ကျွန်
Reference • Just my note
Author • Anonymous
မနက်ငါးနာရီထိုးပြီ။ ခြုံထားသော စောင်အနွမ်းလေးကို အသာအယာခွာလိုက်ပြီး ကျွန်တော်ကား အိပ်ယာမှ အလူးအလဲထလိုက်သည်။ ဒီအိမ်မှာကနှပ်နေလို့မရ။ နို့မဟုတ်လျှင် အိမ်ကြီးရှင်မဖြစ်သော ဒေါ်မြတ်သီမော်၏ ကြိမ်လုံးက ကျွန်တော့ကျောပေါ်ကျလာမည်။ ထိုသို့ စဉ်းစားမိလျှင် အလုပ်ကောင်းသည်ဟု ညာပြီးခေါ်လာသော ပွဲစားမိန်းမကြီးကို စိတ်နာမိသည်။ ရွာမှာ နေစဉ်ကအကောင်း။ ပညာကလည်း မတတ်သဖြင့် မြို့ကိုတက်ပြီး အလုပ်လုပ်ပါတယ်။ မြို့မှာ ယောကျင်္ားလေးအိမ်ဖော်တစ်ယောက် ရှာခိုင်းသည် ဆိုသဖြင့် ကျွန်တော်မြို့ကို ရောက်ခဲ့သည်။ လူပွဲစားမိန်းမကြီး၏ ရွှန်းရွှန်းဝေအောင်ပြောတတ်သော အပြောကြောင့် ကျွန်တော်ယုံစားသွားမိသည်။ ခက်တာက ကျွန်တော့်မှာ တိုင်ပင်ရအောင်ကလည်း ငယ်ကတည်းက မိဘများလည်းမရှိ။ မြင်တောင် မမြင်ဖူးလိုက်။ ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းမှာ ကပ်နေခဲ့ရသည်။ လေးတန်း အထိသာ နေခဲ့ရသဖြင့် အသိဉာဏ်ဗဟုသုတကလည်း မပြည့်စုံတော့ သူမပြောစကားယုံမိသည်။ အသက်(၁၈)နှစ်အထိ အပေါင်းအသင်းကလည်း မရှိ ကလေးသာသာအတွေးဖြင့် နေခဲ့ရသော အတွေးဖြင့် လူပွဲစားမိန်းမကြီး ခေါ်ရာနောက်ကို လိုက်ခဲ့မိသော ကိုယ့်ကိုကိုယ်သာ အပြစ်တင်မိသည်။ အထင်တကြီးနဲ့ လိုက်ခဲ့မိတာ မြို့ရောက်သောအခါ အထင်နှင့်အမြင် ပါစင်အောင်လွဲတော့သည်။ လူပွဲစား မိန်းမကြီးကား မြို့ရောက်သောအခါ ဒေါ်မြတ်သီမော်တို့အိမ်မှာ ကျွန်တော့်ကို ကျွန်အဖြစ် ရောင်းစားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဒေါ်မြတ်သီမော်တို့ မိသားစုကား တစ်မိသားစုလုံး ရုပ်ချောသော မိန်းမများဖြစ်သလောက် တော်တော်ရက်စက်သောမိသားစုများ ဖြစ်သည်။ ယခင်က သူမတို့အိမ်မှာ ခေါ်ထားသောကောင်မလေးကို မီးပူဖြင့်ကပ်ပြီးနှိပ်စက်ခဲ့သဖြင့် ငွေသိန်း(၃၀) လျော်ခဲ့ရသော ရာဇဝင်ကလည်း ရှိသည်။ ဒါကြောင့် လူပွဲစားမိန်းမကြီးက နောက်ကြောင်းရှင်းသော တစ်ကောင်ကြွက် ကျွန်တော့်ကိုခေါ်လာပြီး ဒီအိမ်မှာကျွန်ခံရန် ရောင်းစားထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ ဒေါ်မြတ်သီမော်ကား ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်တစ်ဦး၏ ဇနီး။ အသက်က(၄၀)ခန့် ရှိပြီ။ အသားဖြူဖြူ ရုပ်ချောချောနှင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် တောင့်တောင့်နှင့်။ သူမမှာ ကလေးမရှိ သူမ တူမ(၂)ဦးနှင့် အတူနေသည်။ ကျွန်တော်နဲ့ ရွယ်တူတွေ။ တစ်ယောက်က ခြူးခြူးတဲ့။ နောက်တစ်ယောက်က သက်ထားတဲ့။
ကျွန်တော့်မှာ အိမ်ရောက်စ ကတည်းက သူမတို့ငွေဖြင့် ဝယ်ထားသော ကျွန်ပီပီ သူမတို့ လိုသလို ပုံသွင်းချင်းခံရသည်။ သူမတို့ ခိုင်းတာ အကုန် လုပ်ရသည်။ ဒေါ်မြတ်သီမော်ကို သခင်မကြီးဟု ခေါ်ရပြီး သက်ထားနှင့် ခြူးခြူးကို သခင်မနှင့် မဖုရား ဟုခေါ်ရသည်။ သူမတို့၏ ခြံကလည်း အကျယ်ကြီး အုတ်တံတိုင်းတွေကလည်း အမြင့်ကြီးဆိုတော့ အပြင်က လူတွေအနေဖြင့် မမြင်နိုင်ကြ။ အိမ်တွင် ဒေါ်မြတ်သီမော်၏ ညီမ မြတ်ရွှေစင်ဆိုသော အမျိုးသမီးတစ်ယောက်လည်း ရှိသည်။ သူမယောကျင်္ားသည်လည်း ဒေါ်မြတ်သီမော် အမျိုးသား ကုမ္ပဏီမှပင်။ သူမကတော့ ကလေးနှစ်ယောက် ရှိသည်။ အသက်က (၃၈)နှစ်ခန့်ရှိပြီ။ ဒေါ်မြတ်သီမော် အမျိုးသားရော ဒေါ်မြတ်ရွှေစင် အမျိုးသားပါ နိုင်ငံခြားမှာ ကုမ္ပဏီ ဖွင့်ထားသဖြင့် မြန်မာပြည်သို့ ပြန်မလာနိုင်။ ခြောက်လတစ်ခါလောက် သူမတို့ အမျိုးသားတွေနဲ့ တွေ့ရန်နိုင်ငံခြားသို့ အလည်သွားလေ့ ရှိကြသည်။ ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်ကတော့ ကလေးတွေလည်းနိုင်ငံခြားမှာ အမျိုးသားနှင့်အတူ နေစေပြီး ကျောင်းထားတာရယ် သူမကိုယ်တိုင်လည်း မြန်မာပြည်မှာ ကုမ္ပဏီတစ်ခု ဒေါ်မြတ်သီမော်နဲ့စပ်ပြီး ထောင်ထားတာရယ်ကြောင့် ဒေါ်မြတ်သီမော်နဲ့အတူ နေကြခြင်းဖြစ်သည်။ ခြူးခြူးနဲ့ သက်ထားကတော့ ကျောင်းသူတွေ။ ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်ကိုတော့ ကျွန်တော်က သခင်မဟုခေါ်ရသည်။
ဟဲ့ကောင်စဉ်းစားမနေနဲ့ အိမ်ကိုတံမျက်စည်းသေချာလှဲ.
ဒေါက်ခနဲခေါင်းကို ကြက်မွေးနဲ့ ခါကေ်ခံလိုက်ရတာကြောင့် ကျွန်တော့်အတွေးတွေ ပျက်သွားပါတယ်။ ဒေါ်မြတ်သီမော်နိုး လာတာပါ။
ဟုတ်ဟုတ်…သခင်မကြီး…
ကျွန်တော်လည်းကြောက်ကြောက်ရွံ့ရွံ့နဲ့ အိမ်ကိုတံမျက်စည်းလှဲပြီး ကြမ်းတိုက်လိုက်ပါတယ်။ ပါကေးခင်းထားတဲ့ ကြမ်းပြင်တွေကို မှန်လိုကို ပြောင်ဝင်းနေအောင် ကြမ်းတိုက်ရတာပါ။ အိမ်ကြီးကကြီးတာကြောင့် မနည်းကို လက်ညောင်းနေအောင် တိုက်ရပါတယ်။ ဒီဘဝက အမြန် လွတ်မြောက်ချင်ပေမဲ့လည်း ပြေးနိုင်စရာ မရှိတာကြောင့် သူမတို့နှိပ်စက်သမျှခံနေရပါတယ်။
ကြမ်းတိုက်လို့ ပြီးသွားလို့ အနားရမယ်မထင်ပါနဲ့။ သူမတို့ မနက်စာစားဖို့ ကော်ဖီကိုဖျော်ပြီး စားပွဲပေါ်မှာ တင်ပေးရပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ပေါင်မုန့်ကို မီးကင်ပြီး ထောပတ်သုတ်ပေး ရပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ စားခွင့်မရှိပါဘူး။ ကျွန်တော့်ကို တစ်နေ့မှ ထမင်းနှစ်နပ်ပ်ပဲ ကျွေးတာပါ။ နေ့လည်စာနဲ့ ညနေစာပါ။ ကျွန်တော်လည်း ကော်ဖီဖျော် ပေါင်မုန့်မီးကင်ပြီးလို့ နည်းနည်းအမောဖြေနေစဉ်မှာပဲ။ ဒေါ်မြတ်သီမော်၊ ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်နဲ့ သူမတို့တူမ(၂)ယောက်ဖြစ်တဲ့ ခြူးခြူးနဲ့သက်ထားတို့ဟာ ကော်ဖီသောက်ရန် အခန်းထဲ ဝင်လာကြပါတော့တယ်။ ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်က စားပွဲဘေးက ကုလားထိုင်တစ်လုံးကို ဆွဲယူထိုင်ပြီး ပေါင်မုန့်ကို တစ်ကိုက် ကိုက်လိုက်ပါတယ်။ ကော်ဖီကို တစ်ငုံငုံလိုက်ပြီး အရသာခံနေပါတယ်။
ကဲ ဟိုကောင် ငေးမနေနဲ့ ငါတို့အခန်းထဲမှာ ညတုန်းက ငါတို့သေးခွက်တွေ သွားသွန်ပြီးဆေးချေ အဝတ်တွေလဲ ပုံနေပြီ သေချာပြောင်အောင်လျှော်”
ဟုတ်ဟုတ်…သခင်မ..
ကျွန်တော်လည်း သူမအမိန့်အတိုင်း သူမတို့ အိပ်တဲ့ အပေါ်ထပ်ကို တက်ခဲ့ပါတယ်။ သူမတို့အိပ်တဲ့ အခန်းကြီးက ခန်းမငယ်ပုံစံမျိုးပါ.။ ကုတင်(၂)လုံးချပြီး သူမတို့(၄)ယောက် စုအိပ်ကြတာပါ။ ညတိုင်ရင် သူမတို့ပေါက်ထားတဲ့ aသးခွက်ကို မနက်တိုင်း ကျွန်တော်က သွန်ပြီး ဆေးပေးရပါတယ်။ သေးခွက်တွေ သွန်ပြီးရင်လဲ အနံ့မကျန်အောင် သေချာဆေးကျောပေးရတာပါ.။ နေ့တိုင်း..သူမတို့ ဝတ်ထားပြီးလို့ တွန့်ကျေနေတဲ့ ထဘီတွေ ပင်တီတွေ ဘော်လီတွေကိုလျှော်ပေးရပါတယ်။ ညတိုင်ရင်လည်း သူမတို့ အဝတ်အစားတွေကို မီးပူကော့နေအောင် တိုက်ပေးရပါသေးတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်နဲ့ ဒေါ်မြတ်သီမော်ကို နင်းနှိပ်ပေးရပါတယ်။ လက်အံသေလောက်အောင်ကို နှိပ်ပေးရပြီး သူမတို့ ဇိမ်ခံလို့ဝသွားပြီဆိုတဲ့အခါကျရင် ကျွန်တော့ကို နောက်ဖေးက စတိုခန်းလေးထဲမှာ ထည့်ပြီး ဒေါ်မြတ်သီမော်က သော့ခတ်ပါတယ်။
ထွက်ပြေးမှာစိုးလို့ ထည့်ပိတ်ထားတဲ့သဘောပါ။
သေးခွက်တွေကို ပြောင်လက်အောင်ဆေးကျောပြီး ကျွန်တော်နေရောင်မှာခြောက်သွေ့အောင်လှမ်းထားလိုက်ပါတယ်။
ပြီးတာနဲ့ရေချိုးခန်းထဲကို ပြန်ဝင်လိုက်ပါတယ်။
အထဲမှာတော့ ဒေါ်မြတ်သီမော်တို့(၄)ယောက်ရဲ့ အဝတ်တွေကပုံနေပါတယ်။
အနံ့အသက်ပေါင်းစုံကိုရနေတာပါပဲ။
တဘုန်းဘုန်းနဲ့လျှောဖွပ်ပြီး ရေကိုသေချာညှစ်ရပါတယ်။
နို့မဟုတ်ရင် တစ်ခါက ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်က သူ့အတွင်းခံဘောင်းဘီလျှော်တာ မပြောင်လို့ဆိုပြီး
ကျွန်တော့လျှာနဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီခွကြားတွေကို ယက်ခိုင်းတာကြောင့် မှတ်သွားတာပါ။
ထမိန်တွေနဲ့အတွင်းခံပင်တီတွေမှာတော့ သူမတို့ပေါင်ကြားနဲ့ဖင်ကကထွက်တဲ့ အနံ့ပေါင်းစုံကို
မရှုချင်ပဲရှုနေရပါတယ်။
တဖုန်းဖုန်းနဲ့အဝတ်တွေလျှော်နေတုန်းမှာပဲ..
ဟိုကောင်…ငါအပြင်သွားမလို့…နင်ဘာလုပ်ရမယ်မသိဘူးလား…
ဒီကိုလာခဲ့စမ်းဆိုတဲ့ သခင်မခြူးခြူးရဲ့အသံကိုကြားရပါတယ်။
ဟုတ်ဟုတ်…လာပါပြီသခင်မလေး…
ခြူးခြူးကဖိနပ်စဉ်နားမှာရပ်နေတာပါ..။
ကျွန်တော်လည်း သူမစီးနေကျကြိုးသိုင်းဒေါက်မြင့် ဖိနပ်လေးကို သူမခြေထောက်ဖြူဖြူအုအုလေးမှာ
စွပ်ပေးလိုက်ပြီး သူမဖိနပ်ကို အဝတ်စုတ်နဲ့ပြောင်နေအောင်သုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။
သူမတို့အပြင်သွားခါနီးတိုင်း သူမတို့ကဖိနပ်ကို ကိုယ်တိုင်မစီးပါဘူး။
ကျွန်တော့်ကို သူမတို့ခြေထောက်မှာစီးခိုင်းတာပါ။
ခြူးခြူးက သဘောကျစွာပြုံးလိုက်ပြီး ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်ကိုလှလှပပစီးလို့ အိမ်ရှေ့မှာရပ်ထားတဲ့
ကားပေါ်တက်ကာ မောင်းသွားပါတော့တယ်။
ကျွန်တော်လည်း ရေချိုးခန်းပြန်လာပြီး အဝတ်တွေကိုဆက်လျှော်ကာ..
နေလှန်းထားပြီးတဲ့နောက်။ အိမ်သာဆီသွားကာ အိမ်သာခွက်ကိုပြောင်လက်နေအောင်
ဆေးကျောလိုက်ပါတယ်။ နို့မဟုတ်ရင် အိမ်သာဝင်တက်လို့
အိမ်သာခွက်ညစ်ပတ်နေလို့ကတော့ကျွန်တော့ကို ကြိမ်လုံးနဲ့အသေဆော်တာပါ။
နောက်ဆုံး အိမ်သာခွက်ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီးတဲ့ အခါမှာတော့ ကျွန်တော်နည်းနည်းအနားရပါတယ်။
ဇယ်ဆက်သလိုလုပ်ရလို့နှုံးချိနေတာရော
ဗိုက်ဆာတာရောပေါင်းပြီး ရေအိုးထဲကရေတစ်ခွက်ကို ခပ်သောက်ပြီး ခဏထိုင်ကာ အနားယူလိုက်ပါတော့တယ်။
အချိန်ကားနေ့လည်(၁)နာရီခန့်ဖြစ်သည်..
ကျွန်တော်ကား ထမင်းစားပွဲဘေးတွင်မတ်တပ်ရပ်နေရသည်။
သက်ထားနှင့်ခြူးခြူးကားအပြင်ထွက်သွားသဖြင့်
ဒေါ်မြတ်သီမော်နှင့်ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်တို့နှစ်ယောက်ထဲထမင်းစားနေကျခြင်းဖြစ်သည်။
တကယ်တော့သက်ထားနှင့်ခြူးခြူးကားအပြင်မှာစားတာများများ။
အိမ်မှာပြန်စားတာမရှိသလောက်ရှားသည်။
ဟိုကောင် ခွက်ထဲမှာ ကြက်သားကုန်နေပြီ..သွားထည့်စမ်း.။
ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်ကနည်းသွားသောကြက်သားခွက်ကို ပြလိုက်သည်။
ကျွန်တော်လည်းခွက်ကိုယူပြီး အိုးထဲမှကြက်သားဟင်းကို စားပွဲပေါ်တင်လိုက်သည်။
ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်နှင့်ဒေါ်မြတ်သီမော်ကားစားသောက်နေကြပေမဲ့..
ကျွန်တော့်မှာတော့စားသောက်ခွင့်မရှိသေးပါ။
စားရင်းနဲ့ဒေါ်မြတ်သီမော်အနည်းငယ်အရိုးမျက်သွားသည်။
အဟွတ်..သူမကချောင်းဆိုးလိုက်သည် မထွက်…ဒါနဲ့သူမကခုံအောက်မှ
ခွက်စုပ်ကို လှမ်းယူလိုက်ပြီး။လက်နှစ်ချောင်းထိုးကာ ခွက်ထဲသို့အန်လိုက်သည်။
အဟမ်း..အဟမ်း…ခလွပ်..အရိုးစလေးများထွက်လာပြီး သူမတံတွေးများနှင့် အကျိအချျွဲများကို
ခွက်ထဲသို့ထွေးထုပ်လိုက်သည်။
ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်ကလည်း ထိုခွက်ကိုယူပြီး ဝါးထားသော အရိုးဖတ်များကိုထွေးထုပ်နေပြန်သည်။
တံတွေးများနှင့်ရောနေသော ထမင်းလုံးများ၊ဝါးပြီးသား အရိုးဖတ်များက ခွက်ထဲတွင်ပြည့်နေသည်။
စားကောင်းလိုက်တာ.မမရေ..ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်ကာ ဗိုက်ကိုအနည်းငယ်ပွတ်လိုက်ပြီး
ရေဆေးဇလုံကိုနှိုက်ကာလက်ဆေးလိုက်သည်။
ဒေါ်မြတ်သီမော်လည်းဝသွားပြီ။
သူမတို့စားထားပြီးသားခွက်များကို သိမ်းလိုက်ပြီး အချိုပွဲကို ချပေးလိုက်သည်။
သူမတို့အချိုပွဲအရသာခံနေချိန်တွင် ခွက်များကိုဆေးလိုက်သည်။
သူမတို့နှစ်ယောက်ကထိုင်ခုံတွင်ထိုင်နေပြီး ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်က ခုနကသူမတို့ပါးစပ်မှထွေးထုပ်လိုက်သော
အကျိများ၊တံတွေးများဖြင့်ပြည့်နေသော ခွက်ကို ခြေထောက်ဖြင့် ကျွန်တော့ဘက်တွန်းပို့လိုက်သည်။
ကဲ..ဟိုကောင်…မင်းစားလို့ရပြီ..။
ကျွန်တော့်ကို သူမတို့ပိုင်သောငွေဝယ်ကျွန်ပီပီ ခွေးစာလောက်ပင်မကောင်းသော
အရိုးအရင်းများနှင့် ထွေးထုပ်ထားသော ထမင်းများကိုသာကျွေးခြင်းဖြစ်သည်။
သူမတို့ ချီးကျွေးလျှင်တောင်စားရမည့်ကျွန်ဘဝမို့ ခွေးစာလောက်ပင်မကောင်းဒါကိုပဲစားပြီး နေရခြင်းဖြစ်သည်။
ဒူးထောက်ထားရတာကြာသဖြင့် ခြေထောက်များလည်းတောင့်နေပြီ…
သို့သော်မလှုပ်ရဲ့..ဒေါ်မြတ်သီမော်တို့ဖဲဝိုင်းကားစည်နေပြီ…။
အိမ်ထောင်ရှင်သူဌေးမများပေါင်းကာ နေ့တိုင်းဒေါ်မြတ်သီမော်အိမ်မှာဖဲရိုက်ကြသည်…။
သူမတို့ဖဲရိုက်နေချိန်တွင် ကျွန်တော့်ကို သူမတို့ဖဲဝိုင်းဘေးနား ဒူးထောက်ခိုင်းထားသည်။
သူမတို့ရေခပ်ခိုင်းလျှင်ရေခပ်ပေးရသည်.။
လက်ဖက်သုပ်ကုန်သွားလျှင်လည်း ထပ်သုပ်ပေးရသည်။
ထိုသူဌေးမိန်းမများကလည်း ကျွန်တော့်ကို ဒေါ်မြတ်သီမော်နဲ့ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်တို့
သဘောထားသလို ကျွန်တစ်ယောက်လိုပင်ဆက်ဆံကြသည်။
သူမတို့နားတွင် ဒူးထောက်ခိုင်းထားကာ အလိုရှိသလိုခိုင်းစေကြသည်။
သူမတို့ကတော့ လက်ဖက်သုပ်လေးစားလိုက်..ဖဲလေးပွတ်လိုက်ဖြင့် ဇိမ်ကျနေသည်။
ဟိုကောင်…ရေတစ်ခွက်ခပ်ပေးစမ်း..။
သင်္ဘောကပ္ပတိန်ကတော်ဒေါ်ညိုမေလှိုင်က ကျွန်တော့်ကိုလှမ်းပြောလိုက်သည်။
ကျွန်တော်လည်းရေသန့်ဗူးထားရာစားပွဲဆီသို့သွားပြီး ရေတစ်ခွက်ကိုခပ်ကာ သူမဆီပြန်လာပြီး
ရိုရိုကျိုးကျိုးဖြင့်လှမ်းပေးရန်ပြင်လိုက်သည်။ သူမကဖဲကိုအာရုံစိုက်နေချိန်နှင့်ညားသွားပြီး
ခွက်ကို လှမ်းအပေးမှာလက်လွတ်မိလိုက်ရာ သူမအပေါ်သို့ဖိတ်ကျကုန်သည်။
ဖလွမ်း…ဟင်..သွားပါပြီ…သွားပါပြီ
ဒေါ်ညိုမေလှိုင်ကအနည်းငယ်စိုသွားသောထမိန်ကို ခါလိုက်ပြီးဖဲဝိုင်းမှအလူးအလဲထလိုက်သည်။
ဒေါသထွက်သွားဟန်တူသည်…ကျွန်တော့ဆံပင်များကို သူမဘယ်လက်ဖြင့်ဆွဲဆုပ်လိုက်သည်။
ကဲဟယ်…ဖြန်းဖြန်းဖြန်းဖြန်း…
သူမညာလက်ဝါးဖြင့် ကျွန်တော့ပါးကိုဘယ်ပြန်ညာပြန်ချလိုက်သည်..။
ပါးအထဲမှကွဲသွားသဖြင့် သွေးလေးတွေထွက်လာကာ ငံကျိကျိအရသာကိုခံစားရသည်။
ပါးမှာလည်းရောင်ကိုင်းသွားသည်။
ဟင်..တော်တော်အသုံးမကျတဲ့ကောင်…။
ဟုတ်..ကျွန်တော်မှားသွားပါတယ်…သခင်မ…သူမကိုလက်အုပ်ချီပြီးတောင်းပန်နေရသည်။
မမြတ်သီမော်တို့သဘောကောင်းလို့တာ မင်းထမင်းစားနေရတာ..။
မင်းလိုအသုံးမကျပုံမျိုးနဲ့ဆိုရင်…
ငါ့ကျွန်သာဖြစ်လို့ကတော့…ငါ့ချီးပဲစားခိုင်းမယ်..ထွီ…
ကျွန်တော့မျက်နှာကို တံတွေးဖြင့် ဒေါ်ညိုမေလှိုင်ကထွေးပြီး ပက်ပက်စက်စက်ကိုပြောပါတယ်။
ဟိုကောင်ညိုမေလှိုင်ကျေနပ်အောင်တောင်းပန်လိုက်.။
ကျွန်တော်လည်း ဒေါ်ညိုမေလှိုင် ခြေဖမိုးကိုရှိခိုးပြီးတောင်းပန်လိုက်ပါတယ်။
နောက်..နောက်မဖြစ်စေရပါဘူး…သခင်မ..။
မင်းကျပ်ကျပ်သတိထား…ဟင်းဟင်းဆိုပြီး ဒေါ်ညိုမေလှိုင်က ဖဲဝိုင်းမှာပြန်ထိုင်လိုက်ပါတော့တယ်။
သူမတို့အုပ်စုကဖဲဆက်ရိုက်နေကြပါတယ်..။
ဒီတစ်ခါတော့အမှားထပ်ပြီး ကျွန်တော်မလုပ်ရဲတော့ပါဘူး။
ပါးကလဲ ဒေါ်ညိုမေလှိုင်ရိုက်ထားလို့ရောင်ကိုင်းနေပါပြီ.။ ကျွန်တော်ကတော့ သူမတို့သခင်မတွေရဲ့ဖဲဝိုင်းနားမှာ
ဒူးထောက်လျှက်သားနဲ့ ဆက်လက်ခစားနေရပါတယ်.။
ဖဲရိုက်နေတဲ့အိမ်ထောင်ရှင်မိန်းမတွေက (၄)ယောက်ပါ.။
ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်၊ဒေါ်မြတ်သီမော်၊ဒေါ်ညိုမေလှိုင်နဲ့ ဒေါ်သဲဝင့်သူတို့ပါ။
အကုန်လုံးကသူဌေးမိန်းမတွေဖြစ်ပြီး အသားဖြူဖြူ၊ရုပ်ချောချော၊ဖင်တောင့်တောင့်မိန်းမတွေကြီးပါ.။
ရုပ်ချောသလောက်တော်တော်ရက်စက်တတ်တဲ့ မိန်းမတွေချည်းပါ။
ဒေါ်မြတ်သီမော်တို့ကျွန်ဖြစ်တာနဲ့ သူမတို့မိတ်ဆွေ အိမ်ထောင်ရှင်မိန်းမတွေရဲ့ ကျွန်အဖြစ်ပါအမှုထမ်းနေရတာပါ။
ဟိုကောင်..င့ါခြေထောက်တွေညောင်းနေပြီ လာနှိပ်ပေးစမ်း။
ဒေါ်သဲဝင့်သူကသူမခြေထောက်ကို ကျွန်တော့်ဘက်ကို ဆန့်ထုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်.။
ကျွန်တော်လည်း သူမခြေထောက်ကို သေသေချာချာနှိပ်ပေးရပါတယ်။
သူမကခြေထောက်နှိပ်ခံရင်း ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်ကိုလှမ်းပြောလိုက်ပါတယ်.။
မြတ်ရွှေစင်ရေ ဒီကောင်ကနင်တို့ငွေဝယ်ကျွန်ဆိုတော့ ငါတို့လုပ်သမျှခံရမှာပေါ့။
ဟင်းဟင်း..သိပ်ကြိုက်တာပဲကွာ..
ငါတို့လိုမိန်းမတွေဆီမှာ ယောကျင်္ားတစ်ယောက်ကိုကျွန်လုပ်ထားရတာ အရမ်းကောင်းတယ်.။
တစ်သက်လုံးမော်မကြည့်ရဲပဲ ငါတို့အမိန့်ပေးတာနဲ့ တုန်နေအောင်ကြောက်နေရတယ်။
ချချ.
ဒေါ်သဲဝင့်သူကလည်း ကျွန်တော့်ကိုအေးစက်စက်နဲ့ကြည့်ရင်းလှမ်းပြောလိုက်ပါတယ်။
ဒါနဲ့.မြတ်သီမော်..သူ့အသက်ဘယ်နှစ်နှစ်ရှိပြီလည်း။
(၁၈)နှစ်လောက်တော့ရှိတော့မယ်..မသဲရဲ့…။
အဲ့ဒါဆိုကောင်းတယ်…ဒီကောင့်ကိုဒစ်ဖြုတ်ပြီး ငါတို့စိတ်ကြိုက်ဖန်တီးရအောင်။
ဘာတွေလဲမသိ။ ကျွန်တော့်ကိုဒစ်ဖြုတ်မယ်တဲ့။
တစ်ခုခုတော့လုပ်ခံရတော့မှာသေချာနေပြီ။
သူမတို့ကဖဲဝိုင်းကိုသိမ်းလိုက်ပေမဲ့။ ကျွန်တော်ကတော့ဒူးထောက်နေရဆဲပါ။
ဟိုကောင်မတ်တပ်ထပြီး နင့်အဝတ်အစားတွေကို အကုန်လုံးချွတ်လိုက်စမ်း။
ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်က ကျွန်တော့ကို အမိန့်ပေးလိုက်ပါတယ်
။မိန်းမတွေရှေ့မှာ အဝတ်အစားချွတ်ရမှာရှက်နေတာကြောင့်..တွန့်ဆုတ်နေပါတယ်။
ဒါနဲ့ ဒေါ်ညိုမေလှိုင်က ကျွန်တော့နားလာပြီး ..
ကြာလိုက်တာ…ချျွတ်စမ်းဆိုပြီး အဝတ်အစားတွေကို သူမကိုယ်တိုင်ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။
ဂွေးတန်းလန်းနဲ့ ကိုယ်လုံးတီး ကျွန်တော်ဟာရှက်လွန်းတာကြောင့် မျက်နှာကြီးကို အောက်ငုံ့ထားပါတယ်။
တွေ့လား မြတ်ရွှေစင်..ငါတို့အာသာဖြေလို့ရပြီ။
ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်နဲ့ဒေါ်ညိုမေလှိုင်က ကျွန်တော့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို သူမတို့နှစ်ယောက်ကချုပ်ကိုင်ပြီး
အခန်းထဲခေါ်သွားပါတယ်။
ဒေါ်မြတ်သီမော်နဲ့ဒေါ်သဲဝင့်သူကလည်း ကျွန်တော့ကို ဝါးစားမတတ်စိုက်ကြည့်နေပြီး အခန်းထဲကိုလိုက်လာကြပါတယ်။
အခန်းထဲရောက်တဲ့အခါမှာတော့ ကျွန်းကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ကျွန်တော့ကို ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး
ခြေတွေလက်တွေကို ကုတင်တိုင်မှာ ကြိုးနဲ့တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကို ပူးချည်လိုက်ကြပါတယ်။
သူမတို့ဘာလုပ်ကြမလဲမသိပေမဲ့ ကျွန်တော့်လက်တွေခြေတွေကို ကုတင်တိုင်တွေမှာ အတင်းကိုမလှုပ်နိုင်အောင်ကြိုးတွေနဲ့
အထပ်ထပ်ပူးချည်ထားတာကြောင့်..ခြေလက်တွေမှာ နာကျင်နေပါတယ်။
ဒေါ်ညိုမေလှိုင်က ကျွန်တော့လီးတံကိုသူမလက်နဲ့ဆုပ်ကြည့်ပါတယ်။
မိန်းမတစ်ယောက်လက်ထဲမှာ လီးကိုကိုင်ခံထားရတာကြောင့် လီးကတောင်လာပါတယ်။
ဟင်း လုံးပတ်ကနည်းနည်းသေးတယ်.။
ဒါများရပါတယ်…ငါတို့ဟာနဲ့ကျပ်ပြီးအရသာရှိနေအောင်ကြီးဆေးထိုးပေးမယ်။
ဂေါ်လီကို အစိမ်းလိုက်ထည့်ကြတာပေါ့။
သူမတို့စကားကို နားထောင်ရတာနဲ့ ကျောချမ်းလှပါတယ်။
ဒေါ်ညိုမေလှိုင်က ကျွန်တော့်မျက်နှာပေါ်ကို သူမတင်ပါးနဲ့ဖိထိုင်လိုက်ပါတယ်။
ထမိန်ဝတ်ထားပြီး တက်ထိုင်ထားတာကြောင့် ကျွန်တော်လေကို ခဲယဉ်းစွာရှုရှိုက်နေရပါတယ်။
သူမကတော့ဒါကိုသဘောကျနေပုံပါပဲ။
ဒေါ်မြတ်သီမော်ကတော့ ကျွန်တော့်လီးကို သူမလက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွမ်းထုပေးနေပါတယ်။
မျက်နှာပေါ် ဒေါ်ညိုမေလှိုင်တက်ထိုင်ထားလို့ အသက်ရှုကျပ်နေတာရယ်..။
အောက်ဘက်မှာဒေါ်မြတ်သီမော်က ကျွန်တော့်လီးကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းဂွမ်းတိုက်ပေးနေတာရယ်ကြောင့်
ကျွန်တော်မချိမဆန့်ခံစားနေရပါတယ်။
အင်းအင်း..
မကြာမီမှာပဲ ဒေါ်မြတ်သီမော်ရဲ့ဂွမ်းထုချက်တွေကမြန်ဆန်လာသလို ကျွန်တော့လီးကလည်းကျဉ်လာပါတယ်။
နောက်ဆုံးမှာတော့ ကျွန်တော့လီးကဆတ်ခနဲဆတ်ခနဲလရေဖြူဖြူတွေထွက်ကုန်ပါတော့တယ်။
သူမတို့နှစ်ယောက်ကကုတင်ပေါ်ကဆင်းသွားပါတယ်။
ဒေါ်သဲဝင့်သူနဲ့ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်ကကုတင်ပေါ်တက်လာပါတယ်။
ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်က ကျွန်တော့မျက်နှာပေါ်တက်ထိုင်ပါတယ်။
ဒေါ်သဲဝင့်သူက ကျွန်တော့လီးကို ပြန်ဆွပြီးဂွမ်းထုပြန်ပါတယ်။
သူမရဲ့ထုချက်တွေကပိုကြမ်းပါတယ်။
ကျွန်တော့လီးကို မညှာမတာပါပဲ။ နာကျင်လှပါတယ်။
ဒါပေမဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရဲ့လက်နဲ့လီးကို ဆွခံရတာကြောင့် မတောင်အောင်စိတ်ထိန်းထားပေမဲ့လည်းမနေနိုင်ပါဘူး။
နောက်ဆုံးမှာတော့လရေတွေပြန်ထွက်ကုန်တာပါပဲ။
ဒီလိုနဲ့ သူမတို့(၄)ယောက်ဟာ တစ်လှည့်စီတစ်ယောက်ကမျက်နှာပေါ်တက်ထိုင်လိုက်ဂွမ်းထုလိုက်လုပ်နေကြတာပါ။
ကျွန်တော့လီးထိပ်က ဒစ်ကိုအစိမ်းလိုက်ပြုတ်သွားအောင်လုပ်နေတာပါ။
သူမတို့ပိုင်တဲ့ကျွန်ဖြစ်တာကြောင့် သနားညှာတာခြင်းမရှိပါဘူး။
(၅)ချီလောက်ဂွမ်းတိုက်ခံလိုက်ရတဲ့ အချိန်မှာ လီးဟာအရမ်းကိုနာကျင်ပြီး လရေတောင်ကောင်းကောင်းမထွက်ချင်တော့ပါဘူး။
မလုပ်ပါနဲ့တော့..သခင်မ..တောင်းပန်ပါတယ်…
တိတ်စမ်း…ဒေါ်မြတ်သီမော်က ပြောလိုက်ပြီး မျက်နှာကို ဖင်နဲ့ဖိထိုင်လိုက်တာကြောင့်
ကျွန်တော်မအောင်နိုင်တော့ပါဘူး.။
ဒေါ်ညိုမေလှိုင်က ကျွန်တော့လီးကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း အချက်(၃၀)ခန့် ထုလိုက်တဲ့အခါမှာတော့
ကျွန်တော့်လီးထိပ်က အရေပြားနဲ့ လီးဒစ်မှာတွဲနေတဲ့ အဆက်လေးဟာပြုတ်သွားပါတော့တယ်…
သွေးလေးတွေပါထွက်လာပါတယ်။
လီးထိပ်ကဒစ်ကြီးအောက်ကို အရေပြားကတွဲကျသွားပြီး ဒစ်ပေါ်သွားပါတော့တယ်။
ဒေါ်မြတ်သစ်မော်က ကျွန်တော့မျက်နှာပေါ်ဖိထိုင်ထားရမှ ကုတင်ပေါ်ကဆင်းလိုက်ပါတယ်။
လီးကနာကျင်မှုကြောင့် ကျွန်တော့် တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေပါတယ်။
အီး..ဟီး.ဟီး..နာကျင်မှုကြောင့်မရှက်နိုင်တော့ပါဘူး.။
ငိုမိပါတော့တယ်။
သူမတို့(၄)ယောက်ကတော့ ကျွန်တော့အဖြစ်ကို ရယ်မောပြီး သဘောကျနေကြပါတယ်။
ကဲ မမြတ်ရေ ညိုမေတို့နောက်တစ်ပတ်ဖဲရိုက်တဲ့ အခါမှာ သူ့ကိုကောင်းကောင်းစားကြတာပေါ့..။
ဒေါ်ညိုမေလှိုင်နဲ့ဒေါ်သဲဝင့်သူက ဒေါ်မြတ်သီမော်တို့ညီအမကိုနှုတ်ဆက်နေပါတယ်။
ကျွန်တော်ကို အိမ်နောက်ဖေးက ထုတ်တန်းမှာ လက်တွေကိုကြိုးနဲ့တွဲလောင်းဆွဲချည်ထားတာပါ။
လီးထိပ်က နာကျင်နေတဲ့အပြင် အော်ခွင့်မရအောင်ပါ..ပါးစပ်ကိုအဝတ်နဲ့ဆို့ခြင်းခံထားရပါတယ်။
ခုနက လီးအရေပြားထဲကို ဘောစေ့သေးသေးလေးတွေခွဲပြီးထည့်ခံရတာကြောင့်
အရမ်းနာကျင်ပြီး အော်ဟစ်နေရတာပါ.။
သူမတို့ရဲ့ ငွေဝယ်ကျွန်ဖြစ်တာကြောင့် သူမတို့သတ်လဲခံရမဲ့အနေအတားမို့ လုပ်သမျှခံနေရပါတယ်။
သူမတို့ရည်ရွယ်ချက်ကိုသိသွားပါပြီ.။
သူမတို့ အိမ်ထောင်ရှင်မိန်းမတွေ ဖဲဝိုင်းလုပ်တဲ့အခါကျရင် အပျင်းပြေအောင်
ဖဲဝိုင်းဘေးနားမှာ ကုတင်ကိုချထားမယ်.။
အဲ့ဒီကုတင်မှာ ကျွန်တော့်ကို ခြေတွေလက်တွေကို ကုတင်တိုင်တွေမှာ
မလှုပ်နှိုင်အောင် ချည်ထားပြီး သူမတို့ကာမအာသာကို ဖြေကြမှာပါ။
သူမတို့(၄)ယောက်သာမက ဖဲရိုက်လာတဲ့ အိမ်ထောင်ရှင်မိန်းမတွေပါ..တစ်လှည့်စီပါ။
ကျွန်တော့ကို ဒီလိုဖြစ်အောင် ဒေါ်ညိုမေလှိုင်က ဒေါ်မြတ်သီမော်တို့ကိုအကြံပေးခဲ့တာပါ.။
ငွေနဲ့ဝယ်ထားတဲ့ ကျွန်ကို တန်နေအောင်ခိုင်းဖို့ပါ။
ဘ၀ကတော့သုံးစားမရတော့ပါဘူး။
သူမတို့တူမနှစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ ခြူးခြူးနဲ့သက်ထားကလည်းရမ္မက်ကြိးသူတွေဖြစ်တာကြောင့်
ကျွန်တော့ကို ချမ်းသာပေးမဲ့သဘောမရှိပါဘူး.။
ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်တို့ အိမ်အပြင်ဖက်ထွက်သွားတဲ့ အချိန်မှာ ဒေါ်ညိုမေလှိုင်ကချက်ချင်းမသွားပဲချန်နေခဲ့ပါတယ်။
သူမကကျွန်တော့နားကို လျှောက်လာပြီး..
ကျွန်တော့ရဲ့နာကျင်နေတဲ့လီးအတံကိုအတင်းလက်နဲ့ညှစ်လိုက်ပါတယ်။
နာကျင်မှုကြောင့် မျက်ရည်တွေကပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလာပါတယ်။
ဒေါ်ညိုမေလှိုင်က ကျွန်တော့ကို အေးစက်စက်နဲ့ကြည့်ပြီး..
ငိုမနေနဲ့…ကျွန်စုတ်…နောက်ဆိုနင်ငါ့အိမ်မှာလည်း ကျွန်လာခံရမယ်။
အဲ့ဒီအချိန်ကျ မင်းကိုငါ့ချီးစားခိုင်းမယ်။ဟင်းဟင်း….
သူမကပြောသလိုတကယ်လုပ်မဲ့သဘောကြီးပါ။ သူမရဲ့အကြည့်တွေကစိမ့်နေတာကြောင့်
သူမကို ကြည့်တောင်မကြည့်ရဲတော့ပါဘူး။
ည(၇)နာရီလောက်ရောက်တဲ့အခါမှာတော့ ခြူးခြူးနဲ့သက်ထားတို့နှစ်ယောက်ဟာ အိမ်ကိုပြန်လာကြပါတယ်။
သူမတို့နှစ်ယောက်ဟာ အိမ်နောက်ဖေးထုတ်တန်းမှာ ကျွန်တော့ကိုကိုယ်လုံးတီးအနေအထားနဲ့ ကြိုးနဲ့တွဲလောင်းဆွဲချည်ထားတာကို
မြင်လိုက်ရတာကြောင့်..။
ဒေါ်လေးဒီကောင်ဘာအများလုပ်မိပြန်လို့လဲ.လို့ဒေါ်မြတ်သီမော်ကိုလှမ်းမေးလိုက်ပါတယ်။
ဟင်းဟင်း.နေ့လည်က နင်တို့အန်တီညိုမေလှိုင်လာလည်တော့ ရေသောက်ချင်လို့ခပ်ခိုင်းတာ
ညိုမေလှိုင် ထမိန်ပေါ်ကို ရေမှောက်ကျတယ်လေ။
ဒါကြောင့် ကျောင်းမှန်းကန်မှန်းသိအောင် ပညာပေးထားတာ။
ကောင်းတယ်ဒေါ်လေးရေ..ဒီလိုကောင်မျိုးတွေက ဒီလိုပညာပေးထားမှ…ဟင်းဟင်း
ခြူးခြူးနှင့်သက်ထားကဒေါ်မြတ်သီမော်ကိုပြောလိုက်ပါတယ်။
ပါးစပ်ကိုပိတ်ပြီးကြိုးနဲ့ဆွဲခံထားရတာကြောင့် သူမတို့ပြောသမျှခံနေရပါတယ်။
ခြူးခြူးက..
ဒီလိုအသုံးမကျတဲ့ကောင်မျိုးကိုမှ ဒေါ်လေးတို့ကထမင်းကျွေးနေသေးတယ်။
ထွီ…သက်ထားကလည်းကျွန်တော့်မျက်ခွက်ကိုတံတွေးနဲ့ထွေးလိုက်ပါသေးတယ်.။
သူမတို့ငွေနှင့်ဝယ်ခံထားရသော ကျွန်ဆိုတော့လည်းသူမတို့သဘောရှိတိုင်းလုပ်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။
ဒီလိုလုပ်ဒေါ်လေး…ဒီကောင်စုတ်ကို ဒီအတိုင်းကြိုးနဲ့ဆွဲထားပြီး ပစ်ချထားလိုက်.။
ရေလည်းမတိုက်နဲ့…။ဒီတစ်ညလုံး။
မနက်ဖြန်ကျမှ ကျွန်ဆိုတာ သခင်မတွေရဲ့အမိန့်ကို နာခံတတ်ရပါလားဆိုတာ…
ဒီကောင်စုတ်ကို အသားထဲစိမ့်ပြီး သမီးတို့ကိုမြင်တာနဲ့ တုန်ပြီးကြောက်နေအောင်ပညာပေးမယ်။
ခြူးခြူးကလည်း အကြံဉာဏ်တွေပေးနေသေးသည်။
ညဉ်းတို့ကသူ့ကိုဘာလုပ်မလို့လည်း။
မနက်ဖြန်ရောက်ရင် သိရမှာပေါ့ဒေါ်လေးရယ်..ခ်ခ်။
သက်ထားက ကိုယ်လုံးလေးလှုပ်ခါသွားအောင်ရယ်လိုက်ပြီး ဒေါ်မြတ်သီမော်ကိုပြောလိုက်ပါတယ်။
ဟုတ်ပါပြီအေ…ညဉ်းတို့သဘော..ညဉ်းတို့သဘော..
သူမတို့(၃)ယောက်ဟာ..စကားတပြောပြောနဲ့ကျွန်တော့်နားကနေထွက်သွားကြပါတော့တယ်။
ကျွန်တော့မှာတော့ နေ့လည်ကနှိပ်စက်ခံရတာတစ်မျိုး ယခုလည်းသူမတို့တူမတွေကလည်း
အဒေါ်များနှင့်စရိုက်တူကြသည်။
သူမတို့လာမှပိုဆိုးသည်။ လက်ကိုတုပ်ပြီးဆွဲခံထားရသော ကြိုးကတင်းကျပ်လှသဖြင့် အရေပြားများပင်ပွန်းပြီး
ခြေထောက်ကလည်း ခြေဖျားထောက်သာရုံသာ ထားသဖြင့် တဆတ်ဆတ်တုန်ယင်နေပြီ.။
ပါးစပ်မှာ အော်ဟစ်ငိုယိုချင်ပေမဲ့ မအော်နိုင်အောင်ဆို့ခြင်းခံထားရသဖြင့် အသံမထွက်နိုင်ပါ။
အချိန်ကား မနက်(၁၀)နာရီခန့်ရှိချေပြီ။
တစ်ညလုံး မတ်တပ်အနေအထားဖြင့် တွဲလောင်းဆွဲခံထားရသည်ကတစ်မျိုး နှိပ်စက်ခံထားရသည်ကတစ်မျိုးကြောင့်
လူတစ်ကိုယ်လုံးလည်းနှုံးချိပြီး မောဟိုက်နွမ်းလျနေသည်။
ရင်ထဲမှာလည်း မီးလိုပူနေသည်။
ရေဆာနေသောကြောင့်ဖြစ်မည်ထင်သည်။
တစ်ညလုံးလုံးရေမသောက်ခဲ့ရသောကြောင့် ရေအရမ်းကိုဆာနေသည်။
အခန်းပေါက်ဝသို့လျှောက်လာသော ဒေါက်မြင့်ဖိနပ်ခွာသံ တရှပ်ရှပ်ကိုကြားရသည်။
ဘယ်သူလဲဆိုတာအားယူပြီး မော့ကြည့်လိုက်သည်။
ဒေါ်မြတ်သီမော်….။ သူမနှင့်အတူ သက်ထားနှင့်ခြူးခြူးလဲပါလာတည်။
သက်ထားက ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျနေသော ကျွန်တော့ကို သူမလက်ဖြင့် ကျွန်တော့ဆံပင်များကို ဆုပ်ကိုင်ကာ
အပေါ်သို့ဆွဲမော့လိုက်သည်။
ပြီးနောက်သူမက ပါးစပ်မှာ ဆို့ထားသော အဝတ်စကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။
အဟွတ်အဟွတ်..ကျွန်တော်လည်းချောင်းတွေတဟွတ်ဟွတ်ဆိုးလိုက်သည်.။
နှုတ်ခမ်းများက အနည်းငယ်ကွဲပြီး အာခေါင်တွေခြောက်နေတာကြောင့်ဖြစ်သည်။
ရေ…ရေ…ရေတိုက်ပါ..။
ခ်ခ်..ဒေါ်လေးရေသောက်ချင်လို့တဲ့…
ဟင်းဟင်း…ခ်ခ်..ဒေါ်မြတ်သီမော်က အခန်းထောင့်ရေအိုးမှရေတစ်ခွက်သွားခပ်လိုက်သည်။
သြော်..ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်…သနားစရာလေး…ရေသောက်ချင်နေရှာပြီကိုး….
ရော့ရော့ သူမကကျွန်တော့နှုတ်ခမ်းနားကို ရေခွက်ကိုတေ့ပေးလိုက်သည်…။
သောက်ချင်သောစိတ်ကြောင့် အငမ်းမရမော့သောက်မည်ပြုစဉ်..။
သူမကရေခွက်ကို နောက်ပြန်ဆွဲကာ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ သွန်ချလိုက်သည်…။
မ..မ…မလုပ်ပါနဲ့..သခင်မ..တောင်းပန်ပါတယ်ဗျာ..။
ဒေါ်မြတ်သီမော်က အေးစက်စက်မျက်လုံးများဖြင့် ကျွန်တော့ကိုကြည့်လိုက်ပါတယ်။
နင့်ဘဝမှာ..ရေဆိုတာမရှိတော့ဘူး…နင့်ပါးစပ်ကို ငါတို့သေးအိုးလုပ်မလို့..ဟင်းဟင်း
မင်းဘဝတစ်လျှောက်လုံး ငါတို့ မိန်းမတွေရဲ့အဖုတ်ထဲကထွက်တဲ့သေးကိုပဲရေလုပ်ပြီးသောက်ရမှာ။
သောက်မလား…။ သူမကတကယ်လုပ်မည့်သဘောဖြစ်နေသည်။
ဒီကောင်ကငြင်းချင်တယ်…ထင်တယ်..ဒေါ်လေး..
ခြူးခြူးက ကျွန်တော့မျက်နှာကိုစိုက်ကြည့်ရင်းဝင်ပြောလိုက်သည်။
ဒါများလွယ်ပါတယ်..ခြူးခြူးရယ်..ဒီကောင်အသားမနာသေးလို့ပါ..။
အရေကွာအောင် ရိုက်လိုက်ရင် ဒီကောင်ဆက်ငြင်းနိုင်မလား ကြည့်ကြသေးတာပေါ့။
ဒေါ်မြတ်သီမော်ကပြောပြောဆိုဆို အခန်းနံရံဘက်သို့သွားပြီး နံရံတွင် ခွေလိပ်ကာချိတ်ထားသော
ကြာပွတ်ကို ဖြုတ်ယူလိုက်သည်။
ရွမ်း…ရွမ်း…ကြာပွတ်ဝေ့ယမ်းသံကလေထဲတွင် တစ်ရွမ်းရွမ်းထွက်ပေါ်လာသည်။
ဒေါ်မြတ်သီမော်က ခြေထောက်ကို အနည်းငယ်ဆုတ်ပြီးအားယူလိုက်တာကိုတွေ့ရသည်။
ခြူးခြူးနှင့်သက်ထားက သူမတို့အဒေါ် ကျွန်တော့ကို ကောင်းကောင်းရိုက်နိုင်ရေးအတွက်
အနီးနားမှာရှုပ်နေသောခုံများကို ရှင်းပေးလိုက်သည်.။
ရွမ်း..ဖြောင်း…အား..
တင်ပါးကြီးများ တုန်ခါသွားပြီး ကြာပွတ်က ကျွန်တော့ကျောပေါ်ကို ဖြောင်းခနဲကျလာသည်.။
အား…အား…ဒုန်းဒုန်း
အသည်းခိုက်အောင်နာကျင်မှုကြောင့် လက်ကိုပူးချည်ထားသောကြိုးကိုရုန်းနေမိသည်။
ဖြောင်းဖြောင်း…အား..အား။
နာကျင်မှုကြောင့် လပြွတ်မှကြောက်သေးများ တဗျင်းဗျင်းပန်းထွက်ကုန်သည်။
ရွမ်းရွမ်း…ဖြောင်းဖြောင်း……အီးဟီးဟီး….ကျောပြင်မှအရေပြားများစုတ်ပြီးသွေးတွေထွက်လာသည်။
အီးဟီးဟီး..ရွတ်ရွတ်..မျက်ရည်များကပါးပေါ်ကိုပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလားသည်။
ဒေါ်မြတ်သီမော်က…
ဟင်း..ဟင်း…ကျွန်လုပ်ပြီး သခင်တွေရဲ့သေးကိုသောက်ရမယ်ဆိုတာမသိတဲ့ကောာင်..မှတ်ပလား
သူမကိုအလွန်အမင်းကြောက်ရွံံ့နေရပြီ….
သူမတို့အဖုတ်မှထွက်သမျှသေးကိုမသောက်မချင်းနှိပ်စက်နေမှာတော့သေချာသည်။
ဒါကြောင့်….ရွမ်း…ကျောပြင်ပေါ်ကိုကြာပွတ်ကကျလာပြန်သည်။
အီး…ဟီး..ဟီး…
မ…မလုပ်ပါနဲ့တော့…သခင်မ…ကြောက်ပါပြီ။
သခင်မတို့..သေးကိုပဲသောက်ပါတော့မယ်…ရေမသောက်တော့ပါဘူး…
နင်..သေချာလား..ဒေါ်မြတ်သီမော်က အေးစက်စက်ပြန်မေးပါတယ်။
ထပ်ရိုက်ခံရမှာကို အရမ်းကိုကြောက်ရွံ့နေတာကြောင့်….
ကြောက်လှပါပြီသခင်မ…..လုပ်ချင်သလိုသာလုပ်ပါ…။
အီးဟီး…ရွတ်..နာကျင်မှုကြောင့် ရှိုက်ငိုရင်းနဲ့သူမကို မဝံံ့မရဲပြန်ဖြေလိုက်ပါတယ်.။
ခြူးခြုးနဲ့သက်ထားကသူမတို့ အဒေါ်ကိုဝမ်းသာအားရနဲ့ကြည့်လိုက်ပြီး။
ဒေါ်လေးရယ်..တော်လိုက်တာ..ကြည့်စမ်းဒီကောင်ကို ပျော့သွားတာပဲ..ချက်ချင်း။
ကျွန်ဆိုတာမျိုးက ဒီလိုနာနာလေးရိုက်ပေးမှ သခင်တွေအမိန့်နာခံတာ ခြူးခြုးရဲ့…။
ဒေါ်မြတ်သီမော်က ကျွန်တော့နားကို လျှောက်လာပြီး အရှိုးရာတွေကို လက်နဲ့ဆွဲဆုပ်လိုက်ပါတယ်။
နာကျင်မှုကြောင့် မျက်ရည်တွေကပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလာပါတယ်။။
ကဲ..နင်သိပြီလား…သခင်အမိန့်မနာခံတဲ့ ကျွန်ကိုသခင်မတွေကဘယ်လိုလုပ်တယ်ဆိုတာ။
သိ..သိပါပြီ..သခင်မ..။
အေး..နောက်တစ်ခါကလန်ကဆန်လုပ်ရင် နင်ဒီထက်နာမယ်။ နင့်ကိုငါတို့ကငွေနဲ့ ဝယ်ထားရတာ။
ဒီတစ်ခါကလန်ကဆန်လုပ်တာကို အပြစ်ပေးတဲ့အနေနဲ့…
နင့်ရေဆာလို့သေးသောက်ချင်ရင်တောင်မှ လွယ်လွယ်ပေးမတိုက်ဘူး။
ငါတို့ခိုင်းတဲ့အလုပ်အကုန် လုပ်ရမယ်။
စိတ်တိုင်းကျမှ နင်ကငါတို့ကို ခြေသလုံးဖက်..ဒူးထောက်ပြီး…။
သခင်မ.ခင်ဗျာ…ကျွန်တော့ကို သခင်မသေးတိုက်ပါလို့ပြောပြီး တောင်းပန်မှ ချီးမြှင့်မယ်..ကြားလား
ဒေါ်မြတ်သီမော်ကား ကျွန်တော့ကိုနာလံမထူနိုင်အောင်နှိပ်ကွပ်ချေပြီ.။
ငြင်းခွင့်မရှိပါ။ ကျွန်တော်ကား သူမ၏ငွေဖြင့်ဝယ်ယူထားသော
သူမကျွန်ဘ၀မဟုတ်ပါလား။
ထိုအချိန်မှာ စပြီး ကျွန်တော်ကား ဒေါ်မြတ်သီမော်၊ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်နှင့် သူမတို့တူမ(၂)ဦးဖြစ်သော
ခြူးခြုးနှင့်သက်ထားတို့၏ အဖုတ်အောက်တွင် ခစားရသော ကျွန်တစ်ကောင်ဖြစ်သွားတော့သည်။
သူမတို့၏ အညစ်အကြေးဖြစ်သော အဖုတ်မှထွက်သည့် သေးများကိုပင်သောက်ခွင့်ရဖို့အရေး
သူမတို့ခိုင်းသမျှကိုလုပ်ပြီး ညဉ်းပန်းနှိပ်စက်ခံ၊ တောင်းပန်မှပေးတိုက်မည့်သဘောပင်။
ဒေါ်မြတ်သီမော်က ကျွန်တော့ဆံပင်များကိုဆွဲဆုပ်လိုက်သည်။
ကျွန်စုပ်..နင့်ကိုဒီနေ့အတွက် ငါ့အဖုတ်ကထွက်တဲ့သေးသောက်ခွင့်ပေးတော့မယ်..ဟုဆိုပြီး
ကျွန်တော့်လက်ကိုတွဲလောင်းဆွဲထားသောကြိုးများကို ဖြေပေးလိုက်တော့သည်။
တစ်ညလုံးတွဲလောင်းဆွဲခံထားရတာရယ် နှိပ်စက်ခံရတာကြောင့်
သူမခြေထောက်ရှေ့တွင် ပုံရက်သားကျသွားသည်။
မင်း..ငါ့နောက်ကနေလေးဖက်ထောက်ပြီး အိမ်သာထဲလိုက်ခဲ့…။
ဒေါ်မြတ်သီမော်က ကျွန်တော့်ကို အမိန့်ပေးလိုက်ပြီး အိမ်သာဖက်သို့ထွက်သွားသဖြင့်
ကျွန်တော်လည်း ဖင်ကြီးနိမ့်တုံမြင့်တုံဖြင့်လမ်းလျှောက်သွားသော
ဒေါ်မြတ်သီမော်၏ဖင်သားကြီးများကို မော်ဖူးရင်းနောက်မှ ခွေးတစ်ကောင်လို
လေးဖက်ထောက်ပြီးလိုက်သွားရတော့သည်။
ဒေါ်မြတ်သီမော်တို့အိမ်သာကားရေချိုးခန်းနှင့်တွဲထားခြင်းဖြစ်သည်။
ဒေါ်မြတ်သီမော်က ရေချိုးခန်းတံခါးကိုသေချာဂျက်ထိုးလိုက်သည်။
သူမက ကျွန်တော့ကိုကြည့်လိုက်ပြီးလှမ်းပြောလိုက်သည်။
ဟဲ့.ငါ့စောက်ဖုတ်ရဲ့ကျွန်…နင်ငါသေးပေါက်တော့မယ်လေ။
သောက်ခွင့်ရဖို့ဘယ်လိုတောင်းပန်ရမယ်ဆိုတာမသိဘူးလား။
ကျွန်တော်လည်းဒေါ်မြတ်သီမော်ခြေဖမိုးကို မျက်နှာအပ်ပြီးရှိခိုးလိုက်ရသည်။
.ပြီးနောက်မျက်နှာငယ်လေးဖြင့် ဒေါ်မြတ်သီမော်၏ ခြေသလုံးကိုဖက်ပြီးတောင်းပန်ရသည်။
မြင့်မြတ်တဲ့သခင်မခင်ဗျာ….သခင်မရဲ့အဖုတ်ကျွန်ကျွန်တော့ကို..
သခင်မရဲ့မြင့်မြတ်လှတဲ့ အဖုတ်က ထွက်တဲ့ အရည်တွေကို ကျွန်တော့်အား သနားသဖြင့်
သောက်သုံးခွင့်ပေးပါခင်ဗာျ….။
ဟင်းဟင်း..ဒီလိုမှပေါ့…စောက်ဖုတ်ကျွန်ရဲ့..
ဒေါ်မြတ်သီမော်ကပြောရင်းဆိုရင်း ထမိန်ကိုမကာ ထမိန်ကိုအသာလှန်တင်လိုက်သည်။
သူမထမိန်ကို လှန်တင်လိုက်သောအခါ သူမပေါင်လုံးတုတ်တုတ်ဖွေးဖွေးကြီးများကိုမြင်လိုက်ရတော့
ကျွန်တော့ရင်ထဲတလှပ်လှပ်ဖြစ်သွားသည်။
ဒီအသက်အရွယ်ထိ မိန်းမတွေရဲ့ပေါင်တွေကိုမြင်ဖူးတာမှမဟုတ်တာ။
အဖုတ်ကျွန်…နင့်ခေါင်းကို အိမ်သာခွက်ပေါ်တင်ပြီး ပက်လက်လှန်ထား.။
ကျွန်တော်လည်းသူမအမိန့်အတိုင်း ဘိုထိုင်အိမ်သာခွက်ပေါ်ခေါင်းတင်ပြီး မျက်နှာကိုပက်လက်လှန်ကာ
ခြေဆင်းထိုင်လိုက်သည်။
သခင်မဒေါ်မြတ်သီမော်က ထမိန်ကိုလှန်တင်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့မျက်နှာကို ကားယားခွအနေအထားမတ်တပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်။
အဲ့ဒိမှာပဲ ကျွန်တော့မျက်နှာ ဟာ သူမအဖုတ်အောက်မှာ မော့လျှက်အနေအထားနဲ့မြင်လိုက်ရပါတယ်။
အခုတော့ ကျွန်တော့တစ်သက်လုံးသောက်ရမဲ့ သေးတွေရဲ့စွန့်ထုတ်ရာ
သခင်မရဲ့အဖုတ်ကြီးကို နီးနီးကပ်ကပ်ကိုမြင်နေရပါတယ်။
သခင်မအဖုတ်ကြီးက ပေါင်ခွကြားမှပြူးနေပြိး သခင်မရဲ့ပေါင်လုံးတွေရဲ့အလယ်မှာ..
အသားမြောင်းကြီးနှစ်ခုကို ပူးကပ်ထားသလိုပါ။
အဲ့ဘေးစပ်နဲ့ဆီးခုံမှာ စောက်မွေးနီကျင်ကျင်လေးတွေက တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးစွာ
ပေါက်ရောက်နေကြပါတယ်။
ပြီးတော့သူမစောက်ပတ်နံ့နဲ့ဖင်နံ့တွေဟာ ကျွန်တော့နှာခေါင်းမှတဆင့်
အဆုပ်ထဲအထိကို ဝင်ရောက်သွားတော့တာပါပဲ။
နင့်ပါးစပ်ကိုကျယ်ကျယ်ဟထားလေ…ဒါမှငါ့သေးတွေနင့်ပါးစပ်ထဲကိုအကုန်ရောက်မှာ..
ဒေါ်မြတ်သီမော်က အမိန့်ပေးလိုက်တာကြောင့် ကျွန်တော်ကပါးစပ်ကိုအစွမ်းကုန်
ဖွင့်ဟထားလိုက်ပါတယ်။ သူမရဲ့အဖုတ်ကြီးကကျွန်တော့ပါးစပ်နားကပ်လာပါပြီ.။
ပြင်းရှလှတဲ့စောက်ပတ်ရနံ့ကြောင့် အန်ချင်လာပါတယ်။
ဒေါ်မြတ်သီမော်က တစ်ချက်ပြုံးလိုက်ပြီး ဖင်ကိုရှုံ့လို့ အင်းခနဲသူမညစ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ
သူမအဖုတ်နှစ်မွာဟာ ပွင့်ဟသွားပြီး…အဖုတ်ထဲမှနံစော်နေတဲ့ သူမရဲ့အဖုတ်ကထွက်တဲ့
သူမရဲ့အညစ်အကြေးဖြစ်တဲ့သေးဝါကျင်ကျင်တွေဟာ ပါးစပ်ထဲကိုစီးဝင်လာပါတယ်။
ဆားရေဖျော်ထားသလိုငံကျိပြီး နံစော်နေတဲ့သခင်မရဲ့သေးတွေကိုမှမသောက်ရင်လည်း
နောက်သူမသေးပေါက်မဲ့ အချိန်ကိုစောင့်ရမှာဖြစ်တာကြောင့် အောင့်အီးပြီးမြိုချနေရပါတယ်။
ငွေနှင့်ဝယ်ခံထားရသော ကျွန်ဖြစ်တာကြောင့် သူမတို့ထင်သလိုပြုမူခြင်းကိုခံနေရတော့တာပေါ့။
ဒေါ်မြတ်သီမော်က အဆက်မပြတ် ပေါက်ချနေတာကြောင့် ကျွန်တော်လည်းခဲယဉ်းစွာ အဆက်မပြတ်
မြိုချနေရပါတယ်။ သူမကအနည်းငယ်တုံ့ဆိုင်းလိုက်ပြီး ကျွန်တော်သူမသေးကို မြိုချပြီးတဲ့ အချိန်မှာတော့
ကဲ..နည်းနည်းကျန်သေးတယ်…သေသေချာချာသောက်ထား…။
သူမကနည်းနည်းထပ်ညှစ်လိုက်တာနဲ့ လက်ကျန်သေးတွေက သူမစောက်ဖုတ်ထဲကနေပါးစပ်ထဲကိုစီးဝင်လာပါတယ်။သူမကဟထားတဲ့ ကျွန်တော့အာခေါင်ထဲကို
တဗျင်းဗျင်းနဲ့ပန်းထုတ်လိုက်ပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ သူမအဖုတ်အမွေးတွေနဲ့ အဖုတ်ဝမှာ
သူမသေးလက်ကျန် အရည်လေးတွေကတွဲလွဲခိုနေပါတယ်။
သခင်မဒေါ်မြတ်သီမော်က သူမပေါင်ခွကြားက ကျွန်တော့မျက်နှာကိုငုံ့ကြည့်လိုက်ပြီး..
ကဲ..ငါ့စောက်ဖုတ်ကျွန်..မင်းငါ့စောက်ပတ်ကသေးနံ့ပျောက်အောင်.
မင်းလျှာနဲ့ယက်ပြီးဆေးပေးမလား..မင်းမျက်နှာကိုငါ့စောက်ပတ်နဲ့ဖိပွတ်ပြီး
ပျောက်အောင်လုပ်မလား..ကြိုက်လမ်းရွှေး..။
သခင်မဒေါ်မြတ်သီမော်ရဲ့ အမိန့်အတိုင်း ထမိန်ကိုလှန်တင်ထားတဲ့ သူမရှေ့မှာဒူးထောက်ပြီး
အပေါ်ကိုမျက်နှာကိုမော့လို့ သူမစောက်ပတ်ကိုဖြဲပြီး လျှာနဲ့ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။
စောက်ပတ်ထဲကရနံ့ကြောင့်ပြို့အန်ချင်သလိုဖြစ်သွားပေမဲ့..
သူမစိတ်မညိုညင်ရအောင်..စောက်ပတ်ထဲကချေးတွေကိုပါလျှာနဲ့ယက်ပြီးသန့်ရှင်းပေးလိုက်ပါတယ်။
ပိုပြိးအနံ့ပျောက်သွားအောင်စောက်ပတ်အတွင်းသားနံရံတွေကိုပါ လျှာကိုချွန်ပြီးပတ်မွေလိုက်ပါတယ်။
အင်း..ဟင်းဆိုပြီး..ဒေါ်မြတ်သီမော်ဖင်ကြီးတစ်ချက်တွန့်သွားပါတယ်.။
ကဲ…သေချာအနံ့ပျောက်အောင်ယက်…။
သူမအမိန့်အတိုင်း သူမစောက်ပတ်ကိုသေချာယက်ပေးပါတယ်။
သူမလက်က ကျွန်တော့ခေါင်းကဆံပင်တွေကိုဆွဲဆုပ်ထားပြီး..
ခေါင်းကိုလျှှာယက်တင်တဲ့အလိုက် ဆွဲလိုက်ချလိုက်လုပ်ပေးနေပါတယ်။
တဟင်းဟင်း..တအင်းအင်းနဲ့…နောက်ဆုံးမှာတော့ သူမစောက်ပတ်ထဲကဖြူပြစ်ပြစ်နဲ့ချွဲကျိနေတဲ့
ငံကျကျိအရည်ပြစ်ပြစ်တွေဟာ အဖုတ်ထဲကနေကျလာပါတယ်။
ဘာမှန်းမသိလန့်သွားချိန်မှာ ဒေါ်မြတ်သီမော်က …
မင်းငါ့ရဲ့စောက်ရည်တွေကိုမြိုချလေ…တစ်စက်မှကြမ်းပေါ်မကျစေနဲ့….
ကျလို့ကတော့ နင့်ကိုအရေကွာအောင်ရိုက်မယ်..။
သူမပြောမှ ဒါတွေဟာစောက်ရည်တွေဆိုတာသိလိုက်ရပါတယ်။
ကြက်ဥအစိမ်းလိုချျွဲနေပြီး ကြက်ဥလိုမဟုတ်ဘဲ ပိုပြီးပြစ်ချျွဲနေတဲ့ သူမရဲ့ညှီစို့စို့ငံကျိကျိ
သုတ်ရည်(စောက်ရည်)တွေကို တစ်စက်မှမကျန်အောင် သန့်ရှင်းပေးပြီးတဲ့
အခါမှာတော့သူမက ထမိန်ကို ပြန်ချလိုက်ပြီး အခန်းပြင်ကိုထွက်သွားပါတော့တယ်။
ကျွန်တော့ဗိုက်ထဲမှာတော့သူမအဖုတ်ကထွက်တဲ့သေးနဲ့စောက်ရည်တွေပြည့်သွားတော့တာပါပဲ။
ဒေါ်မြတ်သီမော်က ကျွန်တော့ပါးစပ်ထဲသေးပေါက်ချကာ စောက်ပတ်ယက်ခံလို့အားရသွားတဲ့အခါမှာတော့
သူမတူမနှစ်ယောက်ဖြစ်တဲ့ခြူးခြူးနဲ့သက်ထားတို့ဟာ ကျွန်တော့ပါးစပ်ကိုသေးခွက်အဖြစ်ဆက်လက်အသုံး ချကြပါတယ်။သူမတို့နှစ်ယောက်စောက်ပတ်ကိုလည်း ဒေါ်မြတ်သီမော်ရဲ့စောက်ပတ်ကိုသေးနံ့ပျောက်အောင်
သန့်ရှင်းပေးသလိုလျှာနဲ့သန့်ရှင်းပေးရပါတယ်။
ခြူးခြူးကကျွန်တော့မျက်နှာကိုသူမစောက်ပတ်နဲ့ဖိပြီး ပွတ်ကာစောက်ရည်တွေထွက်သွားအောင်ဖီးလ်ခံပြီး
စောက်ရည်တွေကို လိုက်ယက်ပြီးမြိုချခိုင်းပါတယ်။
သက်ထားကတော့ဒေါ်မြတ်သီမော်လိုပဲ.မတ်တပ်အနေအထားနဲ့ခြေထောက်ကိုကားပေးပါတယ်။
ကျွန်တော်က ဒူးထောက်ရက်သားအနေအထားနဲ့ အလိုက်သတိ သူမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကြားထဲဝင်ပြီး
လျှာနဲ့စောက်ပတ်ကို အစွမ်းကုန်ယက်ပေးရတာပါ။
နောက်ဆုံးသူမစောက်ရည်တွေကဖင်ခွကြားထဲအထိစီးကျသွားတာကြောင့်ဖင်ခွကြားထဲအထိပါလိုက်ယက်ပေးရပါတယ်။သူမအလှည့်ကျမှ ဂရုတစိုက်မယက်ရကောင်းလားဆိုပြီး ပါးကိုရိုက်ခံလိုက်ရပါသေးတယ်။
ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်ကတော့ ဒေါ်ညိုမေလှိုင်တို့အိမ်သွားလည်နေတယ်လို့သိရတယ်။
ဒါကြောင့်သူမသေးနဲ့စောက်ရည်တွေကိုတော့မသောက်သုံးရသေးပါဘူး။
ညနေပြန်ရောက်လာတဲ့အခါမှာတော့သူမလည်းသိသွားပါတယ်။
သူမတို့ရဲ့အခန်းထဲမှာသေးခွက်မထားတော့ပါဘူး။
ညတိုင်လို့ တရေးနိုးတဲ့အခါသေးပေါက်ချင်ရင် ကျွန်တော့ပါးစပ်ထဲပဲပေါက်ချျတော့မှာပါ။
သူမတို့ကုတင်ခြေရင်းမှာ သူမတို့ရဲ့သေးခွက်အဖြစ်အမှုတော်ထမ်းဖို့စောင့်နေတဲ့ ကျွန်တော်ဟာ
ည(၁၁)နာရီလောက်မှာတော့ ကုတင်ခြေရင်းမှာကွေးကွေးလေးအိပ်ပျော်သွားပါတယ်။
လက်ကိုသံကြိူးတွေနဲ့ချည်ပြီးသော့ခတ်ထားသလို လည်ပင်းကိုလည်းခွေးလည်ပတ်တပ်လို့
လည်ပတ်မှာသော့ခတ်ခြင်းခံထားရပါတယ်။
ဖုန်း..အိပ်ပျေ်ာနေတဲ့ ကျွန်တော့ကိုခြေထောက်နဲ့ကန်နိုးခြင်းခံရတာကြောင့် လန့်နိုးသွားပါတယ်။
သခင်မဒေါ်မြတ်ရွှေစင်ပါ..။
ကဲ…အဖုတ်ကျွန်..ငါသေးပေါက်ချင်ပြီ…ပါးစပ်ကိုဟထားစမ်း…
သူမအမိန့်အတိုင်း သူမရှေ့မှာပါးစပ်ကိုဟထားလိုက်ပါတယ်။
သခင်မဒေါ်မြတ်ရွှေစင်က သူမအဖုတ်နဲ့ကျွန်တော့ပါးစပ်ကိုသေချာတေ့လိုက်ပါတယ်။
သေချာကပ်ထား..ငါပေါက်တော့မယ်…
သခင်မဒေါ်မြတ်ရွှေစင်က အနည်းငယ်အားစိုက်ပြီးညှစ်ထုတ်လိုက်တာနဲ့
သူမရဲ့ဝါကျင်ကျင်ငံကျိကျိသေးရည်တွေဟာ ကျွန်တော့ပါးစပ်ထဲကနေလည်ချောင်းထဲ..
လည်ချောင်းထဲမှတဆင့်ဗိုက်ထဲကျဆင်းသွားပါတယ်။
နောက်ဆုံးမှာတော့ ကျွန်တော့မျက်နှာနဲ့သူမစောက်ပတ်ဖိကပ်ပြီး မျက်နှာကိုစောက်စိနဲ့ပွတ်ကာ
သန့်ရှင်းလိုက်ပြီး သခင်မဒေါ်မြတ်ရွှေစင်ဟာ ထမိန်ကိုပြန်ပြင်ဝတ်လို့
ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ပြန်လည်အိပ်ချေပါတော့တယ်။
ည(၁၂)ရီလောက်မှာနားထဲကအသံလိုလိုကြားတာကြောင့် ကျွန်တော်နိုးလာပါတယ်။
စားပွဲပေါ်မှာတင်ထားတဲ့ ဒေါ်မြတ်သီမော်ရဲ့ဖုန်းသံပါ.။
ဒေါ်မြတ်သီမော်က အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ထလာပြီး..ဖုန်းကိုလှမ်းယူလိုက်ပြီး အိပ်ယာထဲမှာပြောနေသံကို
တိုးတိုးလေးကြားနေရပါတယ်။ ဒေါ်ညိုမေလှိုင်ဆက်တာပါ.။
သူမပြောသံကိုကြားရတာနဲ့တင်သဘောပေါက်ပါတယ်။
ညိုမေလှိုင်…နင်ဘယ်ရောက်နေတာလဲ…စပီကာဖွင့်ပြောနေတာကြောင့်အကုန်ကြားနေရပါတယ်။
ဟင်းဟင်းး..မမြတ်ကညီမလေးဘယ်ရောက်နေတယ်ထင်တုန်း..။
ကလပ်ရောက်နေတာ…ခ်ခ်…
ဟုတ်ပါပြီအေ…ညဉ်းကအခုက ညနက်သန်းခေါင်ကြီး ဆက်တာဘာလို့တုန်း..။
ဒီလို..အမရဲ့…မနက်ဖြန်ကျ အမအိမ်လာပြီး ဖဲရိုက်မလို့…။
ဟင်း…ဒါများအထူးအဆန်းလုပ်ပြီးပြောနေသေးတယ်…လာနေကြပဲဟာကို။
ခ်ခ်.မမြတ်ကလည်းမသိချင်ယောင်ဆောင်နေပြန်ပြီ..မနက်ဖြန်ကျရင် ညိုမေသူငယ်ချင်းတွေ
သင်္ဘောထားမိန်းမတွေအယားဖျောက်ချင်လို့တဲ့။
သြော်..သိပြီသိပြီ။ ဘယ်လိုလုပ်ကြမှာလဲ။
တစ်ဖက်မှ ဒေါ်ညိုမေလှိုင်အသံကိုကြားရပါတယ်..။
ဟုတ်ပြိ..မမြတ်ရေ..ဖဲဝိုင်းနားမှာကုတင်ချထားမယ်။
ပြီးရင် ဒီကောင်ကိုကိုယ်တုံးလုံးချွတ်…ခြေတွေလက်တွေကို ကုတင်တိုင်မှာ ကြိုးတွေနဲ့
သေသေချာချာ မလှုပ်နိုင်အောင်ချည်ထားမယ်။
သြော်သိပြီသိပြီ…။ဟင်းဟင်းသဘောပေါက်တယ်ညိုမေလှိုင်ရေ။
ဒီကောင်ကို မနက်ဖြန်ကျရင် သူ့လီးရောပါးစပ်ရော မနားနိုင်အောင်လုပ်မှာပေါ့။
နင်တို့က ဘယ်နှစ်ယောက်လာမှာလည်း…
ငါးယောက်မမြတ်…ဒီတော့ဖဲကငါးယောက်ရိုက်မှာ..နှစ်ယောက်ပိုနေတာလေ။
လွတ်နေတဲ့နှစ်ယောက်က တစ်လှည့်စီပေါ့..ဟုတ်ဖူးလား….ခ်ခ်
သူမတို့ပြောသံကြားတာနဲ့ကြက်သီးထလှသည်။ ယခင်ကလိုဖဲဝိုင်းဘေးဒူးထောက်ပြိး
ခိုင်းသမျှလုပ်တာခံရသည်ထက် ဘဝကဆိုးတော့မှာပါလား။
မိန်းမတွေရဲ့ ငွေဝယ်ကျွန်ဘဝဆိုတော့လည်း သူမတို့သာမက
သူမတို့မိတ်ဆွေအိမ်ထောင်သည်မိန်းမများ၏စိတ်ကြိုက် ခိုင်းစေခြင်းကိုခံရတော့မည်။
မနက်ရောက်သော အခါ အိမ်အလုပ်များကို ဇယ်ဆက်သလိုခိုင်းစေခြင်းခံရပြီး။
ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်အား ရှိခိုးပြီး အသနားခံကာ ခြေသလုံးဖက်တောင်းပန်သောအခါ
ခွေးစာလိုထမင်းကိုကျွေးပြီး ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်က သူမသေးများကို ကျွန်တော့ကိုသောက်ခွင့်ပေးလိုက်သည်။
သူမတို့က ကျွန်းကုတင်တောင့်တောင့်တစ်လုံးကို တစ်ဖက်မှနှစ်ယောက်ဝိုင်းမသည်။
.ဧည့်ခန်းသို့ထုတ်နေကြသည်။
ဟိုကောင်..စောက်ဖုတ်ကျွန်..တစ်ဖက်ကမလေ..
ဒေါ်မြတ်သီမော် အမိန့်ပေးသံကြောင့် ကုတင်ကိုတစ်ဖက်မှ မပေးရသည်။
ဧည့်ခန်းသို့ရောက်သောအခါ…ကုတင်ကို ဧည့်ခန်းတွင်ချသည်။
ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်က ကုတင်ပေါ်တွင်မွေ့ယာထူထူအိအိတစ်ထည်ကိုခင်းလိုက်သည်။
ဟိုအဖုတ်ကျွန်..နင်အနောက်စတိုခန်းထဲမှာ ကြိုးခွေအသစ်လေးခွေယူခဲ့.။
ကိုယ့်ကိုချည်တုပ်မည့်ကြိုးများကို ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်ရွေးယူရသည်။။
ကြိုးခွေများကို ယူပြီး တုန်ယင်သောခြေလှမ်းများဖြင့်ဧည့်ခန်းသို့ပြန်လာခဲ့ရသည်။
ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်ကကြိုးများကို ခိုင်မခိုင်စစ်ဆေးလိုက်ပြီးနောက်…
ဟို စောက်ဖုတ်ကျွန်ဘာလုပ်နေတာလဲ..အရေကွာအောင်နွာခံချင်ပြန်ပြီနဲ့တူတယ်..
မင်းအဝတ်တွေအားလုံးကို ချျွတ်..ပြီးရင်ကုတင်ပေါ်တက်။
ပက်လက်လှန်အိပ်ပြီး…နင့်ခြေတွေလက်တွေကို ကုတင်တိုင်တွေမှာ သေချာကပ်ထား။
ဧည့်သည်တွေလာခါနီးပြီ…။
ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်ရဲ့အမိန့်ကြောင့် ကျွန်တော်လည်းအသားနာမှာစိုးတာကြောင့် အဝတ်တွေကို
မြန်မြတ်ချွတ်လိုက်ရပါတယ်။
ပြီးတာနဲ့ ကုတင်ပေါ်တက်ကာပက်လက်လှန်ပြီး ခြေတွေလက်တွေကိုကုတင်တိုင်တွေမှာ
သေချာပူးကပ်ပေးလိုက်ရပါတယ်။
သခင်မဒေါ်မြတ်သီမော်နဲ့ ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်တို့ဟာ ကျွန်တော့ခြေလက်တွေကို ကုတင်တိုင်တွေမှာ
ကြိူးတွေနဲ့ အထပ်ထပ်တင်းကျပ်စွာ မလှုပ်နိုင်အောင်ပူးချည်လိုက်ပါတော့တယ်။
ကျွန်တော့ကို သေချာကြိုးတုပ်နိုင်အောင် အော်ဒါမှာထားတဲ့ကုတင်ဖြစ်တာကြောင့်
ကုတင်တိုင်တွေကလည်းခိုင်ခံ့နေတာပါပဲ။
လှုပ်တောင်မလှုပ်နိုင်ပါဘူး။
ဒီနေ့အဖို့တော့ ကုတင်မှာကြိုးတုပ်ခံထားရတဲ့ဘဝနဲ့ ဒေါ်မြတ်သီမော်၊ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်နဲ့ သူမတို့မိတ်ဆွေဒေါ်ညိုမေလှိုင်ရဲ့ အပေါင်းအသင်းသင်္ဘောသားမိန်းမတွေရဲ့
စိတ်ကြိုက် သဘောရှိ ခိုင်းစေခြင်းကိုခံရတော့မှာပါ။
အိမ်ရှေ့တွင် ကားရပ်သံကြားရသည်။
ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်က ဧည့်သည်များကို ထွက်ကြိုနေပြီး ဒေါ်မြတ်သီမော်ကဖဲဝိုင်းစရန် ကြိုတင်ပြင်ဆင်နေသည်။
အခန်းထဲသို့ ဒေါ်ညိုမေလှိုင်၊ဒေါ်သဲဝင့်သူနှင့် သူမသူငယ်ချင်း(၃)ယောက်ကို ခေါ်ပြီး ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်လိုက်ဝင်လာသည်။
အသားခပ်ဖြူဖြူဆံပင်ကျောလယ်လောက်နှင့် အနီရောင်အကျီနှင့် အနက်ရောင်ထမိန်ဝတ်ဆင်ထားသော
အသက်(၃၀)ခန့်..အရပ်(၅)ပေ(၃)လက်မခန့်ရှိ
အမျိုးသမီးက ဒေါ်သန်းသန်းဝင်းဟုသိရိသည်.
နောက်အသားခပ်ညိုညို..အရပ်မြင့်မြင့်…ဆံပင်ကဒေါ်သန်းသန်းဝင်းလိုပဲ…
ဒါပေမဲ့အနီရောင်ခပ်ပြေပြေလေးဆိုးထားသော အမျိုးသမီးက ဒေါ်ရီမို့မို့မောင်တဲ့။
နောက်အမျိုးသမီးက သူမတူမနာမည်နှင့်ပင်တူသေးသည်။
ဒေါ်သက်ထားရွှေတဲ့။ အသက်ကလေးဆယ်ဝန်းကျင်ခန့်။ ဒါပေမဲ့ဒေါ်သက်ထားရွှေက
သူမတို့ထဲတွင်ရုပ်အချောဆုံး အိုးအတောင့်ဆုံးပင်။
.
သူမတို့၏နာမည်များကိုသူမတို့အချင်းချင်းပြောကြသဖြင့် သိခြင်းဖြစ်သည်။
ရောက်ရောက်ချင်းဖဲမရိုက်သေးပဲ ဒေါ်ရီမို့မို့မောင်က ကုတင်မှာ ပက်လက်လှန်ပြီးကြိုးတုပ်ထားသော
ကျွန်တော့ကိုကြည့်လိုက်ပါတယ်။
ညိုမေလှိုင်..နင်စီစဉ်ထားတယ်ဆိုတဲ့..အထူးအစီအစဉ်ဆိုတာ…ဒါလား..ခ်ခ်.။
ဒါပေါ့ဟဲ..သူငယ်ချင်းရဲ့…စိတ်ကြိုက်နော်…စိတ်ကြိုက်…
အမုန်းဆွဲလို့ရတယ်..ဒီကောင့်ကိုကြိုးတုပ်ထားတာ…ညဉ်းတို့အတွက်..။
အံမယ်…ဒေါ်ညိုမေလှိုင် ညဉ်းအကြောင်းမသိတာကြနေတာပဲ။
ညဉ်းလဲ အမုန်းဆွဲမလို့ဆိုတာ..ကျုပ်သိပါတယ်အေ…ဒေါ်မြတ်သီမော်ကနောက်လိုက်ပါတယ်။
ကဲ..ကျုပ်တို့က(၇)ယောက် သူကတစ်ယောက်ထဲ.ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ…
ဒေါ်သက်ထားရွှေကဝင်မေးပါတယ်။
အဲ့ဒါကလွယ်ပါတယ်…ဖဲဝိုင်းက(၅)ယောက်ပဲရိုက်လို့ရတာ..ပိုနေတဲ့နှစ်ယောက်က
တစ်ယောက်ကသူ့ကိုမှုတ်ခိုင်း..တစ်ယောက်က တက်ဖိုက်ပေါ့ဟဲ့.။
ကောင်းလိုက်တဲ့အစီအစဉ်…စဆုံးတွဲဆိုင်းကို ဖဲချပ်လှန်ပြီးရွေးရအောင်
အပွင့်အသေးဆုံး နှစ်ယောက်က စတက်.ခ်ခ်။
ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်ကပြောပြီး ဖဲထုပ်ကိုမွေလိုက်ပါတယ်..။
သူမတို့ဖဲတစ်ချပ်စီဆွဲယူနေချိန်မှာ ကျွန်တော့ကိုစဆုံးသခင်မလုပ်မဲ့ အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်ဟာ
ဘယ်သူတွေများလဲလို့ရင်ခုန်စွာနဲ့စောင့်ဆိုင်းနေပါတော့တယ်။
ဟယ် ညိုမေလှိုင် ကံကောင်းပြီဟဲ့ အသေးဆုံးအပွင့်ကျတယ်။
ဒေါ်မြတ်သီမော်က အော်ပြောလိုက်သည်။
သခင်မဒေါ်ညိုမေလှိုင်ကား ညှင်း(၁)အပွင့် လှန်မိသွားခြင်းဖြစ်သည်.။
ဒုတိယလိုက်သူကားသခင်မ ဒေါ်ရီမို့မို့မောင်.။ သူမတို့မျက်လုံးများက ကုတင်ပေါ်တွင်ကြိုးတုပ်ထားသော
ကျွန်တော့ကို စားမတတ်ဝါးမတတ်ကြည့်နေသည်။မကြာမီမှာ သူမတို့လိုအပ်နေသော
ကာမအရသာထူးကြီးကို ကျွန်တော့ကို နည်းပေါင်းစုံဖြင့် ဖြည့်ခိုင်းကြတော့မှာလေ။
မို့မို့ နင်ကြိုက်တယ်မဟုတ်လား…သခင်မ.ဒေါ်ညိုမေလှိုင်က သခင်မ ဒေါ်ရီမို့မို့မောင်ကိုလှမ်းပြောပါတယ်။
ခ်ခ်..နင်အလိုက်သိတယ်…
ဒစ်ဖြုတ်ပြီး…ဂေါ်လီတွေတပ်ပေးထားတာတော့ ကျုပ်အကြိုက်ဆုံးပဲ။
သခင်မဒေါ်ရီမို့မို့မောင်က ကျွန်တော့လီးကိုသူမလက်နဲ့ ခပ်ဖွဖွညှစ်ကြည့်ရင်းသဘောကျနေပါတယ်။
ဘာကြောင့်မှန်းတော့ မသိ။
အမျိုးသမီးတစ်ဦးမှ လီးကိုလာကိုင်တာနဲ့ လီးကတောင်လာသည်။
ကဲ..ကဲ..သူတို့နှစ်ယောက်ကို အားကျမနေနဲ့…ဖဲရိုက်ကြရအောင်..
ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်က ကျန်သောသူများကိုလှမ်းပြောလိုက်ပြီး ဖဲရိုက်ဖို့စတင်ဝိုင်းထိုင်နေကြပါပြီ.။
ဒေါ်ညိုမေလှိုင်နဲ့ဒေါ်ရီမို့မို့မောင်ကတော့ သူမတို့အဝတ်အစားတွေကိုချွတ်နေကြပါတယ်.။
တစ်ခုချင်းချွတ်ချနေတဲ့သူမတို့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုကြည့်ပြီး ကျွန်တော့လီးကမတ်မတ်ထောင်လာပါပြီ။
ဒေါ်ညိုမေလှိုင်ကတော့ အသားကိုဖွေးဆွတ်နေတာပဲ။
သူမရဲ့ပေါက်စီသာသာနို့နှစ်လုံးကို ဆံပင်တွေဝဲကျနေတာကရမ္မက်ဖိုစရာကြီးပါ။
ဖြူဖွေးနေတဲ့ပေါင်တံနှစ်ချောင်းကြားမှာ စောက်မွေးတွေရိပ်ထားတဲ့ စောက်ပတ်ကြီးက ခုံးထနေတာပဲ။
မကြာမီမှာ သခင်မဒေါ်ညိုမေလှိုင်ရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးကို ကျွန်ဖြစ်သူကျွန်တော့လျှာနဲ့အသုံးတော်ခံရမယ် ဆိုလာလဲကြိုသိနေပါတယ်။
ဒေါ်ရီမို့မို့မောင်ကလည်းစောက်မွေးတွေရိပ်ထားတာပါပဲ။
သူမစောက်ပတ်ညိုတိုတိုကြီးက မကြာခင်ကျွန်တော့လီးအရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားဖို့တာစူနေပါပြီ
သခင်မဒေါ်ရီမို့မို့မောင်က ကျွန်တော့လီးကို ဆွလိုက်ပါတယ်။။
တောင်လာတဲ့အခါမှာတော့…သူမက ဒေါ်မြတ်ရွှေစင်တို့ ဖဲရိုက်နေတဲ့နားကစားပွဲပေါ်မှာ တင်ထားတဲ့
သူမပိုက်ဆံအိတ်ထဲက တစ်စုံတစ်ခုကိုထုတ်လိုက်ပါတယ်.။
ဒါပဲကျွန်တောမြင်လိုက်ရပါတယ်။
ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ သခင်မဒေါ်ညိုမေလှိုင်က သူမဖင်နဲ့ ကျွန်တော့ မျက်ခွက်ကိုဖိပြီးထိုင်ချလိုက်တာကြောင့်ပါ။
ကျွန်တော့မျက်နှာတစ်ခုလုံးဟာ သခင်မဒေါ်ညိုမေလှိုင်ရဲ့ ဖင်ဖွေးဖွေးပြားပြားကြီးအောက်မှာ ဖိထိုင်ခံထားရတာကြောင့်အသက်ရှုကျပ်လာပါတယ်။
အသက်ရှုကျပ်လာတာကြောင့် လက်ကောက်ဝတ်နားကနေကြိုးနဲ့ပူးကပ်ပြီးတုပ်ထားတဲ့ကုတင်တိုင်တွေကို
လက်ေျချာင်းလေးတွေနဲ့ သက်သာလိုသက်သာငြား ဆုပ်ကိုင်ထားရပါတယ်။
သခင်မဒေါ်ရီမို့မို့မောင်က ကျွန်တော့လီးအရင်းကို ဘာလုပ်နေမှန်းမသိပါဘူး။
ဒေါ်ညိုမေလှိုင်က ဖင်ကိုအနည်းငယ်ကြွပေးတဲ့အခါမှာ မြင်လိုက်ရတာကတော့
ကျွန်တော့တောင်နေတဲ့လီးအရင်းကို သားရေပင်နဲ့ ချည်နေတာပါ.။ပြီးတာနဲ့ သူမကကျွန်တော့လဥနှစ်လုံးအလယ်ကနေ လဥနှစ်လုံးကို တစ်လုံးစီကွဲသွားတောင်
သားရေပင်နဲ့စီးလိုက်ပါတယ်။
သခင်မဒေါ်ညိုမေလှိုင်က…ဘာလုပ်နေတာလဲမို့မို့…
သူ့လီးကိုလရေသိပ်မထွက်နိုင်အောင်လုပ်နေတာလေ။
ဒါမှလီးကရောင်ကိုင်းပြီး ပိုတောင်ပိုကြီးလာမှာ…ခ်ခ်။
ဒေါ်ရီမို့မို့မောင်ကတော့ ရီနေပေမဲ့ ကျွန်တော်ကတော့မျက်ရည်ဝိုင်းလာပါတယ်။
လီးကိုသားရေပင်နဲ့စီးထားတာကြောင့် နာကျင်ပြီး ရောင်ကိုင်းလာပါတယ်။
ဒေါ်ရီမို့မို့အောင်က သူ့စိတ်ကြိုက် အရွယ်ရောက်လာပြီဆိုတဲ့အခါမှာတော့
သူမက ကျွန်တော့ခါးနားကနေခွထိုင်လိုက်ပါတယ်။
သူမအဖုတ်နဲ့တေ့ပြီး လီးကိုသူမအဖုတ်ထဲ ချော့သွင်းနေပါတယ်။
.သူမရဲ့ကလီးထိပ်နဲ့ သူမအဖုတ်ဝနဲ့တေ့ပြီးပွတ်နေတာကြောင့် လီးထိပ်ကအရမ်းကို
ကျင်ပြီး လိုးချင်စိတ်တွေမတရားဖြစ်ပေါ်လာပါတယ်။
ဒေါ်ညိုမေလှိုင်က ကျွန်တော့မျက်နှာပေါ်က တက်ထိုင်ပြီး ကျွန်တော့နှာခေါင်းနဲ့
သူမစောက်ပတ်အကွဲကြောင်းနဲ့တေ့ပြီး မျက်နှာကို စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်ပါတော့တယ်။
သူမစောက်ပတ်က အနံ့အသက်တွေဟာ ကျွန်တော့နှာခေါင်းထဲမှာအလုံးအရင်းနဲ့
ဝင်ရောက်လာပြီး စောက်ပတ်အနံ့ကို တစ်ဝကြီးရှုရှိုက်နေရပါတယ်။
ထိုအချိန်မှာပဲ ဒေါ်ရီမို့မို့မောင်က ကျွန်တော့လီးကို သူမအဖုတ်နဲ့တေ့ပြီးထိုင်ချလိုက်တာကြောင့်
လီးကြီးက သူမစောက်ခေါင်းထဲကိုတစ်ဆုံးထိဝင်သွားပါတယ်။
ကျပ်စီးနူးညံ့နေတဲ့ သူမအဖုတ်ထဲကအိစက်နေတဲ့အသားမျင်တွေဟာ
ကျွန်တော့လီးကို ဆွဲစုပ်ပြီး ညှစ်နေပါတယ်။
ဖွတ်ဖွတ်..ဘွတ်ဘွတ်…အင်းအင်း…ဒေါ်ရီမို့မို့မောင်က
ကြီးမားတုတ်ခိုင်ပြီး ဂေါ်လီထည့်ပေးထားတဲ့ လီးအရသာကို သူမအဖုတ်ကကောင်းကောင်းခံစား
နေမှန်းသိပါတယ်။
ဒေါ်ညိုမလှိုင်က စောက်ပတ်အမြောင်းနဲ့ ကျွန်တော့နှာခေါင်းကို ဖိဖိပြီး ပွတ်နေရင်း
တဟင်းဟင်းအသံတွေထွက်နေပါတယ်။
မျက်နှာတစ်ခုလုံးစောက်ပတ်နဲ့ဖိပြီး ပွတ်ခံနေရတာကြောင့်လည်းရဲနေပါပြီ.။
သူမစောက်စိနဲ့ မျက်နှာတစ်ခုလုံးကို ဖိပြီးအရသာယူနေတာပါ.။
(၁၀)မိနစ်ခန့်သူမပွတ်ပြီးတဲ့နောက်မှာ။သူမက …
ငါကောင်းနေပြီ..ကောင်ကကောင်…နင့်လျှာကိုထုတ်ပြီး အကွဲကြောင်းကစားပြီး
သွက်သွက်ယက်တော့။
ဒေါ်ညိုမေလှိုင်ရဲ့ အမိန့်အဆုံးမှာတော့ ကျွန်တောလည်းကျွန်တော့ပါးစပ်ကိုတေ့လာတဲ့
သခင်မဒေါ်ညိုမေလှိုင်ရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးကို လျှာနဲ့မနားတမ်းကလိုင်းပေးပြီး
အမှုတော်ထမ်းရပါတော့တယ်။
ရှီးအား…ပြတ်ပြတ်..ပြွတ်ပြွတ်..စောက်ပတ်ကို လျှာနဲ့ကစားပြီး စုပ်လိုက်မှုတ်လိုက်
လုပ်တာကို ဒေါ်ညိုမေလှိုင်အရသာတွေ့နေမှန်းသိသာပါတယ်။
ဖင်ကြီးတုန်ယင်ပြီး ပါးစပ်ကငှက်ဖျားတက်သလိုငြီးနေတာကသက်သေပါ။
ထိုအချိန်မှာ သခင်မဒေါ်ရီမို့မို့မောင်လည်း လီးကိုသူမအဖုတ်နဲ့တပ်ပြီးဆောင့်ဆောင့်နေတာက
ပိုမြန်လာပါတယ်။
အား..ဖွတ်..ဖွတ်..ရှီး…ဘွတ်..ဘွတ်..ဟင်း..ဟင်း
ပြွတ်ပြွတ်…ပြတ်ပြတ်…မြန်မြန်ယက်စမ်း..
ဒေါ်ညိုမေလှိုင်က ကျွန်တော့နို့သီးလေးတွေကို အတင်းဆွဲလိမ်ပါတယ်။
အရမ်းနာတာကြောင့် သူမခိုင်းတဲ့အတိုင်း သူမအကွဲကြောင်းအောင်ခြေမှ အစိလေးကို
လျှာနဲ့ကစားပေးတာကိုမရပ်ရဲအောင်ပါပဲ။
နောက်ဆုံးမှာတော့…တဟင်းဟင်းတအင်းအင်းနဲ့..
သခင်မဒေါ်ညိုမေလှိုင်ရဲစောက်ရည်တွေကကျွန်တော့
ပါးစပ်ထဲဝင်လာပါတော့တယ်။ သူမရဲ့စောက်ရည်တွေကို မြိုချပြီးသူမစောက်ပတ်ကို သေချာလျှာနဲ့သန့်ရှင်းပေးလိုက်ပြီးတဲ့အခါမှာတော့
ဒေါ်ညိုမေလှိုင်က ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပါပြီ။
နောက်ဆုံးဒေါ်ရီမို့မို့မောင်ကလည်း အဖုတ်ထဲက လီးကိုချွတ်လို့ ကျွန်တော့လည်ပင်းကိုလာခွတဲ့အခါမှာ
သူမစောက်ပတ်နဲ့ ကျွန်တော့ပါးစပ်ကိုတေ့ထားပြီး သူမစောက်ရည်ဖြူဖြူတွေကို
ကျွန်တော့ပါးစပ်ထဲကို မျက်လုံးလေးမှေးစင်းလို့ ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နဲ့ သွန်ထုတ်နေပါတော့တယ်။
အခုအခါဒေါင်းသွားတာကတော့ဒေါ်သက်ထားရွှေနဲ့ဒေါ်သန်းသန်းဝင်းရဲ့အလှည့်ပါ။
ဒေါ်သက်ထားရွှေရဲ့ ဖင်အိုးကြီးက ကျွန်တော့ပါးစပ်နားတေ့နေပါပြီ။
သူမက သူဖင်ဝကို ကိုသူမလက်နဲ့အသာလေးဖြဲလိုက်ပါတယ်
အောက်ကကောင်ဘာကြည့်နေတာလဲ..နင့်လျှာကိုချွန်ပြီး ငါ့ဖင်ပေါက်ထဲကို ထိုးပြီး
သန့်ရှင်းရေးအရင်လုပ်..။ပြီးရင်သန်းသန်းဝင်းဖင်ကိုယက်ပေးရမှာ။
ငါတို့ချီးအရသာကို နင်ခံစားရမယ်…ဟင်းဟင်း။
သူမတို့ကျွန်ဘဝဆိုတော့ သခင်မများဖြစ်သော မိန်းမများ၏ဖင်ယက်ခိုင်းဖို့ကိုခိုင်းစေနေပြီ။
ဖြဲပေးထားသောဒေါ်သက်ထားရွှေ၏ဖင်ပေါက်ထဲသို့ လျှာကိုထိုးထည့်လိုက်သည်။
မိန်းမတစ်ယောက်၏ အညစ်အကြေးစွန့်ရာ အပေါက်ထဲသို့ လျှာကိုထိုးထည့်လိုက်ရချေပြီ။
ဆိုးရွားလှသော ဖင်ထဲမှချီးအရသာကို ခံစားနေရသဖြင့်ပျို့အန်ချင်လာသည်။
ဒေါ်သက်ထားရွှေကတော့ ဖင်ထဲလျှာဖြင့်ယက်ပေးနေသည့် အရသာကိုကောင်းကောင်းခံနေသည်။
သူမချီးအရသာကို ကျွန်ဖြစ်သူအားခံစားစေရန်စေခိုင်းရသောအရသာကိုသဘောကျနေသည်။
ထိုအချိန်တွင် ဒေါ်သန်းသန်းဝင်းကလည်း လီးကိုသူမအဖုတ်နှင့်တေ့ကာဆောင့်နေချေပြီ။
ဒေါ်သက်ထားရွှေကဖင်ယက်ခံလို့အားရသော အခါအဖုတ်ကိုယက်ခိုင်းပြန်သည်။
နောက်ဆုံးစောက်ရည်များထွက်သွားပြီး ကျွန်တော့ပါးစပ်ထဲပန်းထုတ်လိုက်မှသာလျှာကအနည်းငယ်အနားရသည်။
ဒေါ်သန်းသန်းဝင်းအလှည့်တွင် သူမမပြီးခင် ကျွန်တော့လီးမှသုတ်ရေတွေပန်းထွက်ကုန်သည်။
ဖြန်းဖြန်း…ဒေါသထွက်ထွက်ဖြင့်ဒေါ်သန်းသန်းဝင်းကကျွန်တော့ကိုပါးတွေရိုက်သည်။
ဘာဖြစ်တာလဲ…သန်းသန်းဝင်း…ဒေါ်မြတ်သီမော်ကလှမ်းမေးလိုက်သည်..။
ဒီကျွန်စုတ်က ကျွန်မမပြီးခင်ပြီးသွားလို့…။
ဟုတ်လား…တော်တော်မိုက်ရိုင်းတာပဲ..။
နောက်တစ်ခါ ငါတို့မပြီးခင်နင်မပြီးအောင်ထိန်းထား။
ပြီးမှငါတို့အဆိုးမဆိုနဲ့…ကျွန်စုတ်။
ဒေါ်သန်းသန်းဝင်းကား မပြီးသေးသဖြင့် ကျွန်တော့ကို စောက်ပတ်ယက်ခိုင်းပြီး တစ်ချီပြီးလိုက်သည်။
ဒါမှပဲ သူမအနည်းငယ်စိတ်ပြေသွားသဖြင့် ကျွန်တော်သက်သာရာရသွားပါတော့တယ်။
ဖဲဝိုင်းကားအနည်းငယ်ညနေစောင်းမှသိမ်းသွားတော့သည်။
သို့သော်ထိုနေ့အဖို့ ကျွန်တော်အကျိုးအမြတ်ရလိုက်ပါသည်။
သူမတို့စိတ်ကြိုက်အယားဖျောက်ခွင့်ရလိုက်သဖြင့် ကျွန်တော့်ကို
နောက်နေ့မှစပြီး ကောင်းကောင်းကျွေးမွေးကာထားတော့သည်။
အားရှိသောအစာများကိုသာစားခိုင်းတော့သည်။
အဲ..သူမတို့လူစုံပြီဆိုလျှင်တော့ ပင်ပန်းသည်။
ထုံးစံအတိုင်း..သူမတို့ဝိုင်းဘေးကကုတင်မှာတင်ပြီး သူမတို့စိတ်ကြိုက်ပုံစံ
လုပ်ခိုင်းတော့သည်။
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူမတို့ အလွန်နှိပ်စက်တာထက်စာလျင်
သူမတို့ကာမဆန္ဒအတွက် လိုသလိုအသုံးချခံရတာက တော်သေးသည်မဟုတ်လား။
.
crd
Comments
Post a Comment