အိမ်စာ

 အိမ်စာ ++++++++ အချိန်ကား ၁၉၉၅ နှင့် ၂၀၀၀ ကြား။ အိမ်ကပြည့်စုံတဲ့လူတွေဆိုပေမယ့် TTC လည်းမထား၊ ဒဂုံ-၁ လည်းမထား ကျောင်းကောင်းကိုအတန်းကြီးမှပြောင်းပေမယ်ဆိုပြီး အိမ်နားကမူလတန်းကျောင်းမှာပဲကိုယ့်ကို သူငယ်တန်းတက်ခိုင်းတယ်။ အမေရော အဖေရောကစီးပွားရေးလုပ်ကြလို့ ကကြီး၊ခခွေးနဲ့ ABCD ကိုဆရာမခပ်ငယ်ငယ်တစ်ယောက် အိမ်ခေါ်သင်ပေထားလို့ သူငယ်တန်းမတက်ခင်ကတည်းကအကုန်ကျွမ်းတာပေါ့၊ ဆရာမကရိုက်လည်းမရိုက်၊ဆူလည်းမဆူ၊ မုန့်တွေကျွေး၊ထမင်းခွံ့ရင်းစာသင်ပေးတော့ ဆရာမဆိုတာကြောက်ရကောင်းမှန်းတောင်မသိခဲ့ပါဘူး၊မိဘကလည်း တစ်ဦးတည်းသောသားမို့ လက်ဖျားနဲ့တောင်မတို့ခဲ့ကြပါဘူး။ သူငယ်တန်းမတက်ခင် အမေကတော့ မှာရှာတယ်၊ ဆရာမစကားနားထောင်၊လိမ်လိမ်မာမာနေ၊ကျောင်းကဆရာမက အိမ်ကဆရာမလိုဟုတ်ချင်မှဟုတ်မှာ၊မလိမ္မာရင် ရိုက်ရင်ရိုက်မှာတဲ့၊ အမေကတော့ ကျောင်းအပ်ကတည်းက အတန်းပိုင်(တစ်ဦးတည်းအကုန်သင်)ကိုပါတိတ်တစ်ထည်လက်ဆောင်ပေးထားသတဲ့လေ။ သူငယ်တန်းစတက်ပါပြီ။ အိမ်နားက block တစ်ခုတည်းဆိုတော့ လမ်းလျှောက်ရင်ငါးမိနစ်၊ကားနဲ့ဆိုတစ်မိနစ်ပါပဲ၊ ပထမရက်မှာတော့ သူငယ်တန်းအတန်းပိုင် အသားဖြူဖြူ၊ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းကြီးက ပြုံးလို့ရွှင်လို့နဲ့ သိပ်သဘောကောင်းတဲ့ကိုယ်ပါပေါ့။ ...

Reborn a Slave


episode 1


"စိတ်ကူးယဥ်ဖန်တီးခြင်းတစ်ခုသာ။ 

သည်စာသားတွေဖတ်ပြီး လက်တွေ့မစမ်းသပ်စေလို။"

ဇာတ်လမ်းကျောရိုးလေးက မေ့ slv တစ်ယောက်ပြောပြတာပါ။ သူ Request လုပ်လို့မေရေးပေးတာပါ။ 


"အလုပ်မှနှုတ်ထွက်ခြင်း"

စာရွက်ကို အစအဆုံး တစ်ကြိမ်ဖတ်ပြီး လက်မှတ်ကိုခပ်သွက်သွက်ပဲထိုးလိုက်သည်။ 

စားပွဲပေါ်မှ တင်ခဲ့ပြီး အလုပ်ခွင်ကိုအပြီးတိုင် ကျောခိုင်းလိုက်သည်။


Bank account မှရှိသမျှကို ပေးထားသော အကောင့်တစ်ခုကို လွှဲပြောင်းလိုက်သည်။


0 ဖြစ်သွားသော အကောင့်ကိုကြည့်ပြီး သူလိုချင်သောခံစားမှုကိုစတင်ရရှိခဲ့ပြီ။


ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းနှင့်ကားကို အရောင်းစာချုပ်တစ်ခုဖြင့် တစ်စုံတစ်ဦးထံလွှဲအပ်ခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ 


တီရှပ် နှင့်ဘောင်းဘီတို၂ စုံကို ကျောပိုးအိတ်ထဲထည့်ပြီး ဘာယူရအုံးမလဲစဥ်းစားပေမယ့် မလိုအပ်တော့မှန်းသူသိပါသည်။


နောက်ဆုံးအနေဖြင့် သူနေခဲ့သော ကွန်ဒိုတိုက်ခန်းကို တချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။ နောက်ဆုံးပါပဲ။ သည်နေရာကို ပြန်လာခွင့်မရှိပြီ။ 


ကားသော့ကိုစားပွဲပေါ်တင်လိုက်သည်။ ကားသော့ဘေးမှာသူ့ပိုက်ဆံအိတ် ငွေသား ၅ သိန်းကျော် ကျန်နေသေးသည်။ 

Driving လိုင်စင်။ NRC ကတ်။ သူဘယ်သူဆိုတာအမည်ID လုပ်နိုင်တာတွေအကုန်ထားဖြစ်ခဲ့သည်။ 


ဖိနပ်စင်က ဖိနပ်ယူစီးမည်လုပ်ပြီးမှမလိုအပ်ဘူးပဲဆိုသောအတွေးနှင့်ခြေဗလာ။ တိုက်ခန်းကိုသော့ခတ်လိုက်သည်။ ဖိနပ်မပါဘဲကျောပိုးအိတ်တစ်လုံး။ သူ့ကွန်ဒိုကထွက်လာပြီး သာကေတငမိုးရိပ်တံတားပေါ်ရောက်တော့ ကွန်ဒိုသော့ကို တံတားပေါ်မှပစ်ချခဲ့သည်။

အမှတ် ၂ လမ်းမအထိသွားပြီး ရွာသာကြီးဆေးရုံနားက ခြံကျယ်တစ်ခုကိုရောက်ဖို့သူအတော်လမ်းလျှောက်ရအုံးမည်။


ညီညီထွေး။

အငယ်ဆုံးသော အလိုလိုက်ခံရသောတစ်ဦးတည်းသောသား။ မိဘတွေကအလိုလိုက်ခဲ့သလို အစ်မနှစ်ယောက်ရဲ့အချစ်ပိုခြင်းမှာ ညီညီထွေးဘဝကသာယာလှပခဲ့သည်။


မိဘနှစ်ပါးလုံးကွယ်လွန်သွားပြီးသည့်နောက်မှာတော့ အစ်မနှစ်ယောက်က အိမ်ထောင်ကိုယ်စီ။ အသက်၂၈ နှစ်ရှိပြီး အလုပ်အကိုင်တစ်ခုလစာမြင့်မြင့်မားမား။ မိဘအမွေအနှစ်တွေနှင့်မို့ ညီညီထွေးကို အစ်မများက အိမ်ထောင်ပြုစေချင်သည်။ 


သို့သော် xxxxxxxxxx


တကယ်တော့သူနေထိုင်ရာ သာကေတရှုခင်းသာနှင့် အရှေ့ဒဂုံဆိုတာ လမ်းလျှောက်ဖို့အတွက်တော်တော်အလှမ်းဝေးသည်။ Bus ကားစီးဖို့ပင် ပိုက်ဆံတစ်ကျပ်မှမပါ။ သူ့အတွက် တရွေ့ရွေ့မလျော့တမ်းလမ်းလျှောက်မှသွားလိုရာကိုရောက်လိမ့်မည်။ မနက်၈နာရီကတည်းက ကွန်ဒိုကနောက်ဆုံးထွက်ခဲ့ပေမယ့် သူ အရှေ့ဒဂုံက ခြံရှေ့ကိုရောက်တော့နေ့လည်တနာရိီထိုးလုလု။ မနက်စာပင်မစားခဲ့ရ။ ကားလေးတဝီဝီနှင့်သွားနေကျမို့ သည်ခရီးကိုဖိနပ်မပါဘဲလမ်းလျှောက်ခဲ့ရတာအတော်ကလေးကိုမောပန်းနွမ်းနယ်လှသည်။ ခြေထောက်မှာ ဖုံအလူးလူး ပွန်းရာရှရာတွေနှင့်။ ခြေဖဝါးတွေက အထိမခံနိုင်အောင်နာကျင်နေသည်။ ခြံရှေ့ကလူခေါ်ခေါင်းလောင်းလေးတီးလိုက်တော့ မိန်းကလေးတစ်ယောက်တံခါးလာဖွင့်ပေးသည်။ သူလာမှာကိုသိနေသလိုထွေထွေထူးထူးပြောခြင်းမရှိ။ တိုက်အိမ်ကိုကွေ့ပတ်ပြီး ခြံအနောက်ဘက်ကိုခေါ်သွားသည်။ တိုက်အနောက်ဘက်ဝင်ပေါက်မှတဆင့် တိုက်အတွင်းသို့ခေါ်သွားသည်။ 


"သြော် ရောက်လာပြီပေါ့" 

ချိုသည်။ 

ကြည်သည်။

သို့သော် စူးရှပြတ်သားသည်ထင်သည်။ 


သူကပျာကယာဘဲ ကြမ်းပြင်ပေါ်ဒူးထောက်ချလိုက်သည်။ 

သူလိုချင်သော ဘဝ

သူမျှော်မှန်းသောအိပ်မက်

သူ့ဘဝပန်းတိုင် ဒါအတွက်သူဝပ်တွားခယတောင်းပန်ရမည်။


"ဟုတ်ကဲ့မမလေးကျွန်တော်ရောက်ပါပြီ မမလေးနှင့်မမလေးအမျိုးသားတို့ပိုင်ဆိုင်သော ကျွန်တစ်ကောင်အဖြစ် သည်အိမ်မှာနေထိုင်ခွင့်ပြုပါ"


သူ ကြိုတင်စဥ်းစားစီစဥ်လာသောစကားပေမယ့် ချောမွေ့စွာတော့ မပြောဆိုနိုင်။ သူ့လက်တွေစိတ်လှုပ်ရှားခြင်းနှင့်တုန်ယင်နေသည်။ ရင်ထဲလဲတဆတ်ဆတ်ခုန်နေပြီး သူ့စကားတွေကအမြီးအမောက်မတည့်။

 အင်း ငါတို့ကလဲ ခွေးတစ်ကောင်မွေးချင်နေတာဆိုတော့အတော်ပါပဲ။ နင့်ရဲ့ပိုင်ဆိုင်မှုအားလုံး လွှဲအပ်သက်သေပြပြီးပြီဆိုတော့ ဘာမှမရှိတော့တဲ့နင့်ကိုကျွန်အဖြစ်လက်ခံရတော့မှာပေါ့။


မမလေးက သူ့နားလျှောက်လာပြီး သူ့ခေါင်းတွေဖွဖွပွတ်သပ်နေတော့။ တမနက်လုံးဗိုက်ဆာ။ရေဆာ။ပင်ပန်းခဲ့မှု။ ဘဝဟောင်းနှင့်အသစ်ကူးပြောင်းစဥ်စိတ်လှုပ်ရှားခဲ့ရမှုတွေနှင့် မျက်ရည်တွေကျလာခဲ့သည်။ 


ဆတ်ဆို ဆံပင်တွေတင်းတင်းကျပ်ကျပ်ဆွဲဆုပ်ခံလိုက်ရပြီး သူ့မျက်နှာအပေါ်မော့သွားသည်။ မာန်ပါပါပါးရိုက်ထည့်လိုက်တာကြောင့် သူ့မျက်နှာပင်လည်ထွက်သွားသည်။ 


"ဘာလဲ ဝမ်းနည်းနေတာလား။"

"မဟုတ်ပါဘူး မမလေး မမလေးအသိအမှတ်ပြုလက်ခံပေးလို့ကျေနပ်ပီတိဖြစ်ရတာပါ။"

"အေး ပြီးရောလေ။"

မမလေးက လက်ထဲကိုင်ထားသော ခွေးလည်ပတ်တစ်ခုကိုခပ်ကျပ်ကျပ်ပတ်ပေးလိုက်ချိန်မှာ သူ့တစ်ကိုယ်လုံးသွေးကြောတွေပွင့်ထွက်သွားသလိုခံစားလိုက်ရသည်။ "နင့်အဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်။"


မလှမ်းမကမ်းမှာ အိမ်ဖော်မိန်းကလေးရှိနေဆဲပေမယ့် သူလတ်တလောခံစားနေရသည့်ပျော်ရွှင်ပီတိကအရာရာကိုလွှမ်းမိုးသွားခဲ့သည်။ သူမဆိုင်းမတွဘဲ အဝတ်အစားတွေချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ Underwear ကို ချွတ်ဖို့တခဏတွေဝေနေပေမယ့် ရှင်သန်နေသောကျွန်စိတ်ကအရာရာကိုကျော်လွှားခဲ့ပြီ။


"နင် ထ နေတယ်။"

"ကျွန်လုပ်ပြီး x တထောင်ထောင်ဖြစ်နေတာငါအမုန်းဆုံးပဲ။နင့်ကို Train တော့ပေးရအုံးမှာပေါ့။ အခုတော့"

သူ့x က သာမန်ပါပဲ။မကြီးလှပါ။အခုတော့စိတ်လှုပ်ရှားခြင်းတွေပေါင်းစပ်ပြီး မဖုံးနိုင်မဖိနိုင်။ Chastity ထဲထည်ခံလိုက်ရတော့ အတော်နာကျင်စွာခံစားလိုက်ရသည်။ x က တောင်နေသည်ကိုး။ 

ဖြန်း 

နောက်ထပ်ပါးတချက်ပြင်းပြင်းထန်ထန်ချခံလိုက်ရပြီး သူမျက်စိထဲမီးပွင့်သွားသလို Slave တစ်ယောက်ရှင်သန်ရမည့်ဘဝသစ်တစ်ခုမွေးဖွားလာသလိုသူခံစားလိုက်ရသည်။ "ရော့ ဒါပြန်ဝတ်ထား။"

တော်တော်လေးစုတ်ပြတ်သပ်နေသည့်တီရှင်တထည် အပြာရောင်ဘောင်းဘီပွတစ်ခုတို့ကိုကပျာကယာသူယူဝတ်လိုက်သည်။ Chastity ထဲက သူ့ x က အတော်နာကျင်နေပေမယ့် သူ မညည်းတွားရဲပါ။ 

သည်လိုနှင့်ပဲ ကျွန်တစ်ကောင်အဖြစ် ဘဝသစ်တစ်ခုမှာ သူစတင်မွေးဖွားလာခဲ့သည်။

Comments

Popular posts from this blog

My Lovely wife,the bitch for black cleaner

ပန်းပျိုမေ