ယု၏ ငရဲခန်းများ

 ((ယု၏ ငရဲခန်းများ - ၁))

.

"နင့်တို့ - နင်တို့ ဘာလုပ်ကြမလို့လဲ"

"ဖြန်း"

ယု စကားမှ မဆုံ:သေး နန်စီ၏ လက်ဝါးက ယုပါးနှင့် မိတ်ဆက်သွား၏။ ယု လက်များကို နောက်ပြန်ချည်ထား၍ ရုန်းလို့မရ။ တိုက်ထဲ အသံလုံသည့်အပြင် ခြံကလည်း ကျယ်သေး၍ အော်လည်း ဘယ်သူမှ ကြားမည် မဟုတ်။ နိုင်နိုင်က ယုကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်များကို ဆောင့်ဆွဲဖြဲလိုက်ရာ ယုရုန်းသော်လည်း မရ ယုကိုယ်တွင် အဝတ်များ တပိုင်းတစသာ ကျန်တော့သည်။ ကေတီက အသင့်လက်ထဲမှ ကပ်ကြေးဖြင့် ယု ဘရာလေးကို အလယ်မှ ညှပ်၍ ဆွဲလိုက်ရာ ယုရင်နှစ်မွှာမှာ အတားအဆီးမဲ့ အံထွက်လာ၏။ 

"နင်ကိုယ်တိုင် ဘီဒီအက်အန် ဆော့မယ်ဆို - အိမ်အသီးသီးကို ဟောလီးဒေး နှစ်ပတ်သွားမယ်  ပြောခိုင်းတာလေ ဆရာမကြီးရဲ့။ ဒါ ဘီဒီအက်အန် ပေါ့"

ဟုတ်တော့လည်း ဟုတ်သည်။ ယုတို့က ၉တန်းကျောင်းသူတွေ အတန်းတူ အရွယ်တူ အရာရာ လက်တဲ့စမ်းချင်သူများ။ ဘီဒီအက်အန် ကို လူပြောများ၍ စမ်းချင်သည်။ မတော် ကိုယ့်အနိုင်ကျင့်မည်စိုး၍ ယောက်ကျားလေးနှင့်လည်း မစမ်းရဲ။ ပြီ: ဒါမျိုးက ဝါသနာ မတူလျှင် ဗဟုသုတမသိ ရှေးရိုးဆန်လျှင် ဆရာမသွားတိုင်မှ ဒုက္ခများနိုင်သည်လေ။ ဒါကြောင့် ဝါသနာ တူမတူ တယောက်နဲ့တယောက် တီးခေါက်ကြည့်ရသေး၏။ ၉တန်းတက်တော့ ယုတို့ ၄ယောက် တခုံတည်း ထိုင်မိရာက တရက် ယုကြည့်နေသည့် ပုံကို ဟိုကောင်တွေ မြင်သွားရာမှ ဒီ ဘီဒီအက်အန် ဇတ်လမ်း စရခြင်း ဖြစ်သည်။

တကယ်တမ်း အခွင့်အရေးရလှင် တယောက်တလှည့် ကစားကြမည် ဟု ကြံစည်ခဲ့ကြသည်။ ဒီလိုနှင့် ကေတီ၏ပိတ်ထားသော အိမ်သော့အရတွင် သူငယ်ချင်းလေးယောက် ဟောလီးဒေးသွားမည် ဟုလိမ်ထွက်ကာ ဒီမှာ လာပေါင်းမိခြင်းပင်။ ဘယ်သူ အရင် စမည် မဲနှိုက်တော့ ယုပေါက်လေသည်။ ကာလကြာရှည်စွာ အတွေးနှင့် အနှိပ်စက် ခံခဲ့ပြီ:မှ နဖူးတွေ့ ဒူးတွေ့ ဆုံတော့ ရင်တွေခုန်ကာ ဒူးတွေတုန်နေသည်။

နိုင်နိုင်က ယုပါးစပ်ထဲ ဘောလုံးလာထည့်တော့ ယု စသံသယရှိသည်။ စကားပြောမရမှတော့ ရပ်ချင်ရင် သူတို့ကို ဘယ်လို ပြောမလဲ။ နာအောင် ကျဉ်အောင် မလုပ်ရစည်းမျဉ်းကိုပင် အခုချိုးဖောက်နေပြီ။ 

"ဂျီ"   နန်စီက ယုစကပ်ကို မ ၍ တုန်ခါစက်လေးကို ထည့်လိုက်ရာ ယုမှာ "အ - အ  -အု အု" ဖြစ်သွားသည်။ 

"ဒူးထောက်ပြီ: ငါ့ဆီ လျှောက်လာခဲ့"

နန်စီကာ ပြောရင်း အခန်းထောင့်တွင် သွားထိုင်လိုက်၏။ ကျန်နှစ်ယောက်က ယု ပခုံးကို ဖိချကာ ဒူးထောက်စေသည်။ တုန်ခါစက်အစွမ်းကြောင့် ယုမှာ ရိမ်းထိုးနေသည်။ ချက်ချင်း မရွေ့နိုင်ခင် "ရွှမ်း" ကြိမ်ချက်ပျော့ပျော့လေးက ယု ကျောပေါ် ကြလာ၍ ကျောကော့သွားသည်။ မတတ်နိုင်။ ဒူးထောက်ရင်း ဒရွတ်ဆွဲကာ နန်စီဆီ လျှောက်ရသည်။ ဆီးသွားချင်လာ၍ ချွေးများ ရွှဲစိုနေသည်။

 

"ရွှမ်း"

"သေးထွက်ကြလို့ကတော့ ကိုယ့်ဘာသာ ပြန်ယက်ရမယ်မှတ်" နိုင်နိုင်က ငေါက်ပြောလိုက်၍ ယုတုန်သွားသည်။ သူငယ်ချင်းတွေ ယုကို ဘီဒီအက်အန် ဆော့ပေးနေတာလား တကယ်လုပ်နေတာလား ယုမသိ။ ပါးစပ်ပိတ်ထား၍ ဘာမှလည်း ပြောလို့ မေးလို့ မရပါပေ။

----------

"ဝါး - ပင်ပန်းလိုက်တာ" နံနက်လင်းတော့ သူတို့ ၃ယောက် အိပ်ရာမှ လန်းဆန်းစွာထလာကာ ယုအဖြစ်ကို ကြည့်၍ ဟားတိုက်ရယ်ကြသည်။ ယုက တညလုံး သူတို့အိပ်သော ကုတင် ခြေရင်းတွင် ဒူးထောက်အပြစ်ပေးခံထားရသည်လေ။ ရေအပြည့် ထည့်ထားသော ရေဇလုံတလုံးကို ခေါင်းပေါ်ရွက်ထားလို့ပေါ့။ လက်ထိပ်ခပ်ထားသော လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ခေါင်းပေါ်က ရေဇလုံကို ခက်ခက်ခဲခဲ ကိုင်ထားရ၍ လက်အံတွေပင် သေလှပြီ။ ဒူးထောက်ထားရ၍ လူမှာ မူးမေ့မတတ်။ ငိုရလွန်:၍ ပါးပြင်တွင် မျက်ရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုနေသည်။ အသံထွက်ငို၍ အိပ်မရဆိုကာ နိုင်နိုင် ထရိုက်၍ အသံမထွက်အောင် ငိုရ၏။ ဘောလုံးထည့်ထား၍ စကားမပြောနိုင်။ သားရည်များ ရင်နှစ်မွှာပေါ်ကျ၍ ရွှဲပြောင်နေသည်။ သူငယ်ချင်းများကို တော်ပါတော့ ရပ်ပါတော့ အသနားခံလိုက်ကြည့်မိသည်။ သို့သော် တယောက်မှ ယုကို လွှတ်ပေးဖို့ အစီအစဉ်ရှိဟန်မတူ။ ယုကို နှိပ်စက်ရသည်ကိုပင် မြူးတူးပျော်ရွှင်နေပုံရသည်။

“"ဟာ - ရေတွေ ဖိတ်ထားတာပဲ လာကြည့်ကြစမ်း။ ဒီကောင်မတော့ ဒို့ကို မကြောက်ဘူးလို့ စိမ်ခေါ်နေပြီ"

နန်စီက ယုနားလာ၍ဆိုရာ ယုမှာ လန့်၍ တုန်သွားသည်။ ညက တချက်ငိုက်သွား၍ ရေနည်:၂ ဖိတ်သွားသည်။

"နိုင်နိုင်က "ဒါဆိုရင် သူ့နံနက်စာ ဖြတ်ရတော့မယ် ဟား ဟား"

ယုမှာ မနေ့ညနေထဲက ဘာမှ မစားထား၍ နုံးခွေနေသည်။ ကေတီက "မလုပ်နဲ့ ရေနဲ့ ထမင်းဖြူ နဲနဲကျွေးလိုက် ငါတို့ကို ဆက် ပျော်တော်ဆက်ဖို့ သူမေ့မလဲဖို့လိုတယ်" ဟုဆိုသည်။

ထိုနေ့မှစ၍ ကြမ်းပေါ်သတင်းစာနှင့် ပုံချထားသော ထမင်းဖြူကို ခွေးလို ကုန်းစားခဲ့ရသည်။

((ယု၏ ငရဲခန်းများ - ၂))

ဒီနေ့တွင် ယုကို သူတို့ ပါးစပ်မပိတ်တော့။ သို့သော် ယု မအော်မိ။ မရုန်းမိ။ အကူအညီတောင်းဖို့ ထွက်ပြေးဖို့လည်း မကြိုးစားမိ။ သူတို့ နှိပ်စက်သမျှ သာယာစွာ ကျေနပ်နေ၏။ စိတ်တွေခုန် ရင်တွေတုန်ကာ အမိန့်တွေကို နာယူလိုသည်။ ဒါသည်ပင် ယုရဲ့ ကျွန်စိတ်များလား။ 

"ရော့ ဒါလေး ဝတ်လိုက်" 

ကေတီလာပေးသော ဂါဝန်အဝါမှာ ပါးလွန်းလှ၏။ အောက်ခံဝတ်မထားရ၍ ယုရင်သားတို့ကို အတိုင်းသားမြင်နိုင်နေသည်။ 

"သွား ခြံထဲက ရေကူးကန်ကို ဆေးထားလိုက်"

ယု ခြံထဲဆင်းလာ၍ ရေကူးကန်ကို ရေတွေ ထုတ်ကာ ဆေး၏။ အရင်က မလုပ်ဖူး၍ရော နေပူပူအောက်တွင် လုပ်ရ၍ရော ညက တညလုံး မအိပ်ထားရ၍ရော အတော်ပင်ပန်းလှသည်။ သူတို့၃ယောက်က အိမ်ထဲတွင် တီဗီကြည့်နေကြသည်။ နေ့လည် ၄နာရီလောက်တွင် ရေကူးကန် ဆေးပြီးကြောင်း သူတို့ ရှေ့ အိမ်ပြင် မှန်တံခါးရှေ့မှ ဒူးထောက်ကာ အကြောင်းကြားရ၏။ ယုတယောက် ဆာလည်း ဆာလှပြီ။ ခဏနေလျှင် ခေါင်း၃လုံးပေါင်းကာ ယုကို ဘယ်လို နှိပ်စက်ရမလဲ အကြံထုတ်နေကြဟန် တူသည်။ ယုမှာ ကြောက်လန့်ရမယ့်အစား ရင်ခုန်နေလေသည်။

နန်စီက ထမင်းတပန်းကန်နှိုက် ဟင်းများပုံကာ ယုရှိရာ ထွက်လာသည်။

နိုင်နိုင်က ရေကူးကန် ထောင့်စွန်းက ခုံတန်းရှည်ကို သွားမကာ ထောင်လိုက်ရာ သုံးမြှောင့်ပုံထောင့်စွန်းတွင် ယုကို ခွထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ ခုံ၏ အစွန်းသည် ယု ပိပိလေးကို နှိပ်စက်တော့သည်။ နိုင်နိုင်က ယုခြေကျင်းဝတ်ကို ခုံစောင်းနှင့်တွဲ၍ ကြိုးချည်လိုက်ရာ ယုမှာ ကားကားလေး ခုံပေါ် ခွရက်သား ဖြစ်နေ၏။ ရော့ ဇလုံယူ ထမင်းစား ဟု နန်စီက လှမ်းပေးရာ ယုမှာ ပိပိကို ခုံစွန်းက အပွတ်ဒဏ်ကို ခါးစည်းခံရင်း ထမင်းကို ဝင်အောင်စားရလေတော့သည်။ ထိုနေ့လည်စာကား ယုအတွက် အရသာရှိလွန်းလှပါသည်။