ်ကဆရာမလိုဟုတ်ချင်မှဟုတ်မှာ၊မလိမ္မာရင် ရိုက်ရင်ရိုက်မှာတဲ့၊ အမေကတော့ ကျောင်းအပ်ကတည်းက အတန်းပိုင်(တစ်ဦးတည်းအကုန်သင်)ကိုပါတိတ်တစ်ထည်လက်ဆောင်ပေးထားသတဲ့လေ။ သူငယ်တန်းစတက်ပါပြီ။ အိမ်နားက block တစ်ခုတည်းဆိုတော့ လမ်းလျှောက်ရင်ငါးမိနစ်၊ကားနဲ့ဆိုတစ်မိနစ်ပါပဲ၊ ပထမရက်မှာတော့ သူငယ်တန်းအတန်းပိုင် အသားဖြူဖြူ၊ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းကြီးက ပြုံးလို့ရွှင်လို့နဲ့ သိပ်သဘောကောင်းတဲ့ကိုယ်ပါပေါ့။ ...

ကျမ 145

 Photo Loading...

အိပ်မရချင်း များစွာနဲ့ ဇာတ်ကားများစွာကြည့်ပီး စိတ်ကူးယဉ်ဇာတ်လမ်းတစ်ခု ပေါ်ပေါက်လာတယ် ။


မီကို ဆိုတာလဲ ကျမနာမည် ဖြစ်သလို

145 ဆိုတာကလဲ ကျမရဲ့ နာမည် ဖြစ်သည် ။ 


ညနေ လေးနာရီ၊ ရုံးက အပြန် 

ကားတစ်စီး ကျမ နားကို ကပ်မောင်းရင်း 145 ဟု လှမ်းခေါ်လိုက်ပီး ကားပေါ်တက်လာရန် လက်ယှက်ခေါ်လိုက်သည် ။ 


ကားပေါ်က အမျိုးသားနှစ်ဦးကို ကျမ မသိ၊ ဒါပေ့မယ့် လိုက်လာခဲ့ရသည်။ 

အတန်ကြာအောင် မောင်းနှင်ပီး လူရှင်းသော နေရာတစ်ခုတွင် ရပ်လိုက်ကာ၊ ကားပေါ်မှာပဲ အဆိုပါအမျိုးသားနှစ်ဦးကို Hand Job၊ Blow Job စသည့်ဖြင့် ကျေနပ်သည်ထိ ပြုစုပေးရသည် ။ ၄၅ မိနစ်ပါး ကားပေါ်မှာပဲ လက်ရော၊ ပါးစပ်ရောညောင်းသည့်ထိ ပြုစုရသည့် အပြင် နို့တွေ ကြေမွနေလောက်အောင်ထိ ဆုပ်နယ်ကိုင်တွယ်ခံရပီးကာမှ ကျမကို ပြန်ရန်ခွင့်ပြုလေသည်။ ပြန်လိုက် မပို့ကြပေ၊ အထက်ပါ လူရှင်းလင်းသောနေရာမှ ကိုယ့်ဘာကို လမ်းမကြီးရောက်သည်ထိ လမ်းရောက်ရပြန်အုံးမည်၊ ခပ်ကြမ်းကြမ်း အင်္ကျီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရသဖြင့် အပေါ်ကြယ်သီးနှစ်လုံးကလဲ ပြုတ်ထွက်သွားခဲ့သည် ။ 


Bus ကားပေါ်တွင်လဲ ဖရိုဖရဲဖစ်နေသော ကျမကို ကွက်ကြည့်ကွက်ကြည့်နှင့် စိတ်ဝင်စားကြသူက အများသား ။ 


145 ဆိုသော ကျမရဲ့ အမည်ကို သိသောမည်သူမဆိုကို အလိုရှိရာ Service ပေးရမည်က သေသည်ထိ လုပ်ဆောင်နေရမယ့် တာဝန်ဖြစ်နေလေပြီ ။ 


လွန်ခဲ့တဲ့ ၁ နှစ်ကျော်ခန့်က 

Online မဲ လိမ်မှုနှင့် ပြသနာအကြီးအကျယ်တက်ခဲ့သော နေ့ရက်များကို ပြန်တွေးမိသည်။ 

ကိုယ့်အထက်က သူက လိမ်သွားတာဖြစ်ပေ့မယ့် ဘုမသိ ဘမသိနဲ့ ကျမက ရောင်းချပေးခဲ့သော မဲအရေအတွက် ပမာဏကလဲ များလှသည်။ 

သိန်းသုံးရာဆိုသော ပမာဏက နယ်ကနေ ဆင်းဆင်းရဲရဲ ရန်ကုန်ကို လခစားဝန်ထမ်းကျမအတွက် မည်သို့မျှ စိုက်ပေးနိုင်သော ပမာဏမဟုတ်ခဲ့ပေ။ 

ထောင်ကျလုစဲစဲမှာပဲ ရလာတဲ့ အခွင့်အရေးတစ်ခုကို ထောင်မကျပီးရောဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်ဆိုပီး လက်ခံခဲ့လိုက်သည် ။ 


ငွေသိန်း ၃ ရာအတွက်၊ Club တစ်ခုမှာ Model အဖြစ်ဝင်ရမည်။ 

ကျမထင်ထားခဲ့တာက Night Club တခု၊ အာ့မှာ အရက်ငှဲ့ရမယ်၊ က ရမယ်ဟု ထင်ထားခဲ့သော်လည်း 

တက်တက်စင်အောင်လွဲနေခဲ့သည် ။


145 ဆိုတဲ့ ဆွဲပြားလေးကို လည်ပင်းမှာဆွဲထားပေးသည်၊ ခုရောက်နေတဲ့နေရာက ဘယ်နေရာမှန်းတော့ မသိ၊ အလွန်ကျယ်ဝန်းသည့် တိုက်ကြီး တစ်တိုက်တော့ဖြစ်လိမ့်မည်။ နေရောင်မရှိသော်လဲ လင်းထိန်းနေအောင် မီးများဆင်ထားသည်။ 

အမျိုးသမီး တယောက်က ထိုင်လျက်၊ သူ့ဘေးမှဋ အမျိုးသားနှစ်ယောက်မတ်တပ်နေကြသည် ။ 


145 အဝတ်တွေ ချွတ်မယ်ဟု အဆိုပါအမျိုးသမီးက အမိန့်ပေးနေသည်။ 

တစိမ်းသုံးယောက်ရှေ့မှာ ဘယ်နည်းနဲ့မှ ကျမ မချွတ်နိုင်ပါ ။

ကျမ မချွတ်ဘူးဆိုတာ သဘောပေါက်သွားတော့ အမျိုးသားနှစ်ဦး ကျမကို လွယ်လွယ်ကူကူပင် ချုပ်ကာ ဆွဲထူလိုက်သည် ။ 

ထို့နောက် အခန်းတစ်ခန်းထဲ သို့ခေါ်သွားသည်။ 

ထိုအခန်းထဲတွင် သံတိုင်တွေကန့်ထားသော အခန်းတစ်ခု ထပ်မံပါဝင်လေသည် ။ 


ကျမကို ကြိုးဖြင့်တွဲလောင်းဆွဲကာ အဝတ်အစားများကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် ဆွဲဖြဲဖယ်ရှားဖစ်လိုက်သည် ။ 

ကျမ ဆီကသာ တောင်းပန်သံအမျိုးမျိုးထွက်နေပေ့မယ့်၊ သူတို့က တခွန်းမှ ပြန်မပြော ။ 

ထို့နောက် ကျောပြင်၊ ဝမ်းဗိုက်နှင့် တင်ပါးပေါ်တွင် ကြာပွတ်ရာများကျရောက်လာတော့သည် ။ 

အချက် ငါးဆယ်လောက်မှာပင် ဘာခိုင်းခိုင်းလုပ်ပါတော့မယ်ဟု ကျမက ကျိုးသွားခဲ့ပေ့မယ့် ရိုက်ချက်များက မရပ်ပါ၊ အချက်တစ်ရာခန့်မှ ရပ်သွားပီး သေချာပီလားဟု မေးလေသည် ။ 

ကျမမှာ ခေါင်းငြိတ်ရုံသာရှိ၏။


Club ရဲ့ Sex Slave တစ်ယောက်အဖြစ် စတင်လေ့ကျင့်ရသည် ။ 

မနက်လင်းသည်နှင့် အပေါ့အလေးသွားပီးနောက် ၅ ပေခန့် မှန်ပြားတစ်ချက်ပေါ်တွက် Dildo တစ်ခုကို ကပ်လိုက်ပီး အပေါ်မှ တေ့ကို စောင့်ကာ ညှောင့်ကာလုပ်ရသည် ။ 

မျက်လုံးရော နားရောကိုပါပိတ်ထားကာ၊ လုံးဝ အားကုန်က ခွေကျသည်ထိ တပတ်လောက် နေ့စဉ်လုပ်ရသည် ။


Kissing ဆွဲတိုင်း လျာထိုးပေးပီး မျက်လုံးမှေးနေသည်ကို သေထိ အကျင့်ပါအောင် နှိပ်စက်ခံရင်း သင်ကြားရသည်။ 

လီးအကြောင်းကိုလဲ ယောက်ျားတွေထက် ပိုသိ၊ ပိုရင်းနှီးအောင် ညှင်းပန်းရင်းပဲ ထပ်မံပုံစံပေးခံရသည် ။

အချိန်က နှစ် နှစ်ထင်ရပေ့မယ့် နှစ်လသာရှိသေးသည် ။ 

လေးဘက်ထောက်ထားရင်း ဘယ်သူမှ မလိုးပါပဲ အလိုးခံနေသလို မုသွင်းခံနေရသည်၊ စိတ်တိုင်းမကျတဲ့ ညဉ်းသံတိုင်းအတွက်လဲ ရိုက်ချက်ခပ်စပ်စပ်က မနှေးကျလာသေးသည် ။ 


Training အောင်သွားတယ်ပဲပြောရမလား၊ ဒီသုံးယောက်လုံး ဘာပြောပြော မလုပ်ပဲမနေရဲလောက်အောင် ကျမ နာခံတတ်နေပီ။ ကြောက်တတ်နေပီ ။ 

Club Model အနေနဲ့ အလုပ်လုပ်ဖို့အချိန်ကျပီ၊ ပြင်ပလောကသို့ ပြန်လည်ထွက်ခွင့်ရခဲ့ပြီ ။

Club Member တိုင်းမှာ အသုံးပြုခွင့်ရှိတဲ့ Model ရဲ့ နံပါတ်ရှိသည် ။ 

ကျမရဲ့ နံပါတ်ကို သိတဲ့သူမှန်သမျှ အချိန်မရွေး၊ နေရာမရွေး လိုချင်သမျှ အကုန်လုပ်ဖို့က Club Model ရဲ့ တာဝန်ဖြစ်သည် ။ 

ကျမ 145 ပါ 😉


Miko

Comments

Popular posts from this blog

My Lovely wife,the bitch for black cleaner

ပန်းပျိုမေ