ခါးပတ်ပြားနှင့် တွေ့ဆုံခြင်း

 ခါးပတ်ပြားနှင့် တွေ့ဆုံခြင်း

စက်တင်ဘာလ (၁၇) ရက်၊ ၂၀၂၃ ခုနှစ်။

(၁)

ယနေ့သည် သခင့်အခန်းထဲ၌ သခင်၊ ကျွန်မနှင့် ကျွန်မ၏နာခံမှုသာ တည်ရှိမည့်နေ့ဖြစ်၏။ ထပ်မံတွေ့ဆုံခြင်းဖြစ်သည့်အတွက် သခင်အမိန့်မပေးမီကပင် အပေါ်မှာ အရေခြုံအလွှာများ ခွာချကာ သခင့်ခြေရင်း ရောက်နှင့်နေပြီ ဖြစ်သည်။ သခင့်ခြေတင်ခုံအဖြစ် တာဝန်ကျေရမည် မဟုတ်လား။

(၂)

သခင်ကတော့ အေးအေးလူလူ တစ်ခုခုလုပ်နေပါလိမ့်မည်။ သခင်လုပ်နေသောကိစ္စသည် မည်သည်ပင်ဖြစ်စေ ကျွန်မနှင့် မသက်ဆိုင်ပါ။ ကျွန်မနှင့် သက်ဆိုင်သည်မှာ သခင့်ခြေဖဝါးနုနုလေးများ သက်တောင့်သက်သာရှိရန် သက်သက်သာ။

(၃)

အခန်းတွင်း၌ တိတ်ဆိတ်ခြင်း ခေတ္တကြီးစိုးပြီးနောက် သခင်ကကျွန်မအား ခြေအိတ်တစ်စုံကို ယူလာခိုင်းပါသည်။ ထို့နောက် ကျွန်မယူဆောင်လာသော ခြေအိတ်အား ကိုယ်တိုင်ဝတ်ပေးရန်ပြောပြီး ကိုယ့်ကိစ္စကိုယ် ပြန်အာရုံစိုက်နေ၏။ အမှန်တိုင်းဆိုရလျှင် ထိုအချိန်က သခင့်မျက်နှာနုနုကို မော်ဖူးကြည့်ချင်ခဲ့ပါသည်။ မလုပ်ဝံ့သောကြောင့်သာ ငုံ့နေရင်း ခြေအိတ်ဝတ်ပေးနေမိခြင်းပင်။ စည်းကမ်းချက်နံပါတ် (၉) အရ အမိန့်မရဘဲ မော်ကြည့်ခြင်းသည် ကြီးလေးသောပြစ်ဒဏ်ဟု ဆိုထားသည်မဟုတ်လား။ သို့သော်...။

(၄)

သို့သော် အလိုက်ကန်းဆိုးမသိသော ကျွန်မ၏ခေါင်းက ကျွန်မပင် တားဆီးခြင်း မပြုလိုက်နိုင်မီ ခိုးကြည့်မိသွားသည်။ မဟုတ်တာလုပ်တိုင်း မိနေကျ ထုံးစံအတိုင်း ကံဆိုးစွာဖြင့် ခိုးကြည့်သည်ကို သခင်လည်း မြင်သွားလေပြီ။ ထို့နောက်တွင်တော့ မုန်တိုင်းတစ်ခု၏ အစဖြစ်သော လေပြေကလေးတိုက်ခတ်မှုကို ကျွန်မ စတင်ခံစားရ၏။

(၅)

ကိုယ်တိုင်စီးပေးထားသော ဖိနပ်နှင့် လှချင်တိုင်းလှနေသော သခင်ခြေထောက်များသည် ကြည့်ဝနိုင်စရာပင်မရှိ။ သို့ရာတွင် ကျွန်မ၏ တာဝန်မှာ ကြည့်နေရန်မဟုတ်သောကြောင့် အကြောများအား ဖြေလျှော့ပြီး ခြေတင်ရန် အသင့်ပြင်ပေးထားလိုက်သည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ လှပသည့် ခြေထောက်တစ်စုံက ကျွန်မ၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် အခန့်သား။ ထိုအခိုက်အတန့်လေးအား ထာဝရ သိမ်းထားချင်ပါသည်။ သို့သော် အပြစ်က လုပ်ထားမိပြီ မဟုတ်လား။ 

(၆)

သခင်က ကျွန်မအား မည်သည့်အရာကိုမျှ မြင်ခွင့်မပေးတော့။ စက္ကန့်ပိုင်းအတွင်းမှာပင် ကျွန်မ၏ကမ္ဘာ၌ အမှောင်ထု ကြီးစိုးသွားလေပြီ။ မုန်တိုင်း၏ လက္ခဏာမို့ ကျွန်မငြိမ်နေလိုက်၏။ ထို့နောက်တော့ ကျွန်မ၏ ခြေထောက်များအပေါ်မှာ မြွေတစ်ကောင်လို တစ်ရစ်ချင်း တင်းကြပ်လာသော ကြိုးများ။ ထိုကြိုးများသည် အလှချည်ထားခြင်းမဟုတ်ကြောင်းကိုတော့ တင်းကြပ် နာကျင်နေသော ခြေထောက်များက သက်သေပြပေးနေသည်။

(၇)

မိနစ်အနည်းငယ်ခန့် အသုံးပြုပြီးချိန်မှာတော့ ကျွန်မ၏တစ်ကိုယ်လုံး တင်ပါးမှလွဲ၍ ကြိုးများအပြည့် တုပ်နှောင်ပြီးသား ဖြစ်သွားသည်။ ကြိုးဖြင့် မံမီပြုပြီးနောက် ကျွန်မအား ပါးစပ်ဟခိုင်းကာ ကနဦးက ကျွန်မကိုယ်တိုင် ဝတ်ပေးထားသော ခြေအိတ်ကို လုံးထည့်လိုက်ပြီး အပေါ်က အဝတ်ဖြင့် ထပ်မံစည်းနှောင်လိုက်၏။ ကျွန်မ အသံထွက်၍ မရတော့ပေ။ ထို့နောက်တွင်တော့ မှောက်ထားသည့် တင်ပါးပေါ်သို့ ဆက်တိုက်ကျလာသည့် မီးစဖြင့်ထိုးသလို ရိုက်ချက်များ။ 

(၈)

ဆက်တိုက်ရိုက်ရခြင်းကြောင့် အားပျော့သွားခြင်း ရှိမည် ထင်ခဲ့သော်လည်း ကျွန်မ၏ အထင်မှာ တက်တက်စင်လွဲခဲ့ပါ၏။ နည်းနည်းမျှ အားပျော့မသွားသော ရိုက်ချက်များကို ကြိတ်ခံရင်းက မခံနိုင်သည့်အဆုံး ဝူးဝူးဝါးဝါး ထအော်တော့သည်။ မည်မျှအော်အော် သခင်ကတော့ ရပ်မသွားပါ။ ကျွန်မအား စောင်အုပ်ပြီး အားရပါးရ ထပ်ရိုက်ပြန်၏။ ကြိုးစား၍ လူးလှိမ့်သော်လည်း ကြိုးများ၏ တင်းကြပ်ခြင်းမှတပါး ထူးခြားမှုကို မခံစားရပေ။ 

(၉) 

အပြစ်ပေးပြီးနောက် ကြိုးဖြည်လိုက်ချိန်မှာတော့ ခြေထောက်နှင့်လက်ပေါ်တွင် ကြိုးရာများ။ ထိုကြိုးရာများကိုလည်း ကြာရှည်မြင်ခွင့် မရလိုက်ပါ။ မျက်လုံးအား တဖန်ပြန်လည်အစည်းခံလိုက်ရသည်။ ထို့နောက်တွင်တော့ လည်ပတ်တပ်ပေးပြီး ရေချိုးခန်းရှေ့တွင် ချည်ခဲ့၏။ ကျွန်မကတော့ သခင်ရေချိုးပြီးချိန်ထိ ခွေးတစ်ကောင်လို ခွေခွေလေး စောင့်နေရသည်။ သခင်ရေချိုးပြီးမှ ကျွန်မအား ဖင်ဆေးသည့် ရေပိုက်ဖြင့် ရေချိုးခွင့်ပေးသောကြောင့် ရေချိုးကာ အနားယူရ၏။

(၁၀) 

ရေချိုးပြီးချိန်မှာတော့ သခင်က ကုတင်ပေါ်မှာ၊ ကျွန်မက ကုတင်အောက်မှာ နေရာယူရင်း သီချင်းခဏ နားထောင်ဖြစ်ကြသည်။ ထွေရာလေးပါး စကားပြောပြီးနောက်မှာတော့ သခင်လည်း သွားစရာရှိသောကြောင့် ကျွန်မတို့ အတူတူ ထွက်ခဲ့တော့၏။

Zerro