ကံဆိုးမ မသင်းမေ

 ကံဆိုးမ မသင်းမေ

သူမနာမည် မသင်းမေ။ ငယ်စဉ်ကတည်းက ကံဆိုးရှာသူလေး။ သချိုင်းရောက်မှမွေးတဲ့ကလေးမို့ ရွာထဲအဝင်မခံ။ တစ်ခြားဆွေမျိုးလည်း မရှိသည်မို့ သင်္ချိုင်းစောင့် အဖွားကြီး ဒေါ်ဖွားခင်က စောင့်ရှောက်ထားသည်။ သည်လိုနှင့် မသင်းမေလေး အသက် ၂၀ခန့်အရွယ်ရောက်လာသည်။ ဆင်းဆင်းရဲရဲနေရသော်လည်း လှပသော်ရုပ်ရည်နှင့်ခန္ဓာကိုယ် အချိုးအစားကပေါ်လွင်သည်။ သို့သော် ချစ်ခွင့်ပန်မည့်ယောက်ျားသားတို့လည်းမရှိ သူမမှာ ရွာနာသည်ဟုဆိုကာ ရွာထဲပင်အဝင်မခံ။ သူမကတော့ရွာထဲ ခိုးခိုးဝင်တတ်သည်။

ဟဲ့ သင်းမေ

ရှင် မေမေ ဒေါ်ဖွားခင်၏ ဒောသသံကြာင့်မသင်းမေလေး ချောမှာ ကုပ်နေရာမှ ထူးလိုသည်။

ဒေါ်ဖွားခင်က အနားလာထိုင်ကာ သင်းမေ၏ ဗိုက်ခေါက်ကိုဆွဲလိမ်ပြီး 

ညည်းရွာထဲသွားတယ်ဆို

ဟုတ်ကဲ့

အေး ရွာထဲသွားတာ အရေးမကြီးဘူး ရွာထဲမှာ မတော်တဆမီးလောင်တာ နင့်ကြောင့်လို့ စွပ်ဆွဲနေပြီ ဘယ်လိုလုပ်မလဲ

သမီး သမီးဘာမှ မလုပ်ဘူး။

ဒေါ်ဖွားခင် ဒေါ်ဖွားခင် 

အိမ်ရှေ့က အော်သံကြောင့် ဒေါ်ဖွားခင် အိမ်ရှေ့ထွက်ကြည့်လိုက်သည်။ သူကြီးနဲ့ရွာသားတွေ။

ဟိုစုန်းမ ဘယ်မှာလဲ ရွာကိုဒုက္ခပေးတဲ့ဟာမ ရွာထဲမဝင်နိုင်အောင် လုပ်ကမယ်။

ဟို...........

ဟာကြာတယ် ဟိတ်ကောင်တွေ တတ်ရှာစမ်း

သူကြီးအမိန့်ရသည်နှင့် ရွာသားတွေအိမ်ပေါ်တတ်ကာ မသက်းမေကို တိရစ္ဆာန်တစ်ကောင်လို ဆွဲချလာသည်။ 

အောက်ရောက်သည်နှင့် ရွာသားတွေက မသင်းမေကို ရွာစွန် ဘုန်းကြီးကျောင်းအျက်ရှိရာသို့ အဓ္ဓမ္မဆွဲခေါ်သွားကြသည်။ ဒေါ်ဖွားခင်လဲ ဘာမှမတတ်နိုင် သက်ပျင်းချရင်းကျန်ခဲ့ရှာသည်။

===============================

ဘုန်းကြီးကျောင်းပျက်ကြီးရဲ့ အခန်းလွတ်တစ်ခုထဲမှာ မသင်းမေကိုထည့်ပိတ်ထားသည်။ သုံးရက်ခန့်ရှိပေပြီ။ ထမင်းလဲ တစ်နေ့တစ်နပ်သာ ကျွေးသည်။ ရွာသားသုံးယောက် အလှည့်ကျ စောင့်သည်။

ဒီည မသင်းမေကိုစောင့်ဖို့ မဲကြီး ညိုမောင် နှင့် အောင်ကြီးတို့ အလှည့်ကျသည်။ သုံးယောက်လုံး အရက်သမားတွေ မိန်းမကိစ္စ ကျွမ်းကျင်သူတွေ။ ဒီည မသင်းမေကို ကောင်းကောင်း ဒုက္ခပေးဖို့ကြံစည်နေကြသည်။ သူကြီးကလည်း သည်ကောင်မကို လုပ်ချင်တာလုပ်ဟု ပါမစ်ပေးထားသည်။

ညရှစ်နာရီခန့်တွင် မြဲကီးက မသင်းမေကို အခန်းထဲကဆွဲထုတ်လာသည် ။ ညိုကြီးက အသင့်ယူလာသော ကြိုးနှင့် အလယ်တိုင်မှာ တုပ်နှောင်လိုက်သည်။ ကြိုးက အုန်းဆံကြိုးမို့ သူမလက်တွေ အစမတန် နာကျင်နေသည်။ သူမကြောက်လန့်နေသည့်ပုံကိုကြည့်ပြီး သုံးယောက်သားသဘောကျနေသည်။

တောင်းပန်ပါတယ်ရှင် ကျွန်မကို လွှတ်ပေးပါ

တိတ်စမ်း ဖြန်း.....

အ

အောင်ကြီးက ပါးကိုဖြတ်ရိုက်လာသဖြင့် မသင်းမေတောင်းပန်သံလေးတိတ်သွားသည်။ နင့်ကြောင့် ငါတို့ရွာ မီးလောင်တာဟုဆိုကာ အသင့်တွေသော့ ဝါယာကြိုး အပျက်ဖြင့် သူမကို ရိုက်နှက်တော့သည်။

ရွှမ်း ရွှမ်း ရွှမ်း

အား အမလေး 

သုံးယောက်သားဝိုင်းရိုက်ရာ သူမ မျော့မျော့သာ ကျန်တော့သည်။ သောက်ကောင်မ နင့်ကို အပြစ်ပေးရမယ်။ ဖျင်ကြမ်းအင်္ကျီလေးလဲ ပေါက်ပြဲကုနပြီး အောက်ခံအဝတ်မပါသည်မို မို့သောရင်အစုံကို စိတ်ကြွဖွင်မြင်နေရသည်။

ဗျိ ဗျိ

အို မလုပ်ပါနဲ့ရှင် ကျွန်မကိုသနားပါ

စောက်ကောင်မ ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်း ဖြန်း....

အ

မဲကြီးက အင်္ကျီကိုဆွဲဖဲသဖြင့် သူမတောင်းပန်ရုန်းကန်မိသည်။ အကျိုးရလာဒ်က တော့ပါးထပ်ရိုက်ခံလိုရခြင်းပင်။ အောင်ကြီးက သူမထဘီအထပ်စင်စလေးကို ဆွဲဖုတ်ကြလိုက်သည်။ သူမဘဝပျက်ရတော့မည်။

တဏှာဘီလူးသုံးကောင်က မညှာမတာ။ သူမအပျိုစင် ပန်းလေးကို ဖျက်စီးပြစ်ကြသည်။ အားရတော့မှ အခန်းထဲပန်ထည့်ထားပြီး ထွက်ခွာသွားတော့သည်။

ဆက်ရန်

လက်ယာ

ကံဆိုးမ မသင်းမေ (ဇာတ်သိမ်း)

စောက်ကောင်မထစမ်း

ဝမ်းဗိုက်ကို အကန်ခံလိုက်ရသည်မို့ သူမ နာကျင်စွာ ၏်းရင်း ကမန်းကတန်းဌိုင်လိုက်သည်။ မသင်းမေရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ ရင်လျှားထားသော ထဘီကလေးသာရှိသည်။ အင်္ကျီကတော့ မဲကြီးတို့လက်ချက်ဖြင့် တစ်စစီဖြစ်နေပြီ။ 

မဲကီးက သူမပို အတင်းထူပြီ သူကြီးစီက တောင်းလာတဲ့ လက်ထိပ်နဲ့ခြေကျင်းကို ခတ်လိုက်သည်။ မသင်းမေက တော့ကြောက်ကြောက်နှင့် လိုက်ကြည့်နေသည်။ မီးဖိုခန်းထဲမှာ ကြက်သုံးကောင်ထားခဲ့တာ် လိုအပ်တာတွေလဲရှိတယ် ငါတို့အတွက် အမျည်းရအောင်ကျော်ထား။ ပြီးရင်ဒီအခန်းကို ရှင်းထားကြားလား။ ငါတို့လာလို့မပြီးသေးရင်သေမယ်မှတ်။

ပြောပြီးထွက်သွားသည်။ မသင်းမေခမျာ မဲကြီးခိုင်းသမျှကြောက်ကြောက်နှင့်လုပ်ရသည်။ လက်ထိပ်ခြေကျင်းခတ်ထားသည်မို့ အလုပ်မတွင် ။ နေ့လည်ရောက်တော့ မဲကြီးတစ်ယောက်ပြန်လာသည်။

အခန်းကရှင်းလို့မပြီးသေး။

စောက်ကောင်မ အလုပ်ကိုကောင်းကောင်းမလုပ်ဘူး

ဟုဆိုကာ စောင့်ကနိသဖြင့်မသင်းမေ ခွေခွေလေးလဲကျသွားသည်။ 

ကောင်မ ဇိမ်ယူမနေနဲ့ ထစမ်း။

ငါခိုင်းတာတွေ မပြီးတဲ့အတွက် အပြစ်ပေးရမယ် ပြောပြာဆိုဆို သူမကိုလက်ထိပ်ဖြုတ်ပေးကာ တိုင်ကို ဖတ်ထားစေသည်။

ရွှမ်း

အ

တင်ပါးပေါ်ကျလာသော ကြိမ်ဒဏ်ကြောင့်နာကျင်စွာအော်မိသည်။ ရွမ်းရွှမ်း 

အား... 

စိတ်ကြိုက်ရိုပြီးတော့ မှသူမကို ရေသွားခိုးစေသည် ။ထွက်ပြေးမည်ဆိုး၍ ခြေကျင်းမဖြုတ်ပေး။ ရေချိုးပီးတော့ မဲကီးယူလာသည့်အဝတ်အစားတွေဝတ်ရသည်။ ရင်စေ့အင်္ကျီနှင့် ထဘီက မသင်းမေ၏ ကိုယ်ပေါ်မှာတင်းကျပ်နေသည်။ 

သံကြိုးသံတချွင်ချွင်ကြောင့် အရက်သောက်နေရာမှမဲကြီးမော့ကြည့်သည်။ ထမင်းစားမလား ။ဗိုက်စာနေသည်မို့ သူမခပ်သွက်သွက်ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ မဲကြီးက သူယူလာသော အထုပ်ကို ဖြည်ကာ လေးဘက်ထောက်ပြီးခွေးလိုစားစေသည်။ 

မသင်းမေလည်း ဗိုက်စာသည်က တစ်ကြောင်း အရိုက်ခံရမှကြောက်သည်ကတစ်ကြောင်းမို့ ပြောသည့်အတိုင်းစားလိုက်သည်။ ထမင်းကုန်တော့

ဒီနေ့ကစပြီးနင် ငါ့မယားဖြစ်သွားပြီ ။ငါ့စကားနားထောင်ပြီး ဒီအိမ်မှာနေရမယ် ။ကလန်ကဆန်လုပ်လို့ကတော့သေပြီသာမှတ်

မာရင့်သောစကားသံတွေကြား သူမအလွန်ဝမ်းနည်းနေမိသည်။ ဘာတတ်နိုင်မည်နည်း သူ့လက်ခုပ်ထဲကရေပဲလေ။

မဲကီးက သူမကို ခုတင်ပေါ်တင်ကာ အဝတ်အစားအားလုံး ကိုချွတ်ကာ လက်ပြန်ကြိုးတုပ်ထားသည်။ ပြီးတော့ ရင်သားတွေကို ကလေးတစ်ယောက်လိုငုံစို့တော့သည်။ ဒါတင်မက လကတစ်ဖက်က ကျန်ရင်သားထိပ်ဖူးလေးကို ကလိနေသည်။

ကာမစိတ်တွေနိုးကြွားလာသည်။ မဲကြီးနှိုက်ဆွမှုကို မခံနိုင်တော့

ကိုမဲကီးရယ် ကျွန်မကို လိုးပေးပါတော့ဟု မျက်ရည်လည်ရွှဲဖင့်တောင်းပန်ရတော့သည်။

ညည်းကိုယ်ညည်း ငါ့မယားအဖြစ်လက်ခံတယ်ပေါ့ မဖုတ်ကို ကလိရင်းပြန်မေးသည်

ဟုတ်ကဲ့ လက်ခံပါတယ် အား.....

မဲကီးပြုံးကာ သင်းမေ၏ အဖုတ်ထဲ သူ့လီးကို ထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။ ကံဆိုးမလေး၏ ဘဝ ကား တစ်သက်လုံး မှောင်မိုက်တော့ပေမည်။

ပြီးပါပြီ

လက်ယာ