Posts

Showing posts from April, 2022

အိမ်စာ

 အိမ်စာ ++++++++ အချိန်ကား ၁၉၉၅ နှင့် ၂၀၀၀ ကြား။ အိမ်ကပြည့်စုံတဲ့လူတွေဆိုပေမယ့် TTC လည်းမထား၊ ဒဂုံ-၁ လည်းမထား ကျောင်းကောင်းကိုအတန်းကြီးမှပြောင်းပေမယ်ဆိုပြီး အိမ်နားကမူလတန်းကျောင်းမှာပဲကိုယ့်ကို သူငယ်တန်းတက်ခိုင်းတယ်။ အမေရော အဖေရောကစီးပွားရေးလုပ်ကြလို့ ကကြီး၊ခခွေးနဲ့ ABCD ကိုဆရာမခပ်ငယ်ငယ်တစ်ယောက် အိမ်ခေါ်သင်ပေထားလို့ သူငယ်တန်းမတက်ခင်ကတည်းကအကုန်ကျွမ်းတာပေါ့၊ ဆရာမကရိုက်လည်းမရိုက်၊ဆူလည်းမဆူ၊ မုန့်တွေကျွေး၊ထမင်းခွံ့ရင်းစာသင်ပေးတော့ ဆရာမဆိုတာကြောက်ရကောင်းမှန်းတောင်မသိခဲ့ပါဘူး၊မိဘကလည်း တစ်ဦးတည်းသောသားမို့ လက်ဖျားနဲ့တောင်မတို့ခဲ့ကြပါဘူး။ သူငယ်တန်းမတက်ခင် အမေကတော့ မှာရှာတယ်၊ ဆရာမစကားနားထောင်၊လိမ်လိမ်မာမာနေ၊ကျောင်းကဆရာမက အိမ်ကဆရာမလိုဟုတ်ချင်မှဟုတ်မှာ၊မလိမ္မာရင် ရိုက်ရင်ရိုက်မှာတဲ့၊ အမေကတော့ ကျောင်းအပ်ကတည်းက အတန်းပိုင်(တစ်ဦးတည်းအကုန်သင်)ကိုပါတိတ်တစ်ထည်လက်ဆောင်ပေးထားသတဲ့လေ။ သူငယ်တန်းစတက်ပါပြီ။ အိမ်နားက block တစ်ခုတည်းဆိုတော့ လမ်းလျှောက်ရင်ငါးမိနစ်၊ကားနဲ့ဆိုတစ်မိနစ်ပါပဲ၊ ပထမရက်မှာတော့ သူငယ်တန်းအတန်းပိုင် အသားဖြူဖြူ၊ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းကြီးက ပြုံးလို့ရွှင်လို့နဲ့ သိပ်သဘောကောင်းတဲ့ကိုယ်ပါပေါ့။ ...

ရှေ့နေမလေးရဲ့အစေခံ

 ရှေ့နေမလေးရဲ့အစေခံ (mistress and Slaveဇာတ်လမ်း)   ဖြိုးဝဏ္ဏသည် တာမွေမြို့နယ် မလွကုန်းဘူတာအနီး၌နေထိုင်သော 26နှစ်အရွယ် တစ်ကိုယ်တည်သမား သာမာန်ကုမ္ပဏီ ဝန်ထမ်းတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ ထိုရပ်ကွက်သည်သူ၏ငယ်မွေးခြံပေါက်ရပ်ကွက်ဖြစ်၍ ုဖြိုးဝဏ္ဏအားမသိသည့်သူက ရှားသည်။ ထို့ကွောငျ့ ရုံးပိတ်ရက်များတွင် ရပ်ကွက်အတွင်း၌ တဈယောကထြဲသောလြညြးကောငြး အပေါင်းအသင်းဘော်ဒါများဖြင့်လည်းကောင်း လှည့်လည်ပျော်ပါးရင်း အခြိနျကုနျလေ့ရှိသညျ ။ တစ်ခုသောရုံးပိတ်ရက် မနက်စောစောတွင် ဖြိုးဝဏ္ဏသည် ကျားကွက်သစ်လမ်းအတိုင်းထွက်လာ၍ အထက(၂) ကျောင်းအနီးသို့အရောက်၌ အပင်တစ်ပင်တွင် သရက်သီးမ်ား ပြွတ်နေအောင်သီး၍မှည့်နေသည်ကိုမြင်လိုက်ရဖြင့် ခူးစားရန်ကြံလေတော့သည်။ ထို့နောက် အနီးရှိတိုက်အောင်တွင် ဝါးလုံးတစ်လုံးကိုတွေ့သဖြင့် ကောက်ယူကာ အသီးများကျလာစေရန် ထိုးချလေတော့သည်။ သို့သော်ကံကဆိုးလေတော့ သရက်သီးကက်မလာဘဲ ဘေးရှိ အုန်းပင်မှ အုန်းသီးနှစ်လုံးကမဆီမဆိုင် ကြွေကျလာလေသည်။ ကြွေသွားသောအုန်းသီးနှစ်လုံးမှာ အောက်တွင်ရပ်ထားသော Suzuki ကားပေါ်သို့တည့်တည့်ပင်၊  အုန်း..အုန်းဟူသာအသံနှစ်သံနှင့်အတူ ကား၏ အမိုးမှာချိုင့်ဝင်သွား၍ လေကာမှန်မှာလဲ အက်ကွဲရာဗလပွဖြစ်သွား...

ချာတိတ်

 ချာတိတ် 1 ဟိုတယ်တစ်ခုရဲ့အခန်းထဲ ထိုင်ခုံလေးမှာထိုင်ပြီး တစ်စုံတစ်ယောက်ကို စောင့်နေတဲ့လူတစ်ယောက် ဆေးလိပ်လေးသောက်လိုက် ဘီယာလေးငုံလိုက် ပေါ့  ခဏကြာတော့ ဖုန်းတစ်ကော၀င်လာလို့ကောက်ကိုင် လိုက်ပြီး *အခန်းနံပတ် ***မှာရှိတယ် လာခဲ့လိုက်* သိပ်မကြာလိုက်အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ၀င်လာတဲ့ ကောင်မလေးတစ်ယောက် ဘောင်းဘီတိုနဲ့ တီရှပ် လေး၀တ်ထားပြီး ရူးဖိနပ် လေးစီးထားကာဆံပင် ဂုတ်ဝဲလေးကိုကလစ်‌ေလးနှစ်ခုညှပ်ထားတဲ့သူမ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ထွားထွား မဟုတ်ပေမယ့် သေးသေးကျစ်ကျစ်လေးနဲ့ လှနေတဲ့ သူမ  *ရောက်နေတာကြာပီလား ကိုကြီး* *မကြာသေးပါဘူး ရူးဖိနပ်လေးစီးလာသားပဲ* *ကိုကြီးခိုင်းရင် ဘယ်တုန်းက မလုပ်တာရှိလို့လဲ* မျက်စောင်းလေးထိုးကာသူမပြန်ပြောပြီး ထိုင်ခုံ မှာ၀င်ထိုင်ဖို့လုပ်နေတုန်း *မထိုင်နဲ့ဦး ချာတိတ် ကိုယ်ခိုင်းစရာရှိသေးတယ်* *ကိုကြီးကလည်း အခုမှ ရောက်တာဖြေးဖြေးပေါ့ ထွက်ပြေးမှာကျနေတာပဲ* *စကားတေအရမ်းများတာကိုယ်မကြိုက်ဘူးနော် ဖိနပ်ကို ချွတ်လိုက်ပီးရင်ခြေအိပ် ပါချွတ်* သူမချွတ်လိုက်တဲ့ရူးဖိနပ်လေးကို ယူလိုက်ပီး  အဆင်သင့် ယူလာတဲ့ ခဲလုံးချွန်ချွန်လေး တွေကို ဖိနပ်နှစ်ဖက်လုံးထဲကို ထည့်လိုက်ပီး *ရော့ပြန်စီးလိုက် ခြေအိပ် ...

အဝါရောင်ဇွန်း

 '  အဝါရောင် ဇွန်း ' (လိင်မှုကိစ္စ ပွင့်လင်းသော အရေးအသားများ ပါရှိသည်၊ ၁၈ နှစ်အောက်များ ဖတ်ရှုရန် မသင့်ပါ)  " ဘာနဲ့ လာတာလဲ " ဧ က မေးရင်း သူဝတ်ထားတဲ့ အဝါရောင် ဂါဝန်လေးကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ အတွင်းခံမဝတ်ထားသောကြောင့် အကြမ်းပန်းကန်လုံးသာသာ ရင်သားများက ချက်ချင်း ထွက်ပေါ်လာသည်။ ချပ်ရပ်နေသော ဆီးခုံကို သူက တချက်သာ ငေးကြည့်ပြီး မွေ့ယာပါးလေးပေါ်ခင်းထားသော ပုဝါပေါ် လှဲချကာ ပုဆိုးကို ကန်ချွတ်လိုက်ပြီး မျက်နှာကြက်ကို ငေးနေသည်။ " ဘတ်စ်ကားနဲ့ပဲ " သူ့အသံက အရင်ခေါက်တွေကလိုပင် ပြတ်တောင်းတောင်း။ သူက ကြယ်သီးများကို ခပ်ဖြည်းဖြည်းချွတ်ရင်း လည်ပင်းနားတဝိုက်ကို သူ့လက်တဖက်ဖြင့် ယပ်ခတ်နေသည်။ အခန်းထဲတွင် စပီကာမှ လာနေသော စမ်းရေသံနှင့် ငှက်မြည်သံ ခပ်တိုးတိုးက ပျံ့နေသည်။  " နှိပ်ပေးရဦးမလား " ဧ ရဲ့ အမေးကို ခေါင်းခါပြပြီး ရှပ်အကျီကို ချွတ်လိုက်ကာ ဘေးမှာ ပုံရင်း ပေါင်ကို ကားလိုက်သည်။ ဧ လည်း အလိုက်တသိပင် ကျွမ်းကျင် အသားကျနေသော ခန္ဓာကိုယ်ဖြင့် ဝန်ဆောင်မှုပေးရင်း စမ်းရေစီးသံနှင့် ငှက်မြည်သံတွေကြားမှာ တချက်ချက် ထွက်ပေါ်လာသော သူ့ အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းကို နားထောင်ရင်း ရင်ထဲ ပျော်သလိုလို ဝ...

မောင်မောင်

 ' မောင်မောင် ' မောင်မောင် အခန်းထဲ ရောက်ရောက်ချင်း အခန်းကိုလှည့်ပတ်ကြည့်မိတယ်၊ အခန်းက ဆယ်ငါးပေပတ်လည်လောက်၊ အဝင်အထွက်အတွက် တံခါးတချပ်ပဲရှိတယ်။ ပြတင်းပေါက် မှန်အကြီးကြီးတချပ်တော့ ရှိပေမဲ့ အပြင်ကို မမြင်ရဘူး။ အခန်းက ပြောင်ရှင်းနေပြီး အခန်းထဲမှာ ထိုင်ခုံတလုံးပေါ် ထိုင်နေတဲ့ လူတစ်ယောက်ပဲရှိနေတယ်။ အခန်းအပေါ် မျက်နှာကြက်ထောင့်မှာတော့ စပီကာအသေးတလုံးရှိနေတယ်။ ထိုင်ခုံပေါ်ကလူက မောင်မောင်နဲ့ အသက် မတိမ်းမယိမ်း၊ မပိန်လွန်း၊ မဝလွန်းသူ တယောက်။ ထိုင်ခုံပေါ်မှာ လျော့ရဲရဲထိုင်နေပြီး မျက်လုံးတွေက ကြောက်လန့်နေပုံပေါ်ပြီး ပါးစပ်ကတခုခုကို တိုးတိုးနဲ့ တတွတ်တွတ် ရွတ်နေတယ်။ " အဲ့လူကို မင်းကြိုက်တာ လုပ်လို့ရတယ်၊ မင်းကို ဘယ်သူမှ စောင့်ကြည့်မနေသလို၊ မင်း ဘာလုပ်လည်းဆိုတာ ဘယ်သူမှလည်း မသိဘူး၊ မင်းဘာလုပ်လုပ် ဘယ်သူမှလည်း ဘာမှလည်း မပြောဘူး " အခန်းမျက်နှာကြက်ထောင့်က စပီကာ အသေးလေးက အသံထွက်လာတယ်။ အသံက အခန်းပြင်က လူတယောက်အသံဆိုတာ မောင်မောင် သိပါတယ်။ မောင်မာင်က သာမန် လူတယောက်ပါပဲ။ သနားစရာမြင်ရင် သနားတယ်၊ ဒေါသထွက်စရာ မြင်ရင် ဒေါသထွက်တတ်တဲ့ သာမန်လူတယောက်ပါပဲ မောင်မောင်က လျှာထုတ်ပြီး မျက်လုံးကို ဖြဲပြတယ်။ ထို...

ဒေါ်နီနီမြင့်

 ဒေါ်နီနီမြင့် အပိုင်း၁ နာမည်က​ဒေါ် နီနီမြင့်။အသက်သုံးဆယ့်လေးနှစ်အရွယ် အပျိူကြီးတစ်ယောက်။ယော်ကျားမရှိပဲ အပျိူကြီးဘဝဖြင့် ယော်ကျားတိုင်းကို အထင်သေးစွာ၊ရွံရှာစွာဆက်ဆံလာသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။မိဘအမွေအနှစ်များဖြင့်ချမ်းသာပြီး ခရီးသွားလုပ်ငန်းကုမ္ပဏီအပါအဝင်အခြားလုပ်ငန်းများကိုဦးဆောင်နေသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ ခန္ဓာကိုယ်အချိူးအစားကတော့ ရွှေဘိုမင်းကြိုက် ဒေါင်ကောင်းကောင်းနှင့်တောင့်ဖြောင့်လှသည်။လုံးဝန်းကြီးမားသောရင်သားကြီးများ၊ချောမောလှပနန်းဆန်လွန်းသော မျက်နှာနှင့် ဆွဲဆောင်မှုအရှိဆုံးက ကြီးမားတောင့်ခိုင်စွင့်ကားလှသော တင်ပါးကြီးများပင်ဖြစ်သည်။လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်းနိမ့်တုံမြင့်တုံဖြစ်သွားသော ဖင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ မြင်ရသူပုရိသအပေါင်းတို့၏ လီးတန်များတမုဟုတ်ချင်း တောင်မတ်သွားစေသလို ထမီအမြဲဝတ်လေ့ရှိသော ထိုဖင်ကြီးနှစ်လုံး၏အပေါ်တွင် ထပ်ဝတ်ထားသော အတွင်းခံအရာလေးမှာ ယော်ကျားတိုင်းကို အားမလို အားမရ တက်တခေါက်ခေါက် အံတကြိတ်ကြိတ်ဖြစ်စေသည်။ ဖင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ ကြီးမားစွင့်ကားလှသည်။တောင့်တင်းသောခန္ဒာကိုယ်နောက်တွင် လှည်းဘီးကြီးတပ်ထားသလို ထုနှင့်ထည်နှင့်။ထိုဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုမြင်ရခြင်းကြောင့် သုတ်ပန်းထွက်ဖူးသော ယော်ကျားများ...