မိထွေးကိုကြောက်တယ်

မိထွေးကိုကြောက်တယ် မောင်မောင်တို့ရပ်ကွက်လေဟာတကယ်ကိုတိတ်ဆိတ်တဲ့ရပ်ကွက်လေတစ်ခုပါ…..မောင်မောင်မှာဆယ်တန်း ကျောင်းသားလေးဖြစ်ပြီးအမေမရှိတော့ပါဘူးမောင်မောင်အဖေကလည်းနောက်အိမ်ထောင်နဲ့ဆိုတော့မောင် မောင်ဘ၀လေးဟာသနားစရာလေးပေါ့….မောင်မောင်ကအဖေဦးမင်းလွင်မိထွေးဒေါ်ခင်ချိုနဲ့အတူတူနေရရှာ တယ်..မိထွေးဖြစ်တဲ့ဒေါ်ခင်ချိုဟာအိမ်တစ်ဆောင်လုံးမှာသြဇာအရှိဆုံပေါ့..ဒေါ်ခင်ချိုကအသက်(၃၀)လောက် သာရှိသေးသည်..ဒါပေမဲ့ဦးမင်းလွင်ကတော့အသက်(၅၀)ကျော်နေပြီဖြစ်သည်..ဒေါ်ခင်ချိုကိုကြောက်တာက လည်းထိုင်ဆိုလျှင်အိပ်နေလောက်အောင်ကြောက်နေပါတော့သည်….ဒေါ်ခင်ချိုမှာငယ်ရွယ်သလိုလှပသော မိန်းကလေးဖြစ်နေတော့ဦးမငး်လွင်ကလည်းကြောက်ချစ်ရိုသေနေပါတော့သည်ဒေါ်ခင်ချို၏နို့ကြီးများဟာဆို လျှင်မောင်မောင်၏ခေါင်းလောက်နီးပါးရှိနေပါတော့သည်…ဒေါ်ခင်ချိုသည်အဝတ်အစားကိုလည်းအတိုအထွာ အဝတ်များပါသည်..ထိုကြောင့်ပင်ဝင်းလက်တောက်ပသောခြေသလုံးလေများသည်တွေ့သူတိုင်းမျက်လုံးများ ၏အကြည့်များသည်ဒေါ်ခင်ချိုဆီမှမခွာနိုင်ဖြစ်နေတော့သည်ဒေါ်ခင်ချိုသည်ဦးမင်းလွင်နဲ့မောင်မောင်ပေါ်တွင် အလွန်ပင်သြဇာညောင်းပါသည်…..ဒေါ်ခင်ချိုဝတ်သည်အဝတ်များကိုမောင်မောင်နဲ့ဦးမင်းလွင်တို့ကအလှည့်ကျ လျှော်ရလေသည်…ဒေါ...

ရာအိမ်မှူး

တောင်းဆိုထားလို့ပြန်ရှာပြီး တင်ဆက်တာပါ


 ရာအိမ်မှူး

(ဇာတ်လမ်းပါ အမည်နာမများနှင့် နေရာဒေသများသည် စိတ်ကူး၍ရေးသားခြင်းမျှသာဖြစ်သည် တိုက်ဆိုင်မှု့ရှိပါက နားလည်ခွင့်လွှတ်ပေးစေချင်ပါတယ်။)
မောင်…. ရှင်ရာအိမ်မှူးလုပ်ရမယ်
ဟာ… ဘယ်ကဘယ်လို၊
အခုရာအိမ်မှူးလုပ်နေတဲ့သူက သေသွားပြီလေ၊ အဲ့တော့ရှင် ရာအိမ်မှူး ဝင်လုပ်ချည်။
ရာအိမ်မှူးက အခုလိုအလွယ်တကူ ဝင်လုပ်လို့ရတာမျိုးမှမဟုတ်တာ အေးရယ်
မိအေးတဲ့ တစ်အေးထဲရှိတယ်၊ ကျွန်မဘက်က ပိုင်လို့ ရှင့်ကို ပြောတာပေါ့ ဉီးမောင်ရဲ့။
………………………
ရာအိမ်မှူးရွေးချယ်ပွဲရယ်မရှိဘဲ လမ်းထဲကလူတွေကိုဘဲ အသိပေးလိုက်တယ်။ ရာအိမ်မှူးအသစ်က ၃ လမ်း တတိယဖြတ်က ဉီးမောင် ဟေ့…။ ရပ်ကွက်ရုံးက လူကြီးဖြစ်ပြီးသား စီနီယာလူကြီးတွေကိုတော့ ဒေါ်အေးက ကော်ဖီ+မုန့်နဲ့ ဧည့်ခံလိုက်တယ်။ အဲ့နေ့ကစပြီး ဉီးမောင် တစ်ယောက် သမိုင်း၊ (၁)ရပ်ကွက်၊ မြို့ဟောင်း(၃)လမ်းရဲ့  ရာအိမ်မှူးဖြစ်လို့လာပါတော့တယ်။
………………………
(၁) ရပ်ကွက်တစ်ခုလုံး ပွဲစား မိအေး၊ဒေါ်အေးဆို မသိသူမရှိ။ ရပ်ကွက်တွင်း ပွဲစားလောကရဲ့ဘုရင်မပေါ့။ နာမည်က တစ်လုံးထဲ အေး တဲ့။ မိဘတွေက အေးချမ်းစေချင်တဲ့နမိတ်နဲ့ အေး လို့ပေးထားပေမယ့် ငယ်စဉ်ထဲကနေ အခုအရွယ်ကြီးအထိ အေးအေးဆေးဆေးနေတတ်သူတော့မဟုတ်။ အရာရာပါလေရာလူတစ်ယောက်။
ဉီးမောင်ဖြစ်လာမယ့် မောင်နဲ့က တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားဘဝမှာ ချစ်ကြိုက်ခဲ့ကြပြီး အေးက မောင့်ကို နာမည်တစ်လုံးထဲသမားချင်းတူတယ်ဆိုပြီး သူ့ကို ကြိုက်နေတဲ့သူတွေထဲကမှ ဉီးမောင်ဖြစ်လာမယ့် မောင်ကို ရွေးလိုက်တာ။ အခုဆို သူတို့နှစ်ဉီးမွေးထားတဲ့ သမီးလေး အင်ကြင်းခိုင်တောင် တော်တော်လေး အရွယ်ရောက်လာပြီ။
ဉီးမောင်က ရိုးရိုးအေးအေးသမား၊ အစိုးရအခွန်ရုံးမှာ ရိုးရိုးသားသားလုပ်ခဲ့တာကြောင့် သူများတကာတွေလို တိုက်တွေကားတွေထိမပိုင်ဆိုင်ခဲ့ဘူး၊ ဒါပေမယ့်လည်း အစိုးရရုံးတွေရဲ့ထုံးစံအတိုင်း မယူပါဘူးဆိုတာတောင် လက်ဆောင်ပစ္စည်းက အိမ်ရောက်လာတာမျိုးဆိုတော့၊ ဒဂုံဘက်မှာ ခြံကွက်ခြံတစ်ခြံ၊ နေပြည်တော်မှ အစိုးရချပေးထားတဲ့ ခြံကွက်တစ်ခြံရယ်နဲ့ ဆေးပင်စင်ယူပြီးတာတောင် အေးဆေးနေနိုင်တဲ့အခြေအနေတစ်ခု ရထားပါသေးတယ်။
အေးနဲ့မောင်ရဲ့ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာလှုပ်ရှားချိန်ကတော့ သမီးလေး အင်ကြင်းခိုင်အိပ်ချိန်ပေါ့။ သမီးလေးကို အခုတော့ သီးသန့်အခန်းပေးလိုက်ပြီဆိုတော့ သူတို့နှစ်ဦးအရင်ကထက်တော့ ပိုလွတ်လပ်လာတယ်။ လိင်ဆက်ဆံတိုင်း သမားရိုးကျပုံစံဆိုသော်ြငါးလဲ အေးက အပေါ်က နေလိုက်ရမှ ကျေနပ်တာမျိုး။ အိမ်ထောင်ဦးနတ်ကြီးဆိုပေမယ့် လိင်ဆက်ဆံချိန်မှာ ခေါင်းက အေးထဘီထဲရောက်နေရတာကများတယ်။ ထဘီအောက် ထွက်ခွင့်ရသွားပြီးရင်လဲ အေးက မောင့်ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး သူကချည်း အပေါ်ကဆောင့်တာ။ အောက်က မောင်က မျော့နေတာဘဲ။
ပင်စင်ယူရတဲ့အကြောင်းကလဲ မိုးကျရွှေကိုယ်တစ်ယောက်ကို နေရာပေးချင်တဲ့နဲ့ မောင့်လို လူရိုးကြီးကို ဌာနက ပင်စင်ယူပါဆိုလို့ယူလိုက်ရတာ၊ အဲ့ခေတ်အစိုးရက ခိုးတဲ့သူကိုမှနေရာပေးတာ၊ ရိုးတဲ့သူကို ချောင်ထိုးပြီး အဝေးလွှတ်ကြတာ ပုံမှန်ဘဲ။
ရာအိမ်မှူးဖြစ်လာပြီဆိုတော့ ရုံးထိုင်ရတာပေါ့။ ဘုရင့်နောင်ဘက် ဧည့်စာရင်းစစ်ရတဲ့နေ့ အဲ့အဖွဲ့ထဲပါရလို့ကတော့ ဗိုက်ခွေးနမ်းဘဲ။ ဘုရင့်နောင်ဘက်က တည်းခိုခန်းနဲ့ ဘိတွေက လမ်းကြောင်းကြေးသဘောမျိုးနဲ့ ရပ်ကွက်ရဲ့အာဏာပါဝါရှိသူတွေကိုခေါ်ပြီး ပြုစုတယ်။ ဦးမောင်အတွက်တော့ အစပိုင်းက အထူးအဆန်းပေါ့။ ရာအိမ်မှူးဖြစ်ရင် ဒီလိုခံစားမှုမျိုးတွေရတယ်ဆိုတာ အရင်တုန်းက မသိလိုက်တာ နာလိုက်လေခြင်းပေါ့။ ဘုရင့်နောင်ကို (၁)ရပ်ကွက်ထဲ ထည့်ပေးတဲ့အဘတွေကိုတောင် စိတ်ထဲကြိတ်ကျေးဇူးတင်နေမိသေးတာ။ ဦးမောင်ပုဆိုးအောက်ထဲက ကောင်မလေးကလည်း ဦးမောင်ရဲ့စိတ်ကူးတွေကို အရမ်းကောင်းအောင်ကို လိင်တံကိုစုပ်ပေးရင် လှုံ့ဆော်ပေးနေတာ။ ဦးမောင်လိုဘဲ ရာအိမ်မှူး၊ လမ်းလူကြီး၊ ရပ်ကွက်လူကြီးပါမကျန် ပါလာတဲ့အဖွဲ့သားအားလုံး စားပွဲကြီးပေါ်မှာ တည်ခင်းထားတဲ့ ယမကာနဲ့မုန့်တွေကိုစားရင်း ပေါင်ကြားထဲက လိင်တံကို စုပ်ပေးနေတဲ့ မိန်းမပျိုလေးရဲ့ပြုစုမှု့ကိုခံရင်း ဇိမ်ကျနေလိုက်ကြတာ။ ဒီကိစ္စတွေက အိမ်က ဇနီးမယား အေးကတော့ သိလို့မဖြစ်တဲ့ကိစ္စဆိုတော့ ရှေ့က စီနီယာကြီးတွေဆိုက နည်းနာယူပြီး နံနက်အိမ်ပြန်တော့ သန့်သန့်ပြန့်ပြန့်ပြင်ဆင်သွားပြီး ညက ဂျူတီဆင်းလာရတာ ပင်ပန်းလိုက်တာကွာဆိုပြီး ရေချိုးခန်းဝင် ရေကိုအမြန်ချိုး၊ အဝတ်ပါ တစ်ခါထဲ တန်းလျှော်ပလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ခုတင်ပေါ် တခေါခေါနဲ့အိပ်တော့တာပေါ့။ လည်ပါတယ်ဆိုတဲ့ အေးက ဒါမျိုးကျ မရိပ်မိ။ ဘယ်ရိပ်မိမလဲ မိန်းမမာယာသဲကိုးဖြာ၊ ယောင်္ကျားမာယာက သဲကားပေါင်းများစွာစာရှိတယ်လေ ဟဲဟဲ။ ဦးမောင် အပျော်ကြီးပျော်ြကီး၊ အကျေနပ်ကြီးနပ်နေပါတယ်။ အဲ့ကနေစပြီး လူရိုးလူအေးကြီး မောင်ဟာ ရာအိမ်မှူးဖြစ်ပြီးမကြာခင်မှာဘဲ မိန်းမကိစ္စကို အစွဲလန်းကြီး စွဲလန်းမိလာပါတော့တယ်။
ညနေဘက်ဆို ရုံးသွားသလို ဘာလိုလိုနဲ့ ပျောက်ပျောက်နေပြီး၊ ရသမျှပိုက်ဆံကို အေး မသိစေဘဲ ရှယ်သုံးပလန်ယူကာ KTV က ကောင်မလေးတွေနဲ့ သာယာလို့နေပါတယ်။ မောင်နဲ့အတူ ရပ်ကွက်ရုံးထဲက စီနီယာတွေလဲပါတာပေါ့၊ ပုလင်းတူ ဗူးဆို့ တွေလေ။
…………………..
ဦးသိန်းစိန်လက်ထပ်တော်ကြီးလည်း ဦးမောင်ဟာ ၃ လမ်း ရာအိမ်မှူးဘဲ။
ဒေါ်အောင်ဆန်းစုကြည်လက်ထပ်တော်ကြီးလည်း ဦးမောင်ဟာ ၃ လမ်း ရာအိမ်မှူးဘဲ။
သို့သော် ဒေါ်စုလက်ထပ်မှာတော့ ဦးမောင်အပါအဝင် ရပ်ကွက်ထဲက ဆရာကြီးဂိုဏ်းဝင်တွေ ကြားပေါက်မရှိတော့တာမို့ KTV က ကောင်မလေးတွေက စိတ်ကောက်စပြုလာပြီး၊ တစ်ချို့ဆို လမ်းခွဲခံလိုက်ရတယ်။ ထို့အတူ KTV နဲ့ ဘိများလဲ ပိတ်သိမ်းခံလိုက်ရတယ်။ ဦးမောင်ရဲ့အသည်းလေးက ရပ်ကွက်ထဲမှာ အိမ်လာငှားနေတယ်။ လစာကတော့ နွားအိုမြက်နုကြိုက်ကြီး ဦးမောင်ပေါ့။
“အ…အ…”
“အ…အ…”
ဦးမောင်က သူ့ရှေ့မှာ ဖင်တုံးလုံးနဲ့ကုန်းနေတဲ့ကောင်မလေးနဲ့ နို့အုံကို သူ့လက်ကြီးဖြင့် ဖျစ်ညစ်ဆွဲကိုင်ရင်း သူ့လိင်ကို ကောင်မလေးနဲ့ အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းကာ ခပ်မြန်မြန် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးဆောင့်နေပါသည်။ အရှေ့က ကောင်မလေးက “တဟင်းးဟင်းး” နဲ့ အဖျားတက်သလို အချောင်းလိုက်ဝင်နေပြီး ဖီးလ်အဖြည့်ဖြင့် ကာမပွဲဆင်နွှဲနေပါသည်။
“ဟင်းးး”
ဦးမောင် ကောင်မလေးရဲ့အဖုတ်ထဲမှာတင် ပြီးလိုက်ပြီး ဟင်းတစ်ချက်ချကာ ကောင်မလေးကျောပေါ်မျက်နှာအပ်၍ အနားယူလိုက်ပါသည်။ ကောင်မလေးကလည်း ကုန်းပေးနေရာမှ ဒီဘက်ပြန်လှည့်လာပြီး ဦးမောင်ရဲ့နှုတ်ခမ်းနားသို့ တိုးကပ်လာခါ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်း၍ အမောဖြေကြပါသည်။ ပြီးနောက် နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းလျက်နှင့်ပင် တစ်ဦးကိုတစ်ဦးဖက်ကာ မွှေ့ယာပေါ် ပစ်လှဲချလိုက်ပါသည်။
“ဦး… မီးကို ဖုန်းလဲပေးအုန်းးးး”
ဦိးမောင်က ကောင်မလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းရင်း လေသံတိုးတိုးဖြင့်…
“ဝယ်ပေးမှာပေါ့ မီးရဲ့ ခဏတော့ စောင့်အုန်နော်…”
“ဟုတ်ကဲ့ ဦီးးး”
ကောင်မလေးက ချစ်စရာဟန်ပန်လေးနဲ့ ခေါင်းလေးညှိမ့်ပြီးနောက် သူမရဲ့ဦးခေါင်းကို အောက်သို့လျှောချသွားပြီး ဦိးမောင်ရဲ့လည်ပင်းတွေ၊ နို့တွေ ရင်ဘတ်တွေကို သူမရဲ့ လျှာထိပ်ဖျားလေးနဲ့ မထိတထိ ယက်ပေးပါသည်။
“မီးနေတော့ ခက်နေပြီကွာ…”
ဟုဆိုကာ ဦးမောင်က မီးရဲ့ ဦီးခေါင်းကိုကိုင်၍ သူ့ပေါင်ခွကြားသို့နေရာချပေးလိုက်ပါသည်။ အလိုက်သိတဲ့ မီးလေးကလဲ ဦးအောင်ရဲ့ မပျော့တပျော့ဖြစ်နေတဲ့ သူမကို စောနကမှ လိုးပေးထားတဲ့ လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲအပြည့်ထည့်လိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲမှာတင် လျှာဖြင့် ယက်ပြီး ကလိပေးလိုက်ပါသည်။ ဦိးမောင်ရဲ့လိင်တံက တစ်ဖန်ပြန်လို့ မတ်ထောင်လာပြန်ပါသည်။
“ဦးဟာကြီး ကြီးလာပြီ…”
“ဒါဆိုနောက်တစ်ချီပေါ့ မီးလေးရယ်..”
ဆိုကာ ဦးမောင်က မီးလေးကို ဆွဲမလိုက်ပြီး ခုတင်ပေါ် ပက်လက်လှဲစေကာ သူ့အစွမ်းကို တဖန်ထပ်ပြလိုက်ပြန်ပါသည်။
………………………………………………
မောင် ခြေလှမ်းတွေပျက်နေတယ်ဆိုတာကို အေးရဲ့ အာရုံက အလိုလိုသိနေတယ်။ မိန်းခလေးတော်တော်များများဟာ ဗေဒင်ဆရာမတွေမဟုတ်ပေမယ့် သူတို့နဲ့ပတ်သက်တဲ့ သူတို့ချစ်ရတဲ့အမျိုးသားနဲ့ပတ်သက်ရင်တော့ ဆဌမအာရုံရနေတတ်ကြတယ်။ အေးကတော့ အလုပ်တွေချည်းများနေတော့ သူမရဲ့ ဆဌမအာရုံဟာ ၈နှစ်လောက်နေမှဘဲ သိတော့တယ်။ အမျိုးသားကို လူရိုသေ ရှင်ရိုသေဖြစ်အောင် ရာအိမ်မှူးနေရာရအောင်လဲ လုပ်ပေးပြီးပြီ၊ ပြီးတော့ ဦးမောင်က လူရိုးဆိုတော့ အေးက ယုံကြည်ခဲ့မိတယ်လေ။ အခုတော့…
………………………………………………….
သတင်းစကြားတုန်းက တကယ်မယုံချင်ခဲ့ဘူး။ ပြောတဲ့သူက သမီးလေးအင်ကြင်းကိုယ်တိုင်ဖြစ်နေတော့ မယုံချင်သော်လည်း ယုံကြည်ရတဲ့ သတင်းအရင်းအမြစ်ဘဲ။ သမီးလေးသူငယ်ချင်းရဲ့အမနဲ့ဖြစ်နေတာတဲ့။ သမီးလေးက ပြောလဲပြော ငိုလည်းငို။ အေး ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ခေါင်းပူနေမိတယ်။ ဒါပေမယ့် လွတ်နေတဲ့ အေးရဲ့စိတ်ကို ခေါင်းအေးအေးထားပြီး အေးပြန်ထိန်းလိုက်တယ်။ ဟုတ်ပြီ မောင် ဖောက်ပြန်နေပြီဆို အေး မောင့်ကို ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ။ ကွဲလိုက်ရမလား။ ဒါမှမဟုတ် မြန်မာကားတွေထဲကလိုလုပ်ရမလား (မြန်မာကားတွေထဲကလိုဆိုတာ နားလည်ခွင့်လွှတ်ပြန်လည်ပေါင်းစည်းခြင်းကိုပြောတာ)။
တခြား သူများအိမ်ထောင်တွေကို အတုယူကြည့်လိုက်တော့ အေးတွေ့လိုက်တာက မကောင်းတဲ့ကိစ္စဘဲ အဖြစ်များတာကို တွေ့လိုက်တယ်။ နောက်ပြီး ဟိုတွေးဒီတွေးတွေကနေ အေးရဲ့ငုံ့ရှိုးနေတဲ့ အကျင့်ဟောင်းကြီးပြန်ပေါ်လာတယ်။ အဲ့ဒါက ယောင်္ကျားတွေကို အေးရဲ့ခြေဖဝါးအောက်မှာထားချင်တာ။ ဒါ့ကြောင့်လဲ အေးရဲ့အိမ်ခြံမြေအကျိုးဆောင်လုပ်ငန်းမှာ ကောင်လေးတွေချည်းခန့်ထားပြီး မိန်းခလေးဆိုလို့ အတွင်းရေမှူးတစ်ယောက်ဘဲ မိန်းခလေးခန့်ထားခဲ့တာ။ နောက်ဆုံးအဖြေထွက်လာပြီ၊ မောင့်ကို အေး ခြေဖဝါးအောက်မှာ ထားရမယ်။ ဟုတ်တယ်၊ အဲ့အကြံအကောင်းဆုံးဘဲ၊ မောင့်ကို အေး ခြေဖဝါးအောက်မှာထားမယ်…။
…………………………………………………………
အေး မောင့်အတွက် အချိန်ပေးလိုက်တယ်။
ယောင်္ကျားတွေ ဘယ်လိုဘဲ ဖုံးဖုံးဖိဖိလျှို့ဝှက်တဲ့ကိစ္စ လုပ်လုပ် မိန်းမတွေသိချင်ရင် တခဏနဲ့ သိတာဘဲ။
ကောင်မလေးနာမည်က မီးလေး၊ အရင်က KTV မှာလုပ်တယ်။ စပွန်ဆာကြီးကြီးမိပြီး အခုတော့ နယ်က မိသားစုကိုပါ ဒီမှာခေါ်ထားနိုင်နေပြီ။ မိသားစုဆိုပေမယ့် အခုတော့ ညီမလေးတစ်ယောက်ဘဲကျန်တော့တယ်။ မောင်လုပ်သူကလည်း အိမ်ထောင်ပြုသွားပြီ။ ဒီမှာလဲမရှိဘူး။ စပွန်ဆာကြီးကဘဲ သူ့မောင်ကို မလေးရှားပို့ပေးခဲ့တယ်။ အမေကလည်း လွန်ခဲ့တဲ့တစ်နှစ်ကျော်လောက်ကဘဲ ကွယ်လွန်သွားပြီ။ အခု စပွန်ဆာကြီးငှားပေးထားတဲ့အိမ်မှာ သူရယ်၊ သူ့ညီမလေး နှင်းရယ် နေတယ်။ ဒီတိုက်ခန်းက ဘယ်သူပိုင်တာ၊ ပွဲစားလုပ်ပေးခဲ့တာက ဘယ်သူ…။ အေးက အစအဆုံး စုံစမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ရိုးရှင်းစွာဘဲ မောင့် အရှေ့မှာ အစအဆုံးပြောပြလိုက်တယ်။ မောင်ဆိုတာ ပါးစပ်အဟောင်းသား။ မောင် ကြောက်ကြောက်လန့်လန့်နဲ့ ခုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး အေးရှေ့မှာ ဒူးတွေဘာတွေထောက်ကုန်တယ်။ အေးရဲ့ အေးစက်လှတဲ့ အပြောအဆို အပြုအမှုတွေက မောင့်ကို ကြောက်လန့်သွားစေခဲ့တယ်နဲ့တူတယ်။ ခုတင်အောက်မှာ ဒူးထောက်နေတဲ့မောင်နဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာခြေဆင်းထိုင်နေတဲ့အေးတို့ အဲ့ညက အပြန်အလှန်ဆွေးနွေးဖြစ်တယ်။ အရာရာကို မောင် အရှုံးပေးလိုက်ပြီး အေးရဲ့ခြေထောက်ကြားထဲဝင်ပြီး အေးရဲ့အဖုတ်နေရာကို ခေါင်းတိုးသွားလိုက်တယ်။ ချွေးနံ့တွေနဲ့နံနေတဲ့အေးရဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီကြီးကို မောင့်လျှာပြားကြီးနဲ့ယက်လိုက်တယ်။ အရင်က အေးအမြဲခိုင်းနေကျအတိုင်း ခွေးတွေလို လျှာပြားကြီးနဲ့ “ပလပ်.. ပလပ်..” မြည်နေအောင် မောင် ယက်လိုက်သည်။ အေးကတော့ အောင်နိုင်သူ အပြုံးနဲ့ ကုတင်ပေါ်ကနေ ခြေဆင်းထိုင်နေရင်း အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်လို့နေပါတော့သည်။
ပုံမှန်ဆို အိမ်နေရင်း အောက်ခံဘောင်းဘီမဝတ်တဲ့အေးဟာ ဒီနေ့တော့ မောင့်အတွက် အထူးစပယ်ရှယ်ဖြစ်အောင် သုံးရက်လောက်ဆက်တိုက်ဝတ်ထားတဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီနှင့်အတူ သေးပေါက်ပြီးရေမဆေးဘဲပြန်ဝတ်ထားတဲ့ဘောင်းဘီနဲ့ ဘောင်းဘီပေါ်မှာ အေးအကြိုက် ခွေးတစ်ကောင်လို လျှာပြားနဲ့ယက်တဲ့ပုံစံဖြင့် မောင့်ရဲ့ပထမဦးဆုံးအပြစ်ဒဏ်ကို စတင်သတ်မှတ်လိုက်ပါတော့သည်။
အခန်းပြင်မှာလဲ အမေနဲ့အဖေရန်များ အကြီးအကျယ်ဖြစ်နေလေမလားဆိုပြီး ဝင်ဆွဲပေးမယ်ဆိုတဲ့စိတ်ကူးနဲ့ တံခါးကြားအပေါက်ကျဉ်းကျဉ်းကို ရှေ့ရက်ထဲက အချိန်ယူဖောက်ပြီး စောင့်မျှော်နေတဲ့အင်ကြင်းခိုင်လေးဟာ အမေ့ရဲ့လုပ်ဆောင်ချက်တွေကိုကြည့်ပြီး ပညာယူရင်း ခွေးစဖြစ်သွားတဲ့ အဖေ့ကို မသနားမိဘဲ သူမကိုယ်တိုင်ပင် အဖေ့လိုခွေးတစ်ကောင် လိုချင်တဲ့စိတ်ကူးများပေါ်ကာ သူမ၏လက်က သူမအဖုတ်နေရာကို မသိမသာ ပွတ်ဆွမိနေပါတော့သည်….။


တစ်တော့
၁၂၊၉၊၂၀၂၁(၁:၀၄ AM)


ရာအိမ်မှူး
အပိုင်း(၂)

အေး အရာရာကို သိသွားပြီဆိုတော့ မောင့်အနေနဲ့ ငြင်းရန်အင်အားမရှိသလို အေးကို ယှဉ်ဖို့ရာလဲ အင်အားမရှိတာကြောင့် အေး အလိုကျ အေး ထဘီအောက် ရောက်ခဲ့ရပြီ။ ပိုင်ဆိုင်မှု့မှန်သမျှကို သမီးနာမည်နဲ့ သမီးအသက်ပြည့်ကတည်းက လွှဲပြောင်းထားတာဆိုတော့ မောင် ရဲ့ ပိုင်ဆိုင့်မှုက လက်ရှိဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်အစားတောင် ပိုင်ပါတယ်လို့ ရဲရဲမပြောရဲတဲ့ အခြေအနေ။ အောက်ဆိုက်ရတာလေးနဲ့ စပွန်ဆာထားပြီတာ အခုတော့ မိန်းမရဲ့ကျွန်ဖြစ်ရပြီ။
နံနက်မိုးလင်းလာတဲ့နဲ့ ဈေးသွားချက်ပြုတ်၊ ဒါကအရင်ထဲက ပုံမှန်အလုပ်။ အခုတော့ အဝတ်လျှော် မီးပူတိုက်ပါ ပိုလာပြီ။ အေးကမောင့်ကို “ရှင့်ကို အိမ်ဦးနတ်နေရာကနေ အိမ်ကျွန် အိမ်စေရာထူးချလိုက်ပြီတဲ့။ အဲ့နေ့က အဲ့ဒါဘဲပြောပြီး သူမထဘီအောက်ဝင်ခိုင်းပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်ကနေ တောက်လျှောက်ကို ယက်ခိုင်းတာ။ ပုံစံပိုစက်ရှင်ဘဲပြောင်းတယ် တခြားဟာမပြောင်းဘူး။ တစ်ညလုံး အဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီပေါ်ကနေဘဲ လျှာပြားတဲ့ “ပလပ် ပလပ်” မြည်အောင် ယက်လိုက်ရတာ၊ ယက်နေရင်း အေး ရော မောင်ရော ဘယ်သူအရင်အိပ်ပျော်တာလဲတော့မသိဘူး အိပ်တော့ အိပ်ပျော်သွားကြတာဘဲ။
အေးက အလုပ်များတဲ့သူဆိုတော့ နေ့ဘက်မရှိဘူး၊ မောင်က ညဘက် ရပ်ကွက်ရုံးမှာ ဂျူတီကျနေတယ်။ ရုတ်ရုတ် တော့ မလုပ်ရဲတော့ဘူး။ မီးလေးဆီသွားတာ အေးသိရင် အိမ်ပေါ်ကနှင်ချရင် ဘယ်ဇရပ်ကို သွားနေရမလဲက မောင်မသိ။ ဇရပ်တွေကလဲ ဒီခေတ်ကာလမှာ မရှိတော့ပေဘူးမှတ်လား။ ကြောက်တာဘဲရှိတာ၊ လူချင်းမတွေ့ပေမယ့် မီးလေးနဲ့ ဖုန်းတိတ်တိတ်လေး ခိုးပြောတယ်။ မီးလေးက လကုန်ပြီဆိုတော့ အိမ်စရိတ်တောင်းနေပြီ၊ မီးလေးကိုဘဲ အေးသိသွားတဲ့အကြောင်းပြောပြပြီး မီးလေးနဲ့အတူတူ သွားနေရင်ကောင်းမလားလို့ မောင် တွေးလိုက်သေးတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း အေးက ပြောထားတယ် “ရှင့် ရာအိမ်မှူးရာထူးက ကျွန်မကြောင့်ရထားတာနော်၊ ကျွန်မအချိန်မရွေး ပြန်ပြုတ်အောင်လုပ်လို့ရတယ်” တဲ့။ အော် မောင့်ဘဝကလဲ သနားဖို့တောင် ကောင်းနေပြီ။
………………………………………
လကုန်ပြီ မီးလေးတောင်းထားတဲ့ အိမ်စရိတ်လဲ စုဆောင်းထားပြီးပြီ အောက်ဆိုက်ရတာလေးတွေ၊ ဈေးဖိုးပိုတာလေးတွေနဲ့။ ဒီည ဂျူတီဆိုပြီး ထုံးစံအတိုင်းထွက်မယ်။ ပြီးရင် မီးလေးဆီသွားမယ်။ မောင် အတွေးနဲ့သာယာပြီး မယားနဲ့သမီးရဲ့အဝတ်တွေကို လျှော်ဖွက်လို့နေပါတယ်။
“ဒါက ဘယ်လဲ…”
“ရုံးသွားမလို့လေ အေးရဲ့”
“မသွားနဲ့ လာ ဒီလာလာထိုင်”
“ရှင့်ရုံးကိုပြောထားတယ်၊ ရှင်ဒီနေ့ မလာနိုင်တဲ့အကြောင်းကို”
“အော်.. အေးအေး”
“လာ အခန်းထဲသွားမယ်”
မိုးတောင်မချုပ်သေးဘူး အခန်းထဲသွားရမယ်ဆိုတော့ နာတော့မလား၊ ဘာလားမလား၊ ဘာလားညာလားပေါ့။ မောင် အတွေးတွေ တန်းစီတွေးပစ်လိုက်တယ်။ အခန်းထဲရောက်ရောက်ခြင်းဘဲ အေးက နောက်ပြန်လှည့်လာပြီး သူမလက်ဝါးနဲ့ မောင်ရဲ့ပါးကို မိတ်ဆက်ပေးလိုက်ပါသည်။ နောက်လက်တစ်ဖက်နဲ့ နောက်ပါးတစ်ဖက်ကို ထပ်မိတ်ဆက်လိုက်ပြန်ပါတယ်။ တစ်ဖန် ဒီဘက်လက်နဲ့။ ဒါပေမယ့် တတိယအချက်ကို မောင်က လက်နဲ့ ဖမ်းကာလိုက်ပါတယ်။ သိုင်းကားတွေကို အလကားကြည့်ထားတာမှမဟုတ်တာလေ မဟုတ်ဘူးလား။
“ရှင့်လက်ကို အခုဖယ်လိုက်စမ်းးး”
ဟုတ်တာလဲမဟုတ်ဘူး၊ ဖယ်ပေးလိုက်ရတာပါဘဲ။
“တဖြောင်းဖြောင်း” နဲ့ ခြင်ရိုက်သလိုကို အားပါပါ မာန်ပါပါနဲ့ အေးက လက်သန်ပြောင်ပြောင်ဖြင့် မောင့်ပါးကို အမုန်းရိုက်ပါတယ်။ အချက်ရေ တော်တော်လေး ရိုက်ပြီးချိန်မှာတော့ အေး မောသွားတယ်ထင်တယ် ခဏနားလိုက်တယ်။
“ရေခဲသေတ္တာထဲက ရေခဲရေတစ်ဗူး သွားယူခဲ့၊ ဒီမှာ ခွက်ရှိတယ်”
အရိုက်လည်း ခံရသေးတယ် အခုတော့ ရေခဲရေ သွားရေပေးနေရတယ်။ မောင် ရေခဲရေဗူးလေး ကိုင်ပြီး ပြန်လာတယ်။ ပြီးတော့ အေး သောက်နေကျ ခွက်ထဲကို ရေခဲရေထည့်ပြီးပြီ အေး သောက်ဖို့ ကမ်းပေးလိုက်တယ်။
“အဲ့ ရေခဲရေဗူးနဲ့ ပါးနှစ်ဘက်ကို ခဏကပ်ထားချည်”
ရိုက်ပြီးသွားတော့ ဆေးပေးသားဘဲ၊ ငါ့မိန်းမက ငါ့ကို ချစ်တော့ ချစ်ရှာသား မောင့်အတွက်နဲ့ အေးနဲ့ပတ်သက်ပြီး ငယ်မူပြန်နေခဲ့ပါတယ်။ ရည်းစားဘဝတုန်းကလဲ မကျေနပ်ရင် အခုလိုဘဲ ပါးကို ရှယ်ရိုက်ပလန်နဲ့ကို ရိုက်လေ့ရှိတာလေ။ စသလို နောက်သလိုနဲ့ သူမကြည်ရင် သူငယ်ချင်းတွေရှေ့၊ လူရှေ့သူရှေ့တွေမှာပါ ပါးရိုက်တတ်တာ အေးရဲ့ငယ်ငယ်တုန်းထဲကအကျင့်။ လင်မယားစဖြစ်တော့လဲ သူ့အတွင်းခံကို အရင်နမ်းခိုင်းတာ၊ အခု သူအပြစ်စပေးတော့လဲ အတွင်းခံကိုဘဲ နမ်းခိုင်းတာ။ မောင်ဆိုတဲ့ကောင်ကလည်း အဲ့လို နမ်းရတာ၊ အနိုင်ကျင့်ခံရတာကို ကြိုက်မှကြိုက်။ အေးက အလုပ်ထဲမှာဘဲ စိတ်နစ်ထားပြီး အဲ့နေ အပြင်ဘဲသွားနေတော့ မောင်ရဲ့ဘဝကြီးက ဟာတာတာဖြစ်နေခဲ့တာ။ ဒါကြောင့်လည်း မီးလေးနဲ့တွေ့တော့ လစ်လပ်နေတဲ့နေရာလေးကို ချိုမြိန်တဲ့အချစ်သစ်တွေနဲ့ ဖြည့်လိုက်မိတာ။ သို့ပေမယ့် မောင့်ဘဝရဲ့အချစ်ရဆုံးက အေး ကိုပါဘဲ။
အေးက ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်၍ ရေခွက်ကို စားပွဲပေါ်တင်လိုက်ရင်းးးး
“ရှင် ဘာလို့ နောက်မီးလင်းရတာလဲလို့ဆိုတဲ့ကိစ္စကို ကျွန်မ တော်တော်စဉ်းစားကြည့်လိုက်တတော့၊ ရှင်တို့ယောင်္ကျားတွေရဲ့ အဓိကလိုအပ်ချက်ဖြစ်တဲ့ တဏှာကိစ္စကို ကျွန်မက မဖြည့်ဆည်းပေးနိုင်လို့ဆိုတာ ကျွန်မ သိလိုက်ရတာ”
“အဲ့တော့ ရှင် နောက်မီးလင်းတာ၊ ကျွန်မကြောင့်လို့ပြောရမလိုဖြစ်နေတယ်”
“ဒါကြောင့် ကျွန်မဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်၊ ကျွန်မရှင့်အတွက် အချိန်ပေးပေးမယ်”
မောင့် စိတ်ထဲ ပျော်တော့ ပျော်မိသား၊ အေးက သူ့အတွက် အချိန်ပေးမယ်ဆိုတော့။ အမြဲအလုပ်များနေတဲ့အေးက သူအတွက် အချိန်မပေးခဲ့တာ ၁၀စုနှစ်တစ်ခုတောင် ပြည့်တော့မယ်။
“ဒါပေမယ့် ကျွန်မ စိတ်မပြောင်းသေးတာကတော့ ရှင့်ကို အပြစ်ဒဏ်ကြီးကြီးပေးဖို့ဘဲ၊ ရှင်ကြိုက်မယ်ဆိုတာ ကျွန်မသိပါတယ်”
အေးက ပြောရင်း ကုတင်ပေါ်မှထ၍ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပြီး သူမ ထဘီအောက်ကို လက်ရှိုကာ သူမရဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီကို ချွတ်လိုက်သည်။
“ကဲ ရော့…၊ ငယ်ငယ်ကလိုဘဲ အေးရဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီကို ဘယ်လောက်မြတ်နိုးကြောင်း မောင် သက်သေပြပါအုန်း”
မောင် ပျော်လွန်းလွန် ထကမတတ်၊ အေး ကမ်းပေးတဲ့ အေးရဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီကို ယူလိုက်ပြီး သူရဲ့နှုတ်ခေါင်းနားကို ဖိကပ်လိုက်ပြီး အားပြင်းပြင်းနဲ့ ရှုူရှိုက်နိုင်တယ်။ အေးရဲ့အငွေ့အသက် အနံ့လေးတွေက ငယ်ငယ်ကအတိုင်းဘဲ။ အေးက ရေမွှေး၊ပေါင်ဒါ၊လိုးရှင်းနဲ့ အလှကုန်ပစ္စည်းတွေကို ဟိုးအရင်ထဲက သုံးတဲ့ဟာတွေကိုဘဲ အမြဲစွဲသုံးလာခဲ့တာဆိုတော့ အေးရဲ့အငွေ့အသက် ရံနံ့တွေက အရင်လိုပင်။ အသက်လေးကြီးလာတာက လွဲရင်ပေါ့။
“သခင်မအေးရဲ့ အတွင်းခံကို ကျွန်ကောင်မောင်က အရမ်းမြတ်နိုးနှစ်သက်ပါတယ်”
ပြောလိုက် နမ်းလိုက်၊ ပြောလိုက်နမ်းလိုက်နဲ့… မောင်ရဲ့ ကျွန်စိတ်များလည်း ပြန်လည် နိုးထလို့ ထကြွလာပါတော့တယ်။
ရိုးရိုးနမ်းနေရင်းကနေ အေး အဖုတ်နဲ့ထိကပ်ခွင့်ရခဲ့တဲ့နေရာလေးကို ရှာကာ လျှာပြားဖြင့် အေး အကြိုက် “ပလပ်.ပလပ်..” မြည်အောင် ယက်လိုက်ပါသည်။
တော်တော်ကြာကြာယက်ပြီးချိန်မှာတော့ အေးက “ဒီနားလာ” ဆိုတာကြောင့် အေး အောက်ခံဘောင်းဘီကို ပါးစပ်နဲ့ကိုက်ကာ အေးအနားကို သွားလိုက်ပါသည်။ အေးက မောင့်ပါးစပ်မှာ ကိုက်ထားတဲ့ သူမရဲ့အောက်ခံဘောင်းဘီကို ပြန်ယူလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တင်ထားလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် အေးရဲ့ ညာဘက်ခြေထောက်ကို မောင့်ရှေ့ကို ထိုးပေးလိုက်သည်။ အလိုက်သိလွန်းလှတဲ့မောင်က အေး ခြေဖဝါးကို လျှာဖြင့် ဦးစွာသန့်ရှင်းပေးလိုက်ပြီး ထို့မှတဆင့် ခြေချောင်းလေးများ၊ ခြေဖမိုးတို့ကို ဆက်လက်သန့်ရှင်းပေးလိုက်ပါသည်။ ညာပြီးတော့ ဘယ်ပေါ့။
“လာ ကုတင်ပေါ်တက် မျက်နှာသစ်ပေးမယ်”
မသစ်ကတာကြာပြီဆိုတော့ ပျော်လိုက်တာ။ ကြည်နူးလိုက်တာဆိုတာ ပျော်မနေပါနဲ့။ အေးရော မောင်ရောပေါ့။
မောင် ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လဲနေပေးလိုက်သည်။ အေးက ထဘီကို မချွတ်သေးဘဲ မောင့်နှာဖူးပေါ် ထိုင်ချလိုက်သည်။ မလုပ်ဖြစ်တာကြာပြီမို့ အေး အလေးချိန်လေးက ပိုစီးလာတာလဲ ပါမယ်ထင်တယ်။ မောင် “အု” ခနဲတောင် အသံထွက်သွားတယ်။ အေးလဲ ရယ်မိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ၊ အေး မောင့်မျက်နှာပေါ်၊ နှာဖူးပေါ်တွေမှာ မထိုင်ရတာ ကြာပြီ။ ထိုင်လိုက်တော့လည်း အရင်လို ဇိမ်ရှိသားဘဲ။ ခြေထောက်ကိုဆင်းလိုက်ပြီး အောက်က မောင့်ငယ်ပါကို ခပ်စပ်စပ်လေး ခြေထောက်နဲ့ရိုက်လိုက်သည်။
“အ…”
“အ…”
မောင့်ငယ်ပါလေးပါ မာတောင်လို့လာပါသည်။
“ကဲဟာ မာချင်အုန်းဟယ်..၊ မာချင်အုန်းဟယ်”
သူမကိုယ်တိုင်ဘဲ မာလာအောင်လုပ်ပြီး အခုတော့ မာချင်အုန်းဟယ်ဆိုပြီး မောင့်ကို နာနာလေး နှက်နေပါသည်။
“ကဲဟယ်…”
အေး သူမရဲ့ “ကဲဟယ်…” နှင့်အတူ သူမဖင်မှ “ဘူ”ဆိုပြီး လေလည်သွားပါသည်။
“အောက်က ခွေးလေး သခင်မလေလည်လိုက်တာ ဘယ်လိုနေလဲ ကောင်းလား”
“ဟုတ် ဟုတ် ကောင်းပါတယ် သခင်မ”
“အောက်ထပ်ထုပေးအုန်းမယ်..”
သူမတင်ပါးကို နှာဖူးနေရာမှာ ထားထားရာမှ အောက်သို့နည်းနည်းလျော့လိုက်ပြီး ဖင်ပေါက်ကို မောင့်နှာခေါင်းနား ကပ်ပြီး ထိုင်ချလိုက်သည်။ အဲ့လို ထိုင်ချလိုက်တော့ အောက်က မောင်ကတော့ အသက်ရှုပေါက်က သူမတင်ပါးကြားက လာတဲ့လေဘဲ ရှိတော့တယ်။ ဒါကို အေးက ထပ်ပြီး လေလည်အုန်းမှာဆိုတော့ အေးရဲ့အီးနံ့ကိုဘဲ ရှူရတော့မယ့် အခြေအနေပင်။ ဒါဟာလဲ မောင်ကြိုက်တဲ့ ပုံစံပေါ့။
“ဘူ….”
“မွှေးလား မွှေးလား… ဟီး နံ့တယ်နော်..”
အေးက နံ့တယ်ပြောရင် အီးနောက်တစ်လုံး ထပ်ထုလိုက်ပြန်သည်။ မောင့်ကို အီးနံ့မွှတ်အောင်လုပ်ပြီးတော့မှဘဲ သူမ ထဘီကိုကွင်းလုံးကျွတ်ချွတ်ချလိုက်ပြီးတော့ မောင့်မျက်နှာပေါ်မှာ ဖင်က ကပါတော့သည်။ ဖင်ကကတယ်ဆိုတာ ဖင်ကို ဟိုဘက်ရွေ့လိုက် ဒီဘက်ရွေ့လိုက်၊ ကြွလိုက် ဖိလိုက်နဲ့ အောက်ကသူကို အဖုတ်ကထွက်တဲ့အရည်တွေနဲ့ မျက်နှာအနံ့လိုက်သုတ်ပေးတဲ့အကပေါ့။
“ဟူးးးး မောလိုက်တာ”
အေး မောင့်မျက်နှာပေါ်ကနေ ဘေးသို့လှိမ့်လိုက်ပြီး လဲနေလိုက်ပါသည်။ ပြီးနောက် မောင့်မျက်နှာဘက် လှည့်ကြည့်က ထခွီနေပါသည်။
“မောင်… အေးအဖုတ်ကထွက်တဲ့အရည်တွေနဲ့ မျက်နှာသစ်ရတာကောင်းရဲ့လား”
“အင်းးး ကောင်းတယ်”
“ဟီးးး နောက်နေ့ကျရင် အဖုတ်နဲ့မျက်နှာသစ်ပေးပြီးမှ ရပ်ကွက်ရုံးကိုလွှတ်မယ်၊ ဘယ်လိုလဲ သွားရဲလား..”
“အေး ခိုင်းတာဆို မောင်က လုပ်ဖို့အဆင်သင့်ပါ…”
“ပြောတတ်တယ် ပါးစပ်ကြီးက”
“ခဏနားအုန်း၊ ပြီးရင် နောက်တစ်ဆင့်ဆက်သွားမယ်”
“ရပါတယ် အေးရဲ့ တစ်ဆက်ထဲသွားမယ်လေ..”
“ရှင်က ရပေမယ့် ကျွန်မမရဘူးရှင့်၊ ကျွန်မမောနေတယ်”
“ရှင်က အောက်နေတဲ့သူဆိုတော့ ဘယ်မောမလဲ၊ နောက်ပြီး ရှင့်အကြိုက်တွေ ရနေတာလေ…”
“အေးရော ဒီလိုနေရတာကို မကြိုက်တော့လို့လား…”
“မဟုတ်ပါဘူး ဦးမောင်ရယ်၊ ကျွန်မက ဒေါ်အေးဖြစ်နေပြီရှင့်…”
ရယ်ရယ်မောမောဖြင့် နှစ်ယောက်သား ကြည်နူးနေကြည်သည်။ အေးရဲ့အဖုတ်ကလဲ အရည်တွေရွှဲနေသလို မောင့်ရဲ့မျက်နှာကလဲ အရည်တွေရွှဲလို့နေပါသည်။
တစ်တော့
၁၃၊၉၊၂၀၂၁ (၁၂:၂၇ AM)

ရာအိမ်မှူး
အပိုင်း (၃)


အမေအဖေ့ကို ခွေးတစ်ကောင်လို ဆက်ဆံသလို အင်ကြင်းလဲ လိမ္မာတဲ့ ခွေးလေးတစ်ကောင် လိုချင်စိတ်တွေဖြစ်ပေါ် ဖြစ်ပေါ်လာတယ်။ သို့ပေမယ့်လည်း စိတ်ကူးနဲ့လက်တွေ့က ထပ်တူကျမနေပါဘူး။ အခုတောင် ချစ်ရသူသခင်အလိုကျ တည်းခိုခန်းလေးထဲ လေးဘက်ထောက်ပြီး တွားသွားပြနေရတာပါ။ ကိုရဲက အင်ကြင်း လေးဘက်ထောက်ပြီးတွားသွားပြတာကို အရမ်းသဘောကျတာ။ တည်းခိုခန်းထဲရောက်ရင် နာရီဝက်လောက်ကတော့ အင်ကြင်းက အခန်းအနှံ့ လေးဘက်ထောက်သွားနေရတာဘဲ။ ကိုရဲက နားတော့ဆိုမှ ခုတင်ပေါ်တက်ခွင့်ရပြီး ကိုရဲရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ အမောဖြေခွင့်ရတာ။ အဲ့အချိန်ဆို ကိုရဲက အင်ကြင်းရဲ့ဆံပင်လေးတွေကို ယုယုယယလေး ပွတ်သတ်ပေးတာလေးက အင်ကြင်းအတွက် မရိုးနိုင်တဲ့သာယာမှုလေးပါ။ ခွေးတစ်ကောင်လိုချင်စိတ်ဖြစ်ပေမယ့် ကိုယ်ကိုတိုင် ခွေးမလေးလို နေရတာကိုလဲ အင်ကြင်း နှစ်ခြိုက်တယ်။ အမောပန်းဖြေပြီးရင်တော့ ကိုရဲက အင်ကြင်းကို ခွေးလိုး လိုးပေးတော့တာဘဲ။ ညဉ်းသံကိုတောင် ခွေးလိုဘဲ ညဉ်းခိုင်းတာ လူသံထွက်မိရင် အင်ကြင်းပါးကို မညှာမတာကို ချတာ။ အဲ့အရသာကကောင်းတော့ကောင်းပေမယ့် အင်ကြင်းက မိန်းခလေးဆိုတော့ အသားနာမှာကိုကြောက်လို့ ခွေးလိုဘဲ ညည်းတာ။ ခွေးလို ညဉ်းနေကြဖြစ်နေပြီလေ၊ လူသံယောင်လို့တောင် ထွက်မလာနိုင်ပါဘူး။ အင်ကြင်း အဲ့နေရာမှာ ယုံကြည်ချက်အပြည့်။
“အု…အု…အု…”
“အီ….အု…အု…”
“ဝုတ်….ဝုတ်….ဝုတ်….”
အရမ်းနာရင်တော့
“အူ……” ဆိုပြီး အင်ကြင်း စွဲစွဲငင်ငင် အူ ပစ်လိုက်တယ်။
ကိုရဲကလဲ အင်ကြင်းရဲ့ ညဉ်းသံအပေါ်လိုက်ပြီး အကြမ်း အနုသွားတယ်။ အင်ကြင်း အူ ပြီဆိုရင် လက်ဝါးနဲ့ အင်ကြင်တင်ပါးကို အားကုန် “တဖြောင်းဖြောင်း” နဲ့ ရိုက်တော့တာဘဲ။
ပထမတစ်ချီပြီးသွားရင် ခဏအနားယူကြတယ်။ ပြီးရင် နောက်တစ်ချီကျရင် အင်ကြင်းက ဖာသည်မလေး ဖြစ်ပေးရတယ်။ ကလပ်တွေ၊ ဘားတွေမှာ ကောင်မလေးတွေ ယောင်္ကျားလေးတွေကို မြူဆွယ်တဲ့ပုံစံကကွက်တွေကို အခန်းထဲမှာ ကိုရဲရှေ့အသုံးတော်ခံကပြရတယ်။ အင်ကြင်းအစကတော့ အဲ့ကနည်းတွေမသိပါဘူး။ ကိုရဲက ဗီဒီယိုဖိုင်တွေကို ဒေါင်းပေးပြီး အင်ကြင်းဖုန်းထဲကို Zapya နဲ့ ကူးထည့်ပေးလိုက်ပြီးတော့ အင်ကြင်းကို အိမ်စာအနေနဲ့ လေ့ကျင့်ခိုင်းခဲ့တယ်လေ။ ဘယ်ရမလဲ ကိုရဲက တစ်ပတ်အချိန်ပေးပေမယ့် ၃ရက်လောက်နဲ့ကို တော်တော်တတ်နေပြီလေ၊ ညလုံးပေါက်တွေ ကြိုးစားလေ့ကျင့်ထားတာ။ စစပိုင်းတုန်းကတော့ ဖာသည်မလို နေရမယ်ဆိုရင် စိတ်ညစ်တယ်။ အင်ကြင်းပါးစပ်ကနေ ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်စကားတွေကို ပြောရတာလေ ကိုရဲအလိုကျ။ အဆင်ပြေမနေခဲ့ဘူး။ သင်ကြားရေးဆရာကိုရဲကလဲ သိပ်တော်တာ။ သူပြောခိုင်းတာကို သူလိုချင်တဲ့ အသံအတိုးအကျယ်နဲ့ရရင်ရ၊ မရရင် အင်ကြင်းရဲ့နို့သီးထိပ်ကိုဆွဲတယ်။ လိမ်ဆွဲတာမျိုးမဟုတ်ဘူး နို့သီးထိပ်ကနေကိုင်ပြီး ဆောင့်ဆွဲတာ။ တစ်ချက်တစ်ချက် အီစိမ့်နေတာဘဲ။ တည်းခိုခန်းမှာလေ့ကျင့်တာ ၃ခါမြောက်မှာ ပါးစပ်က ပြောရဲနေပြီ။
“ကျွန်မ အင်ကြင်းခိုင်ဟာ ဖာသည်မပါ”
“ကျွန်မ အင်ကြင်းခိုင်ဟာ အချိန်ပြည့် လီးဆာနေတဲ့ ဖာသည်မပါ”
“အင်ကြင်းခိုင်ဆိုတဲ့ ဖာသည်မလေးကို ဖင်လိုးပေးကြပါ၊ အင်ကြင်းခိုင်ဆိုတဲ့ ဖာသည်မလေးကို ဖင်ကွဲ စဖုတ်ပြဲအောင် လိုးပေးပါ..”
“အကိုရေ ကျွန်မအဖုတ်က ယွနေလို့ အကိုတုတ်နဲ့ ကုတ်ပေးပါအုန်း”
“ကျွန်မက ဖာသည်မပါရှင့်…”
“ကိုရဲရဲ့ဂွေး ကျွန်မအဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်ပေးမှ အယားပြေမယ့် ဖာသည်မပါရှင့်…”
“အကို ကျွန်မက အခမဲ့ဖာသည်မပါ ကျွန်မကို လိုးပေးပါနော်…”
“အဖုတ်ကို စောက်ရည်ထွက်တဲ့ထိ လိုးပေးပါရှင့်”
“etc…”
“အကို အလကားနော် အလကား၊ ကြိုက်သလိုလုပ်လို့ရတဲ့ ဟော့ဒီက အင်ကြင်းဆိုတာ ဖာသည်ခွေးမလေးပါရှင့်” ဒီစကားကိုတော့ ကိုရဲကို ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ပြီး အင်ကြင်းပြောနေကြပေါ့။ ကိုရဲကလည်း အဲ့လိုလေး ပြောလာပြီဆို အင်ကြင်းတစ်ယောက် မောနေပြီဆိုတာ သိလိုက်ပြီမို့ ဘာမှထပ်မပြောခိုင်းတော့ဘဲ သူ့အိတ်ထဲက ပိုက်ဆံအနည်းငယ်ကိုထုတ်လိုက်ပြီး အင်ကြင်းပါးစပ်မှာ ကိုက်ခိုင်းထားတယ်။ များသောအားဖြင့်က ၅ထောင်တန်ဖြစ်လေ့ရှိပေမယ့်၊ တစ်ခါတစ်လေကျရင် အင်ကြင်းကို “နင်က တန်ဖိုးမရှိတဲ့ဖာသည်မ” ဆိုပြီး ဘယ်ကရှာလာမှန်းမသိတဲ့ ၁၀တန်၊ ၂၀တန်တွေ ကိုက်ခိုင်းထားလေ့ရှိတယ်။
ပြီးရင်တော့ “ကဲဟယ်..ကဲဟယ်” ဆိုပြီး မညှာမတာကို ဖင်ကိုရိုက်လိုက်၊ အင်ကြင်းရဲ့နို့နှစ်လုံးကို လိမ်ဆွဲလိုက်လုပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ကို လိုးတယ်။ ပြီးခါနီးရင် အင်ကြင်းကို ဒီဘက်အတင်းဆွဲလှည့်ပြီး ကိုရဲက သူ့လက်နဲ့ အင်ကြင်းပါးစပ်ကိုဆွဲဗြဲတာ၊ ပြီးရင် ပါးစပ်ထဲ လိင်တံကို အတင်းထိုးထည့်ပြီး အင်ကြင်းရဲ့အာခေါင်တည့်တည့်ကို သုတ်ရည်ပန်းထည့်လိုက်တာ။ အစပိုင်းကတော့ ဆွဲလှည့်မယ်ဆိုတာ ကြိုမသိခဲ့တော့ အင်ကြင်းက ပြန်ရုန်းမိတယ်။ အဲ့တော့ သုတ်ရည်က ထိန်းမရတော့ဘဲ မျက်နှာပေါ်တွေ၊ ခေါင်းပေါ်တွေမှာ ရွှဲခဲ့ရတယ်။ အခုတော့ ဘာလုပ်မယ်ဆိုတာကြိုသိနေတော့ ကိုရဲဆွဲလှည့်တာနဲ့ ပါးစပ်ကို ကြိုဟပေးထားလိုက်တယ်။ အဲ့လိုကျတော့လဲ ကိုရဲက မကြိုက်ပြန်ဘူး၊ သူကပြောတယ်၊ ပါးစပ်ကိုစေ့ထားတဲ့ သူကိုယ်တိုင်ဆွဲဟမယ်တဲ့။ ကိုရဲ အင်ကြင်းပါးစပ်ထဲ ပြီးလိုက်ပြီဆိုတာနဲ့ အင်ကြင်းလည်း တစ်ချီပြီးသွားတာဘဲ။
လရည်တွေအာခေါင်ထဲပန်းထည့်ပြီးပေါ့မယ့် ကိုရဲက ဖာသည်ဖြစ်နေပြီဖြစ်တဲ့အင်ကြင်းကို မညှာမတာဆက်ပြီး စုပ်ခိုင်းတယ်။ သူလိင်တံပြန်တောင်တဲ့အထိ။ ပြန်တောင်ပြီဆိုရင်တော့ အင်ကြင်းမတ်တပ်ရန်ဖင်ကုန်းပေးရတယ်။ ခွေးလိုးမလိုးတော့ဘူး၊ နံရံကိုကပ်ပြီးလက်ထောက်ခိုင်းတဲ့အခါတွေလဲရှိတယ်။ အများအားဖြင့်တော့ မတ်တပ်ရပ်ဖင်ကုန်းပေးထားရတာဘဲ။ ကိုရဲလဲ မတ်တပ်လာပြီး အင်ကြာင်းဖင်ကို လက်ဝါးနဲ့ “တဖြန်းဖြန်း” ရိုက်၊ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ချောင်းတွေကို ထိုးထည့်တာ၊ ဘာဆီဘာအရည်မှ မခံဘဲကိုလုပ်တာ။ ဖင်ပေါက်ကို ကလိခံရတာများလာလို့ အင်ကြင်းအဖုတ်က အရည်တွေထွက်လာပြီဆိုမှ အဲ့အရည်တွေကို ကိုရဲက သူ့လက်ဝါးနဲ့ပွတ်ယူပြီး ဖင်ပေါက်ကို ပြန်ပွတ်ပေးတယ်။ ဖင်ကုန်းတာကိုလဲ တော်တော်ကို ကုန်းထားရတာ။ အောက်ခြေချောင်းလေးတွေကို ခြေမလက်မထိတဲ့အထိကုန်းပေးထားရတာ။ ဖင်ကိုလိုးပြီးရင် ဖင်ထဲမှာဘဲ ပြီးပစ်တာ။ ပြီးရင်တော့ နှစ်ယောက်လုံး မတ်တပ်ရပ်ပြီး လိုးဆောင့်ထားရတာဆိုတော့ မောပြီး လဲသွားရော။ ကိုရဲကသာ အေးအေးလဲနေတာ၊ အင်ကြင်းက အင်ကြင်းဖင်က ခုလေးတင်မှ ဖင်ထဲကို လရည်ပန်းထည့်ပေးထားတဲ့ ကိုရဲရဲ့လိင်တံကို စုပ်ပေး ယက်ပေးနေရသေးတာ။ ကိုရဲရဲ့ဇိမ်ယူတဲ့အချိန်ပေါ့။ အင်ကြင်းမှာတော့ လရည်ဖက်၊ ကိုယ့်ဖင်ကထွက်တဲ့ချီးဖက်၊ စောက်ဖုတ်ကထွက်တဲ့အရည်တွေနဲ့ ရောပြွန်းနေတဲ့ ကိုရဲရဲ့လိင်တံကို အရွံမရှာကို ပြုစုပေးရတာ။ ကိုရဲကို အင်ကြင်းက အကြိမ်ကြိမ်ပြောတယ်၊ ဖင်လိုးမယ်ဆိုရင် အင်ကြင်းကို ဝမ်းရှင်းခွင့်ပြုပါဆိုတာကို မရဘူး အစိမ်းဘဲစားမယ်ဆိုတာချည်းဘဲ။ ဖင်လိုးခံလိုက်ပြီးရင် လူက ဘယ်လိုကြီးဖြစ်မှန်းကို မသိဘူး နေရထိုင်ရတာလဲ အဆင်မပြေဘူး။ ကိုရဲက ချစ်ဖို့ကောင်းတာ ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေကို ယက်ထား၊ စုပ်ထားတဲ့ အင်ကြင်းရဲ့ပါးစပ်ကို မရွံမရှာ ပြန်နမ်းပေးတာဘဲ။ သူ့လိင်တံ သန့်ရှင်းသွားပြီဆိုရင် အင်ကြင်းရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို အပေါ်ဆွဲတင်လိုက်ပြီး သူက နှုတ်ခမ်းကို ပြန်နမ်းပေးတယ်။ အစကတော့ ရေဆေးပြီးမှ နမ်းပါလုပ်ခဲ့ပေမယ်။ အခုတော့ အင်ကြင်းလဲ နေသားကျ၊ အဲ့လိုလေး နမ်းပေးတာကိုဘဲ သဘောတွေကကျ။
ပြီးရင် နှစ်ယောက်သား ရေလေးဘာလေးသောက်ပြီး တီဗီဖွင့်ကြည့်ရင် ဖက်အိပ်ဖြစ်ကြတာများတယ်။ မအိပ်ချင်တော့ တည်းခိုခန်းပြည့်မယ့်အချိန်ကို ဖုန်းနာရီ Alarm လေးတော့ ပေးထားရတယ်။ နှစ်ယောက်လုံးက အအိပ်စပ်ပေမယ့် အိပ်ရင်လည်း သိုးနေတာဘဲ။
နိုးလာပြီဆိုရင် အချိန်ပေါ်မူတည်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲမှာ တစ်ချီထပ်ဆွဲတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲ ဆွဲတဲ့အချီကတော့ ပုံမှန်အတွဲတွေလိုဘဲ Ro ဆန်ဆန်လေးပေါ့။ ကိုရဲက အင်ကြင်းကို ခေါင်းလျှော်ပေးတယ်၊ နှိပ်နယ်ပေးတယ်။ အဲ့ဒါတွေကြောင့် အင်ကြင်း ဆံပင်ကို ခေါင်းလျှော်ဆိုင်တွေမှာ မလျှော်ဖြစ်တာတောင် အတော်ကြာခဲ့ပြီ။ ကိုရဲနဲ့ တည်းခိုခန်းတွေ မကြာမကြာ စရောက်ကထဲကပေါ့။ ယုယကြင်နာမှုက အပြည့်နော်။ အင်ကြင်းကို ဖာသည်မလေးပုံစံခိုင်းတုန်းကကိုရဲ၊ ခွေးလိုပုံစံဆက်ဆံတုန်းက ကိုရဲ မဟုတ်တော့ဘဲ တခြားတစ်ယောက်ကြီးကို ပြောင်းသွားသလိုကို နူးညံ့တာ။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေချိုးနေရင်း ပြီးရင် ဘာစားမလဲ၊ ဘာလိုက်ကျွေးရမလဲ။ အင်ကြင်းကတော့ ချွဲရမယ့်အချိန်ဆိုတာသိတော့ အပြတ်ချွဲတာ။ ပြီးရင်တော့ နှစ်ယောက်သား ရှယ်စားပလန်နဲ့ စားကြလေသတည်းပေါ့။ ကိုရဲက ကားပါတယ်ဆိုတော့ အဝေးနေရာတော်တော်များများမှာ သွားစားဖြစ်တာက များတယ်။ အကြိုက်တူတာက အင်ကြင်းရော ကိုရဲရောက ဟော်တယ်စာကို ငြိမ်ငြိမ်လေး ထိုင်စားရတာထက့်၊ အပန်းဖြေဥယာဉ်လိုနေရာမျိုးတွေ၊ လူရှင်းတဲ့နေရာ၊ နားအေးတဲ့နေရာမျိုးတွေမှာ အပန်းဖြေပြီး စားသောက်ရတာကို ပိုသဘောကျတယ်။ တခါတရံထဲ နှစ်ယောက်သား ကားလေးနဲ့မြို့ပြင်ထွက်ပြီး လမ်းဘေးတစ်နေရာရာမှာ ကားရပ်ပြီး လမ်းတစ်လျှောက်စားချင်လို့ ဝယ်လာတဲ့မုန့်တွေကို အေးအေးဆေးဆေး ဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ ထိုင်စားဖြစ်တယ်။ ဆိုးတာတစ်ခုတော့ရှိတယ်၊ ကားပေါ်ရောက်တာနဲ့ ကိုရဲက အင်ကြင်းကို လက်ထိပ်ခတ်ထားတတ်တာက ဆိုးတာ၊ မုန့်စားရင်တောင် တခါတရံ ကိုရဲက ခွံ့ကျွေးတာ လက်ထိပ်ကျမဖြုတ်ပေးဘူးလေ။
…………………………………………………………….
မောင်နှင့်အေးအတူ မီးလေးအိမ်ကို ချီတက်လို့လာခဲ့တယ်။ မောင် တော်တော်လေး လန့်နေမိတာတော့ အမှန်ပေ။ အေးက မီးလေးကို ဘာများသွားပြောလေမလဲပေါ့။ မြန်မာရုပ်ရှင်ထဲကလို ပါးဆွဲရိုက်လေမလား၊ တရုတ်မတွေလို တခြားအဖော်အမျိုးသမီး၊ အမျိုးသားအချို့ကိုခေါ်ကို မီးလေးကို အဝတ်အစားတွေဆွဲချွတ်ပြီး အရှက်ခွဲလေမလားပေါ့။ မောင် သူလည်း မလိုက်ရဲဘူး၊ ဒါပေမယ့် အေးရဲ့ ဒေါသကိုလဲကြောက်ရသေးတယ်။ မီးလေးတိုက်ခန်းထိရောက်တော့ မောင် ပေကပ်ကပ်လုပ်နေမိတယ်။ အေးက မောင်လာလေ ပေကပ်ကပ်လုပ်မနေနဲ့ဆိုပြီး မျက်လုံးအကြည့်နဲ့ပြောလိုက်မှ မီးလေးအခန်းဝထိ လိုက်လာလိုက်တယ်။ အေးကဘဲ တံခါးခေါက်တယ်။ မီးလေး လာဖွင့်ပေးတယ်။ တွေ့တွေ့ချင်း မီးလေးလဲ လန့်ပြီး ကြောင်နေတယ်။ ပြီးမှ လက်ထဲပါလာတဲ့သော့နဲ့ သံပန်းတံခါးကို ဖွင့်ပေးတယ်။ အေးက သူ့အိမ်သူ့ရာရောက်တာကျနေတာဘဲ မီးလေးအိမ်ကို တစ်ချက်မျက်လုံးဝေ့ကြည့်ပြီး အဆင်ပြေမယ့်နေရာမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ မီးလေးက အခင်းခင်းပေးပါ့မယ်ဆိုတာကိုတောင် “ရတယ် သမီး မခင်းနဲ့” တဲ့။
အေးရဲ့ သံခင်း သံမံခင်း လူမှု့ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးစွမ်းရည်က လက်ခါးတောင်ခါလောက်တယ်။ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်အေးအေးဆေးဆေးဘဲ ယောက်ယတ်ခတ်သံ၊ ဒေါသသံမပါဘဲ မီးလေးကို ပြေရာပြေကြောင်း ပြောသွားတယ်။ အတိုချုပ်ကတော့...၊ သူအလုပ်များနေတဲ့အချိန်မှာ မောင့်ကို ပြုစုပေးထားတာတွေအတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ်တဲ့။ ရိုင်းရိုင်းပြောရရင်တော့ သူအလုပ်များနေလို့ မောင် သူ့ကို လိုးခွင့်မရလို့ မလိုးရတဲ့အချိန်တွေမှာ မီးလေးက သူ့အစား မောင့်ကို လိုးခွင့်ပေးထားတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်တဲ့။ ဒါပေမယ့် အခု သူ မောင့်အတွက် အချိန်ပေးပြီး မောင့်ကိုလဲ လိုးခွင့်ပြန်ပေးတော့မှာမို့လို့ သမီးအနေနဲ့ အပင်ပန်းမခံဘဲ အနားယူလို့ရပါပြီတဲ့။ အန်တီက အန်တီလူကို နိုင်ပြီးသားမို့ တိတ်တိတ်လေး ခိုးစားတာတွေလဲ နောက်ထပ်ဖြစ်မလာတော့ဘူးလို့ အန်တီထင်ထားပါတယ်တဲ့။ ပြီးတော့ သမီးတို့ ညီအမတွေ နေရေးစားရေးအတွက် သမီးကို အန်တီ့ရဲ့ အိမ်ခြံမြေအကျိုးဆောင်ကုမ္ဗဏီမှာ အလုပ်ပေးချင်ပါတယ်။ သမီးလက်ခံနိုင်မလားတဲ့။ သမီး ညီမလေး ပညာရေးကလဲ ရှိသေးတာမို့ သမီးကို လက်ခံစေချင်တယ်။ အန်တီ့အလုပ်က ရတဲ့ငွေက သမီးတို့အိမ်စရိတ်နဲ့ သမီးညီမ ပညာရေးစရိတ်ကို အပြည့်အဝ ထောက်ပံ့နိုင်ပါလိမ့်မယ်တဲ့။ ဒါဘဲ ဒီလောက်ဘဲ ပြောပြီး မီးလေးတို့အိမ်ကနဲ့ပြန်ခဲ့တယ်။ မီးလေးက တိုက်အောက်ထိ လိုက်ပို့ပေးတယ်။ အမယ် ဟုတ်နေတာဘဲ။ အဲ့ကျမှဘဲ မောင့် ရင်ထဲက အလုံးကြီးကျသွားတော့တယ်။ အဲ့အလုံးကြီး မကျသေးရင်လဲ အေးက အိမ်ပြန်ရောက်ရင် ရေတိုက်ပြီး မျောချပေးမှာဘဲလေ။
မီးလေးအိမ်ကနေ မောင်နဲ့အေး အိမ်တန်းမပြန်ဖြစ်ဘူး။ စိန်ဂေဟာသွားလိုက်သေးတယ်။ အေးက မောင်အတွက်ဆိုပြီး ခွေးလည်ပတ်သံကြိုးရှည်ရှည်ဝယ်လာတယ်၊ မောင်လဲ အဲ့ သံကြိုးကြီးဝယ်တော့ အေးက သူ့ကို ခွေးလုပ်ခိုင်းတော့မယ်ဆိုပြီး ပျော်နေတာ။ အေးနဲ့မောင် မျက်လုံးချင်းဆုံတော့ မောင်က သံကြိုးကို ကိုင်ထားရက ပင့်ပြတယ်။ အေးကလဲ မျက်လုံးနဲ့ အဲ့ဒါမောင့်အတွက် မောင်ပျော်တယ်မှတ်လားလို့ ပြောလိုက်တယ်။ စိန်ဂေဟာကနေ သံကြိုးဘဲဝယ်လာတာတော့ မဟုတ်ဘူး။ တခြားစားစရာဘာညာလဲ ဝယ်ခဲ့သေးတယ်။ အသွားရောအပြန်ရော လမ်းလျှောက်ဆိုတော့ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ နှစ်ယောက်လုံးလဲရော။ အိမ်မရောက်မီ လမ်းမှာတော့ ငယ်မူငယ်သွေးတွေ တက်ကြွပြီး တက်ကြွတဲ့ ကြက်ဖကြီးနဲ့ ကြက်မကြီးလိုကို ဖြစ်လို့ပေါ့။

တစ်တော့
၁၆၊၉၊၂၀၂၁ (၁၂:၄၇ AM)
Modify message
Report to moderator 104.243.212.53
(43 people liked this)
Myanmar Deep Web App
https://appsenjoy.com/rfBEQ?fbclid=IwAR08Af1cXWMAhdTyg3myKiHKbI4z568PFaO_DFuUY4aVeNT-b7_lma2I_RY
Online onestop
ဂုဏ်ထူးတန်း
*****
Posts: 350
Total likes: 710
ဖိုရမ်ပေးမှတ် 0
Gender: Male
အသစ်အသစ်များကို ဖန်တီးခြယ်ရေးလျက်
View Profile Myanmar Deep Web Email Personal Message (Online)

Re: ရာအိမ်မှူး အပိုင်း(၄)
« Reply #3 on: 20 September 2021, 00:24:13 »
QuoteModifyRemove
ရာအိမ်မှူး
အပိုင်း (၄)


မီးလေးလဲ အေးရဲ့မေတ္တာရိပ်မှာ အဆင်ပြေချောမွေ့နေပါပြီ၊ အေးရဲ့ကမ်းလှမ်းမှုကို လက်ခံလိုက်တာ မီးလေးအတွက် ကံကောင်းခြင်းတွေပါဘဲ။ သင်လွယ် တတ်လွယ် မီးလေးကို အေးကလဲ သဘောကျတာမို့ တချို့အလုပ်တွေဆို မျက်နှာလွှဲထားလိုက်တယ်။ မောင်နဲ့ အေးကြားမှာ မီးလေးက သက်သက်တရားခံဖြစ်သွားရတယ်လို့အေးက ခံစားမိတာကြောင့် မောင့်ကိစ္စနဲ့ပတ်သက်ရင် အေးနဲ့မောင်ဘဲ အပြစ်ရှိတယ်။ မီးလေးမှာ ဘာအပြစ်မှ မရှိရှာပါဘူးလေဆိုပြီး နားလည် ခွင့်လွှတ်ပေးထားလိုက်တယ်။ ဟုတ်တယ်လေ ဘာလို့ဆို မောင်က ဘယ်လို လူစားမျိုးလဲဆိုတာ အေးက အသိဆုံး။ မောင်က မိန်းခလေးတွေရဲ့ခြေဖဝါးအောက်မှာ၊ ထဘီအောက်မှာ နေရတာကို ကြိုက်တဲ့လူစားမျိုး။ အေးတို့ အိမ်ထောင်မကျခင်ထဲက မောင်က အေးကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းကြီးကို ဖွင့်ပြောထားတာ၊ အေးကလဲ မောင့်ရဲ့အဲ့စိတ်ကို သဘောကျလို့ကို မောင်နဲ့ လက်ထပ်လိုက်တာ။ မောင့်အတွက် အေးက ဒုတိယမြောက်ချစ်သူဆိုပေမယ့်၊ အေးအတွက်တော့ မောင်က နောက်ဆုံးချစ်သူဖြစ်ခဲ့ရသူပါ။ အေးက ရုပ်လေးချောသလောက် ပွေရှုတ်နေခဲ့သူ၊ အေးတို့လက်ထပ် ခေတ်ကာလတုန်းကဆို အေးကို လူကြီးတော်တော်များများက မျက်မုန်းကျိုးတာပေါ့။ အေးက ဆိုရှယ်ကျလွန်းတယ်လေ။ ညားတဲ့အခါကျတော့ ရိုးရိုးအေးအေးကြီး မောင်နဲ့ ညားလို့ မောင်တော့ အေးဒဏ်တွေ ခံရပြီလို့ အများက ထင်မှတ်ခဲ့ကြပေမယ့် အိမ်ထောင်ကျပြီးနောက်ပိုင်းအေးဟာ အိမ်ထောင်ရှင်မကောင်း ပီသစွာ နေထိုင်ခဲ့ပါတယ်။ အရာရာကိုလဲ မောင့်အကြိုက်ကိုဘဲ လိုက်လျောပေးခဲ့တာများတယ်။ အေး မလိုက်လျောပေးခဲ့နိုင်တာကတော့ မောင့်အတွက် အေး ခလေးမွေးမပေးနိုင်ခြင်းဘဲ။
သမီးလေး အင်ကြင်းက သူ့ကိုယ်သူ မွေးစားသမီးဆိုတာကို မသိရှာဘူး၊ သနားစရာခလေးမလေးဟာ လူကြီးတွေရဲ့တိုက်ပွဲမှာ မြေစာပင် ဖြစ်ခဲ့ရရှာသူလေးပေါ့။ အင်ကြင်းလေးက အမေက မောင်အရမ်းချစ်ရတဲ့ မောင့်ရဲ့ငယ်ချစ်ဦးလေ။ အေးအရမ်းမုန်းရတဲ့ အေးအချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းပေါ့။
…………………………………….
“အေးနဲ့ပန်းနု မင်းဘယ်တစ်ယောက်ကို ရွေးချင်လဲ”
“ပန်းနုပေါ့ကွ..”
မင်းရော…
“ငါလဲ ပန်းနုဘဲပေါ့ကွ”
“မင်းတို့နှစ်ယောက်က အေးကို မကြိုက်ဘူးလား၊ ဒါဆို အေးကို ငါယူမယ်ဟေ့”
“မကြိုက်တာတော့ ဘယ်ဟုတ်မလဲ သာအောင်ရယ်၊ ကြိုက်တာပေါ့ကွ၊ ဒါပေမယ့် အေးမှာက ဒီလောက်ရည်းစားတွေများတာ ငါက ဘယ်နှစ်ယောက်မြောက်မှန်းမသိ အဖြစ်မခံနိုင်တာကွ…”
“ပြောတာပါဘဲ နောက်ပြီး အေးနဲ့လက်ချင်းချိတ်ပြီး လျှောက်သွားနေတဲ့ ဘယ်သူလဲ…”
“ဒါကတော့ ဒါပေါ့ကွ…”
“ဟားးး ဟားးးး ဟားးးး”
မောင်၊ သာအောင်၊ မင်းခန့် သူတို့က သူငယ်ချင်းသုံးယောက်။ ကျောင်းထဲမှာ သူတို့ကို တော်တော်များများသိကြတယ်။
မောင် - တည်ငြိမ်တယ်၊ စာတော်တယ်၊ အနေအေးတယ်။
သာအောင် - တောသား၊ ရဲတာမှအတော်ရဲတဲ့တောသား။
မင်းခန့် - သုံးယောက်ထဲမှာ အချောဆုံး၊ အားကစားမှာ ထူးချွန်တယ်၊ လူတကာနဲ့ခင်တယ်။
သူတို့ကို လူသိများရတဲ့ အဓိကအကြောင်းက မေဂျာကွင်းတွေရဲ့ရည်းစားဖြစ်နေတာကြောင့်ရယ်၊ အေးရဲ့ရည်းစားဖြစ်နေတာကြောင့်ရယ်။
အေးက ဒုတိယမေဂျာကွင်း၊ ပထမကတော့ ပန်းနု။ ပန်းနုရဲ့ရည်းစားက လူရိုးလေး မောင်။ အေးရဲ့ရည်းစားက မင်းခန့်။ မင်းခန့်က အမြဲရွှတ်နောက်နောက်ပြောလေ့ရှိတာက “ငါက အေးရဲ့ဘယ်နှစ်ယောက်မြောက်ရည်းစားလဲ” ဆိုတာဘဲ။ အေးရှေ့လဲ ပြောတာဘဲ။ အေးနဲ့မင်းခန့်က လိုက်ဖက်တယ်။ အတွဲညီတယ်။ အဲ့ခေတ်အခါက တည်းခိုခန်းတွေ သိပ်မပေါသေးတဲ့အချိန်ဆိုတော့ မင်းခန့်အဖေပိုင်းတဲ့ မြို့ထဲဘက်က တိုက်ခန်းမှာဘဲ မင်းခန့်နဲ့အေး သွားသွားကဲဖြစ်တယ်။ ပန်းနုနဲ့မောင်ကတော့ ကြည့်ရင် ရိုးသားသူကြီးတွေပေါ့။ မောင်က ပန်းနုရဲ့ဖိနပ်လေးအစွန်းအထင်းပေတာကအစ လူရှေ့သူရှေ့ပါမကျန်သုတ်ပေးတယ်။ ပန်းနုရဲ့စာအုပ်တစ်ပွေ့တစ်ပိုက်ကို မောင်ကဘဲ ပိုက်ပြီး ပန်းနုကို အိမ်ပြန်ပို့ပေးတယ်။ ပန်းနုက ဘာလေးဝယ်ပေးပါအုန်း၊ ဘာလေးလုပ်ပေးပါအုန်းဆို မောင်က ဖင်ပေါ့ပြီးသားဘဲ။ တော်တော်များများ မိန်းခလေးတွေက မောင့်လို ရည်းစားမျိုးလိုချင်ကြတယ်။ အရာရာကို အနွံနာခံလွန်းလို့ သဘောကျကြတယ်။
မင်းခန့်ရဲ့ဘောပွဲဆို အေးတို့ ထိပ်ဆုံးတန်းကကို အားပေးတာ။ (အဲ့ခေတ်အခါက အခုလို တက္ကသိုလ်တွေကို တနေရာဆီအဝေးကြီးတွေ ထားထားတာမျိုးမဟုတ်ဘူး၊ မြို့စွန်၊နယ်စွန်တွေကိုလဲ မပို့ထားဘူး။ တက္ကသိုလ်တွေအားလုံးက မြို့ထဲမှာဘဲရှိတယ်။ ၈၈ ဖြစ်ပြီးနောက်ပိုင်းမှသာ စစ်အစိုးရဟာ ကျောင်းသား၊ ကျောင်းသူတွေရဲ့ စည်းလုံးမှုကို ကြောက်လန့်ပြီး တက္ကသိုလ်တွေကို မြို့စွန်၊နယ်စွန်တွေ ပို့ခဲ့တယ်။ ကျောင်းသားတွေ စည်းလုံးမှာကြောက်တာကြောင့် အမှတ်နဲ့ခွဲပြီး စိတ်ဝမ်းကွဲစေမှုတွေကို လုပ်ဆောင်ခဲ့တယ်။ ဆေးကျောင်းသား၊ သူနာပြုနှင့် နိုင်ငံခြားဘာသာ တက္ကသိုလ်တွေကို မြို့တွင်းမှာထားပြီး အရာရာအရှေ့က ဦးဆောင်လေ့ရှိတဲ့ အင်ဂျင်နီယာကျောင်းကြီးကိုလဲပိတ်ပြီး GTC ဆိုပြီးမြို့စွန် တောထဲကို ပို့လိုက်တယ်။)
ထူးဆန်းတဲ့စိတ်ခံစားမှုရှိတဲ့မောင်နဲ့နေရတာ ကျေနပ်ရပေမယ့် ပန်းနုရဲ့တိတ်တခိုးမင်းသားလေးက မင်းခန့်လေ။ မောင်ရဲ့ပြုစုယုယမှုတွေက ပန်းနုစိတ်ကို မသိမ်းပိုက်နိုင်ဘူး။ မောင် သနားပါတယ်။ ပန်းနုကို ဘာမှ မယ်မယ်ရရမဘာလိုက်ရဘူး။ ပန်းနုက ပျော့ပျော့လေးနဲ့နံတဲ့ကြောင်ချီးလို လူမျိုးလေ။ မြန်မာဆန်ဆန်လေးနဲ့ယဉ်ယဉ်လေးဆိုပေမယ့် သူငယ်ချင်းရည်းစားကိုဘဲ အားနေတမ်းတနေတာ။ အကုန်လုံးကလဲ ပတ်လည်သူငယ်ချင်းတွေဘဲကို သူက စဖောက်တာ။
……………………………….
“အေး…ခြေထောက်လေး ထောင်လိုက်ပါအုန်း…”
အေးခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ထောင်ထားလိုက်ချိန် အေးရဲ့ပြူစစအဖုတ်ထဲကို မင်းခန့်က သူ့လိင်တံကို ထိုးသွင်းလိုက်ပါသည်။ စည်းချက်မှန်မှန်နဲ့ ကြီးဆေးရော ဂေါ်လီရောပေါင်းစပ်ထားတဲ့ မင်းခန့်ရဲ့လိင်တံကြီးက အေး အဖုတ်ထဲကို စည်းချက်မှန်စွာ အဝင်အထွက်ဖြင့်….။
“အ…အာ…အားးး အားးး အ….”
“အ…အာ…အ….”
ရုပ်ရှင်တွေထဲကလို မလုပ်ပါနဲ့ နာလှပါပြီတွေဘာတွေ မအော်နေခဲ့ပါ။ နှစ်ယောက်သား စည်းချက်ညီညီခံစားရင်း စီးမျောလို့လိုက်ပါသွားရင် ပြီးခါနီးမှာ မင်းခန့်က အေးအဖုတ်ထဲကသူ့လိင်တံကိုထုတ်ပြီး အေးရဲ့လှပတဲ့မျက်နှာလေးကို ပန်းလိုက်ပါသည်။ အေးမျက်နှာလေးမှာ မင်းခန့်ရဲ့လရည်တွေရွှဲလို့ပေါ့။ မင်းခန့်က အိမ်ယာထဲရောက်ရင် ညစ်ပတ်ကောင်၊ ရက်စက်လွန်းတဲ့သူစားမျိုး။ သူ့လရည်တွေပေနေတဲ့အေးမျက်နှာကို သေချာကြည့်တယ်တခဏ၊ ပြီးမှ သူ့ကိုယ်ကြီးကို အေးမျက်နှာနားရောက်လာပြီး လဲနေတဲ့အေးမျက်နှာကိုခွပြီး လိင်တံကို ဘယ်ညာယိမ်းနေတယ်။ မင်းခန့်အကြိုက်ကို သိနေတဲ့အေးက သူမရဲ့လျှာကိုထုတ်ပြီး မင်းခန့်ရဲ့ယိမ်းနေတဲ့ လိင်တံကို ခေါင်းမကြွဘဲ လိုက်ယက်ပေးလိုက်တယ်။ မင်းခန့်က ယိမ်းကကတာ ကျေနပ်လောက်မှ အေးပါးစပ်ထဲကို လိင်တံကို ထည့်လိုက်တယ်။ အလိုက်သင့်ဟပေးထားတဲ့ အေးပါးစပ်ထဲ မင်းခန့်လိင်တံကြီးက အပြည့်အဝကြီးကို နေရာယူလို့နေတယ်။ မင်းခန့်က သေးနဲနဲပေါက်ထုတ်လိုက်တယ်။ အေးကတော့ စုပ်လျက်ဘဲ။ စစခံရတုန်းက အတင်းငြင်းကန်မိပေမယ့် အခုတော့ အကျင့်ကြီးလိုဖြစ်နေပြီ။ မင်းခန့်က သူ့လိင်တံကို အေးပါးစပ်ထဲကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်းထုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ “ထွီ” ဆိုပြီး အေးပါးစပ်ထဲကို တံထွေးထွေးထည့်လိုက်တယ်။
“ဖာသည်မ ရွံဖို့ကောင်းလိုက်တာ..”
ဒီစကားက အေးအတွက်တော့ ရိုးနေပြီ။
“အေး မင်းက ဖာသည်မလားးးး”
“ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်မက ဖာသည်မပါ…”
“မင်း ဖာခံတာ ဘယ်လောက်ရလဲ…”
“ကျွန်မက ကိုမင်းခန့်အတွက် အခမဲ့ ဖာသည်မပါ”
“ဟားးးးး”
အေးရဲ့အပြောလေးတွေက မင်းခန့်ကို ပိုထန်သွားစေတယ်လေ။ အေးရဲ့ပါးစပ်ထဲကို လိင်တံကို တဖန်ပြန်ထိုးထည့်လိုက်ပြီး အေးပါးစပ်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးပါတော့သည်။
“ကောင်းလား ဖာသည်မ…”
“မေဂျာကွင်းဖြစ်ချင်တဲ့ဟာမ…”
“ဖာသည်မ…ဖာသည်မ…အပျက်မ…”
“ဖာသည်မ…လင်တကာနဲ့ ဖင်ခံတဲ့ကောင်မ၊ ကဲဟယ် ကဲဟယ်…”
မင်းခန့်ပြောလဲပြောရင်း အားသုံး၍ အေးပါးစပ်ကို မညှာမတာ လိုးဆောင့်ပြီး အေးပါးစပ်ထဲမှာပင် သုတ်ရည်များထုတ်၍ တစ်ချီထပ်ပြီးလိုက်ပါသည်။ အေး ပါးစပ်ထဲရောက်လာသော သုတ်ရည်များကို အလျင်အမြန်မြိုချလိုက်ရသည်။ မင်းခန့်ရဲ့လိုးဆောင့်မှုကြောင့် ပါးစပ်မှ သွေးစများပင်ထွက်သည်။ မင်းခန့်က အားကစားသမားပီသသည်။ နှစ်ချီလောက်နဲ့ မပြိုင်းသွား။ အေးကို လဲနေရာမှ လေးဘက်ထောက်စေပြီး ဖင်ကို တစ်ချီဆွဲပြန်သည်။ အေးဖင်က မင်းခန့်ရဲ့ ဆေးထိုး+ဂေါ်လီကြီးနဲ့ ခံရပါများလာတော့ တော်တော်လေးတောင် အပေါက်ကျယ်နေပြီ။
မင်းခန့်နဲ့မြို့ထဲကအခန်းသွားနေဖို့ကို အေးကြောက်လဲကြောက်သည်၊ ကြိုက်လဲကြိုက်သည်။ အေးက တွဲသမျှရည်းစားထဲတွင် မင်းခန့်ကို အချစ်ဆုံးဖြစ်သလို၊ လိင်ကိစ္စမှာလဲ မင်းခန့်နဲ့ဘဲ အဖြစ်များဆုံးဖြစ်သည်။ သို့သော် မင်းခန့်ကတော့ အေး ဘယ်လိုပြောပြောမယုံကြည်။ မင်းခန့်စိတ်ထဲမှာ အေးဟာ “ဖာသည်မ၊ အပျက်မ” သာသာတာဖြစ်သည်။ သို့သော် အေးကို သူချစ်သည်။
……………………………………….
လက်ကိုင်၊ ခါးဖက်၊ ပါးနမ်း အဆင့်ထက်ကျော်တဲ့ကိစ္စတွေကို ပန်းနုက စိတ်လိုရင် ခိုင်းပေးတတ်သည်။ များသောအားဖြင့် သူမ စာလုပ်ချိန်တွေတွင် အခိုင်းများသည်။ မောင်နဲ့ ပန်းနု အိမ်နီးနားချင်းတွေမို့ အိမ်အဝင်အထွက်လဲရှိကြသည်။ ပန်းနုရဲ့အိပ်ခန်းလေးဟာ မောင်အပြစ်ပေးခံရတဲ့ အခန်းလေးပေါ့။ ပန်းနုအိမ်အခန်းတံခါးပိတ်ထားလို့လဲ လူကြီးတွေက သိပ်မစိုးရိမ်ကြ၊ ပန်းနုနဲ့မောင်နဲ့ဆိုတာ ငယ်စဉ်ထဲက သူငယ်ချင်းတွေမို့ အထူးကြီး မစိုးရိမ် ယုံကြည်မှုရှိကြသည်။ မောင်က စာတော်တာကြောင့်လဲ ပါမယ်ထင်သည်။
ပန်းနုနဲ့အခန်းထဲအတူတူရှိရင် စားပွဲခုံအောက် ပန်းနုရဲ့ခြေထောက်လေးတွေကို နမ်းနေ ယက်နေရတာက ပိုများသည်။ ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ရတာက လူကြီးတွေ အခန်းဝရောက်လာတတ်တဲ့အချိန်မျိုးဘဲဖြစ်သည်။ ထိုအချိန်မျိုးကလဲ ရှားလှသည်။ ပန်းနုရဲ့ထဘီတွေကို လူကြီးတွေမသိအောင် တိတ်တိတ်လေးလျှော်ပေးရသည်။ အတွင်းခံဘောင်းဘီတွေကိုလဲ လက်နဲ့ပြောင်နေအောင် လျှော်ပေးရသည်။ ရာသီလာရင်ခံတဲ့ ပိတ်စကိုလဲ လစဉ်လတိုင်းလျှော်ပေးရသည်။ (အရင်ခေတ်တုန်းက အီဗာတို့ဘာတို့ မပေါ်သေးဘူး၊ မိန်းခလေးတွေရာသီလာရင် အိမ်ထဲက သိပ်မထွက်ကြတော့ဘူး။ ထဘီစုတ်လေးနဲ့အိမ်ထဲနေကြတာများတယ်။ အိန္ဒိယမှာဆို ရာသီလာနေချိန် သီးသန့်အိမ်လေးတွေမှာ နေခိုင်းတာတောင်ရှိတယ်။ မြန်မာမှာတော့ များသောအားဖြင့် အတွင်းခံဘောင်းဘီနှင့် မိန်းမကိုယ်နဲ့ကြားမှာ ပိတ်စတွေ ခံလေ့ခံထရှိကြတယ်။) မောင်ကလဲ ဒီဘဝကိုပျော်နေတယ်။ ပန်းနုကလဲ မင်းခန့်ကို စိတ်ထဲက သဘောကပေမယ့် မောင့်ရဲ့အပြုအစုတွေကိုလဲ လက်လွှတ်မခံနိုင်ဘူး။ မင်းခန့်က မောင့်လို လူစားမျိုးမဟုတ်ဘူးဆိုတာလဲ ပန်းနုက ကြိုသိနေတယ်။
ပန်းနုက ခြေထောက်ယားသဖြင့် ဖတ်ခနဲခါလိုက်သည်။ မောင်ရဲ့ပါးကို ခြေထောက်နဲ့ ဖျတ်ရိုက်လိုက်သလိုပင်။ ပန်းနုဘယ်လိုမှမနေ၊ မောင်အနေနဲ့လဲ ပုံမှန်လိုဖြစ်လို့နေပေမယ့် အရိုက်ခံရတာကို ကျေနပ်လို့နေမိတယ်။ ပန်းနုက မောင့်ပါးကို တနေ့ ဆယ်ချက်လောက်က ပုံမှန်လို ကျွေးနေကြ။ ခြေထောက်နဲ့မို့ လက်လိုမောင်ပါးမှာ အရာမထင်နေတာ။ ပန်းနုရဲ့ခြေထောက်လေးအောက်မှာ ခြေချောင်းလေးတွေကိုစုပ်လိုက်၊ ယက်လိုက်၊ နမ်းလိုက်။ ခြေဖမိုးလေးဘက်တက်လိုက်။ ခြေသလုံးလေးဘက်ထပ်တက်လိုက်။ ပန်းနုက ယားလာတာ ဒါမဟုတ် ရိုက်ချင်ရင် ခြေထောက်နဲ့ပါးပိတ်ရိုက်ထည့်လိုက်တာဘဲ။ အောက်ကကောင်ကြီးက ခံပေါ့။
ပန်းနုနဲ့အခန်းတစ်ခန်းထဲမှာ အချိန်ကြာကြာနေရပေမယ့် မောင် ပန်းနုရဲ့အတွင်းရတနာတွေကို မမြင်ဖူးဘူး။ ရည်းစားဘဝတစ်လျှောက်လုံးလဲ မောင် မြင်တွေ့ခွင့်မရခဲ့ဘူး။ ဒါပေမယ့် ပန်းနုရဲ့အဖုတ်လေးနဲ့ထိထားတဲ့ ပန်းနုရဲ့အတွင်းခံဘောင်းဘီနဲ့ ပန်းနုနဲ့ရင်သား နို့နဲ့ထိစက်ထားတဲ့ ရင်ခံတွေ ရှင်မီးထည်တွေကိုတော့ မောင် အတော်လေး ဝဝလင်လင်ကို နမ်းခွင့်၊ ယက်ခွင့် ရတယ်။ ပန်းနုရဲ့ခွင့်ပြုချက်နဲ့ ပန်းနုရှေ့မှာတင် ယက်တာ၊ နမ်းတာတွေ လုပ်ခွင့်ရတယ်။ မောင် အဲ့လို ယက်နေတဲ့ချိန်ဆို ပန်းနုက ကျေနပ်ကြည့်နဲ့ တင်တင်စီးစီးကြည့်လို့နေတတ်တယ်။ မောင့်ကိုလဲ ရွံစရာသတ္တဝါလို တခါတရံဆက်ဆံတတ်တယ်။ ပန်းနုအိမ်သာတက်ပြီးသွားရင် အနံ့လိုက်ရှုတဲ့အကြည့်ကိုပါ ပန်းနုက မောင့်ကို အကျင့်လုပ်ပေးထားတယ်။ မောင်က တောင်းဆိုလို့မဟုတ်ဘဲ ပန်းနုက သူအိမ်သာတက်ပြီးရင် အိမ်သာထဲဝင်ပြီး အနံ့ရှူဖို့ အကျင့်လုပ်ပေးတယ်။ မိန်းခလေးတစ်ယောက် အိမ်သာထဲဝင်ပြီးရင်ရတဲ့အနံ့၊ ကျောင်းရဲ့မေဂျာကွင်းရဲ့ အိမ်သာအသုံးပြုပြီးရင် စွဲကျန်ခဲ့တဲ့ အငွေ့အသက်အနံ့။ မောင်အမြဲမပြတ် မြတ်မြတ်နိုးနိုးနဲ့ နေ့စဉ် ရှူရှိုက်ခဲ့တယ်။
…………………………………………………….
သူငယ်ချင်းသုံးယောက် အရမ်းရင်းနှီးကြပေမယ့် ရည်းစားနဲ့ပတ်သက်တဲ့အတွင်းရေးတွေ သိပ်မပြောဖြစ်ကြဘူး။ ဒါပေမယ် မြင်နေတွေ့နေတာဘဲလေ။ ပန်းနုက မောင့်ရည်းစား။ မင်းခန့်က အေး ချစ်ချစ်ကြီးဆိုတာ။ သာအောင်က

အစအဆုံးဖတ်ချင် မြကျွန်းညို ကို သွားပါ
https://achittatkathomyakyunnyo.com/index.php?topic=1710.msg40089#msg40089

Comments

Popular posts from this blog

My Lovely wife,the bitch for black cleaner

ပန်းပျိုမေ