အိမ်စာ

 အိမ်စာ ++++++++ အချိန်ကား ၁၉၉၅ နှင့် ၂၀၀၀ ကြား။ အိမ်ကပြည့်စုံတဲ့လူတွေဆိုပေမယ့် TTC လည်းမထား၊ ဒဂုံ-၁ လည်းမထား ကျောင်းကောင်းကိုအတန်းကြီးမှပြောင်းပေမယ်ဆိုပြီး အိမ်နားကမူလတန်းကျောင်းမှာပဲကိုယ့်ကို သူငယ်တန်းတက်ခိုင်းတယ်။ အမေရော အဖေရောကစီးပွားရေးလုပ်ကြလို့ ကကြီး၊ခခွေးနဲ့ ABCD ကိုဆရာမခပ်ငယ်ငယ်တစ်ယောက် အိမ်ခေါ်သင်ပေထားလို့ သူငယ်တန်းမတက်ခင်ကတည်းကအကုန်ကျွမ်းတာပေါ့၊ ဆရာမကရိုက်လည်းမရိုက်၊ဆူလည်းမဆူ၊ မုန့်တွေကျွေး၊ထမင်းခွံ့ရင်းစာသင်ပေးတော့ ဆရာမဆိုတာကြောက်ရကောင်းမှန်းတောင်မသိခဲ့ပါဘူး၊မိဘကလည်း တစ်ဦးတည်းသောသားမို့ လက်ဖျားနဲ့တောင်မတို့ခဲ့ကြပါဘူး။ သူငယ်တန်းမတက်ခင် အမေကတော့ မှာရှာတယ်၊ ဆရာမစကားနားထောင်၊လိမ်လိမ်မာမာနေ၊ကျောင်းကဆရာမက အိမ်ကဆရာမလိုဟုတ်ချင်မှဟုတ်မှာ၊မလိမ္မာရင် ရိုက်ရင်ရိုက်မှာတဲ့၊ အမေကတော့ ကျောင်းအပ်ကတည်းက အတန်းပိုင်(တစ်ဦးတည်းအကုန်သင်)ကိုပါတိတ်တစ်ထည်လက်ဆောင်ပေးထားသတဲ့လေ။ သူငယ်တန်းစတက်ပါပြီ။ အိမ်နားက block တစ်ခုတည်းဆိုတော့ လမ်းလျှောက်ရင်ငါးမိနစ်၊ကားနဲ့ဆိုတစ်မိနစ်ပါပဲ၊ ပထမရက်မှာတော့ သူငယ်တန်းအတန်းပိုင် အသားဖြူဖြူ၊ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းကြီးက ပြုံးလို့ရွှင်လို့နဲ့ သိပ်သဘောကောင်းတဲ့ကိုယ်ပါပေါ့။ ...

ကျွန်မက အရင်က မင်းသားတစ်ပါးပေါ့

 ကျွန်မက အရင်က မင်းသားတစ်ပါးပေါ့။ အိမ်နီးချင်းတိုင်းပြည်နဲ့ စစ်ဖြစ်ကြရင်း စစ်ရှုံးပြီး တိုက်ပွဲမှာ ခမည်းတော်နဲ့ မယ်တော်လဲ တိုက်ပွဲကျသွားပြီး ကျွန်မပဲ ကျန်ခဲ့တယ်။ ရန်သူတွေကမြို့တော်ကို ဝိုင်းထားပြီး လက်နက်ချဖို့ကမ်းလှမ်းတယ်။ တိုင်းပြည်မပျက်ဆီးဖို့အတွက် သူတို့တောင်းဆိာတာတွေကိုတော့ သဘောတူရတယ်။

တရားဝင် လက်နက်ချပြီး စစ်ပြေငြိမ်းတဲ့ အခမ်းအနားကိုမလုပ်ရသေးပေမယ့်ရန်သူဘုရင်က သူ့သမီးတော်ကို ကျွန်မတို့တိုင်းပြည်အတွက် ဘုရင်မအဖြစ်ခန့်အပ်လိုက်တယ်။ ကျွန်မကိုတော့ အခန်းထဲသော့ခတ်ထားတယ်။ နှစ်ရက်လောက်နေတော့ ကျွန်မအခန်းထဲကို ဘုရင်မကြီး ရောက်လာခဲ့တယ်။ သူနဲ့အတူရံရွှေတော်တွေ ပါလာပြီး အရမ်းလှတဲ့ အနီရောင်ဝတ်စုံတစ်စုံကိုလဲယူလာခဲ့တယ်

စစ်ရှုံးစာချုပ်ပါအချက်တွေအရ တိုင်းပြည်အဖျက်ဆီးမခံရဖို့အတွက် ကျွန်မက ယောက်ျားဘဝကို စွန့်လွှတ်ပြီး မိန်းမလိုနေရမှာဖြစ်ပါတယ်။ ဘယ်လိုမှ လက်မခံနိုင်ပေမယ့် ရွေးစရာမရှိခဲ့ပါဘူး။

သူ့ကိုအခမ်းအနားနဲ့ ပါတ်သတ်ပြီး လိုအပ်တာတွေ သင်ပေးထားလိုက် 

ဘုရင်မက သူ့လူတွေကို အမိန့်ပေးလိုက်တယ်။သူတို့က အသင့်ယူလာတဲ့ အနီရောင်မင်းသမီးဝတ်စုံကို ဝတ်ပေးတယ်။ အဲ့နေ့ကစပြီး ကျွန်မက ယောက်ျားလေးအဝတ်အစားတွေလုံးဝ ဝတ်ခွင့်မရှိတော့ပါဘူး။

တရားဝင်စိတ်ပြေငြိမ်းတဲ့ အခန်းအနားကျင်းပတဲ့နေ့ရောက်တော့ အနီရောင်မင်းသမီးဝတ်စုံနဲ့ ကျွန်မကိုမြင်ပြီး ပြာ်သူတွေကအံ့ဩနေသလို ကျွန်မလဲ မျက်နှာ မထားတက်အောင်ရှက်နေမိတယ်။ ပြည်သူတွေရှေ့မှာပဲ ကျွန်မတို့တိုင်းပြည် စသ်ရှုံးကြောင်းနဲ့ တိုင်းပြည်ရဲ့ထီးနန်းကို ဘုရင်မ သီရိဒေဝီကတရားဝင်သိမ်းပိုက်လိုက်ကြောင်းကြေငြာကာ ကွျန်မကိုလည်း မင်းသားတစ်ပါးမဟုတ်ပဲ ပြည့်တန်ဆာနဲ့ အဆင့်တူတဲ့ ကျွန်မင်းသမီး ဖြစ်ကြောင်းကြေငြာခဲ့တယ်။ ကျွန်မကို လက်ထိပ်ခတ် ကြိုးနဲ့ဆွဲကာ တစ်တိုင်းပြည်လုံးပတ်စေပြီး အဲ့တာကိုလိုက်ကြေငြာစေသည်။

အဲ့တာပြီးတော့ ကျွန်မကို အချုပ်ခန်းတစ်ခုထဲမှာချုပ်ထားပြီး နေ့စဉ်ဆေးတစ်မျိုးကိုတိုက်ကာ နို့တွေကိုလည်း ဆေးလိမ်းပေးတယ်။သုံးလလောက်ကြာတော့ ကျွန်မခန္ဓာကိုယ်က ပေါင်ကြားကဟာကလွဲရင် ကျန်တာက မိန်းကလေးတစ်ယောက်လိုဖြစ်လာတယ်။ ကျွန်မရဲ့ရင်ညွှန့်မှာ နှင်းဆီပန်းပုံ ကျွန်တံဆိပ်ကို ရေးထိုးပေးထားတာကြောင့် ကျွန်မဟာ ကျွန်တစ်ယောက်မှန်းလူတိုင်း သိနိုင်ကြပါတယ်။

မိန်းကလေးနဲ့တူတော့ ဘုရင်မကြီးက ကျွန်မကို မြို့လယ်မှာ ကားစင်တစ်ခုဆောက်ပြီး ကျွန်မကိုချည်ထားလိုက်တယ်။ တိုင်ူပြည်ကို မကာကွယ်နိုင်ခဲ့တဲ့ ကျွန်မကို ကြိုက်သလိုအပြစ်ပေးနိုကါကြောင်းကြေငြာလိုက်တယ်။ 

ပထမတော့ပြည်သူတွေက ကျွန်မကိုသနားနေကြပါတယ်။ ‌တချို့တွေကတော့ ယောက်ကျားဘဝကနေမိန်းမဖြစ်သွားတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို စိတ်ဝင်တစား ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ကြတယ်။ နို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းကိုင်ရင်း လှလိုက်တာကွာ လိုးချင်လိုက်တာဟုပြောနေကြတော့သည်။


ရှင်တို့ကော မြို့လယ်ခေါင်မှာ ကားစင်အတင်ခံထားရတဲ့ ကျွန်မကိုတွေ့ရင်ဘာလုပ်မလဲ။

Comments

Popular posts from this blog

My Lovely wife,the bitch for black cleaner

ပန်းပျိုမေ