လျှပ်၍ လွင့်သော....

 " လျှပ်၍ လွင့်သော......."

(warning - 🔞🔞🔞🔞)

(မှတ်ချက်ပေးချင်ရင်ကတော့ ဆက်ရေးဖို့ပဲ ပေးပေါ့

 ***အကုန်လုံးက စိတ်ကူးသပ်သပ်ပါပဲ...🙆)

တိတ်ဆိတ်ခြင်းတွေ ကြီးစိုးနေတဲ့ အခန်းငယ်လေးထဲမှာ လူနှစ်ယောက်.....

တစ်ယောက်က ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်ခေါင်းငုံ့လို့

တစ်ယောက်က နူးညံ့အိစက်နေတဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေတလ္လင်ချိတ်လို့....။

ဒီနေ့ဟာ... weekend play day‌မို့လား...။

ခြေသံတလျှပ်လျှပ်ဟာ နားထဲမှာ တိုးလျစွာ၀င်လာ..။

အခန်းလေးထဲက စားပွဲပေါ်မှာတော့ ဘီယာ တစ်ခွက်ရယ် ရေခဲတွေ ထည့်ထားတဲ့ ပန်းကန်လေးရယ်....။

ဟန်နီကလေ ဒီနေ့ သခင့်အတွက် entertainလုပ်ပေးရမှာမို့ သာမန်နေ့တွေထက်တော့ ရင်ပိုခုန်မိတယ်...။ပြင်ဆင်စရာတွေ ပြင်ဆင်လာခဲ့သိတိုင် စိတ်လှုပ်ရှားလွန်းလို့ ညတုန်းကတောင် ကောင်းကောင်း အိပ်မပျော်ခဲ့။

"စလို့ ရပြီ...ဟန်နီ"

တိုးတိုးလေးပေမယ့် ရင်ခုန်သံကိုတော့ ဒိတ်ခနဲ..။

ဒူးထောက်နေရာကနေ ထလိုက်တယ်။ပြီးတော့ changing roomထဲကို ၀င်ခဲ့လိုက်တယ်။ခနခနကြားနေကြ တီးလုံးသံက နားထဲမှာ ကြားယောင်လာတော့ လှုပ်ရှားမှုတွေ ပိုသွက်လာတယ်။အရောင်တွေထဲမှာမှ ဟန်နီအကြိုက်ဆုံး ပန်းနုရောင်ဖျော့ဖျော့ underwear ၀မ်းဆက်လေး။အောက်ကတော့ ရှေ့ပိုင်းကိုပဲ ဖုံးအုပ်ပေးနိုင်တဲ့ G stringလေးနဲ့ အပေါ်ကတော့ ဟန်နီ့နို့အုံတွေကို ထိန်းရုံထိန်းပေးနိုင်မယ့် braလေး။

လဲလှယ်ပြီးတော့ မှန်ရှေ့ရပ်လိုက်တယ်။ဖြူ၀င်းတဲ့အသားအရောင်ဟာ ပန်းနုရောင်ကြောင့် ပိုလက်လာသလို..။ဆံပင်ရှည်တွေကို ဖြန့်ချလိုက်တယ်။နှုတ်ခမ်းကို လိ‌‌မ္မော်ရောင်တင်လိုက်တယ်။စီးနေကျ မဟုတ်တဲ့ ၆လက်မ ဒေါက်ကို ဆွဲယူလို့  အဆင်သင့်ဖြစ်နေပြီဆိုပေမယ့် ရင်ခုန်သံတွေ မငြိမ်သေး..။

ဒေါက်...ဒေါက် ...ဒေါက်

ဟန်ပါပါလျှောက်လှမ်းရင်း ထိုင်နေသူ သခင့်ရဲ့ရှေ့မှာ ကိုယ်ဟန်တို့က အဆင်သင့်...။ခပ်တိုးတိုးချင်း ထွက်ပေါ်လာတဲ့ သီချင်းသံနဲ့အတူ ကိုယ်ဟန်ဟာ လိုက်ပါလှုပ်ရှား။လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း ဝဲလွင့်သွားတဲ့ ဆံနွယ်တွေနဲ့အတူ မီရောင် မှိန်မှိန်အောက်မှာ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ဟာ စီးချက်မှန်စွာ ကပြဖျော်ဖြေလို့....။

ပရိတ်သတ်တစ်ဦးတည်းရှိသည့်တိုင် ရင်ခုန်သံကတော့ ဒုန်းစိုင်းခုန်ပေါက်လို့ ...။

ဘီယာခွက်လေးထဲကို ရေခဲတွေ ထည့်နေတဲ့ သခင့်မျက်လုံးတွေက ဟန်နီ့ ကိုယ်လေးဆီမှာ။အရောင်တောက်တောက် မျက်၀န်းစူးစူးတွေကြောင့် သခင်ကျေနပ်မှန်းသိတော့ ခန္ဓာကိုယ်က လှုပ်ရှားမှုတွေဟာ ပိုအားကောင်းလာ။တကယ်က sexy danceဆိုတာ ဟန်နီနဲ့နည်းနည်းမှကို မလိုက်ဖက်တဲ့အရာလေနော်....။ဆိုပေမယ့်လည်း အလိုရှိသူက သခင်မို့ ရအောင်ကြိုးစားပေးရမှာက ဟန်နီမို့လား.....။

play timeများစွာမှာ ဘယ်တော့မှ အ၀တ်အစားမချွတ်တဲ့ သခင်က ခုတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်းချွတ်ချလို့...။ခပ်လတ်လတ် အသားအရေရဲ့ကြံ့ခိုင်မှုရယ် ကြွက်သားတွေရယ်က ဟန်နီ့မျက်လုံးတွေကို ဆွဲဆောင်ထားပြန်ရော...။

boxerပဲကျန်တော့အထိ ချွတ်ပြီးတော့ သခင်က လက်ယက်လှမ်းခေါ်ပြန်တယ်...။

လေးဘက်ထောက်ရင်း ခြေ‌လှမ်းတွေက သခင့်ဆီ တရွေ့ရွေ့။ပထမဆုံးသော ဆိုတဲ့ အသိက အအေးဓာတ်အတော်အသင့်ရှိတဲ့အခန်းထဲမှာတောင် ဟန်နီ့ကို ချွေးစို့စေတယ်။ရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားမှုနဲ့အပြိုင် ဟန်နီ့ညီမလေးကလည်း စိုစွတ်လို့....။

သခင့်ခြေရင်းမှာ ဒူးထောက်ရင်း အမိန့်သံကို နားစွင့်နေချိန်မှာ

"မင်းကို ဘယ်သူပိုင်လဲ..ဟန်နီ"

"သခင်ပိုင်တာပါ သခင်"

"မင်းရဲ့အရာရာကိုရော ကို ပိုင်တယ်မို့လား..."

"ဟုတ်ကဲ့...သခင်"

"အရာရာကို ကြည်ဖြူတယ်မို့လား ဟန်နီ"

"နောက်ဆုတ်ရင် မှီသေးတယ်နော်..."

"အို ....မဟုတ်တာ

 သခင်နဲ့သာဆို အရာရာကြည်ဖြူပါတယ် သခင်"

လိုချင်တဲ့အဖြေကို ကြားရလို့နဲ့တူပါတယ်။သခင့်နှုတ်ခမ်းတွေက ဟန်နီ့မျက်လုံးထဲမှာ ပြုံးနေသယောင်...။

ဒူးထောက်နေတဲ့ ဟန်နီ့ရှေ့မှာ သခင်က လာရပ်တယ်။ပြီးတော့ ဘယ်တော့မှ မရဖူးတဲ့ အနမ်းတစ်ပွင့်က မျက်နှာကို လည်တိုင်က ဆွဲမော့ရင်း ဟန်နီ့ရဲ့ လိ‌‌မ္မော်ရောင် နှုတ်ခမ်းတွေထက်မှာ...။

အို...နွေးထွေးချိုမြလိုက်တာ။

အလိုက်သင့် ဟပေးလိုက်တဲ့ပါးစပ်ထဲမှာ လျှာတစ်ခုက မြွေလိုတွန်းထိုး ၀င်ရောက်လာရဲ့။ကြက်သီးမွေးညင်းတွေဟာ တကိုယ်လုံးကို ပြန့်နှံ့သွား။ရင်တွေကတော့ ပေါက်ထွက်မတတ် ခုန်ပေါက်လို့....။

လက်နွေးနွေးက အေးစက်စက် အရှေ့ဖက် အသားဆိုင်တွေဆီ ရောက်လာတယ်။ဖွဖွဆုပ်နယ်ခြင်းနဲ့အတူ အထိအတွေ့က ရူးလောက်ရဲ့။ရုတ်တရက် ထိပ်ဖျားလေးတွေကို လိမ်ဆွဲလိုက်တာမို့ နှုတ်ခမ်းဟာ လွတ်ထွက်သွားပြီး နာကျင်ခြင်းမှာ မိန်းမောစွာ...။

"အ....."

ခပ်တင်းတင်းလိမ်ထားသလို မျက်နှာကို ပိုဆွဲပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို ထပ်ပြီးထိတွေ့လာတာကြောင့် ချိုမြိန်ခြင်း နာကျင်ခြင်းတွေကြားမှာ ဒူးမခိုင်ချင်စွာ....။

"ပြုစားလိုက်တာ သခင်ရယ်"

သခင့်လက်ထဲမှာ ဘယ်တုန်းကမှန်း မသိရောက်နေတဲ့ ကလစ်လေးတွေ....။

ထိပ်ဖျားလေးတွေဟာ သူ့နေရာလို့သတ်မှတ်ထားပုံထင်ပြီး အတင်းအကြပ်နေရာယူလာတယ်....။နာကျင်မှုက အသည်းမခိုက်ဆိုပေမယ့် လိုလားတောင့်တတဲ့နာကျင်မှုပဲလေ....။

နောက်ကျောဘက်မှာ ရောက်နေတဲ့ သခင်က ဒူးထောက်လျက်သူ့ရှေ့မှာ ရပ်နေတဲ့ ကျတော့်နို့အုံတွေကို ဆွဲညစ်ရင်းပဲ တချက် တချက် ကလစ်လေးတွေကို ခါယမ်းဆော့လို့....။

ရီဝေနေတဲ့ ကျတော့်မျက်လုံးတွေ....

မသိမသာ ကိုက်ဖိထားတဲ့ ကျတော့်နှုတ်ခမ်းတွေ...

သေချာပေါက်ကို  မီးရောင်အောက်မှာ လှ‌ပနေလောက်မှာ...။

ဆွဲမှောက်ချလိုက်ရင်းပဲ လူက ဒူးထောက်လျက်ကနေ လေးဘက်ထောက်ဖြစ်သွားရ။လက်တွေနဲ့ ကုန်းနေရတာမဟုတ်ပဲ နို့အုံတွေနဲ့ ကုန်းထားရတာမို့ နာကျင်မှုက အသည်းမခိုင်တတ်ပါပဲ။nippleထိပ်တွေက clipတွေက အတော်ကို ဒုက္ခပေးပြန်ရော......။

သခင်က သူ့ခြေထောက်တစ်ဖက်နဲ့ ကျတော့်ခြေနှစ်ချောင်းကို ဆွဲကားလိုက်တယ်။အမွှေးအမျှင်တွေ မရှိမှကြိုက်တဲ့ သခင်မို့ ကျတော့်ညီမလေးဟာ ပြောင်သလင်းခါစွာ။သခင့်ရဲ့မျက်လုံးတွေရှေ့မှ ပြူးပြဲလစ်ဟာနေပြီမို့လား....။အဲ့ဒီအသိက ဦးနှောက်ကို သွားသတင်းပို့တော့...ကျတော့်ညီမလေးထဲက အရည်ကြည်တွေဟာ စိမ့်ခနဲ စိမ့်ခနဲ။

လက်နွေးနွေးလေးက အုပ်ကိုင်လိုက်တဲ့အချိန်မှာလေ

အို...ရင်တွေခုန်လိုက်တာ။အတွေ့အကြုံမရှိသူမို့ ပထမဆုံးရင်ခုန်မှုတွေဟာ ဒီလောက်ထိတောင်လားလို့ အံ့ဩယူရ။

"အ...."

ခပ်ဖြည်းဖြည်းတိုး၀င်လာတဲ့ လက်တစ်ချောင်း...။

ခပ်ဖြည်းဖြည်းလေးကိုမှ အတော်လေးကို ခပ်ဖြည်းဖြည်းလေး။ဆိုပေမယ့်လည်း အတွင်းသားတွေကတော့ လျင်မြန်မှုကို တမ်းတမက်မောနေသလို။၀င်လာတဲ့လက်နွေးနွေးကို ဆွဲညှစ်ရင်း မြန်ပေးပါလို့ တောင်းဆိုနေသလို...။

၀င်လိုက် ထွက်လိုက် လှုပ်ရှားနေတဲ့ သခင့်ရဲ့လက်ဟာ တဖြည်းဖြည်းမြန်လာတယ်....။

အရည်ကြည်တွေရဲ့အကူအညီတွေကြောင့် နာကျင်မှုကို မခံစားရသလို လမ်းဟာလည်း ချောမွတ်လာတယ်။လှုပ်ရှားမှုအရှိန်အဟုန်အတိုင်း အားကောင်းလာတဲ့ ရင်ခုန်သံတွေ။

"ကို ခွင့်ပြုချက်မရှိပဲ မင်း ပြီးခွင့်မရှိသလို ခွင့်တောင်းရမယ်ဆိုတာ ခေါင်းထဲကို ထည့်ထား..."

စကားသံနဲ့အတူ တင်ပါးတွေကို သခင့်လက်တွေက ရန်ရှာလာတယ်....။

"ဖြန်းးးး...."

"ဖြန်း....."

"ဖွနျးးးးးးးးး"

ဆက်တိုက်ကျလာတဲ့ ရိုက်ချက်တွေ။

တစ်ချက်ရိုက်လိုက်တိုင်းမှာ နို့အုံက ကြမ်းပြင်နဲ့ထိပြီး ရှေ့ကိုရောက်ရောက်သွားတာမို့ clipတွေရဲ့ဒဏ်ကလည်း မျက်ရည်ကျမတတ်။သို့ပေမယ့် ဒီမျက်ရည်တွေဟာ အပြာရောင်မျက်ရည်တွေ....။

စိတ်ကြိုက်ရိုက်ချင်သလောက်ရိုက်နေတဲ့ သခင့်လက်တွေနဲ့ ကျတော့်တင်ပါးတွေကြားမှာ သိသိသာသာကို ပူလာတယ်။

မီးရောင်အောက်မှာ ပန်းရောင်သန်းနေရောပေါ့....။

တောက်တောက်ကျနေတဲ့ အရည်တွေကြောင့် ဟန်နီကတော့ မျက်နှာကို မထားတတ်တော့ဘူး....။သခင့်ဦးဆောင်မှုတွေက ကျေနပ် ပီတိဖြစ်ရပါရဲ့။

"ဖြန်း....."

"အ....."

နာကျင်မှုတွေ တရိပ်ရိပ်မြင့်တက်လာလေ နယ်နိမိတ်နားကို ကပ်ကပ်လာတဲ့ slv mindset နဲ့ကျတော်က နာကျင်မှုတွေကြားထဲကနေ လူက တိမ်တွေပေါ်မှာ....။

ရင်ခုန်သံမြန်လာတာနဲ့အတူ အမျိုးအမည်မသိတဲ့ ခံစားမှုတို့က လှိုက်ခနဲ။ဒူးတွေ မထောက်ချင်လောက်အောင်အထိကို ခံစားမှုမှာ ယစ်မူးရင်းးးးး......

"ဆက်ရိုက်ရင် ဟန်နီပြီးတော့မယ် သခင်"

"ဟန်နီ ပြီးခွင့်ရှိမလားဟင်"

တိုးလျလျ ခွင့်တောင်း ဖွင့်ဟသံအဆုံးမှာ...

ဟက်ခနဲရယ်ချလိုက်တဲ့ ရယ်သံနဲ့အတူ ရိုက်နေရာကနေ ရပ်တန့်သွားတယ်။ပြီးတော့ အခန်း‌ငယ်လေးဟာ ပြန်တိတ်ဆိတ်သွားတယ်။။ကျတော့်ရဲ့အသံရှူသံတွေကတော့ လမ်းခုလတ်မှာ ပစ်ချခံရသည့်တိုင် မြန်ဆန်တုန်း...။တစ်ခုခုကို ငံ့လင့်နေတာပဲမို့လား....။

"မင်း ဘယ်လောက်တော်လဲ ကို ကြည့်မယ်"တဲ့...။

ရုတ်တရက် ထွက်လာတဲ့ စကားသံမို့ လူက ကြောင်နေရင်း အတွင်းမှာ တစ်ချက်သွားလင်းလက်တယ်။ဆိုလိုရင်းရင်းကို သိ‌ပြီမို့ ဒူးထောက်ရင်းပဲ သခင့်နားဆီသို့ ဖြည်းဖြည်းချင်းဆီ..။

#ဆောင်း