ဒေါ်နီနီမြင့်

 ဒေါ်နီနီမြင့် အပိုင်း၁

နာမည်က​ဒေါ် နီနီမြင့်။အသက်သုံးဆယ့်လေးနှစ်အရွယ် အပျိူကြီးတစ်ယောက်။ယော်ကျားမရှိပဲ အပျိူကြီးဘဝဖြင့် ယော်ကျားတိုင်းကို အထင်သေးစွာ၊ရွံရှာစွာဆက်ဆံလာသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။မိဘအမွေအနှစ်များဖြင့်ချမ်းသာပြီး ခရီးသွားလုပ်ငန်းကုမ္ပဏီအပါအဝင်အခြားလုပ်ငန်းများကိုဦးဆောင်နေသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။

ခန္ဓာကိုယ်အချိူးအစားကတော့ ရွှေဘိုမင်းကြိုက် ဒေါင်ကောင်းကောင်းနှင့်တောင့်ဖြောင့်လှသည်။လုံးဝန်းကြီးမားသောရင်သားကြီးများ၊ချောမောလှပနန်းဆန်လွန်းသော မျက်နှာနှင့် ဆွဲဆောင်မှုအရှိဆုံးက ကြီးမားတောင့်ခိုင်စွင့်ကားလှသော တင်ပါးကြီးများပင်ဖြစ်သည်။လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်းနိမ့်တုံမြင့်တုံဖြစ်သွားသော ဖင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ မြင်ရသူပုရိသအပေါင်းတို့၏ လီးတန်များတမုဟုတ်ချင်း တောင်မတ်သွားစေသလို ထမီအမြဲဝတ်လေ့ရှိသော ထိုဖင်ကြီးနှစ်လုံး၏အပေါ်တွင် ထပ်ဝတ်ထားသော အတွင်းခံအရာလေးမှာ ယော်ကျားတိုင်းကို အားမလို အားမရ တက်တခေါက်ခေါက် အံတကြိတ်ကြိတ်ဖြစ်စေသည်။

ဖင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ ကြီးမားစွင့်ကားလှသည်။တောင့်တင်းသောခန္ဒာကိုယ်နောက်တွင် လှည်းဘီးကြီးတပ်ထားသလို ထုနှင့်ထည်နှင့်။ထိုဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုမြင်ရခြင်းကြောင့် သုတ်ပန်းထွက်ဖူးသော ယော်ကျားများတွင် ကျောင်းသားလူငယ်အရွယ်၊လုပ်ငန်းရှင်လူလတ်ပိုင်းအရွယ်၊သက်ကြီးရွယ်အိုအဖိုးအိုများပင်ပါတယ်။ထိုဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြောင့် မည်သူဂွင်းမထုပဲနေနိုင်မည်နည်း။ဘုန်းကြီးသံဃာများပင် ခံနိုင်ရိုးလား။သူတို့လည်း သွေးနှင့်သားနှင့်ပဲ။ထိုအကြောင်းကိုသိသော လုပ်ငန်းရှင်သူဠေးမကြီးဒေါ်နီနီမြင့်ကလည်းဘုန်းကြီးကျောင်းများသို့အလှုအတန်းလုပ်လျှင် တင်ပါးကြီးများကိုဖုံးသော ခါးရှည်အကျီများကိုသာဝတ်သည်။သို့သော်လည်း ထိုတင်သားစုံကြီးများကို အလုံးစုံဖုံးကွယ်ခြင်းငှာ မတတ်စွမ်းနိုင်။

မြင်ရသူယော်ကျာ်းသားတိုင်းကို စိတ်သောကရမ္မက်မီးဖြင့် ပူလောင်စေသော တင်ပါးအသားစိုင်တုံးကြိးနှစ်လုံးကြား ဖင်ကြားကြီးကို မျက်နှာအပ်ပြီး ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ချီးနံ့လေးရှုရရင်တောင် သေပျော်ပါပြီဟုပင်အထိ တပ်မက်ကြသော ယော်ကျားများမှာ ဒုနှင့်ဒေး။ထိုအထဲတွင် ဒေါ်နီနီမြင့်နှင့် အကျိုးတူစီးဖွားဖက် မိတ်ဖက်ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်များဖြစ်သော ဥိီးမင်းခက်၊ဦးဘထွန်းနှင့် ဦးလင်းထင်တို့ အသက်လေးဆယ့်ငါးတန်း လူပျိူကြီးတစ်စုမှာ အဆိုးဆုံးဖြစ်သည်။သူတို့မှာ လုပ်ငန်းရှင်ချမ်းသာသူများဖြစ်ကြသော်လည်း အိမ်ထောင်မပြုပဲ မော်ဒယ်၊မင်းသမီးများကို ထည်လဲအမ်းပြီး လိုးနေကြသူများဖြစ်သည်။သို့သော် သူတို့ရင်ထဲအသည်းထဲလီးတန်နှင့် လဥများထဲမှာ ပြင်းပြင်းထန်ထန် စွဲစွဲနှစ်နှစ်လိုချင်သော ဆန္ဒမှာ သူတို့နှင့်စီးပွားဖက် ၊မိတ်ဖက်ဖြစ်သော ဒေါ်နီနီမြင့်၏နာမည်ကျော် တင်ပါးဆုံကြိးများ၏ အနံ့ကိုရဖူးရန်နှင့် အခွင့်အရေးရလျှင် ကိုင်ကြည့်၊စမ်းကြည့်ရန်ဖြစ်သည်။ထူးတော့ထူးဆန်းသည်။သူတို့သုံးယောက်လုံးသည် ဒေါ်နီနီမြင့် ဖင်သားကြီးများ၏အနံ့နင့်အထိအတွေ့ကိုသာတမ်းတပြီး အဘယ်ကြောင့် အသားကုန်လိုးရန်အဆင့်ထိမတွေးကြသနည်း။သူတို့သုံးယောက်ထဲမှတစ်ယောက်သာဒေါ်နီနီမြင့်ကိုလက်ထပ်ရမည်ဖြစ်သည်။လက်ထပ်ပြီးမှသာ ပေးလိုးမည်ဟုပြောသည်။တကယ်လက်ထပ်မှာလား။

အကြောင်းရှိသည်။အလှထိပ်ခေါင် သူဌေးမကြီး ဒေါ်နီနီမြင့်မှာ ယော်ကျားဆိုလျှင် လုံးဝအထင်မကြီး ထိုလဥနှင့်လီးတန်များပါဝင်သော သတ္တဝါများသည် သူမအတွက်လိုသည့်အချိန်တွင်အသုံးချရန်၊အကျိူးအမြတ်အတွက် မလွဲမရှောင်သာဆက်ဆံရန်သာဖြစ်သည်။ထို့ကြောင့် သူမနှင့် အနီးကပ်ဆက်ဆံဖူးသော ယော်ကျားများမှာ သူမကိုရှိန်ကြ၊ကြောက်ကြ၊လေးစားကြသည်။အဆင့်တက်ပြီး ပိုနီးစပ်သော ဆက်ဆံရေးကိုတက်လှမ်းခဲ့သော ယော်ကျားတိုင်း အရေးနိမ့်ခဲ့သည်။ယော်ကျားများမကောင်းကြောင်းသာပြောသည်။ကုမ္ပဏီတွင်ပင် မလွဲမရှောင်သာနေရာများမှအပ ရာထူးတိုင်း၊နေရာတိုင်း အမျိူးသမီးများသာခန့်အပ်ထားသည်။ထို့ကြောင့်သူမနှင့် အနီးကပ်ဆက်ဆံဖူးသူများမှာ သူမနှင့်မိတ်ဖက် လုပ်ငန်းရှင်များဖြစ်သော၊သူမ ဖင်သားစိုင်ကြီးများကို ညစဥ်မှန်းထုပီး တောက်တခတ်ခတ်ဖြစ်နေကြရှာသော ထိုလုပ်ငန်းရှင်သုံးယောက်သာရှိသည်။ဒေါ်နီနီမြင့်ကလည်းသိသည်။သူတို့နှင့်တွေ့ဆုံဖို့ ရှိလျှင်ထမီကို ဗြောင်သားနှင့် ပိုတင်းအောင်ဝတ်သည်။ခံစမ်း ၊နှာဘူးတွေ၊ငါ့ဖင်ကြီးတွေကြည့်ပြီး ဆွေးကြ၊မှန်းထုကြ။ဒါထက်ပိုပြီးဘာမှမရဘူး။ငါ့ဖင်ကြားထဲကချီးနံ့တောင်ပေးမရှုဘူး။လုပ်ငန်းအစည်းအဝေးများလုပ်လျှင် သူတို့နှင့်ဆုံတိုင်း တင်ပါးကြီး​များကို ပိုလှုပ်ပြ၊ပိုရမ်းပြသည်။ပုရိသတို့ခမျာ လူကြီးလူကောင်းတို့၏သိက္ခာကိုပင်မဆည်နိုင်အောင် အံတကြိတ်ကြိတ်၊လီးတတောင်တောင်ဖြစ်နေကြရှာသည်။ဒေါ်နီနီမြင့်နှင့် လုပ်ငန်းပိုင်းဆိုင်ရာ တွေ့ဆုံမှုများပြီးသည်နှင့် သူတို့၏တောင်မတ်နေသော လီးတန်များကို ဖြေလျှော့ရန် စော်ချိတ်ဒိုင်ခံဆရာကြီးဖြစ်သော ဦးရဲတင်ဆီသို့ဆက်သွယ်ပြီး ဒေါ်နီနီမြင့်အိုးကြီးကိုမှန်းပြီး စော်လေးများကိုချလျှင်ချ သိူ့မဟုတ် မခံနိူင်တော့လျှင် ချက်ချင်းအိမ်သာထဲဝင် ဖုန်းကင်မရာဖြင့်ခိုးရိုက်ထားသော ဒေါ်နီနီမြင့်၏ နာမည်ကျော်တင်ဆုံကြီးများကို မှန်း၍ဂွင်းတိုက်ရတော့သည်။အဲ့လောက်ထိ ဒေါ်နီနီမြင့်၏တင်ဆုံကြီးများက ပုရိသများအပေါ်ဆွဲဆောင်မှုအားကောင်းလှသည်။

တချိူ့မိန်းမများမှာ ဖင်ကြီးသော်လည်းမလှပ။ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်မှာ တောင့်တင်းအချိူးစားကျနအရပ်မြင့်မားပြီး မတုတ်လွန်း၊မသိမ်လွန်းသော ခါးအောက်မှ ကားဆင်းသွားသောပြန့်ကားဗျက်ကျယ်ပြီး အနောက်သို့ လုံးဝသိသာစွာကောက်တက်နေသော တဏှာမီးလောင်မြိုက်ဖွယ် အသားအစိုင်အခဲကြီးဖြစ်သည်။တင်လုံးကြီး၍ပြန့်ကားကောက်တက်လှသလို တင်ဘေးသားများကလည်းပြည့်ဝန်းလှပလွန်းလှသည်။ရှေ့ကကြည့်လျှင်ပင် တင်ပါးကြီးသောမိန်းမမှန်းသိသာလှသည်။နောက်မှမြင်ရလျှင်တော့ ဆိုဖွယ်ရာမရှိတော့။

ဤမျှ အလှအပရော၊ဂုဏ်ပကာသနငွေကြေးတို့နှင့်ပြည့်စုံလှသော ဒေါ်နီနီမြင့်မှာ အဘယ်ကြောင့် ပုရိသများကို မျက်မုန်းကျိုးနေသနည်း။အကြောင်းရှိသည်။

သူမငယ်စဥ်ကလေးဘဝတည်းက အဖေဖြစ်သူမှာမယားငယ်များဖြင့်ပွေရှုပ်လှသည်။သူမ မိဘများ၏အိမ်ထောင်ရေးမှာမသာယာလှ။အဖွားနှင့် အမေတို့ဖြင့်လက်ပွန်းတတီးနေခဲ့ရသောသူမမှာ သူမအဖေ၏ဆိုးသတင်းများကိုသာ ကြားခဲ့သိခဲ့ရသည်။သူမဘဝ၏တစ်ဦးတည်းသောအားကိုးရာယော်ကျားသားကို ငယ်စဥ်တည်းက အထင်မကြီး၊မလေးစား မိန်းမမြင်လျှင်မနေနိူင်သူ၊သစ္စာမရှိသောသူအဖြစ်ရှုမြင်ခဲ့သည်။ဤသို့ဖြင့် တဖြေးဖြေး အသက်ဆယ့်လေးအရွယ်ကျောင်းသူဘဝ မိန်းမတို့၏သဘာဝအလှအပများစတင်ဖူးပွင့်စအရွယ်တွင် သူမ၏တင်ပါးများမှာ ရွယ်တူမိန်းကလေးများထက် နှစ်ဆမျှသိသိသာသာကြီးတယ်။မျိုးရိုးကြောင့်ဖြစ်မည်။သူမ၏အမေ၊အဒေါ်၊အဖေဘက်မှ အဖွား၊အဒေါ်များလည်း ခန္ဓာကိုယ်လှပကြသည်။ထို့ကြောင့်မိဘမျိုးရိုးနှစ်ခုစလုံးမှ အလှအပများသည် သူမထံသိူ့ စုပြုံစီးဝင်ကြသလို ရှမ်းတရုတ်စပ်အဖေ၏ ဖြူဖွေးသောအသားအရည်နှင့် မဂိုလ်မျိုးရိုးစပ်သော သူမအမေ၏ ဖြောင့်စင်းသောနှာတံ၊တောက်ပ၍ ညို့အားကောင်းလှသော မျက်လုံးရွဲကြီးများကို ပိုင်ဆိုင်သည်။ထိုဆယ့်လေးနှစ်အရွယ် ကျောင်းစိမ်းထမီအောက်မှ သိသိသာသာ လှုပ်ရှားနေသော တင်ပါးများမှာ မိန်းမဖင်နှင့်နို့မြင်လျှင် လီးစတောင်၊လရည်စထွက်တတ်သော ရွယ်တူကျောင်းသားများမပြောနှင့်၊အတန်းကြီးကျောင်းသားများ၊ဆရာများသည်ပင် မျက်လုံးလွှဲ၍ မရနိုင်။ထိုအကြည့်များက်ို အပျိူဖြစ်စအရွယ် နီနီမြင့် ရွံသည်။ကြောက်ခြင်းမျိူးမဟုတ်။နှာဘူး ၊တဏှာရူးများအဖြစ်စက်ဆုပ်ရွံရှာခြင်းသာဖြစ်သည်။အမေ့ကိုပြောပြသောအခါ မိန်းမ၏အလှမှာ ပုရိသတို့ကိုအောင်နိုင်သည့်လက်နက်ဟု ပြောပြသည်။သို့သော် သူမသေချာနားမလည်သေး။ထိုအလှအပများကိုအသုံးမချတတ်သေး။ကျောင်းလှေကားတက်လျှင် သူမနောက်ကလိုက်တက်သော ကျောင်းသားများမှာ ဖိုးကံကောင်းများဖြစ်သည်။ဖုန်းကင်မရာများမပေါ်သေးသောခေတ်ဖြစ်၍ ကျောင်းဆင်းထမီအောက်မှ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ကြီးမားသောတင်ပါးကြီးများက်ို မျက်လုံးထဲ၊ဦးခေါင်းထဲတွင် အသေမှတ်၍ ကျောင်းအိမ်သာသိူ့ပြေးဂွင်းတိုက်ရသည်။ထိုအကြည့်များမှာ သူမဖင်ဆူဆူကြီးများကို ဘယ်နေရာမှာထားရမှန်းမသိအောင် စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်ရသည်။ယော်ကျားများကိုစ်ိတ်ဒုက္ခပေးရာဟုမမြင်တတ်သေး။သူမ၏ယော်ကျားများကိုအထင်သေးသော စိတ်များကို အဆုံးစွန်ထိရောက်အောင် တွန်းတင်ပေးလိုက်သော အဖြစ်အပျက်နှစ်ခုရှိသည်။

တစ်ခုမှာ သူမ တက္ကသိုလ်စတက်စအရွယ်တွင်ဖြစ်ပျက်ခဲ့သည်။တစ်နေ့တစ်ခြားလှပလာသော နီနီမြင့်ကိုကြည့်၍ အိမ်ရှိကားဒရိူင်ဘာ အသက်လေးဆယ်အရွယ်ဦးထွန်းလှနှင့် ခြံစောင့် အသက်ငါးဆယ့်သုံးအရွယ် ဦးဘိုကြီးတို့မှာ ရမ္မက်မီးတမြေ့မြေ့လောင်ကျွမ်းလာလျက်ရှိသည်။သိူ့သော် သိသာမှာစိုးလှသည်။မမလေးနီနီမြင့်က သူတို့ယော်ကျားအိမ်အလုပ်သမားများကို ခပ်တန်းတန်းသာဆက်ဆံသည်။ဆယ့်ရှစ်ပြည့်စအရွယ်ပင်ဖြစ်သော်လည်း အလုပ်ရှင်အဖြစ်တလေးတစားဆက်ဆံရသည်။အပိုအလိုမရှိ။သိူ့သော် ခက်သည်က တစ်နေ့တစ်ခြားကြီးမားလှပလာသော မမလေးနီနီမြင့်၏တင်ပါးကြီးများမှာ သူမ၏ အမေ၊အဒေါ်များထက်ပင်သူတို့ကိုပိုဆွဲဆောင်နိုင်ကြသည်။အသက်လေးဆယ်၊ငါးဆယ်တန်းများဖြစ်ကြသော်လည်း ဆယ့်ရှစ်နှစ်အရွယ်ကလေးမတစ်ယောက်၏ ကြီးမားလှပသည့်တင်ပါးကြီးများသည်သူတို့ကို မလုပ်သင့်သော အမှားများကို ကျူးလွန်စေခဲ့သည်။

တစ်နေ့ကျောင်းပိတ်ရက် နီနီမြင့် ခြံထဲတွင်ဆင်း၍စာဖတ်နေပြီး ပျင်းလာသည်နှင့် ခြံနောက်ဖက်ရှိ ဦးဘိုကြီးတို့ အိပ်ဆောင်ဘက်သို့ လျှောက်လာခဲ့မိသည်။အဆောင်နီးမှကပ်ဖြတ်သွားစဥ် သူမအဖေအရွယ် အဖိုးအရွယ် ဖြစ်သော ဦးလေးကြီးနှစ်ယောက်၏ အချင်းချင်းစကားပြောဆိုသံများကို နားနဲ့ဆတ်ဆတ်ကြားလိုက်ရသည်။

ကိုဘိုကြီးရေ မမလေးကတော့ တစ်နေ့တစ်ခြားလှလာလိုက်တာဗျာ။

ဟုတ်ပဗျာ၊ ဆုံကြီးတွေက ကြိးလာလိုက်တာ မနှစ်ကထက် အများကြီးပိုမိုက်၊ရှယ်ဗျာ

နှစ်ယောက်စလုံး အနဲငယ်သောက်ထားကြဟန်တူသည်။ထွေနေသောလေသံများဖြင့်ပြောနေကြသည်။

ဖင်လုံးကြီးက်ို ကိုင်ညှစ်လိုက်ရရင် ရှယ်ပဲနေမှာဗျာ။မမှန်းပဲကိုမနေနိူင်ဘူး။သူ့အမေတွေထပ်ကိုပိုလှတယ်။ကျုပ်ဖြင့် ညညမှန်းထုနေရတာဗျာ မိန်းမကလည်းသေတာကြာပြီဆိုတော့။ပြောရတာလည်းရှက်ပါတယ်။

ဒါဘာဟုတ်လို့တုန်း၊ကျူပ်ဆို ဟိုနေ့က အမက အပေါ်ထပ်မှာ အဲယားကွန်းတက်ဆေးခိုင်းတာ ကောင်မလေးအခန်းပါဆေးရတယ်လေ။ဘာတွေ့တယ်ထင်လည်း အဝတ်ဟောင်းပုံထဲက ကောင်မလေးအတွင်းခံလေးဗျာ။ကျူပ်တော့စိတ်မထိန်းနိုင်တာနဲ့ ကောက်ရှုလိုက်သေးတယ်။အနံ့လေးက အပျိူနံ့လေး သင်းနေတာပဲ။ဆိုဒ်ကလည်းနဲတာကြီးမဟုတ်ဘူး ။အင်းပေါ့လေ၊ဖင်ကနဲတာမှမဟုတ်တာ။သူ့ဖင်ကြားလေးနဲ့အမြဲတမ်းကပ်နေမယ့်နေရာလေးကို  နမ်းပြီး ဖင်နံ့တောင်ရှုလိုက်သေးတယ်။တကယ်တော့ ထိုကြီးသည်ဆိုသော ဆိုဒ်သည် ယခုဒေါ်နီနီမြင့်ဝတ်သော အတွင်းခံ၏တစ်ဝက်ကျော်မျှသာရှိသည်။စဥ်းစားကြကုန်။

ဟာ ခင်ဗျား တယ်ဟုတ်ပါလား ယူကောမယူလာဘူးလား

ယူလာတာပေါ့ဗျာ ကလေးမမှာ အတွင်းခံတွေအများကြီး သူဘယ်မှတ်မိမလဲ။

အမှန်တော့ ထိုခြံစောင့်နှင့်ဒရိုင်ဘာတို့မှာ တစ်ယောက်ကလူပျိူကြီးတစ်ယောက်က တစ်ခုလပ်ဖြစ်၍ ထိုခေတ်အခါက ဖုန်းများ၊အောကားများမကျယ်ပြန့်သေး၍ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အတွင်းကျကျပြော၍ ညဘက် မီးမှိတ်၍ ဟိုဘက်ကုတင်၊ဒီဘက်ကုတင် နားအရသာခံ၊ပါးစပ်အရသာခံ၍ အိမ်ကြီးရှင်မများကို မှန်းထုနေကြသူများဖြစ်သည်။သူတို့လည်းတက်ထရိုစတုန်းဟုခေါ်သော ကျားဟော်မုန်းထုတ်လုပ်ရာ ဂွေးဥပါသော လူသားများပေပဲ။နေ့စဥ့်မြင်တွေ့နေရသော တင်တောင့်တောင့်နှင့် မိန်းမများကို မပစ်မှားပဲဘယ်သို့နေနိုင်မည်နည်း။

နီနီ​​မြင့်အသားတွေပင်တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။မိမိရှေ့ရောက်လျှင်  တရိုတသေမမလေးဟုခေါ်၍ တလေးတစားဆက်ဆံသော အဖေအရွယ်၊အဘိုးအရွယ်ကြီးများက မိမိခန္ဓာကိူ့ယ်အကြောင်းသွားရည်တမြားမြားဖြင့်ပြောနေသည်မှာ အလွန်ပင် ရွံရှာဖွယ် အောက်တန်းကျလှသည်။ယုတ်စွအဆုံးသူမ၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီကိုပင် အာသာငမ်းငမ်းအနံ့ရှုနေကြသည်။အို ဆက်မစဥ်းစားချင်တော့။ငယ်ငယ်ကအိမ်ရှိ စာအုပ်စင်များရှိ စာအုပ်များစွာက်ို ဖတ်ဖူးသည့် အပြင် ရွယ်တူသူငယ်ချင်းမများပြောသဖြင့် ယော်ကျားအဂ်ါအကြောင်းကို သူမသိသည်။သူတို့နှာဘူးစိတ်ဖြစ်လာသောအခါ သူတို့၏ဂွေးတန်များထောင်တက်လာသည်။အရွယ်ရောက်ယော်ကျားတစ်ယောက်အနေနှင့် သူတို့နှာဘူးထချင်သောမိန်းမ၏ ကိုယ်လုံးတီးပုံရိပ်များကို မြင်ယောင်ကာ ဂွေးတန်အရေပြားကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်တာကို ဂွင်းတိုက်သည်ဟုသိသည်။နှာဘူးစိတ်အများဆုံးအချိန်သို့ရောက်သွားလျှင် ဂွေးတန်ထဲမှ အရည်ဖြူဖြူတွေထွက်လာသည်။ဟင် ဒါဆို ဒီနှာဘူးတဏှာရူးကြီးနှစ်ကောင်က ငါ့တင်တွေ၊ငါ့ရင်တွေကို မြင်ယောင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ကြတာပေါ့။အား တွေးရုံနှင့် ပျို့တက်လာသည်။ဦးဘိုကြီး၏ဂွေးမဲမဲကြီးကို ငယ်ငယ်ကတခါမြင်ဖူးတယ်။နေ့လည့်ခင်းသူ့အိပ်ဆောင်ထဲတွင် သူရေချိူးနေတုန် နီနီမြင့်က ကလေးအရွယ်ကြက်တောင်ရိုက်နေစဥ် ကြက်တောင် သစ်ပင်ပေါ်တင်သွားသည်။ထိုသစ်ပင်သည် သရက်ပင်ဖြစ်ပြီး ဦးဘိုကြီး တို့အ​ဆောင် ကိုအုပ်မိုးလျက်ရှိသည်။နီနီမြင့်သည် ကလေးမလေးအရွယ်ပင်ဖြစ်သော်လည်းသိတတ်စအရွယ် ရှစ်နှစ်ခန့်ရှိပြီ။အလုပ်သမားဆောင်ဘေးကပ်ရပ်ရှိ ရေချိုးတိုင်ကီမှရေကိုခပ်ချိုးနေသော ဦးဘိုကြီးသည့် သူမသစ်ပင်ပေါ်မှရှိသည်ကိုမမြင်ပဲ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ပုဆိုးဖြေချကာ သူ၏မဲနက်နေသော လီးတန်ကြီးနှင့် ဂွေးဥပြူးပြူးကြီး နှစ်လုံးကို ပွတ်တိုက်ဆေးကြောနေသည့်။အရွယ်ရောက်ယော်ကျားအဂ်ါကို ပထမဆုံးမြင်ဖူးခြင်းပင်။ထိုနေ့က မြင်ခဲ့ဖူးသော ယော်ကျားတို့၏ဂွေးကြီးကို ပြန်မြင်ယောင်လာပြီး သူတို့ဂွင်းတိုက်နေမည့်ပုံကို မျက်လုံးထဲမြင်ယောင်လာပြီး အော်ဂလီဆန်လာသည်။

ငယ်ငယ်ကအိမ်ဖော်အဒေါ်ကြီးပြောပြပုံအရ ယော်ကျားများမိမိကို အန္တရာယ်ပြုလျှင် အခြားနေရာက်ို မတိုက်ခိုက်ပဲ သူတို့၏ဂွကြားရှိ ဂွေးဥများကိုသာ တိုက်ရမယ်။ကန်လျှင်ကန် ပိုထိရောက်ချင်လျှင် ထိုဂွေးဥနှစ်လုံးကို လက်ဖြင့်မလွတ်တမ်းပြုတ်တူလိုညှစ်ထား။မည်မျှအားခွန်ဗလကောင်းသော ယော်ကျားပင်ဖြစ်ပါစေ အားနွဲ့သော မိန်းမသားတစ်ယောက်၏လက်တဖျစ်တွင် အရှုံးပေးရသည်ချည်းပင်။မြဲမြဲသာကိုင်ထားဖို့လိုသည်။ဂွေးဥအညှစ်ခံထားရသော ​ယော့်ကျား၏ အာရုံသည် သူတို့၏အလွန်နာကျင်နေသောဥများထံတွင်သာ ရောက်နေပြီး ညှစ်သူကိုတိုက်ခိုက်ရန် လုံးဝအာရုံမရ၊သို့မဟုတ် အားမရှိဖြစ်နေတတ်သည်။ထိုအခါ ညှစ်သူ၏ပြုသမျှနုရခြင်းကိုခံရတော့သည်။ငယ်စဥ်က ယော်ကျားလေးတွေဆော့သလို အချင်းချင်းဂွေးညှစ်ပြိး မြွေကြွီးကိုးမျိူးပြော။မပြောလျှင် မလွှတ် ဟုစသည်။အညှစ်ခံရတယ့်ကောင်ခမျာ မျက်နှာရှုံမဲ့၊လေသံမထွက်တထွက် ဖြင့် မြွေကိုးမျိုးပြည့်အောင်ပြောရရှာသည်။ရုန်းလေနာလေ၊ပြန်တိုက်ခိုက်လေ ညှစ်သူကအားပိုစိုက်လေဖြစ်သဖြင့် အညှစ်ခံရတယ့်ကောင်မှာ အရှုံးလုံးဝပေးရန်၊ညှစ်သူပြောသမျှ နာခံရန်သာရှိသည်။အချိန်ကြာကြာလက်လွန်သွားလျှင် ပါးစပ်မှဖြူဖြူအမြုပ်တွေထွက်လာပြီး မေ့မျောသွားပြီး အသက်ပါပါသွားတတ်သည်။ဤသည်ကိုဂွေးတက်ခြင်းဟုခေါ်သည်။ဂွေးတက်သည့်ဝေဒနါသည် အလွန့်အလွန်ကို နာကျင်လွန်းလှသည်။ဂွေးဥကိုအားဖြင့် ခပ်ပြင်းပြင်းကန်ခြင်းသည် ကလေးမွေးခြင်းထက် အဆကိုးရာပိုနာကျင်သည်ဟု သူမဖတ်ရဖူးသည်။

သူမကို ပစ်မှားနေသော ထိုတဏှာရူး၊နှာဘူးကြီးနှစ်ကောင်၏ ဂွေးဥတွဲလောင်းမဲမဲကြီးများကို အသေညှစ်သတ်ချင်သည်။သူတို့၏ရုပ်ဆိုးမည်းတူးလှသော မျက်နှာဆိုးကြီးများ ဂွေးအလွန်နာသဖြင့် ရှုံ့မဲ့ကာလွှတ်ပေးရန့်အသနားခံတောင်းပန်နေသည်ကို ပြုံးပြုံးလေးကြည့်ချင်သည်။သိူ့သော် တကယ်တွင်တော့ ဘာမျှကိုယ်ထိလက်ရောက်မလုပ်ဖြစ်ခဲ့။ငိုယိုကာ အမေ့ကိုတိုင်ပြောသော်လည်း ဒါယော်ကျားတွေသဘာဝပဲ။ပြီးတော့ အကျယ်အကျယ်မဖြစ်လို၍ သတိပေးရုံဖြင့်သာပြီးသွားခဲ့သည့်။ထိုလူကြီးများ အလုပ်မပြုတ်ခဲ့။သေချာသည်မှာ သူမကတော့ ဂွေးပါသော သတ္တဝါတိုင်းကို အမုန်းကြီးမုန်းသွားပြီ။အထူးသဖြင့် သူတို့၏ ရွံစရာဂွေးဥများ။ထိုဥများကြောင့်သာ မိန်းမတို့၏ တင်၊ရင်၊ယောနိစသောအစိတ်အပိုင်းများကို တပ်မက်နှာဘူးထသောစိတ်များ၊ဟော်မုန်းများဖြစ်လာစေသည်။ဂွေးဥများမရှိလျှင်အေးဆေးဖြစ်သွားပြီ။သူမ၏ တင်ပါးကြီးများ၊ရင်သားများက်ို ထိုသတ္တဝါတွေ နှာဘူးမထတော့။နီနီမြင့်မှာ လူအထီးများကို နွားသိုးများဂွေးထုချေပြီး သင်းကွပ်သကဲ့သိူ့ ကွပ်စေချင်သော အညှာတာကင်းသော မိန်းမဝါဒီ အမျိူးသမီးတစ်ဦးဖြစ့်လာသည်။

ပိုဆိုးသော အဖြစ်အပျက်မှာ ကျောင်းပြီးကာစ သူငယ်ချင်းများနှင့် သကြန်ရေပက်ခံထွက်စဥ်ဖြစ်လာသည်။အသက်နှစ်ဆယ်ကျော်အရွယ် တက္ကသိုလ်ကျောင်းပြီးကာစ နီနီမြင့်၏ခန္ဓာကိုယ်မှာ ပိုတပ်မက်ဖွယ်ကောင်းလှတယ်။ရှိုက်ဖိုကြီးငယ်အသွယ်သွယ်သည် သကြန်ရေစိုနေသဖြင့် အသားနှင့်ကပ်နေသော ထမီစကတ်အောက်တွင်အထင်းသား။မိန်းကလေးများချည်းသက်သက် သွားရန်အဆင်မပြေသဖြင့် အတန်းထဲမှယော်ကျားတချို့ပါလာသည်။ပါလာသော ယော်ကျားတိုင်းသာမက လမ်းတွင်တွေ့သော ယော်ကျားတိုင်း၏မျက်လုံးမှာ နီနီမြင့်၏ ရေစိုနေသဖြင့် လုံးတစ်ကြီးမား ကော့ထွက်နေသော တင်ပါးကြီးများပေါ်မှလုံးဝမရွေ့။အထူးသဖြင့် သကောင့်သားတို၏ လီးတန်များကို ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ တောင်တင်း၍ စူးနက်သော ဝေဒနါကိုပေးနိုင်သည်မှာ ကခုန်နေသဖြင့် တုန်ခါနေသော ဖင်သားစိုင်ကြီးနှစ်လုံးကြားနေရာ ဖင်ကြားအကွဲအမြောင်းကြီးဖြစ်သည်။ထိုနေရာကိုသာ ဖိနမ်းလိုက်ရလျှင် လူဖြစ်ရကျိုးနပ်ပြီဟု ပစ်မှားနေသော ယော်ကျားတိုင်းတွေးကြသည်။သို့သော် လက်တွေ့တော့ ဘယ်သူမှမစရဲပါ။ကျော်သောင်းကလွဲလို့ပေါ့။

ကျော်သောင်းသည်လည်း အခြားကျောင်းသားများနည်းတူ နီနီမြင့်၏ ဖင်သားစိုင်ကြီးများကို အရူးအမူးစွဲလန်းနေသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။ညတိုင်းမှန်းထုသည်။နေ့တိုင်းနီနီမြင့်၏ အချစ်ကိုရရန် အမျိုးမျိုးကြိုးစားသည်။ယှဥ်ပြိုင်စရာယော်ကျားထုကြီးထဲတွင်သူကနှာတဖျားသာသည်။သူက အသားမည်းပြီး ရုပ်ဆိုးဆိုးဖြစ်သော်လည်း အရပ်ရှည်၊ဗလတောင့်သည်။ကျောင်းလက်ရွေးစင် ဝိတ်မချန်ပီယံဖြစ်သည်။တစ်ကျောင်းလုံးကွင်းဖြစ်၍ ယော်ကျားမှန်လျှင်တပ်မက်စွဲလန်းရသော အလှဘုရင်မ မာနရှင်ကြီး နီနီမြင့်ကို သူ၏ချမ်းသာသောမိဘအရှိန်အဝါ့ဖြင့် ပေါ်တင်ကိုပိုးပန်းသည်။အခြားပေါ်တင်အလုအယက်ပိုးပန်းကြသောကျောင်းသားများထဲတွင် ကျော်သောင်း၏ နီနီမြင့်ကိုပေးသော အလွန်တန်ဖိုးကြီးသောလက်ဆောင်များ၊ရီရီမြင့်၏ ကိုယ်ရံတော်ခွေးပမာဘေးကတစ်ဖဝါးမှမခွာ စောင့်ရှောက်ခွင့်ရနေမှုများက တခြားယှဥ်ပြိုင်သူများထက် နှာတစ်ဖျားသာသည်။နီနီမြင့်ကသူ့ကိုပစားပေး၊ဘေးနားကပ်ခွင့်ပေးထားသည်ကို အဟုတ်ကြီးထင်ပြီး တစ်နေ့အဖြေရလိမ့်မည်ဟုထင်နေသည်။တကယ်တော့ နီနီမြင့်ကို တခြားယော်ကျားများ၏ မပြီးဆုံးနိုင်သော ကမ်းလှမ်းမှုများမှကာကွယ်ရန် အစောင့်ခွေးအဆင့်ပမာထားခြင်းဖြစ်သည်။ဒါကိုကျော်သောင်းမရိပ်မိ။ကျောင်းပြိးလျှင် သူခွာချခံရမည်ကိုမသိရှာ။နီနီမြင့်ဆိုသော မိန်းမ၏ အလွန်တပ်မက်စရာ တင်ပါးကြီးများကို ထိတွေ့ကိုင်တွယ် အနံ့ရှုခွင့်ရသည့် ပုရိသမောင်ကံကောင်းမှာ သူပင်ဖြစ်သည်ဟု အထင်ရောက်နေသည်။အခြားယော်ကျားများထက်စာလျှင် ပိုနီးစပ်၊ဒီဖင်ကြီးများကိုအနီးကပ်နေ့တိုင်းမြင်ရသဖြင့် တပ်မက်ပိုင်ဆိုင်လိုစိတ်က တစ်နေ့တစ်ခြား တားမရဆီးမရကြီးထွားလာသည်။အခြားယော်ကျားတွေထက် နီနီမြက့်အပေါ်နှာဘူးစိတ်ပိုများသည်။သို့သော် အလှဘုရင်မနီနီမြင့်အနေနှင့်တော့ ဂွေးပါသောသတ္တဝါတိုင်းသည် သူမ၏အသုံးချခံ ရွံစရာ၊သနားစရာသတ္တဝါများဖြစ်သည်။ထိုထဲတွင်တော့ ကျော်သောင်းကို အခွင့်ရေးနဲနဲပိုပေးထားသည်။ရည်ရွယ်ချက်နဲ့လေ။ကစားချင်စိတ်လည်းပါတာပေါ့။

ကျော်သောင်း၏နောက်ဆုံးပေါ်ကားဖြင့်ကျောင်းတူတူလာကြပြီးကျောင်းလှေကားတက်လျှင် တမင်သက်သက်သူမကရှေ့မှတက်သည်။တက္ကသိုလ်အလှဘုရင်မ၏ စူဖြိိုးလှသော တင်ပါးဆုံကြီးသည် သနားစရာသတ္တဝါအထီးတစ်ကောင်၏ မျက်နှာရှေ့တွင် နိမ့်လိုက်၊မြင့်လိုက်ဖြင့် ဖြစ်နေသည်။ဒါကနေ့တိုင်းပင်။ဒီအချိန်ကကျော်သောင်းလီးအတောင်ဆုံးအချိန်ပင်ဖြစ်သည်။မိမိမျက်နှာရှေ့တွင် အလွန်တပ်မက်ဖွယ်ဖင်အိုးကြီး၏ ဖင်နံ့ကို အားရပါးရရှုချင်လှသည်။မျက်နှာကိုရှေ့နားကပ်၍ ဖင်တုံးကြီးနှစ်လုံးကြားထဲ နှာခေါင်းကပ်ကာ အားရပါးရရှုလိုက်ချင်သော်လည်း အလှဘုရင်မတစ်ဖြစ်လဲ တိုက်ကွမ်ဒိုကစားမယ် နီနီမြင့်၏လက်သံကိုကြောက်လို့မဟုတ်။သူမ ဆိုးသမျှ၊အနိုင်ကျင့်သမျှကိုခံမည်။သူကြောက်သည်က သူမကိုမပိုင်ဆိုင်ရမှာ။တကယ်တော့ အသားမည်း၊ရုပ်ဆိုးကျော်သောင်းအနေဖြင့် ဖြူဖွေးနုဖတ်ချောမောလှသော နီနီမြင့်ကို မည်မျှထိတပ်မက်သနည်းဆိုလျှင် နီနီမြင့်၏ခန္ဓာကိုယ်အကြိုအကြားပါမကျန်သူမက်မောသည်။ယုတ်ဆွအဆုံး သူ့အစွဲလန်းတပ်မက်ရဆုံးသော သူမ၏တောင့်တင်းဆူဖြိုးသောဖင်တုံးကြီးနှစ်လုံးကြားကထွက်လာသော ချီးတုံးများကိုပင်စားချင်သည်အထိ သူနီနီမြင့်ကိုမက်မောသည်။တိတိကျကျပြောရလျှင်တစ်ချိန်သူ့အိမ်ထောင်ဖက်ဖြစ်ကောင်းဖြစ်လာမည့် နီနီမြင့်၏တင်ပါးကြီးများကိုဤမျှတပ်မက်နှာဘူးထပြီး တစ်ချိန်အိမ်ထောင်ကျလျှင် သူမ၏ချီးအနဲငယ်တောင်းစားကြည့်မည်ဟု တွေးထားသည်။လှေကားအရှေ့မှတက်သွားသော မိမိ၏တင်ပါးဆုံများကို အာသာငမ်းငမ်း၊သွားရည်တမြှားမြှားဖြင့် လိုက်တက်လာသော နှာဘူးကောင်ကျော်သောင်းတစ်ယောက် ဘယ်လောက်တောင် လီးတောင်ပြိး သူမှဖင်နံ့ကိုရှုချင်နေမလဲ သူမသိသည်။ခံပေဦး၊ တဏှာရူးရုပ်ဆိုးရေ။တစ်ရက်လောက် အိမ်မှာ ပဲကြီးလှော်တွေစားပြိး လှေကားတက်နေတုန်း ဟိုကောင့်အတွက် ချီးပေါက်ပေးလိုက်လျှင် နှာဘူးကောင် လီးတတောင်တောင်ထိပ်က လရည်ပါယိုပြီး သူမချီးနံ့ကို အာသာငမ်းငမ်းလိုက်ရှုမှာသိသော်လည်း အဲ့လောက်စေတနာမရှိ။ကျော်သောင်းကိုပျော်အောင်လုပ်ပေးလိုက်သလိုဖြစ်သွားမယ်။ခွေးကောင်ညတိုင်းငါ့ချီးနံကိုမှန်းမှန်းပြီး ဂွင်းတိုက်နေမှာ။မပေါက်ပေးဘူး။ဒါပေမယ့် တခါရှုဖူးပြိး အရမ်းစွဲလမ်းသွားပြီး ထပ်မရှုရရင်ပိုရူးမှာခွေးကောင်က။ပေါက်ပေးလိုက်ရင်ကောင်းမလား။ထားပါတော့လေ၊ဘယ်ယော်ကျားမှငါ့ချီးနံ့ကို ရှုဖို့မထိုက်တန်ဘူး။အလကားကောင်တွေ

တကယ်တော့ အသိဉာဏ်ဗဟုသုတနဲ့ ပြည့်စုံနှံ့စပ်သော နီနီမြင့်သည့် သူမလိုတင်ပါးကြိးမားဆူဖြိုးလှသော တပ်မက်ဖွယ် အလှဘုရင်မကို  စတင်ဂွင်းထုတတ်သည့် အရွယ်မှစ၍ သေခါနီးအိပ်ယာထဲလှဲနေသည့် အရွယ်ထိ ပျိူပျိူအိုအိုပုရိသတိုင်းက ထိုတင်ပါးကြီးကို အရမ်းတပ်မက်လွန်းလှ၍ တင်ပါးကြားမှထွက်သော ချွေးနံ့၊ချီးနံ့တို့ကို အာသာငမ်းငမ်းတပ်မက်ကြမယ်မှန်းသူမသိသည်။သိူ့သော် လုံးဝဆန္ဒမပြည့်စေရ၊ တဏှာရူးများမှာဆန္ဒမပြည့်ရလေ၊ ပိုပိုင်ဆိုင်ချင်လေ၊ ပိုဝေဒနာ ခံစားရလေဖြစ်သည်။မယ်ဥမ္မာရဲ့အလှကို မြင်ပြီး မစားနိုင်၊မသောက်နိုင်ဖြစ်ရတယ့် သိဝိမင်းဆိုတာ တကယ်တော့ မယ်ဥမ္မာရဲ့ တင်ပါးသားကြီးတွေကို မက်မောလွန်းလှပြီး ဖင်ကြားထဲကအနံ့ရှုချင်လွန်းလို့ ရူးနေတာဖြစ်ဖို့များတယ်။ဒါကျတော့ ပေါ်တင်ရေးလို့မှမကောင်းတာ။ဒါယော်ကျားတိုင်းရဲ့ ဆိုက်ကိုပါပဲလေ။ဒီစိတ်ကို ဒီကောင်တွေလွန်ဆန်လို့ကိုမရဘူး။

အတန်းထဲတွင်လည့်းကျော်သောင်းကမိမိခုံနောက်မှာထိုင်သည်။ကျော်သောင်းအပါအဝင် သူမဖင်ကြီးကိုမြင်နေရသော ကျောင်းသားတိုင်း ဆရာမစာသင်နေချ်ိန်အခွင့်ကောင်းယူကာ ပုဆိုးကြားမှ လက်ခိုးနှိုက်ကာ သူတို့၏ဂွင်းဘုရင်မနီနီမြင့်၏  အိုးကြီးများကိုကြည့်ကားဂွင်းတိုက်ထုတ်ပစ်ရသည်။မတိုက်လို့လည်းမရ ။ဒီလောက်ကြီးမားဆူဖြိုးနေသောထိုတင်သားကြီးများကို မြင်နေရတယ့်ကောင်တွေခမျာ စာကိုအာရုံမစိုက်နိုင်။ထို့ကြောင့် ဂွင်းတစ်ကြောင်းထုတ်ပြီးမှ စာကိုပြန်အာရုံစိုက်ရသည်။ဒါကိုသိသော နီနီမြင့်မှလည်း သကောင့်သားတွေကို ကလိချင်၍ ဖင်ကြီးကို သွားရည်တမြားမြားကျပြီး အစွမ်းကုန်မက်မောစရာအထိဖြစ်အောင် ကော့ထိုင်ပြလိုက်သည့်အချိန်တွင် ကြည့်၍ထုနေသော ကျောင်းသားတိုင်း၏မျက်နှာမှာ ချိုမြိန်သောဝေဒနါတစ်ရပ်ခံစားရသည့် အရိပ်အယောင်ဖြန်သန်းသွားကြသည်။သူတို့၏ဘုရင်မ၏ အလှဒဏ်ရူပါအဆင်းဆူဆူဖြိုးဖြိုးကြီးကို မတောင့်ခံနိုင်ကြတော့။လရေတွေပုဆိုးကြားထဲမှာ တဖျောဖျောပန်းထွက်ကုန်ကြသည်။တချို့ဆိုစာသင်ချိန်တစ်ချိန်တည်း သုံးခါလောက်ကို သုတ်ပန်းကြသည်။အခြားအခန်းများမှကျောင်းသားများက နီနီမြင့်ရှိရာ အီကိုမေရျာ အေခန်းရှိကျောင်းသားများကို အလွန်အားကျကြသည်။သို့သော် စာကိုအာရုံမစိုက်နိုင်သည့်ဒုက္ခ၊သူမနောက်မှထိုင်ချင်လွန်းသဖြင့်ခုံလုထိုင်ရသောဒုက္ခတို့ကိုနားမလည်ကြ။အို ဒီဒုက္ခကဘာအရေးလဲ သူမဖင်ကြီးကြည့်ပြီးထုရရင် စာမေးပွဲကျကျ ဂရုမစိုက်တယ့် ကောင်တွေပါ။

အတန်းထဲတွင်ထိုင်လျှင် မိန်းကလေးများ ရှေ့နှစ်တန်း၊​ယော်ကျားလေးများနောက်တန်းမှာထိုင်ကြသည်။နီနီမြင့်ကသူမ၏နောက်ကပ်ရက်ခုံကို ကျော်သောင်းကိုပဲပေးထိုင်သည့်။နီနီမြင့်၏စကားသည် ကျောင်းသားများကြားတွင် အမိန့်ဖြစ်သည်။တခြားကျောင်းသားများကမကျေနပ်သောလည်း အောက့်သက်သက်။ကျော်သောင်းကိုလုံးဝမကျေနပ်ကြ။သကောင့်သားက ဂရုမစိုက်။နီနီမြင့်သည်သာ သု့အတွက်အရာရာ။နီနီမြင့်စိတ်က ကစားချင်၍ ထိုင်ခုံပေါ်တွင်ထိုင်လျက် တင်ပါးကြီးနှစ်လုံးကို ကော့လိုက် စောင်းလိုက် လုပ်တာများသွားလျှင် ကျော်သောင်းခမျာ စာသင်ချိန်တွင် သုတ်တွေတဖြောဖြော၊ မျက်ကွင်းတွေကျ။သူပဲလားမဟုတ် သူမကိုမြင်သောကျောင်းသားတိုင်း။ထိုင်ခုံက သစ်သားခုံ အောက်လွတ်ဆိုတော့ ဒီုးယိုပေါက်မြင်နေရတယ် ဖင်ကို။ဒီမှာ ကျော်သောင်းက တခြားကောင်တွေထက်သာသွားသည်က ခုံအောက်သို့ ပစ္စည်းတစ်ခုခုပြုတ်ကျဟန်ဖြင့် ခုံအောက်ထဲဝင်ရှာသလိုလိုနှင့် နီနီမြင့်၏ တင်ပါးဆုံကြီးများနောက်ကို နှာခေါင်းကပ်နိုင်သလောက်ကပ်ကာ ဖင်နံ့၊ဖင်အငွေ့ကို ရသလောက်ရှုသည်။ကျော်သောင်းအတွက် လောကနိဗ္မာန်။တခြားကောင်တွေကတော့ အံတကြိတ်ကြိတ်။ဆရာမအခန်းထဲမရှိချိန်လည်း နီနီမြင့်က မတ်တပ်ရပ် ကျော်သောင်းမျက်နှာနားကျောပေးရပ်ကာ မသိဟန်ဆောင်ပြီး ဖုန်းသုံးလေဟန်၊ဖုန်းပြောလေဟန်လုပ်တတ်သည်။တဏှာသားကောင် မောင်ကျော်သောင်းခမျာတော့ အရှင်လတ်လတ်နတ်ပြည်ရောက်နေသည်။လက်တစ်ဖက်က ပုဆိုးကြားဝင်ကာ လက်ချောင်းဖြင့် သူ့လီးထိပ်ကိုဆွတယ်။ဒါကို တ့ခြားကျောင်းသားတွေမြင်သည်ွ။ကျော်သောင်းအား အလွန်အားကျကြ၊အလွန် မကျေနပ်ကြ။

ဒေါ်နီနီမြင့် အပိုင်း၂

နှာခေါင်းပွပွကြီးနဲ့ မထိုက်တန်သော ဖင်အငွေ့အသက်တွေကြား အရှင်လတ်လတ်နတ်ပြည်ရောက်နေသော ကျော်သောင်းကတော့ ကမ္ဘာပေါ်မှာ နီနီမြင့်ဖင်ငွေ့ရှုရတာ ငါတစ်ကောင်တည်းရှိတယ်ကွဟု ပျော်မဆုံး၊နှာဘူးထမဆုံး။တကယ့်တကယ်မဂ်လာဆောင်လို့ ထမီချွတ် ၊အတွင်းခံချွတ်ပြီး မြင်ရမယ့် ဖြူဖွေးလုံးတစ် ကြိီးမားတယ့်ဖင်အိုးကြီးနှစ်လုံးကြားက တကယ့်ဖင်နံ့၊ချွေးနံ့၊ချီးနံ့တွေသာရှုရရင် ဘယ်လိုနေမလဲမသိ။အပျော်လွန်ပြီးရူးနိုင်တယ်။တကယ်တော့နီနီမြင့်က ဒီလိုတွေ အခွင့်ရေးပေးထားတာ စေတနာ အရမ်းရှိလွန်းလို့တော့ မဟုတ်။ဒီလိုလေးတွေလုပ်လုပ်ပေးတော့ သူလဲအပျင်းပြေ၊ဟိုကောင်လည်း ရူးသထက်ရူးပြီး နွားသိုးတစ်ကောင်လို လိုရာကြိုးကိူင်ပြီး ခိုင်းချင်တာခိုင်းနေတော့တယ်။

ကျော်သောင်း၏သူငယ်ချင်းများက သတိပေးသည်။ငွေကုန်ကြေးကြတွေ များလှ၊လိုသုံးလုပ်ခံရတာများလာတော့ကျော်သောင်းကို အကျမနာစေရန်၊နီနီမြင့်လို မိန်းမမှာ မင်းကိုနွားသာသာသဘောထားတာ၊ကြိုက်ခွင့် ချစ်ခွင့်ရှိတယ်။ဒါပေမယ့်ကိုယ်ကျိူး၊ကိုယ့်သိက္ခာတော့ မထိစေနဲ့ဟု ဝိုင်းဝန်းတားဆီးကြသော်လည်း မရတော့။နီနီမြင့်က မတော်တဆလိုလိုနှင့် တမင်တကာ ဖင်နံ့ပေးပေးရှုနေတာကို အဟုတ်မှတ်နေသည့်။ကံစောက်ရမ်းတက်တယ့်တစ်နေ့ချီးပေါက်တာနဲ့ကြုံရင် ချီးနံ့ပါတဝရှုဖို့မျော်လင့်နေသည်။ဟိုကောင်တွေမနာလိုလို့ ၊ငါ့လိုဖင်နံ့မရှုရလို့ ဟု ထင်ကာခံငြင်းသည့်။မှန်တော့လည်းမှန်ပါသည်။အခွင့်ရေးသာရရင် နီနီမြင့်ဖင်နံ့က်ို အလုအယက်ရှုကြမယ့်အကောင်တွေချည်းပဲ။အော် မိန်းမမာယာ။

ကျော်သောင်းရဲ့ ကံကောင်းတယ့်နေ့ရက်တွေကုန်ဆုံးလေပြိ။ကျောင်းပြီးပြီ ။နီနီမြင့်က နိုင်ငံခြားသွားကာဘွဲ့ထပ်ယူမည်။ကျော်သောင်းကို အတွေ့မခံတော့။ကျော်သောင်းရင်တွေပူနေပြီ။ကျောင်းဖွင့်ရက်တိုင်းတွေ့နေရသော အလှဘုရင်မကိုသူမတွေ့ရတော့။အရမ်းတွေ့ချင်ပြီးအဖြေတောင်းမည်။လက်ထပ်မည်။နီနီမြင့်ကိုရဖို့၊သူမစိတ်ချမ်းသာဖို့ ဘာမဆိုလုပ်မည်။လူသတ်ရလျှင်တောင်သတ်မည်။ဟိုက သူအရမ်းရှုချင်နေသော အီးပင်မပေါက်ပေး။အီးနံ့ပင်ပေးမရှု။

သကြန်ကျလေပြီ။ကျောင်းပိတ်တည်းက မိမိ၏အလှဘုရင်မလေးကို မတွေ့ရသဖြင့်ကျော်သောင်းလွမ်းလှပြီ။ဖေ့ဘုတ်၊ဗိုက်ဗာ မက်ဆေ့ပို့လည်းစာမပြန်။ဖုန်းမကိုင်။တစ်ရက်မူးမူးရူးရူးနှင့် လက်ကမြင်းပြီး နင့်ချီးကိုတောင် ငါက မက်မောတာဟု မက်ဆင်ဂျာမှာသွားပို့မိလိုက်သည်။ခံစားချက်တွေပေါက်ကွဲထွက်သွားသည်။သိူ့သော် မှားပြီဟုသတိရပြီး အချိန်မှီ unsent လုပ်သည်။မမှီတော့ ဟိုဘက်က seen ပြသွားပြီ။ နီနီမြင့်စိတ်ထဲတွင်တော့ အဲ့တာနင်တစ်ယောက်တည်းတော့ ဟုတ်မယ်မထင်ဘူးဟုပြောနေသည်။သို့သော်စာပြန်လိုက်သည်က နင့်လိုနှာဘူးနွားက ငါ့ဖင်ကထွက်တယ့်ချီးနဲ့တောင်မတန်ဘူးဟုပြန်ပို့လိုက်သည်။ကျော်သောင်းခမျာအရူးမီးဝိုင်းပြိ။ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ။အိမ်ရှေ့သွားအော်တော့ သူ့အမေကရပ်ကွက်လူကြီးခေါ်လိုက်မယ်ဆိုလို့ပြန်ပြေးခဲ့ရစသည်။စိတ်ဓာတ်အရမ်းကျနေပြီ။ဒီမိန်းမကိုမရရင် ကိုယ့်ကိုကိုယ်သတ်သေတော့မယ့်အဆင့်ထိစွဲလန်းနေပြီ။ငိုလိုက်၊အော်လိုက်၊တစ်ယောက်တည်းစကားတွေပြောလိုက်၊ဒီမိန်းမရဲ့ အလှဒဏ်၊အဆင်းနဲ့ အနံ့ဟာသူ့အတွက် ငရဲမီးလိုလောင်မြိုက်နေပြီ။သိူ့သော် ဖုန်းထဲတွင်ခိုးရိုက်ထားသော သူ၏ဂွင်းဘုရင်မ၏ ဖင်ကြီးတွေကိုတော့ မှန်းမထုပဲမနေနိုင်။

သကြန်အကြိုနေ့တွင်ကံအားလျော်စွာ ကျော်သောင်းအခန်းဖော် ဝေဖြိုးကကျော်သောင်းကို မက်ဆေ့ပို့လာသည့်။ဟေ့ကောင် မဲလုံး၊နီနီမြင့်တို့ဘော်ဒါတွေ မိန်းကလေးငါးယောက်လောက် အကျနေ့သကြန်လည်ဖို့ရှိတယ်။အဲ့ဒါမိန်းကလေးတွေချည်းပဲမို့ ငါရယ်၊ကျော်ကြိးရယ့်၊ကြည်ဇင်ရယ့်ကိုလိုက်ခဲ့ပေးဖို့ခေါ်ထားတယ်။သူရင်ထဲဗလောင်ဆူသွားတယ်။ဒီသုံးကောင်လုံးကလည်း နီနီမြင့်ကိုရမယ်ဆိုရင် အချင်းချင်းဓားနဲ့ခုတ်ဆိုရင်တောင် ခုတ်မယ့်ကောင်တွေ။ဝေဖြိုးက ဆက်ပြောတယ်။အဲ့တာ နီလေးက မင်းကို ပေးမသိဖို့ပြောတယ်။နီလေးစကားက ငါ့တွက် အရေးကြိးဆုံးဆိုပေမယ့် မင်းအကြောင်းငါကြားလို့။သနားလို့ပြောတာ။ငါပြောတာသူပြန်သိရင် မင်းအသေပဲ။ပီးတော့ သူကလည့်းငါတို့ကိုလုံးဝစိတိမဝင်စားဖူးဆိုတာသိလို့။အဝေးကနေကြည့်ပြီးချစ်နေရုံနဲ့တင်ကျေနပ်ပါပြီ။ကျော်သောင်းစိတ်ထဲတွင်တော့ လီးကို အဝေးကနေချစ်၊ငါ့နီလေးကိုမှန်းထုလွန်းလို့ လရည်တောင်ခန်းနေတယ့်ကောင်ကများ။

သကြန်အကျနေ့ ။နှင်းနုဝေအိမ်မှာလူစုကြတယ်။ကျော်သောင်းသူတိူ့လမ်းထိပ်မှာသွားစောင့်နေလိုက်တယ်။ကားက hi ace အမိုးဖွင့်ထားတယ်။လူစုံလို့ကားထွက်ပြိး လမ်းထိပ်ရောက်တော့ အသင့်စောင့်နေတယ့်ကျော်သောင်းက ကားကိုတားလိုက်တော့ ကားမောင်းနေတယ့်ကြည်ဇင်ကမရပ်ပဲ ဒီကောင့်ကို နီလေးက သူ့နားအကပ်မခံနဲ့လို့မှာထားတယ်၊လီး​တောင်မရပ်ပေးဘူးဆိုပြီး ဆက်မောင်းမယ်ကြံပေမယ့် မမှီတော့။ကားရှေ့တည့်တည့်ပိတ်ပြီးရပ်နေတယ်။မတတ်နိုင်တော့ ဘူး၊ကားရပ်ပေးလိုက်တော့ ခြောက်ပေကျော် ဗလတောင့်တောင့် အရပ်ကြီးနဲ့ ကျော်သောင်းက ကားပေါ်လွှားခနဲတက်လာတယ်။နောက်မှာက မိန်းကလေးငါးယောက် ၊ယော်ကျားလေးနှစ်ယောက်ဆိုတော့ သိပ်မကြပ်ဘူး။ကျော်သောင်းကိုမြင်လိုက်တော့ နီနီမြင့်မျက်နှာက ကွက်ခနဲပျက်သွားပြိး အလွန်ရွံရှာနေတယ့်မျက်လုံးနဲ့ ကျော်သောင်းကိုကြည့်လိုက်တယ်။ကျော်သောင်းခမျာ ထိုအကြည့်ကြောင့်စိတ်ထဲအလွန်နာကျင်သွားပေမယ့် သူ့ချီးကိုစားမယ်ပြောလို့ စိတ်ဆိုးနေတာဖြစ်မှာပါလို့ ဖြေတွေးတွေးလိုက်တယ်။

အဲ့ချိန်မှာပဲနီနီမြင့်က ဝေဖြိုးနဲ့ ကျော်ကြီးတို့နှစ်ကောင်ကို မျက်နှာရိပ်ပြလိုက်တော့ သခင်မကိုကာကွယ်မယ့် ခွေးကြီးနှစ်ကောင်လို အသင့်အနေထားနဲ့ ကျော်သောင်းကို နီနီမြင့်နားကဝေးဝေးနေဆိုတယ့်အကြည့်နဲ့မာန်ဖီသလိုကြည့်နေကြတယ်။အော် ဝေဖြိုးတို့များ ငါ့ကိုသနားတယ်သာပြောတာ နီလေးစကားကိုတော့ မလွန်ဆန်နိုင်ပါဘူးလေ။နီလေးရယ် ရက်စက်လွန်းလိုက်တာ မင်းအတွက်ဆိုပြီး အနှစ်နှစ်အလလ ပုံအောပြီးချစ်ခဲ့တာတွေကို မင်းကဒီလိုတုံ့ပြန်လိုက်တာပေါ့။ငွေကြေးတွေ၊ဥစ္စာတွေကအရေးမကြီဘူး။ဒါပေမယ့် မင်းရိုက်ချိူးလိုက်တာ ငါ့မျော်လင့်ချက်၊ငါ့အိပ်မက်၊ငါ့ဘဝတွေကွ နီလေးရယ့် ။သူနီနီမြင့်ကိုကြည့်ပြီးအရမ်းဝမ်းနည်းလာတယ်။နောက်တော့ အနှစ်နှစ်အလလ သူ့ဘက်ကလုပ်ပေးခဲ့တာတွေအတွက် ဒေါသတွေထွက်လာတယ်။ရှင်းမယ်၊ ဒီနေ့ အပြတ်ရှင်းမယ်။သူကမ္ဘာတွေပျက်နေပြီ ။

ထိုစဥ်ကားကလမ်းမတန်းရှိမဏ္ဍပ်တစ်ခုကိုရောက်တယ်။ရေပိုက်များစွာမှရေတွေ ကားပေါ်ကလူတွေပေါ်တစ်ဟုန်ထိုးကျဆင်းလာတယ်။သူလည်းရွှဲရွှဲစိုပြီ။မျက်နှာပေါ်မှာ ရေစက်တွေလား သူ့မျက်ရည်စက်တွေလားမသဲကွဲတော့။နီနီမြင့်ကတော့ သူ့ကို အဖတ်တောင်မလုပ်။ဘေးနားမှ ခွေးနှစ်ကောင်လို အစောင့်နှစ်ကောင်ရံပြီး မဏ္ဍပ်မှတီးလုံးစည်းချက်အတိုင်း ခုန်နေလေရဲ့။သူမှကိုမြင်နိုင်သော အနေအထားအတွင်းရှိပုရိသအားလုံး၏အကြည့်က သူမဆီမှမခွာနိုင်တော့။နဂိုကမှလုံးတင်းပြန့်ကားကြီးမားလှတယ့် ဖင်ဆုံကြီးနှစ်မွှာဟာ ရေစိုထမီစကပ် အသားကကပ်နေတော့ အလယ်ကဖင်ကြားအမွှာကြီးပါမြင်နေရသလိုဖြစ်ပြီး အရမ်းအရမ်းကို တပ်မက်ဖွယ်အတိ၊မြင်မြင်သမျှယော်ကျားတိုင်းကိုပီတိတွေဖုံးတယ့်သောကတွေတစ်ပုံကြီးပေးပြိး လီးတန်တွေဟာ တောင်မတ်ပြီး တဆတ်ဆတ်ကိုတုန်နေကြရှာတယ်။ဒီအသားစိုင် အလုအထည်ကြီးကို အပုပ်ကောင်ကြီး၊လက်တစ်ထောက်စာပဲလို့မြင်အောင်ဘယ်ပုရိသမှမကြည့်နိူင်ရှာတော့ပါဘူး။ပိုင်ဆိုင်တပ်မက်ချင်စိတ်တွေတဖွားဖွားပေါ့။

 

ကျော်ကြီးနဲ့ ဝေဖြိုးခင်မျာအနီးကပ်ဆုံးဖြစ်နေတော့ ဒုက္ခအရောက်ဆုံးပေါ့။ကျော်ကြီးခင်မျာ ဘောင်းဘီကပါးပြီး ရေစိုနေတော့ လီးတောင်မတ်နေတာ သူများမသိအောင် ခပ်ကုန်းကုန်းဖြစ်နေတယ်။ဒါပေမယ့်အကြည့်တွေကတော့ နီလေးဖင်တုံးကြီးပေါ်ကမခွာဘူး။ဝေဖြိုးကပိုဆိုးပါတယ်။ဟိုဟာကောက်  သလိုဒီဟာကောက်သလိုနဲ့ ဒီကောင့်နှာခေါင်းက နီလေးဖင်ကြီးနားတဝဲလည်လည်။အော် ၊ဒီကောင်လည်း ငါ့တုန်းကလို ဖင်နံ့ပေးရှုပြိး နွားမွေးခံနေရတာပဲ။

ဒီအခြေနေကိုအခွင့်ကောင်းယူပြီးကျော်သောင်းတစ်ယောက်  နှစ်ကောင်လုံးကိုတွန်းဖယ်ပြီး နီနီမြင့်နားဝုန်းခနဲရောက်သွားတယ်။ကားဖရိန်ပေါ်လက်တင်ပြီး ဟိုဘက်ကိုလှည့်နေတယ့် နီနီမြင့်ရဲ့ ပုခုံးကိုဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး  ရေစိုဆံပင်ဖြင့်အလွန်လှပနေသော မျက်နှာကိုစေ့စေ့ကြည့်ကာ နီလေး ငါနင့်ကိုဘယ်လောက်ချစ်တာ နင်အသိဆုံးပါ။ငါ့ဘဝတစ်ခုလုံးဟာနင့်အတွက်ပါပဲ။ငါ့ကိုလက်ထပ်ပါ။နင်လိုချင်တာအားလုံးရစေရမယ်၊တစ်ဘဝလုံးလိုလေသေးမရှိပျော်ရွှင်စေရမယ်ဆိုပြီးစကားတွေကို တစ်လုံးချင်းပီပီသသပြောလိုက်တယ်။

ဒီချိန်မှာကားဟာ မဏ္ဍပ်နဲ့ဝေးရာကိုရောက်ပြီး လမ်းပေါ်ပုံမှန်အရှိန်နဲ့သွားနေပြီဖြစ်တယ့်အတွက် ကားပေါ်ကလူတိုင်း ကျော်သောင်းစကားကိုပီပီပြင်ပြင်ကြားလိုက်ပါတယ်။ကျော်သောင်းစကားအဆုံးမှာတော့ နီနီမြင့်က ချောမောလှပလွန်းတယ့်မျက်နှာလေးပေါ်က ပြစ်မျိူးမှဲ့မထင် မျက်လုံးရွှဲကြီးတွေနဲ့ ကျော်သောင်းကို ရွံစရာအဆင့်နိမ့်သတ္တဝါတစ်ကောင်ကိုကြည့်သလိုအကြည့်နဲ့  တစ်ချက်ရီလိုက်ပြီး ငါ့ချီးကိုတောင်စားချင်နေတယ့် နင့်လိုအဆုံးစွန် တဏှာရူးနေတယ့်ကောင်ကို ငါကလက်ထပ်ရမယ်ဟုတ်လား။စိတ်ချ လက်ထပ်ဖို့မပြောနဲ့ ၊ချီးတောင်မကျွေးဘူး၊ နှာဘူးကောင်ရဲ့။ကိုယ့်ဘဝနဲ့ကိုယ်နေ ထပ်လွန်လာရင်ရဲတိူင်မယ်လို့ အကျယ်ကြီးပြောချလိုက်တယ်။နီနီမြင့်ရဲ့ချီးကိုစားချင်တယ့်သူတွေရှိပါလားဆိုတယ့်အသိက မိန်းကလေးတွေအတွက်အံ့သြထူးဆန်းနေပြီး နီနီ့ဖင်ကိုအကောင်တွေက ဒီလောက်နှာဘူးထရတာလားဟာဆိုပြီး ကျော်သောင်းကိုရွံစရာကောင်အဖြစ်ဝိုင်းကြည့်ကြတယ်။ကျော်ကြီးနဲ့ ဝေဖြိုးနှစ်ကောင်ကတော့ သူတို့လည်းနီနီမြင့်သာ အခွင့်ရေးပေးရင် ချီးနံ့ရှုမှာ၊ချီးစားမှာ ဖြစ်ပေမယ့်နီလေးရဲ့ မျက်နှာသာပေးမှုလိုချင်တာကြောင့် ကျော်သောင်းကို ဟားချင်တာတစ်ဝက်၊ကိုယ်ချင်းစာစိတ်တစ်ဝက်နဲ့ကြည့်နေကြတယ်။

ရှက်လွန်း၊နာကျင်လွန်း၊ဝမ်းနည်းလွန်းပြီး ကျော်သောင်းတစ်ယောက် မတ်တပ်ရပ်နေရင်းက မဟန်နိုင်တော့ပဲ နီနီမြင့်ခြေရင်းမှာထိုင်ချလိုက်တယ်။ထိုစဥ်မှာပဲ နီနီမြင့်ဟာဘာမှမဖြစ်သလိုပုံစံမျိုးနဲ့ တစ်ဘက်ကိုကျောခိုင်းလှည့်သွားလိုက်ပါတယ်။ဒါတမင်သက်သက် နီနီမြင့်လုပ်လိုက်တာပါ။ကျော်သောင်းအတွက် နောက်ဆုံးအခွင့်ရေး သို့မဟုတ် ထောင်ချောက်ပေါ့။

နီနီမြင့်တစ်ဖက်လှည့်သွားချိန်မှာ သူမနောက်မှာ ထိုင်နေတယ့်ကျော်သောင်းအတွက် ရင်ဘတ်ထဲမှာရထားအစီးတစ်ထောင်လောက်ဖြတ်စီးသွားသလို ရုတ်တရက်ခံစားလိုက်ရတယ်။နဂိုကြီးမားတင်းကားကျယ်ပြန့်လွန်းတယ့် တင်ပါးကြီးအစုံဟာ ရေကြောင့်လုံးတစ်ပြီးထင်းလင်းလွန်းနေပါတယ်။ကြီးမားဝင့်ထည်လွန်းတယ့်ဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်းကြားက ဖင်ကြားကြီးဟာ အမဲကြောင်းကြီးအဖြစ်ထင်းနေပါတယ်။ဒီမြင်ကွင်းမျိုးဟာ ဝှေးစေ့တွေ၊လိင်တန်တွေနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားတယ့် ဖိုသတ္တဝါတစ်ကောင်အဖို့ အဘယ်မျှလောက် ရမ္မက်မီးအဟုန်တက်ကြွမလဲ၊စျာန်ရတယ့် ရသေ့တွေတောင် သတိကပ်နိုင်အောင်ကြိုးစားဖို့ လုံးဝမဖြစ်နိုင်တော့တယ့်မြင်ကွင်းမျိူးကို ကျော်သောင်းမြင်လိုက်ပါတယ်။အကွာအဝေးကလည်း သူရဲ့မျက်နှာနဲ့ နီနီမြင့်ဖင်ကြီးကတစ်တန်းတည်း တစ်ပေတောင်မကွာတော့တယ့် အနေအထား။နီနီမြင့်ရဲ့နောက်ဆုံးတိုက်စစ်အနေနဲ့ ကားအခုန်နဲ့ရောပြီး သူမပါ ခန္ဓာကိုယ်ကို ခတ်ဆတ်ဆတ်လေးခုန်လိုက်တော့ ရမ္မက်ကြွစရာမြင်ကွင်းရဲ့ အမြင့်ဆုံး အနေအထားကိုရောက်ရှိသွားပါတော့တယ်။လုံးတင်းနေတယ့် အလှဘုရင်မရဲ့ဖင်အိုးကြီး၊ယော်ကျားတကာ တပ်မက်စွာ မှန်းထုရတယ့် ဖင်အိုးကြိီး၊ဖင်ကြီးထဲကထွက်တယ့် ချီးနံရှု၊ချီးစားရရင်တောင် ကျေနပ်တယ့်အထိယော်ကျားထုတွေရဲ့ သားရည်တမြားမြား၊အာသာငမ်းငမ်းတပ်မက်ကြိီးခံရတယ့် ဖင်အိုးကြိးနှစ်မွာဟာ နီနီမြင့်ချီးဆိုရင် မြိန်ရေယှက်ရေစားပြမယ့် ရုပ်ဆိုးကြိီး ကျော်သောင့်းရဲ့ မျက်နှာရှေ့နားမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေပါပြီ။မိန်းမတင်ပါးဟာ ကမ္ဘာဦးအစထဲကယော်ကျားတွေကိုဆွဲဆောင်တာပါ။ငြင်းဆန်နိုင်မယ့်ယော်ကျားမရှိလောက်ပါဘူး။နီနီမြင့်ဖင်အိုးကြီးဆိုရင်တော့ ပြောစရာစကားမရှိတော့။

လျှပ်တပြက်အတွင်းကျော်သောင်းရဲ့ အမြင်အာရုံမှ ဦးနှောက်ကိုသတင်းပို့ပြီး နီနီနဲ့တွေ့ပြီးမှထုမယ်ဆိုပြီးစုထားတယ့် သူ့ရဲ့သုတ်ရည်တွေအပြည့်နဲ့ ဂွေးဥကြိီးနှစ်လုံးရဲ့ ယော်ကျားပုရိသဖိုသတ္တဝါရဲ့ တာဝန်ကိုတုံ့ပြန့်မှုနဲ့အတူ ကျော်သောင်းရဲ့ အရုပ်ဆိုးမည်းတူးလှတယ့် မျက်နှာကြီးပေါ်က ယောင်ပွပွ နှာခေါင်းကြီးဟာ နီနီမြင့်ရဲ့ ယော်ကျားတိုင်းနမ်းချင်နေတယ့် ဖင်တုံးကြိးနှစ်လုံးကြားဖင်ကြားကြီးမှာ စုံချည်ဆန်ချည်ပြေးနေပါပြီ။အလှဘုရင်မရဲ့ အထိအတွေ့၊နူးညံ့အိစက်တယ့် ရမ္မက်ကြွဖွယ်အတွေ့၊ရှုမိသူတိုင်းသုတ်ရေယိုစိမ့်လာစေတယ့်အထိ တပ်မက်ဖွယ် ဖင်နံံ့လေးတို့ရဲ့ ပိုင်ရှင်အလှဘုရင်မဟာ အောင်နိုင်သူအပြုံးကို ဘယ်သူမှမသိလိုက်မိအောင်ပြုံးလိုက်ပြီး မိမိရဲ့ဖိုသတ္တဝါတိုင်းကို အောင်နိုင်ရာလက်နက်ဖြစ်တယ့် တင်ပါး​ဆုံကြီးနဲ့ ဖင်ကြားကြီးကို အာသာငမ်းငမ်း သားရည်တမြားမြားနဲ့ နမ်းရှုပ်အနံ့ရှုနေတယ့် ရမ္မက်သားကောင် ပုရိသအရုပ်ဆိုးကြီးကို ရွံစရာချီးသဖွယ်ကြည့်လိုက်ပြီး အနောက်ပြန်လှည့်လိုက်ချိန် ဖင်ကြီးနှင့် ခေတ္တကင်းကွာသွား၍ သနားစဖွယ်လိုက်ရှာနေသော ကျော်သောင်း၏မျက်နှာက်ို ဘယ်ပြန်ညာပြန်ပိတ်ရိုက်လိုက်သည်။ထိုအချိန်ကျမှ အသိဝင်သွားသော ပြုစားခံရသည့်ဓားစာခံလို မျက်နှာထားဖြင့်ကျော်သောင်းဆတ်ခနဲမတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်။အနှစ်နှစ်အလလကမက်ခဲ့သော အိပ်မက်ဖြစ်သည့်နီနီမြင့်၏ချီးနံ့၊ဖင်နံ့ကို ယခုလို ဖင်အိုးကြီးကို မျက်နှာကပ်ပြီး အချိန်တိုလေးအတွင်းရှုလိုက်ရသဖြင့် ပြည့်သွားသလိုဖြစ်ခဲ့သော်လည်း နည်းမှန်လမ်းမှန်မဟုတ်သဖြင့် နောင်တအသိဝင်လာသော်လည်း နောင်တပင်မဆုံးလိုက်ခင် နူးညံ့ပေမယ့် သန်မာလှပသော လက်တစ်စုံက သူ၏ဂွေးဥများအားမြဲမြံ့စွာ ဆုပ်ကိုင်ခြင်းကိုခံလိုက်ရသည်။စူးရှအောင့်တက်သော ဝေဒနာကြီးက သူ၏ဂွေးဥနှစ်လုံးမှတစ်ဆင့် ဝမ်းဗိုက် ထို့နောက် ရင်ခေါင်း၊လည်ချောင်းထိရောက်လာသည်။ပုရိသတိုင်းအဖို့အကြောက်ဆုံးအဖြစ်အပျက်ကိုသူ ကြုံနေရပြီ။ယော်ကျားတိုင်းတပ်မက်ရသော တင်ပါးကြီးများ၏ပိုင်ရှင် ၊ဝင်းမွတ်ချောမွေ့ ပြစ်မျိုးမှဲ့မထင် အလှဘုရင်မလေးက အရပ်ခြောက်ပေကျော်၊ခွန်အားဗလကောင်းသော သူနှင့်ရွယ်တူ၊အရုပ်ဆိုးအသားမည်းသော၊ လွန်ခဲ့တယ့် စက္ကန့်ပိုင်းကမှ သူမ၏တင်ပါးကြီးများကို အာသာငမ်းငမ်းဖြင့် နမ်းရှုပ် အနံ့ခံခဲ့သော  အထီးသတ္တဝါကျော်သောင်း၏ ကြီးမားသော၊သုတ်ရည်များဖြင့်ပြည့်နေသော ဂွေးဥမည်းကြီးနှစ်လုံးကို မိမိရရဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီဖြစ်သည်။သေချာစဥ်းစားကြည့်လျှင် နီနီမြင့်၏ဖင်ကြီးများကို သတိလက်လွတ်ရမ္မက်တငြီးငြီးဖြင့် နမ်းရှုပ်စေခဲ့သော တရားခံမှာ ထိုဂွေးဥကြီး နှစ်လုံးပင်ဖြစ်သည်။ယော်ကျားတစ်ယောက်၏ဂွေးဥထဲတွင်သုတ်ရည်အပြည့်ဖြစ်နေချိန်တွင် မိန်းမတစ်ယောက်၏ထိန်းချူပ်မှုကို အလွယ်တကူခံရသည်။ဂွေးဥကြိးနှစ်လုံးကို ​ကြမ်းတမ်းစွာ ညှစ်ထားခြင်းခံနေရသော်လည်း ကျော်သောင်း၏ဂွေးတန်ကြီးများက လုံးဝမတ်တောင်နေသည်။ဒီလောက်ဂွေးညှစ်ထားတာတောင် သူ့ကိုနှာဘူးကျနေသေးသဖြင့် ကျော်သောင်း၏ဂွေးတန်ကြီးမှာ မတ်မတ်တောင်နေ​သေးတာဟုထင်ပြီး နီနီမြင့်မှာ ဒေါသပိုထွက်လာပြီး အားပိုစိုက်ကာဆွဲညှစ်လိုက်သည်။

ကျော်သောင်း၏နာကျင်လှစွာ ငယ်သံပါအောင် အော်သံသည်သူ့ဝေဒနာအတိမ်အနက်ကို ညွှန်ပြနေသည်။

အား ငါ....ငါ......ရုတ်......တ........ရက်......အားးးးး.....အားး.... လုံးဝ....အားးး အားးးးလွှတ်ပါ....အား နီလေး.....ငါ....ငါ.....တကယ်....တောင်းပန်.....အဟွတ် အဟွတ်....အရမ်းအောင့်......အီးးးးးယားးးးး အော်သံ၊ဗလုံးဗထွေးညီးတွားအော်ဟစ်သံ၊ခိုကိုးရာမဲ့စွာ အသနားခံသံနှင့်အတူ ဖြူဖွေးလှပသော အရပ်ငါးပေခြောက်လက်မရှိ မိန်းမပျိူလေးက အရပ်ခြောက်ပေကျော် ဗလကောင်းကောင်း အသားမည်းရုပ်ဆိုး တဏှာရူးနှာဘူးကောင်ကို လုံးဝထိန်းချူပ်နိုင်လိုက်ပြီဖြစ်သည်။တဏှာကောင်ငမည်းခမျာ အမျိူးသမီး၏ဖြူဖွေးလှပသော လက်များဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ခံထားရသော သူ၏ဂွေးဥကြိးများ သက်သာလို သက်သာညား ရုန်းကန်ကြည့်၊နီနီမြင့်၏လက်ကို ရုန်းဖယ်ကြည့်လုပ်သော်လည်း ဘယ်လိုမှမတတ်နိုင်သည့်အပြင်ပိုမိုနာကျင်လာသဖြင့် ခါးကိုကုန်းလိုက်၊ဆန့်လိုက်၊ခြေထောက်တစ်ဖက်ကြွလိုက်၊ချလိုက်နှင့် ဒုက္ခဆင်းရဲကြီးစွာအလှဘုရင်မအား သူ၏ဂွေးများကိုလွှတ်ရန် တောင်းပန်သော်လည်း အလှဘုရင်မက သူ၏မျက်နှာမည်းကြီးအား ပြုံးပြုံးလေးကြည့်ပြီး

နင့်စောက်ခွက်ငမဲ၊ငစနူနဲ့ ငါ့ဖင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးနဲ့ တန်လို့လားဟု လေသံအေးအေးနဲ့ မေးလိုက်သည်။

အားးးးး...........မမမမမမ.......တန်......ပါ.......အားယားးးးး လွှတ်ပါတော့......ဂွေးဥကြေသွားလိမ့်မယ်။

ဖြေလေတန်ရဲ့လားလို့ 

အားးးးးယားးးးး......အားးးးး မမမတနြ ပါ..........အားးးဘူးးး

သိပ်မကြားရဘူး ခုနကဖင်နမ်းတုန်းကဒီလိုမျက်နှာမဟုတ်ပါဘူး။သွားရည်တမြားမြားနဲ့ တဏှာထကြွနေတယ့်ရုပ်နဲ့ 

အားးးးး.....

အရုပ်ဆိုးလွန်းသောမျက်နှာကို ရှုံမဲ့လိုက်ပြီးးးး မ မမမ တန် ပါ ဘူးး ငါ မှား.....အားးးးးးးးးပါ....အူးးးးးး တယ်

ဘာနံ့ရလဲ ခုနနမ်းတော့....

အားးးး......အရမ်း........အားးးးးးးးးးး........ယော်ကျားတိုင်း...............အားးးသေပါပြိ.....ဟောဟဲ ဟောဟဲ 

  ကျော်သောင်းနာကျင်မှုက်ိုလုံးဝမခံစားနိုင်တော့။ညှာတာမှုကင်းမဲ့လှသောလက်ချောင်းလေးများကသူ၏ဂွေးဥကြီးများကို ညှစ်ကိုင်ထိန်းချုပ်ကာ ပြုတ်ထွက်လုမတတ် ဆွဲချင်းကိုခံထားရသည်။မိနစ်အနည်းငယ်ကြာလျှင် ​မျက်ဖြူလှန်၊ပါးစပ်မှ အမြုပ်ဖြူများထွက်ကာ ဂွေးတက်၍ရုပ်ပျက်ဆင်းပျက်သေပွဲဝင်သွားနိုင်သည်။

သူတို့နှစ်ဦးကို ဝိုင်းကြည့်နေသော ပရိသတ်များတွင် အမျိူးသမီးထုကတော့ အလှဘုရင်မဘက်မှာ။

ဒီလောက်နှာဘူးထတယ့်ကောင်၊ချီးစားချင် အိမ်သာထဲသွားစားပါလား၊ခုနဖင်ကြားထဲနမ်းနေတယ့်ရုပ်များအန်ချင်စရာ၊နီလေးဖင်ကိုနွားနို့နှင့်ဆေးရမယ်ဆိုကာ လုံးဝထောက်ခံကြတယ်။

သူတို့မှာ ဂွေးဥမှမပါတာ ဘယ်နားလည်ပါ့မလဲနော်။ဂွေးဥပါမပါဆိုတာ အညှစ်ခံရခြင်းကြောင့် နာကျင်တာ၊မနာကျင်တာကိုပြောချင်းမဟုတ်ပဲ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင် မသတ္တဝါ၏တင်ပါးကိုတပ်မက်သောစိတ်ကို ဖြစ်ပေါ်စေသောဥများဖြစ်ကြောင်းဆိုလိုသည်။မိမိမြင်ဖူးသမျှတွင် ယော်ကျားတိုင်းကိုရူးသွပ်သွားစေနိုင်သော တင်ပါးကြီးများ၏ပိုင်ရှင် နီနီမြင့်၏ဖင်ကြီးနှစ်လုံး သင့်မျက်နှာနှင့် တစ်ပေပင်မကွာတော့သည့်အနေအထားမှာ ဆိုလျှင် သင်ဆိုရင်ကောဘာလုပ်မှာလဲ။အဖြေကရှင်းပါတယ်။

ထိုအဖြစ်အပျက်ကိုကြည့်နေသောဖိုသတ္တဝါတိုင်း ကမသတ္တဝါ  အထူးသဖြင့် မိမိတို့အရမ်းအရမ်းတပ်မက်ရသော၊မှန်းထုရသော၊ချီးထွက်လာပါက အာသာငမ်းငမ်းစားမည်ဖြစ်သောဖင်ကြီးနှစ်လုံးပိုင်ရှင် နီနီမြင့်နှင့် ရမ္မက်မီးတက်ကြွဖွယ် အတွေ့အကြုံကို ကိုယ်တိုင်ခံစားခဲ့ရသည့် မိမိတို့နှင့်ဘဝတူ သနားစဖွယ်နာကျင်စွာ ငယ်သံပါအောင်အော်ဟစ်ရုန်းကန်နေရသော ငမဲရုပ်ဆိုးကို ကိုယ်ချင်းစာသော်လည်း အလှဘုရင်မ၏ငြိုငြင်မှုကိုတော့ မည်သူမျှမခံရဲ။အမြည်းအနေဖြင့် ဖင်နံ့ပဲရှုရ ရှုရ ၊ ကံကောင်းလျှင် အီးနံ့ပါရှုရမယ်ဆိုပြီး မိမိတို့ကဲ့သိူ့ နှာဘူးစိတ်၊သဘာဝစိတ်ကိုမတွန်းလှန်နိုင်သော ငမဲရုပ်ဆိုးကို မကယ်ကြသည့်အပြင် 

မေလိုး၊မင်းတို့ကြောင့် ငါတို့ယော်ကျားတွေသိက္ခာကျတာဟု နီနီမြင့်ကိုမျက်နှာလို မျက်နှာရပြောကြသည်။တကယ်တော့သူတို့လည်း ကျော်သောင်းနေရာမှာဆို သူ့ထက်မပိုရင်တောင် မလျော့ပဲ မိမိတို့ ဂွင်းဘုရင်မ၏ချီးနံ့၊ဖင်နံ့ များကို သွားရည်တမြားမြားရှုကြယက်ကြမည်ဖြစ်သည်။

နီနီမြင့်က ​ဂွေးဥများကြေသွားနိုင်ဖြစ်သဖြင့် အနဲငယ်ပြန်လျှော့ပေးပြီးမေးသည်။

နင်ငါ့ဖင်ကိုတော်တော်တပ်မက်နေလား။

အားးး.....ဟုတ်.......ပါပါ.....တယ်

ချီးကောတကယ်စားချင်တာလား။

မ မမမမ စားခငြွ....ပါ.....ဘူးး....အားးးးးးးးးးးးးးးးး

မလိမ်နဲ့ အမှန်တိုင်းဖြေ လိမ်ရင်နင့်ဂွေးပြုတ်သွားမယ်နော်။

အားးးး မမမ...လိမ်...တော့ပါ...ဘူး......ဟုတ် ဟုတ်.....စားချင်ပါတယ်..

ဒါဆို ခုနဘာလို့လိမ်တာလဲဟုဆိုကာ အားသုံးညှစ်သည့်အပြင် ဂွေးနှစ်လုံးကြားအကြောနေရာမှာ လက်ချောင်းပွတ်ဝင်ကာ ဂွေးလုံးပေါ်ရှိအကြောနေရာကို ဖိချလိုက်သည်။

အရိုးထဲ အသားထဲ သေလောက်သည့်ဝေဒနာကို ခံစားလိုက်ရသည့်အတွက် ကျော်သောင်းတစ်ယောက် ယော်ကျားတန်မဲ့ မျက်ရည်များကျလာကာ အော်ဟစ်ပြီးတွန့်လိမ်နေရှာသည်။

အားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးဂှေးးးးးဂှေးးးးးးးတကြ တကြ

ဟင်.. ဘာဖြစ်တယ် သိပ်မကြားရဘူး ကျယ်ကျယ်လေး စသဖြင့် နီနီမြင့်ကအလွန်ချစ်စဖွယ်မျက်နှာပေးလေးနှင့်မေးလေသည်။

ငမဲရုပ်ဆိုးကျော်သောင်းခင်မျာတော့ ဂွေးးးးးးးတက်းးးးးးးးးးးပါ  တော့အီးယားးးးးးးးးးးးမယ်။

ဟုအော်နေရသည်။

ထိုမြင်ကွင်းကိုမြင်နေရသော ပုရိသယော်ကျားတိုင်း၏ဂွေးတန်များမှာ ကိုးဆယ်ဒီကရီထောင်မတ်နေသည်။အကြောင်းမှာ အားနွဲ့နူးညံ့သောမိန်းမတစ်ယောက်က ကြမ်းတမ်းသန်မာသောအထီးကောင်ကို လက်လေးတစ်ဖက်ဖြင့် သေရေးရှင်ရေးကိုထိန်းချူပ်နိုင်သည်ဆိုသည့်အသိက ယော်ကျားတိုင်းကို လိင်စိတ်ကြွစေသည်။ဂွေးညှစ်ပြီးထိန်းချူပ်မေးခွန်းတွေမေးနေသော နီနီမြင့်ထံ ကျွန်ခံချင်စိတ်များပေါက်လာကြသည်။ထိုစိတ်ကူးသာတကယ်ပြည့်မယ်ဆို နီနီမြင့်ချီးပါပြီးတိုင်း ဖင်ကြားကြီးကိုလျှာနဲ့ယက်ဆေးပေးရမည့်ရာထူးကို အတော်လုရမည်ထင်သည်။

သနားစဖွယ် ငမဲရုပ်ဆိုးသတ္တဝါကျော်သောင်းမှာ သူ၏တဏှာမီးကြောင့် မိန်းမလှလေးနီနီမြင့်လက်ထဲတွင် မေးခွန်းတွေဖြေလိုက်၊အော်လိုက်၊ငိုလိုက်နှင့် အပြစ်ပေးခံနေရသည်မှာ မျော့မျော့ပင်ကျန်တော့သည်။

နင်တို့ကျောင်းမှာတုန်းက ငါ့ဖင်ကိုကြည့်ပြီး အတန်းထဲဘာလုပ်ကြသေးလဲ။

ဘာ......အားးးးးး..........မှ...အားးယားးးးးးးးးလုပြ လုပပြါတယြ.......

ဘာတွေလုပ်လဲ အမှန်တိုင်းဖြေ ဂွေးကြေသွားရင် နင်သေလိမ့်မယ်။

ဂွင်းးးးးထု.....တာ........ပါ..အား

ဘယ်သူတွေကောပါလဲ

ထိုမေးခွန်းက ​ကျော်ကြီးနှင့် ဝေဖြိုးတို့ကိုပါ  ထိတ်လန့်သွားစေသည်။သူမဖင်တုန်းကြိးတွေမှန်းထုတာ နီနီမြင့်သိသွားပါက သကြန်ရက်လေး အနီးကပ်စောင့်ရှောက်ခွင့်၊အခိုင်းခံခွင့် အရေးကြီးဆုံးကတင်ပါးကြီးများကို အနီးကပ်မြင်တွေ့ခွင့်၊ဖင်ငွေ့ရှုခွင့် အဲထိတွေ့ခွင့်တော့မပါဘူးပေါ့။ထိတွေ့မိရင်တော့ အခုရှေ့က နှာဘူးလိုပဲမျက်ရည်လည်ရွှဲ၊ဂွေးဥနာကျင်မှုကို သေလုမတတ်ခံစားရပြီး အရှက်တကွဲဝန်ခံရမည်ကိုကြောက်တယ်။

ငါ့ချီးကို စားချင်တာနင်တစ်ယောက်တည်းလား ။တခြားဘယ်သူတွေပါသေးလဲ ပြောစမ်း

သူတို့အကြောက်ရဆုံးမေးခွန်းလာပါပြီ။

ကျောင်းးးးကျောင့်းး.က....ငါ.....နဲ့....သိ....သ....မျှ......လူ....တိုင်းးးးးးးး

ဘာ 

အားးးးးးးးးးး

ဒေါသဖြင့်အားပါသွားဖြင့် ငမဲတော်တော်ခံစားသွားရတယ်။

ဒါဆို ဒီကောင်နှစ်ကောင်လည်းပါတာပေါ့..

ဟိုကောင်နှစ်ကောင်မှာ မျက်စိပျက်၊မျက်နှာပျက်နှင့် မပြောရန်မျက်နှာရိပ်၊မျက်နှာကဲပြကြသည်။

သနားဖွယ်နှာဘူးမှာ သူ့ဂွေးဥကြီးများ၏သခင်မသိလိုသမျှ အမှန်တိုင်းမပြောလျှင် ဂွေးတက်ပြီးသေရလိမ့်မည်။သေလို့တော့မဖြစ်

အင်းးးးးးးပါ......ပါ......တယ်

ခွေးတွေ၊ချီးစားခွေးတွေ၊တဏှာကောင်တွေ၊နင်တို့ယော်ကျားတိုင်း၊ဂွေးဥပါတယ့်ကောင်တိုင်းဟာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ညှင်းဆဲဖို့နဲ့ ငါတို့ကစားဖို့မွေးလာတယ့် အောက်တန်းစားကောင်တွေပဲ

ငါ့ဖင်နံ့ကိုဘယ်သူတွေရှုရလဲ

အားးးးးးးးငါ.....ပဲ.......

အေး အဲ့ဒါနင့်ကိုပဲပေးရှုတာ နင်တို့ယော်ကျားတိုင်းငါ့ဖင်ကြည့်ပြီး ထိန်းမနိုင် သိမ်းမနိုင်တက်ကြွပြီး နှာဘူးထနေလို့ နဲနဲလေးအနံ့ရှုခိုင်းလိုက်တယ့် ကျေးဇူးကိုမှမထောက်။အေး နောက်တစ်ခါ ငါ့ရှေ့မှာ နင့်ကို မမြင်စေနဲ့။ငါ့ဖင်လည်းမှန်းပြီးဂွင်းမထုနဲ့။ထုရင်ဂွေးဥကြေပြိး ဂွေးပြတ်ပါစေဟုဆိုပြီး နီလာဦးကို ရဲစခန်းကိုဖုန်းဆက်စေပီး တဏှာရူးငမဲကျော်သောင်းကို အဆုံးသောအားဖြင့် နှစ်မိနစ်ခန့်ဂွေးဆက်ညှစ်သည်။

နှာဘူးကောင်ခမျာ အသံပင် မထွက်နိုင်တော့၊ဂွေးတက်လုမတတ်၊သေလုမတတ် နာကျင်လွန်းသောဝေနာကို သေကောင်ပေါင်းလဲခံစားရင်း ယော်ကျားတိုင်းရဲ့အိပ်မက်ဖြစ်သော နီနီမြင့်ရဲ့ ဖင်ကြီးများကို စက္ကန့်ပိုင်းမျှ ဖင်နံ့တဝရှုလိုက်ရသော်လည်းပြန်ပေးဆပ်ရသည်မှာ ဒီလိုဝေဒနာဖြစ်တယ်ဆိုတာ တခြားဘဝတူနှာဘူးကောင်များကိုပြသရင်း နီနီမြင့်မှ လက်လွှတ်လိုက်တော့မှ မိမိဂွေးဥကြီးများကွဲကြေဖို့မိနစ်ပိုင်းအလို သေမင်းတံခါးမှပြန်လွှတ်လာကာ လဥကြိးများကိုကိုင်ရင်း၊ ဘဝမှာအမြင့်ဆုံးနာကျင်မှုဒဏ်ကိုခံရင်း အရုပ်ကြိုးပြတ်လဲကျကာ ၊အမြင်အာရုံမှုန်ဝါးဝါးကြားမှ မိမိဘဝကိုအစိုးမိုးနိုင်ဆုံး အချစ်ရဆုံးသော နီနီမြင့်လှည့်ထွက်သွားသောအခါ နိမ့်မြင့်ခုန်တက်နေသော တင်ပါးသားကြီးများကို ဝေဒနာကြားမှ အံကြိတ်ကာ ငါနင့်ဖင်နံ့ချီးနံံကိုသေချာပေါက်ရှုရမယ်။သေချာပေါက်နင့်ချီးကိုစားရမယ်။ငါသေတယ့်အထိဇွဲမလျှော့ဘူးဟုဆိုပြိး ကြုံးဝါး၍ပစ်မှားနေသေးသည်။

ထို့နောက်ရဲများရောက်လာကာ အမျိူးသမီးကာအိနြေပျက်စေမှုနှင့် ထောင်ကျပြီးနောက် ပြန်လွတ်လာသောအခါကျော်သောင်းထိုမြို့မှပျောက်ချင်းမလှပျောက်သွားသည်။

ဤသို့ဖြင့် ဆယ့်ငါးနှစ်ကြာပြီးနောက် မြန်မာပြည်ခရီးသွားလုပ်ငန်းလောကတွင် နံပါတ်တစ်အကြီးဆုံး၊အအောင်မြင်ဆုံး နီနီခရီးသွားလုပ်ငန်း၏ပိုင်ရှင် ဂုဏ်သရေရှိသူဋ္ဌေးမကြီး နီနီမြင့်မှာ လုပ်ငန်းကိစ္စဖြင့်မန္တလေးသိူ့သွားနေသည်။ထိုခရီးစဥ်တွင် သူမ၏စီးပွားမိတ်ဖက်များတစ်ဖြစ်လဲ ဦးမင်းခက်၊ဦးဘထွန်း၊ဦးလင်းထင်တို့လည်းပါသည်။သူမထက်ပျမ်းမျှဆယ့်ငါးနှစ် အသီးသီးအသက်ကြီးကျသော ထိုယောကျားသုံးယောက်မှာ ဒေါ်နီနီမြင့်နှင့် စီးပွား​ဖက်ဖြစ်ချင်ရုံသာမက စီးပွားပါပေါင်းချင်လိုကြသူများဖြစ်ကြသည်။သုံးယောက်လုံးမှာ လူပျိူလူလွတ်များဖြစ်ကြသော်လည်း ယခုအခါတွင်မူအိမ်ထောင်ပြုရန်ကြိုးစားနေကြပြီဖြစ်သည်။သူတို့သုံးယောက်လုံး၏ အနာဂတ်သတို့သမီးလောင်းမှာ တစ်ယောက်တည်းဖြစ်ပြီး ဒေါ်နီနီမြင့်ပင်ဖြစ်သည်။ဟုတ်ပါတယ်။သူတို့သုံးယောက်လုံး ပေါ်ပေါ်တင်တင်​ဖြစ်စေ ၊မသိမသာဖြစ်စေ ဒေါ်နီနီမြင့်၏အချစ်ကိုရရန်ကြိုးစားနေကြသည်။အဘယ့်ကြောင့်နည်း ။မြန်မာပြည်၏ထိပ်တန်းလုပ်ငန်းရှင်ကြီးများသည် မိန်းမတစ်ယောက်ကိုအဘယ်ကြောင့်ပြိုင်လုနေကြသနည်း။ဒေါ်နီနီမြင့်၏စီးပွားရေးအောင်မြင်မှုနှင့်ငွေကြေးများကြောင့်လား၊မဟုတ်ပါ။သုံးယောက်လုံးကသူမထက် စီးပွားရေးလောကတွင် ပိုမိုစီနီယာကျကာ ပိုမိုအောင်မြင်ပြီးချမ်းသာသူများဖြစ်ကြသည်။သူမ၏စိတ်နေစိတ်ထားကြောင့်လား။မဟုတ်လောက်ပါ။

ဒေါ်နီနီမြင့် အပိုင်း၃

ဒေါ်နီနီမြင့်ကို ချဥ်းကပ်မိသော၊စီးပွားဖက်လုပ်မိသောယော်ကျားတိုင်း ဘဝပျက်လျှင်ပျက်၊မပျက်လျှင် ဘေးဒုက္ခရောက်ကြသည်ချည်းဖြစ်သည်။ဒီလိုကြောက်စရာကောင်းတယ့်မိန်းမကို ဒီတ်ဒိတ်ကြဲအောင်မြင်တယ့်မဟာပုရိသတွေ မချဥ်းကပ်ပဲဘာလို့မနေနိုင်လဲ။ဘာလို့အသည်းအသန်လက်ထပ်ချင်ကြ၊ပိုင်ဆိုင်ချင်ကြတာလဲ။သူတို့ပုရိသသုံးယောက်မှာ ကိုယ့်လုပ်ငန်းနှင့်ကိုယ့်အင်ပါယာနှင့်ကိုယ် အောင်မြင်ပြိးသားဖြစ်သော်လည်း သူတို့ထက်အသက်များစွာငယ်သော မိန်းမတစ်ယောက်၏ ပြောစကားများအတိုင်းလုပ်နေကြရသည်။ထို့အတွက် သူတို့၏လုပ်ငန်းများတဖြေးဖြေးဆုတ်ယုတ်လျက်ရှိပြီး ဒေါ်နီနီမြင့်၏ အကျိုးအမြတ်များ၊ခံစားခွင့်များ၊လုပ်ကွက်ဂွင်များနဲ့ အခွင့်အလမ်းများသာ ဒီရေအလား တိုးပွားလျက်ရှိသည်။

ထိုယော်ကျားသားသုံးယောက်ကအလွန်ထူးချွန်သော်လည်း ဤမိန်းမလက်ခုပ်ထဲကရေဖြစ်နေသည်။သူတို့သုံးယောက်လုံးသည်ထိုမိန်းမ၏မာယာ၊လှည့်ကွက်၊ဖြားယောင်းသိမ်းသွင်းမှုနှင့် မိန်းမအလှအပတွေကြားထဲမှာ ရုန်းမထွက်နိုင်ဖြစ်နေပြီဖြစ်သည်။ထိုမိန်းမကိုရမည်ဆိုလျှင် မိမိစည်းစိမ်ဥစ္စာများအားလူံးကိုပုံပေးနိူင်သည်ဆိုသည်အထိချစ်ကြသည်။

ထက်မြက်သောဉာဏ်ရည်ဥာဏ်သွေး၊ပါးနပ်ကျွမ်းကျင်သောလူမှုဆက်ဆံရေး၊ယော်ကျားကျမ်းကြေမှုနှင့် ယော်ကျားတိုင်းရူးသွပ်သွားနိုင်စေသော အလှအပကြောင့်ဖြစ်သည်။

ဖြူဝင်းနုဖတ်သောအသားအရေ၊မြင့်မားတောင့်တင်းသောခန္ဓာကိုယ်၊လှပချောမောလွန်းသောမျက်နှာ၊လုံးတင်းကြီးမားသောရင်သားများ၊မတုတ်လွန်း မသိမ်လွန်းသောခါးများနှင့် ကြီးမားတောင့်တင်း၍ မို့မောက်ကော့ထွက်နေသော တင်ပါးစုံ အစိုင်အခုဲကြီးများက မြင်ရသူအပေါင်းကိုရမ္မက်မီးလောင် ဂွေးတန်ထောင်ကာ ရင်ဝယ်ဗလောင်ဆူစေသည်။ဤနည်းဖြင့် ဒေါ်နီနီမြင့်မှသူမ၏ဘဝအတွက် အနိူင်ရသူကိုရွေးမည်ဖြစ်သည်။ထို့အပြင်သူမ၏နောက်ထပ် စိတ်ပညာလှည့်ကွက်တစ်ခုမှာ ထိုပုဂ္ဂိုလ်သုံးယောက်လုံးကို ကျွန်စိတ်သွင်းနေခြင်းဖြစ်သည်။ကျွန်စိတ်သွင်းခြင်းလုပ်ငန်းစဥ်အတွက် အကောင်းဆုံးချိန်ကိုသူမစောင့်နေသည်။

အဘယ်ကြောင့် ယခုမှတွေ့သော မိန်းမကို မိမိလုပ်ငန်းလုပ်ကွက်များ တဖြေးဖြေးလွှဲနေရသည်အထိမိုက်မဲ့တယ့်အလှပ်ကို မြန်မာ့နံပါတ်တစ်လုပ်ငန်းရှင်များလုပ်နေကြပါသနည်း။အရေးကြီးဆုံးမှာ ဒေါ်နီနီမြင့်၏အပြောချိုချိုနှင့် ကျားကျမ်းကြေမှုက သူတို့ကိုသိမ်းသွင်းရလွယ်စေသည်။ရေနံနှင့်သဘာဝဓာတ်ငွေ့မြန်မာပြည်တစ်ဦးတည်းကိုယ်စားလှယ်ဦးမင်းခက်သည် အသက်လေးဆယ့်ရှစ်ရှိတစ်ကိုယ်တည်းလူပျိူကြီးဖြစ်သည်။မော်ဒယ်များထည်လဲလိုးနိုင်လောက်အောင်ငွေကြေးရှိသော်လည်း လွန်ခဲ့တယ့်ငါးနှစ် လုပ်ငန့်းရှင်မိတ်ဆုံစားပွဲတွင်တွေ့ခဲ့သော ဒေါ်နီနီမြင့်လောက်သူ့ကို ရမ္မက်မီးမလောင်မြိုက်စေနိုင်။သူမှမဟုတ်၊ ဧည့်ခံပွဲရှိပုရိသပျိူပျိူအိုအိုအကုန်သူမဆီမှအကြည့်မခွာနိူင်။အလွန်လှပချောမွေ့သောမျက်နှာ၊ဖြူဝင်းနုဖတ်သောအသားရေ၊တင်းကားကြိးမားသောရင်သားများ၊လမ်းလျှောက်လိုက်တိုင်းတုန်ုတုန်တက်သည့်အပြင် ထုထည်ကြီးမား အစိူင်အခဲသိပ်သည်းလွန်းလှသည့် ကြိီးမားလေးလံ၍ ကောက်တက်မို့မောက်ပြီး ဘေးသို့ကားထွက်နေသည့် တင်ပါးကြိးများသည် မြင်ရသူဂုဏ်သရေရှိလူကြီးမင်းများကို အိန္ဒြေပျက်စေလောက်အောင် ရာဂမီးတောက်လောင်စေသည်။ရွှေပွဲလာအမျိူးသမီးများကတော့ ဒီလောက်ကြိးမားနေတာ အတုကြီးလား၊အမြင်ရိုင်းလိုက်တာ၊အိမ်ကလူက မျက်လုံးကျွတ်ထွက်တော့မယ်ဟူ အမျိူးမျိူးမှတ်ချက်ပေးကြသော်လည်း အမျိူးသားမများမှာမည်သည့်မှတ်ချက်မှမပေးနိူင်။အကြောင်းမှာ ဤမျှလှပသော အမျိူးသမီးကို ကြည့်ရင်း ဘာစကားမှမပြောနိုင်အောင် ရင်ထဲဝေဒနာတစ်မျိူးခံစားနေရသည်။တံတွေးတွေခဏခဏမျိူချရသည်။အဆိုးဆုံး​ကတော့ မပိုင်ဆိူင်ရပဲနဲ့ ဒီလိုမိန်းမမျိူးကိုတွေ့တယ့်ယော်ကျားလောက် ကံဆိုးတယ့်ယော်ကျားရှိမှာမဟုတ်ဘူး။လူပျိူမဆိုထားနှင့် အိမ်ထောင်သည်များပင် ထိုအမျိူးသမီး၏အလှအပပုံရိပ်ကို တစ်လလောက်မဖျောက်နိုင်။အမြဲတမ်းအလုပ်တူတူတွဲလုပ်နေရပါကအိမ်ကမိန်းမကိုပင်ကွဲပစ်လောက်သည်။ဒီလောက်ထိပုရိသတွေကိုရူးသွပ်စေတယ့်မိန်းမ။

နိူင််ငံတော်စီးပွားရေးဝန်ကြီးအဆင့်တက်ရောက်သည့်ဤပွဲသို့ အလွန်လှပခမ်းနားသောအဝတ်အစားထပ် အဆပေါင်းများစွာ ပိုလှပစိတ်ကြွစေသောခန္ဓာကိုယ်အလှက ပုရိသလူကြီးလူကောင်းအားလုံးကို ရူးသွပ်သွားစေသည်။တောင့်တင်းလှပသောကိုယ်လုံး၌ တစ်နေရာမှစိတ်ကြိုက်ပြုပြင်လာ၍ ခန္ဓာကိုယ်သို့လာကပ်ထားသည်ဟုထင်ရသော တင်ပါးလုံးကြိီးများက မြင်ရသူပုရိသအပေါင်းကို ဒုက္ခတွေ၊ဝေဒနာတွေတစ်သီချည်းခံစားစေသည်။ရွှေတူးဖော်ရေးစီမံကိန်းဥက္ကဠဦးမြင့်သိန်းဆိုလျှင် ဘေးမှာ ဇနီးရှိလျက် ထိုအမျိုးသမီးဘေးမှဖြတ်သွားသည်ကို မျက်တောင်မခတ်တမ်းခေါင်းလည်ပြိးကြည့်သလို တံတွေးများအကြိမ်ကြိမ်မျိူချလျက် အားပါးဟုနှုတ်မှပင်အသံထွက်ယောင်မိသဖြင့် ဇနီးနှင့် ပွဲထဲမှာပင် ပြသနာတော်တော်တက်ခဲ့သည်။နည်းပညာကုမ္ပဏီကြီးတစ်ခုမှ CEO တစ်ယောက်ဆိုလျှင် ထိုအမျိူးသမီးက သူ့ဘေးနားထိုင်ခုံတွင်ဝင်ထိုင်ရန် တစ်ဖက်သို့လှည့်လိုက်ချိန် ​ယော်ကျားတိုင်းကိုရူးသွပ်စေသည့်နာမည်ကြော်တင်ပါးလုံးကြီးနှစ်ခုကို ပွဲထိုင်အဆင့်မြင့်လုံချည်အောက်တွင် အနီးကပ်မြင်လိုက်ရသဖြင့်ရုတ်တရက်သတိလက်လွတ်ဖြစ်ကာ ထိုတင်ပါးကြီးများ၏ အနံ့ကိုရှုရန် ကိုယ်ကိုရှေ့သို့စိုက်ပြီးတားမရဆီးမရတောင်မတ်လာသောဂွေးတန်ကြီးကို အယောင်ယောင်အမှားမှားလှမ်းကိုင်လိုက်သေးသည်။

ထိုညက ထိုအမျိူးသမီးပွဲထဲသိူ့လမ်းလျှောက်ဝင်လာတာတွေ့လိုက်သော ယော်ကျားတိုင်းငါးမိနစ်အတွင်းအိမ်သာသွားကြ၍လူပင်ကြပ်သွားသေးသည်။ဦးမင်းခက်ကတော့ ထိုအမျိုးသမီး၏တင်သားစိုင်ကြီးများကို လူပျိုဖြစ်သည်နှင့်အားလျော်သွာ စပိုင်ကင်မရာဖြင့် အနီးကပ်လိုက်ရိုက်လေသည်။ရိုက်နေရင်းထိုတင်ပါးအသားစိုင်ကြီးနှစ်ခုကို ကိုင်ချင်စိတ်၊ဖင်ကြားထဲမျက်နှာအပ်ပြီး ချီးနံ့ရှုချင်စိတ်၊ဂွင်းထုချင်စိတ်တို့ကို အလွန်ခက်ခဲစွာထိန်းထားရသည်။ထို့နောက် အ​မြန်ဆုံးအိမ်သာသိူ့ပြေးပြီး ကင်မရာပြန်ကြည့်၍ဂွင်းထုရသည်။​မော်ဒယ်ပေါင်းစုံ၊မိန်းမပေါင်းစုံနဲ့တွဲဖူးသော်လည်း ဤမျှယော်ကျားတစ်ယောက်ကို ရာဂမီးဟုန်းခနဲလောက်မြိုက်စေသော ခန္ဓာကိုယ်မျိုး၊တင်ပါးအချိုးအစားအသားစိုင်မျိုးတစ်ခါမှမတွေ့ဖူးသေး။ပွဲထိုင်ထမီအောက်မှလုံးတင်းစွင့်ကားနေသော တင်သားစိုင်ကြီးများကို ပစ်မှားနေရင်း ဂွင်းထုတာ တစ်မိနစ်ပင်မကြာလိုက်။ဤလိုအချိုးအစားမျိုးနှင့် ရုပ်ရှင်မင်းသမီးထပ်ချောသော်လည်းရုပ်ရှင်မင်းသမီးမလုပ်သင့်။ယော်ကျားထုပရိတ်သတ်များ ရုပ်ရှင်ကြည့်နေရင်းဇာတ်လမ်းစိတ်မဝင်စားပဲ ဂွင်းပဲတစ်ချိန်လုံးထုနေရလိမ့်မည်။

ဤမျှထိယော်ကျားတကာကိုစိတ်ဒုက္ခရောက်စေသူမှာ မည်သူနည်း။သူ၏စုံစမ်းရေးအရာရှိမင်းလွင်ကိုဖုန်းဆက်စုံစမ်းခိုင်းသည်။နာရီဝက်အကြာတွင်ထိုအမျိုးသမီး၏အချက်အလက်များသူ့ဖုန်းထဲရောက်လာသည်။မော်လမြိုင်ဇာတိ ၊ငယ်စဥ်က ခန္ဓာကိုယ်အချိူးအစားအလွန်လှပမှုကြောင့်ရေပန်းစားခဲ့သည်။ငယ်ငယ်က ပုံများကို ကြည့်ပြီး အခုချိန်ပိုတောင်ထွားကားနေသေးတယ်။ရူးတော့မှာပဲ ဟူးးး။သက်ပြင်းတွေချကာ ထိုမိန်းမကြောင့်လောင်မြိုက်လာသောရာဂမီးသည်လွယ်လွယ်နှင့်တော့မငြိမ်းနိုင်။အလားအလာရှိသောယော်ကျားတိုင်းပြိုင်ဆိုင်မှုတွေလုပ်ကြတော့မည်။အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် သူမသည်လက်ရှိချိန်ထိအိမ်ထောင်မရှိသေးပါ။ခရီးသွားလုပ်ငန်းလုပ်ကိုင်သူဖြစ်ပြီး ယော်ကျားများကို မလွဲမရှောင်သာမှသာဆက်ဆံသည်။သူနှင့်ဆက်ဆံအလုပ်လုပ်ခဲ့သောယော်ကျားတိုင်းဘဝပျက်။အလုပ်ပျက်ရသည်။ဦးမင်းခက်တော်တော်ကိုစိတ်ဝင်စားသွားသည်။ဒေါ်နီနီမြင့် ဒေါ်နီနီမြင့် တစ်နေ့ငါမင်းဖင်တုံးကြီးတွေက ချီးနံ့ကိုရှုနိုင်ရမယ်၊ဖင်လဲလိုးနိုင်ရမယ်ဟုကာမမီးလောင်မြိုက်နေသော ပုရိသတစ်ယောက်၏မာန်ဖြင့်ကြုံးဝါးလိုက်သည်။တစ်ချိန်တည်းမှာပင်ထိုသို့ကြုံးဝါးနေသော လူကြီးလူကောင်းပေါင်းတစ်ရာခန့်ရှိလေသည်။

ဤသို့ဖြင့် ဒေါ်နီနီမြင့်သည် သူမကိုချဥ်းကပ်လာသူများစွာထဲမှ ဦးမင်းခက်၊ဦးဘထွန်း၊ဦးလင်းထင်တို့သုံးဦးကိုဇကာတင်ရွေးချယ်၍ အနီးကပ်အလေ့လာခံစေသည်။ကာမမီးလောင်မြိုက်နေသော ပုရိသသုံးယောက်တို့သည် အလှထိပ်ခေါင် ဒေါ်နီနီမြင့်ကိုထိုပွဲတွင်ပင်မိတ်ဆက်ချဥ်းကပ်ခဲ့ကြသည်။ထို့နောက်သူတို့၏လုပ်ပိုင်ခွင့်၊အာဏာနှင့် အဆက်အသွယ်တို့ဖြင့်ဒေါ်နီနီမြင့်၏ လုပ်ငန်းကိုထည့်ဝင်အကူညီပေးကြသဖြင့် ဒေါ်နီနီမြင့်၏လုပ်ငန်းသည်တစ်ဟုန်ထိုးတိုးတက်လာပြီးနိုင်ငံတွင်းအကြီးဆုံးခရီးသွား​လာရေးလုပ်ငန်းတစ်ခုဖြစ်လာသည်။ထိုမှတစ်ဆင့်ဥိးမင်းခက်၏ရေနံလုပ်ကွက်များတစ်စိတ်တစ်ပိုင်း၊ဦးဘထွန်း၏ရွှေလုပ်ကွက်တစ်ချို့၊ဦးလင်းထင်၏ဆောက်လုပ်ရေးရှယ်ရာများ၊လယ်မြေ၊ခြံမြေများသည် ဒေါ်နီနီမြင့်အမည်ဖြင့်ဖြစ်လာသည်။သူတို့၏ မြန်မာနိုင်ငံရှိအကြီးကျယ်ဆုံးသော အရှိန်အဝါများသည်သူတို့ချစ်မြတ်နိုးသော၊တပ်မက်သောမိန်းမအတွက်ဖြစ်လာသည်။ထိုပုရိသလူချမ်းသာသုံးဦး၏ရှေ့နေ့များ၊အကြံပေးများ၊လက်ထောက်ဦးစီးများက ဤသို့ လက်လွဲပေးခြင်းများမှာမကောင်းကြောင်း၊ဒေါ်နီနီမြင့်၏နောက်ကြောင်းရာဇဝင်မှာမကောင်းကြောင်း၊ကင်ဆာလိုပင်ဖြစ်ကြောင်း သူမကိုတစ်နေရာတွင်အခြေချမိစေသည်နှင့် ထိုနေရာမှာပင်မရပ်ပဲ အရာအားလုံးသူမကလက်ဝါးကြီးအုပ်ပြီး သူမကိုကူညီပေးခဲ့သောသူမှာ အရှက်တကွဲအကျိူးနည်းဘဝပျက်ခဲ့ကြောင်းတင်ပြကြသော်လည်း ရာဂမီးလောင်မြိုက်ခံနေရသော လုပ်ငန်းရှင်ကြီးများမှာ ဒေါ်နီနီမြင့်၏စကားကိုပဲ အရာသွင်းသည်။သူမကိုလက်လွှဲပေးခြင်းသည်တစ်ချိန်သူမနှင့်လက်ဆက်လျှင်မိမိမယားအပိုင်သည်မိသားစုပိုင်ဖြစ်လာမှာပဲလေ။သိူ့သော်သူတို့စွန့်စားလွန်းသည်။သူတိူ့သုံးယောက်ထဲကတစ်ယောက်ပဲရမှာဖြစ်တယ်။သိူ့သော်သူတိူ့၏စွန့်စားမှုအတွက် သူတို့ရမည့်ဆုလာဒ်က ကြီးမားလွန့်းသည်။

သူတို့ကသာ ဒေါ်နီနီမြင့်ကို ကူညီမှုပေါင်းဘီလီယံချီရှိနေပြီဖြစ်သော်လည်း သူတို့လိုချင်သောအရာ၏တစ်စွန်းတစ်စလေးတောင် ဒေါ်နီနီမြင့်ဆီမှမရသေး။အမြဲပါးနပ်စွာရှောင်ထွက်သည်။အရင်ကခင်မင်ရင်းနှီးခဲ့သော သူတိူ့သူံးယောက်သည်ယခုအခါပြိုင်ဖက်သို့မဟုတ် ရန်သူတွေဖြစ်ကုန်ပြီ။ထိုသို့​ဖြစ်အောင်လည်းသူမကသေချာသွေးခွဲသည်။ထိုထက်ပိုဆိုးသည်မှာ သုံးဦးစလုံး၏စတော့တန်ဖိုးများတဖြေဖြေးကျဆင်းလျက်ရှိပြီး စာရင်းအင်းပိုင်းတွင် ထိုကျဆင်းမှုများကို အမှုဆောင်များမသိအောင် ဒေါ်နီနီမြင့်ကသူမ၏လူယုံအရာရှိများအစားထိုးခန့်အပ်ပြီးဖြစ်သည်။သူမ၏ယုတ်မာမှုများကို ယော်ကျားကြီးသုံးယောက်ကမသိလောက်အောင်သူတို့သုံးယောက်ကညံ့နေခြင်းမဟုတ်ပါ။ဒေါ်နီနီမြင့်၏ စကားပြောဆိုမှုစွမ်းရည်နှင့် လှည့်ဖျားမှုများကထိုသူဋ္ဌေးကြီးများကိုရူးသွပ်သွားစေသည်။ထိုအရာအားလုံးရဲ့အချုပ်လှပမှုဆိုတာကတော့ ဒေါ်နီနီမြင့်ရဲ့လက်ဆွဲပေါ့။ထိုသူဋ္ဌေးများအတွက် အခြားမိန်းမချော၊မိန်းမလှများစွာရှိသော်လည်း ဒေါ့်နီနီမြင့်လောက်သူတို၏ ကိလေသာမီးတောက်ကို မီးစာထိုးပေးနိုင်သူမရှိ။တစ်လုံးတစ်ခဲ အဆီတစ်ထပ်၊အသားတစ်ထပ် တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီးကို မာယာပေါင်းစုံ၊ဖြားယောင်းမှုပေါင်းစုံနှင့်ယော်ကျားကျမ်းကြေခြင်းတို့ရောစပ်လိုက်သောအခါ ထိုမဟာယော်ကျားသားသူံးယောက်သည် ဒေါ်နီနီမြင့်၏အရုပ်လေးများသဖွယ် အညှာကိုအကိူင်ခံမိရက်သားဖြစ်သွားသည်။

ဦးဘထွန်းအသက်က ငါးဆယ့်နှစ်ရှိပြီ။သို့သော် ဒေါ်နီနီမြင့်အပေါ်တပ်မက်စိတ်ကအလွန်ပြင်းထန်လှသည်။မပြင်းထန်ပဲရှိရောလား စစတွေ့တုန့်းကဖင်ဆုံကြီးတွေက အခုပိုတောင်ကြီးလာသေးသည်။ထိုဖင်ဆုံကြီးတွေက ဦးဘထွန်းအတွက် ဘုရားကျောင်းကန် ကုသိုလ်ကောင်းမှုပွားများဖို့လုံးဝအာရုံမရစေပဲကိလေသာကာမစိတ်တွေကိုသာပိုပိုတိုးပွားစေသည်။ဒေါ်နီနီမြင့်ကိုတစ်ခါတွေ့တိုင်းသူတစ်ခါဖိစီးမှုများလေဖြစ်သည်။ထိုလုံးတင်းကြိးမားသော ဖင်အိုးဆုံကြီးများက သူ၏အသက်ဖြစ်သည်။သူအရမ်းလိုးချင်နေပြီ။သူမဖင်အိုးကြီးတွေမှန်းပြီးကောင်မတွေလိုးရတာလည်းဖီးမလာတော့။ဤအတောင့်အလှခန္ဓာကိုယ်ကြီးကို စားရဖို့သာတွက်နေသည်။ဒေါ်နီနီမြင့်က မဂ်လာဆောင်ပြီးမှပေးလိုးပါ့မယ်လို့ပြောတယ်။ဒါဆ်ို နီလေးတစ်ခြားသူနဲ့ဆောင်ရင်ကောဆိုတော့ တစ်ခါ​တော့ ပေးလိုးမယ်။ဘယ်သူနဲ့ဆောင်ဆောင် မဆောင်ရတယ့်အခြားနှစ်ယောက်ကို ချီးပေးစားမယ်။ချီးနံ့ပေးရှုမယ့်။ချီးပေါက်ပေးမယ်လို့အာမခံပေးသည်။ပုရိသသုံးယောက်လုံးက သဘောတူသည်။ဤမျှအထိ ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ဖင်လုံးကြီးများကို ထိုလူတွေကတပ်မက်သည့်။ထိုတပ်မက်မှုများကိုလည်း ဒေါ်နီနီမြင့်ကပါးနပ်စွာထိန်းထားသည်။လက်မထပ်မခြင်း ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကို ပေးမလိုး၊ပေးမထိ၊ပေးမနမ်ပါ။တစ်ခုတော့ရမယ် ။ဖင်ကြီးကို လှုပ်ပြပေးမယ်၊ဒါမှမဟုတ်ထိုင်ပြီးကော့ပေးမယ်။ဒါကိုကြည့်ပြီးထုဆိုတော့သဘောတူကြတယ်လေ၊ ဒီလောက်ရတာမဆိုးဘူးဆိုပြိးတော့။ဒါပေမယ့်ပြသနာကခုချိန်ထိုတစ်ကောင်မှ ဒေါ်နီနီမြင့်ချီးမစားဖူးသေးဘူး။အရမ်းမက်မောတယ်နီလေးရယ်။

တစ်ရက်တွင်တော့ပြသနာတက်သည်။ထုံးစံအတိုင်းလေးယောက်စုပြီး ဦးဘထွန်းရဲ့နန်းတော်ကြီးတစ်မျှကြီးမားတယ့်အိမ်မှာစုပြီး ဒေါ်နီနီမြင့်ရဲ့နာမည်ကျော်ဖင်တုံးကြီးနှစ်လုံးကို ထမီလှန်ပြီးကော့ထိုင်ပြပေးတယ်။ဖင်တုံးကြီးကကြီးမားလှပဆွဲဆောင်မှုအားကောင်းလွန်းသည့်အတွက်ပုရိသသူဋ္ဌေးကြီးအားလုံး၏လီးတန်ကြီးများမှာအလွန်မှပင်တောင်မတ်လျက်ရှိသည်။အလွန်တပ်မက်ရသော ဖင်အိုးကြီးများကိုမြင်သာမြင်ပြိး ကြင်ခွင့်မရှိတာ ကံဆိုးလွန်းလှသော်လည်း ထိုပြစ်မျိုးမှဲ့မထင် ထုထည်အစိုင်အခဲအားဖြင့်ကြီးမားပီး သေခါနီးအဖိုးအိုတောင် မြင်လျှင် ဒိဖင်လုံးကြိးကထွက်တယ့်ချီးတော့စားသွားပိးမှသေမယ်ဆိုတယ့်အထိ ယော်ကျားတို့ကာမမီးကို ဟုန်းဟုန်းတောက်စေတယ့် ဖင်ကြီးဖြူဖြူဖွေးဖွေးနှစ်လုံး မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်းတုံးလုံးကြီး တွေ့ရတာလောကမှာငါတို့ပဲရှိလို့ တခြားယော်ကျားအားလုံးထက်ပိုကံကောင်းတယ်ဆိုပြီးစိတ်ဖြေကျပါတယ်။တကယ်လည်းကံကောင်းပါတယ်။

ဒီနေ့ဒေါ်နီနီမြင့်က သူမရဲ့ ကြီးမားတယ့်တင်ကြိးတွေကို လုံးတီးချွတ်ပြပြီး ခွေးခြေပေါ်မှာကော့ထိုင်ပြထားပေမယ့် သုံးယောက်လုံးကို ဂွင်းထုခွင့်မပေးသေးပါဘူး။သနားစရာပုရိသသုံးယောက်ခမျာသူတို့တပ်မက်လွန်းရတယ့် ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကိုလုံးတီးကြီးတွေ့နေရပေမယ့် ဂွင်းထုခွင့်မရသေးတော့ လီးတန်ကြီးသုံးတန်စလုံးက သနားစရာသုတ်ပန့်းချင်လွန်းလို့တဆတ်ဆတ်တုန်နေရှာတယ်။သူတို့သုံးယောက်လုံးမှာလည်းသနားစဖွယ်တောက်တခတ်ခတ်၊အံတကြိတ်ကြိတ်ဖြစ်နေပီ။ဒေါ်နီနီမြင့်ရဲ့ဖင်တုံးအကြိးကြီးနှစ်တုံးရဲ့ဆွဲဆောင်မှုမှာ ယော်ကျားသားသုံးယောက်ကျရှုံးနေပြီ။နီလေးရေ ထုပါရစေတော့လို့ညဥ်းတွားနေပေမယ့် ရက်စက်တယ့်အလှဘုရင်မကြီးကတော့ လီးတန်ကြီးတွေကို လက်နဲ့ထိခွင့်ကိုမပေးသေးပါ။လက်နဲ့ထိတယ့်သူကို တင်ပါးပြဂွင်းထုတာတစ်လပိတ်မယ်ပြောထားတော့ သူတို့ခမျာ ဖင်တုံးကြီးကိုကြည့်ပြီး ကာမမီးတွေတောက်လောင်၊လီးကြီးတွေတဆတ်ဆတ်တောင်ပြီး ပုရိသတိူ့ကာမငရဲကိုအရှင်လတ်လတ်ခံစားနေရပါတယ်။

ဒီကြားထဲဒေါ်နီနီမြင့်က တင်ပါးကြီးကိုနေရာရွှေ့ဖို့ ဖင်ကြီးတစ်ခြမ်းကြွပြီးနေရာရွှေ့လိုက််တယ့်အခါ.မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့ကြီးမားထညိဝါလှတယ့်ဖင်သားကြီးကြားကအကွဲကြောင်းရူပါရုံကြီးကိုမြင်ရတယ့် ကျားသုံးယောက်အဖို့ လောင်မြိုက်နေတယ့်ကာမမီးကိုဓာတ်ဆီထပ်လောင်းသလို ဟုန်းခနဲထတောက်ပြီး သနားစရာယော်ကျားသုံးယောက်အဖို့ဂွင်းတိုက်ချင်လွန်းတယ့်အတွက် လီးကြီးသုံးချောင်းမှာတဆတ်ဆတ်တုန်လွန်းမကတုန်လာပြိး လီးတန်ကြွီးတွေထိပ်မှာသုတ်ရှေ့ပြေးရေကြည်လေးတွေစို့လာပါတယ်။ဂွေးဥမည်းမည်းခြောက်လုံးထဲမှသုတ်ရည်များသည်လည်းယော်ကျားတိုင်းအတွက် အလွန့်အလွန်အာသာငမ်းငမ်းဖြစ်စရာ ကာမဓာတ်စာကြီးဖြစ်သော ဒေါ်နီနီမြင့်၏တင်အိုးသားအကြီးကြီးကိုမြင်နေရတယ့်အတွက်အလွန့်အလွန်ရုန်းကန်လာသည့်အတွက် ဂွေးဥကြီးများမှာအောက့်တက်လာသည်။နောက်ထပ်မခံနိူင်တော့ ။ဂွင်းမှမထုရရင် မရတော့။အရမ်းမက်မောနေပြီ။

ထိုအကွက်ကို ဒေါ်နီနီမြင့်ကပင်စီစဥ်ခြင်းဖြစ်ပြီး သူမ၏ဖင်တုံးကြိးနှစ်လုံးကို နှာဘူးအလွန့်အလွန်ကျပြိး သူတိူ့၏ ဂွေးတန်ကြီးများကိုထိခွင့်မပေးထားပဲ အရမ်းအာသာငမ်းငမ်းဖြစ်စရာဖင်သားကြီးများက်ုပြပေးထားပြီး ဂွင်းထုပြီး သူတ်ပန်းပြီး အလွန်ပူလောင်စေသောရာဂမီးများက်ုငြိမ်းသတ်ခွင့်မပေးထားပဲ မခံမရပ်နိုင်စေရန် တမင်သက်သက်ထားထားသည်။သို့မှသာသူတိူ့က မိမိ၏ဖင်သားကြီးများကိုတပ်မက်မှုမှာ အဆုံးစွန်အဆင့်သို့ရောက်ရှိလာမည်ဖြစ်သည်။ဤသို့ဖြင့် သူတို့၏ဂွေးဥကြီးတွေထဲက သုတ်များသည်ယော်ကျားသားများအတွက်အလွန့်အလွန်စိတ်ကြွစရာမြင်ကွင်းကြောင့် ဘောကြီးများမှာ မခံမရပ်နိုင်အောင် အောင့်တက်လာသည်။

သို့သော်ကျွန်မသူတို့က်ို ယခုအချိန်ထိ ဂွင်းထုခွင့်မပေးသေးသည့်အပြင့်နောက်ထပ်တစ်ဆင့်ထပ်တက်လိုက်သည်။ဒင်းတို့ အသဲအသန်သွားရည်ကျနေသော ကျွန်မ၏ဖင်အိုးကြီးနှစ်လုံးကိုမြှောက်ပြလိုက်သည်။ဒင်းတို့သုံးယောက်ဆီမှတောင်းပန်သံများ၊အော်ညဉ်းသံများအပြိုင်အဆိုင်ထွက်ပေါ်လာသည်။မခံမရပ်နိူင်အောင်ဂွင်းထုလိုက်မှဖြစ်တော့မည်။သို့သော် ကျွန်မခွင့်မပြုသေးသဖြင့်လုံးဝမထုရဲကြ။ကျွန်မဖင်သားကြီးနဲ့တစ်လလောက်ဝေးရမည့်ဒဏ်က်ုတော့သူတို့မခံရဲကြ။သို့သော်သူတို့ယခုခံရသည့်ယော်ကျားကာမငရဲကားအလွန်ပူလှသည့်။ရမ္မက်မီးအလွန့်အလွန်တက်ဖွယ်မြင်ကွင်းကြောင့်ဂွင်းထုထုတ်ချင်စိတ်တို့ ထိပ်ဆုံးသို့ရောက်လာပြီ။လီးကြီးများတဆတ်ဆတ်တုန်လာပြီ သနားစဖွယ်ဂွေးဥကြီးများထဲမှာသုတ်ရည်တို့မှာ ထိုးထွက်ချင်လာပြိဖြစ်သဖြင့် ပုရိသသုံးယောက်လုံးအတွက်အလွန့်အလွန်တင်းကြပ်နာကျင်ပြီး မခံမရပ်နိူင်အောင်ခံစားနေရပြီ။

နီလေးရေ ထုခွင့်လေးပေးလိုက်ပါတော့ အားးးးး အရမ်းအောင့်နေပြီ ဖင်သားကြီး အားးး နီလေးဖင်သားကြီးးးးးး  နီလေးဖင်သားကြီးတွေ အကြီးကြီးတွေ။

သူတို့၏ကမ္ဘာပျက်မတတ်အော်ဟစ်သံများက ကျွန်မ၏ရက်စက်မှုနှင့်ကျွန်မဖင်သားကြိး၏ထိန်းချုပ်မှုအောက်သို့သူတို့အပြည့်အဝရောက်သွားပြီဖြစ်သည်။သူတို့ကျွန်မဖင်သားကြီးကိုအရမ်းအရမ်းလိုချင်ပြီးအမြင့်ဆုံးအဆင့်ကိုရောက်ပြီဖြစ်သည်။ကျွန်မဖင်တုံးကြိးနှစ်လုံးကြောင့် လောင်မြိုက်နေရသော သူတို့၏ရာဂမီးများမှာ သူတို့၏ဂွေးတန်ကြီးများနှင့် ဂွေးဥကြီးများကိုလောင်မြိုက်နေပြီ။သနားစဖွယ်ပုရိသတွေမခံမရပ်နိင်အောင်နာကျင်နေပြီ။နောက်တစ်ဆင့်တက်ဖိုု့အချိန်တန်ပြီ။

ကျွန်မခုံပေါ်ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်ပြီး ခုနတည်းကအောင်ထာ့းသောကျွန်မဖင်အိုးကြီးနှစ်လုံးကြားမှ ချီးတုံးကြီးတစ်တုံးကိုပါချပြလိုက်သည်။ထိုမြင်ကွင်းကိုမြင်လိုက်ရသောသနားစဖွယ်ရာဂမီးလောင်မြိုက်နေသော သကောင့်သားသုံးယောက်ခမျာ အားးး အားးးး ဟုကျယ်လောင်စွာအော်ဟစ်ပြီးသူတို့ဂွေးဥများထဲမှာသုတ်ရည်များသည် ထောင်မတ်တင်းမာလွန်းနေသော သူတို့၏တင်းမာလှသောဂွေးတန်ကြိးများဆီတက်လာသည့်အချိန်နှင့်တပြိုင်တည်းမှာပဲ အလွန့်အလွန့်ဆွဲဆောင်မှုအားကောင်းလွန်းသောမြင်ကွင်းမှဖင်သားကြီးနှစ်ခြမ်း၏မြူဆွယ်မှုကိုမလွန်ဆန်နိုင်တော့ပဲ ကျွန်မစောင့်ကြောင့်ထိုင်နေသော ဖင်အိုးကြီးအောက်သို့ပြေးလာပြီး ကျမနီနီမြင့်၏ချီးတုံးကြီးကို တဏှာရူးသုံးကောင် အလုအယက်တိုးဝှေ့စားကြတော့သည်။ချီးစားနေစဥ်မှာပင်သူတို့ဂွေးတန်ထဲကသုတ်ရည်များသည် အရှိန်အဟုန့်ဖြင့်ပန်းထွက်လာကုန်ကြသည်။ဂွင်းမထုပဲသုတ်ပန်းခြင်းမှတစ်ဆင့် ထိုသုံးကောင်ကိုကျွန်ဇာတ်သွင်းခြင်းအထမြောက်သွားပြီ။

ထိုနေ့မှစ၍ကျွန်မ၏ချီးစားကျွန်သုံးကောင်သည် နေ့တိုင်းကျွန်မချီးကိုစားရမှအဆင်ပြေသည်။ကွန်မချီးကိုစားနေစဥ်သူတို့ ဂွင်းမတိုက်ပဲသုတ်ပန်းကြသည်။သူတို့၏လုပ်ငန်းရေးရာများ၊ပိုင်ဆိုင်မှုများ၊အိမ်ခြံမြေများအားလုံး ကျွန်မနာမည်ဖြင့်လွဲယူလိုက်သည်။မည်သူမျှဘာမျှပြောမရ။မကျေနပ်သူတွေကတော့တစ်ပုံချည်းပေါ့။ဥပဒေအရကျွန်မကအမှန်ပဲလေ။ချီးစားကျွန်သုံးကောင်ကကျွန်မအတွက်ပဲလက်မှတ်ထိုးတာကိုး။အမှားအယွင်းတွေတချို့ရှိရင်တောင် တရားရေးက ကျွန်မလူတွေပါပဲ။ဟဟ နိုင်ငံတော်တရားသူကြိးချူပ်တောင် ကျွန်မဖင်သားကြီးထဲကထွက်လာတယ့် ကျွန်မနီနီမြင့်ရဲ့ ချီးတစ်ပါစာလောက်စားချင်လို့ ဆိပ်ကမ်းမြေလုပ်ပိုင်ခွင့်အားလုံးကျွန်မနာမည်နဲ့ ဖြစ်စေရမယ်လို့ကမ်းလှမ်းထားတယ်။ရှင်တို့ယော်ကျားတွေက နှာဘူး၊တဏှာရူး၊အဆင့်အတန်းနိမ့်တယ့် လောကကြီးကိုလဲကောင်းကျိုးမပေး ၊ရှင်တို့ကိုလည်းပြန်ဆွဲချသွားမယ့် ရွံစရာဂွေးဥနဲ့ဂွေးတန်တွေနဲ့အဆင့်တန်းနိမ့်ကောင်တွေပဲ။

ဒေါ်နီနီမြင့်ဟာအသက်သုံးဆယ့်ရှစ်အရွယ်မှာမြန်မာပြည်ရဲ့နံပါတ်တစ်လုပ်ငန်းရှင်သူဌေးမကြီးတစ်ဦးဖြစ်လာတယ်။သူမရဲ့ချီးစားကျွန်တွေဆီကရတယ့်လုပ်ငန်းတွေကိုစုပြီး နီနီကော်ပိုရေးရှင်းကိုတည်ထောင်တယ်။သူမဟာလူတိုင်းရဲ့အထက်မှာရောက်နေပြီ။ဟိုသူဌေးသုံးယောက်ကတော့ သူမရဲချီးစားခွေးဖြစ်ပြီးတစ်လကျော်လောက်ထိတော့ သူမရဲ့ချီးကိုစားခွင့်ရပါတယ်။ဒါပေမယ့်နောက်ပိုင်းတော့ အရူးထောင်ပို့လိုက်ပါတယ်။သူတို့ရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုလွှဲပြောင်းစာချူပ်မှာ သခင်မနီနီမြင့်ဟာ သူမရဲ့ချီးကို ချီးစားကျွန်သုံးကောင်ကို အသက်ရှင်သရွေ့နေ့တိုင်းကျွေးရမယ်။မကျွေးတော့ရင် ပိုင်ဆိုင်မှုတွေဆိုင်းငံ့ ဒါမှမဟုတ် နိုင်ငံတော်ကထိန်းသိမ်းရမယ်ပြောတယ်။ဒါပေမယ့် ချီးစားကျွန်သုံးကောင်ကို အရုးထောင်ပို့ပြီး ဆယ်ရက်လောက်ပိုင်ဆိုင်မှုတွေ နိုင်ငံတော်ကထိန်းသိမ်းမှုအပြလုပ်လိုက်တယ်။ချီးစားကျွန်တွေရဲ့ အမျိုးတွေကတော့ ပျော်နေတာပေါ့။သူတို့ပြန်ရတော့မယ်ထင်တာပေါ့။ဒါပေမယ့်မကြာပါဘူး။အကုန်ကျွန်မဆီပဲပြန်ရောက်လာတာပဲ။တရားသူကြီးချူပ်နဲ့ ရှေ့နေချူပ်က ကျွန်မစကားနားထောင်တယ်လေ။တရားသူကြီးချုပ်ကိုချီးနဲနဲကျွေးရတယ်။ပါပြီးသားပဲ ဖင်မပြဘူး။ချီးစားကျွန်တစ်ပိုင်းပါပဲ။လူတော့မသိဘူးပေါ့။ဟိုရှေ့နေချူပ်ကတော့ သုံးရက်​လောက်ဝတ်ထားတယ့်အတွင်းခံတစ်ထည်ပဲ။သူတော်တော်ပျော်နေတယ်။ရောက်ရောက်ချင်းက ဂွင်းထုပစ်တာသုံးခါတယ့်။ကျွန်မတင်ပါးဆုံကြီးရဲ့ အတွင်းခံကထွက်တယ့်ဖင်နံ့ကိုတဝကြီးရှုပြီး ဖင်ဆုံကြီးမြင်ယောင်ပြီးကျွန်မရုံးရဲ့ အိမ်သာကျင်းနား ညဘက်ကြီးခိုးဝင်ပြိး ကျင်းပေါ်မှာထုသတယ့်။တခြားအိီးတွေနဲ့ရော​နေမှာလေဆိုတော့။ညီမချီးနံ့က်ိုကျွန်တော်ခွဲခြားသိတယ်။ကျွန်တော်က အနံ့ခံကောင်းတယ်လေတယ့်။​

ဒေါ်နီနီမြင့်ချီးစားကျွန်တွေရဲ့အမျိူးတွေကတော့ ရင်ထုမနာဖြစ်ကြတာပေါ့။သူတို့ပိုင်ဆိုင်မှုတွေဘာဆိုဘာမှမရှိတော့တယ့်အတွက် ဒေါ်နီနီမြင့်ကိုမကျေနပ်မှုတွေဟာ အလွန်ကြိးမားပါတယ်။အဲ့ထဲမှာ ဦးမင်းရာကအဆိုးဆုံးပါပဲ။သူကအားလုံးရဲ့ခေါင်းဆောင်သဘောပေါ့။အသားညိုညို ၊အရပ်ပုပု ၊အလုံးအထည်ကြီးကြီးနဲ့လူ။ဒါပေမယ့်ဒေါ်နီနီမြင့်ကဲ့သိူ့အဆင့်အတန်းနှင့်ဆိုရင်တော့အန္တရာယ်ပြုနိူင်ဖို့ဆိုတာအဝေးကြိီးပါ။ဒေါ်နီနီမြင့်ဟာ ဘယ်သွားသွား ကျည်ကာကားဖြင့် သက်တော်စောင့်ငါးယောက်ခန့်ဖြင့်သွားပါတယ်။အားလုံးမိန်းကလေးများပါ။ယော်ကျားရွံတယ့်ဒေါ်နီနီမြင့်လိုလူမျိူး နိူင်ငံတော်မှာထိပ်ပိုင်းဆုံးအလွှာကိုရောက်လာတာ ယော်ကျားတွေအတွက်တော့မကောင်းပါဘူး။

သူမစီးပွားရေးဟာ ဦးဆောင်စရာမလိုပဲပုံမှန်လည်ပတ်နေတယ့်အတွက် ဒေါ်နီနီမြင့်ဟာနိုင်ငံရေးနဲ့ ဥပဒေရေးရာတွေက်ိုစတင်လေ့လာတယ်။ပြီးတော့ မုဒိန်းမှုတွေကိုလေ့လာတယ်။မုဒိန်းဆိုရင် ဘာမုဒိန်းမှလက်မခံပါ။အကုန်ဆန့်ကျင်မယ် ။ထိထိရောက်ရောက်အပြစ်ပေးမယ်။အမျိူးသမီးတွေအတွက် အခွင့်ရေးပိုရစေရမယ်လို့ကြွေးကြော်ပြီး အမျိူးသမီးထုအားနဲ့ ရွေးကောက်ပွဲဝင်ပြိုင်အနိုင်ရပြီး လွှတ်တော်ထဲရောက်လာခဲ့ပါတယ်။လွှတ်တော်တက်တယ့်နေ့မှာပဲ ပြသနာတက်ပါတယ်။သူမရဲ့ကြီးမားလှပလွန်းလှတယ့်တင်လုံးကြီးများကိုအမျိုးသားလွှတ်တော်အမတ်များကကြည့်ပြီးမနေနိုင်ပါ။အရမ်းကိုစိတ်ဝင်စားပြီးတပ်မက်ကြပါတယ်။ဖင်နံ့ရှု၊ချီးစားချင်စိတ်သည် ဒေါ်နီနီမြင့်ကိုမြင်သည့်ယော်ကျားတိူင်းဖြစ်သည့်ပုံမှန်စိတ်ဖြစ်သည်။သူမလွှတ်တော်တက်သောနေ့ရက်များသည်ပုံမှန်ဖြတ်သန်းနေ​သည်။နိုင်ငံတွင်သြဇာအရှိဆုံး သူဌေးတစ်ဦးဖြစ်သော်လည်း လွှတ်တော်အတွင်းသြဇာအရှိဆုံးဖြစ်ရန်မလွယ်လှပေ။နိုင်ငံ၏အမျိူးသမီးထု၏အင်အားဖြင့်လွှတ်တော်ထဲသို့ဝင်ရောက်လာခဲ့သော်လည်း အမျိုးသားအများစုရှိနေသောလွှတ်တော်ထဲတွင် မိမိ၏အဆိုပြုချက်များအောင်မြင်ရန်မှာမလွယ်လှပေ။အချိူ့ကလည်းမိမိဟိုသူဌေးသုံးယောက်ကိုလုပ်ခဲ့သည့်ကိစ္စနှင့်ပတ်သက်၍မကျေနပ်ကြပေ။ဘယ်တတ်နိုင်မလဲ။သူတို့ဘာသူတို့ ဒီရာဂစိတ်အရမ်းများထွက်သွားပြိးစိတ်ဖောက်ပြန်သွားတာလေ။ဆရာဝန်စစ်ချက်အရ သုံးကောင်စလုံးက သုတ်ပန်းရမယ့်အချိန်မပန်းရှာရပဲ အရမ်းစိတ်ကြွစရာမြင်ကွင်းကို မြင်နေချိန်ပန်းရမှာဖြစ်ပေမယ့်မပန်းပဲ ချီးတုံးကြီးပါချလိူက်တယ့်မြင်ကွင်းလိုမျိုး အဆအများကြိးစိတ်ကြွစေမယ့် အာသာငမ်ငမ်းမြင်ကွင်းမျိူးကြီး၊မမျော်လင့်ထားတယ့်မြင်ကွင်းမျိူးကြီးမြင်လိုက်ရတယ့်အချိန်မှာ ဝှေးစေ့ထဲက နာဗ်ကြိုးထုံးတွေကအရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားမှုဖြစ်တာကြောင့်၏ဓာတ်ပြုပစ္စည်းတွေဟာပြောင်းပြန်ပြန်စီးသွားတယ်။အဲ့ချိန်သူတို့ဖင်တုံးကြီးကြားကချီးတုံးကြိးမြင်လိုက်ရချိန်မှာ စိတ်တွေဘယ်လိုမှထိန်းမရပဲချီးကိုပြေးလုစားကြတယ်။အဲ့ချိန်ပဲ ဓာတ်ပစ္စည်းတွေပြောင်းပြန်စီးတယ့်အကြောင်းအာရုံကြောမကြီးကဦးနှောက်ကိုသတင်းပို့ချိန်မှာ ချီးစားတယ့်အချိန်နဲ့တိုက်ဆိူင်သွားလို့ ကျွန်မရဲ့ချီးကိုအရမ်းစားချင်တယ့်ရောဂါရသွားတာ။ဒါပဲလေ။သူတိူ့ဘာသူတို့ ဂွေးဥရဲ့ဆန္ဒကိုမထိန်းနိုင်ပဲ ကျမကို တပ်မက်နေတာကတော့ ကျမအပြစ်မဟူတ်ဘူး။

ပျော်ရွှင်စရာချ်ီးစားကမ္ဘာဆိုတယ့်အစီအစဥ်မှာမိန်းကလေးတွေပါတယ့်ချီးကို ယော်ကျားတွေစားကြတယ်။မိန်းမပါတာကိုပဲယော်ကျားတွေကစားကြတာပါ။ဂွေးဥထဲကလှုံ့ဆော်မှု၊အဖိုဟော်မုန်းကြောင့် မိန်းမဖင်တွေက်ို တပ်မက်ကြရင်း ဖင်ထဲကထွက်တယ့်ချီးပါစားကြ၊တပ်မက်ကြတာပေါ့။အဲ့တာဝှေးစေ့ကြောင့်ပါ။အဲ့ဒီအစီအစဥ်တွေကို ယော်ကျားဝါဒီ ကိုယ်စားလှယ်ကြိီးဖြစ်တယ့် ဦးတင်မောင်က ဦးစီးပြိးကန့်ကွက်ကြောင်းအဆိုတင်သွင်းတယ်။အဲ့လူကိုအစောတည်းကကြည့်ရတာအဆင်မပြေဘူး။အသားမဲရုပ်ဆိုး။ကျမဖင်ကိုလည်း မျက်လုံးကြီးပြူးပြိးအသားကုန််ကြည့်တယ်။ပြီးတော့စိတ်မထိန်းနိုင်ပဲဂွေးကိုကိုင််တယ်။ကျမမရိပ်မိအောင်မနဲဟန်ဆောင်စိတ်ထိန်းနေရပေမယ့်ကျမသိပါတယ်။ဖင်မြင်ရင်ယော်ကျားတိုင်းဒိတိုင်းကြိးပဲ။ဒါလည်းဝှေးစေ့ကြောင့်ပဲ။အဲ့တော့ အဲ့လိုနောက်ဆက်တွဲတွေမဖြစ်စေချင် ရှင်တို့ဂွေးဥတွေထုချေလိုက်ကြလို့တန်ပြန်အဆိူတင်သွင်းပေးလိူက်တယ်။

ဒေါ်နီနီမြင့် အပိုင်း၄

ပြီးတေ့ာ အခုခေတ် လှတပတအသက်လတ်လတ်မိန်းမတွေကျွန်တွေထားတာ၊ဒါတွေကိုလည်းဥပဒေနဲ့ ပိတ်စရာမလိုပါဘူး ဒီလိုပဲကျွန်ခံချင်တယ့်ယော်ကျားတွေရှိနေလို့ပါ။ဒါလည်းဂွေးဥတွေကြောင့်ပါပဲ။မရှိစေချင်ရင် ထုချေလိုက်ပါဆိုပြီးကျွန်မအဆိုသွင်းလိုက်ပါတယ်။ဦးတင်မောင်၏မျက်နှာကြီးမှာ ပိုပြီးမဲမှောင်လာပါပြီ။ကျွန်မ၏အဆိုပြုချက်မှာနှစ်မဲအသာဖြင့်ကပ်နိူင်သွားသဖြင့် ထိုအစီအစဥ်များအားဖျက်စရာမလိုအပ်ပါ။ဦးတင်မောင်တို့ မဟာဖိုဝါဒီများနှင့် မိန်းမဝါဒီသမားဒေါ်နီနီမြင့်တို့၏ စစ်ပွဲစတင်ပါပြီ။ဒေါ်နီနီမြင့်၏လက်စွဲကတစ်ခုတည်း ဂွေးဥနဲ့ ဂွေးတန်ပါရင် အဲ့တာဘာကောင်ပဲဖြစ်ဖြစ်အရှုံးသမားပဲ။

လွှတ်တော်ကိုယ်စားလှယ်ဦးတင်မောင်တစ်ယောက်အကြိးအကျယ်ပေါက်ကွဲနေသည်။သူ၏အစီအစဥ်များကိုဖျက်လိုဖျက်ဆီးလုပ်နေသော ဒေါ်နီနီမြင့်ကိုသူဒီနေ့ရှုံးသွားသည်။သူ၏အန္တိမ ရည်မှန်းချက်မှာ မဟာဖိုဝါဒီပြန်လည်ခေါင်းထောင်ရန်နှင့် တဖြေးဖြေးမိန်းမများကို အရင်ခေတ်ကလို ယော်ကျားတွေရဲ့နောက်ကိုသာ ပြန်ထားရန်ဖြစ်သည်။မိန်းမများမျက်စိပိတ် နားပိတ်နေမှသာ ယော်ကျားများ၏ အခွင့်အလမ်းများအထူးသဖြင့် မိန့်းမများအပေါ် လိင်အမြတ်ထုတ်ခြင်းတို့ ပိုမိုပြုလုပ်နိူင်မည်ဖြစ်သည်။ယခုခေတ်မိန်းမများသည် အသိဥာဏ်၊ဗဟုသုတအပိုင်းတွင် ယော်ကျားများထက်ပိူမိုထူးချွန်ကြသဖြင့် ဖိုသတ္တဝါများထင်သလောက်အခွင့်ရေးမရ။မဝါဒီများ၏ အစီအမံများအောက်တွင် တောက်လျှောက်အရေးနိမ့်လာသည်။သူ၏ အတွေးအခေါ်မှာ ကမ္ဘာဦးခေတ်ထဲက အဖိုသည် ဘုရင်ဖြစ်သည်။ဝှေးစေ့နဲ့လိင်တန်ပါသဖြင့် ဝှေးစေ့၏သဘာဝလှုံ့ဆော်မှုအရ မိန်းမလှတပတ ရင်ကြီးကြီး၊ အထူးသဖြင့် တင်ပါးကြိးကြီးမိန်းမများမြင်လျှင်စိတ်ဖိစီးမှုနှင့် ထိုမိန်းမများကို မစပ်ယှက်ရမခြင်းအားမလို အားမရဝေဒနာခံစားရပြီး အခြားထုတ်လုပ်မှုနှင့် အတွေးခေါ်ပိုင်းများကိုကျစေသည်။မိန်းမများတွင်တော့ ဝှေးစေ့မရှိသဖြင့်ဒါမျိူးမရှိ။သူတို့အတွက် ဘဝတာရေးဖူလှုံမှုပေးနိုင်သော ယော်ကျားတစ်ယောက်တည်းနှင့် အေးဆေးစွာနေသွားနိုင်သည်။ထုတ်လုပ်မှုနှင့်အတွေးခေါ်ပိုင်းတွင်လည်းဘာမှမဖြစ်။ထို့ကြောင့် တစ်လင်တစ်မယားစနစ်တွင် ဖိုသတ္တဝါကိုခြွင်းချက်ပေးရမည်ဟု သူယူဆသည်။အရင်ခေတ်ကတော့ရှင်းသည်။မိန်းမတစ်ယောက်ရချင်လျှင်အားသုံးမုဒိန်းကျင့်။တဖြေးဖြေးတိုးတက်လာပြီး အလယ်ခေတ်ရောက်သော်အတွေးအခေါ်တွင်ယော်ကျားများလောက်မထက်မြက်သဖြင့် လိမ်ညာအထင်ကြီးအောင်လုပ်ပြီး ဂွေးဥ၏လှုံ့ဆော်မှုကိုဖြေရှင်းကြသည်။ယနေ့ခေတ်အမျိူးသမီးများအလင်းပွင့်လာသည့်ခေတ်တွင်မူ အရာရာခက်ခဲလာသည်။စီးပွားရေးကောင်းသဖြင့်ပြည့်တန်ဆာများမရှိတော့။ဘဝအတွက် ယော်ကျားမလိုအပ်ပဲ မိမိဘာသာရပ်တည်လာနိုင်သဖြင့် မိန်းမအများစုသည် ယော်ကျားအတွက် ခန္ဓာကိုယ်ကိုမပေးတော့။အထူးသဖြင့် ဒေါ်နီနီမြင့်လိုပုံစံမျိူး အားကျသော မိန်းမများတဖြေးဖြေးများပြားလာသည်။ဒါယော်ကျားထုအတွက်အရမ်းအန္တရာယ်ရှိသည်။ဥပဒေ၏ကာကွယ်မှုအပြည့်အဝရထားသော မိန်းမထုကြီးမှာ သူတိူ့အနီးတဝိုက်တွင်ပင် သူတို့ကို အရမ်းအရမ်းကိုလိုးချင်၊ဖင်တုံးများကိုကိုင်ချင်၊နှိုက်ချင်သော်လည်း ဘာမှမတတ်နိူင်ပဲ ဂွင်းတိုက်၍ ဂွေးဥများ၏လှုံ့ဆော်မှုများဖြေရှင်းနေရသော ဖိုသတ္တဝါများစွာရှိသည်။ဦးတင်မောင် ဆက်လက်သည်းမခံနိူင်တော့။သူတိူ့၏ဖိုသတ္တဝါများ၏ အာသာငမ်းငမ်းဖြစ်စရာ အသားအစိုင်အခဲများကိုပိုင်ဆိုင်သော မိန်းမများကို ဥပဒေကာကွယ်မှုအပြင်သို့ထုတ်၍ သူတို့၏ အသားစိုင်ကြီးများကြောင့် ရာဂမီးလောင်ကျွမ်းနေသော ဖိုသတ္တဝါများကို အလိုပြည့်ငြိမ်းအေးစေမည်။ထိုသဘောတရားများကိုကျားအမတ်များစွာကြိုက်ကြသော်လည်းထိုထပ်ခိုင်လုံသောအကြောင်းပြချက်များပေးနိုင်မှ အမျိူးသမီးထုအတွက်အဆင်ပြေမည်ဖြစ်သည်။မိန်းမအတွက်လိင်တန် တစ်နည်း ယော်ကျားသည် မရှိမဖြစ်မဟုတ်သော်လည်း ယော်ကျားအတွက် ယောနိ တစ််နည်း မသတ္တဝါသည် မရှိမဖြစ်ဖြစ်နေသည်။

ထိုအယူအဆများဖြင့် အောင်မြင်လူကြိုက်များလာသော ဦးတင်မောင်အတွက် တစ်ခုတည်းသောအခက်အခဲမှာ ဒေါ်နီနီမြင့်ဖြစ်သည်။သူမက ထိုအခြင်းအရာများသည် ယော်ကျားများအတွက် သဘာဝကပေးလိုက်သော ဝှေးစေ့များ၏လှုံ့ဆော်မှုသာ ဖြစ်သဖြင့် မထိန်းချူပ်နိုင်သော ယော်ကျားများအဖို့ ဝှေးစေ့များကို ထုချေခံရသင့်သည်။သူမကပြောသည်မှာ အခြားထိန်းချူပ်နိုင်သော ယော်ကျားများလည်းရှိသည်။ထို့အတွက်မထိန်းချူပ်နိူင်သော ယော်ကျားများကို ဂွေးဥချေဖြတ်သင့်သည်ဟုဆိုသည်။ထိုအဆိုကို အမျိူးသမီးထုက တခဲနက်ထောက်ခံသည်။သိူ့သော် ဦးတင်မောင်၏အဆိုမှာ ထိန်းချူပ်နိုင်သော ဖိုသတ္တဝါဆိုသည်မှာလည်း မိမိဝှေးစေ့များ၏ လှုံ့ဆော်မှုများကို အသဲအသန်တိုက်ထုတ်နေရသူများဖြစ်သည်။မည်သည့်ဖိုသတ္တဝါလမဆိုအချ်န်မရွေးကျူးလွန်သူဖြစ်သွားနိုင်သည်။

ယနေ့ ဒေါ်နီနီမြင့်၏ အဆိုတစ်ရပ်သည် နိုင်ငံသားများကြားအထူးပြောစရာဖြစ်လာသည်။အမျိူးသမီးများကို ကာအိ​နြေပျက်စီးစေသော မည်သည့်အမှုမဆို အတွက် လွန်ကျူးသူကို​ဝင်နီထိုင်ခုံပေါ်တွင် ထိုင်စေခြင်းဖြစ်သည်။အလွန်ပြင်းထန်သော်လည်း တနေ့တခြားများပြားလာသော အမှုများစွာ လျော့နည်းစေဖို့ ယော်ကျားများမှတ်လောက်သားလောက်ရှိစေဖို့လုပ်မှဖြစ်မည်ဟုဆိုသည်။ဝင်နီထိုင်ခုံဆိုသည်မှာ လူတက်ထိုင်ရန် အုတ်ခုံနှစ်ခြမ်းဖြင့်ဖွဲ့စည်းထားသောခုံဖြစ်သည်။အလယ်တွင် ဂွေးဥထည့်စရာ နေရာလွတ်ရှိသည်။ပြစ်ဒဏ်ခံရသူကို ထိုပေါ်တွင်ခွထိုင်စေပြီး ဂွေးဥကိုအလယ်တွင်ထည့်ကာ လက်နှစ်ချောင်းကို ကြိုးဖြင့်ဆိုင်းထားပြီး ပါးကွက်သားက မောင်းတံကိုရစ်သည့်အခါ ဂွေးဥထည့်ထားသော နေရာလွတ်သည်တဖြေးဖြေးကျဥ်းလာပြီး ဂွေးဥကိုတဖြေးဖြေးညှစ်ကာ အလွန်အပြင်းအထန်နာကျင်စေခြင်းဖြင့် ဖြေးညှင်းစွာသေဆုံးစေခြင်းဖြစ်သည့်။

ထိုအဆိုအတွက် ဦးတင်မောင် အကြီအကျယ်ပေါက်ကွဲနေသည်။ယနေ့လွှတိတော် အစည်းအဝေးတွင်ဒေါ်နီနီမြင့်က ပြည်သူတစ်ဝက်ကျော်ကို စည်းရုံးပြီးဖြစ်သည်။မိန်းမထုကတော့ လုံးဝထောက်ခံသည်။ယော်ကျားထုမှာမူတွေဝေနေဆဲဖြစ်သည်​။သူတို့သည် ဂွေးပါသဖြင့် မိန်းမလှမြင်လျှင် ဘာလုပ်ချင်လဲသူ့ကိုယ်သူအသိဆုံးဖြစ်သည်။ဝှေးစေ့ပါသောယော်ကျားတိုင်း ဖင်အိုးကြီးသော မိန်းမလှက ချီးကျွေးလျှင်စားမည့်သူတိုင်းသာဖြစ်သည်။သို့သော်တစ်ချိန်တည်းမှာပင် ယော်ကျားထု၏သဘောမှာ မိမိတို့ အငမ်းမရတပ်မက် သွားရည်ယိုနေရသော ရင်သား၊တင်ပါးအသားစိုင်ကြီးများ၏ ပိုင်ရှင် မသတ္တဝါများ၏ သူတိူ့အပေါ်ထင်မြင်ချက်ကောင်းများကိုလိုသည်။မိန်းမများသည် ယော်ကျားများ၏သဘာဝစိတ်ရိုင်းထက် ဆင်ခြင်စိတ်ပိုများတာသဘောကျသည်။ဤသည်မှာ ဟန်ဆောင်ခြင်းသက်သက်သာဖြစ်သော်လည်း မိမိလိုချင်သော အရာများကို မိန်းမများဆီမှယူရန်သူတို့အမြင်တွင် မိမိမှာ ဆင်ခြင်စိတ်ပြည့်စုံသူ ဂွေးဥ၏လှုံ့ဆော်မှုကို ငြင်းပယ်နိုင်သူအဖြစ်အထင်ရောက်ရမည်။ထို့ကြောင့် ဒေါ်နီနီမြင့်၏အဆိုကိုထောက်ခံပြရမည်။ဦးတင်မောင်နှင့်တစ်စိတ်တည်း တစ်ဥာဏ်တည့်း ဦးဝေလွင်မောင် သည်ပင် ဒေါ်နီနီမြင့်၏ အထင်ကြီးမှုကိုယူရန် ဤအဆိုကိုထောက်ခံမည်ဟု သတင်းတွေတက်လာသည်။သူလည်းယော်ကျားပဲ။ဒေါ့်နီနီမြင့်၏ အသက်ကြီးလေ ပိုကြိး ပိုတုန်ခါ ပိုလှလာသော ကာမလောင်စာများဖြစ်သော တင်ပါးအစိုင်အခဲကြီးများသည်လည်း ဥွီးဝေလွင်မောင်ကို နေ့နေ့ညညဖိစီးနှိပ်စက်ကာ အိပ်မပျော် စားမဝင်ဖြစ်စေသည်။အိမ်ကမိန်းမကို ဒေါ်နီနီမြင့်အဖြစ်ခံစားပြီး လိုးနေရသော်လည်း စိတ်မပြေသွား။ထိုသဘောမျိုး ဒေါ်နီနီမြင့်၏ တင်သားစိုင်ကြီးများကို နေ့တိုင်းမြင်နေရသော ယော်ကျားအမတ်တိုင်းတွင်ရှိသည်။ငါးဆယ်တန်းဝင်တွေပင် ဖြစ်သော်လည်း ဒေါ်နီနီမြင့်လွတ်တော်ဝင်ရောက်လာလျှင် အရှင်လတ်လတ်အသားစိုင်ကြီးများကို ကြည့်ကာ စားပွဲအောက် ဂွင်းထုပြီး သုတ်ထုတ်ပစ်ရသူများ ဒုနှင့်ဒေး။ထိုသူများလည်း ဒေါ်နီနီမြင့်ဘက်မှာ။

ဦးတင်မောင် ချောင်ပိတ်သွားပြီ။အလွန်တရာမှလှပ၍ အစွမ်းထက်သော သူ၏ပြိုင်ဖက် ဒေါ်နီနီမြင့်ထံ သူအရှုံးပေးရတော့မည်။ထိုဥပဒေသာအတည်ပြုသွားလျှင် သူ၏မဟာဖိုဝါဒကြီးကျဆုံးပြီဖြစ်သည့်။ချွေးစေးတွေပျံကာ ခေါင်းတွေမူးလာသည်။လွှတ်တော်ခန်းမဆောင်အတွင်း အဆိုများတင်သွင်းပြီး ခေတ္တနားစဥ် သီးသန့်တယ်လီဖုန်းလိုင်းမှ ဖုန်းဝင်လာသဖြင့်ကိုင်လိုက်ရာ ကျွန်မနီနီမြင့် ၊ထမင်းစားနားချ်ိန် ပတ္တမြားဆောင်ဘက်တစ်ယောက်တည်းလာပါပြောပြီး ဖုန်းချသွားသည်။ဦးတင်မောင်ခေါင်းရှုပ်သွားသည်။သူမဘာလုပ်မှာလဲ၊ ဘာတွေကြံနေတာလည်း။ခုအခြေနေတွင်တော့သူမကို မလွန်ဆန်နိုင်တော့။တကယ်တော့ ဦးတင်မောင်သည်လည်း ဂွေးဥများ၏ လှုံ့ဆော်မှုကို အကြိးအကျယ်ခံစားနေရသော ဖိုသတ္တဝါပင်ဖြစ်သည်။ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ယော်ကျားတိုင်းစိတ်ဝင်စားသော တင်ပါးအစိုင်အခဲကြီးနှစ်လုံးမှာ စူစူဖြိုးဖြိုးကြီးနှင့် သူ့ကို နေ့စဥ်ညစဥ် အချိန်တိုင်းနှိပ်စက်သည်။ထိုဖင်တုံးကြီးနှစ်တုံးကို သူအရမ်းလိုချင်သည်။ကမ္ဘာပေါ်က အခြားယော်ကျားများနည်းတူ သူလည်း ဒေါ့်နီနီမြင့်၏ နာမည်ကျော် ဖင်တုံးကြီးနှစ်လုံးကြားက ဖင်ကြားကြီး ၊အသားစိုင်ကြီးနှစ်ခုဆုံရာ အလယ်ကွဲကြောင်းကြီးသည် သူ၏အိပ်မက်၊နိဗ္မာန်ဘုံ။မျက်နှာအပ် နှာခေါင်းထည့်ပြိး သူမ၏ဖင်နံ့၊ချွေးနံ့၊ဖင်ကြားနံံ့အားလုံးရှုပစ်လိုက်ချင်သည်။ထိုဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြားမှထွက်သော ချီးတုံးကြီးများကိုလည်းစားချင်သည်။သို့သော် ပြိုင်ဖက် ဖြစ်သူ မိန်းမသား၏ရှေ့မှောက်တွင် သူမနည်းဟန်ဆောင်ခဲ့ရသည်။သိူ့သော် ဒေါ်နီနီမြင့်မသိပဲနေမလား။

နေ့လည်ထမင်းစားချိန် ထမင်းကိုမြန်မြန်စားပြီး ပတ္တမြားဆောင်ဘက်သို့ ဥိးတင်မောင်သွားသည်။ရောက်ပြီး ငါးမိနစ်မျှကြာသော် အလှဘုရင်မကြီး ဒေါ်နီနီမြင့်သည် အပေါ်ဖက်ဖူးရောင်နှင့် ထမီအနီရောင်ကိုအလွန်လှပစွာဝတ်လာသည်။အနီရောင်ပါလား။အနီရောင်သည် ယော်ကျားတို့၏လိင်စိတ်ကိုအားပေးသောအရောင်ဖြစ်သည်။ဦးတင်မောင်စိတ်ထင့်သွားသည်။သူမသည် လှပစွာသူ့နားလျှောက်လာပြီး ကျွန်မနောက်ကလိုက်ခဲ့ဆိုကာရှေ့ကအရင်လျှောက်သွားသည်။သူလည်းလိုက်သွားသည်။

ဦးတင်မောင်သည် မိမိရှေ့တွင် မိမိအခေါက်ခေါက် အခါခါမရေမတွက်နိင်အောင် မှန်းထုပစ်မှားခဲ့ရသည့် အလွန်ုကြီးမားတင့်တယ်သော တင်ပါးအသားစိုင်ကြီးများ ဆတ်ဆတ်တုန်ပြီးလှုပ်ခါနေသော မြင်ကွင်းကြောင့် အာခေါင်ခြောက်၊ချွေးများပျံကာ အသားမည်းရုပ်ဆိုးသောမျက်နှာမှာ ရမ္မက်မီးကြောင့် အဆီပြန်နေသည်။ထိုအစိုင်အခဲကြိီးနှစ်တုံးကြောင့် သူ့ရဲ့ဂွေးတန်ရှည်မဲမဲကြိးမှာ အောက်ခံဘောင်းဘီကြားမှ တိုးထွက်ထောင်တက်နေပြီး သုတ်ပန်းဖို့ အစပြုချင်လွန်း၍ တဆတ်ဆတ်တုန်နေရှာသည်။ဦးတင်မောင်၏စဥ်းစားဆင်ခြင်ဉာဏ်များ တဖြေးဖြေးပျောက်ဆုံးလာပြီ။မိမိရှေ့တွင် လမ်းလျှောက်နေသောအလှဘုရင်မကြီး၏ကျွန်အဖြစ် အခစားဝင်ကာ ထိုထုထည်ကြီးလှသော တင်သားစိုင်ကြီးများကို နမ်းခွင့်၊ရှုခွင့်တောင်းမည်။အားးး သူ၏ဂွေးဥမဲမဲကြီးများသည် အရှေ့မှ မသတ္တဝါ၏နှိပ်စက်မှု​ကြောင့်တင်းကြပ်အောင့်တက်လာသည်။သူဂွင်းထုပစ်မှဖြစ်တော့မည်။အားးးးး စိတ်ထိန်း ခဏနေလျှင် ထိုမိန်းမသည်ဖိုသတ္တဝါများကိုနှိပ်ကွပ်သော ဥပဒေကို အသက်သွင်းတော့မည်။ထိုထဲတွင် မိန်းမ၏တင်ပါးကိုကြ​ည့်၍ အာသာဖြေဂွင်းတိုက်ခြင်း၊တင်ပါးကိုနမ်းခြင်း၊မိန်းမချီးတောင်းစားခြင်း၊မိန်းမရှေ့တွင် မိမိလိင်တန်ကိုကိုင်ခြင်း စသည်တို့ ပြုလုပ်လျှင် ဝင်နီထိုင်ခုံထိုင်ရမည်ဟုပါဝင်သည်။စိတ်ကိုထိန်း၊ တင်မောင် စိတ်ကိုထိန်း မင်း မချိမဆန့်ဂွေးကြေပြီးသေသွားချင်လို့လား။

ရှေ့တွင်ပတ္တမြားဆောင်လှေကားရှိသည်။ရှေ့မှလျှောက်နေသော ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ခြေလှမ်းများရုတ်တရက်နှေးသွားပြီး ဦးတင်မောင်ကို လည်ပြန်ကြည့်ကာ မြန်မြန်လျှောက်လေဟုလှမ်းပြောသည်။ဦးတင်မောင်လည်းအယောင်ယောင်အမှားမှားဖြင့် ဟုတ်ကဲ့ဟုဆိုကာ အမြန်လျှောက်လိုက်သည်။မှားသွားပြီ၊ ဦးတင်မောင်မှားသွားပြီ။သူ၏အရုပ်ဆိုးမျက်နှာမဲနင့် တစ်ပေကျော်ကျော်လောက်အကွာတွင် သူ့ရှေ့မှလှေကားတက်သွားသော ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ထမီနီနီကြီးအောက်မှ တင်ပါးအသားစိုင်ကြီးများကို  အနီးကပ်တွေ့နေရသည်။ဖိုသတ္တဝါ၏ အလိုအလျောက်တုံ့ပြန့်မှုအတိုင်း ဦးတင်မောင်သည် အလွန်ကြီးမားသောဖင်တုံးကြီးနားကိုနှာခေါင်းရနိုင်သလောက်ကပ်ကာ ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ဖင်တုံးအငွေ့အသက်များကို ရနိုင်သလောက်အစွမ်းကုန်ရှုနေတော့သည်။တစ်နေကုန်ဆိုဖာဖြင့်ကပ်ထိုင်ထားသောကြောင့်ချွေးနံံ့ထွက်နေသောဖင်စိုင်ကြိးများသည် ဦးတင်မောင်၏ဂွေးတန်နှင့် ဂွေးဥများကို ရာဂမီး၊ကိလေသာမီးတို့ဖြင့်အစွမ်းကုန်လောင်ကျွမ်းစေတော့သည်။စိတ်ထိန်း၊တင်မောင် မင်းက တော်တယ်၊ထိန်းချူပ်နိူင်တယ်ဟုသူ့ကိုယ်သူအားပေးနေသည်။တခုခုမှားသွားရင် ဂွေးဥတွေကြေပြီးသေရလိမ့်မယ်။

ထိုစဥ်ဦးတင်မောင်မထင်မှတ်ထားသော အဖြစ်အပျက်တစ်ခုဖြစ်လာသည်။ဒေါ်နီနီမြင့်သည် ရည်ရွယ်ချက်ဖြင့်စားထားသော လက်ဖက်သုပ်နဲ့ လေနိုင်ဆေးကြောင့် လှေကားထစ်ကို ဘယ်ခြေဖြင့်အတက် ဘယ်ဖက်တင်ပါးလုံးကြီးနှင့် ညာဘက်တင်ပါးလုံးကြီးကြား ခေတ္တမျှဟသွားသော ဖင်ကြားကြီးထဲမှာ ဘူခနဲ လေလည်သံထွက်လာပြီး ဦးတင်မောင်၏ နှာခေါင်းထဲ လျက်ဆားနှင့်ရောသော ပြင်းထန်သော အီးနံ့သည် အလုံးလိုက်ဝင်လာသည်။ဥိးတင်မောင် ဆင်ခြင်နိုင်စွမ်းလုံးဝမဲ့သွားပြီ။အရမ်းချစ်ရ၊တပ်မက်ရပါသော ဒေါ်နီနီမြင့်၏ အီးနံ့၊အဆုတ်ထဲ တစ်ဝသွင်း၊အဝရှု။အားပါးတရ ထပ်ရှု ဒေါ်နီနီမြင့်ရဲ့ အီးနံ၊ချီးနံကို အရှင်လတ်လတ်ရှုဖူးပြီ။တင်မောင် ကံတက်ပြီ။ရှေ့မှ ထမီအနီရောင်အောက်မှ တင်ပါးစိုင်ကြီးများ၏ဖြားယောင်းမှု၊မိမိဂွေးဥကြီးများ၏လှုံ့ဆော်မှုတို့ကြောင့် ဦးတင်မောင် ဘာမှက်ိုထိန်းချုပ်မရနိုင်တော့ပဲ တင်ပါးစိုင်ကြီးနှစ်ခြမ်းကြားထမီနီကြီးပေါ်  မျက်နှာမည်းကြီးကိုထိကပ်ပြီး တည်လုဆဲဆဲဥပဒေကို အပြည့်အဝလွန်ကျူးမိတော့သည်။နှုတ်မှလည်း ဒေါ်နီနီမြင့် ကျွန်တော့်ကိုချီးပေးစားပါ။ကျွန်တော့်ကိုချီးပေးစားပါ။ကျွန်တော် ဘာလုပ်ရ လုပ်ရပါဟုသာ ရာဂလောင်မြိုက်စွာ တတွင်တွင်တောင်းဆိုမိနေသည်။အော် ကောင်းလေစွ ဒေါ်နီနီမြင့်၏ဖင်သားတစ်ကြီး၊တင်စိုင်အတုံးအခဲကြီးပေါ် မျက်နှာတင်ရသည့်အချိန်၊တင်ကြားကြီးထဲကထွက်လာသော ချီးကို တငံလင့်လင့်တောင်းစားနေသောချိန် ဘဝမှာ အ​ကောင်းဆုံးချိန်ပဲ။

ဒေါ်နီနီမြင့်လည်း သူမ၏ဖင်သားစိုင်ကြီးနှစ်ခြမ်းကြား ဖင်ကြားဖင်ငွေ့နံ့ရှုသွင်းကာ သူမ၏ချီးကိုတတွတ်တွတ်တောင်းဆိုနေရှာသော ဦးတင်မောင်၏ ရုပ်ဆိုးအသားမည်းသော ကျက်သရေမရှိလှသည့်တဏှာခိုးဖြင့်လောင်ကျွမ်းနေရှာသော ဦးတင်မောင်၏ မျက်နှာကြီးကို သနားကြည့်ကြည့်ကာ အလွန်ကျက်သရေရှိ ဖြူဖွေးချောမွေ့လှပသော မျက်နှာလေးပေါ်တွင် ပြုံးရိပ်တစ်ချက် သန်းလိုက်ပြီး ဦးတင်မောင်၊ ရှင်ဟာသေလူဖြစ်သွားပြီဟု တစ်ခွန်းတည်းပြောကာလှည့်ထွက်လာခဲ့သည်။စူစူဖြိုးဖြိုးတင်ပါးအစိုင်ခဲတွေကြား တဏှာမီးလောင်ကျွမ်းနေသော ဦးတင်မောင်သည် ထိုအချိန်မှရုတ်တရက်အသိဝင်လာသည်။သို့သော် ချက်ချင်းပင်စိတ်ကိုပြင်လိုက်ကာ တဆတ်ဆတ်ဖြင့် တုန်ခါနေသော ဖင်တုံးဖင်စိုင်ကြီးများကို ကြည့်ပြီး သူ့ဂွေးတန်ကြီးနှင့် ဂွေးဥကြီးများကို လေး ငါးချက်မျှပွတ်လိုက်ရာ ကာမသုတ်ရည်များအရှိန်ပြင်းစွာထွက်လာပြီး အောက်ခံဘောင်းဘီနှင့် ပုဆိုးတွင်ပေကျံသွားတော့သည်။ဦးတင်မောင်သည် ဒေါ်နီနီမြင့်ကို အရှုံးပေးလိုက်ရပြီ။လရည်များကို သုတ်ကာ ထွက်ပြေးဖို့ကြံသော်လည်း လွှတ်တော်ရဲများက အချိန်မှီဖမ်းဆီးလိုက်သည်။စီစီတီဗွီကင်မရာများကိုသက်သေအဖြစ်သိမ်းသည်။

မွန်းလွဲပိုင်းတွင် အမျိူးသမီးကာအိနြေဥပဒေကို အတည်ပြုသည်။ဦးတင်မောင်သည် ဥပဒေသစ်မထွက်ခင် လွန်ကျူးခဲ့သည်။သိူ့သော် ဒေါ်နီနီမြင့်၏အမိန့်ဖြင့် ဥိးတင်မောင်အားတစ်ယောက်တည်းချူပ်ကာ ဂွေးတန်းလန်းကိုယ်လုံးတီးထားသည်။ရဲချူပ်သည်လည်း ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ဖင်အငွေ့အသက်ကို ရှုရှိုက်ချင်သူပဲလေ။မနက်ကထိ သြဇာအာဏာကြီးမားလှသော ဦးတင်မောင်သည် မိန်းမလှ ၊အလှဘုရင်မ၏ မာယာအောက်ကျဆုံးကာ ဂွေးတန်းလန်းနှင့်နေနေရသည်။သို့သော်ယခုတွင် သူ၏နှောင်ရေး၊မိသားစုရေးမတွေး၊ ဒေါ်နီနီမြင့်၏ တင်ပါးအငွေ့အသက်၊ချီးနံ့များကို အကြိမ်ကြိမ်ပြန်ခံစားပြီး အကြိမ်ကြိမ်ဂွင်းထုနေမိသည်။အချူပ်ထဲတွင် နေနေရပြီး သူ့ဘဝတွက် အဆိုးဆုံးအချိန်ဖြစ်သော်လည်း ဒေါ်နီနီမြင့်ဖင်အိုးကြီးများကိုသာ တောင့်တနေမိသည်။ထိုစဥ်ရုတ်တရက် အချူပ်ခန်းတံခါးပွင့်ပြီး ဒေါ်နီနီမြင့်ဝင်လာတာတွေ့လိုက်ရ၍ အလွန်အံ့အားသင့်ပြီးသူမ၏ ခြေရင်းအောက် ဒူးတုပ်ထိုင်လိုက်သည်။သူမဖင်ကြိးကိုမှန်း၍ထုထား၍ယခုမှသုတ်ထွက်ထားသော လီးတန်ကြီးမှာလည်း ဒေါ်နီနီ့မြင့်ကိုမြင်သည်နှင့် ပြန်လည်ထောင်မတ်လာသည်။ဒေါ်နီနီမြင့်က သူမ၏ခြေရင်းတွေထိုင်နေသော ရုပ်ဆိုးငမည်းကောင် အပြစ်သားတဏှာကောင်ကိုကြည့်ကာ တစ်ဖက်ကိုလှည့်ပြီးဖုန်းထုတ်လိုက်သည်။သူမဖင်တုံးကြီးများကို ဦးတင်မောင်၏ မျက်နှာတည့်တည့် ထားလိုက်ခြင်းပင်ဖြစ်သည်။တဏှာရူးဦးတင်မောင်မှာ စိတ်မထိန်းတော့ပဲ နေ့လည်ကဝတ်ထားသောထမီနီနီကြီး၏ အောက်မှတင်သားအစိုင်အခဲကြီးများကို ​မျက်နှာမည်းကြီးအပ်ကာနမ်းရှိုက်ပြန်သည်။နှစ်စက္ကန့်မျှပင်အကြာ ဒေါ်နီနီမြင့်က ရပြီဟုတစ်ခွန်းတည်းပြောပြီး ပြန်ထွက်သွားသည်။ဥပဒေသစ်အတွက် သက်သေသစ်ကိုရသွားပြိ။ဦးတင်မောင် အချုပ်ခန်းထဲမှာ အသံနက်ကြီးဖြင့်လှမ်းအော်သည်။ဒေါ်နီနီမြင့် ဖင်နံပေးရှုပါဦး ပေးရှုပါဦး အီးနံ့ပေးရှုပါဦး အတွင်းခံလေးတော့ပေးရှုပါဟု ဆောက်တည်ရာမဲ့အော်ဟစ်တောင်းဆိုနေလေသည်။ဒေါ်နီနီမြင့်တစ်ချက်မှလှည့်မကြည့်တော့။

အမိန့်ချသည့်နေ့ ဒေါ်နီနီမြင့်မလာပေ။အပြစ်သားသည် ဝင်နီထိုင်ခုံပေါ် ထိုင်ရမည်။ဦးတင်မောင် ကြောက်လွန်းသဖြင့်မူးမေ့လဲသွားသည်။အပြစ်ဒဏ်ပေးမည့်နေ့တွင် ဒေါ်နီနီမြင့် ရှေ့ဆုံးခုံမှာလာထိုင်သည်။ဝင်နီထိုင်ခုံရှိရာခန်းဆောင်ကြီးသည် မီးရောင်မှိန်ပြပြသာထွန်းထားသည်။ဝင်နီထိုင်ခုံကြီးမှာ မီးရောင်အောက်တွင် ကြောက်မက်ဖွယ်။ထိုစဥ် ခေါင်းလောင်းသံနှင့်အတူ အပြစ်သားကိုအပြင်ထုတ်လာသည်။မကြောက်စေရန် မျက်နှာကိုအိတ်အမည်းစွပ်ထားသော်လည်း ဦးတင်မောင်အကြီးအကျယ်ရုန်းကန်နေသည်။အသံနက်ကြီးဖြင့်အော်ကာ အားးးးး မလုပ်ကြပါနဲ့ မလုပ်ကြပါနဲ့ အရမ်းနာမှာဟု အော်ဟစ်နေရှာသည်။သို့သော် ဗလတောင့်တောင့် ထောင်ဝန်ထမ်းများ၏ ချုပ်အားကိုမရုန်းကန်နိုင်။ဝင်နီထိုင်ခုံပေါ်ထိမလာပြီး ဂွေးဥ မဲမဲကြီးနှစ်လုံးကိုနေရာမှန်ချိန်ကာ ထည့်ပြီး ခြေနှင့်လက်များက်ိုနေရာတကျတုပ်နှောင်လိုက်သည်။ထို့နောက်ခေါင်းစွပ်ကိုဖယ်လိုက်ရာ အရုပ်ဆိုးမျက်နှာမည်းကြီးမှာ ငိုကြွေးအော်ဟစ်ကာပေါ်လာသည်။ဒေါ်နီနီမြင့် ကျွန်တော့်ကိုလွှတ်ပေးပါ ကျွန်တော်စိတ်မထိန်းနိုင်လိုက်လို့ပါ မင်းတင်ပါးသားကြိီးတွေက ကြိီးလွန်းလို့ စိတ်မထိန်းနိုင်ဖြစ်သွားတာပါဟု ကယောင်ကတမ်းအော်ဟစ်နေသည်။ထိုအချ်ိန်တွင် တရားရုံးအမိန့်စာကို ဖိတ်ကြားပြီး နှိမ်နင်းရေးအရာရှိမှ အချက်ပြလိုက်သည်တွင် ပါးကွက်သားကစတင်၍ မောင်းတံကိုလှည့်သည်။

တစ်လခန့်ဂွင်းပေးမထုထား၍ လုံးတင်းနေသော ဂွေးဥမည်းမည်းကြီးမှာ သုတ်ရည်များဖြင့်ပြည့်နေသည်။ထိုဂွေးဥကြိီးများသည် ယော်ကျားတစ်ယောက်ကိုမည်မျှဒုက္ခပေးနိူင််သည်ကို ဦးတင်မောင်သဘောပေါက်သွားသည်။ပါးကွက်သားကအမိန့်ရ၍မောင်းတံစလှည့်လာသည်တွင် ဒေါ်နီနီမြင့်၏ တဏှာကောင်အပြစ်သားဦးတင်မောင်ကို ကြည့်သည့်အကြည့်မှာ အရောင်တလက်လက်တောက်နေသည်။အလွန်လှပချောမွေ့ ကျက်သရေရှိလှသောမျက်နှာလေးမှာ ​ကျေနပ်နေသည့်အရိပ်အယောင်များတွေ့ရသည်။မောင်းတံလှည့်သည်တွင် ဂွေးဥပြူးပြူးကြီး နှစ်လုံးမှာဖိအားကိုစတင်ခံစားလာရသည်။ဦးတင်မောင်ကြောက်နေပြီ။တဖြေးဖြေးဂွေးကနာလာကာ အောင့်တက်မှုသည် ဂွေးမှတစ်ဆင့် ဗိုက် ရင်ခေါင်းထဲရောက်လာသည်။ဂွေးဥကြီးဖိညှစ်ခံရလေ ဂွေးတန်ကြီးကလည်း ထောင်မတ်လာကာ နာကျင်မှုဝေဒနာသည်ဘာနဲ့မှနှိုင်းယှဥ်လို့မရသည်အထိဖြစ်လာသည်။မည်းတူးရုပ်ဆိုးသောမျက်နှာသည် ပိုဆိုး၊ ပိုကျက်သရေတုန်းသွားကာ ငယ်သံပါအောင် ကယောင်ကတန်းအော်ဟစ်နေသည်ကိုကြည့်ပြီး ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ပြစ်မျိုးမှဲ့မထင် မျက်နှာချောလေးမှာ မြင်ရသူယော်ကျားတိုင်းချစ်စိတ်မဝင်ပဲမနေနိုင်အောင် လှပစွာ ပြုံးနေတော့သည်။ဒေါ်နီနီမြင့်ပျော်နေသည်။သူမ၏ တင်ပါးအသားစိုင်တုံးကြီးများကို ပစ်မှားသော၊သူမ၏ချီးနံ့၊ဖင်နံံများကို တရ်ှိုက်မက်မက်ရှုခဲ့သော ပုရိသယော်ကျား ကျက်သရေယုတ် ၊အရုပ်ဆိုးအသားမည်း တဏှာရူးနှာဘူးကောင်သည် လူးလှိိမ့်ခံစားနေရပြီ။ဒါကိုကြည့်ပြီးသူမအလွန်ကျေနပ်သည်။တဏှာရူး မျက်နှာမည်း၏ စူးစူးဝါးဝါးအော်ဟစ်သံသည် သူမအတွက် အလွန်အားရဖွယ်ကောင်းသည်။သူမ၏ခမ်းနားဖြူဖွေးထည်ဝါလှသော တင်ပါးအသားစိုင်ကြီးများနှင့် လားလားမျှမထိုက်တန်သည်ကိုနားမလည်၊ကိုယ့်အဆင့်တန်းကိုယ်မသိသည့် အသားမည်းအရုပ်ဆိုးကောင်သည် ဝေဒနာအလူးအလဲခံစားနေရသည်။ဂွေးဥမဲမဲကြီးသည် အလွန်တရာပင် ဖိသိပ်ခြင်းခံရသဖြင့်နောက်ထပ်အားနည်းနည်းသုံးခံရလျှင် ပေါက်ကွဲထွက်သွားမည်ဖြစ်သည်။ဂွေးတန်ကြီးမှာလည်း ကိုးဆယ်ဒီကရီမိုးပေါ်သို့ထောင်မတ်တောင်တင်းနေသည်။တဏှာရူးကောင်တွေ သေခါနီးထိကို ဂွေးထောင်ပြီး တဏှာရူးနေတုန်း။တကယ်တော့ ဂွေးဥကြီးထဲက သုတ်များဂွေးတန်ထဲဝင်လာသ့ဖြင့် တင်းတောင်နေခြင်းဖြစ်သည်။ထိုမြင်ကွင်းကိုကြည့်နေသော ဝင်နီခန်းမဆောင်ထဲရှိ ပုရိသတိုင်း၏ ဂွေးတန်များသည်လည်းတင်းတောင်ထောင်မတ်နေကြသည်။အလှဘုရင်မ ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ယော်ကျားတကာကို နှိပ်စက်ဒုကွပေးသော တင်ပါးအသားစိုင်ကြီးများသည် ယခုတဏှာရူးကောင်ကို သေသည်အထိနှိပ်စက်နေလေပြီဆိုသည့် အသိက သူတို့ကိုဂွေးတောင်စိတ်ကြွစေသည်။

ဒေါ်နီနီမြင့်နှင့်အတူ ရှေ့ဆုံးတန်းတွင်ထိုင်နေသောရဲမှူးကြီးလည်း လီးတန်ထောင်မတ်နေရှာသည်။မီးရောင်ပြပြအောက်မှသူ၏ဘေးတွင်ထိုင်နေသော  ဒေါ်နီနီမြင့်၏ မဟာဆန် လှပချောမွေ့လွန်းသော မျက်နှာကလေးမှာ အလွန်ကျေနပ်သည်ကိုမြင်သောအခါ သူ၏ဂွေးတန်ကြီးထိပ်မှာ သုတ်ရည်များပင်စို့လာသည်။ယော်ကျားတစ်ယောက် အနာကျင်ရဆုံးနေရာ၊အကြောက်ရဆုံးနေရာဖြစ်သည့် ဂွေးဥနှစ်လုံးကို ပေါက်ကွဲလုနီးပါး ဖိညှစ်ခံရချိန် အလွန်နာကျင်ပြင်းပြသောဝေဒနာကိုခံစားရသောကြောင့် မချိမဆန့် အော်ဟစ်ရုန်းကန်နေရချိန်တွင်ပင် ကျေနပ်အားရစွာကြည့်နေသော မျက်နှာလေးမှာ အလွန်ပင်ချစ်စရာ၊ရမ္မက်ကြွစရာကောင်းနေသည်။

ထို့နောက်ရဲမှူးကြီးသည်တရားခံနှာဘူးကောင်ကိုကြည့်လိုက်သည်တွင် အလွန်တရာ မည်းညစ်စုတ်ပဲ့ ကျက်သရေတုံးလှသော အရုပ်ဆိုးမျက်နှာဖြင့် အလှဘုရင်မလေး၏ ဖြူဖွေးလုံးတစ် တင်အသားစိုင်ကြီးတွေက်ု သွားရည်တမြားမြားကျတာကိုး၊မတန်မရာလုပ်တာကိုးဟုအတွေးဝင်လာပြီး အလှဘုရင်မလေး၏မျက်နှာလေးကိုကြည့်ကာ ချစ်စိတ်၊ကျွန်ခံချင်စိတ်၊ကိုးကွယ်ချင်စိတ်ပေါက်လာသည်။ရဲမှူးကြီး၏ဂွေးတန်မှာလည်း တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး သုတ်ပန်းချင်လွန်းလှနေသဖြင့် ယောင်ယမ်းပြီးကိုင်လိုက်သည်။ထို့နောက်မှ ဥပဒေကိုသတိရသွားပြီး အခုရှေ့က ခံစားနေရတယ့်ကောင်လို ခံစားရရင်တော့လား။အားလားလား ရက်စက်လွန်းတယ့်သခင်မလေးရယ် ကျွန်တော်မျိူးကို ချီးပေးစားပါလားဟုစိတ်ထဲမှာပြောမိနေသည်။

ထိုစဥ်တဏှာကောင်ဦးတင်မောင်၏ရုန်းရင်းဆန်ခတ် ဝေဒနာခံစားရမှုသည် ကြမ်းသထက်ကြမ်းလာပြီး ၊အလွန်နာကျင်စွာအော်ဟစ်သံကလည်း ကျယ်သထက်ကျယ်လာသည်။ခြေထောက်နှင့်လက်များသည်အလွန်ရုန်းကန်ရသဖြင့် သွေးချင်းချင်းနီနေပြီ။ထိုစဥ်

ပေါက်ကွဲသံကြီးထွက်လာသည်။

ဖောင်းး   ဖောင်းး

ရွံစရာဂွေးဥမည်းကြီးနှစ်လုံးပေါက်ကွဲသံကြီးကို ခန်းမတွင်းထဲရှိလူများအားလုံးကြားလိုက်ပြီး တဏှာကောင်၏ ပါးစပ်မှ အမြုပ်များထွက်၊မျက်ဖြူလန်ပြီး ဂွေးတန်မည်းမည်းကြီးထိပ််မှ သုတ်ရည်ဖြူဖြူများ အရှိန်ပြင်းစွာ ပန်းထွက်လာပြီး ကိုယ်လုံးကြီးမှာ ​လုံးဝငြိမ်သက်သွားလေသည်။ဂွေးညှစ်သတ်ခြင်းဖြစ်စဥ်စဆုံး နှစ်ဆယ့်ငါးမိနစ်ကြာသည်။ထိုစဥ် အလှဘုရင်မလေးဆီမှ လက်ခုပ်သံတဖြောင်းဖြောင်းထွက်လာကာ ပရိသတ်မှလည်း လက်ခုပ်လိုက်တီးကြသည့်။ထိုနောက်ဒေါ်နီနီမြင့်သည် ချစ်စရာမျက်နှာလေးက်ို ကျေနပ်စွာပြုံးကာ မတ်တပ်ရပ် ပရိသတ်ဘက်မျက်နှာမူပြီးအလွန်ချိူမြတည်ကြည်သောအသံလေးဖြင့် 

နှာဘူးကောင်တိုင်းဟာ ဒီလမ်းကိုသွားရမှာဖြစ်ပါတယ်ဆိုတာ တစ်နိူင်လုံးကိုပြသလိုက်ပါပြီ။နောက်ထပ်ဒီလိုပွဲပေါင်းများစွာထပ်လာဦးမှာဖြစ်ပါတယ်

လို့ ပြောလိုက်သည့်စကားအဆုံးတွင် ခန်းမထဲရှိယော်ကျားတိုင်း၏ တင်းတောင်မတ်ထနေသော ဂွေးတန်များမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်လျက်သုတ်ပန်းထွက်မလိုလိုပင်ဖြစ်သွားခဲ့သဖြင့် အခြားဘယ်သူမှမသိအောင်မျက်နှာကိုမပျက်စေရန်ထိန်းပြီး အိမ်သာသိူ့အမြန်ပြေးကာ သုတ်များပန်းထုတ်ပစ်ကြရသည်။ရဲမှူးကြီးလည်းထိုနည်းလည်းကောင်းပါပဲ။အမှောင်ထဲတွင်ပင် ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ဖင်တုံးအသားစိုင်ကြီးများမှာ သူ့အတွက်မက်မောဖွယ်ရာ၊ချီးနံ့ဖင်နံရှုချင်စရာ၊ရာဂမီးများ တဟုန်းဟုန့်းလောင်ကျွမ်းစရာ အတိပြီးနေသည်။ထိုညက ဝင်နီထိုင်ခုံခန်းမအိမ်သာထဲတွင် ဂွင်းဝင်ထုသုတ်ပန်းကြရသော ယော်ကျားတိုင်း၏ အာရုံထဲတွင်ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ဖြူဖွေးလုံးတစ်ကြီးမားသော တင်ပါးအစိုင်အခဲကြီး၏ ဖင်နံ့၊ချီးနံကို အလုအယက်ရှုရှိုက်နေကြရှာသည်။

အလောင်းစင်တွင်တော့ ခြေကောက်လက်ကောက် ဂွေးဥကွဲ ပါးစပ်အမြုပ်ထွက် မျက်ဖြူလှန် ရှုံ့မဲ့အရုပ်ဆိုးစွာသေဆုံးနေသော တဏှာရူးအလောင်းကောင်၏နောက်ဆူံးမှတ်ဉာဏ်တွေဟာလည်း ဒေါ်နီနီမြင့်၏ အဖိုးထိုက်တန်လှသော တင်သားအစိုင်အခဲ ဖင်လုံးကြီးများပင်ဖြစ်ပါကြောင်း.........

ဒေါ်နီနီမြင့် အပိုင်း ၅

လွှတ်တော်တွင် ဦးတင်မောင်၏ သြဇာအားလုံးဝဖြုတ်ချနိုင်ခဲ့ပြီး မိမိ၏ အာဏာလွှမ်းမိုးမှုသာ တည်နိုင်ခဲ့သော ဒေါ်နီနီမြင့်သည် အသက်လေးဆယ်အရွယ်သို့စတင်ချဉ်းကပ်ခဲ့ပြီဖြစ်သော်လည်း သူမ၏အလှအပတရားများမှာ လျော့ကျသွားသည်မရှိပဲ တနေ့တခြား ပိုပို လှပတောင့်တင်းဆူဖြိုးလာသည်သာဖြစ်သည်။သူမ၏ ဖင်ကြီးထဲမှထွက်သော ချီးစားရမည်ဆိုလျှင် ဘာပဲလုပ်ရလုပ်ရဆိုသည့် ပုရိသများလည်း တနေ့တခြားပိုပိုများလာသည်။ဝင်နီထိုင်ခုံများဖြင့်ပြစ်မှုစီရင်ခြင်းလုပ်ကြသော်လည်း ပစ်မှုများမှာလျော့ကျသွားခြင်းမရှိ။မိမိဂွေးဥ ရက်စက်စွာညှစ်ခြေခံရမည်ကို သိသော်လည်း ယော်ကျားထုကြီးမှာ မိန်းမတို့၏ လှပစွင့်ကားသော တင်စိုင်ကြီးများ၊တောင့်တင်းသောပေါင်တံများ၊ရင်သားများ၏ ဒဏ်ကိုမခံနိုင်။ဤတွင် ဒေါ်နီနီမြင့် သဘောပေါက်လာသည်မှာ ယော်ကျားတို့သည် မိမိတို့ဂွေးဥများအတွင်းမှလှုံ့ဆော်သော တပ်မက်စိတ်ကိုမထိန်းချူပ်နိုင်လျှင် အရက်စက်ဆုံးဝေဒနာကိုခံစားပြီး သေရမည်ကိုသိသော်လည်း ယင်းအသိစိတ်သို့မဟုတ်ကြောက်စိတ်သည် မိန်းမ၏ ဖင်စိုင်သားကြီးများ တစ်ချက်အလှုပ်၊တင်ပါးအစိုင်အခဲကြီး မျက်နှာနားအကပ် သို့မဟုတ် အီးတစ်ချက်အပေါက် သို့မဟုတ် မိန်းမကမိမိဖင်တုံးကြီးကို တစ်ချက်ညှစ်အပြတွင် လွတ်ထွက်ပျောက်ပျယ်သွားရပြီး လရည်ထွက်တုန်ဆင်းသွားရသည်သာဖြစ်သည်။ထိုအကြောင်းကို တဖြေးဖြေးသိလာသော မိန်းများအနေဖြင့် ယော်ကျားပုရိသဖိုသတ္တဝါဟူသည် မိမိတို့၏ခန္ဓာကိုယ်ကို အလွန်အမင်းတပ်မက်သောကျေးကျွန်အဆင့်နိမ့်သတ္တဝါများအဖြစ် တဖြေးဖြေးယူဆလာကြပြီး ယင်းဖိုသတ္တဝါများ သွားရည်တမြားမြားတပ်မက်ကြရသည့် မိမိတို့၏ကာမရာဂ အသားတုံး အဆီအခဲ ကြီးများဖြင့် မြူဆွယ်ကစားဖျားယောင်းကြသည်။ဖျားယောင်းခံရသော ယော်ကျားကိုးဆယ်ရာခိုင်နှုန်းမှာ ဝင်နီထိုင်ခုံတွင် မိမိတို့ဂွေးဥများ ညှစ်ချေမှုကို မချိမဆန့် ခံစားပြီး ကျက်သရေမရှိ စွာအသက်ထွက်သွားရရှာသည်။စိတ်ကိုထိန်းနိုင်သော ယော်ကျားများမှာလည်း ထိုအသားတုံးအစိုင်အခဲကြီးများ၏ နှိပ်စက်ဖိစီးမှုကို နေ့နေ့ညညခံစားရပြီး တစ်သက်လုံး အရူးဘဝသို့ရောက်သွားကြသည်သာဖြစ်သည်။

ထိုသို့ မိမိတို့၏အလှကိုသုံးပြီး ယော်ကျားများကိုနှိပ်စက်သော မိန်းမများထဲတွင် ဒေါ်နီနီ့မြင့်သည် ထိပ်ဆုံးမှဖြစ်သည်။မိမိကြောင့် ယော်ကျားတစ်ကောင် ဝင်နီထိုင်ခုံထိုင်ရလျှင် စိတ်ကျေနပ်မှုရှိလာသည်။တဏှာကောင်တို့၏ မချိမဆန့်ဝေဒနာခံစားနေပုံများ၊ကျက်သရေတုံးသော မျက်နှာများရှုံ့မဲ့ပြီး ဂွေးညှစ်ခံရသဖြင့် ငယ်သံပါအောင်ရုန်းကန်အော်ဟစ်နေပုံများ မြင်ရလျှင် သူမ၏မဟာဆန်စွာလှပချောမွေ့ ဖြူဝင်းသည့် မျက်နှာကလေးတွင် ကျေနပ်ပြုံးကလေးများသန်းနေသည်။ထိုအပြုံးကို မြင်ရသော ဖိုသတ္တဝါများမှာလည်း ဤကဲ့သို့ မိမိတို့နှင့် ခံစားချက်တူ၊ကာမရာဂ အသားစိုင်တုံးများ၏ ဖိစီးနှိပ်စက်မှုကို ခံရတာချင်းလည်းတူသည့် ဖိုသတ္တဝါတစ်ကောင် ဆိုးဝါးရက်စက်စွာ ဝေဒနါခံစားနေရသည်ကိုကြည့်ပြီး ကျေနပ်ပြုံးပျော်နေသည့် အလှဘုရင်မကို အလွန်ရက်စက်ယုတ်မာသောမိန်းမဟုမမြင်မိပဲ ချောမောလှပသောမျက်နှာလေးကို နှစ်နှစ်ကာကာချစ်စိတ်၊သူမကိုစောင့်ရှောက်ကာကွယ်ပေးလိုစိတ်များသာ ပေါ်မိသည်။မိမိတို့နှင့် ဘဝတူဖိုသတ္တဝါကောင်ကို ကိုယ်ချင်းအနဲငယ်စာမိသော်လည်း ဒေါ်နီနီမြင့်၏နာမည်ကျော် ဖင်တုံးအစိုင်အခဲကြီးများကို တပ်မက်စိတ်၊ဖင်ကြားကြီးထဲမှာ ချီးငွေ့ရှု၊ချီးတုံးစားချင်စိတ်၊လှပသောယောနိကလေးကို တပ်မက်စိတ်နှင့်ယှဉ်လျှင် မြူမှုန်တစ်မှုန်စာပင်မရှိ။ဒေါ်နီနီမြင့်ကြောင့် ဝင်နီထိုင်ခုံထိုင်ရသူများတွင် အလွန်သြဇာကြီးမား ကြွယ်ဝချမ်းသာသော ယော်ကျားများပင်ပါသည်။တရားသူကြီးချူပ်၊ရှေ့နေချူပ်၊ရဲမှုး၊စစ်ဗိုလ်ချူပ်၊နည်းပညာပါရဂူများ၊စီးပွားရေးပညာရှင်များ သည်ပင် ဝင်နီထိုင်ခုံပေါ်တွင် မချိမဆန့် အော်ဟစ်ရုန်းကန်အသက်ထွက်သွားကြရသည်။သူတို့၏ပညာဉာဏ်၊ဆင်ခြင်ဉာဏ်ကြီးမားမှုသည် ဒေါ်နီနီမြင့်၏ အသားအစိုင်အခဲများ၏နှိပ်စက်ဖိစီးမှုနှင့် မိမိတို့၏ဂွေးဥကြီးများလှုံ့ဆော်မှုနှင့်တွေ့လျှင် ပျောက်ပြယ်သွားရသည်သာဖြစ်သည်။

အလွန်အနုပညာစွမ်းထက်မြက်သောပန်းချီဆရာကြီးဦးဒီစိန်သည်လည်း ဒေါ်နီနီမြင့်၏ တင်စိုင်တုံးကြီးများ၏ ဖိစီးနှိပ်စက်မှုဒဏ်ကိုခံနေသူတစ်ဦးဖြစ်သည်။နေ့နေ့ညည ဒေါ်နီနီမြင့်၏ အသားစိုင်တုံးကြီးများမှာ သူ့အာရုံထဲတွင် တဝဲလည်လည်။အလွန်ပူလောင်သော ရာဂမီးလောင်ကျွမ်းအနုပညာမှော်ဝင်ကာ ဒေါ်နီနီမြင့်ပန်းချီကားကို ရေးဆွဲသည်။အလျားဆယ်ပေ၊အနံခြောက်ပေခွဲရှိသော နံရံကပ်ပန်းချီကားကြီးထဲတွင်မြန်မာအကျီ၊ထမီကြပ်ကြပ်ဖြင့် မတ်တပ်ရပ်နေသော အလွန်လှပဆွဲဆောင်မှုရှိသည့် ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ခြေရင်းတွင်ဖိုသတ္တဝါများသည် ကိုယ်လုံးတီးများဖြင့် အတုံးအရုံး တစ်ယောက်ပေါ်တစ်ယောက်ထပ်ကာ လဲကျနေသည်။သူတို့၏ မျက်နှာများမှာ ကျက်သရေတုံးစွာရှုံတွနေသည်။သူတို့၏ဂွေးတန်ကြီးများမှာ ထောင်မတ်နေပြီး ဂွေးတန်ထိပ်တွင်လည်း သုတ်ရည်များ တဗြန်းဗြန်းပန်းထွက်နေသည်။သူတို့၏ရွံရှာဖွယ် ဂွေးဥမဲကြီးများမှာ လုံးတစ်ဖောင်းကားနေပြီး တစ်ချိူ့မှာလည်း ပြုတ်ထွက်၊တစ်ချိူ့မှာလည်း ညှစ်ခြေခံထားရသည်။လုံးဝအနုပညာမြောက်အသေးစ်တ်၊အနုစိတ်ထားသည့် အရာမှာတော့ ထိုဖိုသတ္တဝါတစ်ဦးစီ၏ ပြူးကျယ်နေသော မျက်လုံးမျက်ကြည်လွှာများတွင် ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ရာဂတက်ကြွစေသည့် ကာမအသားစိုင် ဖင်စိုင်တုံးကြီးများကို နောက်ဆုံးပုံရိပ်အဖြစ်မြင်ယောင်ပြီး မချိမဆန့်အသက်ထွက်ကြပုံကို ပုံဖော်ထားခြင်းဖြစ်သည်။

ထိုပုံကို ရေးဆွဲပြီး ပန်းချီဆရာကြီးသည် စိတ်ကိုထိန်းချူပ်မရတော့ပဲ ပန်းချီကားကြီးကိုကြည့်ကာ ဂွင်းထုသုတ်ပန်းမိသည်။ဤအချင်းအရာကို ထောက်လှမ်းရေးကစုံစမ်းမိသွားသောအခါ ဝင်နီထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ရသည်။ဥပဒေအသစ်တွင် ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ရုပ်ပုံသို့မဟုတ် ဗီဒီယိုကြည့်ပြီး သုတ်ပန်းလျှင် သေဒဏ်။ဂွေးတန်ကိုကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်သော်လည်း သုတ်မပန်းအောင် ထိန်းပါက ဂွေးဥကို ငါးနာရီနှိပ်စက်ခံရန်၊ဂွေးတန်ထောင်မတ်ပါက ဂွေးဥကို တစ်နာရီနှိပ်စက်ခံရန် ဟုရေးထားသည်။ဥပဒေအသက်ဝင်သည့်နေ့မှစ၍ နိုင်ငံတစ်ဝန်း ဂွေးဥနှိပ်စက်ခန်းများကို အကျဉ်းဦးစီးက ဦးဆောင်ပြီး ဖွင့်လှစ်ကြသည်။ထိုအတွက် ဥပဒေပညာရှင်များ၊ဥပဒေကို ထောက်ခံအတည်ပြုရသော အကြီးအကဲများသည်လည်း ဒေါ်နီနီမြင့် ဖင်ကြီးမှထွက်သော ချီးတုံးကို နဲနဲစီစားခွင့်ရကြသည်။

ဒေါ်နီနီမြင့်သည် လွှတ်တော်မှထွက်သည်။နိုင်ငံရေးလောကမှထွက်သည်။သူမရှိနေရန်၊ရုံးတက်နေရန် မလိုတော့။ သူမ၏သြဇာအာဏာသည် နိုင်ငံကို ဦးဆောင်နေသော ယော်ကျားတိုင်းအပေါ်သက်ရောက်နေပြီ။သူမ၏စကားသည် အမိန့်ဖြစ်သည်။သူမ၏ ဥပေဒသစ်များထဲတွင် ယော်ကျားတိုင်း အသားမည်းဆေးထိုးရမည်။ဖြူဖွေးလှပမှုသည် ယုတ်ညံ့သော ဖိုသတ္တဝါများနှင့်မဆိုင်ဟုသူမသတ်မှတ်သည်။ဂွေးကြီး​ဆေးများ၊သုတ်ရည်များဆေးများထိုးကြရသည်။ဒါမှရာဂ၏ဖိစီးမှုကို ပိုမိုခံစားရမည်။ယော်ကျားများအတွင်းခံမဝတ်ရ။သို့မှသာ လူကြားထဲ ဂွေးတန်ထောင်မတ်ပါကအလွယ်တကူသိမည်ဖြစ်သည်။လူမြင်ကွင်းတွင် ဂွေးတန်ထောင်မတ်သည်ကို ဒေါ်နီနီမြင့်အလွန်မုန်းတီးသည်။ဂွင်းထုခြင်း၊သုတ်ပန်းခြင်းဆိုလျှင် ဆိုဖွယ်ရာမရှိတော့။ထို့ကြောင့် လူမြင်ကွင်းတွင် ဂွေးထောင်ပါက ဂွေးနှိပ်စက်မှု တစ်နာရီခံကြရသည်။

ဂွေးနှိပ်စက်စခန်းများတွင် ရောက်လာကြသော အပြစ်သားများမှာ တစ်နေ့ကို ထောင်သောင်းချီသည်။ဝန်ထမ်းများမှာ မိန်းမများအများစုဖြစ်သည်။ယော်ကျားများအား လက်တိုလက်တောင်းခိုင်းရန်သာထားပြီး နှိပ်စက်ခြင်းများကို အမျိုးသမီးဝန်ထမ်းများသာလုပ်ကြသည်။နှိပ်စက်ရာတွင် ဂွေးဥညှစ်ခြင်း၊ဆောင့်ကန်ခြင်း၊ဂွေးကို မြင်းနှင်တံဖြင့်ရိုက်ခြင်း၊ယော်ကျားနှစ်ယောက်ကို အလယ်တွင်စည်းတား၍ ဟိုဖက်ဒီဖက်ရပ်စေပီး ကြိုးတစ်ကြိုးဖြင့် နှစ်ယောက်လုံး၏ ဂွေးဥနှင့် ဂွေးတန်များကို ပတ်ချည်ပြီး ကြိုးအလယ်တွင် အလံဖြူထားပြီး လွန်ဆွဲစေခြင်း၊ရှုံးသောသူကို ပြစ်ဒဏ်နှစ်ဆချမှတ်ခြင်း တို့ပါဝင်သည်။ဂွေးနှိပ်စက်စခန်းများတွင် လှပချောမွေ့သော အမျိုးသမီးတို့၏ချစ်စဖွယ် ခိုးခိုးခစ်ခစ်ရီသံများ၊ရုပ်ဆိုးအသားမဲ နှာဘူးကောင်များ၏ အလွန်နာကျင်စွာ အကြောက်အကန်ငြင်းဆန် အော်ဟစ်ညဥ်းတွားသံများဖြင့်ပြည့်နှက်နေသည်။ဂွေးကို တက်နင်းခြင်း၊လက်သီးဖြင့်ထိုးခြင်း၊​ကြိုးဖြင့်ဆွဲခြင်း၊ဂွေးဥများကို ဒလှိမ့်တုံးဖြင့်လှိမ့်ခြင်း၊တူနှင့်ထုခြင်း စသည်များလည်း ပြုလုပ်ကြသည်။လက်လွန့်၍ မချိမဆန့်သေဆုံးသွားကြသည်များရှိသော်လည်း ချက်ချင်းအစဖျောက်ကာ လူမသိ သူမသိ အမှုများပျောက်ပြယ်သွားသည်။ထိုစခန်းများရှိ မိန်းမများသည် ဒေါ်နီနီမြင့်ကို အလွန်အားကျအတုယူကြသည်။

ရုံးပိတ်ရက် တစ်မနက် ပြည်ထဲရေးဝန်ကြီးဦးကျော်မင်းသည် သူ၏နေအိမ်တွင် သူ့ဇနီးကိုကာမစပ်ယှက်နေသည်။ဇနီးကို ကုတင်စောင်းတွင် ဖင်ကုန်းခိုင်းပြီး လိုးနေသော်လည်းသူ၏အာရုံထဲတွင်တော့ ဒေါ်နီနီမြင့်၏ နာမည်ကျော် တင်ပါးအစိုင်အခဲကြီးများကိုသာ မြင်ယောင်နေသည်။ဝန်ကြီးကတော်ဒေါ်ခင်နွဲ့ရီ၏ တင်ပါးများသည် ကြီးမားစွင့်ကားကြသောလည်း ဒေါ်နီနီမြင့်နှင့် ယှဥ်လျှင်ဘာမှမဟုတ်။ယမန်နေ့ည ဝန်ကြီးများညစာစားပွဲတွင် အထူးဧည့်တော်အဖြစ်တက်ရောက်သော ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ကာမရာဂလောင်မြိုက်စေသော တင်စိုင်တုံးကြီးများက်ို အလွန်တရာတပ်မက်နေသည်။သူ့မိန်းမတင်အိုးကြီးများကို ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ဖင်တုံးအသားစိုင်ကြီးများအဖြစ်မှတ်ယူ၍ လိုးနေရသော်လည်း အားရကျေနပ်ခြင်းမရှိလှ။ထိုမိန်းမကို ချည်းကပ်မှရတော့မည်။မဟုတ်လျှင် နေ့နေ့ညည ထို ဖင်တုံးကြီးများ၏ နှိပ်စက်ဖိစီးမှုကြောင့် ဘာကိုမှအာရုံစိုက်မရ၊ ဘဝကိုမပျော်ပိုက်တော့။မနေ့ညက ညစာစားပွဲတွင် ထိုစူစူဖြိုးဖြိူးအသားစိုင်ကြီးများကို အနီးကပ်မြင်လိုက်ရတော့ ပိုဆိုးသွားသည်။မရတော့။ထိုအမျိူးသမီးကို သူချဥ်းကပ်မည်။မလိုးရရင်တောင် ဖင်သားကြီး အနံကိုရှု၊ဖင်ကြားချွေးနံ၊ချီးနံရှုရလျှင် အဆင်ပြေပြီ။ချီးတုံးကြီးများလည်းစားလိုလှသည်။အရင်တစ်ခေါက် နိုင်ငံတော်ဥပဒေပြုတုန်းက သူမကိုထောက်ခံသူများကို ဒေါ်နီနီမြင့်က သူမ၏ချီးအနည်းငယ်စိီ ကျွေးသော်လည်း သူ မပါလိုက်။ထိုနေ့က အလွန်ပင် ဝမ်းနည်းဒေါသထွက်ပြီး ရုံးအိမ်သာထဲတွင် အော်ဟစ်နေခဲ့သည်။အခုတော့ သူ ဒီမိန်းမကို ချဥ်းကပ်တော့မည်။ဝင်နီထိုင်ခုံထိုင်ရမည် ကို အလွန်ကြောက်သော်လည်း တင်စိုင်ကြီးများကို အာသာငမ်းငမ်းဖြစ်နေသည့် စိတ်ကပိုများသည်။

ပြည်ထဲရေးဝန်ကြီးသည် ရဲတပ်ရင်းများ၊အကျဥ်းဌာနများကို အမိန့်ပေးနိုင်သည်။ဒေါ်နီနီမြင့်ကို ချဥ်းကပ်ရန်အစီအစဥ်များကိုရေးဆွဲသည်။သူ့လိုပင် ထိုမိန်းမကိုရဖို့ ဘာမဆိုလုပ်မည့် သူ၏လက်အောက်ရှိ တိုက်ရည်ခိုက်ရည် အရည်အချင်းအလွန်ထက်မြက်သော ကွန်မန်ဒိုဗိုလ်မှူး လှမောင်ကို လျိူ့ဝှက်အမိန့်ပေးပြီး အထူးလျှိူ့ဝှက်ပလန်ကိုရေးဆွဲကြသည်။အတော်ဆုံး၊အထက်မြက်ဆုံး ကွန်မန်ဒို ခြောက်ယောက်ကို ရွေးပြီး ဒေါ်နီနီမြင့်အိမ်ကို ဝင်စီးရန်လေ့ကျင့်စေသည်။ထိုကွန်မန်ဒိုများသည်လည်း ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ဖင်စိုင်အသားတုံးကြီးများကို မင်းတို့စိတ်ကြိုက်ကိုင်တွယ်အနံ့ရှုနိူင်ရမည်ဟု ဝန်ကြီး၏ မက်လုံးပေးခြင်းခံရသဖြင့် အလွန်တက်ကြွစွာ လေ့ကျင့်ကြသည်။သူတို့အဆင့်အနေဖြင့် ဒေါ်နီနီမြင့်၏တင်ဆုံကြီးများကို ခံစားယစ်မူးဖို့ မပြောနှင့်၊ သူမ၏ချီးတုံးကြီးများကိုစားရန်ပင် ဒီတစ်သက်မျှော်လင့်ခွင့်မရှိပါ။လေ့ကျင့်ပြီးတိုင်း သူတို့၏ဂွေးမည်းမည်းကြီးများကို ပွတ်သပ်ပြီး ကံကောင်းတော့မည်ဟု ယုံကြည်နေကြသည်။

လေ့ကျင့်မှုများတစ်လကျော်လာချိန်တွင် သူတို့အတွက်အခွင့်ရေးပေါ်လာသည်။လာမည့်စနေညတွင် နိုင်ငံတော်အဆင့် သီရိသုဓမ္မာဘွဲ့ပေးအပ်ခြင်း အခမ်းအနားသို့ ဒေါ်နီနီမြင့်တက်ရောက်မည်။အချိန်ဇယားမှာ ညခုနှစ်နာရီတွင် အခမ်းအနားစပြီး ညဆယ်နာရီပြီးမည်ဖြစ်သည်။ဒေါ်နီနီမြင့်သည် သူမတက်သောပွဲရှိ ယော်ကျားတိုင်းကိုတော့ ဂွေးထိန်းများဝတ်စေသည်။မဟုတ်လျှင်လည်း ဂွေးတိုင်းသည် ထောင်မတ်နေမည်ဖြစ်ပြီး ပွဲမှာ အလွန်အရုပ်ဆိုးနေမည်။

ဗိုလ်မှူးလှမောင်တို့ အစီအစဥ်မှာ အခမ်းအနားပြီးချိန်မှစမည်။အခမ်အနားပြူလုပ်ရာ ခမ်းမဆောင်နှင့် ဒေါ်နီနီမြင့်နေအိမ်မှာ မိနှစ်သုံးဆယ်ကားမောင်းရသည်။ထိုလမ်းတစ်လျှောက်တွင် ကင်းပုန်းများချထားမှာကျိန်းသေသည်။ကင်းပုန်းများတစ်ပွိုင့်နှင့် တစ်ပွိုင့်ကြားအလစ်ဟာဆုံးဟုယူဆရသောနေရာတွင် ဒေါ်နီနီမြင့်ကိုပြန်ပေးဆွဲမည်။ထိုနေရာကို ဗိုဘ်မှူးလှမောင်ကဒေါ်နီနီမြင့်တို့အိမ်မရောက်မီ ဆယ့်လေးမိနစ်အလို ယင်းမာကွေ့ဟုသတ်မှတ်သည်။ထိုယင်းမာကွေ့သည် တစ်ဖက်တွင် မတ်စောက်နေသော တောင်နံရံကြီးသာရှိပြီး တစ်ဖက်တွင်မူ နယ်မြေရဲစခန်းရှိသည်။ထို့အတွက် ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာ လုံခြုံရေးခေါင်းဆောင် ဗိုလ်မှူးဟောင်း ဒေါ်နှင်းအိဝေ အနေနှင့်ထိုနေရာကို လျှော့တွက်ထားမည်ဖြစ်သည်။

ထိုနယ်မြေရဲစခန်းထဲရှိအင်အားလေးပုံသုံးပုံမှာ ထိုနေ့ညတွင်် အခမ်းအနားကျင်းပမည့် အဆောက်အဦးတွင် လုံခြုံရေးယူရမည်ဖြစ်သည်။ကျန်ရှိနေသော အင်အားမှာ မိမိတို့ ကွန်မန်ဒိုများ အလွယ်တကူ ထိန်းချူပ်ဝင်စီးနိူင်သော အနေအထားဖြစ်သည်။နိုင်ငံတော်အဆင့် အလွန်ကြီးမားသော ပြန်ပေးဆွဲမှုကြီးကို လုပ်ကြမည်ဖြစ်သဖြင့် တတ်နိုင်သလောက် လူသိနည်းရမည်ဖြစ်သည်။ဗျူဟာမှာ ထိုယင်းမာကွေ့သို့ ဒေါ်နီနီမြင့်၏ လုံခြုံရေး ကားတန်းဖြတ်လာစဥ် ကွေ့မှာ ကြီးမား၍ ကားတန်းအရှိန်လျှော့ရမည်ဖြစ်သည်။ပုံမှန်အတိုင်းဆိုလျှင် ဒေါ်နီနီမြင့်၏ လုံခြုံရေးကားတန်းမှာ ရှေ့ပြေး ဆိူင်ကယ်နှစ်စီး ၊လက်နက်ကိုင်လေးယောက်တင်ဆောင်လာသော ဒယ်ဘယ်ကပ်တစ်စီး၊ ဒေါ်နီနီမြင့်ပါဝင်သော ကျည်ကာမာစီးဒီးကား၊နောက်တွင် ဒယ်ဘယ်ကပ်နောက်တစ်စီး၊ရဲကားတစ်စီး၊နောက်ဆုံး တွင် ဆိုင်ကယ်နှစ်စီးဖြစ်သည်။သူမ၏ ယာဥ်တန်းတွင်ပါဝင်​​သောလုံခြုံရေး၊လက်နက်ကိုင်၊အထူးကွန်မန်ဒို၊ရဲ ၊ယာဥ်မောင်း အားလုံး အမျိူးသမီးချည်းသာဖြစ်သည်။လုံခြုံရေးခေါင်းဆောင်မှာလည်း အမျိူးသမီးပင်ဖြစ်၍ ပြည်ထဲရေးဝန်ကြီးအနေနှင့် ဒေါ်နီနီမြင့်၏ အလှကို မက်လုံးပေး၍ စည်းရုံး၍ရမည်မထင်။သူတို့အားလုံးမှာလည်း ယော်ကျားများကို အထင်မကြီးသည့်အပြင် ဒေါ်နီနီမြင့်ကိုသာ လုံးဝသစ္စာခံမည်ဖြစ်သည်။သို့ဖြင့်သူလုပ်နိုင်သည်မှာ ကွန်မန်ဒိုများဖြင့် တဟုန်ထိုးဝင်တိုက်ရန်သာဖြစ်သည်။ထိုအခါ ဒေါ်နီနီမြင့်၏ကားသည် အနီးစပ်ဆုံး အလုံခြုံဆုံး ရဲစခန်းထဲသို​့ ဝင်ပြေးမည်။ထိုအခါ ရဲစခန်းကို အသင့်စီးနှင်းပြီးဖြစ်သည့် အထူးကွန်မန်ဒိုများက ဒေါ်နီနီမြင့်ကို အရှင်လတ်ရဖမ်းမိပြီး အထူးရဟတ်ယာဥ်ဖြင့် ၎င်းတို့ တဏှာစိတ်ဖြေမည့် နေရာသိူ့ခေါ်သွားမည်။ဤတွင်လိုအပ်လာသည်က ထိုရဟတ်ယာဥ်ကို ပြည်တွင်းလေကြောင်းလုံခြုံရေးက မဖမ်းမိစေရန်ဖြစ်သည်။ထိုအခါ ဝန်ကြီးကျော်မင်းသည် လေတပ်ဦးစီးချူပ်ဗိုလ်ချူပ်တင်ဝင်းကို မိမိအစီအစဥ်တွင် ပါဝင်စေရတော့မည်ဖြစ်သည်။ဒေါ်နီနီမြင့် ဖင်သားစိုင်အတုံးကြီး နှစ်တုံးကို သူတစ်ယောက်ထဲ ရှုရှိုက်၊မောင်ပိုင်စီးလိုးချင်ပေမယ့် လေတပ်မပါလျှင်မဖြစ်သဖြင့် မိမိအစီအစဥ်ကို လေတပ်ဦးစီးချူပ်ကိုပြောပြရတော့သည်။လေတပ်ဦးစီးချူပ်သည်လည်း ဖိုသတ္တဝါပေပဲ။ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ဖင်အိုးစိုင်ကြီးများ၏ နှိပ်စက်ဖိစီးမှုဒဏ်ကို ခံရသူတစ်ဦးဖြစ်သည်နှင့် အညီထိုအစီအစဥ်ကိုအလွန်သဘောကျသည်။လူသိသွားလျှင် သို့မဟုတ် ကျရှုံးသွားလျှင် ဂွေးညှစ်ချေ နှိပ်စက်ခြင်းခံရမည်ကို သိသော်လည်း ထိုမဟာအခွင့်အရေးကြီးကိုညသူလက်လွတ်မခံနိုင်တော့။ပါဝင်မည်ဟုဆုံးဖြတ်ချက်ချလိုက်ပြီး ထိုနေ့ည ထိုတည်နေရာတွင် ဖြတ်သွားသော ရဟတ်ယာဥ်သည် အထူးလျိူ့ဝှက်တာဝန် ထမ်းဆောင်ရသဖြင့် စုံစမ်းထောက်လှမ်းခြင်းမပြုရဟု သူ၏လေတပ်အရာရှိကြီးများကို အမိန့်ပေးလိုက်သည်။

သူတို့၏ လုပ်ငန်းစဥ်များအားလုံး အထူးအောင်မြင်သည်။ထိုညကရဟတ်ယာဥ်ပေါ်တွင် ဗျူဟာခေါင်းဆောင် ဗိုလ်မှူးလှမောင်နဲ့ ကွန်မန်ဒိုခြောက်ယောက် နှင့်အတူ ၎င်းတို့၏တဏှာသခင်မ၊အလှဘုရင်မကြီး ဒေါ်နီနီမြင့်ပါဝင်သည်။ဦးတည်ရာမှာ နိုင်ငံတကာရေပိုင်နက်တွင်အသင့်ရပ်နားထားသော ဝန်ကြီးဦးကျော်မင်းကုမ္ပဏီပိုင် MV.Lara Classic ကုန်သေတ္တာတင် သဘော်ကြီးဖြစ်သည်။ထိုသဘော်၏ Captain ခန်းတွင် ပြည်ထဲရေးဝန်ကြီးနှင့်လေတပ်ဦးစီးချူပ်တို့ ထိုင်စောင့်နေပြီး မိမိတို့ကို အနှစ်နှစ်အလလ ဖိစီးနှိပ်စက်နေသော တဏှာရာဂအသားစိုင်ကြီးများ၊ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ဖင်လုံးစိုင်များကို စိတ်ကြိုက်အရသာခံတော့မည်ဖြစ်သဖြင့် အလွန်အားရနေကြသည်။ရဟတ်ယာဥ်ပေါ်တွင်တော့ ဒေါ်နီနီမြင့်ကို ဖမ်းခေါ်လာသော ပုရိသတဏှာကောင်များသည် ထိုင်ခုံပေါ်တွင်ထိုင်နေလျက်ပင် ဘေးသို့လျှံထွက်အိကားနေသော ဖင်စိုင်ဖင်ခဲကြီးနှစ်တုံးကို ကြည့်ကာ အလွန်ရမ္မက်မီးလောင်ကျွမ်းနေပြီ။ဂွေးတန်များမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ထောင်မတ်နေသည်။အမျိုးသားများ အတွင်းခံမဝတ်ရ ဥပဒေကြောင့် သူတို့၏ ဂွေးတန်များမှာ ကွန်မန်ဒိုယူနီဖောင်းအောက်မှ အလွန်သိသာစွာ ဖောင်းကြွနေသည်။သူမ၏ဖင်စိုင်များကို အလွန်ပင်ကိူင်ချင် ၊ထိချင်၊ဖင်နံရှုချင်နေကြပြီ။သိူ့သော် ဒေါ်နီနီမြင့်က ခေါင်းဆောင်ဗိုလ်မှူးလှမောင်ကို ရှင်တို့ အရမ်းဆန္ဒပြင်းပြနေတာ ကျွန်မသိတယ်။ဒါပေမယ့် လေယာဥ်ပေါ်မှာ ကျွန်မသိပ်စိတ်မပါဘူး။အသံဆူပြီး တုန်ခါနေတယ်။ရှင်တို့နေရာရောက်မှ သဘောရှိလုပ်။ဒီဖင်ကြီးနှစ်တုံးက ရှင်တို့အပိုင်ဖြစ်လာတော့မှာပဲ။အခုတော့ ခဏအောင့်ထားပါဟု သူမ၏ ချစ်စဖွယ် ချောမောလှပသောမျက်နှာထားလေးကို တည်ငြိမ်စွာ ပြောလိုက်ရာ သူမကို အလွန်တရာ ချစ်မြတ်နိုး၊လေးစားသော စိတ်ရှိသည့် ဗိုလ်မှူးသည် သူမ၏မျက်နာသာပေးမှု၊ပစားပေးမှုကိုခံချင်သည်ဖြစ်ရာ ချက်ချင်းပင် ဟုတ်ကဲ့ အမဟု အလွန်ရာဂထန်နေသော အာလုပ်သံကြီးဖြင့်ပြောလေသည်။သူကိုယ်တိုင်လည်း ဂွေးတန်ထောင်မတ်ပီး ထိုဖင်တုံးကြီးများကြားမျက်နှာအပ်ချင်နေဖြစ်သော်လည်း ခဏအောင့်ထားရင် ငါပိုပစားပေးခံရမယ်။သူမချီးကို သူ့ကိုအများဆုံးကျွေးမှာပဲဟုအထင်ရောက်ကာ သူ၏ငယ်သားများကို ဟေ့ကောင်၊မင်းတို့ သူ့ကိုလုံးဝမထိရဘူး။အေး ထိတယ့်ကောင် ငါကိုယ်တိုင်ဂွေးကို သေနတ်နဲ့ပစ်မယ်ဟု အမိန့်ပေးလိုက်တယ်။အလွန့်အလွန်ကိုတဏှာရာဂမီးလောင်ကျွမ်းနေသော ကွန်မန်ဒိုများမှာ မိမိတို့ရှေ့တွင်အရှင်လတ်လတ်အနီးကပ်မြင်နေရသော တဏှာရ အဆီတစ်ထပ် ၊အသားတစ်ထပ် ဆူဆူဖြိုးဖြိုး တင်ကြီးနှစ်လုံးကို ခံစားချင်သော်လည်း အမိန့်အရ စိတ်ထိန်းနေရသည်။သူတို့ခေါင်းဆောင်ကိုပင် မကျေနပ်တော့။ရဟတ်ယာဥ်ပေါ်တွင် ဖမ်းစီးခံလာရသော ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ချောမောလှပသော မျက်နှာလေးမှာတည်ငြိမ်သလောက် သူမကိုဖမ်းစီးလာသော ပုရိသများ၏အရုပ်ဆိုး၊အသားမည်းမျက်နှာများသည် တင်ကြီးနှစ်လုံး၏ နှိပ်စက်မှုကြောင့် တဏှာချွေးတွေပျံ၊အဆီတွေပြန်၊မျက်လုံးကြီးတွေပြူးကျယ်ကာ အံတကြိတ်ကြိတ်ဖြင့် အလွန်တရာပင် ကာမငရဲကို ခံစားနေကြရရှာသည်။တောင့်တခြင်းသည် အဆုံးစွန် ၊ပြည့်ဝခြင်းကိုကားမရသေး။ထိုစဥ်ပင် ဒေါ်နီနီမြင့်သည် တဏှာကောင်များ၏ ဒုက္ခဝေဒနါကို မသိဟန်ဆောင်ကာ ပြတင်းပေါက်မှအပြင်ကိုကြည့်ရန် ကိုယ်ကိုမတ်လိုက်ပြီး ဖင်စိုင်အတုံးအခဲကြီးကို ကော့ပြီးစောင်းလိုက်သည်။သူမ၏ဖင်ကြားကျယ်ကျယ်ကြီးမှာ ပွဲတက်တန်ဖိုးကြီးလုံခြည် ပန်းခရမ်းရောင် ဗြောင်အတွင်း အမြောင်းလိုက်ကြီးထင်းလာသည်။ယင်း အလွန့်အလွန် ကိလေသာလောင်ကျွမ်းဖွယ် ရူပါရုံကြီးကို မြင်လိုက်ရရှာသော ပုရိသတို့ခမျာ ဂွေးတန်ကြီးတွေ ဖျတိဖျတ်လူး၊ဂွေးဥကြီးတွေ အောင့်တက်လာကာ ကာကီရောင်ဘောင်းဘီနှင့် ထိကပ်နေသော ဂွေးတန်ကြီးထိပ်တွင် လရည်များစို့လာပြီး ကွက်လာသည်။မရတော့ သေနတ်ကိုင်သောလက်တစ်ဖက်ကိုရုပ်ပြီး ကိုယ်စီမိမိဂွေးတန်ကို ငါးချက်မျှပွတ်လိုက်ရာ အသီးသီးအသံနက်ကြီးဖြင့်အော်ညဥ်းလျက် လရည်ပျစ်ပျစ်ကြီးများကို ဘောင်းဘီထဲတွင်ပင် ပန်းထုတ်လိုက်ရရှာသည်။ဗိုလ်မှူးလှမောင်ပင် အပါအဝင်ဖြစ်သည်။ရဟတ်ယာဥ်တစ်ခုလုံး ဂွေးသုတ်ရည်နံ့များ မွှန်ထူသွားသည်။ဒေါ်နီနီမြင့်ကတော့ သူတိို့ကို ရှိလေသည့်ဟန်ပင်မပြ။

သဘော်ပေါ်တွင်တော့ အကြီးအကဲနှစ်ယောက်သည် ဒေါ်နီနီမြင့်၏ ကာမအသားစိုင်ကြီးများကို မည်သို့ ခံစားမည့်အကြောင်းစိတ်ကူးယာဥ်နေကြသည်။သုတ်ပွားဆေးများလည်း များစာသောက်ထားကြသည်။သူမရောက်လျှင် အရင်ဆုံး ထမီကိုမချွတ်ပဲ မတ်တပ်ရပ်နေစေမည်။မိမိက သူမ၏နောက်မှ ဒူးထောက်ထိုင်လျက် အနှစ်နှစ်အလလက တပ်မက်ခဲ့ရသော ဖင်အိုးစိုင်ကြီးများကို ဖိနမ်းမည်။ဖင်အောက်သားကြီးများကြားဖင်ကြားကြီးကို အောက်မှမျက်နှာပြန်မော့၍ အပ်ကာ ဖင်နံရှုမည်။ထို့နောက် ထမီကိုတဖြေးဖြေးချွတ်စေပြီး အတွင်းခံကြီးပေါ်လာလျှင် ထပ်နမ်းမည်။ဖင်ကြီးနှစ်လုံးကြား မိမိဂွေးတန်ကြီးကို ညှပ်ပြီးပွတ်မည်။ထို့နောက်လုံးဝ လုံးတီးချွတ်စေပြီး အမြဲမြင်ယောင်မှန်းနေရသော ဖင်ကြီးနှစ်လုံး၏ အကာအကွယ်မဲ့စွာ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးပေါ်လာချိန်တွင် သူတ်များထိန်းနိုင်မည်မဟုတ်၊ပန်းထုတ်ပစ်မှရမည်။သို့သော် သုတ်တစ်ခါပန်းပြီးလျှင်တောင် ထိုရူပါရုံအသားစိုင်ကြီးကြောင့် ဂွေးတန်မှာ ထောင်မြဲထောင်မည်ဖြစ်သည်။သူမကို ဝမ်းနှုတ်ဆေးကျွေးပြီး မိမိမျက်နှာပေါ် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်စေကာ ချီးတုံးကြီးများ ထွက်လာမည့် ဖင်ကြားစအိုကြီးကို ပါးစပ်ကြီးဟပြီး မျော်တလင့်လင့်ပြီး ချီးတုံးကြီးကိုစောင့်မည်။ချီးထွက်လာပါက ​မြိန်ယှက်စွာစားရင်း သုတ်ထပ်ပန်းမည်။ထိုအရာတွေအားလုံးအားရကျေနပ်စွာလုပ်ဆောင်ပြီးလျှင် ယောနိကြီးကို ငုံစုပ်ပြီး လျက်မည်။ထို့နောက်တွင်တော့ ဘယ်သူမှမလိုးဘူးသေးသော အပျိူစင် အဖုတ်ကြီးနှင့် ဖင်ကြားစအိုဝကြီးထဲ ဂွေးတန်ကြီးထည့်သိပ်ညှပ်ခံပြီး လိုးမည်။နို့ကြီးတွေကို စို့မည်။အငမ်းမရကိုင်ညှစ်မည်။ချောမောလှပသော မျက်နှာလေးကိုနမ်းမည်။ဤသို့အတွေးကိုယ်စီဖြင့် တဏှာကောင်အကြီးအကဲနှစ်ယောက် ပျော်ရွှင်နေကြသည်။