အိမ်စာ

 အိမ်စာ ++++++++ အချိန်ကား ၁၉၉၅ နှင့် ၂၀၀၀ ကြား။ အိမ်ကပြည့်စုံတဲ့လူတွေဆိုပေမယ့် TTC လည်းမထား၊ ဒဂုံ-၁ လည်းမထား ကျောင်းကောင်းကိုအတန်းကြီးမှပြောင်းပေမယ်ဆိုပြီး အိမ်နားကမူလတန်းကျောင်းမှာပဲကိုယ့်ကို သူငယ်တန်းတက်ခိုင်းတယ်။ အမေရော အဖေရောကစီးပွားရေးလုပ်ကြလို့ ကကြီး၊ခခွေးနဲ့ ABCD ကိုဆရာမခပ်ငယ်ငယ်တစ်ယောက် အိမ်ခေါ်သင်ပေထားလို့ သူငယ်တန်းမတက်ခင်ကတည်းကအကုန်ကျွမ်းတာပေါ့၊ ဆရာမကရိုက်လည်းမရိုက်၊ဆူလည်းမဆူ၊ မုန့်တွေကျွေး၊ထမင်းခွံ့ရင်းစာသင်ပေးတော့ ဆရာမဆိုတာကြောက်ရကောင်းမှန်းတောင်မသိခဲ့ပါဘူး၊မိဘကလည်း တစ်ဦးတည်းသောသားမို့ လက်ဖျားနဲ့တောင်မတို့ခဲ့ကြပါဘူး။ သူငယ်တန်းမတက်ခင် အမေကတော့ မှာရှာတယ်၊ ဆရာမစကားနားထောင်၊လိမ်လိမ်မာမာနေ၊ကျောင်းကဆရာမက အိမ်ကဆရာမလိုဟုတ်ချင်မှဟုတ်မှာ၊မလိမ္မာရင် ရိုက်ရင်ရိုက်မှာတဲ့၊ အမေကတော့ ကျောင်းအပ်ကတည်းက အတန်းပိုင်(တစ်ဦးတည်းအကုန်သင်)ကိုပါတိတ်တစ်ထည်လက်ဆောင်ပေးထားသတဲ့လေ။ သူငယ်တန်းစတက်ပါပြီ။ အိမ်နားက block တစ်ခုတည်းဆိုတော့ လမ်းလျှောက်ရင်ငါးမိနစ်၊ကားနဲ့ဆိုတစ်မိနစ်ပါပဲ၊ ပထမရက်မှာတော့ သူငယ်တန်းအတန်းပိုင် အသားဖြူဖြူ၊ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းကြီးက ပြုံးလို့ရွှင်လို့နဲ့ သိပ်သဘောကောင်းတဲ့ကိုယ်ပါပေါ့။ ...

ကျွန်မဘဝရဲ့ နေမမြင်ညများ

 ကျွန်မဘဝရဲ့ နေမမြင်ညများ


ငယ်ကအကြောင်းတွေ တွေးမိတဲ့အချိန်တိုင်းမှာ ခံစားရတယ်။ ဘာခံစားချက်လဲဆိုတော့...

၁၃ နှစ်မှာ အပေါက်စုံအောင် အလုပ်ခံဖူးနေပြီ။ အိမ်မှာနေရင် ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ အဝတ်အစားမပါဘဲ နေရတယ်။ အိမ်လာလည်တဲ့ လူတွေရှေ့မှာလဲ ကျွန်မဟာ ကိုယ်တုံးလုံးကြီးဘဲ။ ညဘက်တွေမှာ အရက်သောက်နေတဲ့ အရက်သမားတွေရှေ့မှာ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ကပြ ဖျော်ဖြေရတယ်။ ပိုက်ဆံပိုရဖို့အတွက် သူတို့ကို အရက်ငှဲ့ပေးရတယ်။ အမြည်းခွံ့ကျွေးရတယ်။ ဒီလို နေနိုင်မှု့မျိုးနဲ့နေရတဲ့ကျွန်မ ကျောင်းသွားရမှာကို ရှက်လာတယ်။ ဒီလိုလဲ ကျောင်းကို ကျွန်မ မရောက်ဖြစ်ခဲ့‌တော့ဘူး။ ဒါပေမယ့်လဲ ကျောင်းသားအချို့ရဲ့ ဆိုင်ကယ်နောက်မှာ ကျောင်းဝတ်စုံလေးနဲ့ လိုက်ထိုင်ပြီး သူတို့ ဆောင်ရာကိုတော့ ကျွန်မ မကြာမကြာလိုက်ဖြစ်တယ်။ ပန်းခြံထဲ၊ ချုံထဲ၊ ကုန်းတံကားအောက်၊ ချောင်းရေရှိတဲ့ကမ်းစပ် အို.. စုံနေတာပါဘဲ။ ကျွန်မကို ငယ်စဉ်ထဲက Crush နေတဲ့ ကောင်လေးကိုလဲ ကျွန်မအသက် ၁၄ နှစ်မှာ သူ့အသက်လဲ ၁၄ နှစ်ပေါ့၊ သူ့မွေးနေ့မှာ ကျွန်မခန္ဓာကိုယ်ကို စိတ်ကြိုက်အသုံးပြုခွင့် တစ်ရက်ပေးလိုက်တယ်။ ပန်းခင်းလမ်းမဟုတ်ခဲ့၊ ဝတ်လစ်စလစ်နဲ့ ဖြတ်သန်းခဲ့ရတဲ့ မွေ့ယာလမ်းထက်ကနေ အခုတော့ ကျွန်‌မ လွတ်မြောက်လာခဲ့လေပြီ။ သို့သော် ကျွန်မလက်မှာ ချည်နှောင်ထားတဲ့ သံကြိုးကြီးကတော့ အနီးက တိုင်မှာ သော့ခတ်ထားလျက်။ ကြိမ်လုံးကို တရွှင်ရွှင် လုပ်ရင်း ကျွန်မရဲ့သခင်ဟာ ကျွန်မနားကို ရောက်လို့လာတယ်။ 

"ဖြောင်းးး"

သခင်ရဲ့ ကြိမ်လုံးရိုက်ချက်ဟာ ငယ်စဉ်က ကျွန်မခံခဲ့ရတဲ့ ကြိမ်လုံးထပ် အရှိန်ပိုပြင်း ပိုနာပေမယ့် ငယ်စဉ်က ခံခဲ့ရစဉ်က နာကျင်မှု အခုခံနေရတာက ကြည်နူးမှုပင်။ သခင်ရဲ့ ရိုက်ချက်များကြောင့် နာကျင်ရလေ ကျွန်မ ပိုကြည်နူးပြီး လိင်ခံစားမှု ပို့မြင့်လေဖြစ်သည်။ သခင်က ‌သူ့စိတ်ကြိုက် ရိုက်နှက်ပြီးနောက် ရေခဲသွားယူကာ ကျွန်မရဲ့ ကျောကို ရေခဲကပ်ပေးသည်။ ကျွန်မလက်က သံကြိုးကို ဖြုတ်ပေးပြီး ကျွန်မကို ထွေးဖက်ကာ ထားသည်။ သခင်ပေးတဲ့ နာကျင်မှုမှာ ကြည်နူးရသလို သခင်ပေးတဲ့ နွေးထွေးမှုမှာလဲ ကျွန်မ သာယာလိုနေပါသည်။


ပြီးပါပြီ။

Comments

Popular posts from this blog

My Lovely wife,the bitch for black cleaner

ပန်းပျိုမေ