မိုးညို

 မိုးညို မိုးညို ထတော့ 8 နာရီထိုးတော့မယ် ကျောင်းသွားချိန်ရောက်တော့မယ် ညဆို မအိပ်ဘဲနေ မနက်ကျ မထနိုင်နဲ့ ဆိုပြီး မိုးညိုအမေ ဒေါ်ခင်မြ ၏စဥ်ဆက်မပြတ် အခန်းအပြင်မှ အော်နေမူကြောင့် မိုးညိုတစ်ယောက် အိပ်ယာနိုးနိုးချင် သူစိတ်ကူးယဥ်နေတဲ့ အတွေးလေးကို လက်စသတ်လိုက်ရတော့တယ်။မိုးညို လက်ကနာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ 

8 နာရီ ထိုးဖို့ဆယ်မိနစ်လောက်ဘဲလိုတော့သည်။

ကျောင်းက ကိုးနာရီ မှ တက်တာဆိုပေမယ့် ရေမိုးဖိချိုးပြီး မနက်စာစားရအုံးမယ် အွန်း ကျောင်းကလည်း သူ့အိမ်နဲ့ အလှမ်းဝေးပေသည်။ဆိုင်ကယ်နဲ့ သွားသည်ပင် မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ကြာပေသည်။

မိုးညိုတစ်ယောက်ကုတင်က အမြန်ထကာ ရေချိုးရန် အမြန်ဆုံးပြင်ဆင်လေသည်။ရေဝတ်လှဲရန်

ပုဆိုးတစ်ထည် ယူကာ ရေချိုးတွင်းနားသို့မြန်မြန်ထွက်လာလိုက်သည်။ရေမချိုးခင် သွားတိုက်ရင်း

နံနက်က အိပ်ယာနိုးနိုးချင်းတွေးမီနေတဲ့ အတွေးဆီပြန်ရောက်သွားတယ်။သူက ထ (1) စစ်ကိုင်းက 

9 တန်းကျောင်းသား အတန်းခေါင်းဆောင်လေးတစ်ယောက်ပါ။လူကောင်ကလည်း ထွားသလို ပြောဆို ဆက်ဆံရေး ရုပ်ရည်ကော စာလည်း အသင့်သင့်တော်သူမို့ နှစ်တိုင်း သူဘဲ အတန်းခေါင်းဆောင် လုပ်လာတာပါ။အဲ့တာက သူ့ကို လူတွေမြင်တဲ့ အပြင်ပန်းအမြင်ပေါ့။ဒါပေမယ့် သူ့အတွေးတွေကို 

အခုတလော စိုးမိုးနေတာက အတန်းပိုင်ဆရာမလေး ဆရာမ အိမ့်စိုးမေပါ။ဆရာမအိမ့်စိုးမေက 

တော်တော်လှပါတယ် Bed ဆင်းဆရာမလေးဆိုတော့ လုပ်သက်ကလည်း မရှိသေးဘူး အသက်ကလည်း 26 လောက်ဘဲ ရှိသေးတယ်။ယောကျ်ားမရှိဖူးလို့တော့ မိုးညို သိထားတယ်။ရည်းစားတော့ ရှိမှာပေါ့လေ ဒီအရွယ်ရောက်ပြီး လှလည်းလှတော့။

မိုးညိုတစ်ယောက် ဆရာမ ဆီက နေ စိတ်တွေ မထုတ်နိုင်ဖူးဖြစ်နေတယ်။ဆရာမရဲ့ body တစ်ခုလုံးမှာ မိုးညို အနှစ်သက်ဆုံးက ဆရာမ တင်ပါးလေးပေါ့။ ဆရာမ အိမ့်စိုးမေက အရပ်လေးက လည်း ရှည်ပါတယ် ရှည်တယ်ဆိုတာလည်း အသင့်သင့်လောက်ရှည်တာ။ခနွာကိုယ် အချိုးစားကလည်း တအားကြီး ကြီးနေတာမဟုတ်ဘူး သယ့ဟာနဲ့သူလေး

အချိုးညီနေတာ။ရင်သားလေးတွေကလည်း အနေတော်ကိုမှ လုံးနေတာ။ တင်ပါးလေးတွေကလည်း တအားကြီးမကြီးဘဲ လုံးလုံးလေး နဲ့ မို့မို့လေး။ဆရာမ ကျောင်းစိမ်းဗြောင်လေးဝတ်လာရင် 

white bord မှာစာရေးရင် အတွင်းခံရာလေးနဲ့ ဖင်လုံးလေးကို ကြည့်မီရင် မိုးညိုတစ်ယောက်နေမထိ ထိုင်မသာဘဲ။အခုလည်း မနက်အိပ်ထခါနီး ဆရာမလေး စိမ်းလဲ့ညိုကို မှန်းနေတာပါ။တစ်ကြောင်းတောင်ပြီးသွားတယ်။မိုးညိုတစ်ယောက် ရေချိုး 

မျက်နှာသစ်သွားတိုက်ပြီး ကျောင်းသွားဖို့ရင် ပြင်ဆင်တော့သည်။အမေပြင်ပေးတဲ့ ထမင်းချိုင့်လေးထုပ်ပြီး ဆံဘီးနဲ့ ကျောင်းကို ရှစ်ခွဲလောက်ရောက်အောင် ကြိုလာခဲ့သည်။မိုးညိုက အတန်းခေါင်းဆောင်ဆိုတော့ ကျောင်းစောရောက်ရမယ်လေ ဒီနေ့ နည်းနည်းနောက်ကျ သွားတယ်။အသင်းကျတဲ့လူတွေ အသင်းလုပ်မလုပ် စစ်ရမှာ သူ့တာဝန်လေ။နောက်ပြီးတော့ သူကို မခိုင်းဘဲ သွားသွားလုပ်တဲ့ အလုပ်လေးရှိသေးတယ်လေ။ ဆရာမ စိမ်းလဲ့ညိုက 8.45 လောက်မှ ကျောင်းလာတာပါ။မိုးညိုက

ဆရာမလာခါနီးဆို ကျောင်းပေါက်ဝ နားမှာ သွားသွား ကြိုနေကျလေ။ဆရာမအိပ်ကို ကူသယ်ပေးပြီး ဆရာမ နဲ့ လမ်းအတူတူလျှောက်ရတာ သူ့အတွက် ပျော်စရာကောင်းပေသည်။တစ်ခါတစ်လေ ဆရာမက သူ့ကို ချိုချည်များကျွေးတတ်သည်။အဲ့နေ့ဆို အပျော်ဆုံးပေါ့။ကျောင်းရုံးခန်းနားလောက်ရောက်ရင် ဆရာမက သူ့အိမ်ကို မိုးညိုကို အတန်းထဲကို ယူသွားခိုင်းပြီး ဆရာမက ရုံးခန်းမှာ လက်မှတ်ထိုးဖို့နေခဲ့တော့သည်။ဆရာမက ကျောင်းတက်ခေါင်းလောင်း ပထမအကြိမ်ထိုးမှာတာ အခန်းထဲကို လာတတ်ပေသည်။မိုးညိုကတော့

အတန်းစားပွဲမှာ ဆရာမအိတ်လေးကို ထားပြီး အသင်းကျတဲ့သူတွေ သန့်ရှင်းရေးလုပ်မလုပ် ဘုရားသောက်တော်ရေး လဲမလဲ လိုက်ကြည့်ပေသည်။9 နာရီထိုးတော့ ဆရာမ စိမ်းလဲ့တင် အတန်းထဲရောက်လာပေသည်။ကျောင်းသူ ကျောင်းသားတွေ အကုန်လုံးဆရာမအား နှုတ်ဆက်ကြသည်။ပြီးတော့ ထုံးစံအတိုင်း နိုင်ငံတော် သီချင်းဆိုပြီး 

ဘုရားရှိခိုး​​ကြတာပေါ့။ဘုရားရှိခိုးပြီးတော့ ဆရာမက စာသင်ဖို့လုပ်တာပေါ့။ဆရာမက သချ်ာ သင်တာပါ။ဆရာမက စာမသင်ခင် CET ဖြေ ထားတဲ့ အမှတ်တွေပြောပြမယ်လို့ ပြောလေသည်။ဆရာမက အမှတ်ပြမယ်လို့ပြောပြီး စားပွဲခုံက တုတ်ကို 

ကောက်ကိုင်လိုက်သည်။ကဲဆရာမ ဒီနေ့ သချ်ာအမှတ်တွေပြောပြမယ် မင်းတို့ အဖြေလွှာလည်း

ပြမယ် ဆရာမ ဘာပြောထားလည်း ခြောက်ဆယ် မရတဲ့လူတွေ ရိုက်မယ်လို့ပြောထားတယ်မလား။

ဟုတ်ပြောထားပါတယ်ဆရာမ။အကုန်လုံးက

ဆရာမကိုင်ထားတဲ့ ဒုတ်ကိုကြည့်ပြီး ကြောက်နေကြပေသည်။ကဲဆရာမကအမှတ်စာရင်း အရင်အော်မယ် ပြီးမှ မင်းတို့ဖြေထားတာကို ပြမယ်။ဆရာမ အော်လို့ ခြောက်ဆယ်မရရင် အရှေ့ထွက်ခဲ့မယ် 

မရတဲ့သူအကုန်လုံး အရှေ့ထွက်ခဲ့မယ်။အဲ့လို နဲ့ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် အမှတ်စာရင်း အော်ပေးလေသည်။မိုးညိုလည်း အမှတ် ခြောက်ဆယ် မကျော်တဲ့ထဲ ပါလေသည်။ မိုးညိုလည်း အရှေ့ထွက်ခဲ့လိုက်ပေသည်။အတန်းထဲကသူတွေကတော့ မိုးညိုကို ကြည့်နေကြပေသည် အတန်းခေါင်းဆောင်က ခြောက်ဆယ်မကျော်လို့ပေါ့။အဲ့လို နဲ့ ဆရာမ အော်ပြီးတော့ ခြောက်ဆယ်မကျော်တာ 15 ယောက်လောက်ရှိပေသည်။ဆရာမက လည်း ရိုက်ဖို့ပြင်တော့တာပေါ့ အတန်းထဲက ခြောက်ဆယ်ကျော်တဲ့လူတွေကတော့ သူများရိုက်ခံရမှာကြည့်ရမှာဆိုတော့ ပျော်နေကြတာပေါ့။ဆရာမက မိန်းကလေး ခြောက်ယောကို အရင်ရိုက်ဖို့လုပ်ပေသည်။ ကဲတစ်ယောက်ချင်းစီ စတိတ်င်ပေါ် တက်။သုံးချက်ရိုက်မယ်ပြောလေသည်။မိန်းကလေး တွေရိုက်ခံရမှာ ကြည့်ရမှာမို့ ယောကျားတွေက မျက်တောင်မခတ်ပေ။ 

ဆရာမက တင်ပါးရိုက်ပါစေလို့ ဆုတောင်းနေသည်။ဆရာမကလည်း တကယ်ကြီးကို တင်ပါးကို ရိုက်လေသည်။မိန်းကလေးခြောက်ယောက်ကို အရင် ရိုက်လေသည်။ကျောင်းစိမ်းထမိန်နဲ့ တင်ပါးတွေကို ဆရာမက မညာမတာ တစ်ယောက်ပြီး တစ်ယောက် တင်တွေ တုံသွားအော​င်ရိုက်လေသည်။ရိုက်ခံပြီးတဲ့ မိန်းကလေးတွေ ဖင်ပွတ်ပြီး အတန်းထဲဝင်ရလေသည်။ယောကျ်ားလေးတွေကတော့ ပွတ်တဲ့ ဖင်ကို လိုက်ကြည့်နေကြတော့သည်။ယောကျ်ားလေးတွေ အလှည့်ကျ မိန်းကလေးတွေက သေချာကြည့်ကြပေသည်။ ယောကျ်ားလေးတွေကိုကျ ဆရာမက ပို အားထည့်ပြီးရိုက်ပေသည်။ယောကျားလေးတွေက နာပေမယ့် ဖင်ကို မပွတ်ကြချေ။ မိုးညို အလှည့်ကျ အတန်းခေါင်းဆောင်ဆိုတော့ သူများထက်ပိုရိုက်ရမယ်ဆိုပြီး လေးချက် ရိုက်လေသည်။ မိုးညို တစ်ယောက်လဖင်ကို တော်တော်နာသွားသေည်။ရိုက်ပြီးတော့ အကုန်လုံး အတန်းထဲမှာ ​ြ​မြ်သက်သွားကြသည်။နောက်ခါ စာမေးပွဖဲကျ ဒီထပ် အချက်ရေ ပိုတိုးမယ်။ကဲအခု တပည့်တိူ့ဘာတွေ မှားလည်းဆိုတာ ပြဖို့ အဖြေ လွှာတွေပြမယ်။

မိုးညို ဒီမှာ အကုန်လုံး ဝေပေးလိုက်ဆိပြီး ပြောတော့ မိုးညို တစ်ယောက် ဝေပေးလိုက်သည်။ မိုးညို တစ်ယောက် အကုန်​ပြေီးတော့ အဖြေ လွှာကို ုကြည့်လိုက်သည်။ဆရာမက တစ်မှတ်တန် ငါးပုဒ်အမှတ်ကို ဆရာမက ထည့်ပြီးမပေါင်းထားပေ။

အဲ့အမှတ်သာပေါင်းထားရင် သူ ခြောက်ဆယ် ကျော်ပေသည်။အခုတော့ အရိုက်လည်းခံရ အရှက်လည်းကွဲပေသည်။သူ့ဆရာမကို အမှတ်တိုးပေးရန် 

အဖြေ လွှာကို ချက်ချင်းသွားပြလေသည်။ဆရာမဆီ သွား​​ပြတော့ တစ်တန်းလုံးဘာဖြစ်တယ် ဆိုပြီး ကြည့်နေကြပေသည်။ဆရာမက လည်း မိုးညို ပြ 

လိုက်တော့ အယ်ဟုတ်သားဘဲ ဆရာမ မှားသွားတာ။မင်းက ရိုက်ခံလိုက်ရတယ်။ သွား သွား ဆရာမ တစ်တန်းလုံးကို ပြန်ပြောပေးမယ်။ကဲ တစ်တန်းလုံးနားထောင်မယ် မိုးညိုက အမှန်တော့ ​ခေါက်ဆယ်ကျော်တယ်။ဆရာမဘအမှတ်မပေါင်းမီသွားတာ။ပြီးတော့ သူ့ကိုလည်း ရိုက်မီသွားတယ်။

ဆရာမ မှာ အပြစ်ရှိတယ်။ဆရာမက မိုးညိုကို လေးချက်ရိုက်မီတော့ မိုးညိုက ဆရာမကို လေးချက်ပြန်ရိုက်မယ် အားလုံးကြားတယ်နော်။ဆရာမပြောလိုက်တဲ့ စကားကြောင့် မိုးညို တစ်ယောက် အံသြ မင်တတ်သွားသည်။မိုးညို တစ်ယောက် အမှတ်တိုးရုံလောက် မျှော်လင့်ထားပေမယ့် ဆရာမ ကိုပါ ပြန်ပြီး ရိုက်ရမယ်ဆိုတော့ ကြိတ်ပြီး ဝမ်းသာသွားသည်။ကဲ မိုးညို အတန်းရှေ့ထွက်ခဲ့ဆိုပြီး ဆရာမက ခေါ်တော့ မိုးညို တစ်ယောက် အတန်းရှေ့ထွက်လာ​လိုက်သည်။ အတန်းရှေ့ရောက်လာတော့ ဆရာမက စားပွဲပေါ်မှ တုတ်ကို မိုးညို အာပေးလေသည်။ရော့ ဆရာမကို ပြန်ရိုက်လို့ပြောပြီး

ဆရာမက စတိတ်ဆင်ပေါ်တက်ပြီး အတန်းဘက်ကို တင်ပါးလှည့်ပေးလိုက်သည်။တစ်တန်းလုံး အံအားသင့်စွာကြည့်နေကြသည်။ဆရာမရဲ့ ကျောင်းစိမ်းထမိန်လေးနဲ့ အိုးလေးကို ဝိုင်းရှုစားနေကြသည်။တင်ပါးလုံးလုံးကြီးကြီးလေးနဲ့ ပင်တီရာလေးက ထင်းလို့။ရိုက်ရမယ့် မိုးညိုကတော့ စိတ်လှုပ်ရှားနေပေသည်။သူအိမ်မက်ထဲမှာ ခဏခဏ စိတ်ကူးယဥ်တဲ့ဟာ လက်တွေ့ဖြစ်လာတော့။မိုးညိုလည်း အခွင့်ရေးကို လက်လွှတ်မခံတော့ဘဲ 

ဆရာမ လှည့်ပေးထားတဲ့နားကပ်ပြီး ဆရာမတင်ပါးလေးကို တုတ်နဲ့ပွတ်ပြီး ဆရာမ အဆင့်သင့်ဖြစ်ပြီလားလို့ မေးမီသည်။ဆရာမကလည်း အဆင့်သင့်ဖြစ်ပြီ ရိုက်တော့လို့ ပြောလေသည်။မိုးညိုလည်း

ဆရာမ ဖင်တုံးတွေကို အားထည့်ပြီး တစ်ချက်အရင်ရိုက်လိုက်သည်။ အားပါသွားလို့လားမသိ ဆရာမ ဖင်လေးတွန့်ပြီး မျက်နှာပျက်သွားသည်။

နောက်တုံးချက်ကို ဆရာမ ဖင်အိုးတည့်တည့်တွေ သုံချက်ဆက်တိုက် ရိုက်ထည့်လိုက်သည် ဆရာမ တအားနာလို့လားမသိ ဒူးညွှန့်ကျသွားပြီ အတန်းရျ့မှာပင် သူ့ဖင် လှလှကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အတင်းပွတ်ရလေတော့သည်။ ဆက်ရန်

ဆရာမ စိမ်းလဲ့ညိုတစ်ယာက် မိုးညို သူ့ဘဖင်ကို ရိုက်တာခံပြီး အစက မိုးညို ကအားထည့် ရိုက်တာကြောင့်

နာကျင်တာကိုဘဲစိတ်ထဲယောက်နေမီ။အခု

အနာသက်သာမှ

သူတင်သားတွေကို အတန်းရှေ့မှာ

ကျောင်းသားတွေရှေ့မှာရိုက်ခံရတာ ပြန်သတိဝင်လာမီ။သူ့တင်သားနှစ်ဖက် လှည့်ပြရတာကရိုးနေပြီမို့ ကိစ္စမရှိ။ကျောက်သင်ပုန်းမှာ စာရေးရင်လည်း အတန်းဖက်ကို ဖင်ပေးပြီးရေးရတာဘဲ အဲ့တာက ဖင် အလှကိုပြရလို့ ကိစ္စမရှိ။ဆယ်တန်းတုန်းက ရည်းစားစာ လက်ခံမီလိုက်လို့ ဆရာမက အတန်းရှေ့မှာ ကြိမ်တုတ်နဲ့ ဖင်ကို ... စော်ပလော်တီးတာ သတိရသွားမီ။အဲ့တုန်းကတော့ သူတစ်ယောက်တည်းမဟုတ်

ကောင်လေးပါရိုက်ခံခဲ့ရ။သူ့ကိုစာပေးတဲ့ကောင်လေးကတော့

သူကို

ဖင်ချွတ်ရိုက်ခံခဲ့ရတာပေါ့။ကောင်လေးကအရမ်းချောတာပါ။ခန္ဓာကိုယ်ကလည်းတောင့်တောင့်နဲ့

ပေးတာ

စာပေးတဲ့

အသားကလည်း ... ဖွေးဖွေးနဲ့.. အခန်းထဲမှာတော့ ပျိုတိုင်းကြိုက်တဲ့နှင်းဆီခိုင်ပေါ့။အာ့ကြောင့်မို့လည်း

ဘယ်ကောင်လေးကမ

စာပေးတာကို

သူစာပေးတာကိုတော့လက်ခံလိုက်တာပေါ့။ရည်းစားစာမီသွားတာကလည်း

လက်မခံခဲ့ဖူးဘဲ

သူ့ကြောင့်ပါဘဲလေ။အဲ့ကောင်လေးက အမြဲ သူ့ကို ကြည့်နေတာ သူ သတိထားမီပါတယ်။စိမ်းလဲ့လည်း သူ့ကို စိတ်ဝင်စားပါတယ် ဒါပေမယ့် မူရတာပေါ့ သူ့ကို ကြိုက်နေတဲ့ကောင်မလေးတွေက အများကြီးလေ။စိမ်းလဲ့က သူ့ကြည့်ရင်လည်း မသိချင်ယောင်ဆောင် နေတာပါ တကယ်တော့ သူ စိမ်းလဲ့ကို တကယ်ချစ်မချစ် စမ်းသပ်နေတာပါ။တစ်နေ့ကျ သူမနေနိုင်လို့နဲ့တူတယ် ... ညနေကျောင်းဆင်းတော့ စိမ်းလည့်ကို စာလိုက်ပေးတယ်။စိမ်းလဲ့ အပြစ်ပေါ့။သူ့အချစ်ကို ပြန်လက်ခံမှာကို စဉ်းစားပြီးသားပါ။သူ့ကို မူချင်တာနဲ့ သူစာပထမဆုံးပေးတာကို လက်မခံသေးဖူးမူမယ်လို့ လုပ်လိုက်တယ်။အဲ့မှာ သွားတော့တာဘဲ။သူက လက်မခံဖူးလားရတယ်ဆိုပြီး ကျောင်းဆင်းချိန် ကျောင်းသူ ကျောင်းသားနဲ့ဆရာဆရာမတွေရှိနေတဲ့ကြားက အနမ်းမိုးတွေရွာ ပစ်တာပေါ့။နမ်းတာကလည်း သူများတွေလို ပါးလေးဘဲနမ်းတာမဟုတ် ချစ်သူတောင် မဟုတ်သေးဘဲ နှုတ်ခမ်းတွေ အတင်း နမ်းစုပ် ပစ်တာ ပြီးတော့စိမ်းလဲ့ ဖင်သားတွေပါ လက်တွေက နယ်နေတာ။ဘေးကကြည့်တဲ့ ကျောင်းသူ ကျောင်းသားတွေ ပါးစပ် အဟောင်း သားနဲ့ ငေးကြည့်ကြတာပေါ့။စိမ်းလဲ့လည်း ရုန်းဖို့ မေ့လျော့သွားခဲ့ တစ်ခြားသူဆိုရုန်းပြီးပစ်မှာပါ အခုက ကိုကြိုက်တဲ့လူဆိုတော့ ပါးမရိုက်ရက် သူပြုသမျှနု ခံရတာပေါ့။ကိုကပါ ဖီးတတ်ပြီး ဖင်တွေ ပိုကော့ပေးမီပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းတွေပြန်နမ်းစုပ်ပေးလိုက် မီတယ်။ကံဆိုးချင်တော့ အတန်းပိုင်ဆရာမက မြင်ပြီး ဆူပေကော။ဆရာမ ဒေါ်သန်းသန်းထွေး ပါ။"ဟဲ့လာစမ်း ဟိုကလေးနှစ်ယောက် ကျောင်းနာမည်ဖျက်မဲ့ ဟာတွ နင်တို့ဆရာမ မဆုံးမတဲ့အတိုင်းဘဲ အဲ့လောက်ရွပိုးထိုးနေလည်း ငါကိုယ်တိုင် မင်္ဂလာဆောင် ပေးမယ်။ဆရာမ သန်းသန်းထွေးက ဆူပြီး စာအုပ်နဲ့ နာပန်းတွေ ပိတ်ရိုက်တာပေါ့။ဟိုကောင်လေးပြန်တော့ အိမ်ကို တည့်တည့်ပြန် ငါ စိမ်းလဲ့ကို အိမ်လိုက်ပို့မှာ လမ်းမှာ တပ်စောင့်ဖို့ မစဉ်းစားနဲ့။နက်ဖန် ကျောင်းရောက်ရင် နှစ်ကောင်လုံးနာဖို့သာပြင်ပေတော့။လာစိမ်း

လဲ့တင် နင့်ကို စိတ်မချဘူး အိမ်လိုက်ပို့မယ်။လမ်းရောက်တော့ ဆရာမ ပြောပြီလေ စိမ်းလဲ့တင် စိုးရိမ်နေတဲ့ဟာ " "ကဲစိမ်းလဲ့တင် နင်ကို ဆရာမက ရိုးရိုးလေးထင်နေတာ နှင့်မီဘတွေနဲ့လဲ ငါခင်ပါတယ် စည်းကမ်းအရမ်းကြီးတာဆို ဆရာမ ဒီအကြောင်းတွေ မင်းမီဘတွေပြောလိုက်ရမလား,စိမ်းလဲ့တင် အရမ်းကြောက်ပါတယ် အိမ်ကသိသွားမှာ မေမေက အရမ်းအရိုက်ကြမ်းတာပါ။တစ်ခါက

ပန်းကန်ဆေးခိုင်းတာ ပန်ကန်တစ်လုံးကျကွဲတာ တိုင်မှာဖတ်ပြီး ကြိမ်လုံးနဲ့ ရိုက်တာပါ ဖင်တွေ ခြေသလုံးတွေ အရှိုးရာတွေ ထင်ကုန်တာပါ။ဖေဖေက ဆွဲမှ ရိုက်တာရက်တော့တယ်။အဲ့တုန်းကတည်းက မေမေကို တော်တော် ကြောက်သွားတာ

မေမေက

အရှိန်ကြောင့် ညကျ

အဖျားတွေတက်ပြီး

စည်းကမ်းမရှိတာမကြိုက်ပေ။အဲ့တုန်းကဆို ရိုက်ခံရတဲ့ ဆရာဝန်ပင့်ပြီး ဖင်ကို

ဆေးနှစ်လုံးထိုးခံရသေး။ရိုက်ခံရလို့ဖင်နာတာကတစ်မျိုး ဆေးထိုးခံရလို့ ဖင်အောင့်တာက ... တစ်မျိုး နေမကောင်းတာကတစ်မျိုး တော်တော် ခံလိုက်ရတယ်။အခုဆရာမက မေမေကို ဒီအကြောင်း ပြောလို့တော့ကတော့ သွားပါပြီ။ဆရာမသန်းသန်းထွေးပြောလိုက်တဲ့ စကားကြားမှဘဲ စိတ်သက်သာ ရာရတော့တယ် ကဲဒီတစ်ခေါက်တော့ မပြောတော့ပါဘူး။ဒါပေမယ့် သမီး တစ်ခုလိုက်လျောပေးရမယ် သဘောတူလား စနေနေ့ကျ ဆရာမအိမ်လာခဲ့ .. သဘောတူတယ်မလား ဆရာမကို သမီးအမေက အရိုက်ကြမ်းတာ ဆရာမသိတယ်။ စိမ်းလဲ့တင်လည်း ဆရာမက ဘာလုပ်ခိုင်းမှာမတွေးတော့ဘဲ မေမေရိုက်မှာတာကြောက်ပြီး လက်ခံလိုက်တော့တယ်။ဆရာမက အိမ်ပေါက်ဝထိလိုက်ပို့ပြီး

ပြန်သွားပေသည်။စိမ်းလဲ့တင်လည်း အိမ်ရောက်တော့ ရေချိုး အဝတ်စားလည်းပြီး အိမ်စာတွေ လုပ်နေလိုက်သည်။

မနက်ဖန်ကျောင်းရောက်တော့ ကောင်လေးက သူ့ကို ကြည့်နေတာသိပါတယ်။သူပြန်မကြည့်ရဲပါ ကောင်လေးကို သူသဘောကြပါတယ် ဒါပေမယ့် ကောင်လေးရယ်။ကျောင်းတက်တော့ နှစ်ယောက်လုံး ဆရာမ ရိုက်တာ ခံကြရတယ်။"ကဲ မနေ့က မေမေရိုက်တာ မခံနိုင်ဘူး ရွပိုးနှစ်ယောက်ထွက်ခဲ့မယ် လို့ပြောရင်း ဆရာမက စားပွဲပေါ်က ကြိမ်တုတ်ကို ကောက်ကိုင်လိုက်တယ်။ ကောင်လေးနဲ့ စိမ်းလဲ့ နှစ်ယောက် အတန်းရှေ့ ထွက်လာပြီး ဆရာမရှေ့မှာ လက်ပိုက်ပြီး နေရာယူလိုက်တယ်။ကဲ ဘာမှ ရှေရှေ ဝေးဝေး မပြောတော့ဘူး စိမ်းလဲ့တင် နင့်ကို အရင်ရိုက်မယ် ဟိုကောင်က ပို နာမယ် ဟူသော ဆရာမ စကားကြောင့် စိမ်းလဲ့တင် တစ်ယောက် အတန်းဘက်ကို တင်ပါးလှည့်ပေးပြီး အရိုက်ခံရန် အသင့်နေပေးလိုက်သည်။ဆရာမကလည်း အရမ်းရိုက်ချင် နေတာနေမှာ ဖင်ပေးလိုက်ပြီဆိုတာနဲ့ စိမ်းလဲ့အနောက်ကနေ နေရာယူပြီးနေပြီ။ကောင်တွေ အကုန်လုံးကြည့်ထား သူ့ကို အတုယူမယ်မကြံနဲ့ နောက်ခါ မိန်းကလေးလည်း ဖင်ချွတ်ရိုက်မှာ ဆိုပြီး စိမ်းလဲ့ ကောင်မတွေ ဖင်တုန်းနှစ်ခုကို တုတ်နဲ့ပွတ်ပြီးပြောနေခြင်းဖြစ်သည်။အောက်က ယောင်္ကျား လေးများကတော့ ထုံးစံအတိုင်း မျက်တောင်မခတ်ကြပေ ဆရာမပြောတာ နားထာင်နေတာတော့မဟုတ် ဆရာမတုတ်နဲ့ ပွတ်နေတဲ့ စိမ်းလဲ့ ဖင်လုံးလုံးလေးနဲ့ အတွင်းခံရာထင်းထင်း လေးကို ကြည့်နေခြင်းဖြစ်တယ်။စိမ်းလဲ့မှာတော့ သူ့ဖင်အိုးကြီးကို တစ်တန်းလုံးကို စတုဒီသာ ကျွေးနေရတာ အစပိုင်းမှာ နေရခက်နေပေမယ့် ဆရာမကသူ့ဖင်လုံးတွေကို တုတ်နဲ့ပွတ်နေချိန်မှာ ယောင်္ကျားသားတွေ.. ကဝိုင်းကြည့်နေမှာကို တွေးမီပြီး သူ့ပီပီလေးထဲမှာ ခံစားချက်တစ်မျိုးဖြစ်နေတာကို အံ့ဩမီလေသည်။စိမ်းလဲ့တင်က သူ့ဖင်ကို ပြရတာ

မကြောက်လှပေ

ကြောက်လှသည်။သူ့ဖင်သားတွေနာမှာကြောက်လှပေသည်။ဘယ်နှစ်ချက်ရိုက်ခံရမယ်လို့

ဆရာမကမပြောသေး

ဒါပေမယ့်ရိုက်ခံရမှာ

အများကြီးရိုက်ခံရမှာကြောက်လှပေ။ဆရာမ၏

နှုတ်ဖျားမှထွက်လာသောစကားကြောင့် စိမ်းလဲ့ဝေခွဲမရဖြစ်တော့တယ်။“စိမ်းလဲ့တင် နင်ကမိန်းကလေးမို့ ရွေးချယ်ခွင့်ပေးမယ် ဖင်ချွတ်ပြီး နှစ်ချက်ရိုက်ခံမှာလား.. ရိုးရိုး ဆယ်ချက်ရိုက်ခံမှာလား" စိမ်းလဲ့တင် အသားပိုနာမှာကြောက်တာတော့အမှန်ပါ ဒါပေမယ့် တစ်တန်လုံးရှေ့မှာ ဖင်ချွတ်ပြီး ရိုက်ခံရမှာဆိုတော့ နည်းနည်းတော့ လန့်မီတယ်။ဖင်ပြရတာ ကြိုက်ပေမယ့် တုံးလုံးကြီးကျ ဒါပေမယ့် အသားနာမှာ ပို ကြောက်တာကြောင့် ဖင်ချွတ်ရိုက်ခံဖို့ ရွေးချယ်လိုက်တော့တယ်။ဆရာမ ဖင်ချွတ်ရိုက်ခံပါ့မယ်ဆိုပြီး စိမ်းလဲ့တင်ရဲ့ပြောစကားကြောင့် တစ်တန်းလုံး ဝိုးကနဲဖြစ်သွားတယ်။စိမ်းလဲ့တင် လည်းဖင်ချွတ်ရိုက်ခံဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီမို့ ဆရာ မ ရိုက်ရန် အဆင်သင့်ဖြစ်အောင် ကျောင်းစိမ်းလုံချည် အောက်စလေးကို ဒူးကွေးပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း မတင်လိုက်တယ်။အောက်ကယောင်္ကျားလေးတွေကတော့ စိမ်းလဲ့တင် ဘာရောင်လေး ... ဝတ်ထားမလဲစိတ်ဝင်စား ရင်ခုန်နေကြတော့တယ်။စိမ်းလဲ့တင်က ထမိန်စလေးကို တဖြည်းဖြည်းမတင်နေတာ ခြေသလုံးဖွေးဖွေးလေးတွေအရင်ပေါ်လာတယ် ဆက်ပြီးမတင်တာ

ပင်တီ

ပေါင်ရင်းလောက်ရောက်သွားတယ်။ပေါင်ရင်းကနေ ဆက်ပြီးမတင်တာ ပင်တီနီနီလေး နဲ့ဖင်သားတွေပေါ်လာတယ်။ထမိန်ခါးနားရောက်တော့ ထမိန်စတွေကို အောက်သို့လျှော့ မကျသွားအောင် တင်းတင်းကိုင်ထားလိုက်တယ်။စိမ်းလဲ့တင် တင်ပါးတွေကို ပင်တီလေးကလုံအောင် မဖုန်းနိုင်။ဖင်တုန်းကကြီးတော့ ဖင်သားတွေက လျှံထွက်နေတော့သည်။ရိုက်ရမယ့်ဆရာမက စိမ်းလဲ့တင် ဖင်အားကြည့်ပြီး ရိုက်ရမှာတောင် အားနာမီသည်။"ဆရာမ ပင်တီကောချွတ်ရမှာလား” စိမ်းလဲ့တင်မေးလိုက်တယ်။ချွတ်ရမှာ သမီးထမိန်ဘဲမထား ဆရာမ ပင်တီတေချွတ်ပေးမယ်။ဆရာမက စိမ်းလဲ့တင်ရဲ့ ခါးစပ်နားက ပင်တီလေးကို ဆွဲပြီး ပေါင်ရင်းလောက်ထိ ချွတ်ချလိုက်တော့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖင်တုံးကြီးနှစ်တုံးရယ် ဖင်ကြား ညိုညို လေးကအထင်းသား။ ဆရာမကတော့ ပင်တီချွတ်ပြီးတာနဲ့ ဝက်ခြံရာလေးတောင်မရှိတဲ့ ပစ်မျိုးမဲ့မထင် ဖင်အိုးကြီးကို စော်ပလော်တီးဖို့

လုပ်ပါတော့တယ်။ကဲစိမ်းလဲ့တင်ဖင်ကို တည့်တည့်ထား ဆိုပြီး လက်ထဲကတုတ်ကို အားရပါးရလွှဲကာဖင်တုံးကြီးနှစ်တုံးရယ် ဖင်ကြားညိုညို လေးကအထင်းသား။ ဆရာမကတော့ ပင်တီချွတ်ပြီးတာနဲ့ ဝက်ခြံရာလေးတောင်မရှိတဲ့ ပစ်မျိုးမဲ့မထင် ဖင်အိုးကြီးကို စော်ပလော်တီးဖို့ လုပ်ပါတော့တယ်။ကဲစိမ်းလဲ့တင်ဖင်ကို တည့်တည့်ထား ဆိုပြီး လက်ထဲကတုတ်ကို အားရပါးရလွှဲကာ ဖင်လုံးပြောင်ပြောင်ကြီးပေါ်သို့ အချက်ပါကင်ဖောက်လိုက်တော့ စိမ်းလဲ့တင်နာသွားပြီး ညည်းသံထွက်လာပေသည်။ဖင်တုံးမှာ အရှိုးရာထင်သွားတော့.. တစ်မျိုး.. လှနေတော့တယ်။စိမ်းလဲ့တင် နာလွန်းတာကြောင့် လက်တစ်ဖက်က ထမိန်ကို မကျအောင် ကိုင်ထားပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖင်တွေကို

ပထမ

ပွတ်နေလေတော့တယ်။နောက်တစ်ချက်လာမယ်

လက်ဖယ်တော့ဟုဆရာမအသံကြောင့်

ဖင်ပွတ်နေတဲ့လက်ကို အရှေ့သို့ပြန်ထားပြီး

ထပ်ရိုက်ခံဖို့အသင့်နေပေးရပြန်တယ်။ဆရာမက

အားယူပြီးနောက်တစ်ချက်ထပ်ရိုက်ဖို့လုပ်တော့သည်။စိမ်းလဲ့တင်ကောင်လေးကတော့

စိမ်းလဲ့တင်အား

သနားမီသလို ဖင်ကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး ညီလေးတောင် ထောင်နေတော့တယ်။သူ့ကောင်မလေးတောင် ဖင်ချွတ်ရိုက်ခံတာ သူလည်း ဖင်ချွတ်ရိုက်ခံဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့တယ်။သူတွေးနေတုန်းမှာဘဲ ဆရာမက မညာမတာ စိမ်းလဲ့ဖင်တုန်းတွေကို အားတကုန်ထည့်ပြီးရိုက်လိုက်ရာ စိမ်းလဲ့တစ်ယောက်ဒူးကွေးပြီး ဖင်တွေကို အားရပါးရပွတ်ရပေတော့တယ်။ ဖင်ပွတ်ချင်စောအားကြီးပြီး ထမိန်စတွေကို မကိုင်ထားနိုင်တော့ဘဲထမိန်က အောက်သို့ ဂွင်းလုံး ကျွတ်သွားတာကာ ဒူးကွေးပြီး ဖင်ကို ပွတ်တာ အဖုတ်မွှေးလေးတွေပါပေါ်နေတော့တယ်။ပွတ်လို့ဝမှ စိမ်းလဲ့ တစ်ယောက် သတိရကာ ပင်တီကို ထမိန်ကို ကောက်ကာ ဆရာမဘက်လှည့်ကာ မဝင်သေးနဲ့ အောက်ကနေ နှင့်ကောင် နေဆိုလို့  အောက်ဆင်းပြီး စိမ်းလဲ့တင် အတန်းရှ့ မတ်တပ်ရပ်နလိုက်တယ်။