Julia's Daddy
ကားသံကြားတာကြောင့် ဂျူလီအောက်ကိုပြေးဆင်းလာသည်။
"ဒယ်ဒီ ဂျူလီ့အတွက် ဘာမုန့်ပါလဲ"
"ကြိမ်လုံးပါတယ်"
"ဟင် ဒယ်ဒီကလည်း"
"ချွဲမနေနဲ့ စာကြည့်ခန်းထဲက စောင့်နေ"
"ဟုတ်"
ဂျူလီ့ဒယ်ဒီက ဂျူလီ့ထက် ၁၈နှစ်ကြီးသည်၊ ဒယ်ဒီ့အသက်က ၄၀၊ ဂျူလီက ၂၂၊ ဂျူလီက အသားဖြူဖြူ အရပ်ကမနိမ့်မမြင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က အသင့်အတင့်အချိုးကျသည်၊ ဒယ်ဒီက အသားညိုပြီး အရပ်ရှည်သည်၊ ဘီယာသောက်သောကြောင့် ဗိုက်အနည်းငယ်ပူသည်။
"ကဲ ဘာအပြစ်လဲဂျူလီယာ"
"ဟင့်အင်း ဂျူလီမသိဘူး"
"ဘာ မင်းအပြစ်မင်းမသိရင် ပိုဆိုးမယ်လို့ ပြောထားတယ်မလား"
"ဂျူလီမှတ်မိပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဂျူလီဘာအမှားမှ မလုပ်ထားဘူး"
"ကောင်းပြီလေ၊ မသိတော့လည်း သိအောင်လုပ်ပေးရတာပေါ့"
ဒယ်ဒီက စာကြည့်စားပွဲဘေးမှာ ထောင်ထားတဲ့ သုံးပေလောက်ရှိတဲ့ ပိုက်လုံးအပြာရောင်ကို ယူလိုက်သည်။
"ပြော ဒီနေ့ ရုံးမှာ မိုးစက်ကို ဘာလုပ်လိုက်လဲ"
"ပါးရိုက်လိုက်တယ်"
"အေး အဲ့ဒါအမှားမဟုတ်ဘူးလား"
"ဘာလို့ရိုက်တယ်ဆိုတာကော မမေးတော့ဘူးလား"
ဖြောင်း အား
"လေသံကို ပြင်စမ်း ဂျူလီယာ၊ ငါ့ဒေါသကို မဆွနဲ့"
ဒယ်ဒီက ဂျူလီဖင်ကို ပိုက်လုံးဖြင့် ရိုက်လိုက်သည်၊ ကော့နေအောင် နာသော်လည်း တောင့်ထားလိုက်သည်၊ ဂျင်းဘောင်းဘီဝတ်ထားတာတောင် အီစိမ့်နေသည်အထိ ဒယ်ဒီ့ရိုက်ချက်က ပြင်းလှသည်။
"သူကအရင်စတာကို"
ဖြောင်း အား
"မင်းကိုမမေးရင် မဖြေနဲ့"
ပိုက်လုံးနဲ့က တစ်ချက်ရိုက်ရင်တောင် သုံးလေးရက်လောက် အီစိမ့်နေသည်၊ အခုနှစ်ချက်နဲ့ပင် ဖင်ကအပူထွက်လာသလို ခံစားရသည်။
"မိုးစက်အသက်ဘယ်လောက်လဲ"
"၃၆"
"မင်းထက် ဘယ်လောက်ပိုကြီးလဲ"
"၁၄နှစ်"
"အေး ကိုယ့်ထက်အကြီးကို ပါးရိုက်တာ မင်းမှာအပြစ်မရှိဘူးလား"
"မရှိဘူး"
ဖြောင်း အား
ဒူးကွေးညွတ်သွားသည်။
"ပြန်ရပ်"
"သူက ဂျူလီ့ကို အရင်ရန်လာစတာလေ"
"အဲ့ဒါနဲ့ပဲ ကိုယ့်ထက်အကြီးကို ပါးရိုက်စရာလား"
ဂျူလီ ဒယ်ဒီ့ကို မျက်စောင်းထိုးကာ ကြည့်လိုက်သည်။
ဖြောင်း အား
"အခုပဲ ရိုင်းလို့ ဆုံးမနေတယ်၊ ထပ်ပြီးမိုက်ရိုင်းတဲ့ အပြုအမူတွေ ဆက်တိုက်လုပ်နေတယ်"
"ဒယ်ဒီက ဂျူလီ့ရဲ့ sponserလို့ ပြောတာကို"
"မဟုတ်ရင် ပြီးရောလေ၊ အဲ့လောက်အထိ ဒေါသထွက်စရာမှ မဟုတ်တာ"
"ဒယ်ဒီက ဒယ်ဒီ့အချစ်ဦးကိုထိတော့ နာတယ်ပေါ့"
ဖြောင်း အား
"မင်းကိုငါ အဲ့လိုသဝန်မတိုဖို့ ဘယ်နှခါပြောရမလဲ၊ ကလေးဆန်လွန်းတယ်"
"ဒယ်ဒီကကော သူနဲ့ဘာလို့ အတူအလုပ်လုပ်နေတာလဲ၊ ဘာလဲ၊ သူ့ကို မပြတ်နိုင်လို့လား"
ဖြောင်း ဖြောင်း အား အီး
"မင်းပါးစပ်မပိတ်နိုင်သေးဘူးလိုက်၊ ငါရိုက်ရင် သေတော့မယ်"
"ရိုက်လေ၊ သေအောင်အထိ ရိုက်ပေါ့၊ ဂျူလီသေတော့ ဒယ်ဒီသူနဲ့ ပြန်ပေါင်းထုတ်လို့ ရတာပေါ့"
ပြောရင်း ဂျူလီက ဖင်ကိုပိုပြီးကော့ပေးလိုက်သည်။
"အေး မင်းသဘောအတိုင်းပဲပေါ့"
ဒယ်ဒီက ဂျူလီ့ကိုယ်လုံးကို စားပွဲဖက်လှည့်ကာ လက်ထောက်စေရင်း သူလက်ဖြင့် ခါးကိုဖိချကာ ဖင်ကိုကော့စေသည်၊ ဂျူလီလည်း အရွဲ့တိုက်ကာ ပိုကော့ပေးလိုက်သည်၊ ဂျူလီ့အရွဲ့တိုက်မှုက ဒယ်ဒီ့ကို ပိုစိတ်တိုစေသည်လားမသိ။
"ဟာ ဂျူလီယာ မင်းတော့"
ဒယ်ဒီက ပြောရင်း နံရံမှာ ချိတ်ထားတဲ့ paddleကို ဖြုတ်ယူလိုက်၏၊ ဂျူလီဝတ်ထားသည့် ဂျင်းဘောင်းဘီကို ခြေမျက်စိအထိဆွဲချလိုက်သည်၊ ပင်တီကိုလည်း ပေါင်တစ်ဝင်အထိ ဆွဲချပြီး
"ကော့ထား၊ ဆယ့်ငါးချက်ရိုက်မယ်၊ ရေထား၊ position မပြောင်းစေနဲ့"
ဂျူလီနှုတ်ခမ်းကို တင်းကနဲကိုက်လိုက်သည်။
ဖြောင်း အင့်
"ဖြေလေ"
ကျယ်လောင်ပြတ်သားသည့်အသံက ဂျူလီ့ကို စိတ်တိုနေမှန်း သိသာသည်။
"ဟုတ်ကဲ့"
အံကိုတင်းကနဲကြိတ်ကာ အကြည်လင်ဆုံးအသံဖြစ်အောင် ကြိုးစားရင်း ဖြေလိုက်သည်။
ဖြောင်း
"၁"
ဖြောင်း ဖြောင်း
"၂ ၃"
ဖြောင်း
"၄"
ဖြောင်း
"၅"
နံပါတ်စဥ်ရေတာကလွဲပြီး အသံမထွက်တာကြောင့် ဒယ်ဒီက လက်ဆကို ပိုတင်လိုက်သည်။
ဖြောင်း
"အင့် ၆"
"ပြန်ကော့ထား"
ဒယ်ဒီက ခါးကို paddleဖြင့် ဖိကာပြောသည်။
ဖြောင်း
"အာ့ ၇"
ဖြောင်း
"အား ၈"
၈ချက်မြောက်မှာတော့ ဂျူလီမခံနိုင်အောင် အော်မိတော့သည်။
"မင်းအသံကိုလျှော့ထား၊ မဟုတ်ရင် အသံမထွက်အောင် ငါလုပ်ရလိမ့်မယ်၊ ဖင်ကိုပြန်ကော့ထား"
ပြောပြီး လက်ဆက လျော့မသွားသည့်အပြင် ပိုတင်လိုက်သည်။
ဖြောင်း
"အား ၉"
.................
ဖြောင်း
"အင်း ၁၄"
ဖြောင်း
"အား ၁၅"
၁၅ချက်ပြီးတော့ ဂျူလီက အရိုက်ခံထားရသည့် တင်သားကိုဖိကာ ခွေကျသွားသည်၊ ဒယ်ဒီက paddleကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ပစ်ချပေးကာ
"သိမ်းလိုက် ပြီးရင်သွားအိပ်တော့"
ဒယ်ဒီက ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာထိုင်ကာ ရှိုက်ငိုနေသည့် ဂျူလီ့ကို ဂရုပင်မစိုက်၊ သူ့အလုပ်သူလုပ်နေသည်၊ ဘောင်းဘီတွေပြန်ဝတ်ပြီး paddleကိုသိမ်းကာ ဒယ်ဒီ့မျက်စိရှေ့ကနေ ထွက်လာလိုက်မိသည်။
အခန်းထဲရောက်တော့ ဂျူလီကုတင်ပေါ်မှာ မှောက်ငိုနေရင်း အိပ်ပျော်သွားသည်။
သူအခန်းထဲဝင်လာတော့ ဂျူလီက အိပ်ပျော်နေလေပြီ၊ ကုတင်ဘေးမှာ တင်ပါးလွှဲထိုင်ကာ ဆံပင်လေးကို သပ်ရင်း ပါးလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တော့ မျက်လုံးလေးပွင့်လာကာ
"ဒယ်ဒီ"
"ဆေးထည့်ထားလား"
"ဟင့်အင်း"
"ကိုယ်ထည့်ပေးမယ်နော်"
ညအိပ်ဂါဝန်ပါးလေးကိုလှန်ကာ သူရိုက်ထားသည့် ဖင်လုံးလုံးရဲရဲလေးကို ဆေးထည့်ပေးလိုက်သည်၊ လုံးနေသော ဖင်လေးကို အသည်းယားစွာ ညှစ်မိလိုက်တော့ ဂျူလီက ဖင်လေးတွန့်သွားကာ
"အင့် နာတယ်"
"နာနေသေးလား"
ဖင်လေးကို ခပ်ဖွဖွပွတ်ရင်း ထပ်မေးလိုက်တော့
"အင်း"
"ဒီကိုလာခဲ့"
ဒယ်ဒီခေါ်တော့ ဒယ်ဒီ့ရင်ခွင်ထဲကို ခေါင်းလေးတိုးဝင်ကာ
"ဂျူလီက ဒယ်ဒီ့ကို အရမ်းချစ်တာ"
"ကိုယ်လည်းဂျူလီ့ကို ချစ်ပါတယ်၊ အဲ့ဒါကြောင့် အရမ်းမဆိုးနဲ့ကွာ၊ ကိုယ်ခဏခဏမရိုက်ချင်ဘူး"
ဒီညတော့ ဒယ်ဒီ့ရင်ခွင်ထဲတိုးဝင်ကာ အိပ်ပစ်လိုက်သည်၊ အိပ်မက်ကလေးလှနေပေတော့မည်။
#juliasdaddy
#Hazel
အဆက်ရှိမရှိမသေချာပါရှင်၊ စိတ်ကူးပေါက်တုန်းရေးတာမို့လို့ပါ။
Comments
Post a Comment