စာမရေးတာလဲကြာပြီဆိုတော့ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်လောက်ရေးပါမယ်။
ဒီနေရာ ဒီဝရံတာ။ ဒါဟာ ငါ့ရဲ့နေရာ။ လာမကိုက်တဲ့ခြင်တွေကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဘဝဟာ ဒီလိုဖြစ်ဖို့ အကြောင်းဖန်လာတော့ ဒီလိုဘဲ ဖြစ်နေရဝောာ့မှာပေါ့။ ခြံကကျယ်ကျယ် အိမ်က ခြံအလယ်နားလောက်ထိ ဆောက်ထားတဲ့အိမ်မို့ လမ်းမပေါ်က သွားလာနေတဲ့ကားတွေက ဝရံတာက ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ ကျွန်ဝော့်ာကို မြင်နိုင်မယ် မထင်ပါဘူး။ အသံကြားနေရတယ်။ ခြေသံသဲ့သဲ့ကြားနေရတယ်။ ဒီခြေသံက ကျွန်တော့်မဟေသီရဲ့ခြေသံဖြစ်ဖို့ အသေအချာပါဘဲ။
"ဘယ်လိုလဲ အဆင်ပြေရဲ့လား"
သူမရဲ့ အမေးက သနားလို့မေးတဲ့အမေးစကားနဲ့တူသလိုလိုရှိပေမယ့် ခက်ထန်ပြီး အရွှဲ့တိုက်မေးတဲ့ မေးခွန်းလေသံမျိုး။
သူမရှေ့မှာ ဒူးထောက်ပြီး သူမခြေထောက်ကိုဖက်ကာ တောင်းပန်မိတယ်။ အကြိမ်ကြိမ်ဘဲ။
"မိန်းမ ကိုယ့်ကို ခွင့်လွှတ်ပါကွာ"
သူမက အသင့်ယူဆောင်လာတဲ့ တုတ်နဲ့ ကျွန်တော့်ကိုရိုက်တယ်။ ကျွန်တော်မရှောင်မိပါဘူး။ သူမ ခြေထောက်ကို ဖက်ပြီးဘဲ ဆက်တောင်းပန်နေမိတယ်။ သူမက ကျွန်တော် ကျောပြင်ကို သူမယူလာတဲ့တုတ်နဲ့ မညှာမတာရိုက်တယ်။ အဆုံးသတ်မှာ တုတ်ကျိုးသွားတယ်။ ကျိုးသွားတဲ့တုတ်ကို ဘေးဘက်ကို သူမပစ်လိုက်တယ်။ တုတ်ပစ်လိုက်တဲ့ဒေါင့်မှာ အရင်ကြိုရောက်နေတဲ့ တုတ်ကျိုးနှစ်ချောင်းက အခုရောက်လာတဲ့တုတ်ကျိုးလေးကို ကြိုဆိုလို့နေတယ်။ ဒီညအတွက် ဒီတုတ်က သုံးချောင်းမြောက်တုတ်ကျိုးပေါ့။ ကျွန်တော့် တစ်ကိုယ်လုံး အရိုက်ခံထားရလို့ အရှိုးရာတွေ အထင်းသား။ ကျွန်တော် ကျူးလွန်မိတဲ့ပစ်မှု့က အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်မှု။ ကျွန်တော် ဒီလောက်တော့ ခံရသင့်ပါတယ်။ ဒါတွေက ကျွန်တ်ော့အပြစ်နဲ့ ကျွန်တော်ခံရတာပါ။ ကျွန်တော်မိန်းမရဲ့အလွန်မဟုတ်ပါဘူး။ ကျွန်တော့်မိန်းမက ကျွန်တော့်အပေါ် ကျွန်တော့်မိသားစုအပေါ် အရမ်းသိတတ်တယ်။ ကျေးဇူးလဲရှိတယ်။ အခုလဲ ကျွန်တော့်အပြစ်တွေကို ကျွန်တော်မြင်အောင် မိန်းမက ထောက်ပြဆုံးမပေးတဲ့သဘောပါ။
အဲ့ညက ဝရံတာမှာဘဲ ဝတ်လစ်စတစ်နဲ့အိပ်လိုက်ရတယ်။ နံနက်မိုးလင်းတော့ ညက အရိုက်ခံထားရတဲ့ဒဏ်တွေက နာကျင်နေတာဘဲ။ အလုပ်မရှိ အကိုင်မရှိဆိုတော့ ဒဏ်ဖြစ်လဲ ဖြစ်ဖြစ်ပါဘဲ ပိုပြီးခံစားရမနေပါဘူးလေ။ ဒီအိမ် ဒီခြံကြီးက ကျွန်တော့်မိန်းမတို့ရဲ့ အမွေဆိုင်ကြီးလေ။ ကျွန်တော့်မိန်းမတို့မှာ ညီအမ သုံးယောက်ရှိကြတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ဖောက်ပြန်မိတဲ့အငယ်မလေးက ဆရာဝန်မလေးပေါ့။ ကျွန်တော့်မိန်းမကဝောာ့ အထည်ဆိုင်၊ အလှပြင်ဆိုင်၊ လက်ဝတ်ရတနာဆိုင်တွေ ပိုင်တယ်။ သူတို့အမ အကြီးဆုံးကတော့ ဗိုလ်မှူးကြီးတစ်ယောက်ရဲ့ကတော်ဆိုတော့ အာဏာပါဝါတွေနဲ့ပေါ့။ ဒီအိမ်ကို သူတို့က အမွေဆိုင်ဆိုပေမယ့် ထုခွဲရောင်းချဖို့ အစီအစဉ်မရှိကြဘူးလေ။ ဒီတိုင်းလေးဘဲ ထားထားကြတာ။ ကျွန်တော်က တပတ်တခါလောက် ဒီခြံနဲ့ အိမ်ကို သန့်ရှင်းရေးလာလုပ်ပေးရတယ်။ မိန်းမနဲ့ ကျွန်တော်က နာမည်ကြီးကွန်ဒိုတစ်ခုမှာနေကြတာ။ မိန်းမရဲ့ညီမအငယ်မကလဲ ကျွန်တော်တို့ကွန်ဒိုမှာဘဲ။ သူကတော့ ကွန်ဒိုတစ်ခုလုံးမှာ တစ်ယောက်ထဲနေတာ။ သူ့မှာ လူအဖော်တော့မရှိဘူး။ ခွေးအဖော်ကတော့ရှိတယ်။ ကျွန်ဝော်ာလဲ အငယ်မနဲ့က မရည်ရွယ်ဘဲ ဖြစ်ခဲ့တာပါလို့ အကြောင်းပြချက်ပေးချင်ပေမယ့် မဟုတ်ပါဘူး ကျွန်တော်တမင်ရည်ရွယ်ပြီး လုပ်ခဲ့မိတာပါ။
အရမ်းထက် အရမ်းတော်တဲ့ ကျွန်တော့်မိန်းမဟာ ကျွန်တော်ခိုးစားတာနဲ့တန်းမိတော့တာဘဲ။ ကျွန်တော် ဘာမှတောင် သိပ်မဘာရသေးပါဘူးဗျာ။ အငယ်မရဲ့ လှပတဲ့ တင်ပါးဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေကို အဝတ်မခံဘဲ ပြောင်ကိုင်ခွင့်လေးရယ်၊ သူမရဲ့လျှို့ဝှက်အပေါက်လေးထဲကို ကျွန်တော့်အချောင်း ထိုးထည့်ခွင့်ရလိုက်တာလေးရယ်။ သူမ ပါးစပ်လေးနဲ့ ကျွန်တော့်အတံကြိ စုပ်ပေးလို့ ပါးစပ်ထဲ ပြီးခွင့်ရလိုက်တာလေးရယ်။ အဲ့လို အဲ့လို လေးတွေလောက်ဘဲ လုပ်လိုက်ရသေးပါတယ်။ အငယ်မနဲ့ ကျွန်တော် တစ်နှစ်ယောက်ဖြစ်ပြီးမှ ကျွန်တော့်မိန်းမက ရိပ်မိတာလေ။ ဒီဘက်အိမ်မှာ သန့်ရှင်းရေးလာလုပ်ရင်း လက်ပူးလက်ကြပ်မိသွားလို့ ညကလို အရိုက်ခံရဝော့ာတာပေါ့။ ကျွန်တော့်မိန်းမက ကျွန်တော်အချိုးမပြေရင် အရင်လဲ အခုလို တုတ်ကျိုးအောင်ရိုက်နေကြပါ။ အရင်ကတော့ အိမ်မှာပေါ့။ အခုတော့ ဒီခြံကြီးထဲမှာပေါ့။ အိမ်မှာလဲ ဝရံတာထုတ်ပြီး ရိုက်တာဆိုတော့ ဝရံတာထုတ်ခံရတာခြင်းကတော့ အတူတူပါဘဲ။
ကျွန်တော် တနေကုန် အိမ်က အိပ်ယာထဲ ဖုန်းသုံးပြီးနေလိုက်၊ တီဗီကြည့်လိုက်နဲ့ အချိန်ကုန်နေစေလိုက်တယ်။ မိန်းမကပြန်လာရင် စားစရာပါလာနေကြလေ။ ဒီနေ့တော့ ဘာလာဖို့မသေချာပေမယ့် အပြင်လဲ မထွက်ရဲဘူး။ CcTV ကြည့်ပြီး ဘယ်သွားဝာာလဲမေးပြီး ထပ်ကျွေးမှာစိုးလို့။
အငယ်မလေးနဲ့ ကဲခဲ့ရတာတွေကို ဒီအရိုက်ခံရဝာာလေးလောက်နဲ့ယှဉ်ရင် ပါမွှားပါ။ ဒါပေမယ့်လဲ အပြစ်ပေးဝာာက မပြီးလောက်သေးဘူးဆိုဝာာ သိနေပါတယ်။
ညနေကျ မိန်းမပြန်လာတယ်။ အခန်းဝသွားကြိုတော့ အငယ်မပါ ပါလာတယ်။ သိနေပြီလေ ထပ်အကျွေးခံရတော့မယ်ဆိုတာကို။
ဒီညဝောာ့ မိန်းမက ဘာမှမကျွေးဘူး။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့သွားနေဆိုလို့နေနေရတယ်။ အငယ်မရှေ့မှာဆိုတော့ နည်းနည်းတော့ မျက်နှာငယ်မိပေမယ့် မိန်းမကို မနိုင်မှန်း အငယ်မက အစထဲက သိပြီးသားမို့ မျက်နှာပိုငယ်မနေခဲ့တော့ပါဘူး။ ရေချိုးခန်းက အိမ်သာနဲ့တွဲလျက်ဆိုတော့ အခန်းက အကျယ်ကြီးဘဲလေ။ ဒီအခန်းကိုလဲ ကိုယ်ဘြ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ထားတာဆိုတော့ သန့်ရှင်းမှုကတော့ ပြောစရာမလိုအောင် ဝင်းလက်တောက်ပ။
အချိန်တော််တော််ကြာပြီးနောက် မိန်းမနဲ့အတူတူ အငယ်မပါ ရေချိုးခန်းထဲဝင်လာတယ်။
"ဒူးထောက် ပြီး ငြိမ်ငြိမ်နေ"
မိန်းမက အမိန့်ပေးရင် အမိန့်အတိုင်းတသွေမတိမ်းလိုက်လုပ်နေကြမို့ ဒူးထောက်ပြီး ငြိမ်ငြိမ်နေပေးလိုက်သည်။ မိန်းမက သူမပါလာသောလက်ထဲကတုတ်နဲ့ ကျွန်တော့်ကျောပြင်ကို ဖြောင်တင်သည်။
"အငယ်မအခုစတော့"
အငယ်မက မရိုက်ချင်ရိုက်ချက်ဖြင့် ကျွန်တ်ော့ရင်ဘတ်ကို တုတ်နဲ့ရိုက်သည်။ အစပိုင်းက အားပေါ့ပေမယ့် သူ့အမက နာနာရိုက်ဖို့တွန်းအားပေးတာကြောင့် တဖြည်းဖြည်း အားတွေပါလာသည်။ ကျောရောရင်ရော အရိုက်ခံနေရဝာာကြောင့် ကျွန်တော့်ပါးစပ်က သွေးပါထွက်လာသည်။ (သိုင်းကားတွေထဲကလိုပေါ့)
အရိုက်ခံနေရင်းက ကျွန်တော်လဲကျလို့သွားခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တ်ော သတိရလာဝော့ာ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ခွေခွေလေး ဘေးမှာ မိန်းမရော၊ ခယ်မလေးရော ရှိမနေတော့ပါ။
Comments
Post a Comment