အိမ်စာ

 အိမ်စာ ++++++++ အချိန်ကား ၁၉၉၅ နှင့် ၂၀၀၀ ကြား။ အိမ်ကပြည့်စုံတဲ့လူတွေဆိုပေမယ့် TTC လည်းမထား၊ ဒဂုံ-၁ လည်းမထား ကျောင်းကောင်းကိုအတန်းကြီးမှပြောင်းပေမယ်ဆိုပြီး အိမ်နားကမူလတန်းကျောင်းမှာပဲကိုယ့်ကို သူငယ်တန်းတက်ခိုင်းတယ်။ အမေရော အဖေရောကစီးပွားရေးလုပ်ကြလို့ ကကြီး၊ခခွေးနဲ့ ABCD ကိုဆရာမခပ်ငယ်ငယ်တစ်ယောက် အိမ်ခေါ်သင်ပေထားလို့ သူငယ်တန်းမတက်ခင်ကတည်းကအကုန်ကျွမ်းတာပေါ့၊ ဆရာမကရိုက်လည်းမရိုက်၊ဆူလည်းမဆူ၊ မုန့်တွေကျွေး၊ထမင်းခွံ့ရင်းစာသင်ပေးတော့ ဆရာမဆိုတာကြောက်ရကောင်းမှန်းတောင်မသိခဲ့ပါဘူး၊မိဘကလည်း တစ်ဦးတည်းသောသားမို့ လက်ဖျားနဲ့တောင်မတို့ခဲ့ကြပါဘူး။ သူငယ်တန်းမတက်ခင် အမေကတော့ မှာရှာတယ်၊ ဆရာမစကားနားထောင်၊လိမ်လိမ်မာမာနေ၊ကျောင်းကဆရာမက အိမ်ကဆရာမလိုဟုတ်ချင်မှဟုတ်မှာ၊မလိမ္မာရင် ရိုက်ရင်ရိုက်မှာတဲ့၊ အမေကတော့ ကျောင်းအပ်ကတည်းက အတန်းပိုင်(တစ်ဦးတည်းအကုန်သင်)ကိုပါတိတ်တစ်ထည်လက်ဆောင်ပေးထားသတဲ့လေ။ သူငယ်တန်းစတက်ပါပြီ။ အိမ်နားက block တစ်ခုတည်းဆိုတော့ လမ်းလျှောက်ရင်ငါးမိနစ်၊ကားနဲ့ဆိုတစ်မိနစ်ပါပဲ၊ ပထမရက်မှာတော့ သူငယ်တန်းအတန်းပိုင် အသားဖြူဖြူ၊ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းကြီးက ပြုံးလို့ရွှင်လို့နဲ့ သိပ်သဘောကောင်းတဲ့ကိုယ်ပါပေါ့။ ...

ပိုင်ရှင်

 ပိုင်ရှင် အပိုင်း (၁)


နှင်းဟေတီ

နာမည်းဆန်းဆန်းနဲ့ ကောင်ဆိုးမလေး။ပြည်ပြည့်ဖြိုးဖြိုး နဲ့ ချစ်စရာ ကောင်မလေးပေါ့။အသက် ၃၀ကျော်အရွယ် အပျိုကြိးမမ အရွယ်နဲ့ မလိုက် ခလေးဆန်ချင်သူလေး။ စကားပြောရင် နှင်းကလေ နှင်းကလေ ဆိုပြိး အသံချိုချို နဲ့ တီတီတာတာ ချွဲတတ်သူလေး။ရင်ထဲ ဒါဏ်ရာအပြည့်နဲ့  ခါးသီးလွန်းလှတဲ့ လောကဒါဏ်ကို ကြံကြံခံ အံတုနေရှာသူလေးဆိုလည်း မမှားပေဘူးပေါ့။နေ့စဉ်ရှင်သန် နေရတဲ့ ဘဝစာမျက်နာ အပြင် လူမသိသူမသိ မျက်နာဖုံးနဲ့ ကမ္ဘာငယ်လေး တခုလည်း နှင်းမှာရှိနေတယ်လေ။ အများအမြင်မှာ လူပေါင်းများစွာကို ဥိးဆောင်နေတဲ့ လုပ်ငန်းရှင်တဥိး ဖြစ်တဲ့နှင်း တဖက်မှာတော့ တစုံတယောက်ရဲ့ လွမ်းမိုးမှုအောက်မှာ ပျော်မွေ့နေတာ ဘယ်သူမှမသိဘူးလေ။ ယောက်ျား တွေနဲ့ ပတ်သတ်လာရင် ပြတ်ပြတ်သားသား နဲ့ အရမ်းကို မာနကြီးတာ သူ့အပြင်နှစ်ယောက်မရှိဘူး။ အချစ်ဆိုတာ ဘာလည်း နှင်းမသိဘူး။ပညာရေးကို တန်ဖိုးထားတတ်သူ ပီပီ ဆရာဝန် မဟုတ်ရင် စိတ်ကိုမဝင်စားတာလည်း နှင်းပဲလေ။ ဒါပေမယ့်  အရာအားလုံးဟာ စိုင်း နဲ့ မတွေ့ခင်အချိန်ထိပေါ့။


စိုင်းကို

အသက် ၃၀အရွယ် အသားဖြူဖြူ ညက်ညက် လေးနဲ့ ပိုးဟပ်ဖြူလေးပေါ့။ နာမည်ကြီး ကုမ္ပဏိီ တခုက အကြိးတန်း ဝန်ထမ်းတဦး။စူးရှတဲ့ မျက်လုံး တစုံက စီုင်းကို ရဲ့ အထူးခြားဆုံး နဲ့စွဲဆောင်မှု အရှိဆုံး အရာဆိုလည်းမမှားဘူးပေါ့။ နှုတ်ခမ်းလေး ၂ခုစေ့ပြိး မထိတထိ ပြုံးတတ်တာ ကလည်း ခေသူမဟုတ်တာ ဖော်ပြနေတယ်လေ။ တခြားလူတွေအပေါ်ဆရာ လုပ်နေရရင်ကို ကျေနပ်နေတာ စိုင်းကိုရဲ့ ပင်ကိုဗိဇ ဆိုပေမယ့် သနားကြင်နာတတ်ပြီး ယောကျား ပီသသူ တယောက်ဆိုလည်း မမှားပေဘူးပေါ့။ ပျော်ပျော် နေတတ်ပြိး ဟာသ ဥာဏ်ရွင်တော့လူချစ်လူခင် ပေါတာလည်း ပြောစရာမလိုဘူးပေါ့။ အချစ်ဆိုတာ စိုင်းကိုမသိ။ ရုပ်ခံလေး ရှိတော့  စော်ကြည်ဘဲ တယောက် ဖြစ်နေတာလည်း မဆန်းဘူးလေ။ မိန်းခလေးဆို လှတာ နဲ့ sexy ကျရင် သဘော ကျလိုက်တာပဲ။ အားနာလို့ ပြန်ချစ်တော့ ရည်းစားများတယ် ဆိုမလား။ ဒါပဲလား ဆိုတော့ ဘယ်ဟုတ်မလည်း စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် စိတ်ရှိတိုင်း ဖွင့်ဟဖို့ မျက်နှာဖုံးနဲ့ ဘဝတခုလည်းရှိနေသေးတယ်။ မျက်နှဖုံး ဘဝအစက နှင်းဆိုတဲ့ ကောင်းမလေးနဲ့​ပေါ့။


နှင်း ရောက် နေတာ Central ဟိုတယ်

မြို့လယ်ခေါင်က ဟိုတယ်လေးတခု။ ဟိုတယ် lobby ရဲ့ အအေးဓါတ်က နှင်းရဲ့ ရင်ထဲက အပူကို မလျော့စေနိုင်။ နှင်း နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ 5:11 ချိန်းထားတာထက် ဆယ်မိနှစ်ကျော် နောက်ကျနေပြိး။ နောက်ကျတာ သခင်လုံးဝမကြိုက်ဘူးလေ။ သခင်ကလည်း ကြိုမပြောပဲ ကောက်ခါငင်ခါ ထခေါ်တာကို။ ဒီအခွင့်အရေး မျော်နေရတဲ့ သူဆိုတော့လည်း Gym ဆော့နေတာ အမြန်အပြိးသတ်ပြိး ချိန်းထားတဲ့ ဟိုတယ်ကို အပြေးလှမ်းလာခဲ့တာပေါ့။ နှင်း စိုးရိမ်ကြီးစွာနဲ့ သခင်နဲ့ ချိန်းထားတဲ့ အခန်းလေးဆိ အပြေးလေး သွားခဲ့လေတယ်။ ဘာတွေ ဆက်ဖြစ်မလည်း သခင် ဘာတွေခိုင်းမလည်းဆိုပြီး ရင်ခုန်ခြင်း အပြည့်နဲ့ပေါ့။

ဆက်ရန်. . 

Thanks bro Ko Naing for editing.


@Valen Tina

Comments

Popular posts from this blog

My Lovely wife,the bitch for black cleaner

ပန်းပျိုမေ