ငယ်တုန်းကအကြောင်း ဖြစ်ရပ်မှန်လေးပါ
၁၀ တန်းရောက်တော့ ကျောင်းတွေမှာက စာသိပ်မသင်တော့ဘူးလေ။ ကိုယ်တွေကလဲ ကျောင်းမှာထက်ကျူရှင်မှာသာ စာလုပ်တော့တာကိုး။ ကျောင်းသွားရင် တခါတလေ မကောင်းတတ်လို့သာ လွယ်အိတ်ယူသွားရတာ။ စာအုပ်တွေက ပါတာမဟုတ်။ လူတိုင်းလိုလိုက ကျောင်းကိုအပျော်သက်သက် လာသလိုကြီး ဖြစ်နေတာ။ အဲတနေ့တော့ မြန်မာစာဆရာမက စာသင်မယ် လုပ်ပါရော ။ သင်ပေါ့ ကိုယ်တွေကလဲကောင်းကောင်းမွန်မွန် နားထောင်ဖို့အသင့်ပေါ့။ ဆရာမက ဖတ်စာအုပ်ထုတ် လုပ်ပါရော။ စာအုပ်ကလူတိုင်းနီးနီး မပါတော့ တစ်ယောက်မျက်နာတစ်ယောက်ကြည့်ပေါ့။ တချို့က အဲ့ဒီဖတ်စာအုပ်မပါဘူးလို့ပြောတော့ နောက်တမျိုးထုတ်ခိုင်းပြန်ရော။ အဲဒီလိုနဲ့ တစ်အုပ်ပြီးတစ်အုပ် ထုတ်ခိုင်းတာ နောက်ဆုံးဘယ်တစ်ခုမှ မပါတာ သိသွားရော။ တခန်းလုံးမှာ မြန်မာစာနဲ့ ဆိုင်တဲ့ ဖတ်စာအုပ်က ၇ ယောက်လောက်ပဲ ပါတယ်။ ဆရာမက ဆူတာပေါ့။ အဲဆူရင်းဆူရင်းကနေ ဒေါသတွေ ပေါက်ကွဲလာပြီး စာအုပ်မပါတဲ့သူတွေကို ရိုက်မယ် ဖြစ်ပါရော။ အရေးထဲ ကြိမ်လုံးက မရှိလို့ ၉တန်းဆောင်ကနေ သွားငှားရသေးတယ်။ ကြိမ်လုံးသိပ်မသုံးတဲ့ ကျောင်းဆိုတော့ တော်တော် ရှာလိုက်ရပုံပဲ။ ၁၀ မိနစ်လောက်နေတော့မှ ကြိမ်လုံး ရှာတဲ့သူက ပြန်ရောက်တယ်။ ရောက်လာတော့လဲ လက်ဖဝါးကို တစ်ချက်လောက်ရိုက်မယ်ထင်ထားတာလေ။ အားလုံးကအေးဆေးပေါ့။ အဲဒီမှာဆရာမက စာအုပ်မပါတဲ့လူတွေကို မတ်တပ်ရပ် ခိုင်းပြန်ရော။ တစ်တန်းလုံးနီးနီးရပ်တာပေါ့။ ပြီးတော့ အဲလူတွေကို တန်းစီပြီးအတန်းရှေ့ထွက်ခိုင်းပြန်ရော။ ယောင်္ကျားလေးတွေကအရင်ထွက်ရတယ်။ ပြီးတစ်ယောက်ချင်းစီကို အတန်းဘက်ကျောပေးခိုင်းပြီး ဖင်ကို ကြိမ်နဲ့ ၂ချက် ရိုက်ပါရော။ အရမ်းကြီးတော့မဟုတ်ပါဘူး။ နာတော့နာတယ်။ ပြီးရင် စပ်ဖြင်းဖြင်းကျန်ခဲ့တယ်။ ကိုယ်တွေက ဒုတိယမြောက်လူလေ။ ကိုယ်ကတော့ ကိုယ် အရိုက်ခံရမှာထက် အတန်းထဲက ကောင်မလေးတွေပါ အရိုက်ခံရတော့မှာမို့ မျှော်တော်စောနဲ့ စိတ်လှုပ်ရှားလိုက်ရတာ။ ကျနော်တို့အတန်းက လူ ၆၀ မှာ ၃ပုံ ၂ပုံ လောက် က မိန်းကလေးတွေလေ။ အလန်းစားလေးတွေလဲ ပါတော့ စိတ်ထဲကျိတ်ပျော်နေတာ။ တော်ကြာဆရာမစိတ်ပြောင်းပြီး မရိုက်တော့ရင်ဒုက္ခဆိုပြီးတော့တောင် စိတ်ပူနေသေးတာ။ ရှေ့ဆုံတန်းမှာကိုထိုင်ပြီး ကောင်မလေးတွေအလှည့်ကိုစောင့်နေတာ။ ဆရာမကလဲ မနေပါဘူး။ မိန်းကလေးတွေလဲ ဖင်လှည့်ခိုင်းပြီးဆော်တာပဲ။ ဒါပေမဲ့ မိန်ကလေးထဲက ပထမဆုံးတစ်ယောက်ကို ရိုက်တော့ ယောင်္ကျားလေးတွေလောက် မပြင်းဘူးဗျ။ အဲဒီမှာ ကျနော်တို့ကျားတွေက တယောက်တပေါက်အော်ပြီးကန့်ကွက်တာပေါ့။ ဆရာမကတော့ ဟဲ့ သူတို့က မိန်းကလေးတွေလေတဲ့။ ဆရာမ ဘက်လိုက်တယ်တို့ လိင်ခွဲခြားဆက်ဆံတယ်တို့အော်ကြပါရော။ အဲဒါနဲ့ နောက်တယောက်ကျတော့ ကျနော်တို့ကိုရိုက်သလောက် ပြန်ရိုက်ကော။ သိပ်တော့မနာပါဘူး။ ဘယ်သူမှတော့ မငိုကြဘူး။ မအော်ကြဘူး။ အော်တာက ယောင်္ကျားလေးတွေပဲ။ ရိုက်ချက်တိုင်းကို ၁ ၂ ဆိုပြီး စီးချက်ကျကျ တိုင်မင်လိုက်ပေးတာ။ ရိုက်လိုက်တိုင်း ဖင်လေးတွေ တုန်တုန်သွားတာကို ကြည့်ပြီးရင်တောင်ပူတယ် တကယ်။ နောက်ဆုံးလဲကျရော ကျန်တဲ့သူတွေ ပွစိပွစိပြောလို့နဲ့တူပါတယ် ပထမဆုံး အရိုက်ခံရတဲ့ ကောင်မလေးက ဆရာမကို သူ့ကိုလည်း သူများတွေကို ရိုက်သလိုရိုက်ဖို့ပြောပြီး ပြောပြောဆိုဆို အတန်းရှေ့လာပြီး ဖင်လှည့်ပေးရော။ ကျနော်တို့တွေက အော်ပြီးအားပေးတာပေါ့။ ဆရာမကလဲ ဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်ပါတယ်။ ပုံမှန်ထက်တောင် လက်ဆပြင်းသွားလားမသိဘူး။ အရိုက်လဲခံပြီးရော အတန်းရှေ့မှာတင် ဖင်နောက်ကို လက်နဲ့ ပွတ်ရောဗျ။ နောက် ယောင်္ကျားလေးတွေကို သတိရသွားပြီး ခပ်တည်တည်နဲ့ ကိုယ့်အတန်းကိုယ်ပြန်သွားရော။ ဆရာမလဲ စိတ်မဆိုးတော့ပါဘူး။ စာလဲမသင်လိုက်ရဘူး။ ရိုက်နေတာနဲ့ အချိန်ကုန်သွားလို့။ နောက်မှ ဘော်ဒါ မိန်းကလေးတွေကို နာလားမေးကြည့်တော့ အေးဆေး ရှိန်းတိန်းတိန်းလောက်ပဲ ရှိတယ်တဲ့။
Comments
Post a Comment