ကျတော်ချစ်သောဆရာမ " ခိုင်" သို့

ကျတော်ချစ်သောဆရာမ " ခိုင်" သို့

   နိုင်ငံခြားသွားဖို့လေဆိပ်ရောက်လာ

တဲ့အချိန်မှာ ကျတော့်ဆီ ဖုန်းဝင်လာ

တယ် " ဟလို"

" ကိုဖိုးဇော်လား မသိဘူးနော်  

ကျမဆရာမခိုင်လေးပါ"

ကျတော်မေ့ထားခဲတဲ့ဆရာမ ခိုင်လေး

ကျတော် ဆွံအသွားခဲ့ရတယ်........

၁ နှစ်လောက် ကျတော် ဘယ်သူနဲ့မှအဆက်သွယ်

မလုပ်ဘဲရန်ကုန်မှာတင် သင်တန်းနဲ့အိမ်မှာ 

အချိန်တွေ ကုန်လွန်စေခဲ့ပြီး ဘယ်သူငယ်ချင်းကိုမှလဲ 

အဆက်သွယ်မလုပ်ဘဲ တယောက်ထဲနေခဲ့တာ..

မေမေတို့ကလဲ ကျတော့်ကို ဖုန်းနံပတ်အသစ်နဲ့ 

ဖုန်းတလုံးပေးထားခဲ့တာကြောင့် ဘယ်သူ့ဆီကမှလဲ 

ဖုန်းမခေါ်ခဲ့သလို ကျတော့်မိသားစုကလွဲပြီး 

အဆက်သွယ်မရှိခဲ့ဘူး... 

အခုဆရာမလေး ခိုင် ဘယ်ကနေကျတော့်ဖုန်းနံပတ်

ရသွားလဲ..... ကျတော် တွေးနေတဲ့အချိန် 

" ကျမပြောတာကြားလား မသိဘူးရှင့် ကိုဖိုးဇော်

ဟုတ်ပါတယ် နော် "

အထစ်ထစ် အငေါ့ငေါ့နဲ့ ကျတော် ပြန်ဖြေမိတယ် 

" ဟုတ် ဟုတ်ကဲ့ ကျတော် ဖိုးဇော်ပါ ဆရာမခိုင်လေး"

" ကိုဇော် ဒီနေ့ နိုင်ငံခြားသွားတော့မှာဆို "

ကျတော့်ကို သူ ကိုဇော် လို့ခေါ်လိုက်တာ သတိထားမိ

လိုက်တယ် ...

"ဟုတ် ကျတော် လေဆိပ်မှာ ပါအခု ဆရာမခိုင်လေး 

ဘယ်လိုသိပြီး ကျတော့်ဖုန်းနံပတ်ဘယ်လိုရလဲဟင်"

" ကျမကို ခိုင်လို့ဘဲ ခေါ်ပါရှင် ဆရာမ ထည့်မခေါ်လဲ

ရပါတယ် ကိုဇော်"

" အော် ဟုတ်ကဲ့ ပါ ခိုင်"

" လေဆိပ်ကို ဘယ်သူတွေ လိုက်ပို့လဲဟင်"

" ကျတော့်အဒေါ်နဲ့ ဦးလေးလိုက်ပို့ပါတယ် သူတို့သား

ကျတော့် အစ်ကိုတဝမ်းကွဲလဲပါတယ် "

" ကျန်းမာရေးဂရုစိုက်နော် နိုင်ငံရပ်ခြားမှာ ဟို​ရောက်

ရင်ကျမဆီ ဖုန်းခေါ်လို့ရမလား ကိုဇော် "

" ဟုတ် ကျတော် ဆရာမခိုင် အဲ ဟို ခိုင့် ဆီ 

ဖုန်းခေါ် မှာပါ " 

အဲ့ဒီအချိန် ဒေါ်လေးကျတော်နားရောက်လာပြီး

ကျတော့် ပုခုန်းပေါ် လက်လာတင်ပါတယ်....

"ခိုင် ကျတော်ဖုန်းခေါ်မယ်နော် ဟိုရောက်ရင် 

အခုကျတော် အထဲဝင်ရတော့မှာမို့ "

" ဟုတ် ကိုဇော် ဒါဘဲနော် ဂရုစိုက်ပါ "

ကျတော် ဖုန်းချလိုက်တော့ 

" သားနောက်ကျတော့မယ် ဝင်တော့လေ "

" ဟုတ်ဒေါ်လေး " 

ကျတော် ဒေါ်လေးတို့ကို နှုတ်ဆက်ပြီး ထွက်လာ

ခဲ့ပါတော့တယ် ......ဒီလိုနဲ့ ကျတော် စင်္ကာပူ ဆိုတဲ့ 

နိုင်ငံကိုရောက်ရှိလာပါတော့တယ်.....

ကျတော်အစ်ကို တဝမ်းကွဲကလဲ ရှိနေတော့ ကျတော့် 

အတွက် နေရေးထိုင်ရေးကအစ ဘာအခက်ခဲမှ

မရှိခဲ့ပါဘူး.... အလုပ်ရဖို့တခုဘဲ ကြိုးစားရတယ် 

မနက်စောစောထ သီတင်းစာဝယ်ရတယ် 

သူတို့ဆီကထုတ်တဲ့ Straight time 

ဆိုတဲ့ သီတင်းစာထဲမှာ အလုပ်ကြော်ငြာတွေကြည့်ပြီး

သတင်းစာတွေဖတ် ဖုန်းခေါ်စရာရှိတာတွေခေါ်ပြီး 

email ပို့စရာရှိတာတွေပို့ ပြီးရင် company တွေကနေ 

ဖုန်းပြန်ခေါ်မလား စောင့်ရင်း အဲ့ဒီအချိန်က နာမည်ကြီးတဲ့

ဒေါက်တာချက်ကြီး website ကိုကြည့်ရင်း email တွေ

မကြခဏဖွင့်ကြည့်နဲ့  ရောက်ပြီး တလလောက်အထိ

ကျတော် အလုပ်ကြိုးစားရှာခဲ့ရတယ် ... 

နောက်တော့ ကျတော် စက်ရုံတခုမှာ လက်ထောက်

အင်ဂျင်နီယာ ရာထူးနဲ့ အလုပ်တခုရခဲ့တယ် ..... 

ဒီနိုင်ငံမှာက အလုပ်သမားတွေကို pass အမျိုးမျိူးနဲ့ 

အလုပ်အကိုင်တွေကိုပေးထားကြတယ်.....

ကျတော်ကတော့ s-pass လို့ ကျတော်တို့အလွယ်ခေါ်တဲ့

special pass နဲ့အလုပ်ရတယ်..... အလုပ်စဝင်ဝင်ချင်း

မှာတော့ အခက်အခဲတွေတွေ့ရတာပေါ့ဗျာ နိုင်ငံပေါင်းစုံ

ကလူတွေနဲ့ ဆက်ဆံရတာဆိုတော့...... အဓိက ဘင်္ဂလား၊

အိန္ဒိယ၊ ဖိလစ်ပိုင်၊တရုပ် ဆိုတဲ့ မတစ်ထောင်သားတွေနဲ့ 

ဆဲဆိုရန်ဖြစ်ပြီးတော့ နှစ်ပါးသွားခဲရတာပေါ့.....ပြီးတော့

ကျန်ဖန်ပြီး ပျော်အောင်နေရတာပေါ့......