ဆရာကတော် ( ၂ )
အောင်စိုး ပြန်ပြီး ခဏ ကြာတော့ ဦးမင်းဒင် နိုးလာသည်။ ဝေဝေခိုင် ရှိရာ မီးဖိုချောင် ထဲရောက်လာပြီး
" မိန်းမရေ့ ဘာတွေ လုပ်နေလည်းကွာ အလုပ်ပိတ် ရက်လေး ကိုတို့ ချစ်ကြရအောင် လာ"
ဟုဆိုကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ လက်ကလေးဆွဲကာ ခေါ်လေသည်။ ဝေဝေခိုင် လည်း ဦးမင်းဒင် ခေါ်ရာသို့ ခေါင်းလေး ငုတ်ကာ လိုက်သွားမိသည်။
သူမရင်ထဲတွင်တော့ အတွေးများဖြင့် ရင်တွေ ခုန်နေမိသည်။
"" ကိုကိုက ငါ့များလိုးရင် အထဲက အောင်စိုး လရည်တွေ နဲ့ သိများ သွားလေမလား"" တွေးရင် ဝေဝေခိုင် မျက်နှာလေး ငိုမဲ့မဲ့ ဖြစ်လာသည်။
ဦးမင်းဒင်သည် ကုတင်နားသို့ အရောက်တွင် အနောက်သို့လှည့်ကာ ဝေဝေခိုင့် နှုတ်ခမ်းအား အနမ်းလေးပေးလေသည်။
" အင့် ပြွတ် "
" အွင့် ဟင့် "
ဝေဝေခိုင်လည်း မမျှော်လင့်ထားသည်မို့ အံ့ဩ သွားပြီး သူမ ပါစပ်ဆီက အောင်စိုး လရည်နံ့တွေ ရသွားမှာ ကြောက်ကာ ရင်ထိတ်သွားသည်။ သို့သော် ဦးမင်းဒင်က ဘာမှ မဖြစ်သလို ပုံမှန်ပဲမို့ စိတ်သက်သာရာ ရသွားသည်။
တကယ်တမ်းတွင် ဦးမင်းဒင်က ဝင်ဝင်ခိုင့် ပါစပ်ဆီက လရည်နံ့ ညှီစို့စို့ လေးအား ရလိုက်သည်။ သို့သော် ဝေဝေခိုင် ရိပ်မိသွားမည်စိုးသဖြင့် ဟန်ဆောင်ကာ နေလိုက်ပေမဲ့ စိတ်က ပိုကြွလာသည်။
ဝေဝေခိုင်လည်း အစောပိုင်းက အောင်စိုး၏ လီးကို စုပ်ပေးခဲ့သော သူမ နှုတ်ခမ်းအား သူမ ယောက်ကျားမှ မက်မက်မောမော စုပ်ကာ နမ်းနေသည်မို့ အားနာမိပေမယ့် စိတ်လည်း ပိုကြွ လာသည်မှာ အမှန်ပင် ဖြစ်သည်။
ထို့နောက် ဦးမင်းဒင်လည်း ဝေဝေခိုင်၏ အဝတ်များကို ချွတ်ကာ အိပ်ယာပေါ်သို့ ပွေ့တင်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် သူမ၏ နို့ကြီး နှစ်လုံးကို ခဏ စို့ကာ အောက်ပိုင်းသို့ ဆင်းကာ စောက်ပတ်လေးအား ယက်ရန်ပြင်လေသည်။
ထိုအချိန် ဝေဝေခိုင်လည်း ကမန်းကတမ်း တားလိုက်သည်။
" ဟို နေပါဦး ကိုကို"
" ဟင် ဘာလို့လေ ဝေ"
" ဟို ကိုကို လုပ်မယ်ဆို လုပ်တော့လေ ဝေ လိုချင်လှပြီ" ဟု
ခပ်ရှက်ရှက်ဖြင့် ဆင်ခြင်ပေးရှာသည်။
ဦးမင်းဒင်လည်း သူ၏ လီးသေးသေးလေးကို ထုတ်ကာ ဝေဝေခိုင့် စက်ပတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်သည်။
သို့သော် ဝေဝေခိုင့် ဆီက ကောင်းမွန် တုန့်ပြန်မှု့မရရှိပဲ သူရဲ့ လီး ဝင်လာသည်ကို စိတ်ပျက်နေသည့် မျက်နှာထား ဖြစ်နေသည်ကို ကြည့်ကာ စိတ်ပို ကြွလာသည်။ ထို့နောက် သူ့လီးလေးဖြင့် ဆောင့်ကာ လိုးတော့သည်။
" အင့် အင့် ကောင်းလား ဝေ"
ဦးမင်းဒင်က မေးလေရာ ဝေဝေခိုင်လည်း အသာဟန်လုပ်၍
" ကောင်းတာပေါ့ ကိုကို ရယ် " ဟု ဖြေသည်။
ဝေဝေခိုင်က သူမ ယောက်ကျား စိတ်ကျေနပ်စေရန်သာ ဖြစ်လိုက်ရသော်လည်း စိတ်ထဲတွင်တော့
" ကိုကိုလီးက သွားကြားထိုးတံ ဝင်နေသလိုပဲ အောင်စိုး လီးနဲ့ များ ကွာပါ့ " တွေးကာနေသည်။
ထိုအချိန် ဦးမင်းဒင်မှာ ညည်းကာ သူ့လီးကို စွဲထုတ် အပြင်တွင် ပြီးလိုက်လေသည်။ ဝေဝေခိုင်မှာတော့ ဘာဆိုဘာမျှ မခံစားလိုက်ရပဲ အမှောင်စိတ်တခုသာ ဝင်ရောက်လာသည်။
" ဒီတိုင်းဆို ယောက်ကျားကို မလိုးခိုင်းပဲ သန့်ရှင်းရေးပဲ လုပ်ခိုင်း ရမယ် ခိခိ"
တွေးမိကာ စောက်ပက်လေးထဲ ဆစ်ကနည်းဖြစ်ကာ ယားလာသည်။
ဦးမင်းဒင်လည်း ၃မိနစ်ဖြင့် ပြီးသွားသောကြောင့် သု့ကိုယ်သူ ရှက်ကာ ပူထူသွားသည်။ ထို့နောက် အားမလို အားမရဖြင့် စိတ်ပျက်နေသည့် ဝေဝေခိုင် မျက်နှာလေးကို မြင်လိုက်ရသောကြောင့် စိတ်များ ကြွလာသည်။
ထို့ကြောင့် ဝေဝေခိုင့် ၏ အောက်ပိုင်းသို့ ဆင်းကာ
" ဝေမပြီး သေးရင် ကို ယက်ပေးမယ် လေ " ဟုပြောကာ ဝေဝေခိုင့် စောက်ပတ်လေးအား ကုန်ကာ ယက်တော့သည်။
" အာ ဟင့် ရှီး ကောင်းလိုက်တာ "
ဝေဝေခိုင် တယောက် သူမ ယောက်ကျား၏ လျှာ စောက်ပတ်ပေါ်ရောက်လာတော့ ကောင်းမွန်တဲ့ ခံစားချက်ကို ရလိုက်ပြီး ညည်းကာ နေသည်။
" အဟင်း ဟင်း ရှီး ကောင်းတယ် "
ဝေဝေခိုင်လည်း အရမ်း ကောင်းလွန်းသောကြောင့် ဦးမင်းဒင် ဆံပင်များကို ဆွဲကာ သူမ၏ စောက်ပက်နှင့် ဦးမင်းဒင် မျက်နှာကို ကပ်လိုက်သည်။
" အား ကောင်းလိုက်တာ ယက်စမ်းပါ အင့်"
ဝေဝေခိုင် လည်း သူမယောက်ကျားမှာ သူမစောက်ပတ်ထဲက သူတပည့် လရည်များကို မသိပဲ ယက်ကာမျိုချနေသောကြောင့် စိတ်ထဲ အရမ်းထန်လာပြီး သူမ ယောက်ကျား ၏ ပါးနှစ်ဖက်ကို ဆင့်ကာ ဆင့်ကာ ရိုက်ချရင်း
" ဖြန်း ဖြမ်း သေချာ စုပ်စမ်းပါ ဖြန်း အကုန်ကုန် အောင် စုပ်စမ်း ဖြန်းဖြန်း"
" အင်း အင်းပါ"
ဝေဝေခိုင်လည်း သူမ ခိုင်းသမျှကို လိုက်နာကာ လုပ်ပေးနေသည့် ယောက်ကျား၏ ခေါင်းလေးကို အသာပွတ်ပေးကာ
" အား အရမ်းတော်တာပဲ ကိုကိုရာ " ဟု ချီးမွှန်း လိုက်သေးသည်။
ဦးမင်းဒင်လည်း သူ့မိန်းမ၏ စကားကြောင့် သဘောကျသွားကာ အစွမ်းကုန် ပြုစုပေးတော့သည်။
" ဖြန်း ဖြန်း သေချာ စုပ်စမ်းပါ အား ရှီး အင်း ဟုတ်
တယ် အာ့နား အစိကို သေချာ စုပ် အားလားလားစောက်ခေါင်းထဲကို ပြောင်အောင်ယက် ရှီး ဖြန်း ဖြန်း"
ဝေဝေခိုင်သည် သူမယောက်ကျား၏ ပါးကို ရိုက်ရသည်ကို ပျော်မွေ့လာသည်။ လီးသေးသေးလေးဖြင့် အာသာ မပြေခဲ့သလောက် တခြားတယောက်နဲ့ အလိုးခံထားသည့် စောက်ပက်အား ယင်ခိုင်းရင်း စိတ်များကြွလာသည်။ ထိုမျှပင် မကပဲ သူမထက် အသက် ၁၀နှစ်ကျော်ကြီးသော ယောက်ကျားဖြစ်သူ၏ နောက်စိကို ခြေဖဝါးဖြင့် ရိုက်ကာ ရိုက်ကာဖြင့်
" သေခြာ ယက်စမ်းပါ လျှာကို မနားနဲ့ အား အား ဟုတ်တယ် အား ...ရှီး စောက်ခေါင်းထဲ သေခြာဖြဲးပြီး ခွေးလို ယက် အား ရှီး"
" အာ့ အင်းပါ ဝေရဲ့ ယက်နေပါတယ် "
ဦးမင်းဒင် သူရဲ့ ခေါင်းကို ခြေဖဝါးဖြင့် အရိုက်ခံလိုက်ရပြီး ခွေးလို ယက်ဟု အမိန့် ပေးလာသော မိန်းမဖြစ်သူ ဝေဝေခိုင့် အပြုအမူ နှင့် အပြောအဆိုကြောင့် သူမအပေါ် ပို၍ ရိုသေလာသည်။
နာရီဝက်ခန့် အကြာ ဦးမင်းဒင်ရဲ့ လျှာစွမ်းဖြင့် ဝေဝေခိုင် ပြီးချင်လာသည်။ ဦးမင်းဒင်ရဲ့ ဆံပင်များကို ဆွဲ ကာ မျက်နှာကို စောက်ပက်ဖြင့် ပွတ်ရင်း
" အာ့ အား ပြီးချင်ပြီ အား ရှီး"
ညည်းသံရှည်လေးဖြင့် ဦးမင်းဒင်၏ မျက်နှာကို ကော့၍ ကော့၍ စောက်ရည်များ ပန်းချလိုက်သည်။
" အင့် အင့် အား ရှီး သောက်စမ်း သောက်စမ်း အား ငါ့စောက်ရည်တွေ သောက်စမ်း "
ဦးမင်းဒင်လည်း ပါစပ်ကို ဟကာ ဝေဝေခိုင်၏ စောက်ရည်တွေကို သောက်ယူမျိုချလိုက်တော့သည်။
ထို့နောက် ဝေဝေခိုင်လည်း ဦးမင်းဒင်ကို တောင်းပန်သည့် အကြည့်ဖြင့်ကြည့်ကာ
" ဆောရီနော် ကိုကို ဝေ တမင်လုပ်တာ မဟုတ်ပါဘူး အရမ်းကောင်းပြီး မထိန်နိုင်ဖြစ်သွားလို့ "
" ရပါတယ် ဝေရယ် စိတ်မဆိုးပါဘူး..ကိုကို လည်း သဘောကျပါတယ်"
ဝေဝေခိုင် လည်း ဦးမင်းဒင်၏ စကားကို ကြားရသဖြင့် သဘောကျကာ တချက်ပြုံးလိုက်ရင်း သူမ အမှောင်
စိတ်များ ပိုမိုကြီးထွားလာတော့သည်။
နောက်နေ့ ဦးမင်းဒင် အလုပ်ကိစ္စဖြင့် နယ်ထွက်ရမည် ဆိုသဖြင့် သူ့တပ်ဆင်ထားသည့် hidden camera များကို သေချာ စစ်ဆေးကာ ထားသည်။ ဒီတခါ ၃ရက် လောက်ကြာမည် ဖြစ်သဖြင့် camera ကို နေရာ စုံအောင်တပ်လေသည်။ အိမ်သာ ပါ မကျန် တပ်ပြီးမှ စိတ်ချ လက်ချ ခရီးသွားလေသည်။
" ဝေ ၃ရက်လောက်ကြာမှာဆိုတော့ အိမ်မှာ လိုအပ်တာ ရှိရင် အောင်စိုး ကို ခေါ်ခိုင်းနော် ဝေ"
ပြောစရာ မလိုသည့် စကားမှန်း သိသော်လည်း ဦးမင်းဒင် မှာဖြစ်အောင် မှာသေးသည်။ အမှန်ဆို သူမရှိသည့် ၃ရက်လုံး အောင်စိုး ဒီအိမ်က ပြန်မည် မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သူသိပြီး ဖြစ်သည်။
ဦးမင်းဒင် ကားကို မောင်းထွက်လို့ မြို့ပင် မကျော် သေး ဖုန်းကို ထုတ်ကာ ကြည့်လိုက်တော့ အောင်စိုးက အိမ်တွင် ရောက်နှင့်ပြီး ဖြစ်သည်။
အောင်စိုးက ဝေဝေခိုင်ရဲ့ လက်နှစ်ဖက်ကို ဖမ်းချုပ် ကာ ကြိုးဖြင့် ချည်လိုက်ပြီး ကတင်ပေါ် တွန်းလှဲချလိုက်သည်။
" မင်း ...မင်း ...ဘာလုပ်တာလည်း ငါက မင်းဆရာကတော် နော် ဒါမျိုး မလုပ်ပါနဲ့ "
အောင်စိုးသည် ဝေဝေခိုင်ရဲ့ အမူအယာကြောင့် စိတ်များ ပိုကြွလာပြီး
" ဖြန်း... ဖြန်း ...လုပ်တော့ ဘာဖြစ်လည်း ကျုပ်က ခင်များကို ဆရာ့ရှေ့တောင် လိုးဦးမှာ ရှင်းလား ဖြန်း..."
ဝေဝေခိုင်ရဲ့ ဖင်ကြီးများကို ရိုက်ချလိုက်သည်။
" မင်း...တကယ်လုပ်ရဲလို့ ..မလုပ်ရဲပဲ မပြောရဘူး ကွ အား..ဟာ့"
ဝေဝေခိုင်သည် မခံချင်အောင် ပြန်စရင်း အောင်စိုးရဲ့ ဒေါသကို ဆွနေသည်။
" ဟားဟား မနေ့က ကျုပ်လရည်တွေ ဆရာ့ ကို သောက်ခိုင်းတာ ကျေနပ်နေတာမလား ဖြန်း..ဖြန်း"
ဖင်ကိုရိုက်ရင်း မေးသည်။
" အင်း ဟင့် ကျေနပ်တယ် "
" ဖြန်း ထပ်တိုက်ချင်သေးလား ပြောစမ်း"
ဝေဝေခိုင်လည်း အောင်စိုးရဲ့ စကားကြောင့် စိတ်များပိုကြွလာရသည်။
" အင်း တိုက်ချင်တယ် အားဟား ထွက်ကုန်ပြီ အား.."
ဝေဝေခိုင်သည် ဖင်ကြီးကော့ကာ ဖင်ရိုက်ခံရင်း တချီပြီးသွားရသည်။
" ဖြန်း..."
အောင်စိုးလည်း တဆက်ဆက်တုန်နေသည့် ဖင်ကြီးကို အားပြင်းပြင်း တချက်ရိုက်ချလိုက်ပြီး
" ထပြီး လေးဘက်ကုန်းစမ်း ဖာသည်မ.."
ဝေဝေခိုင်သည် ပြီးကာစ ခံစားလွယ်နေသည်မို့ ရှက်သွားကာ
" အာ့လိုတော့ မပြောပါနဲ့ မင်းကလည်းကွာ.."
" ဟားဟား မင်းက ယောက်ကျား ရှိရဲ့နဲ့ ငါ့လီးကို ကြိုက်နေတဲ့ ဖာသည်မလေ မဟုတ်လို့လား"
ပြောပြီး သူ့လက်ဖြင့် စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းကာ အစိလေးအား ညှစ်ကာ ချေလိုက်သည်။
" အား ဟားဟား ဟင့် ဟင့် "
ဝေဝေခိုင် လည်း ဖင်ကြီးကိူ လှုပ်ရမ်းကာ ညည်းညူရင်း တောင်းပန်လိုက်သည်။
" အား ဟုတ်ပါတယ် တို့က ဖာသည်မ ပါ ဟင့်ဟင့် အား"
ထို့နောက် အားတင်းကာ လေးဘက်ကုန်းကာ ပေးလိုက်သည်။
" ဖြန်း ဖြန်း"
အောင်စိုး လည်း ဖင်ကြီး ကို၂ချက်ဆင့် ရိုက်လိုက်ပြီး စောက်ပတ်ထဲကို လီးဖြင့် ဆောင့်ထိုးကာ လိုးလိုက်တော့သည်။
" အားဟားဟား ဟင့် ဟင်း"
ဝေဝေခိုင် ခမျာ ဝင်လာသည့် လီးရဲ့ အရသာ ကို မက်မက်မောမော ခံစားရင်း ဖင်ကြီး ကို ကော့ကာ ခံနေသည်။
ထို အဖြစ်အပျက်ကို ကားမောင်းရင်း ကြည့် နေသည့် ဦးမင်းဒင်ကတော့ လီးတောင်လျက် ကားမောင်းနေရသည်။
အောင်စိုး လည်း ဝေဝေခိုင့် ဆံပင်များကို လှမ်းဆွဲလိုက်ပြီး ဖင်ထဲသို့ လက်ညိုး ထိုးထည့်လိုက်သည်။
" အာ့ ဟင့် ဟင့် ဘာလုပ်တာလည်း "
ဝေဝေခိုင်လည်း ဖင်ထဲ က နာသောကြောင့် မေးလိုက်သည်။
" ငါ့ခွင့်ပြုချက်မရပဲ မနေ့က ယောက်ကျားနဲ့ လိုးလို့ အပြစ်ပေးတာ"
အောင်စိုးက ပြောပြောဆိုဆို ဖြင့် ဖင်ထဲက လက်ညိုးကို မွှေလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဆွဲနှုတ်လိုက်ပြီး ထိုလက်ညိုး ဝေဝေခိုင် ပါစပ်ထဲ လှမ်းထည့်လိုက်သည်။
" စုပ်လိုက် ..."
ဝေဝေခိုင် လည်း ပါစပ်ထဲ ဝင်လာသည့် လက်ညိုးကို စုပ်လိုက်သည်။ ခါးသတ်သတ် အရသာ ကြောင့် ပျို့ကာ သွားသည်။
" ပြွတ် အု ပြွတ် အု အော့"
" နောက်တခါ ထပ်လုပ်ရင် ဒီထက်ဆိုးမယ် သိတယ်မလား.."
ဝေဝေခိုင်လည်း ခေါင်းလေးကို တဆတ်ဆတ် ငြိမ့်ပြရင်း
" သိ သိပါတယ် နောက်ဆို သူလိုးတာ မခံတော့ပါဘူး မဟုတ်ဘူး ထိခွင့်ကို မပေးတော့ဘူး သူ့ကို.."
အောင်စိုးလည်း ပါစပ်ထဲက လက်ညိုးက ထုတ်လိုက်ပြီး ဝေဝေခိုင်ရဲ့ ခေါင်းလေးကို ပုတ်လိုက်သည်။
" လိမ်မာ တယ် ဒါပေမဲ့ ထိခွင့်တော့ ပေးလိုက်ပါ ကျတော် လိုးပြီးရင်း ခင်ဗျားရဲ့ ဖာဆန်တဲ့ စောက်ပတ်ကို သန်ရှင့်ပေးဖို့က သူတယောက်ပဲ ရှိတာ.."
" အင်း ဟုတ်တယ် သန့်ရှင်းရေး လုပ်ခိုင်းမယ် မောင် လိုးရင် သန့်နေအောင် ဝေ စောက်ပတ်ကို သူ့ယက်ခိုင်းမယ်၊ ခုတော့ ဒီဖာသည်မ စောက်ပတ်ကြီးကို ပြဲအောင် လိုးပါဦး မောင်ရယ်"
ဝေဝေခိုင် အခေါ်အပြောတွေ ပြောင်းကုန်းသည်။ အောင်စိုး ကို မောင် ဟု ပါစပ်က ထွက်လာသည်။
" ဘွတ် ဘွတ် ဗျစ် အား ကောင်းလိုက်တဲ့ စောက်ပတ် ကွာ အင့် အင့် ပြောစမ်း ဖာသည်မ မနေ့က နင့် ယောက်ကျား လီးသေးသေးလေးနဲ့ အားမရတော့ ဘူးမလား..ဖြန်း"
အောင်စိုးက လိုးနေရင်း ဝေဝေခိုင့် ဆံပင်များကို ဆောင့်ဆွဲကာ ဖင်ကြီးကို ရိုက်ရင်း မေးလိုက်သည်။
" အား အင်း ဟုတ်တယ် ဟုတ်တယ် သူ့ အမှိုက်လို လီးသေးသေးလေးက ဒီဖာသည်မ စောက်ပတ် အယားတောင် မပြေတော့ဘူး..မောင့် လီးကြီးနဲ့ပဲ ခံချင်တာ မောင့်လီးကြီးကိုပဲ ကြိုက်တယ် ၊..."
ဝေဝေခိုင်သည် စကားအရှည်ကြီးပြောကာ ဖင်ကြီး လှုပ်ယမ်း ပြီး ပြီးချင်လာသဖြင့် စောက်ပတ်ကို ညှစ်လိုက်သည်။ ဝေဝေခိုင့် စောက်ပတ် ညှစ်အားကို မခံနိုင်သော အောင်စိုးလည်း ညည်းကာ အသားကုန် ဆောင့်ကာ လိုးတော့သည်။
" ဘွတ် ဘွတ် အင့် ဘွတ် ဘွတ် "
" အင့် အင့် ငါလိုးမ ဖာသည်မ တော်တော် ဖာဆန်တာပဲ ငါ့ဆရာကတော့ ခင်ဗျားကို ချစ်လိုက်ရတာ.."
" အား ဟင့်အင် ဟင့်အင် ခုမချစ်တော့ဘူး သူ့ထက် မောင့်လီးကို ပိုချစ်တယ် အား အား ထွက်ကုန်ပြီ ဖာသည်မ စောက်ပတ်ထဲက စောက်ရည်တွေ ထွက်ကုန်ပြီ အားအား"
ဝေဝေခိုင်လည်း ဖင်ကြီးလှုပ်ယမ်းပြီး အော်ဟစ်ကာ ဒုတိယ အချီ ပြီးသွားရတော့သည်။
Comments
Post a Comment