ရွှန်းလဲ့ယမင်း

 ရွှန်းလဲ့ယမင်း(spanking only)

Part 1

                   မြန်မာဆန်ဆန် ရင်ဖုံးလေးနဲ့ အလှပြင်ခုံရှေ့တွင် နှုတ်ခမ်းနီလေး ဆိုးပြီး ဆံပင်လေးကို‌ သေသပ်လှပစွာ စည်းပြီး ကျောင်းသွားဖို့ဟန်ပြင်နေတဲ့ သူကတော့ အသက် ၁၉ နှစ် အရွယ် ရှိတဲ့ ခပ်ဆိုးဆိုးတက္ကသိုလ်ပထမနှစ် ကျောင်းသူ မိတဆိုးမ‌ေလးရွှန်းလဲ့ယမင်း ဖြစ်ပါတယ် ။ ရွှန်းလဲ့ယမင်း က ရန်ကုန်သူဖြစ်ပြီး မိခင်ကမရှိ ဖခင် ဦးဝင်းလှိုင် ကလဲ စီးပွားရေးမှာ လုံးပန်းရတော့ သမီး‌လေးကို ဂရုမစိုက်နိုင်လို့ဆိုပြီး သူ့ကို လွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်‌နိုင်တဲ့ ကိုမိုးမြင့်ကျော် ဆီမှာ အပ်ပြီး ငါ့သမီးလေးဘွဲ့ရပါစေတော့ ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ မန္တ‌ေလး မှာ တက္ကသိုလ် ပထမနှစ် ကို ထားထားတာပေါ့။

              ကိုမိုးမြင့်ကျော် ကတော့ အသက် ၃‌၃ နှစ်အရွယ်ရှိပြီး တစ်ကိုယ်တည်း သမားတစ်ယောက်ပေါ့။သူ့ဟာ ရွှန်းလဲ့ယမင်းကို လွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်ရာမှာ အလွန်တော်တဲ့ သူတစ်ယောက်ဖြစ်တယ်။(ဘယ်လိုတော်လဲဆိုတာကို အောက်က စာပိုဒ်တွေမှာ ထည့်ရေးပေးပါ့မယ်) ကိုမိုးမြင့်ကျော်ရဲ့ မိဘတွေနဲ့ ရွှန်းလဲ့ယမင်းတို့ မိဘတွေက ငယ်သူငယ်ချင်း စီးပွားဖက်‌တွေဖြစ်တယ် ။ 

ကိုမိုးမြင့်ကျော် မိဘတွေဟာ ကိုမိုးမြင့်ကျော် အသက် ၁၀ နှစ်အရွယ် မန်းတလေးက KTV တစ်ခုမှာ သောက်စားမူးရူးပျော်ပါးရင်း အပြန် ကား အက်ဆီးဒန့် ဖြစ်ပြီး ဆုံးပါးသွားကြတယ်။ ကိုမိုးမြင့်ကျော်မိဘတွေ ဆုံးပါးတဲ့အချိန်ကစပြီး ရွှန်းလဲ့ယမင်းတို့ မိဘတွေက ကိုမိုးမြင့်ကျော်ကို သားအရင်းလိုသဘောထားပြီး ခေါ်ယူကျွေးမွေး စောင့်ရှောက်ခဲ့တာပေ့ါ။

             ကိုမိုးမြင့်ကျော် ရွှန်းလဲ့ယမင်းတို့ အိမ်ကို စရောက်တုန်းက ရွှန်းလဲ့ယမင်းကို မမွေးသေးပါဘူး။

ရွှန်းလဲ့ယမင်းတို့အိမ် စရောက်ပြီး ၄နှစ် နေတော့မှ 

ရွှန်းလဲ့ယမင်းကို မွေးတာ အဲ့ဒီအချိန်မှာ 

ကိုမိုးမြင့်ကျော် က အသက် ၁၄ နှစ်ရှိနေပြီ ဖြစ်တယ်။ရွှန်းလဲ့ယမင်းတို့ မိဘတွေက အသက်ကြီးမှ ကလေးရသလိုဖြစ်ပြီး ရွှန်းလဲ့ယမင်း အမေကတော့ ရွှန်းလဲ့ယမင်းကို မွေးပြီးပြီးချင်း မီးတွင်းထဲမှာဘဲ ဆုံးပါးသွားတယ်။

အဲ့အချိန်ကစပြီး ရွှန်းလဲ့ယမင်းရဲ့ဖခင်ဦးဝင်းလှိုင် က ရွှန်းလဲ့ယမင်းကို ကိုမိုးမြင့်ကျော် ရယ် မနက်သွားညပြန် ခေါ်ထားတဲ့ အသက် ၅၃နှစ် အရွယ်ရှိတဲ့ အိမ်အကူ ဒေါ်မြရယ် နဲ့ အတူထားပြီး သူကတော့ စီးပွားရေးမှာ အားစိုက်ပြီး ရွှန်းလဲ့ယမင်းနဲ့ ကိုမိုးမြင့်ကျော်တို့ကို ‌လူအားမထောက်ပံ့နိုင်ဘဲ ငွေအားဘဲ ထောက်ပံ့ပေးနိုင်ခဲ့တယ်။ 

               အိမ်အကူဒေါ်မြ ကလဲ ရွှန်းလဲ့ယမင်း ကို သမီးလေး တစ်ယောက်လို သဘောထားပြီး သေချာပြုစုစောင့်ရှောက်ပေးတယ်။ ရွှန်းလဲ့ယမင်း ဖခင် 

ဦးဝင်းလှိုင် မလုပ်နိုင်တဲ့ ရွှန်းလဲ့ယမင်း အတွက် ဝေယျာဝိဇ္ဇ တွေ အကုန်လုံး ဒေါ်မြ ကဘဲ လုပ်ပေးတာ။ ရွှန်းလဲ့ယမင်း မရလိုက်တဲ့ မိခင်မေတ္တာတွေကို ဒေါ်မြကဘဲပေးခဲ့တာ။(ဒါပေမယ့် ရွှန်းလဲ့ယမင်းကို လွှမ်းမိုးမချုပ်ကိုင်နိုင်ဘူး။) ကိုမိုးမြင့်ကျော် ကိုလဲ ဒေါ်မြက သားအရင်းတစ်ယောက်လိုစောင့်ရှောက်တာပါဘဲ။ ကိုမိုးမြင့်ကျော်ကတော့ အသက်အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင် တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်တဲ့သူဖြစ်တယ်။ ရွှန်းလဲ့ယမင်းကတော့ အဲ့လိုမဟုတ် ငယ်ငယ်ကတည်းက ကလီကမာများပြီး လည်တာမှ တော်တော်လေးကို လည်တာ ။ ပလေသီ ၆ချက် အကုန်ရတယ် ။ ဉာဏ်နီဉာဏ်နက် အကုန်ရတယ် ။ ဒေါ်မြ ရယ် ကိုမိုးမြင့်ကျော်ရယ် ဦးဝင်းလှိုင်ရယ် ၃ယောက်စုံလို့ ရွှန်းလဲ့ယမင်းရဲ့ ကလီကမာအကြောင်းတွေ ပြောပြတဲ့ အခါမှာ ဦးဝင်းလှိုင်က စကားအဆုံးမှာ တစ်ခုပြောလေ့ရှိတယ် သူ့အမေနဲ့ တူလို့နေမှာပေါ့တဲ့ ။ အဲ့အချိန်ဆိုရင် ကိုမိုးမြင့်ကျော်က ပြုံးပြီး ရယ်တယ်။(ရွှန်းလဲ့ယမင်းမိခင် အကြောင်းတော့ ထည့်မရေးတော့ဘူးနော်)

                  ရွှန်းလဲ့ယမင်း အသက် ၅ နှစ်ရောက်တဲ့အချိန်မှာတော့ ဒေါ်မြဟာ ဘဝတစ်ပါးကို ကူးပြောင်းသွားပြီဖြစ်တယ် ထိုအချိန်တွင် ကိုမိုးမြင့်ကျော်က အသက် ၁၉ နှစ်ရှိနေပြီး တတိယနှစ် တက္ကသိုလ် ကျောင်းသား တစ်ယောက်ဖြစ်တယ် ။ ဒေါ်မြဆုံးသွားပြီးတဲ့နောက် ဦးဝင်းကြိုင်နဲ့ မိုးမြင့်ကျော်တို့ဟာ အိမ်အကူ ထပ်မရှာကြတော့။ မိုးမြင့်ကျော်ကဘဲ ရွှန်းလဲ့ယမင်း ရဲ့ ဝေယျာဝစ္စတွေကို တာဝန်ယူ ဆောင်ရွက်ပေးရသည်။ ထိုအချိန်ကတည်းက စ၍ ရွှန်းလဲ့ယမင်းသည် မိုးမြင့်ကျော် အပေါ်တွင် ဆိုးချင်တိုင်း ဆိုး၍မရပါ။ မိုးမြင့်ကျော် ၏ တည်ငြိမ်ရင့်ကျက်မှု စကားအပြောအဆို ဆိုဆုံးမ ရိုက်နှက်မှု တို့ကြောင့် ရွှန်းလဲ့ယမင်းသည် မိုးမြင့်ကျော်ကို သူ၏ ဖခင်ထက် ကြောက်တယ်ဟု ဆိုရပေမည်။ ဦးဝင်းကြိုင် ကတော့ ရွှန်းလဲ့ယမင်း ဘာလုပ်လုပ် အပြစ်မပြောပေ မိတဆိုး သမီးမို့ သနားတာက တစ်ကြောင်း အလုပ်တစ်ဖက်ဖြစ်၍ သားအဖ ၂ ယောက်တွေ ဆုံချိန်တွင် သားအဖ ၂ယောက်ကြား ဆက်ဆံရေး ပျက်စီးမည်ကို ဆိုး၍ ရွှန်းလဲ့ယမင်း ဘာလုပ်လုပ် အပစ်မပြောပေ။ ရွှန်းလဲ့ယမင်း ကိစ္စမှန်သမျှကို အိမ်အကူ ဒေါ်မြ မရှိတော့တဲ့ နောက်ပိုင်း မိုးမြင့်ကျော် ဆီမှာသာ အပ်ထားသည်။ မိုးမြင့်ကျော် တစ်ခါတစ်လေ ရွှန်းလဲ့ယမင်းကို ဆုံးမတဲ့ အခါများတွင် ဦးဝင်းလှိုင် ရှိနေပါက ဦးဝင်းလှိုင်ကပါ ရွှန်းလဲ့ယမင်း ဘက်က ကာကွယ်ပေးသည်။ ဦးဝင်းလှိုင် ရှိတဲ့ အချိန်များဆိုရင် ရွှန်းလဲ့ယမင်း အတွက် နည်းနည်းပါးပါး သက်သာ သည်ဟု ဆိုရပေမည်။ 

                 ကိုမိုးမြင့်ကျော် အသက် ၂၈ နှစ် ရောက်ချိန်တွင် ရွှန်းလဲ့ယမင်းမှာ အသက် ၁၄ နှစ် အရွယ်သာ ရှိသေးသည်။ ကိုမိုးမြင့်ကျော် လည်း အလုပ်အကိုင် အတည်တကျ ရှိနေပြီ ဖြစ်သည် ။ ကိုမိုးမြင့်ကျော် ၏ အလုပ်အကိုင်မှာ တက္ကသိုလ်တွင် အင်္ဂလိပ်စာ ပညာသင်ကြားပေးရသည့် ကျူတာဆရာမိုးမြင့်ကျော် ဖြစ်နေပြီ ဖြစ်သည်။ ယခုအခါတွင် ကိုမိုးမြင့်ကျော်သည် တာဝန်ဖြင့် မန္တလေး တက္ကသိုလ်ကို ပြောင်းရွှေ့ရမည်ဖြစ်သည်။ ကိုမိုးမြင့်ကျော် မန္တလေး ကို ပြောင်းရွှေ့ပါက ရွှန်းလဲ့ယမင်း၏ ဝေယျာဝစ္စကို လုပ်ပေးမည့်သူမရှိသည့် အတွက် ရွှန်းလဲ့ယမင်းကို ရန်ကုန်မြို့ရှိ ဘော်ဒါ တစ်ခုတွင် ပညာသင်ကြားရန် ထားလိုက်ရသည်။ ဘော်ဒါက ပြန်လာသည့်အချိန်တွင်လည်း သေချာ ‌ထိန်းကျောင်းပေးမည့် ကိုမိုးမြင့်ကျော် မရှိသည့်အတွက် ရွှန်းလဲ့ယမင်း မှာ နိဗ္ဗာန်ကို ရောက်နေသည်ဟု ထင်ရပေမည်။ ရွှန်းလဲ့ယမင်း က ဦးဝင်းလှိုင်ကို ဒီလိုပြောခဲ့ဖူးတယ် ကိုကို မိုးမြင့်ကျော် က သမီး အပေါ်မှာ အရမ်းကောင်းတာ ။ သမီးကို အစစအရာရာ ကျောင်းမှာ မျက်နှာမငယ်အောင် ထားပေးခဲ့တာ ။ ကိုကို က ချောလည်းချော ခန့်လည်းခန့် အရပ်အမောင်းလဲ မိုက်‌

✍️: Oliver Nartarshar kikki

ရွှန်းလဲ့ယမင်း(spanking only)

Part 2

               ကိုကိုက ချောလည်းချော အရပ်အမောင်းလဲ မိုက်တော့ ကိုကို ကျောင်းလာရင် သမီး အရမ်းမျက်နှာပွင့်ရတာ ။ ကျောင်းက ဆရာမတွေက ကိုကို့ကို လှမ်းလှမ်းရှိုးကြတယ်လေ ..ခ်...ခ် ဆိုပြီး ရယ်ရင်းနဲ့  ဦးဝင်လှိုင်ကို ပြောပြတယ်။ ပြီးတော့ ကိုကို မညှာမတာ ဆုံးမတာကို သူတို့ မသိဘူး သိလား ကိုကို မိုးမြင့်ကျော်မရှိတော့ သမီး အရမ်းပျော်တာ နိဗ္ဗာန်ရောက်နေသလိုဘဲ ။ ကောင်းတယ် သူအဝေးရောက်သွားတာ သူရှိမှ သမီး လွတ်လွတ် လပ်လပ် နေရတော့တယ် ဆိုပြီး ဦးဝင်းကြိုင်ကို ပြောပြတယ် ။ ဦးဝင်းလှိုင်ကတော့ သူ့သမီး မိတဆိုး မလေး မိုးမြင့်ကျော်မရှိတဲ့နောက်ပိုင်း ဆိုးပေတေ နေတာကို ကြည့်ပြီး စိတ်မကောင်း ဖြစ်နေတယ်။

              မိုးမြင့်ကျော် မရှိတော့ ရွှန်းလဲ့ယမင်းမှာ နိဗ္ဗာန်ရောက်တာ လွန်ပြီး ၁၀ တန်းကို ၃ နှစ် နေမှ အောင်တယ် ။ အဲ့တာတောင် ၁၀ တန်းဖြေတဲ့ ၃ နှစ်မြောက်နှစ်မှာ မိုးမြင့်ကျော်က မန္တလေးနဲ့ ရန်ကုန်ကို ကူးချီ သန်းချီ လုပ်ပြီး ရွှန်းလဲ့ယမင်းကို လာလာကြပ်ပေးလို့ ရွှန်းလဲ့ယမင်း ၁၀ တန်းအောင်သွားတာ။ မဟုတ်ရင် ရွှန်းလဲ့ယမင်း ၁၀ တန်းအောင်မှာ မဟုတ်။ ရွှန်းလဲ့ယမင်း ၁၀ တန်း အောင်တာ မိုးမြင့်ကျော် ကျေးဇူးတွေ အများကြီးပါတယ်လို့တောင် ပြောရမယ် ။ အခုလဲ ရွှန်းလဲ့ယမင်း ၁၀ တန်းအောင်လို့ တက္ကသိုလ် တက်ရတော့မယ် ။ တက္ကသိုလ်ဆိုတာ ဘယ်လိုနေရာမျိုးလဲ။အထိန်းအကွပ် မရှိ ကိုယ့်ဘာသာ မထိန်းသိမ်းနိုင်ရင် ရွှန်းလဲ့ယမင်း ဘဝသွားမှာဘဲ။ ပြီးတော့ ရွှန်းလဲ့ယမင်းကလဲ အပျိုလေး ဖြစ်နေပြီ တော်ကြာ မကောင်းတဲ့ ကောင်တွေနဲ့ ရသွားမှာ စိုးရိမ်တယ် ဆိုပြီး ဦးဝင်းလှိုင်က ရွှန်းလဲ့ယမင်း ကို မိုးမြင့်ကျော်ဆီ ပို့လိုက်တာ ။

ကလင်....ကလင်....

မိုးမြင့်ကျော်------Hello ဦးလေး ပြောပါခင်ဗျ

ဦးဝင်းလှိုင်------အေး...သားရေ မင်းညီမ က ၁၀ တန်းအောင်ပြီး အခုဆိုရင် တက္ကသိုလ် တက်ရတော့မှာ ရန်ကုန်မှာ ထားဖို့ အဆင်မပြေတော့ဘူးကွ ဦးလေးလဲ သူ့ကို မနိုင်ဘူး ။မင်း ညီမက အခုဆိုရင် အရက်ပါ သောက်တတ်နေပြီ။ ဦးလေး လဲ ပထမတော့ မင်းညီမကို သောက်တတ်ပါစေ ဆိုပြီးလွှတ်ထားတာ ။ အခု မင်းညီမက အရက်သမား လုံးလုံးကို ဖြစ်နေပြီ ။ အဲ့တော့ မင်းဘဲ သူ့ကို တာဝန်ယူပေးပါကွာ

ဦးလေး request လုပ်ပါတယ်။

မိုးမြင့်ကျော်....ဗျာ ရွှန်းလဲ့က အရက်သောက်တတ်နေပြီဟုတ်လား။ ဦးလေးဘာလို့ အခုမှ ကျွန်‌ေတာ်ကို ပြောတာလဲ ။ကျွန်တော်တို့ကမိသားစုတွေဘဲ ဟာကို ။ ဦးလေး က ကျွန်တော့် အဖေ လိုပါဘဲ။ ရွှန်းလဲ့ ကို ကျွန်တော် က ညီမအရင်းတစ်ယောက်လို သဘောထားဝာာပါ။ ဦးလေးက ဘာလို့ အခုမှ ကျွန်တော်ကို လာပြောတာလဲ ။ ဦးလေး မနိုင်လို့ ပို့ချင်ရင် ပို့လိုက်ပါ ။ အချိန်မှီ သူ့ကို ပြင်ဆင်နိုင်တာပေါ့။

ဦးဝင်လှိုင်----အေးအေး သား ကျေးဇူးပါပဲကွာ ဦးလေးလဲ အသက် ရလာပြီဆိုတော့ အရင်လို သူ့ကို မထိန်းနိုင်တော့ဘူး ဦးလေး မရှိရင်လဲ မင်းတို့ မောင်နှမ ၂ ယောက်ဘဲ ရှိတော့မှာ မင်း သူ့ ကို ကိုယ့်ညီမ အရင်း တစ်ယောက်လို သဘောထားပြီး အမြင်မတော်တာ ရှိရင် ဆုံးမသွန်သင်ပေးပါကွာ မင်းညီမက မင်းမရှိတော့တဲ့ အချိန်က စပြီး လုံးဝ လွတ်ထွက်သွားတာ ကွ။ ငါ သူ့အကြောင်း စဉ်းစားရင် အရမ်း ရင်လေးတယ်ကွာ။ သူ့ကို ငါ့အစား ဂရုစိုက်ပေးပါကွာ။ ပြီးတော့ သူက ငါ မင်းဆီ မှာ တက္ကသိုလ်တက်ခိုင်းမယ် ဆိုရင် သူကငြင်းမှာ အဲ့တော့ ငါတို့ ဘယ်လိုပြောကြမလဲ။

မိုးမြင့်ကျော်...ရပါတယ် ဦးလေးရဲ့ ကျွန်တော်ဘဲ သူ့ကိုပြောလိုက်ပါ့မယ် ။ ဦးလေးပြောရင် သူက ဦးလေးကိုဂျီကျနေဦးမှာ အဲ့တော့ ဦးလေး ၁ ပတ်လောက် ဖြစ်ဖြစ် 

ခနရှောင်နေလိုက် ကျွန်တော် သူ့ကို မန္တလေး လာဖို့ ခေါ်လိုက်မယ် သူ ဦးလေးဆီဖုန်းဆက်လဲ မကိုင်နဲ့ သူ မန္တလေးရောက်ပြီ ဆိုမှ သားအဖ နှစ်ယောက် အလွမ်းသယ်ကြပေါ့ ခ်...ခ် ရယ်ရင်းပြောလိုက်သည်။

ဦးဝင်းလှိုင်---ကျေးဇူးပါ သားရေ အဲ့တာဆိုရင် သား အခုဘဲ ပြောလိုက်တော့ ဦးလေး အလုပ်မှာ အိမ်မပြန်တော့ဘူး ။ သူ မန္တလေးရောက်မှဘဲ ဦးလေး အိမ်ပြန်တော့မယ် ။ မြန်မြန်သာ သားဆီ ခေါ်လိုက်တော့။

မိုးမြင့်ကျော်---(ဪ ဦးလေး...ဦးလေး... ဘယ်လောက်တောင် သူ့သမီး ဒဏ်ကို ခံနေရလဲ မသိဘူးနော် ဟု စိတ်ထဲက တွေးရင်းးး) ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး ကျွန်တော် အခုဘဲ ရွှန်းလဲ့ယမင်း ဆီ ဖုန်းခေါ်လိုက်ပါ့မယ် လို့ ပြောရင်း ဖုန်းချလိုက်သည်။

ဤအချိန်မှာ နေ့လည် ၁၁ နာရီ ရှိနေပြီ ဖြစ်သည်။

မိုးမြင့်ကျော်လည်း ချက်ချင်းဘဲ ရွှန်းလဲ့ယမင်း ဆီ ဖုန်ခေါ်လိုက်သည်။

ကလင်...ကလင်...

ရွှန်းလဲ့ယမင်း----ဟဲ....လို 

မိုးမြင့်ကျော်---ကောင်မလေး ဘာလုပ်နေလဲ

ရွှန်းလဲ့ယမင်---ညကသောက်တာများပြီး မထနိုင်လို့ အိပ်နေတာ 😴😴😴😴

မိုးမြင့်ကျော်----ဘာ😡😡နင်အခု အရက်သောက်တတ်နေပြီလား ။ ငါ့ကို ဘယ်သူမှတ်လို့ ဒီလိုစောက်ချိုးမျိုးနဲ့ လာပြောနေတာလဲ ။ ချက်ချင်းဒေါသထွက်ပြီး အသံမာမာနဲ့ ဖုန်းထဲကနေ ပြောတော့မှ 

ရွှန်းလဲ့ယမင်း---(ဟာ 😲😲သွားပြီ ကိုကို မိုးမြင့်ကျော် ဘဲ ငါသွားပြီ လူမှားပြောမိပြီဆိုပြီး အသိစိတ်ပြန်ဝင်ကာ ) ဟုတ်ဘူး ဟုတ်ဘူး ကို ကို ရွှန်းလဲ့ မနေ့ညနေမကောင်းတော့ ဆရာဝန်ပေးတဲ့ ဆေးထဲမှာ ပိုးသတ်ဆေး ပါတာ ပိုးသတ်ဆေးက ပြင်းလို့ ညီမလေး အခုလို ပြောမိတာပါ ကိုကိုရဲ့ တောင်းပန်ပါတယ်နော် (အသံတွေကခုနကလိုမဟုတ် တုန်ပြီးတော့ အသံပါ ပြောင်းသွားတယ်)

မိုးမြင့်ကျော်...ကောင်မလေး သက်သာလား ဆိုပြီး နူးညံ့သော အသံဖြင့် မေးလိုက်သည်။ (ရွှန်းလဲ့ အရက်သောက်တတ်တယ်ဆိုတာ ပြီးသားဖြစ်သော်လည်း အခုအချိန် ဆူပြီး မန္တလေး လာဖို့ ပြောရင် ပိုဆိုးသွားမည် ဆိုး၍ မသိချင်ယောင်ဆောင်၍မေးလိုက်သည်။

ရွှန်းလဲ့ယမင်း---ဟုတ် သက်...သက်...သက်သာပါပြီကိုကို။(စကားတွေတောင်ထစ်လို့ 😏)

မိုးမြင့်ကျော်...အေး။သက်သာပြီဆိုရင် ကိုယ် ပြောမယ် အခု ညီမ မေဂျာကို မန္တလေးမှာ လျှောက်ထားတယ် ။ ဦးလေးကလဲ အသက်ကြီးပြီ စီးပွားရေးလဲ ရှိသေးတော့ နင့်ကို ဂရုစိုက်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။ အဲ့တော့ နင် အခု မေဂျာကျဖို့ကလည်း မလိုတော့ဘူး ။ မနက်ဖြန် ကားနဲ့ မန္တလေးကို လိုက်လာပြီး ငါနဲ့လာနေ ။ ဘားမှ 

မယူလာခဲ့နဲ့ နင့်အတွက် ဒီမှာ အကုန် ပြင်ဆင်ထားပေးမယ် ကြားလား။(အသံခပ်ပြတ်ပြတ်နဲ့ပြောလိုက်သည်)

ရွှန်းလဲ့ယမင်း---ဟုတ် ကိုကို ရွှန်းလဲ့ မနက်ဖြန်ကားနဲ့ လာခဲ့ပါ့မယ် 

မိုးမြင့်ကျော် --အေး...‌အဲ့တာဆိုရင် ပြင်စရာရှိတာပြင်တော့ ငါ Kpay နဲ့ ကားလက်မှတ်ဖြတ်ထားတယ် မနက်ဖြန်မနက်ကားနဲ့ နင် ကားဂိတ်သွားပြီး စီးလိုက်ရုံဘဲ ကြားလား

ရွှန်းလဲယမင်း ...ဟုတ် ကိုကို 🫤(မျက်နှာကတော

✍️: Oliver Nartarshar kikki

ရွှန်းလဲ့ယမင်း(spanking only)

Part 3

                    ရွှန်းလဲ့ယမင်း --ဟုတ် ကိုကို 🫤 ရွှန်းလဲ ဖုန်းချလိုက်ပြီနော် ဆိုပြီး(မျက်နှာကတော့မဲ့ရွဲ့လို့ )

ဖုန်းချပြီးနောက် ရွှန်းလဲ့ယမင်းတစ်‌ေယာက်...

What the fuck ဘာကြီးလဲ ဟ ကိုကိုနဲ့ သွားနေရမယ်တဲ့ မဖြစ်နိုင်ပါဘူး သေသာ သေလိုက်ချင်တယ် ငါ ဖေဖေ ကို ဖုန်းခေါ်မှ ရမယ်ဆိုပြီး သူ့ အဖေ ဦးဝင်းလှိုင်ဆီ ဖုန်းခေါ်လိုက်သည် 

တီ...တီ.....လူကြီးမင်းခေါ်ဆိုသောဖုန်းမှာ ......

တီ....တီ....လူကြီးမင်းခေါ်ဆိုသောဖုန်းမှာ.......

တီ....တီ.....လူကြီးမင်းခေါ်ဆိုသောဖုန်းမှာ.....

ဦးဝင်းလှိုင်သည် ရွှန်းလဲ့ယမင်း ဖုန်းခေါ်မှာကို သိသည့်အတွက် တမင် ဖုန်းကို စက်ပိတ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။

ရွှန်းလဲ့ယမင်း--ဟာကွာ ဖေဖေ ကလဲ ဖုန်းမကိုင်ဘူး သေသာသေလိုက်ချင်တယ် ဆိုပြီး နောက်ဆုံးမှာ လက်လျော့၍ ကို မိုးမြင့်ကျော် ရှိသော မန္တလေးမြို့မှာ ကျောင်းသွားတက်လိုက်ရသည် 

ရွှန်းလဲ့ယမင်း မန္တလေးမြို့ကားဂိတ်ရောက်သည်နှင့် ဖုန်းဝင်လာသည်

ကလင်...ကလင်

ရွှန်းလဲ့ယမင်း---ဟဲလို ဖေဖေ 😭😭😭သမီးဖုန်း ဘာလို့မကိုင်တာလဲ သမီးအခု ကိုကို မိုးမြင့်ကျော်ဆီမှာ အကျယ်ချုပ်ကျနေပြီ ဆိုပြီး ငိုပါလေရော

ဦးဝင်းလှိုင်--တောင်းပန်ပါတယ် သမီးလေးရေ...ဖေဖေ က အလုပ်တစ်ဖက်နဲ့ ဆိုတော့ သမီးလေးကို ဂရုမစိုက်နိုင်ဘူးလေ အဲ့တာကြောင့် မောင်ရင် မိုးမြင့်ကျော် ကို အကူအညီ တောင်းလိုက်ရတာပါ ။ သမီးလေး လိုတာရှိရင်ပြောနော်။ မောင်ရင် မိုးမြင့်ကျော် ပြောစကားလည်း နားထောင်နော် ။ သမီးလေး ကျောင်းပြီးရင် ရန်ကုန် ပြန်လာခဲ့ ဖေဖေ လည်း သမီးလေးကို မကြာခန လာတွေပါတယ် ချစ်တယ်နော် သမီးလေး ။ ဖေဖေ အလုပ်ရှိလို့ ဖုန်းချလိုက်တော့မယ် ဆိုပြီး ဖုန်းချပြီး ငိုနေလေသည်။

ထိုအချိန်တွင် မိုးမြင့်ကျော် ရောက်လာပြီး အားရပါထိုင်၍ငိုနေ‌ေသာ ရွှန်းလဲ့ယမင်း ကို တွေ့သွားသည်..

မိုးမြင့်ကျော်---ရွှန်းလဲ့ ဘာလို့ ငိုနေတာလဲ ဆိုပြီး ဒူးလေးထောက်ကာမေးလိုက်သည်

ရွှန်းလဲယမင်း---ဖေဖေ လေ ဖုန်းဆက်တုန်းက ဖုန်းမကိုင်ဘူး အမှ သူပြောချင်ရာတွေ ပြောပြီး ဖုန်းချသွားတယ် ရွှန်းလဲ့ ကို သူမချစ်ဘူးဆိုပြီး ပြောရင်း ငိုပါလေရော

မိုးမြင့်ကျော်---မငိုပါနဲ့ ရွှန်းလဲ့ ရဲ့ ဦးလေးက ညီမလေးကို ချစ်ပါတယ် ။ ကိုကြီးကိုလဲ ညီမလေးကို ဂရုစိုက်ဖို့ ခနခန မှာတယ်။ ရွှန်းလဲ့ ကျောင်းပြီးရင်လဲ ဦးလေးဆီကို ပြန်လို့ရတာဘဲဟာ။ ပြီးတော့ ဦးလေးလဲ ခနခန လာတွေ့လို့ ရတာဘဲ မငိုနဲ့ တိတ်တိတ် ဆိုပြီး 

ရွှန်းလဲ့ယမင်း ကို ဆွဲထူကာ မန္တလေးက သူနေသည့် အိမ်ကို ခေါ်သွားသည်။အိမ်သို့ရောက်သော်...

ရွှန်းလဲ့ယမင်း--အိမ်ကြီးက အကြီးကြီးဘဲ မိုက်တယ် 

ကိုကို တစ်ယောက်ထဲ နေတာလား ဟင်..

မိုးမြင့်ကျော်--အင်း..အခုတော့ ကိုကို တစ်ယောက်ထဲ မဟုတ်တော့ဘူး ။ ကိုကိုချစ်တဲ့ ညီမလေး ရွှန်းလဲ့ယမင်းနဲ့ အတူတူ နေရတော့မှာ ။ လာခဲ့...လာ ညီမလေးနေဖို့ အခန်းကို လိုက်ပြမယ် ဆိုပြီး ရွှန်းလဲ့ ယမင်း လက်ကို ဆွဲကာ ခေါ်သွားလေသည်။

အခန်းထဲကို ရောက်သည်နှင့်

ရွှန်းလဲ့ယမင်း---ဟာ အခန်းက မိုက်တယ် ကိုကို။ကြည့်ပါဦး.. မှန်ကြီးကလဲ အကြီးကြီးဘဲ အလှပြင် ပစ္စည်းတွေရော စုံပါ့ ဆိုပြီး နံရံတွင်ကပ်ထားသော နံရံကပ်ဗီရို ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်သောအခါ မြန်မာဆန်ဆန် အဝတ်အစားများကို တွေ့လိုက်ရသည်...

ရွှန်းလဲ့ယမင်း--ကိုကို ဒီအကျီတွေက ရွှန်းလဲ့ ဝတ်ဖို့လား 

မိုးမြင့်ကျော်----ဟုတ်တယ်လေ ရွှန်းလဲ့ဝတ်ဖို့ ကိုကိုပြင်ပေးထားတာ မကြိုက်ဘူးလား 

ရွှန်းလဲ့ယမင်--ကြိုက်ပါတယ် ကိုကို ရဲ့ ဘောင်းဘီ ဂါဝန် ။ စကတ် တို့လည်း မပါဘူး

မိုးမြင့်ကျော်---ရွှန်းလဲ့ယမင်း ခေါင်းကို သာသာလေး ခေါက်၍ ဟိုမှာ ဗီရို တစ်ခု ကျန်သေးတယ် လို့ ပြောလိုက်တယ်။

ရွှန်းလဲ့ယမင်း--နောက်ထပ်ဗီရိုကို ချက်ချင်းဖွင့်ကြည့်တော့ စကတ် ဂါဝန် ဘောင်းဘီ တွေနဲ့ လုံးဝကို အံ့ဩပြီး  ပျော်လွန်းလို့ ထခုန်တာ မိုးမြင့်ကျော်ကို ပြေးဖက်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကျေးဇူးပါ ကိုကို ဆိုပြီး မိုးမြင့်ကျော်ကို ပြောလိုက်တယ်

မိုးမြင့်ကျော် ----ရပါတယ် ရွှန်းလဲ့ ။ ဒီအဝတ်အစားတွေက ရွှန်းလဲ့နဲ့ တော်မှာပါ ။ ခရီးက ပြန်ရောက်လာပြီဆိုတော့ နားတော့လေ။ မေဂျာက ကျလာပြီ ။English စာ မေဂျာရတယ်။ ကိုကို တို့ မေဂျာငှာနမှာဘဲ ။မနက်ဖြန် ကျောင်းအပ်ရမယ် ။ ပြီးရင် ကျောင်းပါ တစ်ခါတည်းတက်ပေါ့။ အရင်လို state ကျောင်းသူ မဟုတ်တော့ ကိုကိုလဲ အရမ်းကြီး မချုပ်ခြယ်တော့ပါဘူး ရွှန်းလဲ့ အပြင်သွားတာတွေ တစ်ခုခု လုပ်မယ်ဆိုရင်တော့ ကိုကို့ ကို အရင်ပြောပါ ကိုကို ရွှန်းလဲ့ကို သွားသင့် မသွားသင့် လုပ်သင့် မလုပ် သင့် ဆုံးဖြတ် ပြီးမှဘဲ သွားရမယ် ကြားလား ရွှန်းလဲ့ 

ရွှန်းလဲ့ယမင်း----ဟူတ်ကဲ့ပါ ကိုကို ။ ကျေးဇူးပါဆိုပြီး ။ 

မိုးမြင့်ကျော်လည်း ရွှန်းလဲ့ အခန်းကနေပြီး ထွက်သွားတယ် ။

ရွှန်းလဲ့ ယမင်းကလဲ မိုးမြင့်ကျော် သူ့ကို မရင်လို မချုပ်ခြယ်ဘဲ လွတ်လွတ် နေခိုင်းတာကို သိတော့ မိုးမြင့်ကျော် မသိအောင် အိမ်ထဲ အရက်တွေ ခိုးဝယ် အရက်တွေသောက် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လျှောက်သွား ပျော်ပါး နေတော့သည်။ ရွှန်းလဲ့ယမင်း အကင်းပါးတာ တစ်ခုက မိုးမြင့်ကျော် ရှိနေရင် စာဘဲ အာရုံစိုက်လုပ်သည်။ မသိနားမလည်သော စာများကို မိုးမြင့်ကျော်ကို မေးသည်။ မိုးမြင့်ကျော်ကလဲ တက္ကသိုလ်က ကျူတာ ဆရာ ဆိုတော့ လွယ်လွယ် ကူကူ ရှင်းပြပေးသည်။ 

ဒီလိုနဲ့ စာမေးပွဲ ဖြေပြီး နောက်‌ဆုံးနေ့ ရောက်တော့

ရွှန်းလဲ့ယမင်း---- ကိုကိုမိုးမြင့်ကျော် 🥺🥺

မိုးမြင့်ကျော်----အေး.. ပြောလေ ညီမလေးရွှန်းလဲ့ 

ရွှန်းလဲ့ယမင်း---- မနက်ဖြန် ရွှန်းလဲ့ ပထမနှစ်ဝက်စာမေးပွဲ ပြီးပြီ ။ အဲ့တာ ရွှန်းလဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လျှောက်လည်ချင်လို့ 

မိုးမြင့်ကျော်----ဘယ်ကို လျှောက်လည်မှာလည်း ညီမလေး ရဲ့

ရွှန်းလဲ့ယမင်း----စစ်ကိုင်းတောင် (အမှန်က ကလပ်သွားမှာပါ မိုးမြင့်ကျော် မသွားခိုင်မည်ကို သိ၍ညာပြောခြင်းသာ ဖြစ်သည်။)

မိုးမြင့်ကျော်----အာ ညီမလေး အဲ့တောင်က ဆိုင်ကယ်တွေနဲ့ တက်ရင်အန္တရာယ်များတယ်ကွယ့် ညီမလေး တို့က ဆိုင်ကယ်နဲ့ သွားကြမှာမလား ကိုကို ညီမလေးကို စိတ်မချဘူးကွယ့် အဲ့တော့ ဒီလိုလုပ် ညီမလေး သူတို့နဲ့မသွားနဲ့ စာမေးပွဲပြီးတာနဲ့ ချက်ချင်း အိမ်ကို တန်းပြန်လာခဲ့ အိမ်မှာ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်ပေါ့ နောက်တစ်ရက်ကျရင် ကိုကို ညီမလေးသွားချင်တဲ့ စစ်ကိုင်းတောင်ကို လိုက်ပို့ပေးမယ် ကြားရဲ့လား ညီမလေး ရွှန်းလဲ့ 

ရွှန်းလဲ့ယမင်း---ဟုတ် ကိုကို ဟို.. ဟိုလေ 

      မိုးမြင့်ကျော် ရွှန်းလဲ့ယမင်း မျက်နှာကို စိုက်

✍️: Oliver Nartarshar kikki

ရွှန်းလဲ့ယမင်း(spanking only)

Part 4

                     (မိုးမြင့်ကျော် ရွှန်းလဲ့ယမင်း မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်တော့ ) ရွှန်းလဲ့ယမင်း ဘားမှ ထပ်မပြောရဲ စာမေးပွဲဖြေပြီး အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့ပါ့မယ်လို့သာ ပြောလိုက်ရတယ်။

             တကယ်လည်း စာမေးပွဲဖြေပြီးတော့ ရွှန်းလဲ့ယမင်း အိမ်ကို ပြန်မလာခဲ့ပါဘူး သူ့အစီစဉ်အတိုင်း သူ့ရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ကလပ်သွားတယ် နဂိုကတည်းက အရက်‌ေသာက်တတ်တဲ့သူ ဖြစ်နေတော့ အထိန်းအကွပ်မရှိ သောက်စားမူးရူးပေါ့ အဲ့ဒီလိုနဲ့ အိမ်ပြန်လာတဲ့အခါ ကလပ်ကနေ ရွှန်းလဲ့ယမင်းကို လိုက်ချောင်းနေတဲ့  ကောင်လေး တစ်ယောက်က ရွှန်းလဲ့ယမင်း နောက်ကို လိုက်ကာ ကို ထိကပါးကြိုက်ကပါး လာလုပ်တော့ ရွှန်းလဲ့ယမင်းလဲ ကလက်ကအပြန် လက်ထဲမှာ ပါလာတဲ့ ဘီယာပုလင်းနဲ့ ရိုက်ကာ ရွှန်းလဲ့ယမင်း တို့ သူငယ်ချင်းတွေ နဲ့ ဟိုဘက်က ပါလာတဲ့ ကောင်လေးရဲ့ သူငယ်ချင်းတွေ နဲ့ ရိုက်ပွဲတွေ ဖြစ်ကြရင်း အုပ်စုလိုက် ရဲစခန်း ရောက်သွားတော့တယ်..🤣

ကလင်..ကလင်...

မိုးမြင့်ကျော်---ဟဲလို 

ရဲစခန်း----ဆရာ မိုးမြင့်ကျော်လားခင်ဗျ။ရဲစခန်းက ဆက်တာပါ။

မိုးမြင့်ကျော်-----ဟုတ်ကဲ့ ပြောပါခင်ဗျ

ရဲစခန်း----မရွှန်းလဲ့ယမင်း ရဲ့ အုပ်ထိန်း သူလား မသိဘူး

မိုးမြင့်ကျော်----ဟုတ်ပါတယ်။ ကျွန်တော် ရွှန်းလဲ့ယမင်း အုပ်ထိန်း သူပါ။ သူ ဘာများဖြစ်လို့လည်း မသိဘူး။

ရဲစခန်း---- ဟုတ်ကဲ့ ။ မရွှန်းလဲ့ယမင်းသူ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့  ကလပ်က အပြန် ကောင်လေးတွေနဲ့ ရန်ဖြစ်လို့ အဲ့တာ လာပြီး ဖြေရှင်းပေးဖို့ ဖုန်းဆက်လိုက်တာပါခင်ဗျ။

မိုးမြင့်ကျော် --- ဟုတ်ကဲ့ ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော် အခုဘဲ လာခဲ့လိုက်ပါ့မယ် ခင်ဗျ။ ရွှန်းလဲ့ယမင်း အဆင်ပြေရဲ့လား မသိဘူး ခင်ဗျ။

ရဲစခန်း---- အဆင်ပြေပါလိမ့်မယ် ။ ဦးမိုးမြင့်ကျော်သာ လာခဲ့လိုက်ပါ ဟု ပြောရင်း ဖုန်းချသွားသည်။

           မိုးမြင့်ကျော်လည်း စိတ်ပူပြီး ချက်ချင်းဘဲ ရဲစခန်း ကိုရောက်သော် ရွှန်းလဲ့ယမင်းကို ပြေးရှာတော့သည်။ ရွှန်းလဲ့ယမင်းမှာ မူးရူးပြီး ရဲစခန်းထဲတွင် ထတောင် မထ‌နိုင် ကွေးကွေးလေး အိပ်နေသည်။ ရွှန်းလဲ့ယမင်း ၏ သူငယ်ချင်းများကတော့ မိုးမြင့်ကျော် ကို မြင်ပြီး ကြောက်လို့ အကုန် ခေါင်းငုံ့နေကြသည်။ မိုးမြင့်ကျော်လည်း ရဲစခန်းမှူးရယ် ဟိုဘက်က ထိခိုက်ခံရဲ့ ကောင်လေးတို့ မိသားစုတွေနဲ့ ပြေလည်အောင် ဖြေရှင်းပြီး ရွှန်းလဲ့ယမင်းနဲ့ သူ့ သူငယ်ချင်းတွေကို ရဲစခန်းကနေ ခေါ်ထုတ်ခဲ့သည်။ ထို့နောက် ရွှန်းလဲ့ယမင်းကို အိမ်သို့ပြန်ခေါ်ခဲ့သည်။ ရွှန်းလဲ့ယမင်း၏ တစ်ကိုယ်လုံးသည် အရက်စော်နံကာ လုံးဝကို မထနိုင်တဲ့ အထိ ဖြစ်နေခဲ့သည်။ ညအချိန်ကလဲ ၁ နာရီ‌ေကျာ် ပြီ ဖြစ်နေတဲ့ အတွက် မိုးမြင့်ကျော်မှာ ရွှန်းလဲ့ယမင်းကို ဒီတိုင်းဘဲ အိပ်ယာပေါ်တွင် သိပ်လိုက်သည် ။ သူအရင်က ရွှန်းလဲ့ယမင်းကို ရိုက်ဖို့ ဝယ်လာတဲ့ ကြိမ်လုံးတွေကိုတော့ ရေကန်ထဲတွင် ရေစိမ်ထားခဲ့သည်။

           နောက်နေ့ မနက် ရောက်သော်

ရွှန်းလဲ့ယမင်း---ဟာ...သွားပြီ ငါမနေ့က ဘာတွေ လုပ်ခဲ့တာပါလိမ့် ကိုကို တော့ င့ါကို စိတ်ဆိုးနေလောက်ပြီဆိုပြီး ကိုမိုးမြင့်ကျော် ကို ရှာနေတော့သည်။

ကိုမိုးမြင့်ကျော်သည် မနက်စာ စားရင် ရွှန်းလဲ့ယမင်းကို တွေ့သာအခါ ကော်ဖီခွက်ကို ဇောက် ကနည်း မြည်အောင်ချလိုက်သော အသံကြာက် ရွှန်းလဲ့ယမင်းမှာ တုန်တက်သွားတော့သည်။ မိုးမြင့်ကျော်သည် ရွှန်းလဲ့ယမင်း၏ မျက်လုံးကို စိုက်ကြည့်၍

မိုးမြင့်‌ေကျာ်---- ရွှန်းလဲ့ယမင်း မနက်စာစားမယ် ပြီးရင် ရေမိုးချိုးသပ်သပ်ရပ်ရပ် ဝတ်ပြီး ငါ့အခန်းထဲကို လာခဲ့မယ် ကြားလား

ရွှန်းလဲ့ယမင်း---ဟုတ်...ဟုတ်...ကိုကို ရွှန်းလဲ့ မြန်မြန်စား မြန်မြန် ပြင်ဆင်ပြီး ကိုကို့အခန်းထဲကို လာခဲ့ပါ့မယ်ဟု ပြောလိုက်သည်။

             မိုးမြင့်ကျော်မှာ ခပ်တည်တည်နဲ့ ဘားမှထပ်မပြောဘဲ သူ့အခန်းထဲ ကို ထသွားတော့သည်။ သူ၏ အခန်းထဲသို ရောက်သော် ရွှန်းလဲ့ယမင်း ကို အပစ်ပေးဖို့ ရေသန့်ဘူးအဖုံး ကြိမ်လုံး ၃ချောင်း တို့ကို ပြင်ဆင်လေသည်။ ထို့နောက် ဒေါက်...ဒေါက်...ဒေါက်....ကိုကို ရွှန်းလဲ့ယမင်းပါ 

မိုးမြင့်‌ေကျာ် ----- အေး ဝင်ခဲ့ (ခပ်တည်တည်အသံဖြင့် ကြိမ်လုံးကို ကိုင်တာ ဝှေ့ယမ်းပြီး ပြောလိုက်သည်။)

             ရွှန်းလဲ့ယမင်း အခန်းထဲသို့ ရောက်သောအခါ တုန်တက်နေ၍ လက်ပိုက်ကာ မိုးမြင့်ကျော် ဘာပြောမလဲဆိုတာ ကိုသာ စိုက်ကြည့်နေတော့သည်။

မိုးမြင့်ကျော်---- ငါမင်းကို မနေ့က ဘာပြောလဲ 

ရွှန်းလဲ့ကိုစာမေးပွဲဖြေပြီးရင် အိမ်ကိုတန်းလာဖို့ပြောပါတယ် ကိုကို (ရွှမ်းးးးးး အားးးးးရွှန်းလဲ့ယမင်း တင်ပါးကို ရိုက်၍ ငါ့ကို ကိုကိုလို့ မခေါ်နဲ့ sir လို့ခေါ် ကြားလား )ဟုတ် ကြားပါတယ် sir။

မိုးမြင့်ကျော်------မင်း ငါ့စကားကို နားထောင်လား။

ရွှန်းလဲ့ယမင်း-----နားမထောင်ပါဘူရှင့်။ရွှန်းလဲ့ မှားပါသွားတယ် အဟင့်...အဟင်...(ငိုလျှက်)။

မိုးမြင့်ကျော်---------မင်း ဘာအမှားတွေ လုပ်ခဲ့လဲ။

ရွှန်းလဲ့ယမင်း---စာမေးပွဲဖြေပြီးအိမ်ကို တန်းပြန်မလာဘဲနဲ့ ကလပ်သွားပြီး ရန်ဖြစ်ရဲစခန်း ရောက်တဲ့အပြင် ညနက်မှ ပြန်လာရပါတယ် sir

မိုးမြင့်ကျော်-----မင်း အဖေက မင်းကို ငါ့ဆီမှာ ဘာလို့အပ်လဲ ။

ရွှန်းလဲ့ယမင်း------ဖေဖေ က ရွှန်းလဲ့ကို မနိုင်လို့ sir ဆီမှာ အပ်ထားတာပါ

မိုးမြင့်ကျော်-----ဟ..(ရယ်ရင်း)မင်းအဖေမနိူင်လို့ ငါ့ဆီမှာ အပ်တာကို မင်းသိတယ်ပေါ့။ မင်း မသိသေးတာ ငါပြောမယ် ။ မင်း အမေ မင်းကို‌ေမွးပြီး မီးတွင်းထဲမှာ အသက်ထွက်ခါနီး အချိန်တုန်းက ငါ့ကို မှာခဲ့တယ် သား မင်းညီမလေးကို အမေ့ ကိုယ်စား စောက်‌ေရှာက်‌ေပးပါဆိုပြီး မှာခဲ့တယ် ။ ငါက မင်းကို ထိန်းချင်လို့ ထိန်းနေတယ် မထင်နဲ့ မင်းအမေ ရဲ့ အဲ့စကား တစ်ခွန်းကြောင့် ငါက မင်းကို ထိန်းကျောင်းပေးနေတာကွ ဟုတ်ပြီလား ။ မင်း ငါ့အိမ်ကို ဘီယာတွေ ခိုးဝယ်လာပြီးသောက်တယ် ငါမသိဘူး မထင်နဲ့ ငါသိတယ် မင်း ကို မပြောချင်လို့ အပြင်မထွက်ရင် ပြီးတာပါဘဲလေ ဆိုပြီး မသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးနေတာ ။ အခု မနေ့က မင်းလုပ်ပုံကို ကြည့်စမ်း ကောင်းလား တောက်စ်....(တောက်စ် ကျယ်ကျယ် တစ်ချက်ခေါက်ရင်း)

ရွှန်းလဲ့ယမင်း ----မကောင်းပါဘူး sir ရွှန်းလဲ့ မှားသွားပါတယ် နောက်ခါ အဲ့လို မဖြစ်စေရ ပါဘူး sir (လို့ ငိုရင်းပြောလိုက်တယ် )

မိုးမြင့်ကျော်-----မင်းမှာ အပစ်ရှိလား မရှိဘူးလား။

ရွှန်းလဲ့ယမင်း----ရှိပါတယ် sir

မိုးမြင့်ကျော်----မင်းအပစ်ကို မင်း သေချာ ဝန်ခံပါ

ရွှန်းလဲ့ယမင်း------ညဘက် sir မသိအောင် အိမ်မှာ ဘီယာ ပုလင်းတွေ ခိုးခိုးပြီးသောက်တယ်။ sir ပြောစကားနားမထောင်ဘဲညဘက်

✍️: Oliver Nartarshar kikki

ရွှန်းလဲ့ယမင်း

Part 5

              ရွှန်းလဲ့ယမင်း----ညဘက် ကလပ်တွေ သွားပြီး မူးရူးပျော်ပါးပြီး ရန်ဖြစ် ရဲစခန်းပါ ရောက်ခဲ့ပါတယ် sir

မိုးမြင့်ကျော်-----မင်းအပစ်နဲ့ ထိုက်တန်တဲ့အပြစ်ကို ငါပေးမယ် မင်းကျေနပ်စွာ ခံယူဖို့ ပြင်ဆင်ပါ။

ရွှန်းလဲ့ယမင်း-----ဟုတ်ကဲ့ပါ sir

မိုးမြင့်ကျော်သည် ရေသန့်ဘူး အဖုံး‌ယူလာပြီး ရွှန်းလဲ့ ယမင်းအား မိနစ် ၃၀ တိတိ ရေသန့်ဘူး အဖုံးပေါ်ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်သည် 

မိုးမြင့်ကျော်---- မင်းရေသန့်ဘူး အဖုံးပေါ် နာရီဝက်တိတိ ဒူးထောက်နေ ။ ငါ timer ပေးထားတယ် မင်းအချိန်မပြည့်ဘဲ နေရာမပြောင်းရဘူး။မလှုတ်ရဘူး ကြားလား ဟု ခပ်ပြတ်ပြတ်ပြော‌၍ အခန်းထဲက ထိုင်ခုံတွင် ထိုင်ကာ စီးကရက် ဖွာ၍ စာအုပ်ဖတ်ကာ ရွှန်းလဲ့ယမင်းကို ‌လှမ်းကြည့်နေသည်။

ရွှန်းလဲ့ယမင်း လည်း...ဟုတ်...ဟုပြောရင်း ရေသန့်ဘူး အဖုံးပေါ်တွင် နာရီဝက် တိတိ ဒူးထောက်နေလိုက်သည်။ 

မိနစ် ၂၀ လောက်မှာ ဒူးတွေဟာညောင်းနေပြီ ‌ဖြစ်သော်လည်း နောက်ထပ် ၁၀ မိနစ်ကို မလှုပ်ဘဲ အောင်မြင်စွာ ဒူးထောက်နိုင်ခဲ့သည်။

မိနစ် ၃၀ ပြည့်သောအခါ Timer သံကလဲ မြည်လာပြီ ဖြစ်သည် ။ မိနစ် ၃၀ ပြည့်သံကို ရွှန်းလဲ့ ယမင်း ကြားသော်လည်း ချက်ချင်း မထရဲပါ ။ ကိုမိုးမြင့်ကျော် ထ ဟုပြောသော အသံကြားမှသာ ထ၍ မတ်တပ်ရပ် လက်ပိုက်ခဲ့ရသည်။ သို့သော်လည်း မိနစ် ၃၀ ပြည့်သည်အထိ ရေသန့်ဘူး အဖုံးပေါ်  ဒူးထောက်ထား

ရသောကြောင့် ဒူးများမှာ တုန်ရီနေသည်။ 

ထို့‌ေနာက်....

မိုးမြင့်ကျော် -- မင်း အခု ထိုင်ထ အခါ  လုပ်ရမယ်

 ။ဟိုဘက်ကို လှည့် ကိုယ့်ကို ကျောပေးထား နားရွက်ကို ကြက်ခြေခတ်ဆွဲ ထား ထိုင်ထ အခါ ၅၀ တိတိကို‌ သေချာအမှတ်စဉ်ဆိုပြီး သေချာထိုင်၊ သေချာထပြီး လုပ်ရမယ်။ သေချာ ထိုင်ထမလုပ်နိုင်ရင် မင်း တင်ပါး နဲ့ကြိမ်လုံး တစ်ခါတည်း မိတ်ဆက်ဖြစ်သွားလိမ့်မယ် ကြားလား ဟု လေသံ ခပ်ပြတ်ပြတ် ဖြင့် ပြောလိုက်သည်။

ရွှန်းလဲ့ယမင်း---ဟုတ်ကဲ့ပါ sir . ဟုတ်ပြော၍ နားရွက်ဆွဲ ကာ ထိုင်ထ လုပ်ရန် အသင့်ပြင်လိုက်တယ် ။

တကယ်က ထိုင်ထမလုပ်နိုင်တော့ပါ ။ ဒူးတွေမှာ တော်တော်လေး ညောင်းနေပြီဖြစ်ပြီ။

၁ ၂ ၃ ၄...၅..၆..၇..၈...၉..၁၀ ရှမွးးးးး အားးးးးး

မိုးမြင့်ကျော်---သေချာလုပ် ကြာတယ်

🤨🤨🤨 ၁၁ ၁၂  ၁၃ ......၂၀ ရှမွးးးးး အားးးးးးးး

၂၁ ၂၂ ၂၃ ၂၄ ၂၅ ၂၆ .......၃၀ ရှမွးးးးး အားးးးးး

၃၁ ၃၂ ၃၃ ..........၄၀ ရှမွးးးးးး အားးးးးးးးး

ရွှန်းလဲ့မထနိုင်တော့ပါ ဒူးတွေ လုံးဝကို ယိုင်နေပြီ ဖြစ်သည် ။

ဒါပေမဲ့လည်း မိုးမြင့်ကျော်ကို ကြောက်နေသည့် အတွက် ထိုင်ထ ဆက်လုပ်လိုက်သည်

၄၁...၄၂....၄၃...အာ့ အဟင့် ဒီတစ်ကြိမ်မှာတော့ တော်တော်ကြာသည် ပြန်မထနိုင်တော့ 

မိုးမြင့်ကျော်ကလဲ ရွှန်းလဲ့အား ကြိမ်လုံးဖြင့် ရွှမ်းးးးးးး

အားးးးးး ဘာလို့ကွာတာလဲ 

ဟုတ်... ဟုတ်... ၄၄ ၄၅ ၄၆ ၄၇ ၄၈ ၄၉ ၅၀ လုပ်ပြီးပြီးချင်း ရွှန်းလဲ့ယမင်း တစ်ယောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ခွေလဲ ကျသွားသည်။ 

မိုးမြင့်ကျော်ကတော့ ဂရုမစိုက် မသိချင်ယောင် ဆောင်း၍ ရွှန်းလဲ့ယမင်းအား 

မိုးမြင့်ကျော်---- သေချာ မတ်တပ်ပြန်ရပ် 

ရွှန်းလဲ့ယမင်း အားစိုက်၍ မျက်‌ရည်‌ေတွ သုတ်ကာ မတ်တပ်ပြန်ရပ်လိုက်သည် သို့သော်လည်း အနားတွင် ရှိသော နံရံများကို အမှီပြုနေရသည်..

မိုးမြင့်ကျော်---- အိပ်ယာပေါမှာ မှောက် နင့်ရဲ့ ထဘီစတွေကို ဆွဲထား 

ရွှန်းလဲ့ယမင်း ဘာတစ်ခုမှ ပြန်မပြောရဲ မိုးမြင့်ကျော် ပြောသလို အကုန်လိုက်လုပ်သည် (တကယ်က စိတ်ထဲမှာ မိုးမြင့်ကျော်ကို တောင်းပန်နေတာပါ အပြင်မှာ ပြောရင် မိုးမြင့်ကျော် သူ့ကို အပစ်ပိုပေးမည် ဆိုတာကို သိတဲ့အတွက် ဘားမှ ပြန်မပြောခြင်း ဖြစ်ပါသည်) ရွှန်းလဲ့ယမင်းက အရိပ်အကဲ မကြည့်တတ်တဲ့သူမှ မဟုတ်တာ😁

မိုးမြင့်ကျော် --မင်းကိုငါ ကြိမ်လုံးနဲ့ အချက် ၂၀ ရိုက်မယ် ပေါင် နဲ့ ခြေသလုံးကို အဲ့တော့ မလှုတ်ပါနဲ့ နေရာ မပြောင်းပါနဲ့ လက်ကို ရှေ့ကို ဆန့်ထားပါ နာရင် ‌အော်လို့ရပါတယ်

ရွှန်းလဲ့ယမင်း ---ဟုတ်.... Sir ဟုပြောပြီး ထဘီစကို သေချာ ပေါင်ကြားထဲ ညှပ် position သေချာ ပြင်၍ လက်ကို ရှေ့တွင် ဆန့်ထားလိုက်သည်။(စိတ်ထဲမှာတော့ တော်တော် ထွက်ပြေးချင်နေပြီ ဖြစ်သည်။ပြေးလဲ လွတ်မှာ မဟုတ်သည့် အတွက် ငြိမ်ခံနေရခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ အရင်က အဖေရှိရင် အဖေက ကူပြောပေးသေးသည် အချိန်မှာတော့ ရွှန်းလဲ့ယမင်း သက်သာသည် အခု အဖေ နဲ့က အဝေးမှာ ဆိုတော့ ရွှန်းလဲ့ယမင်းမှာ မိုးမြင့်ကျော်၏ ကြိုးဆွဲရာ အကခံ‌ေနရသော ရုပ်သေးရုပ်သာ ဖြစ်နေသည်။)

မိုးမြင့်ကျော်--- မင်း အခု ဘာလို့ အရိုက်ခံနေရတာလဲ

ရွှန်းလဲ့ယမင်--- ရွှန်းလဲ့ sir စကား နားမထောင်လို့ပါ(ငိုရင်း..)

မိုးမြင့်ကျော်--- အခုရိုက်လို့ရပြီလား (ခပ်တည်တည်ဘဲ ကြိမ်လုံးကို တင်ပါးပေါ်တင်ကာ ချိန်လျှက် )

ရွှန်းလဲ့ယမင်း--- ဟုတ် ... ရပါပြီ sir (😢😔🙏)

ထိုစဉ် မိုးမြင့်ကျော်သည် ကြိမ်လုံးအား လေပေါ်ဝှေ့ယမ်း ကာ 

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၁(တင်ပါးတစ်ခုလုံး ကျိန်း၍ အပူထွက်သလို ပူထူသွားသည် 😭😭😭)

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၂

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၃

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၄

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး၅

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၆

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၇ (ထိုအချိန်တွင် တင်ပါးအား အရမ်းနာ၍ လှုတ်မိသောကြောင့် ၅ ချက် ပိုတိုး၍ အရိုက်ခံရန် မိုးမြင့်ကျော်မှ အမိန့်ချ မှတ်လိုက်သည် ) အားးးးးးး

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၈ 

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၉

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၁၀

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၁၁ 

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၁၂

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၁၃

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၁၄

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၁၅(တင်ပါးတစ်ခုလုံးမှ မီးလောင်သလို ပူ၍ ကျိန်းစပ်နေလေသည်။ထမိန် ခံထား တာတောင်မှ တင်ပါးမှာ အသားများ လှုတ်၍ တုန်နေသည်ကို မိုးမြင့်ကျော် သတိထားမိလေသည်။) 

ထို့နောက် မိုးမြင့်ကျော်မှ ခြေသလုံးတွင် ကြိမ်လုံးကို နေရာ ယူ၍ ရိုက်ရန် အချိန်ခန ယူလေသည် ။

ရွှန်းလဲ့ယမင်းကတော့ ကုတင်ပေါ်တွင် မှောက်လျှက် ခေါင်းအုံးနဲ့ မျက်နှာနဲ့သာ အပ်၍ မိုးမြင့်ကျော် ရိုက်သမျှကို ခံကာ အော်ငိုလေတော့သည်...

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၁၆

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၁၇

ရှမွးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၁၈(ခြေသလုံးမှာကျိန်း၍စပ်နေသော်လည်း မလှုတ်ရဲ

 ✍️: Oliver Nartarshar kikki

ရွှန်းလဲ့ယမင်း

Part 6

     

         အားးးးးးးးးးးးး ၁၈(ခြေသလုံးမှာကျိန်း၍စပ်နေသော်လည်း မလှုတ်ရဲဘဲ အော်သာငိုနေသည်။)

ရှမြးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၁၉

ရှမြးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၂၀

ရှမြးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၂၁

ရှမြးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၂၂

ရှမြးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၂၃

ရှမြးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၂၄

ရှမြးးးးးးးးးးးးး

အားးးးးးးးးးးးး ၂၅ 

     ကြိမ်လုံးဖြင့် ၂၅ ချက် ရိုက်ပြီးသည်နှင့် မိုးမြင့်ကျော် တုတ်ကို သိမ်းလိုက်သည် ။ ရွှန်းလဲ့ယမင်း တစ်ယောက်မှာ မခံနိုင်လွန်း၍ ကုတင်ပေါ်တွင် လူးလှိမ့်နေကာ အရိုက်ခံရသည့် ဒဏ်ရာများကို ပွတ်နေလေတော့သည်။ သို့သော် ကြာကြာ မပွတ်ရ

မိုးမြင့်ကျော်--- မင်း မတ်တပ်ပြန်ရပ် လက်‌ေမြှာက်ထားစမ်း 

ရွှန်းလဲ့ယမင်း--- မိုးမြင့်ကျော် ပြောသလို မတ်တပ်ရပ် လက်မြှောက်ထားရသည် သို့သော် မျက်ရည်များမှာ ချောင်းရေစီးသလို စီးနေပြီး ခေါင်းကို မမော့ရဲ ချိုင့် ကာ ငိုနေရသည်။

မိုးမြင့်ကျော်---မင်း အပစ်ရှိလို့ ငါ မင်းကို အပစ်ပေးတာနော်  အေးး ငါ မင်းကို ဘယ်လို အပစ်ပေးလဲဆိုတာ မင်းသိပြီမလား အခု ဒါ ငါမင်းကို တော်တော်လေး စိတ်လျှော့ထားတာ။ အဲ့တော့ မင်း ငါနဲ့ ဆက်နေမယ်ဆိုရင် မင်းကို ငါ့စကားနားထောင်ဖို့ မျှော်လင့်ပါတယ်ဟု ပြောရင်း အခန်းတံခါးစောင့်ပိတ်ကာ အခန်းပြင်ကို ထွက်သွားပါသည်။

ရွှန်းလဲ့ယမင်းလဲ မိုးမြင့်ကျော် အပြင်ထွက်သွားမှ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ပုံလျက် လဲကျသွားကာ ဇတ်လမ်းလေးလဲ ပြီးဆုံးသွားပါသည်။

✍️:Oliver Nartarshar kikki

Gu